[quote name='F14AA' timestamp='1345110963' post='265156'] این که میفرمایید هدف اصلی رهگیر های دور برد مقابله با بمب افکن های استراتژیک و موشک های کروز هست درسته ولی همیشه که لقمه های چرب و نرم مثل بمب افکن ها گیر این هواپیما ها نمیاد . در بعضی مواقع بالاخره علاوه بر نقش رهگیر دور برد وظایفی همچون پوشش هوایی در یک منطقه به این دو هواپیما واگذار میشه , مثلا در جنگ تحمیلی عملیاتهایی که فانتوم انجام می داد و تانکرها هم در اون شرکت داشتند که وظیفه پوشش این هواپیما ها بر عهده تامکت بود که گاهی در گیری تامکت با اهدافش از فواصل دور بود و گاهی هم داگفایت . اگه بخواهیم بگیم که نقش این دو جنگنده فقط رهگیری دوربرد و توانایی اونها در سرعت بالا و رادار قدرتمند هست باید بگم [b]چرا که اگه این طور نبود نیروی دریایی امریکا این هواپیما رو به تنهایی مامور حفاظت از ناو ها نمی کرد .[/b] ولی به نظر من میگ 31 تو این زمینه دست و پا بسته ست .خلاصه حرف های من اینه که تامکت علاوه بر نقش اصلی خودش توانایی ایفای نقش ثانویه هم هست که میگ این توانایی رو نداره . به طور مثال اگه قرار بود در نیروی دریایی امریکا از فاکس هاوند استفاده بشه در کنارش باید هواپیمای دیگری استفاده میشد . [/quote] در مورد عرایضتون چند نکته باز هست که باید بهشون اشاره بشه : - استفاده از رهگیرهای F-14 برای دفاع هوایی از ناوگان آمریکا نه بخاطر قدرت این رهگیر در پوشش نزدیک ، بلکه بخاطر دکترین ضد کشتی خاص نیروی هوایی شوروی بود . نیروی هوایی ارتش سرخ نقش ضد کشتی و گشت دریایی را بر عهده ی مدل های مخصوص بمب افکن استراتژیک Tu-95 با کد Tu-95RT Bear D مجهز به موشکهای کروز دوربرد و Tu-142 Bear F گذاشته بود که اصلی ترین تهدید برای ناوگان ناوهای هواپیمابر ناتو و آمریکا به شمار میرفت . لذا بهترین جنگنده ای که میتوانست برای مقابله با این هواپیماهای ضدکشتی در نظر گرفته شود همان رهگیرهای دوربرد با مانورپذیری کم و مخصوص رهگیری بمب افکن های استراتژیک بود که در آن زمان ، این نقش بر عهده ی F-14 بود . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/754px-F-14_Tomcat_VF-114_escorting_TU-95_Bear5B15D.jpg[/img] [i]F-14A از اسکادران VF-114 نیروی دریایی آمریکا در حال اسکورت هواپیمای ضدکشتی Tu-95RT شوروی[/i] حتی خودتون هم میفرمایید F-14 برای دفاع از تانکرها استفاده میشده ، مسلم هست که در این نقش هم باز نبرد فامد در جایگاه بالاتری نسبت به داگفایت قرار میگیره و هیچوقت تامکت رو برای داگفایت در ماموریت حفاظت از تانکرها نمیفرستند چون اگر جنگنده های دشمن به برد شلیک موشکهای خودشون برسن ، تانکر رو هدف قرار میدن . لذا تامکت ها باید قبل از رسیدن جنگنده ها به برد درگیری نزدیک ، اونها رو منهدم کنند . حالا کجای این نقش Dogfight داره بنده نمیدونم ! بطور کلی اینکه بخوایم به زور برای پوشوندن ضعف F-14 در نقشش اصلیش ، یک نقش ثانویه (که توانایی این جنگنده در اون نقش هم نسبت به جنگنده های برتری هوایی محدود هست) بتراشیم کار چندان جالبی نیست . درسته که F-14 در مواردی توسط ایران و آمریکا (حالا یا از سر ناچاری یا ...) در نقش دفاع هوایی نزدیک و برتری هوایی استفاده شد که البته با مسجل شدن ناتوانی آن در نقش پوشش هوایی ، هم ایران به سمت جنگنده های Mig-29 رفت و هم آمریکا F-14 رو با اونهمه تکنولوژی مدرن کنار گذاشت و سراغ F-18 Hornet رفت . اما این مورد دلیل بر برتری F-14 نسبت به Mig-31 نمیشه . چراکه هر دوی این جنگنده ها برای یک نقش اصلی ساخته شده اند که در اون نقش باید باهم مقایسه بشن . و برای این نقش ، حتی مانورپذیری همون هواپیمای مسافربری هم کافیه !

F-14 دوست عزیز من آخر متوجه نشدم اینکه قضیه ی این رادار فرق میکنه یعنی چی درسته این رادار با اضافه کردن تکنولوژی هایی مثل Side lobe Radar ضعف های قبلی رو برطرف کرده و قدرت پردازشش هم بالاست اما اون ضعفی ذاتی که بنده در طراحی عرض کردم نسبت به زاسلون پابرجا بوده و خواهد ماند . در مورد بحث مانورپذیری و ... هم پیشنهاد میکنم قبل از هرچیزی در مورد نقش رهگیرهای دوربرد (Long Range Interceptor) ها تحقیق بفرمایید . فلسفه ی بوجود اومدن رهگیرها مقابله با بمب افکن های استراتژیک و (بعدا) موشکهای کروز در برد بالا و فاصله ی زیاد هست نه جنگنده های متجاوز ! در واقع مانورپذیری نه در طراحی رهگیرها و نه در نبردهایی که قراره انجام بدن جایی نداره ! رهگیرها قرار نیست با جنگنده های دشمن درگیر بشن و Dogfight انجام بدن ، این کار مختص جنگنده های برتری هوایی (Air Superiority) چون Su-27 هست . رهگیرها با برد عملیاتی بسیار بالا ، موشک های دوربرد و رادارهای ماورای دید دارای وظیفه ی اصلی منهدم کردن بمب افکن های استراتژیک دشمن در کمترین زمان ممکن و قبل از رسیدن به برد پرتاب موشکها و بمب های خود هست . مسلما برای این ماموریت مانورپذیری اصلا اهمییتی نخواهد داشت ولذا تمام رهگیرهای دوربرد ، از F-106 Convair تا F-14 افسانه ای ! و از Tornado تا Mig-31 دارای برد بالا ، سرعت خیره کننده و رادارهای دوربرد مجهز به موشکهای دوربرد هست و هیچ جا تاکیدی روی مانورپذیری جنگنده ها نمیشه . البته شاید به کار گرفتن F-14 ها در جنگ تحمیلی توسط ایران که عراق هم در اون جنگ بمب افکن استراتژیک خاصی نداشت و عمده ی درگیری ها با جنگنده ها بود ، به غلط این ذهنیت برامون بوجود اورده که وظیفه ی رهگیرها مقابله با جنگنده های دشمن و داگفایت هست ! اما واقعیت اینه که اگر مشاهده کنید ، در همون جنگ هم بیشتر موفقیت های F-14 در درگیری های دوربرد و مرهون استفاده از موشکهای فونیکس بوده ، وگرنه در درگیری های نزدیک ، F-14 در اکثر مواقع مغلوب بوده و خواهد بود که این بخاطر طراحی خاص این رهگیر برای هدفی خاص هست . لذا حتی اینکه در مقایسه ی بین Mig-31 و F-14 که دو رهگیر دوربرد هستند ، مانورپذیری در ضریب تاثیری مشابه فاکتورهای اصلی چون برد عملیاتی یا رادار دوربرد قرار گرفته یه اشتباه و ناشی از عدم آنالیز درست فاکتورها بر اساس نقش جنگنده هاست . در مقایسه بین دو رهگیر مواردی مثل تسلیحات دوربرد ، رادار ، برد عملیاتی و حداکثر سرعت اگر نگیم اصلا قابل مقایسه با مانورپذیری نیستند ، از اهمییت چند برابری نسبت به این فاکتور برخوردارند .

