فراموش نکنیم قبلا مدل های بیشماری را مورد آزمایش قرار دادند. شایعات مربوط به سوخت که موجب هجوم به جایگاه های سوخت در شمال کشور شد، بستن جاده ها با بهانه اعتصاب و حمایت از رانندگان و مختل کردن دسترسی به یک نقطه از شهر به بهانه تجمعات کارگری و ... (یعنی علاوه بر حملات سایبری با دیتا! به زیرساختها ما نوعی دیگه از حملات را با دیتا را شاهدیم که اینبار پیمانکاران حملات نه خود دیتا که مردم هستند که توسط دیتاها هدایت میشند ) - مهمترین بستر موجود هم فعلا در این حملات شبکه ای اجتماعی در نظر گرفته شده که سالها به صورت موریانه ای در ایران و بین بخش وسیعی از مردم جای باز کرده و زندگی بدون خودش را سخت کرده و در نتیجه همه برای کارهای شخصی و اداری و عممومیشون ازش استفاده میکنند: تلگرام. در این بستر که تقریبا همه حضور دارند و صد البته قابلیت کادر سازی در جهت هدفی خاص و همچنین انتشار اطلاعات در بازه زمانی کوتاه بین قشر وسیعی از مردم را (در حد یک چشم به هم زدن ) داره علاوه بر استفاده از اون به عنوان فراخوان تجمعات (خصوصا با کمپ آلبانی و حضور مداوم اعضای منافقین که حتی منجر به هشدار پلیس شد که گروه های صنفی که در تلگرام شکل میگیرند لااقل مدیر گروه را چک کنید ببینید میشناسید یا خیر اصلا ) در بعد وسیعی استفاده میشه (قبلش یک گروه شکل میگیره، کم کم با دعوت افراد از یکدیگه اقشار با سلایق و منافع مشابه شخصی/صنفی توش جمع میشند، مدتی به مرور خاطرات! و خنده و شادی و تبادل اطلاعات عمومی میگذره و سر بزنگاه با یک خبر که فرصت تحلیلش داده نمیشه بهره برداری لازم ازش میشه - کاری که کانال فیک نیوز در دی ماه انجام داد و همه مسئولان را غافلگیر کرد ) حالا شما به بمب های خبری و شایعاتی که هر از چند گاهی رونمایی میشه دقت کنید. چون معمولا تکان دهنده هستند و ناگهان در میان قشر وسیعی در لحظه منتشر میشه قبل از فرصت تحلیل توسط شخص، چون یک هم آوایی جمعی صورت میگیره منجر به اقدام میشه (حالا یا فکری، یا عملی ) و به مهمترین ابزار ایجاد آشوب در کشور تبدیل میشه. چون همانطور که گفتم قابلیت انتشار، هدایت و اقدام برای گروه های وسیع همفکر را ایجاد میکنه که قبل از تحلیل یک شایعه، خبر، مشکل دست به اقدام میزنند. ( حالا این در مورد گروه های عمومی مردم هست، گروه هایی که در حوزه گروهک ها و با هدف و اهداف خاص خرابکاری شکل میگیرند و قرارها فیکس میشه و تبادل اطلاعات در بستر امن انجام میگیره و تقسیم کار میشه به کنار ) همچنان کاری به بحث های زرد فضای عمومی و شبه روشنفکر زده ندارم ( که سریع در چنین مواقعی ایران را با اروپا و آمریکا مقایسه میکنند بدون اینکه لحظه ای فکر کنند اولا کجای دنیا در کشوری یک اپ چنین نفوذ و کارکردی در یک کشور به تنهایی داره، در کجای دنیا و کشورهای مدنظر غربی دسترسی مطلقا به سرورها حتی با حکم پلیس و قضائی و در موارد تروریستی در حد ارائه اطلااعات وجود نداره، و از همه مهمتر کجای دنیا چندین و چند کشور بزرگ و از جمله ابرقدرت موجود اعلام جنگ علنی کرده و به گفته خودش با همه ابزارهای موجود از اقتصادی و سیاسی گرفته تا گروهک و رسانه ) : ولی مهمترین تهدید و ابزار عملی ایجاد آشوب های منطقه ای در کشور قطعا و قطعا تلگرام هست در شرایط فعلی (به نظر من البته، حتی اینستاگرام هم به خاطر ماهیت و فرم ابزار چنین قابلیتی را نداره) و اگر نبود این ابزار بسیاری از این هماهنگی های حتی کارگری محدود شکل نمیگرفت ( حالا قطعا دوستان در نظر دارند که بحث اینجا بحث حق کارگر و مردم و تجمع و آزادی بیان نیست بلکه تحلیل سوء استفاده از شرایط فعلی ضد کشور و خود همین کارگران و مردم هست در مراحل بعد که اولین قربانیان خواهند بود )

بسم الله............... وضعیت نظامی شمال شرق نیجریه رنگ تیره و یا هاشور خورده مناطق تحت تصرف ویا الوده به گروه تروریستی بوکو حرام است سقوط یکی دیگر از پایگاه های ارتش نیجریه در منطقه باغا تجهیزات موجود در تصاویر تانکهای کاسکاول و اسکورپین و وزرهپوش panhard - پیرانا -کبری امرپ احتمالا ساخت چین به اسم cs-vp -کامیون کراز و راکت انداز گزاد ----------------------- در متن از زرهپوش کاسکاول اسم برده شده در واقع خودرویی که یکی از اعضای بوکو روی برجکش قرارداره پنهارد مدل ای آر سی هستش که تصحیح میکنم یک زرهپوش پنهارد دیگه هم در تصاویر هست اون لوله کوتاهه که پنهارد مدل ELM از دوست و استاد عزیزمون هم جناب crash به خاطر دقت همیشگیش متشکرم

سلام البته اوکراین و سوریه تفاوت های بنیادینی با مدل لیبی دارند . آمریکایی ها در هر سه مورد هدایت از پشت پرده را در دستور کار خود قرار داده و مراحل کار را به متحدین خود واگذار نموده اند . در لیبی وظایف اصلی بر روی دوش فرانسه و انگلیس بود ، در اوکراین بر دوش لهستان و در سوریه ، ترکیه و اردن نقش های اصلی را بر عهده داشتند . با این تفاوت که در لیبی ، فرانسه و انگلیس نقش های رزمی متعارف را داشتند اما لهستان و ترکیه و تا حدودی اردن از طریق رویکرد های نسل چهارم جنگ اقدام می کردند . در مورد ایران هم همین رویکرد های نسل چهارم بیشتر مد نظر خواهد بود . در واقع در ایران هدف اصلی ایجاد سوارم های اجتماعی و همزمان ، بی ثبات سازی پیرامونی و باطبع آن گسترش این وضعیت به مرکز کشور هستش . در موج های سوارم هدف اصلی غرقه کردن نهاد ها می باشد که به نظرم بعید هستش که نیروهای امنیتی و انتظامی از پس این موج ها برنیایند (البته هزینه زایی دارد) . در ضمن یک مورد مهم دیگر وجود دارد و آن این است که جمهوری اسلامی خود توانایی ایجاد سوارم های اجتماعی را دارد . به همین دلیل در این چند ساله سعی طرف مقابل در کمرنگ کردن این توانایی می باشد اما در هر صورت نمی توانند آن را کامل محو نمایند . در مورد بی ثبات سازی پیرامونی هم به دلیل وجود هسته مرکزی قوی در ایران که شامل منابع انسانی در شهرهای بزرگی مانند مشهد ، رشت ، کرج ، تهران ، قم ، اصفهان ، شیراز و اراک و بعضا تبریز(بنا به دلایلی می گویم بعضا) و دیگر شهر های کوچک تر هستند که در حالت عادی مقابله به مثل خواهند کرد و نخواهند گذاشت بی ثباتی را گسترش دهند مگر اینکه بتوانند در مناطق مرکزی سوارم های اجتماعی مخالف و موافق حکومت را همزمان کنند . یعنی شرایط به گونه ای رقم بخورد که مردم در برابر مردم قرار بگیرند . نکته مهم این است که حتی اگر جمهوری اسلامی سرنگون هم شود در شرایط عادی حداکثر در یک بازه چند ساله به قدرت باز خواهد گشت (با اقبال اجتماعی بیشتر از قبل !!!؟؟؟) مگر اینکه بتوانند به گونه ای نیروی انسانی این هسته مرکزی را تحلیل ببرند . در کل طراحی برای ایران بسیار جامع تر و کامل تر از دیگر کشور ها می باشد . موفق و سربلند باشید پ . ن . هستم اما پشت پرده

خرسهای چهارموتوره جدید روسی برای نیروی هوایی تسلیح بمب افکن افسانه ای جنگ سرد به مهمات دورایستای Kh-101 ، قابلیت جدید برای ایجاد دسترسی فرامنطقه ای بنابر گزارشهای منتشر شده ، نیروی هوای ارتش روسیه ، بزودی چهارفروند بمب افکن سنگین ارتقاء یافته Tu-95MS را به سازمان رزم خود اضافه خواهد نمود و این رویداد ، بدان معنا است که روسها ، همچنان به سرمایه گذاری خود برای نوسازی و بهبود قابلیتهای رزمی این بمب افکن ها ادامه می دهند . گونه ای جدید این بمب افکن توربوپراپ ، به احتمال زیاد قابلیت حمل موشکهای کروز برد بلند Kh-101 وKh-102 را دارد که نمونه نخست به کلاهکهای متعارف و دومی به کلاهکهای هسته ای تاکتیکی ، مسلح خواهد شد . به گفته کارشناسان نظامی ، این موشکها که از سال 2012 وارد خدمت رزمی در ارتش روسیه شده اند ، بدلیل ارتفاع پروازی بسیار پایین و کاربرد مواد مرکب در بدنه موشکها ، بدشواری قابل کشف توسط رادارهای دفاع هوایی هستند. با این وصف ، در حالی که طراحی بمب افکن های های TU-95 به اواسط جنگ کره بازمی گردد ( نخستین پرواز 1952) ، طبیعی است که آسیب پذیری آن در برابر جدیدترین سامانه های پدافند هوایی ، بشدت افزایش پیدا نموده ، بالتبع قادر نخواهد بود تا به شیوه گذشته ، دست به اجرای عملیات تهاجمی زنند ، اما زمانی که به مهمات دورایستای دقیق مسلح شوند ، به یک چالش بسیار جدی برای شبکه های دفاع هوایی پیشرفته فعلی تبدیل می گردند. مهمات جدید محمول این بمب افکن ها (Kh-101 وKh-102) پس ازطی بروزرسانی های متعدد ، امروز از سامانه های ناوبری پیشرفته گلوناس بهره می برند که پایایی پروازی آنها را به 10 ساعت رسانده است . در نتیجه ، با توجه به سرعت مادون صوت و افزایش پایایی رزمی این موشکها ، تخمین ها حاکی از آن است که برد موثر آنها به 3000 کیلومتر رسیده ، در حالی که برخی از منابع معتقدند که نمونه هایی که قراراست به نیروی هوایی روسیه تحویل شود ، بردی برابر با 5000 کیلومتر خواهند داشت . بالتبع ، این قابلیت به بمب افکن های جوان شده روسی اجازه میدهد تا در یک فاصله ایمن ، اهداف متنوعی را در سراسر اروپا و حتی سرزمین اصلی ایالات متحده مورد اصابت دقیق قرار دهند ، هر چند برخلاف بمب افکن TU-160 که تمامی مهمات محمول را در درون دهلیزهای داخلی خود حمل می کند ، مهمات فوق الذکر ، بطور کامل بر روی پایلون های خارجی این بمب افکن نصب خواهد شد . بنابر اطلاعات انتشار یافته از منابع روسی ، بمب افکن های ارتقاء یافته نیروی هوایی ، به اویونیک کاملا جدید مجهز شده اند ، ضمن اینکه سامانه های مخابراتی و جنگ الکترونیک آن بصورت کاملا معنا داری برای مقابله با تهدیدات جدید ، مورد بروزرسانی قرار گرفته اند . ژنرال سرگئی کوبیلاش ، فرمانده فعلی هنگ بمب افکن های دوربرد نیروی هوایی روسیه ، معتقد است که بروزسانی این بمب افکن ها ، به گونه ای صورت پذیرفته که طول عمر خدمت رزمی آنها را بین 40-50 سال افزایش می دهد . وی در خصوص سامانه جدید نصب شده نیز معتقد است : " مجموعه ای سخت افزارهایی که برای این بمب افکن درنظر گرفته شد ، شامل سامانه های ناوبری پیشرفته ، سامانه های رادیویی داخلی و خارجی ، سامانه های ناوبری ماهواره ای ، سامانه های سیگنالی هوایی ، سامانه های دفاع از خود مدرن و سیستم های جنگ الکترونیک به روز شده است که به این هواگرد اجازه میدهد تا در شعاع رزمی افزون تری ، وارد عمل شود " در حال حاضر ، نیروی هوایی ارتش روسیه ، همزمان با این برنامه ، کار بروزرسانی بمب افکن های نیمه سنگین Tu-22M3M و همچنین راه اندازی مجدد خط تولید بمب افکن سنگین Tu-160M2 را در دستور کار خود قرار داده است که این امر توانمندی های تهاجمی برد بلند روسها را بشدت افزایش خواهد داد . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : تمامی تصاویر پستهای قدیمی این تاپیک مجددا" بازیابی گردید ...

