امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با سلام ، تمامش برای دادن یه پیام به طرفهای خارجی در آستانه سفر جناب رئیسی به روسیه و تاثیر مثبتش بر ناز کردن احتمالی طرف روسی در قراردادهای دفاعیه .

اتفاقا کار خوبی کردن و سیگنال خوبی فرستادن .

البته اگه مثل کاری که شاه فقید ایران در معامله سلاح با آمریکا و شوروی کرد ، همزمان با چین هم همین بازی رو تکرار کنن تا طرف روسی حساب کار دستش بیاد خیلی نتیجه بهتری میشه گرفت .

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 hours قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

یحتمل ایرفریم شاهد-216 باشد 

 

-5994772016269473934_121_vyh.jpg

 

Shahed--216.PNG

 

 

 

 

 

 

 

 

اتفاقا اصلا با پروژه شاهد ۲۱۶ شباهت نداره جز اینکه جفتشون بالگرد تهاجمی هستند.

به عکس پایین توجه کنید.

 

https://s4.uupload.ir/files/2022-01-17_18.23.08_wlpx.jpg

 

۱- احتمالا محل قرارگیری اپتیک و در بخش بالای آن در نوک دماغه رادار میلی موجی و هواشناسی قرار بگیره.

۲- محل قرارگیری توپ دماغه که برخلاف شاهد ۲۱۶ زیر بدنه قرارنگرفته و پشتش به قسمتی از بدنه هست و با این ابعاد منو یاد توپ میل ۲۸ می اندازد.

۳- بخش کابین که بیشترین تفاوت را داره و قسمت بالایی اون تیز تر هست. قسمت های کناری هم زوایای کمتری داره.

 

 

8 hours قبل , MR9 گفت:

 

بعید هست واقعا ،  مگر اطلاعاتی منتشر بشود که عکس این مطلب را ثابت کند 

 

-5994772016269473932_121_yv3n.jpg

 

 

 

 

 

تعداد ایرفریم های موجود در سالن که بیشتر شده اما باز به نظر می آید در نبود بودجه سرعت تکمیل همچنان کند هست. البته با انتشار تصویر دم فروند چهارم که به رنگ سبز بود حدس من این است که این کوثر ها پروژه از صفر نبوده و بازسازی ایرفریم های آسیب دیده از زمان جنگ یا اف-۵ های زمینگیر هستند و این روند کند به شدت ترسناک هست.

 

در مورد سوم هم به نظر موشک های سری نور هست، اما در هسا چه کار می کند سوال هست اون هم با این ظاهر و بدنه. انگار موشک را دارند اورهال می کنند.

 

در کل از این نوع انتشار اطلاعات قبل از سفر به روسیه رئیس جمهور اصلا خوشم نیامد و امیدوارم روس ها ندیده باشند.

 

بخش توضیح راجع به بالگرد مرموز را بدینوسیله اصلاح می کنم.

این بالگرد احتمالا باید طوفان ۳ (اسمی که من براش انتخاب کردم یا همون طوفان +) باشه. در واقع همون کبری هست فقط کابین خلبان را بالا برده اند تا اولا دید خلبان بهتر شود و ثانیا زیر پای اون هم سوخت اضافی یا مهمات بیشتر برای توپ دماغه حمل کند و احتمالا مقدار کمی هم مجموعه موتور و ملخ را بالاتر ببرند و همچنین بالچه ها کمی بالاتر رفته و تقویت شود. فقط امیدوارم برای تقویت موتور هم فکری شده باشد.

ویرایش شده در توسط Abed2
  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 hours قبل , Abed2 گفت:

بخش توضیح راجع به بالگرد مرموز را بدینوسیله اصلاح می کنم.

این بالگرد احتمالا باید طوفان ۳ (اسمی که من براش انتخاب کردم یا همون طوفان +) باشه. در واقع همون کبری هست فقط کابین خلبان را بالا برده اند تا اولا دید خلبان بهتر شود و ثانیا زیر پای اون هم سوخت اضافی یا مهمات بیشتر برای توپ دماغه حمل کند و احتمالا مقدار کمی هم مجموعه موتور و ملخ را بالاتر ببرند و همچنین بالچه ها کمی بالاتر رفته و تقویت شود. فقط امیدوارم برای تقویت موتور هم فکری شده باشد.

