Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

1 ساعت پیش, mehdipersian گفت:

البته این قرارداد در زمان شهید رئیسی و قبل حادثه بسته شده. 

 میدونم ، من حرفم در مورد کل ناوگان هواییه نه همین موضوع خرید .

  • Like 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, 951 گفت:

 میدونم ، من حرفم در مورد کل ناوگان هواییه نه همین موضوع خرید .

کل ناوگان هوایی بالگردی باید ترمیم بشه. 

البته به نظر خودم نباید خرید حجم سنگین انجام داد و باید از محصول داخلی حمایت کرد، الان باید حداقل حدود 200_300 بالگرد ترابری داشته باشیم، 100 عدد باید بخریم و بقیه را تولید داخل راه اندازی بکنیم. 

 

با یک مدیریت خوب میشه این کار را کرد. 

 

بالگرد تهاجمی هم به نظرم مثل قبل خیلی لازم نیست، کارش را دارند پهپادها به خوبی و بهتر از ان انجام میدهند همان خرید 20_30 تا میل 28 کافی هست. 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, mehdipersian گفت:

کل ناوگان هوایی بالگردی باید ترمیم بشه. 

البته به نظر خودم نباید خرید حجم سنگین انجام داد و باید از محصول داخلی حمایت کرد، الان باید حداقل حدود 200_300 بالگرد ترابری داشته باشیم، 100 عدد باید بخریم و بقیه را تولید داخل راه اندازی بکنیم. 

 

با یک مدیریت خوب میشه این کار را کرد. 

 

بالگرد تهاجمی هم به نظرم مثل قبل خیلی لازم نیست، کارش را دارند پهپادها به خوبی و بهتر از ان انجام میدهند همان خرید 20_30 تا میل 28 کافی هست. 

سلام در خصوص فرسودگی و عمر بالای ناوگان بالگردی حرف شما صحیح است ولی با این فاکتور مطالبه گری به نتیجه نخواهد رسید بودجه محدود است و گرفتاری زیاد و مقامات آنچنان تحت فشار جامعه قرار میگیرند که ناگهان از اجرای آن منصرف میشوند و مثلا رئیس جمهور بعدی میگوید از این به بعد دیگر از بالگرد استفاده نمیکنم با اتوبوس به اقصی نقاط کشور سرکشی خواهم کرد ! (  حتی شاید این شعار در تبلیغات انتخابات پیش رو شنیده شودicon_exclaim ) در بروزرسانی درخواست کردم که دوستان این مطالبه را به صورت یک طرح پیشنهادی با محاسبات قیمت و تعداد و نوع و مبدا ساخت با اولویت غیرنظامی در تاپیک ارسال فرمایند که ان شاالله به سمع و نظر بالا برسد و مورد توجه قرار بگیرد مثلا 35 فروند بالگرد غیرنظامی نیاز داریم برای حوادث غیر مترقبه و امداد و اطفا حریق که میتوان  چند فروند آن را هم به حمل و نقل مقامات اختصاص داد 

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دانش ساخت بالگرد در ایران هست. مشکل موتور و گیربکس است که در داخل تولید نمی شود و منابع تامین آن هم محدود است و نمی توان با تیراژ بالا بالگرد تولید کرد. تکنولوژی موتور tv3  در ایران هست ولی ارتش به موتورها و سیستم های شرقی بی علاقه است. پروژه مهندسی معکوس موتور T700 در صمت تا حد اطلاع من در جریان است. اگر به نتیجه و تولید برسد می تواند زمینه تولید یک سری بالگرد را در ایران ایجاد کند. به نظر من یک موتور دیگر کوچکتر مانند T400 هم می تواند مورد توجه قرار بگیرد. آن موقع می توان در کشور نیاز های بالگردی را تامین کرد. 

در مورد قضیه رییس جمهور باید گفت که در تعداد بسیار محدود بالگرد ساخت داخل و نوساز وجود دارد که می تواند در اختیار رییس جمهور آینده قرار گیرد. 

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
15 hours قبل , mehdipersian گفت:

 

بالگرد تهاجمی هم به نظرم مثل قبل خیلی لازم نیست، کارش را دارند پهپادها به خوبی و بهتر از ان انجام میدهند همان خرید 20_30 تا میل 28 کافی هست. 

