[align=center][/align] مسکو،30 اردیبهشت، خبرگزاری «نووستی»/ مدرنیزه شدن سیستم های تسلیحاتی به جنگنده سنگین میگ-31 اجازه می دهد که هواپیماهای مافوق صوت را منهدم سازد. "سرهنگ یوری بالیکو" رییس مرکز علمی-تحقیقاتی انستیتوی نیروی هوایی به "ایزویستیا" گفت: تسلیحات نیروی هوایی تولید داخلی نیاز به مدرنیزه شدن دارند. بخش اصلی مدرنیزه سازی تسلیحات نیروی هوایی روسیه مربوط به طراحی و اجرای برنامه های دراز مدتی است که از جمله آنها می توان به ایجاد موشک های هدایت شونده نسل جدید کلاس "هوا به هوا" اشاره کرد. میگ های 31 مدرنیزه شده توان حمل موشک های یاد شده با برد به اندازه کافی دور را خواهند داشت. همچنین توانایی آنها در مورد انهدام هواپیماهایی که رویت آنها دشوار بوده ، موشک های بالدار و هواپیماهای مافوق صوت جدید نیز افزایش خواهد یافت. وی خاطر نشان نمود: در مجموع نسبت به مدل های اصلی کارایی جنگنده های مدرنیزه شده ممکن است تا 1,5-4 برابر افزایش یابد. هواپیماهای مذکور می توانند به طور موثرتری اهداف زمینی، هوایی و روی سطح آب را با استفاده از کلیه سلاح های موجود در شرایط جوی مختلف، تمامی اوقات شبانه روز و در هر منطقه جغرافیایی منهدم نمایند. [align=center] [/align]

توپ AK 630 این سیستم ( توپ AK-630M-MR-123-02 ) برای دفاع ناوها در برابر سلاحهای هدایت شونده دقیق مانند موشکهای ضد کشتی و کروز ، بالگردها و هواپیماهای در ارتفاع پست و همچنین اهداف کوچک مانند مینهای شناور بر روی آب و قایقهای کوچک تند رو ؛ طراحی و ساخته شده است . این سیستم شامل چند قسمت است : 1 – توپ AK – 630 که بر روی قسمتی از عرشه نصب می شود . 2 – سیستم راداری MR-123-02 که شامل رادار و متعلقات آن میشود . 3- سیستم هدف گیری SP-521 که برای هدف گیری دقیق استفاده می شود . 4 – اتاق کنترل سیستم 5- سیستم تغذیه توپ این سیستم دارای 6 لول و در سرعت نواخت تیر در دنیا یکی از سریعترین ها در نوع خود در جهان محسوب می شود . امادگی سریع برای شلیک و شناسایی و تجسس به موقع هدف و سیستمهای جمینگ نصب بر روی سیستم ، هدف یابی و تخمین مسافت لیزری و تلویزیونی ، توان رزمی بالا ، از مشخصه های این سیستم محسوب می شود . این توپ شباهت زیادی با گتلینها یا توپهای چرخان دارد ولی سیستم این توپ در شلیک کلا با آنها تفاوت دارد که سرعت نواخت آن را به طور متوسط به 5000 گلوله در دقیقه می رسانند که رقم باور نکردنی است . این توپ کاملا اتوماتیک است و بوسیله اپراتور از اتاق کنترل هدایت می شود . گلوله های این سیستم از نوع دوزمانه و انفجاری طوری طراحی شده اند که بتوانند از بدنه ی موشکهای ضد کشتی عبور کنند و انها را منهدم کنند . مشخصات کامل این سیستم : توپ مدل AK-630M-MR-123-02 ساخت روسیه کالیبر 30 میلیمتر تعداد لوله 6 سرعت خروج گلوله در دهانه لوله : 880 متر بر ثانیه سرعت نواخت متوسط تیر : 5000 گلوله در دقیقه برد : 5 کیلومتر حرکت عمودی لوله : 25- تا 90+ درجه حرکت افقی برجک : 180± در جه تعداد گلوله برای آماده به کار شدن سیستم : 4000 گلوله بردی که رادار سیستم در ان فاصله می تواند شیئی به سطح مقطع 1 متر مربع را شناسایی کند : 25 – 30 کیلومتر برد سیستم تجسسی : 15 – 30 کیلومتر حداقل ارتفاع هدف که توپ قادر به درگیری با ان است : 3 تا 5 متر طول کلی گلوله با خرج و سر جنگی : 298.95 میلیمتر ( حدودا 30 سانتی متر ) [align=center]عکس اتاق کنترل سیستم : [/align] FLANKER

