نکته جالبش اشاره به استفاده از 7 فروند پهپاد مسلح اون هم در محدوده ی باقی مانده از شرق فرات و همزمان با عملیات کردها ضد داعش با پوشش هوایی ائتلاف آمریکایی است. خود شلیک موشک هم به منطقه عملیات آمریکایی ها از نکات جالب توجه هست. به هر حال به نظر حملات موشکی اخیر سپاه تنها از بعد نظامی قابل بررسی نیست ( که نقدهایی تنها از این بعد بهش وارد میشه ) بلکه حامل پیامی است سیاسی در مقابل افزایش فشارها به ایران در ابعاد مختلف خصوصا اقتصادی و همچنین روانی/عملیاتی و سیاسی و داخلی.

ظاهرا" موشکهای ذوالفقار و قیام شلیک شدند

حمله موشکی سپاه به مقر سرکردگان جنایت تروریستی اهواز در شرق فرات به گزارش سپاه نیوز؛ روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از هدف قرار دادن مقر سرکردگان جنایت تروریستی اهواز در شرق فرات در کشور سوریه با چندین فروند موشک بالستیک زمین به زمین ، دقایقی پیش توسط یگان موشکی نیروی هوافضای سپاه خبر داد. بر اساس اطلاعات اولیه دریافتی شمار زیادی از تروریست های تکفیری و سرکردگان جنایت تروریستی اهواز در این حمله موشکی به هلاکت رسیده و یا مجروح شدند. بنا براین گزارش ؛ اطلاعات تکمیلی متعاقبا به استحضار ملت شریف ایران خواهد رسید. http://www.sepahnews.com/images/970708/IMG-20181001-WA0000.jpg http://www.sepahnews.com/images/970708/IMG-20181001-WA0003.jpg http://www.sepahnews.com/images/970708/IMG-20181001-WA0006.jpg http://www.sepahnews.com/index.php/component/k2/item/6300-حمله-موشکی-سپاه-به-مقر-سرکردگان-جنایت-تروریستی-اهواز-در-شرق-فرات.html

