شتاب زده نظر دادن، پیش داوری کردن و مقصر دانستن بقیه عوامل جزیی از اشتباهات ما میتونن باشن. اینکه براساس شنیده ها بخواهیم سخنی بگیم یا بر اون اساس نظریه ای ارائه کنیم، میتونه ما رو گمراه کنه. دوستان در استاتوس و این تاپیک زیاد اسم ترقه میارن. لطفا لینک بزارید. مصاحبه، سند یا مدرکی. اینطوری که نمیشه براساس شایعه ساعات اولیه، در حال حاضر سخن گفت!! کجا به طور رسمی اعلام شده انفجار مواد محترقه باعث شروع آتش سوزی بوده؟ محل حادثه انبار شماره 12 بندر بیروت بوده. تصاویر به طور کامل گویای آنچه رخ داد، هستند مکان استقرار تیم آتش نشانی که محل اعزام شدند هم در این تصویر و فیلم میتونید ببینید.. انبار شماره 12 محل دپو نیترات آمونیوم بوده. حالا دوستان گفتن از سال 2013 این مکان محل دپو بوده. بازم باید صبر کرد، اطلاعات فعلی هنوز هم کامل نیستن. این فیلم ها و زاویه دید ببنید حتما. هر صدا و تصویری مربوط به ترقه نیست. فیلم های مربوط به انفجار تیانجین سال ۲۰۱۵ هم مرور کنید (3 انفجار پی در پی) آخرین ویدئو آتش نشان ها https://www.aparat.com/v/w9cuT پیش از انفجار، پشت بام - نمای روبروی انبار شماره 12 https://www.aparat.com/v/CQeJD فیلم کامل حادثه، انفجار اول و دوم (این فیلم حتما ببنید) https://www.aparat.com/v/9tcZA نمای 1 https://www.aparat.com/v/9ZpxL نمای 2 https://www.aparat.com/v/bgQYJ شب حادثه هم بنده گفتم دلیل انفجار نیترات آمونیوم بوده. حتی طرف لبنانی همان ساعات اذعان کرد. (لینک خبر ساعت 22:17) اما دوستان براساس خبرهای یکسری کانال تلگرامی (متاسفانه آن کانال ها عادت کردن به کپی پیست اخبار از یکدیگر) میگفتن عامل اصلی و شروع حادثه ترقه بوده و اصلا قبول نداشتن.. علت این حادثه بخاطر وسعت تخریب و همچنین زیان جانی و مالی، شاید هیچ وقت مشخص نشه این نوع رویکرد اگر رخ بده، مسبوق به سابقه بوده و جای تعجب نخواهد داشت.. فقط امیدوارم طی روزهای آتی باران از آسمان بیروت نبارد. کاش ساکنین مدتی محل رو ترک میکردن.. On 12 August 2015, a series of explosions killed 173 people, according to official reports, and injured hundreds of others at a container storage station at the Port of Tianjin When the first rains after the initial explosions arrived on August 18th, white chemical foam covered the streets. Citizens complained of burning sensations and rashes on sensitive skin regions after coming into contact with rain droplets. However, meteorologists and health experts sought to reassure the public that the rain was not directly harmful to health, whilst the Environment Protection Board advised against exposure to the rain due to traces of cyanide dust reacting with water https://en.wikipedia.org/wiki/2015_Tianjin_explosions

جالبه نحوه ی تحلیل تصاویر برنامه های موشکی و هسته ای ایران و کره شمالی بسیار جالب https://www.youtube.com/watch?v=LcFjOiRc_30

بسم ا... رونمایی از پرچم فداکاری ارتش تبصره : خداوندا ، مسئولین نظامی ما چه مشکلی با نمادهای ایرانی دارند که عدل برداشتند یک ستاره سرخ را گذاشتند وسط نماد پرچم ارتش جمهوری اسلامی ایران ؟؟ که بعدش مجبور شوند برای ایرانیزه کردن آن ، از نماد "گل لاله " و .... استفاده کنند

تازه چند هفته بود که وزیر خارجه فرانسه با پیام تسلیم لبنان ( مثل مورد ایران به عنوان بازوی پلیس خوب ایالات متحده طوریکه فشار و تحریم و اخم از طرف آمریکاست و بعد پیام دوستی و بیا حالا به حرف کدخدا گوش کن اوضاعت درست بشه و ما خیرت را میخوایم از طرف فرانسه) رفت بیروت و لبنان مقاومت کرد در برابرش، حالا وقیحانه وسط یک ماجرای انسانی و فاجعه، رییسش اومده بر روی تل خرابی ها و کشته ها ایستاده و داره گروکشی میکنه. نمیدونم برای ما و برخی سیاستمدارانمون درس شد یا نه ولی از ماجرای خون های آلوده و لانه تروریسم منافقین و رجوی ها بودن فرانسه درس نگرفتیم و شد نقش پلیس بدش در برجام و تحمیلهای فراتز از خواست ایالات متحده حتی و بعد هم بازی اینستکس و مذاکره با ترامپ و این وسط در این سالها ما تنها کاری که کردیم فربه کردن پژو و رنو و صنایع فرانسه بود. کاش این روحیه تاریخی خودباختگی ایران و ایرانی ها (شاید از اواخر قاجار بیشتر) یک بار برای همیشه خصوصا در برابر اروپایی و ها و اصولا غرب درمان میشد. *توطئه ترور حریری به خروج سوریه از لبنان منجر شد، بعید نیست این هم در راستای همون باشه. خصوصا که مردم لبنان الان در شوک هستند و غرب را هم به چشم دایه (واقعی) مهربان تر از مادر میبینند.

ته این ماجرا به خلع سلاح حزب الله میرسه

حالا اینجا از یک پروژه به اسم شبکه پاک میگفتیم چه جنجالی که نمیشد! به نظر ترامپ و رفقا در حالیکه ما مدام از شبکه ملی اطلاعات گفتیم ولی اونا زودتر رفتند سراغش. سالهاست عوارض امنیتی شبکه های اجتماعی دشمن ساخت را مستقیم داریم تجربه میکنیم و بعد باید یک کشور غربی یکم تنش در حد یک هزارم ما به تنه خلاهای امنیتی برخی ابزارک ها بخوره تا بفهمیم ماجرا چقدر جدی هست.

در این سالها هر اندازه روی این مساله فکر می کنم که کاربرد این نشانها که بومی هست ، چه عیبی دارد، به نتیجه خاصی نرسیدم !!! والا طراحی این پرچم را کنتراتی میدادند به میلیتاری ، یک کاریش می کردیم با همکاری دوستان پی نوشت : این نشان مربوط به اسکادرانهای F-5A پایگاه سوم شکاری شهید نوژه ( شاهرخی سابق ) هست

سلام و عرض ادب خدمت دوستان در ادامه ی نمایشگاه اقتدار ۴۰ مهمات توپخانه ایی و هدایت شونده لیزری " بصیر " طبق گفتگویی که با مسئول محترم این غرفه شکل گرفت ، ایشان این مهمات را نمونه ی تولیدی و تحت لیسانس روسی ( کرانسوپل ) معرفی نمودند . البته حقیر به نمونه ی نمایش داده شده در رسانه ی ملی که در زمان رونمایی از آن منتشر شد اشاره کردم ( علی الخصوص به پره های نیم هلالی پایدار ساز انتهایی آن ) در جواب و نقل به مضمون آنها با نمونه ی استاندارد جایگزین شده است. همینطور ایشان این مهمات را تولید شده در دو کالیبر " ۱۵۵ م م " و " ۱۵۲ م م " عنوان نمودند و بسیار هم بر دقت بالای آن تاکید میکردند . http://s8.picofile.com/file/8359927042/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر۱.jpg http://s8.picofile.com/file/8359927442/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر۲.jpg http://s8.picofile.com/file/8359927568/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر_۳.jpg http://s9.picofile.com/file/8359927718/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر_۴.jpg نکته ایی که بسیاری از رسانه ها از آن غافل شدند دستیابی و تولید " فیوز های قابل برنامه ریزی آنهم به صورت القایی " بود ( برای دستور انهدام و استفاده از قابلیت ترکش شوندگی در ارتفاع _ فاصله ی مورد نیاز از هدف ، بسته به نیاز کاربر ) http://s9.picofile.com/file/8359927918/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر_۵.jpg http://s8.picofile.com/file/8359928142/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر_۶.jpg این تصویر هم از فواصل کاربری سامانه را در جستجوی فضای مجازی به شکل تصادفی بدست آمد . http://s8.picofile.com/file/8359928168/مهمات_هدایت_لیزری_بصیر_۷.jpg بارورسازی ابرها در این غرفه اطلاعاتی راجع به چگونگی بارور سازی ارائه میشد . بنا به توضیحات ایشان باروری بر اساس نوع ابر مستلزم استفاده از مواد مختلفی بوده و این روش در نقاط مختلف جهان کاربرد دارد. در گفتگوی شکل گرفته ایشان ( اگر درست به خاطر داشته باشم ) به استفاده از کلرید نقره در باروری اشاره کردند . همینطور اشاره به استفاده از پهباد برای بارورسازی داشتند که علت آن را عدم صدور اجازه برای استفاده از هواپیما اعلام نمودند . پاد خارجی به نمایش در آمده نیز با توجه به ابعاد و وزن محدود آن احتمالا" برای نصب بر پهباد ساخته شده بود . ایشان در توضیحاتشان هرکدام از لوله ( تیوب ) های قابل تعویض حاوی مواد بارورساز را قابل استفاده برای ۲۰ کیلومتر عنوان کردند . با توجه به ۲ رشته سیم انتهای این لوله ها به نظر فعال شدن آنها با تحریک الکتریکی ممکن است . http://s8.picofile.com/file/8359935084/بارورسازی_ابرها_۱.jpg http://s8.picofile.com/file/8359935118/بارورسازی_ابرها_۲.jpg http://s8.picofile.com/file/8359936750/بارورسازی_ابرها_۳.jpg http://s9.picofile.com/file/8359935176/بارورسازی_ابرها_۴.jpg یک مقداری اطلاعات بیشتر http://wmir.ir/

