[quote name='ops' timestamp='1347902902' post='271736'] ممنون بابت تاپیک کاملتون که البته هنوز جا برای کامل شدن داره. [/quote] ممنون از لطفتون. این مطلب بخش کوچکیش است منبعی اصلی برید نگاه کنید می بینید هنوز یک سومش نیست.چیز دیگری که است می خوام فقط معرفی کلی و کاملی باشه نه شرح و توضیح مفصل درباره ی تکاتکشون . متاسفانه اشتباهی که کردم از دو تا سه منبع استفاده کردم که باعث شده یک دست در نیاد.که سعی می کنم از این به بعد از همون منبع اصلی استفاده کنم

[size=5][color=#0000FF]Brigantine[/color][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Brig.jpeg[/img] کشتی مکعبی شکلی با دو دکل که دارای 18 توپ و دو اسلحه دوربرد بود. در کناره های کشتی، اتاق خواب افسران و خدمه، انبار غذا و محل نگهداری چوبهای اضافی (برای تعمیر کشتی) بود. انبار باروت و گلوله در زیر عرشه ذخیره می شدند. اندازه های تقریبی: طول دکل: 198 فوت طول بدنه: 123 فوت آبخور: 110 فوت و 8 اینچ ارتفاع دماغه: 32 فوت تیر عمودی عقب کشتی: 10 فوت و 6 اینچ میزان جابجایی آب: 297 تن ارتفاع بیرون از آب: جلو: 113 فوت و 4 اینچ عقب: 118 فوت و 4 اینچ اسلجه ها: توپ 32 پوندی: 18 عدد توپ 12 پوندی: 2 عدد خدمه: حالت عملیاتی: 155 افسر و کارگر حداقل مورد نیاز: 40 افسر و کارگر قایقها: 1 قایق نجات، 2 قایق جستجو این کشتی همچنین به عنوان حمل زندانی هم استفاده میشده است. [size=5]Carrack:[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/index.jpeg[/img] [size=5][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Carrack.JPG[/img][/size] بزرگترین کشتی اروپایی در قرن 15، کشتی باری-جنگی اسپانیایی Carrack بوده (کاراک به معنای کشتی باری هم هست) که بسیار بزرگتر از رقیب خود، caravel بوده است. (کاراک حدود 1000 تن و کاراول در حدود 250 تن) کاراک به سرعت به کشتی استاندارد در تجارتهای حوزه آتلانتیک و نیز کشتی های اکتشافی در قرن 16 تبدیل شد، تا اینکه جایگزینی برای آن پیدا شد که برتری های چشمگیری به آن داشت. کاراک دارای دو دژ بزرگ در میانه و انتها بوده است (شبیه جزیره ای های ناوها نیمیتز). در دهه 1560، یک انگلیسی به نام John Hawkins کشف کرد که این دژهای بزرگ، به شدت تاثیر نامطلوبی بر کشتی رانی و سرعت کشتی دارند. قرار گرفتن یکی از آنها جلوی دکل، تعادل کشتی را در نگام وزش باد شدید به هم میزده است و هدایت آن را بسیار سخت میکرده است. در ابتدای 1570، Hawkins در آزمایشات و طراحی های خود به این رسید که با حذف این دژها و افزایش ارتفاع عقب کشتی، هم سرعت آن افزایش میابد و هم هدایت پذیرتر میشده است. طراحی نوین Hawkins که با نام galleon معروف شد، تا اواخر قرن 18 به مدل استاندارد کشتی ها تبدیل شد. اسپانیایی ها به آن carraca یا nao میگفتند، پرتغالیها آن را nau (به معنای کشتی) مینامیدند، فرانسویها آن را nef میگفتند و انگلیسی ها آن را "کشتی بزرگ" میخواندند. [size=5]Brighton Hog Boat[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Brighton_Hog_Boat.jpeg[/img] این کشتی ها که به نام Hoggie معروف بودند، نمونه ای از طراحی سنتی قایقهای ماهیگیری بوده است. این قایقها فربه و کوچک بوده که به نظر میرسد در Brighton ، Hove و Shoreham ساخته میشده اند. گرچه آنها در ابتدا به منظور ماهیگیری ساخته شده بوده اند، ولی اقدام به حمل بار در طول رودخانه ها نیز می کرده اند. سطح این قایق کوچک، پوشیده از دریچه های بسیار بوده است. (قایق ماهیگیری بوده دیگه!) قسمت پناهگاه کشتی (قسمتی که باد بهش نمیخوره) و جلوی کشتی از طراحی غیر معمولی استفاده شده است. دماغه کشتی کوتاهتر از انواع معمول بوده و قابلیت تعمیر در خود عرشه رو داشته است. طول: 28 فوت عرض: 12 فوت مترجم: [b] heliaa[/b] برداشت فقط با ذکر نام مترجم و میلیتاری

راه کاری برای مقاله باش است

ممنون از مقاله ی زیباتون به حق فداکاری ها و حقی این بزرگوارن بر گردن ما دارند عطا نکردیم.

[size=5] brig:[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/-Brig.jpg[/img] کشتی های brigantine نوعی از کشتی بودند که هم به عنوان کشتی جنگی در نیروی دریایی و هم کشتی های بازرگانی به تعداد زیادی مورد استفاده قرار می گرفتند. این نوع کشتی 16 توپ با خود حمل می کرد و برای دستیابی به سرعت هر چه بیشتر با هر دو نوع بادبان های Royal و topgallant طراحی و مجهز شده بود. این نوع کشتی ها توسط نیروهای دریایی کشورهای مختلف جهان برای انجام ماموریت های گشت زنی و شناسایی مورد استفاده قرار می گرفت. آن ها برای تعقیب و نهایتا تصرف یا نابودی کشتی های دشمن بکار گرفته می شدند. تعداد زیادی از این نوع کشتی ها در اواخر قرن هجدهم پاروهای بلندی را با خود حمل میکردند تا بتوانند از آن برای حرکت و تغییر جهت در دریا در شرایط آب و هوایی آرام و ساکن که بادی نمی وزید استفاده کنند. در سال 1814 بریتانیا 71 عدد از این کشتی ها در انواع مختلفی که از 10 تا 16 توپ حمل می کردند را در اختیار داشت. طول : 110 فوت بیشترین پهنا : 28 فوت آبخور: 16 فوت خدمه : 100 تا 120 توضیح : topgallant و royal نوعی از بادبان چهارگوش در کشتی های بادبانی هستند که در قسمت های بالایی دکل نصب میشن. [size=5]بادگرو:[/size] نام این قایق از کلمه ی "بارگه" گرفته شده است. طراحی آن بسیار شبیه به یک قایق بزرگ گاندالا (نوعي قايق که در کانال هاي شهر ونيز ايتاليا معمول است) است که کابین آن شامل یک اتاق خواب، هال و یک عرشه محصور در جلو می باشد. پنجره های دور تا دور کابین توسط کرکره پوشیده شده است تا از ورود نور خورشید در روز جلوگیری کرده و همچنین اجازه ی ورود هوای تازه در شب را می دهد. در قسمت قوس قایق یک عرشه ی کوچک باز وجود دارد که قایقرانان در آنجا و با پارو زدن به وسیله پاروهای بلند قایق را به جلو می رانند. روی سقف کابین و بالای عرشه محل فرماندهی قایق و استراحت خدمه می باشد. محل سکان دار قایق ، انتهای عقبی روی سقف کابین است که به وسیله ی یک سکان بلند قایق را هدایت می کند. این قایق دارای 2 بادبان بزرگ مربعی شکل است که در صورت وزش باد می توان آنها را برافراشت و با توجه به آنها قایق می تواند خیلی سریع حرکت کند. در کنار این "بادگرو" ها یک قایق حمل کننده نیز وجود دارد که وظیفه ی حمل تدارکات، لوازم پخت و پز و آشپزی و خدمتکاران را به عهده دارد. به علاوه ی اینکه یک دینگی ( نوعی قایق هندی) نیز برای ارتباط بین 2 کشتی و یا با ساحل مورد استفاده قرار می گرفت. زمانی که جریان باد آهسته بوده و عمق آب کم بود تا جاییکه می توانستند در آب بایستند، قایقها را می توانستند به وسیله یک طناب که به دکل کشتی متصل بود توسط شش مرد و یا بیشتر به طرف ساحل بکشند. [size=5]بوزا (بازا):[/size] از ابتدا به عنوان یک کشتی جنگی توسعه داده شد. کشتی در 2 طرف دارای لبه ی بلندتری نسبت به بقیه جاها داشت. این لبه های بلند حفاظت بیشتری را برای پارو زن ها ایجاد می کردند . بوزاها به طور فزاینده ای به عنوان کشتی حمل و نقل نیز مورد استفاده قرار گرفتند زیرا لبه های بلند آنها به معنای طرفیت بارگیری بیشتر نیز بود. اشکال بوزاها نیز همین بلندتر بودن لبه های دو طرف بود زیرا باعث شده بود مقدار آب خوری کشتی بالا باشد و نتواند در بنادری که عمق کم دارند پهلوگیری نماید. با مراجعه به چندین کشتی بوزا .... مترجمان : [b] M-ATF و [/b] [b] hans[/b] برداشت با ذکر نام مترجمان و میلیتاری [b] [/b] [b] [/b][b]....................................................................[/b] [b]از کمک و توجه این دو بزرگوار به خواسته ی من برای ترجمه متن سپاس گدارم[/b]

