احتراما با تحلیل جنابعالی مخالف هستم به چند دلیل: از دیدگاه ونزوئلا : امریکا خیلی وقته ونزوئلا رو تحت تحریم های شدید خودش قرار داده و اقتصاد این کشور رو تخریب کرده و این اقتصاد داغون منجر به کاهش شدید شاخص های رفاهی در بین مردم ونزوئلا شده و این امر منجر به اعتراضات مردمی شده و به مرور با گسترش این اعتراضات و ایجاد یک رهبر برای آنها ( خوان گایدو) بستر مناسب برای اقدات تخریب زیر ساخت ها هم شروع شد ( مشکلات سوخت و انرژی ) . ((( خیلی جالبه واستون آشنا نیست این اتفاقات؟ آبان 98 حمله به پتروشیمی بندر امام و ... )))) . یکی از بحران های جدی ونزوئلا که داشت کشور رو رسما فلج میکرد سوخت بود که یهو سرو کله ایران پیدا میشه که علاوه بر انتقال سوخت میخواد زیرساخت های تولید سوخت در ونزوئلا رو بازسازی کنه . ((((این اتفاق صرف نظر از جنبه رفع بحران سوخت یه اتفاق بزرگ دیگه هم برای ونزوئلا هست که اون ایجاد امید (Hope) که میشه مقابل امریکا ایستاد میشه پیروز شد شما این حس رو با #GraciasIran و پیغام های ملت ونزوئلا می تونین متوجه شین . این امید میتونه تمام برنامه های امریکا رو در ونزوئلا بهم بریزه تازه میتونه مسری به دیگر کشور ها هم بشه ایا امریکا همچین خطر بزرگی و استراتژیکی رو به عنوان معامله با ایران به جان میخرد؟ )))) **پس حکومت گایدو بر ونزوئلا با این حجم عظیم ذخایر نفتی اولویت اساسی امریکاست و نه معامله کردن با ایران! ** از دیدگاه ایران : آمریکا ابزار فشاری داره به اسم تحریم اقتصادی که در وهله اول هر کشور مخالف با سیاست های خودش رو با این اهرم تحت فشار قرار میده ! و خیلی واسش مهمه این اهرم برای کشور ها ترسناک و در عمل موثر باشه و خیلی واسش مهم ابهت این اهرم حفظ بشه ! حالا ایرانی که خودش مورد تحریم امریکاست داره علنی جلوی چشم امریکا به ونزوئلا( مورد تحریم امریکا) صادرات سوخت میکنه ! این یعنی : 1- تحقیر امریکا از جانب ایران با ارسال سوخت به حیاط خلوت آمریکا 2- دور زدن علنی تحریم امریکا جلوی چشمان کل دنیا 3- این اتفاق به شدت موقعیت و موضع وطنفروشان داخلی و خارجی رو ضعیف میکنه و احساس عزت و اقتدار رو میان ملت افزایش میده و نتیجه ش میشه تمسخر شبکه های اونور آبی ( اینتر نشنال بی بی سی و من و تو و ...) رو این شبکه ها کلی هزینه شده که افکار مردم رو سوق دهی کنن ولی حالا که مورد تمسخر قرار بگیرن ایا باز کارایی خودشون خواهند داشت ؟ امریکا در این اتفاق یه شکست خورده واقعی هست قبلا اگر دغدغده ش تو خاورمیانه بوده الان باید بترسه از اینکه یه ایران دیگه در جنوب کشورش پا بگیره !

به نظر من قفسه هایی که با تیک قرمز نشون دادم خالی شدن... 1- اینکه داخل یه قفسه 2 تا ماکته در حالی که قفسه های دیگه خالی هستن 2- اینکه ماکت های بالایی رو شاید بشه دوتاش رو داخل این قفسه ها قرار داد 3- اینکه قفسه آخری ماکت کنار قرار داده شده نه در وسط 4- میتونستن ماکت های پشت پرچم رو داخل این قفسه ها بزارن بهترین حالت اینه که واقعا هواپیما های دیگه هم وجود دارند و بنا نیست رو بشن بدترین حالت اینه که مسئول تبلیغات و ارتباطات بی هوش و بی سلیقه ای دارن :))

ونزوئلایی ها این کار رو کردن متاسفانه. ج آ آ هم اگر بخواد این طلاها رو در شرایط دشواری آب کنه، فروختن به مردم بهترین گزینه است.