[quote name='F14AA' timestamp='1345046814' post='265041'] سلام ممنون اول این که اون چهارمین عکس متعلق به میگ 31 هست و نه میگ 25 ! میترسم یه چیز بگم مثل در کمین فاکسبت بحث و ماجرا پیش بیاد ولی جناب چکا مقایسه شما در مورد AWG-9 با رادار زاسلون درسته ولی بهتره این رادار با AN/APG-71 مقایسه بشه چرا که به تاریخ ساختشون هم باید توجه بشه [/quote] F-14 عزیز ما اینجاییم که بحث کنیم دیگه ! اگر بخوایم سال ساخت رو وسط بیاریم باید به این نکته توجه کنیم که رادار AN/APG-71 به عنوان ارتقا در سال 1984 وارد خدمت شد که در این صورت هم رده ی ارتقا رادار زاسلون با کد Zaslon-M قرار میگیره ، هرچند اون نکته ای که بنده عرض کردم در مورد این دو رادار ارتقا یافته نیز هنوز صادق خواهند ماند ! AN/APG-71 به عنوان یک ارتقا از رادار AWG-9 هنوز هم از سیستم اسکن مکانیکی (Mechanicaly Scanned) استفاده میکرد در حالیکه Zaslon-M یک رادار اسکن الکترونیکی (PESA) هست و این برتری تکنولوژیکی هنوز به قوت خود باقی خواهد بود . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/mig-31-DNST9202246_JPG5B15D.jpg [/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/radar5B15D.jpg [/img] همین تفاوت تکنولوژی باعث بسیار جلو افتادن رادار زاسلون نسبت به رادار آمریکایی میشه ، یک دور اسکن و پردازش در رادارهای مکانیکی بین 12 تا 14 ثانیه طول میکشه اما اسکن در رادارهای الکترونیکی تقریبا بدون فاصله ی زمانی اسکن انجام میشه و تاخیری وجود نداره ، هرچند در بحث پردازش اطلاعات ، واحد پردازش رادار AN/APG-71 در یک جهش بلند نسبت به AWG-9 ، از نظر قدرت پردازش از رادار Zaslon-M پیش میافته که دلیل ارایه ی ارتقا Zaslon-AM در سالهای بعد برای جبران همین فاصله در قدرت پردازش هست . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/argon115B25D.jpg [/img] [i]کامپیوتر Argon-15 بکار رفته در Zaslon-M[/i] از نظر برد ، سیستم AN/APG-71 از نظر تئوریکی میتونه دارای برد حداکثر (برد جستجو) 720 کیلومتر باشه اما به دلیل محدودیت در طراحی آنتن ، برد این سیستم به 370 کیلومتر کاهش پیدا کرد ، در حالیکه روسها در Mig-31 دستشون خیلی بازتر بود و با طراحی یک آنتن با قطر 1.4 متر تونستند حداکثر برد 400 کیلومتری در حالت جستجو (Search Mode) بدست بیارن . پاد زیر دماغه ی جنگنده های F-14D ، یک پاد دو کاناله هست که فید تلویزیونی (TV Camera) و IRST (جستجو و ردیابی حرارتی) رو انجام میده

با تشکر مقایسه ی خیلی عمیقی نبود و برخی موارد در دو هواپیما ذکر نشده بود که بطور حتم باعث تغییر رتبه بندی میشد . برای مثال از نظر تکنولوژی ساخت رادار ، این حرف که زاسلون از روی AWG-9 ساخته شده و تکنولوژی مشابه داره واقعا مسخره است ! همین مورد که رادار Zalson S-800 اولین رادار فاز آرایه ی پسیو عملیاتی جهان (Passive Electronically Scanned radar) هست در حالیکه رادار AN/AWG-9 صرفا یک رادار Pulse Doppler معمولی بود نشون دهنده ی برتری فاحش تکنولوژی رادار زاسلون نسبت به AWG-9 هست که این شکاف با ورود نمونه های ارتقا یافته ی Zaslon-M بیشتر هم میشه . ضمن اینکه در بخش Other Systems بسیاری از قابلیت های الکترونیکی و EW دو طرف ذکر نشده مثل سیستمهای ناوبری Tropik و Mashroot قابلیت های لینک کردن بین چند هواپیما در میگ-31 یا سیستم Combat Tree که روی F-14 نصب هست همچنین در زمینه ی برد عملیاتی که با مقایسه ی اون ، برتری به F-14 داده شده باید به این نکته توجه داشت که برد عملیاتی (Combat Radius) جنگنده ی Mig-31 در سرعت 2.35 ماخ و ارتفاع 18000 متری هست . در صورتیکه با سرعت 0.8 ماخ و ارتفاع پروازی 10000 متر ، برد عملیاتی به 1450 کیلومتر افزایش پیدا میکنه (مشخص نیست F-14 در چه برد و سرعتی دارای برد عملیاتی 900 کیلومتر هست)

[quote name='arminheidari' timestamp='1345035063' post='265015'] اول با تشکر فراوان بدلیل روانی متن که خواننده را با خود می برد با توجه به نوشته ها فکر کنم اگر گرجستانی ها تونل ارتباطی را در اول کار می بستند کار برای روس ها بسیار سخت و شاید غیرممکن می شد [/quote] با تشکر از دوستانبخاطر لطفشون در واقع تمام تلاش گرجستانی ها و اولویت اونها هم همین تحت کنترل گرفتن و بستن تونل Roki بود ، اما برد توپخانه های گرجستان به تونل نمیرسید و تیپ چهارم مجبور بود برای رسیدن به تونل تمام تسخینوالی رو تصرف کنه که مقاومت شدید در بخشهای شمالی شهر مانع این کار شد . تلاش طلایه داران و گروه های کماندویی گرجستان برای خرابکاری در تونل هم با دفاع واحد های Spetsnaz ارتش روسیه در صبح 8 آگوست با شکست مواجه شد . البته در صورت بسته شدن تونل ، گردان های هوابرد روسی مستقر در چچن میتونستد به شمال تسخینوالی و در حومه ی شهر جاوا Airlift بشن ، اما کار بسیار سختتر میشد و احتمالا تلفات بالایی به روسها تحمیل میشد چراکه حجم نیروی زرهی پشتیبانی واحدهای هوابرد در اون زمان بسیار کمتر بود و نیروی هوایی هم باید پوشش سنگین و مداومی برای چتربازان فراهم میکرد .

[quote name='bandeh' timestamp='1344984467' post='264944'] [right]جناب گوبلز از عکسهای بسیار زیباتون ممنون .[/right] [right]بنده در تشخیص دقیق ادوات ذرهی مخصوصاً تانکها کمی مشکل دارم به همین دلیل می خواستم بپرسم که از کجا می شه متوجه شد که کدوم یکی از تانکها تی 90 و کدوم یکی تی 80و کدوم یکی تی 72[/right] [right][/quote] [/right] [right]سعی کن از روی جزیییات بارز متوجه بشی ، مثلا T-80 در سمت راست توپ اصلی یه جستجوگر بزرگ IR داره (اون صفحه ی دایره ای شکل) که تو T-90A این جستجوگر نیست و در عوض دو چراغ مکعب شکل (برای سیستم اخلالگر Shtora-1) ، برجک T-80 با برجک T-72 که حالت تخم مرغی شکل داره قابل تمییز هست .[/right]

