blender

تاپیک تحولات اوکراین تا اوت 2025

Recommended Posts

8 minutes قبل , Ali255 گفت:

ظاهرا روسیه ، اکثر سیستم های پدافندهوایی s300 اوکراین رو منهدم کرده ، آیا این سیستم ها با نسخه ای که ایران در اختیار داره ، یکسان هست؟ جمهوری اسلامی اینهمه تلاش کرد تا این سیستم ها رو بعد از چند سال از روسیه تحویل بگیره که خب روسیه پول اش رو گرفته بود ولی ظاهرا بدلیل تحریم ها  اونا رو به ایران نمیداد...(که فکر میکنم بعد از برجام بود که بالاخره تحویل داد)

 

سوالی که مطرح میشه اینه که : آیا s300 یک پدافند قدیمی و فاقد کارایی هست؟ و ایران اینهمه تلاش کرد برای دریافت سیستمی که ضعف خودش رو به خوبی در جنگ اوکراین نشان داد؟

و آیا برنامه های بعدی مثل خرید سوخو 30 و... از روسیه ، ادامه دادن همین مسیر یعنی تجهیز ارتش به سیستم های فاقد کارایی لازم هست؟

 

 

(اگر این موضوع به تاپیک تحولات اوکراین ربطی نداره ، بی زحمت منتقل اش کنید)

 

 

نسخه اکراین با نسخه تحویلی به ما متفاوت هست و نسخه اولیه محسوب میشه که یکی دو نسخه قبل تر از نسخه ما هست. و همون دارایی ها هم طبق داده ها بیش از نیمیشون به خاطر قطعات و مشکلات غیرفعال و غیرعملیاتی بودند.

در نهایت شبکه پدافند اکراین خلا های جدی داشت با وجود به ظاهر ابزارهای کاربردی و روس ها هم شناخت جدی داشتند نسبت به همه این ابزارها چون طراحی خودشون هست نهایتا.

 

تا به حال بارها در تاپیک بحث شده که شبکه پدافند در کنار سایر اجزا میتونه موفقیت نسبی ایجاد کنه از جمله شبکه پیوسته راداری با اجزای کامل در همه بردها و فضاها و ثانیا در ارتباط با پدافند هواپایه و اجزاش. مدریت و نرم افزار و ... هم به کنار.

در انتها ابزار دفاعی به هر حال اگر شما ابزار هجومی برای بازدارندگی نداشته باشی و با دشمنی قوی در مواجهه باشی نهایتا توان خودش را به مرور از دست میده و فقط میزان هزینه تحمیلی به دشمن متفاوت خواهد بود. ابزار دفاعی حتما باید با ابزار هجومی مناسب همراه باشه. چیزی که اکراین نداشت.

 

 

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
18 minutes قبل , Ali255 گفت:

ظاهرا روسیه ، اکثر سیستم های پدافندهوایی s300 اوکراین رو منهدم کرده ، آیا این سیستم ها با نسخه ای که ایران در اختیار داره ، یکسان هست؟ جمهوری اسلامی اینهمه تلاش کرد تا این سیستم ها رو بعد از چند سال از روسیه تحویل بگیره که خب روسیه پول اش رو گرفته بود ولی ظاهرا بدلیل تحریم ها  اونا رو به ایران نمیداد...(که فکر میکنم بعد از برجام بود که بالاخره تحویل داد)

 

سوالی که مطرح میشه اینه که : آیا s300 یک پدافند قدیمی و فاقد کارایی هست؟ و ایران اینهمه تلاش کرد برای دریافت سیستمی که ضعف خودش رو به خوبی در جنگ اوکراین نشان داد؟

و آیا برنامه های بعدی مثل خرید سوخو 30 و... از روسیه ، ادامه دادن همین مسیر یعنی تجهیز ارتش به سیستم های فاقد کارایی لازم هست؟

 

 

بسم ا...

 

در خصوص اس-300 های تحویلی به ایران در این تاپیک مفصل بحث شده 

 

"S-300 PMU.2 FAVORITE "IR در ایران

 

در مورد دفاع هوایی ارتش اوکراین هم این پست وجود دارد 

 

برتری هوایی بر فراز کیف آیا نیروی هوایی روسیه قابلیت سرکوب شبکه دفاع هوایی اوکراین را در یک بازه زمانی 24 ساعته دارد ؟!

  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 hours قبل , alala گفت:

وزارت دفاع روس ها در بیانیه ای که تلویحا شاید اسمش را بشه عقب نشنی از اهداف اولیه دونست اعلام کرده اصلا ستون کشی به کیف برای محاصره و تصرفش نبوده و در اصل برای این بوده قوای اصلی اکراین را به خودش در اون ناحیه مشغول کنه تا جبهات شرقی کار راحت تری داشته باشند و حالا هم که عقب نشینی میکنه چون اهدافش محقق شده و نیروها اعزام میشند برای ادامه ازادسازی دونباس.