احتمالا بخاطر اینکه زمینه پشت امیر فرماندهی که در کادر دوربین قرار داره مزیّن بشه ماکت ها از قفسه ها به انتهای کنار پرچم منتقل شده

نفت کشها ایرانی میتونند در بازگشت باز هم مفید واقع بشند. ونزوئلا مشکل فروش نفت تولیدیش را داره، همون مقدار هم که میفروشه امریکا در کمال راهزنی! میریزه پولش را به حساب گوایدو!! خب چه کار میشه کرد؟ نفتکشها در صورت امکان نفت ونزوئلا را بار بزنند و در برگشت به سوریه که نیازمند نفت هست منتقل کنند. این یک تجارت خوب هست بین دو کشور ونزوئلا و سوریه. نفت کشهای ما هم خالی برنمیگردند. دردسر انتقال نفت توسط ما هم به سوریه را نداره چون در مسیر بازگشت از کنار سواحل سوریه میگذرند و در ضمن دوباره کاری هم نمیشه.

آقدام ایران حتی اگر طلا هم در بین نبود یک اقدام صحیح، بر طبق منافع ملی، به چالش کشیدن تحریم های غیرقانونی یکجانبه و کاملا منطبق بر قوانین بود. اصولا واقعا مضحک و دردناکه که این همه در مورد رسیدن یا نرسیدن این تانکرها بحث شد و میشه چون حقی کاملا طبیعی بود و هست که حتی طبق استانداردهای خود امریکا هم ( تحریم ها و شورای امنیت و ...) نباید هیچ مانعی میبود در تجارت آزاد در آب های بین المللی. توجه داریم که در رابطه با کلیدواژه ای داریم صحبت میکنیم که آمریکا در تمام این اسالها اون را بهانه کرده و میکنه که حضورش را در خلیج فارس توجیه کنه و نه اون هم تجاری بلکه نظامی. (حق حضور در مسیر و راه های بین المللی دریایی شده حتی بیخ گوش سواحل مثلا ایران و بعضا ورود غیرقانونی و حتی برگزاری تمرین های نظامی کاملا هدفدار تحریک آمیز کاملا جنگی ) پس مشخص هست که چقدر مسخره است که در مورد حضور تجاری ما "با موفقیت" این موج خبری و جنجال را ایجاد کرده. جالب بود دیروز همزمان با رسیدن اولین تانکر ایرانی پنتاگون بیانیه داد که طی 19 و 21 می در خلیج فارس تمرین نظامی هدف قراردادن اجسام هوایی و دریایی را برگزار کرده تا یک پیام باشه برای اقدامات احتمالی دشمنان! و حمایت از شرکا.

وقتی داستان رادار رو در مستندش می بینیم گفته میشه که لیستی از نیاز ها رو به فرماندهی میدن و میگن این تجهیزات رو باید تهیه کنید و اگرنه رادارها از کار می افتن فرماندهی هم وقتی این بی تفاوتی رو می بینه برگه رو پاره می کنه و میگه برید و نیاز خودتون رو رفع کنید و ... که جهاد خودکفایی رادارسازی رو شروع میکنه واقعیت اینه که تهیه سلاح دست نیروی هوایی باشد یا وزارت دفاع زیاد فرقی نمی کند ، تنها تفاوتش یک شاخه بیشتر و بالاتر در چارت سازمانی هست مشکل نبود مدیر دلسوز و برنامه ریز هست وقتی شما دلسوزی رو نداشته باشی هرکس مشکل رو به گردن دیگری می اندازد و کلا کار می خوابد مثل بحران ها در شرکت های دولتی که کسی حاضر به تصمیم گیری و هزینه نیست شرکت های خصوصی به دلیل داشتن بحث سود اقتصادی مدیران دلسوز دارند و همین قضیه باعث میشه در دنیا این شرکت ها خوب پا بگیرن سیستم ها از کارهای تحقیقاتی طوری حمایت می کند که شرکتی از کار تحقیقاتی ضرر نکند حال در سیستم فعلی ما اجازه رشد شرکت خصوصی داده نمیشه از طرفی مدیر دلسوز شانس رشد در سیستم رو پیدا نمی کند و مدیران نه بر اساس اقدامات مثبت کارنامه عملکردیشون بلکه بر اساس چاپلوسی و عدم توبیخ در پرونده رشد می کنند و این یعنی مدیر محافظه کار شانس بالایی برای رشد دارد، در حالی که مدیری که دلسوز است و از خود مایه میذارد علارغم پرونده پر توفیقش ، توبیخ هم زیاد دارد و شانسی برای رشد ندارد ------------ ما باید روی تربیت نیرو و شرایط رشد نیرو دوباره کار کنیم تا افراد دلسوز تو سیستم ما رشد کند یعنی رشد و گرفتن سمت مدیریت بر اساس عملکردهای مثبت و دستاوردهای مهم باشد نه بر اساس کم بودن نمرات منفی بارها تو نیروهای مسلح دیدم که ادم های فعال بدلیل یک توبیخ در پرونده از درجه خود محروم شدند در حالی که محافظه کار و بدون عملکرد درجه خود را بدون مشکل گرفته است