[size=4][color=#FF0000][b]<قسمت هفتم>[/b][/color][/size] [b]سواره نظام روسیه از راه میرسد / اشتباه استراتژیک فرماندهان گرجستان[/b] همانطور که در قسمت قبل عرض شد ، مسکو در حوالی ساعت 1000 تا 1100 قبل از ظهر و در نتیجه ی مذاکرات با شورای امنیت ملی اوستیای جنوبی ، دستور ضد حمله ی همه جانبه توسط نیروهای مسلح فدراسیون روسیه (مشخصا ارتش 58ام روسیه مستقر در فقفاز و ارتش هوابرد 4ام) در مقابل تهاجم ارتش گرجستان را اعلام کرد . طبق گزارشات موثق ، اولین واحد رزمی نیروی زمینی روسیه که به محل درگیری اعزام شد ، عناصر یکی از گردان های تقویت شده ی هنگ 135ام لشگر 19ام موتوریزه بود که در ساعت 1430 روز 8 آگوست ، 14 ساعت پس از آغاز تهاجم ارتش گرجستان ، از تونل Roki عبور کرد . این گردان و یک گردان دیگر از هنگ 693ام همان لشگر نزدیکترین نیروهای روسی به اوستیای جنوبی در آن زمان بودند که پس از رزمایش Caucasus 2008 ، در مرکز نظامی قفقاز شمالی (در فاصله ی 30 کیلومتری از تونل Roki) مستقر شده بودند . استعداد این دو گردان 1500 سرباز مسلح با همراهی 14 دستگاه تانک T-72B و 16 دستگاه هویتزر 2S3 Akatsyia با همراهی 9 دستگاه موشک انداز BM-21 بود . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/roki_tunnel.jpg[/img] [i]تانک های T-72 ارتش روسیه در حال عبور از تونل Roki ، عکس از روزنامه[/i][i]USA Today[/i] اما وضعیت و آرایش استراتژیک نیروها تسخینوالی و اطراف آن در هنگام ورود گردان های نیروی زمینی روسیه به صحنه نیز قابل توجه است . پیشتر تاکید کردیم که از زمان شروع عملیات ارتش گرجستان ، سه تیپ پیاده نظام ارتش گرجستان به رهبری تیپ 4ام پیاده نظام مسئولیت تصرف تسخینوالی و حومه ی آن (از جمله خروجی تونل Roki در شمال پایتخت) را بر عهده داشتند . اما نیروهای گرجی با مقاومت غیرمنتظره ی نیروهای مسلح اوستیای جنوبی و صلح بان و کماندوهای روسی (که تا زمان رسیدن نیروهای زمینی روسیه ، توانسته بودند هنوز کنترل بخشهای شمالی شهر را در اختیار داشته باشند) مواجه شده بودند ، اینجا بود که فرماندهی عملیات گرجستان اشتباه استراتژیک خود را در بازآرایی نیروها انجام داد . مواجهه با نیروهای پرحجم اوستیایی - روسی شمال شهر تسخینوالی و لزوم تصرف سریع مناطق شمالی پایتخت برای قطع کردن مسیر نیروهای روسی ، تیپ 4ام پیاده نظام گرجستان را مجبور کرد ابتدا یک ، سپس دو و در انتها هر سه گردان پیاده نظام خود را به منطقه ی شمال پایتخت اعزام کند . این کار باعث به وجود آمدن شکاف در منطقه ی غرب عملیات گرجی ها شده بود که این خلا در نهایت توسط تیپ دوم پیاده نظام گرجستان که در پایگاه Senaki مستقر شده بود ، پر شد . اما این تغییر آرایش نیروها توسط فرماندهی گرجستان دو اثر مخرب بر وضعیت گرجی ها در منطقه ی نبرد گذاشت . اثر اول آن بود که در نتیجه ی انتقال هر سه گردان تیپ 4ام به شمال تسخینوالی ، جاده ی منتهی به تسخینوالی از سمت شمال غرب که از شهرهای Dzari و Didi Grupta میگذشت و به شهر Java میرسید ، موقتا بدون حفاظت باقی ماند . این در حالی بود که روسها یک سال قبل تاسیسات سوختگیری خود در شهر Java را ارتقا داده بودند و نتیجتا نیروهای روس میتوانستند بدون هیچ گونه مانعی از طریق این جاده خود را به شهر تسخینوالی برسانند و همینطور هم شد . بطوریکه طبق اظهارات تحلیلگر روسی ، میخایل بارابانوف و گزارش مجله ی Moscow Defence brief ، در بعد از ظهر 8 آگوست گردان های تاکتیکی هنگ موتوریزه ی 135ام و 693ام که حالا یک گردان از هنگ موتوریزه ی 503ام هم به آنها اضافه شده بود ، پس از عبور از تونل Roki ، به سرعت از طریق جاده ی Dzari به شمال غربی تسخینوالی اعزام شدند و در آنجا با نیروهای گرجی درگیر شدند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/java_road.jpg[/img] طبق گزارش مرکز CAST ، در این هنگام نیروی هوایی گرجستان تلاش برای کند کردن حرکت گردان های پیش قراول روسی را آغاز کردند ، بطوریکه 4 فروند جنگنده ی Su-25 گرجی با حمله به گردان 693ام موتوریزه در جاده ی واصل Java و تسخینوالی سعی داشتند پل استراتژیک Gufti را منهدم کنند تا پیشرفت روسها به سمت تسخینوالی متوقف شود ، اما استفاده ی سوخو ها از بمب های غیرهدایت شونده ی 500 پوندی باعث شد هیچ کدام از بمبها به پل برخورد نکند . نه پل و نه عناصر گردان آسیب ندیدن ، جالب آنکه گردان 693 در آن زمان نه مجهز به سیستمهای پدافندی بود و نه جنگنده های برتری هوایی روسی در منطقه بودند ، این موضوع باعث شد سوخو-25 های گرجی بدون آسیب به پایگاه بازگردند. نیروی هوایی گرجستان همچنین چند سورتی بمباران علیه تاسیسات نظامی تسخینوالی انجام داد . پس از بازگشت به پایگاه ، سوخو-25 ها بسرعت برای عملیات بمباران بعدی آماده شدند اما کشف به پرواز در آمدن جنگنده های روسی در آسمان اوستیای شمالی باعث لغو عملیات توسط فرماندهی نیروی هوایی گرجستان شد و بجای آن ، جنگنده ها در کل فرودگاه پخش و زیر استتار جاسازی شدند و تا پایان جنگ عملیات هوا به زمینی توسط سوخو-25 های گرجی انجام نشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/zchinvali0415B15D.jpg [/img] [i]تصویری از Su-25 گرجی در حال انجام عملیات برفراز اوستیای جنوبی[/i] در ادامه نیروهای هنگ 693 در هنگام عبور از پل مورد هدف یک تیم شناسایی گرجی که احتمالا برای منفجر کردن بمب فرستاده شده بودند ، قرار گرفته و تبادل آتش صورت گرفت . تیم گرجی مقاومت زیادی در مقابل گردان 693 نکرد و پیشروی روسها پس از عبور از پل Gufti با سرعت بیشتری ادامه یافت . تا ساعت 0300 بعد از ظهر کل لشگرهای روسی در قفقاز در حالت آماده باش قرار گرفتند ... نتیجه ی مخرب دیگر این تغییر موضع تیپ های گرجی که موازنه استراتژیک را در روزهای بعد بیش از پیش به سمت روسها تغییر داد ، این بود که در نتیجه ی انتقال تیپ دوم پیاده نظام ارتش گرجستان به تسخینوالی ، غرب کشور گرجستان عملا بدون دفاع ماند که چنانچه خواهیم دید ، روسها سه روز بعد در 11 آگوست با استفاده از این ضعف در خط مقدم گرجی ها ، جبهه ی جدیدی از آبخازیا به سمت سرزمین گرجستان گشود و بسرعت شهرهای Senaki و Poti را تصرف کرده و پایگاههای نظامی مهم مستقر در این شهرها ، از جمله پایگاه تیپ دوم پیاده نظام و تاسیسات نظامی نیروی دریایی گرجستان در بندر Poti را در دست گرفت . سیل نیروهای نظامی ارتش 58ام روسیه پس از خط شکنی گردان های موتوریزه ی لشگر 19ام از تونل Roki ادامه داشت . طبق گزارش مجله ی اشپیگل ، ارتش روسیه در ادامه ی عملیات خود در اوستیای جنوبی (که Operation Forcing Goergia To peace "عملیات مجبور کردن گرجستان به صلح" نامیده شده بود) بین 5500 تا 10000 نیروی نظامی از طریق تونل مرزی Roki به اوستیای جنوبی اعزام کرد که شامل هنگ های 70 و 71ام لشگر 42ام موتوریزه مستقر در چچن ، عناصر هنگ های 104 و 234ام لشگر 76ام هوابرد مستقر در Pskov (که تازه چند روز پیش ، پس از رزمایش قفقاز 2008 منطقه را ترک کرده بودند)، عناصر هنگ 45ام اطلاعاتی و عناصر هنگ 10ام و 22ام نیروهای ویژه ی ارتش روسیه با پشتیبانی حجم وسیع نیروهای زرهی ، توپخانه های خودکششی هنگ 50ام توپخانه وارد اوستیای جنوبی شدند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/russian_mobile_artillery_fires_in_georgia.jpg [/img] [i]توپخانه ی سیار ارتش روسیه مستقر در اوستیای جنوبی[/i] در ساعات پایانی روز اول جنگ ، نیروهای گرجی با فشار فزاینده ی نیروهای روسی و اوستیایی از طرف شمال و شمال ، مواضع خود در مرکز تسخینوالی را واگذار میکنند اما هنوز در قسمت های جنوبی شهر موضع خود را حفظ میکنند ، بطوریکه نیروهای باقی مانده از تیپ 4ام پیاده نظام گرجستان که متحتمل تلفات سنگینی شده بود با نیروهای وزارت کشور گرجستان در جنوب تسخینوالی موضع گرفته و تیپ دوم پیاده نظام در جناح غربی موضع گرفت . در پست بعدی به کم و کیف نبرد در ابعاد استراتژیک و تاکتیکی اشاره میکنیم ... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/zchinvali0505B15D.jpg [/img] [i]عکسی از تانک منهدم شده ی گرجستانی در تسخینوالی[/i] ادامه دارد... منبع : [url="http://www.cast.ru/files/The_Tanks_of_August_sm_eng.pdf"]http://www.cast.ru/files/The_Tanks_of_August_sm_eng.pdf[/url] [url="http://www.strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/PUB1069.pdf"]http://www.strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/PUB1069.pdf[/url] [url="http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,574812-2,00.html"]http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,574812-2,00.html[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Tskhinvali"]http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Tskhinvali[/url] [url="http://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html?pagewanted=all"]http://www.nytimes.com/2008/08/09/world/europe/09georgia.html?pagewanted=all[/url] [color=#FF0000]مترجم و گرد آورنده : Cheka [/color] [color=#FF0000]کپی از مطالب با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است [/color]

