ارتش سوریه و راس آنها لشگر ۲۵ نیرو مخصوص ببر موفق شدن با پاکسازی روستاهای جوباس -سان و ترنبه جاده اریحا به سراقب را قطع و روستای نیرب در هشت کیلومتری شهر ادلب را تصرف کردن همچنین جاده سراقب ادلب در زیر آتش مستقیم ارتش قرار گرفته است با تصرف نیرب نفس تروریستها و حامیان آن حبس شده است این درحالی است که دیروز فاصله ارتش با ادلب ۱۵ کیلومتر بوده . بخش گسترده ایی از نیروهای جهادی نخبه مخالفین در جنوب و غرب حلب مشغول نبرد هستن. به احتمال زیاد در ساعات یا روزهای آینده یک ضد حمله سنگین و به سبک داعش و مشارکت چندین انتحاری سنگین و صدها شبه انتحاری رخ بده برای عقب راندن ارتش . پیشروی در عمق ارتش و عدم گسترش در عرض این فرصت رو به مخالفین میده که با یک ضد حمله سنگین عقبه ارتش رو تهدید و یا قطع کنند . حرکت به سمت مجدلیا و اریحا و دور زدن سراقب و استقرار بروی جاده ادلب سراقب می تونه حرکتهای بعدی ارتش باشه به شخصه انتظار ندارم که ارتش مستقیم بره سمت ادلب بیشتر دست دادن به نیروهای محور حلب محتمل تره مگر ارتش واقعا دهها هزار نیروی جدید داشته باشه قبلا هم ارتش چند بار خواسته مستقیم پیشروی کنه که در شروع کار موفق ولی در ادامه با توجه به عدم پاکسازی مناطق پیرامونی هدف اماج حملات موشکی انتحاری و شبه انتحاری قرار گرفته و مجبور شده عقب نشینی کنه . باز هم میگم تحریرالشام بخش زیادی از نیروهاش رو که نزدیک پانزده هزار نفر هستن وارد میدان نکرده پیشروی خطی و عمقی خطرات زیادی داره

