Recommended Posts

بسيار تبريك عرض مي كنم خدمت تمام دوستان خوبم در سايت و اين موفقيت بزرگ رو تبريك
مي گويم به اين موشك به عنوان نقطه شروع نگاه كنيد . اسمي كه در فيلم ديده مي شود بعد نام خليج فارس اين بود fcs 110 كه نشانه ارتقاي مدل زمين به زمين موشك فاتح 110 و ساخت مدل درياپايه آن است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]تو یکی از این فروم های خارجی صحبت بود یک دوستی معتقده که این موشک نمی تونه اهداف متحرک رو هدف قرار بده.[/quote]

به ایشان بفرمایید به ابتدای فیلم فارس دقت کنند .. موشک کمی پس از برخاست از زمین به سمت چپ مانور میده و مسیر دیگه ای رو طی میکنه (نه پرتاب بالستیکی معمولی) این موشک تا رسیدن به خود هدف در ترمینال میتونه مانور بده و هنگام فرود (که هدف انتخاب شده است) اون ناو هیچ فرصتی برای جابجایی نداره و اگرهم داشته باشه اون بالچه ها جوابگو هستند .....

[quote]من که در تصویر فوق نشانه ای از جسجوگر اپتیکال نمی بینم. ضمن اینکه به نظر میاد که جنس مواد کلاهک با بدنه متفاوت هست(در این مورد خیلی مطمئن نیستم چون بحث تغییر زاویه نسبت به نور خورشید هست). که این احتمال رو تشدید می کنه که از هدایت راداری استفاده می کنه[/quote]

قبلا به دوستان گفته بودم که موشک فاتح میتونه از هدایت الکتروپتیک استفاده کنه و گونه ای از این نوع هم ساخته شده - اما خودم باور نداشتم ...
احتمال رادار منتفی هست چون اگر میتونستند رادار رو توی اون دماقه کوچولو جا بدن میتونستند دماقه رو نوک تیز درست کنند که در سرعت های فراصوت بهتر عمل کنه (این دماقه های گرد در سرعت های مادون صوت بکار میرن مگر به اجبار ! ) به همین خاطر قطعا توی اون دماقه یک جستجوگر تصویری هست و همین باعث شده تا شکلش اینطوری بشه .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این نظر من توی اون تاپیک بود
همیشه یه کاری می کنن آدم متعجب میشه .
اینا موشک بالستیک رو تبدیل به موشک ضد دریایی کردن این یعنی شیرجه از بالا برای انهدام اهداف با سرعت بسیار بالا و در عین حال این باعث میشه بشه از رادار گریزی هم در این موشک استفاده کرد.
اما چند تا نکته باید مد نظر ما باشه اول اینکه سردار گفتن برد بالاتر از 300 ک م اون موشکی که من دیدم فاتح بود و این یعنی اینکه برد فاتح های ما بالاتر از 300ک م هست مورد دوم اینکه فکر می کنم در دماغه این موشک یه سیستم هدایتی راداری باشه تا بتونه توی فاز نهایی هدف رو دقیقا پیدا کنه.

مورد بعدی اینه که به دلیل بالستیک بودن موشک در زمان کمتر از چند ده دقیقه میشه هدف رو زد ولی با موشک کروز کمی بیشتر طول میکشه و در عین حال موشک کروز به دلیل قدرت هوایی دشمن می تونه توسط آواکس ها پیدا بشه ولی این موشک رهگیریش خیلی سختتر هست.