کماندو جان متن اصلی خبر به نقل از روزنامه ی China Daily اینه : [i]"In the near future, we (the Financial Ministry and the Defense Ministry) will agree about the cutting of the direct funding for the state armament programs for 2013-2015," Siluanov told reporters here. [/i] [i]He said a decision on the cuts, representing about 200 billion rubles (6.25 billion U.S. dollars), was "likely" to be made soon. [/i] [i]Siluanov said his ministry had been trying to persuade the Defense Ministry to postpone the funding for some rearmament programs. [/i] [i]وزیر اقتصاد روسیه در نشستی مطبوعاتی اعلام کرد" در آینده ی نزدیک ، ما (وزارت اقتصاد و وزارت دفاع) روی کاهش هزینه ی مستقیم مدرنیزاسیون توافق خواهیم کرد." او افزود تصمیم برای این کاهش هزینه ها "احتمالا" بزودی گرفته خواهد شد سیلوناوف افزود وزارت اقتصاد در حال سعی جهت تشویق وزارت دفاع روسیه برای به تعویق انداختن صرف بودجه روی برخی از پروژه های تسلیح ارتش است"[/i] [url="http://www.chinadaily.com.cn/world/agency/2012-07-20/content_6499191.html"]http://www.chinadail...nt_6499191.html[/url] در مورد این خبر چند نکته قابل ذکر هست : - منبع اصلی این خبر در هیچکدوم از خبرگزاری ها مشخص نیست ، منبعی که توسط مشرق نیوز با نام Mod Vesti نام برده شده هم حداقل توسط بنده رویت نشده ! لازم به ذکره روزنامه ی رسمی وزارت دفاع روسیه با نام [i]Krasnaya Zvezda [/i]شناخته میشه که اخباری از این دست باید در اونجا منتشر بشود. همچنان که خبر توسط منابع رسمی تایید نشده - حتی در متن اصلی خبر نیز هیچ گونه توافق قطعی برای کاهش هزینه ها گفته نشده و تنها یک نوع ابراز امیدواری برای اتخاذ این تصمیم بوده ، اما اینکه چرا بحث این کاهش هزینه هست رو باید در جمله ی آخر جستجو کرد : "تلاش وزارت اقتصاد برای به [b]تعویق انداختن[/b] صرف هزینه های دفاعی" نه "کاهش" ! این یعنی وزارت اقتصاد روسیه از نظر کلی بودجه مشکلی با این هزینه نداره و فقط مشکلات مقطعی مثل تامین ارز مورد نیاز از بانکها (که روسها در تامین اون در پروژه های بزرگ سابقه دار هستند) و ... باعث بروز مشکلی شده که با توجه به لحن خبر ، مقطعی هست . - در آخر ، تاکید اخیر رییس جمهور روسیه بر اجرای تمام و کمال کل پروژه ی تسلیح نیروی هوایی (نه حتی یک جت کمتر) نشون میده قصد از تاکید دوباره بر این موضوع ، رد کردن اخباری درباره ی کسر بودجه از محل هزینه های پروژه ی مدرنیزاسیون روسیه هست همانند خبر مشرق نیوز هست.

Morteza313 عزیز ، سوریه Mig-27 در اختیار نداره و مدل هواپیمای سقوط کرده نیز Mig-23BN (مدل صادراتی Mig-23B) میباشد .

برادر کماندوی عزیز ، بله تعداد 1350 فروند صرفا تعداد جنگنده های عملیاتی از جمله رهگیرها ، جنگنده های تهاجمی (Ground Attack) ، جنگنده های چند منظوره و جنگنده های برتری هوایی هست هست . لازم به ذکره طبق آمار IISS در 2010 ، تعداد کل هواپیماهای عملیاتی در نیروی هوایی روسیه بالغ بر 4000 فروند میباشد . در ضمن طبق برنامه ی ده ساله مدرنیزاسیون روسیه تا سال 2020 ، دقیقا همون یک پنجم بودجه ی دفاعی روسیه برای [b]مدرنیزاسیون و توسعه ی تکنولوژی های جدید [/b]صرف میشه که در طی 10 سال معادل 650 میلیارد دلار خواهد بود (یعنی بطور متوسط سالی 65 میلیارد دلار) با در نظر داشتن روند افزایشی بودجه ی دفاعی (تقریبا افزایش 30 درصدی در هر سال) و میزان این بودجه در سالهای قبل (بودجه ی دفاعی روسیه در سال 2005 تنها 32 میلیارد دلار بود) به این نتیجه میرسیم که بودجه ی پروژه ی مدرنیزاسیون روسیه با افزایش بودجه ی دفاعی همراه هست و از محل بخشهای دیگه مثل نگهداری تجهیزات و ... کسر نشده (ضمن اینکه بودجه ی متعلقه به این بخشها نیز در حال افزایش با نرخ مشابه است) [url="http://www.rt.com/news/prime-time/military-budget-russia-2011/"]http://www.rt.com/news/prime-time/military-budget-russia-2011/[/url]

بله در نمودار سومی هم که بنده لینکش رو قرار دادم مشخص هست که روسیه از نظر در اختیار داشتن بدهی خارجی بخش عمومی آمریکا مقام هفتم رو داره . این مقدار رو مقایسه بفرمایید با 220 میلیارد دلار بدهی بخش دولتی روسیه !

