ممنون از دوستان اقا رضا بنده با رادار اف 104 آشنایی ندارم و این موشک هم طراحی و تولید شده توسط ایتالیایی ها هست اما بعید نیست با کمی تغییرات نرم افزاری قابل استفاده در بقیه پرنده های غربی باشه. البته به نظر بنده از اسپارو خیلی بهتره حالا نظر دوستان چی باشه.

بله امین جان اسراییلی ها برای حفاظت بیشتر از خدمه، موتور رو جلوی اونها قرار دادن که باعث حفاظت از جان خدمه ولی آسیب پذیر تر شدن تانک میشه

تاپیک نظامی به این خوبی و فقط 8 تا پاسخ!! فقط می تونم بگم متأسفم حالا اگه تاپیک سیاسی بود شونصد تا نظر روش میومد بابا یه بحثی، نظری، چیزی بگین بده، خوبه، به این دلیل، به اون دلیل آنالیزش کنین، نقاط ضعف و قوت احتمالیش رو بگین ناسلامتی سایت نظامیه! at_wits'_end_new! روی دقتش بحث کنین، یا روی سرعت واقعی باز و بسته کردنش؟ روی ساختمان و ساختارش بحث کنین و احتمال اینکه ما اگه نیاز باشه چطوری می تونیم اون رو مهندسی معکوس کنیم؟ شرمنده همگی ولی بنده یه مقدار رک هستم ببخشید.

امین جان ممنون ترکوندی .

راستی کلنل هزارمین پستت رو تبریک می گم

امین جان دستت درد نکنه ازش خیلی خوشم میاد جون میده برا پلیس مخفی و البته خلبانها. بردش هم کافیه. نکته جالب هم اینه که به نسبت طول کوتاهش لوله نسبتاً بلندی داره که به دقت و افزایش انرژی جنبشی گلوله اش کمک می کنه

[size=18]بررسی وظایف و ماموریتهای پیشنهادی پشتیبانی نزدیک برای نیروی هوایی و هواپیماهای مورد نیاز[/size] یکی از مهمترین وظایف یک نیروی هوایی (و در برخی از کشورها هوانیروز) پشتیبانی نزدیک هوایی می باشد. این وظیفه به حدی مهم و تاثیر گذار است که در طول تاریخ پرواز و استفاده نظامی از هواپیما، گونه های ویژه ای از هواپیماها برای این منظور(یا عمدتاً این منظور) طراحی و ساخته شده اند. هواپیماهایی نظیر اشتوکا، ایلیوشین 2 ، اف 5، سوخو 25، ای 10، و. . . نمونه هایی از این دست که بسیار هستند. اخیراً هم این وظیفه به عنوان یکی از مهمترین وظایف هواپیمای اف 35 برگزیده شده است تا تاکیدی باشد بر اهمیت این مطلب از دیدگاه استراتژی نبردهای نوین هوایی. البته پشتیبانی نزدیک نقشها و وظایف گسترده ای را شامل می شود که شاید در همه دنیا بر روی یک تعریف واحد از آن توافق کاملی نباشد اما برخی از این وظایف را می توان اینگونه برشمرد : الف) حمایت وپشتیبانی از نیروهای عمل کننده در میدان نبرد خصوصاً خط مقدم. ب) درگیری با نیروهای دشمن و پاکسازی و باز کردن مسیر برای نیروهای پیشروی کننده و عمل کننده. ج) سرکوب پدافند هوایی دشمن به جهت عمل آسانتر هواپیماهای خودی بویژه بمب افکنها. د) دیدبانی رزمی(ببین و بکش). هـ) درگیری متقابل با پرنده های پشتیبانی نزدیک دشمن و ساقط نمودن آنها( این پرنده ها به این منظور و به منظور دفاع از خود معمولاٌ مجهز به موشکهای هوا به هوای کوتاه برد می باشند. البته دفاع از خود دارای اولویت بیشتری می باشد تا حمله به هواگردهای دشمن.) و) پوشش های ساحلی به نیروهای خودی و حمایت از شناورهای ساحلی در برابر شناورهای دشمن. ز) حمایت از تاسیسات ساحلی در برابر حملات شناورهای دشمن. ح) نابودی نیروهای مهاجم دشمن در حملات آفندی آنها خصوصاً نیروهای زرهی دشمن. ط) نابود سازی نیروهای پشتیبانی توپخانه ای دشمن(توپخانه ها، خمپاره ها، توپخانه های راکتی و. . .) و . . . با توجه به این تعاریف گسترده کشورهای صاحب تکنولوژی با توجه به نیازهای خود و با توجه به مقدوراتشان دست به طراحی و ساخت گونه هایی از این هواپیماها زده اند تا جوابگوی نیاز آنها باشد. به عنوان مثال آمریکایی ها با هدف جلوگیری از هجوم بیش از 12000 تانک ارتش سرخ و پیمان ورشو دست به طراحی و ساخت یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک زدند(ای 10) که هدف اصلی آن سد نمودن راه نیروهای زرهی دشمن بود و به عنوان مثال قابلیت های پشتیبانی ساحلی یا نبرد ضد شناور خیلی برای آن تعربف نشده بود. در عوض مجهز به یک توپ گاتلینگ 30 میلی متری بود که می توانست با آن به اهداف زرهی سبک و ستونهای خودرویی حمله نماید و نهایتاً می توانست از موشکهای ماوریک خود بر علیه اهداف سبک دریایی استفاده نماید و یا روسها دست به طراحی و ساخت هواپیمای سوخو 25 (بعدها سوخو 25 تی و بعداً سوخو 39) زدند که در نمونه اولیه قابلیت ضد تانک برای آن خیلی مهم نبود و بعداً با اهمیت یافتن این موضوع مدل «تی» آن را طراحی و تولید کردند. اما در عوض توانایی نشست و برخاست از باندهای نا آماده و حتی خاکی و استفاده از هر نوع سوخت پایه نفتی( سوخو 25 می تواند از بنزین، نفت سفید، انواع سوخت JP ، گازوییل ، نفت کوره و. . . جهت سوخت خود استفاده نماید) برای آنها مهم بود و در طراحی هواپیما به آن توجه کردند. و همچنین در سایر کشورها یا کشورهایی که از هواپیماهای تخصصی پشتیبانی نزدیک به جهت این امر استفاده نکردند و از گونه هایی از هواپیماهای تهاجم زمینی یا چند منظوره به جهت این منظور استفاده کردند(مانند اف 4 یا پاناویا تورنادو و. . .) هر کدام وظایف ویژه ای با توجه به موقعیت خود و تهدیدات پیش رو برای مأموریت پشتیبانی نزدیک تعریف کردند به طوری که شاید در خیلی از کشورهای همسایه با هم و با تهدیدات مشترک، وظایف بعضاً گوناگونی در خصوص پشتیبانی نزدیک تعریف شده است. لذا می بینیم تعاریف و ویژگی ها در خصوص این نوع ماموریت هوایی واقعا متنوع و زیاد است در حالی که مثلاً برای ماموریت رهگیری شما این مقدار تنوع در تعریف مسئولیت نمی بینید و در آنجا تقریباً در همه دنیا وقتی جنگنده رهگیر به پرواز در می آید وظیفه آن مقابله با هواپیماهای دشمن است و برای این کار هم تسلیحات مشخصی به آن اختصاص می یابد در حالی که در ماموریت های پشتیبانی نزدیک تنوع تسلیحات به حدی در بعضی موارد زیاد است که خود خلبان با توجه به تجربیات و شناخت خود حق انتخاب دارد و محدود به نوع خاصی از تسلیحات نمی شود. به نظر بنده ما باید اول اولویتها، وظایف و انتظارات خودمان از «پشتیبانی نزدیک» برای نیروی هوایی را مشخص نماییم آنگاه به انتخاب هواپیمای مناسب (و یا طراحی و ساخت آن) و انتخاب جنگ افزارهای مناسب بپردازیم. (که حتماً این کار در نیروی هوایی شده و ما به جهت بحث در سایت میلیتاری و بالا بردن اطلاعات و شنیدن نظرات دوستان این کار را می کنیم.) اما متاسفانه معمولا در بحثهای ما این رویه برعکس است یعنی اول جنگ افزار انتخاب می شود بعد هواپیما و دست آخر اگر وقت و حالی باقی بود به وظایف و ماموریتها پرداخته می شود. در نتیجه برای اینکه ان شاءالله از بحث خود نتیجه ای بگیریم و به بیراهه هم نرویم بحث را پله به پله در سه مبحث ذکر شده شروع می کنیم: 1-به نظر شما وظایف و نیازهای مأموریت پشتیبانی نزدیک در کشور ما چیست و چگونه باید تعریف شود و برای این ویژگی هایی که نام می برید چه دلایلی دارید؟(لطفاً به طور کامل شرح دهید با ذکر دلایل که امکان تحلیل آنها باشد)