 

 

dkhl-mtn.jpg

 

سلام . یک نکته را ما در برآورد تجهیزات مورد نیاز برای کشورمان ناگزیر هستیم که در نظر بگیریم . و این مورد است که ایران کشوری بسیار بزرگ است . فرض بفرمایید که همین الان 20 فروند بالگرد تهاجمی میل 28 در اختبار شما قرار گرفت . پراکنش و محل استقرار آنها چگونه باید باشد ؟

کشور ما از محدود کشورهایی است که شرایط خاصی دارد و اصولاً کارهای موضعی نمی تواند در آن تاثیر چشم گیری را ایجاد نماید ... فرض بگیریم که برای جانمایی محل استقرار این مدل بالگرد خاص مکانهایی در نزدیک جداره مرزی در نظر بگیریم . محل اولویت دار اصلی کجاست ؟ ( کمتر کشوری بهر حال مانند ایران وجود دارد که خطرات امنیتی همزمان ، و در آنِ واحد چهار گوشه اش را تهدید کند ... )

 

 

باید به موارد ذیل توجه ویژه داشت :

1- ایران بیش از ۶٬۰۰۰ کیلومتر با کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، پاکستان، عراق، افغانستان و ارمنستان مرز زمینی دارد .

2- ایران همچنین دارای ۲٬۷۰۰ کیلومتر مرز آبی در دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان است .

3- ایران دارای ۱۶ استان مرزی است که از میان آنها، ۹ استان تنها مرز زمینی (آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، خراسان رضوی، خراسان شمالی، کرمانشاه، کردستان، ایلام و خراسان جنوبی ) دارند. ۳ تای آنها مرز دریایی (مازندران، هرمزگان و بوشهر) دارند و ۴ تا از استان‌ها هم هر دو مرز زمینی و دریایی (گیلان، گلستان، سیستان و بلوچستان و خوزستان) را دارا هستند .

4- ایران طولانی‌ترین مرز زمینی را با عراق در غرب کشور و کوتاه‌ترین مرز را با ارمنستان در شمال کشور دارد . ( در واقع به کشور مقابل مرز هم باید توجه داشت )

5- در هر چهار ضلع اطراف مان ( در مرز جنوبی با اندکی تخفیف ، کمی کمتر ) محل تردد و تمرکز گروهک های تروریستی و شبه نظامی است .

6- در هر چهار ضلع کشورمان ( و البته ناحیه جنوبی بسیار تشدید شده ) کشورها و ارتش هایی متخاصمی وجود دارد که از قضا ادعاهای مرزی و طمع سرزمینی هم نسبت به ما دارند .

7-  شهر های بزرگ ایران ( مانند : تهران ، تبریز ، مشهد ، اهواز ، شیراز ، کرمانشاه ، کرمان و .... ) فاصله بسیار زیادی با هم دارند . و برای هر امری نمی توانند همدیگر را پوشش دهند . 

8- برای استفاده از تجهیزات باید تمرکز استقرار هم قائل شد . ( به معنی اینکه فرضاً نمی توان 20 بالگرد میل را در 20 استان پخش کرد ) و باید بحث پشتیبانی ، پرسنل فنی ، تعمیر و نگهداری و ... را هم مد نظر داشت .

9- می توان تصور کرد که مراکزی که جهت ساخت ، مونتاژ ، آموزش و ... در نظر گرفته می شوند ، در مرکز کشور قرار بگیرند . و قطعاً همین امر ( آموزش ) باعث خواهد شد که ناگزیر باشید تعدادی از تجهیزات را در ناحیه های غیر مرزی مستقر کنید

10-  جغرافیای ایران دارای اقلیم های بسیار متنوعی است . ( این در مورد جغرافیای پیرامونی ، مرزی و فرا مرزی ما هم وجود دارد ) به شکلی که در عمل یک مدل تجهیزات خاص مناسب تمام کشور نیست و باید شرایط اقلیم نیز در نظر گرفته شود .

11- در نهایت هم موضوع مهمی به نام قوا/تجهیزات فعال و قوا/تجهیزات ذخیره وجود دارد که به شما امکان نمی دهد که تمام دارایی خود را همزمان فعال کنید . و بدیهی است بخشی از تجهیزات باید همیشه به عنوان ذخیره وجود داشته باشند .

 

 

iran-in-map.jpg

 

 

3 hours قبل , MF44 گفت:

 

در خصوص فرسودگی و عمر بالای ناوگان بالگردی حرف شما صحیح است ولی با این فاکتور مطالبه گری به نتیجه نخواهد رسید بودجه محدود است و گرفتاری زیاد و مقامات آنچنان تحت فشار جامعه قرار میگیرند که ناگهان از اجرای آن منصرف میشوند و مثلا رئیس جمهور بعدی میگوید از این به بعد دیگر از بالگرد استفاده نمیکنم با اتوبوس به اقصی نقاط کشور سرکشی خواهم کرد !

