یکی از کاربران توئیتر سه عکس پایینی رو از باور 373 گذاشته بود و گفته است که این تصاویر مربوط به نسخه ای از باور هست که مشابه اس 300 وی 4 است اما در رقابت با نسخه فعلی باور رقابت را واگذار کرده و به تولید نرسیده است. همینطور که می بینید لانچر این نسخه به جای ذوالجناج 10x10 از کشنده ظفر 8x8 استفاده میکند. احتمالا این همان نسخه ضد بالستیک باور باشد که امیر حاتمی خبر آن را داده بودند. با توجه به شباهت باور 373 با اس 300 پی ام یو2 از نظر توانایی و کارکرد کاملا منطقیست نسخه ضد بالستیک این سامانه، مشابه اس 300 وی 4 باشد. اگر طراحان ایرانی به دنبال سامانه ای مشابه اس 300 وی 4 باشند پس محتمل است سامانه ایرانی نیز توانایی درگیری با 16 موشک بالستیک را داشته باشد. در این صورت باور ضد بالستیک هم می تواند دایره ای به شعاع 40 کیلومتر و ارتفاع 30-40 کیلومتر را در برابر حمله موشکهای بالستیک کوتاه برد و میانبرد حمایت کند. اس 300 وی4 می تواند موشکهای بالستیک تا سرعت 4800 متر بر ثانیه را هدف قرار دهد. در این صورت می توان مراکز حساس سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و جمعیتی را به صورت قابل توجهی از خطر موشکهای بالستیک کشورهای منطقه ای در ایمن نگه داشت. اس 300 وی4

بسمه تعالی در مرداد ماه سال 98 با حضور رئیس جمهور روحانی، در مراسمی رسمی از سامانه پدافند هوایی برد بلند ایران به نام "باور 373" رونمایی شد. این سامانه اولین سامانه برد بلند پدافند هوایی ساخت ایران است که حاصل 10 سال فرایند تحقیق و توسعه و اکتساب فناوری بود. اگرچه هدف اولیه از توسعه چنین سیستمی در پی عدم اجرای قرار داد خرید اس 300 از سوی طرف روسی بود، ولی حاصل کار نه نسخه ای الگو گیری شده از اس-300 روسی که طراحی کاملا جدید بود به نحوی که اگر چه در برخی اجزا تشابهاتی با برخی از اجزای دیگر سامانه های موجود در دنیا به صورت موردی دیده می شود، ولی کلیت سامانه طراحی کاملا منحصر به فرد دارد. طراحی و ساخت این سامانه ایران را وارد باشگاه کشور های انگشت شمار دارای فناوری های لازم برای طراحی و ساخت چنین سامانه هایی کرد. این سامانه بر خلاف اس-300 روسی برای شلیک موشک های خود از متد هات لانچ استفاده می کند، و به جای لانچر های استوانه ای از لانچر های مکعبی بهره می برد. طراحی لانچر ها اگرچه دارای تشابهاتی با سامانه پاتریوت آمریکایی ست، ولی در تضادی آشکار موشک های سامانه عمود پرتاب هستند، و نه مایل پرتاب همانند پاتریوت. حاصل این تضاد و شباهت ها در مجموع به سامانه ای منحصر به فرد ختم شده که در آن سعی شده از نقاط قوت تمامی طراحی های صورت گرفته در شرق و غرب دنیا استفاده شود. اگر چه این سامانه در حال حاضر مشخصات عملیاتی قابل توجهی دارد، از جمله برد درگیری با هدف بیش از 200 کیلومتر و دارا بودن رادار های آرایه فازی فعال از جمله رادار معراج-4 با بیش از 10 هزار المان، که با بسیاری از سامانه های مشابه در دنیا قابل مقایسه است، اما این موضوع آنجا از اهمیت بیشتری برخوردار می شود که آن را در واقع اولین قدم و اولین دستاورد عملیاتی ایران در حوزه پدافند برد بلند بدانیم. عرصه ساخت سامانه های پدافندی برد بلند میدانی بود که ایران پس از سال ها تلاش بالاخره توانست خود را بدان برساند، حال برداشتن گام های بعدی به مراتب ساده تر خواهد بود. همان طور که مسلط شدن ایران به فناوری ساخت موشک های بالستیک به ساخت موشک هایی چون سجیل، موشک های خانواده فاتح و موشک رعد رسید، تلاش های ایران در حوزه فضایی پس از گام های اولیه به توسعه حامل پیشرفته قاصد مجهز به موتور سوخت جامد سلمان با توان تغییر بردار رانش ختم شد، و در حوزه پهپادی به شاهد 129 و شاهد 191 ختم شد، کاملا می توان امیدوار بود که گام های بعدی ایران در ساخت سامانه های پدافندی برد بلند بسیار پیشروتر و توانمند تر باشد. آنچنان که حتی برخی فناوری هایی که با احتمال بالا در ساخت نسل بعدی این سامانه بکار خواهد رفت را همین الان نیز می توان دید! در اواخر بهمن ماه سال 98 نیروی هوافضای سپاه پاسداران از موشک بالستیک کوتاه برد سوخت جامد رعد 500 رونمایی کرد. این موشک با سرجنگی حدود نیم تنی قابلیت رسیدن به برد 500 کیلومتر را داراست و بر اساس تصاویر منتشر شده از تست آن دارای CEP بسیار کمی می باشد. اما آنچه که این موشک را متمایز می کرد برد آن یا سوخت جامد بودن نبود، که پیش از این در موشک فاتح-313 که یکی از موشک های خانواده فاتح است این برد محقق شده بود، و حتی در دیگر اعضای این خانواده از این برد عبور نیز شده بود. در حالی که موشک فاتح 313 از کلاهک جدا شونده با بدنه کامپوزیتی بهره می برد، این بار در موشک رعد 500 تمامی قسمت های بدنه و بخش پوسته پیشران سوخت جامد آن از مواد کامپوزیتی ساخته شده بود. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی مقامات رسمی بدنه کامپوزیتی موشک قابلیت تحمل بیش از 3 هزار درجه سانتی گراد حرارت را داراست. از سوی دیگر بخش پیشران سوخت جامد این موشک و نوع سوخت آن نیز کاملا باز طراحی شده و در آن از نسل جدیدی از پیشران های سوخت جامد تحت نام زهیر استفاده شده است که توانایی کاملا بهتری نسبت به اسلاف خود دارد. حاصل این بهینه سازی ها آن شده که رعد 500 با ابعاد کلی کمتر، و وزن 1 دوم فاتح 313 توانسته به همان برد برسد. حاصل استفاده از این فناوری ها و برخی دیگر بهبود ها و بهینه سازی ها در ساخت موشک های نسل بعدی سامانه باور 373 که در حال حاضر از موشک های صیاد-4 با برد بیش از 200 کیلومتر استفاده می کند می تواند منجر به آن شود که موشک های صیاد-5 بتوانند به برد 400 کیلومتر و یا حتی بیشتر برسند. رسیدن به چنین بردی در یک سامانه پدافندی برد بلند علاوه بر دست آوردهای فنی، اثر استراتژیکی در بازدارندگی نظامی جمهوری اسلامی و تغییر شکل میادین نبرد های احتمالی آینده خواهد داشت. در اختیار داشتن سامانه ای با برد آتش 400 کیلومتر، که هر آتشبار آن دایره ای به قطر 800 کیلومتر را پوشش خواهد داد تبدیل به برگ برنده و دست بلند پدافند هوایی ایران به ویژه در هنگام پیاده کردن استراتژی A2/AD خواهد شد و ضعف هوایی فعلی ایران را تا حد قابل توجهی التیام خواهد داد. همچنین از آنجا که سامانه باور در نسخه فعلی نیز کاملا متحرک است، در زمان نبرد با حفظ تحرک و قابلیت مانور، و نیز در صورت لزوم مستقر شدن در مناطق عملیاتی جدید به کلی داینامیک صحنه نبرد را می تواند تغییر دهد؛ و ساختار قدرت هواپایه دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای ایران را دچار چالش اساسی کند. در ادامه تصاویری در منطقه تحت پوشش نسل بعدی سامانه باور در مناطق حضور احتمالی آن ارائه می شود: نسخه انگلیسی: https://msai.ir/2020/06/19/bavar-373-next-generation/

