بررسی جامع نیروی هوایی ایران بررسی جامع نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

[aminf14 4,479]

تامکت ها زمان خودشون قویترین رهگیر دنیا و یکی از بهترین جنگنده های تولید شده در طول تاریخ هوانوردی اند. اشکال از مسئولین یا سیاست گذارانی هست که 

• تمام تخم مرغ هارو در یک سبد و یک سیاست تهاجمی خاص چیدند که مشخص شد اگرچه درجه ای از موثر بودن رو داره ولی نه جای ابزارهای دیگه رو می گیره و همچنین قابل کنترله از طرف دشمن
• با اینکه نقطه قوت دشمن رو میدونستن در زمینه مقابله مثل به مثل و تجهیز نیروی هوایی کوتاهی کردند  بودجه رو بردن به مسیری که کشمکش با رژیم صهیونیستی نشون داد راه حل چندان مناسبی نیست
• اعتقادی به حفظ برتری هوایی و نقش کلیدی اش در پیشبرد نبرد نداشتند و جنگنده رو تنها یک لانچر و سکوی هواپایه برای موشک های هوا به زمین میدونستن.

اف 14 و میگ 29  و حتی سوخو 24 در نوع خودشون جنگنده های وزینی بودند و اف 14 یکی از بهترین ابزارهای ما در زمان دفاع مقدس بود ولی باید مغز مسئولینی رو شکافت که با آب و تاب سوخو 22 و اف 7 های نشون میدادن و با نشون دادن موشک هواپایه 1500 کیلومتری رژیم صهیونیستی رو تهدید می کردن. امیدوارم این نبرد 12 روزه تجربه ای باشه برای عده ای که مسئله فقط رونمایی و با آب نشون دادن یه دستاورد - فعالیت چه جزئی چه کلی در قالب یک رپورتاژ آگهی نیست چون زمان جنگ رپورتاژ آگهی به کار نمیاد و در اون زمان هرچی بکاری درو میکنی.چ

 

اما چه باید کرد؟ ما اگر میخواهیم کشورهای دیگه در زمینه فروش جنگنده و ترجیحا انتقال با فناوری با ما همکاری کنند باید راهی رو بریم که دهه 70 شروع کردیم و در بیراهه رها شد یعنی ساخت یک جنگنده بومی ولو در قالب جنگنده نسل 4.وقتی به این درجه از پیشرفت رسیدیم دیگه چشممون به دست روسیه و چین و... نیست که دم به دقیقه مارو بازی بدند و ازمون به عنوان کارت امتیازگیری از غرب استفاده کنند. اگر ما که گفته میشه زمانی رادار اف 14 رو به روسیه و چین دادیم و ما به ازایی در مقابلش نگرفتیم و بعدش در ماجرای شاهد همین مشکل تکرار شد، همون سیاست خودکفایی که در زمینه صنعت موشک و پهپاد داشتیم رو در زمینه جنگنده بزاریم میتونیم در ده سال آینده حرفی برای گفتن داشته باشیم و حداقل از نظر کمیت جنگنده های لازم رو پوشش بدیم. نقطه راه هم که آماده است، استحاله اف 5 به اف 17 و اف 20 و بعد کم کم سوپرهورنت. ما هم می تونیم روشی مشابه در این زمینه یا با کار روی جنگنده های با پلت فرم مناسب مثل اف 14 یا میگ 29 داشته باشیم.

اگر گزینه خرید اورژانسی مد نظر هست به نظرم ما در گام اول باید خریدی برای کمیت نیروی هوایی رو بر یک خرید با کیفیت ولی نشدنی که ممکنه تحویلش 5 الی 10 سال طول بکشه ترجیح بدیم به خاطر همین اگر امکان خرید میگ 29 (چه نسخه پایه و چه ارتقا یافته)،سوخو 24، اف 4 و... از هر کشوری هست باید در این زمینه تلاش کنیم و به موازاتش بتونیم  در دراز مدت از چین یکی دو جنگنده مناسب رو خریداری کنیم.