بسمه تعالی از پوسایدون تانهنگ قاتل ؛ رده ی جدید سلاح های راهبردی سالهاست که نه تنها رده ی جدیدی به سلاح های استراتژیک افزوده نشده است بلکه در همان رده های پیشین نیز ، اتفاق جدیدی نیفتاده است . پس از ماجراهای رقابت برای نابودی کره زمین توسط دوابر قدرت شرق و غرب در زمان جنگ سرد و استراتژی جنگ محدود هنری کسینجر، حتی میتوان گفت که رده ها ی سلاح های راهبردی رو به لاغر شدن بوده اند و به جای آن سلاح های تاکتیکی دقیق تر توسعه داده میشوند . روند ذکر شده کلان ترند دنیای تسلیحات به نظر میرسید تا اینکه روسیه در اسفندماه 96 برای نخستین بار ازیک نمونه جدید تسلیحاتی به عنوان دستگاه رستاخیز جدید روسی پرده برداشت. دستگاه رستاخیز (doomsday machine یا (doomsday device یک سامانه فرضی است - معمولاً یک اسلحه یا سیستم تسلیحاتی - که می تواند تمام زندگی در یک سیاره ، به ویژه زمین را از بین ببرد ، یا حتی بدتر ؛ خود سیاره را نابود کند . اصطلاح " روز رستاخیز " ، اصطلاحی است که برای پایان سیاره زمین استفاده می شود. بیشتر این انگاره ها بر این واقعیت متکی هستند که بمب های هیدروژنی می توانند به طور دهشتناکی بزرگ ساخته شوند یا اینکه با مواد طراحی شده برای ایجاد ماندگار و طولانی مدت " نمکی" شده استفاده شوند . ( برای آشنایی بیشتر مطلب مربوط به بمب کبالتی را بخوانید . ) داستان رونمایی ازین قرار بود که در نوامبر 2015، در جریان جلسه پوتین با نمایندگان وزارت دفاع دوربین های "کانال اول"تلویزیون دولتی روسیه به طور تصادفی برای یک لحظه ، نموداری را بر روی میز جلوی یکی از ژنرال ها را نشان دادند . تصویر تلویزیونی : آن تصویر شامل یک نمودار گرافیکی بود که سلاح ناشناخته ای به نام "Status-6" را توصیف می کرد. سلاح به شکل یک اژدر غول پیکر با سر جنگی هسته ای، به نظر میرسید . بلافاصله یحث و درگیری های زیادی در سازمان سیا در مورد عمدی یا سهوی بودن این داستان درگرفت . نهایتا سازمان سیا بنا را براین گذاشت که این نشت خبر عمدی بوده است . بلافاصله پس از آن،"راسیسکایا گازتا" روزنامه رسمی روسیه درباره برخی از جزئیات سلاح مورد نظر مقاله‌ای منتشر کرد .به گزارش این روزنامه،"Status-6" ترکیبی از یک اژدر غول پیکر دارای کلاهک هسته ای و زیردریایی بدون سرنشین بود. البته تاکنون نیز این سلاح مداوما به عنوان یک اژدر توصیف میشود ولی واقعیت آن است که سلاح مورد نظریک " آنهپاد " سر واژه ی کلمات " آب نورد هدایت پذیر از دور "است . در دسامبر 2016، پنتاگون تأیید کرد که این سلاح، یک سلاح واقعی است و به آن نام "Canyon" داده شد. این درست پس از آن بود که اژدر جدید از زیردریایی کلاس ساروف، پس از سه سال مورد آزمایش قرار گرفت. در آن زمان گفته شد که تست های بعدی این سیستم در دریای بارنتز در نزدیکی مرز نروژ صورت می گیرد. کلاس ساروف : پوتین رئیس جمهوری روسیه در مارس 2018 از مجموعه نظامی «روز رستاخیز » روسیه رونمایی کرد که شامل تعدادی سامانه تسلیحاتی از جمله سامانه موشکی مافوق صوت آوانگارد و اژدر- زیردریایی فوق الذکر با نام رسمی پوسایدون میشد . پوسایدون در اساطیر یونان خدای دریاها، رودخانه‌ها، سیل، خشكسالی، زمین لرزه و اسب‌ها بود و محافظ آب‌ها محسوب می شد. زمانی كه پوتین در حال معرفی این سلاح بود، فیلمی از عملكرد آن به نمایش درآمد كه نشان می داد این آنهپاد از زیردریایی حامل خود رها می شود و بدون رهگیری می تواند به هدف خود در ساحل هر منطقه ای در جهان نزدیك شود و در آخرین لحظات از آب خارج شده و به هدف برخورد كند. در اخبار رسمی منتشر تاکنون به جزئیات این سلاح اشاره نشده است ولی احتمالا طول آن 24 متر و قطرش 1.6 متر است و دارای یک راکتور هسته ای به عنوان منبع قدرت پیشرانه ها است . حداکثر سرعت آن 180 کیلومتر بر ساعت است و دامنه ی حرکت آن تا 10 هزار کیلومتر می رسد. عمقی که این آنهپاد در آن باید عمل کند حدود هزار متر است. این عمق به این خاطر لازم است که تجهیزات زیر آبی ناتو نتواند این دستگاه را شنود کند و موقعیت آنرا کشف کند . پوسایدون برای آنکه از قابلیت پنهانکاری خود به صورت کامل بهره ببرد ، دارای یک سیستم پیشرانش واتر جت در کنار سیستم پروانه است . این قابلیت صدای اندک پروانه ی زیر دریایی را هم محو کرده و همچنین امکان بهره گیری از امواج ایجاد شده از پروانه wake tracking را نیز برای نیروی متخاصم رهگیر از بین میبرد . این آنهپاد قادر است از هر نقطه در نیمکره شمالی به خط ساحلی آمریکا برسد. علاوه بر این، کشف آن هم بسیار دشوار به نظر میرسد ، زیرا برای غوص های بسیار عمیق طراحی شده است و در سرعت های پایین کاملا بی صدا است. با اندازه گیری محفظه اختصاص داده شده به سر جنگی در تصویر گرافیکی ، گفته میشود قدرت سر جنگی هسته ای این سلاح ، حدود 100 مگاتن است به عبارتی دو برابر بیشتر از قدرتمندترین بمب اتمی است كه جهان تاكنون تجربه كرده است . "بمب تزار" نام قدرتمندترین بمب اتمی است که تاکنون آزمایش شده است. این آزمایش در سال 1961 بر فراز جزیره ای دور از خاک شوروی انجام شد. شعله انفجار به‌ قدری روشن بود که در شهر نروژی وردو، واقع در 900 کیلومتری دیده شد. این بمب دارای قدرت انفجاری 50 مگاتن بود. که معادل بیش از یک هزار و پانصد بمب آمریکایی بود که بر هیروشیما و ناکازاکی ژاپن پرتاب شده بودند. علاوه بر این، بخشی از بار اورانیوم سر جنگی آن توسط ایزوتوپ های کبالت-59 جایگزین شده است. در طی انفجار، این ایزوتوپ ها به کبالت-60 رادیواکتیو تبدیل می شوند که نیمه عمر آن بیش از پنج سال است. "راسیسکایا گازتا" می نویسد که چنین سلاح هایی باعث نابودی تمام موجودات زنده می شود: هیچکس حتی در پناهگاه هایی که برای نجات از حملات هسته ای ساخته شده‌اند زنده نخواهد ماند. گفتنی است که به علت درجه بالای آلودگی رادیواکتیو، هیچ تستی از بمب کبالت تاکنون انجام نشده است . ( پیوند ) برای این سلاح دو سناریو ی اصلی تعریف شده است . انفجار با فاصله از ساحل و انفجار در ساحل : انفجار بافاصله از ساحل : در صورتی که درگیری با ناتو مد نظر باشد ؛ انفجار با فاصله چنین بمبی بنابر برخی گمانه زنی ها باعث بروز سونامی با امواجی به ارتفاع 100 تا 500 متر می شود. در صورت استفاده بر علیه نروژ ( به عنوان خط مقدم ناتو ) موج رادیواکتیو مناطق وسیعی از جنوب نروژ را آلوده میکند که زندگی چندین نسل از نروژی ها در آن مناطق غیر ممکن خواهد ساخت. در صورت استفاده بر علیه ایالات متحده ، در سواحل شرقی ، حتی باعث آسیب بیشتری می شود؛ به دلیل اینکه پایگاه های نیروی دریایی ایالات متحده و مراکز پرجمعیت آن در سواحل قرار دارند . درصورت انفجار یک بمب 100 مگاتنی در نزدیکی نیویورک، موج انفجار مساحتی در شعاع 72 کیلومتر را ازبین خواهد برد . سپس یک تسونامی آلوده به مواد رادیو اکتیو به داخل خاک آمریکا حرکت می کند و همه چیز را در مسیر خود آلوده میکند . البته این کار با توجه به اینکه آب به آسانی آلودگی را در دریاهای سراسر جهان پخش می‌کند باعث آلودگی کل کره زمین خواهد شد . گمانه زنی های اولیه حاکی از آن بود که انفجار کلاهک «پوسایدون» می‌تواند امواج سونامی عظیمی ایجاد کند که برای از بین بردن هر نوع شهر و جمعیتی کافی است. اما برخی دیگر معتقدند که به دلیل کروی بودن موج انفجار ، هنگام انفجار انرژی در همه جهات پخش گردیده و تنها بخشی از آن به طرف اهداف ساحلی هدایت می‌شود . در صورت استفاده در مناطق جنوبی در جایی که دشت‌ها قرار دارند، تخریب کامل در فاصله 500 کیلومتری روی خواهد داد. علاوه بر این، بر اثر پدیده ی fall out باد می تواند آلودگی قابل توجه رادیواکتیو را تا عمق کشور و تا خاک می سی سی پی برساند. چنین موجی می‌تواند تمام موجودات زنده در شعاعی حدود ۹۰۰ کیلومترمربعی را از بین ببرد. انفجار درساحل : برای بررسی اثرات این انفجار شبیه سازیهای متعددی انجام شده است . بر طبق شبیه سازی زیر انفجار ، مساحت بسیار وسیعی تا عمق 1700 کیلومتر و با عرض حدودا 300 کیلومتر را تحث تاثیرات جدی قرار خواهد داد . تصاویردیگر : وسیله ی حامل : گرچه این سامانه با زیر دریایی های کلاس ساروف آزمایش شد اما روسیه برای حمل این زیر دریایی بدون سرنشین یک زیر دریایی خاص را نیز توسعه داده است . نام این زیر دریایی ، بلگورود است . این زیر دریایی از کلاس اسکار 2 است ولی یک زیر دریایی رزمی نیست و هیچ موشکی اعم از کروز و بالستیک حمل نخواهد کرد. این زیر دریایی طراحی شده است تا زیردریایی های کوچکتر را حمل کند . زیردریایی «بلگورود» می تواند مجموعا 6 فروند «پوسایدون» را حمل کند. زیردریایی بلگورود به عنوان جدیدترین عضو نیروی دریایی فدراسیون روسیه و بخشی از ناوگام شمال است و اکنون طولانی ترین ترین شناور زیرسطحی در دنیاست و به خاطر پیشرانه مبتنی بر راکتور هسته‌ای خود می‌تواند سال‌ها بی‌نیاز از سوخت‌گیری دریانوردی کند. بلگورود طراحی شده است که تا عمق 500 متری در آب غوص کند . قدرت جابجایی «بلگورود»50 درصد بیش از همتاهای آمریکایی اش یعنی کلاس «اوهایو» است. همچنین زیردریایی بلگورود با 184 متر طول، 14 متر درازتر از زیردریایی‌های