چیزی که داریم آدم های پر پشتکار و دلسوز هست که با همه خارهای مسیر پای برهنه در این مسیر گام بر می دارن و از جونشون و از زندگیشون مایه میذارن و همین یک مورد باعث شده فعلا دوام بیاوریم امیدوارم ما قدر این ادم ها رو بدونیم

همانطور که ما در زمینه پدافند کار کردیم، اسرائیل هم کار کرد دید ما تهاجم هواپیماها بود و دید انها موشک مسلما این سیستم ها شبیه هر سیستمی ضعف هایی دارند ولی قوت شان درس های خوبی برای ما دارد نکاتی که طرح گنبد آهنین، آرو و فلاخن رو خاص میکند عبارت اند - تولید بر اساس نیاز و ضعف در جنگ - تست در میدان نبرد - مستند سازی و تدوین دانش فنی بگونه ای که شرکت های دفاعی اسرائیلی طراح شدند - زیرسیستم ها به کل از شرکت های آمریکایی و کمی دیگر جاها تهیه شد که مدیریت پروژه کامل بود - تبلیغات بسیار هدفمند و خوب در نتیجه این راهبرد اسرائیل از مصرف کننده سیستم های پدافندی آمریکا مثل هاوک و پاتریوت به سازنده این سیستم ها و فروشنده تبدیل شد

نگاهی به برنامه پدافند ضد بالستیک عراق ارتش عراق دردهه 80 میلادی در نمایشگاه بغداد از اولین موشک پدافند هوایی خود که برای انهدام موشکهای بالستیک طراحی شده بود رونمایی کرد و ادعای طراحی و تولید کاملا بومی ان را نیز کرد.البته طراحی این موشک بی دلیل هم نبود در هر صورت کشورهایی نظیر ایران و اسرائیل و سوریه و حتی عربستان تهدید کاملا موثر برعلیه عراق بودند. این موشک که FAW-1 نام داشت برای اولین بار در سال 1989 و طی برگزاری نمایشگاه دفاعی بغداد نمایش داده شده بود. البته باید از شباهت این پروژه با موشک چینی HQ-61 نیز گفت که پروژه ای مشترک میان چین ومصر بود و قطعا باید کمک های چین در انجام این پروژه در ثمر رسیدن ان به عراق نقش بزرگی را ایفا کرده باشد.این موشک بردی برابر با 10 مایل داشت و سرانفجاری نسبتا بزرگی نیز داشت و از هدایت نیم فعال راداری نیز بهره میبرد و بر اساس گزارشاتی در تست هایی بر علیه موشک اسکاد نیز شرکت کرده بود البته از موفقیت ان هیچگاه خبری منتشر نشد.از این پروژه بعد از جنگ سال 1991 اخباری به به بیرون درز نکرد.و به نظر این پروژه به دلایل مالی ویا حتی قطع انتقال فناوری های لازم برای تولید انبوه از جانب شرکت های خارجی کنسل شد. این کنیستر هم به احتمال زیاد برای همین پروژه بوده است

قطعا بسیاری از ما عملیات تاریخی بلک بالک در خلال جنگ فالکلند میان ارتش بریتانیا و ارژانتین و طی مسافت 6500 کیلومتری توسط بمب افکن های ولکان بریتانیایی و سوختگیرهای متعدد برای رسیدن به این جزایر و انجام عملیات بر فراز ان را به خاطر داریم جالب است بدانید این گونه از این عملیات به هیچ عنوان مختص ان زمان نبوده است و دستکم بارها توسط ارتش های مختلف تمرین شده است. در اینجا به انجام این دست از تمرینات توسط ارتش فرانسه میپردازیم. عکس اول پروازی به مسافت 10000 کیلومتر توسط رافال های ارتش فرانسه از جزیره Réunion واقع در اقیانوس هند را نشان میدهد این جزیره از سال 1946 تحت حاکمیت فرانسه میباشد در این تمرین رافال ها با 5 مرتبه سوختگیری از تانکرهای A330 MRTT Phenixو عبور از کشورهای عربی به فرانسه میرسند. خوب در دو عکس زیر سفر سوخت رسانها از فرانسه به جزیره Réunion برای سوخت رسانی به جنگنده برای سفرشان به فرانسه را میبینیم .پرواز تانکر A330 MRTT Phenix از مبدا فرانسه به جزیره Réunion در این پرواز 11 ساعته خلبانان به استرحت و خواب هم پرداخته اند. در این عکس هم یکی از رافال ها مجهز به موشک کروز ASMP-A در یکی از ان 5 سوختگیری ها در راه بازگشت مشاهده میشود.

Peacekeeper Rail Garrison در اواخر دهه 1980، مقامات نظامی ایالات متحده نگران این بودند که سیلوهای موشکی ثابت ایالات متحده، در صورت وقوع جنگ هسته ای با شوروی ، اهداف آسانی خواهند بود و به راحتی از بین خواهند رفت . به همین دلیل یک سیستم موشکی سیار توسط نیروی هوایی آمریکا طراحی گشت . Peacekeeper Rail Garrison ، یک زرادخانه هسته‌ای سیار متشکل از ۵۰ موشک MX بود که در واگن‌های قطار ویژه ای که توسط نیروی هوایی طراحی شده بود نگهداری می شدند . در این طرح از قطارها خواسته شده بود تا بیشتر زمان خود را در ساختمان‌های تقویت‌شده در اطراف کشور صرف کنند، اما در طول دوره‌های آماده‌باش کامل، آن‌ها می‌توانستند در حدود ۱۲۰۰۰۰ مایل از مسیر خط ‌آهن تجاری ، پراکنده شوند و تلاش شوروی برای نابود کردن آن‌ها را خنثی کنند. هر یک از ۲۵ قطار دو واگن باری حامل موشک‌های هسته‌ای را حمل می‌کردند. با باز کردن سقف واگن و بالا بردن یک پد مخصوص پرتاب، آنها حتی می توانستند سلاح های خود را در حال حرکت شلیک کنند. رونالد ریگان در سال ۱۹۸۶ در میان انتقادها مبنی بر غیر ضروری بودن و بیش از حد گران بودن این طرح ، برنامه‌هایی این طرح را تایید کرد. این پروژه تنها پنج سال بعد، یعنی زمانی که پایان جنگ سرد ، نیاز به دفاع هسته ای را کاهش داد ، ملغی گشت . یکی از ماشین‌های نمونه اولیه این طرح در حال حاضر در موزه نیروی هوایی آمریکا در دیتون اوهایو قرار داده شده‌ است. صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Wikipedia - NATIONAL MUSEUM OF THE US AIR FORCE