 

 

اصطلاحاً در برآورد پروژه یک موضوعی وجود دارد بنام "کف هزینه" ( مینیموم هزینه ) . به معنی اینکه اگر آن پروژه را بخواهید انجام دهید میزان مشخصی می توانید در آن صرفه جویی کنید . و بیش از آن محدوده نمی توانید در موضوع صرفه جویی مانور بدهید . و وقتی به مینیموم هزینه برسید و بازهم بخواهید پایین تر بروید ، عملاً اگر آن پروژه را حذف کنید و انجام ندهید برایتان بهتر است ... موضوعاتی مانند هزینه کرد های "امنیتی و نظامی" هم همین گونه یک مینیموم حداقلی دارند ... ما اگر قرار باشد بر روی موضوعات یکی ، یکی خط بکشیم در نهایت چیزی به اسم امنیت باقی نخواهد ماند . ( مثلاً در نهایت اتوبوس هم حذف خواهد شد و به دوچرخه خواهیم رسید ! ) پس فی الواقع نهاد مربوطه به هر قیمتی باید در لب آن مرز مینیموم بایستد و از آن کف هزینه عقب نشینی نکند . وگرنه عقب رفتن از آن خط شرایطی را برایتان رقم خواهد زد که پر چالش خواهد بود ...

 

 

جمع بندی :

این موارد به عنوان خصوصیات عمومی ( و نه فقط بالگرد ) برای یک مکان یابی تجهیزات نظامی مطرح است . و علی القاعده در مورد دیگر تجهیزات ( و خرید های نظامی ) هم کما بیش قابل تعمیم است . کمبود یک پهپاد در عملیات جستجوی بالگرد رئیس جمهور فقید برای همه ی ما محرز ساخت که ، عملاً نمی توان تعداد محدودی تجهیزات را در یک نقطه مستقر کرد . و توقع داشت که همان تعداد محدود در شرایط نیاز بتوانند در تمام جغرافیای ایران مورد استفاده قرار بگیرند .

به عنوان نتیجه گیری پایانی هم ، همان جمله ابتدایی را مجدد عرض می کنم . ( کشور ما از محدود کشورهایی است که شرایط خاصی دارد و اصولاً کارهای موضعی نمی تواند در آن تاثیر چشم گیری را ایجاد نماید ... )

 

 

2024-05-27_165607.jpg

 

 

 

 

ویرایش شده در توسط parsneet
  • Like 3
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 minutes قبل , parsneet گفت:

جمع بندی :

این موارد به عنوان خصوصیات عمومی ( و نه فقط بالگرد ) برای یک مکان یابی تجهیزات نظامی مطرح است . و علی القاعده در مورد دیگر تجهیزات ( و خرید های نظامی ) هم کما بیش قابل تعمیم است .

به عنوان نتیجه گیری پایانی هم ، همان جمله ابتدای را مجدد تکرار می کنم . ( کشور ما از محدود کشورهایی هست که شرایط خاصی دارد و اصولاً کارهای موضعی نمی تواند در آن تاثیر چشم گیری را ایجاد نماید ... )

 

 

سلام

با توجه به تمام مواردی که به آنها اشاره فرمودید ، کشور ما حداقل از نظر کمیتی به همان تعداد بالگرد رزمی که در زمان حکومت پهلوی خریداری شد ، البته در چند طیف و تیپ مختلف نیازمند است .

خرید این تعداد محدود بالگرد میل 28 ، حتی به اندازه ناوگان موجود در یکی از پایگاه های رزمی هوانیروز هم نیست .

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , 951 گفت:

 

با توجه به تمام مواردی که به آنها اشاره فرمودید ، کشور ما حداقل از نظر کمیتی به همان تعداد بالگرد رزمی که در زمان حکومت پهلوی خریداری شد ، البته در چند طیف و تیپ مختلف نیازمند است .

خرید این تعداد محدود بالگرد میل 28 ، حتی به اندازه ناوگان موجود در یکی از پایگاه های رزمی هوانیروز هم نیست .