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/soryu_class.jpg[/img] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]زیردریایی دیزل-الکتریک سوریو توسط صنایع سنگین میتسوبیشی و در حوضچه کاواساکی برای نیروهای دفاعی ژاپن ساخته شده است. سوریو یک نمونه بهینه سازی شده از زیردریایی های کلاس اویاشیو می باشد.[/size][/font][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]ساخت اولین نمونه از زیردریایی های این کلاس ،اس.اس-501 سوریو، در ماه مارس 2005 آغاز شد. این زیردریایی در دسامبر 2007 به آب انداخته شد و در مارس 2009 به خدمت پیوست. زیردریایی دیگر از این کلاس ،اس.اس-502 آنریو، درست یک سال بعد وارد خدمت نیروی دریایی ژاپن شد. قرار است که 5 فروند از این زیردریایی ها ساخته شود. این زیردریایی ها را زیردریایی های کلاس 2900 تن و همچنین پروژه 16اس.اس نیز می نامند. پایگاه سوریو و آنریو در بندر کوره است و هر دو زیردریایی در ناوگان اول زیردریایی خدمت می کنند.[/size][/font][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][b][font=times new roman,times,serif][size=4]طراحی و مشخصات[/size][/font][/b][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]طراحی سوریو اساسا بر الگوی زیردریایی های کلاس اویاشیو استوار است. البته سوریو بزرگتر از اویاشیو است و از حیث تناژ سنگین ترین زیردریایی فعلی نیروی دریایی ژاپن می باشد. طراحی سوریو توسط کامپیوتر صورت گرفته است. بدنه زیردریایی از فولاد قابل کشش ساخته شده است و برای محو کردن انعکاس امواج صوتی یک لایه عایق کننده تمامی بدنه را پوشانده است. قسمتهای داخلی زیردریایی هم از پوشش های ضدانعکاس برخورداند. زیردریایی سوریو از طرحی پنهان کار برخوردار است. [/size][/font][/size][/font][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][b][font=times new roman,times,serif][size=4]تسلیحات[/size][/font][/b][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]سلاح اصلی سوریو 6 قبضه اژدرافکن 533 میلیمتری است که توانایی شلیک اژدرهای تایپ-89 و موشکهای ضدکشتی هارپون را دارند. برد موشک هارپون بیش از 120 کیلومتر می باشد. تایپ-89 یک اژدر هدایت سیمی است که به سونار آشیانه یاب آن به صورت فعال و غیرفعال کار می کند. سرعت آن 130 کیلومتر بر ساعت است و می تواند با اهدافی در فاصله 50 کیلومتری درگیر شود. وزن این اژدر 267 کیلوگرم است.[/size][/font][/size][/font][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][b][font=times new roman,times,serif][size=4]نظارت[/size][/font][/b][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]زیردریایی سوریو به یک دستگاه رادار ناوبری و جستجوی سطحی زد.پی.اس-6 اف و یک دستگاه سونار مجتمع شامل 4 آرایه ی جانبی با فرکانس پایین، یک دستگاه سونار در پاشنه و یک دستگاه سونار یدک کش مجهز شده است. . سونار قدرتمند سوریو قدرت شناسایی آن را به شدت بالا برده است.[/size][/font][/size][/font][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][b][font=times new roman,times,serif][size=4]جنگ الکترونیک[/size][/font][/b][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]علاوه بر سنسورهای الکترونیک، سوریو مجهز به یک سیستم جنگ الکترونیک زد.ال.آر-3-6 نیز می باشد. به علاوه، دو پرتاب کننده زیر آبی نیز بر روی سوریو نصب شده است که می توانند به شلیک اهداف دروغین پر صدا برای فریب دادن سونارهای دشمن بپردازند.[/size][/font][/size][/font][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][b][font=times new roman,times,serif][size=4]پیشرانه[/size][/font][/b][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]سوریو از دو دستگاه موتور دیزل 12 سیلندر ساخت کاواساکی و 4 موتور استرلینگ ساخت همین شرکت به عنوان پیشرانه استفاده می کند که جمعا می توانند توان 2.9 مگاوات در سطح و 6 مگاوات در عمق نیروی برای به حرکت درآوردن زیردریایی تأمین کنند. سوریو اولین زیردریایی ژاپنی است که به موتورهای استرلینگ ،که تحت لیسانس سوئد در ژاپن ساخته شده اند، مجهز می شود.[/size][/font][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]استرلینگ یک موتور بی صدا و بدون لرزش با محفظه احتراق خارجی است. موتورهای مستقل از هوای استرلینگ نیاز به شارژ مکرر باتری های زیردریایی در سطح را کاهش می دهند و قابلیت بقا در زیر آب را به صورت مضاعفی برای سوریو فراهم می آورند. سرعت سوریو در سطح به 13 گره دریایی و در عمق به 20 گره دریای بالغ می شود. [/size][/font][/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]موتور الکتریکی سوریو پروانه انتهایی زیردریایی را می چرخاند. سکان X شکل سوریو مانورپذیری زیادی را ، به ویژه هنگامی که زیردریایی به بستر دریا نزدیک است، فراهم می کند. این سکانها اولین بار در زیردریایی های سوئدی کلاس گوتلند بکار رفتند.[/size][/font][/size][/font][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][size=6]مشخصات[/size][/size][/font][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]اس.اس-501 سوریو[/size][/font][/size][/font][size=6][font=times new roman,times,serif]:[/font][/size][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]طول:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]84[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]قطر:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]9.1[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]آبخور :[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]8.4 متر[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]حداکثر ظرفیت:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]4200 تن[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]خدمه:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]9 افسر+ 56 ملوان[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]پیشرانه[/font][/font][/font]:[/size][/center] [center] [font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4] 2 دستگاه موتور 12 سیلندر دیزل[/size][/font][/size][/font][/size][/font] [/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]4 دستگاه موتور مستقل از هوای استرلینگ با مجموع قدرت 3900 اسب بخار در سطح و 6000 اسب بخار در عمق[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]سرعت:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]13 گره بر روی سطح[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]20 گره در عمق[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]برد:[/font][/font][/font][/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]6100 مایل دریایی با سرعت 6.5 گره[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [center][size=5][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif][font=times new roman,times,serif]عمق غوطه وری[/font][/font][/font]:[/size][/center] [center][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4][font=times new roman,times,serif][size=4]900 متر[/size][/font][/size][/font][/size][/font][/center] [font=times new roman,times,serif][size=4]نوسینده :[/size][/font] [font=times new roman,times,serif][size=4]رضا کیانی موحد[/size][/font] [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/429"][font=times new roman,times,serif][size=4]منبع[/size][/font][/url]

[ [quote]quote name='ALI' timestamp='1301940245' post='154513'] [color=#000080]با تشکر از جناب ادیب و سایر دوستان . [quote]ولی خوب به جرات میشه گفت معدود تانکی در شوروی از نظر رزمی وجود داره که در نبرد تک به تک بتونه عرض اندام بکنه و تانک های غربی مثل قدیم الایام بازار تانک برتر رو از روس ها ربودند ولی برنامه ریزی روس ها روی هزینه کم و تعداد انبوه هست و همین عامل قدرتمندی هست[/quote] فرمایش شما صحیح جناب ادیب. تانک های روسی عمدتا دارای کیفیت و عملکردی متوسط بودند. علت اینکه شوروی توانست آن تعداد بالا تانک تولید کند نیز همین است. و الا به هیچوجه اینگونه نبود که کارایی یک دستگاه تی 55 با کارایی یک دستگاه سنچوریون یکسان بوده باشد[/color][/quote] کارایی تانک های اون دوره شوروی ( تی 55 و یا 64 ) اثبات شده است به نظرم اگر سطحشون بیشتر نبوده کمتر هم نبوده [quote][color=#000080]شوروی در زمان جنگ سرد صد بار به غرب حمله کرده بود.[/color][/quote] اقا علی زیاد با حرفتون موافق نیستم بحث جنگ جداست این ربطی به کیفیت تانک ها نداره

اقا علی نقطع ضعف هایی که در باب تی 80 می گی کم و بیش در دیگر تانک های روسی وجود داره ، به خصوص بحث اتولودرکه ادم فکر می کنه یک ار پی چی به اون قسمتش بخوره مثل عکس از تانک های تی72 در این مورد موجوده بلافاصله تانک می ترکه در صورت من تانک TK-X برتر تانک های ابرامز وتی 90 روس ها می بینم ( قدر مسلم جز 5 تانک برتر رزمی دنیا ) اما چیزی دیگری که مهمه قیمته (که فکر نکنم کمتر دوبرابر تی90 در بیاد) شرمنده بحث منحرف کردم اگر صلاح می دونید بحث در این مورد اتولودرها در همان مربوطه ادامه بدیم

[quote] جناب پوردستان شما اول ذوالفقار رو عملیاتی کنید، تغییرات اساسی باشه برای بعد. هنوز یک شلیک هم نکرده این به اصطلاح پیشرفته ترین تانک دنیا! انشاالله تا حالا طرحش لغو نشده باشه و مثل شفق و S-300 ایرانی فقط ماکت نباشه. [/quote] کشوری تا حالا هزار تا پروژه در زمینه تانک سازی اجرا کرده ( کلی اهم ساخت قطعات و یا نفر برها .....) دست کم تانکش همون یک شلیک باید کرده باشه ، اس 300 شاید اما اینو هرگز