مسکو، 28 اردیبهشت، خبرگزاری «نووستی»/ "غلامرضا انصاری" سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو عصر جمعه طی کنفرانسی مطبوعاتی در خبرگزاری «نووستی» که بمناسبت 88-مین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک بین ایران و روسیه برگزار شده بود، اظهار داشت که الحاق روسیه به قطعنامه 1803 شورای امنیت سازمان ملل متحد در رابطه با ایران، لطمه ای به روابط روسیه و ایران نمی زند. اوایل ماه مه رئیس جمهور روسیه حکم اجرای تدابیری برای عمل به قطعنامه 1803 را امضا کرد. قطعنامه سفرهای خارجی برای برخی از افرادی که در برنامه هسته ای ایران دست دارند را ممنوع می کند و توقیف حساب های برخی از کمپانی ها و بانک های ایرانی و نیز بازرسی بارها را در نظر دارد. به تهران 90 روز فرصت داده شده است که به قطعنامه 1803 عمل کند. انصاری گفت: "زمانی که قطعنامه امضا شد، دوره طلایی در روابط روسیه و ایران بود. روسیه از این قطعنامه حمایت کرد، اما ما می دانیم که روسیه پیش از امضای آن چه تلاش هایی بکار بست". در عین حال سفیر ایران خاطر نشان نمود که تصویب این قطعنامه بیهوده بود، زیرا هیچ کمکی به هیچ چیز نمی کند و سازنده نیز نبود. سفیر جمهوری اسلامی ایران در فدراسیون روسیه افزود که ایران آماده بررسی برنامه هسته ای خود می باشد. صبح روز جمعه از طریق سفرای ایران در روسیه و چین پیشنهادات این کشور درباره حل مشکلات مبرم بین المللی به وزارات خارجه روسیه و چین ارائه شدند. انصاری خاطر نشان نمود که ایران با روسیه و چین مذاکرات بیشتری دارد و نتایج آنها نیز مثبت هستند. دیپلمات ایرانی تاکید کرد که ایران آماده ادامه همکاری خود با آژانس بین المللی انرژی اتمی است و افزود که ایران همکاری های سازنده و فعالی با آژانس دارد و طی دوهفته اخیر بازرسین آژانس 3 بار از تاسیسات هسته ای ایران بازدید کرده اند. شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز 3 مارس (13 اسفند ماه) بعلت امتناع ایران از عمل به قطعنامه های پیشین شورا و توقف غنی سازی اورانیوم قطعنامه 1803 را تصویب نمود. در عین حال کشورهای گروه 1+5 میانجیگران بین المللی (آمریکا، روسیه، چین، انگلستان، فرانسه و آلمان) اعلام کردند که همچنان آماده مذاکره با ایران درباره برنامه هسته ای آن هستند.