حامل های هواپیمابر پرنده هوابرد های هواپیمابر ممکن است شبیه کاره‌ای علمی‌تخیلی باشند، اما نیروی دریایی آمریکا در واقع یک جفت از کشتی های هوایی مادر را در سال‌های قبل از جنگ جهانی دوم تجربه کرده است . U.S.S. Akron و U.S.S. Macon هر دو کشتی هوایی بودند که از هلیم برای شناور شدن در آسمان استفاده می‌کردند. برخلاف اکثر کشتی های هوایی ، این سازه های عظیم الجثه ۸۰۰ فوتی دارای آشیانه های هواپیما توکاری بودند که به آن‌ها اجازه پرتاب، بازیابی و ذخیره تعداد پنج هواپیمای دوباله Curtiss Sparrowhawk را می داد . این هواپیماها از یک دهانه T شکل در پایین بدنه پرتاب می شدند و در وسط هوا با پایین آوردن یک بازوی دیگر که به شکل طناب بندبازی بود و با استفاده از چنگک های هوایی که به بال های آنها متصل می شد در میان آسمان هواپیماها را بازپس می گرفت . نیروی دریایی امید زیادی به استفاده از Akron و Macon برای شناسایی داشت، اما هر دو کشتی هوایی حامل هواپیما در نهایت سقوط کردند. Akron در آوریل 1933 در سواحل نیوجرسی سقوط کرد و Macon در فوریه 1935 در نزدیکی کالیفرنیا قربانی یک طوفان گشت و دچار آسیب شد . نیروی دریایی آمریکا در مواجهه با مرگ حدود 75 خدمه این حامل ها ، برنامه های پروازی آنها را رها کرد. فیلم حادثه برای Akron در سال 1932 و آسیب رسیدن به باله حامل پی نوشت - همانگونه که می توان از موفقیت های دیگران درس گرفت و بهره برد از شکست هایشان هم می توان استفاده کرد . نگاه کامل و جامع به دیگران و نه بخشی نگری می تواند ما را سریعتر به جلو پیش برده و به اهدافمان نزدیک کند . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Military History Now - AIRSHIPS

Project Pigeon در طول جنگ جهانی دوم، روانشناسی با نام اسکینر بودجه نظامی برای یک سلاح ظاهرا شگفت انگیز دریافت کرد : یک موشک هدایت شوند توسط کبوتران . این رفتار گرای مشهور این ایده را در هنگام تماشای یک دسته کبوتر در حال پرواز به دست آورد . او می گوید : من آنها را ابزاری دیدم که دید عالی و قابلیت تحرک فوق العاده ای دارند . آیا آنها نمی توانند یک موشک را هدایت کنند !؟ . پروژه ای که او در پی آن بود به همان اندازه ای که فوق العاده بود عجیب هم بود . اسکینر پس از استفاده از تهویه برای آموزش کبوترها برای انتخاب تصاویر از پیش تعیین شده – به عنوان یک ناو دشمن، پرندگان را در داخل یک موشک طراحی شده ویژه قرار داد. این کابین خلبان کوچک شامل یک صفحه پلاستیکی بود که تصویری از مسیر پرواز سلاح را نشان می داد . با نوک زدن به صفحه، کبوتران می‌توانستند مختصات این موشک را تغییر دهند و به طور موثر آن را به سمت هدف مورد نظر خود هدایت کنند. سیستم کنترل شامل یک لنز در جلوی موشک بود که تصویری از هدف را روی یک صفحه نمایش در داخل نشان می داد ، در حالی که یک کبوتر که در دستگاه تهویه آموزش دیده و شرطی شده بود در آنجا قرار می گرفت تا هدف را با نوک زدن به آن تشخیص دهد. تا زمانی که ضربات نوک در مرکز صفحه باقی می‌ماند، موشک مستقیم پرواز می‌کرد، اما زمانی که ضربه نوک باعث انحراف صفحه می گردید ، سیستم از طریق اتصال به کنترل‌های پرواز موشک ، باعث تغییر مسیر موشک می گشت . شبیه‌سازی‌های اولیه نشان داد که این پرندگان خلبانان عالی ای هستند و این پروژه موجب تایید فیزیک دان‌ها و روانشناسان گشت . اما برای اسکینر مایه تاسف بود که ارتش از تامین بودجه چنین ایده عجیبی طفره رفت . در اکتبر ۱۹۴۴، با اطمینان از اینکه کبوتر های کامیکازی هرگز در صحنه نبرد وارد نخواهند شد ، این پروژه کنار گذاشته شد . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Cyberneticzoo

اسپارو AIM-7 E.2 در ایران در اوایل دهه 40 شمسی ، با عملیاتی شده فانتوم ها در نیروی هوایی ایران و افزایش تهدیدها از سوی عراق و اتحاد شوروی ، ارتش ایران بر این تصمیم قرار گرفت تا توانمندی های خود را در حوزه رزم هوایی با خرید موشکهای میان برد AIM-7 اسپارو ، افزایش دهد . به همین علت ، پس از مطالعات و بررسی های صورت گرفته و بر اساس تجربه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ویتنام ، نیروی هوایی برای خرید اسپارو اعلام آمادگی نمود . با امضاء قرار داد میان ایران و شرکت سازنده ( ریتئون ) به سال 1968 ( 1345 شمسی ) نخست در حدود 300 تیر موشک برای جتهای فانتوم سری دی که به تازگی نیز تحویل داده شده بودند ، به قیمت هر تیر 57000 دلار خریداری شد . سه سال بعد ، یعنی در سال 1971 ( 1350 شمسی ) ، چیزی درحدود 400 تیر موشک AIM-7.E.2 مجددا برای نیروی هوایی سفارش داده شد که قیمت هر تیر موشک با کمی افزایش به 68000 دلار رسیده بود . دو سال بعد ، ( 1973 / 1352 شمسی ) ایران سفارشی بزرگتر ، در حدود 500 تیر موشک AIM-7 E.3 و پس از یکسال ( 1974/ 1353 ) ، سفارشی برای 60 تیر موشک ( به قیمت هر تیر 75000 دلار ) را به ریتئون ارائه نمود . باورود تامکتها در میانه های دهه 50 شمسی ، اینبار یک سفارش بسیار بزرگ ، چیزی در حدود 800 تیر موشک AIM-7 E.4 در بازه زمانی سال 1354 تا 1356 به نیروی هوایی با قیمت هر تیر 86000 دلار تحویل شد . علیرغم این تعداد انبوه ، برنامه ریزان نظامی ارتش به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای تحویلی از کیفیت چندانی برخوردار نیستند ، درنتیجه طبق یک برنامه از پیش تعیین شده ، چیزی در حدود 250 تیر موشک اسپارو از مدلهای تحویلی اولیه به ایالات متحده ارسال شد تا به استاندارد AIM-7 E.3 ارتقاء یابند که هزینه این ارتقاء برای هر تیر 23000 دلار تعیین شده بود . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