جناب مصطفی بای عزیز امکان موندن اسد چقدره گرچه من خود م بعید می دونم بمونه

تاریخچه در اواخر قرن گذشته نیروی زمینی هندوستان تصمیم گرفت تا موشکی جدید را جانشین موشکهای قدیمی سام-6 خود کند. بدین منظور با تکیه بر توانایی های بومی این کشور طراحی و ساخت موشک ضدهوایی در اندازه های سام-6 ولی با سیستمها و رادارهای جدیدتر در برنامه قرار گرفت. موشک جدید آکاش ( "آسمان" به زبان هندی) نام گرفت و توسط سازمان تحقیقات و توسعه نظامی و شرکت بهارات الکترونیک طراحی و ساخته شده است. اولین آزمایش شلیک موشک برد متوسط زمین به هوای آکاش در سال 1990 انجام شد. آزمایش بر روی این موشک تا ماه مارس 1997 به طول انجامیدند. با پشت سر گذاشتن موفقیت آمیز آزمایشها، نیروهای نظامی هندوستان رسما موثر بودن آکاش را در بعد فنی و عملیاتی مورد تأیید قرار داده اند. گفته می شود که دقت آکاش از پاتریوت آمریکایی بیشتر است. پیشرانه آکاش ،بر خلاف پاترویت، تا آخرین لحظه برخورد به هدف روشن است (موتور پاتریوت تنها به مدت 12 ثانیه روشن می ماند) و همین امر دقت آن را بیشتر از پاتریوت می کند. غیر از این، آکاش را می توان بر روی انواع خودروهای زرهی چرخ دار یا زنجیر دار ،و شاسی تانک، سوار کرد. از نظر قیمت هم هزینه توسعه و ساخت آکاش از بسیاری سیستمهای موشکی ساخته شده در دیگر کشورها ارزان تر است. هر تیر موشک آکاش تقریبا زیر 500000 دلار قیمت دارد که بسیار ارزان تر از موشکهای مشابه است. آکاش بر روی شاسی تی-72 بر اساس گزارشی که در ژوئن 2011 منتشر شده است نمونه مارک-2 موشک آکاش در دست توسعه است و قرار است که آزمایش شود. آکاش مارک-2 برد بیشتری نسبت به نمونه اول داشته و سرعت و دقت بیشتری دارد. بر روی سیستم هدایت و کنترل آتش آن هم بهبودهایی انجام شده است. به همراه هندوستان تنها چند کشور معدود مانند آمریکا، روسیه، ژاپن، اسرائیل و بعضی کشورهای اروپایی توانسته اند سیستم موشکی ضدهوایی قابل درگیر شدن با چند هدف را طراحی کرده و بسازند. آکاش را می توان با موشک پاتریوت آمریکایی مقایسه کرد اما بر خلاف پاتریوت، آکاش کاملا متحرک بوده و می تواند از یک کاروان در حال حرکت محافظت کند. مانند پاتریوت آکاش هم یک موشک ضدهوایی است که به عنوان یک موشک ضدموشک در برابر موشکهای بالستیک آزمایش شده است. موشک آکاش یک موشک زمین به هوا با برد 30 کیلومتر می باشد. آکاش با سرعت مافوق صوت پرواز می کند و سرعت آن به 2.5 ماخ می رسد. بدنه آکاش توانایی تحمل 15 جی فشار را دارد. یک فیوز دیجیتال مجاورتی به سرجنگی ترکش شونده آکاش متصل شده است تا در صورت نزدیک شدن به هواپیمای دشمن موشک را منفجر کند. یک سیستم ایمنی خود انفجار نیز بر روی آکاش نصب شده است تا زمانی که موشک از هدایت خارج می شود بتوان آن را خود به خود منفجر کرد. پیشرانه آکاش یک سیستم مختلط از راکت و موتور رم جت است. رم جت به آکاش اجازه می دهد تا به بیشتر سرعت ممکن برسد. بدنه موشک شباهت زیادی به موشک معروف سام-6 روسی دارد. برای هدایت موشک در مسیر خود از سه بالچه مثلثی شکل در میانه بدنه استفاده شده است. به هرحال آکاش تفاوتهایی هم با سام-6دارد. آکاش ، برخلاف هدایت نیمه فعال سام-6، دارای یک کامپیوتر دیجیتال است و پیشرانه ای متفاوت با سام-6 دارد. ارتباط آکاش با آتشبار شلیک کننده به صورت دیجیتالی و رمز شده است و همین امر امکان اختلال در آن را توسط دشمن کاهش می دهد. این موشک می تواند هواپیمای دشمن را از فاصله 35 کیلومتری و در ارتفاع 18کیلومتر رهگیری کرده و هدف قرار دهد. آکاش را می توان از انواع خودروهای چرخدار و شنی دار شلیک کرد. گفته می شود که آکاش قادر به حمل کلاهکهای متعارف و هسته ای است. وزن کلاهکی که آکاش قادر به حمل آن است حداکثر 60 کیلوگرم گزارش شده است. یک سرجنگی هسته ای می تواند به آکاش توانایی حمله به موشکهای بالستیک را بدهد. سازمان رزم هر آتشبار آکاش شامل چهار خودروی خودکششی است که هر کدام می توانند سه تیر موشک حمل کنند. یک رادار سه بعدی راجیندرا و یک خودرو فرماندهی سازمان رزم آتشبار را تکمیل می کنند. در نیروی هوایی هندوستان رادار راجیندرا را بر روی شاسی زرهپوشهای بی.ام.پی-2 و در نیروی زمینی این کشور بر روی شاسی تانکهای تی-72 نصب کرده اند. در نیروی هوایی هندوستان، هر دو آتشبار یک اسکادران را تشکیل می دهند. در نیروی زمینی هندوستان ،اما، از 4 آتشبار به عنوان یک "گروه" یاد می شود. در هر دو سازمان به هر گروه یک "مرکز فرماندهی گروه" (GCC) اضافه می شود که به عنوان مرکز فرماندهی تمام آتشبارها عمل می کند. بر اساس یک پلت فرم متحرک، مرکز فرماندهی گروه ارتباط بین آتشبارهای و هماهنگی با دفاع ضد هوایی کل منطقه را تأمین می کند. برای داشتن توانایی پیش اخطار، مرکز فرماندهی گروه دارای یک رادار مرکزی است. به هرحال، می توان هر آتشبار را به صورت مجزا به یک رادار ارزان قیمت دو بعدی با برد 100 کیلومتر مجهز کرد. آکاش دارای توانایی فعالیت خودکار است. رادار 3 بعدی آن به صورت خودکار تا 60 کیلومتر را کاوش می کند و اطلاعات اهداف را به صورت خودکار به مرکز فرماندهی گروه ارسال می کند. مرکز فرماندهی گروه هم به صورت خودکار هدف را رده بندی کرده و اولویت حمله به اهداف را مشخص می کند. اطلاعات موقعیت هدف دوباره به رادار آتشبار فرستاده می شود تا دقت هدفگیری بالاتر برد. مرکز فرماندهی آتشبار می تواند در اولین فرصت با هدفهایی که توسط مرکز فرماندهی گروه فهرست شده اند درگیر شود. احتمال اصابت به هدف توسط آکاش تا 88 درصد برآورد می شود. برای هدف قرار دادن اهدافی با اولویت بالاتر می توان دو تیر موشک را با فاصله زمانی 5 ثانیه به سوی یک هدف شلیک کرد. یک گروه آکاش در آرایش لوزی می تواند کیلومتر62×62 کیلومتر و در آرایش دشتبان می تواند 98 کیلومتر×44 کیلومتر را پوشش دهد. در آرایش ذوزنقه ای مساحت تحت پوشش به بیشترین حد خود رسیده و به 5000 کیلومتر مربع بالغ می شود. برآورد می شود که یک آتشبار بتواند 100 هدف را آشکار کرده، 64 فروند را رهگیری کند و به 8 هدف به صورت همزمان حمله کند. ارتباط بین خودروهای مختلف به صورت ترکیبی از روشهای بیسیم و با سیم است. تمامی سیستم به گونه ای طراحی شده است که به سرعت بتوان آن را برپاکرد. تمامی مجموعه را می توان با استفاده از قطار، جاده یا هواپیما جابجا کرد. رادارها رادار هدایت آتش آرایه فازی راجیندار وظیفه هدایت موشک آکاش تا هدف را برعهده دارد. برد این رادار به 60 کیلومتر می رسد. راجیندار برای مقابله با روشهای اختلال الکترونیکی از توان بالایی برخوردار است. نمونه های نیروی زمینی از یک رادار نظارت در سطح آتشبار هم برخوردار هستند. این رادار می تواند 40 هدف را تا فاصله 100 کیلومتری آشکار کند. رادار اصلی مرکز فرماندهی یک رادار قدرتمند با نمایشگر سه بعدی است که می تواند 200 هدف را رهگیری کند و برد آن به 180 کیلومتر می رسد. برای تأمین خودکفایی یک گروه آکاش در منطقه رزمی تعدادی از خودروهای مخصوص و پشتیبانی طراحی شده اند. تعدادی از این خودروها عبارتند از:خودرو حمل و نقل موشک،خودرو بارگذاری موشک،خودرو تأمین هوای فشرده،خودرو تأمین برق و غیره. تمامی این تجهیزات جهت آماده کردن موشک و تحویل دادن آن به آتشبارها و انجام پشتیبانی های فنی لازم در منطقه عملیاتی بکار می روند. نیروی هوایی در سال 2005 در طی یک آزمایش دو تیر موشک آکاش توانستند دو پرنده پرسرعت را همزمان هدف قرار دهند. نیروی هوایی هندوستان آزمایشهای سیستم پدافند هوایی آکاش را در دسامبر 2007 به انتها رساند. در این طی این آزمایشها انواع هدفها در ارتفاعات مختلف و با سرعتهای مختلف با موفقیت مورد اصابت موشک آکاش قرار گرفتند و توانایی رادارهای آکاش در برابر سیستمهای اختلالگر الکترونیکی آزمایش شد. اولین سفارش رسمی نیروی هوایی هند در سال 2009 انجام شد و قرار شد که دو اسکادران آکاش به این نیرو تحویل شود. این سفارشها بعدا افزایش یافت. نیروی زمینی در ژوئن 2010 نیروی زمینی هندوستان برای خرید موشک آکاش 2.8 میلیارد دلار هزینه کرد.گزارشها حکایت می کنند که این نیرو دو هنگ آکاش (در حدود 2000 تیر موشک) را خریداری کرده است. به علاوه، گزارشهایی از تمایل مالزی برای خرید این سیستم به گوش می رسد. سفارش نیروهای نظامی هند از این موشک ،به همراه رادارها و سایر تجهیزات، هزینه ای بالغ بر 5.2 میلیارد دلار هزینه داشته است. [/center] وزن: 720 کیلوگرم طول: 5.78 متر قطر: 350 میلیمتر وزن سرجنگی: 55 کلوگرم نوع سرجنگ: ترکش شونده پیشرانه: راکت+رم جت برد: 35 کیلومتر ارتفاع: 18کیلومتر سرعت: 2.8 تا 3.5 ماخ تعداد: نیروی هوایی 1000 تیر نیروی زمینی 2000 تیر نوسینده: رضا کیانی موحد منبع