 

بسم ا...

در مورد طوفان3 ، خرداد95 مطلبی در میلیتاری بیان شده بدین مضمون از یکی از خلبان های هوانیروز

 

نقل قول

تقریبا نزدیک تر به وایپر شده ولی خوب وایپر واقعا خاصه نمیشه انکار کرد

 

اگر این مبناء قرار بگیرد ، این ایرفریم تقریبا هیچ شباهتی به AH-1 نخواهد داشت ( تا الان )  صحت و سقم مطلب هم بر عهده گوینده این جمله ، چون قابل تایید نیست

 

8 hours قبل , Abed2 گفت:

در مورد سوم هم به نظر موشک های سری نور هست، اما در هسا چه کار می کند سوال هست اون هم با این ظاهر و بدنه. انگار موشک را دارند اورهال می کنند.در کل از این نوع انتشار اطلاعات قبل از سفر به روسیه رئیس جمهور اصلا خوشم نیامد و امیدوارم روس ها ندیده باشند.

 

تنها توضیح ممکن تا الان ( قبل از انتشار اخبار جدید تر )  یک نمایشگاه درون سازمانی برای وزیر دفاع ترتیب دادند از برنامه هایی که دردست اجراست که شاید مربوط باشد به بهینه سازی موشکهای ضد کشتی ما ( غیر قابل تایید )  یا اینکه قبل از سفر رییس جمهور عمدا این ها را نمایش دادند که طرف مقابل تصور نکند که دست ما خالی هست ( البته طرف مقابل اینها را که ببیند ، یحتمل بیشتر تصور می کند که ما با علاقه شدید داریم برای خرید می رویم ! )

8 hours قبل , Abed2 گفت:

تعداد ایرفریم های موجود در سالن که بیشتر شده اما باز به نظر می آید در نبود بودجه سرعت تکمیل همچنان کند هست. البته با انتشار تصویر دم فروند چهارم که به رنگ سبز بود حدس من این است که این کوثر ها پروژه از صفر نبوده و بازسازی ایرفریم های آسیب دیده از زمان جنگ یا اف-۵ های زمینگیر هستند و این روند کند به شدت ترسناک هست.

 

 

در این  مورد ، عکس های متفقین بعد از شکست آلمان در جنگ را یک مرور بفرمایید در بازدید از کارخانجات تولید هواپیما و تانک ... انبوه سازه های نیمه کاره و قطعات یدکی در خطوط تولید وجود داشت ولی در جریان جنگ به هیچ دردی نخورد ، چون تکمیل نشده بود ( به دلایل مختلف ) در این مورد ، به جای 8 سازه جدید ، 80 سازه هم باشد ، تا زمانی که تکمیل نشود و پرواز نکند و مسلح نشود ، فقط برای عکس گرفتن و تبلیغات مفید به فایده هست و به درد دیگری نمی خورد ...

====

تصاویر جدید و نکات جالب

 

1571430_155.jpg

 

این تصویر هم جالب هست که دو احتمال ساخت سازه جدید یا اورهال سنگین بالگردهای موجود را ایجاد می کند

 

 

1571425_713.jpg  1571422_995.jpg

 

 

1-18-2022_9-29-06_AM.jpg

 

1571427_179.jpg

 

بنر نصب شده در انتهای تصویر و تصویر بزرگ شده آن ، که احتمالا کابین بهینه شده  هواپیمای آموزشی تی-90 !!! ( در مقایسه با پی سی-7 ) را به نمایش گذاشته .در طرفین عکس هم سازه های همین هواگرد قابل مشاهده است که احتمال تولیدجدید یا اورهال هواپیماهای موجود را به ذهن متبادر می کند

 

photo_2020-07-26_12-17-47.jpg 2778815.jpg

 

هواگرد آموزشی تی-90 !!! ( نمونه سانحه داده سمت راست و نمونه عملیاتی سمت چپ )

 

1571419_332.jpg

 

این هم تجهیزات تست ارابه فرود هست که یحتمل برای آزمایش ارابه های فرود تولید داخل استفاده می شود ...