طومار صلح برای سرزمین پارس پنجاه سال با اشباح نیروی هوایی از یک نظر ، دهه چهل و پنجاه شمسی را میتوان دوران طلایی نیروی هوایی ایران بشمار آورد . در این دو دهه ، نیروی هوایی از یک شاخه ابتدایی و عقب مانده به یک نیروی پیشرفته و مدرن تبدیل شد که تا نزدیک به انتهای دهه نود شمسی ( 1397 ) ، همچنان قابلیتهای خود را ، گرچه با فراز و نشیب فراوان ، حفظ نموده است . با این وصف ، سال جاری شمسی ، پنجاهمین سالگرد ورود جنگنده - بمب افکن F-4 به سازمان رزم نیروی هوایی است که مرور فرآیند ورود این جت رزمی جالب به نظر خواهد رسید . در دهه هفتاد میلادی ، روابط میان اعراب و اتحاد شوروی با تحویل محموله های بزرگی از تسلیحات ، بخصوص جنگنده های رزمی از سوی این کشور ، به اوج خود رسیده بود و این مساله ، ایالات متحده را برآن داشت تا با تمام قدرت و در چهارچوب دکترین ریملند ( اسپایکمن ) ، از ایران حمایت کند، بویژه اینکه ، پهلوی دوم در اظهار نظری ، بیان نمود که قدرت گیری اعراب را به هیچ عنوان تحمل نخواهد کرد . در نتیجه ، برنامه ای که از انتهای دهه شصت میلادی با تحویل 16 فروند جنگنده اف-4 دی آغاز شده بود ، با قدرت ادامه پیدا کرد و به همین ترتیب ، سیل ویرانگر سفارشهای نیروی هوایی به شرکت مک دانل سرازیر شد . این سفارشها که در قالب پروژه "طومار صلح" تعریف شده بود ، در سال 1971 با تحویل 4 فروند RF-4E ، سال 1972 با تحویل 36 فروند F-4E ، دوازده فروند RF-4E در سال 1973 ، سی و شش فروند F-4E به سال 1974 ادامه یافت . بدین ترتیب ،درنهایت ماجرا ، 32 فروند F-4D، یکصد و هفتاد و هفت فروند F-4E و 16 فروند RF-4E ( بعلاوه حداقل 6 فروند فتوفانتوم های دُم سفید ) به نیروی هوایی ایران تحویل شد ، چنانکه IIAF بعد از نیروی هوایی آلمان ، به دومین کاربرفانتوم تبدیل گردید . این درحالی بود که فانتوم های ایرانی به شکلی خاص ، به تجهیزات پیشرفته APX-80 ( سامانه درخت جنگی ) ، کابین بهبود یافته ( طرح MOD.556) ، رایانه های دیجیتال کنترل آتش برای مهمات هدایت شونده اسپارو و همچنین سامانه ناوبری دیجیتال ARN-101 مجهز شده بودند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

خدارو شکر مردم سه استان شمالی همیشه در تاریخ وطن دوستی خودشون رو اثبات کردند.وقتی که در نبرد گوگمل سپاه داریوش به هزیمت می رفت این مردمان آماردی بودن به عنوان کماندار در صفوف جلوی شاهنشاه هخامنشی تا اخرین لحظه مقاومت کردند (اماردی ها از اجداد مردمان غرب مازندران و آمل بودند ).و یا در پی جنگ های سلاسل و سقوط امپراطوری ساسانی اخرین نقطه ای که باقی ماند و سقوط نکرد همین خطه بود و تا سال ها زیر یوغ اسپهبدان ساسانی باقی ماند .بعد ها آل بویه و دیلمیانی ظهور کردند که اولین جرقه های ساخت ایران جدید رو زدن و حتی پایتخت خلفای عباسی هم از دست شون دور نماند. در دوره های بعدی و تاریخ معاصر هم که بسیار شنیدین .به شما تضمین میدم تا مردم این خطه زنده اند از روس هابزرگترم نمیتونه ایرانی بودنشونو بگیره .همانطور که تا حالا کسی نگرفت. سلام . خب این حرفای من هم بی سند نیستن .البته در مورد گرجستان با شما موافقم.اصلا علت اغاز جنگ با روس ها هم همین بود .گرجی ها زیاد راضی به حاکمیت ایران نبودند و این کاملا درست و در متن تاریخ هست.اما واقعا در رابطه با معاهده های اخال و ترکمن چای و گلستان که چهارده شهر حیاتی و بسیار مهم تقدیم روسها هاشد و چند ایالت هم از دست رفتند کاملا مردمشون نظر متفاوتی داشتند و سال ها جنگیدن(مناطق جدا شده و امتیازات :ایروان، نخجوان و بخش‌هایی از تالش زیر سلطه‌ی روس‌ها قرار گرفت، حاکمیت ایران بر دریای مازندران محدودترشد و مردم ایران ناچار به پذیرش کاپیتولاسیونگردیدند. بدین‌سان، میان مردم قفقاز و دیگر مردم ایران، دیوار جدایی برپا شد. ایالت گنجه و قره‌باغ، ولایت‌های شکی، شیروان، قبه، دربند، بادکوبه، داغستان و گرجستان، محال شوره‌گل، آچوق‌باشی، گروزیه، منگریل و آبخاز. افزون بر آن، بخشی از سرزمین تالش نیز به تصرف روس‌ها، درآمد)عین این میمونه که بگیم خوزستان و تبریز و اصفهان و شیراز تقدیم یک دشمن بیگانه بشن و بعد بگیم مردم هم میخواستن .پس هم خلق خدا راضیه هم ما راضیم پس خدا هم راضیه!!!!!این در عالم سیاست معنایی نداره . اما در رابطه با سوابق تاریخی لغو قرار داد و بازپسگیری مناطق از دست رفته متونی رو قرار میدم: اولا که تاکید میکنم اون سال (۱۹۹۱)قدرتی به اسم شووی نبود و سقوط کرده بود و خود روسیه درگیر جنگ بود*^ "با فروپاشی روسیه تزاری و در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸ر هنگام برگزاری کنفرانس صلح پاریس، تلگراف‌های زیادی از سوی مردم مناطق جداشده در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای به تهران و پاریس فرستاده شد. مردم در تلگراف‌ها به دولت ایران و کنفرانس صلح پاریس، تقاضا کردند که دو قرارداد گلستان و ترکمنچای لغو بشود و آن سرزمین‌ها و مردمانشان به مالکیت ایران بازگردند." https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e02/27404920.html "پس از اینکه انقلاب اکتبر در روسیه به پیروزی رسید، لنین برای اثبات حسن نیت خود نسبت به ملل ضعیف جهان الغای تمام امتیازات استعماری دولت تزاری پیشین را اعلام کرد. دولت نجفقلی صمصام‌السلطنه نیز از این فرصت استفاده کرد و در ۴ مرداد ۱۲۹۷ (۲۷ ژوئیه ۱۹۱۸) در مصوبه‌ای الغای معاهدهٔ ترکمانچای و دیگر امتیازات واگذار شده به دولت روسیه تزاری را اعلام نمود که این اقدام شامل لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای اتباع روسیه نیز می‌شد. دولت ایران چند روز بعد مصوبه‌ای برای لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای کشورهای دیگر نیز صادر کرد چرا که چند کشور دیگر نیز پیش از این بر اساس معاهده‌هایی از امتیاز کاپیتولاسیون مطابق قرار داد ترکمانچای برخوردار شده بودند. با لغو عهدنامهٔ ترکمانچای منطقاً این بخش از این معاهده‌ها نیز باید ملغی می‌شد. مصوبه دوم همان‌طور که انتظار می‌رفت توسط دولت بریتانیا رد شد.(در واقع بعد سقوط شوروی هم اتفاق مشابهی رو رقم زدیم فرصت طلایی تر همین سقوط شوروی بود البته قبول دارم سخت بود اما شدنی بود .همان سال ها ترکیه رزمایش بزرگی رو در اون منطقه اجرا کرد که به ایران پیامی رو بده !لبته اگه اشتباه نکنم و امریکا هم کارهایی کردند ولی اینا هیچ کدوم دلیل بر فرصت سوزی و از دست دادن موقعیت نبود.حداقل لفظشو میاوردن و مذاکراتی انجام میدادن نه اینکه یک گوشه ای بشینند و استکان چای خودشونو بخورند!)" "کتاب انقلاب فراموش شده"