 

با توجه به حجم ستون کشی و نوع ستون کشی و میزان تلفات و خاسرات وارده به نیروهای روس در این محور و برخی اقدامات انتحاری اولیه به نظر میرسه روس ها قصد دارند به نوعی فعلا این عقب نشینی ها را توجیه کنند. خبرهایی هم از توافق با اروپا و موفقیت مذاکرات اکراین داشتند که نشون میده شاید فشارهای اقتصادی که انتظارش را نداشتند ترجیح میدند یکطوری حل کنند در کوتاه مدت ابرومندانه با یک توافق ابتدایی. بیشترین تاکیدی هم که در این چند روز دارند بحث کریمه است که در این مورد توافق نمیکنیم که خب این را حتی خود اکراینی ها هم اگر ترجمه درست بوده باشه یکی از اعضای مذاکره کنندگانشون گفته بود روسیه حق داره کریمه را جزئی از خودش بدونه و ... و فکر نکنم با توجه به شرایط قبل مانعی باشه برای یک توافق. نهایتا تحریمهای مرتبط با کریمه که قبلا هم بوده حفظ میشه که خب مسئله مهمی نبوده.

 

پ ن: ماریوپل که جزئی از منطقه دونباس هست به شکل تاریخی و شاید نهایت اراده روس ها را تصرف این منطقه دونست که البته از قبل هم اعلام شده بود در مورد منطقه تاریخی دونباس شامل دونتسک و لوهانسک. منتهی برای اتصال زمینی به کریمه و بقیه سواحل دریای آزوف باید فراتر از منطقه تاریخی دنباسی که روسها فعلا تاکید میکنند تنها هدفشون هست برند که به نظر و با توافقات دو طرف در آینده چنین نخواهد شد. هرچند دریای آزوف به طور نسبی مهم هست ولی اهمیتی که سواحل دریای سیاه برای اکراین داره با توجه به عمق و مشکلات زمستانی و تردد ... نداره و حتی تصرف سواحل اون هم شاید در کل اگر فشار باشه به یک نارضایتی زبانی خلاصه بشه. ولی با توجه به اینکه روسها برای این سواحل برخلاف دنباس بهانه ای ندارند اگر قرار بر توافق باشه فکر نکنم به سمتش برند.

یعنی نهایتا قانع شدن روس ها به دنباس و رضایت (حالا با ظاهر ناراضی) اکراین تقریبا چیزی که از قبل هم بوده (کمی بیشتر حالا) باقی میمونه با یک تعهد طبیعتا بی ضمانت نپویستن به ناتو توسط اکراین (تا در آینده چه پیش بیاد) و روس ها هم با باقی موندن برخی تحریم های کم اثر عطای دستاوردهای بیشتر را در مقطع فعلی به لقاش میبخشند با توجه به غافلگیری رخ داده و عدم سقوط اکراین به شکل خیلی سریع با کمک و دوپینگ فوق العاده غرب.

 

البته که در ظاهر روس ها دستاوردهایی داشتند در اینصورت ولی طبیعتا یک شکست محسوب میشه هم در میدانی و هم رسانه ای و سیاسی و این اوضاع را براشون در اینده نسبت به ناتو و کشورهای متقاضی بدتر میکنه ( شاهد یک دوران سکوت و سکون خواهیم بود خصوصا با زهرچشمی که روسها به کشورهای کوچکتر از منظر دیوانگی نشون دادند ولی حتی اگر رسانه را هم کنار بزاریم همه کشورهای اطراف روسیه متوجه میشند که ناخن های این خرس پیر مثل دندان هاش کند شده و شاید خرناس های وحشتناکی بکشه و با تکان دادن بدن عظیمش خرابی هایی هم به بار بیاره ولی نهایتا با چند تا توپ و تشر به غارش برمیگرده و خواب زمستانیش)

 

 

 

 

با سلام. هیچ ارتشی اهداف آینده و طرح های خود را چنین شفاف بیان نمی کند. به طور قطع این "عقب نشینی"، جزوی از برنامه تاکتیکی ارتش روسیه است که احتمالا به خاطر مقاومت نیروهای اوکراینی اتفاق افتاده.  ممکن است برنامه ای برای تغییر نیروها، نوسازی آرایش، تغییر نگاه ها و ... باشد. روس ها اینقدر ساده نیستند که حقیقت را بیان کنند (البته ما هم خیلی ساده نیستیم!). یادمان بیاید قبل از تهاجم به اوکراین، همه مقامات ارشد روسیه، طرح حمله به اوکراین را رد می کردند، اما در نهایت مشخص شد که دروغ رسانه ای گفتند.