[b]شورشیان سوری ادعای ساقط کردن جنگنده ی ارتش سوریه کرد [/b] شورشیان سوری ادعا کرده اند موفق به سرنگون کردن یک فروند Mig-23 ارتش سوریه در شرق این کشور شده اند . بنابر گزارش خبرگزاری ریانوستی ، شورشیان عضو گروه موسوم به "ارتش آزاد سوریه" مستقر در شهر Deir az Zour ویدئوی را منتشر کرده اند که ادعا شده جنگنده ی سوری است که توسط آتش پدافند هوایی شورشیان سوری مورد هدف قرار گرفته و سقوط کرده است . هنوز این خبر توسط منبع مستقل تایید نشده و دولت سوریه نیز به خبر واکنشی نشان نداده . بر اساس گزارش رادیو اسراییل به نقل از منابع شورشیان سوری ، ارتش آزاد خلبان سوری را دستگیر کرده است . پیش از این نیز شورشیان سوری ادعای سرنگون کردن جت های ارتش سوریه را کرده بودند اما مدرکی برای اثبات آن ارایه نکرده بودند . [url="http://rianovosti.com/world/20120813/175185564.html"]http://rianovosti.co.../175185564.html[/url] [b]فارس : هواپیمای سوری در ماموریت شناسایی بعلت نقص فنی سقوط کرد[/b] به گزارش فارس،‌ تلویزیون الدنیا سوریه اعلام کرد که یک هواپیمای نظامی این کشور در شرق سوریه به هنگام پروازی شناسایی دچار اختلالی فنی شده است. این منبع خبری اشاره‌ای به محل دقیق حادثه نکرد. یک مقام نظامی سوریه در این خصوص به الدنیا اعلام کرد: پرواز طبق برنامه از پیش تعیین شده و روتین بود که شرق سوریه صورت گرفت. این مقام نظامی تصریح کرد: هواپیما دچار اختلالی ناگهانی شد. این اختلال سیتسم کنترل هواپیما را مختل کرد و ادامه کنترل هواپیما دیگر ممکن نبود. بنا بر اعلام این مقام نظامی، خلبان در پی این اختلال ناچار شد از هواپیما خروج اضطراری (اجکت) کند و جست‌وجو برای یافتن وی آغاز شده و ادامه دارد. بنا بر گزارش‌های رسیده، هنوز روشن نیست خلبان نجات یافته است یا جان خود را از دست داده است. در این خبر به نوع هواپیمای نظامی سوریه اشاره‌ای نشده است. [url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910523001169"]http://www.farsnews....=13910523001169[/url]

طبق امار سال 2010 مرکز IISS ، نیروی هوایی روسیه بدون احتساب جنگنده های نقش شناسایی تعداد 1350 فروند جنگنده ی عملیاتی داره . جناب شهاب ثاقب ، توجه داشته باشید رقم 545 میلیارد دلار بدهی خارجی جمع کل بدهی بخش دولتی و بخش خصوصی روسیه هست که از این رقم ، میزان بدهی دولت روسیه (که همان بدهی خارجی ملی نامیده میشه) تنها 33.2 میلیارد دلار هست و بیشتر این بدهی روی دوش بخش خصوصی میباشد ! طبق گزارش بانک مرکزی در اول ژانویه ، از رقم 545 میلیارد دلار ، 220 میلیارد برای بخش عمومی و 324 میلیارد دلار برای بخش خصوصی (شرکت ها و بانکهای خصوصی) هست . این در حالیه که بدهی خارجی بخش عمومی ایالات متحده ی آمریکا رقمی معادل 4.45 تریلیون دلار هست که حد زیادی از این بدهی متعلق به روسیه است ! http://www.cbr.ru/en...&sid=vdRF_nr_ap http://en.wikipedia....reign_ownership http://en.wikipedia....t_2005-2010.PNG البته آمار و ارقامی که در رسانه های روسی از اعلام دیروز ولادیمیر پوتین اعلام شده با آمار این رسانه ی ایرانی تفاوت 180 درجه داره ! 600 جنگنده (اونهم نه فقط از نوع Su-35) و 1000 هلیکوپتر ، آمار تجهیزاتی هست که قراره تا سال 2020 به نیروی هوایی روسیه اضافه بشه (البته اگر تا 2015 ، هلیکوپترها هنوز زیر فرماندهی نیروی هوایی باشند) http://www.rt.com/ne...tion-putin-459/

[quote name='warjo' timestamp='1344840419' post='264603'] [quote]دوستان بنظر شما با توجه به محل برخورد (در نزدیکی تنگه ی هرمز) و سیستمهای متعدد ناوبری ناو آمریکایی ، احتمال جمینگ و اشباع رادارهای ناوبری این ناو توسط فرستنده های ایران چقدر هست ؟[/quote] به نظر من احتمالش صفره ! حالا فرضا جمینگ وجود داشته باشه ، کور بودن همدیگه رو ندیدن احتمالا دو تا شناور در هنگام عبور از تنگه [b]به هم نزدیک شدن [/b]و یکیشون یا هردو مانور اشتباهی اجرا کرده و [/quote] موضوع همین نزدیک شدن بیش از اندازه به هم دیگه است ! اینطور که الان تو سایت ها نوشته شده وظیفه ی اصلی ناوبری بر عهده ی رادار SPS-64 هست (SPS-67 در اصل رادار جستجوی سطحی هست که البته میتونه برای ناوبری هم استفاده بشه) علاوه بر عرایض بنده در پست قبلی مبنی بر ضعف رادار نسبت به جمینگ ، دو نکته ی دیگه هم هست ، یکی اینکه تانکر ژاپنی از نظر ابعاد حدود 40 برابر بزرگتر از ناو USS Porter هست و سرعت اون نصف سرعت ناو آمریکایی میباشد و حداقل برد کشف اهداف رادار هدایتی SPS-64 ، معادل 20 یارد یعنی کمی کمتر از 20 متره .

روزنامه ی کمرسانت از سال 2006 ، تحت مالکیت [b]Alisher Burkhanovich Usmanov[/b] ، رییس بخش آهن آلات شرکت دولتی Gazprom هست و روابط نزدیکی با دولت روسیه داره ، تا جاییکه طبق گزارش Forbes ، خرید روزنامه ی کمرسانت توسط این فرد با تشویق دولت روسیه انجام شده . اما تفکرات تیم نویسندگان و روحیه ی کلی این روزنامه همچنان تفکرات ضد کرملینی هستند که در جریان تظاهرات های 2011 هم خودش رو نشون داد و Usmanov رو مجبور به تصفیه ی تیم ویرایشگرهای روزنامه کرد . اما با توجه به اعتبار این روزنامه و همچنین ارتباطاتش با کرملین از طریق Usmanov ، نمیشه به این راحتی اخبار منتشره از اون رو رد کرد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Kommersant_newspaper_logo5B15D.png [/img] [url="http://www.forbes.com/lists/2007/10/07billionaires_Alisher-Usmanov_GIPI.html"]http://www.forbes.com/lists/2007/10/07billionaires_Alisher-Usmanov_GIPI.html[/url]

با تشکر از دوستان بخصوص جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/10111-henaselakesan/"]henaselakesan[/url] عزیز دوستان بنظر شما با توجه به محل برخورد (در نزدیکی تنگه ی هرمز) و سیستمهای متعدد ناوبری ناو آمریکایی ، احتمال جمینگ و اشباع رادارهای ناوبری این ناو توسط فرستنده های ایران چقدر هست ؟ ناوهای کلاس [i]Arleigh Burke [/i]از دو سیستم راداری برای ناوبری و جستجوی سطحی استفاده میکنه . سیستم اول و اصلی ، رادار دو بعدی SPS-67 هست که روی باند G (فرکانس 5450 تا 5825 مگاهرتز) کار میکنه و از تکنیک Jitter mode برای سختتر شدن جمینگ استفاده میکنه . اما رادار دوم AN/SPS-64 که سیستم جستجو و ناوبری Back Up به حساب میاد ، بنظر آسیب پذیر تر میرسه . طبق FAS فرکانس کاری ماژول های T/R این رادار روی 9375 مگاهرتز فیکس شده که امکان Hopping بین فرکانس ها رو از بین میبره و میشه بطور موثری روی اون فرکانس بصورت Narrow band جمینگ با قدرتی انجام داد که رادار ناک اوت بشه یا Decoy ایجاد کرد . تکنیک خاصی برای مقابله با ECM برای این رادار ذکر نشده . بنظر میاد سیستم ناوبری Back Up این کشتی نیز مانند RQ-170 دارای نقص و قابل نفوذ و جمینگ باشه . موضوع فقط اینه که کاری کنیم تا عملکرد سیستم SPS-67 مختل بشه تا روی SPS-64 سویچ کنه . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/500px-Antenna_suite_on_CG-60_Normandy_AEGIS_cruiser5B15D.jpg [/img] سنسورهای ناو USS Normandy ، از جمله رادار ناوبری SPS-64

[quote name='Reichsmarschall' timestamp='1344781949' post='264507'] با تشکر از چکای عزیز ولی در این تصویر T-72 به خیش مین KMT-6 مجهزه نه DOZER BLADE! به تصویر زیر نگاه کنید: [/quote] بله حق با شماست دوست عزیز اشتباه بسیار فاحشی کردم ! تانکهای روسی از T-62 که مجهز به Dozer blade های سری BTU بودند ، به بعد مجهز به دوزرهای سرخود برای کمک به کندن سنگر شده ، بنظر میرسه با وجود خودروهای تخصصی مهندسی چون IMR-2 که دارای تیغه های به نسبت بزرگتری هستند ، نیازی به نصب و استفاده از تیغه ها در جلوی تانکها دیگه نیست .