بسم الله الرحمن الرحیم قسمت سوم ارباب حلقه ها در اواخر دهه 1950 سرهنگ بوید مفهومی کلیدی به نام چرخه تصمیم گیری یا حلقه OODA پایه ریزی کرد که فرایندی است که یک نهاد (فرد یا سازمان) به یک رویداد واکنش نشان می دهد. با توجه به این ایده، کلید پیروزی این است که قادر به ایجاد شرایطی باشید که بتوانید تصمیمات مناسبتری را سریعتر از حریف خود بگیرید. بوید این مفهوم را در فرآیند عملیات رزمی اغلب در سطح عملیاتی اعمال کرد. هم اکنون ازین مفهوم در دادرسی،تجارت، اجرای قانون ، ورزش و استراتژی نظامی استفاده می شود. این رویکرد، به چابکی بیشتر شما در برخورد با حریف انسانی در هر موقعیتی ، کمک می کند. این اولین تئوری موفق در مبارزه هوایی بود که بوید از تئوری انرژی - مانور پذیری و مشاهداتش در مورد مبارزه هوایی میان Mi-15s و F-86 Saber در کره پایه ریزی کرده بود. مشاهدات بوید او را به درک بیشتر از زمان واکنش انسان و تعبیر واژه O.O.D.A رساند.(مشاهده:observation، جهت‌گیری:Orient، تصمیم‌گیری:Decide، اقدام:Action) بوید سه عامل اصلی را که به موفقیت F-86 منجر شد شناسایی کرد: شیشه کانوپیF-86 بزرگتر از MiG-15 بود، و زمینه دید بیشتری فراهم می کرد. اگر چه F-86 بزرگتر و کندتر بود ولی مانور پذیرتر بود (به علت میزان رول بالا) در طول تحقیقات او متوجه شد که خستگی نیز یک عامل است. F-86 به طور کامل هیدرولیکی کنترل می شد ولی Mig 15 فاقد سیستم تمام هیدرولیک بود . در نتیجه خلبانان امریکایی می توانستند هواپیما را راحتر کنترل کنند، در حالی که خلبانان میگ باید سخت تر کار می کردند. بوید در پرواز های خود متوجه شد که هرچه داگفایت طولانی تر می شد، خلبانان میگ بیشتر خسته می شدند و زمان واکنش آنها تا زمانیکه خلبانان F-86 می توانستند هواپیمای خود را به موقعیت غالب برسانند، کاهش می یافت. به اندازه شیشه کانوپی میگ 15 نسبت به F-86 دقت کنید خلبانان امریکایی نسبت به میگ -15 برتری 10 به 1 را داشتند البته در اواخر جنگ با حضور خلبانان شوروی این برتری از بین رفت و تقریبا معکوس شد..هری هیلکر (طراح اصلی F-16) درباره تئوری OODA اینطور گفته است که : "زمان پارامتر غالب است. خلبانی که در کوتاه ترین زمان از حلقه OODA عبور کند، حاکم است که به شرایطی که قبلا تغییر کرده ، پاسخ دهد. " روش کارکرد حلقه OODA : بوید فرض کرد که تمام ارگانیزم های هوشمند و سازمان ها به یک چرخه پیوسته از تعامل با محیط خود ادامه می دهند. بوید این چرخه را به چهار فرآیند وابسته تقسیم کرد: مشاهده: جمع آوری داده ها با استفاده از حواس جهت گیری: تجزیه و تحلیل و تلفیق داده ها به منظور شکل گیری دیدگاه ذهنی خود تصمیم گیری: اقدامات لازم را مشخص کنید اقدام: بازیابی عملی تصمیمات البته، در حالی که این اتفاق می افتد، وضعیت ممکن است تغییر کند. گاهی اوقات لازم است که اقدامات برنامه ریزی شده را برای رفع تغییرات لغو کنید.حلقه‌ی OODA قرار نیست که مدلی خطی و ثابت باشد که از شما بخواهد مراحل را یکی بعد از دیگری پشت سر بگذارید. این حلقه انعطاف‌پذیرتر است. (بازخورد ) با این رویکرد، هر چقدر سریع‌تر از مراحل عبور کنید بهتر است. هدف این مدل این است که سرعت جهت‌گیری و تغییر جهت دادن را بر مبنای اطلاعات جدیدی که هر بار به دست می‌آورید افزایش دهد. شما باید این توانایی را پیدا کنید که خیلی آرام و مستقیم اطلاعاتی را که از مشاهده‌ی موارد به دست می‌آورید؛ تفسیر کنید و بدانید می‌خواهید با آنها چه کار کنید. حلقه کامل OODA وقتی این مراحل را با سرعت طی می‌کنید، فعال‌تر می‌شوید و می‌توانید از فرصت‌هایی که رقیبان‌تان از آنها بی‌اطلاع هستند استفاده کنید. بُوید این را «انجام عملیات درون حلقه‌ی OODA دشمن» می‌نامد. در اینجا رقیب شما خیلی آرام حرکت می‌کند و فقط به تغییراتی که در محیط اطراف می‌افتد واکنش نشان می‌دهد. برخلاف رقیب، شما بر موارد تهاجمی تمرکز می‌کنید، حمله می‌کنید و او را مجبور می‌کنید به حمله‌ی شما واکنش نشان بدهد. اینجا است که شما رقیب خود را وارد حلقه تصمیم گیری خود می کنید و اگر سریعتر حلقه خود را کامل کنید پیروز میدان خواهید بود. یکی از مهم‌ترین مشکلات تصمیم‌گیری در مرحله جهت گیری بروز می‌کند: همه‌ی ما رویدادها را با فیلتر تجربیات و ادراک خودمان می‌بینیم. بُوید مهم‌ترین مواردی را که بر دیدگاه ما تأثیر می‌گذارند، به این شرح توصیف می‌کند: سنت‌های فرهنگی عوامل ژنتیکی توانایی تجزیه و تحلیل کردن تجارب قبلی اطلاعات جدیدی که وارد می‌شوند. جهت‌گیری یعنی چطور موقعیت را تفسیر می‌کنید. این کار مستقیما به تصمیم‌گیری منجر می‌شود. بحثی که در اینجا مطرح می‌شود این است که وقتی ادراکات خود را بهتر بشناسیم و سریع‌تر به سمت واقعیت جهت‌گیری کنیم، می‌توانیم با سرعت بیشتر و بازدهی بالاتری در حلقه‌ی تصمیم حرکت کنیم. شما باید دائما در حال تغییر جهت باشید. همین‌طور که اطلاعات جدیدی در مرحله‌ی مشاهده به دست می‌آیند، باید به سرعت آنها را پردازش کنید و جهت‌گیری خود را بر مبنای آنها تغییر بدهید. بویدهمچنین تئوریزه کرد که سازمان های بزرگ مانند شرکت ها، دولت ها و یا ارتش با ساختار سلسله مراتبی ، دارای حلقه های OODA در تاکتیک، هنر عملیاتی ( operational art ) و سطوح استراتژیک هستند.علاوه بر این، وی اظهار داشت که سازمان های موثر، یک زنجیره فرماندهی بسیار غیرمتمرکز دارند که به جای استفاده از دستورالعمل های روش محور (method-driven orders )از دستورالعمل های هدف محور (objective-driven orders) استفاده می کنند تا توانایی ذهنی و توانایی های خلاقانه فرماندهان در هر سطح را مهیا سازد. بوید استدلال می کند که چنین ساختاری یک " سیستم ارگانیک" انعطاف پذیر ایجاد می کند که به سرعت خود را با شرایط هماهنگ میکند. با این حال، او اشاره کرد که هر سازمان بسیار غیرمتمرکز ، ناگزیر باید دارای، سطح بالایی از اعتماد متقابل و یک چشم انداز مشترک از تجربیات به دست آمده قبلی باشد. ستاد فرماندهی باید بداند که سربازان قادر به ایجاد یک طرح خوب برای انجام یک هدف خاص هستند و نیروها هم باید بدانند که ستاد آنها را بدون دلیل به اهداف خاص هدایت نمی کند. در سال 2003 ، این مفهوم در نشریه وزارت دفاع امریکا با عنوان "سلطه کامل: فرماندهی ... کنترل ... در عصر اطلاعات" توسط دکتر Dr. David S. Alberts و Richard E Hayes منتشر شد. سرگرد سپاه تفنگداران PJ Tremblay در پایان نامه خود با عنوان " شکل دهی و سازگاری: استخراج قدرت حلقه OODA" ، مقدمه ای عالی و خواندنی در مورد استفاده از حلقه OODA به عنوان یک مرجع در سطح تاکتیکی مبارزه نگاشته است. Tremblay واقعا از ایده های بوید در برنامه ریزی و اجرای یک حمله تاکتیکی فوق العاده موفق توسط یک گروهان پیاده نظام تقویت شده در افغانستان استفاده کرد. این پایان نامه در سال 2015 جایزه Colonel F. Brooke Nihart را کسب کرد که سالانه در دانشکده فرماندهی نیروی دریایی به پایان نامه های کارشناسی ارشد مطالعات نظامی که دارای بیشترین میزان دانش نظامی ، وضوح و ابتکار هستند اهدا میشود. در سال 2007، Robert Greene ، نویسنده حوزه استراتژی ، در پستی به نام "OODA و تو" درباره حلقه بحث کرد. او اصرار داشت که " این حلقه به شدت در هر نوع محیط رقابتی کارایی دارد: کسب و کار، سیاست، ورزش، حتی مبارزه ارگانیسم ها برای زنده ماندن"، و ادعا کرد که در ابتدا "از درخشش آن تحت تاثیر قرار گرفته است". پایان قسمت سوم #پ .ن : با توضیحاتی که جناب بوید از این مفهوم در غالب ساختار سلسله مراتبی و ایجاد یک "سیستم ارگانیک" بیان کردند ، با اندکی تفاوت در زمان دفاع مقدس توسط سپاه با عنوان مدیریت اقناعی صورت میپذیرفته : سردار «یعقوب زهدی» : روش فرماندهی در سپاه اقناعی بود. فرمانده کل سپاه، فرمانده قرارگاه‌ها و لشکرها را باید اقناع می‌کرد که این عملیات با جزئیات مشخص شده، انجام شود. بعد به یگان‌ها ماموریت می‌دادند که شما باید در این نقطه مستقر شوید؛ شاید یگان‌ها می‌گفتند که نه ما نمی‌توانیم در اینجا مستقر شویم و در موقعیت دیگری مستقر می‌شویم.در سپاه مسئله را طرح می‌کردند؛ آنقدر روی آن موضوع بحث می‌کردند که فرمانده لشکر قانع می‌شد و با فهم و درک خودش دست به عملیات می‌زد و می‌دانست که کسی این طرح را به او تحمیل نکرده است. وقتی فرماندهی بداند که به فهم خود عملیات را انجام می‌دهد، انگیزه‌اش بیشتر می‌شود. تحمیل در کار سپاه معنی نداشت.این فضا در سپاه وجود داشت که از فرمانده گروهان و گردان گرفته تا فرمانده قرارگاه همه احساس می‌کردند که می‌توانند نظر بدهند و شاید نظرشان رد یا قبول شود. اگر هم نظر یا طرحی را قبول کردند که انجام بدهند به آن اعتقاد دارند. این فضای فرماندهی سپاه بود. دانلود مدارک : پاور پوینت جان بوید در مورد Organic Design for Command and Control مقاله : سلطه کامل: فرماندهی ... کنترل ... در عصر اطلاعات پایان نامه PJ Tremblay_شکل دهی و سازگاری:استخراج قدرت حلقه OODA

با توجه به حضور ۷ پهباد مسلح وعدم ساقط کردنشون توسط آمریکا این حس شما مردوده ، بلکه حسه دیگه ای هست که آمریکاییها در جریان قرار گرفتند

این که بخش انتهایی راکت کاتیوشاست.

عرض بنده این بود که آرزوی دیدن همچین سیستمی را در سوریه دارم نه اینکه از ایران به آنجا انتقال دهیم توجه بفرمایید که روسیه عزم را جزم کرده که سیستم اس 300 را به سوریه تحویل دهد و قبلا هم سیستم بوک و پانیستر و ... تحویل شده است . اس 300 پی ام یو 2 ارای رادار هشدار زود هنگام و رله های ارتباطی و ... هست . نظر بنده استفاده درست از داشته ها هست این شکاف به هیچ عنوان پر شدنی نیست و اصل تحلیل بنده بر بقاپذیری بیشتر سامانه ها استوار هست و کارکرد بهینه سیستم در مقابل حملات با اتکا به روش استفاده از سیستمهای پسیو و ... (انجام عملیات سرکوب واقعا پیچیده میشه با این روش ) . در حال حاضر سیستمهای پدافندی سوریه حتی قابلیت تاکتیکی مناسبی هم ندارند ( اابته با توجه به پایش ماهواره های جاسوسی موفقیت این روش تضمین شده نیست منتها بدون راه چاره هم نیست ) در ایران تله های پدافندی از چند فرکانس کاری مختلف استفاده میشود که در آن واحد قابل جمینگ نیست و همزمان برای یک هدف جنگنده اخلالگر از موشکهای فروسرخ . راداری و نیمه فعال راداری و موشک آشیانه یاب استفاده میشود ( سیستم ما قابلیت تفکیک اهداف را دارد و فقط برای بعضی اهداف از این روش استفاده میشود مقایسه کنید با 20 موشکی که برای یک اف 16 شلیک شد ) . در کل این جمله رو از یکی از زبده ترین افسرهای پدافندی کشور شنیدم که اگه به هر طریق ممکن مختصات تقریبی هدف به سیستمهای از رده خارج هاگ هم داده بشه میشه مدرن ترین هواپیما ها رو با استفاده صحیح پاین کشید . بنابراین اهمیت سیستمهای پسیو و اپتیکی به همراه شبکه محور شدن پدافند از این نظر قابل برسی هست . در کلیپهای روسیه شاهد بودیم که موشک هواپرتاب بعد دیده شدن با یک تیر توپ پدافندی منهدم شد

