نارنجک انداز های صادراتی ایران: نارنجک انداز 30 میلیمتری تیربار نارنجک انداز های 38 میلیمتری نارنجک انداز های 40 میلیمتری نارنجک انداز های 40 میلیمتری تیربار جزئیات:

چند نمونه از تجهیزات انفرادی ایرانی برای صادرات پوشاک برای هوای بسیار سرد برای محدوده دمایی 33- تا 7+ درجه سانتی گراد کفش ضد مین عنکبوتی مقاومت در برابر 100 گرم تی ان تی کلاهخود جنگی و سنگر انفرادی حفاظت فردی در برابر گلوله جلیقه ضد گلوله تیشرت ضد گلوله و جلیقه ضد گلوله VIP

روح تازه به ببرهای تایلندی تسلیح تایگرهای نیروی هوایی سلطنتی تایلند به رادارهای AESA و اولین حضور این گونه ( F-5 TH) در نمایشگاه هوایی سنگاپور نیروی هوایی ارتش تایلند در جریان نمایشگاه هوایی سنگاپور از پیشرفته ترین بروزرسانی جتهای تایگر که از یک نظر ، یکی از بهترین ارتقاءهای اجرا شده بر روی این جنگنده دهه شصت بشمار می رود را به نمایش گذاشت . این نمونه ، درواقع ، نوسازی گسترده ای را در مقایسه با گونه اولیه جنگنده F-5E تایگر-2 که نخستین بار در سال 1972 بخود می بیند . نمونه تایگر-2 ، به نوبه خود ، گونه ای مدرنیزه شده ازجنگنده F-5A فریدم فایتر است که بعنوان یک پیکربندی سبک در دهه شصت به دنیای هوانوردی نظامی معرفی گردید . این جنگنده که برای نخستین بار درسال 1959 پرواز نمود ، به مشتریان جهان سوم تسلیحات آمریکایی ارائه می شد و بدلیل هزینه های پایین عملیاتی ، بسرعت به یک سخت افزار رزمی محبوب برای اجرای ماموریتهای هوا به هوا و هوا به زمین تبدیل گردید .این هواگرد بدلایلی از جمله ، وزن سبک ، پایداری پایین رزمی ، رادار ضعیف و قابلیتهای مشخص در حمل مهمات ، پتانسیل محدودی برای رقابت با جتهای پس از خود داشت ، اما نکته اصلی برای در خدمت ماندن این هواگرد ، مقرون به صرفه بودن عملیاتی نگاه داشتن آن بشمار میآمد . با این وصف ، گونه F-5 TH درا واخر 2019 وارد خدمت نیروی هوایی تایلند شد و حداقل یک اسکادران از این جتهای ارتقاء یافته در پایگاه هوایی Ubon در نزدیکی مرز کامبوج مستقر گردید . این جنگنده ها که احتمالا" پیشرفته ترین گونه موجود از تایگرهای عملیاتی در جهان هستند ( در کنار گونه مشتق شده "کوثر " ایرانی و تایگرهای تایوانی ) ، یک ویژگی بارز را یدک می کشند و آن ، تطبیق رادار AESA با یک پیکر بندی رزمی نسل 2 است . نصب این سامانه راداری ، به خدمه هوایی تایگرهای تایلندی ، امکان میدهد تا آگاهی موقعیتی مطلوب تری را نسبت به نسخه های قبلی خود ، در اختیار داشته باشند . علاوه براین ، جتهای فوق ، به خط ارتباط داده ای جدیدی مجهز میشوند که میتواند امکان برقراری ارتباط با جتهای رزمی پیشرفته تری نظیر گریپن و اف-16 را فراهم نماید . با این وصف ، هنوز اطلاعات موثقی در تسلیح این جنگنده به موشکهای هدایت شونده راداری منتشر نشده ، ولی درصورت عدم صحت این امر ، احتمالا" همچنان موشکهای منسوخ نیمه فعال راداری AIM-7 اسپارو بعنوان سلاح اصلی این جتها ، بخدمت خود ادامه میدهد . در گذشته ، نیروی هوایی سنگاپور و تایوان ، تایگرهای در حال خدمت خود را به موشکهای هدایت شونده فعال راداری AIM-120B و SKY SWORD II مسلح نموده بودند .براساس داده های موجود ، توپهای نسخه ارتقاء یافته F-5 TH بطور کامل حذف شده تا امکان نصب یک رادار سنگین تر ، در عین حفظ قدرت مانور فراهم شود ، اما قابلیتهای رزم نزدیک این گونه با حذف توپها، محدودتر شده است . این هواگرد رزمی علیرغم تعلق به نسل دوم جنگنده های جت ، با یک ارتقاء مناسب و منطقی و با کمی ارفاق ، در رده جتهای رزمی نسل +4 قابل طبقه بندی است که در مقایسه، می تواند با جتهای سنگین تر F-16V که در حال حاضر در بازار تسلیحات هوایی جنوب شرق آسیا عرضه شده ، رقابت نماید . از راست به چپ : کابین گونه F-5S نیروی هوایی سنگاپور ، کابین ارتقاء یافته تایگرهای3 نیروی هوایی شیلی توسط صنایع IAI پی نوشت : 1- بن پایه 2- به بروزرسانی یک هواگرد دهه شصت- هفتاد و تبدیل آن به یک هماورد جدی برای جتهای سنگین تری نظیر F-16V دقت کنید ، رادار AESA ، موشکهای فامد ، تعویض نمایشگرهای کابین ، کلاه پروازی سازگار با مهمات جدید . اینکه دائم ومستمر عرض می شود بروزرسانی تابع یک سری قواعد و چهارچوبهای مشخص واستاندارد شده خواهد بود ، بطور دقیق منظور چنین نمونه هایی است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم الله الرحمان الرحیم سرباز سرو با سلام خدمت تمامی دوستان و اساتید میلیتاری  همونطور که میدونین چند سالی هست که در ایران