  • Like 2
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
26 minutes قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا...

در مورد طوفان3 ، خرداد95 مطلبی در میلیتاری بیان شده بدین مضمون از یکی از خلبان های هوانیروز

 

 

اگر این مبناء قرار بگیرد ، این ایرفریم تقریبا هیچ شباهتی به AH-1 نخواهد داشت ( تا الان )  صحت و سقم مطلب هم بر عهده گوینده این جمله ، چون قابل تایید نیست

 

 

 

اسم طوفان ۳ را خودم روی این ایرفریم مجهول گذاشتم و ممکن هست نامش چیز دیگری باشد.

اما در مورد شباهت با AH-1 کاملا شباهت ها واضح و مشخص هست. فقط کابین خلبان و محل قرارگیری موتور بالا رفته.

https://www.airteamimages.com/pics/173/173180_big.jpg

امیدوارم اگر قراردادی هم قراره با روس ها بسته شود تامین و انتقال تکنولوژی موتور و گیربکس و ملخ میل ۲۸ را بگیرند و در همچین ایرفریمی استفاده کنند وگرنه با همون موتور و ملخ غربی و قدیمی هیچ فایده ای نخواهد داشت، هم از نظر تامین هم از نظر منسوخ بودن.

 

34 minutes قبل , MR9 گفت:

 

که قبل از سفر رییس جمهور عمدا این ها را نمایش دادند که طرف مقابل تصور نکند که دست ما خالی هست ( البته طرف مقابل اینها را که ببیند ، یحتمل بیشتر تصور می کند که ما با علاقه شدید داریم برای خرید می رویم ! )

 

 

 

دقیقاً

 

38 minutes قبل , MR9 گفت:

 

 

در این  مورد ، عکس های متفقین بعد از شکست آلمان در جنگ را یک مرور بفرمایید در بازدید از کارخانجات تولید هواپیما و تانک ... انبوه سازه های نیمه کاره و قطعات یدکی در خطوط تولید وجود داشت ولی در جریان جنگ به هیچ دردی نخورد ، چون تکمیل نشده بود ( به دلایل مختلف ) در این مورد ، به جای 8 سازه جدید ، 80 سازه هم باشد ، تا زمانی که تکمیل نشود و پرواز نکند و مسلح نشود ، فقط برای عکس گرفتن و تبلیغات مفید به فایده هست و به درد دیگری نمی خورد ...

 

ترس من هم به همین علت بود که بالاتر عنوان کردم ترسناک هست.

اینها به شدت با مشکل بودجه و تامین قطعات مواجه هستن. وگرنه خط تولید تا الان باید ۲۰ فروند خروجی داشت.

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام و عرض احترام خدمت اساتید

با توجه به مطالعه اخبار و توسط عکاسان و فیلمبرداران ثبت و ضبط شد و مطالب دوستان فروم میلیتاری
این طرح را که قبلا دوستان برخی کانال ها با 4 بلید و ارابه چرخدار طراحی کرده بودند را با فتوشاپ اصلاح کردم و احتمالا شاهد چنین بالگردی باشیم

55555.jpg

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برتري هوايي از كار روي ايونيك و جنگ الكترونيك شروع ميشه 

اگر هزار فروند سوخو ٣٥ هم خریده بشه باز بدون كليد ايونيك و جگ الكترونيك بازنده هستیم

براي برتري هوايي بايد بر اف ١٨ جي غلبه كنيد و بعد اواكس ها و اين توانمندي رو از هيچ جا نميشه خريد ولي ميشه همكارى كرد و كمي شاگردي

 

توی این میون هم میشه با روسیه کار مشترک کرد و هم چین        لینک

چین ظرفیت همکاری مشترک برای تولیدات ایونیک و جنگ الکترونیک رو داره و میتونه کنار تجربیات و تجهیزات ما به کار میاد

روسیه تو رادارهای زمینی نشون داده یه همکاری هایی میکنه ولی زیر زیاد میکشه

این همکاری اولین هدفش باز شدن دید متخصصین به ایده ها و راهکارها و سطح کاری کشورهای دیگه 