هوانیروز در عمل با آغاز تهاجم ارتش عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران ، شاخه هوایی نیروی زمینی ارتش (ISLAMIC REPUBLIC IRAN ARMY AVIATION )، با در اختیار داشتن نزدیک به 700 فروند بالگرد هجومی ،ترابری و شناسایی ، به تقریب یکی از قدرتمند ترین ناوگان هوانیروز را در آسیای جنوب غربی در اختیار داشت . مضاف براین ، نزدیک به 3000 خلبان و کمک خلبان و چیزی در حدود 9000 خدمه فنی در این نیرو مشغول بخدمت بودند که در نوع خود ، بی همتا بشمار میرفت . این نیرو در بازه زمانی 31 شهریور سال 1359 تا تیرماه سال 1367 بیشتر از 300000 پرواز عملیاتی انجام داد و موفق شد بیش از 10000 تن آذوقه ، مهمات و سلاح های مورد نیاز ، 260000 مجروح و 296000 رزمنده را جابه جا نماید . بالگردهای رزمی این نیرو نیز در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی ، 8000 تن مواد منفجره شامل مهمات 20 م.م ، راکتهای 2.75 اینچی هیدرا و موشکهای ضد زره BGM-71 تاو و در مواردی موشک AGM-65 ماوریک ( تصویر فوق ) را مورد استفاده قرار دادند . بدین ترتیب و به شکل خلاصه ، هر بالگرد عملیاتی در سالهای دفاع مقدس ، نزدیک به 500 ساعت پرواز رزمی را در کارنامه خود به ثبت رسانده که در نوع خود ، عملکردی جالب توجه و بی نظیر به نظر می رسد . صرفا" برای میلیتاری / MR9

سلام علیکم اسناد طراحی گربه دو دُم در حقیقت می توان چنین تحلیل کرد که تاریخ هوانوردی نظامی دو نقطه عطف را تا کنون تجربه نموده . نخستین نقطه ، ورود تاریخ هوانوردی به عصر جت با پرنده رزمی مسراشمیت ME-262 و دومین نقطه ، اتمام طراحی گربه افسانه ای گرومن بشمار می آید . در نتیجه به جرات می توان گفت که طراحی جتهای رزمی را می توان به دو دوره قبل و بعد از "تامکت" تقسیم نمود . سرطراحان شرکت گرومن با 54 فایل اسناد طراحی F-14 تامکت در جلوی محصول طراحی شده

بنام خداوند بخشنده مهربان با سلام: آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت چهارم) با اغازسال 1357 و شروع تظاهرات در ایران ما در مرکز آموزش هوایی لک لند در نزدیکی مرکز شهر سان آنتونیو در ایالت تگزاس آمریکا بودم. همزمان با اعزام ما از ایران به آمریکا ولیعد ایران رضا پهلوی که قبلا با هواپیمای تک موتوره ملخ دار در ایران فن خلبانی را آموزش دیده بود و سولو ( تنها و بدون استاد خلبان قادر به هدایت هواپیما شدن) شده بود، برای آموزش تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شده بود، اما بر خلاف تصور همه بجای پایگاه آموزشی لک لند او را مستقیما به پایگاه هوایی لاری باک فرستادند.( شاید بخاطر مسئله امنیتی). شبکه تلویزیونی C.N.N و N.B.Cهر روز حدود 15 الی 20 دقیقه از اخبار تظاهرات ایران پخش می کردند و حتی یک روز در زنگ تفریح که مشغول صحبت با دوستان بودم بدون این که متوجه دوربینی باشیم از شاگردان کلاس فیلم برداری که تصویر اینجانب هم در آن مشاهده شده بود. گوینده تلویزیون داشت تفسیر می کرد که این ها نظامیان ایرانی هستند که در داخل آمریکا به تحصیل مشغولند و معلوم نیست آینده شان در اثر سقوط دولت ایران چه شود. یک روز که در کلاس درس بودیم استاد آمریکایی مان حدود 15 برگ ازاعلامیه هایی را بدست تک تک شاگرادان داد که به زبان انگلیسی بود و عکسی از امام خمینی روی آن چاپ شده و مقاله ای از قول دکتر شریعتی نوشته بود که چرا در ایران همیشه افراد با سواد و دکترو مهندس اعدام می شوند چرا یک کار گر ساده بی سواد اعدام نمی شود و ... استاد گفت این مقله علیه شاه ایران نوشته شده است آن را بدقت بخوانید و پس از اتمام همه ان ها را به من بدهید. تمام دانشجویان مقاله را خواندند و سپس استاد کلا 15 مقاله را از تک تک شاگردان پس گرفت و پاره پاره کرد و در ظرف آشغال کلاس ریخت. فردای ان روز که طبق معمول در سر کلاس حاضر شدیم دیدیم چند دژبان مسلح به کلاس وارد شدند و تک تک نفرات را با کارت شناسایی چک و بیرون ساختمان بردند. و هر کدام را به فاصل های نزدیک چند متر و بصورت تک تک مورد بازجویی قرار دادند. نیرو های امنیتی دقیقا یک اعلامیه درست ماننده روز قبل را صحیح و سالم به تک تک شاگردان نشان دادند و گفتند شما دیروز این اعلامیه را دیده اید همه اقرار کردند که استاد دیروز آن ها را به ما نشان داده و گفته بخوانید و سپس همه آن ها را پاره کرده بود. نیروی های امنیتی آمریکایی به ما گفت این مقاله ای بوده که راجع به شاه ایران بد گفته بود و شما این مطالب را به مسئول ایرانی خود (افسر رابط یا لیزن آفیسر) گزارش نکردید. بعد از اقرار به خواندن اعلامیه علیه شاه ما را پیش افسر رابط سرهنگ دوم ماموری بردند. سرهنگ ماموری گفت شما خائن به مملکت هستید و بخاطر خواندن اعلامیه و عدم گزارش تمام 15 دانشجو تا چند روز دیگر باید به ایران برگردانده شوند و زندانی و اخراج شوند. این تاریخ 17 بهمن سال 1357 بود. همه ناراحت بودیم اگر ما را به ایران برگرداند و زندانی و اخراج کنند آبروی ما پیش فامیل از بین می رود زیرا آن ها قضیه را نمی دانند و فکر می کنند خدای نکرده بخاطر اختلاص یا دوز دی بوده است. خرید ها و سوغاتی ها برای فامیل را تهیه و چمدان ها را آماده کردیم تا به ایران برگردانه شویم. (تاریخ 19 بهمن سال 1357 بود). همیشه اخبار تظاهرات ایران را بدون سانسور از تلویزیون آمریکا نگاه می کردیم. درتلویزیون مشاهده کردیم که عده زیادی از پرسنل نیروی هوایی به دیدار آیت اله خمینی رفته اند ( 19 بهمن سال 1357). و ما همواره به سرنوشت بی سرانجام خود فکر می کردیم یک روز که برای آخرین بار از مرکز شهر به پایگاه برگشته بودیم دیدیم همه بچه ها دراز کش روی زمین خوابیده اند و دارند اخبار ایران توسط یک رادیو ضبط بزرگ را گوش می کنند که انقلابیون در ایران پیروز شدند و رادیو تلویزیون را فتح کردند وگوینده رادیو اعلام کرد که این صدای انقلاب اسلامی ایران است. (22 بهمن سال 1357). دو روز بعد ازانقلاب پیش سرهنگ ماموری رفتیم و گفتیم تکلیف ما چیست؟ که ما را بعنوان خائن به ایران بر می گردانند. سرهنگ ماموری در جواب گفت شما افتخار مملکت هستید. !!! آری خائن به مملکت بعد دو روز افتخار مملکت می شود. بعد ها مشخص شد این اعلامیه ها را دانشجویان ایرانی دانشگاه های ایالت های دیگر در پایگاه پخش می کردند. دانشجویانی که ادعا می کردند به خاطر بیکاری و کم پولی ماهیانه 300 دلار از سفارت روسیه ( شوروی سابق) در آمریکا پول می گرفتند تا تظاهرات ضدشاهی برپا کنند. بعد چند روز کلا اثری از افسران رابطایرانی نبود و معلوم نشد آن ها به کجا فرار کردند. بعد از سقوط شاه آمریکایی ها از ما می خواستند که می توانید در اینجا بمانید و شما پناهنده نمی شوید و ماننده هر شهروند دیگر با دادن کار در اینجا بمانید. من شاگرد اول کلاس شدم آن ها شاگردان اول کلاس را بعنوان مستشار انتخاب می کردند. هرچه تبلیغ کردم که بمانم نپذیرفتم. آنها علت آن را جویا شدند که دولت آمریکا این همه به شما امتیاز می دهد ولی شما نمی پذیرید. علت آن را این گونه بیان کردم که من با هزینه شخصی خود به اینجا نیامدم، بله آن هزینه هایی که برای تحصیلم خرج شده از انسان های بد بخت و بیچاره مالیات گرفته شده تا بتوانم به آن ها خدمت کنم. با این جواب افسر آمریکایی پاسپورتم را بطرف من پرت کرد و گفت شما دیوانه هستید حالا می توانید به ایران بروید و به زودی پشیمان خواهید شد.