این تانک پایه اش چی بوده ادم یاد تی 55 می اندازه

[font=Tahoma]در قرن چهردهم میلادی پس از آنکه اسپانیا کاملا از تسلط اعراب خارج شد، این کشور به تدریج با کمک نیروی دریایی خود مبدل به قدرتی فرامرزی گردید. اسپانیا در قرن پانزدهم میلادی با شناخت قاره آمریکا و تصرف تدریجی آن در قرن شانزدهم میلادی مبدل به قدرت اول تجاری و دریایی دنیا شد. اسپانیا به جای آنکه خود را مشغول نبردهای بی سرانجام اروپایی کند دست به اکتشافات دریایی بزرگ زد و دریانوردانش تا انتهای اقیانوس های اطلس و آرام رفتند.[/font] [font=Tahoma]به تدریج از اوایل قرن شانزدهم مزاحمانی بر سر راه اسپانیا پیدا شدند که بزرگ ترینشان نیروی دریایی انگلیس بود. انگلیسی ها به طور دائم و فزاینده به داخل متصرفات اسپانیا رفت و آمد می کردند و این برای اسپانیا تحمل پذیر نبود.[/font] [font=Tahoma]مضافا آنکه دزدان دریایی انگلیس مرتبا به کشتی های حامل طلای اسپانیا حمله کرده و آنها را غارت می کردند. با روی کار آمدن [b]الیزابت اول، [/b]ملکه انگلیس، این مزاحمت ها شدت گرفت. انگلستان در زمان او مجهز به ناوگان قوی دریایی شد و برای کشتی های خود به جای 2 تا 4 توپ، 8 تا 16 توپ را در نظر گرفت.[/font] [b][font=Tahoma]بسیج دریایی اسپانیا[/font][/b] [font=Tahoma]اسپانیا چاره کار را در تدارک ناوگان عظیمی برای نابودسازی نیروی دریایی انگلیس و حمله به خاک این کشور دید. از نظر پادشاه اسپانیا این کار بسیار ساده جلوه می کرد. در 1588 م. [b]آرمادای بزرگ [/b](این نامی بود که اسپانیایی ها به ناوگان مسلح خود داده بودند) به حرکت درآمد. نیروری عظیم ناوگان متشکل از 130 کشتی جنگی بزرگ با 20 هزار سرباز بود. برنامه اسپانیا پیشروی کشتی ها دهانه رود تایمز بود و پس از آن باید سربازان زیر آتش توپخانه دریایی در ساحل پیاده شده و حرکت به سمت لندن را ادامه می دادند.[/font] [font=Tahoma]کشتی های اسپانیایی بدون برخورد به مانعی تا دریای مانش در جنوب انگلیس پیش آمدند اما درست در جایی که در بدترین وضعیت قرار داشتند مورد حمله کشتی های بریتانیا قرار گرفتند. نبردی سخت بین کشتی های دو طرف در گرفت. انگلیس ها با استفاده از شناختی که از منطقه مذکور و بادهای آن داشتند به سرعت مانوری انجام دادند و از کناره های خلیج آتش سنگین خود را به روی کشتی های اسپانیایی گشودند. اسپانیایی های غافلگیر شده تمام سعی خود را برای خارج شدن از تنگه کم عرض دریای مانش کردند اما نتیجه ای نگرفتند. کشتی های سریع السیر انگلیسی اگرچه کوچک بودند اما به دلیل تعداد توپ های زیاد، کشتی های عظیم الجثه اسپانیایی را درهم می کوبیدند.[/font] [font=Tahoma]بخش اعظم کشتی های اسپانیایی مملو از سرباز بودند. آنها گمان نمی کردند که ناگهان از پهلوی یک کشتی کوچک انگلیسی 30 عراده توپ به بیرون آید![/font] [font=Tahoma]نبرد دریایی آرمادا دو هفته به طول انجامید و طی آن ده ها کشتی اسپانیا با هزاران سرباز به کلی نابود شدند. باقی مانده کشتی های مذکور با دور زدن انگلستان سعی کردند به اسپانیا بازگردند اما این بار توفان به آنها مهلت نداد و با کوبیدن آنها به صخره ها، بخش بزرگی از کشتی ها را غرق کرد. گفته می شود کمتر از یک پنجم ناوگان عظیم اسپانیا به کشور خود سالم بازگشتند.[/font] [b][font=Tahoma]نتیجه نبرد[/font][/b] [font=Tahoma]1588م. را به خاطر بسپارید. در این سال تکلیف 400 سال تاریخ معاصر دریاها مشخص شد. نیروی دریایی پر قدرت و ثروتمند اسپانیا مقهور نیروی دریایی کشور درجه دوی اروپایی، انگلیس شد. این مسئله اهمیت بسیاری داشت چرا که اسپانیا در درجه اول قدرت دریایی بود و اکنون با کاهش نیروی دریایی باید زوال را می پیمود کما اینکه مستعمرات زیادی را در قرون بعد (به دلیل ضعف نیروی دریایی) از دست داد.[/font] [font=Tahoma]اما نکته مهم نیز قدرت پیدا کردن انگلیس بود. انگلیس تا اواخر قرن شانزدهم نه قدرت زمینی دولت های شرق و مرکز اروپا را داشت و نه ثروت اسپانیا و پرتغال را، اما از این تاریخ به بعد ناگهان انگلیس را کشوری متفاوت مشاهده می کنیم. به طوری که در قرون هفدهم و هجدهم این کشور در آمریکای شمالی، هند و اقیانوسیه حضوری قوی دارد و تا 1945م. یعنی زمان پایان جنگ جهانی این سیادت را حفظ می کند. تنها پس از پایان جنگ عالمگیر دوم بود که انگلستان پی برد که دیگر نیروی دریایی این کشور به دلیل نبردهای طولانی با نیروی دریایی آلمان و ژاپن همچنین ضربات خرد کننده زیر دریایی های آلمانی توان ادامه حیات را ندارد تا آنجا که در 1970م. این کشور رسما کلیه نبرد ناوها و ناوهای بزرگ هواپیما بر خود را کنار گذاشت و نیروهایش را از دریاهای بزرگی مانند خلیج فارس و دریای عمان عقب راند و ادامه کار را به ارتش آمریکا سپرد. یقینا اگر انگلیس در نبرد با آرمادای بزرگ شکست می خورد نه تنها نیروی دریایی این کشور دیگر کمر راست نمی کرد بلکه 20 هزار تفنگدار اسپانیایی مستقر در کشتی در پناه قدرت آتش کشتی های این کشور، لندن را مورد تهدید جدی قرار می دادند. [/font] منبع: منبع: کتاب 100 جنگ بزرگ تاریخ ... علی غفوری برداشت از: [url="http://forum.cinemacenter.ir/thread3420.html"]http://forum.cinemac...thread3420.html[/url] [size=5]شرح کامل :[/size] [size=5][color=#0000CD]قسمت اول[/color][/size] نبرد : ناوگان اسپانيا تاريخ: ماه جون تا سپتامبر 1588 مكان: تنگه ا نگليسي ،‌ درياي شمالي و درياهاي شمالي و غربي اسكاتلند ، اركنيز و غرب ايرلند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/1.jpg[/img] نبرد ناوگان انگليسي با ناوگان اسپانيايي ، يك كشتي اسپانيايي(گالس) قسمتي از پيش زمينه ها را تصرف كرده است. و دو ناو گالئون انگليسي كشتي اسپانيايي را از چپ و راست احاطه كرده اند. كشتي هاي انگليسي علامت صليب سرخ سنت جرج را در پس زمينه اي سفيد حمل مي كنند. مقدمه: 423 سال پيش در روز 8 اوت سال 1588 ميلادي ناوگان درياي شكست ناپذير اسپانيا كه براي تصرف انگلستان اعزام شده بود در مقابل بندر گراويلنس بر اثر آتش توپخانه و عمليات ايذايي انگلستان در هم شكسته شد و اعزام ناوگان نيروي دريايي اسپانيا براي تصرف خاك انگلستان دلايل متعددي داشت . رنسانس ،‌ظهور مذهب پروتستان كه منجربه درگيري هاي مذهبي در اروپا شد ، كشف قاره جديد آمريكا و غارت منابع عظيم آن توسط اسپانيايي ها ،‌باعث شد تا ساير كشور هاي بزرگ اروپا مانند فرانسه و انگلستان نيروي دريايي خود را تقويت كرده و ناوگان هاي خود را براي كشف سرزمين هاي جديد عازم اقيانوس ها كنند. در سال 1588 ميلادي اليزابت تودرو ، دختر آن بولين ، دومين همسر هنري هشتم، پس از درگذشت پدرش ملكه انگلستان شد در حاليكه خواهر ناتني اش ، ماري ، كه حاصل ازدواج همسر اول هنري هشتم با كاترين آراگورن بود و با پادشاه اسپانيا فيليپ دوم ازدواج كرده بود ،‌بايد ملكه انگلستان ميشد.... كاتوليك هاي انگليسي نيز كه كه پس ذز برقراري مذهب پروتستان در اين كشور ،‌به شدت تحت فشار قرار گرفته بودند ،‌ماري استوارت ملكه كاتوليك اسكاتلند را وارث حقيقي تاج و تخت انگلستان مي دانستند ، اما اليزابت اول دستور زنداني كردن ماري