بسم الله الرحمن الرحیم The Tank is Dead تانک مُرده است قسمت سوم حفاظت از جانور راه‌حل صنعت برای حفظ تانک دو مفهوم غیرعملی زره واکنشی انفجاری (ERA) و سیستم‌های دفاع فعال (APS) است که هر یک هزاران پوند دیگر به وزن اضافه می‌کنند. در اینجا یک ویدیوی عالی در مورد زره های واکنشی است (ویدیو). این ایده خوبی به نظر می‌رسد، ولی این انفجار واکنشی بزرگ است و هر کسی را که در بیرون و نزدیکی تانک باشد می کشد،همچنین باعث آسیب رساندن به وسایل نقلیه خودی در کنار تانک می شود و خدمه را تهدید می کند. علاوه بر این، هیچ‌کس در مورد این موضوع بحث و تبادل نظر نمی‌کند که دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی یک ردیف زره واکنشی با توپ اتوماتیک(autocannon) یا تیربار سنگین (HMG) مورد اصابت قرار میگیرد.نمیتوان وقتی پیاده نظام خودی در حال عملیات در کنار تانک هاست این زره هارا غیر فعال کرد ، بعد از انفجار زره واکنشی چندین نفر کشته می‌شوند ، و پیاده نظام از رفتن به نزدیکی تانک خودداری خواهند کرد. همچنین، زره واکنشی تنها از برخی قسمت های تانک محافظت می‌کند. مکانیزم عملکردی یک زره واکنشی انفجاری زره واکنشی انفجاری با قابلیت ضد کلاهک دو مرحله ای با نام Duplet بکار رفته در تانک اوکراینی Oplot-M نمونه خرج گود بکار رفته این ویدیو کوتاه نمای بسیار عالی از یک سیستم دفاع فعال یا APS را ارایه می‌دهد، که هم اکنون به عنوان نجات‌دهنده برای تانک به فروش می‌رسد. این مقاله برجسته هم جزییات بیشتری را ارایه می‌دهد. APS نیز همانند زره واکنشی مشکل مشابهی با عنوان آسیب به نیروی خودی را دارد.اقدام این دفاع فعال که معمولا با انفجار کلاهک مهاجم همراه است میتواند باعث انفجار و واکنش زنجیره ای در زره های واکنشی تانک های نزدیک شود . علاوه بر این، APS در نبرد به راحتی با ترکش ها و گلوله‌ها و عوامل محیطی مثل انفجارهای توپ اصلی ، باران، یخ، شاخه‌های درخت، ابزارها و پوتین ها آسیب‌دیده است . با وجود ادعاهای صنایع ، ممکن است اقداماتی نظیر حضور پرندگان در نزدیکی سامانه ، پرتاب نارنجک های دودزای تانک ، ترکش های حاصل از انفجار زره واکنشی، پرتابه های سامانه های دفاع فعال دیگر و ترکش های گلوله‌های توپخانه و خمپاره دشمن همه و همه میتوانند باعث واکنش بی مورد سامانه دفاع فعال گردد. همچنین آتش توپهای اتوماتیک و نارنجک انداز های (Grenade launcher) دشمن میتواند باعث واکنش پی در پی سامانه دفاع فعال و در نتیجه اتمام سریع مهماتش منجر شود . نقطه‌ضعف دیگر APS ها این است که تنها قادرند هر چند ثانیه یک هدف را منهدم کنند ، چون انفجار حاصله از اقدام دفاعی اش ، رادارش را کور می‌کند. بدین صورت پیاده‌نظام دشمن یاد خواهند گرفت که همزمان دو راکت و یا چند موشک را شلیک کنند، بنابراین یکی از آن‌ها مورد اصابت قرار خواهد گرفت. اجزای اصلی سامانه دفاع فعال اسراییلی ترفی نصب شده بر روی تانک ابرامز سامانه دفاع فعال Quick Kill نفربر استرایکر در یک تست عملکرد سامانه تروفی بر ضد موشک هدایت شونده ضدزره هیچ جنگ عمده‌ای بین نیروهای مجهز به این سیستم‌ها وجود نداشته است بنابراین تنها می‌توان نتایج را مورد بحث قرار داد. تست واقع گرایانه می‌تواند اطلاعات بسیار زیادی ارایه دهد، اما به این دلیل اتفاق نمی‌افتد که ژنرال ها و پیمانکاران نظامی با نفوذ، مشتاق نیستند بدانند که ، APS گران‌قیمت واقعا کار می‌کند و یا اینکه تانک ها منسوخ شده اند. APS در آزمون‌های ساده و علیه حملات فردی شورشیان موفق بوده‌ است. با این وجود، عقل حکم میکند که این سیستم‌ها برای نیروهای خودی خطرناک است و به راحتی در برابر ازدحام پرتابه ها در میدان جنگ مدرن درهم می‌شکند. به همین دلیل است که نیروی زمینی و سپاه تفنگدارن ایالات‌متحده تا همین اواخر هیچ علاقه‌ای به این سیستم‌ها نداشتند. مفهوم تیم تهاجمی تانک-پیاده نظام (tank-infantry assault team) از زمان جنگ جهانی دوم که در آن پیاده‌نظام به منظور محفاظت از خود در برابر تهدیدات از تانک 35 تنی شرمن (M4 Sherman) مسلح به یک توپ 76 میلیمتری استفاده میکرد همچنان به قوت خود باقی است . اما این مفهوم زمانی شروع به محو شدن کرد که تانک بزرگ‌تر پرشینگ (M26 Pershing) در سال ۱۹۴۵ به صحنه نبرد رسید. افراد پیاده نظام از دیدن اینکه یک تانک آمریکایی می‌توانست با تانک‌های سنگین آلمانی مبارزه کند ، خوشحال بودند،اما تعداد زیادی از سربازان پیاده نظام نیز میگفتند آتش خروجی توپ 90 میلیمتری آن می تواند آنها را از بین ببرد. تانک شرمن (M4 Sherman) و وضعیت تیم تهاجمی تانک-پیاده نظام تانک پرشینگ (M26 Pershing) در طول سه دهه بعد ، تانک‌های آمریکایی به تانک ۷۰ تنی M1 آبرامز تبدیل شدند. آتش خروجی از توپ ۱۲۰ mm آبرامز آنقدر خطرناک است که سربازان هنگام شلیک باید پشت تانک بمانند. همچنین یک موتور قدرتمند دارد که به آن شتاب زیاد داده است و به همین دلیل پیاده نظام وحشت دارد که روی آن سوار شود. علاوه بر این، تانک بیش از حد بلند است و موتور توربین گازی آن چنان گرمایی را منتشر می‌کند که سربازان قادر نیستن برا حفاظت از خود او را از پشت دنبال کنند. در نتیجه، خطرات APS و زره واکنشی نشان می دهد که برای حمایت کردن از پیاده‌ نظام می توانند رد شوند چون تانک‌های آبرامز به اندازه کافی برای پیاده‌ نظامی که در کنار آنها میجنگند ، خطرناک هستند. این را نباید فراموش کرد که ، بدون پیاده‌نظام، تانک‌ها در برابر حملات جناحی غافلگیرکننده دشمن بواسطه سربازان مسلح به راکتهای دوش پرتاب و موشک‌های هدایت‌ تصویری کوچک بسیار آسیب‌پذیر هستند. آتش خروجی از توپ ۱۲۰ mm تانک آبرامز جهت مطالعه بیشتر در این زمینه تاپیک های زیر پیشنهاد میشوند : پ.ن : بیشتر عکس ها خارج از متن اصلی هستن و ولی تمام ویدیو ها ارجاعات خوده افسر سابق هست.... خب احساس میکنم بعد از ارسال این متن وارد فضای ملکوتی خواهیم شد... بیشتر سوالاش واقعیت موجود در میدان رزم هستن ....: به هرحال بازم دوستان دندون روی جیگر بذارید تا 2 قسمت دیگر....

5-8304 پس از تمرین انجام رژه هوایی بمناسبت هفته دقاع مقدس در ایران، پاندزهم سپتامبر 2009. دوران پس از جنگ پس از اتمام جنگ فاجعه بار 8 ساله، در سال 1989 سرفرماندهی نهاجا برای حمل و نقل افراد و محمولات درماموریت های پشتیبانی داخلی و پروازهای بین المللی به اروپا تصمیم به راه اندازی یک خط هوایی (ایرلاین) بنام ساها ( سرویس ارتباطات هوایی ارتش) گرفت. در نهایت در تابستان 1990 این هواپیمایی، گواهینامه عملیاتی خود را از ایساکو (سازمان بین‌المللی هوانوردی کشوری) دریافت کرد تا زین پس مجاز به انجام پروازهای مسافربری و مرسولاتی داخلی و بین المللی به جز در ایالات متحده و اسرائیل باشد. ناوگان 707 ها در زمان شاه ساعت پروازی پائینی نسبت به بسیاری از ناوگان های فعال 707 در سراسر جهان داشت. جنگ سبب از بین رفتن بیش از 70 درصد از ظرفیت ناوگان هوای فانتوم ها شده بود بنابراین نیازی به 11 فروند 707 و 3 فروند KC-707 برای ناوگان کوچک بازمانده از فانتوم ها نبود. از انجاائیکه ساها در سال 1990 تاسیس گشت بتدریج ناوگان عملیاتی KC-707 ها رو کاهش گذاشت بطوریکه در سال 2005 تنها دو بوئینگ707-3J9C ( به رجیسترهای 5-8101 و 5-8104) در نقش تانکر، عملیاتی بودند و این تعداد در مابین سالهای 2007 تا 2012 به یک فروند (5-8104) کاهش یافته بود با این حال معمولن سه 707 فعال در این ایرلاین حاضر بودند که میتوانستند در شرایط اضطراری با تغییر کاریری از انان بعنوان سوخترسان استفاده کرد. نوسازی آشیانه جمهوری اسلامی ( آشیانه سلطنتی سابق) مستقر در مهرآباد معمولن برای پروازهای مقام های حکومتی یک فروند 707 عملیاتی نهاجا را در دسترس دارد. از میان 707 ها عمومن 5-8308 مورد استفاده قرار میگیرد که بنا به گزارشات از همان زمان تحویل در 1976 دارای یک کابین VIP بوده است. این هواپیما پس از رنگ امیزی جدید در 2001 (بعنوان دومین 707 اختصاصی) صاحب شماره 1002 شد و یکسال بعد طی دوره اورهالی با برداشته شدن سیستم سوخت رسانی هوایی اش بطور کامل تبدیل به یک نمونه مسافربری شهری شد. پس از گدشت ده سال این هواپیما برای دریافت بهبودهای جزئی در بخش اویونیک و بروزرسانی اساسی در بخش موتورها به مرکز نگه داری و تعمیرات اساسی (اورهال) فارسکو فرستاده شد. بسته اویونیکی جدید شامل رادار هواشناسی، سامانه مدیریت پرواز جدید، اخطاردهنده تقرب زمین و سامانه های دیگری میگشت. موتورهای پرت اند ویتنی JT-3D-3B آن با نوع جدیدی از پوشش موتور و clamshell جدید ( مترجم: نوعی ساختار و قطعات که در روند معکوس کردن نیروی پیشران جلوی مسیر جریان را مسدود می کنند) که منجر به کاهش نویز و صدای موتورها میگردید، اصلاح شدند. پس از اورهال، نخستین پرواز بررسی ساختاری این هواپیما در دوازدهم مارچ انجام شد و هم اینک 1002 در خدمت آشیانه جمهوری اسلامی قرار دارد. در خصوص نمونه دیگر، نوسازی دومین 707 اختصاصی (EP-AJE/1001) نیزآغاز شده است. پرواز پست فنسر شیرازی، تامکت اصفهانی و فالکروم تهرانی اطراف مادربزرگ 5-8304 در رژه هوایی بمناسبت هفته دفاع مقدس ایران. سپتامبر 2009. عاقبت با اعلام ایکائو مبتنی بر اتمام گواهی نامه پرواز ساها در آخر آوریل، و انجام تنها دو پرواز 707 بوسیله این ایرلاین در ژانویه، سبب قوت گرفتن احتمالاتی نظیر انحلال ساها و بازنشسته کردن تمامی بوئینگ های فعال ان در سالهای 2011 و 2012 شد. در نهایت بدنیال اتمام گواهی نامه پروازی، در نهم آوریل تمامی پروازهای ساها متوقف شد، با این حال سخنگوی ایکائو تصریح کرد که اگر هواپیمایی ساها موفق به تامین گواهینامه معتبر ایمنی و رسمی از سوی شرکت بوئینگ برای هواپیمای خود شود اجازه پرواز مجدد آنان صادر خواهد شد. پس از این اتفاقات، دو فروند بوئینگ 707 (ساها) دوباره لباس (رجیستر) نظامی بر تن کردند. نتایج مثبت بروزرسانی 707-1002 بخصوص کاهش صدای موتورهای آن سبب انجام برنامه مشابه دیگری برای ناوگان باقی مانده 707 ها که از نظر مقررات آژانس ایمنی هوانوردی اروپا (EASA) صلاحیت پرواز به اروپا را داشتند، شد. 707 سابق عراقی بروی رمپ کاسپین در مهرآباد. منبع تصویر ادعای خوراک شدن این هواپیما بهمراه دو 707 دیگر ( YI-AGE و YI-AGF) عراقی (مهاجر به امان) برای تامین قطعات نهاجا دارد. نهاجا به لطف چهار فروند بوئینگ 707-386C سابق هواپبمای ایران (ایران ایر) که پس بازنشستگی در اواخر دهه 90 در اختیار این نیرو قرار گرفته بودند، ذخیره خوبی از قطعات یدکی 707 ها در اختیار داشت بطوریکه از این تعداد دوفروند در اوایل سال 2000 بعنوان هواپیمای باربری مورد استفاده قرار گرفتند و دو فروند ذخیره شده دیگر در نهایت فدای نیاز تامین قطعات سایر 707 ها شدند. علاوه براین یک فروند بوئینگ-707-370C خطوط هوایی عراق (به رجیستر YI-AGG) نیز که بهمراه 147 هواپیمای عراقی دیگر در ماجرای مشهور "فرار به ایران" پس از جنگ نخست خلیج پارس وارد ایران شده بود در اختیار نهاجا قرار داشت. از آنجائیکه تامین تانکرهای جدید از بوئینگ، ایرباس و یا حتی ایلیوشن ناممکن بود لذا نهاجا برنامه ای برای حفظ عملیاتی ناوگان 707 های خود را ریخت. از طرف دیگر با توجه به اینکه طرحی برای جانشینی ناوگان سالخورده فانتوم این نیرو نیز وجود ندارد پس 707 ها می توانستند برای سالیان دراز دیگری نیز در خدمت باقی بمانند. با تمام این صحبت ها و ایضن کمبودهای شدید اما نهاجا در ماه حداقل چهار سورتی پرواز تمرین سوختگیری هوایی برای خلبانان جنگنده های فانتوم و تامکت خود ارائه میدهد و 707 های شناسایی آن نیز همچنان در حال رصد فضای ایران میباشند. 707های نهاجا: با اندکی دخل و تصرف. .AirforceMonthly-October2013