در ادامه همون تاپیک در پاک دیفنس یک نفر اشاره به شباهت بال با بال چنگدو اف 7 نموده است https://defence.pk/pdf/threads/iriaf-news-and-discussions.358559/page-290

در مورد مطالبی که فرمودید: ۱-درسته و در واقع با حامل ها با سه نوع مختلف موشک طاءر لود شدن٬ از قدیمی ترین گونه (که قطر موشک به سمت سر جنگی کاهش پیدا میکنه) در دورترین حامل تا جدید ترین گونه در نزدیک ترین حامل با برد بیش از ۱۰۰ کیلومتر. ۲-همه پرتاب گرها همیشه مجهز به جک بودند و هستند و زمان شلیک حتما از جک استفاده میکنن مگر اینکه حامل ها شنی دار باشن پس نکته جدیدی نیست. ۳-اون کنیستر روی زمین در واقع کنیستر حمل (و نه شلیک) همین موشک طاءر هست٬ در خودرو حمل ذخیره با این کنیستر ها جابجا میشه و پای سامانه از کنیستر خارج میشه.

نوع بال آن بسیار شبیه اف ۱۶ ایکس ال هست امیدوارم این طرح متعلق با اف ۵باشه جنگنده اف -۱۶ نسخه XL در رقابت برای جنگنده چند منظوره تهاجمی که قرار بود جایگزین اف -۱۱۱ شود میدان را به سلطان واگذار و از اف -۱۵ شکست خورد جالب اینگه هر دو کمپانی از نسخه های موفق در خدمت خود نسخه ای تهاجمی توسعه دادند و در واقع جنگنده ی F-16XL جنگنده ای تغییر یافته و بسیار توانمند تر از نسخه های درخدمت F-16 است که تنها دو فروند از آن تولید شد و پس از شکست از استرایک ایگل لاکهید در تلاش است ان را به هند واگذار کند البته با انتقال فن اوری و مدیران لاکهید بسیار امیدوارند در سفر دونالد ترامپ به هند این قرارداد نیز بسته شود از دو جنگنده تولید شده جنگنده ی اول به شماره ی سریال 75-0749 ، نوع تک سرنشینه و جنگنده ی دوم به شماره سریال 75-0747 نوع دوسرنشینه است. مشخصات فنی این هواپیما از بدنه ی کشیده تر نسبت به نسخه های پیشین برخوردار است زیرا باید توان لود مهمات بیشتری را داشته باشد و برای بارگذاری سوخت و مهمات بیشتر به بالهای دلتای پیکانی شکل مجهز است. از دیگر تغییرات در این نسخه حذف سکانهای افقی به دلیل بهره بردن از بال دلتا است جنگنده اف -۱۶ تک کابینه نسخه ایکس ال نخستین پرواز خود را در تاریخ 15 ژوئیه 1982 انجام شد در این نسخه بدلیل اینکه جثه هواپیما ۲۵ درصد بزرگتر از برادران بزرگتر خود شده بود میزان بارگذاری مهمات بسیار زیاد بود و چون از سوخت ببشتری در درون بالها ذخیره و بهره میبرد برد رزمی به نسبت چشمگیری بیشتر شده بود و در کل این جنگنده بسیار شایسته و توانمند دارای برد پروازی بالا و قابلیت بارگذاری مهمات بیشتر (به جهت مساحت بیشتر بالها) در میان تمامی نسخه های اف -۱۶ بود این جنگنده یک هواپیمای شکاری بمب افکن ضربتی چند منظوره بود و امید زیادی به خرید و بخدمت گرفتن جنگنده وجود داشت و با امکانات کامل جهت Ground Attack به نیروی هوایی ایالات متحده پیشنهاد شد ولی رقیب ان هم جنگنده ای فوق العاده کارا بود که در بسیاری از فاکتورها دارای قابلیت های بیشتری بود و در رقابت با جنگنده ی دوموتوره F-15E ، عرصه را به رقیب قدرتمند خود واگذار کرد دوستان با عرض شرمندگی رمز اکانت رو از دست دادم برای مدیران امکانپذیر بود تصاویر رو منتقل کنند