و سطح بالایش کار مشترک یا خرید تجهیزات به روز جنگ الکترونیک یا زیرساخت اون

 

در این میون ما مزیتی رو داریم به نام همجاوری با واحدهای جنگ الکترونیک اسرائیل و امریکا 

که میتونیم با رصد مداوم تاکتیک های اونها، روش ها  و تکنولوژی انها رو بهتر درک کنیم 

و چه بسا یه نمونه شکار کنیم

 

یادمون باشه که  اسرائیل با اونهمه حمایت رادار و جنگ الکترونیکش رو به امریکا نسپرده حالا ما بسپاریم

و باید بگیم که نسل 4+ داریم ولی روی ایونیک و جنگ الکترونیک نشون ندادیم دست برتر رو داریم و جلو اومدیم

اگرچه که در رادار زمینی حرف برای گفتن پیدا کردیم

 

در نهایت مسير گذاري براي برتري هوايي رو باید درک کنیم 

وقتي با همين مقدورت كه حداقل رو دارن ايونيك و جنگ الكترونيك مقابله با امريكايي ها رو پيگيري نكرديم 

خريد هر جنگنده اي حكم هله حوله داره ، شايد جلوي تركيه دستمون رو پر كنه ولي اساسي نيست

در نتیجه بايد نگاه به نياز رو اصلاح كنيم و کلید و گذرگاه برتری هوایی رو بدست بیاریم

چرا که در هر جنگ احتمالي با امريكا يا حمله از سوي اونها جنگنده اف ١٨ جي جلو مياد

 

نقل قول

گراولر را برای اس۴۰۰ میفرستن ایران همون اف۱۶ و هارم کفایت میکنه یا شلیک زیاد کروز و اشباع رادار

@Overdose

 

نقل قول

در یک مانور هوایی f18g به کمک تجهیزات جنگ الکترونیکی خود به کمک اموا ساطع شده از رادار77 apg جنگنده اف 22 تونسه هم موقعیت اونو پیدا کنه و هم عملکرد رادارش را مختل بکنه و خودش را در موقعیت شلیک به اف 22 قرار بده

@majid363

 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 minutes قبل , arminheidari گفت:

برتري هوايي از كار روي ايونيك و جنگ الكترونيك شروع ميشه

 

سلام علیکم

باور بفرمایید روند بسیار پیچیده تر از حضور گراولر هست

 

AIR_E-8_JSTARS_Connectivity_lg.jpg

چیزی که می فرمایید ، تنها یک جزء از یک مجموعه چند بخشی هست که بعنوان پشتیبانی رزمی عملیات هوایی ، وارد عمل میشود . اگر به از کار انداختن پتانسیل طرف مقابل باشد ، یک برنامه ریزی همه جانبه نیاز دارد که براساس اطلاعات موجود ما  هنوز خیلی کار داریم برای مقابله با اینها نیاز دارد . وقتی دوستان ما سر قضیه 737 همچنان بر جنگ الکترونیک اصرار می کنند ، این یعنی وضع موجود ،از بدبینانه ترین تصورات ما به مراتب بدتر هست و آنقدر سیاه و تاریک که خیلی جرات می خواهد که وارد آن بشویم و تحلیل اش کنیم . اما وقتی شما ابزار مناسب داشته باشید ، این وضع تاریک ، با تلاش داخلی و خرید مناسب خارجی تبدیل به یک افق به نسبت روشن میشود

 

AWACS-Killer-3A~0.png

 

 

 

 

  • Like 3
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , MR9 گفت:

باور بفرمایید روند بسیار پیچیده تر از حضور گراولر هست

 

 

باید ساده کرد مساله رو 

و نقاط کلیدی و اولویت دار رو پیدا و رفع کرد 

البته در یک پلن بزرگ 

که با گرفتن نقاط کلیدی و تسلط روی اونها با ارامش خاطر و تولید بهینه بقیه رو درست کنیم

 

در این میان ، جنگ عراق نشون داد  که امریکا 

اول هدف رو ضعیف میکنه و بعد حمله میکنه

دوم رادار ها رو نابود میکنه و تو منطقه امن حملاتش رو توسعه میده 

برای اینکار هم ابزارهاش مشخصه 

 