بسم الله الرحمن الرحیم "کار باید تشکیلاتی باشد" دشمن از سازماندهی می‌ترسد، دشمن از پیوستگی و تشکل نیروهای عظیم مردم به یکدیگر می ترسد هر چیزی که تشکل ایجاد کند دشمن با او مبارزه می کند و و سازماندهی یک چیزی است که در جامعه‌ی ما سوابق درخشانی ندارد. یک کار تشکیلاتی ، یک کار جمعی ، خصوصیتش این است که فرد باید خودش را در جمع حل کند، گم کند؛ که این گم کردن عین باز یافتن به نحو درست است. چیزی کم نمی‌شود از آدم، چیزها افزوده می شود. من مثال می زنم به آن لیوان آبی که داخل آن یک حبه قند را شما می اندازید. این حبه قند یک چیز مشخصی (ذات و هدفش شیرین کردن اب است) است، به قدر خودش شیرینی دارد. وقتی در (لیوان آب) انداختی، تمام است، یعنی یک دانه از این ذرات ریزی که زیر دندان می آمد و صدا می کرد و خودش را نشان می داد که هان! منم؛ یک دانه از اینها باقی نمی ماند، تمام حل می شود در آب. در آنجایی که قبل از آن یا بعد از آن، ده حبه قند دیگر هم حل شده. اما به نظر شما از این حبه قند یک ذره اش از بین رفت؟ هیچ چیز از آن از بین نرفته است. این قند یک ذره کم نشد، بلکه یک خورده به آن زیاد شد. زیرا آن مقدار شیرینی که در این قند بود با شیرینی های دیگری که در قند های دیگر بود جمع شد(با حل شدنش ورای هدفش رسید که شیرینی بیشتر اب باشد) و در تمام اجزای این آب حل شد، سرایت پیدا کرد، چیزی هم از آن کم نشده، اما آن تشخص خودش را از دست داده، آن فردیت خودش را از دست داد؛ یک تشکیلات باید این جور باشد.. مقام معظم رهبری دوستان حتما بالا رو بخونن بعد بریم سره اصل داستان ... با هماهنگی های به عمل آماده قراره شده تیم تحریریه رو دوباره راه بندازیم و از دوستان درخواست داریم که آمادگیشون رو اعلام کنن. مواردی رو در ادامه به عنوان پیشنهاد اعلام میکنیم به جهت شروع بحث طرح کردیم که به شرح زیر است : برای شروع به کار تحریریه انجمن موارد زیر طرح کردیم : اهداف ماموریت ها زمینه رویکرد ها ساختار به کارگیری اعضا برنامه ها اهداف : ارتقای دانش نظامی در سطح جامعه (عوام) و ایفای نقش مشورتی در حوزه دفاعی برای نهاد ها (خواص) ماموریت ها : بستر سازی برای فعالیت علاقه مندان به حوزه نظامی انجمن ... انجام گرفته پیام رسان ها ارائه مقالات ترویجی و تحلیلی- انتقادی به مراکز تصمیم گیر نظامی و سیاسی بولتن ها فصل نامه پوشش اخبار و رویداد های حوزه دفاعی و امنیتی تاپیک ها ....... انجام گرفته صفحه اول سایت فصل نامه کامنت ها در پیام رسان ها افزایش هدفمند و روشمند سطح دانش کاربران انجمن و عموم ایجاد سیر مطالعاتی در انجمن فصل نامه صفحه اول سایت کامنت ها در پیام رسان ها و..... با توجه به ماموریت ها ، ابزار ها و محیط هایی که انجمن قدرت اثرگذاری در اون ها رو داره به شرح زیر هست : زمینه : اگر هدف رو نقطه ای که میخواییم بهش برسیم و ماموریت ها رو مسیر هایی که مارو به اون نقطه میرسونه در نظر بگیریم ، زمینه مصداق قطب نما برای ما هست . اتصال دهنده واقعیت موجود و برنامه های ما.درواقع زمینه باعث میشه توان و زمان ما در موارد مهم مصرف بشه و معطوف بشه . با این توضیح زمینه رو دو مورد زیر پیشنهاد دادیم : جنگ ترکیبی (سطح کلان) جنگ چند حوزه ای (سطح نظامی) رویکرد ها : با درنظر گرفتن زمینه ها ، که به ما موضوعات مورد بحث در حوزه ها رو نشون میدن 2 رویکرد زیر طرح شد: رویکرد آگاهی بخشی : توجه داره به این موضوع که در این مبحث دارای کاستی های بسیار هستیم و اون مبحث درک نشده و یا فراموش شده. مواردی که با این رویکرد دنبال میشن باید عمیق تر بررسی و شرح داده بشن ؛ مثلا باید اهمیت قدرت هواپایه رو برای عموم و خواص چه سیاسی و چه نظامی خوب شرح بدیم..... رویکرد دانش افزایی : توجه داره به این موضوع که اهمیت اون حوزه درک شده ولی نیاز به کار بیشتر و عمیق تر هست . مثلا در حوزه پدافند یا موشکی اهمیت موضوع درک شده و باید شروع به تحلیل موارد مختلف و انتشار اخبار و تکنولوژی های روز بکنیم و.... مورد بالا صرفا از جنبه نظامیون طرح شده از نظر سیاسیون و عوام این رویکرد ها جابه جا خواهد شد ساختار اعضا : برای اعضا ساختار زیر رو تهیه کردیم که البته برای فصل نامه هست. توجه بفرمایید که پیشنهاد هست صرفا : دیدبان : این فرد نقش تهیه محتوا رو بر عهده میگیره و در این طرح به عنوان دیده بان ، منابع موضوعاتی رو که در برنامه ها اومده شناسایی میکنه و به پژوهشگر می رسونه... مترجم : شاید تعداد زیادی باشن از کاربران عادی که توانایی تولید محتوا رو ندارن ولی قدرت ترجمه دارن ... پژوهش گر : کسی که به اون حوزه مسلط هست و توانایی جمع اوری ، ترجمه و تالیف مبحث رو به تنهایی داره وهمچنین توانایی غربال منابع جمع اوری شده توسط دیده بان و انتقالش به مترجم ها رو داره ... به عنوان نمونه برای فصلنامه روند به کارگیری اعضا : با توجه به ماهیت کاربران انجمن که دارای سیالیـت هست و معضلات همیشگی کاره گروهی که از قضا برای انجمن بسیار گران تمام شده !! ، تصمیم گرفتیم تیم تحریریه ، بسته و به صورت وی ای پی فعالیت نکند. و هر کاربری فارغ از نوع اکانت در همان سطح و در حد توان به پیشبرد برنامه ها کمک نماید. از مزیت طرح ریزی دقیق و مفصل برنامه ها و موضوعات نیازمند بررسی در تمام حوزه ها و اعلام عمومی آن در یک تاپیک مجاز (در دسترس تمامی کاربران) : تا حدودی معضل متوقف شدن یک "تحریریه بسته" به هرعنوان از قبیل : ایجاد تنش در تیم و خروج گروهی اعضای تحریریه از انجمن ، باند بازی ، فشار زیاد بر تیم تحریریه و منصرف شدن اعضا از ادامه فعالیت و.... جلوگیری می شود. با توجه به اینکه کاربران معمولا دارای یک عمر فعالیتی در انجمن هستد (ممکن از یک هفته تا چند سال با نوسانات مختلف ) ،و از انجا که "تیم تحریریه به صورت باز " عمل میکند و در کنار آن برنامه های مشخص همراه با منابع تهیه شده آن در دسترس همگان هست ، انجمن میتواند از تمام کاربران با فعالیت مستمر یک هفته تا چند سال استفاده مفید کند.....(یعنی هیچ کس از دستمون در نره ) به دلیل اینکه برنامه ، موضوعات و تا اجا که برسیم منابع تهیه و به صورت مدون در تاپیک مجزا قرار داده شده ، در صورت انهدام تیم حاضر ، تیم بعدی در سال یا سال های اینده نیاز ندارد از اول شروع کنه .... برنامه ها : . . . ..... دیگه برای برنامه ها باید بحث و بررسی کنیم به توافق برسیم.دست جمیع دوستان رو میبوسه خب تا اینجا کلیات رو گفتیم و درک کردید که میخواییم کجا بریم حالا طبق فرمایش جناب MR9 : اول دوستانی که مایل به همکاری هستن ، آمادگی خودشون رو در نظر سنجی اعلام کنند ..... بعد شروع به بحث در مورد جزییات و برنامه ها بکنیم....انشالله تهیه کننده و پیشنهاد دهنده :remo ، tiktak ، MR9

انتشارات؟! تمام الگوی شما موجود هست و مدتهاست که سایت بر همین اساس چیده شده، و بر همین اساس هست که هیات تحریریه و طبقه بندی های موجود رو داریم، در جامعه پژوهش (حوزه دفاعی) هم متاسفانه کسی نیست که سایت رو نشناسه!، حالا هی با ما جدل کن تا نیات ما رو بکشی بیرون!،روی این متن پایین دقت کن تا پس کله منو بخونی: از 19هزار کاربر سایت 100 نفر سالی 3 تاپیک هم کفایت میکنه، ایجاد انگیزه و تشویق به تولید مطلب بصورت موردی روی هر کاربری که یک پست یا ایده رو مطرح میکنه بهتر از مشغولیت مستقیم عده ای خاص هست، هیات تحریریه کمک میکنه کسی که میخواد زکات سالانه اش رو بده، در چه حوزه ای بده که اثر کنه، بجای سازماندهی نفرات در قالب های مسئولیت آور، سازماندهی محتوا ارجح تر هست و از محتوا ارجح تر پرورش متفکر نظامی که حوزه ای رو عمیقا مطالعه کرده باشه، که البته بدست نمیاد مگر اینکه کسی عمیقا مطالب مختلف رو مطالعه و ترجمه کرده باشه و ماحصل مطالعه اش رو برای اشتراک(همون زکات واجب) بگذاره توی سایت، البته اصلا اهمیتی ندارد که زیر چتر میلیتاری و سازماندهی سایت باشد یا نه،... متن بالا رو برای داشتن یه تصویر بزرگ در نظر بگیر، فکر کن بچه ها تو بوشهر جلوی مارین ایستادن و دارن عملیات طراحی میکنند، کمتر از یک ساعت وقت دارند، نه به اینترنت دسترسی دارند و نه تجهیزات دشمن رو میشناسند... بحث رو تو استاتوس ادامه میدم.

امیر سرتیپ خلبان مهدی هادیان معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش همچنین از الحاق جنگنده‌های نسل ۵ به نهاجا در آینده نزدیک خبر داد و گفت: مردم عزیزمان مطمئن باشند به حول و قوه الهی این نسل از جنگنده‌ها را به نمایش خواهیم گذاشت و آمادگی داریم تا در ادامه راه شهدا و در راستای اجرای منویات مقام عظمای ولایت با قدرت از آسمان کشورمان دفاع کنیم . دو تا پروژه نسل پنج در کشور هست یکی قاهر که پرنده سبک هست یکی هم پروژه اوج که پروژه سنگین هست بحث خرید از روسیه و چین هم مطرح بوده که تو خود این کشورها هنوز نسل پنج عملیاتی نشده (j-20 تازه داره عملیاتی می شود و j31 و پکفا هم فعلا هیچ) . قوی ترین احتمال همان قاهر هست که حواشی زیاد دارد بحث پیشران (j90 یا rd33) بحث اویونیک و.. . خداکند خبرهای خوب بشنویم ان شاءالله

در مورد نکته 2 تون، اصلا فلسفه استفاده از چنین هواپیماهایی، بمباران در ارتفاع بالاتر از دسترسی پدافندهای کوتاه برد است. اگر چنین طرحی ایجاد شود هرگز در ارتفاع پایین که سامانه هایی مانند موشکهای دوش پرتاب یا پدافندهای توپخانه ای می توانند پوشش دهند ظاهر نمی شود. این کاملا با AC130 متفاوت است چون گانشیپها برای پشتیبانی آتش نزدیک مجبور هستند در ارتفاعات پایین پرواز کنند. پی نوشت : یکی از فانتزی های من از قدیم، جا دادن یک موشک 5V28MN هفت تنی سامانه اس 200 در هرکولس و رهاسازی اون با چتر بوده، اون وقت یک آواکس کیلر با برد 600 کیلومتر و سرعت هشت ماخ داریم!!

آقو ناموسن سه تا توربوفن مشابه فاکس هاوند داره؟ جدی لازم شد روشون فوکوس کنیم! راستی دقیق چند تا توپولف-154 داریم ؟ با همه فرمایشات شما در مورد ریسک تغییر کاربری هرکولس ها موافقم و به همین خاطر پیشنهاد دادم که اگه نهاجا احساس نیاز به بمبر فوق سنگین میکنه میتونیم به توپولف-154 فک کنیم کاش لطف میکردید و نظرتون راجبه این پیشنهاد حقیر سراپا تقصیر رو هم مرقوم میفرمودید

با سلامی دوباره خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ؛ بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش سیزدهم) مین های پیاده نظام (بخش اول) Glasmine 43 : مین ضدنفر شیشه ای گلاس مین -43 ، اولین مین ویژه و خاص نازی ها است که در این پست آن را مورد بررسی قرار می دهیم. این مین تولید سال1944 در کشور آلمان است. بدنه این مین شیشه ای می باشد که استفاده از شیشه با 2 هدف کاملا متفاوت بکار گرفته شده است. هدف اول ممانعت از شناسائی مین توسط دستگاه های مین یاب مورد استفاده توسط متفقین که عمدتا بر مبنای شناسائی فلزات در زیر خاک عمل می نمودند. هدف دوم هم مبتنی بر اقتصاد جنگ بود که عملا بجای مصرف فلزات در بدنه این مین ها ، این صرفه جوئی باعث این میشد که فلزات در سایر حوزه های صنایع تسلیحاتی بکار گرفته شوند. در خلال سال های 1944 و 1945 تقریبا 11 میلیون عدد از این مین ها در صنایع تسلیحاتی آلمان تولید گردید که تعداد 9.7 میلیون آن در پایان جنگ در انبارهای ارتش نازی یافت گردیده و منهدم شدند. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Glasmine_43 S-mine 35 : دومین مین مورد بررسی در این پست ، مین ضدنفر جهنده اس-مین-35 ، معروف ترین مین آلمانی در خلال جنگ جهانی دوم است. این مین برای نخستین بار در سال 1935 رونمائی شد و سپس در سال 1944 نسخه ای بهینه شده از آن در خط تولید قرار گرفت. باتوجه به سیاست ها و تاکتیک های تهاجمی ارتش آلمان در نیمه نخست جنگ جهانی ، نیاز به استفاده فراگیر از تجهیزات دفاعی نظیر میادین مین کمتر احساس میشد و از مین گذاری فقط برای حفاظت از مراکز مهم نظامی و فرودگاه ها استفاده میشد ، به همین دلیل از این مین در خلال سالهای 1935 تا 1945 ، حدود 2 میلیون عدد تولید گردید. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/S-mine Teller mine : مین ضد تانک تلر مین (مین بشقابی) ، سومین مین مورد استفاده نازی هاست که در این پست به بررسی آن می پردازیم. نسخه اول این مین تولید سال 1929 در کشور آلمان است (Teller mine 29). البته در سال های 1935 ، 1943 و 1944 ؛ نسخه های بهینه سازی شده این مین با نام های Teller mine 35 ، Teller mine 43 و Teller mine 44 هم ساخته شدند. طبق اطلاعات موجود ، تا پایان سال 1944 ، تقریبا 4 میلیون از این مین ساخته شده بود. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Teller_mine Topfmine : آخرین مین ورماخت است که در این پست به معرفی آن می پردازیم مین ضدتانک توپف مین است. بدنه این مین هم از تکه های چوب خرد شده و فشرده شده (چیزی شبیه نئوپان یا MDF های امروزی) بعلاوه مقوا که بوسیله قیر بهم متصل شده بودند ؛ تشکیل شده بود. این بدنه غیرفلزی در واقع از کشف مین توسط دستگاه های مین یاب ساخته شده متفقین ممانعت می کرد. البته نمونه هائی از این مین که با بدنه ای ساخته شده از سفال و یا شیشه هم ساخته شده بودند توسط متفقین کشف شده است. این مین در سال 1944 ساخته شد ، اما از آمار و مقدار تولید این مین اطلاع دقیقی در دسترس نیست. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Topfmine ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی سایر مین های مورد استفاده نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

سلام، ممنون توجه و وقت ارزشمند شما، در مورد نحوه فریب، با فرض درستی این ماجرا، از لحاظ تئوری جنگنده های عراقی با استفاده از جنگال، میزان بازتابش راداری خود (افزایش) در حد 707 های نهاجا (کاری به فرکانس رادارها و ... ندارم) نشان میدادند که خوب از اونجائیکه نوع هواپیما در اسکوپ رادارهای مثلن زمین پایه بر اساس همین میزان بازتابش راداری آنها مشخص میکند (موارد دیگری نیز در این امر دخیل هستند همچون iff  و ... که خوب اشاره ای به انها نشده است ) آنها از نحوه شناسایی هواپیما در سامانه های راداری سواستفاده کرده و وارد حریم هوای ایران شده و ... حالا اینکه چگونه به سطح مقطع راداری 707 پی بردند و یا این کار رو انجام میدادن، سوالیه که با توجه به پروازهای مسافربری این پرنده در سطح بین الملل و استفاده از روشهای جنگال می توان به ان پاسخ داد.

