[[Template core/front/profile/profileHeader is throwing an error. This theme may be out of date. Run the support tool in the AdminCP to restore the default theme.]]

تمامی ارسال های sasasasa

  1. sasasasa
    ابتدا بنده اشاره کنم که مطالبی که بنده در ارسال قبلی نوشتم همه پاسخ به شما نبود بلکه بعضا در تکمیل مطلبی بود که کپی پیست کرده بودم. ولی در رابطه با مطالب شما چند نکته قابل اشاره است. -شکی نیست که ایجاد یک نیروی هوایی مبتی بر انواع جنگنده تخصصی مثل سوخو 34 سوخو 35 میگ 35 و سوخو 30 یک ایده ال است. و منجر به ایجاد یک نیروی هوایی بسیار قدرتمند میشود. قطعا فرماندهان نهاجا به این امر واقف هستند. مطابق شنیده های من علت اینکه به این سمت نرفتند دو علت اصلی دارد اول اینکه یکی از مشکلات نهاجا تعدد جنگنده های موجود در ان است. اف 4 اف 5 اف 14 میراژ سوخو و ... که فعلا امکان بازنشسته کردن انها نیست. این تعدد ساپورت و هزینه های نهاجا را بسیار بالا برده است. اگر به این لیست چند جنگنده دیگر اضافه شود مشکل بزرگتر میشود. بنابراین سیاست بکارگیری یک جنگنده مولتی رول است تا زمانیکه بتدریج این جنگنده ها بازنشسته شوند و بتوان یکی دو مدل جنگنده تخصصی را هم به خدمت گرفت دلیل دوم و مهمتر عدم اعتماد به روسها است که در زمان حساس پشت ما را خالی نکنند و ساپورت این جنگنده ها را قطع نکنند. برای حل این مشکل سیاست نهاجا این است که جنگنده گزینش شده در کشور تولید شده تا محتاج روسها نباشیم. اولا انتقال دانش چند جنگنده ممکن نیست روسها نیز حاضر به انتقال دانش جنگنده های سطح یک خود مثل سوخو 35 یا 34 نیستند. بنابراین قرار شد یک جنگنده تقریبا سطح 2 روسها که مولتی رول باشد در کشور تولید شود. همچنین بعدا با کمک دانش داخلی میتوان در ان تغییراتی داد و جنگنده های تقریبا بومی و تخصصی تر طراحی کرد. کاری که خود روسها کردند. نهاجا تقریبا ساختاری دارد که از رژیم گذشته به ارث رسیده. سوخو 30 قرار است جای فانتوم که یک جنگنده همه کاره بود را در نهاجا پرکند. با این تفاوت که سوخو بر خلاف فانتوم در نبردهای هوایی نیز بسیار قابل است. البته این تمایل وجود دارد که در سال های بعد تعداد محدودی سوخو پکفا برای مقابله با اف 35 که احتمالا توسط بعضی کشورها خریداری خواهد شد به لیست نهاجا اضافه شود. یعنی پکفا نقش اف 14 را بازی نماید. در مورد سطح مقطع راداری سوخو30 که شما اشاره کردید اعداد اشاره شده در رابطه با سوخو 30 ام کا است. البته من اطلاعی ندارم ولی شاید سوخو 30 اس ام سطح مقطع راداری کمتری داشته باشد. چون این جنگنده جنگنده روز روسها است که اکنون در حال تولید برای اضافه شدن به ارتش روسیه است. شاید تدبیری در این رابطه اندیشیده باشند. بنده در این رابطه سرچ هم کردم ولی چیزی پیدا نکردم. فقط بعضی منابع گفته بودند که قابلیت های بیشتری از نظر مانور بر ام کا دارد ولی توسط زوسها اعلام نشده. حتی بعضی منابع انرا جزو نسل 4.5 طبقه بندی کرده اند.