البته ما این متحد خوب رو بیش از 13 سال قبل پیدا کردیم. اون زمانی که بعضیا می گفتن چرا بین جهان سومی ها دنبال متحد می گردید. حتما میشناسیدشون چه کسایی رو می گم. منتها در این مدت نسبت به این متحد خوبمون کاملا بی مهر و بی تفاوت بودیم متاسفانه... امیدوارم این حرکت ضمن کمک به ثبات ونزوئلا و دولت اون کشور، باب جدیدی در همکاری های دو طرف باز کنه. بخصوص همکاری های تجاری - اقتصادی که الان هر دو طرف به شدت به اون نیاز دارند!

اصولا نیروی هوایی جمهوری اسلامی ، وظیفه ی ساخت « جنگنده » نداره . این نیرو باید بر اساس ماموریتی که توسط ستاد کل براش تعریف شده ، لیست نیازمندی هاش رو به ستاد کل یا وزارت دفاع بده و ازشون بخواد که سلاح های مورد نیاز رو براش مهیا کنند و یا سلاح های موجودش رو پشتیبانی و به روز رسانی کنند .

بسم الله ... ایران باید بیخیال یک طرح تک منظوره با ظاهر نسل پنج بشود و بهتر به سمت یک طرح واقع گرایانه و اثبات شده حکت کند. چون معلوم نیست این نوع از طراحی چه فشار های عملیاتی رو به سازه اصلی جنگنده وارد خواهد کرد و موفقیت این طرح در میدان نبرد چقدر است! FC1تایوانی ترکیبی از اف ۱۶و اف۱۸ و اف۵ بهترین گزینه ساخت یک جنگنده در آینده نزدیک طرحی شبیه FC1 تایوانی است که حداقل به یک جنگنده نسل ۴++ نزدیک بشیم. بزرگترین گلوگاه ساخت جنگنده برای ایران قطعا موتور هوایی است. و با توجه با تجربیات ایران در زمینه اویونیک و الکترونیک و اپتیک و باقی سنسور ها در شرکت هایی همچون صا ایران و ... بعید بنظر میرسد که دستیابی به قطعات الکترونیکی نزدیک به نمونه های خارجی ناممکن باشد! اما موتور: ظاهرا در ایران چند پروژه موتور هوایی با مداوت پروازی بالا در دست طراحی و ساخت است. که البته این مطلب نیاز به سند و مدرک بیشتری دارد. ولی خب با در نظر گرفتن ساخت موتور اوج نقطه عطف و گلوگاهی طراحی موتورهای جت هوایی پشت سر گذاشته شده است. در ادامه این مطلب صحبت های سردار دهقان وزیر وقت دفاع در هنگام رونمایی از این موتور (اوج) رو یادآوری میکنم که گفته شد: " ایران تا ۲ سال دیگر موتور توربوجت سنگین را تکمیل خواهد کرد و تا ۵ سال دیگر موتور توربفن را رونمایی خواهد کرد." با توجه به گفته ها احتمالا منظور از موتور سنگین همان موتور j79 (موتور فانتوم) و منظور از موتور توربوفن به احتمال فراوان موتور RD33( میگ۲۹) یا j90 یا نسخه توربوفن شده j79 است. موتور توربوجت اوج بسوی توربوفن جی۹۰ در رابطه با موتور اوج یا همان j85 با کمی سرچ در اینترنت به این نتیجه میرسیم که در دنیا چند مورد توربوفن شده از نسخه تجاری این موتور وجود دارد که البته قدرت نمونه تجاری را بهینه تر و مصرف سوخت را کمتر کرده است. حال با توجه به قدرتمند تر بودن نسخه نظامی این موتور انتظار میره که ایران با تغییراتی نچندان زیاد از پلتفرم این موتور(اوج) به موتور های توربوشفت و توربو پراپ و البته توربوفن اشاره شده دست پیدا خواهیم کرد و حتی موتور های توریین گازی مناسبی برای شناور های سبک خواهیم ساخت. موتور توربوفن جی۹۰ اگر اراده این مطلب وجود داشته باشد. ما با ساخت گونه های مختلف بهره برداری شده از اوج میتوانیم هم به بالگرد