چهاردهم آپریل2009، EP-SHK (5-8312) لحظاتی بعد از برخواستن از مهرآباد. چهار ماه قبل با تصادف با پرندگان در هنگام تیک آف، متحمل اسیب های بدی در ناحیه بدنه و موتور شد. برای انتقال از تهران به تاسیسات هواپیماسازی ایران حسابی وصله بندی شد. مادربزرگ های ایرانی، نیروی هوای ایران همچنان اپراتور هواپیمای بوئینگ-707. از ناوگان اصلی 14 فروندی هواپیماهای بوئینگ 707-3j9c در پیش از انقلاب، تعداد معدود و انگشت شماری همچنان توسط نیروی هوای ارتش ایران (نهاجا) عملیاتی می باشند. این هواپیماها مابین سالهای تا تحت برنامه "مرکز صلح" مستقیمن از شرکت بوئینگ تحویل ایران شد و (پس از دگرگونیهای بسیار در روابط دو کشور پس از انقلاب 57) امروزه در خدمت نیروی هوای تغییر نام یافته ایران میباشند. هواپیماهای که در نهاجا ملقب به "مادربزرگ" میباشند، در تقش های مختلفی از جمله تانکر سوخت رسان، مقر فرماندهی هوابرد برای الینت ( جمع اوری و تجسس الکترونیکی هوابرد)، ترابری و حمل و نقل قامات مهم (VIP) مورد استفاده این نیرو قرار دارند. از این میان دو فروند از آنها بعنوان اخرین نمونه های مسافربری در جهان همچنان در خدمت نهاجاست. با وجود اینکه بیش از 55 سال از نخستین پرواز نمونه اولیه هوایمای بوینگ 707 در جهان میگذرد ولی امروزه این هواپیما همچنان در خدمت هفت نیروی هوایی و سه شرکت هواپیمای غیرنظامی می باشد. تهیه بوینگ های عظیم.   بوئینگ 707 اختصاصی، 1002/EP-AJD ( همان 5-8308 سابق) نخستین 707 ایرانی است که در سال 2012 دستخوش بروزرسانی در بخش اویونیک و موتور در مرکز فارسکو شد. در سال 1972 دارای های نیروی هوای شاهنشاهی ایران در قالب 14 گردان جنگی و تاکتیکی و یک گردان شناسایی، از 30 فروند جنگنده F-4D فانتوم-II، تعداد 32 فروند از نمونه های جدید تر و تازه نفس تر فانتوم E (جنگنده های که تحت برنامه " ثبت صلح-2 " تحویل IIAF گشت)، 125 فروند تایگر A/B، 12 فروند نمونه تجسسی تایگر،RF-5A، و دو فروند شبح شناسایی RF-4C (پرندگانی که به طور دایم در اجاره USAFE یا سرفرماندهی نیروی هوایی یالات متحده در اروپا بودند) تشکیل میگشت. در همان سال مذاکراتی میان IIAF و گروه مشاوره کمک های نظامی ایلات متحده (MMAG) در مورد 707ها در جریان بود . مذاکرلتی که در نهایت تحت برنامه فروش خارجی نظامی ایلات متحده به شناسه "مرکز صلح"، منجر به امضای قراردادی میان نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و شرکت بوئینگ بمنظور خرید 13 نمونه باربری/سوخترسان از هواپیمای بوئینگ 707 بر پایه مدل 320C هریک به قیمت تقریبی 110 میلیون دلار با تاریخ شروع تحویل از 1974، گشت. در بیستم فوریه 1974 نخستین پرواز (بشماره 20830) از نخستین هواپیمای سفارشی به رجیستر N1790B از سوی شرکت بوئینگ در تاسیسات این شرکت در شهر واشنگتن انجام شد. دو ماه پس از آن، دومین هواپیمای تکمیل شده پس از پشت سرگذاشتن تمامی آزمایشات پروازی و زمینی پس از گدشت 9 روز از تحویل هواپیمای نخست به IIAF در بیستم ماه می به این نیرو تحویل داده شد و در نهایت اخرین دسته شش فروندی از نمونه های تولید نخست 707های قرارداد، با سریالهای 5-241 الی 5-246 در شانزدهم دسامبر تحویل ایران داده گشت. در اتفاقی نادر، نخستین سوختگیری جت های نیروی هوایی ایران نه در آسمان این کشور بلکه کیلومترها دورتر از خاک آن و در ایالات متحده رخ داد! در سی ام مارچ 1972 یک فروند جنگنده F4-E از برنامه "Peace Roll II" (برنامه ای که تحت آن جنگنده های فانتوم تحویل ایران گشت) از بوئینگ 707 به رجیستر 5-241 از برنامه "Peace Station" بر فراز خاک ایلات متحده سوختگیری کرد تا بعنوان نخستین عملیات سوختگیری هوایی هواپیماهای نیروی هوای ایران در تاریخ هوانوردی این کشور به ثبت رسد.   بوئینگ 5-8304 تنها تانکر 707 عملیاتی در سال 2009 بود. در این تصویر در حال سوختگیری هوایی به دو فروند تامکت سابق گردان 62ام بوشهر در جریان رزمایش میلاد نور ولایت در نزدیکی پایگاه 10ام چابهار دیده می شوند. دوسال بعد تحویل دسته دوم بوئینگ های KC707 با شماره ساخت 21123 الی 21129آغاز گشت، در ایران این هواپیماها رجیسترهای 5-8307 الی 5-8313 دریافت کردند تا با رجیستر سری نخست شان با رجیسترهای 5-8301 الی 5-8306 هماهنگ باشند. تحویل دسته دوم 707 ها از بست و هفتم فوریه 76 اغاز و با تحویل 5-8313 در چهاردهم دسامبر همان سال تکمیل شد. تمامی KC707 های گروه دوم به سیستم سوخت رسانی هوایی با بیم سوختگیری مدل 1080 از نوع سبدی ساخت شرکت BEECHCRAFT مجهز گشته بودند لذا توانایی سوخت رسانی به جدید ترین ناوگان هوایی تحویلی IIAF، تامکت ها را نیز داشتند. شش هواپیمای گروه نخست نیز بعدن برای نصب سیستم سوخترسانی 1080 روانه ایالات متحده شدند.   تصویر بسته ای از بیم سوخت رسانی مدل 1080 بروی بوئینگ 5-8304. در سال 1976 اخرین سفارشات ایران برای بوئینگ 707 انجام شد، یک بوئینگ 707-386C مخصوص ،VIP، برای شخص شخیص محمدرضا پهلوی و یک 707-3J9C برای نیروی هوایی شاهنشاهی ایران. هواپیمای مخصوص 707-386C بطور ویژه ای طراحی گشت و علاوه بر ترکیب با یک APU (تقریبن نوعی ژنراتور برق کمکی) به درخواست شاه، کابین داخلی شبیه به مشخصات نیروی هوایی ایالات متحده در آن نصب شد. این هواپیما که در ایران بنام "شاهین" لقب گرفت در سوم می 1978 تحویل ایران گشت و بترتیب رجیسترهای نظامی و غیرنظامی 1001 و EP-HIM دریافت کرد. آخرین KC-707 (21475) با سریال 5-8314 در بیست دسامبر 1978 تحویل نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد. تصویری نادر از KC-707 5-8306 در طول تمرین سوخت رسانی به فانتوم و فتوفانتوم های گردان 31ام در نزدیکی پایگاه نوژه در اوایل 1990. در این تصویر، 5-8306 با رنگبندی استاندارد ترابری (دهه 90) نهاجا و نماد گل لاله بزرگ دیده میشود. پروژه بزکوهی، 707 های شناسایی! به اعتقاد ایران، این کشور از چندین سال گذشته صاحب دو فروند هواپیمای الینت عملیاتی از نوع 707 است (مترجم : هواپیماهای صدف و صبا). هرچند تجهیزات نصبی این هواپیماها نامشخص هستند اما به احتمال فراوان تجهیزاتی بومی با ویژگیهای متمایز میباشند که گیرنده های آن در قالب برامدگیهای در زیربدنه هواپیما در محل اتصال بالها قرار گرفتند. در 1975 نیروی هوایی شاهنشاهی ایران با اجازه نصب اخرین تجهیزات تجسسی و نظارتی کمپانی معظم راکول بروی دو فروند C-130 هرکولس و دو فروند بوئینگ 707-3J9C خود، بخشی از پروژه 550 میلیون دلاری سیا/ناسا، برنامه بزکوهی گشت. نخستین 707، هواپیمای به شماره 5-245 (شماره سریال 20834) بود که بوسیله شرکت E-Systems در تگزاز دستخوش تغییراتی گشت. یک سال بعد دومین بوئینگ (5-247 / 21123) مشمول تغییرات و نصب تجهیزات مشابه گردید. بسته الینت (نصب شده بروی 707ها) شامل سامانه جاسوسی سیگنال (SIGNIT) با زیرسیستم های ارتباط رادیویی متناظر، پنج دوربین بردبلند قرارگرفته بصورت عمودی و مورب در پشت درهای کشویی اصلاح شده، در زیر بدنه و در قسمت اتصال بالها به بدنه و یک سیستم های ارتباطی VHF/UHF مقاوم در مقابل اخلال، بهمراه تعدادی دیگر سامانه نامشخص، بود. علاوهبر موارد فوق یک بسته دفاع از خود شامل دریافت کننده اخطار راداری (RWR)، دو پخش کننده چف/فلیرنیز برای 707 ها برنامه ریزی شده بود منتها از سال 1980 تنها اخطار دهنده RWR بروی آنان نصب شد. در حالیکه هر دو 707 الینت تحت آزمایش و توسعه بودند انقلاب اسلامی در ایران رخ داد. بدنیال بحران گروگان گیری کارمندان سفارت خانه ایلات متحده در ایران، تمامی قراردادهای نظامی فی مابین دو کشور به حال تعلیق درآمد و بطبع دو 707 الینت نیز تحت تحریم قرار گرفته و در ایلات متحده باقی ماند. هرچند بحران گروگان گیری در بیستم ژانویه 1981 با آزادسازی کارمندهای سفارتخانه در تهران به اتمام رسید اما در حالیکه دو کشور در حال مذاکره بودند این اعتقاد وجود دارد (دلیل اصلی آزادسازی گروگانها) ارسال سلاح از جمله دو 707 الینت به ایران در عوض گروگانها بوده باشد. هرچند ایالات متحده ادعای برداشتن تمامی تجهیزات حساس و تحویل هواپیماها با پیکربندی ترابری به ایران را دارد اما در حقیقت تمامی سامانه های الینت اشاره شده در قرارداد دوران شاه بروی آنان باقی ماند. بحبوحه جنگ. با تهاجم میگ-23 های نیروی هوای عراق در بیست و دوم سپتامبر 1980 به فرودگاه مادر مهرآباد (تهاجمی که با خود اسیب دیدگی یک فروند F4-E، یک فروند C-130 و KC707 به رجیستر 5-8302 بروی زمین بهمراه داشت) رسمن جنگ توسط عراق آغاز شد. ناگفته نماند که پیش از تهاجم هوای عراق، نیروی هوایی ایران که اینک نهاجا (نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی) خوانده میگشت بوسیله حکومت جدید ضعیف گشته بود بطوریکه بیش از 80 درصد از افسران و پرسنل آن از کار معلق، بازداشت و یا حتی اعدام شده بودند. در پاشخ به تهاجم هوایی عراق، سرفرماندهی نهاجا تمامی هواپیمای در معرض خطر و بیحفاظ را در تمامی پایگاه های هوایی این نیرو در سراسر کشور پراکنده کرد که در این بین، هواپیماهای ترابری پایگاه یکم (تهران) و هفتم (شیراز) نیز مشمول این تصمیم گشتند. در تهاجم نخست هوای عراق، 707 اشاره شده برقم ایجاد 320 سوراخ بروی بدنه اش در اثر ترکش های بمب های سقوط آزاد عراقی، آسیب جزیی دید بطوریکه بعدها این هواپیما بوسیله صنایع هواپیماسازی ایران مرمت و بازسازی گشت. بنا به اطلاعات استخبارات صدام حسین، در زمان شروع جنگ نهاجا 12 فروند 707-3J9C در اختیار داشت که از این تعداد 10 فروند در داخل ایران و دو فروند دیگر (5-8205 و 5-8207) از نوع تجسس الکترونیک هوابرد مرتبط با پروژه بزکوهی (IBEX : برنامه فوق محرمانه نظارتی میان سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، و کمپانی راکول در ایران برای جاسوسی از شوروی) بنا به تحریم حکومت جدید از سوی ایلات متحده در ایالت تگزاس قرار داشتند. در این بین چیزی در مورد آخرین 707 های تحویلی، 5-8313 و 5-8314، که امروزه شایعاتی در موردشان نظیر تحریم آنان توسط ایلات متحده وجود دارد، وجود ندارد. در طول جنگ 707 ها برای تحقق پوشش 24 ساعته گشتهای هوایی جنگنده های F-14 بر فراز میادین نفتی جنوب و سواحل شمالی خلیج پارس بکار گرفته شدند علاوه بر این، در معیت تامکت ها وظیفه پشتیبانی از تمامی عملیات های دوربرد جت های F-4 و RF-4 در عمق خاک عراق، بر عهده 707 ها بود. علاوه بر نیروی هوایی ایران، نیروی هوایی عراق نیز بطور غیرمستقیم از 707ها بهره برد! بدین گونه که جنگنده بمب افکن های نیروی هوای عراق نظیر میگ-23، سوخو-22 و میراژ اف-1 با ساختن نقابی از جنس سیگنالهای راداری بازتابی از 707، خود را بعنوان تانگرهای بازگشتی پس از یک ماموریت سوخترسانی به رادارهای شناسایی ایرانی نشان داده و با این حیله اقدام به بمبارن بسیاری از شهرهای صنعتی و مهم ایران نظیر تهران، اراک و ... کردند. نوزدهم جولای 2012، به ردیف ایستاده در رمپ مهراباد، بترتیب از پائین به بالا، 5-8304، 5-8301 و 5-8302. ادامه دارد ... این تاپیک رو تقدیم میکنم به SaSa7 و nepton بسیار عزیز و گرامی،  