حمله به شرق فرات حامی پیام های متعددی هستش. دفعه قبل ک روس ها به داعش در شرق فرات حمله کردن با تلفات بالا و تحقیر امیز شکست خوردن و عقب کشیدن. امریکا شرق فرات رو حوزه نفوذ خودش میدونه و اعلام کرده. اگر این حرکت حساب شده نباشه باید شاهد پاسخ امریکا بود.

احتمالا تصویر از همون مستند نیروی دریایی سپاه باشه، در اون مستند در کنار همین تصاویر، مراکزی از چند استان دیگه هم نشان داده شد تقریبا به همین ترتیب که در واقع مجموعه های اقماری قرارگاه پدافندی بودند به نظر. در این مورد هم مراجعه برای صحبت در رابطه با رصد شناورهای آمریکایی در خلیج فارس بود که مسئول مربوطه توضیح داد و پرنده هایی که در سواحل امارات و عربستان و قطر در حال پرواز بودند را اشاره کرد که از پایگاه های فرامنطقه ای و منطقه ای در حال گشت زنی بودند. نکته دیگه لیست روزانه رصدها بود که با مشخصات ریزتر و جزییات در یک صفحه پرینت شده اون کنار نمایش داد به مراتی که توش اگر اشتباه نکرده باشم اف-22 هم بود به همراه ده ها پرنده متفاوت دیگه. هر چند خب رهگیری در شرایط عادی چیز عجیبی نباید باشه.

خیلی از دوستان آرزو دارن که باور یا سوم خرداد و ... را به سوریه منتقل کنیم ولی من آرزوی همچین مرکزی رو دارم البته حضور سیستمی مثل رادار کیهان که متحرک هم باشه الزامی هست این رادارها با توجه به برد بلندی که دارند هرچند بصورت 2 بعدی و در باند Hf کار میکنند ولی قابلیت مشاهده ریز پرنده ها و حتی استیلث را هم دارند و با توجه به سرعت کافی در استقرار و ... هدف قرار دادنشون هم کار سختی هست (البته 2 یا 3 عدد لازم هست ) و امکانات خیلی زیادی در خدمت پدافند قرار میده و اگه اس300 هم تحویل بشه میشه یا تعریف دوباره رینگهای پدافندی یه محدوده رو بصورت تقریبا کامل پوشش داد که اتفاقا بهترین روش برای محافظت از اس300 ها هم هست وگرنه شکار یه اس300 در جایی که رینگ میانبرد و کوتاه برد با پشتیبانی رادارهای پیش اخطار مناسب و شبکه شده نباشد بسیار آسان است ( استقرار فیبر نوری و .... در محیطی اندازه یک استان و ایجاد یک مرکز پایش کار سختی نیست )

در مراسم رژه 31 شهریور امسال یک لانچر 3 فروندی(6 فروند در حالت فول لود)جدید به نمایش گذاشته شد. به نظر میرسه که پای موشک فکور هم به پدافند هوایی باز شده. خودروی حامل پس از گذشتن صیاد2(که استتار متفاوتی هم داشت)و قبل از عبور رادار هاوک متحرک سازی شده, از مقابل جایگاه عبور کرد. صیاد2: کاملا مشخصه که طول کنیستر ها کوتاه تره و حتی فرمشون هم متفاوته. کنیستر صیاد2 از بالای جک جلویی عبور کرده در حالی که این یکی حتی به نزدیکیش هم نرسیده. صیاد3: سامانه تلاش 1 مخصوص ارتفاع پست و متوسط ، سامانه تلاش 2 برای ارتفاع متوسط به بالا و سامانه تلاش 3 برای ارتفاع بسیار بالاست. http://khabarfarsi.com/ext/10387365 وی در پایان تاکید کرد: تلفیق سامانه‌های تلاش 1 و 2 و 3، با سامانه اس‌200، این قابلیت را به قرارگاه پدافند هوایی می‌دهد که بتواند انشاءالله هرگونه هدف متخاصم احتمالی را سرنگون و در جای خودش سرکوب کند. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/340876/تست-موفق-سامانه-تلاش3-در-ارتفاع-بالا