  2. sasasasa
    دوست عزیز بنده این متن رو ننوشتم فقط کپی پیست کردم ولی چند نکنه هست که در رابطه با صحبت های شما و این متن میتونم اشاره کنم. 1- میگ 35 ارتقا یافته میگ 29 است. خود میگ 29 جنگنده خیلی خوشنامی نیست. این جنگنده که به تعداد زیادی در دنیا فروخته شده تاکنون حتی یک پیروزی هوایی تایید شده نداشته است. تاکنون هم مشتری خارجی نداشته یا مشتریان کمی داشته. برعکس بسیاری سوخو 27 را که پایه سوخو 30 است جزو شاهکارهای طراحی روس ها میدانند. خود روسیه عمدتا دارد نیروی هوایی خود را بر مبنای مدل های مختلف سوخو گسترش میدهد.انواع مختلف این خانواده جنگنده مشتریان زیادی مانند هند چین و چند کشور ذیگر داشته است 2- سوخو سطح مقطع راداری بزرگتری دارد بنابراین زودتر کشف میشود. ولی از طرفی به علت بزرگتر بوده و دماغه بزرگتر داشتن میتوان روی ان رادارهای قویتری کار گذاشت. شاید بتوان روسها را متقاعد کرد مجموعه رادارهای نصب شده بر روی سوخو 35 یا پکفا را به ما بصورت سفارشی بدهند. رادار سوخو 35 حدود 400 کیلومتر برد دارد روی این هواپیما چند رادار دیگر نیز نصب شده که تقریبا به خلبان دید 360 درجه میدهد. یک راار باند ال نیز برای کشف پرنده های رادار گریز دارد. میگ به علت کوچکی قابلیت نصب این مجموعه راداری را ندارد. خود کشورمان نیز پیشرفت های خوبی روی رادار داشته و شاید بتواند بتدریج خود رادارهایی طراحی کرده و روی ان قرار دهد. علاوه بر این به علت بزرگی این جنگنده احتمالا بتواند موشک های هوا به هوای سنگین مثل فونیکس که ظاهرا بومی سازی شده بر روی ان نصب کرد. ولی میگ 35 جنگنده کوچکتری است و بعید است این قابلیت را داشته باشد. 3- از ابتدا در کشور ما سیاست این بوده که دو پلت فرم، یک جنگنده سبک و یک سنگین یا نیمه سنگین انتخاب گردد. جنگنده سبک نیروی هوایی صاعقه است که دو کابینه شده و برنامه هایی نیز برای کاهش سطح مقطع راداری ان وجود دارد. موتور ان نیز اخیرا بومی سازی شد. سوخو 30 به عنوان پلت فرم جنکنده سنگین انتخاب شده. که ظاهرا قرار است در ایران تولید شده و ما اجازه ارتقا و تغییراتی را نیز در ان داشته باشیم. خود روس ها از این جنگنده سوخو 35 و سوخو 50 را خلق کردند. میگ 35 یا 29 در رده تقریبا سبک طبقه بندی میشوند. 4- سیاست نهاجاتولید جنگنده است. روسها به راحتی اجازه تولید سوخو 35 که جنگنده روز انها است را به ما نمی دهند
  3. sasasasa
    مهمترین مشکل ما در بازسازی نیروی هوایی در حال حاضر تحریم های شورای امنیت و احتمالا مشکلات مالی است. وگرنه ما در 30 سال اخیر اقدامی جدی برای بازسازی نیروی هوایی نکرده ایم. ممکن است دوستان بدقولی های روسها در ساپورت میگ های 29 و یا فروش میگ 31 یا اس 300 را ذکر کنند. به اعتقاد من اون قراردادها یک مشکل داشت ان هم اینکه قراردادهای کوچک یک یا دومیلیارد دلاری بودند که روسها با فشار غرب و اعراب به راحتی کنسل میکردند. روسها کشوری منفعت طلب با مشکلات اقتصادی بزرگ هستند. بازسازی نیروی نظامی ما نیاز به قراردادهای چند ده میلیارد دلاری دارد. به نظر من روسها راحت به اینچنین پول هایی نه نمیگویند. گفته میشود روسها با قول عربستان به یک خرید 15 میلیارد دلاری خرید اسلحه که هیچوقت عملی نشد قرارداد اس 300 را اجرا نکردند. در مورد خرید سوخو 30 چیزی که من شنیدم قرارداد حدود 8 میلیارد دلار است و میبینیم باوجود اینکه برخلاف مصوبات شورای امنیت است روسها انرا هنوز رد نکردند چون رقم برایشان مناسب است. اگر خریدهای دیگر مثل هلیکوپتر تانک ak103 و .... را اضافه کنیم احتمالا ایران یک پیشنهاد 20 میلیلرد دلاری داده که روس ها از ان راحت نمیگذرند چون میدانند بعدا خریدهای بیشتری نیز در ادامه خواهد بود. در مورد تکنولوژی نظامی روس ها بحث های زیادی در میلیتاری تا کنون انجام شده. تا درگیری مستقیمی بین هواپیماهای روسی و امریکایی اتفاق نیفتد نمی توان نظر قاطعی داد ولی ظاهرا هواپیماهای بسیار خوبی ساخته اند که اگر اف 35 را کنار بگذاریم که در منطقه فقط اسراییل دارد از عهده دیگر هواپیماهای غربی بر میایند. در کل جمع بندی حرف من این است که امکان رسیدن به موازنه نسبی با کشورهای منطقه در زمیمه هوایی کاملا دور از دسترس نیست