با سلام موشکهای هوا به هوای مادون قرمز جنگ افزاری برای تمام دوران باورود پیشرانه های جت به عرصه رزم هوایی از اواخر جنگ دوم جهانی ، تقریباً تمامی کارشناسان این حوزه بدنبال طراحی و تولید جنگ افزاری بودند تا تاخت و تاز جتهای رزمی در پهنه آسمان را تا حد قابل قبولی محدود نمایند . از یک نظر ظهور توپهای با نواخت تیر بالا ، یک راه حل موقت بشمار می آمد ، با این حال جنگ کره نشان داد که دوران استفاده از چنین تسلیحاتی در رزم هوایی ( البته به تنهایی ) بسرآمده و باید در جستجوی راه حل جدیدی بود . به شکل خلاصه ، این نیازمندی ، موجب ظهور مهمات جدیدی شد که اکنون موشکهای هوا به هوای مادون قرمز نامیده میشود. با این وصف ، بخش جستجوگر موشکهای مادون قرمز ، برای عملکرد بهینه ، نیازمند به استفاده از مواد شیمیایی خاصی داشت که قادر باشد تا نسبت به تشعشع حرارتی خروجی پیشرانه های جت ، واکنش مناسبی داشته باشد . تا حال حاضر ، در تولید بخش جستجوگر موشکهای مادون قرمز بطور معمول از دو ماده شیمیایی سولفید سرب و ایندیوم آنتی مونید استفاده می گردد که عملکرد آن در طول موجی در حدود 3 میکرومتر ( در صورت استفاده از سولفید سرب ) و 6 میکرومتر ( درصورت کاربرد ایندیوم آنتی مونید ) صورت می پذیرد . بدین ترتیب ، طبق یک قاعده کلی ، درجریان وقوع یک رزم هوایی نزدیک ، هر چه هدف ، سرعت بیشتری داشته باشد ، ردیابی و انهدام آن ، آسان تر خواهد بود . صرفا" برای میلیتاری / MR9

با سلام: آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت سوم) ارتش ایلات متحده آمریکا از چهار 4 نیروی هوایی, نیروی زمینی, نیروی دریایی و تفنگ دار دریایی تشکیل شده است. خدمت سربازی در ارتش ایالات متحده آمریکا در زمان صلح اختیاری و در زمان جنگ اجباری می شود. اما بخاطر نبودن شغل در این کشور, اکثر جوانان از پسر و دختر خدمت سربازی را بعنوان یک شغل برای کسب درآمد انتخاب می کنند. مدت زمان خدمت سربازی بسته به سختی و راحتی خدمت به 4 گروه تقسیم می شود. 1- خدمت در نیروی هوایی 4 سال است. ( AIR FORCE) 2- خدمت در نیروی دریایی 3 سال است. (NAVY) 3- خدمت در نیروی زمینی 2 سال است.(ARMY) 4- خدمت در تفنگدار دریایی 1 سال است.(MARINE) راحت ترین خدمت در نیروی هوایی با 4 سال و سخت ترین در تفنگ دار دریایی با یک سال خدمت می باشد. سربازان در طی خدمت درست مثل یک پرسنل کادر کلیه آموزش های تخصصی و غیره را اموزش می بینند و درست حقوق مشابه پرسنل کادر اما کم تر از آن حقوق می گیرند. پس از اتمام دوره سربازی بعنوان پرسنل کادر ادامه خدمت می دهند. من از یک سرباز تفنگدار دریایی راجع به آموزش آن ها سوال کردم, وی گفت ما در زمستان باید با پوتین یخ آب یک رود خانه را بشکنیم و ارتفاع آب تا حدود گردن را از میان ان عبور کنیم چه کسی جرعت دارد نرود.!!! یا در هنگام آموزش نقشه خوانی جیره غذای ما را در یک ظرف در بسته در گوشه ای زمین یا جنگل پنهان می کنند و با دادن گرای قطب نما باید غذا را پیدا کنیم یا اگر نتوانیم از گرسنگی هلاک شویم. شکار درندگان و خزندگان ماننده مار و کباب کردن آن در بیابان و جنگل از دیگر آموزش های زنده ماندن می باشد. تفنگ داران دریایی به خاطر آموزش هایسفت و سختی که دیده اند, شروع کننده حمله در وحله اول به دشمن می باشند. تفنگ داران دریایی دارای ناو ناوچه, هواپیما هلی کوپتر و سایر ادوات جنگی زمینی می باشند.شما درخلیج فارس مشاهده می کنید که همیشه ناو جنگی تفنگ داران دریایی آمریکا منتظر حمله هستند نه نیروی دریایی امریکا. رنگ لباس تفنگ داران دریایی پلنگی خاکی با لکه هایی از رنگ سبز بود. آن ها سخت ترین مانور ها رابرای شکست دشمن انجام می دهند. در خدمت سربازی فرقی بین یک پسر و دختر نیست همه بصورت مخلوط به نسبت قد در صف اول الی آخر قرار می گیرند و سینه خیز رفتن و کلاغ پر ساده ترین آموزش های آنان است.در همه جا دختران و پسران سرباز در کلاس درس, نهارخوری باشگاه های شبانه ( دانسینگ) باهم هستند و فقط خوابگاه آن ها جداست. در خواب گاه دختران روزانه نگهبانی بصورت اجبار از کلیه دختران انتخاب می شود که در راس ساعت خاص نگبانی آن ها شروع می شود و محل استقرار آن ها ابتدای پلکان ورودی خواب گاه می شود. در ایران قبل از انقلاب هم دختران هم ماننده پسران برای شغل نظامی استخدام می شدند, اما آموزش نظامی آن ها سوا و کلاس درس آن ها هم سوا بود. و در سر صبحگاه بصورت صف مجزا می ایستادند. یک از دختران کلاس می گفت فرمانده ما به ما گفت با ایرانی و عرب زیاد صحبت نکنید چون آن ها فرهنگ ما را نمی فهمند و اگر یک دختر با آن ها صحبت کند فکر بد می کنند. در فرهنگ امریکا اگر دو پسر ایرانی که پس ازمدتی هم دیگر ندیده اند بهم برسند طبق معمول به هم دست میدهند و همدیگر را می بوسند چیزیکهبطور معمول در بین تمام ایرانیان حتی در کشور خودمان هم معمول است. اما در آنجا بوسیدن دو پسر یا مرد را بد می دانستند و فکر می کردند این ها همجنس گرا هستند!!! اما اگر در آنجا یک پسر و دختر هم دیگر را ببوسند خیلی خیلی عادی است.!!! ( البته فقط گونه ها را نه لب ها را). در کلاس درس ما در آمریکا دختر و پسر بصورت مخلوط در کلاس و میز بود. در هنگام ترک کلاس شاگردان آمریکایی اعم از پسر و دختر می بایست کلاس را تمیز می کردند و طی می زدند, ولی ما ایرانی ها از این کار مستسنی بودیم و از ما نمی خواستند. انشا ا... در قسمت چهارم مطالب دیگری عنوان می شود.