درود به دوستان گرامی واضح است که غرب از ایران به عنوان وسیله ای برای تداوم تامین بودجه های افسانه ای که در جنگ سرد داشتند استفاده می کند و اهداف fund-riding دارد. اما در این امر کامل موفق نبوده زیرا در دوره اوباما بودجه ها به قدری به فنا رفت که ترامپ با بودجه بالای 700 میلیاردی که تصویب کرد حداقل یک سال زمان نیاز دارد تا ارتش خود را بازیابی بکند هر چند همین میزان باقیمانده قدرت آن هم کم نیست. با تبلیغات فراوان اعلام می کنند که با کمک چین (!!!) تامکت های ایران ارتقاء یافته اند و .... و باید F-35 ها را بفرستیم که از متحدین ما حفاظت بکنند و قبلا هم F-22 را در امارات مستقر کرده بودند. اما آنچه رسما دولت ایران رونمایی کرده تنها یک نمونه تامکت احتمالا به شدت صدمه دیده بوده که بازیابی شده و رنگ آمیزی متفاوتی شده است (F-14AM). این درست است که تامکت پلتفرمی جا دار و در صورت ارتقاء ایده آل برای ماموریت های برتری هوایی است اما اینکه اراده ای (==بودجه) اصولا وجود داشته باشد که نیروی هوایی ارتش ایران از حالت یک نیروی زمینی خارج بشود و یا نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مطابق تعریفش به جنگنده های با قابلیت پرواز در ارتفاع بالای 80 هزار پا و مهمات خاص این ارتفاع تجهیز شوند برای من اثبات نشده است و فقط طی 30 سال بعد از جنگ حرفش زده شده است. حتی اگر امروز روسیه به ما 200 فروند سوخوی 35 را مجانی هدیه بدهد معلوم نیست که به اندازه کافی برایشان امکانات زمینی داشته باشیم. ساخت شیلتر و تونلهای ارتباطی زیر زمینی و انبارهای حفاظت شده و هنگر و پارکینگ که دیگر تکنولوژی خاصی نمی خواست که در کشور من نباشد. عینا برای هوانوردی تجاری هم همین است. همه نقشه های فرودگاه امام (آریامهر سابق که قرار بود کپی فرودگاه عظیم جان اف کندی باشد) از 45 سال پیش آماده و موجود است اما فرودگاه تکمیل نشد تا ما از یک درآمد 20 میلیارد دلاری محروم شویم و جاده ابریشم هوایی از امارات عبور بکند بطوری که اگر 400 فروند هواپیمای برجامی به ایران می رسید قادر به پارک کردن آنها در فضای باز هم نبودیم و بدطوری آبرو ریزی می شد. همین الان سر جای پارک دعوا است و چندین مورد تصادف روی زمین بین هواپیما ها رخ داده است. 40 سال است که توسعه زیر ساخت هوانوردی کلا متوقف و منحصر به ساخت فرودگاه های کوچک بدون مشتری در نقاط مناسب برای فرود تکاور و نه مسافر شد. اول انقلاب می گفتند که اینها بلند پروازی طاغوت است و تجمل و امروز هم .... همانطوری که در گزارش گیلمور دیدید خلبان F-35 دچار مشکل انفجار اطلاعات است و اگر مثل تامکت یک افسر RIO به این هواپیما افزوده می شد بسیاری از مشکلات اینچنین کاهش می یافت. از نظر علمی سرعت تغییر و بهبود تکنولوژی های ضد رادار گریزی بسیار بیشتر از سرعت تغییر و بهبود در پلتفرم های رادار گریز هست و بنابراین حتی برای کشوری مثل ایران (با بودجه تحقیقات صفر یا کمتر از 0) امروز تکنولوژی سیستم مخابراتی کوانتومی در فاصله 100 متری موجود است و دور نیست که در زمان خدمتی این رادار گریز ها به رادارهای کوانتیک هم دست پیدا بکند. هر چند که همین الان هم لیدارها و رادارهای باند L و ... می توانند این جنگنده های رادار گریز را ردیابی بکنند. در مورد اینکه دوستان فرموده بودند که تامکت و موشک فکور آن قادر به رهگیری F-35 از فاصله مناسب نیستند باید به عرض برسانم که در پست قبلی در همین تاپیک به امکان استفاده از رادارهای باند L در تامکت اشاره کرده بودم تصویرش را هم گذاشته بودم. باید بگویم این رادار ها بر روی موشک فکور هم قابل پیاده سازی است و تنها فرقش این هست که از رادار باند ایکس ارزانتر هستند. با یک کارت پردازشی خوب درون موشک و یکی هم درون هواپیما امکان رهگیری وجود دارد. اگر اراده ای برای ارتقاء وجود داشته باشد. درون بدنه تامکت جای کافی برای نصب چند رادار باند L که از هزینه و تکنولوژی به مراتب ساده تری نسبت به باند X موجود برخوردارند وجود دارد و اگر علاقه ای به دستکاری درون تامکت به دلیل اینرسی کاربران وجود ندارد، می توان به سادگی دو پاد باند L ارزان قیمت و دو تیر فکور را به تامکت لود کرد. رادارهای باند موج بلند درون پادها می توانند جنگنده پنهان کار برای باند موج کوتاه دشمن (مثلا F-22) را در یک Resolution-Cell خوب رهگیری کنند و با استفاده از دیتالینک موشک فکور را به نزدیکی هدف ارسال کنند. اینجا است که خود موشک می تواند از انواع سیکر جدید استفاده بکند تا با دقت مناسبی به هدف برسد. موشک فکور به کل ساخت داخل است و خیلی راحت می شود یک سیکر اپتیکی مبتنی بر پردازش تصویر و یا رادار ساده ارزان باند L را به آن افزود تا فکور خود را به نزدیکی پنهانکار رسانده و ... . بر خلاف پلتفرمهای بر پایه اسپارو مثل آمرام روی پوسته بدنه و بالکهای فکور می شود آنتنهای مناسبی پیاده کرد تا بهترین گین را برای باند موج بلند داشته باشند. تنها فرقش با فکور اصلی این هست که ارزانتر خواهد بود. البته حامل فکورها می تواند هواپیمای دیگری باشد مثلا یک فطرس تا مداومت پروازی تامکت بیشتر گردد. حتی اگر قرار باشد که نبرد هوایی هم نداشته باشیم یا موشک فکور اینقدر گران باشد که نیروی هوایی نتواند با صرفه جویی در بودجه محدود خود آن را بخرد. وجود یک پاد رادار باند L می تواند فاصله F-35 تا تامکت را به خوبی مشخص بکند و دست کم از هدف قرار گرفتن تامکت به صورت غافلگیری توسط F-35 ها جلوگیری کرده و با اقدامات تاکتیکی کاری کرد که پنهان کارها یا به اهداف خود نرسند یا به پایگاه خود.

کیهان تهران خبر یورش پهپادی جدیدی از سوی مقاومت یمن به فرودگاه بین المللی دوبی را منتشر کرده و ادعا نموده پروازهای این فرودگاه متوقف شده است.

همیشه در مورد اولویت و بودجه دهی به صنایع دفاعی بحث می شود ولی نیاز هست کمی جدی تر قضیه دیده شود و نظریات به چالش کشیده شود برای همین فرض می کنیم بودجه دفاعی 100 واحد است ، برای تخصیص بودجه چه طور عمل کرده و بودجه گذاری می کنید؟ فرض کنید حقوق پرسنل از منبع دیگری پرداخت می شود. نیروی موشکی نیروی پهبادی پدافند هوایی نیروی هوایی نیروی زرهی تجهیزات پیاده پدافند غیرعامل ارتش سایبری نیروی دریایی ------------ وقتی بخوای بودجه بدی سخته اگر بخواهیم به هرکدوم 10 درصد هم بودجه بدیم 80 درصد بودجه میره بخواهیم اولویت بدیم 1- نیروی موشکی ( بخش تحقیقات، رسیدن به فضا و تقابل با سیستم های ضد موشکی و لیزری - امکان زدن ماهواره ها ) 2- نیروی پهبادی ( عملیاتی کردن و ایجاد یک نیروی هوایی قوی از پهبادها با قابلیت نزدیک شدن به نسل ششم و جنگنده های بی سرنشین) 3- پدافند هوایی ( بهبود تحقیقات وسیستم های شناسایی و جنگ الکترونیک و رسیدن به فناوری رادرهای هوایی و پدافند هوا پایه ) 4- تجهیزات پیاده ( مهمترین بخش بهبود آموزش نیروی پیاده و تغییر نگرش به جنگ ) 5- ارتش سایبری ( بهبود سیستم ها و تدوین سیاست های قوی جهت امکان ضربات سخت یا جمع آوری اطلاعات) 6- نیروی هوایی ( توسعه تحقیقات و تولید موشک های بروز، بهبود نیروی هوایی حداقل با دوسطح جنگنده مشابه اف 18 و اف 14 برای درگیری سبک و بمباران ها، و سطح برتری هوایی، بهبود زیر ساخت های فرودگاهی و هوایی بویژه در تدوین مجدد دروس آموزشی خلبانان ) 7- نیروی دریایی ( توسعه ناوگان سطحی و رسیدن به اقیانوس اطلس، ساخت زیردریایی ) 7- بهبود شرایط پدافند غیر عامل بویژه در جنگ سایبری و حملات الکترونیک ( این بخش تو همه بخش های قبل باید دیده بشه ) 8- بخش زرهی ( توسعه سیستم های محافظ زرهی فعال و نیمه فعال، ایجاد حداقل بخش زرهی برای تهدیدات منطقه ای ) بقدری جای خالی زیاد است که خودم برام سخته بودجه تعریف کنم تنها ایده ای که دارم تعریف سه پروژه و تمرکز برای تقویت و تکمیل سه پروژه و بقیه 5 درصد با تمرکز بر تحقیقات سه پروژه خودم رو اینطور تعریف کردم 1- ساختت جنگنده-پهباد نسل ششم مبتنی بر بی سرنشین و هوشمند بودن به همراه موشک های مورد نیاز 20 واحد بودجه 2- تغییر و اصلاح آموزش نیروها و تهیه دروس جنگی مبتنی بر اصول کاربردی در جنگ و روشهای نوین امروزی 20 واحد بودجه 3- توسعه توان جنگ الکترونیک و رسیدن به سه کشور برتر در دنیا 20 واحد بودجه بقیه بخش ها 5 درصد با تمرکز بر تحقیقات و پروژه های خط شکن