تا جایی که ما می دونیم کلاهک فاتح 500 ک گ هست حدودا و این خیلی بیشتر از میزان مثلا یک موشک نور هست و این موشک می تونه خسارت واقعا زیادی وارد کنه .
مورد بعدی اینکه این موشک رو میه به راحتی با کشتیهای عادی هم به داخل دریا حمل کرد و در فاصله مثلا 250 ک م تا هدف اون رو شلیک کرد و در عین حال نیاز به رادار و موارد دیگه هم برای شناسایی هدف نداره و غفط مختصات حدودی هدف کافی هست و در عین حال از داشتن او تی اچ تی هم فارق میشه.
=========================
اما موارد دیگه ای هم به نظرم رسید
اولی اینکه خیلی از دوستان توی سایت مثل جواد جاب و ارنستو اعتقاد داشتن که نمیشه با موشک بالستیک اهداف دریایی و حتی اسکله ها رو زد هر چند من معتقدم هدف اگر ثابت باشه و بزرگ مثل مثلا ناو هواپیما بر میشه با همون موشک بالستیک عادی ولی با سی ای پی پایین هم زدش بالاخره ناوی که 300 متر طول و 50 60 متر عرض داره اگر ما نقطه هدف رو وسطش در نظر بگیریم باز مشکی مثل فاتح 110 که گفته میشه تا 10 متر سی ای پی داره می تونه اون رو هدف قرار بده اسکله هم که حرفی توش نیست چون هم ابعاد بزرگی داره و هم ثابت هست و مثل این می مونه یه هدف زمینی رو شما هدف بگیرین.

اما مورد دیگه اینکه که گفته شد کلاهک 620 ک گ هست و این باز یعنی خیلی قوی هست اگر فیلم رو دقت کنید می بینید که انفجار وحشتناک بود و شاید هیچ موجود زنده ای داخل اون کشتی اگر غرق هم نشه زنده نمی مونه به شکلی که به دور هدف یک گنبد شکل گرفت و این از موج قوی انفجار بود و در عین حال انفجار و موجش فکر می کنم کشتی هدف بنده خدا رو فرستاد به اعماق آب.

در مورد قفل روی هدف باید بگم که سرعت این موشک با احتساب 3 برابر سرعت صوت یعنی حدودا 3600 ک م در ساعت و برد اون رو اگر 300 ک م در نظر بگیریم یعنی میشه 3600 تقسیم بر 300 میشه 12 یعنی یک دوازدهم سرعت طول میکشه تا موشک به هدف برسه و چون یک ساعت هم 3600 ثانیه هست میشه 300 ثانیه تا هدف که یعنی 5 دقیقه و با احتساب یک دقیقه هم برای موارد ابتدای بوست کردن در نظر بگیریم یعنی کلا 6 دقیقه هدف می تونه تحرک داشته باشه و از جای اولش حرکت کنه این برای نور چیزی در حدود 20 تا 25 دقیقه میشه و نور و در کل موشکهای دریایی قابلیت شناسایی شدن توسط رادارها و آواکس ها رو دارن ولی این موشک نه.
در این مدت 6 دقیقه هدف اگر 100 ک م در ساعت هم سرعت داشته باشه (که در دریا برای مثلا یک ناو نشدنی هست و فقط قایق های تندرو این سرعت رو دارن) می تونه 10 ک م نهایتا جابجا بشه که فکر نمی کنم اینقدر زیاد باشه که از برد سیستم هدفگیری ثانویه این موشک (حالا هر چی باشه) بتونه خارج بشه.

سرهنگ واریور چه سریع دست به کار شدی و تابلوی نابودی رو کشیدی icon_eek

اگر در فیلم دقت کنید من در نظر قبلی گفته بودم از شکل کلاهک ممکنه سیستم هدفیابی مرحله آخر راداری باشه چون هیچ سیستمی که ما بتونیم یفهمیم این سیستم اپتیکی لیزری یا حرارتی هست دیده نمیشه و دماغه یکپارچه هست و این ممکنه حتی اگر اپتیکی هم باشه به این دلیل باشه که این پوشش چون با بالا رفتن ارتفاع حرارت زیاد میشه و اگر از اول شیشه قرار میدادن از اول توی ارتفاع بع دلیل حرارت و فشار کدر میشده روی اون رو کائری کشیدن و در فاز شیرجه اون کاور باز میشه و یا اصلا همون راداری هست ولی یک مورد که گفتم به فیلم دقت کنید برای همین بود اون نوری که از هدف به چشم می خوره رو چند بار چک کردم به چشم من مثل اتیش میاد و این ساید برای این هست که خواستن حرارت موتور ناو هدف رو شبیه سازی کنن و این یعنی این موشک ممکنه در فاز پایانی هدفیابی حرارتی داشته باشه.

مورد بعدی اینکه قایق فیلم برداری و هلی کوپتر هم به صحنه خیلی نزدیک بودن ولی سیستم در شناسایی هدف اشتباه نداشت و این باز نشانه خوبی هست مخصوصا هلی کوپتر که خیلی نزدیکتر بود.