حامل موشک بالستیک کلاس اوهایو ساخت آمریکا و 9 متر درازتر از زیردریایی‌های کلاس تایفون ساخت شوروی است. همچنین هنگام غوص کامل بیش از 30 هزار تن وزن دارد که 11 هزار تن بیشتر از وزن زیردریایی‌های اوهایو است . بنابر این این مجموعه ی سلاح یک پکیج کامل است . سناریو مورد تصور بسیار ساده است . چند فروند بلگورود بیش از 20 فروند پوسایدون را در نواحی مختلف دنیا رها میکنند . پوسایدونها در تمام دنیا گشت میزنند و یا مدتی – از چند هفته تا چند سال – را کف نشینی کرده و آرام میگیرند تا مطمئن شوند که کسی از جای آنها خبر ندارد . سپس به آرامی و در حالت سکوت ( با پیشران واتر جت ) به سوی نقاط ازپیش تعیین شده حرکت نموده و دوباره در نواحی نزدیک به سواحل دشمن مشغول کف نشینی میشوند . در زمان حمله موتورهای اصلی را روشن کرده و با سرعت بسیار بالا ( بیش از صد کیلومتر بر ساعت ) به سمت ساحل حرکت کرده و سر جنگی خود را منفجر میکنند . بسته به موقعیت مورد نظر میتوانند با فاصله از ساحل ( برای ایجاد امواج تسونامی ) عمل نموده و یا خود را به ساحل بکوبند . واکنش ایالات متحده : اولین واکنش رسمی آمریکایی ها آن بود که جیمز متیس با بی اعتنایی کامل گفت که : " این سلاح چیزی از موازنه اتمی را تغییر نخواهد داد . " ولی واقعیت آن است که تمام سامانه های دفاعی فعلی در برابر این سلاح بی اثر بوده و قدرت مقابله یا حتی خنثی‌سازی حملات آن را ندارند . در صورتی که در یک بسته ی الحاقی این آنهپادها برای اثر بخشی بیشتر به موشک های کروز مجهز شوند نیز با توجه به فاصله بسیار کم ممکن تا ساحل ، به نظر نمی رسد بتوان عملاتی ضد کروز مناسبی را بر علیه آنها انجام داد . البته، امریکایی ها نیز با دانستن این اطلاعات بی‌کار ننشسته و در صدد طراحی رده از سلاح ها به عنوان پاسخی به این حرکت روسیه هستند . مهم ترین نکته ی این سلاح ، بی سرنشین بودن و پیشران هسته ای آن است که توان نظارت بر آن را از بین میبرد . اولین پدافندی که در مورد سناریوی بالا به نظر میرسد این است تعدادی زیر دریایی مکان این پوسایدون ها را کشف نموده و همواره آن ها را تعقیب کنند . در صورت وقوع درگیری قبل از انجام هرگونه حرکتی آنها را نابود کنند . این امر با توجه به عدم امکان پوسایدون در دفاع ازخودش ممکن به نظر میرسد ولی دارای دو مشکل است : اول : پنهانکاری فوق العاده این زیر دریایی . دوم :عدم امکان رقابت زیر دریایی های سرنشین دار با آن . با توجه به عمق زیاد غوص این سلاح ؛ بایستی یک زیر دریایی بزرگ از ناوگان زیر سطحی آمریکا مشغول این کار شود که این موضوع تبعاتی را در بر خواهد داشت . زیر دریایی های سرنشین دار همواره وابسته به سطح آب بوده و ناگزیر از بازگشت به سطح آب هستند و این خود یعنی شکست نظارت کامل . البته میتوان این مشکل را با افزایش تعداد زیر دریایی های پست دهنده حل کرد ولی هزینه ی کمر شکنی را بر نیروی دریایی تحمیل خواهد نمود . پاسخ آمریکا به مشکلات فوق طراحی رده ی جدیدی از آنهپاد های بزرگ تقریبا به اندازه ی پوسایدون است . البته آمریکا هیچ گاه نگفته است که هدف از تولید این رده از زیر دریایی ها پاسخ مستقیم به حرکت روسیه است ولی دلیل دیگری برای این طراحی به نظرنمیرسد . در این راستا با امضای یک قرارداد 43 میلیون دلاری، وظیفه توسعه یک ناوگان از زیردریایی های هدایت پذیر از دور به شرکت بوئینگ محول شده است . قرار است در فاز اول ، چهار نمونه طراحی و تولید شود . آنهپاد Echo Voyager بوئینگ، مبنای ساخت نمونه های سفارش داد شده خواهد بود. پیش نمونه ساخته شده مبنای این پروژه است، حدود 16 متر درازا دارد و می تواند به دامنه پیمایش حدودا 12 هزار کیلومتری دست پیدا کند.خود پروژه ی Echo Voyager به نوعی دنباله ی دو پروژه ی Echo Ranger به طول ۵.۵ متر و Echo Seeker به طول ۹.۸ متر بود . سیکر : رنجر: نسل جدید زیردریایی های بویینگ که بر مبنای این پیش نمونه ساخته خواهند شد ، Orca XLUUV نامیده شده و ساختاری پودمانی ( ماجولار ) خواهند داشت؛ به لطف چنین ساختاری نیروی کاربر خواهد توانست با هزینه های کمتری آنها را برای ماموریت های متنوع و گوناگون چینش نموده و به کار بندد .با توجه به پودمان پذیری بالایی که بوینگ از ابتدای این پروژه دنبال میکند و سفارش تعداد محدود نیروی دریایی ، احتمال میرود که نمونه های بعدی حتی بزرگتر ازین نمونه باشند در حالی که از قطعات و ماژول های همین پروژه استفاده میکنند . Orca به معنی نهنگ قاتل است . با توجه به هوشمندی فوق العاده این حیوانات ، نامگذاری انجام شده بیان گر راهبرد اصلی ایالات متحده در طراحی این سلاح است . اگر راهبرد روسیه در طراحی پوسایدون را نهایت کشندگی بدانیم تکیه ی آمریکا در طراحی ضد پوسایدون ، بر هوشمندی است . اهداف تعریف شده در طراحی این زیردریایی ، گذشته از هدایت پذیری از راه دور؛ شامل مسیریابی، اتخاذ تصمیمات درست در شرایط مختلف، ، توزیع قدرت، مانورپذیری و مدیریت سنسورهای گوناگون به صورت خودکار و با هوش مصنوعی ، با حداقل اتکا بر کاربر انسانی است . بنابراین این زیردریایی قادر است تا ماه ها در دریا باقی مانده و به انجام عملیات بپردازد. همچنین سطح هوش مصنوعی به کار گرفته شده در حدی است که برای راه اندازی و ریکاوری این زیردریایی نیازی به وسایل یا دیگر کشتی های پشتیبان نیست. برخلاف پوسایدون ، پیشرانش اورکا از طریق یک پیشرانه هیبریدی دیزل الکتریک تامین خواهد شد، اما به نظر میرسد که با توجه به بی سرنشین بودن ، تاب آوری لازم را برای زیر نظر گرفتن پوسایدون خواهد داشت . در حالی که Boeing Orca XLUUV قصد دارد انواع مأموریت ها را انجام دهد ، نیروی دریایی ایالات متحده جزئیات عملکردهای مورد نظر خود یا هرگونه قابلیت پنهانکاری را فاش نکرده است.در مورد مسلح بودن این زیردریایی هم تاکنون اطلاعاتی منتشر نشده است ولی احتمال میرود که نمونه های مسلح آن نیز وارد خدمت شوند . سخنگوی بوئینگ در زمان امضای قرار داد گفت: این وسیله نقلیه بیش از 2500 ساعت آزمایش اقیانوس دارد. Echo Voyager اولین فاز آزمایش دریایی خود را - یا آزمایش های دریایی Alpha - در سال 2017 هنگامی که حدود سه ماه در سواحل کالیفرنیای جنوبی کار می کرد ، انجام داد تا تحت ارزیابی و آزمایش سیستم قرار بگیرد. وی گفت: "در این مدت ، تیم آزمایش اکو ویجر یک سری آزمایشات عملکردی را برای بررسی توانایی اکو ویجر برای کار بر روی سطح ، زیر سطحی نزدیک به سطح و در عمق زیاد انجام دادند. وظایف آزمایش شامل شارژ باتری ، کنترل وسیله نقلیه در جریان و عملکرد موج ، غوطه وری خودرو و بازگشت به سطح بود. اکو ویجر در سال 2018 و در اوایل سال جاری برای آزمایشات دریایی براوو ، به منظور توسعه وظایف عملیاتی از سری تست های اولیه به دریا بازگشت. طبق گفته بوئینگ ، از آنجا که عملکرد GPS فقط در سطح امکان پذیر است ، ویجر از یک واحد هدایت داخلی تصحیح شده مبتنی بر فیلتر کالمن استفاده میکند که به کمک یک سامانه " سرعت سنج داپلر " Doppler Velocity Log (DVL) و سنسورهای عمق سنج برای تدقیق موقعیت خود ، استفاده می کند. نهایتا آنکه Orca ممکن است برای مدت طولانی بزرگترین نمونه از آنهپادها در اقیانوس نباشد. آزمایشگاه علوم و فن آوری دفاعی وزارت دفاع انگلیس (Dstl) نیز یک رقابت دو مرحله ای 2.5 میلیون پوندی را در ماه آوریل به دنبال راه حل هایی برای آگاهی از توانایی و درک آینده از ابزار XLUUV ها آغاز کرده است . مرحله اول تحقیق و توسعه یک سیستم کنترل مستقل با استفاده از یک بستر موجود را انجام می دهد و مرحله دوم این آزمایشات را در طول دو سال انجام می دهد. در نهایت وزارت دفاع انگلیس به دنبال راه حلی برای انجام عملیات زیر دریایی مخفی اطلاعاتی و تهیه یک وسیله موثر ضد زیر دریایی است. طراحی مورد نظر بایستی این کار را برای حداقل سه ماه در مسافت حداکثر 3000 مایل دریایی از اولین مکان مستقر در آن و با تحمل محموله ای به اندازه دو تن داشته باشد . ......................................... این پیوندها را هم ببینید : پیوند 1 پیوند 2 .................................. https://www.businessinsider.com/russia-doomsday-weapon-submarine-nuke-2018-4 https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-6799989/Boeing-developing-fleet-massive-robo-submarines-Navy-hit-seas-2022.html https://www.popularmechanics.com/military/weapons/a22537135/russias-nuclear-tsunami-apocalypse-torpedo-is-named-poseidon/ https://ir.sputniknews.com/opinion/201807133758672-%D8%A8%D9%85%D8%A8-%D8%AA%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87/ https://en.wikipedia.org/wiki/Status-6_Oceanic_Multipurpose_System https://www.naval-technology.com/features/boeing-orca-xluuv-unmanned-submarine/ https://en.wikipedia.org/wiki/Echo_Ranger https://www.boeing.com/defense/autonomous-systems/echo-voyager/index.page ..................................... العبد و ما فی یدیه ملک لمولاه : هرگونه کپی برداری شرعا حلال و قانونا مجاز است .