بسم الله الرحمن الرحیم تاریخچه مختصر نوراد - فرماندهی دفاع هوا فضای [پدافند] امریکای شمالی (قسمت دوم) دگرگونی تهدید کمتر از یک سال پس از استقرار ، نوراد روند تطبیق ماموریت ها و عملکرد های خودش را با یک تهدید جدیدتر و خطرناکتر آغاز کرد اتحاد جماهیر شوروی در دهه 60 و 70 میلادی بر ایجاد موشک های بالستیک بین قاره ای و دریاپایه (قابلیت شلیک از دریا) و توسعه قابلیت های ضد ماهواره متمرکز شده بود در مقابل نیروی هوایی ایالات متحده برای کشف ، ردگیری و طبقه بندی فعالیت و اشیاء در فضا ، یک سامانه نظارت و اخطار فضایی ساخت. هنگامی که اوایل دهه 60 این سامانه ها عملیاتی شدند همگی تحت نظارت و فرماندهی نوراد قرار گرفت جنگنده سی اف 101 کانادا در حال رهگیری بمب افکن توپولوف 95 که در منطقه حائل در امریکای شمالی پرواز میکند در سال های دهه 1970 ، تهدید موشکی بالستیک باعث شد تا سیاست گذاران دوباره کارایی سیستم پدافند هوایی را ارزیابی کنند. این به معنی دگرگونی گفتگو ها از بهبود دفاع هوایی سنتی شد و نوراد را به سمت تمرکز بر چالش هایی مانند بهبود هشدار های موشکی ، حمله فضایی ، و دفاع برابر موشک های بالستیک میان قاره ای ICBM و حفاظت و بقای بیشتر شبکه های فرماندهی ، کنترل و شبکه های ارتباطی رهنمون ساخت این امر منتج به کاهش در هواپیما های شکاری نیروی هوایی امریکا و بسته شدن بخش های مختلف شبکه رادار شد ، نوسازی نیرو های پدافند (ضدهوایی) یک بحث سخت شد در نتیجه تغییرات در سیاست استراتژیک ایالات متحده امریکا که متناظر با مفهوم آسیب پذیری برابر یورش های بالستیک های میان قاره ای ICBM بود ، نیاز به هزینه 1 میلیارد دلار در سال برای دفاع هوایی به چالش کشیده شد ، در سال 1974 شلزینگر وزیر دفاع اعلام کرد وظیفه اصلی دفاع هوایی اطمینان از سلطه بر فضا در زمان صلح بود .به دنبال آن کاهش بیشتری در قابلیت ها و اندازه دفاع هوایی رخ داد در اواخر دهه 1970 اجزای بجا مانده سامانه ها –حدود 300 رهگیر و 100 رادار و هشت مرکز کنترل – قدیمی و برای بهره برداری از آن غیر اقتصادی شده بود ، در طول سالیان دگرگونی تهدید باعث شد تا نوراد ماموریت هایش را به هشدار تاکتیکی و ارزیابی حملات احتمالی هوایی ، موشکی و یا فضایی به امریکای شمالی گسترش دهد ، توافق نامه نوراد در 1975 گواه این گسترش وظابف فرماندهی نوراد بود رادار پیش اخطار دور DEW در آلاسکا در نتیحه توافقنامه نوراد در سال 1981 نام این فرماندهی را از فرماندهی دفاع (هوایی) امریکای شمالی به فرماندهی دفاع (هوافضا) تغییر داد ، دهه 1980 پیشرفت های مهمی برای ماموریت دفاع هوایی به ارمغان آورد ، بار دیگر نوراد قابلیت هایش برای تطبیق پذیری با تغییرات را نشان داد در سال 1979 کنگره امریکا به نیروی هوایی امریکا دستور داد تا طرح جامع دفاع هوایی ADMP را ایجاد نماید ، طرح جامع دفاع هوایی ویرایش و بروز رسانی شده تبدیل به سیاست اصلی ایالات متحده برای نوسازی دفاع هوایی و پایه و اساس گفتگو های تقسیم هزینه نوراد بین ایالات متحده و کانادا شد توافقنامه نوسازی که در سال 1985 امضا شد ، خواستار جایگزینی سامانه راداری پیش اخطار دور DEW Line با خط راداری قطب شمال به نام سامانه هشدار شمالی North Warning System (NWS) بود خطوط هشدار شمالی NWS نصب رادار رادار فرا افق نگر Overthe-Horizon Backscatter radar ، استفاده بیشتر از پرنده های پیش اخطار (آواکس) نیروی هوایی امریکا و بکار گیری پرنده های جدیدتر نیروی هوایی امریکا به ویژه پرنده های اف 15 ، اف 16 و سی اف 18 های کانادایی سالهای پایانی دهه 1980 شاهد گسترش دیگری در ماموریت های نوراد بود . در 29 سپتامبر 1988 رییس جمهور امریکا (ریگان) قانونی را امضا کرد که درگیری وزارت دفاع امریکا و به ویژه نوراد در مبارزه با قاچاق مواد مخدر را قانونی میکرد . نقش فرماندهی (نوراد) در این عملیات شناسایی و رهگیری هواپیما های حمل و نقل مواد مخدر و گزارش آنها به مجریان قانونی بود معمولن پرنده های مشکوک ، هواپیما های سبک عمومی بوند که بدون داشتن برنامه پروازی وارد امریکا و کانادا میشدند ، یا پرنده های خصوصی که فرم برنامه پروازی پر کرده بودند اما پس از آن تغییر مسیر می دادند تا بار و بسته های قاچاق خودشان را رها کنند پایان جنگ سرد مانند تغییرات در کلیت وزارت دفاع ، باعث تغییرات عمده در نوراد شد ؛ در سال 1992 فرماندهی (نوراد) مطالعه تجدید نظر در نوراد را به پایان رساند ، که تغییرات گسترده ای در محیط امنیتی از زمان پایان جنگ سرد را مستند می ساخت در این گزارش به لزوم حاکمیت هوایی ، اخطار و ارزیابی و همچنین نیاز احتمالی به یک دفاع موشکی بالستیک بهتر اشاره شده است. به طور خلاصه ، این گزارش مبنایی را برای ادامه وجود فرماندهی [نوراد] فراهم می کند. در حالی که تهدید اتحاد جماهیر شوروی کاهش یافت ، همه تهدیدهای سنتی هوافضا از بین نرفت ، اگرچه تهدید اتحاد جمهوری های شوروی دیگر وجود نداشت ، کشور های باقیمانده همچنان موشک های کروز و هواپرتاب و قابل پرتاب از زیردریایی را داشتند همچنین برنامه ریزان نوراد پیش بینی میکردند گروه های تروریستی از موشک های کروز یا سلاح های مشابه استفاده خواهند کرد ، این موشک ها با قابلیت پرواز در مسافت های طولانی و دوری از پوشش رادار ها تهدید قابل توجهی را برای امریکای شمالی ایجاد میکنند. نه کانادا و نه ایالات متحده سامانه ای شایسته اطمینان برای جلوگیری از حمله موشکی کروز به قاره [امریکا] را نداشتند برنامه های نوراد شامل بکار گیری رادار های زمینی بهبود یافته و پرنده های پیش اخطار AWACS نیروی هوایی امریکا برای شناسایی موشک ها بود و جنگنده های دفاع هوایی با موشک های هوا به هوا به تهدید یورش می برند. پیشرفت های دیگر در زمینه نظارت از فضا (ماهواره های نظارتی) بهبود قابلیت ها را بهبود می بخشید آواکس E3 یازده سپتامبر: پس از رویداد 11 سپتامبر و ربایش هواپیما های مسافری برای اجرای عملیات علیه امریکا ، ماموریت فرماندهی نوراد به داخل مرز های امریکای شمالی گسترش داده شد تاسیسات ویژه: برای پایداری شبکه پدافند هوایی نوراد ، کوه های شایان در کلرادو اسپرینگز برای ساخت مرکز کنترل فرماندهی در زمان بحران اتمی انتخاب و عملیات فنی در سال 1961 شروع و در سال 1967 به بهره برداری کامل رسید ، این مرکز فرماندهی در عمق 610 متری به مساحت 2 هکتار ساخته شده است ، پناهگاه کلرادو اسپپرینگز دارای منبع برق و آب داخلی است در ساخت مجموعه 1000 فنر بسیار بزرگ و لوله کشی های منعطف به کار برده شده تا از جابجایی هر یک از 15 ساختمان به اندازه بیش از 25 میلیمتر جلوگیری نماید ، این مجموعه تنها مجموعه دفاعی است که گواهی تاب آوری برابر حمله EMP را داراست این پناهگاه سخته شده تا انفجار اتمی 30 مگاتنی در فاصله 2 کیلومتری را منحرف (تحمل) نماید (این مجموعه در حال حاضر به عنوان مرکز فرماندهی پشتیبان عملیاتی می باشد) روابط عمومی: در 24 دسامبر 1948 نیروی هوایی امریکا در یک بیانیه رسمی ادعا کرد که رادار پیش اخطار شمالی یک سورتمه ناشناس را که با هشت گورن شمالی حرکت میکند در بلندای 14000 پا و سمت 180 درجه رهگیری کرده است ، گرچه این رویداد تا سال 1955 تکرار نشد به عنوان یک برنامه سالانه با زمینه کریسمس (سال نوی مسیحی) نوراد مدعی میشود که پاپا نوئل را در حال ترک قطب شمال برای سفر به دور دنیا و رساندن هدیه بچه ها دنبال میکند نوراد - پاپا نوئل فرماندهان نوراد از نخستین روز پایه گذاری فرماندهی دفاع هوا فضای امریکای شمالی 25 نفر این فرماندهی را در دست داشته اند که 23 نفر از نیروی هوایی ، یک نفر از ارتش (نیروی زمینی) و یک نفر از نیروی دریایی بوده اند نوراد - ویکی پدیا بابا نوئل - نوراد - ویکی پناهگاه کوه های شایان - ویکی تاریخچه کوتاه نوراد برای میلیتاری شادی روح شهید قاسم سلیمانی صلوات