 

 

مشخصاً می توان در مورد گذشته ابراز کرد که عموماً همین الزامات باعث گردیده بود که کم و کیف تجهیزات در آنزمان به آن ابعاد درآید ... و عموم آن مکان یابی پایگاه های هوایی ، دریایی ، زمینی و همچنین تجهیزات مورد نیاز شان از روی یک طرح جامع و آینده نگرانه استخراج گردیده بوده است ... ( هرچند که مواردی بعداً مشخص گردید که با لابی و یا نفوذ صنایع تسلیحاتی در سبد خرید ایران قرار گرفته ، ولی این موضوع قابل تعمیم به تمام کمیت و کیفیت آن تجهیزات نخواهد بود )

 

اما بی گمان من نیز مانند شما سه دوست بزرگوار @mehdipersian  @MF44 @951  می پذیرم که باید ابعاد این برنامه های ( خرید/ساخت مشترک )  در یک محدوده واقع بینانه و قابل اکتساب باشد . اما معتقد هستم زمانی می تواند این چنین خرید های توجیح داشته باشد که بخشی از یک طرح کلان باشد و نه یک اقدام مسکن گونه و موضعی ...

 

فرض بفرمایید همین 20 فروند میل 28 ( مطرح شده توسط دوستان ) در قالب اولین سری خرید تعریف شود و متعاقب آن با یک برنامه واقع بینانه ( که شرایط اقتصادی و اجتماعی ) را هم در نظر بگیرد ، مابقی تعداد مورد نیاز (خرید/ساخت مشترک) در " ادوار معینی " صورت پذیرد . اما مشخصاً اگر تنها نگاه کوتاه مدت و مقطعی باشد و خدای ناکرده این خرید های کوچک تنها به قصد کاهش انتقادات و یا تبلیغات صورت پذیرد ، نمی تواند اثر بخشیی که ما بدنبال آن هستیم را در حوزه نظامی/امنیتی به کشورمان ارائه دهد .

 

 

پی نوشت : ما می دانیم که به خاطر بحث تحریم ها ملاحضات زیادی درباره خرید و تولید مشترک وجود دارد . ولی بهر حال مواردی بوده که سازنده به خاطر اینکه با ریسک تحریم ها مواجه نشود انتقال تکنولوژی را انجام داده است . ( و بسیار هم موارد موفقی بوده اند ... ) همچنین مواردی هم که بهر شکل ( با حساسیت سازنده و یا محدودیت تکنولوژی ) مواجه بوده ایم ترتیبی اتخاذ شده که با نام کشور خودمان ساخته و به کاربر عرضه شود ...

بهر حال این چالش ها وجود دارد ، ولی چنانچه اراده و همیت خودمان را در این موضوع ( رفع نیازمندی های نظامی کشور ) تجمیع کنیم ( کما اینکه در بسیاری اقلام کرده ایم ) می تواند این بن بست ایجاد شده در بعضی تجهیزات را بشکند ...

 

 

ویرایش شده در توسط parsneet
  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , MF44 گفت:

از این به بعد دیگر از بالگرد استفاده نمیکنم با اتوبوس به اقصی نقاط کشور سرکشی خواهم کرد ! (  حتی شاید این شعار در تبلیغات انتخابات پیش رو شنیده شودicon_exclaim ) 

امکانش هست که که چون دوره قبل ریاست جمهوری رییس جمهوری بسیار از سفر ها ودیدارهای مردمیش و یا با مسئولین را با ویدیو کنفرانس رفع و فتق کنند!!

الزام به سفر مستقیم و متناوب و خستگی فردی که تصمیمات بزرگی به دوشش هست نیست

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , 951 گفت:

 

سلام

با توجه به تمام مواردی که به آنها اشاره فرمودید ، کشور ما حداقل از نظر کمیتی به همان تعداد بالگرد رزمی که در زمان حکومت پهلوی خریداری شد ، البته در چند طیف و تیپ مختلف نیازمند است .

خرید این تعداد محدود بالگرد میل 28 ، حتی به اندازه ناوگان موجود در یکی از پایگاه های رزمی هوانیروز هم نیست .

قیمت هر میل 28 حدود 28 میلیون دلار هست(بدون در نظر گرفتن هزینه های ثانویه و مراکز پشتیبانی و هزینه های هر ساعت پرواز و... )

 

 زمان شاه حدود 200 بالگرد کبرا خریداری شد. اگه به این تعداد بخواهیم میل 28 بخریم، فقط 5.6 میلیارد دلار پول خرید بالگرد تهاجمی میشه که اصلا همچین بودجه هایی در کار نیست. 