حالا این فقط بخشی از ماجراست. تقریبا از هر زاویه ای که نگاه کنیم این حادثه وقتی به زمان و مکانش هم دقت میکنیم فقط و فقط به نفع اسراییل هست (چه در اهداف کوتاه مدت، چه میان مدت و چه بلند مدت) و تحلیل شد که اتفاقا به خاطر حجم جنایت که علاوه بر کشته ها و زخمی ها در حقیقت مرگ تدریجی یک ملت هم هست (با شوک ناگهانی اقتصادی) تنها و تنها از دست همین رژیم هم برمیاد. (بدون ترس از تبعاتش حتی در صورت افشا شدن اصل ماجرا که بعید هست چون انقر این وسط ابزار داره که حقیقت برای همیشه مدفون بشه) ازبعد اقتصادی که در حقیقت فشارهای آمریکا را کامل میکنه بگذریم، اگر کمکی هم در این مرحله اروپا و آمریکا بکنه ( اینجا دیگه مجبوره قبول کنه لبنان هم فشار از طرف مردم هست و هم اقتصادش) میشه یک دستاویز جدای از فشار اقتصادی برای اجرای اوامر آمریکا و اروپا. از طرفی با شوک وارد شده لبنان تحمل یک تنش و جنگ جدید را نخواهد داشت و اسراییل برای مدتی به ساحل آرامش خواهد رسید و خیالش از جبهه شمال راحت میشه. در کوتاه مدت فعلا ماجرای انتقام حزب الله به بایگانی سپرده میشه و در میان مدت هم حتی شاید دستانش بسته باشه برای تلافی. در بعد ساقط کردن دولت مستقر که همین حالا هم حریری به کمک سعودیها دست به کار شده و در بعد رسانه ای هم که همزمان با پرونده حریری حملات بی مبنا به حزب الله حتی سر این ماجرایی که به کلی خودشون در جایگاه متهم هستند شدت گرفته باز. خلاصه از هر زاویه ای مشخص هست که چه کسی در جایگاه منفعت برنده تمام و کمال هست و چه کسی در جایگاه ضرر کننده به طور قاطع ولی خب داشتن رسانه یعنی همین. مثل پرونده ترور حریری روز را شب و شب را روز جلوه میدن و حتی از یک قتل وحشیانه هم برای خودشون نه تنها حکم بیگناهی میگیرن بلکه مقتول را ملزم به پرداخت دیه هم میکنند در مقام مجرم! یعنی تا وقتی رسانه دارند و البته کلی مزدور دانا و مزدور جاهل برنامه هاشون را پیش میبرند.* *حرف از مزدور دانا و جاهل شد: تفاوت واکنش سلبریتی جماعت ما را به دو حادثه پاریس و بیروت را دیدیم. چیزی که قبل تر هم مشخص بود ماجرا از چه قرار هست ولی در این حادثه چون اولا قرباینان دیگه شیعه و افغان و سوری و ... نبودند و اتفاقا مثل پاریس، بیروت هم شیک بود خودش را نشون داد. (قبلا سر حوادث مشابه گفته میشد افغانها که عادت دارند، اینها هم شیعه ان حکومت داره بلدش میکنه، سوریها هم که از خودشونن و ...) اینکه برخی از این افراد تنها و تنها چشمشون فقط به رسانه سعودی و لندنی است و برای همین هر مدی که از اون طرف (تفاوتی نمیکنه سیاسی باشه، اجتماعی یا فرهنگی یا هنری یا چه هشتگی باشه فقط کافیه بیبیسی و منوتو و مسی و ... ترویج بشه اینها گمان میکنند همون خط را باید پی بگیرند ) و برخی دیگشون هم اتفاقا هک اکانت اون دلقک خبرنگار خوب نشون داد، واقعا منتظر دستور اون طرف هستند تا اجرا کنند. اگر بگه برای پرنده اکراینی هشتگ هماهنگ بزن میزنه و اگر بگه برای بیروت نزن یا چیزی نگه نمیزنه. (حالا این گفتن حتما به معنای گفتن مستقیم نیست (هرچند دیدیم بعضیاشون واقعا حتی منتظر پیام مستقیم هستند) بلکه کافیه ببینه اونها این خط را پی گرفتند پس حتما خودش را ملزم میدونه و واجب که حتما همون خط را پی بگیره )