خب همونطور که میدونید ، برجک حفاظت شده ترین قسمت تانک هست و ضخیم ترین زره روی این قسمت نصب میشه . درحالیکه Hull (قسمت پایین تانک) کمتر حفاظت شده است . بهمین دلیل در آرایش تدافعی ، استفاده از پوزیشن Hull down که در اون فقط برجک تانک بیرون هست و Hull تانک پشت سنگر قرار میگیره ، هم درجه ی حفاظت و هم درجه ی اختفای تانک رو بالا میبره . در این پوزیشن تنها برجک تانک در معرض خطر اصابت گلوله و موشکها قرار میگیره و Hull حفاظت میشه . در جنگ خلیج فارس تانکهای T-72 به کرات از این موضعگیری برای اختفا و غافلگیر کردن نیروهای زرهی آمریکایی استفاده میکردند که در برخی موارد ، شبیخون ها باعث تحمیل تلفات به آمریکایی ها نیز میشد . معمولا در هر واحد زرهی ، یک یا دو تانک به Dozer Blade برای احداث سنگر در منطقه (برای موضعگیری Hull down) مجهز هستند و بقیه تانکها هم در صورت نیاز به تیغه های کمکی (برای احداث مستقل سنگر) مجهز میشن . T-72 مجهز به تیغه های کمکی برای احداث سنگر تانک

[quote name='00Amin' timestamp='1344648933' post='264220'] همين طور اوايل سال جاري ميلادي برخي منابع افشا كردند قرار است يك رادار دفاع موشكي با دقت بالا نيز در قطر نصب شود. اين روزنامه آمريكايي مدعي شد: سپر دفاع موشكي منطقه خليج فارس مشابه سامانه موشكي در اروپاست. [/quote] سپری که قراره در قطر نصب بشه از همان نوع AN/TPY-2 هست که تا بغیر از اون دوتای دیگه در خاک رژیم صهیونیستی و ترکیه مستقر شده اند و تقریبا یه کمربند رادارهای زودهنگام رو تشکیل داده اند . این رادار در حقیقت متعلق به سیستم ضدموشکی THAAD بود که در حال حاضر برای پوشش سیستم دفاع موشکی ناتو در خاورمیانه و در حالت Forward Based Mode انتخاب شده . اما نقطه ی ضعف این رادارهای باند X پوشش راداری کم اونهاست که تنها 120 درجه پوشش دارند . بنابراین صرف نظر از انهدام رادارها (که آخرین و ریسکی ترین راه ایران برای فلج کردن سپر دفاع موشکی خاورمیانه هست) دور زدن این سیستمها با استفاده از توسعه ی زیردریایی های مجهز به موشک کروز یا بالستیک بهترین راهه . علاوه بر این باید در نظر داشت این رادار هنوز در هیچ نبرد واقعی شرکت نداشته تا عملکرد واقعی سیستم رو ببینیم .

100 عزیز ، واضحه که تمام دستگاههای هدفگیری و هدایتی ، چه در موشکهای ضد تانک و چه در سیستم کنترل آتش تانکها مقداری خطا وجود داره (که البته این موضوع در تانکها شدیدتر هست) ، حالا هرچه ارتفاع برجک کمتر باشه و برجک جمع و جور تر باشه احتمال اصابت گلوله به هدف کاهش پیدا میکنه . (بنابر اصول آمار و احتمالات) ، اندازه ی برجک کوچک در پوزیشن هایی مثل Hull Down که فقط برجک بیرونه بیشتر اهمییت خودش رو نشون میده .

علی آقا بنده با تشکر از توضیحاتتون با بیشتر حرفهای پست قبلی شما موافق هستم توانایی افزایش سرعت شلیک بصورت مقطعی یک مزیت در سیستم لود دستی آبرامز به حساب میاد که در شرایط خاص میتونه با اهمییت باشه (البته این دو شلیک متوالی با فاصله ی چهار ثانیه تاخیر خودش رو تو زمان لود گلوله ی سوم میذاره) اما نرخ آتش متوسط آبرامز در سطح پایینتری نسبت به T-90 قرار میگیره . نکته ی بسیار جالبی بود که از متشکرم از اینکه منتشرش فرمودید . اما در بحث حفاظت ، جدای از بحث مزیت و ضعف که در این مورد حق با شماست ، بنظر من برای مقایسه ی حفاظت در دو برجک باید یه نگاه همه جانبه داشته باشیم ، برای مثال شما میفرمایید برجک نسبتا بزرگ آبرامز دارای صفحات کولار و سایر تدابیر حفاظتی برای خدمه هست . اما در اونطرف برجک کوچک T-90 هرچند محدودیت هایی از نظر فضا بوجود آورده اما طراحی کوچک برجک (اونگونه که در تانکهای شرقی مورد تاکید هست) خودش امتیاز بالایی در افزایش بقای تانک و کاهش احتمال اصابت گلوله بوجود میاره . در بحث حفاظت و ذخیره ی مهمات ، منبع حرف بنده برای Blast Door نصب شده بین محفظه مهمات و بخش خدمه وبسایت Defence Update هست . هرچند با قضاوت از روی عکسهایی که شما قرار دادید ، بنظر میرسه Blast Door برای انتقال پرتابه ها که بصورت افقی قرار گرفته اند باشه (هرچند که در خارجی هم اونها قرار داده شده ، شاید برای لود گلوله ها به محفظه) و بخش بین پروپلنت و کابین خدمه صرفا "حفاظت شده" است . ضمن اینکه عکس شما نشون میده از محفظه ی ذخیره ی مهمات با سیستم شبکه ای محفاظت میشه .

علی آقا در مورد ویدئوی نرخ آتش T-90 حق با شماست ، اما با این همه نرخ آتش ذکر شده در منابع مختلف نظامی که اتفاقا بیشتر منابع معتبرشون هم بر روی همان عدد 6 گلوله در دقیقه برای آبرامز و 7-8 گلوله در دقیقه برای T-90 ذکر شده ، میزان نرخ آتش بالاتر تی-90 به کرات ذکر شده . هرچند که ویدئویی که شما قرار دادید غیرقابل انکار نیست اما بنظر میرسه شلیک دو گلوله در 4 ثانیه یک نرخ آتش مقطعی هست (بدلیل دستی بودن لود) و تانک نمیتونه بطور مداوم در هر 4 ثانیه یک گلوله شلیک کنه چراکه بعد از اون میبینیم لود گلوله ی بعدی برای شلیک مدت زمان بیشتری طول میکشه . (البته نرخ آتش شناور میتونه یه برتری برای لود دستی به حساب بیاد) اما در هر صورت در [b]حداکثر نرخ آتش متوسط[/b] ، تی-90 بنظر بیشتر از آبرامز میرسه . اما در مورد بحث حفاظت که البته اول از هرچیزی باید متذکر شد موضوع انبار کردن گلوله ها اساسا ارتباطی به کاهش یک خدمه بعلت اتولودر ندارد و ربط دادن این دو موضوع به هم اصلا شدنی نیست ! چراکه مسایل حفاظتی دیگه ای مثل طراحی و سایز برجک ها رو هم به دنبال خودش میاره ، اتوماتیک شدن گلوله گذاری یک برتری (حداقل از نظر تکنولوژیک) به حساب میاد و کاهش 25 درصدی خدمه رو نمیتونیم با بحث حفاظت گلوله ها مقایسه کنیم . اما در بحث حفاظت گلوله ها این نکته قابل توجه هست که مهمات در تانک آبرامز هم در یک قسمت جدا و حفاظت شده [b]در پشت برجک[/b] ذخیره شده نه در Hull و توسط یک دریچه حفاظت شده که واسط بین بحث خدمه و بخش انبار گلوله هاست ، لودر گلوله ها رو بر میداره (این در حالی هست که برخی منابع از ذخیره شدن تعدادی از گلوله های اضافی T-90A در بخش Hull خبر داده بودند!) ضمن اینکه در T-90MS (که البته عملیاتی نیست) هم شاهد مدلی همانند آبرامز هستیم که مهمات در یک محفظه ی مخصوص و حفاظت شده با Blast Door از محفظه ی خدمه جدا میشه . (فکر کنم اینکه مهمات در قسمت خدمه ی آبرامز نگهداری نمیشه هم بخاطر نبود Autoloader هست که در عین بالا بردن حفاظت ، ضعف هایی که عرض کردم رو نسبت به تانکهای دارای اتولودر بوجود میاره)