 

غیر از بحث بودجه بحث کارایی هم هست الان دوران بالگردهای تهاجمی داره به اتمام میرسه، الان اگر این بودجه را صرف تولید پهپاد در ایران کنیم بسیار در امنیت ایران تاثیرگذارتر خواهد بود. 

 

20_30 بالگرد میل 28 به نظر من کافی هست در دو پایگاه مرزی مثل زاهدان و تبریز بگذاریم. 

 

اگر هم دنبال بالگرد تهاجمی هستیم باید ساخت داخل دنبال بشود. 

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
38 minutes قبل , mehdipersian گفت:

_30 بالگرد میل 28 به نظر من کافی هست در دو پایگاه مرزی مثل زاهدان و تبریز بگذاریم

موارد دیگه صحببتون را موافقم! البته به نسبت دوره پهلوی تهدیدات مرزی ما بارها رشد کردن!

البته استفاده از پهپاد های رزمی بروز بسیار لازم هستن ولی قطعا یک پرنده کنترل از راه دور بسیار پر چالش هست بخصوص با پیشرفت هایی که در جیمینگ هست!! والبته ضعف نیروی هوایی و تقویت نشدن نیروی زمینی و تجهیزات ان همگام با توسعه تهدیدات!!

خرید بالگرد و دادن امار خرید خیلی موضوع پیچیده‌ای هست فکر میکنم ارتقا بخشی تاثیر بهتری داره!!

مثلا ارتقا و تغییر تایپ های ناوگان مربوط به تشریفات و حمل مقامات دولتی و حکومتی و تحویل پرنده های سابق به استفاده های کم اهمیت تر!! ودر وهله دوم اگر قصد خرید بالگرد روسی هست با توجه به استفاده سپاه ازین پرنده های بهتره برای این سازمان خریداری شده و پرنده های غربی سپاه به ارتش واگزار بشه!! که قطعا با یه خرید کوچک هم امکان ارتقا و بروزرسانی سپاه هست!!!

که البته باعث ارتقا ارتش هم خواهد شد ودر مرحله بعد اگر امکان خرید بزرگ فراهم شد باید به سمت ارتقا هوانیروز هم رفت!! البته هوانیروز امکان دریافت بالگرد های ترابری تاکتیکی و یا حتی بالگرد بزرگی مثل میل۲۶ را برای توسعه قدرت لجستیک داره!!

فکر میکنم به این شکل اگه عمل بشه یه نظم و یک پایه‌ای برای اعمال برنامه ریزی وجود داره

 

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, mehdipersian گفت:

قیمت هر میل 28 حدود 28 میلیون دلار هست(بدون در نظر گرفتن هزینه های ثانویه و مراکز پشتیبانی و هزینه های هر ساعت پرواز و... )

 

 زمان شاه حدود 200 بالگرد کبرا خریداری شد. اگه به این تعداد بخواهیم میل 28 بخریم، فقط 5.6 میلیارد دلار پول خرید بالگرد تهاجمی میشه که اصلا همچین بودجه هایی در کار نیست. 

 

غیر از بحث بودجه بحث کارایی هم هست الان دوران بالگردهای تهاجمی داره به اتمام میرسه، الان اگر این بودجه را صرف تولید پهپاد در ایران کنیم بسیار در امنیت ایران تاثیرگذارتر خواهد بود. 

 

20_30 بالگرد میل 28 به نظر من کافی هست در دو پایگاه مرزی مثل زاهدان و تبریز بگذاریم. 

 

اگر هم دنبال بالگرد تهاجمی هستیم باید ساخت داخل دنبال بشود. 

 

البته باید به تفاوت در کلاس بالگرد میل ۲۸ با کبرا توجه کرد.

نیازی تعدادبرابر میل ها با دارایی گذشته کبرا ها نیست. هر میل ۲۸ توانی برابر با دو تا سه بالگرد کبرا داره که این یعنی ما به تعداد یک دوم تا یک سوم تعداد کبرا ها نیازمندیم. 

در کنار اون باید تعداد قابل توجه کبرا های موجود که برخی بروزرسانی هم شده اند و همچنین بالگرد های سری طوفان رو در نظر گرفت. با توجه به وجود اونها به نظر خرید یک سوم تعداد دارایی گذشته یعنی چیزی حدود ۶۰ تا ۷۰ فروند به عنوان بالگرد تهاجمی سنگین کفایت میکند که در کنار کبرا های بروزرسانی شده و طوفان ها به عنوان بالگرد های تهاجمی نیمه سنگین توان هوانیروز رو به حد قابل توجهی بالا خواهد برد.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 minutes قبل , LostSky گفت:

با توجه به وجود اونها به نظر خرید یک سوم تعداد دارایی گذشته یعنی چیزی حدود ۶۰ تا ۷۰ فروند به عنوان بالگرد تهاجمی سنگین کفایت میکند که در کنار کبرا های بروزرسانی شده و طوفان ها به عنوان بالگرد های تهاجمی نیمه سنگین توان هوانیروز رو به حد قابل توجهی بالا خواهد برد.