استوارت را صادر كرد و در سال 1578 ميلادي فرمان قتل وي صادر شد. قتل ماري استوارت يكي از عواملي بود كه باعث شد فيليپ دوم پادشاه كاتوليك اسپانيا تصميم حمله به انگستان را اتخاذ كند. با این حال حمله وی به انگلستان تنها به دلیل اختلافات مذهبی نبود. از سال های پیش ،‌ با قدرت یافتن نیروی دریایی انگلستان ،‌ کشتی های انگلیسی و کورسرهای (دزدان دریایی دولتی) انگلیسی مانند فرانسیس دریک بی وقفه به کشتی های اسپانیایی که مملو از گنجینه های متصرفات اسپانیا در قاره آمریکا بودند ،‌ در اقیانوس اطلس حمله می کردند همچنین در منطقه هلند و فلاندر که در تصرف اسپانیا بود ،‌ فیلیپ دوم دائما با شورش های هلندی ها مواجه بود و الیزابت اول از شورشیان هلندی حمایت می کرد،‌ در سال 1585 میلادی ،‌ فرانسیس دریک با کشتی های خود به جزیره اسپانیایی سن دومینگو در دریای کاراییب حمله کرد و این جزیره و سپس شهر کارتاژن در ونزوئلا را غارت نمود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/5.jpg[/img] در راه بازگشت ، در سال 1587 میلادی ، دریک ، بندر کادیس واقع در سواحل آندلس اسپانیا را به آتش کشید و حتی تعدادی از کشتی های جنگی اسپانیا را نابود کرد.وی در بازگشت ، توسط الیزابت درجه آدمیرال نیروی دریایی انگلیس را دریافت نمود. به این ترتیب کاسه صبر فیلیپ دوم لبریز شد و او تصمیم گرفت بزرگترین عملیات نظامی آن دوران را علیه انگلستان انجام دهد. نیروی دریایی اسپانیا که به «آرمادا» موسوم بود یک ناوگان باشکوه از کشتی های جنگی بود. این ناوگان از 130 کشتی جنگی تشکیل شده بود و از یک نیروی نظامی قدرتمند شامل 30000ملوان و سرباز ، توپخانه قوی ، تجهیزات لازم برای محاصره شهرها ، بیمارستان نظامی و غیره برخوردار بود. این ناوگان عظیم تحت فرماندهی دوک مدینا سیدونیا عازم انگلستان شد تا خاک انگلستان راتصرف کرده و شهر لندن را اشغال نماید. دوک مدینا سیدونیا یک فرمانده ارتش زمینی بود وتجربه دریانوردی نداشت ، اما در پی درگذشت سانتاکروز آدمیرال نیروی دریایی اسپانیا به فرمان فیلیپ دوم جانشین وی شد در مقابل نیروی دریایی قدرتمند جنگی اسپانیا ، پادشاهی انگلستان دارای یک نیروی دریایی شامل کشتی های جنگی ملکه و کشتی های بازرگانی بود که توسط صاحبان آنها برای مقابله با تهدید اسپانیا به نیروی دریایی اهدا شده بودند. نیروی دریایی اسپانیا و نیروی دریایی انگلیس قبل از این که ناوگان اسپانیا به دریای مانش برسد ، چهار بار با یکدیگردرگیر شدند اما هیچ یک از این درگیری ها تعیین کننده نبودند. تا این که نیروی دریایی اسپانیا دربندر کاله واقع در شمال فرانسه لنگر می اندازد.فاصله بندر کاله تا نزدیکترین بندر انگلیسی فقط 36 کیلومتر بود.در جریان شب 7 تا 8 اوت سال 1588 میلادی ، انگلیسی ها با قایق های مملو ازمواد منفجره و مواد آتش زا با استفاده از تاریکی شب کشتی های اسپانیایی را در بندرکاله موردحمله قرار دادند.این حمله ناگهانی وحشت و بی نظمی فراوانی را در ناوگان جنگی اسپانیا ایجاد کرد.ناخداهای اسپانیایی برای فرار از شعله های آتش دستور دادند زنجیرهای لنگرها را قطع کنند.ناوگان اسپانیا در جریان شب پراکنده شد.هنگام بامداد دوک مدینا سیدونیا دوباره ناوگان خود را جمع آوری کرد. این آغاز ماجرا بود که در سواحل بندر گراولینس انگلیس رخ داد و درگیری نهایی با انگلستان آغاز شد.در جریان ساعت ها ، توپخانه های ساحلی انگلیسی ها ، ناوگان اسپانیا را زیر آتش گرفتند ، بی آن که کشتی های جنگی اسپانیا بتوانند در مواضع مناسبی برای پاسخ به آتش توپخانه انگلیسی ها مستقر شوند.بسیاری از کشتی های ناوگان اسپانیا به شدت آسیب دیده وغرق شدند [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/4.jpg[/img] سپس از بداقبالی اسپانیایی ها باد شدیدی از جنوب وزیدن گرفت و کشتی های اسپانیایی را به جهت شمال راند.دوک مدینا سیدونیا تصمیم گرفت بقیه کشتی های خود را نجات داده و به اسپانیا بازگردد.تنها مسیر ممکن برای بازگشت دور زدن اسکاتلند و ایرلند برای بازگشت به اسپانیا بود اما اوضاع جوی و دریا نیز با اسپانیایی ها همراه نبودند ، ده ها کشتی اسپانیایی درسواحل ایرلند به صخره ها برخورد کردند و سرنشینان آنها توسط ایرلندی ها قتل عام شدند.تعداداندکی از کشتی های ناوگان آرمادا و افراد آن توانستند به اسپانیا بازگردند. به این ترتیب در روز 8 اوت سال 1588 میلادی ناوگان دریایی شکست ناپذیراسپانیا در مقابل بندر گراولینس انگلیس درهم شکسته شد. اگر باد و اوضاع جوی به کمک انگلیسی ها نمی آمدند ، این ناوگان هنوز آن قدرت را داشت که به خاک انگلستان حمله کند ، زیرا مهمات انگلیسی ها به اتمام رسیده بود و آنها توان دفاع نداشتند ، اما بادهای مخالف ناوگان اسپانیا را به سوی شمال راندند ، در غیر این صورت شاید جریان تاریخ تغییر می یافت. طرفين درگيري : ناوگان اسپانيايي متشكل از اسپانيايي ها ،‌پرتغالي ها ، ايتالي ها ،‌ژرمن ها ،‌ هلندي ها ، فلمينگ ها و ايرلندي ها در مقابل ناوگان انگليسي كه با همكاري ناوگان هلندي مي جنگد. فرماندهان : دوك مدينا سيدونيا و دوك پارما در مقابل درياسالار انگلستان ، لرد هاوارد افنگام، سر جان هاوكينز ،‌سر مارتين فروبيشر ،‌سر فرانسيس دريك ، لرد هنري سيمور و سر ويليام وينتر. بزرگي ناوگان ها : ناوگان اسپانياي با حدود 160 كشتي شروع به دريانوردي كرد و انگلستان نزديك 200 عدد كشتي را به همراه تعدادي نا مشخصي از كشتي هاي هلندي در كانال حضور داشتند و به ناوگان اسپانيايي حمله كردند و دوك پارما را تا بندر دونكريك عقب راندند. كشتي ها ،‌ساماندهي ها ،‌تاكتيك ها و تجهيزات: نزول ناوگان اسپانيا در انگلستان و در سال 1588 در زماني به وقوع پيوست كه تغييراتي عميقي در تجهيزات دريايي صورت گرفته بود. در حاليكه كه اسپانيايي ها از راهكارهاي قديمي استفاده مي كردند ،‌انگليسي ها از طراحي هاي جديد كشتي و تجهيزات و تاكتيك هاي جديد بهره مي بردند. در جنگ هاي قرون وسطايي سربازان در تنگه ها و آبراه هاي تجاري قلعه هايي را در جلو و عقب (قلعه جلو و قلعه عقب) و از بالاي دكل ها شروع به تيراندازي مي كردند تا امكان داشت از روي زمين با آن ها مبارزه مي كردند و سلاحشان نيز تفنگ هاي دستي و تيرهاي تخليه شونده بود . سژس به كشتي هاي دشمن حمله مي كردند و در نبردي تن به تن كشتي را تصرف مي كردند. كشتي هاي اسپانيايي هم از اين روش استفاده مي كردند . آبراه اصلي اسپانيا گالئون ها بودند. زماني كه خدمه با كشتي هاي دشمن گلاويز بودند (براي تصرف كشتي ) ،‌ كشتي ها از قلعه شمالي و برج هاي ديدباني بالايي به سمت ناوگان دشمن با سلاح گرم وارد عمل مي شدند ..... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/3.gif[/img] در درگيري هايي كه در نقشه نشان داده شده است و در سال 1588 نزديك 30 هزار سرباز و 20 هزار ملوان اسپانيايي از دست رفتند و همچنين 120 كشتي نابود شد. مترجم : [b] hamedof[/b] منبع: [url="http://www.britishbattles.com/spanish-war/spanish-armada.htm"]http://www.britishba...nish-armada.htm[/url] [center][color=#ff0000]برداشت فقط با ذکر نام مترجم و میلیتاری[/color][/center]