اما در مورد موشک در هنگام برخورد اولا موشک کلاهکش جدا نشد و این یعنی اینکه احتمالا در کل فاتح کلاهکش در فاز آخر شیرجه جدا نمی شه و دلیل اون هم شاید برای این باشه که خود این بدنه چون سنگین هست در فاز سیرجه باعث بالا رفتن سرعت هم میشه و مورد بعدی زاویه برخورد بود که بالاتر از 50درجه از سطح اب بود و این خیلی خوب هست و یعنی با زاویه زیاد به طرف هدف شیرجه می زنه.

مورد بعدی اینکه دوستمون سوال کرد آیا در فاز اول میشه اون رو زد یا نه باید بگم سخته چون این رده از موشکهای ایران سوخت جامد هستن برای همین به سرعت آماده لانچ میشن و پیدا کردن و بعد قفل روی اون و زدن موشک خیلی سخت هست مورد دوم مانورهای موشک در هنگام لانچ بود و این خودش نشون میده سپاه چون میدونه نیروهای بیگانه توی منطقه در بعد هوایی قوی هستن به فکر این موشوع هم بوده.

مورد بعدی اینکه این موشک این برتری رو داره چون بالستیک هست ناو نمی تونه پشت چیزی پنهان بشه و از دست موشک در بره مثلا در قضیه مین گذاری ایران در راه نفت کش کویتی در زمان جنگ بعد از برخورد به مین ناوهای همراهش که ناو گروه آمریکایی بودن فکر می کردن از سواحل ایران یعنی از شمال مورد اصابت موشک قرار گرفته این نفت کش برای همین همه پشتش رفته بودن در بخش جنوبی و این مورد همیشه در ناوگروها رعایت میشه و ناو مهم ناوگروه که عمدتا همون ناو هواپیمابر هست رو وسط خودشون قرار میدن و عمدتا ناوهای محافظ با سیستم های ضد موشک و ضد هوایی در جناحی که تهدید بیشتر هست مستقر میشن ولی این موشک چون با زاویه زیاد از بالا برخورد میکنه این حربه رو هم از کار می اندازه .

مورد بعدی این هست که میشه به طور همزمان از چند مکان و با گرای متفاوت چندین موشک رو به طرف چندین هدف که یک ناو گروه باشه شلیک کرد و با توجه به میزان دقت برخورد میشه با چند تا موشک که برای ما چند میلیارد بیشتر خرج نداره کل ناوگروه بزرگی رو سلاخی به تمام معنا کنیم مثلا اگر درصد برخورد 75 باشه یعنی از 10 شلیک 7.5 تا می خوره به دف و این یعنی عملا خداحافظ ناو گروه.

مورد بعدی اینه که من فکر می کنم باید به قول دوستان موشکهایی مثل قیام رو که میانبرد هستن به این سیستم مجهز کنیم به چند دلیل یکی اینکه میشه این موشها رو که لانچ عمودی دارن برای شلیک از ناوها و ان شا الله در آینده زیر دریایی های کلاس بزرگ آماده کرد مورد دوم اینکه می تونیم محل شلیک رو عقب تر از سواحل مون ببریم و درون عمق کشور که در این صورت زدن در فاز اول هم خود به خود منتهی میشه مثلا شاید دشمن بتونه برای رهگیری یک موشک در خط ساحلی استان بوشهر و بندر عباس کاری بکنه ولی برای زدن این موشک که از شیراز شلیک میشه کارش خیلی سخت و یا شاید بهتره بگیم شدنی نیست.
و مورد بعدی اینکه این موشکهای میانبرد می تونن حتی تا 1000 ک م رو هم هدف بدن و این یعنی اینکه ناوگروه محترم آمریکا به محدوده مطمئنه عقب بشینین و این یعنی اقیانوس آرام.

امیدوارم به درد خوردهع باشه فک زدنهای ما .