دستیار بازرس: ویادوکسیک و سینت‌مری در عرض یک هفته! تصادفیه؟ سربازرس فینچ: وقتی به اندازه‌ همه مدتی که من بازپرس بودم توی این شغل باشی، دیگه به تصادف اعتقاد نخواهی داشت. سربازرس فینچ، وی برای انتقام

ارسال تحلیل در انجمن ، 8 مرداد 1399 مشرق نیوز- سیزدهم مرداد 1399 دقت کنید که میلیتاری ، همچنان مرجع تحلیل های دست اول نظامی وب فارسی هست

روز دوم رزمایش پیامبر اعظم 14 عملیات لیله القدر (سه سال پیش) https://www.aparat.com/v/Gx57d توضیح جناب HRA احتمالا تیمی که زاویه و نحوه پرتاب را محاسبه می کند قبل از رسیدن حامل محاسبات را کرده و محل قرار گیری حامل را مشخص می کنند .

این تیتری بود که سی و چند سال پیش دایره المعارف علمی اسلحه برای معرفی موشکهای LGM-118 پیس کیپر انتخاب کرده بود ... به نظر و یکی از احتمالات ممکن هست سپاه برای کاهش هزینه های مربوط به ساخت سیلو های کامل که در زمان جنگ ، یک بار مصرف هستند و بعد از شلیک اول یا دوم ، هدف قرار می گیرند ، یک مینی پیس کیپیر را برای موشکهای زیر 1000 کیلومترش طراحی کرده ( البته صرفا" یک احتمال هست ) البته بالاخره یک جایی هوشمندی نشون دادند و بخشی از پیکربندی شلیک را پشت خاکریز پنهان کردند تا جزییات حداقل از روی عکس در اختیار دشمن قرار نگیرد !