[quote] [quote] در مورد نبرد دریایی و کشتی هاشون یک توضیح بدم تا حدود سال 1500 یا 1600 کشتی ها پارو زنی بوده و نبرد از روبه رو.... یعنی دو کشتی از سمت دماغه مستقیم به هم می زدند و با نبردی تن به تن کشتی تصرف می کردند( اون دوره معمولا توپ هایی جلوی کشتی بوده که ابتدا توپ ها شلیک می کردند و بعد ...) [/quote] در مورد قرار گرفتن جای کشتی ها حرفتون یه مقدار نادرسته. خودتون میفرمایید 30 تا توپ داشته کستی انگلیس بعد چطور این 30 تا رو توی دماغه ش استفاده میکرده؟![/quote] از نظر من توپ ها از این دوره به بعد در طرفین کشتی قرار می گرفتند حالا اشاره ای ی جنگ دریایی عثمانی و دول متحد اروپایی در 1578 ( تاپیکش در سایت موجوده )که در اون از کشتی پارو زنی و با همان خصوصیاتی گفتم ..... اتفاقا گالیونس ها در اون نبرد به تعداد انگشت شمار شرکت داشتند [quote] متاسفانه با اینکه مطلب خیلی خوبتون رو خوندم همون زمان ولی عضو سایت نبودم که ازتون تشکر کنم. واقعا مطلب بسیار خوب و خیلی مفیدی بوده اون تاپیک اگه کمکی برای ترجمه بخواهید من در خدمتم [/quote] برام جالبه چون مطلب بازدید کننده ی خوبی نداشت با اینکه مطلب مفیدی بود . براتون در مورد پ.خ می فرستم [quote]توی عکسهایی که قرار دادم اندازه شون رو میتونید حدس بزنید[/quote] اینم متن دیگه در مورد گالیونس های اسپانیایی حتی چیزی که تو پست مربوطه قرار دادم کاملتره : یکی زحمت ترجمه اش بکشه (بعدم دوباره اون پست ویرایش می کنم)... [b] [b]Galleon:[/b][/b] [b] A large, three or four masted, square-rigged, multi-decked sailing ship used primarily by the nations of Europe (particularly by the Spanish and Portuguese) from the 16th to 18th centuries. Whether used for war or commerce, Galleons were generally lightly armed, even for their time. A galleon was a large, multi-decked sailing ship used primarily by the nations of Europe from the 16th to 18th centuries. Whether used for war or commerce, they were generally armed with cannons.[/b] [b] Galleons were an evolution of the caravel and carrack (or Nao), for the new great ocean going voyages. A lowering of the forecastle and elongation of the hull gave an unprecedented level of stability in the water, and reduced wind resistance at the front, leading to a faster, more maneuverable vessel. The galleon differed from the older types primarily by being longer, lower and narrower, with a square tuck stern instead of a round tuck, and by having a snout or head projecting forward from the bows below the level of the forecastle.[/b] [b] In Portugal at least, carracks were usually very large ships for their time (often over 1000 tons), while galleons were mostly under 500 tons, although the Manila galleons were to reach up to 2000 tons. Carracks tended to be lightly armed and used for transporting booty from the Far East, while galleons were purpose-built warships, and were stronger, more heavily armed, and also cheaper to build (5 galleons could cost around the same as 3 carracks) and were therefore a much better investment for use as warships. There are nationalistic disputes about the origin of the galleon, which are complicated by its evolutionary development, but each Atlantic sea-power developed types suited to their needs, while constantly learning from their rivals[/b]

مشکل اینه خیلی ها همین یلوف باور کردند کم کسانی نیستند در ایران ایمانشون نسبت قدرت به اسراییل حتی خود اسراییلی ها بیشتره

[quote]به هیچ عنوان نمیخوام زحمتی که شما بزرگواران توی تهیه این مطلب کشیدید رو زیر سوال ببرم. بسیار ازتون تشکر هم میکنم.[/quote] به هیچ عنوان چنین قضیه ای از جانب شما نیست نخواهد بود هرکس حق داره نظرات خودش بگه و بحث کنه شاید ما اشتباه می گیم اما در مورد قایق که شما می گید واقعیتش من در برنامه مستندی که شرح واقعه دیدم اون برنامه بیشتر توپ و کشتی ها انگلیسی را دلیل برتری می دونست در اون برنامه به این موضوع اشاره می کرد توپ های انگلیسی برد بیشتری نسبت به اسپانیا یی ها داشتند ( جالبه سازنده اش از اسپانبا به انگلیس فرار کرده....) و همچنین کشتی ها جدیدی ساخته بودند که سرعت بیشتری داشت [quote] [color=#222222][size=4][background=rgb(255, 255, 255)]چنل مانش هم یه عامل بسیار مهم بوده. کسی نگفته هرکسی دزدی دریایی میکرده اون موقع حتما انگلیسی بوده!![/background][/size][/color] [/quote] دز مورد این اقا می گن نصف چیزی که بدست می اورد به ملکه انگلیس می داد( یا ملکه نصف ثروتش به وسیله دزدی دریایی و بیشتر توسط این اقا بدست اورد) ود من هر جا نامش شنیدم نامش با نام دزد دریایی یاد می کنند در مورد نبرد دریایی و کشتی هاشون یک توضیح بدم تا حدود سال 1500 یا 1600 کشتی ها پارو زنی بوده و نبرد از روبه رو.... یعنی دو کشتی از سمت دماغه مستقیم به هم می زدند و با نبردی تن به تن کشتی تصرف می کردند( اون دوره معمولا توپ هایی جلوی کشتی بوده که ابتدا توپ ها شلیک می کردند و بعد ...) اندازه کشتی ها من بعید می دونم بیشتر 30تا40 متر تو اون زمان بوده باشه . اینم یک پست در این مورد که به معض این که کسی پیدا برام ادامه ترجمه کنه ..... [url="http://www.military.ir/forums/topic/20251-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%D9%84%D8%A7%DA%A9-%D9%BE%D8%B4%D8%AA%DB%8C/"]http://www.military....-کشتی-لاک-پشتی/[/url] دوست عزیز اگر هم می تونی عکس ها دوباره اپلود کن یا بفرست به خودم تا در گالری بذارم چون الان به غیر یکی دوتا تمام فیلتره.

دوست عزیز مسیلو این قدر زود قهر نکن اگرقرار باشه همه با دوتا حرف ...... باید یکی مدیران ارشد سایت ......... به دل نگیر و صحبتات دفاع کن ، با حضور شما بحث های جالبی داشتیم ، خواهش می کنم بحثات ادامه بده دوستان میلیتاری با شنیدن نظرات مخالف چیزی از دانشمون کم نمیشه بلکه بر عکس پس بذارید....

[quote name='arminheidari' timestamp='1346701088' post='268891'] [quote name='mjb' timestamp='1346698207' post='268869'] نکات جالبی در این مقاله هست که چندتاشو میگم 1-اولین استفاده از تامکت بعنوان بمب افکن در جریان عملیات کربلای 5 که بصورت تلویحی به ارتباطش باقضیه مک فارلین اشاره شده 2-ساخت نوعی بمب 3هزار پوندی(در پی دی اف دوم به 3هزار پوندی اشاره شده) سقوط آزاد به تعداد5 عدد که از نظر [color=#ff0000]قدرت انفجار1.7برابر موشک فراگ وبمب های دوهزارپوندی[/color] بود موج انفجار بین یک تا5 کیلومتر بود که در فاصله یک تا دوکیلومتری نیروهای پیاده و امواج الکترونیکی از کار میافتاد،بدنه فایبر گلاس و دارای یک مانور خاص برای رهایی جنگنده از موج انفجار بود که توسط f-5انجام شد(نرخ تولید3 عدد در روز)که نقش زیادی دربمباران های منطقه داشت 3-کار بر روی سیستم های توپ ورادار وهمین طور سام9/سام2/HQ2(F،J)/I{که نشان دهنده خرید هر دونوع روسی وچینی هست} 4- 270کیلومتر در طول مرز و5 کیلومتر در عمق{به دلیل شکل ابتدایی هدایت}عکس برداری به وسیله 25 فروند پهپاد تلاش1 و مجموع8650 عکس 5-تلاش برای عملیاتی کردن موشک های غیرعملیاتی نیروی هوایی وپدافند توسط سپاه 6-کار بر روی متحرک سازی سیستم هاوک(توضیح اینکه در قبل عملیات کربلای5 به دلیل ثابت بودن مقرها پرنده های عراقی به ندرت در آن منطقه شکار شدن اما با ابتکار تنی چند از نفرات سپاه وارتش در متحرک سازی این سامانه طبق گفته خلبانان اسیر شده،ناخودآگاه در برد موشک قرار میگرفتن) 7-بطور تلویحی به استفاده از بمب خوشه ای اشاره شده! (بین خودمون بمونه) 8-گویا محل های صنایع نظامی در اصفهان توسط15 نفر ازاعضای گروهکها به عراق رسیده که دقت اصابت بمب ها اشاره شده(البته لطف خدا بود که تعدادی قابل توجهی از بمب ها عمل نکرد) نکات جالب دیگه ای هم هست غیر از این چندجا به دلیل خوانا نبودن یا مصالحی به اعداد وزمانها اشاره نشده،البته دوجا اشکال تایپی داره یکی 30هزارپوند=>3هزار پوند/ودیگری باید بین موتورهای توربو جت وPC7...حرف«و»قرار بگیره [/quote] چند نکته دیگر بود مثل استفاده دشمن از سیستم پارازیت و انحراف موشک عدم هماهنگی بین ارتش و سپاه که باعث مشکلاتی و کاهش توان می شد [/quote] حالا یکی نکات بسیار جالبش این بود تجهیز هواپیمای اف14 به بمب که در ایتدا ایران دارای تکنولوژی این کار نبود اما بعد سفر فرستاده امریکا( مک فارلین) دارای چنین.... و استفاده بمب ساخت سپاه به وزن 1000 کیلو بر روی اف14 ها شد