مانورهای چرخشی ، که در ردیف تاکتیک های قدیمی میدان نبرد قرار دارد ، نوعی تاکتیک احاطه ای است که در آن ، واحدهای مهاجم تلاش می کنند تا بطور کامل از روبرو شدن با شبکه دفاعی دشمن خودداری نموده و به جای آن تمامی توان رزمی در دسترس را برای یافتن یک معبر مناسب جهت پیشروی در عمق دفاع و در امتداد مسیرهای ارتباطی و لجستیکی دشمن ، متمرکز کنند .با اجرای این تاکتیک ، اینک عقبه واحدهای دشمن در معرض تهدید جدی عناصر آفندی قرار گرفته و بالتبع ، عاقلانه ترین کاری که در سلسله مراتب فرماندهی مدافعان صورت می گیرد ، خارج شدن از لاک دفاعی و اجرای عملیات عقب نشینی است که این خود ، موجب خواهد شد که عناصر در حال عقب نشینی ، اصطلاحا" به دشمن " پهلو / جناح " داده و بطور کامل در معرض آتش مهاجمان قرار می گیرد .بااین وصف، بدلیل اینکه واحدهای مامور به اجرای تاکتیک های دورانی ، فراتر از برد پشتیبانی واحدهای کلاسیک ارتش وارد عملیات رزمی میشوند ، ساختار لجستیک ارتش مهاجم می بایست از قابلیتهای بیشتری برای حمایت از واحدهای تکور برخوردار باشد.

مقایسه ی شکل و اندازه ی ماهواره بر های جهان و ایران

در بین تجهیزاتی که نیروهای حوثی در عملیات البنیان المرصوص توانسته اند به غنیمت خود در بیاورند. چند مورد تجهیزات کم یاب و قدیمی ارتش یمن مشاهده می شود. یکی از این تجهیزات کشنده متوسط ATS-59G ساخت شوروی است. وظیفه اصلی این کشنده در نیروی رزم شوروی جا به جایی نیروهای توپخانه و توپ های کششی بوده است. با توجه به قابلیت های حرکتی ATS-59G، این کشنده میتوانسته واحدهای توپخانه ای را به همه جا منتقل کند. در یمن این کشنده ها در بخش عقبی خود مجهز به هویتزر های 122 میلیمتری D30 شده اند. در حقیقت کشنده های ATS-59G تبدیل به یک هویتزر خودکششی شده اند. در تصاویر عملیات البنیان المرصوص می تواند دو دستگاه کشنده ATS-59G را مشاهده کرد که یکی از انها به هویتزر های 122 میلیمتری D30 مجهز است. خودرو زرهی کم یاب بعدی نفربر زرهی BTR-152 ساخت شوروی است. مدلی که در یمن وجود دارد به برجک رزمی BTR-60 مجهز است. البته در تصویر برجک پوشانده شده است. تصویری از ستون تجهیزاتی که به غنیمت نیروهای حوثی در عملیات البنیان المرصوص در امده است. کشنده متوسط توپخانه ATS-59G-برخی تخهیزات مانند پیشرانه این خودرو با تانک تی-55 یکی میباشد. تصویرگرافیکی از کشنده ATS-59G در یمن مجهز به هویتزر 122 میلیمتری D30 - علاوه بر هویتزر ، تسلیحات دیگری مانند انواع برجک های رزمی خودروهای زرهی نیز بر روی این کشنده در یمن نصب شده است. نمونه ای از نفربر بی تی ار -152 تصویر گرافیکی از نفربر بی تی ار -152 یمنی مسلح به مسلسل 14.5 میلیمتری نفربر بی تی ار -152 متلعق به نیروهای حوثی در سال 2015

بعد از درگیری بین نیروهای ارتش سوریه و ترکیه فعلا حملات ترکها به دو یا سه پایگاه ارتش تایید شده یکی در حماه یک باند پرواز بالگرد بوده که هدف پنج راکت کاتیوشا قرار گرفته که هیچ کدوم از راکتهای به پایگاه اصابت نکردن در حومه نبل و الزهرا هم اصابت چندین راکت و گلوله توپ گزارش شده که تا کنون خبری از تلفات نیست سانا خبرگزاری رسمی سوریه با تایید حملات راکتی به پستهای ارتش اعلام کرده هیچ تلفاتی این حملات نداشتن . فعلا که خبری از تلفات سوریها نیست اما اردوغان لاف زن گفته سی تا سی پنج سرباز سوریه کشته شدن گفته درصورت نیاز با اف ۱۶ وارد عمل میشیم -------------- کردها رو هم اینطور تهدید میکرد می گفت با اف ۱۶بهتون حمله میکنیم یعنی کل قدرت نظامی ترکیه اف ۱۶ هستش خوبه نیروی هوایی مصر یا رژیم صیهونیستی رو نداشت مثل یه بچه داره تهدید می کنه و ممکنه هم هست زهر بریزه ولی در نهایت در عرصه خارجی یک احمقی بیشتر نیست

از کوزه همان برون تراود که در اوست. درباره این موضوع تو همین انجمن کم دروغ گفته شد از سوی عده ای خاص؟ پستهای بنده هم که همه از همان روز نخست پاک شد. خدا راشکر که تک تک ادعاهایی که داشتم درست از آب درآمد !