هزینه ساختار رو که بخش اعظمش رو برادر پوتین ایشالاه تقبل میکنه به همراه تجهیزات( و در آینده 100 برابرش رو از مستعمره جدیدش دریافت خواهد کرد ) میتونه یک الگوی ساده تر از ساختار پدافندی ما در مناطق مهم باشد ( بنابراین پروسه ایجاد آن کاملا تعریف شده هست ) دقیقا همینطور هست بنابراین نباید این فرصت از دست برود و از فرصت بوجود آمده نهایت استفاده رو کرد از واقعیت هیچ وقت نمیشود فرار کرد اینکه سوریه پدافند هواپایه ندارد بسیار بد است . رزم شبکه محور هم به نظر این حقیر با الگو گیری از تله های پدافندی ایران در یک محیط مشخص (در حد 200 کیلومتر مربع ) در سوریه امکان پذیر هست که میتونه شروعی باشه برای گسترش این شبکه البته با توجه به نداشتن پدافند هواپایه باید از رادارهای تمام متحرک برد بلند hf یا vhf استفاده کرد به طوری که همپوشانی داشته باشند و در فاصله ای قرار بگیرند که طعمه راحتی نباشند .و بازوی دوم هم باید سیستمهای پسیو و الینت باشند و بازوی سوم نیز سیستمهای اپتیکی برد بلند . این 3 سامانه باید وظیفه کنترل آسمان رو داشته باشند و بصورت آنلاین اطلاعات رو به مرکز پایش بدن ( توجه داشته باشید در یک محیط محدود هستیم ) . در صورت بروز حمله سیستمهای پدافندی و رادارهای آنها هم وارد مدار شده درگیر شوند و بلافاصله به مکان جدیدی بروند اگر این روش را پیش نگیریم اس300 هیچ توانی به قدرت پدافندی سوریه اضافه نخواهد کرد و طعمه آسانی برای سیستمهای ضد رادار خواهند بود منظور من بیشتر کاری هست که باید انجام شود نه روش انجام و انتقال تجهیزات

نکته اینجاست موساد اگر اطلاعاتی داشته باشه اون را نمیده با عکس گوگل ارث دست نتانیاهو تا باهاش معرکه بگیره برای مستمعان یک جلسه عمومی، مثل اون لپ تاپ کذایی پرونده ای درست میکنه از طریق نهادهای تخصصی که مجبور باشیم برای رفع اتهام سالیان سال تهمت و تحریم و در نهایت بازرسی و فشار را تحمل کنیم تا ثابت کنیم چیزی که غربی ها دارند روش مانور بدند نیست. در این مورد هم قطعا اطلاعاتی داره و خواهد داشت که به وقتش ازش علیهمون استفاده میکنه و خواهد کرد و شاید حالا هم داره میکنه که اگر تیزبین باشیم همین الان هم اثراتش قابل مشاهدست ولی نه به دست نتانیاهو و در مجمع عمومی و با عکس گوگل ارث و عکس سردر خیابان ماهر تورقوزآباد! اینجا هم دو مورد قابل تفکیک هست. در اینکه موساد قدرتمند هست ( مگر امکان داره سازمانی با این گستره از امکانات مالی/ابزاری/انسانی/تجربی و دسترسیها و ارتباطات با قویترین سازمانهای اطلاعاتی جهان و فقط در یک مورد بسیار زیاد نفوذی ایرانی و خودی در همین ایران خودمون که از: به خاطر دشمنی با این کشور، تا پول و حتی یک ویزای ساده حاضر به ترور، لو دادن، نفوذ، انتقال اطلاعات و ... هستند ضعیف باشه؟ اون هم در برابر کشوری که تقریبا چندین و چند سازمان اطلاعاتی علیهش از منطقه ای گرفته تا فرامنطقه ای دارند فعالیت میکنند و شاید حتی اشتراک اطلاعات و منابع انسانی و ابزاری و تجربی هم دارند ) و ضرباتی به ما زده و میزنه و خواهد زد شکی نیست. ولی در اینکه این نمایش مسخره نتانیاهو یک معرکست و باید تمسخرش کرد و بهش خندید و اوج رذالت یک فرد را در رابطه با یک کشور به خاطر کارت سبزهایی که در اختیارش هست و برای همین جهان و رسانه ها و افکار عمومی را به بازی گرفته نشون داد و اکسپوزش کرد هم هیچ شکی نیست. این حق ایرانیان هست که در قالب عوامگرایی ای که نتانیاهو باهاش لودگی میکنه و در همون سطح مسخرش کنند و حق و وظیفه نهادهای اطلاعاتی که حواسشون به کار اصلی ای که موساد و امثالش دارند میکنند باشه.

با سلامی دوباره خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ؛ بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش دوازهم) تسلیحات ویژه پیاده نظام (آتش افروزها) Flammenwerfer 35 : شعله پرتاب کن فلامن ورفر-35 ، اولین سلاح ویژه و خاص نازی هاست نازی ها است که در این پست آن را مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح تولید سال 1935 در کشور آلمان است و با هدف پاکسازی سنگرها ، ترانشه ها (کانال ها ) و ساختمان ها تا فاصله 25 متری ساخته شده است. از تعداد ساخته شده از این سلاح مورد استفاده ارتش رایش اطلاعات دقیق کسب نکردم ، اما این سلاح تا سال 1941 که نسخه بروزتری از آن ساخته شد ، در خط تولید قرار داشت. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Flammenwerfer_35 Flammenwerfer - 41 : دومین سلاح غیر متعارف مورد بررسی در این پست ، سلاح آتش افروز و شعله پرتاب کن فلامنورفر-41 ، شعله ور استاندارد ارتش رایش بود که در سال 1941 ساخته شد. این سلاح که پس از مشخص شدن ناکارآمدی فلامنورفر-35 در سرمای شدید روسیه ساخته شده بود ، نسبت به سلف خود ، در یخبندان روسیه کارنامه بهتری از خود برجای گذاشت. علی رغم استفاده گسترده نیروهای پیاده ورماخت و اس اس از این سلاح ، متأسفانه آمار دقیقی از تعداد تولید شده از این سلاح در دست نیست. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://www.militaryfactory.com/smallarms/detail.asp?smallarms_id=718 Einstossflamennwerfer-46 : لانچر یکبار مصرف و قابل حمل توسط نفر آینستوس فلامنورفر-46 ، سومین سلاح غیر متعارف نازی هاست که در این پست به بررسی آن می پردازیم. این سلاح تولید سال 1944 در کشور آلمان است. از آمار تولید شده از این سلاح اطلاع دقیقی در دست نیست. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Einstossflammenwerfer_46 Abwehrflamennwefer-42 : آخرین سلاح آتش افروز ورماخت است که در این پست به معرفی آن می پردازیم. شعله های دفاعی 42 ، در واقع نسخه کپی شده ای از مین های FOG-1 روسی بود که در سال 1941 و در خلال عملیات بارباروسا با آن مواجه شده بودند. این سلاح ها ، با فواصل مشخص در دو سوی جاده ها ، سواحل ، اطراف فرودگاه ها و مناطق احتمالی فرود چترباز ( و عموما در پناه سیم های خاردار ) کارگذاشته شده بودن تا در زمان عبور دشمن ، از راه دور ( بوسیله tripwires و یا وسائل دیگر ) جهنمی واقعی را برایشان فراهم کنند. از آمار تولید این سلاح ها اطلاع دقیقی در دسترس نبود. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Abwehrflammenwerfer_42 ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به پایان یافتن بررسی آتش افروزها ، انشاء الله در پست بعدی سایر تسلیحات نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