بسم الله الرحمن الرحیم           از آغاز ورود هواپیما به میادین نبرد ،  واژه جدیدی با عنوان تکخال  خلبان نیز وارد فرهنگ واژه های نیروهای مسلح شد که عمدتا" به خلبانانی  اطلاق  می گردید که  موفق می شدند در طول  نبردهای هوایی ، جنگنده های دشمن را سرنگون و یا  اینکه در جریان اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی ، تجهیزات نیروی زمینی  حریف را منهدم نمایند .     اریش هارتمان ، خلبان تکخال آلمانی با 352 پیروزی هوایی   در لیست بلند بالای این تکخال های پرنده از سال 1916تا کنون ،  اسامی کسانی نظیر اریش هارتمان ، هانس اولریش رودل ، ایوان کاژداب ، اتو پولمن ، ماکس ایملمان  ، گئورگی رچکالف  ، فرانک لوک ، فرانسیسکو باراکا ، هیروشی نیشیزاوا  ،ورنر مولدرز ،  محمد رایان ، جلیل زندی ( خلبان پرافتخار گربه افسانه ای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  ) و... دیده می شود که در دوره های مختلف ، واجد شرایط اطلاق تکخال خلبان بوده اند .   تولد یک تکخال :   سیف الاعظم ، در سال 1941 ،در خانواده ای از طبقه متوسط در پاپنا (pabna) بنگلادش ، چشم به جهان گشود  و تا نوجوانی در مهمترین شهر بندری هند (کلکته ) زندگی نمود . در سال 1947، خانواده سیف الاعظم به شرق هند ( بنگلادش در جغرافیای سیاسی امروز ) ، یعنی جایی که اکثر مردم آنجا مسلمان بودند مهاجرت نموده و در آنجا ساکن شدند . هشت سال بعد ، یعنی در سال 1955 ، سیف الاعظم برای ادامه تحصیلاتش در دوره دبیرستان به پاکستان غربی مهاجرت نمود و پس از اتمام تحصیلات ، در سال 1958  وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش پاکستان (PAF) شد و دو سال بعد یعنی در سال 1960 ، از این دانشکده فارغ التحصیل گردید و بعنوان افسر خلبان ، دوران خدمت خود را در این نیرو آغاز نمود .   وی تنها خلبانی در ارتش پاکستان بشمار می رفت که در طول دوران خدمت خود ، در نیروی هوایی سه کشور ( نیروی هوایی پاکستان ، نیروی هوایی سلطنتی اردن و نیروی هوایی عراق ) خدمت کرد  و به شکل متمایزی در برابر دو حریف قدرتمند ، یعنی نیروی هوایی هند (جنگ 1965) و نیروی هوایی رژیم صهیونیستی (1967) قرارگرفت  .         از راست به چپ   نیروی هوایی پاکستان  ، نیروی هوایی عراق و نیروی هوایی سلطنتی اردن سه نیرویی که سیف الاعظم در طول دوران خدمت خود در آن به فعالیت پرداخت .     وی در سال 2001 ، توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، به این کشور دعوت گردید و طی مراسمی بعنوان یک قهرمان ، در ردیف 22 عقاب زنده دنیا قرار گرفت . وی دارای رکورد طولانی ترین شلیک در جریان یک نبرد هوایی است که آن را در جریان جنگ شش روزه 1967 و با انهدام دو فروند پرنده نیروی هوایی رژیم صهیونیستی بدست آورد . نام و تصویر  وی بعنوان یک خلبان تکخال ، در بهترین دانشکده پرواز نیروی هوایی در سطح بین المللی ، یعنی مدرسه تاپ گان (TOP GUN) نیروی دریایی ارتش ایالات متحده می درخشد .     ظهور یک تکخال :   نبردهای هوایی میان اعراب و رژیم صهیونیستی ، یکی از جالب توجه ترین نبردهایی است که در تاریخ نظامی مدرن به وقوع پیوسته است . با این وصف ، یکی از جالب توجه ترین  مواردی که در این نبردها ، قابل بررسی است ، حضور خلبانانی با ملیت های متفاوت در سازمان رزم طرفهای درگیر بشمار می آید    چنانکه نیروی هوایی رژیم صهیونیستی از بدو تشکیل در سال 1948 ، از ملیتهای گوناگونی در ساختار رزمی خود بهره می برد و در آنسوی ماجرا نیز ، اعراب از خلبانان کشورهای گوناگونی نظیر آلمان شرقی ، پاکستان ، لهستان و لیبی استفاده می نمود  . اما یکی از مشهورترین این خلبانان ، ستوان سیف الاعظم ، جمعی نیروی هوایی ارتش پاکستان بشمار می رود . وی در سپتامبر 1965 و با آغاز  جنگ با هند ، در اسکادران هفدهم نیروی هوایی پاکستان مستقر در پایگاه هوایی سارگودها ، که به جنگنده های اف-86 مجهز بود ، خدمت می نمود و نخستین پرواز رزمی خود را در همین اسکادران تجربه نمود .   در جریان این جنگ ، اجرای حملات هوا به زمین علیه اهداف زمینی ، بخش عمده ای از ماموریتهای محوله به این اسکادران را تشکیل می داد و در مجموع ، سیف الاعظم ، 12 ماموریت رزمی را در عمق خاک هند علیه اهداف دشمن در کاسیور ، واقا و سیالکوت به انجام رساند .     جنگنده اف-86 نیروی هوایی پاکستان       جنگنده فولند- گانت ، نیروی هوایی ارتش هند     اما آنچه که موجب شد تا نام وی در صدر خبرها قرار گیرد  ، واقعه ای بود که در 19 سپتامبر 1965 روی داد . در این تاریخ ، وی به همراه سه فروند از سابرهای اسکادران 17 ، به رهبری  فرمانده اسکادران ، عظیم دادپوتا ، ماموریت یافت تا یک هدف را در  عمق خاک هند بمباران نماید . اما پس از اجرای ماموریت و در راه بازگشت به خانه ، این فرمیشن توسط دو فروند رهگیر فولند گانت نیروی هوایی هند ، رهگیری شد و نبرد سختی میان دو طرف در گرفت . در جریان این نبرد هوایی ، پرنده فرمانده اسکادران سرنگون گردید ، اما ستوان سیف الاعظم ، موفق شد تا یکی از دو رهگیر هندی را با آتش توپهای خود سرنگون نماید و قربانی وی ، سروان  " وی . مایادف " پس از خروج موفق از پرنده رزمی آسیب دیده خود ، به اسارت ارتش پاکستان در آمد .   این شکار ، یک شاهکار باور نکردنی برای نیروی هوایی ارتش پاکستان بشمار می رفت ، چرا که تجربه نیروی هوایی پاکستان نشان داده بود که جنگنده های فولند گانت هندی  به سختی  در جریان رزم هوایی سرنگون می شوند .     ستوان سیف الاعظم در زمان دریافت نشان از نیروی هوایی ارتش پاکستان     با پایان جنگ ، ستوان سیف الاعظم ، در نوامبر 1966 ماموریت یافت تا با یکی دیگر از همکارانش در نیروی هوایی پاکستان ، یعنی ستوان "سروار شاد" ، به اردن رفته و تجربیات خود را به خلبانان جنگنده های هاوکر هانتر نیروی هوایی سطنتی اردن منتقل نماید . در جریان این ماموریت ، جنگ شش روزه 1967 آغاز گردید و  ستوان سیف الاعظم به شکل ناخواسته ، درگیر یک جنگ دیگر شد .   در 5 ژوئن 1967 ، وی به همراه 3 خلبان اردنی ، در قالب یک فرمیشن 4 فروندی از جنگنده های هاوکر هانتر از پایگاه هوایی المفرق به پرواز در آمد ، غافل از اینکه یک صورتبندی تهاجمی از بمب افکن های داسو سوپر مایستر نیروی هوایی رژیم صهیونیستی ، به قصد بمباران این پایگاه هوایی ، بدان نزدیک می شوند . بلافاصله ، فرمان آغاز درگیری صادر شد و در بدو امر ، سیف الاعظم توانست تعداد پیروزی های هوایی خود را به عدد 4 رسانده و دو فروند سوپر مایستر مهاجم را سرنگون نماید . از این تاریخ به بعد ، بتدریج توانایی های وی در رزم هوایی در کانون توجه قرار گرفت .     سوپرماژیستر نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی     به فاصله 24 ساعت ، یعنی در هفتم ژوئن 1967، پس از نخستین حملات نیروی هوایی عراق به اهداف مد نظر در سرزمین های اشغالی ، نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی یک حمله سنگین هوایی را علیه مجموعه پایگاه های الولید (H-3) ترتیب داد و براساس طرح های برنامه ریزی شده ، قرار شد تا یک فرمیشن تهاجمی شامل 4 فروند بمب افکن واتور و دو فروند میراژ-3 بعنوان اسکورت ، به الولید حمله نمایند .       بمب افکن واتور نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی     جنگنده MIRAGE III CJ  نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی     همزمان با پرواز این فرمیشن بسمت الولید ، ستوان سیف الاعظم درون یک هاوکر هانتر عراقی به رجیستر 702 ، موفق شد تا به همراه دو هاوکر هانتر دیگر ، این فرمیشن را رهگیری نماید . اما میراژهای محافظ که انتظار چنین واکنش سریعی را از سوی نیروی هوایی عراق نداشتند ، بلافاصله برای دور نمودن هانترها ، از دسته پروازی جدا شده و همین کار ، آغاز درگیری هوایی را موجب گردید.   درجریان یک نبرد هوایی طاقت فرسا ، یکی از دو فروند هاوکر هانتر همبال سیف الاعظم توسط یکی از میراژهای مهاجم به هدایت سروان "گیدئون درور" ساقط گردید . سیف الاعظم نیز با مشاهده ساقط شدن همکاراش ، برای انتقام وارد یک درگیری سخت با میراژهای محافظ شد و موفق شد تا یکی از دو میراژ را سرنگون نماید . اینک بمب افکن های واتور مهاجم بدون محافظ ، آماده بودند تا شکار سیف الاعظم شوند . بنابراین وی بسرعت به سراغ بمب افکن ها رفت و با ساقط کردن یکی از واتورها ، دومین شکار خود را به ثبت رساند .   هر دو قربانی وی ، یعنی سروان گیدئون درور خلبان میراژ و سروان گولان که با بمب افکن واتور پرواز می نمود ، پس از خروج موفقیت آمیز از پرنده های خود ، به اسارت نیروی های عراقی در آمدند .     صحنه بازسازی شده حمله سیف الاعظم به واتور اسراییلی     یکی از خدمه زمینی که شاهد این نبرد هوایی بود ، بعدها چنین به یاد می آورد که سیف الاعظم بقدری نزدیک به بمب افکن واتور مهاجم پرواز می نمود که پس از شلیک و انفجار بمب افکن مزبور ، هاوکر هانتر او  به درون دریایی از قطعات منهدم شده پرنده مهاجم وارد شد و بسیاری بر این باور بودند که وی نیز سرنگون شده است .       هاوکر هانتر سیف الاعظم و دوKILL MARK که نشاندهنده دو شکار وی محسوب می گردد .     به گفته سرگرد " مردخای هود " ، فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی ، از دست دادن سه فروند هواپیما در یک درگیر هوایی ، موجب شد تا وی احساس کند که جنگ را باخته است .     پس از سرنگونی این دو پرنده ، دو KILL MARK به نشانه سرنگونی دو پرنده دشمن در سمت راست این جنگنده حک گردید . این هاوکر هانتر تا اواسط دهه 70 میلادی در حالی که دماغه و سکان های عمودی آن به رنگ قرمز در آمده بود ، بعنوان رهبر تیم آکروجت نیروی هوایی عراق به خدمت خود در نیروی هوایی عراق ادامه داد .       این هاوکر هانتر با پایان یافتن دهه هشتاد میلادی، در پایگاه هوایی حبانیه بازنشسته شد و بدنه این پرنده افسانه ای در همان پایگاه  قرار گرفت . سرهنگ خلبان سیف الاعظم ، در طول خدمت خود موفق شد تا سه نشان شجاعت از سه نیروی هوایی ، بصورت جداگانه دریافت نماید . وی در سال 1972 ، به نیروی هوایی بنگلادش پیوست .     نویسنده و مترجم : MR9 Military.ir Copyright :rose: :rose: تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است :rose: :rose:     منابع :       1 - IRAQI FIGHTERS 1953-2003 2-ISRAEL AIR FORCE 1948-1967  BY RAY BALL 3-پاک دیفنس 4- ویکی