گزارش تسنیم از حادثه ی هواپیما: برخی منابع آگاه در افغانستان به خبرنگار تسنیم می‌گویند این هواپیما حامل دست‌کم 18 نفر از مقام‌های نظامی آمریکا بوده است. فردی که از لحاظ امنیتی در رده بالاتری نسبت به آیت‌الله مایک قرار داشته هم از جمله سرنشین‌های این هواپیما بوده و کشته شده است. منابع ما از ارائه نام این مقام خودداری کردند. آنها درباره جزئیات حادثه منتهی به سقوط هواپیما می‌گویند «E-11A» به‌دلیل نقص فنی در حال پرواز در ارتفاع پایین‌تری نسبت به حالت معمول بوده و با شلیک موشک «استرلا‌ــ‌1» که یک سلاح دوش‌پرتاب روسی است از سوی اعضای طالبان هدف قرار گرفته و ساقط شده است. https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/11/14/2195435/شواهد-جدید-از-مرگ-آیت-الله-مایک-در-سرنگونی-هواپیمای-آمریکایی-به-دست-طالبان

انصافا" معتبر از تر از میلیتاری سراغ دارید که رفتید دنبال این منبع ؟؟!!!! بخش سوم همین تاپیک

هیچ توجیهی برای پنهانکاری پدافند وجود نداره، باید از اول حادثه رو توضیح می دادند، برای خانواده های قربانیان ارزش قائل می شدند و بعد دنبال علت می رفتند. 3 روز علت وقوع و هسته اصلی ماجرا که واکنش پدافند بوده پنهان ماند. پدافند از چه سازمانی دستور می گیره. چرا صدا و سیما بجای کشف حقیقت دنبال ماست مالی بود. اون سازمان 3 روز پنهانکاری کرد و با بازی رسانه ای در داخل اجازه هر گمانه زنی و حقیقت یابی رو گرفت و تا نهیبی بهشون زده نشد از پنهانکاری کوتاه نیومدن. این امر باعث از دست رفتن اعتماد بسیاری از مردم در داخل و محکوم شدن شدید ما در سطح بین المللی شد. خدا می دونه اگه این پرواز بین المللی نبود نتیجه این بررسی ها و توجیه تراشی ها و پنهانکاری ها تا کی طول می کشید. شاید تا ابد پا نوشت: در مورد دولت، دولت نمیتونه یه تنه و بدون هماهنگی با کلیت ساختار در مورد اقدامی که جنبه امنیتی داره اونم در اون موقع حساس اظهار نظر کنه ولی از دو حالت خارج نیست: یا دولت میدونسته و نگفته که کارش 100 % اشتباه بوده یا نمیدونسته که دیگه بدتر ....

متاسفانه فایل صوتی منتشر شده که دروغ مسئولین هواپیمایی را روشن میکنه را در کنار برخورد مسئولین مربوطه با انتشارش خیلی خیلی توهین امیزه "ایران انتشار این فایل صوتی را محکوم و تاکید کرد که این اقدامی غیر حرفه‌ای بوده چراکه فایل منتشر شده بخشی از یک گزارش محرمانه بوده است." با توجه به این همه حرفهای دروغ و ضد و نقیض باز ایران الان ناراحت از انتشار فایل و در دسترس عموم قرار گرفتن فایله ...............

تمام این ماجرا از سکوت پدافند سرچشمه گرفت، اگه از اول بجای پنهانکاری و سکوت حقیقت رو می گفتند و در کنارش به بررسی تئوری های ممکن در مورد چرایی شلیک می پرداختند نتیجه این نمیشد که حاصل شد.

سپاه اعلام کرد به سازمان هواپیمایی کشوری در مورد شلیک کردن موشک خبر نداده. برای همین این تصور به وجود آمده بود که کلا خبر نداشتند. الان با این فایل صوتی کاملا مشخص هست که اونها هم خبر داشتند و از قصد دروغ میگفتند. شلیک موشک حادثه ای نیست که بشه تا ابد پنهانش کرد هر آدم با حداقل عقلی این را می فهمه چه برسه به کارشناس های هواپیمایی و نظامی. اصلا منطقی نیست کسانی امید داشتند که این مسئله را برای همیشه پنهان کنند. قطعا مسئولان هواپیمایی کشوری یک ریگی به کفش هاشون هست اول پرواز هواپیما ها را لغو نکردند و بعد می آمدند جلوی دوربین و جلوی رسانه ها به قصد دروغ میگفتند. باید مشخص بشه دستور دروغگویی از کجا صادر شده. این شاید مسائل پشت پرده سرنگونی هواپیما را هم مشخص بکنه

این تصویر خیلی خیلی جالبه !!! کمتر ازیک ماه در همین تاپیک نوشتم که اشکال نفربرهای ابداعی تروریست ها سوریه که از شاسی تانک ها درست شده اینکه محل قرار گیری سرنشینان امن نیست خصوصا سلاح های منحی زن جان سرنشین ها را به خطر می اندازه اما حالا تروریست ها برای حفظ جان سرنشین ها یک سقف فلزی نصب کردن تا میزان تلفات نیروها در این نفربرها کاهش پیدا کنه. پ.ن : حالا وقتی گفته میشه چرا نیروهای نظامی درکشور با هزینه های کم هم کاری برای حفظ جان سربازها انجام نمی دهند بعضی از دوستان جلوی ما گارد میگیرن اگر انتقادی هم به نیروهای داخلی وارد هست فقط ازسر دلسوزی و حفظ این خاک و آب هست