اول تحریم

دوم سیستم های جنگ الکترونیک و موشک های نقطه زن دوربرد 

 

برای بخش دوم ابزارها ، ماهواره ها، اواکس ها و جنگنده های جنگ الکترونیک هست 

با توجه به وجود اینها هر خط دفاعی شکسته میشه

خب اگر اینها مهار بشه زحمت امریکا بسیار زیاد میشه 

 

38 minutes قبل , MR9 گفت:

وقتی دوستان ما سر قضیه 737 همچنان بر جنگ الکترونیک اصرار می کنند ، این یعنی وضع موجود ،از بدبینانه ترین تصورات ما به مراتب بدتر هست و آنقدر سیاه و تاریک که خیلی جرات می خواهد که وارد آن بشویم و تحلیل اش کنیم .

 

باید معیار بذاریم و نشون بدیم باید برسیم به سطح استاندارد لازم

 

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, arminheidari گفت:

در این میان ، جنگ عراق نشون داد  که امریکا

 

بسم ا...

یک نکته را همین وسط عرض کنم ، هیچ تضمینی وجود ندارد که نیروی مهاجم ، عیناً عملیات نظامی اش شبیه عراق 1991 یا 2003 باشد . محیط رزم متفاوت ، استراتژی ، تاکتیک و روش های جدیدی را می طلبد و باید به این نکته دقت کرد . اشتباه خیلی از ما ( از جمله خود بنده ) این هست که روش آفند نیروی متخاصم را با 30 سال قبل مقایسه می کنیم ، این از یک جهت درست هست ، چون جنگ 1991 یک نقطه عطف در تاریخ نظامی دنیاست ولی از یک جهت اشتباه هست ، چون بسیاری از فناوری ها ، از سال 91 تا الان تغییر کرده ، برای همین باید رفت دنبال این مساله که نیروی مهاجم """در حال حاضر """ چه شکلی قرار هست ضربه بزند

 

4 minutes قبل , arminheidari گفت:

باید معیار بذاریم و نشون بدیم باید برسیم به سطح استاندارد لازم

 

معیار گذاشتن ، تنها یک مسیر دارد  اول باید روش رزم طرف مقابل بررسی بشود ... ما دائم داریم خودمون را تحلیل می کنیم ، کسی نرفته بررسی کند که طرف مقابل الان چه شکلی عمل کی کند یا در آینده چه شکلی عمل خواهد کرد ...

 

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, MR9 گفت:

ک نکته را همین وسط عرض کنم ، هیچ تضمینی وجود ندارد که نیروی مهاجم ، عیناً عملیات نظامی اش شبیه عراق 1991 یا 2003 باشد . محیط رزم متفاوت ، استراتژی ، تاکتیک و روش های جدیدی را می طلبد و باید به این نکته دقت کرد . اشتباه خیلی از ما ( از جمله خود بنده ) این هست که روش آفند نیروی متخاصم را با 30 سال قبل مقایسه می کنیم ، این از یک جهت درست هست ، چون جنگ 1991 یک نقطه عطف در تاریخ نظامی دنیاست ولی از یک جهت اشتباه هست ، چون بسیاری از فناوری ها ، از سال 91 تا الان تغییر کرده ، برای همین باید رفت دنبال این مساله که نیروی مهاجم """در حال حاضر """ چه شکلی قرار هست ضربه بزند

 

بعضی چیزها اصل هستن

حمله به عراق بر پایه حلقه های واردن بود

 

استراتژی حلقه واردن اول بر حمله به مغز و اعصاب تاکید داره و دوم بر لجستیک

حال این مغز و اعصاب رو چه جور میشه زد امروز

یکی زدن رادارها و کور کردن چشم هست

دوم حملات سایبری 

سوم زدن مراکز فرماندهی و کنترل بویژه در مرز 

چهارم جنگ الکترونیک

پنجم عوامل نفوذی 

 

بعضی راهکارها مشترک هم هستن

برای مثال سایبری میتونه لجستیک رو هم بزنه مثال قضیه بنزین یا سدها یا سیلوها 

ولی باز هدف لجستیک هست 

از جاده و خطوط ارتباطی گرفته تا پالایشگاه ها و انبارها

5 minutes قبل , MR9 گفت:

معیار گذاشتن ، تنها یک مسیر دارد  اول باید روش رزم طرف مقابل بررسی بشود ... ما دائم داریم خودمون را تحلیل می کنیم ، کسی نرفته بررسی کند که طرف مقابل الان چه شکلی عمل کی کند یا در آینده چه شکلی عمل خواهد کرد ...