ویرایش شده در تیر 4 توسط aminf14

[alvand90 168]

41 minutes قبل , aminf14 گفت:

 

• تمام تخم مرغ هارو در یک سبد و یک سیاست تهاجمی خاص چیدند که مشخص شد اگرچه درجه ای از موثر بودن رو داره ولی نه جای ابزارهای دیگه رو می گیره و همچنین قابل کنترله از طرف دشمن
• با اینکه نقطه قوت دشمن رو میدونستن در زمینه مقابله مثل به مثل و تجهیز نیروی هوایی کوتاهی کردند  بودجه رو بردن به مسیری که کشمکش با رژیم صهیونیستی نشون داد راه حل چندان مناسبی نیست
• اعتقادی به حفظ برتری هوایی و نقش کلیدی اش در پیشبرد نبرد نداشتند و جنگنده رو تنها یک لانچر و سکوی هواپایه برای موشک های هوا به زمین میدونستن.

 

دوستان عنایت بفرمایید روبروی شما ، اسرائیل یا همون ارتش دوم آمریکا ایستاده . وقتی طرف F-35 و F-15I و F-16I داره میشه بفرمایید با خرید کدوم جنگنده و به چه تعداد میتونستیم برتری هوایی رو حفظ کنیم ؟؟
همونطوری که آمریکا کار نا تموم اسرائیل توی زدن فردو رو با B-2 تموم کرد ، اگه ما صد تا سوخو 30 هم میخریدیم و اسرائیل نمیتونست برتری هوایی کسب کنه ، آمریکا با اف 22 واسش این کارو انجام میداد و آسمون اتوبان شده ایرانو در اختیارش میذاشت . اونوقت همین اندک بودجه نظامی مونم به هیچ میرفت ! 
 اصلا اگه روی موشک سرمایه گذاری نمیکردیم ، با کدوم یکی از این جنگنده هایی که قرار بود بخریم ، میتونستیم به پدافند و نیروی هوایی اسرائیل نفوذ کنیم و همین اندک ضربه اییم که با بالستیک زدیم ، با هواپیما بزنیم ؟ آقا از سوخو 34 بهتر که نمیتونستیم تهیه کنیم ؟؟ همین الان روسیه با سوخو 34 نمیتونه به پاتریوت های قدیمی که به اوکراین دادن نفوذ کنه . از ترس F-16AM !! ( توجه کنید یه ارتقا جزئی رو نسل اول این هواپیما هستش ) نمیتونه بمباران کنه اوکراینو . تهش با بمب های دورایستا یه کاری از پیش ببره . گیریم اصن سوخو 34 و بمب هایی با برد 150 کیلومترم تهیه کردیم . باید از آسمون عراق و سوریه و اردن بگذریم تا یه بمب ول بدیم سمت اسرائیل ! مگه پایگاه های آمریکا تو عراق و قطر کور هستن ؟ 