بسم الله........ 13بهمن 1398 پیشروی رزمندگان مقاومت در جنوب غرب حلب مناطقی مانند زیتان /خلصه / قلعیجه/ قراض / حرش خان طومان /تپه های حرمز و.... پاکسازی شدن در شرق ادلب هم ارتش چندین روستای دیگه رو در 72 ساعت گذشته به کنترل خود در آورد اما در غرب حلب بعد از پیشروی ارتش در حومه منطقه خان عسل وتصرف ساختمانهای خبرنگاران مخالفین با وارد کردن نیروهای نخبه خود از جمله جماعت ترکستانی و جماعت توحید و جهاد / گروههای خط شکن تحریرالشام وچندین گروه دیگر جهادی ضد حمله شدیدی را با پیش قراولی یک عامل انتحاری بر علیه نیروهای ارتش در این منطقه انجام دادن . شدت حملات به حدی بود که نیروهای ارتش مجبور به عقب نشینی شدن نکته: در تصویر هوایی از زرهپوش های سوری عنوان شده است تانکها منهدم شده ارتش که صحیح نمی باشد بلکه از تصور مربوط به تحرکات زرهی ارتش در منطقه غرب خلب است حمله انتحاری به نیروهای ارتش در سه روز پیش منطقه خان السبل حومه سراقب شرق ادلب در این حمله(احتمالا) 4 سرباز سوری به شهادت رسیدن ================================== چون حجم تصاویر زیاد بود مطالب در دو پست ارسال میشه که این اولیش بود

بسم الله........ 11 بهمن 1398 رزمندگان مقاومت یمن تصاویر پیشروی های اخیر در غالب عملیات البنیان المرصوص را منتشر کردن اسرا وکشته شدگان حملات موشکی ================================== ممکن است در روز های آینده تصاویری بیشتر ارائه گردد

در تاریخ 1بهمن 1398 در یک گزارش خبری فرمانده نیروی مرزبانی کشور در مورد افزایش 60 درصدی کشفیات مواد مخدر صحبت می کرد. نکته قابل تامل در مورد این گزارش نمایش تجهیزات مکانیزه این نیرو بود در این گزارش یک نفربر رخش مسلح به توپ 23 میلیمتری به همراه یک وانت تکنیکال نشان داده شده . نفربر رخش مسلح به توپ 23 میلیمتری و وانت های تکنیکال مرزبانی در یک گزارش خبری در سال 1398 نفربر رخش مسلح به توپ 23 میلیمتری و وانت های تکنیکال مرزبانی تصاویر مربوط به سال 1393 هستند ! همان طور که در تصاویر بالا اشاره شد نیرو های مرزبانی دقیقا از همان تجهیزاتی استفاده می کنند که در 5 سال گذشته و قبل از آن نیز استفاده می شده است. یکی از اولین و اساسی ترین مشکلات این خودروهای مسلح، نبود هیچگونه حفاظی برای نیروهای است که قرار است از سلاح های این خودروهای استفاده کنند. خدمه این خودروها در معرض اتش مستقیم دشمن قرار دارند و یک تک تیرانداز بدون هیچ مشکل خاصی می تواند جان این عزیزان را به خطر بیاندازد. چرا بعد از 5 سال هنوز هیچ فکر برای ایجاد یک حفظ ساده برای کاهش خطر نیروها انجام نشده است؟؟؟ در اینجا یک علامت سوال ایجاد می شود نیروهای نظامی که در کارنامه خود 8 سال جنگ با رژیم بعث عراق، جنگ با انواع و اقسام گروه های تروریست در سوریه و شکست دادن داعش را دارد چرا از تجربیات این جنگ ها درس نمی گیرد؟؟ چرا بعد از گذشت 5 سال هنوز هیچ تغییری هر چند کوچک ولی موثری در نیروهای نظامی دیده نمی شود؟ حتی اگر نیروهای نظامی در کشور نمی خواهند یک برجک رزمی متعارف برای نفربرهای رزمی خود تعریف کنند و مثل شبیه نظامیان در خاورمیانه و آفریقا نفربرهای خود را به توپ23 میلیمتری مجهز کنند بهتر نیست یک حفاظ نیز به ان اضافه کنند؟ وانت های تکنیکال که توسط ارتش ترکیه مجهز به حفاظ شده اند وانت تکنیکال ارتش نیجریه وانت تکنیکال پلیس عراق خاورمیانه و آفریقا بهشت وانت های تکنیکال -تصاویر فوق مثالهای از وانت های مسلح هستند که نیروهای بهکارگیرنده آن به فکر استفاده از حفاظ افتاده اند. مدل ها و نمونه های مختلف از این خودروها مجهز به حفاظ بسیار زیاد است. نیروهای مرزبانی در کنار دیگر نیروهای نظامی و انتظامی کشور به حراست از مرزهای ایران عزیز مشغول هستند و در تمامی شرایط سخت جوی و زمانی در برابر هجمه های دشمن که به رنگهای گوناگون از قاچاقچی مواد مخدر تا یک تروریست مسلح در میایند ایستاده اند و در این راه مقدس شهیدانی را تقدیم انقلاب و ایران کرده اند. با اروزی سلامتی برای این عزیزان، انشاالله به برکت خون شهیدان انقلاب در راس آنها حاج قاسم سلیمانی فرماندهان نظامی ما از خواب غفلت بیدار شوند زیرا در صورت بروز خطر و اماده نبودن نیروهای نظامی کشور خسارات سنگینی را باید بپردازد.