 

همین الان داریم می بینیم چه میکنه

حملات تروریستی به اهداف کلیدی

حملات سایبری 

و شکار فرماندهان منطقه ای 

حملات روانی به جامعه 

 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

بعضی چیزها اصل هستن

حمله به عراق بر پایه حلقه های واردن بود

 

بله درست هست ولی یک نکته . ولی الان دیگه مثل جنگ 1991 یا 2003 تخریب گسترده و فیزیکی بدلیل تقویت توان مدافعان ، بتدریج دارد از دستور کار خارج می شود

 

 

بر 2 تیر 1399 در 13:27 , MR9 گفت:

 

درواقع ، روند (D/SEAD) بعنوان بخشی از یک طراحی بزرگتر است که در ادبیات رزم هوایی با شناسه  Offensive Counter Air (OCA) battle شناخته میشود . در همین خصوص ، وزارت دفاع ایالات متحده  ، عملیات OCA را بعنوان مجموعه ای از اقدامات تهاجمی علیه اهداف  سطحی که می تواند تاثیر قطعی بر عملیات هوایی دشمن نیز برجای گذارد ، تعریف می کند .  در این تعریف ، وزارت دفاع ایالات متحده ، چنین ادامه میدهد که این دسته از عملیاتها ، فعالیتی است تخریبی با استفاده از تسلیحات هواپرتاب که سامانه های دفاع هوایی متخاصم را خنثی یا از میان برده و یا بطور موقت از رده رزمی خارج می کند .

 

 

با این وصف ، یک قاعده اصلی در این تعریف ، براین اعتقاد پای می فشارد که  "انهدام " (تخریب) بر سرکوب ( خنثی سازی موقت ) ارجحیت داشته  ، چرا که موجبات از میان رفتن تهدید را در طولانی مدت فراهم می آورد . بدین معنی که بهتر آن است که یک سیستم کشف و شناسایی  ( نظیر رادار ) را ازمیان بردارید تا اینکه موقتا" ،آن را از رده عملیاتی خارج کنید . با این وجود ، ممکن است چنین وضعیتی ( تخریب کامل ) در هر شرایطی ، امکان پذیر نگردد . درواقع ، دلایلی نظیر مشخص نبودن  موقعیت فیزیکی رادار ، موجب می شود که حمله مستقیم به آن به تقریب غیر ممکن گردد .

از سویی دیگر ، با پایان یافتن جنگ سرد و در پیش گرفتن استراتژی احداث موقعیت فیزیکی رادارها در نزدیکی محل استقرار غیر نظامیان  و یا زیرساختهای غیر نظامی ، باعث شد تا تجدیدنظر عمده ای در حوزه قوانین درگیری (ROE) و خودداری از تخریب فیزیکی رادارها ، ایجاد گردد . در نهایت نیز ، این استدلال وجود داشت که  تمرکز بر روی تخریب چنین اهدافی ، میتواند پتانسیل رزمی نیروی هوایی در دو حوزه هواگردهای رزمی و مهمات مورد استفاده را بشدت بخود جذب نموده  ، در حالی ممکن است ، حضور این تجهیزات در جای دیگریاز ضرورت بیشتری برخوردار باشد . بدین ترتیب ، بنا بر استدلالهای فوق الذکر ، محور اصلی  در برنامه ریزی تاکتیکهای ضد تشعشع ، به "سرکوب" آنها و نه تخریب فیزیکی ، محدود گردید . بدین ترتیب ، بررسی قابلیتهای الکترونیکی و غیر مخرب برای نیل به ایجاد یک چتر حفاظتی به دور سیستم های دفاع هوایی حریف ، مبنای این متن قرار می گیرد .