ظاهرا تمامی آتشبارهای خریداری شده بطور کامل تحویل شده ( 30مرداد 1395 شمسی ) بالطبع تحویل چهارمی یا پنجمی در سوریه روی کاغذ منتفی هست مضاف بر آن ، اجمالا" ما به هر "پرکاهی " باید متوسل شویم که سخت افزار رزمی مورد نیاز رادر شبکه دفاعی خودمان استفاده کنیم ، این تحلیل های اس-300 یا باور373 در سوریه ، در مقیاس ما ( حداقل فعلا" ) نیست .. وزیر دفاع: اس 300 به طور کامل تحویل ایران شد هم روسها و هم مقامات تل آویو اطلاع دارند که برای گسترش نفوذ در آینده سوریه و بالطبع منطقه مدیترانه ( که هم برای ناتو و هم برای روسها پراهمیت هست ) از همین حالا باید دست به کار شوند ، در نتیجه سرنگونی فنسر یا IL-20 روسی بیشتر بهانه ای است برای افزایش توان مانور دیپلماتیک در این منطقه با چاشنی قدرت نظامی ، طبیعتا" هر دوتا حوزه نفوذی برای خودشون تعریف کردند و به اصطلاح دارند "کیک سوریه " را تقسیم میکنند ( آزاد گذاشتن دست روسها در سوریه در مقابل تضمین توقف تحرکات احتمالی ایران، حزب ا.... و احتمالا" تصمیم گیری های غیر قابل پیش بینی اسد ) البته آمریکا و ناتو این وسط ساکت نمی نشیند و بطور قطع وارد صحنه میشوند . اول ، لبنان از 1982 به این طرف بعنوان یک منطقه "حائل" تعریف شده ، در نتیجه بالانس قدرت ایجاب میکند که این کشور نظیر "شهر برلین " در جنگ سرد ، به پل ارتباطی غیر نظامی میان کشورهای متخاصم تبدیل شود ( که این هم خوب هست و هم فاجعه که باید در جای خودش بررسی شود ) دوم ، واحدهای سیاسی که زیرساختهای نظامی مناسب نداشته باشند در کشاکش بازی قدرت تبدیل به " آلت دست " میشوند که لبنان یکی از واضح ترین نمونه هاست . اگر قدرت نظامی حزب ا... را کنار بگذاریم ، لبنان صرفا" از یک نیروی پلیس مسلح به تسلیحات سنگین ( و نه یک ارتش کلاسیک ) بهره می برد . چیزی به اسم پدافند سازمان یافته یا از ان مهم تر ، نیروی هوایی ( حتی به شکل فرمالیته و ظاهری ) علی الحساب وجود ندارد . روسها بخوبی اطلاع دارند که تحویل جدی ( و نه ظاهری و در اخبار ) اس-300 به سوریه یعنی اعلان جنگ به اسراییل ، مگر اینکه توافق پشت پرده ای بین دو رفیق شفیق ( پوتین - نتانیاهو ) وجود داشته باشد که اس-300 به شکل ظاهری به ارتش سوریه تحویل شود ولی در کنترل عملیاتی روسها باقی بماند تا شائبه مترسک بودن حضور اس-400 برطرف شود ( با توجه به عدم عکس العمل این سیستم در پاسخ به حملات هوایی IAF ) در یک کلام ، ما شاهد یک بازی قدرت پیچیده در منطقه هستیم که 4 فقره عنصر قدرت ، شامل قدرت نظامی ،قدرت اقتصادی ، قدرت رسانه ای و دیپلماتیک به شکل زنجیر وار ( و نه جدا از هم ) دارند عمل میکنند .

زره پوشهای رزمی پیاده نظام در بحران ادعای شبه نظامیان حوثی در انهدام نفربر پیاده نظام ارتش سعودی صنعا : 7 سپتامبر 2018 ، شبه نظامیان حوثی ادعا می کنند که حداقل یکدستگاه نفربر رزمی پیاده نظام M2 Bradley نیروی زمینی ارتش سلطنتی سعودی را در استان نجران مورد هدف قرار داده و منهدم نموده اند . رسانه های منتسب به شبه نظامیان حوثی ، روز پنج شنبه مدعی شدند ، درجریان یک شبیخون که در امتداد مرزهای جنوبی این کشور با عربستان سعودی صورت پذیرفته ، حداقل یک دستگاه نفربر برادلی نیروی زمینی سعودی مورد هدف قرار گرفته است ، با این حال به سختی میشود از تصاویر منتشره ، آسیب ادعایی را استنتاج نمود . یادآوری می شود که شبه نظامیان حوثی بارها در طول مرزهای مشترک با عربستان ، دست به حملات پراکنده ای با استفاده از جنگ افزارهای ضد زره پیشرفته ای زده اند که طبق ادعای منابع مختلف ، منبع تهیه این تسلیحات ، جمهوری اسلامی ایران است . از ابتدای بحران یمن تاکنون ، درگیریهای مسلحانه پراکنده ای میان حوثی ها و واحدهای منظمی از ارتش سلطنتی سعودی در حاشیه جنوبی استان های نجران ، جیزان و اسیر رخ داده که به اعتقاد برخی ناظران ، پاسخی به مداخله نظامی سعودی و متحدانش در یمن بشمار می آید . نفربر رزمی پیاده نظام M2 Bradley در شمار خودروهای شنی دار رزمی طبقه بندی میشود ماموریت اصلی آن ، جابه جایی پیاده نظام مسلح در میدان نبرد ، پشتیبانی رزمی از عناصر پیاده ، اجرای عملیات ضد زره بر علیه واحدهای زرهی متخاصم و خودروزهای زره پوش دشمن است . این زره پوش رزمی از سه خدمه شامل فرمانده ، تیرانداز و راننده بهره می برد و می تواند شش سرباز کاملا مسلح را با خود حمل کند . جنگ افزار اصلی این زره پوش رزمی که محصول شرکت ATK Ammunition Systems ( قبلا" Boeing Ordnance) محسوب میشود ، یک قبضه توپ تک لول زنجیری بوشمستر M242 است که از یک سیستم خوراک دهنده دوگانه با قابلیت پایش از دور استفاده می کند . بر اساس ادعای شرکت سازنده ، نرخ شلیک استاندارد این توپ 200 تیر در دقیقه است که که می توان آن را بصورت اختیاری ، به 500 تیر در دقیقه هم رساند . علاوه براین ، یک قبضه تیربار 7/62 م.م M240C هم محور توپ اصلی و درسمت راست آن نصب شده است . حفاظت زرهی نفربر رزمی پیاده نظام M2 از یکسری صفحات زرهی آلومینیومی به هم جوش داده شده تامین میشود که برای افزایش امنیت خدمه ، زره مورد استفاده در قوس جلوی این خودروی زرهی ، ترکیبی از آلومینیوم و فولاد را بخود می بیند . این بخش ، می تواند با در برابر پرتابه هایی تا کالیبر 14.5 م.م مقاومت کرده و در صورت تجهیز به زره های واکنشی ، پرتابه هایی راکتی نظیر RPG را نیز دفع نماید . برای حفاظت از خدمه در برابر مین های ضد تانک نیز بخش تحتانی این زره پوش با صفحات فولادی تقویت شده است . در حال حاضر ، نیروی زمینی ارتش سعودی در مجموع 400 دستگاه نفربر زرهی M2A2 را در سازمان رزم خود مورد استفاده قرار میدهد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