[quote name='heliaa' timestamp='1346631151' post='268724'] [quote name='RezaKiani' timestamp='1346593032' post='268615'] ببخشید کاربر هلیا، اینکه نوشتید ما این جنگ رو توی 3 جلسه تاریخمون خوندیم یعنی چی؟ و چرا با متن موافق نیستید؟ [/quote] سلام یعنی اینکه این جنگ رو خوندیم دیگه قسمتهای مهمی توی متن نیومده، اونهم به این دلیله که شرایط اون موقع بریتانیا درست تحلیل نشده. همینطور نتیجه گیرش در مورد اینکه اگر بریتانیا شکست میخورد هم صحیح نیست. چون انگلیس به راحتی میتونست حتی قایقهای ماهیگیریش رو به توپ مجهز کنه و از خودش دفاع کنه! قرار نیست که 20هزار سرباز بتونن لندن رو تهدید کنن [/quote] واضع توضیح بدید کدام قسمتاش عیب و ایراد داره و با واقعیت جور در نمی اد این کامل ترین متنی که تونستم پیدا کنم دیدید قبلش از کتاب جنگ های مهم تاریخ نوشته غفوری اول متنی اوردم بعدش از یک منبع انگلیسی که دوستمون اقا حامد زحمت ترجمه اش کشید

[quote name='arminheidari' timestamp='1346606295' post='268649'] [quote name='ghermez' timestamp='1346605975' post='268647'] [quote name='arminheidari' timestamp='1346600388' post='268630'] یک سوال اگر اسپانیا جنگ را می برد چه می شد؟ [/quote] این نبرد سرنوشت 400 سال اینده دنیا تعیین کرد ایا انگلیس تسلطی بر دریاها نداشت می تونست دنیا مستعره خودش کنه مسلما خیر کلی عرض می کنم اگر اسپانیا در این جنگ پیروز می شد معادلات جهانی در اینده به هم می خورد [/quote] الان خیلی ها میگن کاش انگلیس می باخت اما اگر اسپانیا می برد شرایط اکنون بدتر نبود؟ [/quote] والا تا اونجایی که من می دونم انگلیسی ها رفتار خشن تری داشتن ، نظرم اینه جهان با انگلیس پیشرفت کرد دلیلش هم اینه دست کم انگلیسی ها به فناوری ها و خلاقیت ها نو اجازه پیشرفت بیشتری می دادند

[quote name='arminheidari' timestamp='1346600388' post='268630'] یک سوال اگر اسپانیا جنگ را می برد چه می شد؟ [/quote] این نبرد سرنوشت 400 سال اینده دنیا تعیین کرد ایا انگلیس تسلطی بر دریاها نداشت می تونست دنیا مستعره خودش کنه مسلما خیر کلی عرض می کنم اگر اسپانیا در این جنگ پیروز می شد معادلات جهانی در اینده به هم می خورد

[quote] پس اسپانیا در حقیقت به خاطر ضعف تکنولوژیش شکست خورد، نه ضعف تاکتیک! [/quote] مخالفم ، جفتش تاثیر گذار بود سه عامل می تونم تو شکست اسپانیا از انگلیس اینجا می تونم بگم 1- ضعف تکنولوژی ( منحصرا به توپ ها و نوع کشتی ها اشاره می کنم) 2- ذهن تاکتیک همان طور که در متن اسپانیها از روش های قدیمی استفاده می کردند بدین معنی به رسم متداول جنگ های دریایی اون زمان کشتی هاشون از روبه رو با کشتی دشمن شاخ به شاخ می شدند به این متن توجه کن [quote]در جنگ هاي قرون وسطايي سربازان در تنگه ها و آبراه هاي تجاري قلعه هايي را در جلو و عقب (قلعه جلو و قلعه عقب) و از بالاي دكل ها شروع به تيراندازي مي كردند تا امكان داشت از روي زمين با آن ها مبارزه مي كردند و سلاحشان نيز تفنگ هاي دستي و تيرهاي تخليه شونده بود . سژس به كشتي هاي دشمن حمله مي كردند و در نبردي تن به تن كشتي را تصرف مي كردند. كشتي هاي اسپانيايي هم از اين روش استفاده مي كردند . آبراه اصلي اسپانيا گالئون ها بودند. زماني كه خدمه با كشتي هاي دشمن گلاويز بودند (براي تصرف كشتي ) ،‌ كشتي ها از قلعه شمالي و برج هاي ديدباني بالايي به سمت ناوگان دشمن با سلاح گرم وارد عمل مي شدند .....[/quote] 3- عوامل طبیعی از جمله طوفان

با تشکر از جناب چکا اینم معرفی کلی در مورد معرفی این تانک t26که پایه ی این تانک بوده T-26 یک تانک سبک به حساب می آید که از اوایل دهه 30 تا پایان جنگ دوم جهانی در ارتش سرخ حضور داشت . این تانک یکی از موفق ترین ها در دهه 30 بود که پایه ساخت آن تانک انگلیسی وایکرز بود. این تانک تا سال 1941 و قبل از آمدن T-34 اصلی ترین تانک شوروی محسوب میشد که همزمان در چندین کشور دیگر نیز استفاده میشد. این تانک را موفق ترین تانک دهه 30 در جهان میدانند که به تعداد 12100 دستگاه ساخته شد و در زمان حمله آلمان به شوروی T-26 بیشتر از هرتانک دیگری در اختیار شوروی بود. قبل از جنگ جهانی نیز این تانک به عنوان موثرترین تانک در جنگ های داخلی اسپانیا به کار گرفته شد. هر چند برخی نواقص در جنگ جهانی به اعتبار آن لطمه زد اما همانطور که اشاره شد در جنگ هایی مثل نبرد فنلاند (نبرد زمستانی) و جنگ های داخلی اسپانیا آزمایش خود را به خوبی پس داده بود. هر چند این تانک مدت کمی پس از جنگ جهانی دوم از ارتش سرخ کنار گذاشته شد اما تا سال 1953 در اسپانیا و تا سال 1961 در فنلاند به خدمت مشغول بود و علاوه بر این کشورها توسط ارتش های چین ، آلمان ، ترکیه ، رومانی و مجارستان نیز استفاده میشد. T-26 همانطور که از ظاهر ساده آن پیداست بسیار کاربرپسند بوده و هزینه نگهداری پایینی را طلب میکرد. وزن این تانک سبک 9.6 تن، خدمه آن 3 نفر ، ضخامت زره آن بین 6 تا 15 میلیمتر، سلاح اصلی آن یک توپ 45 میلیمتری، توان موتور آن 90 اسب بخار ، برد آن 240 کیلومتر و در نهایت سرعتش 31 کیلومتر در ساعت بود