تلاش شده تا تجهیزات سربازان استاندارد سازی بشه و در این راستا پروژه های مختلفی کلید خورده که متاسفانه هیچ کدوم به طور کامل به ثمر نرسیده یا به طور کامل عملی نشده ... اما خوشبختانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تونسته با استاندارد کردن تجهیزات نیروهای صابرین هر چند دستُ پا شکسته نشون بده که به این امر توجه ویژه داره و به دنبال بالا بردن اثر بخشی نیرو های خودش در میدان نبرد هست تصاویری که پس از شهادت نفرات عزیز این نیرو منتشر میشه تا حالا نشون داده که صابرین از تجهیزات مناسبی برخوردار هست اما با این حال به نظر میاد به صورت استاندارد در نیومده و اصطلاحا نیرو ها "شلخته" تجهیزات بندی می کنن         برای مثال مشخص نیست که یه rifleman یا Machine Gunner از چه تجهیزات و چه سطحی از محافظت باید برخوردار باشه و چه قدر امکان شخصی سازی داره و یا این که آیا نیرو مجاب به این هست که حتما از استاندارد تعیین شده تبعیت کنه و در صورت رعایت نکردن مورد مواخذه قرار بگیره یا خیر ... به هر حال   امسال در نمایشگاه آیپاس 2016 ، با پروژه ای آشنا شدم تحت عنوان "سرباز سرو" که تا حدودی امیدوار کننده بود ... به نظر مسئولین این پروژه بیشتر تمرکز خودشونُ روی شبکه محور کردن سرباز سرو گذاشتن که باعث شده یه سری مزیت ها و یک سری نقاط ضعف رو بوجود بیاره که در ادامه اون ها رو ذکر می کنم اما قبل از ورود به این قسمت می خوام یه نقدی داشته باشم به البسه و تجهیزات محافظتی این پروژه   البسه  لباس مورد استفاده در این پروژه از نوع combat fatigues هست که از الگوی دوخت جدید تری نسبت به لباس های استاندارد سرباز ها و کادری های حال حاضر نیروی های مسلح برخوردار هست و خب این موضوع یه مزیت محسوب میشه  اما این که این لباس مناسب برای پروژه ی سرباز آینده هست یا خیر باید بگم که خیر نیروهای ویژه در اکثر کشور ها در حال حاضر از نسل جدیدی از لباس ها استفاده می کنن که از استاندارد های نظامی زیادی چه در دوخت ، چه در نوع پارچه و چه در رنگ برخوردار هستن و راحتیُ اثر بخشی بالایی رو برای نیرو ها به ارمغان میارن مزیت هایی مثل آنتی باکتریال بودن ، ضد عرق بودن با قابلیت تنفس پذیری بالا ، کاهنده اثرات گرمایی و... ، این ها بزارین کنار الگوی دوخت بسیار کاربردی این لباس ها      الگوی استتار مورد استفاده هم در سرباز سرو ازنوع استتار شکلاتی و دیجیتال صحراییهست که اثر بخشی خوبی در جغرافیای ایران از خودشون نشون دادن به خصوص دیجیتال صحرایی اما با توجه به صحبت هایی که با کلنل عزیز داشتیم ایشون معتقد بود که بهترین الگو برای ایران چیزی بین مولتی کم و دیجیتال صحرایی هست تا بهترین نتیجه حاصل بشه ... خب این موضوع بر میگرده به همکاری دفتر طراحی سرباز سرو با شرکتی مثل ساتر سبز که متاسفانه تولیدات این شرکت دست کم یه 15 ، 20 سالی از استاندارد های روز نظامی عقبه !       پوتین خوشبختانه در این زمینه شرکت های ایرنی مثل بهمن خوب عمل کردن و محصولات مناسبی رو برای نیرو های نظامی تولید می کنن. که بعضی از تولیدات رو میتونین در تصاویر مشاهده کنین    حفاظت متاسفانه سرباز سرو در بخش حفاظت به شدت ضعیف عمل کرده  با این که در ایران تولیدات خوبی در این زمینه داریم ولی خبری از استفاده از این محصولات در سرو مشاهده نشده  ... برای مثال کلاه مورد استفاده در این پروژه ظاهرا از نوع tactical lightweight helmet هست منتهی نکته ی وحشتناک ماجرا اینه که مربوط میشه به airsoft و هیچ گونه محافظتی رو فراهم نمی کنه و صرفا ظاهر نمونه ی اصلی رو داراست نمونه ی ایرسافت قیمت نمونه ی نظامی این کلاه های چیزی حدودی 700 دلار هست که اگر صادقانه بخوام نظرم رو بگم ، عمرا تولید نمونه ی اصلیش صرف داشته باشه ، دلیل استفاده از این کلاه هم بر میگرده به تطبیق خیلی زیادش با تجهیزاتی مثل دید در شب و گوشی های هوشمند جدید (electronic hearing protection ) که قابلیت فیلتر کردن و حذف صدای تیراندازی رو در کنار تقویت قدرت شنیداری سرباز ، داره ... البته در بخش تجهیزات الکترونیک بیشتر در موردشون صحبت می کنم اما کلاه ، به نظر بهتره از همون کلاه های pasgt استفاده بشه که در ایران هم به تولید میرسه و سطح حفاظت یکسانی با نمونه های جدید داره یا در بهترین حالت نمونه ی بروز شده ی این کلاه مورد استفاده قرار بگیره ...   