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

انگلیس تصمیم به تحویل هویتزر های as90  به اوکراین گرفته 

Report: UK Has New Ukraine ‘Lethal’ Weapons Plan | Farsnews Agency

اگر این هویتزر تحویل بشه احتمال تحویل مهمات Excalibur به اوکراین هست 

مهمات هوشمند ام-982 اکسکالیبور ( M982 / Excalibur)

ویرایش شده در توسط majid363
  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک نکته جالب :

 

مهاجمین حداقل یکی از هلی کوپترهای اکراینی را به وسیله دوش پرتاب های غنیمتی استینگر  در مایوپل ساقط کرده اند.

 

منبع

ویرایش شده در توسط molahosein
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 hours قبل , alala گفت:

دیروز اکراینی ها گویا با دو بالگرد به مخازن نفت شهر بلگورود در خاک روسیه حمله کردند و اونها را به اتش کشیدند. حالا تا زوایای خبر روشن بشه، مشخصا تکیه صرف روی پدافند اصلا عاقبت خوشی نداره.

 

درسته روسیه کشور پهناوری است ولی در شرایط جنگی، طبیعتا پدافندش خصوصا نزدیک مرزها در نهایت امادگی و تجهیز باید باشه و نیروی هوایی و گشتها هم که حضور دارند. تازه نیروهای اکراینی با بالگرد برای رسیدن به بلگورود باید مسیری که تقریبا در تصرف روس هاست به سمت شرق از غرب یا مرکز پرواز کنند. حالا میبینیم که حادثه کرمانشاه چندان هم چیز عجیبی نیست، خصوصا اینکه با پهپاد و از کشوری انجام میشه که نه میزاره ما کار پاکسازیش را یکسره کنیم و محدودیت داریم در عمل به خاطر هوچی گری دولت حاضر و همراهانش و نه خودش تسلطی داره و تازه احتمالا همکاری هم میکنه برای استقرار ابزارهیای تهاجمی بدون اینکه نگرانی داشته باشه تا موعد حمله خنثی بشه.

 

برای همین شاید تنها صهیونیستها هستند که اون هم به مدد منابع مالی/تکنولوژیکی/انسانی نامحدود و سالها تجربه و کار روی بحث پدافند زیرساختهای مناسبی دارند ( به هر حال پدافند ضد راکت و موشک زیرساخت مناسبی است برای سایر پدافندها با تغییرات کلی و جزئی ) و با توجه به وسعت کم سرزمین های اشغالی و هزینه های نامحدود (در نتیجه تمرکز و تراکم رادار و پدافند و از همه مهمتر گشت های نامحدود هوایی و اطلاعاتی و کمک شبکه حسگرهای سایر کشورها خصوصا امریکا) تا حدی ادعای مصونیت میکنه که میبینیم اون هم اولا کشوری وجود نداره تا این ادعا را جدی به چالش بکشه (غیر از راکت های ابتدایی مقاومت که خب پدافند این رژیم خصوصا برای این امر طراحی شده و موفقیتش بعد این همه هزینه و سالها کار عجیب نیست) و ثانیا تا به حال این رژیم با نیروی هوایی (جنگنده و بالگرد ) و نیروی پهپادی جدی مورد امتحان قرار نگرفته و حتی چند مورد نفوذ موفق پهپاد داشتیم و برخی مقابله هاش هم با نیروی هوایی بیشتر بوده تا پدافند زمین پایه ( کاری که سعودیها هم بعد مدتی یاد داده شدند! که فعلا تا پیشرفت و بهینه سازی پدافندهای زمین پایه گویا بهترین راه مقابله با پهپاد حسگرهای هوایی و گشتهای هوایی است)

هرچند به نظرم این رژیم مدتهاست که بحث ارتقا پدافندش را برای مقابله با پهپادها شروع کرده و بیسش را هم که داره (گنبد را تست هم کرده برای این مورد به ادعای خودش)

 

نتیجه اینکه خصوصا برای ما که با رژیم هایی با توان تهاجمی تقریبا نامحدود روبرو هستیم پدافند یک عامل تاخیری است بیشتر تا بازدارنده در زمان حملات. هرچند در تقویت نامحدودش نباید تعلل کنیم ولی به هیچ وجه میدونیم که عنصر مطمئنی نیست. توان تهاجمی بهترین عامل بازدارنده محسوب میشه.