تشکر از دوستان خصوصا آقا رضا و جعفر آقا بله درسته فقط در یک جنگ واقعی توان یک سلاح بخوبی مشخص می شود مثل همین موشک آمرام که اینقدر روش تبلیغ شد اما در جنگ بالکان خیلی پایینتر از حد انتظار ظاهر شد. بله دوست عزیز این دقیقاً کپی اسپارو هست اما تا اونجا که من می دونم سیستم های اویونیکی و ناوبری اون چینیه و چون تقریباً همزمان با اون موشک آلامو وارد نیروی هوایی چین شد وموشک آلامو از PL-11 بهتر و قوی تر هست موشک چینی خیلی مجالی در خود چین پیدا نکرد. و بیشتر هواپیماهای چینی با آلامو تجهیز شدند. بله این زحمت رو هم کشیدند قبلاً و اسم اون موشک هست PL-12 با ا هدایت راداری فعال! فعلاً که ما فقط اف 7 ها رو داریم که چینی هستند. روی بقیه هم بعیده قابل نصب باشه ولی علی الظاهر از اسپاره بهتره. حداقل تکنولوژیش جدیدتره(تکنولوژی اسپارو متعلق به دهه 60 و این موشک متعلق به دهه 90 می باشد.) نه برادر هدایت نیمه فعال داره یعمی از اول شلیک تا لحظه برخورد هدف باید بوسیله رادار هواپیما اصطلاحاً روشن بمونه(دقیقاً مثل اسپارو).