  4. sasasasa
    این متن رو شخصی درقسمت نظرات بینندگان مشرق گذاشته بود چون حاوی نکات خوبی هست وحدس میزنم نگارنده اطلاعاتی داشته عینا کپی پیست کردن سلام به دلیل علاقه دوستان به بحث این که چرا ایران سوخو 30 را انتخاب کرد به بعضی از آنها می پردازیم الف) کلیه سلاح هایی که ایران می خواهد وارد کند بر اساس تجربیات جنگ سوریه و عراق می باشد. در این جنگ نیروی هوایی (به ویژه روسیه) نقش مهمی در پشتبانی نیروی زمینی بازی کرد در این تجربه وتجربه های دیگر ثابت شد که جنگنده های دو کابین درحمله به اهداف سطحی کارایی بهتری از جنگنده های تک کابین دارند(البته جنگندهای تهجمی استریت ایگل و سوفا و سوپرهرنت اف هم همگی دوکابین هستند)این تجربه همچنین درمورد باگرد های کاموف 50 ومیل 28 هم وجود داشت که به ساخت کاموف 52 منجرشد روسیه در نبرد سوریه به صورت گسترده از توپولوف22 وسوخو34 وسوخو30استفاده می کند از این رو ایران هم به دنبال یک جنگنده دو کابین می گردد . به همین دلیل کلیه جنگنده های تک کابین از لیست انتخاب حذف شدن دلیل انتخاب نشدن سوخو 35 هم تک کابین بودن آن می باشد. ب) از طرفی چون ایران به دلایل مختلف از جمله سرمایه گزاری روی خط تولید در درون کشور فقط خواهان خرید یک جنگنده است . پس کلیه جنگنده های تخصصی از لیست حذف می شوند.چون باید بیش از یک جنگنده خریداری شود. سوخو 34 هم چون یک جنگنده تخصصی تهاجمی است از لیست حذف شد. به این ترتیب ایران به دنبا یک جنگنده چند منظوره دوکابین است از میان جنگنده های کنونی روسیه فقط جنگنده های سوخو 30 و میگ 35 چنین شرایطی دارند(البته در آینده سو خو 50 هندی هم یک جنگنده دو کابین چندمنظوره خواهد بود.) میگ 35 داری را دار آرایه فازی فعال است و سطح مقطع راداری کمتری از سوخو30 دارد ولی سوخو 30 توان حمل مهمات بیشتر و سوخت بیشتری دارد یعنی میگ 35 رهگیر بهتری است و سو خو 30 جنگنده تهاجمی بهتری می باشد و برای یک جنگ مشابه سوریه بهتر از میگ35 است برای همین ایران سوخو 30 را انتخاب کرد . ج) اما چرا ایران به دنبال جنگنده های چینی نرفت در میان جنگنده های چینی کنونی فقط جی 16 شرایط مورد نظر ایران را دارد وجی10(این جنگنده دوکابین هم نیست) به دلایل مشابه میگ 35 از گردونه رقابت حذف می شود. منابع غربی جنگنده جی 16 (کپی چینی سوخو30 )را در بعضی از زمینه ها(مثلا رادار ارایه فازی و مهمات هوشمند دور برد) حتی از جنگنده روسی برتر می دانند اما فعلا چین این جنگنده را صادر نمی کند. دلایل مختلفی هم برای آن گفته شده از قبیل این که چین تا نیاز داخلی خود را تعمین نکند صادرات شروع نمی شود و دیگر این که چین نمی خواهد روابط خوب خود با روسیه را به خطر بیندازد و دیگر این که چین به علت وابستگی به روسیه در تولید موتور بدون کمک روسیه قادر به صادرات آن نیست و... د) البته یکی دیگر از دلایل انتخاب سوخو 30 این است که امکان تولید سفارشی و شخصی سازی و بروز رسانی آن به وسیله روسیه چین و هند و حتی ایران در زمینه های مختلف از جمله ایجاد توان ابرکروز و رادارها و هشدار دهنده های جدید و مهمات هوشمند دور برد وجود دارد و چون این جنگنده در چند کشور تولید می شود تحریمها اثر کمتری روی آن دارد و امکان واگذاری خط منتاژ آن به ایران بیشتر است. برای انتخاب یاک 130 هم دلایل مشابهی وجود دارد از جمله توانایی پشتیبانی نزدیک هوایی با تشکر .