مقدمه : به تقریب ، می توان گفت که تمامی مباحث ، برنامه ها و اقدامات مربوط به حوزه سیاست دفاعی ، در نهایت می بایست به زبان بودجه ترجمه شود . بعبارت بهتر ، برای بررسی میزان و حجم فعالیتهای دفاعی واحدهای سیاسی ، بودجه های دفاعی ، بهترین شاخص محسوب می شوند و هم کارنامه گذشته و همچنین نشانگر وضعت کنونی توان نظامی آنها را نشان خواهد داد . به شکل خلاصه ، بودجه دفاعی هر واحد سیاسی را می توان برمبنای تخصیص این منابع به واحدهای رزمی ، پشتیبانی / نگهداری ، زیر ساختهای عملیاتی و فیزیکی ، مدیریت دفاعی و حوزه فرماندهی مورد ارزیابی قرار داد . در سالهای پیش از این ، دولت جمهوری اسلامی ایران طبق ماده 177 لایحه برنامه پنجم ، موظف گردید تا هر ساله تا پایان برنامه نسبت به افزایش 2 درصدی سهم اعتبارات دفاعی ، پیش بینی های لازم را انجام دهد . طبق این قانون ، دولت موظف است تا برای حفظ توان تولید خطوط تولید داخلی صنعت دفاعی و همچنین تولید مواد حیاتی و قطعات کلیدی و توسعه فناوری نو ظهور ، 50 درصد اعتبارات یاد شده را اختصاص دهد . با این مقدمه مفید و مختصر ، از دریچه جذاب اعداد و ارقام ، نیم نگاهی خواهیم داشت به گذشته و حال بودجه دفاعی در دو سیستم سیاسی جداگانه در سرزمین ایران ( دوران پهلوی دوم و سپس جمهوری اسلامی ایران ) . نکته جالب اینجاست که براساس اطلاعات مندرج در منابع خارجی ، هیچ آمار موثقی در خصوص بودجه دفاعی ایران تا سال 1959 میلادی ( 1338 شمسی ) وجود نداشته و این برای یک کشور بزرگ با تهدیدات متنوع در آن زمان ، جای تعجب بسیار زیادی را ایجاد می کند . با این وصف ، برای پاسخ گویی به ابهامات و شک و تردیدهایی که در این سالها در خصوص ارتباط تخصیص بودجه دفاعی با گرایش سیاسی دولتهای برآمده پس از انقلاب اسلامی (بخصوص در سالهای پس از جنگ ) بوجود آمده ، سعی براین بوده که صرفاً براساس استناد به ارقام ، به این مساله پاسخ داده شود بخش نخست : سال 1959 و متعاقب آن ، دهه شصت میلادی رشد صعودی هزینه های دفاعی ایران در بازه زمانی 1969-1959 واحد پولی : ریال ایران ( اعداد مندرج در انتهای ستون ها ) با نگاهی مختصر به این سال ، ظاهراً شاهد یک رشد نسبتاً صعودی در افزایش هزینه های دفاعی کشور ایران هستیم . پس از اتمام جنگ دوم جهانی و خروج نیروهای اشغالگر از خاک ایران و فروکش کردن التهابات ناشی از خلع ید از پهلوی نخست و به قدرت رسیدن پهلوی دوم ، ایران بعنوان کشوری که در سالهای انتهایی جنگ ، در ردیف دولتهای متفق درآمده بوده ، بتدریج ، توانست سهمی از کمکهای نظامی کشورهای پیروز جنگ ، بویژه ایالات متحده بدست آورده و تدریجاً بازسازی محدود یگانهای نظامی خود را با کمکهای این کشور آغاز نماید . نخستین رییس دولت در این دوره ، منوچهر اقبال ( 1960-1957 ) بشمار می آمد و پس از وی به ترتیب جعفر شریف امامی ( 1961-1960) ، علی امینی ( 1962-1961) ، اسدا... علم ( 1964-1962) ، حسنعلی منصور ( 1965- 1964) در مسند قدرت قرار گرفتند . همانطور که در نمودار دیده می شود ، روند اختصاص بودجه برای بازسازی و گسترش یگانهای ارتش ، روندی صعودی بخود گرفت که این وضعیت را می توان ناشی از گسترش جنگ سرد در جهان و همسایگی ایران با قدرت نخست کمونیست آن روزها ، یعنی اتحاد جماهیر شوروی دانست . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، ارتش ایران تا میانه های دهه شصت ، صرفاً دریافت کننده تسلیحات اهدایی ایالات متحده بشمار می آمد و تنها در انتهای این دهه بود که با افزایش توانایی اقتصادی ( سال 1969) به تدریج موفق شد تا به شکل مستقل و براساس نیازمندی های موجود ، اقدام به خرید تسلیحات نظامی ، علی الخصوص گسترش کمّی و کیفی نیروی هوایی ، زمینی و دریایی نماید . براساس اطلاعات موجود، در این دوره ، خریدهای تسلیحاتی کشور ایران از واحدهای سیاسی نظیر کانادا ( 4 فروند پرنده ترابری کاریبو ) ،فرانسه ( سامانه موشکی ضد زره آنتاک ) ، ایتالیا ( سامانه های راداری دریایی و بالگردهای سبک ) ، اتحاد شوروی ( سامانه های توپخانه ای نظیر راکت اندازهای BM-21و نفربرهای زرهی ) ، بریتانیا ( بالگرد ، شناورهای رزمی دریایی و موشکهای ضد تانک و ضد هوایی ) و سرانجام ایالات متحده ( هواپیماهای سبک ، تانک ، نفربرهای زرهی ، جتهای رزمی ، موشکهای هوا به هوا ، سامانه های هشدار دهنده راداری ، شناورهای سبک رزمی ، سامانه های میانبرد دفاع هوایی و سامانه های ضد زره ) صورت می پذیرفت . ادامه دارد ................................... پی نوشت : 1- این تاپیک برای بحث و تبادل نظر در خصوص ارتباط میان دولتها و بودجه دفاعی ایجاد شده ، در نتیجه ، کاربران موظفند تا درراستای موضوع تاپیک اظهار نظر فرمایند . 2- منابع در انتهای مطلب ذکر خواهد شد . ه.س.س.ق.ا.گ صرفاً برای میلیتاری / مترجم و مولف ، MR9

سلام ظاهرا (برداشت شخصی بنده) مخاطب دو پیام ابتدایی جناب imosi ، کسانی بودند که رندانه، در لوای بحث علمی و انتقاد تاریخی، و با کمک عقبه رسانه‌ای خود میخواهند اصل جنگیدن را زیر سوال ببرند؛ وگرنه، همانطور که در آن سالها جنگیدن تکلیف بود، امروز تکلیف ایجاد زیرساختهای دفاعی (از سخت افزاری تا نرم افزاری) است. همین نقد تاکتیکهای جنگ یا اشتباهات آن زمان، همینها امروز برای اهالی این حوزه تکلیفند.

اعوذبالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم فرازي از منشور روحانيت «...من امروز بر اين عقيده‌ام كه مقتدرترين افراد در مصاف با آنهمه توطئه‌ها و خصومت‌ها و جنگ افروزي‌هايي كه در جهان عليه انقلاب اسلامي است ، معلوم نبود موفقيت بيشتري از افراد موجود به دست مي‌آوردند. در يك تحليل منصفانه از حوادث انقلاب خصوصا از حوادث ده سال پس از پيروزي بايد عرض كنم كه انقلاب اسلامي ايران در اكثر اهداف و زمينه‌ها موفق بوده است و به ياري خداوند بزرگ در هيچ زمينه‌اي مغلوب و شكست خورده نيستيم، حتي در جنگ پيروزي از آن ملت ما گرديد و دشمنان درتحميل آنهمه خسارات چيزي به دست نياوردند. البته اگر همه علل و اسباب را در اختيار داشتيم در جنگ به اهداف بلندتر و بالاتري مي‌نگريستيم و مي رسيديم، ولي اين بدان معنا نيست كه در هدف اساسي خود كه همان دفع تجاوز و اثبات صلابت اسلام بود، مغلوب خصم شده‌ايم . هر روز ما در جنگ بركتي داشته‌ايم كه در همه صحنه‌ها از آن بهره جسته‌ايم . ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده‌ايم ، ما مظلوميت خويش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده‌ايم، ما درجنگ، پرده از چهره تزوير جهانخواران كنار زديم، ما در جنگ ، دوستان و دشمنانمان راشناخته‌ايم ، ما در جنگ به اين نتيجه رسيده‌ايم كه بايد روي پاي خودمان بايستيم ، ما درجنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شكستيم ، ما در جنگ ريشه هاي انقلاب پر بار اسلامي‌مان را محكم كرديم، ما در جنگ حس برادري و وطن دوستي را در نهاد يكايك مردمان بارور كرديم ، ما در جنگ به مردم جهان و خصوصا مردم منطقه نشان داديم كه عليه تمامي قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها ساليان سال مي‌توان مبارزه كرد، جنگ ما كمك به افغانستان را به دنبال داشت، جنگ ما فتح فلسطين را به دنبال خواهد داشت، جنگ ما موجب شد كه تمامي سردمداران نظام‌هاي فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت كنند، جنگ ما بيداري پاكستان و هندوستان را به دنبال داشت ، تنها در جنگ بود كه صنايع نظامي ما از رشد آنچناني برخوردار شد و از همه اينها مهمتر استمرار روح اسلام انقلابي در پرتو جنگ تحقق يافت. همه اينها از بركت خون‌هاي پاك شهداي عزيز هشت سال نبرد بود، همه اينها از تلاش مادران و پدران و مردم عزيز ايران در ده سال مبارزه با امريكا و غرب و شوروي و شرق نشات گرفت. جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدني نيست، جنگ ما جنگ فقر وغنا بود، جنگ ما جنگ ايمان و رذالت بود و اين جنگ از آدم تا ختم زندگي وجود دارد. چه كوته نظرند آنهايي كه خيال مي كنند چون ما در جبهه به آرمان نهايي نرسيده‌ايم ، پس شهادت و رشادت و ايثار و از خودگذشتگي و صلابت بي‌فايده است! در حالي كه صداي اسلامخواهي آفريقا از جنگ هشت ساله ماست ، علاقه به اسلام شناسي مردم در امريكا و اروپا و آسيا و افريقا يعني در كل جهان از جنگ هشت ساله ماست. من در اينجا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا وجانبازان به خاطر تحليل‌هاي غلط اين روزها رسما معذرت مي‌خواهم و از خداوند مي‌خواهم مرا در كنار شهداي جنگ تحميلي بپذيرد. ما در جنگ براي يك لحظه هم نادم و پشيمان از عملكرد خود نيستيم . راستي مگر فراموش كرده‌ايم كه ما براي اداي تكليف جنگيده‌ايم و نتيجه فرع آن بوده است . ملت ما تا آن روز كه احساس كرد كه توان و تكليف جنگ دارد به وظيفه خود عمل نمود و خوشا به حال آنان كه تا لحظه آخر هم ترديد ننمودند، آن ساعتي هم كه مصلحت بقاي انقلاب را در قبول قطعنامه ديد و گردن نهاد، باز به وظيفه خود عمل كرده است، آيا از اينكه به وظيفه خود عمل كرده است نگران باشد؟ نبايد براي رضايت چند ليبرال خود فروخته در اظهارنظرها و ابراز عقيده‌ها به گونه‌اي غلط عمل كنيم كه حزب الله عزيز احساس كند جمهوري اسلامي دارد ازمواضع اصولي‌اش عدول مي‌كند. تحليل اين مطلب كه جمهوري اسلامي ايران چيزي به دست نياورده و يا ناموفق بوده است، آيا جز به سستي نظام و سلب اعتماد مردم منجرنمي شود؟! تاخير در رسيدن به همه اهداف دليل نمي‌شود كه ما از اصول خود عدول كنيم . همه ما مامور به اداي تكليف و وظيفه ايم نه مامور به نتيجه. اگر همه انبيا و معصومين - عليهم السلام - در زمان و مكان خود مكلف به نتيجه بودند، هرگز نمي‌بايست از فضاي بيشتر از توانايي عمل خود فراتر بروند و سخن بگويند و از اهداف كلي و بلند مدتي كه هرگز در حيات ظاهري آنان جامه عمل نپوشيده است ذكري به ميان آورند. در حالي كه به لطف خداوند بزرگ ، ملت ما توانسته است در اكثر زمينه هايي كه شعار داده است به موفقيت نايل شود. ما شعار سرنگوني رژيم شاه را در عمل نظاره كرده‌ايم ، ما شعارآزادي و استقلال را به عمل خود زينت بخشيده‌ايم ، ما شعار "مرگ بر امريكا" را در عمل جوانان پرشور و قهرمان و مسلمانان در تسخير لانه فساد و جاسوسي امريكا تماشاكرده‌ايم ، ما همه شعارهايمان را با عمل محك زده‌ايم . البته معترفيم كه در مسير عمل ،موانع زيادي به وجود آمده است كه مجبور شده ايم روش‌ها و تاكتيك‌ها را عوض نماييم . ما چرا خودمان و ملت و مسئولين كشورمان را دست كم بگيريم و همه عقل و تدبير امور را در تفكر ديگران خلاصه كنيم؟...» امام خميني ره والعاقبه للمتقین التماس دعا یا مهدی

خیر ، بمب یاسین ، در اصل کیتی هست که بروی بمب های سقوط ازاد سوار میشه چیزی مثل SDB های امریکایی