با سلام: در این پست شما را با نحوه آموزش و اعزام پرسنل نیروی هوایی ایران و اعزام آن ها به ایالات متحده آمریکا قبل از انقلاب و بعد از آن آشنا می کنم امید است مورد توجه کاربران عزیز قرار گیرد. لازم به ذکر است این پست به سفارش مدیر محترم و دوست عزیز MR9 نگارش می شود. پرسنل نیروی هوایی قبل ازانقلاب پس از استخدام در نیروی هوایی و گذراندن دوره آموزشی و سپس پس از گذراندن کلاس زبان انگلیسی آمریکایی و بعضی موارد کلاس های تخصصی برای امتحان زبان انگلیسی جهت اعزام به خارج می بایست در یک سالن بزرگ جهت امتحان حضور می یافتند و کسانی که بالاترین نمره امتحانی را می گرفتند از نمره 100 شروع و پائین ترین نمره ها معمولا بین 75 الی80 بود. پس از اعزام به آمریکا پرسنل ابتدا به پایگاه هوایی آموزشی لک لند در نزدیکی شهر سان آنتونیو در ایالت تگزاس اعزام می شدند. و پس از گذراندن مجدد در کلاس های زبان تکمیلی به سایر ایالت های آمریکا بر حسب تخصص و رسته اعزام می شدند. در کلاس های تخصصی از ملیت های مختلف از جمله آمریکا, انگلستان, آلمان, ایران و ... در یک کلاس حضور داشتند. پس از گذراندن این دوره ها یا به ایالت های دیگر می روند و یا یا با تکمیل دوره و دریافت گواهی نامه ازطرف نیروی هوایی آمریکا به ایران باز می گردند و مشغول خدمت در پایگاه های مختلف بر حسب تخصص و رسته می شوند. این دوره ها معمولا چند ماهه و حتی تا دو سال هم طول می کشید. من در سال 1355 استخدام و پس از تکمیل زبان انگلیسی آمریکایی و تکمیل دروس الکترونیک در ایران که همگی به زبان انگلیسی بود, درسال 1357 به کشور آمریکا اعزام شدم و یک سال بعد از انقلاب یعنی در سال 1358 پس از تکمیل دوره و گذراندن واحدهای تخصصی درسی و دریافت گواهینامه از سوی نیروی هوایی آمریکا به ایران برگشتم.بعلت طولانی شدن این پست جزئیات را در پست بعدی نگارش می کنم.

با سلام ترکیب آموزش / سخت افزار ، تعیین کننده برتری هوایی به سختی می توان تاثیر قاطع برتری هوایی را در نبردهای صورت گرفته در قرن گذشته میلادی، انکار نمود . این مساله بخصوص در جریان مراحل نخست جنگ فرسایشی ایران- عراق (1988-1980) بوضوح قابل مشاهده است ، در حالی که نیروی هوایی ایران بشدت از تصفیه های بعد از انقلاب ، تضعیف شده بود ، اما با بازگشت پرسنل آموزش دیده که بعضاً بدون علت خاصی ، بازداشت شده بودند ، نفس نیروی هوایی عراق از همان ابتدا گرفته شد . بعنوان مثال ، در تاریخ 1359/7/8 ، در حالی که فقط هشت روز از شروع رسمی تجاوز عراق به حریم جمهوری اسلامی ایران می گذشت ، دو فروند جنگنده/ بمب افکن F-4E نیروی هوایی مسلح به 6 تیر مهمات مارک -82 ، یک زاغه مهمات عراقی را در فاصله 11 مایلی (20 کیلومتری اهواز) هدف قرار داده و منهدم نمودند . اما نکته جالب این ماجرا در انهدام این هدف نبود ، چرا که به شکل تصادفی ، یک خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز که با تاکسی در امتداد بخش غربی اروند رود در حال حرکت بود ، بوضوح متوجه یک فروند فانتوم ایرانی شد که در ارتفاع 30 متری سطح زمین پرواز می کرد . هواپیما دور زد و به شکل روشن تلاش کرد تا تاکسی را در راید دوم ، از هستی ساقط کند، اگر چه این داستان عجیب به نظر می رسد ، اما در عین حال آزادی عمل فانتوم های ایرانی را بر فراز جبهه های نبرد بخوبی اثبات می نمود .

با سلام سیبرهای ایرانی در پاکستان در اوج روابط ایران و پاکستان ، نیروی هوایی ارتش پاکستان که در جنگ 1965 بخش قابل توجهی از سازمان رزم خود را از دست داده بود ، در قالب اسکادران هفدم ، نمایش هوایی قابل تحسینی را به مناسبت روز نیروی هوایی در برابر دیده گان پهلوی دوم برگزار نمود ( اکتبر 1966 / مهر 1345) نمود . این نمایش نه تنها ، تشکر کوچکی از ایران برای پشتیبانی های پیدا و نهان از این کشور در برابر هند بود ، بلکه بیشتر بدان خاطرصورت گرفت که دست و دلبازی قابل توجه پهلوی به نحوی جبران شود . نیروی هوایی پاکستان بدلیل ضربات قابل توجهی که در برابر هند متحمل شده بود ، برای بازسازی نیروی هوایی خود دست به دامان ایران شد و بدلیل حضور در پیمان سنتو ، از شانس خود بخوبی بهره برداری نمود . در این زمان نیروی هوایی ایران درصدد بود تا تمامی سیبرها و تاندرجتهای خود را بازنشست نموده تا شرایط برای جذب تعداد بیشتری از جتهای جدید F-5A فراهم گردد . به همین بهانه ، ایران به شکل صوری ، به سال 1966 تعداد 90 فروند جت کاناداایر F-86 MK.6 را بواسطه یک شرکت سویسی خریداری نمود و به بهانه کمبود تاسیسات فنی جهت بازبینی و ارتقاء این جتها ، همه آنها را به پاکستان ارسال نمود . با این خرید غیر قابل باور ، نیروی هوایی پاکستان موفق شد در اوج تحریم ها ، سه اسکادران هفدهم ، هیجدهم و نوزدهم خود را بازسازی نماید و این هواپیماها در جنگ بعدی با هند ( 1971) نقش غیر قابل تصوری را ایفا نمودند .