تاریخچه تکامل بمب: در سال 1968 کمپانی ماترای فرانسه کار طراحی نوعی بمب نفوذی بالدار را آغاز کرد. در آغاز، این کمپانی و کمپانی دورنیر آلمان پروژه مشترکی را دنبال می کردند که بعدها متوقف شد. در سال 1971 ماترا طرح ریزی و تکامل این بمب نفوذی را از سر گرفت. این بمب شامل یک سیستم ترمز ، مشابه آنهایی که توسط همین کمپانی برای انواع بمبای تأخیری رها شونده در ارتفاع کم ساخته شده اند و همچنین یک موتور راکتی برای شتاب دادن و سرعت مناسب به بمب برای نفوذ در باند می باشد. در فوریه 1973 تصمیم به تکمیل این بمب نفوذی با نام «دوراندال» گرفته شد و پس از طی برنامه های تکامل و آزمایش، از سال 1977 تولید آن به صورت سری آغاز گردید و در حال حاضر توسط نیروی هوایی چندین کشور به خدمت گرفته شده است. خصوصیات کلی: این بمب را می توان در ارتفاع بسیار پایین و سرعت زیاد رها کرد زیرا سیستم ترمز احتمال آسیب دیدن هواپیمای حامل بمب را کاهش می دهد. همچنین این بمب دارای انرژی ضربتی(جنبشی) بسیار است که آنرا قادر می سازد در سخت ترین سطوح و بخصوص باندهای پرواز که ممکن است از مواد سختی با ضخامت 40 سانتی متر ساخته شده باشند، نفوذ کند. برای ایجاد چنین انرژی ضربتی زیادی نه تنها می بایست وزن بمب به دلیل مقدار زیاد مواد منفجره لازم برای وارد آوردن بیشترین خسارت ، زیاد باشد بلکه با وجود سیستم ترمز و نقصان (کم شدن) سرعت برای تأمین سلامت هواپیمای حامل، بمب باید دارای سرعت ضربتی زیادی باشد. این نیازهای متقاضی همگی در محصول ماترا یعنی دوراندال فراهم آمده اند. بدین صورت که پس از اینکه از سرعت بمب کاسته و هواپیما به اندازه کافی دور شد، بمب توسط موتور راکتی خود به سرعت شتاب قابل ملاحظه ای گرفته و به باند برخورد می کند. زاویه برخورد به سطح و شکل مخروط دماغه طوری در نظر گرفته شده که از کمانه کردن احتمالی جلوگیری شود. یک فیوز تأخیری انفجار بمب را تا نفوذ کامل در زیر باند – علی رغم فشار وارده هنگام برخورد و نفوذ – به تأخیر می اندازد. انفجار حاصله نه تنها گودالی بر روی باند ایجاد می نماید بلکه به علت بسته بودن محل انفجار شکافها و ترکهای عمیقی در محدوده وسیع انفجار ایجاد می کند، تهداد زیادی از این بمب ها را می توان از هواپیما پرتاب کرد و رد نتیجه باند را در نقاط مختلف تخریب نمود به طوری که قارد به استفاده هواپیماها برای پرواز نباشد. با این عمل هواپیماهای دشمن در داخل آشیانه های خود به دام می افتند و می توان بعداً برای انهدام آنها اقدام نمود. تشریح جنگ افزار: بدنه بمب نفوذی دوراندال به شکل استوانه می باشد و دارای بالکهای صلیبی در نزدیکی دم است. دماغه بمب طوری ساخته شده که مقاومت در برابر هوا را به حداقل کاهش می دهد. این بمب در مقرهایی با نقطه اتصال بطول 14 اینچ قابل حمل می باشد. طول بمب 2.5 متر قطر آن 22 سانتی متر و حداکثر وزن آن 204 کیلوگرم است که در لحظه برخورد به 165 کیلوگرم تقلیل می یابد( به علت جدا شدن چترها و مصرف سوخت بوستر). دوراندال مانند یک بمب عادی از هواپیما رها می شود و احتیاجی به انتقال اطلاعات از سوی سکوی شلیک کننده ندارد. سلسله مراحلی که از نظر سرعت، مسیر و مسلح شدن بمب صورت می گیرد با رها شدن بمب از هواپیما آغاز می شود.از دماغه تا دم بمب دوراندال به ترتیب شامل سر جنگی، مکانیزم مسلح سازی و حفاظت، بخش موتور شتاب دهنده و بالاخره قسمت چتر ترمز می باشد. سر جنگی: وزن سر جنگی 150 کیلوگرم(در برخی نمونه های اولیه 100 کیلوگرم) است و در پشت دماغه فیوز ضربتی قرار دارد که یک ثانیه پس از برخورد با باند، خرج اصلی را منفجر می سازد. بدنه بمب از فولاد سخت به گونه ای ساخته شده که فشار بسیار زیادی را که موقع برخورد با زمین ایجاد می شود، تحمل کند.شکل دماغه حاصل مطالعات فراوان در زمینه نفوذ اجسام در مواد خیلی سخت با زاویه حدود 30 تا 40 درجه می باشد. خرج منفجره 15 کیلویی از تی ان تی( تری نیترو تولوئن) دارای قدرت تخریبی زیادی است و این قدرت تخریبی، چون انفجار در زیر زمین و در فضای بسته انجام می گیرد به مراتب افزایش می یابد. سایر اجزاء: دستگاه ترتیب سنج( نمونه ساده این دستگاه در ماشینهای لباس شویی وجود دارد که یک سلسله کارها را به ترتیب انجام می دهد و معمولاً هم نیازی به تجهیزات الکترونیکی ندارد) در وهله ی اول چتر اصلی را باز می کندو پس از باز شدن چتر به طور صحیح، در مر حله بعدی سرجنگی را مسلح کرده و موتور تقویتی را روشن می کند. مراحل ذکر شده در فواصل زمانی تعیین شده از قبل انجام می گیرند و شروع عمل بمب، بلافاصله پس از رها شدن آن است.بخش بوستر از یک حفاظ فولادی استوانه ای حامل سوخت و پایه تشکیل شده است که برای مدت 45 صدم ثانیه کششی برابر 90 کیلو نیوتن ایجاد می کند. چاشنی بوستر توسط دستگاه ترتیب سنج کنترل می شود و شامل یک سیستم ایمنی است که از روشن شدن بی موقع موتور جلوگیری می کند. قسمت چترها مکانیزم رها سازی را در خود جای می دهد که به وسیله سیمهای خارجی کنترل می شود و شامل خارج کننده های چتر و چترهای ترمز است. قسمت انتهایی بمب پارچه ای می باشد و به صورت چتر کوچکی است که عمل خارج کردن چتر اصلی را به عهده دارد.