بسم الله الرحمن الرحیم The Tank is Dead تانک مُرده است قسمت دوم سیر تکاملی موشک های هدایت شونده ضد تانک (ATGM ) سلاح‌های ضد زره کوچک بسیار قدرتمند هستند بطوری که یک سرباز پیاده توانایی انهدام یک تانک‌ سنگین را دارد . اولین مورد از این سلاح‌ها پانزرفاست (Panzerfaust) آلمانی بود که در اواخر جنگ جهانی دوم ظاهر شد. این سلاح ساده فقط از کاربر انتظار داشت آن را دربین بازو نگه دارد ، نشانه بگیرد و شلیک کند. این اسلحه توانست بیشتر تانک‌های عصر خود را، اگرچه تنها در فاصله نزدیک و شلیک به پهلوها ، از بین ببرد. اولین ATGM قابل حمل توسط نفر ، موشک هدایت سیمی مشهور مالیوتکا (Sagger) شوروی بود. و زمانی همه را بهت زده کرد که توانست در سال 1972 در جنگ ویتنام چندین تانک M-48 پاتون را منهدم کند. در طول جنگ کوتاه یوم کیپور در سال ۱۹۷۳، موشک های مالیوتکا توانست بیش از ۸۰۰ تانک و سایر وسایل نقلیه جنگی اسرائیل را از بین برد. در طول سه دهه آینده، ده‌ها نمونه از بهترین ATGM ها وارد میدان رزم شدند. در طول جنگ اول خلیج، سپاه میانی زرهی عراق به راحتی نابود شد به این دلیل که تانک‌ها در برابر تهاجم هواپیما و هلیکوپتر ها ناتوان بودند. در زمان حمله سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق، یک گروهان زرهی عراقی به دو جین از کماندوهای نیروهای ویژه آمریکایی حمله کرد.نتیجه آن شد که نیروهای ویژه با موشک های دوش پرتاب جدید جاولین (Javelin) بیشتر آنها را نابود کردند که این منجر به عقب نشینی عراقی ها شد.[منبع - اشاره به نبرد گذرگاه دیبه گه] جاولین دانلود کتاب در طول حمله کوتاه سال ۲۰۰۶ اسرائیل به لبنان، ۴۵ تانک سنگین اسرائیلی توسط ATGM ها مورد اصابت قرار گرفت. اسرائیل بعدها موفق شد ۴۳ عدد از این تانک‌ها را بازسازی کرده و به خدمت باز گرداند . این باز آوری بسیار چشمگیر به نظر می‌رسد، اما تعمیر آنها هفته‌ها طول کشید، و همچنین این بازیابی و تعمیر نیازمند منابع بود. در اینجا یک مستند جالب در مورد مشکلات تانک مرکاوا اسراییلی در مواجه با ATGM های اصلاح شده رو میتونید مشاهده کنید. [مستند الجزیره قسمت اول مستند ، قسمت دوم مستند ] اصابت به مرکاوا 4 Kornet در جریان جنگ 33 روزه شوروی پس از جنگ جهانی دوم، سلاح ضد تانک بسیار موفق آر پی جی ( RPG) را توسعه داد. این راکت ساده بیش از صد تانک M1 آمریکایی در عراق را از بین برد(منبع) . خدمه تانک ها ذکر کردند که اغلب اصابت های این راکت آسیب جدی را به تانک وارد نیمکرد ، اما این برای راکتهای RPG-7 که نسخه ای قدیمی‌ بودند صدق میکرد. مدل بعدی RPG-۲۹ بزرگ‌تر و به معنی واقعی کلمه یک بازوکا (ضد تانک) بود که یک نمایش بسیار محدود و منحصر به فرد در عراق اجرا کرد ، جایی که خدمه تانک های ارتش ایالات‌ متحده را زمانی که زره کناری آن‌ها را سوراخ می نمود، بهت زده کرد(منبع).بعد از جنگ ژنرال‌های آمریکایی از ترس اینکه آن‌ها به دست دشمن بیافتند از اجازه دادن به ارتش جدید عراق برای خرید RPG - ۲۹ ، امتناع کردند. (منبع) RPG - ۲۹ اثر RPG-29 بر روی زره M1 آبرامز طی چند سال گذشته، ATGM های بزرگتری مانند Kornet روسی و TOW آمریکایی ، واحد زرهی سوریه را ویران کردند (منبع) و منجر به یک بن بست شدند.مرگبار ترین ATGM ، سیستم هدایت تصویری اسپایک (Spike) تولید شده توسط اسرائیل است. ارتش ایالات متحده یک موشک هدایت تصویری مشابهی را ایجاد کرد (منظور EFOGM) اما ژنرال ها آن را رد کردند. چندین ویدیوی خوب در یوتیوب وجود دارد که عملکرد این موشک ها در عمل میتوان دید (ویدیو). اخیرا کره جنوبی نیز یک موشک بزرگ فیبر نوری هدایت تصویری را به نمایش گذاشت ( منظوراسپایک مدل NLOS ) و حتی ارتش فیلیپین سیستم کوچکتری را به دست آورد( منظوراسپایک مدل SPIKE ER و NLOS ) ، با این حال ایالات متحده این سلاح انقلابی را نادیده می گیرد. Spike-LR BGM-71 TOW 9M133 Kornet MGM-157 EFOGM امروزه پیشرفت در باتری‌های سبک وزن ، به تولید ارزان هواپیماهای بدون سرنشین منجر شده که جدیدترین تهدید برای تانک ها هستند. هر آزمایشگاه نظامی قادر است یک پهپاد تجاری که در فروشگاه‌های اسباب‌بازی فروخته می‌شود را به یک کلاهک ضد تانک مجهز کند که بتواند یک تانک را از پشت و یا از بالا مورد اصابت قرار دهد.موشک‌های هدایت‌ تصویری و پهپاد انتحاری مثل Switchblade (به معنی چاقوی ضامن دار - ویدیو) می‌توانند برای ضربه زدن به بالا یا عقب یک تانک که زره در آن نازک است، اقدام کنند. (ویدیو) پهپاد انتحاری SWITCHBLADE از شرکت AeroVironment ارتش آمریکا این ایده ساده را نپذیرفته است که پهپادهای ارزان‌ قیمت توانایی تبدیل به یک سلاح‌ مخرب را دارند. روس‌ها این موضوع را درک کردند و در حال حاضر یک پهپاد ضد زره را وارد میدان کردند (ویدیو). ممکن است ساده انگاشته شود که میتوان به راحتی پهپاد های کوچک را پایین کشید، ویدیو این افراد (یابوها ؟؟=yahoos) را تماشا کنید که چطور سعی می‌کنند یک پهپاد با ارتفاع پروازی پایین را مورد اصابت قرار دهند ، درحالی که در ارتفاع بالا تقریبا غیر ممکن است (ویدیو رو حتما ببینید). حالا درباره تلاش برای مورد اصابت قرار دادن در یک شب یا در مه فکر کنید، یا اگر بیست واحد با هم هجوم بیاورند ! حالا تصور کنید یک دشمن با اتش سنگین خمپاره مختصات شما را زیر آتش بگیرد ، در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین بالای سرمان ظاهر می‌شوند. یا اینکه ممکن است با 200 پهپاد به عنوان تله (decoy) برای جلب آتش و تمام کردن مهمات شما ، قبل از اینکه پهپادهای پیشرفته تر وارد شوند، اقدام کنند. بزرگ‌ترین مشکل این است که پهپادهای کوچک آرام هستند و در رادار به سختی رویت میشوند . صدای آنها تا زمانی که بسیار نزدیک نشوند شنیده نمی شود، مگر اینکه موتور تانک ها خاموش شوند. علاوه بر این، واحدها نمی‌توانند 24 ساعته هفته برای زدن آنها آماده باشند. خدمه تانکها میدانند که هواپیماهای بدون سرنشین هنگامی که تانک شروع به انفجار می‌کند حمله می‌کنند. هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند به صورت حمله از بالا (Top attack) به ضعیف ترین قسمت زره تانک نفوذ کنند ، یا می‌توانند مجهز به یک کلاهک ضد زره (HEAT) مانند پهپاد انتحاری جدید ترکیه با تانک برخورد کنند (ویدیو). یک دشمن سطح بالا ممکن است در پهپاد های با ناوبری بی‌سیم اخلال ایجاد کند ، اما این مشکل را می توان با یک نسخه سیمی بسیار نازک درست شبیه به هدایت سیمی (Wire-guided missile) در ATGM مرتفع کرد. مادامی که یک زره جدید جادویی ایجاد نشود، موشک های هدایت شونده ضد تانک (ATGM) و پهپاد ها (UAV) آنچنان مرگبار هستند که استفاده از تانک‌های بسیار گران‌قیمت در برابر دشمن مجهز به سلاح‌های ضد زره مدرن احمقانه به نظر می رسد.. منتقدان می‌گویند که ارتش‌های مدرن یک ذخیره محدود از این تسلیحات گران‌قیمت دارند که در زمان جنگ به سرعت مصرف خواهند شد. این درست است، پس ارتش ها باید پس از بازنشسته کردن تانک های بسیار گران‌قیمت ، به ساخت و ذخیره تانک های مقرون‌به‌صرفه روی بیاورند. پ.ن : اگر به حرفاش دقت کنید به شدت درباره شرایط واقعی میدان نبرد صحبت میکنه ، مواردی که معمولا در محاسبات دیگران نمیاد.... بیشتر عکس ها خارج از متن اصلی هستن و ولی تمام ویدیو ها ارجاعات خوده افسر سابق هست.... به هرحال بازم دوستان دندون روی جیگر بذارید تا ببینیم میخواد به کجا برسونه .... فکر کنم دیگه ویراستش خوب باشه برادر pckho0r

اصولا سردار بودن دلیل بر حقانیت مطلق و صاحب نظر بودن در همه امور بدون آگاهی از اطراف و تهدیدها و مصون موندن از ورطه نقد نیست .مثال بارزش محسن رضایی که خیلی با تجربه تر از سلامیه و اتفاقا همون نقد باعث شد که ایشون کلامشو اصلاح کنه. نقد وسیله ایه برای ارزیابی خودمون تا خدای نکرده در باد رجز خونی نخوابیم و یهو غافلگیر نشیم. تعهدی خوبه که با تخصص و واقع گرایی و شعاری خوبه که با شعور همراه بشه.امیدوارم به فکر ارتقای یکپارچه نیروهای نظامی و نه صرفا توسعه کاریکاتوری و تمرکز صرف بر عرصه هایی مثل پهپاد و موشک باشیم. شنیدن خبر تولید انبوه! 15 فروند جنگنده کوثر 1 اونم در ظرف سه سال واقعا مثل آب سردی بر خیلی از خیالات و آرزوهای ما بود. چشم هارو باز کنیم . اطراف مارو مشتی همسایه گرگ صفت گرفته که تا دندان مسلح و مجهز به اف 22، اف 16، تایفون و ایگل و .... اند. استقلال و متکی بودن بر نیرو و دانش بومی خیلی خوب و ارزشمنده به شرطی در کنارش توان رقابت رو از دست ندیم و عزتمون حفظ شه. مباد که فردا روزی بهترین فرزندان این آب و خاک دسته دسته پر پر شن و کاسه چه کنم چه کنم دستمون بگیریم!