سرمایه گذاری روی موشک بالستیک و پدافند که در ایران اتفاق افتاد با توجه به قدر و اندازه بودجه مون بهترین کار بود . مشکل تو چند تا مسئله بود که آقایان نادیده گرفتنش . 
به قول یه سیاست مداری فقط یه احمق از تجربه خودش درس میگیره . آدم خردمند از تجربه دیگران درس میگیره . سه سال ریزپهپاد و FVP شده بلای جون دومین ارتش دنیا !! از بمب افکن tu160  و tu965  گرفته تا پدافند s400 و s300 رو اوکراینیها دارن با پهپاد و ریزپرنده میزنن .  تو کشور ما بجای اینکه روی سلاح های ضد پهپاد و ریزپرنده (مثل لیزر یا سلاح های الکترومغناطیسی و ماکروویو و یا حتی اصلا اضافه کردن اپتیک و رادار به توپ های ضد هوایی که ساده ترین کاره ) سرمایه گذاری بشه ، میرن ناو پهپاد بر میسازن . هر چی ناوچه و ناو و کشتی نظامی ساختیم کاملا بدون دفاع هوایی هستن . اگه تا حالا نخوردن چون دشمن خطری از جانب اونا حس نکرده . و گرنه اراده کنه ناو شهید باقری رو به طرفت العینی میزنه ! ما هنوز از تجهیزات رو زمینیمون به درستی نمیتونیم دفاع کنیم ، ناوچه ساختن با 8 تا دونه موشک پدافندی !!! قبل تر ها یادمه ناوچه داشتیم با دو تا موشک محراب !! کلا مسیر سرمایه گذاری ها اشتباهه . ما تو پدافند خیلی خوب داشتیم جلو میرفتیم . باور 373 ، سوم خرداد ، طبس ، دزفول ، مجید و ... تو همه لایه ها داشتیم پیشرفت میکردیم . گل سرسبدشونم سامانه آرمان بود که توانایی ضد بالستیک اضافه میکرد و در برابر موشک های خانواده اسپارو اسرائیل مصون میشدیم . اما همونطور که عرض کردم خدمتتون از دفاع در برابر ریزپرنده ها و پهپادهای کوچیک غافل شدیم . شروع حمله اسرائیل هم با همینا بود به رادارها و لانچرهامون و گرنه با هرمس و اف 16 اگه میومدن که این بلا سرمون نمیومد . حتی مطمئنم اگه نفوذی های داخلیشون نبود جرات نمیکردن ریسک کنن و با اف 35 به پدافندمون حمله کنن ! 
اشتباه دوممون هم تمرکز روی موشک های بالستیک با حداکثر برد 1400 کیلومتر بود . بعد از اینکه متوجه شدیم تو وعده صادق 2 دقت موشک ها کافی نیست برای زدن دقیق توانمندی نیروی هوایی اسرائیل موشک قاسم بصیر رو ساختیم . با اینکه سرعتش کم شده ولی دقت جبران شده . اما با چه بردی !! 1400 کیلومتر . فقط از کرمانشاه و ایلام و تبریز میشد به سمت اسرائیل شلیکش کرد که اون پایگاه ها زیر آتش سنگین دشمن بود. موشک فتاح هم باز بردش جوریه که فقط از پایگاه های مرزی شلیک میشن و به اسرائیل میرسن . باید میتونستیم موشک هایی با این دقت رو به صورت سیلوپرتاب (و نه لانچر که بخواد بیاد بیرون شهر موشکی و کلی زمان ببره تا مستقر بشه) شلیک کنیم .
این دو تا مشکل رو اگه مرتفع کنیم دفعه بعدی اینقدر آسیب نمیبینیم و ضربات موثرتری هم میتونیم وارد کنیم .   

[aminf14 4,479]

برتری هوایی با قدرت تهاجمی دو موضوع جدا است که باید در جای خودشون بحث بشه.

اینگه اگر ایالات متحده وارد میشد چی میشد با اگر و اگر که چیزی پیش نمیره، چیزی که ما دیدیم برتری مطلق هوایی اسرائیل و سپردن کامل آسمون به دست اونها و در گام بعدی سرکوب شدید پدافند و یگان های موشکی ما بود. اینکه بیاییم جنگنده هارو فلان جا پنهان کنیم  یا جنگنده هامون رو باند پایگاه هوایی نابود شن حالتی تحقیرآمیز و فوق العاده ناراحت کننده داشت. در موضوع برتری هوایی ترکیب سامانه های زودهشدار هوایی، رادارهای متحرک، پدافند چند لایه و وجود تعداد زیادی جنگنده که به جز تکافوی کمیتی از نظر ترکیب (رهگیر، جنگنده چند منظوره، جنگنده دفاع نقطه ای ) می تونست برتری هوایی اسرائیل رو به چالش بکشه. به اندازه کافی هم قبلا در این مورد در تاپیک های نیروی هوایی و قراردادها حرف زدیم. وقتی جنگنده بومی داشته باشیم و ترکیب جنگنده های رهگیر رو با تعداد زیادی جنگنده نسل 4 و البته آواکس رو برای برتری هوایی به کار ببریم. ولی چه در موضوع خرید و چه ارتقای جنگنده های موجود سستی زیادی وجود داشت و دلیل محوری اش هم این بود اعتقاد خاصی به نیروی هوایی وجود نداشت و در زمان جنگ 12 روزه هم عملا نیروی هوایی رو به کناری گذاشتن. واقعا همین اف 14 و میگ 29 نمیشد در طی زمان ارتقا پیدا کنند ؟ یا هیچ شرایطی برای خرید وجود نداشت. همین معامله ای که با شرگت گرومن در خرید اف 14 کردیم رو میشد با شرکت میگ در خرید میگ 35 همراه با انتقال فناوری داشته باشیم ولی ما چه تحرکی داشتیم در استفاده از این فرصت؟ هیچی.