یعنی بعد از حدود۴۵ سال میخاید توان رژیم قبلی را تازه بازسازی کنید؟ و این درحالیه که شما به هیچ وجه طرح های توسعه هوانیروز و سطح تهدیدات ۴دهه پیش را در نظر نگرفتید؟؟

فکر میکنم خرید کوچک باید بخشی باشه!!

البته امکان استفاده تیمی از بالگرد ها هست!!

مثلا بالگرد های شناسایی و یا رزمی سبک بجای بل۲۰۵و ۲۰۶ بالگرد کبری نان تاو باشه!! بالگرد های لیدر میل۲۸ و کبری تاو ها و طوفان ها به عنوان کاور!!

بهترین عملکرد را خواهند داشت!

یعنی با این ترفند استفاده تیمی امکان ارتقا توان و حفاظت بیشتر از دیگر دارایی ها امکان پذیره البته ارتقا بالگرد های موجود بشدت لازمه!!

توسعه توان ترابری تاکتیکی و راهبردی هم بسیار مهمتر از توسعه توان تهاجمیه بخصوص با تحلیل هرکولس ها!! و توسعد تهدیدات تروریستی و نیاز به جابجای تیپ های سریع واکنش سریع که اخیرا تعریف شدن!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر قصد خرید وجود داره چه بهتر که کاموف 52 رو از روسیه بخریم نه میل 28 یا  ترکیبی از این دو بالگرد رو بخریم. در حوزه هواپیماهای جنگنده قبلا این اشتباه را داشتیم و زمانی که اتحاد جماهیر شوروی نیازمند نقدینگی بود به جای میگ 31 و سوخو 27 ، میگ 29 خریدیم که مسلما در مقابل دو جنگنده دیگه حرف زیادی برای گفتن نداشت و ندارد. واقعا نیازمند به یک بالگرد قدرتمند برای کنترل صحنه نبردیم و این ایده های داخلی هم نتیجه مسلموسی نداشته و یا نتوانسته در کوتاه مدت و حتی درازمدت مارو خوشبین و امیدوار کنه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 minutes قبل , aminf14 گفت:

اگر قصد خرید وجود داره چه بهتر که کاموف 52 رو از روسیه بخریم نه میل 28 یا  ترکیبی از این دو بالگرد رو بخریم

بالگردیه که نگهداریش پیچیده تره!! درصد امادگی پایینتری داره که یعنی باید خرید بزرگتری کرد!! زره کمتری داره!! گان و توپ اون قابلیت درگیری موثر نداره!! پهنای زیاد بدنش خیلی هدفگیریش را آسون کرده!! ودر کل ضعفهای زیاده داره مقابل میل۲۸ وبخصوص قیمت بالاتر!!

البته دلیل نمیشه بی کاربرد باشه!! بنظرم برای نداجا و ندسا بشدت کاربردی هستش!! 

ویرایش شده در توسط Oshida1
  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, Oshida1 گفت:

بالگردیه که نگهداریش پیچیده تره!! درصد امادگی پایینتری داره که یعنی باید خرید بزرگتری کرد!! زره کمتری داره!! گان و توپ اون قابلیت درگیری موثر نداره!! پهنای زیاد بدنش خیلی هدفگیری را اسون کرده!! ودر کل ضعفهای زیاده داره مقابل میل۲۸ وبخصوص قیمت بالاتر!!

البته دلیل نمیشه بی کاربرد باشه!! بنظرم برای نداجا و ندسا بشدت کاربردی هستش!! 

کاموف بالگرد به روزتریه و خیلی امکان ارتقا و بقا پذیری در مقابل بالگردها و تهدیدات روزافزون داره. برتری های چشمگیری هم مقابل میل 28 داره

توان موتور بالاتر

برد انتقالی و شعاع رزمی بیشتر

جایگاه تسلیحاتی زیاد بر روی باله

توانایی تجهیز به موشک لیزری که میل 28 ندارد

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.