سنگین برسیم و هم به توربین گازی شناور های سبک و هم به یک جنگنده مشابه FC1 در فاز اولیه. که البته این در صورت بی صبر و طاقت بودن ماست. با توجه به دستیابی به موتور مشابه j79 و در ادامه نسخه های توربوفن و توربوشفت و توربوپراپ و توربین گازی (با تغییرات جزعی در پلتفرم اصلی چون همه ی این موتور هاریشه ی واحد یعنی از موتور توربوجت دارند) در دسترس خواهند بود. j79 موتور اف۴ فانتوم در دنیا موتور j7۹ به یک موتور غیر نظامی توربوفن تبدیل شده(cj805-23) که با این تغییرات از رانش ۱۱ هزار به رانش ۱۶ هزار دست پیدا کردند و مصرف سوخت هم ۰/۲ کاهش پیدا کرد. آن هم فقط با تغییرات جزعی و افزودن قطعاتی به انتهای موتور. که البته ما میتونیم طرح بهتری جهت توربوفن نظامی از این موتور داشته باشیم. که دست مارا برای ساخت جنگنده های خیلی سنگین باز خواهد گذاشت. شاید مهمترین اتفاق برای ما دستیابی به نسخه توربین گازی موتور j79 باشد‌. در این زمینه در دنیا یک موتور تغییر یافته از j 79 با نام IM 1500 وجود دارد که در حدود ۱۵هزار اسب بخار نیرو ایجاد میکند. در واقع یک عدد از این موتور یک شناور سبک موشک انداز را با قدرت و سرعت چند برابر به حرکت در می آورد و دو عدد از این موتور میتواند شناور های کلاس موج را با قدرت و سرعت بیشتر به حرکت در آورد. آیا این عالی نیست!؟ در رابطه با موتور j79 علاوه بر موتور توربین گازی و موتور توربوفن دستیابی ما به نسخه توربوپراپ این موتور نیز میتواند گذر از گلوگاه باشد. و دست مارا برای ساخت هواپیمای ترابری باز کند! ؟؟؟!!! بهترین گزینه موتور ساخت داخل البته با توجه به رانش مورد نیاز؛ rd33 است مخصوصا که ما میتوانیم کمک هایی از جانب روسیه و علی الخصوص چین هم دریافت کنیم. نسخه ی تغییر یافته این موتور(rd93) در جنگنده های تاندر به تعداد یک عدد و در جنگنده جی ۳۱ به تعداد دو عدد استفاده شده است. شاید راحت ترین گزینه در صورت همکاری پنهان و عیان ما همین موتور باشد. ولی ساخت موتور های ملی توربوفن و توربوپراپ و توربوشفت و توربین گازی بر پایه موتور های اوج و موتور قدرتمند j79 مزایای بسیار زیادی برای صنایع هوایی و دریایی ما دارد. این برنامه ها نیاز به چند سال کار فشرده دارد که احتمالا هم در جریان است. در این زمینه صنایعی همچون مپنا و ... در ایران مشغول کارند که تجربه ی ساخت موتور های گوناگون و حتی پیشران های سنگین فضایی رو کسب کرده اند. امیدوارم در مدت معلوم اشاره شده به این موتور ها دست پیدا کنیم. آن وقت ادامه راه خدا بزرگ است. پ ن: بهتر ایران جنگنده های تا نسل ۴++رو فعلا ارتقا بده و برای ساخت نسل ۵ دست به همکاری بزنه البته اگر تحریم تسلیحاتی برداشته شد. برای ساخت جنگنده نسل۴++ و یا حداقل نزدیک به آن امکانات موجود است و باید اراده آن هم باشد. با توجه به فرمایشات امیر حاتمی وزیر دفاع فعلی؛ ایران برنامه ساخت یک جنگنده سنگین را در برنامه دارد و این برنامه ده ساله است! با این اوصاف نزدیک به ۶ یا ۷ سال تا مدت اشاره شده باقی مانده است. ولی همچنان برای نیاز فوری ساخت جنگنده ای بهتر یا مثلFC1 در دسترس است که حداقل بخشی از نیازهای نیروی هوایی را هموار میسازد.