سمت راست : استاد مرحوم سرهنگ خلبان کریم رفاهی‌ ، سمت چپ استاد سرهنگ محمود اسکندری استاد تمام نشدنی‌ نیروی هوایی‌ ارتش جمهوری اسلامی ایران کریم رفاهی‌ اولین خلبان شکاری ر‌ه گیر شبح مکدانل داگلاس اف-۴ ایی فانتوم دو بودند که موفق شدند میراژ اف-۱ عراقی‌ را شکار کنند ، این شکار برمیگردد به تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۶ که ایشان به همراه کابین عقب شان استاد بزرگوار بهمن صلاح اندیش که با هدایت رادار و کنترل شکاری منطقه غرب کشور به سمت تارگت هدایت میشوند و با موفقیت میراژ اف-۱ را مورد اصابت قرار میدهند شما را دعوت میکنم به گوش دادن به مکالمه رادیویی بین استاد کریم رفاهی و افسر کنترل شکاری http://www.aparat.com/v/coGvA

        2FL  هواپیمایی تک نفره برای پرواز های تفریحی ست که از طراحی به شدت غیر معمولی برخودار است و در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی در سویس به طراحی و تولید رسید . این پرنده با عباراتی همچون "هواسر بدون نشیمن سخت بال " یا گلایدر پا برخاستی توصیف شده است . Canard 2FL  زاییده ذهن خلاق هانس فارنر مهندس ایرودینامیک سوئیسی ، بود . این پرنده دارای یک بدنه ی باریک که فقط به قدر بزرگ بود که بتواند صرفا خلبان را در حالت نشسته در خود جای دهد ، درب هایی در زیر بدنه که خلبان پاهای خود را از ان بتواند خارج کند تا نقش پیشران جهت برخاستن از زمین و نیز ارابه ی فرود را ایفا کند . پیش بال (کانارد) نسباتا بزرگی در نوک دماغه این پرنده قرار دارد ، و همان طور که از نام آن بر می آید از ویژگی های شاخص طراحی ان است . بخش اصلی تامین کننده ی برا ، بالی ست که در پیکره بندی خاص این پرنده در بالای دم V شکل آن قرار گرفته است . ایرفیول (سطح مقطع) بکار رفته در کانارد دارای طراحی " Wortmann FX-67-170 " می باشد .از توسعه بیشتر این کانسپ طرح Canard Aviation Canard SC پدید آمد که به تولید انبوه رسید .           مشخصات عمومی ·         Crew: 1 ·         Length: 4.5 m (14 ft 9 in) ·         Wingspan: 13.5 m (44 ft 3 in) ·         Wing area: 13 m2 (140 sq ft) ·         Airfoil: Wortmann FX-67-170 ·         Empty weight: 50 kg (110 lb) Performance ·         Never exceed speed: 100 km/h (62 mph; 54 kn) ·         Maximum glide ratio: 31 ·         Rate of sink: 0.6 m/s (120 ft/min)   ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////   با تشکر از sedmammad

  Aeroprogress T-720  پروتوتایپ یا صرفا کانسپتی ، روسی و ظاهرا متعلق به دهه 90 میلادی ست که ناکام مونده و اطلاعات بسیار ناچیزی از این پروژه در سطح نت وجود داره که در حد همین چند خطی ست که خدمت شما ارائه میشه : Aeroprogress T-720 هواپیمایی 2 سرنشینه و سبک وزن  بود که به منظور انجام  ماموریت های آموزشی و پشتیبانی نزدیک هوایی طراحی شد . این پرنده دارای 8 جایگاه حمل سلاح در زیر بال ها و یک پاد حمل توپ در زیر بدنه بود . حداکثر وزن برخاست آن 4500 کیلوگرم ، حداکثر سرعت آن 750 کیلومتر بر ساعت ، و برد آن معادل 1400 کیلومتر عنوان شده است و نیروی پیشران آن را یک دستگاه موتور توربوپراپ RKBM TVD-1500  با توان  970 کیلو وات که مجهز به ملخی با 6 تیغه بود تامین می کرد . 

اولین بمباران هوایی ثبت شده با هواپیما    جولیو گاوتی ( Giulio Gavotti ) یک افسر خلبان ایتالیایی بود که در طی جنگ لیبی ( بین عثمانی و ایتالیا - 29 سپتامبر 1911 تا 18 اکتبر 1912 ) ، روز اول نوامبر 1911 با یک هواپیمای تک باله از نوع Etrich Taube روی مواضع عثمانی ها پرواز کرد و چهار بمب دستی با وزن حدود 4 پوندی را از ارتفاع 600 پایی به پایین پرتاب کرد. در انفجار این بمبها به کسی آسیبی نرسید.    جولیو کاوتی روی هواپیمای دوباله فارمن - رم 1910   بعدها عثمانی ها ادعا کردند که بر اساس معاهده اول لاهه ( 1899 ) ، هر گونه پرتاب بمب از بالونها را ممنوع است و این کار نقض این کنوانسیون بین المللی محسوب می شود ؛ در مقابل ایتالیایی ها به این مورد متوسل شدند که این قانون شامل هواپیماها نمی شود .   هواپیمای تک باله Etrich Taube اولین هواپیمای نظامی بود که توسط آلمانی ها به شکل انبوه تولید شد.   منبع

فراتر از میدان دید        در پایان جنگ سرد ، نیروهای هوایی طرفهای متخاصم بلوک شرق و بلوک غرب ، به جنگنده / رهگیرهایی مجهز شدند که قادر بودند رادارهای نسبتاً کار آمد پالس/ داپلر را حمل و استفاده کنند . این رادارها ، بدلیل قابلیتهای تا آن زمان  اعجاب آور خود ، می توانستند اهداف متحرک هوایی را از فاصله 40 ناتیکال مایلی  ، حتی در صورت اجرای تاکتیکهای پرواز سینه مال (  پرواز در نزدیکی سطح زمین برای در امان ماندن از تشعشعات رادارهای دفاع هوایی ) ، کشف و روی آن قفل نمایند .   این قابلیت که عمدتاً با عنوان " قابلیت  نگاه به پایین / شلیک به پایین " از آن نام برده می شود ، یک جهش بسیار قابل توجه  نسبت به رادارهای کنترل آتش جنگنده های رزمی در دهه 60  و 70 میلادی بشمار می رفت و این ، بدان معنی بود که  این رادار ها با حذف کلاترهای ناشی از برخورد امواج به سطح زمین  می توانند هدف را سریعتر کشف نموده و  موشکهای هوا به هوای فامد ( فراتر از میدان دید ) را با دقت بیشتری بسمت اهداف هدایت نمایند .