یا علی .......ان الله مع المجاهدین.....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
قبلا به دوستان گفته بودم که موشک فاتح میتونه از هدایت الکتروپتیک استفاده کنه و گونه ای از این نوع هم ساخته شده - اما خودم باور نداشتم ...
احتمال رادار منتفی هست چون اگر میتونستند رادار رو توی اون دماقه کوچولو جا بدن میتونستند دماقه رو نوک تیز درست کنند که در سرعت های فراصوت بهتر عمل کنه (این دماقه های گرد در سرعت های مادون صوت بکار میرن مگر به اجبار ! ) به همین خاطر قطعا توی اون دماقه یک جستجوگر تصویری هست و همین باعث شده تا شکلش اینطوری بشه .[/quote]

از اونجا که من خیلی تخصصی در این زمینه ندارم ، نمی تونم با قطعیت نظر بدم ، ولی یه سری ابهامات برام مطرحه

DF-21 هم با وجود اینکه ابعاد بزرگی داره و دماغه بزرگتری داره و در مرحله نهایی از رادار استفاده می کنه ( اگر که غیر از رادار و در کنار اون از جستجوگر های تصویری استفاده نکرده باشه)، ولی باز هم دماغه اون گرد هست، موشک های بالستیک دیگری هم هستند که نوک دماغه اون ها گرد هست . ولی خوب این نکته هم هست که اگه رادار باشه چه نیازی هست که سرش حتما گرد باشه،

نکته دیگه هم اینکه خوب اگه قرار باشه در مرحله نهایی از رادار استفاده کنه ، نباید به رادار بزرگ با برد بالا نیاز داشته باشه. که فضای زیادی نیاز داشته باشه.

و نکته سوم اینکه اونچه که من از تصویر نوک دماغه این موشک برداشت می کنم به نظرم میاد که جنس نوک اون ماده ای غیر شفاف هست مگر اینکه اون نوک نوک که ما هیچ دیدی نداریم یه چیزی باشه که یه مقدار بعیده ( در مقام مقایسه با شکل ظاهری دیگر موشک هایی که از جستجوگر های تصویری استفاده می کنند)

مسئله دیگه اینکه فکر می کنید امکان استفاده همزمان از رادار و جستجوگر تصویری با هم در این فضای کوچک وجود داشته باشه؟

---
(اتفاقا این دوست خارجیمون هم استدلال شما رو در رد استفاده از رادار داره و اشاره به نوک گرد دماغه موشک داشت)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote][quote]یکی پیدا بشه به ما بگه که این سرعت 80-85 نات اصولا به چه دردی می خوره. می خوان باهاش مسابقه بدن؟ از نظر تاکتیکی مزیتی داره؟ از نظر استراتژیکی مزیتی داره؟[/quote]

اگر بشه که فوق العاده میشه.مگه کم اتفاقیه. تو همین خلیج فارس اگر درگیری باشه، خیلی میتونه برگ برنده باشه. در جنگ دریایی با توجه به بوم درگیری سرعت عمل و سرعت برخورد خیلی میتونه تاثیر گذار باشه، تو بین اژدر ها سرعت حرکت در آب خیلی تاثیر گذاره. همین مساله در مورد کل ادوات درگیر در چنین جنگی میتونه صدق کنه. امکان فرار از برخورد و همین طور امکان رسیدن سریعتر به آرایش بهتر در مقابل دشمن خیلی تعیین کننده است.

این موارد رو از نگاه کاملا آماتوری خودم عرض کردم. قطعا شما خیلی بهتر واقفید به این قضایا.[/quote]

سلام. من هم همين سوال را دارم. اقاي rezat1980 شما كه تنها گفتيد تاثير دارد. اين تاثير چگونه ايجاد مي شود ؟

با اين قايقها كه نمي توان به ناو صدمه زد. اگر تنها سيستم فالانكس را در نظر بگيريم و بقيه را كنار بگذاريم باز هم نمي تواند. اين سيستمها كه به صورت دستي كار نمي كنند همه داراي كنترل اتش هستند كه با يك سري محاسبات فيزيكي به صورت دقيق مورد هدف قرار مي دهد. جنگنده و موشك را هدف قرار مي دهند ديگر قايق كه به حساب نمي ايد.
اين قايقها تنها جاييكه مورد استفاده قرار مي گيرند نه براي حمله به ناوها كه براي حمله به نفتكشها و اسكله ها براي نا امني است. كه قدرت دفاع ندارند و يا 4 تا ميني كاتيوشا كه رويشان نصب است رو هوا مي روند.
اين قايقها حتي به صورت انتحاري نيز در مقابل سيستمهاي دفاعي كاري از پيش نمي برند و تنها به درد انتحار در اسكله و بندرهاي دور خليج فارس و يا حمله به صورت عادي به مسيرها و اسكله هاي نزديك است.
و اين هم قابل ذكر هست كه بعد از مدتي با تامين امنيت مسيرها(همانند حضور گسترده امريكايي ها در زمان جنگ كه سپاه حمله را لغو كرد) ديگر به دردي نمي خورند.
[/quote]

