امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

اينقدر ساده به اين مسايل نگاه نکنيد! ايران نمی تونست ميگ 25 بخره چون اونوقت رابطش رو با آمريکا از دست می داد شوروی و آمريکا هر دو ايران رو می خواستند ولی ايران نمی تونست هر دو رو داشته باشه دوما به خدمت گرفتن پيشترفته ترين هواپيما نظامی نشون می داد که آمريکا پشت ايران و ايران نيروی هوايی قدرتمندی داره هيچ کس جرات حمله نداشت ! سوما ايران همين الان داره 2 برابر قيمت اين اس 300 ها و تور ام 1 هارو از روسيه می خره شما فکر کرديد هر قيمتی برای آمريکا تموم شده بود بايد با 10 درصد سود به ما می فروخت؟ داشت پيشرفته ترين سلاح شو به ما می فروخت! اصلا فکر کرديد بمب افکن بی 2 چرا اينقدر گرون؟ فکر ميکنيد اين قيمتی است که براشون تموم ميشه! بذاريد يک مثال ساده بزنم تا مطلب روشن شه فکر کنيد من الان يک موشک ضد هواپيمايی دارم که بادقت صد در صد هر هواپيمايی رو نابود می کنه هزينه ساختشم برام 10 ميليون دلار بيشتر نيست ولی می خوام اينو بفروشم 500 ميليون دلار حالا اگر يکی بياد بخره ميشه گفت اشتباه کرده همين ايران ده برابر قيمت داره به اين روس ها پول ميده بره اين چيزا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
قرار نبود با شوروی دوست شده و میگ25 بخریم! کجا اینو گفتیم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
معلومه که آمريکا دوست ايران نبود ! گفتم بقيه دنيا اينطوری فکر می کردند. بعدم پس من انگار اصلا متوجه حرف شما نشدم اگر ميگ 25 نمی خريدم پس چيکار می کرديم ؟ آمريکا که نمی خواست به ما به قيمت کمتری بفروشه می رفتيم دوباره فانتوم می خريديم هم که فايده نداشت . گفتم توجه کنيد که سلاح مهمی بود که گرون خريديم به اون مثالی که در پست قبل زدم توجه کنيم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
میدونم سلاح مهمی بود و به همین دلیل گفتم یک اسکادران برای دفاع از پایتخت. ولی اسرائیل اف14 نداشت چطوری از پس میگ25های سوریه بر اومد؟ خوب ما هم میتونستیم دیگه. :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه اينجوری بخوايم نگاه کنيم ميشه ولی خواسته شاه فقط داشتن توانايی دفاعی نبود می خواست قدرت حمله هم داشته باشيم که خيلی مهمه مثلا همين الان ما که هدف حمله به کشوری رو نداريم پس شهاب 3 می خوايم چيکار ؟ مطمين باش اگر اينارو نداشتيم الان آمريکا حمله کرده بود اون موقع هم تامکت همچين چيزی بود. ولی به نظرم شاه خودش رو بيش از حد وابسته کرده بود و ايران توان ساخت هيچی نداشت من با نيروی هوايی الان با اينکه ضعيف تره موافق ترم چون حداقل مثل عرب ها نيستيم. اگر جنگی نشه و ما همينطور به ساخت جنگنده و قطع وابستگی ادامه بديم 20 سال ديگه نيروی هوايی نسبتا خوبی خواهيم داشت. راستی کسی ميدونه آخر چند تا از تامکت ها الان در وضعيت عملياتی قرار دارند؟ اصلا چند تاشون تو جنگ از بين رفتند؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینکه شاه جاه طلب بود رو همه میدونن و آمریکاییها یه مثل گفته بودن که شاه هر چی رو که پرواز کنه میخره! :lol: برای حمله هم به عملیات حمله به اچ3 نگاه کنی متوجه قضیه میشی. تو این حمله اف14 تنها نقشی جزئی داشت و خود اف4ها بودن که تا مرز اردن رفته و بازگشتن اون هم بدون سیستم ناوبری و با استفاده از نقشه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خب چون تعداد اف 4 ها بيشتر بو ولی عمليات بسيار بی نظيری بود . آخر از وضعيت اين تامکت ها خبر نداری؟ اصلا کار ميکنند يا نه ؟ يعنی منظورم اينه که منبع موثقی راجع به اينها خبری نداده تا حالا؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منبع موثقی که ندارم ولی شنیدم تا یه مدت دیگه تمام اف14ها عملیاتی میشن. تا سه سال دیگه اگر اف14 عملیاتی داشتیم یعنی تمام قطعاتش رو تولید میکنیم اما اگر تعداد اف14های عملیاتی از امروز کمتر شد یعنی با ممنوعیت فروش قطعات اف14 به مشکل برخوردیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فکر کنم تمام قطعه ها به صورت قاچاق يا بازار سياه وارد شه با اينکه آمريکا سخت گيری ميکنه چون بعيد ميدونم به اين راحتی بشه قطعه مورد نظر که قالب يک هواپيما باشه رو توليد کرد چنين کاری برای يک ماشين معمولی بسيار پيچيده است حالا چه برسد به اف 14 با اون سيستم های کامپيوتری پيچيده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تا قبل از بازنشست شدن اف14 در نیروی دریایی آمریکا قطعات این جنگنده تولید میشد ولی بعد از آن قطعات حساس آنرا منهدم کردند و سایر قطعاتی رو که میخان بفروشن چیزهای ساده هست مثلا تایر و صندلی و چراغ و ...! پس اگه تا سه سال بعد ایران بتونه اف14ها رو عملیاتی نگه داره یعنی خودش تمام قطعات آنرا میسازد. در ضمن سیستم کامپیوتری اف14 پیچیده بود در دهه 1970 و زمانی که هنوز پردازنده یک مگاهرتز وجود نداشت. الان میشه با نصب چند تا پردازنده چهار هسته ای اینتل هزاران برابر توانایی کامپیوتری این پرنده را افزایش داد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تا قبل از بازنشست شدن اف14 در نیروی دریایی آمریکا قطعات این جنگنده تولید میشد ولی بعد از آن قطعات حساس آنرا منهدم کردند و سایر قطعاتی رو که میخان بفروشن چیزهای ساده هست مثلا تایر و صندلی و چراغ و ...! پس اگه تا سه سال بعد ایران بتونه اف14ها رو عملیاتی نگه داره یعنی خودش تمام قطعات آنرا میسازد.

در ضمن سیستم کامپیوتری اف14 پیچیده بود در دهه 1970 و زمانی که هنوز پردازنده یک مگاهرتز وجود نداشت. الان میشه با نصب چند تا پردازنده چهار هسته ای اینتل هزاران برابر توانایی کامپیوتری این پرنده را افزایش داد.



آقا سعید فکر کنم منظور شما اینه که اگه یکم رو اف 14 کار کنیم و فقط به روز رسانی کنیم از میگ 31 هم جلو میزنه.
آخه الکی که پیچیده نیست.حتماً یکی چیزی(خفن) است که اینقدر پیچیده است.
پس من نتیجه میگیرم که باید او نا رو ارتقاع داد جای اینکه بازنشسته کرد.
میشه 12 تا ماوریک یا 10 ماوریک زیرش سوار کرد(قابلیّت حمل رو داره.)(دو تا هم زیر بال(هر بال یکی )).
در مورد اچ 3 اینکار از اف 14 هم بر میومد فقط اف 14 برای حفاظت از نفتکش ها و... خیلی مهم بود ... .
شما میگی میشد این کار رو با اف 4 کرد.
یعنی میشد با اف 4 که از اسپارویی با برد 12 تا 15 مایل بردش بود استفاده میکرد هواپیما هایی که اگزوست با برد زیاد رو حمل میکردند رهگیری کرد؟!
در صورتی که اف 14 توانایی این کار را از 60 تا 80 مایلی داشت.