رادار L-ASR4 یکی دیگر از محصولات راداری معرفی شده در سایت kowsartrading، راداری شبیه به رادار نبو است. این رادار که با نام L-ASR4 نامگذاری شده است رادار سه بعدی آرایه فازی فعال است که در باند VHF فعالیت می‌کند. این رادار از 120 آنتن یاگی شکل در 6 ردیف 20 تایی تشکیل شده است. L-ASR4 یک رادار برد بلند است که توانایی کشف هواگردهایی با سطح مقطع 2 متر مربع را از فاصله 600 کیلومتری دارد. برد رادار در برابر اهداف بالستیک 1200 کیلومتر است و هچنین ماهواره‌هایی را که در مدارهای نزدیک زمین قرار گرفته‌اند از فاصله 1200 کیلومتری کشف می‌کند. L-ASR4 اهداف آیرودینامیک را تا ارتفاع 35 کیلومتری می‌تواند کشف کند. L-ASR4 قادر است هواگردهایی با سرعت 30 متر بر ثانیه تا 3 ماخ، موشک‌های بالستیک با سرعت 12 ماخ و ماهوراه‌ها را تا سرعت 23 ماخ کشف کند. L-ASR4 در 8 دقیقه قابلیت فعال شدن دارد. احتمالا ایران با توجه به توانایی‌های رادار NEBO-SVU دست به طراحی راداری با ویژگی‌های برتر زده است که توانمندی آن را نزدیک به رادار NEBO-M می‌سازد. NEBO-SVU دارای 6 ردیف 14 تایی از آنتن‌های یاگی شکل برابر با 84 عدد از این آنتن می‌باشد، L-ASR4 دارای 120 آنتن یاگی، و NEBO-M از 7 ردیف 22 تایی یعنی 154 آنتن یاگی ساخته شده است. جایگاه رادار NEBO-SVU در سامانه پدافندی S300-PMU2 باتوجه به ضعف ذاتی رادارهای اس باند و ایکس باند در کشف اهداف رادارگریز، L-ASR4 گزینه‌ی بسیار مناسبی جهت بکارگیری به عنوان رادار پیش اخطار در سامانه باور 373 است و با توجه به دقت آن توانایی تصحیح مسیر موشک را نیز دارد. همچنین این رادار می‌تواند چندین دقیقه قبل از ورود هواگرد/موشک بالستیک به منطقه تحت پوشش باور 373، اپراتورهای این سامانه را از وجود تهدیدات احتمالی آگاه کند.

بسم الله.......... قبرستان زرهی بعد از نبرد برلین نبرد برلین یکی از سرسختانه ترین نبردها در طول جنگ دوم بود. جایی که تعدادی نسبتا اندک در برابر صد ها هزار سرباز ارتش سرخ دست به یک دفاع تقریبا ناامیدانه زنند تا حداقل سقوط رایش سوم را به تاخیر بی اندازند. البته برخلاف گفته های سابق که عموما براساس ادعاهای شوروی سابق ویا منابع غربی شکل گرفته بود این نبرد انچنان هم خونبار نبود البته حداقل از لحاظ آماری و نه بازه زمانی بر اساس تحقیقات منابع المانی که سالها بعد از جنگ رخ داد . تلفات نبرد برلین برای طرف آلمانی بین 90 تا 100 هزار کشته بوده . که از این ارقام هم دست کم 30 هزار غیر نظامی هستن. از این تعداد هم 22 هزار کشته نظامی و 22 هزار کشته غیر نظامی برای محدوده شهر برلین است. نکته جالبتر اینکه شهر برلین تنها توسط 80 هزار سرباز محافظت میشد . که نیمی از این نفرات هم از اعضای بسیج ملی آلمان یا همان فولگشتروم بودن اما منابع شوروی تلفات خود را را 82 هزار کشته 280 هزار زخمی از دست دادن 1900 دستگاه تانک و بیش از 2000 هزار توپ و یا توپ های هجومی به همراه 1000 هواپیما درباره تلفات سخت افزاری شوروی عموم منابع همچین ارقامی را بیان کردن .اما درباره تلفات انسانی چند سوال باقی است نبرد برلین از تاریخ 16 آپریل تا 2 می 1945 به طول کشیدن و خود شامل چند نبرد است 1- نبرد رودخانه اودر تا رودخانه نایسه که نبرد ارتفاعات سیلو هم شامل همین نبرد میشود .2 نبرد هالبه 3. نبرد محدوده شهری برلین نکته جالب اینکه شوروی تلفات خود را در نبرد اودر 24 هزار کشته اعلام کرده این در حالی ایست که تنها در نبرد ارتفاعات سیلو 30 تا 35 هزار کشته تلفات متحمل شده وآلمانهای هم 12 هزار نفر عموما ارقام اعلام شده روسها درباره تلفات نبرد هالبه رو اغراق آمیز می دانند . یک گورستان 15 هزار نفری متعلق به اتباع آلمانی در این منطقه واقع شده بود . گفته شده 10 هزار غیر نظامی آلمانی در این نبرد جان باختن . هزاران سرباز روس کشته شده این نبرد در گورستانی حوالی شهر باروث دفع شدن از سرنوشت هزاران سرباز روس دیگر اطلاع دقیقی نیست . بعد از چند وقت از نبرد بقایای زیادی از کشته شدگان روس به مرور زمان کشف میشدن . نبرد هالبه بیشتر یک عملیات نجات سربازان وغیرنظامیان المانی از مناطق تحت اشغال شوروی در خاک آلمان بود این نیروها قصد داشتن خود را به مناطق تحت کنترل آمریکایی ها برسانند .به نظر بنده ارقام 80 هزار کشته روسها می تونه برای نبرد در محدود شهر برلین باشه و باقی امار رو نادیده گرفتن . پایان نبرد با یک امار خوشایند

Iowa-class

تاثیر انجمن میلیتاری بر نیروی های مسلح این تصویر یک بُرش از چند مقطع یک کتاب منتشر شده از سوی دانشگاه عالی دفاع ملی محسوب میشود که چاپ اول آن به سال 1394 به بازار نشر روانه شد و ظاهرا" نویسنده محترم این مطلب را از انجمن MILITARY.IR به امانت ذکر کردند . اینکه معتقدم ، میلیتاری بدون توسل به کپی کردن تحلیل ها از بولتن های درون سازمانی یا رسانه های دیگر ، پیشگام نخست تحلیلهای نظامی (در حوزه تاریخ نظامی و تاکتیک ) بوده و خواهد بود ، تا جایی که بعنوان مرجع کتب منتشره یکی از دانشگاه های نظامی قرار می گیرد ( که نمونه هایش حتی در کتب منتشر شده نیروی هوایی ارتش هم موجود و مستند هست ) ، نشان میدهد که بالانس نگاه داشتن جریان تحلیل در این انجمن تا چه اندازه پر اهمیت است و بر خلاف سایر رسانه های جدید ، همچنان در کانون مراجعات قرار دارد . باشد که منزلت این انجمن حفظ شود .