  5. sasasasa
    به اعتقاد بنده پروژه هایی که در کشور صورت میگیره به دو دسته کلی قابل تقسیم هستند. پروژه هایی که از ابتدا به عنوان پروژه های جدی به انها نگاه نمیشود. و پروژه هایی که از ابتدا بصورت جدی و به هدف رسیدن به محصول اغاز شده اند. پروژه های غیر جدی اهداف مختلفی از جمله جنبه های تبلیغاتی، تلاش برای جلب توجه مقامات بالاتر برای اخذ بودجه و ایجاد زیرساخت تکنولوژی دارند. بیشتر پروژه های رونمایی شده در عمل واقعی و جدی نیستند. اگر بخواهیم مثالی از یک پروژه واقعی در کشور بزنیم پروژه باور را میتوان ذکر کرد. مطمئن باشید این پروژه تا کنون صدها میلیار تومان بر روی ان هزینه شده چون دستور مستقیم رهبری بر روی ان بوده و نیاز شدید سیستم دفاعی کشور منجر به ان شده. هر شلیک ازمایشی یک موشک ان احتمالا چندین میلیارد هزینه دارد و برای اطمینان از عملکرد ان احتمالا نیاز به دهها شلیک ازمایشی است. یعنی تست ان دهها میلیارد تومان هزینه دارد. طراحی و ساخت یک هواپیمای رادارگریز بجز زیر ساخت ها و دانش لازم نیاز به چند هزار میلیارد تومان بودجه دارد. اگر به پروژه های مشابه در کشورهای دیگر توجه کنیم به اعداد چند ده میلیارد دلاری برخورد میکنیم. قاهر زمانی که ونمایی شد گفته شد که پنج میلیون دلار بر روی ان هزینه شده که عدد ناچیزی است و معلوم است پروژه جدی نبوده. احتمالا متولیان ان هدف جلب نظر فرماندهان نهاجا برای اخذ بودجه و ادامه انرا به صورت جدی تر داشته اند. در این میان نهاجا پروژه را نپذیرفته و پروژه متوقف شده است. در مرحله بعد سپاه پروژه را پذیرفته و بودجه انرا تامین کرده است. شاید در ادامه جدی تر دنبال شود. البته به نظر من حتی سپاه که سازمان ثروتمندی است قادر به تامین کامل اینچنین پروژه ای نیست. طراحی یک پلتفرم جدیدرادار گریز نیاز به تامین بودجه های ملی دارد.
  6. sasasasa
    مشکل قاهر که باعث شد نهاجا پروژه را پیگیری نکند اینستکه نهاجا قاهر را جدی نمیگیرد. اونهایی که به مسایل ایرودینامیکی اشنایی دارند بعد از دیدن طرح رونمایی شده اعتقاد داشتند که طرح بسیار پرایراد بود. هزینه انجام پروژه خاطرم هست که پنج ملیون دلار اعلام شده بود که تا حدی خنده دار میباشد. من حدس میزنم به علت مشکلات زیاد طرح هواپیما باز طراحی شده و مجددا در حال ساخت است. که البته در این نوع پروژه ها طبیعی است. اگر اینطور باشد شاید طرح جدید کم ایرادتر باشد.