بسم ا... هر تحلیلی که برای طرف چینی بگذاریم ، این مورد ذیل در خصوص نیروی هوایی درس بزرگی برای ما هست این همون روندی هست که قصد داریم بعنوان مبنایی برای باز سازی نیروی هوایی پیش روی دوستان برای تحلیل قرار بدیم

شبکه پدافند هوایی ارتش ونزوئلا و نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، یک چالش جدید بخش دوم و آخر با توجه به مواردی که در بخش نخست مورد توجه قرار گرفت ، درصورتی که پنتاگون بدنبال اقدام نظامی برعلیه کاراکاس باشد ، تنها هواگرد مناسب برای رودرویی با نیروی هوایی ونزوئلا و همچنین شبکه دفاع هوایی این کشور ، جنگنده برتری هوایی اف-22 رپتور خواهد بود . علت چنین انتخابی را میتوان به قابلیتهای جنگنده اف-22 در حوزه اجرای عملیات رزمی در ارتفاع بالا دانست که این خود بدلیل پیشرانه پرقدرت F119 است که به تقریب دو برابر پیشرانه های جنگنده اف-16 توان خروجی تولید می کند . علاوه براین ، ویژگی های رادار نصب شده بر روی این جنگنده بدان اجازه میدهد تا درفضایی وارد عمل شود که درآن ، سامانه های رزمی نسل چهارمی نظیر اف-18 و اف-15 آسیب پذیری افزون تری را به نمایش می گذارند ، مضاف براینکه ناظران نظامی معتقدند که جنگنده جدید تر اف-35 بعنوان یک جت نسل پنج سبک تر ، خفاکاری افزون تری را درمقایسه با رپتور ، در اختیار نیروی مهاجم قرار خواهد داد ،اما کاربرد آن در این منطقه ، حساسیت زا محسوب میگردد. علیرغم چنین وضعیتی ، رپتور بعنوان جنگنده برتری هوایی نسل5 ، با برخورداری از توانمندی های پیشرفته هوا به هوا ، رادار قدرتمند AESA ، سامانه های جنگ الکترونیک ، پیشرانه های مجهز به خروجی های بردار رانش و همچنین برد طولانی که نیازآنها به سوخت گیری هوایی را در منطقه آمریکای جنوبی را کاهش میدهد ، به گزینه ایده آل برای اجرای عملیات رزمی تبدیل شده است . در حوزه مهمات محمول جتهای دو طرف ، در حالی که موشک هوابه هوای AIM-120C بلحاظ برد موثر که توسط بخش عمده ای از جتهای آمریکایی مورد استفاده قرار میگیرد ، به سختی قابل مقایسه با مهمات محمول سوخوهای ونزوئلایی هستند ، اما تجهیز رپتورها به مهمات AIM-120D با برد 180 کیلومتر ، می توانند فراتر از برد درگیری جنگنده های ونزوئلا ، وارد عمل شوند . از سویی دیگر ، پنهانکاری خیره کننده اف-22 به گونه ای است که کار برای جتهای مدافع بسیار سخت خواهد شد و این مزیت قابل توجهی برای رپتور به نظر می رسد ، در حالی که با حضور عملیاتی سامانه S-300VM ، امکان کشف رپتور در بردهای طولانی برای ونزوئلا فراهم میشود و این ، شانس نیروی هوایی مدافع برای کشف سریعتر مهاجمان ( در صورت لینک شدن دفاع هوایی و جتهای نیروی هوایی ) و قفل راداری را افزون تر خواهد نمود . در چنین شرایطی ، با توجه به مانورپذیری بالای هر