توان موشکی پاکستان درباره پرتاب موشک "عقاب سفید": تولید کننده: National Defence Complex (NDC) وزن پرتاب : 25 تن طول: 17,5 متر قطر: 1,4 متر حداکثر سرعت: 17 ماخ برد موثر: بیش از 2000 کیلومتر سقف پرواز: 100-600 کیلومتر کلاهک: معمولی (300-600 کیلوگرم)، هسته ای (150-300 کیلو تن) سیستم هدفگیری خودکار: مادون قرمز. درباره آزمایش موشک بالستیک "شاهین2" و تاریخ تولید آن پاکستان روز 19 آپریل سال جاری بار دیگر موشک بالستیکی "شاهین-2" را آزمایش نمود که توان حمل کلاهک های معمولی و هسته ای را دارد. در حال حاضر شاهین-2 و یا "هاتف -6" تنها موشک پاکستانی محسوب می شود که توان انهدام اهداف در عمق خاک هند را دارد. محل دقیق انجام این آزمایش تعیین نشده است. فقط اعلام شده که "سید یوسف رضا گیلانی"، نخست وزیر، "چودری احمد مختار" وزیر دفاع و ژنرال "طارق مجید" رییس کمیته ستاد مشترک در جریان این آزمایش حضور داشتند. "عقاب سفید" یا "شاهین هندی" موشک بالستیکی شاهین-2 (هاتف-6) ادامه طرح موشک شاهین -1 (هاتف-4) است و فقط از نظر برد موثر و دقت انهدام اهداف نسبت به نمونه قبلی خود برتری دارد. طراحی موشک های سوخت جامد خانواده شاهین از سال 1995 آغاز گردید. مسئولیت انجام آزمایش و امور پژوهشی بر عهده مجتمع دفاعی ملی پاکستان تحت اداره کمیسیون ملی علمی- مهندسی انجام شد که ریاست آن بر عهده دکتر "سمر مبارک مند" بود. برای اولین بار در سال 1998 "نواز شریف" نخست وزیر پاکستان نام "شاهین" را به افتخار سمبل ادبی اردوها که "اقبال لاهوری" در آثار خود از آن نام برده، برای خانواده جدید موشک های بالستیک مطرح ساخت. آزمایش اولین موشک شاهین -1 روز 15 آپریل سال 1999 انجام شد. بر اساس گزارش برخی از رسانه های گروهی خارجی پاکستان به لطف حمایت های فعال علمی-فنی چین در وحله اول در خصوص طراحی های موتور و کلاهک های هدایت شونده توانست در مدت نسبتا کوتاهی اقدام به ساخت چنین موشک هایی کند. در سال های 1992-1993 چین در حدود 34 موشک DF-11 (М-11) نسل اول به پاکستان تحویل داد که بر پایه آنها توسط دانشمندان پاکستانی طراحی های اولیه برای ساخت موشک های داخلی آغاز گردید. М-11 موشکی تک پله ای با سوخت جامد است که توان حمل کلاهکی به وزن500-800 کیلوگرم تا مسافت بیش از 300 کیلومتر را دارد. آمریکا به خاطر تحویل موشک های М-11 به پاکستان و کمک به این کشور در امور طراحی موشک های داخلی در ماه اوت سال 1993 تحریماتی علیه چین اعمال نمود. این تحریمات در ماه اکتبر سال 1994 بعد از آنکه پکن قول داد که بیش از این موشکی به اسلام آباد تحویل ندهد، لغو شد. برغم قولی که داده شده بود چین به همکاری های خود با پاکستان در زمینه موشکی ادامه داد. تایید این مطلب پدید آمدن موشک بالستیکی جدید شاهین-1 نزد پاکستان در سال 1999 بود که نمونه مدرنیزه شده موشک چینی DF-11 مود 2 است که برای اولین بار در ماه اکتبر سال 1999 توسط چینی ها در رژه نظامی پکن به نمایش در آمده بود. وجه تمایز موشک مذکور یا М-11А با نمونه قبلی افزایش طول آن به میزان دو متر و برد موثر آن تا 500 کیلومتر بود. برد موشک شاهین -1 بیش از 750 کیلومتر بوده که به خاطر افزایش طول بخش موتور آن میسر شده است. موشک شاهین-1 بر روی یک خودرو چهار چرخه (مشابه "ماز-543") سوار می شود، حداکثر سرعت آن 60 کیلومتر در ساعت و سوخت آن برای طی مسافت 650 کیلومتری کافی است. زمان آماده سازی موشک برای پرتاب از 5 تا 10 دقیقه است. در ماه فوریه سال 2000 دومین آزمایش موفقیت آمیز موشک شاهین-1 انجام و در سال 2003 موشک شاهین-1 به خدمت نیروی مسلح پاکستان در آمد. در ماه های اکتبر سال 2003 و دسامبر سال 2004 پرتاب هایی در میدان نظامی انجام شد. در حال حاضر بنا به گزارشات مختلف پاکستان از 15 تا 30 موشک شاهین-1 در اختیار دارد. ماکت موشک شاهین -2 برای اولین بار در رژه نظامی 23 مارس سال 2000 به نمایش گذاشته شد. بر خلاف موشک های تک پله ای شاهین-1، موشک های نسل دوم دو پله ای (دارای دو موتور شتاب دهنده) هستند و به همین خاطر توان انهدام اهداف در مسافتی بیش از 2000 کیلومتر را دارند. یک وجه تمایز مهم دیگر بر خلاف سیستم اینرسی موشکی های شاهین-1 آنست که کلاهک های موشک شاهین-2 مجهز به سیستم های مادون قرمز هدفگیری خودکار است. به لطف این سیستم دقت هدف گیری شاهین-2 به 50 متر رسیده در حالیکه این شاخص در موشک های شاهین-1 بیش از 200 متر است. با افزایش طول موشک شاهین -2 به تغییر خودروی حامل آن نیز نیاز بود و به همین خاطر یک خودرو شش چرخه قوی برای این منظور تولید شد. موشک شاهین-2 شبیه موشک M-18 چین است که برای اولین بار در سال 1987 در نمایشگاه هوایی پکن به معرض نمایش گذاشته شد. در آن زمان اعلام شده بود که برد موثر این موشک در حدود 1000 کیلومتر با وزن کلاهک 400-500 کیلوگرمی است. تاکنون هیچ سندی دال بر اینکه پکن موشک های M-18 را به پاکستان تحویل داده مشاهده نشده است. اما به احتمال قوی در طراحی شاهین-2 به هر حال بدون کمک طرف چینی صورت نپذیرفته است. در ماه مارس سال 2004 برای اولین بار موشک شاهین-2 بر فراز دریای عرب آزمایش شد. دکتر "سمر موباریک" مدیر مجتمع دفاعی ملی پاکستان (عضو کمیسیون انرژی اتمی پاکستان) بعد از انجام این آزمایش اعلام کرد که موشک شاهین-2 در سال 1998 نیز برای انجام آزمایش آماده بوده اما بنا به تصمیم مسئولین سیاسی کشور این آزمایشات دائما به تعویق افتاد. آزمایش دوم در ماه مارس سال 2005 انجام شد. سپس در ماه مه سال 2006 و در ماه فوریه سال 2007 آزمایشات بعدی صورت گرفت. هر بار مسئولین بلندپایه نظامی پاکستان در باره موفقیت آمیز بودن نتایج آزمایشات و تکامل دائمی موشک شاهین-2 مطالبی را اعلام می کردند. آزمایش اخیر این موشک نشان دهنده دقت بسیار بالای هدف گیری آن بود که با توجه به قابلیت حمل کلاهک هسته ای شرایطی را برای ادامه رشد مسابقه تسلیحاتی میان پاکستان و هند مهیا می سازد. بعنوان مثال دهلی در نیمه اول سال جاری قصد دارد که سومین آزمایش موشک نسبتا قوی خود تحت عنوان Agni-III را انجام دهد که توان حمل کلاهکی به وزن 1,5 تن به مسافت 3,5 هزار کیلومتری را دارد. چنین "به رخ کشیدن تسلیحاتی" از سوی پاکستان و هند شکل دهنده تهدیدات جدی استفاده از سلاح هسته ای در منطقه است. تاریخچه کوتاه مناقشه مقابله میان هند و پاکستان بیش از 50 سال پیش زمانی که هر دو کشور استقلال خود را از بریتانیا بدست آوردند آغاز گردید. در سال 1947 بعد از تقسیم هند بریتانیایی به بخش هند هندو و پاکستان مسلمان سرنوشت منطقه کشمیر که مهاراجه آن "های سینگ" هندو بود و اکثریت قریب به اتفاق آن را مسلمانان تشکیل می دادند، تعیین نشده باقی ماند. از آن زمان پاکستان و هند مقابله شدیدی را برای بدست آوردن کنترل بر کشمیر و بنگال شرقی انجام می دهند. هند و پاکستان دو بار به خاطر کشمیر در سال های 1947-1948 و در سال 1965 با یکدیگر جنگیدند. در سال 1971 جنگی دیگر میان این دو کشور به خاطر استقلال بنگلادش درگرفت. برای اولین بار هند امور مربوط به تولید سلاح هسته ای داخلی و ابزار انتقال آن را آغاز نمود. این فعالیت های در دهه 60 بعد از آنکه اولین آزمایشات هسته ای توسط چین انجام شد، آغاز گردید. در سال 1974 هند اولین بمب هسته ای خود تحت عنوان "بودای خندان" را در صحرای رجستان انجام داد. در سال 1972 پاکستان برنامه هسته ای خود را آغاز نمود. 28 مه سال 1998 پاکستان از 2 تا 5 بمب هسته ای با انرژی از 40 تا 45 کیلوتن را منفجر نمود. این آزمایشات در میدان تیر "چگای" استان بلوچستان صورت گرفت. 30 مه سال 1998 پاکستان در همین محل آزمایش یک بمب هسته ای دیگر با توان 15-18 کیلوتن را انجام داد. در ماه آپریل سال 1998 پاکستان با موفقیت سلاح هسته ای خود یعنی یک موشک برد متوسط تحت عنوان "قهوری-1" (به افتخار یک جنگجوی مشهور مسلمان قرن 12-م که بخشی از هند را فتح کرده بود) آزمایش کرد. ماه بعد از آن دهلی آزمایشی در پاسخ به آن انجام داد و روز 11 مه سه بمب هسته ای و دو روز بعد آن دو بمب دیگر هسته ای توسط هند منفجر شد. مسئولین دو کشور با اجرای برنامه های موشکی و هسته ای خود بر ایجاد به اصطلاح "حداقل پتانسیل بازدارنده" به تعداد 40-50 کلاهک تکیه می کنند. لنتا.رو، خبرگزاری «نووستی» روسیه، 28 اردیبهشت عکسهایی از شاهین 2 و هاتف 6

جالب بود ! ممنون . البته یه سوال داشتم ، سرعت این نفر برها رو در جاده اینقدر اعلام می کنند یا در مناطق بیابانی یا صحرایی ؟

مطمین باش همون a-50 هست عراقیها توان تعویض رادار رو نداشتن که بخوان رادارش رو عوض کنن ! در ضمن خود شرکت سازنده می گه shmel-m بعد شما می گید تامسون !!

ببخشید مدتی کار داشتم دیر سر زدم ! اما سایت فاس امار تخیلی زیاد میده!! هرکسی نظری داره و نظر شما هم محترمه و من هم به احترام شما می پذیرم .

سعید جان ولی فکر نمی کنم این برد درست باشه !! این برد خیلی اغراق امیزه بیشتر سایتهایی که من دیدم متفقن بین 220 تا 250 کیلومتر اتفاق نظر دارن این برد واقعا اغراق امیزه !!

sسعید جان ازت خبری نشد قرار بود اطلاعات کاملش رو بدی در ضمن کرکس عزیز هر دو تاشون a-50 هستن مقایسه و بررسی نمی خواد!! فقط باید دید سالمه یا داره تو آشیانه خاک می خوره در ضمن mig-29 بیشتر ضربتیه تا رهگیر !! در مورد fas هم من هیچ وقت ازش چیزی نمی گیرم جز عکس !! اراجیف زیاد می نویسه !

بد نیست به این لینکها هم سری بزنید ! توی این لینکها اختلاف زیادی در مورد برد رادار وجود داره ! http://en.wikipedia.org/wiki/Beriev_A-50 مثلا تو این لینک در ویکیپدیا 230 کیلومتر برای اهداف کوچیک و 400 برای بزرگ گفته شده http://www.fas.org/nuke/guide/russia/airdef/a-50.htm ولی تو این سایت برد رو 800 کیلومتر گفته!!!!!!!!! و تشخیص 200 هدف icon_biggrin http://www.enemyforces.com/aircraft/a50.htm تو این یکی 220 کیلومتر و 400 کیلومتره

به شدت منتظر هستیم برادر البته من هم در مورد اینکه مطلب کاملا درسته شوخی کردم حتی شما سعید جان هم نمی تونی بگی خبرت قطعا درسته ! مگر اینکه تو ساختن هواپیما و رادارش نظارت داشته باشی ! جنیب لیچ اون موردی که ما با هم بحث داشتیم شفق بود نه a-50 ! icon_cheesygrin

مطمین باشید 220 کیلومتره و شک نکنید ! این خبر رو 3 مقاله تایید می کنند : این مطالب از 3 سایت مختلف بردش رو 220 کیلومتر بیان کردند ! شایدم هر 3 تا اشتباه کردند !! icon_biggrin