 

 

 

دقت می کنید ...... این فقط یک نمونه هست . همین روند را توی عملیات زرهی در جنگ شهری  ، در کاربرد  توپخانه سنگین ، بدون سرنشین ها ، و ده ها مورد دیگر می شود بررسی کرد .

صحبت بنده اینجاست که اینها باید به ریز بررسی ، بعد یک متر و معیار و سنجه برای آن تعیین گردد تا امکان تحلیل فراهم بشود . با تحلیل های کلی واقعا امکان ایجاد یک صحنه کامل عملیاتی در آینده امکان پذیر نیست متاسفانه

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
26 minutes قبل , MR9 گفت:

بله درست هست ولی یک نکته . ولی الان دیگه مثل جنگ 1991 یا 2003 تخریب گسترده و فیزیکی بدلیل تقویت توان مدافعان ، بتدریج دارد از دستور کار خارج می شود

 

 

تو تئوری واردن هم تخریب گسترده به تخریب هدفمند تبدیل شده با اولویت بندی 

اون میزان تخریب گسترده هم در عراق بعد از تکمیل و زدن حلقه های اول و دوم انجام شد 

 

27 minutes قبل , MR9 گفت:

دقت می کنید ...... این فقط یک نمونه هست . همین روند را توی عملیات زرهی در جنگ شهری  ، در کاربرد  توپخانه سنگین ، بدون سرنشین ها ، و ده ها مورد دیگر می شود بررسی کرد .

 

 

بله تهدیدها داره متنوع میشه 

ولی چون اصول ثابت هست ، تنها ارزیابی مدام نسبت به تهدیدهای جدید نسبت به هدف باید بررسی بشه 

همین یعنی محدود شدن خیلی از دامنه های جستجو 

اگرچه که حملات چتربازی هم میتونه یه تهدید برای رادار باشه

 

نکته  دوم بحث برتری هوایی هست 

ما به دنبال برتری هوایی برای حمایت از پدافند زمینی، سایت های موشکی و کنترلرهای پهپادی و عقبه داخلی هستیم (پالایشگاه و پتروشیمی)

برتری هوایی در داخل کشور مطرح میشه 

و هم بیرون مرزهای کشور مطرح میشه 

 

باتوجه به روش های جدید برتری هوایی بیرون مرزها بیشتر از هر موقعی نیازه 

و دیگه دشمن نیاز نداره وارد اسمان هوایی شما بشه و ریسک بکنه 

شبیه کار اسرائیل 

 

برای همین برتری هوایی بیرون مرزها نیازه 

و باز از طرفی تهدید پهپادی بسیار فراتر از چیزی که می بینیم شده، بویژه پهپادهای انتحاری 

که این تهدید فقط با داشتن قابلیت بازدارندگی در خاک دشمن ممکن نیست 

 

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
46 minutes قبل , arminheidari گفت:

نکته  دوم بحث برتری هوایی هست 

 

بسم ا... 

درواقع امر ،  برتری هوایی بر فراز میدان نبرد ،  خط مقدم این  حوزه مفهومی محسوب میشود ، جایی که دو یا چند ارتش با هم تصادم پیدا می کنند ، رده بعدی ، حوزه دفاع هوایی از تاسیسات حساس هست که در دو حوزه هواپایه و زمین پایه تعریف می شود و در نهایت ، ایجاد یک چتر دفاعی روی شهرها و مناطق مسکونی .... هر کدوم از اینها هم الزامات خودش را دارد و این جدا از حوزه عملیات آفندی ، چه در حوزه رزم هوایی و چه در حوزه ضربتی است . هر کدوم اینها هم برای خودش زیرمجموعه ها و شاخه های متعددی دارد که اینجا موضوع بحث ما نیست 

 

شیوه چینش هم بدین شکل هست که اول آسمان خودی امن و تثبیت بشود و وقتی از این مساله اطمینان حاصل شد ، بسمت عملیات تهاجمی در فراسوی مرزهای هوایی حرکت میشود ( نظیر خبر اخیر تولید مجدد بمب افکن های بلک جکت روسی )  و این تقدم و تاخر ، قابلیت جابه جایی ندارد . 