محفظه متصل به بوستر موتور که جایگاه چتر است قبل از روشن شدن موتور از بمب جدا می شود. نحوه عملکرد: پس از رها شدن از هواپیما، ابتدا چتر پارچه ای در اثر برخورد با هوا باز شده و چتر اصلی را بیرون کشیده و باز می کند آنگاه از سرعت بمب توسط چتر کاسته می شود که این امر به دو دلیل است، نخست برای حصول اطمینان از دور شدن هواپیما به هنگام مسلح شدن سر جنگی و دوم برای ازدیاد زاویه فرود بمب روی باند. سپس موتور بمب به مدت 45 صدم ثانیه روشن شده و شتاب ناگهانی زیادی به بمب می دهد به طوری که سرعت آن را به 260 متر بر ثانیه می رساند و بمب با زاویه ای حدود 30 تا 40 درجه به سطح برخورد می کند. بمب در اثر انرژی جنبشی خود باند را سوراخ کرده و به راه خود ادامه می دهدو به زیر لایه سطحی باند راه می یابد. یک ثانیه پس از برخورد فیوز تأخیری کلاهک 15 کیلویی را منفجر می کند( در مدلهای جدیدتر فیوز آنها قابل برنامه ریزی می باشد و می تواند ساعتها پس از برخورد فعال شده و بمب را منفجر نماید) از آنجایی که کلاهک جنگی کاملا توسط زمین احاطه شده است، انفجار در فضای بسته ای رخ می دهد و در نتیجه آثار تخریبی فراوانی ایجاد می کند. در اثر انفجار نه تنها گودالی روی باند ایجاد می شود بلکه لایه های سخت اطراف گودال نیز جابجا شده و شکافهایی با لبه های نامتقارن در اطراف ایجاد می گردد که شالوده باند را خراب می کند. انبار کردن و آماده سازی برای عمل: دوراندال به عنوان یک تیر مرمی منفرد طراحی و برنامه ریزی شده است. این بمب در محفظه های ضد آب مخصوص نگهداری می شود که در این محفظه ها می توان آن را جابجا کرد و از طریق زمین، دریا و هوا آن را منتقل کرد. در این حالت می توان بمب را برای مدت زیادی حتی در حرارتهای بالا نگهداری کرد. زمانی که بمب برای استفاده مورد نیاز واقع شود، آن را به سادگی از محفظه خارج کرده و در مقر خود نصب می کنند. ایمنی در نگهداری و حمل و نقل این بمب با جدا کردن مکانیزم مسلح کننده کلاهک ایجاد می شود که به هنگام استفاده در مقر می توان به سادگی آن را مسلح کرد. کارایی بمب: کارایی بمب دوراندال از دو نقطه نظر قابل بررسی است : نخست اثر تخریبی بمب روی باند و دوم جلوگیری از انجام عملیات توسط هواپیماهای موجود در زمین و روی باند تخریب شده. اثر بمب دوراندال روی باند یک پایگاه هوایی در شرایط جنگی ساختگی توسط ارزیابهای تولید کننده و خریداران نمایش داده شده است. با پرتاب آزمایشی این بمب روی باندی با ضخامت 40 سانتی متر ، ساخته شده از مواد سخت(بتن)، گودالی به قطر 5 متر و عمق 2 متر ایجاد شد و لایه های سطحی اطراف آن تا شعاع 7.5 متر تخریب گردید. محوطه کلی تخریب شده ممکن است مساحتی بیش از 250 متر مربع را در بر گیرد. اگر نیروی کافی برای بازسازی منطقه تخریب شده به کار گرفته شود برای این کار حدود یک روز وقت لازم است. غیر از پاکسازی محوطه از سنگهای پرتاب شده( که ممکن است تا مسافتی بیش از 500 متر پرتاب شوند)، قسمتهای شکاف خورده نیز باید بریده و برداشته شوند تا عملیات اصلی بازسازی شروع شود.در تمام مدتی که باند تحت تعمیر قرار دارد استفاده از آن غیر ممکن می شود و پروازهای احتمالی از پایگاه امکان پذیر نمی باشد.کارایی حمله توسط چند هواپیمای مسلح به دوراندال بستگی به تعداد و وضعیت اصابت بمبها به باند دارد. با در نظر گرفتن ابعاد یک باند، تخریب کامل لایه های سخت باند تقریباً غیر ممکن است. به همین دلیل برای غیر قابل استفاده ساختن باند باید آن را در نقاط مختلف مورد هدف قرار داد به طوری که فاصله سالمی به طول 1000 متر با پهنای بیش از 15 متر نداشته باشد. بنابر این باید باند را بطور اریب و در امتداد دو مسیر پرواز جداگانه مورد حمله قرار داد. برای مثال باید مجموعه ای از 6 یا 8 و یا حتی 10 بمب را در امتداد هر مسیر رها کرد.احتمال غیر قابل استفاده ماندن باند نه تنها بستگی به سطح تخریب شده توسط هر بمب و زاویه حمله هواپیماهای مهاجم دارد، بلکه به دقت خلبان در هدایت هواپیما و نشانه روی نیز مربوط می باشد. بهترین نتایج حمله هنگامی است که بلافاصله پس از حمله توسط گروه اول ، تهاجم بعدی توسط گروه دوم صورت گیرد. پس از انجام چنین حمله ای باند حداقل برای مدت 24 ساعت غیر قابل استفاده می باشد. حتی اگر دشمن نیروی فراوانی برای بازسازی آن به کار گیرد. به خاطر ظرفیت زیاد تخریب دوراندال، می توان از آن بر علیه هر هدف سختی از قبیل آشیانه های هواپیما، تأسیسات بندری، راه آهن و سکوهای فرود هلی کوپتر استفاده کرد. دوراندال همانطور که ذکر شد برای اتصال به مقرها استاندارد 14 اینچی ناتو طراحی شده است. این بمب تاکنون بر روی هواپیماهای مختلفی از جمله میراژ اف 1 ، جاگوار و اف 111 امتحان شده است و توسط کلیه هواپیماهای ناتو قابل حمل و به کار گیری از 6 عدد تا 24 عدد( در اف 111) را دارد. برخی مشخصات تکمیلی: قیمت بمب به سال 2005 : 30230 دلار آمریکا طول بمب: 2.5 متر فاصله دو نوک بال : 42.3 سانتی متر حداقل ارتفاع پرتاب : 200 پا (60 متر) حداکثر سرعت هواپیمای حامل در لحظه پرتاب : 600 نات میزان نفوذ در بتن پیش از انفجار : حداقل 40 سانتی متر قابلیت اطمینان : 96 درصد تعداد تولید شده تا پایان سال 2004 : 22492 تیر بمب بوستر بمب : RP30 اسنکما کشورهای دارنده : آمریکا، آرژانتین، ایتالیا، ترکیه و احتمالا اسراییل( خود فرانسه ندارد و از بمب قدیمی تر BAP-100 استفاده می کند!) فرودگاه بیروت که در جریان جنگ 34 روزه مورد حمله هواپیماهای اسراییلی با این بمب یا بمبهای مشابه قرار گرفته است: منبع: مجله پرواز شماره 55 با کمی اضافات و تصحیح خودم