کلاهخود pasgt تولید ایران   جلیقه  جلیقه ی مورد استفاده در این پروژه اصلا مناسب نیست و صرفا یک جلیقه خشاب محسوب میشه و محل قرار گیری تبلت و پردازنده درش در بدترین نقاط ممکن در نظر گرفته شده  خبری از پلیت سرامیکی نیست ، و کولار هم مشاهده نشده پردازنده ی اصلی دقیقا در قسمت پشت سرباز قرار گرفته که به هیچ عنوان مکان مناسبی نیست ، هم آسیب پذیری خود پردازنده میره بالا هم قابلیت حمل کوله پشتی رو از سرباز صلب می کنه شرایطی رو در نظر بگیرین که نیاز باشه سرباز سریعا به پشت دراز بکشه یا سریعا سینه خیز بشه ... قطعا سیتم دچار آسیب میشه ...!  بهتره به فکر طراحی یک جلیقه خشابی باشن که قابلیت استفاده و پوشیده شدن بر روی جلیقه های ضد گلوله ی تولید داخل و یا قابلیت حمل پلیت سرامیکی یا استیلُ دارا باشه و در عین حال مکان یابی مناسبی برای تجهیزات الکترونیک درش انجام گرفته باشه برای مثال بهتر بود پردازنده ی اصلی در بغل جلیقه و در یک کیف مجزا تعبیه میشد    نصویر جلیقه ی تولید داخل    تصویر نوعی پلیت کریر ( معمولا پلیت استیل AR500 درشون استفاده میشه که به راحتی گلوله های ثاقب 51*7.62 رو دفع می کنه ... )   تصویر chest rig d3 ، یکی از بهترین جیب خشاب های حال حاضر دنیا که قابلیت تطبیق بالایی با انواع پلیت کریر ها و جلیقه های ضد گلوله رو داره     سلاح سلاح مورد استفاده در این سیستم به نظر تنها مزیتش هست ... اسلحه ی مصاف که جداگانه در تاپیکی مجزا نقدش کردم  مقایسه کنین با اسلحه ی سما و ببینین در این سال ها چقدر پیشرفت کردیم      تجهیزات الکترونیک و قابلیت ها   این سیستم تشکیل میشه از یک پردازشگر اصلی ، یک باتری 10 هزار میلی آمپر ساعتی با توان شارژدهی 4 یا حداکثر 5 ساعته ، نشانگر دوست از دشمن ، نمایشگر قابل اتصال برو روی دست ، دوربین ، هدست هدایت استخوانی ، تشخیص دهنده ی علائم حیاتی و صفحه ی کلید کنترل که خودش شامل دکمه ی کنترل بیسیم ، ارسال اطلاعات سرباز برای نیرو های دیگه و فرماندهی ، دکمه ی ریست و... میشه  این که این سیستم خوبه ، لینک می کنه نیرو های رو ، قابلیت ارسال تصاویر داره و... همه خوبه ولی من می خوام معیابش رو بگم     متاسفانه جنس پردازش گر پلیمری هست و در صورتی که اکثرا یونیت پردازشگر در نمونه های خارجی آلمینیومی هست تا بقاع پذیری بالایی در میدون جنگ داشته باشن باتری عملکرد ضعفی نسبت به نمونه های مشابه خارجی داره و زمان خیلی کمی رو میتونه شارژدهی کنه نشانگر دوست از دشمن خیلی بزرگ هست و در جای بدی تعبیه شده . برای مثال میتونستن روی کلاهخود تعبیه اش کنن و با در نظر گرفتن باتری جداگانه اونُ از سیستم اصلی جدا کنن مورد دیگه هم اینه که به خاطر داشتن چراغ بزرگ ، در صورت استفاده در شب در تجهیزات دید در شب نور زیادی ممکنه از خودش تولید کنه که با توجه به مجهز بودن دشمنان به این سیستم ها به راحتی باعث لو رفتن مکان سرباز ها میشه ... نمایشگر و تبلت در نظر گرفته شده محافظت خیلی ضعیفی دارن و در صورت وارد شدن ضربات جزئی به راحتی از سرویس خارج میشن در صورتی که تبلت های نظامی مورد استفاده در پروژه های سرباز آینده ی کشور های دیگه قابلیت بقاع پذیری و محافظت بالایی دارن  نمونه های خارجی اکثرا از نمایشگر چشمی و دوربین روی اسلحه برخوردار هستن که بهتر از نمایشگر روی دست عمل می کنن  هدست مورد استفاده شاید عملکرد خوبی داشته اما مناسب محیط نبرد نیست ، گوشی های نظامی جدید قابلیت محافظت بالایی دارن و به راحتی صداهای انفجار و شلیک رو فیلتر می کنن و در عین حال باعث تقویت صدای های دیگه میشن برای مثال اگر شلیک در کنار شما صورت بگیره سیستم در کسری از ثانیه صدای شلیک رو فیلتر ولی صدای پچ پچ سرباز کناری تون رو به وضوح پخش می کنه  ! [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10203/HP051_500_1.JPG][/url] صحبت آخر  به نظر این پروژه صرفا یک نمونه ی اولیه هست و راه زیادی برای به بلوغ رسیدن در پیش داره ، به هر حال جا داره از این گروه حمایت بشه تا بتونن نمونه های بهتری رو طراحی کنن بنده هم به دلیل کم بودن اطلاعاتم در این زمینه و تنها مطالعه بر روی سیستم مشابه ratnik روسی زیاد نتوسنتم تخصصی نقدش کنم و همونطور که خودتون دیدین و خوندین بیشتر نظر شخصیه خودم رو در مورد سرو گفتم ( احتمالا خیلی سخت تونستین بخونین ، چون اصلا ویرایش نکردم و همونطور که حرف زدم تاپیکُ هم نوشتم و از این بابت معذرت می خوام ، حسش نیست ... یه چند وقتی هست دچار این مشکل شدم ) از دوستان و اساتید هم خواهش می کنم در تکمیل کردن این تاپیک بنده رو یاری کنن با تشکر فقط برای میلیتاری نویسنده : محمد سالم اسرمی

جنگ شبکه محور به سبک روسی، تانکهای دوره شوروی پهپاد تجاری dji mavic خریده شده از آمازون یا علی بابا بیسیم تجاری و ارسال پیام بصورت کیلویی... در ایران لازمه که از این فاجعه عبرت بگیریم و در حد میلیارد دلاری روی یک شبه امن ارتباطی فراگیر با پهنای باند بالا کار کنیم.

استفاده ارتش اوکراین از مهمات HM-16 120mm ایرانی https://www.aparat.com/v/8MXF0 آماده سازی پهپاد FVP اوکراینی و حمله به سربازان روسی https://www.aparat.com/v/1R4o2 همکاری پهپادهای شناسایی و تانک های ارتش روسیه در عملیات تهاجمی https://www.aparat.com/v/XEaVq

برای درک بهتر نحوه عملکرد این موشک و تاثیری گذاری آن در سرکوب پدافند هوایی بد نیست نگاهی به موشک جنگ دیده ای مثل TALD بیندازیم. در دهه ۹۰ با آغاز نبرد خلیج فارس بین ائتلاف جهانی و عراق به حاکمیت صدام حسین، نیروهای آمریکا از موشک طعمه TALD یا همان ADM-141A بهره بردند. شاید این نقشی است که این روز ها پهپاد ها آنرا بر عهده دارند. همانطور که گزارش های منابع مختلف از اجرای چنین عملکردی برای پهپادهای گران-۲ روسی خبر می‌دهند. موشک TALD با ورود به منطقه اشباع پدافندی عراق آن ها را وادار به پاسخ میکرد. عراقی ها با تصور اینکه یک جنگنده آمریکایی را هدف قرار داده اند در آنروز ها خبر از هدف قرار دادن متعدد جنگنده های ایالات متحده را گزارش میکردند اما با اوت نامبر شدن سامانه های عراقی اینبار موشک هایی هارم و دیگر موشک ها و حتی جنگنده ها بر سر آنها خراب میشدند.

بسم ا... گفته شده بقایای موشک دیکوی ADM-160B MALD در استان لوهانسک کشف شده است بطور استاندارد از موشکهای دیکوی ( فریب دهنده ) برای مشغول کردن رادار دشمن و عبور موشکهای اصلی استفاده می شود براساس اطلاعات ویکی ، این موشک از هواگردهای نظیر بی-52 ، اف-16 ، اف/ای-18 ، سی-130 ، سی-17 ، تیلت روتور وی-22 ، هاریر ، یوروفایتر ، ای-10 و گریپن و بدون سرنشین های گری ایگل ، پریدیتور ، ریپر قابل شلیک است ولی احتمالا دارد بدون سروصدا با فالکروم ها و فلانکرهای اوکراینی نیز منطبق شده باشد با تشکر از جناب @bds110

Panavia Tornado GR4

سلام. قطعا باید همینطور باشه. لازم هم نیست حتما یک محصولی تولید کنیم که به شکل تولید انبوه باشه. وقتی تکنولوژی را داریم کافی است محصولی با ظاهری متفاوت و با قطعات تجاری در تعداد محدود فقط برای همین هدف طراحی و تولید بشند. اصولا شاهد به قدری موفق ظاهر شد که عملا رفت روی فاز تولید انبوه و بعد رونمایی به عنوان یکی از داشته های کشور. ولی پهپادهای تاکتیکی برای اهداف خاص میتونند اصطلاحا لیمیتد ادیشن! باشند. مخصوص سکوی باکو در خزر فرضا! بعدش رژیم باکو میتونه داد و بیداد کنه ولی اصولا چون در هر مسئله کوچکی و به دروغ بزرگنمایی و داد و فریاد کرده مشخصا متوسل به غرب و ترکیه و ... خواهد شد با بهانه حمله به امنیت انرژی جهان ولی خب ما همینطوری هم در اخر خط تحریم ها هستیم. از اونجاییکه با روس ها هم خیلی قلدری کرده احتمالا از حمایت بین المللی روس ها هم برخوردار باشیم در سازمان هایی که باید ( تنها عامل ترکیه است که روس ها ممکن هست به خاطرش طور دیگه ای رفتار کنند ) از طرفی ترکیه هم حتما باید این درک را داشته باشه وقتی به بهانه چند تروریست ( اون هم به خاطر اقدام خودش تو سرویه سر و کله اشون پیدا شد تو بخش کردنشین سوریه که اصلا خطری محسوب نمیشد ) به یک کشور لشگر کشی نظامی کرد، ایران هم حق داره به خاطر صهیونیستها و تکفیریها و اظهارات خود صهیونیستها مبنی بر همکاری با باکو ضد ایران کاری بکنه و این حداقلی ترین کار هست. درک نکرد هم که هیچ. میمونه تلافی باکو که یا اقدام مستقیم هست که باز هیچ و جواب مشخصه! یا اقدام غیرمستقیم که با غیرمستقیم های بیشتر پاسخ میگیره. یا توسل به صهیونیستها و فضا دادن بیشتر که باز با اقدامات بیشتر باید پاسخ بگیره تا ببینیم اقتصاد غیرتحریمیش چقدر دوام میاره. عملا روی افکار عمومی جدید باکویی ها با توجه به القائات شدید از بدو کودکی و ایجاد تنفر ضد ایران و دروغگویی و بت سازی از ترکیه نمیشه حساب کرد، ولی حسینیون و گروه های مقاومت در باکو میتونند شر کشورشون را از حاکمان فاسد کم کنند. در عراق هم همینه، گروه های مقاومت در بستری فعالیت میکنند که واقعا احساسات ضد ایرانی خیلی زیاد هست در اکثریت عراقی ها ( به همان دلایل باکویی! و رسانه ساخت و تاریخی و قومیتی و ...) ولی هستند و در برابر طرح های صهیونیستی و امریکایی ضد عراق و منطقه کار میکنند.

گلوله های توپ 122 میلیمتری ایرانی ساخت سال 2023 در دست اکراینی ها !

علت نابودی تانک های روسیه به روایت تصویر https://www.aparat.com/v/rsUy3 تاثیر جلیقه ضد گلوله در نجات جان سرباز اوکراینی https://www.aparat.com/v/xjVdQ

پرواز ارتفاع پایین هلکوپتر Mi-24V از روی اتوبان https://www.aparat.com/v/ijxBD شلیک به خودی نیروهای اوکراینی https://www.aparat.com/v/BXlNL لحظه منهدم شدن تانک روسی با موشک ضد تانک (قشنگ پودر شد) https://www.aparat.com/v/y85Np لحظه انفجار انبار موشک های ضد هوایی اوکراین.دیشب روسیه به انبار موشک های ضد هوایی اوکراین در شهر پاولوگراد حمله موشکی کرد و این انبار به صورت کامل نابود شد. شدت انفجار به حدی بوده که در کیف صدای انفجار شنیده شده. https://www.aparat.com/v/8c5Pg

Fairchild A-10A Thunderbolt II

Sukhoi Su-34 Fullback

Lockheed F-117A Nighthawk

Guizhou JL-9 FTC-2000 G Mountain Eagle

Xian JH-7A Flounder پلنگ گنده ی چینی

استفاده نیروهای ویژه سپاه ایران از تجهیزات آلمانی و رونمایی از زیردریایی بدون سرنشین ایرانی در رژه ی اخیر سپاه ایران در بندرعباس تجهیزات جالبی نشان داده شد. در این رژه قایق‌های تازه‌ساخت از جمله قایق تندرو پدافند هوایی کلاس ذوالفقار به نمایش گذاشته شد . اما پنهان شده در میان بقیه ی وسایل ، یک زیردریایی بدون سرنشین و چیز شگفت‌انگیز دیگری بود "یک وسیله نقلیه پیشران غواصی کوچک (DPV)." وسیله ی کمک غواصی آلمانی: این وسیله ی کمک غواصی یک مدل آلمانی بونکس (Bonex) است . این شبیه به مواردی است که توسط نیروهای ویژه ی دریایی نخبه آلمانی استفاده می شود.(Kampfschwimmer) چگونگی دستیابی ایران به تجهیزات مدرن نیروهای ویژه غربی مشخص نیست. نمونه ایرانی در بالای یک جعبه حمل نظامی نمایش داده شد که نشان می‌دهد خرید غیرنظامی نبوده است. زیردریایی بدون سرنشین ایرانی: این زیر دریایی بدون سرنشین دارای پیشرانه‌های دیزلی-الکتریکی است که این وسیله را به بهترین صورت با رده ی زیردریایی های بزرگ بدون خدمه (XLUUV) مطابق میکند. بنابراین به طور ضعیفی با بوئینگ Orca XLUUV نیروی دریایی ایالات متحده قابل مقایسه است. با این حال، به وضوح کمتر پیچیده است و در یک وضعیت توسعه اولیه قرار دارد. مدل ایرانی به احتمال زیاد ارزانتر است! _____________________________ تلخیص و ترجمه از mehdipersian برای میلیتاری _____________________________ منبع: http://www.hisutton.com/Iranian-XLUUV-submarine-drone.html http://www.hisutton.com/Iran-IRGC-Bonex-DPV.html

آیا موشک کوثر 200 تغییر یافته ی موشک 358 است؟ سردار تنگسیری : پوشش هوایی شناورها یکی از دغدغه های فرماندهان ما بود. بنابراین بر روی شناور عاشورا، موشک کوثر 200 را نصب کردیم که 10 کیلومتر برد دارد. قایق عاشورا: موشک قایق های رونمایی شده: موشک پدافندی پرسه زن 358 : آن طور که انصارالله اعلام کرده است، این موشک 2.7 متر طول، 58 کیلو وزن و 150 میلی‌متر قطر دارد، به سر جنگی 10کیلویی مجهز است و قادر است تا برد 100کیلومتری و ارتفاع 28000 پا با شعاع کشندگی 30متری اهداف خود را منهدم کند.

تولید انبوه شکوفه هندی امضاء قرارداد 6.5 میلیارد دلاری برای تولید 83 فروند جنگنده سبک وزن بومی تجاس پس از مدتها کش و قوس ، دولت هند معامله 6/5 میلیارد دلاری برای خرید 83 فروند جنگنده سبک وزن تجاس مارک –یک ای را مورد تایید قرار داد که با تصویب این قرارداد ، بزرگترین قرارداد بومی خرید سلاح در تاریخ هند رقم زده شد . در این خصوص ، روزنامه تایمز هند چنین نوشته است که : جنگنده تجاس بعنوان یک هواگرد رزمی بسیار سبک ، در حوزه قدرت پیشرانش ، در رتبه پایین تری نسبت به جنگنده هایی نظیر اف-16 و جی -10 قرار می گیرد و آن را بلحاظ ابعاد و عملکرد می توان با جنگنده هایی نظیر گریپن سوئدی ، جی اف- 17 چینی /پاکستانی و اف-20 آمریکایی مقایسه نمود . این جنگنده ها ، بدلیل اولویت دادن به هزینه پایین تعمیر و نگهداری در سطح مطلوبی قرار دارند ، اما در حوزه هایی نظیر مانورپذیری و برد رزمی عملکرد محدودی خواهند داشت . با این وصف ، گرچه تجاس یک جنگنده بومی شناخته میشود ، اما سهم طرف هندی در تولید این جنگنده تنها 50 درصد است و پیچیده ترین بخشهای این جنگنده شامل سامانه های الکترونیک و پیشرانه از ایالات متحده و اسراییل تامین شده است . از سویی دیگر ، خط تولید به نسبت ناکارآمد این جنگنده در هند ، در مقایسه با همتایان غربی و شرقی خود موجب گردید تا برنامه تجاس با تاخیرهای پی درپی مواجه گردد . به ویژه اینکه امضاء این قرار داد پس از پایان مناقصه MMRCA برای خرید یک جنگنده چند منظوره با شرکت رقبای شرقی و غربی ( میگ-35 ، اف-16 ، گریپن و..) صورت پذیرفت . با این وصف ، طراحی جنگنده تجاس مارک –یک ای ، را میتوان یک سرو گردن از نسخه اولیه آن بالاتر دانست به همین دلیل انتظار می رود تا بتدریج این نمونه بومی جایگزین تمامی جتهای روسی میگ-21 و میگ-27 گردد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه

بخش سوم : تاریخچه عملیاتی با آغاز تولید انبوه و تحویل این جنگنده شب پرواز به اسکادران های رهگیر لوفت وافه ، شکارهای جغد آلمانی نیز بتدریج رو به فزونی گرفت . درشب 12-11 ژوئن 1943 ، ورنر استریب با یکفروند HE-219 V.9 به پرواز درآمد و در یک بازه زمانی تقریبا" یکساعته و قبل از اینکه در جریان فرود دچار حادثه شود ، حداقل 5 فروند بمب افکن نیروی هوایی سلطنتی را ساقط نمود . در دفاتر نیروی هوایی آلمان در جنگ دوم جهانی ، چنین ثبت شده ، تنها 10 روز پس از ورود این جنگنده به خط مقدم درگیری ، سه فروند جنگنده پیش تولید شده HE-219 A.0 در مجموع 20 فروند جنگنده نیروی هوایی سلطنتی ، از جمله 6 فروند جنگنده بلند پرواز دی هاویلند ، موسکیتو که تا پیش ازاین ، یک هدف غیر قابل دسترس برای لوفت وافه بشمار می رفت را هدف قرار داده و ساقط نمودند . ورنر استریب ( آس جنگنده های شبانه لوفت وافه ) این بیلان غیرقابل تصور برای اسکادرانهای تحت فرماندهی کامهابر ، برنامه ریزان نظامی لوفت وافه را بشدت تحت تاثیر قرار داد ، به همین دلیل روند تولید با سرعت بیشتری از سر گرفته شد ، هر چند به اعتقاد مورخان نظامی جنگ جهانی دوم ، هیچ سابقه ای در خصوص وارد شدن خسارت به جنگنده های موسکیتو یا مدارک مستند از سوی خدمه آلمانی جنگنده های HE-219برای هدف قراردادن این هواگردهای رزمی بریتانیایی تا کنون در دسترس قرار نگرفته است . توپ 30 م.م MK-108 با این وصف ، اولین سری تولیدی این هواگرد رزمی HE-219 A-0 بشمارمی آمد ، اما بدلیل مشکلاتی که در سطور پیشین توضیح داده شد ، در تولید پیش نمونه ها و ثبت رجیسترهای نظامی و همچنین لغو چند گونه مشابه ، تغییرات زیادی در این روند پدید آمد . این مساله بدان معنا بود که بمباران های شدید متفقین در ماه مارس 1943 باعث گردید که گونه A-0 تا اکتبر 1943 در اختیار اسکادران های نیروی هوایی آلمان قرار نگیرد . جغد شب پرواز آلمانی مسلح به رادار SN-2 در حالت استاندارد ، گونه A-0 معمولا به دو قبضه توپ 20م.م MG-151 در ریشه های بال و چهار قبضه توپ 20 یا 30 م.م در بخش شکمی بدنه مسلح می شد ، در حالی که نمونه های اولیه اوهو ( 10-15 فروند نخستین ) به یک رادار UHF مدل FUG-212C-1 لیختن اشتاین در فرکانس 490مگاهرتزی ، مجهز شده بود . بدن ترتیب تا تابستان 1944 ، چیزی در حدود 104 فروند "اوهو" که بخش اعظمی از آنها در تاسیسات EHW یا هینکل- سود تولید شده بود ، به لوفت وافه تحویل شد . با توجه به نیازمندهای روزافزون نیروی هوایی برای خنثی نمودن حملات شبانه بمب افکن های متفقین که بتدریج بر شدت و حجم آن افزوده میشد ، اولین نسخه طراحی شده برای نیل به تولید انبوه ، مدل HE-219 A-2 محسوب میشد که در این گونه ، به منظور افزایش برد رزمی ، مخازن سوخت اضافی ، پیشرانه جدید DB-603 AA با عملکرد مطلوب تر در ارتفاعات بالا و دو قبضه توپ 30م.م MK-108 ، یک سامانه شلیک به بالا در بخش عقبی بدنه ( Schräge Musik) بدان اضافه شده بود . برای تامین نیازمندی های نیروی هوایی ، در نمونه A-2 رادار جدیدتر تلفونکن FUG-220 در پهنای باند 90 مگاهرتز ( لیختن اشتاین SN-2) که بزرگتر و کاراتر از نمونه قبلی بشمار می رفت ، استفاده شد . توپ 20م.م MG-151 به همراه مهمات مربوطه این رادار در ابتدا ، برد کمتری نسبت به نمونه قبلی خود ارائه مینمود ، اما دقت و وضوح بیشتری را در اختیار کاربر قرار میداد ، ضمن اینکه تا انتهای تابستان 1944 به گونه ای بهینه سازی شده بود که در برابر اخلال متقابل ( پخش چف ) مقاوم تر می نمود . در مجموع نزدیک به 85 فروند نمونه A-2 تا نوامبر 1944 تولید شد که اغلب انها در تاسیسات EHR هینکل در روستوک یا خط تولید هینکل در حومه این شهر صورت پذیرفت . راست : به محل قرارگیری توپهای شکمی دقت کنید چپ : تست صندلی پرتاب شونده HE-219 براساس تجربیات ثبت شده دو طرف در جنگ هوایی شبانه بر فراز آلمان ، جنگنده HE-219 یک شکاری – رهگیر فوق العاده توانمند محسوب میشد که خلبانان آن ماموریت "شکارآزاد" را در اختیار داشتند ، بدین معنی که هواگردهای متفقین ، بلافاصله پس از شناسایی ، به صورت بی رحمانه ای مورد حمله قرار گرفته و ساقط می شدند . شیوه عمل بدین صورت بود که کنترلر زمینی (GCI) اسکادران را به منطقه مناسب هدایت مینمود و پس ازآن ، خدمه هوایی با اتکاء به اطلاعات رادار VHF لیختن اشتاین خود ، بسوی بمب افکن های نگون بخت روانه می شدند . در واقع امر ، برد کشف 4 کیلومتری رادار SN-2 از فاصله استاندارد میان فرمیشن های متفقین بسیار بیشتر بود و همین امر باعث میشد تا علیرغم اینکه توان پیمایش آن چندان در سطح رضایت بخشی قرار نداشت ( تقریبا" 580 کیلومتر در ساعت ) ولی در مقایسه با سایر جنگنده های شب پرواز لوفت وافه ( مسر اشیمت ME-110G و دورنیر DO-21N) با سهولت بیشتری می توانست بمب افکن های متفقین را رهگیری و ساقط نماید . HE-219 A-7 از سویی دیگر ، مشکل نیروی هوایی آلمان برای رهگیری جنگنده های بلندپرواز موسیکتو ، همچنان برقرار بود ، به همین منظور ، برنامه ارتقاء ویژه ای برای بهبود قابلیتهای HE-219 برای خنثی نمودن تهدید موسکیتو با سبک تر کردن این جنگنده ، کلید خورد . درواقع ، برای نیل به این هدف ، طراحات شرک هینکل با حذف برخی سامانه ها نظیر سیستم های سلاح و رادیو ، موفق شدند سرعت این جنگنده را به 650 کیلومتر در ساعت برسانند . این نسخه که A-6 نام گرفت ، هرگز در خط تولید قرار نگرفت ولی پایه ای برای اجرای اقدامات مشابه برای کاهش وزن نمونه های در خدمت شد . در این میان ، آخرین نسخه تولید شده ، مدل A-7 بود که به پیشرانه های اصلاح شده DB-306E مجهز می گردید . در حالت استاندارد ، A-7 به دو قبضه توپ 20م.م MG-151 در ریشه بال ، دو قبضه توپ 20م.م در بخش شکمی بدنه و دو قبضه توپ 30م.م MK-108 دربخش عقبی بدنه مسلح میگردید . تولید این نمونه قرار بود تا در نوامبر/ دسامبر 1944 آغاز شود ولی بدلیل از میان رفتن اسناد نیروی هوایی ، مشخص نیست که چه تعداد از این مدل در اختیار لوفت وافه قرار گرفته است . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-تاپیک مرتبط قصاب پرنده لوفت وافه