بسم الله........ 8مرداد 1399 تصاویری از رزمایش پیامبر اعظم

یک کلیپ ایما مدیا منتشر کرد. خبرنگارها و افرادی براساس اون کلیپ برداشت کردن تصاویر توسط ماهواره نور گرفته شده! در صورتی که قبل نمایش تصاویر فقط یک تصویر نشان داده شد با عنوان iran-sat حتی زیر تصاویر نوشته شده بود: با استفاده از تصاویر ماهواره ای ، پایش تغییرات اهداف بیاییم کیفیت تصاویر ماهواره های تجاری مختلف بررسی کنیم. Maxar - Yanex - Google - Apple Map این هم تصویر منتسب به ماهواره نور (طبق ادعا خبرنگارهای تسنیم، فارس و..) با کمی تعقل میشه فهمید تصاویر متعلق به ماهواره نور نیستن توئیت های متخصص های این حوزه! ادعا اینکه تصاویر توسط ماهواره نور گرفته شده کلیپ ایما مدیا https://www.instagram.com/p/CDOMRSFJZcB/ https://www.aparat.com/v/XD0o7 https://www.youtube.com/channel/UCXrzAceq-VvmfLUTmsLLYXw https://imadl.ir/Video/2020/07-July/29 July, 2020 -- IRGC Unveils Underground Missiles in Its New Drill.mp4 گاهی اندکی تعقل یا سکوت چندساعته، باعث میشه با دقت بیشتری خبری منتشر کنیم یا ادعایی کنیم. (هزینه سازی هم انجام ندهیم) حالا هر دقیقه یک کارشناس امور نظامی برای رد این ادعا، رشتو توئیت میزنه و ما فقط میتوانیم سکوت کنیم. حالا کارشناسان وطنی پاسخگو باشن، که گفته شده تصاویر مربوط به google قبل از سال 2016-2017 میلادی بودند... Jeremy Binnie The imagery supposedly taken by Iran's recently launched Noor satellite (left) appears to date from 2016 or before as it does not show the subsequent ground work north of the Mirage shelters (left side of right image) https://twitter.com/JeremyBinnie/status/1288463287152254977 https://twitter.com/aldin_ww/status/1288478790272909313 https://twitter.com/AuroraIntel/status/1288454049092829187 اینم گفتم اضافه کنم، از ساعت 4 مشخص بود تصاویر مربوط به دیگر ماهواره های تجاری هست

و اثبات استفاده رسمی ایران از ماهواره نظامی نور و پایانی بر شایعات امریکا و اسراییل مبنی بر ناپایدار بودن این ماهواره.... تصاویر ماهواره نظامی ایرانی نور در اختیار سپاه پاسداران و بکار گیری آن در رزمایش نظامی. این ماهواره در مدار 462 کیلومتری زمین در حال گردش است. http://uupload.ir/files/0pgz_img_20200729_144629_970.jpg

کاملا با حرفتون موافقم و ایراد درستی هست ولی یک نکته اینجا وجود داره که به نظر بنده این نوع حمله فوق برای نشان دادن تعداد بالای شناور ها هست و مطمئنا در زمان رزم واقعی از این تاکتیک ساده استفاده نخواهد شد و حتما تاکتیک های پیچیده ای برای حمله به یک ناو هواپیما بر با اون همه ناو محافظ استفاده خواهند کرد وگرنه عاقلانه نیست یک تاکتیک رو جلوی چشم کلی دوربین چندین با استفاده کنن و در زمان رزم هم از همون تاکتیک استفاده بشه . البته ناگفته نمونه که وقتی می شه به یک ناو هواپیما بر به نحو حمله کرد که تمام ناوهای محافظ از بین رفته باشن که در اون صورت ناو هواپیما بر فقط یک هدف ساده می شه که دیگه نیازی با این حجم شناور برای یورش نیست

بخش سوم و پایانی آیا وجود چنین قابلیتهایی کفایت می کند ؟ درواقع امر ، یک بررسی مقدماتی از عملکرد عملیاتهای سرکوب دفاع هوایی ، نشان میدهد که این نوع عملیات رزمی ، سهم قابل توجهی را در جریان یک رشته عملیاتهای پشتیبانی هوایی بر علیه سامانه های دفاع هوایی زمین پایه یکپارچه شده در اختیار دارد . در طول عملیات بازپسگیری کویت از یگانهای ارتش عراق ( طوفان صحرا ) ، ارتشهای ائتلاف به رهبری ایالات متحده بیشتر از 4500 فروند هواپیما را وارد منطقه نمود که از این تعداد 110 فروند به شکل خاص برای اجرای عملیات SEAD مورد استفاده قرار گرفتند . بدین ترتیب ، یگانهای هوایی ائتلاف نزدیک به 3 درصد از کل توان هوایی عملیاتی خود را در طول 43 روز عملیات هوایی بر ضد عراق به سرکوب دفاع هوایی اختصاص داده بودند . پنج سال بعد ، بحران یوگسلاوی و جنگ داخلی در بوسنی و هرزه گوین باعث شد تا ناتو نزدیک به 600 فروند هواپیما به منطقه اعزام نماید . مجموع این نیروها ، توسط54 فروند جنگنده ویژه سرکوب دفاع هوایی ، پشتیبانی میشد که 9 درصد از کل هواگردهای رزمی در این سلسله عملیاتها را تشکیل می داد که نزدیک به 41 روز ، پروازهای عملیاتی را بر عهده داشتند . به همین ترتیب ، با شروع بحران کوزوو و تلاش برای متوقف نمودن نسل کشی آلبانیایی تبارها در بالکان ، از 1919 فروند هواگرد رزمی مستقر شده ، بیشتر از 150 فروند جنگنده در یک دوره زمانی 78 روزه به عملیات SEAD اختصاص داده شد . آنچه که در این میان جالب به نظر می رسد ، این است که ائتلاف به رهبری ایالات متحده ، گرچه بخش اعظم شبکه دفاع هوایی عراق را در سال 1991 ازمیان برد ،و متعاقبا" با اجرای منطقه پرواز ممنوع در شمال و جنوب عراق ، فرصت بازسازی پدافند را از عراق گرفت ، اما برای اجرای عملیات اشغال عراق در سال 2003 ، مجدد یک نیروی بزرگ سرکوب دفاع هوایی را وارد منطقه نمود . بدین معنی که از 2697 فروند جنگنده اعزام شده به خلیج فارس در سال 2003 ، نزدیک به 101 فروند هواگرد رزمی به عملیات SEAD اختصاص داده شد ، در حالی که هشت سال بعد ، در جریان عملیات نظامی بر فراز لیبی ، از 260 فروند هو.اپیمای حاضر در منطقه ، 23 جنگنده در یک بازه 220 روزه به منظور اجرای عملیات سرکوب دفاع هوایی وارد عمل شده بودند . براساس ارقام ذکر شده ، به صورت میانگین ، در هر عملیات نظامی ، 5 درصد از کل جنگنده های شرکت کننده ، برای از کار انداختن شبکه دفاع هوایی مورد استفاده قرار می گرفتند ، ضمن اینکه در طول این حملات، نزدیک به 500 تیر موشک ضد تشعشع شلیک شد ، هر چند این تعداد را تا رقم 1200 تیر از طوفان صحرا تا مداخله هوایی در لیبی نیز ذکر کرده اند . البته تعداد هواگردها و موشکهای مورد استفاده برحسب ماهیت واندازه تهدید ، متغیر بوده ولی حداقل بر روی کاغذ ، ارتشهایی نظیر آمریکا یا در درجات پایین تر ، نیروی هوایی سایر کشورها ، در مقیاس های قابل توجه می توانند مبادرت به طراحی و اجرای چنین تاکتیکهایی نمایند . توانایی های آینده : علیرغم بیلان مثبت ثبت شده درخصوص عملیات سرکوب دفاع هوایی ، هنوز ظرفیت زیادی برای بهبود و گسترش این قابلیتها وجود دارد . در واقع ، بخش مهمی از ارتشهای شرق آسیا ( به استثنای نیروی هوایی چین ) همچنان از مهمات ضد رادار AGM-88B استفاده می کنند ، در حالی که پیشرفتهای اخیری که دنیای مهمات ضد تشعشع بخود دیده ، قابلیتهای مرگبار افزون تری را به نمایش می گذارد . بدین ترتیب ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده و نیروی هوایی استرالیا در حال سفارش نسخه ای بهبود یافته از مهمات فوق الذکر با شناسه AGM-88E هستند و بر همین اساس ، این سلاح به سایر ارتشهای منطقه نیز پیشنهاد شده است . نسخه E از مهمات هارم به یک مجموعه جدید از سامانه موقعیت یابی جهانی و اینرسیایی (GPS/INS) مجهز شده به کاربر اجازه می دهد تا مختصات هدف در داخل سلاح قابل برنامه ریزی باشد . این امر به موشک کمک می کند تا در صورت شکسته شدن قفل ،با کمترین خطای ممکن ، همچنان بسوی هدف حرکت نماید . به همین دلیل ، دو کاربر فعلی نسخه E هارم ، از این سلاح بعنوان جنگ افزار خط مقدم خود استفاده خواهند نمود . از سویی دیگر ، گسترش کاربران نسخه مدرنیزه شده هارم نیز باعث میشود تا کیفیت عملیات سرکوب دفاع هوایی افزایش یافته و مزیتهای فروش انبوه آن ،را می توان در مقیاس گسترده و در حوزه هایی نظیر لجستیک ، اقتصاد و همچنین همکاری های بیشتر نظامی /امنیتی مشاهده نمود . علاوه براین ، کاربرد این سلاح ، می تواند خبر خوبی برای نسخه جنگ الکترونیک جنگنده اف-18 ( E/A-18G) نیز باشد ، چرا که بطور خاص در حالی که همچنان توانایی حمل سلاح خود را حفظ نموده ، می تواند به یک هواگرد تخصصی به منظور اجرای ماموریتهای سرکوب دفاع هوایی در ترکیب با مهمات AGM-88E/F تبدیل گردد . درصورتی که این هواگرد ازسوی کشورهای نظیر سنگاپور و ژاپن خریداری گردد ، قابلیتهای سرکوب دفاع هوایی ائتلاف غربی به رهبری ایالات متحده در برابر چین بصورت قابل توجهی تقویت خواهد شد ، هر چند در صورت عدم انتخاب نسخه G هورنت ، نیروی هوایی ژاپن وکره جنوبی با مسلح شدن به جتهای اف-35 می توانند بعنوان یک گزینه احتمالی ، توانایی حمل هارم را نیز بدان بیافزایند . علاوه براین ، حوزه شرق آسیا ، شاهد بازسازی و نوسازی هواگردهای جمع آوری اطلاعات الکترونیک است که نزدیک به 4 دهه است که ماموریتهای این چنینی را بر عهده دارد . بعنوان مثال ناوگان هواگردهای الینت نیروی هوایی تایوان ، شامل پرنده های سی-130 هم اکنون چهلمین سالگرد پرواز خود را سپری می کنند و لازم است تا در 5 سال آینده با نمونه های جدیدتر جایگزین گردند . به همین دلیل ، یکی از گزینه های نیروی هوایی تایوان وکشورهای منطقه بکارگیری هواگردی است که بتواند مجموعه های جمع آوری اطلاعات الکترونیک را بصورت roll-on/roll-off در خود جای دهد . در پیش گرفتن این شیوه ، موجب میشود تا درصورت عدم نیاز به اجرای این ماموریتها ، سیستم های مرتبط از هواپیماپیاده و هواگرد برای سایر ماموریتها مورد استفاده قرار گیرد . در نهایت نیز ارتشهای منطقه بالاجبار نیازمندند تا سرمایه گذاری افزون تری برای بکارگیری و آموزش پرسنل به منظور افزایش کیفی و کمی عملیات سرکوب دفاع هوایی را درنظر گیرند . با این وصف ، بدلیل هزینه های روزافزون اجرای این ماموریتها ، ارتشهای منطقه می بایست با تدوین یک دکترین رزمی مشترک ،درصد همکاری متقابل را بتدریج بالا برده و این هم افزایی در ارتباط مستقیم با نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده می بایست صورت گیرد . علت چنین روندی را می توان در این استدلال جستجو نمود که در هردرگیری نظامی مستقیم در آینده ، ارتش ایالات متحده ، بازیگر اصلی برای اجرای ماموریتهای سرکوب دفاع هوایی است وهماهنگی میان آموزه ها تاکتیک ها و رویه ها ، می تواند هزینه های گزاف آن را میان کشورهای متحد ، سرشکن نماید . مضاف براین ، به شکل خاص نیروی های هوایی منطقه ، با مشارکت در دوره های پیشرفته غیرنظامی ( تجاری ) در حوزه جنگ الکترونیک و همچنین استفاده از نرم افزارهای پیشرفته برای شبیه سازی تاکتیکهای الینت ، می توانند با هدف کاهش هزینه های آموزشی ، ضمن بهینه نمودن روند مدیریت این عملیاتها ، با کیفیت افزون تری اطلاعات بدست آمده را با دیگران به اشتراک گذارند . نتیجه گیری : گسترش تسلیحات ضد تشعشع در شرق آسیا ، چه از سوی ایالات متحده و شرکای منطقه و همچنین دو کشور چین و کره شمالی ، تهدیدات متقابل خطرناکی را پدید آورده است . از یکسو ایالات متحده و ارتشهای متحد آن ، سرمایه گذاری سنگینی بر روی دارایی های ضد تشعشع نموده اند و خریدهای اخیر توسط استرالیا وژاپن نیز نشان میدهد ، همه بازیگران منطقه ای ، چنین تهدیداتی را جدی گرفته اند . بررسی کاربرد تاکتیکهای سرکوب دفاع هوایی از جنگ دو جهانی بدین سو نشان میدهد که بطور متوسط در هر عملیات رزمی طراحی شده از سوی نیروی هوایی ، 5 درصد کل ناوگان به اجرای چنین تاکتیکهای اختصاص داده شده است و گرچه این یک قاعده استاندارد بشمار نمی آید ، اما این تجربه باعث شده تا ایالات متحده به همراه کشورهای متحد خود ، ایجاد این قابلیت را برای ورود به یک جنگ طولانی ، برای خود تدارک ببینند . با این حال بدلیل ماهیت متغییر تهدید ، بازیگران منطقه ای همواره بروزرسانی ناوگان و تسلیحات خود را در اولویت قرار داده و احتمالا بسوی خرید سیستم های تسلیحاتی نظیر E/A-18G روی خواهندآورد . از سویی دیگر ، بخش عمده ای از این تلاشها ، در کنار سرمایه گذاری برای ایجاد بسترهای همکاری به منظور سرکوب دفاع هوایی دشمن ، می بایست با گسترش کیفی عملیات الینت همراه گردد . این روند ، در نهایت این اطمینان را در میان ارتشهای منطقه ایجاد می کند که درصورت شروع یک مخاصمه احتمالی ، امتیاز ایجاد برتری هوایی با سرکوب دفاع هوایی دشمن ، تنها در اختیار آنها قرار داشته باشد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 3- سئوال اینجاست که با توجه به اهمیت بحث سرکوب دفاع هوایی و همچنین میزان اختصاص یافته به هواگردهای سرکوب دفاع هوایی در جنگ 1991 و 2003 ، آیا برنامه ریزان نظامی ایران ، گوشه چشمی برای این خطر بالفعل دارند یا همچنان باید منتظر غافلگیری درزمان بحران احتمالی بود ؟! 4- به جمله قرمز شدن پایانی دقت بیشتری باید کرد ...........