ضمن پوزش از دوستان چون من نمی تونم اصل فایل رو ویرلیش کنم(نمی دونم چرا؟!) لطفا اصلاحات زیر را در متن اصلی در نظر داشته باشید: 1- پاراگراف سوم طول بمب مقدار 2.5 متر به جای 5/2 صحیح است. 2- در قسمت کارایی بمب میزان تخریب لایه های سطحی 5/7 درج شده که میزان 7.5 متر صحیح است. 3- در قسمت مشخصات تکمیلی فاصله دو نوک بال مقدار 42.3 سانتی متر صحیح است. باز هم ببخشید.   ممنون متوجه شدم.     -----------------------------------------------   پی نویس: بالاخره بعد از چند سال موفق شدم موارد رو در تاپیک اصلاح کنم! هورا!

خب ضمن تشکر از مشارکت خیلی شدید! بر و بچ سایت سوال دوم رو مطرح می کنم: 2- با توجه به وظابف و مسئولیتهای شرح داده شده کدام یک از هواپیماهای موجود در نیروی هوایی برای ایفای این نقش مناسب است و چرا؟ و اگر باب خرید هواپیماهای جدید باز شود چه هواپیمایی را مناسب می دانید؟

11 موشک هوا به هوا با برد متوسط و آشیانه یاب راداری( نیمه فعال) از تولیدات شرکت CPMIEC چین می باشد. مدل زمین به هوای این موشک (LY-60) اولین بار در سال 1995 بر روی هواپیمای تک سرنشین FC-1 رویت شد. این موشک که از نظر ظاهر شبیه موشکهای AIM-7 و SPIDE است در حال توسعه می باشد. نکته جالب در مورد قطر این موشک اینکه قطر آن از سر به طرف به تدریج بیشتر می شود و از 20/3 به 20/9 سانتی متر می رسد. موشک دارای بوستر و موتور سوخت جامد است و این پیشرانها موشک را به سرعت 3 ماخ می رسانند. حداقل فاصله درگیری این موشک برابر یک کیلومتر و حداکثر برد آن(نمونه هوا به هوا) 40 تا 75 کیلومتر (بهینه شده) است. محدوده عملیاتی موشک از نظر ارتفاع (نمونه زمین به هوا) بین 30 متر تا 12000 متر بوده و حداکثر برد آن(نمونه زمین به هوا) 10کیلومتر است. موشک از رادار نیمه فعال موج پیوسته (CONTINIOUS WAVE) با توان مقابله با اختلال الکترونیکی برای رسیدن به هدف استفاده می کند. سر جنگی از مواد انفجاری شدید همراه با گوی های فلزی(احتمالاً تنگستن) است. 4 باله ذوزنقه ای متحرک در وسط و 4 بال ثابت ذوزنقه ای در عقب سطوح کنترل موشک را تشکیل می دهند. مدل زمین پایه و کشتی پایه این موشک برابر گزارشها در سال 1996 وارد خدمت شده اند. گونه هوا به هوای این موشک آخرین ارتقاهای خود را در سال 2002 پشت سر گذاشته است. برخی مشخصات تکمیلی: طول: 3.89 متر قطر:209 میلی متر و 289 میلی متر(در مدلهای مختلف) فاصله دو نوک بال: 68 سانتی متر(هوا به هوا) وزن: 310 کیلوگرم حداکثر سرعت: 3 ماخ(زمین به هوا) و 4 ماخ (هوا به هوا) موتور : سوخت جامد فیوز: مجاورتی و برخوردی منبع: کتاب راکت و موشکهای استراتژیک جلد پنجم به علاوه کمی اضافات از اینترنت