Green محترم توانایی تاکتیک سوارم (حمله‌ی پرتعداد قایق‌های تندرو به ناوهای بزرگ) اثبات شده است و صرفاً یک ادعا نیست. آمریکایی‌ها در سال ۲۰۰۲ یک رزمایش معروف شبیه‌سازی شده انجام دادند و ناوگان آمریکا در برابر تعداد زیاد قایق‌ها شکست سختی خورد.
http://www.nytimes.com/2008/01/12/washington/12navy.html
چند خط زیر را با دقت بخوانید!
In that war game, the Blue Team navy, representing the United States, lost 16 major warships — an aircraft carrier, cruisers and amphibious vessels — when they were sunk to the bottom of the Persian Gulf in an attack that included swarming tactics by enemy speedboats.
“The sheer numbers involved overloaded their ability, both mentally and electronically, to handle the attack,” said Lt. Gen. Paul K. Van Riper, a retired Marine Corps officer who served in the war game as commander of a Red Team force representing an unnamed Persian Gulf military. “The whole thing was over in 5, maybe 10 minutes

ترجمه: در این رزمایش، ناوگان تیم آبی که نشان‌دهنده‌ی آمریکا بود، ۱۶ کشتی جنگی بزرگ را از دست داد - شامل یک ناو هواپیمابر، چندین ناو و وسایل آبی-خاکی - که براثر یک حمله که شامل تاکتیک‌های سوارم توسط قایق‌های تندرو دشمن بود، غرق شدند و در اعماق خلیج فارس فرو رفتند. ژنرال دوم پل ک. ون ریپر، یک افسر نیروی مارینز آمریکا که در رزمایش در نقش فرمانده تیم قرمز (نشان‌دهنده‌ی یک نیروی نظامی نامیده نشده در خلیج فارس) خدمت کرد گفت: «تعداد فراوان مهاجمان، بر توانایی ذهنی و الکترونیکی مدافعان برای مقابله با حمله غلبه کرد. کل قضیه در ۵، یا شاید ۱۰ دقیقه تمام شد.»

دقت کردید؟! در عرض ۱۰ دقیقه یک ناوگروه کامل آمریکا غرق شد!

تازه فقط این نیست، کافی است نگاهی به انتشارات اتاق‌های فکر نظامی آمریکا بیندازید تا ببینید که چقدر از قایق‌های تندرو ایران می‌ترسند. این تاکتیک ابداعی ایران شایسته‌ی جایزه‌ی نوبل است (اگر جایزه‌ی نوبل نظامی داشتیم!). فالانکس مگر در هر دقیقه چند قایق را می‌تواند بزند! تازه وقتی برد موشک‌های این قایق‌ها زیاد شود شلیک فالانکس به قایق‌ها نمی‌رسد. حالا فرض کنید ۳۰۰ تا از این قایق‌ها بریزند سر یک ناوگروه آمریکایی. مگر چند تایشان را می‌توانند بزنند!

البته آمریکایی‌ها دارند روی این موضوع کار می‌کنند و ما نباید غافل شویم. این تاکتیک فوق‌العاده است اما ما هم باید مرتب سرعت، قدرت مانور و رادارگریزی قایق‌ها و برد و دقت و سرعت موشک‌های قایق‌هایمان را بهبود دهیم تا در برابر ضدتاکتیک‌ها و سلاح‌های جدید آمریکایی مقابله کنیم، ضمن این که تاکتیک‌های دیگر مانند موشک‌های ساحل به دریا، زیردریایی‌های کوچک و مین‌های دریایی را با این تاکتیک ترکیب کنیم و مرتب همه را بهبود دهیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خيلي حال كردم دارم از خوشحالي ميتركم icon_biggrin icon_biggrin :mrgreen: :party: B) icon_eek icon_question :cry:

فكر كنم همون طور كه برادر واريو گفتن هدايتش اپتيكالي باشه چون دماغه گرد هستش در صورتي كه تقريبا همه موشك هاي راداري نوك تيز هستن و موشكهاي مادون قرمز و اپتيكي گرد .