خبری در خبرگزاری اسپوتنیک گذاشته شد که از نظر تکنیک ارزش بحث داره بویژه مرتبط با صبر استراتژیک هست https://ir.sputniknews.com/near_east/202007246731194-%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%DA%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%AC%D8%A7%D9%84%D8%A8-%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%81-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-/ برای مواجه با این نقشه های فریبکارانه اینجا دوتا بحث مهم مطرح میشه اول شناسایی نیروها و پهپادهای آمریکایی و شنود آنلاین برای درک اهداف دشمن دوم درک راهبرد و هم راستا کردن اقدامات در تحقق هدف اصلی اگر این دوتا محقق بشه، صبر استراتژیک معنی می دهد در غیر اینصورت بازی دو سر برد برای دشمن میشه چه جواب بدیم و چه جواب ندیم

دهشت افکنی راسوی وحشی نیازمندی مستمر به سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم دو نسل متفاوت ولی با ماموریت یکسان از هواگردهای سرکوب دفاع هوایی (راست F-4G و چپ F-35) مقدمه : ارتش ایالات متحده و متحدانش در حوزه ژئواستراتژیک شرق آسیا و اقیانوسیه با تهدیدی مستمر در حوزه تاکتیکهای منع منطقه ای/ ضد دسترسی (A2/AD) از سوی دو بازیگر عمده این منطقه ( چین و کره شمالی ) روبرو هستند ، به همین دلیل ، توسعه قابلیتهای سرکوب دفاع هوایی که نطفه اصلی آن از دهه شصت میلادی و در اثنای جنگ ویتنام ، گذاشته شد ، به یک روند قابل توجه در این منطقه ، تبدیل شده است . سرکوب کلاسیک دفاع هوایی ( سامانه موشکی هارم ) سرکوب دفاع هوایی در قرن بیست و یکم : در حوزه عملیات هوایی ، تهدیداتی که از سوی هر کدام از این دو کشور با گسترش قابل توجه سامانه های دفاع هوایی (SAM) بصورت فزاینده ای در حال افزایش است ، این مساله را برای تحلیلگران نظامی آشکار می کند که بازیگران در تلاشند تا هزینه های یک تهاجمی احتمالی را برای مهاجم یا مهاجمان ، تا حد امکان در سطح بالایی نگاه دارند . با توجه به این مساله ، قاعده اصلی در جریان طراحی یک عملیات هوایی ، به منظور رفع تهدید سامانه های دفاع هوایی زمین پایه ( GBAD) ، استفاده از تسلیحات و تاکتیکهای تخریب / سرکوب دفاع هوایی دشمن ( D/SEAD) یک رویه استاندارد بشمارمی رود . درواقع ، روند (D/SEAD) بعنوان بخشی از یک طراحی بزرگتر است که در ادبیات رزم هوایی با شناسه Offensive Counter Air (OCA) battle شناخته میشود . در همین خصوص ، وزارت دفاع ایالات متحده ، عملیات OCA را بعنوان مجموعه ای از اقدامات تهاجمی علیه اهداف سطحی که می تواند تاثیر قطعی بر عملیات هوایی دشمن نیز برجای گذارد ، تعریف می کند . در این تعریف ، وزارت دفاع ایالات متحده ، چنین ادامه میدهد که این دسته از عملیاتها ، فعالیتی است تخریبی با استفاده از تسلیحات هواپرتاب که سامانه های دفاع هوایی متخاصم را خنثی یا از میان برده و یا بطور موقت از رده رزمی خارج می کند . منع منطقه ای / ضد دسترسی در جنوب غربی آسیا (ترکیب باور-373 و یاخونت سد محکمی در برابر تهدیدات احتمالی خواهد بود ) با این وصف ، یک قاعده اصلی در این تعریف ، براین اعتقاد پای می فشارد که "انهدام " (تخریب) بر سرکوب ( خنثی سازی موقت ) ارجحیت داشته ، چرا که موجبات از میان رفتن تهدید را در طولانی مدت فراهم می آورد . بدین معنی که بهتر آن است که یک سیستم کشف و شناسایی ( نظیر رادار ) را ازمیان بردارید تا اینکه موقتا" ،آن را از رده عملیاتی خارج کنید . با این وجود ، ممکن است چنین وضعیتی ( تخریب کامل ) در هر شرایطی ، امکان پذیر نگردد . درواقع ، دلایلی نظیر مشخص نبودن موقعیت فیزیکی رادار ، موجب می شود که حمله مستقیم به آن به تقریب غیر ممکن گردد . درواقع می توان گفت که پیشگام سرکوب دفاع هوایی در خاورمیانه ، نیروی هوایی ارتش اسراییل (IAF) بشمار می آید . در9 ژوئن 1982 ، نزدیک به 80 فروند جنگنده سوری در برابر ساقط شدن تنها 4 فروند جت A-4 ، با اجرای 1000 سورتی ( پرانه ) از میان رفتند ، تنها به این دلیل که شبکه دفاع هوایی ارتش سوریه مستقر در دره بقاع ، بواسطه اجرای تاکتیکهای سرکوب دفاع هوایی ، به شکل کامل از صحنه نبرد خارج شد . آمارها حاکی از آن است که 75 درصد سورتی های IAF در این نبرد به اجرای عملیاتSEAD اختصاص یافته بود . از سویی دیگر ، با پایان یافتن جنگ سرد و در پیش گرفتن استراتژی احداث موقعیت فیزیکی رادارها در نزدیکی محل استقرار غیر نظامیان و یا زیرساختهای غیر نظامی ، باعث شد تا تجدیدنظر عمده ای در حوزه قوانین درگیری (ROE) و خودداری از تخریب فیزیکی رادارها ، ایجاد گردد . در نهایت نیز ، این استدلال وجود داشت که تمرکز بر روی تخریب چنین اهدافی ، میتواند پتانسیل رزمی نیروی هوایی در دو حوزه هواگردهای رزمی و مهمات مورد استفاده را بشدت بخود جذب نموده ، در حالی ممکن است ، حضور این تجهیزات در جای دیگریاز ضرورت بیشتری برخوردار باشد . بدین ترتیب ، بنا بر استدلالهای فوق الذکر ، محور اصلی در برنامه ریزی تاکتیکهای ضد تشعشع ، به "سرکوب" آنها و نه تخریب فیزیکی ، محدود گردید . بدین ترتیب ، بررسی قابلیتهای الکترونیکی و غیر مخرب برای نیل به ایجاد یک چتر حفاظتی به دور سیستم های دفاع هوایی حریف ، مبنای این متن قرار می گیرد . تهدیدات منطقه ای : با توجه به وضعیت خاص حوزه شرق آسیا ، می توان چنین تحلیل نمود که احتمالا" ارتش کره شمالی و چین دو تهدید اصلی که توسعه دهنده تاکتیکها و سامانه های منع منطقه ای / ضد دسترسی (A2/AD) هستند ، بشمارمی روند ، بخصوص اینکه بدانیم ، شبکه پدافند هوایی به منظور توسعه تسلیحات A2/AD از سوی ارتش چین ، یک اصل حیاتی محسوب می گردد . در همین مورد ، وزیر دفاع ایالات متحده در گزارشی مفصل به سال 2018 به کنگره در خصوص پیشرفتهای نظامی و تهدیدات امنیتی ارتش چین به این موارد اشاره ای خاص داشته : " چین هم اکنون از یک شبکه پیچیده معماری و در عین قدرتمند و مفصل ( سامانه های دفاع هوایی یکپارچه شده / IADS) بر روی زمین به عرض حدود 300 مایل (556 کیلومتر ) از ساحل خودی بهره می برد و این وضعیت در کنار شبکه قدرتمند فناوری موشکی این کشور که قابل برابری با سایر تولید کنندگان در سطح جهانی است ، بتدریج به یک تهدید عمده تبدیل می گردد . ارقام ارائه شده توسط موسسه صلح استکهلم ، نیز تحلیل وزیر دفاع ایالات متحده را تایید می کند ، چنانکه چین در سالهای اخیر ، نزدیک به 46 آتشبار سامانه سام در ارتفاع متوسط و بالا را به سایر کشورها ( روسیه ) سفارش داده و یا اینکه نمونه های خریداری شده را دریافت نموده است . گزارش فوق چنین اظهارمی دارد که این سامانه ها ، شامل عناصر دفاع هوایی SA-15 ( خریداری شده در سال 2000 ) ، سامانه های SA-10 و اس-400 ( شامل 6 آتشبار خریداری شده در سال 2015 ) می گردد . راست : HQ-6 چپ : HQ-2 به گفته "میا نونز" ( Meia Nouwens) ، پژوهشگر همکار در حوزه بررسی سیاستهای دفاعی ارتش چین و روند نوسازی آن در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) که یک اندیشکده مستقر در لندن است ، هم اکنون ارتش خلق چین آرایه ای از سیستم های متنوع دفاع هوایی ارتقاع پایین ،میانبرد و ارتفاع زیاد را در اختیار دارد . این سامانه ها ، شامل طیف مشخصی از سیستم های روسی/ چینی نظیر خانواده HQ-2( نسخه چینی سیستمدفاع هوایی روسی اس-75 دوینا ) در ارتفاع بلند و همچنین نمونه های بومی نظیرHQ-6 ، محصول آکادمی علوم و فناوری شانگهای (نسخه برداری شده از گونه روسی سام-6 ) است . وی در این خصوص چنین ادامه میدهد که ارتش چین چند نمونه مشخص و پیشرفته ازسامانه های دفاع هوایی در ارتقاع بالا نظیر سیستم های پیشرفته روسی نظیر آلماز-آنتی S-300 PUM1 (SA-20) و S-300PMU2 (SA-20B) و حتی نسخه ای بروز شده از سامانه S-300V ( SA-12) که در این کشور به HQ-18 نیز مشهور شده ، در اختیار دارد . براساس گزارشهای منتشرشده از سوی آژانسهای اطلاعاتی ، این سامانه ها پس از استقرار کامل می تواند با اهدافی در برد میان 22 ناتیکال مایل ( حدود40 کیلومتر ) تا 54 ناتیکال مایل ( حدود100 کیلومتر) درگیر شود . به اعتقاد تحلیلگران این مراکز ، خانواده S-300V یکی از توانمندترین سامانه های دفاع هوایی عملیاتی دنیاست و یک نسخه بروزشده ازآن توسط چین می بایست ارتشهای غربی را نگران کند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

مهاراجه فراصوت هندی سامانه تسلیحاتی کروز هواپایه براهموس ، تهدید جدی دور ایستا برای اژدهای چینی دهلی نو : پس از اعلام ورود موشک کروز براهموس به سازمان رزم نیروی هوایی هند ، در اکتبر 2019 ، ناوگان هوایی جتهای رزمی SU-30MKI نیروی هوای هند در 10 ژوئن 2020 به شکل رسمی این موشکها را به فهرست دارایی های خود افزود . این اتفاق در حالی رسانه ای شد که درگیری میان واحدهای نظامی هند وچین در دره گالوان ( Galwan Valley ) بسرعت در صدر اخبار قرار گرفت و بنابر برخی اطلاعات ، ارتش هند مدعی شد که 150 نفر از نیروهای چینی در این درگیری کشته شده اند . بنابر گزارشهای موجود ، درگیری در سطوح پایین یگان های مستقر دراین منطقه به وقوع پیوسته ، هر چند دوطرف ماجرا ، براین تلاش بوده اند تا وقایع به شکل مسالمت آمیز پایان یابد . با این وصف ، اعلام ورود براهموس هواپایه به سازمان رزمی ارتش هند ، تنها چند روز پس از این واقعه ، در کنار انتشار اخباری مبنی بر دور جدید گفتگوها میان روسیه و هند برای خرید جنگنده های پیشرفته روسی ، را می توان در چهارچوب قدرت نمایی هند تفسیر نمود . موشک کروزهواپایه براهموس ، یک سامانه تسلیحاتی ضد کشتی با قابلیت رسیدن به سرعت 3 ماخ است که با مجهز شدن به یک سامانه هدایت دقیق پیشرفته ، توانایی انهدام اهداف متحرکی نظیر شناورهای رزمی و صورتبندیهای زرهی را در اختیار کاربرانش قرارمی دهد. گزارش های موجود نشان می دهد که این موشک هندی با توجه به سرعت بسیار بالای خود و سرجنگی قابل توجه ، یک دارایی ارزشمند برای ارتش هند بشمار می آید . نیروی دریایی و زمینی هند در گذشته ، نسخه های دریاپایه و زمین پایه ای از این موشک را بخدمت گرفته ،اما توسعه این موشک برای ایفای نقش هواپرتاب ، مدت زمان بیشتری بطول انجامیده است . درواقع ، براهموس ، که اصلی ترین سلاح نیروی هوایی هند برای اجرای ماموریتهای دورایستای دقیق بشمار می رود ، حاصل همکاری فنی میان این کشور و روسیه و مبتنی بر طراحی موشک کروز پی-800 روسی است . اگر چه موشک هندی ، بردی به مراتب کمتر از موشک کروز اسکالپ ( SCALP) که می بایست در قالب قرارداد فروش رافال به نیروی هوایی ارتش این کشور تحویل گردد ، دارد ، اما با توجه به سرعت 4 برابری براهموس نسبت به اسکالپ ، رهگیری آن توسط سیستم های دفاعی حریف ، بمراتب دشوارتر خواهد بود . https://www.aparat.com/v/CT7dG این مساله در کتار پتانسیل دقت افزون تر براهموس در هدف قراردادن اهداف شناور ( که اسکالپ فاقد آن است ) و استفاده از سوخو-30بعنوان پیکربندی حمل این پرتابه ، موجب شده تا ترکیب براهموس / سوخو-30 یک دارایی بالقوه خطرناک برای ارتش هند محسوب شود . بدین ترتیب ، موشکهای براهموس هواپرتاب ، نه تنها می توانند از برد رزمی فوق العاده سوخو-30 استفاده نمایند ، بلکه این مساله در حوزه سرعت و ارتفاع پروازی جنگنده مزبور نیز حائزاهمیت است ،به این دلیل که انرژی جنبشی افزون تری برای موشک فوق الذکر فراهم خواهد گشت . پی نوشت : 1- بن پایه 2- تجمیع پستهای مرتبط با موشک کروز براهموس ، سی و یکم خرداد سال یکهزارو سیصدو نودو نه خورشیدی صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

 هند یک موشک مافوق صوت آزمایش کرد    شرکت هوافضایی مشترک روسیه و هند طی بیانیه‌ای از پرتاب موشک جدید مافوق صوت "براهموس" از "کلکته" خبر داد. این موشک با استفاده از تجهیزات تولید شده در شرکت مشترک‌المنافع براهموس روسیه- هند پرتاب شد. روند ورود موشک کروز مافوق صوت براهموس به ارتش هند از سال 2005 آغاز شد. این موشک تا 290 کیلومتر برد داشته و توانایی حمل کلاهک‌هایی با وزن 300 کیلوگرم را دارد. ناوشکن کلکته که در نوع خود بهترین است در سال 2014 به نیروی دریایی هند تحویل داده شد و قرار است دو نوع دیگر از این ناوشکن به زودی به هند ارائه شود. هر سه نوع این ناوشکن‌ها دارای پرتاب‌کننده‌های موشک‌های کروز براهموس هستند.