همونطور که می دونید ما در جریان جنگ خلیج فارس ( اول) صاحب یک آواکس به نام عدنان شدیم . البته اینکه چطور صاحبش شدیم بماند بهش کاری نداریم . تا به حال خیلی ها در این سایت درباره این آواکس حرف زدند و پست ارسال کردند و تاپیک دادند ولی خالی از لطف نیست کمی درباره این آواکس بیشتر بدونیم حتی اگر تکراری باشه ! اسم واقعی این هواپیما A-50 هست که توضیحاتش رو در اینجا می خونید . نام : A-50 نوع هواپیما IL-76 MD کد ناتو Mainstay در حدود دهه 70 یک گروه از طراحان نیروی هوایی شوروی ، سعی کردند تا مدل پیشرفته ای از رادار هوایی شناسایی که قابلیت نصب برروی هواپیما را داشته باشند بسازند . در واقع قصد این طرح جاگزینی هواپیمای شناسایی جدیدی با هواپیمای قدیمی تر TU-126 بود ، زیرا TU-126 نسبت به رقیب جدید آمریکایی خود یعنی E-3 ( AWACS ) ضعیف تر بود و قابل رقابت با ان نبود . در سالهای ابتدایی دهه 80 ، شرکتی تحقیقاتی – تولیدی شوروی به نام " VEGA-M " رادار پیشرفته ای به نام " SHMEL" را طراحی کرده و ساخت . اما این رادار خالی از مشکل نبود و یک مشکل داشت ، آن هم تاخیر زمانی بیش از حد این رادار بود . اما تولید کنندگان با نصب یک کامپیوتر توانستند تا حد زیادی این مشکل را برطرف کنند . اما با این وجود این رادار نسبت به همتای آمریکایی خود E-3 در تعداد کانالهای راداری ضعف دارد و برد کمتری نیز نسبت به آن دارد ، اما در مکانهایی که زمین دارای عوارض زیادی است و پستی و بلندی زیادی دارد A-50 نسبت به E-3 برتری دارد . البته این برتری به اینجا خلاصه نمیشود بلکه A-50 در مورد هواپیماهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند وهمچنین تشخیص موشکهای کروز و هواپیماهای پنهانکار نسبت به E-3 دارای برتری است . در کل A-50 می تواند در آن واحد به شناسایی 60 و هدایت 12 هدف در شعاع 220 کیلومتری بپردازد و اطلاعات مربوط به آنها را به هواپیماهای خودی و یا به ایستگاههای رادیویی زمینی ارسال کند و اهداف بزرگ را نیز که تا 400 کیلومتر دورتر هستند شناسایی کند . هواپیمایی که برای حمل این رادار در نظر گرفته شد ، هواپیمای ترابری IL-76MD است که پس از نصب رادار به A-50 تغییر نام داده است و از سال 1984 در خدمت نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفته است . A-50 ( IL-76 ) برای برد بیشتر به یک مقر سوخت گیری هوایی در دماغه هواپیما مجهز شده که در شکل مشخص است . رادار نصب شده بر روی آن هم در قسمت فوقانی ، بین سکان عمودی عقب و انتهای بالهای هواپیما نصب شده است . صفحه رادار نیز 9 متر قطر دارد و طوری ساخته شده که در برابر هوای بد و ناپایدار مقاوم باشد و کنده نشود . هواپیما مجهز به یک سیستم پیش اخطار مادون قرمز پیشرفته مجهز شده است تا در صورت هدف قرار گرفتن توسط جنگنده های دشمن ، از این امر مطلع شود . سیستم راداری نیز همانطور که گفته شد از نوع SHMEL است که دارای حالتهای تشخیص دوست از دشمن ، سیستم مخابره دیجیتالی ، و ارتباط پایگاههای زمینی و دریایی و هوایی با هم است . وقتی هواپیما در مسافتهای دور پرواز می کند نیز برای ارسال و دریافت اطلاعات از سیستم ماهواره ای استفاده می کند . مشخصات کامل : نام : A-50 ( IL-76 MD ) ساخت : شوروی ( روسیه ) خدمه : 5 تا 10 نفر تاریخ ورود به خدمت : 1984 طول هواپیما : 47 متر طول بال : 50 متر ارتفاع : 15 متر وزن : 190 تن موتورها : 4 موتور از نوع D-32KP-2 نیروی کشش : 4 × 12000 کیلو گرم حداکثر ارتفاع : 13 کیلومتر حداکثر سرعت : 810 کیلومتر برد : 7500 کیلومتر نوع رادار : SHMEL برد رادار : به شعاع 220 کیلومتر [align=center] [/align] [color=blue] این هم تصاویر a-50 ایران با اجازه از کرکس عزیز [align=center] [/align]

دوست عزیز من عراقیها این کا رو نکردن این هواپیما اصالتا اواکسه ! و روسها اون رو مادر زاد اواکس ساختن من در بارش همین امروز تاپیک می گذارم و دربارش توضیح میدم . اینم لینکش: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=32895#32895

مثل همیشه جالب بود دوستانی که company of heroes 2 رو بازی کرده باشن قدرت این تانک آلمانی رو بیشتر میفهمن !

نخستین ثمره اقدام انگلیس؛ گستاخی آشکار منافقین در برابر سکوت مجامع حقوق بشری! تعدادی از اعضای گروهک تروریستی منافقین در پی اعلام تصمیم دادگاه تجدید نظر انگلیس مبنی بر خروج نام تشکل متبوعشان از لیست گروه های تروریستی، در یک اقدام گستاخانه این موضع را از آلمان نیز خواستار شدند. به گزارش خبرنگار مهر، نخستین ثمرات تصمیم عجیب دادگاه تجدید نظر انگلیس برای خروج نام گروهک منافقین از لیست گروه های تروریستی در تجمع تعداد اندکی از هواداران این گروه در مقابل سفارت ایران در برلین نمایان شد. مقارن پیش از ظهر روز سه شنبه حدود بیست تن از هواداران سازمان تروریستی منافقین در مقابل سفارت کشورمان در برلین اجتماع کردند؛ این افراد که تصاویری از بازماندگان و معدومان گروهک شان را به نمایش گذاشته بودند، حذف نام خود از لیست تروریستی دولت آلمان را نیز مطالبه می کردند! نکته قابل توجه در اقدام اخیر منافقین این بود بر خلاف دفعات گذشته و برای نخستین بار در طول پنج سال اخیر وابستگان به این گروهک تروریستی به صورت رسمی وبا حمل نشان سازمان خود تجمعی را برگزارکردند که بدون شک اقدام اخیردولت انگلیس در حذف نام این سازمان از لیست گروه های تروریستی خود در گستاخ تر کردن اعضای این گروه تروریستی موثر بوده و این روند را تا به آنجا پیش برده که موجب طرح درخواست حذف نام شان از لیست اتحادیه اروپا نیز شده است. تهران پیش از این نسبت به اقدام اخیر دستگاه قضائی انگلیس اعتراض کرده موضع رسمی خود را در چند محور اصلی اعلام کرده بود: نخست اینکه رای دادگاه تجدید نظر لندن را حکمی سیاسی، فاقد پایه‌های حقوقی و ناشی از برخورد دوگانه انگلیس با مسئله تروریسم دانسته بود. محور دیگر این موضع گیری مقایسه مواضع پیشین مقامات ارشد انگلیس مبنی بر ماهیت تروریستی گروهک منافقین و اقدام دستگاه قضایی این کشور درباره این گروه است که بر پایه آن اعلام شده مقامات قضایی لندن باید به افکار عمومی کشورشان، جهان و به ویژه ملت ایران پاسخ دهند. بخش سوم موضع تهران در این خصوص نیز به سوابق گروهک تروریستی منافقین و عواقب اقدام اخیر دستگاه قضائی انگلیس پرداخته است. جمهوری اسلامی ایران در این باره اعلام کرد که انگلیس با خروج نام این گروهک از فهرست گروه های تروریستی تنها به ترویج تروریسم و خشونت گرایی کمک کرده است. با تداوم این روند طبعا باید در انتظار گستاخی بیشتر تعداد اندک باقی مانده از اعضای این گروهک تروریستی و مطالبات تامل برانگیزآنها که آشکارا نوع مواجهه دوگانه غرب با موضوع تروریسم را به نمایش خواهد گذاشت، بود. رویکرد اخیر آمریکا و اتحادیه اروپا به منافقین به عنوان ابزار جدید "خصومت علنی" 1+5 علیه ایران در حالی اعمال می شود که دست این گروهک تروریستی به خون بسیاری از مردم بی گناه ایران و مقامات عالیرتبه کشورمان آلوده است. از سوی دیگر همکاری های منافقین با رژیم بعث عراق در سرکوب جنبش های مردمی آن کشور و کشتار ملت بی گناه عراقی، چهره یک گروهک تروریستی تمام عیارکه حاضر است برای بقای خود به هرجنایتی دست بزند را در اذهان مردم منطقه تصویر کرده است. خبرگزاری مهر

این امار واقعی نیست و در بسیاری از موارد و تعداد ادوات مشکل داره !

این انگلیسیا عجب مارمولکایین ادم از کارشون سر در نمیاره !

پیشنهاد می کنم در باره تغییرات ساختاری در نیروی زمینی مثل بهترین اسلحه جایگزین ژ-3 و مناسبترین و ارزونترین سلاح در عوضش نظر سنجی ایجاد بشه .

مسکو، 25 اردیبهشت، خبرگزاری «نووستی»/ منابع آگاه آمریكایی به یك روزنامه فرامنطقه‌ای اعلام كردند:" با هدف ارسال كمك فوری به لبنان ناو بزرگ هواپیمابر "هری اس ترومن" از سوی یونان به سوی شمال اسرائیل حركت كرده است". به گزارش «نووستی» ازخبرگزاری فارس، روزنامه "الحیات" اطلاع داد:" در اقدام شدیدتر از سوی آمریكا علیه حزب الله و گروه مخالفان دولت لبنان، منابع آگاه آمریكایی تاكید كردند واشنگتن در حال بررسی ارسال كمك‌های نظامی فوری به لبنان است". الحیات افزود:"هم‌اكنون ناو هواپیمابر "هری اس ترومن" از سوی یونان به سوی شمال اسرائیل حركت كرده است". منابع آمریكائی در گفتوگو با "الحیات" مدعی شدند:" اعزام این ناو پیام ضمنی برای حزب‌الله، ایران و سوریه است". این منابع مدعی شدند این كمك‌ها به هدف تقویت و كمك به ارتش لبنان صورت می‌گیرد و این در حالی است كه حكومت لبنان و وزارت دفاع آمریكا در حال بررسی این كمك‌ها هستند". پیش از این نیز جرج بوش رئیس‌جمهور آمریكا فاش كرده بود یكی از بلندپایه‌ترین فرماندهان نظامی خود را برای ارزیابی میزان كمك لازم برای حكومت لبنان به لبنان می‌فرستد. همچنین یك مقام آمریكایی در گفتوگو با روزنامه اماراتی "البیان" تاكید كرد:" دولت جورج بوش به دنبال بین‌المللی كردن بحران سیاسی لبنان است و كاخ سفید حل وفصل مساله دولت لبنان با حزب‌الله را در خلع سلاح مقاومت می‌بیند". گفتنی است روز دوشنبه یك مقام مسئول در كانال سوئز اعلام كرد:" ناو " یواس‌اس كول" آمریكا از كانال سوئزعبوركرده و در مسیر بازگشت به دریای مدیترانه است".

توپ AK-100-MR-145 این توپ را می توان تقریبا در رده توپهای کالیبر متوسط نیروی دریایی روسیه محسوب کرد . AK-100-MR-145 را نیز مانند اغلب توپهای هم سطح خود می توان برای هدف گیری و انهدام شناورها ، اهداف ساحلی و هواپیما ها یا هواگردهایی که در ارتفاع پایین و سرعت کم پرواز میکنند ، به کار برد .این سیستم با توجه به وزن واندازه قابل نصب بر روی انواع ناوهای متوسط و سنگین میباشد . این توپ ، شامل سیستم راداری و کنترل آتش مدل MR-145 و گلوله گذاری خودکار است . سیستم کنترل اتش وظیفه تنظیم شلیک گلوله در دو حالت برد بلند و برد کوتاه را دارد زیرا این دو حالت دارای گلوله هایی با خرج متفاوت می باشند که سیستم با توجه به برد هدف این گلوله ها را به طور خود کار تنظیم و انتخاب می کند . این سیستم نیز مانند اغلب سیستمهای توپ پیشرفته دارای هدف گیری و مسافت یاب اتوماتیک است و گلوله گذاری به طور کاملا خودکار انجام میشود ولی این قابلیت را نیز دارد تا در صورت از کار افتادن سیستمهای الکترونیکی و یا صدمه دیدن در حالت جنگی ، به صورت مانوئل و دستی توسط 5 تا 6 نفر پرسنل به کار بیفتد . از دیگر سیستمهای نصب شده روی این توپ می توان به سیستم active/passive جمینگ راداری برای جلوگیری از حمله موشکها و هواپیماها ، دو رادار با دو طول موج متفاوت و ردیاب تلویزیونی اهداف اشاره کرد که موجب دقت فوق العاده زید برای توپ مورد نظر شده است . مشخصات کلی : توپ مدل AK-100-MR-145 دارای برجک گردان تک لول ساخت روسیه قابل استفاده در انواع ناوشکنها و رزمناوها کالیبر : 100 میلیمتر سرعت خروج گلوله در دهانه لوله : 880 متر بر ثانیه سرعت شلیک در حالت اتوماتیک : 50 گلوله در دقیقه برد : بیش از 20 کیلومتر حرکت عمودی لوله برای شلیک : 10- تا 45+ درجه حرکت افقی برجک : 180± درجه تعداد گلوله استاندارد برای شروع شلیک : 174 گلوله میزان برد و تشخیص رادار : قابلیت تشخیص و شناسایی شیئ 1 متر مربعی در فاصله 40 کیلومتری در اب و هوای مناسب وزن کل سیستم 45500 کیلو گرم ( 45.5 تن ) شامل : وزن توپ : 37500 کیلو گرم ( 35.7 تن ) وزن رادار و سیستم کنترل : 8000 کیلو گرم ( 8 تن ) وزن گلوله : 42.4 کیلو گرم ( 26.8 کیلو گرم خرج و 15.6 کیلو گرم سر جنگی ) طول گلوله : 1241 میلیمتر پرسنل : 5 تا 6 نفر

شما لطف دارید البته کمی بی انصافیه این طور قضاوت کنیم. چون این سایت اعضای فعال زیادی در زمینه نظامی داره مثل اقایان حامد ، کرکس ، و خیلیهای دیگر در ضمن همکارم در این انجمن ( red army) هم به خاطر مشکلات فنی مدتیه که نمیتونه زیاد به سایت سر بزنه در ضمن منم کار خاصی انجام نمیدم جز سرچ و تحقیق و ترجمه ! منم مهندس نیروی دریایی روسیه که نیستم و این اطلاعاتم با تخصص خودم اماده نمیکنم ، شما هم در صورت تمایل و کوشش بیشتر و علاقه می تونید به راحتی همین کارها رو انجام داده و حتی شاید تاپیکهایی جامع تر و جالب تر در مورد مسائل نظامی بنویسید . به امید ظهور اقا امام زمان

ناو آبی خاکی 1174 Rogov class چون این اولین قسمت درباره ی این گونه ناوهاست لذا ابتدا توضیح مختصری درباره ی این گونه ناوها می دهم . امفیبیوسها یا littoral warfar در حقیقت ناوهایی عظیم الجثه هستند که وظایف مهم و استراتژیکی در حمله ها یا حمایت از نیروهای ساحلی به عهده دارند . به طور کلی امفیبیوس به معنای ابی خاکی است . litoral هم به معنای ساحلی است . ناوهای ابی خاکی هم دارای تسلیحات هستند اما این تسلیحات فقط جنبه ی دفاعی دارند زیرا این ناوها برای انتقال نیروهای زرهی و تفنگداران دریایی به سواحل دشمن و یا خودی برای حمایت از سواحل به کار می برند . البته میزان نیروهای قابل حمل و تسلیحات و خودروها یی که توسط این ناوها قابل حمل هستند بسته به توان و اندازه آنها متفاوت است کما اینکه در قسمتهای بعدی این تاپیک خواهید دید نوعی از این لیتورالها ی امریکایی قادر به حمل هواپیماها ی عمود پرواز هم هستند . لیتورالها دارای کارگوی بزرگی هستند که دارای دربی در قسمت پشت ناو است و ناو طوری ساخته شده است که می تواند در نواحی کم عمق ساحلی تردد کرده و با نزدیک شدن به ساحل با باز کردن در کارگو اقدام به پیاده کردن نیروهای زمینی و خودروهای زرهی خود بنماید . اکنون بااین توضیحات به بررسی اولین قسمت از این بخش که به معرفی کلاس 1174 rogov اختصاص دارد می پردازیم . این امفیبیوس بزرگ قابلیت این را دارد که کاملا مستقل و آزادانه و بدون اتصال به کشتی دیگری ، وظیفه حمل و نقل تجهیزات و نیروها ، فرود هلیکپترها و پیاده کردن نیروها ی یک گردان کامل از نیروهای تفنگدار دریایی را با تمام تجهیزات و تسلیحات و خودروها در ساحل انجام دهد . از امکانات این ناو وجود سیستمهای راکت انداز بر روی ان است که در هنگام پیاده کردن نیروها به خوبی از پس حمایت و ساپورت نیروها برامده و وظیفه پوشش انها را تا هنگام استقرار انجام می دهد . طریقه پیاده کردن این نیروها به دو طریق ممکن است : 1 – در هنگام مساعد بودن دریا که با پایین اوردن درب انتهای کارگو در انتهای کشتی و با نزدیکی به ساحل ، کار تخلیه نیرو انجام میشود 2- در هنگام طوفانی بودن دریا که با استفاده از قایق در قسمتهای مخصوص در پهلوهای ناو این عمل انجام میگیرد ( زیرا در هنگام طوفان با باز شدن در انتهای کارگو ، اب به داخل ناو نفوذ کرده و موجب واژگونی آن خواهد شد ) این ناو تنها در کارگوی خود نیرو حمل نمی کند بلکه در سطح ( دک deck) کشتی نیز فضای بزرگی وجود دارد که از آن مانند کشتی های باری برای حمل تجهیزات و وسایل مورد نیاز می توان استفاده کرد این سطح دارای 54 متر طول و 12.3 متر عرض است که فضایی حدود 660 متر مربع را برای حمل هلیکپترها یا حمل تجهیزات ایجاد می کند .کارگوی بزرگ کشتی نیز دارای فضای بزرگی برای حمل نیروها و تجهیزات است این بخش دارای 67.5 متر طول و 12.3 متر عرض است این فضا ناو را قادر میسازد تا 520 تفنگدار دریایی و 25 تانک را با خود حمل کند . البته در صورتی که در فضا ی دک ( عرشه ) هلیکپتر وجود نداشته باشد ( حمل نکند ) می توان از این فضا برای حمل تانک و نفر بر استفاده کرد که با این کار تعداد تانکهای حمل شده را به 53 تانک یا 80 نفر بر خواهد رساند . سطح ناو برای فرود 4 هلی کپتر طراحی شده است که دارای آشیانه می باشند ( این سطح جدا از سطح دک کشتی است ) . این مکان دارای اشیانه مخصوص است و دو محل برای فرود و برخاست هلی کپترها بر روی ان وجود دارند که مجهز به مکان سوخت گیری نیز می باشند . هلیکپترهای ناو از نوع ka-27 ka-29 هستند . که ka-27 هلیکس برای هدف قرار دادن زیردریایی های متخاصم و ka – 29 برای حمل نیرو و تجهیزات به کار میرود و در شرایط اورژانس برای حمل مجروحان و زخمی ها به کار میرود و مجهز به بالونهای فرود اضطراری بر روی آب نیز هست . مشخصات کلی ناو : وزن استاندارد : 11580 تن وزن در حالت کاملا پر : 14080 تن حداکثر سرعت : 20 گره ابعاد : 157 متر طول 23.8 متر عرض 6.7 متر آبخور موتورها : 2 توربین گازی به قدرت هر یک 18000 اسب بخار ، مجموعا 36000 اسب بخار متصل به دو پروانه پرسنل ناو : 239 نفر تسلیحات : موشکهای ضد هوایی : 8 مقر موشک استرلای 3 ام ( در هر سمت 4 موشک ) strela-3m دو مقر Osa -M (SA-N-4) ( در هر سمت ناو یک مقر) مجموعا 20 موشک . ( برد 9.5 کیلومتر ، سرعت 2.8 ماخ) توپها : یک قبضه توپ Ak-726 ( 76 میلیمتری ) با 1000 گلوله چهار قبضه Ak-630 گتلینگ ( 30 میلیمتری 6 لول ) با 16000 گلوله یک راکت لانچر Grad-M ( 122 میلیمتر با 320 راکت ) 4 فروند هلیکپتر ( ka – 27 , ka – 29 ) سیستمهای الکترونیک : سیستمهای کنترل موشکهای ضد هوایی سیستم ارتباطی 17 کاناله رادار تجسسی سطحی و هوایی دو رادار ناوبری حجم کارگو : 2500 تن [align=center] [/align]

فکر میکنم این بویینگ رو قبلا دیدم بحث اصلی اینجاست که در صورت شلیک حدود 50 فروند موشک ، نمیشه با یک هواپیما همه رو رهگیری کرد ! در ضمن هزینه تمام شده ساخت این سیستم هم گرونه نظر شما چیه ؟

از مطلب جالبتون ممنونم