دو جنگنده و کاربرد سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک ، قابلیت بقاء آنها در بردهای زیاد ، به نظر بیشتر خواهد شد ، هرچند احتمال نفوذ رپتور به داخل شبکه دفاع هوایی ونزوئلا با ضریب بیشتری قابل تحلیل خواهد بود . با تامین پوشش هوایی از سوی رپتورها ، اینک بمب افکن های سنگین نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (B-1B Lancer و B-52 Stratofortress ) قادر خواهند بود تا اجرای حملات دورایستای دقیق را با استفاده از موشکهای کروز بر علیه اهداف مشخص در عمق خاک ونزوئلا ، بخصوص سایتهای موشکهای زمین به هوا در دستور کار خود قرار دهند . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، جنگ افزارهای متعارفی نظیر AGM-86 با برد چند هزار کیلومتری ، استخوان بندی حملات دورایستای آمریکایی ها محسوب میشوند ، اما حضور سامانه هایی نظیر S-300VM و Patsir-S1 در صورت استفاده مناسب ، میتواند به دفع شدن بخشی از حملات منجر شود . هر چند در طولانی مدت ، تضعیف شبکه دفاعی هوایی ونزوئلا ، معضلی جدی را پدید خواهد آورد . بعنوان مثال ، هر بمب افکن بی-52 ، در هر راید ، می تواند حداقل 20 تیر موشک کروز را بسوی اهداف از پیش تعیین شده شلیک نماید و درصورتی که یک صورتبندی چند فروندی وارد عمل شوند ، امکان تضعیف شدید دفاع هوایی ونزوئلا تا حد زیادی افزایش خواهد یافت ، چنانکه به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، پایگاه های هوایی که سوخو-30 های نیروی هوایی ونزوئلا در آن مستقر هستند ، در لیست اهداف بالقوه برای حمله قرار دارند و این حقیقت نیز قابل توجه است که تراکم دفاع هوایی این پایگاه ها هرگز قابل مقایسه با همتایان روسی یا کره شمالی به نظر نمی رسد. به اعتقاد نویسنده ، در هر شرایطی ، ارتش ونزوئلا قادر نخواهد بود تا بطور کامل با چنین حملاتی مقابله کند ، هر چند امکان ایجاد اخلال و کاهش ضربه را خواهد داشت . به گفته تحلیلگران نظامی ، گرچه سامانه های پدافند هوایی مدافعان ، نظیر S-300VM و یا BuK-M2 بدلیل تحرک پذیری بالا ، آسیب کمتری را متحمل خواهند شد ، اما حضور قطعی هواگردهایی نظیر E-3 و تمرکز ماهواره های نظامی بر این کشور ، کار را برمدافعان بسیار سخت خواهد کرد ، بخصوص اینکه بر خلاف روسها یا ارتش کره شمالی ، ونزوئلا فاقد شبکه تونل های زیرزمینی مناسب بوده و با توجه به ایجاد برتری هوایی توسط رپتورها و حملات هوایی بمب افکن های سنگین بر علیه فرودگاههای نظامی این کشور ، هواگردهایی نظیر F-15E در ارتفاع پایین تری میتواند دست به اجرای حملات ضربتی دقیق تر زنند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

احتمال زیاد ممکنه بویژه که سطح بال اونقدری نیست که بشه برای جنگنده ای شبیه اف 16 لحاظ بشه