[align=center]نگاهی به رقابت موشکی هند و پاکستان بابور و براهموس؛ کروزهایی به یاد جنگ سرد [/align] پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، دو کشور هند و پاکستان بارها جنگ های بسیاری خونینی با یکدیگر داشته اند و این موضوع باعث شده تا در چند دهه اخیر و خصوصا با فروپاشی اتحاد شوروی و تغییر تاکتیکها و تسلیحات به کار رفته در جنگهای اخیر، این دو کشور به سمت طراحی و ساخت سلاح های جدید بروند. در این میان موشکهای کروز یکی از گزینه هایی است که این دو کشور شدیدا به دنبال دست یابی به آن بوده اند. موشکهای کروز از سالهای قبل در نقش ضد کشتی در دو کشور فوق وجود داشتند اما کروزهایی با قابلیت حمله به اهداف زمینی؛ تجهیزاتی جدید بود که در این دو کشور وجود نداشت. پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند. این موشکها که به سمت اهدافی در درون خاک افغانستان شلیک شده بودند در میانه راه با نقص فنی مواجه شده و در خاک پاکستان سقوط کردند. پاکستان با دست یابی به این موشکها توانست به مدل پیشرفته موشکی دست پیدا کند که کمک فراوانی به این کشور در پیشبرد برنامه های موشک کروز این کشور کرد. .برنامه موشکی "بابور" از همین نقطه آغاز شد. پاکستانی ها به دنبال موشکی بودند که بتواند به وسیله آن به شبکه پدافند هوایی هندی ها نفوذ کنند و اهداف با اهمیت بالا را مورد اصابت قرار دهد. در عین حال بایستی موشک فوق توانایی حمل سر جنگی اتمی را نیز می داشت. کارخانجات دفاع ملی پاکستان به عنوان پیمانکار اصلی طرح وارد شد و توانست موشک فوق را طراحی کرده و به تولید انبوه برساند. موشک کروز بابور یک موشک کروز مخصوص حمله به اهداف زمینی است که می تواند با استاده از سامانه های هدایت داخلی، ژیرسکوپی، نقشه برداری از سطح زمین و سیستم ماهواره ای GPS با درصد خطای بسیار پایین هدف مورد نظر خود را مورد اصابت قرار دهد. این موشک از یک موتور جت برای پرواز به طرف هدف و یک شتاب دهنده اولیه برای رسیدن به ارتفاع مناسب بهره می برد. این موشک در بخش میانی بدنه خود دارای دو باله جمع شده است که پس از رسیدن به ارتفاع مناسب باز شده و به موشک در پروازی بهتر به سمت هدف کمک می کند. بابور قابلیت پرتاب از پرتابگرهای زمینی، هواپیما ، کشتی های جنگی و زیردریایی را نیز دارد و دارای طول 7 متر ، قطر 0.52 متر و وزن 1500 کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک 300 کیلوگرم است که می تواند یک سرجنگی متعارف یا یک سرجنگی اتمی باشد. موتور جت این موشک با سوخت مایع و تاب دهنده اولیه با سوخت جامد کار می کند و سرعت آن نیز در حدود 880 کیلومتر بر ساعت است. از لحاظ برد نیز در طی چندین ارتقاء با افزایش برد زیادی تقویت شد چراکه در ابتدا برد این موشک 400 کیلومتر بود که به کمک ارتقاء های صورت گرفته این برد به 700 و سپس به 1100 کیلومتر رسید. اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد. کشور هندوستان هم به مانند همسایه خود پاکستان با مشاهده تغییرات به وجود آمده در شکل جنگها به دنبال ساخت موشکهای کروز با قابلیت حمله به اهداف زمینی رفت. این کشور، کروز ضد کشتی روسی مدل " SS-N-26 " روسی یاخونت را برای این منظور انتخابت کرد. این دو کشور به صورت مشترک کار بر روی این پروژه را آغاز و کشور هندوستان مبلغی در حدود 300 میلیون دلار بر روی این پروژه سرمایه گذاری کرد. در یک نگاه کلی موشک یاخونت یک موشک ضد کشتی بود که با قابلیت پرواز مافوق صوت در ارتفاع پایین، برای نفوذ به سیستم های تدافعی کشتی های جنگی غربی طراحی شد. اما هندوستان به موشکی نیاز داشت که بتواند هم به اهداف در دریا و هم در سطح خشکی حمله کند. ویژگی برتر این موشک که آن را سایر موشکهای کروز هم کلاس خود متفاوت می کند سرعت بالای آن است. "براهموس" نامی بود که هندی ها برای این موشک انتخاب کردند. این موشک با توانایی رسیدن به سرعتی بین 2.8 تا 3 برابر سرعت صوت به عنوان سریعترین موشک کروز عملیاتی در جهان شناخته شده است. سرعت بالای این موشک ، مهمترین مشخصه آن است که توانایی غافل گیر کردن دشمن را داشته و زمان کمی را برای واکنش باقی می گذارد. در عین حال در طراحی این موشک از مواد مخصوص جاذب امواج رادار موسوم به " RAM " نیز استفاده شده است و باعث شده است دارای خواص رادارگریزی نیز باشد. همان طور که اشاره شد یکی از نیازهای اصلی هند برای موشک کروز جدید، قابلیت حمله به اهداف زمینی بود. به این منظور هندوستان از سیستم های مکان یاب ماهواره ای جی پی اس یا گلوناس بر روی این موشک استفاده می کند. با توجه به استفاده از این سیستم های ماهواره ای، این موشک توانایی حمله به اهداف ثابت و یا متحرک با سرعت پایین بر روی زمین را نیز دارد. این موشک توانایی پرتاب از کشتی های جنگی، زیردریایی ها، هواپیماهای جنگی و همچنین پرتاب گرهای زمینی را نیز دارد. این موشک دارای طولی در حدود 8.4 متر ، قطری در حدود 0.6 متر و وزنی در حدود 3000 هزار کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک در حدود 300 کیلوگرم است. در مدل هواپرتاب موشک براهموس برد در حدود 2500 کیلومتر و وزن سرجنگی آن 200 کیلوگرم وزن دارد. کشور هندوستان قصد دارد تا سال 2016 یک مدل از این موشک را با سرعت 7 برابر سرعت صوت را نیز معرفی کند. شاید بسیاری تصور کنند که برد 290 کیلومتری این موشک آنچنان زیاد نباشد اما باید توجه داشت که نیروی هوایی هندوستان با دراختیار داشتن جنگنده های توانایی همچون سوخوی 30 توانایی حمل این موشک تا برد مناسب نسبت به هدف را دارا می باشد. در نهایت باید گفت که دو موشک معرفی شده در این مطلب هر کدام دارای نکات مثبت مخصوص به خود هستند. موشک بابور با برد 1100 کیلومتری و موشک براهموس با سرعت بالای خود می تواند برای هر دشمنی مشکلات بسیار زیادی را ایجاد کنند. منبع

بسمه تعالي با سلام هدایت موشک براهموس توسط سیستم گلوناس( Glonass) روسیه سازندگان موشک روسی-هندی مافوق صوت کروز براهموس ( BrahMos) از کاربرد موفقیت آمیز سیستم موقیت یاب جهانی روسی گلوناس در جهت هدف یابی و ناوبری این موشک خشنود میباشند. سیستم موقعیت یاب جهانی ماهواره ای گلوناس ( Glonass) رقیب سیستم آمریکائی GPS بوده و هر دو سیستم قادرند تا مختصات اهداف را با دقت چند متر دراختیار کاربران نظامی یا غیر نظامی قرار دهند. موشک های BrahMos مجهز به دریافت کنندهای گلوناس میباشند. دریافت کنندهای گلوناس بر روی براهموس بسیار مطمئن و قابل اطمینان بوده و سازندگان براهموس از تستها بسیار راضی بوده اند. موشک BrahMos دارای بردی برابر 290 کیلومتر و وزن سرجنگی تا 300 کیلوگرم میباشد. BrahMos قادر است تا از ارتفاع پست 10 متری و با سرعت 2.8 ماخ که 3 بار سریعتر از موشکهای کروز آمریکائی Tomahawk میباشد با اهداف درگیر شود. پوتین در اوایل آگوست اظهار داشت که شبکه جهانی مشتمل بر 24 تا 28 ماهواره سیستم گلوناس تا اواخر 2010 در مدار زمین قرار خواهد گرفت. روسیه در حال حاضر دارای 22 ماهواره Glonass در مدار میباشد اما فقط 16 تا از آنها عملیاتی میباشند. این سیستم نیازمند 18 ماهواره عملیاتی برای پوشش روسیه و 24 ماهواره برای پوشش جهانی میباشد. همچنین نیروی هوائی هند اعلام داشته است که 40 فروند ازجنگنده های Su-30MKI Flanker-Hخود را به موشکهای براهموس تجهیز خواهد کرد. منبع