"فاتح مبین" معرفی نسخه جدیدی از موشکهای بالستیک ساحل به دریا از صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران تهران : وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران ، روز دوشنبه ، آخرین گونه تولید شده از خانواده موشکهای بالستیک "فاتح" را طی مراسمی رسمی ، رونمایی نمود . وزیر دفاع ایران ، امیر سرتیپ حاتمی ، در حاشیه این مراسم ، اعلام نمود که طراحی این موشک جدید بطور کامل در داخل انجام شده ، ویژگی های منحصر بفردی نظیر سرعت بیشتر ، رادارگریزی و نقطه زنی را در اختیار واحدهای بکارگیرنده ، قرار خواهد داد . به گفته تحلیلگران نظامی ، گزارشاتی در دست است که نشان میدهد ، تست این موشک جدید با موفقیت انجام شده است . براساس اطلاعات منتشر شده در رسانه های داخلی ایران ، موشک جدید که با شناسه "فاتح مبین ( Bright Conqueror) شناخته می شود ، در رده موشکهای بالستیک کوتاه برد قرار می گیرد که محدوده ای برابر با 500-300 کیلومتر را زیر پوشش آتش خود قرار می دهد . به گفته وزیر دفاع ایران ، تست این موشک جدید نشان میدهد که جمهوری اسلامی ایران ، همچنان به آنچه که تقویت توانایی های دفاعی خوانده میشود، ادامه خواهد داد . وی در جریان مراسم رونمایی ازاین موشک جدیدچنین گفت : " همانطور که به ملت ایران قول داده بودیم ، از هیچ تلاشی برای تقویت توانایی های موشکی نیروهای مسلح دریغ نخواهیم داشت و بطور قطع توانایی های موشکی جمهوری اسلامی ایران ، به شکل مستمر تقویت خواهد شد . صنعت دفاعی پیشرفته و هوشمند ، کشور را در حفظ صلح و ثبات کمک خواهد کرد و امروز دشمنان ، از قدرت دفاعی ما بطور کامل آگاهی دارند " درجریان یک رزمایش از قبل اعلام نشده توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در هفته نخست ماه اوت سال 2018 در منطقه عمومی تنگه هرمز برگزارشد ، یک گونه جدید ازموشک بالستیک ضد کشتی با شناسه Fateh-100 Mod 3 از پایگاه موشکی این نیرو در بندر جاسک واقع در جنوب شرقی این کشور بسوی هدف تعیین شده شلیک گردید . به گزارش فاکس نیوز ، این موشک دربردی که گفته میشود بیشتر از 100 مایل محاسبه شده ، در مسیر پروازی مشخص در امتداد تنگه هرمز مورد آزمایش قرار گرفت . این آزمایش ، نخستین تست موشکی جمهوری اسلامی ایران پس از یکسال و اولین آزمایش موشک فاتح از مارس 2017 بشمارمی آمد که در صورت موفقیت در انهدام هدف ، بطور قطع ، گونه ناشناخته ای از خانواده فاتح بشمار می آید . به گفته سخنگوی مرکز مطالعات استراتژیک و مطالعات بین المللی برنامه های دفاع موشکی ، در سال گذشته میلادی حداقل دو تیر موشک فاتح به اهداف شناور در 155 کیلومتری بندر جاسک شلیک گردید ، که حداقل یکی از این موشکها پس از عبور از مجاورت هدف شناور ، به درون دریا سقوط نمود ، موشک دوم که به فاصله 24 ساعت پس از این آزمایش ناموفق شلیک شد ، موفق گردید تا هدف مورد نظر را با موفقیت مورد اصابت قرار دهد . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، فاتح مبین ، تنها موشکی نیست که در سال جاری میلادی از آن رونمایی گردید ، در آوریل 2018 ، جمهوری اسلامی ایران ، در جریان روز ارتش ، از یک موشک کروز جدید ناشناخته نیز رونمایی نمود . این موشک که بوضوح ، شناسه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را بر روی بدنه خود داشت ، به "بالکهای " های شبکه ای به شیوه جنگ افزارهای آمریکایی مجهز بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم :     معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش دهم) ضد زره های پیاده نظام (بخش اول)     Panzerbuchse 39 : تفنگ ضد تانک 7.92 میلی متری ساخت آلمان نازی ، پانزر بوخسه 39 ،( که به اختصار PzB 39 به معنای تفنگ شکار تانک مدل 39 نامیده می شود) اولین سلاح ضد زره نازی ها است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح تولید سال 1940 در کشور آلمان است که پس از ایجاد یکسری تغییرات و بروز رسانی ها بر روی PzB-38 (محصول 1917) تولید گردید. از این سلاح نزدیک به 40.000 قبضه تولید شد و در اختیار واحدهای مختلف نیروی زمینی ورماخت قرار گرفت.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Panzerb%C3%BCchse_39     Wz.35 anti-tank rifle : تفنگ ضد تانک 7.92 میلی متری ساخت لهستان ، دبلیو زد - 35 ، دومین سلاح ضد رره نازی ها است که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم. این سلاح تولید سال 1935 در کشور لهستان است و پس از اشغال لهستان توسط ارتش نازی ، خط تولید این سلاح برای سرویس دادن به ورماخت ؛ همچنان فعال باقی ماند. از این سلاح در مجموع نزدیک به 4.000 قبضه تولید شد و در اختیار واحدهای مختلف نیروی زمینی ورماخت قرار گرفت.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Wz._35_anti-tank_rifle     Solothurn S-18 /1000 : تفنگ ضد زره و آنتی متریال  20 میلی متری ساخت سوئیس ، اس-18 / 1000 ، آخرین سلاح ضد زره نازی ها است که در این پست مورد بررسی قرار می دهیم.  این سلاح تولید سال 1940 در کشور سوئیس است. علاوه بر ارتش نازی ، این سلاح در سازمان رزم کشورهای بسیاری مورد استفاده واقع شده که ارتش های پادشاهی ایتالیا ، جمهوری چین ، هلند ، مجارستان ، فنلاند و ... از آن جمله هستند.         http://www.military.ir/forums/topic/18304-%D8%B6%D8%AF-%D8%B2%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%B3%DB%8Csolothurn-s18-100-s18-1000-and-s18-1100-anti-tank-rifle/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های ضد زره  نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم :     ممنون از اطلاعات جالبی که ارائه کردبد  :rose:  :applause:  :applause:       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش هشتم) تیربارهای پیاده نظام (بخش دوم)     MG 13 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 13 ، اولین تیربار آلمانی است که در این پست مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح تولید سال 1930 می باشد. علاوه بر ارتش نازی ، این سلاح در سازمان رزم کشور پرتقال و جمهوری چین (تایوان) هم مورد استفاده واقع شده است.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_13     MG 15 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 15، دولین تیربار آلمانی است که در این پست معرفی می کنیم.  این سلاح تولید سال 1931 می باشد. این تیربار کارآمد ، علاوه بر کشور آلمان ؛ پیش از جنگ جهانی دوم در اختیار امپراطوری ژاپن هم قرار گرفت که در این کشور با نام Type 98 تولید گردیده و در خلال جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت.           Type 98   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_15     MG 30 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 30 ، سومین تیربار آلمانی است که در این تاپیک بررسی قرار می کنیم. این سلاح تولید سال 1930 می باشد. علاوه بر ارتش نازی ها ، در نیروهای مسلح اطریش ، بلغارستان ، مجارستان ، السالوادور و ... هم این سلاح بکار گرفته شده است.         