دستیابی به فناوری هوایی یک امر زمان بر و مستمر هست. مخصوصا برای کشوری مثل ما که دستیابی محدودی به خارج داریم . اینکه نسل ۷ در کار خواهد بود بحث بسیار است. در پست هایی در همین سایت اشاره شده که کشور ها فعلا قصد ندارند که نسل ۴++های خود را کنار بگذارند. در زمینه موتور توضیحات کاملی دادم که گلوگاه اصلی ماست. بهتر که احساسی رفتار نکنیم. و منطقی به مطلب نگاه کنیم. تا یک تحلل درست بر روی راهکار ها داشته باشیم. دستیابی به موتور های نام برده شده توسط شما کاملا امکان پذیر است. تاکید من حتی بر روی توربین های گازی است. مپنا قدم های خوبی برداشته است. با ساخت توربین گازی ما یک قدم بزرگ در صنایع دریایی به پیش میریم. تغییرات در موتور های امروزی همه در تغییر بر روی پلتفرم های توربوجت صورت گرفته. این راه برای ما دور از دسترس نیست. بقول حافظ: باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

چند تصویر در جهت یاداوری ! اصولا استفاده از خودروهایی چون تویوتا و ای تی وی ها هم استاندارد وشرایط خاص خود را میطلبد قابل توجه دوستان نظامی در ایران! تصاویر از رژه پیروزی نیروهای ویژه روسی sso در شهر تولا روسیه ! که خوب از بهترین ها در جهان هم هستند چه از لحاظ تجهیزات و تمرین و اموزش .... استفاده از تویوتا هایلوکس و ساخت یک برجک برای تیربارچی در پشت وانت که پوشش بسیار خوبی در مقابل کمین دشمن میدهد و همچین استفاده از تیربار کُرد ( امیدواریم در لیست احتمالی خریدهای ایران از روسیه ببینیم)که از لحاظ دقت و قدرت اتش و تخریب از بهترین ها میباشد. این هم تصویر دیگر از دوستان روسی با ای تی وی Strike-M4 و گاتلینگ GShG-7.62 ترکیبی از تحرک بالاو قدرت اتش وحشتناک و حفاظت از روبرو... این هم ای تی وی های کت الترا ویاماها 700 و....

سلام ظاهرا این سامانه قراره خود اون هوا پیمای شلیک کننده رو هدف قرار بده و اصلا قرار نیست اون موشکها رو بزنه !

خیلی دوست دارم بدونم موقعی که داشتن این مدالا رو بهشون میدادن چی بهشون میگفتن؟ سرباز،گروبان،ستوان و ...... مرسی که ریدید

یکشنبه 14 فروردین 1367 روند برای در محاق قرار گرفتن نیروی هوایی از همین تاریخ ها شروع شد صرفا" موارد رنگی شده مد نظر هست ، ببینید همون موقع این نظریه ارائه شد( مرحوم هاشمی بعنوان نماینده امام (ره) در شورایعالی دفاع ) 50درصد پیش بینی محقق شد ( توسعه توان موشکی ) ولی 50 درصد بقیه اش که می بایست در کنار آن ( توسعه متوازن ) ادامه پیدا می کرد ، متاسفانه نشد . این را هم عرض کنم که پس فردا این را ملعبه نکنند که فلانی با موشک مخالف هست ، داریم ریشه مشکل فعلی نیروی هوایی را بررسی می کنیم پی نوشت : برادر عزیز @ghiam

بسم ا... دو فقره ویدئو از پرزنتیشن J-10C ttps://www.aparat.com/v/x3bp8 https://www.aparat.com/v/uPrb1

از ماجراهای جالب در تنش طولانی مدت میات ترکیه ویونان سرنگونی یک فروند جنگنده F-16D نیروی هوایی ترکیه دراکتبر 1996 توسط یک جنگنده یونانی Mirage-2000EG به وسیله شلیک یک موشک ماژیک R550 بر فراز دریای اژه بود .البته یونانی ها به دلایل روشن از جمله شدت نگرفتن تنش ها و حتی جلوگیری از شروع یک درگیری این داستان را مخفی نگه داشتند این برخورد مخفی نگه داشته در سال 2003 توسط وزیر دفاع وقت یونان اشکار شد .به نظر سرهنگ گریواس از اسکادران 331 این شکار را انجام داده است.

دو فقره آرت ورک ، 2015-2011