ضمن تشکر از دوستان و شرمندگی فراوان بخاطر وقفه ، حتما بطور منظم تاپیک رو ادامه میدم [url="http://www.military.ir/forums/user/10111-henaselakesan/"][color=#225985]henaselakesan[/color][/url] عزیز واسه درست دیدن کلمات انگلیسی فارسی یبار پایین صفحه زبون انجمن رو به انگلیسی بعد دوباره به فارسی تبدیل کن درست میشه در مورد جت ها هم به یک نکته دقت نکردی و اونهم نقش هر جنگنده است ، جنگنده ی Su-24 یه جنگنده ی تهاجمی (Attack Aircraft) هست که وظیفه ی بمباران و حمله به اهداف زمینی رو داره ، Su-25 Frogfoot هم همین نقش رو داره ، در حالیکه خانواده ی فلانکر جنگنده های برتری هوایی هستند و نقش اصلیشون هوا به هوا و ایجاد Air dominance هست (مثل F-15)، چنانکه در مقاله هم عرض کردم ، گزارشات تایید شده نشون میده در جنگ اوستیا هم این Su-27 Flanker های روسی بودند که با ایجاد برتری هوایی بر فراز تسخینوالی ، فضا رو برای پشتیبانی واحدهای زمینی توسط هواپیماهای تهاجمی و بالگردها ایجاد کردند . [url="http://lenta.ru/news/2008/08/08/strikes/"]http://lenta.ru/news.../08/08/strikes/[/url]

علی آقا من نتونستم کلیپ های شما رو مشاهده کنم اما آمار دیگه ای از نرخ آتش Abrams و T-90 دارم ! طبق آمار FAS ، تانک M1A2 دارای نرخ آتش حداکثری 6 گلوله در دقیقه هست در حالیکه نرخ آتش حداکثر تانک T-90 طبق منابعی چون ZVEZDA و global Security بین 7 تا 8 گلوله در دقیقه هست که میزان بالاتری نسبت به آبرامز قرار میگیره . ضمن اینکه در ویدئوی زیر (نمیدونم همون کلیپی که شما از T-90 قرار دادید هست یا خیر) ، تانک T-90 در مدت 13 ثانیه 3 گلوله ی توپ شلیک میکنه یعنی در کمتر از 4.5 ثانیه یک گلوله. http://fofanov.armor.kiev.ua/Tanks/IMAGES/t-90002.html ضمن اینکه صرف نظر از موارد بالا ، صرف اتوماتیک کردن گلوله گذاری توپ نسبت به گلوله گذاری دستی دارای برتری در زمینه ی ایمنی ، کاهش نیروی انسانی و نتیجتا کاهش تلفات هست که این بحث هم در مقایسه ی بین این دو غیر قابل اجتناب هست . http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=2&ved=0CFYQFjAB&url=http%3A%2F%2Fwww.fas.org%2Fman%2Fdod-101%2Fsys%2Fland%2Fdocs%2F4lastmbt.pdf&ei=CdUgUPWGLsn4sgax_4DICA&usg=AFQjCNH3yr6DGE94JPJD-dG-A6_O_odLJQ http://www.zvezda.org.ru/?lng=1&nav=1&set=3573 http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/t-90-specs.htm