خبرگزاري فارس: رئيس سازمان پدافند غيرعامل كشور با اشاره به فعاليت مركز جديد هسته‌اي ايران در فردو قم گفت: اين سازمان با ويژگي‌هاي متمايز از نطنز در حال فعاليت است. غلامرضا جلالي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس در شانزدهمين نمايشگاه بين‌المللي در مطبوعات و خبرگزاري‌ها، اظهار داشت: پدافند غيرعامل تداوم كاركرد زيرساخت كشور در برابر تمهيد است و به همين دليل برابر قانون، اين سازمان با تمام دستگاه‌هاي اجرايي فعال ارتباط دارد. وي با اشاره به وجود حوزه‌هاي مرتبط با سازمان پدافند غيرعامل در دستگاه‌هاي اجرايي گفت: سازمان پدافند غيرعامل در سال 82 با فرمان مقام معظم رهبري شروع به كار كرد و با استقبال دستگاه‌هاي اجرايي مواجه شد. رئيس سازمان پدافند غيرعامل افزود: هم‌اكنون در هر وزارتخانه‌‌اي يكي از معاونان وزراي مربوطه با سازمان در ارتباط هستند و آسيب‌پذيري دستگاه‌هاي اجرايي با هماهنگي معاونان بررسي و در قالب برنامه‌هاي مشخص برطرف مي‌شود. وي تصريح كرد: به دليل اينكه سازمان پدافند غيرعامل در تمام حوزه‌ها فعال است، تمهيدات لازم را براي مقابله با مشكلات در نظر گرفته است. به گفته جلالي، هم‌اكنون فردو در استان قم به عنوان مركز جديد هسته‌اي ايران با پشتيباني پدافند غيرعامل و با ويژگي‌هاي متمايز نسبت به نطنز فعاليت مي‌كند. وي خاطرنشان كرد: مركز جديد هسته‌اي ايران با قابليت تداوم چرخه هسته‌اي و حفظ زيرساخت در قالب يك كارخانه جديد متناسب با ملاحظات روز فعاليت مي‌كند. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8808010946 [color=blue]به بخش اخبار عمومی منتقل گردید ارشیا[/color]

وریور جان اونها(عمود پروازها) فعلا امکان همه گیر شدن رو ندارن حتی در خود آمریکا. بلیز عزیز به نظرم در اصل خبر جای شک هست چون در سال 2003 اف 4 جی بازنشست شده بود به هر حال فرض می کنیم منظورشون اف 16 سی وایلد ویزل بوده با این فرض جواب شما مثبت هست چون با در نظر گرفتن یک سری شرایط که عنصر به کار رفته در سر جنگی نفوذ کننده باید داشته باشه مثل چگالی بالا، سختی بالا ، دمای ذوب بالا( که یه دفعه حین نفوذ فلز خمیری نشه) و. . . این شرایط در عناصری مثل تنگستن و اورانیوم وجود داره و حتی در اورانیوم این شرایط قوی تر هم هست فقط چون خیلی گرون و کمیابه و استفاده از اون تبعات سیاسی داره(به خاطر وجود درصدی از پلوتونیوم و به تبع اون تشعشعات پلوتونیومی در اورانیوم تهی شده و الا خود اورانیوم DU تشعشع نداره) بیشتر از تنگستن استفاده میشه.

با تشکر از سژینم عزیز که یه مدتیه کمتر در خدمتشون هستیم. این بحث در حقیقت ادامه مقاله قبلی بنده هست که پیشنهاد می کنم اون رو هم مطالعه بفرمایید چون این دوتا با هم در ارتباطند به این آدرس: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=9269

[quote]اگر بمبي مثل مارك 84 يك تني يا مارك 83 نيم تني رو به فيوز تاخيري مجهز كنيم بهتر از اين بمب عمل نميكنه؟ (البته در اون صورت تعداد قابل حمل خيلي كمتر خواهد شد)[/quote] سلام بلیز جون خوبی؟ اگر بدنه بمب بتونه استحکام کافی برای نفوذ به بتن مسلح با عیار حداقل 350 (بتن عیار 350 مسلح رو بچه های عمران یا افراد آشنا به کارهای ساختمانی بهتر می دونن یعنی چی. به زبان عامیانه یعنی یه کلنگ رو با حداکثر قدرتت که بزنی روش یه جرقه از سر کلنگ بلند میشه و حداکثر یکی از دونه های شن نخودی داخل بتن کنده میشه!) و ضخامت 40 سانت رو داشته باشه قطعاً خسارت بوجود آمده بیشتر خواهد بود ولی همونطور که خودتون فرمودید تعداد قابل حمل کمتر خواهد بود. احتمالا سر جنگی دوراندال از جنس تنگستن ساخته شده که با این وزن کم قادر به نفوذ در بتن مسلح هست. ضمن اینکه این بمب تخصصش این کاره اما بمبهای سری ام کا بمبهای با مصارف عمومی هستند. [quote]در کارایی بمبهای تخریب کننده باند پروازی بحثی نیست اما مساله اینه که نباید به دشمن اجازه موفقیت در چنین عملیاتی را داد. پدافند ارتفاع پست در صورت هوشیاری و واکنش سریع میتواند از رهاسازی دقیق بمبها جلوگیری کرده و در نتیجه با حداقل خسارت روبرو شویم. علاوه بر اهمیت پدافند باید در بعد غیر عامل نیز با احداث چند باند بصورت متقاطع و با طول هر کدام بیش از 3 الی 4 کیلومتر امکان تخریب کامل باندها را از بین برد. به طور مثال در عکس فوق (حمله به فرودگاه بیروت) امکان پرواز هواپیماهای جنگنده همچنان وجود دارد.[/quote] در تایید صحبتهای شما باید بگم که بحث حفاظت فرودگاهها در مقوله پدافند غیر عامل بحث بسیار مهم و سنگینی است که روشهای متنوعی نیز در آن بیان شده است که مورد اشاره شده توسط شما ، آرمانی و وریور از جمله این راهها هستند. یکی از دلایل توقف تولید این بمب خطر زیادی بود که متوجه هواپیمای حامل و خلبان اون بودکه به همین دلیل فرانسوی ها( که سرآمد سازندگان این گونه بمبها هستند) برای مهمات دور ایستای آپاچی گونه ای از زیر مهمات فرعی را تعریف کردند که Velifer SA (وولیفر سا) نام دارد و وظیفه آن همین حمله به سطوح سخت است و بنا به ادعای سازندگان آن حجم آن یک چهارم دوراندال بوده ولی همان قدرت را ارائه می دهد. به این ترتیب دیگر جان خلبانان و سلامتی هواپیماها به خطر نمی افتد . البته سعید جان هزینه ی یه همچین پیشنهاداتی هم باید در نظر گرفته بشه و همینطور قابلیت اجرایی اونها (مثلا اطراف فرودگاه فضای کافی داشته باشه و. . .). [quote]یک راه کم هزینه هم که به ذهن میرسه و برای پایگاههای خارج از مناطق مسکونی کاربرد داره هموار نمودن زمینهای کنار باند در مساحت زیاد هست که در صورت زدن باند میتوان ازش استفاده کرد.[/quote] این راه، راه خیلی خوب و کم هزینه ایه و قابلیت اجرایی هم داره. [quote] باند رو هم ميشه با عوال مصنوعي پوشش داد تا استتار كاملي داشته باشه[/quote] البته آرمانی عزیز باند در حال استفاده رو نمیشه با این روش استتار کرد. [quote]فرودگه بیروت تقریبا یه ابر فرودگاه محسوب میشه ! و از کار انداختنش (اگر پدافند و هواپیمای مناسب داشته باشه ) تقریبا غیر ممکنه ... و حتی در صورت یک تصمیم جدی برای این کار نیاز به چند نوبت پرواز با خسارت احتمالی بالا برای زدن باندهای اونه ![/quote] بله کاملاً درسته اما متاسفانه به علل مختلف لبنان نیروی هوایی نداره و پدافند ضعیفش هم نخواست یا نتونست کاری بکنه.