وقتی همه تخم مرغاتو تو یه سبد میچینی

درود بر جناب Skyhawk همه سیکرها به نحوی اویونیک حساب می شوند به غیر از سیکرهای اژدرهای دریایی. در مورد Avionics خدمت شما عرض کنم که یک روزی ما برای ساخت یا خرید یک کامپیوتر پرواز دچار مشکل بودیم و پروژه ها به صورت موردی و در جهت جایگزینی برخی از قطعات بود و سیستم به صورت کل دیده نمی شد. مدیر پروژه دفاعی یک کارت پردازشی دستش می گرفت و می گفت ما این را تست کردیم و کار کرد خواهش می کنیم این را برای ما کپی کنید. اما الان وضع فرق کرده است. یک نگاهی به طرح های پژوهشی زیر که هنوز در دست انجام و یا انجام شده است بیاندازید. در برخی از طرح های زیر خود من مشاور بودم یا نقش بسیار کم رنگ داشته ام پس می توانم حدس بزنم که دیگر طرح ها در چه وضعی است. http://research.vru.ac.ir/my_doc/research/tarhvezaratdefa.pdf اگر یک نگاه هم به رزومه های افراد بیکار یا در جستجوی درآمد بیشتر برای ادامه حیات بیاندازیم و تجربه های دفاعی آنها را ببینیم متوجه کمیت کار می شویم. مقالات دفاعی هم که بسیار و خارج از شمارش است. برای مثال 10 سال قبل از رونمایی فکور مقالاتی در مورد محاسبه قابلیت اطمینان فیوز موشک راداری هوا به هوا و کامپیوتر پرواز به زبان فارسی توسط دانشگاه های شهرستان چاپ شده است. https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?page=3&q=آرایه+فازی+آنتن&qd=&sort_attr=1&sort_order=DESC&topic_1=1038555 https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?q=اویونیک&qd[]=0 https://www.civilica.com/Papers-ICADI03=سومین-کنفرانس-ملی-اویونیک-ایران.html اما مشکل کجا است که شما احساس نمی کنید که در زمینه اویونیک ما کاری کرده ایم با اینکه کار زیادی شده که به صورت آشوبناکی مدیریت شده است. اویونیک در واقع مجموعه سخت افزار و نرم افزاری است (Embedded-system) که روی کامپیوترهای خاص منظوره که با هدف اختصاصی تولید شده اند برای صنعت هوایی با رعایت استانداردهای ایمنی کار می کنند. در صنعت هوایی ما با اینکه الزامات ظاهرا سختی داریم اما دستمان در استفاده از تکنولوژیهای جدید که سابقه پروازی داشته باشند و سخت افزارها و نرم افزارهای گران باز است زیرا هزینه یک هواپیما یا یک موشک چندین برابر هزینه سخت افزار است و تیراژ تولید انبوه این صنعت بسیار بسیار ناچیز است. هر چند بسیاری از شرکتهای خصوصی در تهران کار جنبی و یا اصلی اویونیک می کنند (اگر بتوانند طلبشان را از بزرگترین بدهکار کشور (== دولت) قیراطی وصول بکنند) در کشور تا جایی که من می دانم فقط یک پژوهشکده رسمی اویونیک وجود دارد که آن هم در دانشگاهی در اصفهان است. این پژوهشکده آگهی استخدام هم دارد و کار اویونیک را بر مبنای استانداردهای آمریکایی مثل DO-178B/C برای نرم افزار و DO-254 برای سخت افزار انجام می دهد و اویونیک هواپیمای مسافر بری 150 نفره ملی نیز به عهده آنها است. در طول سالهای سال که در این زمینه کار کرده ام بهترین طراحان Embedded-system که دیده ام همگی اصفهانی بوده اند و انتخاب اصفهان را برای این کار بسیار نیکو می دانم. مدل تفکر اصفهانی ها و هوش متناسب آنها ترکیبی ایده آل است. در زمان قاجار هم فرانسوی ها را برای ساخت توپ به اصفهان بردند. دانش فنی ساخت Embedded-system های صنعتی را در هیچ دانشگاهی تدریس نمی کنند. یادگیری آن هم زمان بر است و مشکل امروز ما این هست که با وجود تعداد فراوان مهندس که پایه یادگرفتن این فناوری را دارند ولی به دلیل اینکه دریافتی ها بسیار پایین هست در ایران افراد نمی توانند به کار ادامه بدهند و مجبور هستند برای ادامه حیات یا به یک شغل دیگر بپردازند و مثلا برنامه ساز اندروید بشوند در استارتاپها و یا اینکه به خارج بروند که معمولا آلمان، سوئد، چین و آمریکا مقصد اینها است. در نتیجه شما با زحمت فراوان یک نفر را استخدام می کنید، 2 سال رویش کار می کنید که بتواند یک خط برنامه Automotive یا Aerospace بسازد و او به مجرد اینکه در یک پروژه به اعتماد به نفس رسید شرکت شما را ترک می کند و به خارج می رود. نتیجه این روند این هست که شما همیشه کمبود شدید نیرو با تجربه دارید. کار اویونیک هم کار تیم های بزرگ است نه چند نفر آدم بی جیره و مواجب. همین سختی ها باعث شده که نفرات اول کنکور ریاضی سالها است که دیگر رشته برق را انتخاب نمی کنند و وارد رشته کامپیوتر هم که می شوند دیگر وارد گرایش