 

 

بخش عمده و گسترده ای از تجهیزات که در روسیه میبینیم مربوط به شوروی و دوران شکوفایی اقتصادی و علمیش هست ، روسیه امروز با تکیه بر اون دانش و اقتصادی چندین برابر بزرگتر از ما دچار مشکلات اینچنینی هست که امروز در بلگرود دیدیم و امکان استقرار پدافند های زمین پایه ارزان و سریع و دقیق رو در مناطق جنگی که ضروریه نداره  ، پیشرفت در زمینه علم ساخت و تکنولوژی بروز تسلیحات مدرن  نیاز به ارتباط با دنیا داره ، کشور ما اما کشوریه که نماینده هاش دنبال محدودیت اینترنت هستن و حتی فضایی شبیه به انجمن میلیتاری با این حجم از اطلاعات و تفسیر ها که در ورود اطلاعات روز دنیا به زبان فارسی نقش مهمی داره رو دچار اختلال میکنن ، نظامی های بدلیل تحریم ها نمیتونن حتی در نمایشگاه های صنایع دفاعی شرکت کنن و بروز بشن ، مسیر دراز و طویلی برای خودکفایی نظامی لازمه که ما در ابتدای بی پایان اون هستیم …

  • Like 5
  • Upvote 6
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اوکراینی ها با پرواز ارتفاع پایین بالگردهای میل-۲۴ موفق شدن مخازن نفت شهر بلگورود در خاک روسیه رو هدف قرار بدن، یه نقشه هم دیدم که نشون میداد بعضی مناطق دوباره دست نیروهای اوکراینی افتاده. اینجور که داره پیش میره اگه آخر این جنگ اوکراین یه سری از مناطق جنوبی روسیه رو هم اشغال کنه برای ایجاد یه ناحیه بافر با روسیه در عین حال هم بامزه میشه هم جالب.

  • Like 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , MR9 گفت:

سکانس هایی از ساقط شدن بالگرد میل -28 

گفته شده این بالگرد با شلیک سامانه استاراستریک بریتانیایی به زیر کشیده شد

 

قیمت هر یک از این هلیکوپترهای میل 28 یا کاموف 52 باید 50 ... 60 میلیون دلاری باشه. با چه جراتی میفرستن هوا که بخواد با یه دوش پرتاب دود بشه!!!

من که جوانتر بودم تو بازی استراتژیک هم خیلی بهم زور داشت که سلاح های اصلی و گران قیمت رو با یه دوش پرتاب یا آر پی جی نابود بشه حالا چه برسه به جنگ واقعی!!

ویرایش شده در توسط habdollahi83
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , MR9 گفت:

 

کروزهای کالیبر به ازای هر شلیک حدود 2 میلیون دلار ،  سیستم توپخانه ای راکتی توس 6 تا 28 میلیون دلار ، سامانه راکتی بی ام -30 حدود 12 میلیون دلار ، سامانه توپخانه ای 2اس 19 حدود 2.5 میلیون دلار ،2اس 19ام -1 حدود 2.5 میلیون دلار ، هویتزر2آ65 حدود 800 هزار دلار ، 2اس31 حدود یک میلیون دلار ، 2اس23 حدود 750 هزار دلار ، هر سامانه  تاکتیکی اسکندر حدود 120 میلیون دلار ، سامانه بوک ، هر گردان حدود 120 میلیون  دلار ، هر سامانه تور حدود 25 میلیون دلار ، هر سامانه پانسیر حدود 16 میلیون دلار ، هرآتشبار باستیون شامل رادار ، 36 تیر موشک و 6 دستگاه لانچر حدود 150 میلیون دلار  ، کاموف52 حدود 35 میلیون دلار ، میل-28 حدود 25 میلیون دلار ، سوخو-25 اس ام حدود 15 میلیون دلار  ، تی-72 دست دوم حدود 500 هزار دلار ، بی ام دی-4 حدود 4.5 میلیون دلار ، گاز تیگر حدود 70 هزار دلار  و.....

 

جنگ نه در حوزه نیروی انسانی ، نه در حوزه اقتصادی و نه در حوزه سخت افزار نظامی ، یک رویداد ارزان نیست ....  استثناء هم برای کشورهای بزرگ و کوچک ندارد . ضمن اینکه جنگ تلفات دارد .

قبل از اینکه وارد جنگ  بشید ، اول باید خوب فکر کنید ...

تحلیلتون از اینکه روسیه نیروی بیشتری رو وارد اوکراین نمیکنه چیه؟ 

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط panzer-grouppen
      کرکس خان دستت درد نکنه . ببینم ایران از اینا داره ؟ چقدر ؟ و یه چیز دیگه : آیا این تانک توان مقابله با آبرامز و مرکاوا رو داره ؟
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.