خب ببخشید دیر شد. . . به نظر خودم برای ما این وظایف با دلایلی که ذکر می شود مهم هستند: 1- وظیفه الف: چون بدون حمایت کننده هوایی که به سرکوب قوای دشمن بپردازد شما باید نفر به نفر با دشمن بجنگید و آنها را از بین ببرید و در این حال ممکن است نیروهای زیادی را هم از دست بدهید. 2- وظیفه ب: چون در پیشروی قطعا نیروهای شما به کمین ها و انواع تله ها و میدان های زد و خورد می رسند و در این حالت با تلفات کمتر و صرف زمان کمتر پیشروی ممکن می شود ضمن اینکه فراموش نشود در هر حال دادن کمترین تلفات مهمترین هدف است. 3- وظیفه ج: این یکی از مهمترین وظایف است که نفعش بیشتر به هواپیماهای بزرگتر و بمب افکن می رسد در گیر شدن با انواع سیتم های پدافندی شامل توپها موشکهای حرارتی موشکهای راداری و . . . که البته درگیری با هر کدام باید با سلاح مناسب و از فاصله بیشتر از حداکثر برد آن وسیله پدافندی صورت گیرد مثلا درگیری با توپ ضد هوایی 23 میلی متری باید حداکثر از فاصله 3 کیلومتری و با موشکهای تلویزیونی، حرارتی و یا لیزری انجام شود و یا مثلا درگیری با سایت موشکهای راداری بهتر است از فاصله ای بیش از حداکثر برد آنها و توسط موشکهای ضد رادار انجام شود. 4- وظیفه د: البته مهم است ولی به درد کشورهای خیلی پولدار می خورد چون می تواند یک هدر دهنده وقت، بنزین ، پول و . . . باشد مگر اینکه احتمال وجود هدف در منطقه پروازی بالای 90% باشد. به نظر من اولویت آن برای کشور ما بیش از 40 درصد نیست. 5- وظیفه «واو» و «ز» : این دو وظیفه تقریبا در یک راستا بوده و اهمیت آنها در پوشش و دفاع 2500 کیلومتر مرزهای آبی جنوب و 300 کیلومتر مرزهای آبی شمال خود رانشان می دهد. 6- وظیفه ح و ط: این دووظیفه نیز بسیار مهم بوده و در راستای وظیفه الف قرار می گیرند اهمیت وظیفه ح به حدی است که در برخی کشورها اصلی ترین وظیف هواپیماهای پشتیبانی نزدیک را آن می دانند. در کشور ما هم به علت داشتن مرزهای خاکی گسترده و خصوصا دشت های باز (که میدان مانور مناسب زرهی است) توجه به این وظیفه مهم می باشد. در مورد وظیفه ط هم گفتنی است که انجام آن می تواند یک عامل مهمِ نابود کننده را از سر راه نیروهای مدافع خودی بردارد ضمن اینکه توان پیشروی سریع تحت پوشش آتش تهیه را از نیروهای دشمن می گیرد. به نظر من وظایف پشتیبانی نزدیک در کشور ما همینها بود که بنده ذکر کردم و دلایل آن هم که اشاره شد. حالا منتظر نظر بقیه دوستان هستم. . .

جناب آرمانی به سوال بسیار خوبی اشاره کردید که اتفاقا قبلا مدتها سوال خودم هم بوده! واقعیت اینه که بر خلاف تصور همه ما کلاهک های سر گرد بهتر از کلاهک های مخروطی روی هدف «میشینه» و احتمال کمانه کردن آن خیلی کمتر از کلاهک مخروطی هست چون کلاهک مخروطی با داشتن اندک زاویه ای بلافاصله کمانه می کنه و منجر به نابودی هدف نمیشه ولی کلاهک گرد می تونه با زاویه بیشتری به هدف برخورد کنه و در عین حال کمانه هم نکنه ضمن اینکه در اینگونه موارد برای مقابله کردن بر مقاومت جسم هدف در برابر کلاهک نفوذ کننده به علت گرد بودن سر اون سعی می کنند تا انرژی جنبشی رو از طریق افزایش جرم یا سرعت و یا هر دو افزایش بدهند تا جبران گرد بودن کلاهک بشود. برای همینه که تمام موشک هایی که ماموریت اونها مقابله با اهداف سخت هست و سرعت اونها تا یک ماخ هست از این کلاهک استفاده می کنن از انواع موشکهای ضد تانک بگیر تا موشکهای ضد کشتی مانند هارپون و اگزوسه و کا اچ 35 و. . . و همچنین بمبهایی مثل این که باید در سطوح خیلی سخت نفوذ کنند. تنها مورد استثنایی که به ذهن بنده می رسه موشک مالیوتکا هست که نمیدونم چرا روسها اون رو با نوک مخروطی ساختن و اتفاقا موارد زیادی از کمانه کردن اون بعد از برخورد با هدف در جنگ تحمیلی گزارش شده و شاید خود شما هم شاهد مواردی از این دست برای موشک مالیوتکا یا آر پی جی 7 (که اون هم از کلاهک مخروطی بهره می بره) بودید. اما برای موشکهای با سرعت بالاتر به علت ایجاد پسای زیاد دیگه از این نوع کلاهک استفاده نمیشه و از کلاهک مخروطی استفاده می شه. در اونجا سعی می کنند با اصلاح زاویه برخورد مانع از کمانه کردن موشک شوند. [quote]منظور از سرعت : ارتفاع كم حركت هواپيما و زمان مورد نياز براي فعال شدن فيوز بود[/quote] برادر این که نوشته که حداقل ارتفاع پرتاب 200 پا (60 متر) هست یعنی اگه ارتفاع کمتر باشه یا بوستر هنوز کامل نسوخته موشک می خوره به هدف که منجر به عدم نفوذ کافی اون میشه و یا اینکه هواپیما خودش هم آسیب می بینه. آقایون مدیران به داد برسید! بابا این تاپیک رو درست کنید بتونم اشکالات تایپیش رو برطرف کنم ضمنا جعفر جان یادم رفت از شما تشکر کنم ممنون.

اما در جواب آرمانی عزیز تنها تغییری که من به دست آوردم این بود که نسخه مخصوص نیروی هوایی آمریکا که با نام BLU-107/B شناخته می شود دارای یک زاویه شیرجه عمودتر هست که اثر بخشی و تاثیر بمب را در نفوذ بیشتر کرده و از احتمال کمانه کردن آن نیز می کاهد که این ویژگی با تغییر دادن چتر ترمز بمب بدست آمده است. همچنین حداکثر سرعت رها سازی بمب در نمونه آمریکایی به 630 نات آفزایش یافته است در غیر این دو مورد از نظر پیکربندی و عمل این نسخه با سایر نسخ تفاوتی ندارد. همچنین شرکت سازنده کیتهایی را جهت افزایش میزان نفوذ بمب پیشنهاد داده که از به کارگیری آنها توسط دارندگان اطلاعی در دست نیست. خط تولید دوراندال در سال 2005 تعطیل شده است. البته در صورت نیاز امکان راه اندازی مجدد آن وجود دارد. دوراندال در نبرد چاد و در جنگ خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفته است. ضمنا به غیر از کشورهای ذکر 14 کشور دیگه هم دارنده دوراندال هستند که اسامی آنها منتشر نشده. یه سوال مهم از مدیران محترم: چرا من نمی تونم این تاپیک رو ادیت کنم؟ از صبح هر وقت خواستم اونو ادیت کنم گفته شما تا 5 ساعت پس از ایجاد تاپیک نمی تونید اون ادیت کنید. بابا می خوام عددهای اعشاری رو درست کنم. مثلا طول بمب که 2.5 متر بوده شده 5.2!! (اعداد دو طرف اعشار جابجا شدن) کمک!!!!!!!! [quote]سرعت خاصي براي پرتاب دارند[/quote] وری خان اون حداکثر سرعت پرتابه نه حداقل(اگه منظور شما رو درست فهمیده باشم) برای اینکه موقع پرتاب در اثر فشار باد چتر پاره و کنده نشه. والا سرعت هواپیما می تونه خیلی هم کم باشه(البته اگه جرات کنه!)

این عقاب جان خیلی تند و MP3 نوشته! بابا یه کم آروم تر با توضیحات بیشتر ما هم می خواهیم بیایم تو ضمنا وریور خان خب کاموف 52 فکر کنم برا همین تولید شد دیگه .

آرمانی جان ممنون این بمب تکنولوژی خاصی نداره که نیاز به تغییر داشته باشه یه بمب سقوط آزاد هست. بوسترش که تغییر نکرده ولی فیوزش همونطور که اشاره کردم عوض شده. با این حال ارتقاء های احتمالیش رو ان شا الله امشب می نویسم.

به به آقا سجاد! نبودی یه مدت رفته بودی پی درسها؟ آفرین همون بهتره.(شوخی کردم) یه کم بهت گیر بدیم حال کنیم [quote] يا در جاي ديگر يك غول به نام «Su-25[/quote] کی گفته سوخو 25 غوله؟! اون بیچاره در حد همون اف 5 هست نه بیشتر. [quote]«Su-25 Frogbat[/quote] frogfoot نه frogbat ! کلا شوخی بود ناراحت نشی سجاد جان مثل برادرم دوستت دارم. ببین سجاد جان ما اول باید روی شرایط و نیازهابه توافق برسیم و اونها رو با نظر دوستان تعیین کنیم بعد به انتخاب هواپیما برسیم. فعلا اولویت رو بذارید روی تحلیل شرایط و نیازها تا ببینیم چی از توش در میاد.

هیچی؟ نبود؟ آخه چرا؟ ان شا الله خودم فردا تحلیل شخصیم راجع به قسمت اول سوال رو می ذارم.

ارتفاع 2500 متر یه کم غیر واقعی به نظر میاد. یعنی ارتفاع قابل دسترسیش از سام 16(3500 متر) کمتره؟؟!

کاشکی یه دستی به سر و گوش زعاف های وطنی کشیده می شد. بنده به شخصه ماشه یک زمانه رو خیلی بیشتر ترجیح می دم حداقل اینکه دقتش بیشتره حالا ایمنی بخوره تو سرش!!