  7. sasasasa
    نکته مهمنر اینکه وقتی صحبت جت های اموزشی کوثر 88 و شفق رو میکنند چرا باز صحبت خرید یاک 130 زده میشه. اگر واقعا این پروژه ها در حال به نتیجه رسیدن هستن چرا ما باید یاک بخریم
  8. sasasasa
    ظاهرا هوانیروز دنبال خرید کاموف 52 است. اگر خبر درست باشه بالگردقدرتمندی است http://www.defapress.ir/Fa/News/97388
  9. sasasasa
    من نمیدونم این چه حرفیه که انجام تست رهگیری موشک بالستیک توسط سامانه باور ابهت توان موشکی ما رو کم میکنه و امریکایی ها هم میفهمن که میشه موشک بالستیک را رهگیری کرد!!! یعنی قبل از اینکه روحانی درخواست این ازمایش رو بده امریکایی ها این رو نمیدونستن!!! دوستان امریکا و اسراییل رو چی فرض کردن. هر کشور صاحب صنعت نظامی تانک میسازه موشک ضد تانک هم میسازه. هواپیما میسازه موشک ضدهواپیماهم میسازه و ....... اینکه باور بتونه موشک بالستیک رو رهگیری کنه اولا نشان دهنده قابلیت بالای باور هست چون به علت سرعت و ارتفاع بالای موشک های بالستیک هر سامامه ای قادر به رهگیری انها نیست. دوما نشان دهنده این است که ما در برابر تهدید بالستیک عربستان و اسراییل بی دفاع نیستیم. و اینکه چزو چند کشور معدود جهان هستیم که قادر به ساخت سامانه های ضدموشک بالستیک هستیم. در کل به اعتقاد من جزو معدود بخش های صنعت نظامی که پیشرفت ما واقعی بوده و به محصول قابل استفاده رسیده صنعت ساخت تجهیزات مختلف پدافند هوایی است. وگرنه در تانک که بعد از این همه تبلیغ روی ذولفقار اخر سراغ تانک تی 90 روسی تحت پوشش تانک کرار رفتیم. در مورد جت های جنگی اموزشی با وجود صحبت های مختلف در مورد کوثر برهان و یکی دوتا پروژه دیگر اخیرا صحبت خرید باک 130 در کنار سوخوهامطرح استو ظاهرا بیشتر پروزه هایی که رونمایی میشوند یا جنبه تبلیغاتی دارند یا دارای کیفیت لازم برای به تولید رسیدن نیستند
  10. sasasasa
    نگفته کپی گفته تشابه داره. ما که جنگنده تایوانی رو نداشتیم که کپی بزنیم
  11. sasasasa
    به نظر من با توجه به محدودیت های ایران و تحریم های تسلیحاتی که هنوز برداشته نشده است. روسیه به سفارش ایران با تغییرات کمی بر روی تی 90 و شاید با تجربیات تانک ارماتا تاتک کرار را طراحی کرده تا در ایران به عنوان تانک ایرانی ولی در واقعیت تحت لیسانس روسیه تولید شود بسیاری از حرف هایی هم که زده میشود نوعی پوشش برای این انتقال فناوری است
  12. sasasasa
    حتی یک درصد هم فکر نکنید قاهر جنگنده ای در بیاد که بتونه ضعف های سوخو 30 یا میگ 35 رو پر کنه. هدف احتمالی تلاش برای ایجاد زیرساخت های تکنولوژی است. قطعا طرح اولیه که رونمایی شد شکست خورده و اینها دارن با تجربیات حاصل نمونه بعدی را میسازن. امیدواریم نمونه دوم موفق در بیاد
  13. sasasasa
    تا حدی که من در مورد خرید هواپیماهای مسافری خاطرم میاد فرانسه مشکلی با فروش هواپیمای مسافربری به ایران نداشت. ولی موتور هواپیماهای ایرباس امریکایی بود و طبق قرارداد امریکا میتوانست جلوی قرارداد را بگیرد که گرفت. ولی موتور میراژها فرانسوی بود و امریکا نمیتوانست جلوی قرارداد را بگیرد
  14. sasasasa