بامبکتهای پارسی بخش سوم و پایانی اکنون این پرسش بوجود می آید که آیا نیروی هوایی ایران می تواند این مهمات جدید را به شکل موثرتری مورد استفاده قرار دهد ؟ پاسخ این سئوال پس از سه دهه هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد ،اما گفته می شود که کاربرد این سلاح و حجم انفجار آن تاثیر مخربی بر نیروهای عراقی برجای گذاشت . سمت راست تصویر / قسمت فوقانی شلیک یک تیر مهمات هدایت دقیق GBU-28 بر علیه اهداف آزمایشی ( در اینجا زره پوش های ام-48 پاتون ) مهمات هدایت دقیق GBU-16 که براساس داده های بدست آمده از غلاف لانتیرن تامکتهای اسکادران VF-103 دقیقا" هدف مورد نظر را منهدم می کنند علیرغم این تجربه ، با رشد توانایی های ایران در مهندسی معکوس و تولید موشکهای بالستیک کره ای هواسانگ-5 و بویژه لانچرهای این سلاح ، و با توجه به کارایی تجربه محدود بکارگیری تامکت بعنوان یک جت ضربتی هوا به زمین ، در اواخر جنگ ، بامبکتهای ایرانی مجددا" به نقش اولیه خود برای ایجاد برتری هوایی و دفاع از آسمان ایران بازگشتند . اما این نکته را نیزنباید از نظر دور داشت که کاهش تامکتهای عملیاتی بدلیل کمبود شدید قطعات ولوازم یدکی و بازسازی غیر قابل نیروی هوایی عراق در اواخر جنگ با ایران ، در این تغییر رویه نقش موثری را ایفا نموده است . این درحالی بود که گزارشهای محرمانه ای در اختیار ایران قرار می گرفت که نیروی هوایی عراق درحال دریافت جتهای جدید میگ-29 بوده واین مساله محافظه کاری شدید فرماندهان نیروی هوایی را در پی داشت ، هر چند فالکروم های عراقی ، در جنگ با ایران ، هرگزبطور کامل عملیاتی نشدند . افغانستان ، سال 2001 تانک های تی-62 ام طالبان ، هدف آتش دقیق تامکتهای اسکادران VF-123 نیروی دریایی قرار می گیرند . دو تصویر ، مراحل قبل و بعدی انهدام اهداف زرهی به نمایش می گذارد . در مجموع ، دانش فنی بخش فنی نیروی هوایی ایران و تلاش این مجموعه برای اصلاح و ارتقاء جتهای اف-14 برای ایفای ماموریتهای ضربتی هوا به زمین ، بسیار ارزشمند به نظر می رسد ، تا جایی که گزارشهایی در دست است که خدمه تامکتهای ایرانی از پایان جنگ تا کنون ، آموزشهای تخصصی اجرای حملات هوا به زمین را نیزدر برنامه های پروازی خود پشت سر می گذراند ، چنانکه درسالهای اخیر ، اخبار غیررسمی از اضافه شدن مهمات محمول هدایت دقیق به فهرست تامکتهای نیروی هوایی نیز منتشر شده است . تامکت نیروی دریایی به رجیستر 161424 ، نزدیک به 21 پرانه (سورتی ) برعلیه اهداف متخاصم با استفاده از مهمات هدایت دقیق 2000 پاوندی JDAM و همچنین مهمات هدایت دقیق GBU-12.16.31 را در جنگ 2003 به ثبت رساند با توجه به تعداد تامکتهای موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ایران ، تحلیلگران معتقدند که روز به روز بر تعداد جتهای عملیاتی این نیرو افزوده می شود چرا که ایرانی ها موفق شده اند با استفاده از فناوری جدید ، بخش مهمی از قطعات اف-14را مهندسی معکوس نموده و این احتمال را که تامکتها در یک درگیری احتمالی ، نقش ضربتی را ایفا نمایند ، افزایش دهد . تامکت اسکادران VF-24 ، مسلح به فینیکس ، اسپارو ، سایدویندر و در نهایت مهمات 1000 پاوندی مارک-83 به اعتقاد ناظران نظامی ، اصلاح و ارتقاء تامکتهای ایرانی ، میراث قابل توجهی برای این جنگنده افسانه ای دربر دارد ، چرا که نیروی دریایی ارتش ایالات متحده پس از پایان جنگ سرد و تنها پس از بازنشستگی جتهای مادون صوت A-6 ، دست به ارتقاء تامکتهای خود زد . مضاف براینکه بامبکتهای آمریکایی ، یک پیکر بندی بسیار پیچیده رزمی در زمان خود محسوب میشد و با مجهز شدن به حسگرها و غلاف های پیشرفته ، به یک جت رزمی پشتیبانی نزدیک تبدیل شده بودند که می توانست با دقت مضاعفی ، مهمات محمول خود را از فاصله چند ده کیلومتری به درون محدوده یک هدف در ابعاد یک "پنجره " شلیک کند . با این وصف ، در حال حاضر ( 2018 میلادی ) تمامی بامبکتهای آمریکایی بازنشسته شده اند و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، تنها کاربراین جت افسانه ای بشمارمی آید و این پیکربندی رزمی حتی در حال حاضر نیز با مسلح شدن به مهمات هدایت دقیق بومی ، می تواند به یک تهدید بسیار جدی بر علیه " ناوگروه های هواپیمابر " نیروی دریایی ایالات متحده مستقر در خلیج پارس تبدیل گردد . منابع : https://militarywatchmagazine.com/article/bombcats-how-iran-modified-its-elite-f-14-into-a-highly-potent-strike-fighter-and-armed-it-with-massive-3000kg-ordnance-part-one https://militarywatchmagazine.com/article/bombcats-how-iran-modified-its-elite-f-14-into-a-highly-potent-strike-fighter-and-armed-it-with-massive-3000kg-ordnance-part-two صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بامبکتهای پارسی بخش دوم شاید یکی از مهمترین بروزرسانی های ناوگان فانتوم که مقدمه ارتقاء تامکتها نیز شد ، ایجاد امکان حمل راکتهای آزاد پرتاب شاهین -333 بر روی آنها بود که در مجموع توان رزمی نیروی هوایی را برای اجرای حملات هوا به زمین ( هر چند غیر دقیق ) خارج از برد پدافند کوتاه و میانبرد ارتش عراق فراهم می نمود ============= در خصوص روند تبدیل و یا بعبارت بهتر ، ورود نیروی هوایی ایران به مرحله ارتقاء تامکتهای عملیاتی برای ایفای نقش حملات ضربتی ، حداقل دو رویکرد متفاوت تا کنون وجود دارد . در حالی که منابع داخلی ایرانی براین ادعا هستند که این پروژه یک ایده بومی موفق برای افزایش توان تهاجمی ناوگان تامکت است ، اما تحلیلگران غربی معتقدند که ایرانی ها با زرنگی هر چه تمام تر ، در جریان رسوایی ایران- کنترا ، موفق شده بودند که در ازای مذاکره برای آزادی گروگانهای آمریکایی در لبنان و تحویل سالم آنها به کشور متبوعشان ، جریان منظمی از قطعات یدکی را از خاک ایالات متحده برای بازیابی توان هوایی موجود خود ایجاد کنند . راک های BRU-32 و BRU-42 در صورتی که فرضا" سندیت تحلیل کارشناسان نظامی غربی را بعنوان مبناء در نظر بگیریم ، ایرانی با موفقیت هر چه تمام تر ، اینک سیل قطعات یدکی و تجهیزات حیاتی مورد نیاز خود را دریافت می کردند که در این میان ، بخش مهمی از این معامله ، به تجهیزات ناوگان گرانقیمت و ارزشمند تامکت اختصاص داشت . شاید یکی از مهمترین استنادات ، این بود که غلافهای مورد استفاده در تامکتهای ایرانی برای حمل مهمات سقوط آزاد شباهت بسیار زیادی به نمونه های آمریکایی ( راک های BRU-34 و BRU-42 ) داشت که نیروی دریایی ارتش ایالات متحده از اواسط دهه هشتاد میلادی ، انها را وارد خدمت کرده و به شکل نیمه گسترده برروی تامکتهای مستقر در ناوهای هواپیمابر استفاده می نمود . اما این احتمال نیز وجود دارد که ایرانی موف شده بودند تا این راکهای حمل بمب را از بازار سیاه جنگ افزار تهیه نمایند ، چرا پس از تیره شدن روابط با غرب پس از انقلاب سال 1979 ، بازار غیررسمی تسلیحات ، به کلیدی ترین منبع برای تامین نیازمندی های تهران تبدیل شده بود . F-15 E حال ، چه خوشایند باشد و چه نباشد ، ایرانی ها موفق شده بودند که این تجهیزات رابه موجودی خود اضافه کنند و پس از مطالعات مقدماتی و بهبود سیم کشی تامکتهای موجود برای حمل بمب ، اینک نیروی هوایی ایران می توانست ادعا کند که پیش از کشور سازنده اصلی ، تامکتهای خود را به مهمات هوا به زمین مسلح نموده است . به اعتقاد این تحلیلگران نظامی ، تغییراتی که بخش فنی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بر روی تامکتهای موجود خود اعمال نموده بود را می توان با برنامه ارتقاء نسخه برتری هوایی سنگین F-15 به نسخه تهاجمی F-15E مقایسه نمود . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، اولین ماموریت ضربتی هوا به زمین تامکتها ، توسط امیر سرتیپ شهرام رستمی ( افسری که موفق شده بود در سال 1985 حداقل یکفروند فاکس بت مهاجم عراقی را با چنگال قدرتمند AIM-54 فونیکس به زیر کشد ) صورت پذیرفت . طبق اسناد منتشر شده ، این ماموریت هوا به زمین ، ازمبداء پایگاه پنجم شکاری صورت گرفت و هدف ، مقر سرفرماندهی لشکر های نیروی زمینی عراق بود که در عقبه واحدهای مهاجم قرار داشت . در حالی که این جت ، بدون تهدید جدی رهگیرهای عراقی به محل مورد نظر رسید ، خدمه بدلیل بی تجربگی در اجرای حملات هوا به زمین موفق نشدند مهمات سنگین محمول خود را روی هدف خالی کنند و بالطبع ماموریت ناکام ماند . بااین حال ، ناکامی فوق الذکر باعث نشد تا فرآیند بهبود و ارتقاء تامکتها متوقف گردد . اسکادران VF-2 سی و یکم ماه مه 2003 ، بیشتر از 100 ماموریت رزمی که شامل 49 ماموریت رزمی با استفاده از مهمات هدایت نیز می گردید با توجه به فشار جنگ و تقویت نیروی هوایی عراق ، بخصوص با ورود میراژهای مسلح به مهمات هدایت دقیق لیزری ، نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا مهمات سنگین تری را برای تامکتهای خود تهیه کند ، چرا که در آن زمان فرماندهان مسئول براین نظربودند که کاربرد این جنگ افزار ، می تواند تاثیر مخربی بر روحیه رزمی ارتش عراق داشته باشد ، به همین دلیل ، بخش اردنانس نیروی هوایی پس از مطالعات اولیه ، موفق شد تا یک مهمات هوا به زمین سقوط آزاد به وزن 3200 کیلوگرم را به فهرست موجودی خود اضافه کند که پس از چند تست ، این مهمات در خط تولید قرار گرفت و به شکل انبوه وارد سازمان رزم نیروی هوایی شد . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، پتانسیل تخریب این جنگ افزار جدید ، بیشتر از کلاهک جنگی 3 تیر موشک اسکاد- بی بود و نیروی هوایی ایران قصد داشت تا از این سلاح جدید برای تغییر جریان بازی و برعلیه خطوط مواصلاتی ارتش عراق که پدافند نسبتا" ضعیفی را بخود می دید ، استفاده کند واین به شکل مستقیم روحیه رزمی نیروی زمینی ارتش عراق را هدف قرار میداد . مهمات 1000 پاوندی هدایت دقیق GBU-16 که براساس مهمات سقوط آزاد مارک-83 توسعه پیدا نمود ( عکس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده ) به همین دلیل ، سرهنگ ( سرلشکر شهید ) عباس بابایی برای مشاهده مستقیم تاثیر این مهمات جدید ، به میدان نبرد اعزام شد . با اجرای تست در شرایط واقعی ، ابتدا تصور براین بود که بمب منفجر نشده ولی انفجار سرجنگی این مهمات در فاصله دوری از هدف صورت گرفت . مهمات هدایت دقیق 500 پاوندی JDAM ( سال 2005 ، ناو هواپیمابر تئودرو روزولت ) پی نوشت : 1- وقتی یک برنامه طبق استاندارد به جلو برود ، قطعا" شاهد هدر رفت منابع محدود نخواهیم بود 2- سطرسطر این پاراگرافها ، شاهد مستندی است بر اهمیت قدرت هوایی و یگانه بودن در نبردهای قرن بیستم و بیست و یکم 3- ادامه دارد .................................... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ژن اوکراینی ابراز علاقه لهستان برای دریافت یک مجموعه ارتقاء سخت افزاری تی-72 از سوی اوکراین براساس اطلاعات منتشر شده از سوی وزارت دفاع لهستان ، نمایندگان نیروی زمینی ارتش این کشور از آزمونگاه زرهی Goncharívs’ke که در شمال شرقی چرنیگف قرار دارد ، بازدیدی بعمل آوردند تا نمایش بسته ارتقاء جدیدی برای تانک اصلی میدان نبرد تی-72 که از سوی اوکراین ارائه شده را بررسی نمایند . به گفته سرگئی ژورتس ، تحلیلگر دفاعی اوکراینی ، میهمانان لهستانی ، درجریان این بازدید ، شاهد یک نمایش هیجان انگیز از نمونه ارتقاء یافته این تانک با شناسه T-72AMT بودند . ارتقاء تانک اصلی میدان نبرد قدیمی T-72A که توسط شرکت" UOP SE “Kyiv Armored Plant” صورت گرفته ، هم اکنون در مرحله تست های اولیه قرار دارد ، با این حال گفته میشود که مهمات ضد زره هدایت شونده لیزری Kombat با موفقیت روی این تانک آزمایش شده است . موشک ضد زره هدایت شونده با پرتو لیزر Kombat که برای شلیک از توپ بدون خان 125 م.م نصب شده روی این تانک ، ارتقاء پیدا نموده ، سامانه های هدایت آتش ویژه خود را نیز در این خودروی زرهی خواهد دید . این موشک به مانند پرتابه های متعارف از این توپ شلیک می گردد ، اما به مانند سایر موشکهای ضد زره ، قابل هدایت خواهد بود و شرکت سازنده مدعی است که سرجنگی آن میتواند به درون یک پوسته زرهی به ضخانت 750 م.م نفوذ نماید . بدین ترتیب ، با اضافه شدن قابلیت شلیک این موشک از نمونه ارتقاء یافته تی-72 ، این تانک اکنون می تواند ، اهدافی در فاصله 5000 متری را با دقت بالا مورداصابت قرار دهد و این به معنای یک افزایش 2 برابری در مقایسه با گونه های قدیمی تر تی-72 خواهد بود . این موشک هدایت شونده می تواند برعلیه اهداف بشدت زره پوش شده مدرن ، بویژه گونه های مسلح به زره های ترکیبی یکپارچه شامل زره های ERA و همچنین مواضع استقرار این خودروها نظیر استحکامات دفاعی تقویت شده ، خودروهای سبک و بالگردهای رزمی نیز بکار رود . این جنگ افزار هدایت شونده دقیق که توسط دفتر طراحی دولتی LUCH در کیف توسعه پیدا نموده ، هم اکنون به شکل انبوه توسط شرکت دولتی "آرتم" در حال تولید است . مهندسین فنی مجموعه کارخانجات زرهی کیف این گونه جدید از تانک تی -72 را با فناوری حفاظت پویای کاملا جدید که "چاقو" نامیده میشود و در گذشته بر روی تانکهای اصلی میدان نبرد Bulat و Oplot نیز مورد استفاده قرار گرفته بود ، مجهز نموده اند . این مجموعه حفاظت دینامیکی جدید ، از خدمه و تانک در برابر مهمات HEAT و KEP که پرتابه های اصلی ضد زره بشمار میروند ، محافظت میکند . با این وصف ، گفته میشود که این زره در برابر پرتابه های موسوم به EFP نیز عملکردی موثر خواهد داشت . برای ایجاد یک پوشش حافظتی اضافی ، T-72AMT به یک مجموعه چهارچوبهای فلزی که عملکرد پرتابه های HEAT را مختل می کند ، در بخش های آسیبپ ذیر تانک بهره می برد . اثر بخشی این پوشش ، بارها در میادین نبرد شرق اوکراین و سایر نقاط جهان به اثبات رسیده است . علاوه بر این ، نمونه اوکراینی ارتفاء یافته تی -72 به سامانه های مخابراتی دیجیتال محصول شرکت آسلسان ترکیه و یک شرکت بومی اوکراینی مجهز می گردد که شامل تجهیزات پیشرفته ناوبری ماهواره ای نیز می گردد . مضاف براین ، بهبود و ارتقاء محیط کاری خدمه تانک یکی از مهمترین جنبه های این ارتقاء است . به گفته تحلیلگران نظامی ، این تانک به یک مجموعه عادی در بخش عقب تانک مجهز شده که عملکرد راننده را بهبود می بخشد . اطلاعات موجود نشان می دهد که هیئت اعزامی ارتش لهستان از کیفیت عملکرد این تانک ارتقاء یافته رضایت کاملی داشته ، به همین دلیل ، اوکراین ، امیدواری فراوانی را برای دریافت قرارداد ارتقاء تانکهای اصلی میدان نبرد فعلی ارتش لهستان که از گونه T-72M1/M1D هستند را دارد . با این وصف ، این مجموعه ارتقاء برای واحدهای زرهی ارتش لهستان ، تنها یک راه حل موقت ، قبل از معرفی نامزدهای خرید تانک اصلی میدان نبرد آینده ارتش این کشور بشمارمی آید ، هر چند ، پروژه T-72AMT می تواند به یک پایه استوار برای سرمایه گذاری بر روی یک برنامه مشترک توسط دو کشور تبدیل گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

 با سلام ضمن تشکر از شما ،   در حقیقت زمانی که داشتم این مجموعه را ترجمه می کردم ، من هم به این تناقض برخوردم ، اما بر اساس منابع ، سیف الاعظم سه پیروزی قطعی داشت ، یکفروند سوپر ماژیستر ، یکفروند میراژ 3 و یکفروند واتور ، ایشان یک پیروزی تایید نشده هم دارند که احتمالا" در یکی از این دوجنگ آن را بدست آوردند و چون تایید شده نیست ، بطور رسمی ثبت نشده ولی در موارد مختلف ، بنده تعداد پیروزی هایی هوایی ایشان را 4 فروند دیدم   بعنوان مثال ، مرحوم زندی ، 8 پیروزی قطعی و 5پیروزی تایید نشده داشت .   اساسا" در نیروی هوایی همه کشورها ، برای ثبت پیروزی های هوایی قوانین سفت و سختی وجود دارد. یک مثال مشهور هانس اریش رودل هست که عدد های متفاوتی از تعداد تانکهایی که منهدم کرده ارائه شده . مثلا" در یک منبع ، 9 فروند هواپیما و 519 دستگاه تانک و در جایی دیگر ، تعداد کمتر یا بیشتری ثبت شده است .     متشکرم ، مطالب که زیاد هست ، ولی باید یک کتاب فقط در مورد نیروی هوایی پاکستان ترجمه و تالیف کنم تا موجب رضایت شما شود . :winking: :winking: