سلام و عرض ادب خدمت دوستان . بابت اینکه سیاسیون _ ملعون های کودک خوار !!! صهیون و رسانه هاشون ، رواج دادن که اونها فقط به توانایی و ... سپاه حمله میکنن ... این تیکه از فیلم اخراجی ها و حرف های شخصیت " حاج رسول " رو به یاد آدم میاره ...

بسم ا... پرواز آزمایشی بمب افکن پنهانکار بی-21- نوامبر 2024 https://www.aparat.com/v/gnowei4

به نام نامی حیدر علیه‌السلام... ▫️به نام نامی حیدر، نبرد آغاز می‌گردد ▫️علی با ذوالفقار خود، به خیبر باز می‌گردد* ▪️* اقتباس از قصیده‌ی مشهور ابن‌ابی‌الحدید با این مضمون که «خداوند قلعه‌هایی را به دست امیرالمومنین علیه‌السلام فتح کرد که نه یهودیان باورشان می‌شد چنین شکست بخورند و نه مسلمانان امید به پیروزی‌اش داشتند.» پوستر ویژه KHAMENEI.IR در پی ضربات سنگین نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به دشمن خبیث صهیونیستی اثر استاد حسن روح الامین

جلوگیری از پخش زنده از مناطق اشغالی توسط ر.ص (۲۴ ساعت بعد)

اگر اینان وفا می‌داشتند، به خاطر ما بیگانگان، به برادرانشان خیانت نمی‌کردند! چنگیزخان نتوانست بخارا را تسخیر کند، نامه ای نوشت که هرکس با ما باشد در امان است! اهل بخارا دو گروه شدند، یک گروه مقاومت کردند و گروه دیگر با چنگیز همراه شدند. چنگیزخان به آن ها نوشت: با همشهریانِ مخالف بجنگید و هر چه غنیمت به دست آوردید از آنِ شما باشد و فرمانروایی شهر را به شما دهم. ایشان پذیرفتند و آتش جنگ بین این دو گروه شعله‌ور شد و در نهایت، گروه مزدوران چنگیز خان پیروز شدند. ‏اما او دستور داد گروه پیروز خلع سلاح و سربریده شوند! چنگیز‌ گفت: «اگر اینان وفا می‌داشتند، به خاطر ما بیگانگان، به برادرانشان خیانت نمی‌کردند» ابن أثیر، الكامل فی التاريخ

بسم ا.. عملیات روانی جهودها در فیلترشکن ها مراقب باشید ..

توصیه مولای متقیان امام علی علیه السلام به فرزندشان محمد حنفیه در نبرد جمل: اگر كوهها از جاى كنده شود، تو جاى خويش بدار! دندانها را بر هم فشار، و كاسه سرت را به خدا عاريت سپار! پاى در زمين كوب و چشم بر كرانه سپاه نه، و بيم بر خود راه مده! و بدان كه پيروزى از سوى خدا است! پ.ن: خدایا به رزمندگان ایران و اسلام برای پیروزی بر رژیم کودک کش و جعلی مدد برسان https://uploadkon.ir/uploads/695313_254030996.jpg

بمب های سرشی ... در بمب سرشی آرمان ۱ که بدون پیشران است برد ۲۰ کیلومتر و در آرمان ۲ که به پیشران الکتریکی مجهز شده برد به ۱۰۰ کیلومتر افزایش پیدا کرده. این بمب با توجه به وزن سبک توسط عموم پهپاد های تهاجمی ایران از جمله پهپاد کرار قابل حمل است. با این حال با توجه ضعف خدای اینرسی در ایران ضعف دقت وجود خواهد داشت و بهتر است به سمت هدایت های اپتیکی رفت که چنین چیزی در ایران معمول است و در این صورت سلاحی خطرناک در برابر نقاط حساس شناور های جنگی بدست خواهد آمد بمب یاسین یکی از اولین بمب های سرشی ایران بود که توسط پهپاد کرار حمل شد و احتمالا بدین طریق به برد بیش از ۳۰ کیلومتر می رسید. اخیرا دوگونه افزایش برد یافته از این بمب توسعه داده شده است. یکی از نسخه ها با بوستر راکتی و دیگری با پیشران میکرو جت است. در نسخه راکتی برد ۱۵۰ کیلومتر است که البته دقت پایینی دارد و همچنین ادعا میشود که در گونه پیشران جت این بمب دارای برد ۲۱۰ کیلومتر است که شخصا منبعی پیدا نکردم. البته برد بیشتر از نسخه راکتی برای آن قابل تصور است. بمب یاسین از تسلیحات اصلی پهپاد کرار است که باید توجه شود که وزن این بمب ها افزایش پیدا کرده و ممکن است از کرار فعلی نتوان آن ها را پرتاب کرد. اما ارتقای جدید کرار با پیشران قوی تر طلوع ۵ که در پدافند هوایی صورت گرفته ممکن است این مشکل را هم حل کند. در بازدید اخیر رهبر ایران از دستاورد های هوا فضا سپاه دو بمب سرشی جدید بر پایه بمب های خانواده سدید رویت شد که دارای بال های بزرگ برای افزایش نیروی پسا (Drag) بودند. این بال ها تا شونده هستند در نتیجه این دو بمب را میتوان از درون محفظه داخلی سلاح پهپاد های پنهان کار همچون خانواده RQ170 ایرانی پرتاب کرد. بمب مذکور دارای برد ۴۰ کیلومتر است و اما بمب دوم دارای پیشران است که قطعا برد بیشتری دارد. پهپاد پنهان کار و سبکی همچون شاهد۱۹۷ میتواند در عمق خاک ایران از روی یک وانت به پرواز در آید و دو عدد بمب از این دو گونه را قبل از آنکه شناسایی شود بسوی هدف رها کند. خب مشخص است که این دو بمب دورایستا مینیاتوری از تاثیر گذار ترین تسلیحات ایران خواهند بود. هر چند این چند سلاح نامبرده سرآمد های این عرصه ایران هستند اما در این بخش تنوع تسلیحات بسیار زیاد است. برای مثال حتی بمب های سری قائم نیز تسلیحات سرشی محسوب میشوند و ... شاهد ۱۹۷ نسخه اصلاح شده پهپاد شاهد۱۸۱ است

بخش پنجم با این حال ، ضرورت احتراز از جنگ فرسایشی یک امر بدیهی به نظر می رسد ولی چالشی که ارتش کیف اکنون با آن روبروست ، چیزی فراتر از اصلاح اشتباهات ضدحمله سال 2023 بشمارمی رود چرا که ماهیت عملیات رزمی درسال 2023 و 2024 از دو جنبه اصلی تغییرات عمیقی بخود می بیند . نخستین تغییر ایجاد شده ، تکامل سریع عملیات جنگ الکترونیک برعلیه پهپادها و ایجاد یک مسابقه بسیار سریع میان مجموعه بی سرنشین ها و سامانه های جنگ الکترونیک بوده که تا امروز به شکل نسبی به سود اوکراین پیش رفته و توانایی ارتش روسیه برای پیشروی بیشتر را تحت الشعاع خود قرار داده است و این مساله یکی از چند مسیر ممکن برای بازگرداندن مانور به عملیات رزمی توسط اوکراین به نظر می رسد ولی در حالی که تمامی تمرکزها بر روی درسهای آموخته از روند فوق است ، فناوری های قدیمی تر نظیر تانک ، هویتزرهای خودکششی و حتی کششی همچنان جزء لاینفک میدان نبرد بوده و باید آنها را نیز مورد توجه قرار داد. دومین تغییر شناسایی شده در شیوه عمل روسها در میدان نبرد است بطوریکه اکنون ( دسامبر 2024) ارتش روسیه در تمامی محورهای درگیری آرایش تهاجمی بخود گرفته و احتمالا به شکل نامحدود قرار است آن را ادامه دهد که این مساله برخلاف تصورات موجود می تواند اجرای ضدحمله از سوی اوکراین را تا حدود تسهیل نماید بدین معنی که موفقیت ارتش روسیه در برابرضدحمله سال 2023 ارتش اوکراین ، بیشتر ناشی از تلاش چند ماهه مسکو درآماده سازی مواضع دفاعی خود در عمق و تمرین مداوم تاکتیک های دفاعی توسط یگانهایی بود که در عملیات جنگی حضور جدی نداشتند . از سویی دیگر ، ارتش روسیه درست از زمان پایان ضدحمله ارتش اوکراین ، عملا در هیچکدام از محورهای درگیری ، ساختارهای دفاعی جدیدی بنیان نگذاشته اند در نتیجه ، یک ضدحمله بخوبی آماده شده از سوی ارتش اوکراین ، می تواند یگانهای خسته ارتش روسیه را بدون وجود میدان های مین گسترده ، یگانهای احتیاط و سایر مشکلاتی که ضدحمله سال 2023 را با چالشی جدی روبرو نمود ، وادار به عقب نشینی کند. این مساله می تواند شروعی مناسب برای فکر کردن درخصوص روش های جدید برای شکست کرملین باشد. بخش نخست : در ضدحمله سال 2023 چه اتفاقی رخ داد ؟ استخراج درسهای مبتنی بر واقعیات صحنه نبرد از ضدحمله ارتش اوکراین درسال 2023 مستلزم بررسی طرح نبرد و رویکردهای تاکتیکی دوطرف درگیر در ابتدای آن و سپس مطالعه روند تکامل تاکتیک ها و روش های مورد استفاده طرفین است . طراحی ضد حمله سال 2023 ارتش اوکراین مرحله اصلی ضد حمله سال 2023 خود را در اوایل ژوئن در قالب یک محور اصلی و چهار محور پشتیبانی آغاز نمود ضدحمله ارتش اوکراین در تابستان 2023 https://aparat.com/v/cpaj4pl 1-محور اصلی و پشتیبانی شماره یک واحدهای اوکراین ضد حمله اصلی خود را در محور زاپووروژنیه از دومحور اوریخیف – توکماک بسمت ملیتوپل در استان زاپوروژیا و از ولیکا-نووسیلکا بسمت جنوب در مرز استان زاپوروژیا – دونتسک آغاز نمود . با این حال تحرکات واحدهای اوکراینی در محور نووسیلکا احتمالا بعنوان پشتیبانی از محور اوریخیف صورت گرفت هر چند برخی معتقدند که فرماندهان اوکراینی ، به گونه ای صحنه نبرد را طراحی کرده بودند که بدانها اجازه می داد تا به صورت جایگزین با محور اوریخیف- توکماک ،آن را به صحنه اصلی تبدیل نمایند. 2- محور پشتیبانی شماره دو واحدهای اوکراینی که در حومه باخموت مستقر شده بودند تا در برابر حملات دامنه دار روسها پس از تصرف این شهر در 20 ماه می 2023 از خود دفاع کنند ، دست به یک ضدحمله عجیب علیه واحدهای ارتش منظم روسیه و واحدهای واگنر زدند که البته چندان ادامه پیدا نکرد و بسرعت خاتمه یافت . چگونگی روند آماده سازی ارتش روسیه برای دفاع دربرابر ضدحمله ارتش اوکراین https://aparat.com/v/obit3z5 3- محور پشتیبانی شماره سه سومین محور پشتیبانی از عملیات اصلی ، خرسون بود که با اجرای یک حمله ایذایی بواسطه عبور از رودخانه دنیپرو باید صورت می گرفت ولی تخریب سد نوواکاخوفکا از سوی روسها در ششم ژوئن مانع از اجرای کامل آن گردید. 4- محور پشتیبانی شماره چهار در کنار سه محور زمینی ، ارتش اوکراین به محض آغاز عملیات زمینی ، کارزاری همه جانبه را با استفاده از سامانه های دوربرد هدایت دقیق آغاز نمود تا زیرساختهای کنترل- فرماندهی ارتش روسیه را در محورهایی که ضدحمله در آن اجرا می شد را زیر آتش خود بگیرد با این حال نتایج این سری از حملات تاکنون چندان مشخص نشده ولی به نظر در محورهای باخموت و نووسیلکا که باید این آتشباری از ضدحمله زمینی حمایت کند ، چندان موفقیت آمیز نبوده است. با این حال ، علیرغم تلاش های مستمر ارتش اوکراین در محور ملیتوپل ، عملا موفقیت خاصی بدست نیامد به همین دلیل برخی معتقدند که فرماندهی ارتش اوکراین ضدحمله مذکور را صرفاً برای تثبیت خطوط مقدم و فرسوده نمودن واحدهای ذخیره روسی که قرار بود برای ادامه حمله استفاده شوند طراحی کرده بودند. حملات مهمات پرسه زن ارتش روسیه در اوکراین https://aparat.com/v/gqdzcwk پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا.. یکی از بزرگترین سئوالات از ابتدای تهاجم ارتش روسیه به اوکراین و ظهور پهپاد ها و مهمات پرسه زن ، عدم حضور سامانه شیلیکا در صحنه نبرد بود . اکنون پس از حدود سه سال ، روسها به این شبهه پاسخ می دهند .. تولید این سامانه در سال ۱۹۸۲ متوقف شد، اما هنوز تعداد زیادی از این خودروها در انبارها وجود داشت. با این حال، با ذخیره‌سازی آنها، به عبارت کاملا روشن ، سهل‌انگارانه صورت گرفت از سویی دیگر ، یکی از دلایل اصلی در دهه ۸۰ میلادی، شیلیکاها ، سامانه از رده خارج بشمار می آمدند ، افزایش ارتفاعات پروازی و برد عملیات جتهای رزمی غربی نظیر اف-16 و بالگردهای جدیدتر آپاچی بود که شکار آنها را مشکل می کرد. بنابراین در بهترین حالت ، این سامانه ها در قالب خودروهای پشتیبانی پیاده نظام بکار گرفته شدند ، رادار آنها حذف و گاهی اوقات به زره اضافی مجهز شدند تا درصحنه های رزمی نظیر افغانستان و سوریه مورد استفاده قرار گیرند. بدین ترتیب ، در دهه ۹۰ میلادی، شیلیکاها به صورت دسته جمعی با این ظرفیت به سوریه و دیگر مناطق جنگی فرستاده می‌شدند، یا در قالب ضایعات فلزی تکه تکه شده و تعداد بسیار کمی از آنها در انبار باقی مانده و آن تعداد هم از نظر فنی در وضعیت بدی قرار داشته و مابقی نیز به اوکراین فرستاده شدند به طور خلاصه: مدت زیادی بود که هیچ «ذخایر عظیمی» از این نوع سامانه ها در انبارها وجود نداشت، چرا که تا سال ۲۰۰۰ آنها به طرز ناامیدکننده‌ای منسوخ و برای نقش مورد نظر بی‌فایده تلقی می‌شدند. همین سرنوشت برای خودروهای مشابه نظیر ژپاردهای آلمانی نیز رخ داد چرا که در «نقاط داغ» تقاضا برای آنها وجود نداشت، بنابراین بسیاری از آنها در انبارها و در کشورهای ثالث نگهداری می‌شدند ولی با شروع جنگ در اوکراین بازسازی شده و بحالت عملیاتی درآمدند. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- اهمیت ذخیره سازی تجهیزات ، حتی نمونه هایی که به نظر از رده خارج به نظر می رسند در اینجا اهمیت پیدا می کند...

بخش چهارم آینده جنگ از اوکراین می گذرد جنگ اوکراین را می توان به نوعی آزمونگاه اولیه فناوری ها و تاکتیک هایی جدیدی تعریف نمود که به احتمال بسیار زیاد قرار است دریک جنگ بزرگ میان قدرتهای نظامی فعلی دنیا مورد استفاده قرارگیرد . درواقع امر ، روند مذکور چندان تازه و غیرمعمول نیست ، چرا که به مانند جنگ داخلی اسپانیا که در حد فاصل سالهای 1936 تا 1939 رخ داد ، نیروهای جمهوری خواه و ملی گرا با پشتیبانی کشورهایی نظیر اتحاد شوروی و آلمان نازی علیه یکدیگر وارد عمل شده و با تجهیز به فناوری هایی که تا آن زمان استفاده نشده بود ، نخستین میدان رزمی برای آزمایش تسلیحات و تاکتیک هایی را بوجود آوردند که تنها یکسال پس از اتمام آن ، در مقیاس گسترده تری کاربرد پیدا نمود. این بدان معنا بود که ناظران نظامی در برلین ، مسکو و سایر کشورها ، شاهد حضور نسل جدیدی از جنگ افزارهای مرگباری بودند که البته در سطح بسیار پائینی از فناوری های اصلی وارد صحنه شده و درس های ارزشمندی را برای ارتش های پیشرفته تر پدید آوردند. بدین ترتیب ، جنگ داخلی اسپانیا ، یکی از چند نمونه بی شماری بود که نوآوری قابل توجهی را از خود به یادگار گذاشت. تی-26 های روسی در جنگ داخلی اسپانیا جنگ داخلی اسپانیا و پیشتر ،حمله روسیه به لهستان پیش از شروع جنگ دوم جهانی آزمونگاه بسیاری از راهبردها ، تاکتیک ها و فناوری هایی بود که بعدها در طول جنگ دوم ازآن استفاده شد کاربرد مهمات پرسه زن علیه سنگرهای حفره روباهی https://aparat.com/v/mdtmx53 اما در ایالات متحده وضعیت به گونه ای دیگر پیش می رود ، بدین معنی که طراحان آمریکایی معتقدند که ، جنگهای آینده کوتاه تر ازآن هستند که بتوان درآنها نوآوری های جدیدی را بکار گرفت . این مساله خود ازآنجایی ناشی می شود که در ایالات متحده ، متفکرین نظامی بیشتر بر توسعه مزیت های رزم نامتقارن تکیه داشته که موفقیت سریع و قاطع را تضمین می کنند ولی بخش بزرگی از جنگ های قرن بیستم و بیست و یکم ، به اندازه کافی طولانی و چالش برانگیز بودند و هستند که طرفین درگیری ، زمان کافی برای سریع تر کردن چرخه نوآوری را نسبت به زمان صلح را بدست می آورند. این چرخه ها در جریان نبردهای فرسایشی نظیر جنگ نخست جهانی ،جایی که عملیات رزمی طولانی ، آهسته و پرهزینه بوده و تغییر دائمی صحنه های درگیری به مانند اوکراین، اولویت ها را در سریع ترین زمان ممکن دگرگون می کند ، منجر به ابداع فناوری های جدیدی می شود. اما ارتش روسیه و اوکراین که هم اکنون روبروی یکدیگر قرار دارند ، سطح پائین تری از فناوری را در اختیار دارند و با عجله آموزش می بینند که سطح درگیری را بلحاظ کیفی بسیار پائین نگه داشته ولی نادیده گرفتن درس های حاصله از این جنگ ، درنهایت بسیار احمقانه خواهد بود چرا که پدیده های فناورانه معرفی شده درآن مشخصه اصلی جنگ های آینده به نظر می رسد: 1- سامانه های دفاع هوایی و موشکی در مقیاس گسترده علیه سامانه های بی سرنشین ، کروز و بالستیک استفاده می شوند. 2- کاربرد سامانه های بی سرنشین شناسایی و ضربتی و مهمات پرسه زن اول شخص بصورت انبوه قابل مشاهده است. 3- روند تکامل اقدامان ضدضدالکترونیک بسیار سریع و پویا است . 4- شناورهای هدایت پذیر از دور یا درون ( شهپادها ) به شکل وسیعی برای تخریب زیرساختهای دریایی مورد استفاده قرار می گیرد. 5- سامانه های پهپادی و کروز به شکل موثری برای انهدام شبکه متراکم و چندلایه پیشرفته دفاع هوایی کاربرد پیدا نموده است. خط مقدم اوکراین در محور ملیتوپل که نوک پیکان ارتش اوکراین برای پیشروی بسمت کریمه بود دقت کنید حتی در قرن بیست ویکم ، مسلح کردن زمین تا چه اندازه می تواند نیروی تکور را به یک دردسر جدی گرفتار کند این چالش البته راه حل های خاص خود را دارد ولی اوکراین فاقد ابزار لازم برای غلبه براین چالش بود و است . چالش اصلی بازگرداندن مولفه مانور به سطح عملیات جنگ روند عملیات رزمی در اوکراین پس از خاتمه ضد حمله ارتش کیف به سال 2022 که منجر به بازپسگیری بخش های قابل توجهی از خارکف و خرسون شد ، تدریجاً به یک نبرد موضعی تبدیل گردید . این اصطلاح که توسط فرمانده وقت ارتش اوکراین ، ژنرال زالوژنی بکار می رفت ، بیشتر برای توصیف ماهیت فعلی جنگ مورد استفاده قرار می گیرد که درآن خطوط تماس میان طرفین ثابت بوده و پیشروی های محدودی در محورهای مختلف صورت می گیرد تا مولفه مانور را به میدان نبرد بازگرداند. در این چهارچوب ، مانور به معنای قابلیتهای نیروی مهاجم برای نفوذ به درون خطوط دفاعی از پیش آماده شده طرف مقابل و بهره برداری ازآن برای پیشروی به جلو است. ضدحمله تابستان 2022 ارتش اوکراین کاربرد مهمات پرسه زن در عملیات ارتش روسیه علیه اوکراین https://aparat.com/v/zde3975 درواقع ، این روند بیشتر درسطح عملیاتی جنگ بواسطه ثبت پیشروی های مستمر برعلیه نیروی دفاعی که فاقد خطوط جبهه منسجم بوده و انتظار پذیرش شکست هستند مصداق پیدا می کند.نمونه هایی از چنین مانورهایی را می توان در جریان شکست لهستان و فرانسه از آلمان به سالهای 1939 و 1940 ، حمله به نرماندی و آزادسازی فرانسه درسال 1944 ، عملیات طوفان صحرا درسال 1991 و حمله ایالات متحده به عراق درسال 2003 بررسی نمود . اما نه روسیه و نه اوکراین از پائیز سال 2022 تاکنون ( پیش از حمله ارتش اوکراین به کورسک و پیشروی های سریع ارتش روسیه از انتهای اوت 2024) موفقیت چندانی برای نفوذ به درون خطوط دفاعی یکدیگر نداشته اند تا دست به چنین مانورهایی بزنند. نبرد باخموت ، نخستین نشانه ها از دودستگی در نحوه اداره جنگ میان نظامیان و سیاستمدارهای اوکراینی را آشکار کرد بعنوان مثال ، روسها شهر باخموت را در آوریل 2023 تصرف کردند ولی استفاده چندانی از این موفقیت برای پیشروی های بیشتری در محور مذکور نکردند. علاوه براین ، ارتش روسیه در فوریه 2024 شهر آودیوکا را بطور کامل در اختیار گرفتند ولی ارتش اوکراین موفق شد تا بسرعت خطوط دفاعی خود را در اطراف این شهر سازماندهی کند . در سمت مقابل نیز ، ارتش اوکراین در جریان ضدحمله سال 2023 خود وارد خطوط دفاعی روسها در محور زاپوروژنیه شد ولی بصورت مشابهی امکان از میان بردن خطوط دفاعی منسجم ارتش روسیه را بدست نیاوردند. حتی حمله ارتش روسیه به خارکف در ماه می 2024 نیز بسرعت به یک جنگ خندقی تبدیل شد چرا که واحدهای تقویتی اوکراینی بسرعت وارد این منطقه شده و توانستند مجدداً درهم ریختگی ناشی از نفوذ ارتش روسیه را ترمیم نمایند. بنابراین ، چالش بازگرداندن مانور به سطح عملیاتی صحنه نبرد مشکل اصلی هردوطرف بشمار می رود. این مساله برای طرف اوکراینی البته علتی متفاوت داشت چرا که کنگره ایالات متحده در تمدید ارسال کمک های نظامی به اوکراین شکست خورد و این باعث پدید آمدن یک نقطه عطف گردید چرا که واحدهای روسی با استفاده از این فرصت ، ضدحمله ای را در حومه آودیوکا ترتیب دادند . با طولانی شدن بحث ها در کنگره و کاهش ارسال مهمات توپخانه و سامانه های دفاع هوایی به اوکراین ، ارتش روسیه موفق شد تا ابتکار عمل را در سطح جبهه از ژانویه 2024 بدست آورد و به نوعی با بازگرداندن مانور به صحنه عملیات ، بخوبی از مزیت های آنها برای پیشروی بیشتر به درون سرزمین های اوکراین استفاده نمایند. عکس ص 21 و22و23 وضعیت خط مقدم نبرد در محور کرمینا/ می سال 2023 این محور تا مدتها بعنوان یکی از محورهای اصلی ضدحمله ارتش اوکراین محسوب می شد وضعیت خط مقدم نبرد در محور مرزی میان استان دونتسک و زاپوروژیا با وجود اینکه ارتش روسیه یگانهای غیرتخصصی مثل هنگ های هوابرد را برای پدافند در این محور مستقر کرده بود که فاقد آموزش و قابلیتهای لازم برای اجرای عملیات دفاعی بودند ولی ظاهرا ارتش اوکراین چندان موفقیتی برای پیشروی در این محور بدست نیاورد حداکثر پیشروی واحدهای اوکراینی در محور ملیتوپل /اکتبر 2023 به نحوه چینش خطوط دفاعی ارتش روسیه که پیشتر در تاپیک اوکراین و همین تاپیک بدان اشاره شد دقت کنید نسخه های ساده تر این طراحی پیشتر در جنگ ایران و عراق از سوی ارتش بعث مورد استفاده قرار گرفت نخستین کاربرد مهمات پرسه زن اوکراینی علیه ارتش روسیه https://aparat.com/v/qzvvb4c بنابراین ، اوکراین به محض دستیابی به توانایی اجرای ضد حمله ، باید دست به چنین کاری بزند ولی مساله اینجاست که فراهم کردن بستر چنین ضدحمله ای ، زمان بر بوده و باید برچالش های مهمی به منظور نیل به آن ، غلبه شود. بعنوان نمونه ، ارتش اوکراین در حال حاضر از کمبود شدید نیروی انسانی ناشی از سیاست های بسیج نیرو و تلفات بالا رنج می برد در حالی که نیروهای ورودی ، استاندارد مناسب و متناسب با شرایط صحنه نبرد را ندارند و کمبود تجهیزات نیز مانع از هرگونه برنامه ریزی بلند مدت شده است ، بطوریکه یگانهای جدید وسیله نقیله کافی برای آموزش در اختیار ندارند. این مساله باعث شده تا انجام ضدحمله درسال 2024 و احتمالا 2025 تبدیل به یک امر بعید شده و بخش قابل توجهی از کارشناسان نظامی علیرغم اذعان به این نکته که رویداد های شش ماه نخست سال 2024 درسهای بسیاری را در زمینه بازگردادندن مانور به صحنه رزمی اوکراین داشته ولی محقق شدن آن را چندان محتمل نمی دانند و مدعی اند که باید روند فرسایشی جنگ یا حداقل موضعی بودن آن را پذیرفت و برای ان برنامه ریزی کرد. اما چنین رویکردی احتمالا بلحاظ راهبردی یک فاجعه است چرا که با منجمد شدن خطوط مقدم ، هزینه ادامه آن برای اوکراین و حامیانش بیش از پیش افزایش پیدا می کند که این خود به معنای تشویق پوتین به ادامه روند فعلی است. در نتیجه هیچ تصویر خیره کننده ای برای بازگرداندن مانور به میدان نبرد اوکراین وجود ندارد و حتی ممکن است هرگز محقق نیز نشود ولی تلاش برای آن برای بقای درازمدت اوکراین و غرب بسیار حیاتی است . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش سوم با توجه به مواردی که شرح آن رفت: الف : نخستین و مهمترین عنصر برای مفهوم سازی مجدد برای صحنه های نبرد جدید ، درک این نکته است که جنگ اوکراین را نمی توان با یک درگیری تعیین کننده حل و فصل کرد. درواقع ، توانایی کشورهای بزرگ برای ایجاد ذخایر دفاعی درعمق جغرافیایی خود بدان معناست که هر لشکرکشی پیش از اینکه به مقاصد راهبردی خود نائل شود ، به نقطه اوج خود می رسد در نتیجه طراحی صحنه کارزار مستلزم برنامه ریزی برای اجرای چند عملیات متوالی است که هرکدام زمینه را برای دست زدن به عملیات بعدی فراهم می کند . در نتیجه رویکرد ایده آل برای طراحی چنین صحنه ای ، اجرای چند عملیات برای کاهش مکث های بین کارزارها به منظور محروم کردن دشمن از بازیابی خود و جلوگیری از بازپسگیری ابتکار عمل رزمی است . در جنگ اوکراین البته ، واقعیت های صحنه درگیری حداقل در کوتاه مدت ، استفاده از چنین رویکردی را غیرممکن کرده ، به این دلیل که اوکراین باید در فواصل زمانی کوتاه مدت ، نیروی انسانی خود را بازسازی کنند و این هشداری است به حامیان کیف که تا زمانی که این شرایط تغییر نکند ، روند پیشروی های ارتش روسیه ادامه داشته و هرگونه تلاش برای مقابله با شیوه روسها ، نیازمند اجرای عملیات رزمی گسترده و البته پرهزینه و مداوم است ، در حالی که تغییر شیوه کمک ها و فراهم کردن شرایط برای برنامه ریزی و اجرای عملیات های متوالی با وقفه های مشخص می تواند هزینه ها و تهدید هایی که در طولانی مدت متوجه کیف است را تا حدودی کاهش دهد. شرح در تصویر عملیات ممانعت هوایی در جنگ دوم جهانی / مطالعه موردی عملیات اورلرد ژوئن 1944 ب : دومین عنصری که باید در طراحی مجدد صحنه نبرد اوکراین درنظر داشت ، مشخص کردن مساله عمق بهینه شده نفود و بهره برداری از مزیت های در دسترس است . مقیاس ضدحمله سال 2023 اوکراین به وضوح بیش از حد بزرگ بود و بطور طبیعی ، موفقیت اندک حاصل ازآن نیز چندان با تلفات ثبت شده برابری نداشت . بنابراین ، می توان چنین تحلیل کرد که تعیین عمق و عرض پیشروی با وضعیت فعلی ارتش اوکراین ممکن نیست در نتیجه فرماندهان اوکراینی باید حملات در مقیاس های گوناگون را ابتدا آزمایش کرده و براساس نتایج بدست آمده آنها را تکرار کنند . وسعت و میزان نفوذ/ پیشروی نیز احتمالا با دسترسی به فناوری های پیشرفته تر تغییر خواهد کرد ولی همچنان کلید موفقیت ، بطور قطع در پیوند دادن تعداد زیاد عملیات های موفق کوچک به یکدیگر است با این تبصره که فرماندهی ارتش اوکراین بتواند آنها را به زنجیره موفقیت های تاکتیکی ، عملیاتی و راهبردی قرار دهد. شاید یکی از طولانی ترین عملیاتهای هوایی ممانعتی با بعبارت بهتر ، عملیات پشتیبانی هوایی در عمق متعلق به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام باشد . در این جنگ ، هواگردهای سبک شناسایی - رزمی او وی -1 برانکو و جتهای مسلح ( در اینجا اف-100سی ) برای انهدام اهداف در نزدیک و عمق جبهه دشمن به پرواز در می آمدند عملیات ممانعتی هوایی لوفت وافه در محور کورسک باعث شد تا پس از شکست واحدهای زرهی ورماخت ، پیشروی واحدهای روسی تا حدودی آهسته شود انهدام یک دستگاه لئوپارد اوکراینی توسط مهمات پرسه زن روسی - محور خارکف https://aparat.com/v/sgc3f28 ج : سومین عنصری که در مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد اوکراین می تواند به ارتش کیف کمک کند ، ادغام آتش دوربرد با مانور زمینی است . تجارب پیشین عملیات رزمی در قرن بیستم و سپس سالهای نخست قرن بیست ویکم نشان داده که یکی از عناصر بسیار کلیدی برای بهره برداری پیشروی های صورت گرفته در سطح تاکتیکی ، کاربرد نیروی هوایی برای منزوی سازی واحدهای دشمن و حفاظت از دارایی ها و توان رزم خودی بواسطه انهدام واحدهای ذخیره دشمن ، تدارکات و جلوگیری از ورود به موقع آنها به میدان نبرد است . این مفهوم که ممانعت هوایی در میدان نبرد (battlefield air interdiction) نام دارد ، امروز کمتر با استفاده از هواگردهای سرنشین دار ( و دراوکراین بدلیل کمبود خلبان و هواگرد ) که در برابر تراکم و پیچیدگی سامانه های دفاع هوایی آسیب پذیرند صورت می گیرد ، درعوض ، صحنه برای تاخت و تاز طیف گسترده و متنوعی از بی سرنشین ها و سامانه های راکتی زمین پایه باز شده که میتواند تا حدودی فقدان تجهیزات مذکور را پُرکند . پل مشهور آنتونوفسکی در جنوب اوکراین این محور نقطه عطف و اوج عملیات سامانه های هیمارس ارتش اوکراین بشمار می آمد بعنوان مثال ، ارتش اوکراین در سال 2022 برای پیشروی بسوی خرسون ، از سامانه هیمارس برای هدف قرار دادن پل آنتونوفسکی و جاده منتهی به کاخووفکا استفاده کردند که درنتیجه آن ، روسها مجبور به عقب نشینی از ساحل راست رودخانه خرسون شدند. چنین موفقیتی براین مساله استوار بود که دنیپرو ، رودخانه ای است بسیار عریض و گذرگاه های موجود درآن ، بسیار محدود و اوکراین نیز با اطلاع از این مساله ، تمرکز آتش خود را بر این مساله نهاد و موفقیت قابل توجهی را نیز بدست آورد. بنابراین ، کاربرد ماهرانه سامانه های توپخانه ای زمین پایه می تواند جنبه های محدودی از آنچه ممانعت هوایی در میدان نبرد نامیده می شود را بازنمایی کند. در نتیجه ، چالش جداسازی میدان نبرد به بخش های جداگانه و البته مرتبط به هم ، می تواند به یکی از اهداف بسیار مهم طراحی عملیات دراوکراین مبدل گردد. پس از گذشت حدود دوسال از ضدحمله 2023 ارتش اوکراین ، هنوز گمانه زنی های بسیاری در مورد شیوه انتخاب محدوده عملیات ، نیروهای بکارگیری شده و هدف اصلی از دست زدن به این ضدحمله وجود دارد این البته تنها نیمی از ماجرا بود ، بدین معنی که عدم موفقیت اوکراین در اجرای کامل ممانعت هوایی در میدان نبرد در ضدحمله سال 2023 به ارتش روسیه امکان داد تا حداقل دولشکر هوابرد خود ( واحدهایی به مقیاس 5 هنگ هوابرد ) را در سریع ترین زمان ممکن به محورهایی که ارتش کیف درآن دست به ضدحمله زده بود ارسال کرده تا میزان نفوذ مهاجمان را محدود و مانع موفقیت کامل آن گردند. مضاف براین ، ضعف اوکراین در استفاده کامل از مفهوم ممانعت هوایی در میدان نبرد در حمله به استان زاپوروژنیه غربی نیز چالش قابل توجهی را پدید آورد چرا که زمین کاملا هموار و بدون عوارض زمینی مشخص به واحدهای زرهی ارتش روسیه اجازه داد تا براحتی وارد عمل شده و دست به عمل بزنند بدون آنکه تهدید مشخصی از سوی اوکراینی ها متوجه آنها باشد. در یک سناریوی فرضی ، تاثیری که اتخاذ چنین رویکردی از سوی ارتش اوکراین در ضدحمله سال 2023 می توانست از خود برجای گذارد ، چندان مشخص نیست ولی عدم استفاده ازآنها در هرعملیاتی در آینده می تواند به یک دردسر جدی تبدیل گردد. د : چهارمین عنصر که برای مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد اوکراین می توان بدان استناد نمود ، ناشی از این واقعیت است که ارتش روسیه در حال حاضر ( دسامبر 2024) در سرتاسر خطوط مقدم آرایش تهاجمی بخود گرفته ، بنابراین ، فرصت چندانی برای آماده سازی مواضع دفاعی در سرزمین های تصرف شده ندارد . از سویی دیگر ، ارتش اوکراین نیز فاقد قابلیت ضدحمله و پیشروی چندین ده کیلومتری در مواضع دفاعی ارتش روسیه بود و بیشتر برای عملیات دفاعی در محورهای مختلف آمادگی لازم را کسب کرده است. اما ارتش اوکراین می تواند به جای شیوه های کلاسیک ، از دو مسیر متفاوت به روسها حمله کند: این بدان معناست که ارتش کیف می تواند با استفاده از فقدان مواضع دفاعی نظیر میدان های مین متراکم در محورهای مذکور دست به ضدحمله زده تا روند عملیات تهاجمی روسها زودتر از زمان مقرر به اوج خود برسد . ه : آخرین عنصر مورد نیاز برای مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد ، برنامه ریزی مجدد ضدحملات براساس مزیت های زودگذر فناوری است . درواقع ، برای ایجاد اختلال در سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی نیروی مدافع ، طراحی ضدحملاتی لازم است که برای نیروهای تکور اوکراینی پوشش متحرکی را فراهم کند تا در بازه زمانی ورود به فاز تهاجم تا رفتن به لاک دفاعی برای حفاظت از دستاوردهای بدست آمده ، از واحدهای ارتش کیف حمایت بعمل آورد. این مساله البته رویکرد جدیدی نبوده و مسبوق به سابقه است. نبرد سوم ( سومه) به سال 1916 نقطه عطفی در بکارگیری تانک درصحنه نبرد بشمار می رفت این سلاح جدید آنچنان برای ارتش قیصر ویلهلم غافلگیر کننده بود که خطوط دفاعی چند لایه آلمان شکست و راه را برای پیاده نظام هموار نمود بعنوان مثال ، ارتش بریتانیا در جنگ اول جهانی ، تا حد بسیار زیادی بر کاربرد گسترده تانک ، بخصوص در جریان حمله به سومه (1916) تکیه داشتند و با استفاده ازآنها ، ارتش آلمان غافلگیر شده و مسیر برای پیشروی پیاده نظام فراهم آمد. ولی چنین رویکردی با وجود مزیت بسیار بالا ، سرعت اقدام متقابل از سوی مدافعان را در نظر نمی گرفت.بنابراین ، موفقیت در جنگ اوکراین برای کیف یا جنگ های احتمالی آینده ، بسته به ایجاد مزیت های متعددی است که اثرات سیستمی آن در کوتاه مدت یا بلند مدت روی روند درگیری عیان باشد. اگرچه کاربرد این مزیت ها برای افزایش پیچیدگی و به تاخیر انداختن توان دشمن در دادن پاسخ نیز مهم به نظر می رسد. خهپادهای رزمی ارتش روسیه در میدان نبرد اوکراین https://aparat.com/v/dopi867 چنین وضعیتی به شکل طبیعی ، نیازمند ابداع نوآوری های متعدد در طیف متنوعی از سامانه های رزمی است که در این زمینه ، اوکراین مزیت بهتری نسبت به روسیه دارد . درواقع ، محیط نوآوری اوکراین بخوبی با محیط رزمی ادغام شده و بخوبی از قابلیتهای فنی و سرمایه انسانی بومی در ترکیب با کمک های خارجی استفاده می شود . اما روسها نیز به نوبه خود درحال نوآوری خواهد بود و می تواند علاوه بر تکیه بر توان خود از نوآوری های ایرانی و چینی نیز استفاده کند ، ولی زیرساختهای صنعتی روسیه ، متمرکزتر بوده و بیشتر بر روی تولید انبوه نمونه های موفق اولیه در تعداد انبوه تمرکز دارد ولی به نظر هوشمندی و میزان انطباق آن با صحنه نبرد کمتر از اوکراین بوده و طبیعتا در این حوزه اوکراین می تواند پس از رفع چالش های نیروی انسانی و تجهیزات ازآن بهره ببرد. به هر ترتیب ، اوکراین در حال حاضر ( دسامبر 2024) با چالش های بزرگی مواجه است و احتمالا بسیار بعید خواهد بود تا ضدحمله قابل توجهی در سال 2024 و حتی 2025 را بتواند آغاز کند چرا که برای انجام آن ، کمک های بیشتری از سوی غرب مورد نیاز است . اما این به معنای عدم برنامه ریزی از سوی ارتش اوکراین نیست و الزاماً هم ارتش اوکراین برای آینده نامعلومی در وضعیت تدافعی باقی نخواهد ماند و باید تلاش برای آماده سازی نیروی لازم برای انجام ضدحمله صورت گیرد . همزمان با این روند ، ارتش کیف باید به شکل دائم روسها را روی زمین به چالش کشیده و ابتکار را در حد خود از روسها بازستانند تا فرصتی برای اجرای یک ضدحمله بخوبی برنامه ریزی شده بدست آید. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش دوم با توجه به متنی که پیشتر ارسال شد ، چالش های اساسی موجود در صحنه نبرد اوکراین را می توان به دو دسته اصلی تقسیم بندی نمود: چالش های کلاسیک در سطح راهبردی به یک پدیده بسیار مهم ، یعنی ، عدم شکست دولتهای بزرگ و مدرن در یک کارزار تعیین کننده ، خلاصه می شود . با این حال ، نمونه هایی نظیر فرانسه درسال 1940 ، عراق سال 1991 و حتی سوریه 2024 بیش از آنکه معمول باشند ، یک استثناء هستند . چنین کشورهایی از حملات اولیه جان سالم به در می برند و نبرد را به یک جنگ طولانی مدت تبدیل می کنند که اوکراین سال 2022 یک نمونه مشخص از این مساله است. بدین ترتیب ، ایالات متحده باید به این درک برسدکه آمادگی برای مدیریت یک جنگ طولانی را باید برای خود فراهم کرده و انتظار یک نتیجه سریع و قاطع را نداشته باشد. علاوه براین ، پذیرش این ذهنیت ، به معنای ایجاد تغییرات اساسی در مفاهیم راهبردی و عملیاتی است . هدف قراردادن پیاده نظام کره شمالی در محور کورسک با مهمات پرسه زن https://www.aparat.com/v/csa5p6k بعنوان مثال ، جنگ اوکراین در سطح عملیات ، سه مشکل اصلی را بخود می بیند که موجب تبدیل شدن جنگ متحرک به جنگ خندقی شده است : از سویی دیگر برای غلبه بر چالش های فناورانه ، معمولا موقتی است و دائمی نخواهد بود ، بدین معنی که ایالات متحده و ناتو توانایی هایی دارند که در اختیار روسیه یا اوکراین نیست ولی این قابلیتها الزاماً یک راه حل مناسب برای حل مشکلات در صحنه نبردی نظیر اوکراین نخواهد بود. مشکل جدید ، ظهور سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی از یک نظر ادغام فناوری های جدید با سامانه های رزمی قدیمی تر موجب شده تا دو مشکل شماره 2و 3 که پیشتر شرح آن رفت ، برجسته تر از سایر مولفه های دخیل نمایان شوند. جنگ در اوکراین ، باعث گردید تا پیشرفته ترین سامانه های جنگ الکترونیک تهاجمی و همچنین گسترده ترین شکل استفاده از سامانه های بی سرنشین با سامانه های آتشباری زمینی و پهپادهای بکار گرفته شود و میدان نبرد را به یک محیط بسیار شفاف ، به جز زمانی که طرف مقابل موفق شده باشد تا با استفاده از سامانه های جنگ الکترونیک ، آن را خنثی کند، تبدیل نماید. بدین معنی که انبوهی از مهمات پرسه زن اول شخص اکنون توانایی انهدام خودروهای رزمی جداافتاده یا گروه های کوچک پیاده نظام را با کمترین هزینه ممکن را بدست آورده اند . ادغام تمامی این سامانه های که اکنون می توان آن را مجموعه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی خطاب کرد ، عامل اصلی تبدیل صحنه رزم مانوری اوکراین به یک نبرد فرسایشی خندقی است . شیوه شناسایی پهپادی ارتش روسیه در دوسطح تاکتیکی و عملیاتی در ترکیب با زنجیره کشتار ( نمودار بالایی ) با این حال ، این وضعیت چندان ناآشنا به نظر نمی رسد چرا که ارتش شوروی و سپس روسیه ، مفهومی را با عنوان سامانه ها ضربتی/شناسایی یا آنچه که مجموعه های شناسایی – آتش نامیده می شد را برای تفکیک میان سامانه های آتشباری ( هواپیما ، توپخانه ، توپخانه راکتی و... ) ابداع کرده بودند که سطوح آن با یکدیگر همپوشان بود و می توانست دو جنبه تاکتیکی وعملیاتی را به هم متصل نماید ،اما در صحنه نبرد فعلی ، هردوطرف ، سامانه های تاکتیکی و عملیاتی متفاوتی را بکار می گیرند که امکان مرتبط کردن اثرات پراکنده جنبه تاکتیکی به هم را داشته باشد. این سطح با تمامی توان تلاش می کند تا اثر تاکتیکی خود را بطور مستقیم روی میدان نبرد گذاشته در حالی که از پشتیبانی دارایی های شناسایی و الکترونیک سطح عملیاتی و راهبردی پشتیبانی می گردد. اما نکته اینجاست که سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی شباهت چندانی با سامانه های تسلیحاتی یکپارچه ارتش های ناتو ندارد که درآن هر جزء اصلی ، قابلیتهای به نسبت ثابتی داشته و ارتباط آن با سایر اجزاء و عناصر نیز تعریف شده باشد. درواقع ، نمونه ای که اکنون در اوکراین استفاده می شود ، یک ساختار مفهومی اولیه ای را به نمایش می گذارد که امکان ایجاد تغییرات فوری درآن وجود داشته و روابط میان اجزای آن می تواند به شکل دائمی تغییر کند. این بدان معناست که دگرگونی های مذکور نه تنها در پیکربندی سخت افزاری ، بلکه در اجزاء الکترونیک و حتی نرم افزاری آن می تواند رخ دهد . این نیز به نوبه خود باعث می شود تا تغییراتی سرتاسری و دومینو واری در صحنه نبرد بوجود آید . بنابراین ، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در چرخه های بسیار سریع گاهی تا دو-سه هفته درمیان ، قابل مشاهده است که میتوان آن را به رقابت شدید میان سامانه های جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک نسبت داد. درواقع ، هر دوطرف ، قابلیت خنثی سازی بخش هایی از قدرت سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی یکدیگر را دارند و هرکدام زودتر واکنش دهند ، می توانند با سرعت بیشتری توان رزمی دشمن را تخریب نمایند. اکنون و در حال حاضر تعداد زیادی از کارشناسان نظامی معتقدند که بعید است چنین پدیده ای به زودی تغییر کند . علاوه بر مواردی که شرح آن رفت ، قابلیت و تراکم استفاده از سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در سرتاسر محورهای درگیری بشدت متفاوت به نظر می رسد چرا که طرفین نه تنها از توان تولید کافی چنین سامانه هایی برای پوشش دادن تمامی صحنه نبرد برخوردار نیستند ، بلکه برای وارد کردن ضربه موثر نیز قدرت چندانی را به نمایش نمی گذارند که به معنای ایجاد مزیت های موقت در محورهای مشخص بوده و گسترش آن به تمامی صحنه جنگ عملاً غیرممکن است و این باعث می شود تا طرف مقابل بخوبی از آن برای دسترسی به اهداف استفاده نماید. کاربرد گسترده میدان های موانع ( سیم خاردار ) ، تلفن های صحرایی ، توپهای سبک با نواخت بالا ( در اینجا 75 م.م فرانسوی ) و تیربار خنک شونده با آب مجهز به نوار فشنگ باعث شد تا برای سه سال ، عنصر مانور از میدان های نبرد جنگ اول جهانی ، ناپدید شود . با این حال ، به میدان آمدن تانک به صحنه نبرد باعث شد تا عنصر مانور بهتر از گذشته استفاده گردد با این حال ، جنبه جدید سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در پویایی چرخه کاربرد آن قرار دارد ، بطوریکه اجزاء تشکیل دهنده آن با یکدیگر دائماً روابط متقابل داشته و مستمراً فرصت ها و آسیب پذیری های جدیدی را بوجود می آورند. این پویایی ، هم برای نیروی تکور و هم نیروی مدافع چالشی مداوم است تا مفهوم "مانور" را مجدداً به میدان نبرد بازگردانند که این شرایط متفاوتی را نسبت به ماهیت جنگ خندقی جبهه غربی در نخستین جنگ جهانی ایجاد کرده است . درآن زمان ، فناوری هایی نظیر تیربارهای خنک شونده با آب ، ابداع نوار فشنگ ( به جای خشاب های فلزی با ظرفیت محدود ) ، ساختار خندقی گسترده با پوشش های متراکمی از سیم خاردار ، تلفن های صحرایی سیمی ، سامانه های توپخانه ای با نواخت تیربالا از سال 1915 تا 1918 تا حد بسیارزیادی بدون تغییر ماند و طرفین تلاش می کردند تا خود را در سطوح تاکتیکی ، فناورانه و ضدتاکتیک ها با این وضعیت منطبق کنند که البته مخرج مشترک همه آنها را می توان در حوزه فناوری دانست. اما فناوری هایی که در جنگ اوکراین کاربرد پیدا کرده اند ، دائماً در حال تغییرند و این دائمی بودن تغییرات ، تعادلی را بوجود می آورد که مزایا و تهدید های بسیاری درآن نهفته است. بنابراین ، ظهور و بروز سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی پنجره هایی از آسیب پذیری و فرصت ها را بوجود آورده که نیروی مهاجمی باهوشی می تواند ازآنها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند تا در مرحله نخست موفقیت های تاکتیکی چشمگیری بدست آورده و سپس آنها را به سطح عملیاتی و راهبردی متصل کند . اما مشکل اینجاست که جنگ تا کنون چنین ماهیتی بخود ندیده که درآن پیشروی های تاکتیکی صورت گیرد ولی نیروی مهاجم نتواند ازآن بخوبی بهره برداری کند . بدین ترتیب ، چالشی که ارتش اوکراین با آن مواجه است ، یافتن مسیرهایی برای تبدیل موفقیت های تاکتیکی به دستاوردهای عملیاتی است . با این وصف، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی تنها مشکل ارتش اوکراین برای بازگرداندن مفهوم مانور به صحنه عملیات رزمی نیست ، چرا که نیروهای رزمی این کشور بدلیل تاخیر در ارسال کمک ها و محدودیت در تهیه و استفاده از تسلیحات و تجهیزات ارسالی از سوی غرب باید بر چالش های مهم تری غلبه نمایند. علاوه براین ، کمبود فزاینده نیروی انسانی ناشی از تلفات بالا و سیاست های اشتباه بسیج نظامی برمشکلات جنگ با روسیه افزوده ، هر چند این کمک ها محدود و آهسته همچنان جریان دارد. با این حال ، رفع مشکلات مذکور یک شرط ضروری و نه کامل به نظر می رسد ، به این دلیل که مساله تغییرات پی درپی سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی صحنه رزم کلاسیک را دچار تغییرات جدی نموده و همزمان با رفع مسائل مربوط به نیروی انسانی و تجهیزاتی ، مفهوم مذکورنیز بیش از گذشته باید مورد توجه قرار گیرد. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.