    یکی از دلایل اصلی که زمان اقای خاتمی ما نتونستیم سلاح های خوبی خریداری کنیم گرچه خریدهای بهتری از دوره های بعد داشتیم دلیل اقتصادی بود. فراموش نکنیم خاتمی کشور را با با فروش نفت بشکه ده دوازده دلار تحویل گرفت. فکر کنم اواخر قیمت نفت به بیست دلار رسید. زمان خاتمی و رفسنجانی هنوز کشور مشغول بازسازی های دوران پس از جنگ بود. واقعا پولی برای خریدهای سنگین نبود. زمان دولت نهم و دهم قیمت نفت از صد دلار هم بالاتر رفت سال 84 که دولت نهم حکومت را تحویل گرفت اقتصاد نسبتا شرایط خوبی داشت. در این دوران شرایط اقتصادی کشور به صورتی بود که واقعا زمان بازسازی توان دفاعی کشور بود. میشد از 700 میلیارد دلار درامد این دولت اقلا 40 یا 50 میلیارد دلار را صرف بازسازی نیروهای مسلح کرد. تحریم هم که از ابتدا نبود. ولی هیچ خرید قابل توجهی صورت نگرفت. این دلیلی نداشت الا ضعف مدیریتی شدید دولت نهم و دهم
  15. sasasasa
    کشور ما کشور ثروتمندی است. در شرایط عادی یعنی عدم تحریم و شرایط صلح ما توانایی مالی بازسازی نیروهای نظامی خودمون رو داریم. شرایط صلح منظورم این است که به دلایل سیاسی این مسئله اعلام نمیشه ولی به اعتقاد من شاید نیمی از توان مالی کشور ما در سوریه داره خرج میشه. خرج ارتش سوریه و حتی دولت و ملت سوریه رو احتمالا ما داریم میدیم. برای اینکه اقتصاد سوریه عملا فلج شده . و دولت سوریه بعید میدانم منبع مالی دیگری داشته باشد. البته ایرادی هم بر این امر نیست مجبوریم این کار را انجام بدیم در غیر اینصورت جنگ مستقیم به مرزهای ما میرسد. اگر بحران سوریه فروکش کند و تحریم ها نیز عملا و بصورت واقعی برداشته شود طی یک برنامه ده ساله دارای توانایی مالی برای بازسازی و مدرن سازی ارتش خود هستیم. مشکل اصلی در این بین فشارهای غرب به روسیه برای عدم فروش سلاح به ما است. به نظر من در شرایط عادی روسیه به ما تسلیحات نیروی زمینی و حتی تانک میدهد. مشکل بازسازی نیروی هوایی است که قطعا فروش هواپیما به ما با مقاومت شدید غرب و کشورهای عرب مواجه خواهد شد. موافت نامه ای برای فروش و مونتاژ سوخو 30 در ایران امضا شده ولی بعید میدانم اجرایی شود.
  16. sasasasa
    به نظرمن یک پیشنهاد خوب میتونست این باشه که مسابقات مشابهی به صورت سراسری در ارتش و سپاه هر ساله برگزار بشه ونتایج و امتیازات لازم برای ارتقا درجه افسرها و نیروهای کادر لحاض بشه. بصورتی که افسری که میخواهد ارتقا پیدا کند نیاز به یک رکورد مینیمم داشته باشد. در صورت اجرا این روش سطح امادگی کل نیروهای مسلح به شدت بالا میره. البته قطعا این کار هزینه بالایی میبره
  17. sasasasa
    به نظر من نتایج شون قابل قبول بوده فراموش نکنیم که روسیه زبده ترین نیروهای ویژه جهان رو در اختیار داره. این مسابقات تا حدی جنبه ورزشی هم داره چین روسیه و قزاقستان همیشه در المپیک مطرح هستند. قزاقستان ارتشی مشابه روسیه داره
  18. sasasasa
    امیدوار هستم اگر مقام مناسبی در این مسابقات کسب نشد برای کسب مقام بهتر در دوره های بعدی به صورت قهرمانی عمل نشود. یعنی اینکه عده ای انتخاب شده و با تمرینات مداوم برای سال بعد اماده شوند. بلکه تلاش شود با الهام از این مسابقات سطح امادگی در کل نیروهای مسلح یا حداقل نیروهای مخصوص افزایش یابد. در این میان برای افراد برگزیده برای مسابقات اردوهای امادگی برگزار شودایرادی ندارد.
  19. sasasasa
    اعدادی که در رابطه با سطح مقطع راداری اف 22 گفته شده مثلا همین عدد 0.0001 متر مربع از جلو به نظر من شاید اغراق امیز باشه.عملا هم این جنگنده در عملیات خاصی شرکت نکرده تا قابلیت هاش روشن بشه
  20. sasasasa
    برد قادر 300 کیلومتر نیست حدود 200 کیلومتر است. رادار موشک نیز بردی دارد که احتمالا بیشتر از جابجایی کشتی در این فاصله است و میتواند موقعیت جدید کشتی را بیابد. وگرنه فانتوم دارای راداری با برد 300 کیلومتر نیست
  21. sasasasa
    تا حدی که من شنیدم پرتاب قادر با فانتوم به این صورت است که مختصات هدف را رادار ساحلی به هواپیما میدهد و هواپیما با انتقال اطلاعات به موشک انرا شلیک میکند. با توجه به سرعت پایین کشتی ها تا نزدیک شدن موشک به کشتی موقعیت کشتی زیاد جابجا نشده. در نزدیکی کشتی رادار موشک روشن شدن و موشک را تا کشتی هدایت میکند. بنابراین نیاز به این امکانات نیست
  22. sasasasa
    راست و دروغ قاطی
  23. sasasasa
    شما بر چه مبنا میگین توان طراحی هست؟ کدوم پروژه موفق طراحی جت جنگنده تاکنون در کشور انجام شده که شما به ان استناد میکنی؟ بهتر است به جای حرف های شعارگونه با مستندات حرف بزنیم. تا حدی که من اطلاع دارم بجز دو مورد که بالاتر گفتم تاکنون پروژه موفق طراحی جت جنگنده ر کشور انجام نشده است
  24. sasasasa
    کشور ما توان مالی این رو نداره که چندین نوع جنگنده رو همزمان تولید کنه. اف 5 به عنوان جنگنده سبک انتخاب شده است. زمانی قرار بود اف 14 به عنوان جنگنده سنگین در کشور مورد مهندسی معکوس و ارتقا قرار بگیرد. اگه قرارداد سوخو با روسیه به نتیجه برسد بعید است ساخت اف 14 پیگیری شود. اف 14 جنگنده بی نظیری است ولی سوخو 27 نیز که پایه ساخت سوخو 30 و سوخو 35 و غیره بوده نیز به اذعان دانشمندان غربی جزو شاهکارهای طراحی ایرودینامیکی جهان است. زمانی که مهندسی معکوس اف 5 در کشور شروع شد ابتدا ساخت اف 14 مد نظر بود ولی نهایتا به علت پیچیدگی های ان و مشکلات ساخت مواد کامپوزیت ان به اینده موکول شد. اف 14 به علت بال متحرک جنگنده گران قیمتی است. دماغه ان قابلیت جادادن یک رادار بزرگ را دارد. اگر با تکنولوژی روز یک رادار برای ان طراحی شود برد ان بسیار بالا خواهذ بود و واقعا یک مینی اواکس میشود. در رابطه با تغییرات طراحی ان به منظور کاهش سطح مقطع راداری قطعا برنامه این بوده که تلاش شود ولی کار راحتی نیست و برعکس گفته های دوستان توانایی طراحی کشور ما ضعیف است و معلوم نیست از عهده ان بر بیایم. تجربیات طراحی ما شامل قاهر است که شکست خورد جت شفق بوده که در واقع کار روسها بود و نیمه تمام رها شد. تنها تجربه طراحی واقعی ما دو سکانه کردن اف 5(صاعقه) و دو کابینه کردن ان بوده که تجربه زیادی نیست. خود روس ها با این تجربه های طراحی برای کاهش سطح مقطع راداری سوخو 30 به منظور خلق سوخو 35 و سوخو پکفا سالها کار کردند. پس این کار به این راحتی نیست
  25. sasasasa
    اف 14 جنگنده ای است که ساخته شده تا بتواند موشک های هوا به هوا و رادار سنگین حمل کند. بنابراین قابلیت های درگیری فرادید ان عالی است ولی به چابکی و قدرت مانور سوخو نیست. سطح مقطع راداری ان نیز خیلی زیاد است و یرای به روز شدن باید کاهش یابد