[i]مقدمه مترجم : آنتونی کردزمن از برجسته ترین کارشناسان مرکز مطالعات بین المللی استراتژیک در ایالات متحده و از معدود کسانی است که پس از عملیات خیبر در اسفند 1362 تا کنون مقالات متعددی در ارتباط با نیروی نظامی و استراتژی های نظامی و انرژی ایران به رشته تحریر درآورده است. آنچه که در ذیل می آید بخش کوچکی از گزارش وی در ارتباط با توانایی های نظامی، امنیتی و هسته ای کشورمان در سال 2012 بوده و به تحلیل توانایی های نیروی دریایی ارتش ایران می پردازد. متن زیر تنها بازتاب دهنده اندیشه های نویسنده بوده و مورد تایید یا رد مترجم نمی باشد. ضمن اینکه مطالب اضافه شده به متن اصلی توسط مترجم در داخل کروشه آمده است . در پایان لازم به ذکر است که در متن اصلی هیچ گونه تصویری وجود نداشته و تصاویر موجود در متن زیر صرفآ جنبه تزئینی دارند.[/i] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/60630837098596514936.jpg[/IMG] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/38806269830498263984.png[/IMG] نیروی دریایی ایران در سال 2012 از حدود 18000 پرسنل تشکیل شده است.مطابق گزارش موسسه بین المللی تحقیقات استراتژیک (IISS)، این مجموعه شامل 2 تیپ با حدود 2600 افسر دریایی و 2000 پرسنل نیروی هوا- دریا است. پایگاه های آن در بندرعباس، بوشهر، جزیره خارک، بندر انزلی، چابهار، بندر ماهشهر و بندر[امام] خمینی است.تا انتهای سال 2011 [ناوگان] سطحی نیروی دریایی ایران شامل 3 ناوچه، 2 ناوچه سبک، 11 قایق موشک انداز، 5 کشتی مین روب، بیش از 60 قایق گشت ساحلی و 13 شناور دوزیست است. شاخه هوادریای آن یکی از کوچکترین واحدهای هوایی در بین نیروهای دریایی منطقه خلیج[فارس] است و دارای 3 فروند هواپیمای گشت دریایی P – 3F اوریون و 13 بالگرد مسلح است.زمانی که با نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ترکیب شود، تعداد پرسنل آن تا 38000 نفر افزایش می یابد و در این حالت قدرتی با تواناییهای قابل اعتنا برای هر دو نوع نبرد منظم و نامنظم دریایی برای ایران ایجاد می کند. همسایگان جنوبی ایران در خلیج[فارس] دارای قدرت دریایی قابل توجهی هستند، با این وجود ایالات متحده با قدرتی بسیار برتر قطعآ در هر زمانی می تواند مداخله کند. ایران یک نیروی دریایی ثابت و کهنه داشت، اما با اولویت واحد های دریایی سبک تر در حال مدرنیزه کردن خود است، هر چند کشتی های اصلی آن همگی قدیمی، با تعمیرات محدود و سلاح ها و سیستم های کنترل آتش کهنه است. از زمان پایان جنگ ایران و عراق، ایران برای جبران ضعف ناوگان سطحی اش تلاش می کند شناور های موشک انداز و موشک های ضد کشتی جدید از چین بدست آورد. برخی گزارش ها تایید می کند که ایران زیردریایی های کوچک از کره شمالی و زیردریایی و مین های مدرن از روسیه بدست آورده است. ایران در حال گسترش توانایی های شاخه دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. [نیروی دریایی سپاه] مین های دریایی اضافی بدست آورده و برخی از کشتی های قدیمی اش را ارتقا داده است. مانورهای ایران شاهد یک رشد از به هم پیوستن و ترکیب شدن[نیروی دریایی] ارتش با نیروهای زمینی و هوایی است. ایران در حال ارتقای بنادر خود است و دفاع هوایی اش را تقویت می کند در حالی که برخی پشتیبانی های لجستیکی و تکنیکی از کشورهایی مانند هند و پاکستان دریافت می کند. در آگوست 2000 [مرداد 1379] جمهوری اسلامی اعلام کرد که نخستین زیردریایی سبک تولیدی خود به نام السابحات- 15 را به آب خواهد انداخت و ایران می تواند از آن برای شناسایی و مین ریزی استفاده کند. کشتی های بزرگ و فعال ایران همگی یا از رده خارج اند و یا در حال از رده خارج شدن هستند. کشتی های اصلی[نیروی دریایی ایران] شامل دو ناوچه سبک کلاس بایاندور(PF – 103 ) می باشد که در 1963 به آب انداخته شده و در 1964 عملیاتی شده اند. سیستم های کنترل تسلیحات، رادارهای شناسایی/ردیابی و سونارهای آنها از میانه دهه 1960 میلادی مدرنیزه نشده اند، اگر چه از برخی جهات مانند توانایی جنگ الکترونیک، ارتباطات و سیستم های مدیریت نبرد به نظر می رسد که ارتقا یافته اند. «بایاندور» و «نقدی» احتمالآ بزرگترین کشتی های جنگی فعال در نیروی دریایی ایران هستند، اما با این وجود با موشک های ضدکشتی و ضدهوایی، سیستم های تسلیحاتی کارا، سونارها وتجهیزات جنگ الکترونیک پیشرفته و حسگرها تجهیز نشده اند[مترجم: موشک های ضد کشتی نور(C- 802) برروی ناوچه آدمیرال نقدی نصب شده اند]. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/21740246754143142286.jpg[/IMG] [b] ناوچه آدمیرال(شهید) نقدی مجهز به پرتابگر موشک نور(c - 802 )[/b] [b]ناوچه بایاندور همچنان دارای سلاح های اورجینال خود[/b] ایران همچنین 3 فروند ناوچه عملیاتی تا حدی مدرن تر کلاس الوند(Vosper Mark-5) شامل الوند، البرز و سبلان دارد. آنها در طول سال 1968 – 1967 به آب انداخته شده و در 1969 – 1968 عملیاتی شدند. 2 فروند از آنها برای حمل 4 موشک ضد کشتی چینی C- 802 در 2 پرتابگر دوتایی ارتقا یافته اند. C-802 یک موشک Sea- Skimming با برد 120 کیلومتر، سر جنگی 165 کیلوگرم و حداکثر سرعت 9/0 ماخ است. ایران در سال 2003 اعلام کرد که یک ناوشکن 1400 تنی به نام موج و یک ناوچه موشک انداز 350 تنی به نام سینا را در یک سال به آب خواهد انداخت، هر چند تا به حال ایران نشان نداده که کشتی های بیشتری در خدمت دارد[ مترجم: کشورمان از سال 2003 تا 2010، 4 فروند قایق( ناوچه) موشک انداز کلاس سینا و 1 فروند ناوچه ( ناوشکن) کلاس موج به نام جماران را به ناوگان خود افزوده است]. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/54478923888189751770.jpg[/IMG] [b] ناوچه کلاس الوند(Vosper Mark-5) [/b] 3 فروند زیردریایی کیلو کلاس تیپ 877 EKM و سایر زیردریایی ها تا حدودی ضعف قدرت واحدهای سطحی اصلی را جبران می کند. کیلو یک زیردریایی نسنتآ مدرن و آرام است که برای اولین بار در 1980 عملیاتی شد. هر کیلو 6 لوله اژدر 530 میلیمتری شامل 2 لوله حاوی اژدر هدایت سیمی دارد. اما تنها یک اژدر هدایت سیمی در آن واحد می تواند شلیک شود. کیلو می تواند مخلوطی از 18 اژدر خود هدایت شونده، هدایت سیمی و یا 24 مین را حمل نماید. سیستم های هدایت اژدرهای روسی شامل: خود هدایت شونده سونار فعال، خود هدایت شونده فعال، خود هدایت شونده غیرفعال و هدایت سیمی می باشد. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/33093830563564561598.gif[/IMG] [b] زیردریایی کیلوی ایران[/b] برخی گزارش ها تایید می کنند که ایران بیش از 1000 مین مدرن ساخت شوروی همراه با کیلوها خریداری کرده است و این مین ها مجهز به حسگرهای مدرن مغناطیسی، صوتی و فشاری هستند. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/74.jpg[/IMG] در سال 2005 ایران اعلام کرد که در حال توسعه کلاس جدیدی از زیردریایی ها به نام غدیر است. علاوه بر این ایران در سال 2000 نیز اعلام کرده بود که تولید زیردریایی های کوچکی را آغاز کرده است که گفته شده نام آن الصابحات- 15 می باشد، و می تواند 2 خدمه یا 3 غواص را در خود جای دهد و ماموریتش به صورت فرضی می تواند مین ریزی و شناسایی باشد. [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/90672351918632526698.gif[/IMG] [b] زیردریایی غدیر[/b] [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/41120156260487896592.jpg[/IMG] [b] زیردریایی السابحات - [/b]15 ایران قادر به استفاده از زیردریایی هایش برای مین ریزی و شلیک اژدرهای خود هدایت شونده هوشمند است که به آن توانایی بالقوه ای برای ضربه زدن از راه هایی می دهد که ممکن است برای حمله زیردریایی ها مشکل باشد. مین ها می تواند به شکل پوششی در نواحی بحرانی، قبل از درگیری کار گذاشته شود و یا می توانند به اشکال فعال و غیرفعال در فواصل از پیش تعیین شده و در راهها یی که تشخیص مین و مین روبی مشکل است قرار گیرند. اژدرهای خودهدایت شونده برد بلند می تواند بر ضد اهدافی در حد و اندازه نفتکش ها و در بردی فراتر از 10 کیلومتر و یا حمله به کشتی های جنگی کندرو و یا کشتی هایی که فاقد آژیر خطر، حسگر و اقدامات متقابل هستند مورد استفاده قرار گیرند.بسیاری از نواحی خلیج[فارس] برای عملیات های زیردریایی مطلوب نیست. مساحت خلیج[فارس] در حدود 241000 کیلومتر مربع بوده و به طول 990 کیلومتر از شط العرب[اروند رود] تا تنگه هرمز امتداد دارد. عریض ترین نقطه آن حدود 340 کیلومتر است اما در بیشتر طول آن پهنا حدود 225 کیلومتر است. در حالی که الگوی حرارتی، سونارهای سطحی را دچار اغتشاش می کند این الگو سونارهای زیردریایی ها را نیز مغشوش می کند، بنابراین به نظر می رسد برتری اندکی در کشتی های سطحی کارآمد و هواپیماهای گشت دریایی باشد. تنگه هرمز به عنوان ورودی خلیج[فارس] حدود 180 کیلومتر طول دارد، اما حداقل پهنای آن 39 کیلومتر است وتنها دو کانال عمیق آبی در آن برای عملیات کشتی های بزرگ و زیردریایی ها مناسب است. به علاوه محدود بودن ورودی آب تازه و تبخیر زیاد، آب خلیج[فارس] را فوق العاده شور ساخته است، این شرایط جریان های زیرآبی پیچیده ای را در کانال های اصلی تنگه هرمز ایجاد می کند و تشخیص زیردریایی ها و عملیات آنها را دشوار می سازد. منبع: [url="http://www.centralclubs.com/topic-t96692.html#p373445"]http://www.centralcl...92.html#p373445[/url] مترجم: [b][url="http://www.centralclubs.com/#"]apadana11[/url][/b]

مصر اون دیکتاور مبارک بهتر ما بود برای ما تا مصر این مردک حسنی زیاد تو مسائل جهانی دخالت نمی کرد و نقش فعالی نداشت اما این اقا اولش سوریه و عدم حمایت درست حسابی از برنامه هسته ای ایران ، فردا جزایر سه گانه ، پس فردا.... [color=#000080]ترکیه دیگر در انتظار ماست [/color]