بخش دوم علیرغم تمامی بی توجهی های وزارت هوانوردی آلمان ، ساخت نمونه اولیه در فوریه 1942 آغاز ولی با تاخیرهای پی در پی دایملر برای تحویل پیشرانه DB-603B که به موقع آماده و آزمایش نشده بود ، برنامه هینکل مجدد با مشکل روبرو گردید . برای حل این مشکل ، دایملر پیشنهاد داد که به منظور پیشبرد سریع برنامه ، پیشرانه موجود 603A با جعبه دنده و ملخ های جدید تحویل داده شود . جنگنده FW-190C به پره هایی چهارتایی با قوس داخلی متفاوت نسبت به نمونه های قبلی دقت کنید علت این انتخاب را می توان در این تجربه جستجو نمود که پیش از این ، دایملر با کمی دستکاری در پیشرانه 603C و نصب ملخ های 4 تیغه ای برای جنگنده FW-190C که می بایست در ارتفاعات بالا ، وارد داگفایت شود ، زمینه خوبی را فراهم آورده بود . با این وصف ، پیشرانه های DB-603 تا اوت 1942 وارد خدمت نشدند و نمونه اولیه هینکل تا 6 نوامبر 1942 اولین پرواز خود را به ثبت نرساند. اما کامهابر پس از مشاهده نمونه نخست پروازی هینکل-219 در 19 نوامبر 1942 ، چنان تحت تاثیر مقدورات پروازی این جنگنده قرار گرفت ، میلش را برای تولید هرچه زودتر آن تحت فشار گذاشت ، هر چند میلش که پیش از این طرح هینکل را در ژانویه گذشته رد کرده بود ، از این مساله بشدت عصبانی شد . در این میان ، هینکل-219 علیرغم کاراکترهای رزمی فوق العاده خود ، دچار مشکلات شدید پایداری در پرواز بود ولی هینکل که موقعیت خود را در برابر وزارت هوانوردی و فرمانده اسکادران های شب پرواز لوفت وافه در خطر می دید ، با تعیین یک جایزه نقدی ، مهندسین شرکت را وادار نمود تا براین مشکل نیز غلبه کنند . افسانه راست : پبشرانه BMW-801E چپ : دایملر - بنز 603 با توجه به همه مشکلات ، سرانجام نمونه نخست آماده و پس از اتمام آزمایشهای پروازی به مرحله آرایش تسلیحاتی وارد و در این مرحله نیز هینکل-219 مجدد تغییرات زیادی را بخود شاهد بود ، به گونه ای که تیربارهای دفاعی بخش انتهایی و بالایی بدنه بدلیل ناکارآمدی بطور کامل حذف ولی به جای آن ، تسلیحات نصب شده در بخش جلویی هواگرد تقویت شده و در نهایت امر دو قبضه توپ اتوماتیک ماوزر 20 م.م MG-151 درست در بخش ریشه بال برای آن در نظر گرفته شد . از سویی دیگر ، قوس داخلی ملخ های مورد استفاده نیز افزایش پیدا کرده تا نیازمندی به سامانه تطبیق با نواخت شلیک برای 4 قبضه توپ 20م.م نصب شده در بخش مرکزی بدنه ( بخش شکم هواگرد ) مرتفع گردد . با این اوصاف ، نسخه A-0 تولیدی به یک محافظ ضد گلوله در بخش جلویی کابین مجهز بود که خدمه می توانست بواسطه وجود یک شکاف در میان آن ، هدف گرفته و مبادرت به شلیک نماید . پس از تمامی این اصلاحات ، نمونه HE-219 A-0 به لوفت وافه برای تولید انبوه معرفی گردید . هر چند شدت علاقه نیروی هوایی آلمان به این جنگنده ، تا جایی بود که بسرعت نسخه های V8 ، V7 و V9 تا ژوئن 1943 به منظور تست در شرایط واقعی ، به یگانهای رزمی تحویل داده شدند . توپ اتوماتیک ماوزر 20 م.م MG-151 با نواخت تیر 680 تا 740 تیر دقیقه ، یکی از شاهکارهای شرکت معظم ماوزر محسوب میشد نمونه های اولیه تحویلی به نیروی هوایی بعنوان گونه استاندارد و پایه ، به یک پیشرانه چهارملخه DB-603 ( همزمان مورد استفاده در جنگنده FW-190C ) با لبه ضخیم ، مجهز به هاب فلزی مخروطی مجهز بودند که برای سری V این جنگنده نیز مورد استفاده قرار گرفت . بخش جلویی این هواگرد ( 5 فروند نمونه آزمایشی ) برای نصب رادار یو اچ اف لیختن اشتاین B/C یا C-1 شکافهایی را بخود می دیدند که در نمونه های بعدی ،تغییرات اندکی پیدا نمود . بدنه جنگنده HE-219 نیز ( در سری V) ، بخصوص بخش آسمانه آن ( کانوپی ) دارای سایه بان هایی بود که مانع از دید کامل خدمه به محیط اطراف میشد ، اما این نقیصه در مدل های بعدی با طراحی یک آسمانه به تقریب نیمکره شکل ، بخوبی مرتفع گردید . اما این بخش مجددا" در نمونه آزمایشی شماره 4 به یک قاب فلزی مجهز شد که می بایست وزن حاصله از نصب یک قبضه تیربار بسمت عقب را که در مراحل قبلی ، حذف شده بود ، تحمل کند . برای افزایش قدرت آتش این جنگنده ، ایده نصب سلاح در بخش شکمی و پشتی هواپیما در طراحی بدنه ای که در ماه مه 1943 می بایست به انجام برسد ، پیشنهاد گردید . هر چند این ایده در اصل برای بمب افکن HE-277 که قرار بود برای بمباران ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد ، در نظر گرفته شده بود . بدین معنی که درواقع قرار بود بمب افکن HE-277 مجهز به پیشرانه های BMW-801E به این سلاح های برای دفاع از خود مجهز گردد ولی همزمانی مراحل طراحی این بمب افکن با توسعه HE-219 باعث شد تا در طراحی بدنه تجدید نظر بعمل آمده و ژن بمب افکن دور پرواز هینکل در همان مکان مشابه در بخش انتهایی بدنه ، به جغد آلمانی منتقل گردد ، با این تفاوت که در در بمب افکن هینکل ، این امر برای ایجاد فضای لازم جهت قرار گیری چرخ دماغه و بخش قرارگیری بمب ، نزدیک به دو متر جابه جا شده بود . در نهایت امر ، موقعیتهایی که برای نصب سلاح در نظر گرفته شد ، عموما" بسمت عقب و بصورت یک جفت توپ 20م.م MG-151 شکل گرفت . در این میان ، میلش ، بارها و بارها سعی نمود تا برنامه HE-219 لغو شود تا جایی که این روند به اخراج کامهابر نیز منتهی شد . حتی تولید این جنگنده برای مدت محدودی نیز متوقف گردید ، اما بدلیل اینکه برنامه تولید JU-388 نیازمند مدت زمان بیشتری برای طراحی و تست بود ، با از سرگرفتن فرآیند تولید HE-219 مجددا موافقت گردید . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-تاپیک مرتبط قصاب پرنده لوفت وافه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام    چرا همه  سازمان های مسلح 191 کشور موجود در جغرافیای سیاسی امروز سعی می کنند بیشتر به ارتش ایالات متحده ( از یونیفرم و سلاح انفرادی تا شیوه آموزش ، دکترین های نظامی و استراتژی های رزمی ) شباهت داشته باشند ؟؟؟!!!!   پاسخ آن یک کلمه است    استاندارد سازی نظامی مستمر و نظام مند   