 

46 minutes قبل , arminheidari گفت:

باتوجه به روش های جدید برتری هوایی بیرون مرزها بیشتر از هر موقعی نیازه 

 

برای ما بدلیل محدودیت های فنی ، بودجه ای و سازمانی ، این حوزه بیشتر ماهیت کسب اطلاعات دارد تا حضور فیزیکی . چنانکه ایجاد برتری هوایی فراسوی مرزهای هوایی ، الزام ، امکانات ، دکترین و .. متفاوتی را می طلبد که در مقیاس ما نیست در حال حاضر 

 

46 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

تو تئوری واردن هم تخریب گسترده به تخریب هدفمند تبدیل شده با اولویت بندی 

اون میزان تخریب گسترده هم در عراق بعد از تکمیل و زدن حلقه های اول و دوم انجام شد 

 

اجرای تئوری واردن عموما بطور همزمان صورت می گیرد که نخست دشمن غافلگیر شده و دوم فرصت واکنش از آن سلب بشود ( بازه زمانی حمله بالگردهای آمریکایی به ایستگاه ها راداری عراق در جنگ 1991 و پرواز نایت هاوکها به قلب بغداد ، بسیار کوتاه بود و این به تقریب همزمانی طراحی حلقه های واردن را نشان میدهد 

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, MR9 گفت:

برای ما بدلیل محدودیت های فنی ، بودجه ای و سازمانی ، این حوزه بیشتر ماهیت کسب اطلاعات دارد تا حضور فیزیکی . چنانکه ایجاد برتری هوایی فراسوی مرزهای هوایی ، الزام ، امکانات ، دکترین و .. متفاوتی را می طلبد که در مقیاس ما نیست در حال حاضر 

 

 

واقعیت اینه که تجربه حملات اسرائیل به سوریه نشون داد در درگیری احتمالی امریکایی ها از کیلومترها دورتر موشک های خود را رها خواهند کرد

و این حملات با حملات پهپادی ترکیب خواهد شد بویژه با پهپادهای انتحاری

در این حالت اگر ما وارد فاز تهاجم نشیم، میشیم دفاع صرف و هر دفاعی هم بالاخره شکسته میشه 

 

از این نظر در درگیری احتمالی ما با اف 15 و ب 2 روبرو نمی شیم 

بلکه موشک هایی رو جنگنده ها از دور شلیک می کنند

ماهواره ها نظارت بر اجرای عملیات می کنند

پهپادها برای درگیری دقیق جلو میاد و در صورت لزوم پهپادهای انتحاری وارد میدان میشن

فضای راداری هم توسط اواکس ها و اف 18 جی مختل میشه

 

این تهدید واقعی ترین تهدید علیه اهداف ما هست چه راداری و چه پتروشیمی 

 

---------------------

یک تجربه که ایران مشاهده کرد

تحریم

ترور و خرابکاری 

حملات سایبری شامل هک و ویروس هدفمند 

حملات جنگ روانی رسانه ای 

 

این موارد رو هم باید بصورت جانبی و شاید اصلی در برنامه باید لحاظ کنیم

 

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

این تهدید واقعی ترین تهدید علیه اهداف ما هست چه راداری و چه پتروشیمی 

 

درست هست ولی در حال حاضر ، ما هنوز اطمینان پذیری لازم را برای دفاع از حوزه اول (  خط مقدم این  حوزه  جایی که دو یا چند ارتش با هم تصادم پیدا می کنند ، رده بعدی ، حوزه دفاع هوایی از تاسیسات حساس هست که در دو حوزه هواپایه و زمین پایه تعریف می شود و در نهایت ، ایجاد یک چتر دفاعی روی شهرها و مناطق مسکونی ) را نداریم ، بطور طبیعی حرکت بسمت حوزه دوم امکان پذیر نیست ، حتی اگر تهدید علیه ما ، در آن بخش قرار داشته باشد .. حضور ما فعلا در این بخش اطلاعاتی هست . قدم اول محکم کردن دفاع در بخش نخست محسوب میشود 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.