[size=4][color=#FF0000][b]<قسمت ششم>[/b][/color][/size] [size=4][b]8 آگوست ، آغاز رسمی جنگ دوم اوستیای جنوبی [/b][/size] [size=4][b]روز اول : نبرد تسخینوالی[/b][/size] در ساعت 11:20 شب 7 آگوست طرف گرجستانی رسما به ژنرال نیروهای صلح بان روسی اعلام کرد قصد برقراری حاکمیت مرکزی بر اوستیای جنوبی را دارد ، تنها چند ساعت بعد ، از بامداد 8 آگوست که منابع مختلف آنرا 00:53 بامداد هشتم آگوست به وقت محلی گزارش داده اند ، غرش توپخانه ی ارتش گرجستان متشکل از راکت اندازهای 122 میلیمتری Grad و توپخانه های سیار طبل آغاز عملیات موسوم به Operation Clear Field ارتش گرجستان بود . تماس با ساکاشویلی توسط معاون وزارت امور خارجه ی روسیه با پاسخ "رییس جمهور در دسترس نمیباشد" مواجه شده بود ! هدف عملیات Clear field آنگونه که توسط مرکز مطالعات CAST بیان شده "حمله ی برق آسا و تسخیر تسخینوالی زودتر از آنکه روسیه بتواند واکنشی نشان دهد ، بر قرار کردن یک حکومت دست نشانده به رهبری Dimitry sanakoyev و آوردن اهالی گرجستانی روستاهای نزدیک به تسخینوالی برای تظاهرات های ظاهری طرفدار تفلیس " بود . نیروی زمینی مکانیزه ی گرجستان تنها چند ساعت پس از شروع آتش توپخانه از خط مرزی گرجستان و ایالت اوستیای جنوبی عبور کردند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ossetia-460d_787588c5B25D.jpg[/img] هسته ی اصلی عملیات گاز انبری برای تسخیر تسخینوالی ، 3 تیپ پیاده نظام موتوریزه ی ارتش گرجستان بود که تیپ 4ام طلایه دار عملیات تسخیر تسخینوالی تعیین شد و از شهر Vaziane از سمت چپ پیشروی به سمت پایتخت اوستیای جنوبی را آغاز کرد در حالیکه تیپ 3ام پیشروی از سمت راست تسخینوالی را در دستور کار قرار داد و تیپ دوم پیاده نظام نیز برای پشتیبانی از پیشروی در شهر منصوب شد . دو تیپ پیاده نظام گرجی بزودی با حمایت تانکها ، حمایت هوایی نزدیک جنگنده های Su-25 ارتقا یافته ملقب به Scorpian و توپخانه ی سنگین که از داخل خاک گرجستان ، تسخینوالی را بی وقفه در هم میکوبید ، مقاومت جدایی طلبان را در اطراف پایتخت در هم شکست . در ساعت 3:45 ، منابع اوستیایی از دفغ یک حمله ی تانکهای گرجی در حومه ی تسخینوالی خبر داد . یک ساعت بعد ، وزیر یکپارچه سازی گرجستان از محاصره ی تسخینوالی توسط نیروهای گرجی و تصرف دو سوم ایالت جدایی طلب اوستیای جنوبی خبر داد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Tskhinvali_battles5B15D.png[/img] [i]نقشه جنگ اوستیای جنوبی ، دو فلش آبی در جنوب شهر تسخینوالی مسیر حرکت تیپ سوم و چهارم ارتش گرجستان را نشان میدهد[/i] در همان اولین ساعات ، کمک های امدادی و مبارزان مسلح از اوستیای شمالی و ولادی قفقاز وارد اوستیای جنوبی میشد . وظیفه ی تیپ سوم پس از اشغال بخش شرقی شهر تسخینوالی ، حرکت سریع به سمت ایست بازرسی Dzara اوستیای جنوبی بود . این ایست بازرسی جاده ی منتهی به تونل Roki (تونل واصل روسیه و اوستیای جنوبی) را تحت کنترل داشت و تیپ سوم ماموریت داشت قبل از اشغال کامل شهر ، امکان انتقال هرگونه نیرو و تسلیحات از روسیه به تسخینوالی را از بین ببرد . با تصرف تپه های اطراف تسخینوالی ، رسته ی نیروهای ویژه ی وزارت کشور گرجستان موسوم به MIA در ساعت 6:00 صبح با حمایت هوایی سوخوها بوسیله ی خودروهای سریع Cobra وارد مرکز شهر تسخینوالی شدند . این در حالی بود که هنوز عملیات برای تصرف مرکز شهر آغاز نشده بود و نیروهای وزارت کشور بعنوان راه باز کن و متخصص جنگهای چریکی برای موضعگیری و بررسی مواضع وارد شدند . در ساعت 8:00 نیروهای زرهی گرجستانی درگیر نبرد شدیدی در داخل شهر با جدایی طلبان اوستیایی و صلحبانان روسی که حالا مقر فرماندهی آنها توسط ارتش گرجستان به مخروبه ای تبدیل شده بود ، شده بودند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Peacekeepers_barracks_Ossetia_20085B25D.jpg[/img] [i]مقر فرماندهی صلحبانان روسی در تسخینوالی پس از بمباران گرجی ها[/i] [size=4][b]روسیه وارد میشود [/b][/size] تهاجم گرجستان به تسخینوالی خیلی زود روی محافل خبری و سیاسی جهان را از المپیک چین به سوی خود چرخاند ، نماینده ی روسیه در سازمان ملل در ساعت 1:15 صبح 8 آگوست (تنها چند دقیقه پس از آغاز تهاجم گرجی ها) درخواست نشست فوق العاده شورای امنیت برای بررسی اوضاع اوستیا را صادر کرد و ولادیمیر پوتین ، نخست وزیر روسیه که برای حضور در مراسم افتتاحیه المپیک در پکن به سر میبرد ، "اقدامات تهاجمی" گرجستان را محکوم کرد و اظهار داشت روسیه این اقدام را بدون پاسخ تلافی جویانه نخواهد گذاشت . در ساعت 9:30 صبح 8 آگوست ، نشست فوق العاده ی کابینه ی فدراسیون روسیه به ریاست دیمیتری مدودف ، رییس جمهور وقت این کشور تشکیل شد و تنها نیم ساعت بعد ، اولین عملیات بمباران نیروی هوایی روسیه با حمله ی سه فروند Su-24 به ایستگاه پلیس در شهر Kareli و حمله به شهر گوری گزارش شد ، هرچند مقامات روس این حمله را رد کردند . در ساعت 11:20 ، رییس جمهور گرجستان برای مقابله با چیزی که او "حمله ی همه جانبه ی روسیه" نامید ، دستور بسیج نظامی و فراخوانی نیروهای ذخیره را اعلام کرد . این در حالی بود که 20 دقیقه قبل ، نیروهای گرجی تسخیر پایگاه جنوبی صلحبانان روسی در تسخینوالی را گزارش داده بودند . گزارشات غیر رسمی منابع اطلاعاتی غربی ، اولین واکنش نظامی رسمی روسیه به تهاجم گرجستان را شلیک موشکهای بالستیک کوتاه برد SS-21 به مقر فرماندهی نیروهای ارتش گرجستان در Borzhomi در جنوب غرب شهر گوری در ساعت 7:30 صبح 8 آگوست اعلام کرده اند که در جریان این موشک باران ، یک موشک (احتمالا از نوع اسکاراب-سی) مستقیما سنگر فرماندهی گرجستان در گوری را هدف قرار داد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ss21_scarab_l85B25D.jpg[/img] [i]لانچ موشک بالستیک تاکتیکی SS-21 [/i] درباره ی زمان ورود نیروهای روسی گزارشات مختلفی وجود دارد ، ارتش گرجستان ادعا کرد اولین درگیری آن با نیروهای روسی در ساعت 5:40 صبح 8 آگوست ، زمانی که یک تیپ از هنگ شناسایی مستقل 45ام نیروهای ویژه (Spetsnaz) تحت فرماندهی مستقیم سرفرماندهی نیروهای هوابرد ارتش روسیه (VDV) در ساعات آغازین عملیات Clear field در خروجی تونل Roki مستقر شده بود تا از تخریب تونل به وسیله نیروهای گرجی جلوگیری کند . هرچند نتیجه و تلفات این درگیری (که در حقیقت یک درگیری غیررسمی بود و مسکو تا آن زمان هنوز بطور علنی دستور مقابله به مثل نظامی را صادر نکرده بود) اعلام نشد ، اما دست نخورده ماندن تونل و استفاده از آن برای انتقال واحدهای ارتش 58 ام روسیه به تسخینوالی ، حاکی از موفقیت کماندوهای روسی است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/800px-VDV_45th5B25D.jpg[/img] [i]عکسی که گفته میشود از عناصر هنگ 45ام شناسایی Spetsnaz در جریان عملیات در جنگ 2008 اوستیای جنوبی گرفته شده است [/i] پس از اعلام رسمی مسکو مبنی بر انجام پاسخ نظامی همه جانبه ، تحرکات واحدهای ارتش 58ام روسیه مستقر در اوستیای شمالی برای حرکت به تسخینوالی آغاز شد . از فاصله ی اعلام دستور تا رسیدن نیروهای زمینی روسیه به تسخینوالی ، عناصر رسته ی 4ام نیروی هوایی متشکل از جنگنده بمب افکن های Su-25 ، Su-24 و Su-27 و همچنین بمب افکن های مافوق صوت شناسایی Tu-22MR به منظور سرکوب هوایی نیروها و پست های فرماندهی در عمق خاک دشمن ، شناسایی اهداف و همچنین برقراری برتری هوایی ، چندین سورتی برفراز خاک اوستیای جنوبی و گرجستان انجام دادند . هم در سورتی های بمباران جنگنده های روسی و هم گرجی ، استفاده از بمب های خوشه ای (Cluster bombs) مشاهده شده بود . هرچند دو طرف استفاده از این سلاح را تکذیب کردند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/russianSU25bombsgeorgianlighttards5B15D.jpg[/img] [i]Su-25 روسی در حال بمباران مواضع گرجستان[/i] هرچند در 8 آگوست ، سورتی های فشرده ی و عملیات های بمباران در عمق بخوبی توسط جنگنده های Su-25 و Su-24 انجام میشد و طبق روزنامه ی اشپیگل [i]"برتری هوایی روسها تبدیل به کابوسی برای ساکنان روستاهای گرجستانی شده بود". [/i]اما گرجستانی ها با ارتقا سیستمهای پدافندی خود ، منجمله استفاده از سیستم های موشکی ارتقا یافته ی Buk-M1 و Tor توسط صنایع الکترونیک رژیم صهیونیستی ، باعث ایجاد مشکلاتی برای برتری مداوم جت های روسی شده بودند . گفته میشود استفاده از سیستم های مستقل با برد متوسط (مانند Buk و Tor و Oza) بجای سامانه های دوربرد اما شبکه ای و همچنین ارتقا نرم افزار و کدهای ارتباطی سامانه توسط اسراییلی ها، باعث سخت شدن کار اختلال و نفوذ الکترونیکی در سامانه های گرجی شد . این موضوع و سرنگون شدن 2-3 فروند Su-25 و یک هواپیمای شناسایی Tu-22MR باعث شد نیروی هوایی روسیه از شب 8 آگوست تا دو روز (یعنی تا 10 آگوست) و سرکوب شدن پدافند هوایی گرجستان توسط نیروی زمینی از شدت سورتی های خود جهت برقراری برتری هوایی مداوم کاسته و به بمبارانهای عمقی بر علیه مراکز نظامی و صنعتی گرجستان روی بیاورد. ادامه دارد .... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/043viewfromMI17manpadslaunch15B25D.jpg[/img] [i]شلیک موشک سام (دوش پرتاب) گرجستانی در جریان جنگ اوستیای جنوبی[/i] منابع : [url="http://www.combatreform.org/georgianwar.htm"]http://www.combatref...georgianwar.htm[/url] [url="http://www.webcitation.org/5a2Sg0FSE"]http://www.webcitation.org/5a2Sg0FSE[/url] [url="http://www.cast.ru/eng/comments/?id=328"]http://www.cast.ru/e...omments/?id=328[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/2008_South_Ossetia_war"]http://en.wikipedia....uth_Ossetia_war[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Tskhinvali"]http://en.wikipedia....e_of_Tskhinvali[/url] [url="http://www.spiegel.de/international/world/road-to-war-in-georgia-the-chronicle-of-a-caucasian-tragedy-a-574812-3.html"]http://www.spiegel.d...a-574812-3.html[/url] [color=#FF0000]مترجم و گردآورنده : Cheka [/color] [color=#FF0000]کپی از مقاله با ذکر نام میلیتاری و نام نویسنده بلامانع است [/color]