تشکر بسیار عالی   نکته ای که در این زمینه به ذهنم میرسه در مورد یونیفرم نظامی تعریف نشدن بلوز(تی شرت آستین بلند یا هرچی که اسمش هست) دریونیفرم سازمانی برای استفاده زیر جلیقه است   http://esam.ir/sell/itemImages/125091/goagil_71900-1058687!1.jpg   طبق تجربه شخصی استفاده از پیراهن های معمول نظامی در زیر جلیقه  ضدگلوله شدیدا اذیت کننده و باعث ایجاد شلختگی در ظاهر خواهد شد در تابستان و آب و هوای گرم هم باعث احساس گرما و ایجاد تعرق دو چندان خواهد شد در صورتی که در بلوز های استتاری با استفاده از طراحی و استفاده از متریال مناسب تمامی این نقایص برطرف شدن   مورد دوم بحث درجات نظامی در هنگام استفاده از جلیقه هست که بدلیل پوشیده شدن روی شانه ها با جلیقه این درجات دیده نخواهند شد و یک سرباز ساده از یک افسر ارشد قابل شناسایی نخواهد بود این یک نقص اساسیست. بهترین روش رو دشمنان ما پیش گرفته اند جابجایی این درجات از شانه ها به روی سینه و در هنگام پوشش جلیقه ضدگلوله چساباندن اتیکت درجه به روی جلیقه   http://www.slate.com/content/dam/slate/articles/health_and_science/science/2012/07/120705_SCI_ARMYUNIFORM.jpg.CROP.rectangle3-large.jpg