آقا اشتوكا دمت گرم حال دادي براي گزاشتن فيلم .

در فيلم معلوم شد كه اين موشك دقتش فوق العاده هستش چون خيلي دقيق زد ٬ كف كردم .

راستي بابا به خدا اون روشني كه ديده ميشه بازتاب نوره چون هيچ حركتي نميكنه در حالي كه آتيش بايد يه حركتي داشته باشه در ضمن اين نور از ديگر زوايا ديده نميشه و فقط در فيلم يكي از دوربين ها ديده ميشه .

نكته جالب اين فيلم اين بود كه نوع هدايت در فاز نهايي رو معلوم نكردن چون كلاهك تو هيچ تصويري از جلو معلوم نيست . ( چرا ؟ )

راستي تو فاز نهايي و لحظه آخر ديده ميشه كه يه تغيير مسير خيلي ظريف داد كه اگه اين كار رو نميكرد ميخورد حدودا 10 متري كشتي

ولي عجب انفجار مهيبي بود . چند تا از اينا برا زدن يه هواپيمابر كافيه ( غرق كردن )

دوستان سرعت 100 ك م بر ساعت براي يه ناو يه افسانس مگه قايق تندروه . ميخاهيد دست بالا بگيريد دشمن رو چرا از اون يه افسانه ميسازيد . مخصوصا كه اين موشك براي زدن ناو هاي هواپيمابره .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من حس کردم حرکت می کنه و برای این در تمام دوربینها دیده نمیشه چون فقط موقع لازم روشن میشه احتمالا.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

به نظر من احتمال هدایت اپتیکی یا ویدئویی بیشتره...

یه مقایسه بکنید :

خلیج فارس :

http://media.farsnews.com/Media/8911/ImageReports/8911181144/3_8911181144_L600.jpg

سایدویندر :

http://www.img9.org/uploads/d593915276a643a73e39097a7ca4ed90.jpg

ما تو هدایت راداری خیلی تجربه نداریم ، مخصوصا که مربوط به موشکهای سطح باشه.

بهتره زیاد پیچیده اش نکنید..یک موشک بالستیک + هدایت اپتیکی یا ویدئویی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون آقا محمد من هم همين رو گفتم . حالا اگه ماوريك و قاصد رو هم مقايسه ميكردين خيلي كامل تر ميشد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان و اساتید محترم:

به نظر شما استفاده از " [color=red]گاتلینگ اخگر[/color] " مناسب هست برای این قایق تندرو جدید ؟ icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
one shot one kill که ميگن همينه موشکه ! فکرشو بکنيد کلاهک ششصد کيلوگرمي چه بلايي ميتونه سر کشتي بياره ! نابودي کشتي حتميست .. خيلي دوست داشتم عکس اين کشتي بعد از برخورد هم داشتيم, حتما چيزي باقي نمونده که نشون بدن .....

icon_eek
خوبي هدايت مادون قرمز در مرحله آخر اين هست که قابل گول زدن با جنگ الکترونيک نيست .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یادش بخیر

چقدر روی موشک c-802 که تکنولوژی ساختشو از چین خریدیم و اونها سیستم OTH رو از روش برداشتند و ما موشک با برد بیش از 120 کیلو متر نداریم بحث کردیم

همچنین چقدر روی به کار گیری موشک فاتح 110 بر روی اهداف دریایی بحث شد

آخر هم همین اتفاق افتاد و این موشک رو برای اهداف دریایی طراحی کردند

icon_eek

فقط یه سوال

ممکنه پرتاب گراین موشک رو روی ناوچه هامون نصب کنن ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
http://gallery.military.ir/albums/userpics/bled_raner.jpg[hr]


icon_eek تو لینک بالا به جای اون مثلا

اما فکر کنم دیوار آتشین هم بشه ایجاد کرد icon_question ؟!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.