مسلسل MG-30 بر روی دوش سرباز مجارستانی   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_30      MG 08 : سلاح  8 میلی متری  آلمانی ، ام جی 08 ، آخرین تیربار آلمانی است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح یکی از سلاح های مورد استفاده ارتش آلمان در هر دو جنگ جهانی اول و دوم بود و در کشور ما بخاطر شباهت ظاهری بسیار زیادش به "تیربار ماکسیم 1884" (Maxim Gun) گاهی تیربار ماکسیم هم نامیده می شود. این سلاح تولید سال 1908 می باشد. مجموعا نزدیک به 200 هزار (200.000) قبضه از این سلاح تولید گردید که این تولیدات در سازمان رزم بسیاری از کشورهای اروپائی و آسیائی بکار گرفته شده است           در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_08       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم :       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش هفتم) تیربارهای پیاده نظام (بخش اول)     MG 34 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 34 ، اولین تیربار آلمانی است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح یکی از نوآوری های صنعت نظامی آلمان نازی بود که باعث افزایش توان آتش همراه با تحرک پیاده نظام و نیروهای ویژه آلمانی می گردید . این سلاح تولید سال 1934 می باشد. مجموعا نزدیک به 600 هزار (600.000) قبضه از این سلاح تولید گردید.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_34     MG 42 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 42 ، دومین تیربار آلمانی است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح یکی دیگر از سلاح های مخوف در اختیار نیروهای آلمانی بود که تا چندین سال پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم ، همچنان در سازمان رزم بسیاری از کشورها استفاده می شد. نسخه MG-3 این سلاح ، هنوز در سازمان رزم ارتش جمهوری اسلامی ایران ، استفاده می شود. این سلاح تولید سال 1942 می باشد. مجموعا نزدیک به 500 هزار (500.000) قبضه از این سلاح تولید گردید.         http://www.military.ir/forums/topic/8641-mg-42-%D8%A2%D8%AA%D8%B4%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D9%86%D9%85%DB%8C-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%B2%DB%8C/     MG 45 : سلاح  8 میلی متری  آلمانی ، ام جی 45 ، سومین تیربار آلمانی است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح یکی دیگر از سلاح های مخوف سفارش داده شده توسط نیروهای آلمانی بود که بخاطر وزن کمتر نسبت به سایر تیربارهای آلمانی ، قرار بود که اصطلاحا تیربار پارتیزانی نامیده شود. برنامه ریزی برای تولید این سلاح برای سال های 45-1944 بود. از این سلاح به دلیل اینکه در واپسین روزهای جنگ ، عرضه شد ، تعداد زیادی تولید نگردید. (فقط 10 نمونه آزمایشی)     در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_45     MG 81 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام جی 81 ، آخرین تیربار آلمانی است که در این تاپیک مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح تولید سال 1940 می باشد. متأسفانه نتوانستم که در نت اطلاعاتی در خصوص تیراژ تولید این سلاح بدست بیاورم.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MG_81_machine_gun       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تشکر ویژه از تمامی عزیزانی که در پربار تر شدن این تاپیک مشارکت می کنند ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم.     ممنون هومان عزیز  :rose:  :rose:   ممنون از نظر لطف شما اسپایدر کیلر عزیز  :rose:  :rose:       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش چهارم) سلاح های پیاده نظام (بخش دوم)     43M and Gewehr 98/40 : سلاح  8.56 میلی متری  مجارستانی ، 35 ام ، پس از اشغال مجارستان به دست ارتش نازی و با توجه به جوابگو نبودن خط تولید ماوزر 98 ، دچار تغییراتی گردید تا به استانداردهای مورد نیاز ارتش آلمان نزدیک بشود و پس از این تغییرات در ارتش آلمان با کد Gewehr98/40 نامگذاری گردید. هر چند در کشور مجارستان کد جدید 43M برای این سلاح 7.92 میلی متری انتخاب شده بود و پس از جنگ هم با همین نام تولید آن ادامه یافت. تولید انواع متنوع این سلاح از سال 1935 تا 1950 ادامه داشت و علاوه بر ارتش رایش در نیروهای مسلح جمهوری خلق مجارستان و اتحاد جماهیر شوروی هم مورد استفاده واقع شد.  در حد فاصل سالهای 1941 لغایت 1944 ، نزدیک به 140.000 قبضه از این سلاح تولید شده و در اختیار شاخه های مختلف ورماخت قرار گرفت.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/35M_rifle#43M_and_Gewehr_98.2F40     Gewehr 41 : تفنگ نیمه اتوماتیک 7.92 میلی متری  آلمانی ، جی 41 ، یکی دیگر از تسلیحات پیاده نظام آلمان نازی است که در این تاپیک به آن می پردازیم. این سلاح ساخت 1941 میلادی با فشار گاز باروت مجدد مسلح میشد و امکان شلیک 20 الی 30 گلوله را در دقیقه به سربازان نازی میداد.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_41     Gewehr 43 : تفنگ نیمه اتوماتیک 7.92 میلی متری  آلمانی ، جی 43 ، هم یکی دیگر از سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم.  این تفنگ بهینه سازی شده تفنگ G 41 بود که با رفع نواقص آن در اواخر جنگ جهانی به سازمان رزم آلمان نازی پیوست و در زمان خود یکی از مدرنترین و به روزترین سلاح های پیاده نظام به شمار می رفت. دقت بسیار بالای این سلاح در کنار نواخت تیر نسبتا خوب آن که به مدد تکنولوژی جدید مسلح شدن دوباره با کمک گاز باروت ( البته در آن روها جدید) از آن سلاحی مرگبار ساخته بود. این سلاح در سال 1943 میلادی ساخته شد و تا سال 1945 ، بیش از 400.000 قبضه از آن تولید شده و در اختیار نیروهای مسلح رایش قرار گرفت. علاوه بر ورماخت ، نیروهای مسلح جمهوری دموکراتیک آلمان ( آلمان شرقی) هم تا سالها از این سلاح استفاده می کردند.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_43     FG 42 : مسلسل تهاجمی 7.92 میلی متری  آلمانی ، اف جی 42 ، آخرین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم.  این سلاح که در زمان خود بسیار پیشرفته و پیشرو بود برای استفاده چتربازان و نیروهای ویژه ارتش آلمان ساخته شده بود و ترکیب مخوفی از دقت زیاد ، نواخت تیر بالا ، وزن نسبتا سبک (حدود 4 کیلوگرم) و توان آسیب زنی فراوان را با هم در خود جمع کرده بود. از این سلاح که در سالهای 1941 و 1942 ساخته شد ، فقط حدود 5000 قبضه تولید گردید. شایان ذکر است که از تکنولوژی این سلاح ، بعدها در مسلسل M60  آمریکا استفاده فراوانی شد و به نوعی این سلاح پدر این مسلسل آمریکائی و بسیاری از سلاح های دیگر محسوب می شود.         icon_arrowu  icon_arrowd  مسلسل آمریکائی M-60 که با الگو پذیری مستقیم از این سلاح آلمانی ساخته شد.   http://www.military.ir/forums/topic/17998-fg-42-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D9%88%D9%8A%DA%98%D9%87-%DA%86%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A/ http://www.military.ir/forums/topic/20737-fg-42-tactical-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%B2%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D9%87/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

German military transport aircraft Messerschmitt Me 323 Gigant, the largest land-based transport aircraft of the war. Photo taken in 1941