سخت افزار نمی شوند نرم افزار هم که می خوانند روی شبکه و برنامه سازی موبایل کار می کنند تا خیلی راحت بتوانند در بازار موجود جذب بشوند که یک بازار خدماتی است نه یک بازار تولیدی. در اواخر دهه 90 میلادی کشور آلمان حدود 300 تن طلای ذخیره خود را به فروش گذاشت تا بر روی Embedded-system ها سرمایه گذاری بکند با این هدف که برتری محصولات آلمانی تا سال 2020 تضمین بشود که شد. این سرمایه گذاری منجر به این شد که امروزه بهترین Embedded-systemها به شرکتهای آلمانی تعلق دارد. بر خلاف اویونیک که شما قادر به استفاده از گرانترین سخت افزارها و جعبه ها و کانکتورها و مدارهای چاپی و سنسورها و تراشه ها هستید در الکترونیک خودرو (Automotive) به دلیل تیراژ میلیونی و مشکلات بسیار پیچیده تولید در مقیاس بسیار بسیار بالا که منجر به این می شود که شما نمی توانید خیلی از قوانین اجباری ساخت مدار را به دلیل ملاحظات تولید انبوه رعایت بکنید شما باید با ارزانترین و کمترین قطعات و بدون داشتن جعبه و ... همه استانداردها را پاس بکنید و تازه به قابلیت اطمینانی بیش از 5 تا 9 برسید یعنی خیلی بیشتر از قابلیت اطمینان مورد نیاز در تجهیزات نظامی (قابلیت اطمینان توماهاوک 0.87 است) که کاری بسیار بسیار مشکل است چه برای ما چه برای بقیه دنیا اما در ایران مهندس تقریبا مجانی است. در آمریکا برای ساخت نرم افزار های اویونیک از SPARK که شاخه ای بسیار محدود شده از زبان ADA است و صد برابر از C امنیت ذاتی بیشتری دارد استفاده می کنند اما در اروپا مثل ایران از شاخه ای محدود شده از زیان C به نام MISRA-C استفاده می کنند. علتش هم این است که برنامه ساز و ابزار و عادت استفاده از زبان ADA در اروپا و ایران تقریبا ناموجود است. تا اینجا مشکلی دیده نمی شود و برخی از محصولات خودرویی برخی قطعه سازان خصوصی کیفیتی بالاتر از محصولات مشابه آمریکایی دارند اما هزینه تولید آنها و قیمت روز افزون ارز و نیاز به واردات تراشه ها و قطعات الکترونیک باعث شده که قیمت تمام شده تولید با کیفیت از آنچه برابر نظر شورای رقابت خودرو ساز می تواند از قطعه ساز بخرد گران تر است به عبارت دیگر قطعه ساز باید با ضرر سنگین محصول خود را به داخلی ها بفروشد صادرات هم که به دلیل تحریم ها و شهرت منفی ایران ممکن نیست و تولید کننده قطعه Automotive در ایران یا باید کارخانه های تولید خود را به چین و .... ببرد و محصول را به تویوتا و فاو و جیلی و گریت وال و .... بفروشد و یا اینکه بماند و منتظر معجزه بشود. ترامپ و دار و دسته و ایادی داخلی آنها برای همین صنعت خودرو را تحریم کردند زیرا این صنعت به دلیل عدم نیاز به پول دولتی موتور حرکت در دیگر صنایع از جمله اویونیک بود. روزگاری بود که قطعه سازان به مسئولین برگزاری مسابقات روبوکاپ التماس می کردند که آدرس قطعه سازان را در اختیار شرکت کنندگان بگذارند تا در صورت تمایل با قطعه ساز شروع همکاری بکنند ولی مسئولین برگزاری مسابقات از این کار امتناع می کردند!!!! اما امروز قطعه سازها توان حفظ نیروی ناچیز فعلی را هم ندارند. نتیجه هدایت اقتصاد به شکل موجود این هست که پدیده اسکاتلندی تشدید شده و ما مهندسان کارآمد بیشتری را از دست خواهیم داد. مهندسانی که محصول نتیجه کار آنها باعث شد که شرکت پژو-سیتروئن بعد از تحریم اخیر ترامپ و دار و دسته با حسرت و گریه از ایران برود به دلیل قطعات بسیار با کیفیت و ارزانی که می توانست از ما تهیه بکند ولی دیگر نمی تواند. جالب است که بدانید که شرکت های بزرگ به زنجیره تامین قطعات خود بسیار حساس هستند وبرای مثال اگر یک تراشه ای فقط در ژاپن تولید بشود، به دلیل حادثه خیز بودن آن کشور محصول بر پایه آن تراشه را قبول نکرده و شما را مجبور به استفاده از تراشه ای می کنند که در چند کشور مختلف قابل تهیه باشد هر چند که گرانتر هم باشد تا در آینده دست آنها در پوست گردو بند نشود. حالا حساب بکنید که این تحریم های آمریکا که با نفت ایران هم همین کار را کرده چند صد هزار میلیارد دلار به صنعت ما خسارت زده است و چه بازارهایی را از ما گرفته است و متعاقب آن چه زمینه های رشد فناوریی از بین رفته است. یک روزی کارگر چینی با دریافتی ماهی 60 دلار و یک وعده غذای گرم و جای خواب، ارزانترین کارگر جهان بود امروز همان کارگر چینی ماهیانه 300 دلار آمریکا حقوق می گیرد در حالیکه مهندس ایرانی حقوقش بدون جای خواب و سرویس حمل و نقل کمتر از این هست.