موفّق باشی Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نگفتم اف14 از میگ31 بهتر هست و خواهشا دوباره وارد بحث احساسی نشیم. از نظر سرعت و ارتفاع پرواز که میگ31 کاملا برتر هست اما از نظر رادار و موشک مال هر کدوم کارایی بیشتری داشته باشه بهتر است. نمیدونم منظور شما از خفن چیست؟ ولی همین الان رو جنگنده های مدرن روسی هم از پردازنده اینتل استفاده شده و رو Su-30MKI هندی که آیونیک اسرائیلی دارد از همین پردازنده استفاده شده است. پردازنده صد کیلوهرتزی سی سال قبل شاید اون زمان قوی بود و سری اما الان در برابر پردازنده های چهار هسته ای سه گیگاهرتزی حرفی برای گفتن ندارد. نباید از اف14 به عنوان بمب افکن استفاده کرد چون ارزش ریسک ندارد. آمریکا برای حمله به اچ3 با F-14D متحمل سه فروند تلفات شد! در حالیکه ایران بدون تلفات با F-4E این ماموریت را انجام داد و جالبتر اینکه تلفاتی که ما به عراقیها وارد کردیم (یعنی نابودی 48 فروند هواگرد بر روی زمین) را آمریکا نتوانست به عراق وارد سازد! برای رهگیری موشکهای اگزوست کاری از دست اف4 ساخته نیست و برای همین اون 18 فروند اف14 رو گفتم دیگه عزیز. ولی کشورهای دیگه که اف14 ندارن چکار میکنن؟ دست رو دست نذاشتن که ما رهگیر دوربرد نداریم پس بازنده هستیم! با ارتقای اف4 میشه از این جنگنده پیر هواپیمایی ساخت که تا چند دهه بعد نیز پرواز کند. کاری که اسرائیل انجام داد و فانتوم2000 تا سال 2020 در خدمت باقی خواهد ماند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من هم نمیخواهم بحث احساسی بشه. ببین.اف 14 آ مال 1970 است. اف 14 دی و میگ 31 مال دهه 1990 هستند.الان 2008 است.ما سیستم ها را ارتقاع میدی به 2008.یعنی 18 سال جلوتر.نظرت چیه؟!این جوری بیهمتا نمیشه؟! من از اچ 3 منظور میزان لودینگ هواپیم(Loading) هواپیما یا همان بارگزاری اش بود. یک سوال. چرا خرج عملیاتی نگه داشتن میگ 31 کمتر از اف 14 آ یا بی(همان آ پلاس) است؟!یا از دی کمتر است؟! آیا کیفیت بدنه اش کمتر است؟! آیا رو هوا خرجش کمتره.خدایشش من یکی نمیدونم.حالا شما اگه میدونی بگو. در مورد اچ3 حق با شما است.اف 4 کار اصلی اش (Primary Role ) حمله به زمین است.باز هم میگویم.منظور من میزان بار گزاری بود. اگه فکر میکنی تاپبک داره منحرف میشه بگو از کجا است تا ادامه ندیم و هرکسی یک جایی رو ویرایش کنه. Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا میشه و باید همین کارو انجام داد. به نظر من یه بار اشتباه کردیم و سرمون کلاه بزرگی موقع خرید اف14 رفت دیگه نباید گذاشت این ماجرا با خرید میگ31 تکرار بشود. الان اگه سعی کنیم که به فناوری کامل اف14 دست پیدا کنیم و خودمون ارتقاش بدیم حداقل بخشی از اون کلاهبرداری خنثی میشه چون بالاخره به یه دردی خوردن این جنگنده ها و تونستیم با استفاده از فناوری بکار رفته در اون یک جنگنده خوب بومی تولید کنیم. 60 فروند اف14 تعداد مناسبی است حتی در برابر آمریکا و اگر بیشتر از این داشته باشیم فقط تلفات خودی افزایش پیدا میکند. هزینه نگهداری میگ31 بدلیل مصرف زیاد موتور و فرسایش سریعتر قطعات (بخاطر کیفیت کمتر و استحلاک بیشتر بدلیل سرعت زیاد) بیشتر از اف14 هست. البته هزینه نگهداری اف14 هم چندان کم نیست و با پول چند سالش میشه یک جنگنده مثل اف5 خرید!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.