یه نکته رو در نظر داشته باشید اگر ما سامانه های زودهشدار و هدایت هوایی میداشتیم (مثلا 10 آواکس) و مقدار زیادی جنگنده رهیر با برد بلند و نقطه ای شرایط اینطور پیش نمیرفت که ب 2 ها ( و چه جنگنده های دیگه ای) با خیال راحت بیان بمباران بکنند و برن. وقتی یه جنگنده رادارگریز تهاجم خودشو انجام میده اگر ترکیب بالا رو میداشتیم با گسیل جنگنده های مختلف می تونستیم حتی از ب 2 و اف 35 هم تلفات بگیریم بقیه جنگنده ها پیشکش چون ب 2 که یک بمب افکن و توان دفاع هوایی خاصی نداره  اف 35 هم سرعت خارق العاده ای در گریز از منطقه خطر نداره اگر ما تعداد کافی جنگنده رهگیر در پایگاه هایی در استان های سمنان، قم و... می داشتیم که در ناحیه فردو و در زمان حمله به حد اشباع برسن با یک تاکتیک درست و داشتن ابزارهای مناسبی چه در رزم هوایی نزدیک و چه با موشک های دوربردی مثل پی ال 15 یا آر 77 میتونستیم خسارت به دشمن وارد کنیم. طبیعتا در این رزم هوایی خسارت زیادی به خودمون وارد میشد ولی شکار ب 2 یا اف 35 ارزششو می داشت.

 

در مورد راندمان موشکی. راندمان دقیق موشکی ما چه بود؟ دیمونا رو زدیم؟ جنگنده های دشمن رو روی باند فرودگاه یا در مراکز اورهال زدیم؟ پدافند دشمن رو سرکوب کردیم؟ فرماندهان دشمن رو شکار کردیم؟ اصلا موشک اون قدرت غافلگیری و وارد کردن ضربه دقیق نیروی هوایی رو داره یا خیر؟ شدت ضربات و دقت وارد کردن آسیب ناشی از حملات موشکی ما کافی بود؟ به نظرم به قاطعیت میشه گفت در جواب همه پرسش های بالا بگیم خیر و حتی اگر جواب بله بود هیچ فرد عاقلی نمیاد تنها از یک راهکار استفاده کنه و دست خودشو از نظر گزینه های دیگه ببنده. هرچند قدرت موشکی و وارد اومدن ضربه به دشمن رو نمیشه کتمان کرد ولی در حد انتظار نبود.

 

در مورد پهپاد و... وقتی این ادعا شد که خود ما از جمله کشورهای پیشرو در زمینه صنعت پهپاد هستیم این انتظار میرفت که چه در تهاجم و چه دفاع در مقابل حملات پهپادی قوی باشیم ولی عملکرد ما زیر متوسط بود.قبل از شروع جنگ خود بنده پیشنهاد دادم که ما باید از سامانه های فالانکس و سیستم دفاع موشکی برد کوتاه برای دفاع نزدیک از سامانه های پدافندی و لانچرای موشکی و... در ترکیب با موارد دیگه ای مانند استتار، بالا رفتن تحرک، استفاده از پوشش های ضربه گیر در مقابل ضربات پهپادها و ریزپهپادها استفاد کنیم. طبیعی بود رادارها و سیستم های پدافندی با برد متوسط و بلند هدف دشمن خواهند بود ولی ما برای رادارهامون چیکار کردیم؟ برای سامانه های موشکی و پدافندی چی؟ در مورد رادارهای ایستا حتی زحمت اینکه اتاق فرماندهی و هدایت رو در دل خود رادار و در معرض حمله دشمن نزارن رو نکشیده بودند. حقیقتا در مورد سامانه های پدافندی و موشکی انتظار من چه در مورد تاکتیک های دفاعی و چه محافظت از سامانه های پدافندی و موشکی بیشتر بود و پیش بینی این مقدار از ضعف و بی برنامگی رو نداشتم. اون پیشنهاد سیلوپرتاب رو قبلا خودمم و طبیعتا افراد زیادی قبل از ما مطرح کردند و پیشنهاد درستیه.

از جنگ وکراین به کنار ما از قبل ترش و نزاع ارمنستان و آذربایجان سرکوب پدافند توسط پهپادهارو دیدیم و طبیعتا باید متوجه ضعف هامون میشدیم و اونهارو پوشش می دادیم.

 

 

 

ویرایش شده در تیر 4 توسط aminf14