سه "دستاورد" حاصل از ابتکار "هوشمندانه"سید حوثی برای آزادی اسرای سعودی درمقابل زندنیان جنبش حماس سید عبدالملک الحوثی ، رهبر جنبش "انصار الله" ، در سالگرد ششمین سال جنگی که ائتلاف سعودی علیه یمن به راه انداخت ، را انتخاب کرد و ابتکار عمل غافلگیرانه ای را مطرح کند ، که از طریق آن ، وی پیشنهاداتی را به رهبران سعودی برای آزادی پنج نفر از سربازان سعودی از جمله خلبان در ازای آزادی پنجاه زندانی فلسطینی را ارائه داد. از جمله آنها محمد الخضری و پسرش نماینده حماس درعربستان که مسئول ارتباط و هماهنگی با مسئولان سعودی بود راشامل میشود. این ابتکار عمل بسیار "هوشمندانه" باعث با یک تیر چند هدف را بزند که برجسته ترین آنها تقویت روابط بین رهبری حوثی ها در صنعا و جناح های مقاومت اسلامی در نوار غزه و همه فلسطین اشغالی است و از بین بردن برخی سوء تفاهم ها و تنش بین دو طرف ، به ویژه با حماس ، که موضع . شبه خنثی "در آغاز جنگ یمن ،گرفت که بیشتر به موضع سعودی نزدیک بود. وی همچنین افزود:" شرمساری طرف سعودی که افراد وابسته به" حماس "را به جرم" غیرمسئولانه "،" غیرمجاز "و" غیرقابل قبول "به اتهام حمایت از تروریسم دستگیر کرد ، در اشاره به جنبش حماس ، که از طرف عربستان به عنوان یک جنبش "تروریستی"تلقی شده است. مردم یمن با همه طیف های سیاسی ، منطقه ای و قبیله ای خود ، ازبزرگتریت حامیان به آرمان فلسطین ، در میان مردمان عرب ومسلمان در نظر گرفته می شوند و بزرگترین راهپیمایی در محکوم کردن جنگ اسرائیل در نوار غزه و همدردی با شهدای آن ، از شهر محاصره صنعا آغاز شد. مردم یمن شاید در مورمسائل زیادی اختلاف نظر داشته باشد بجز حمایت از قضیه فلسطین همه اطراف هم نظر هستند وحتی با وجود محاصره وگرسنگی که لقمه نان خود را با برادران خود در فلسطین اشغالی تقسیم نمایند . پیوند دادن موضوعات فلسطین و یمن از طریق این ابتکار ، نشان دهنده زیرکی جنبش انصارالله حوثی ها ، ومیزان اعتماد به نفس ایجاد ایده هایی برای شرمنده کردن دشمنانش و گوشه راندن آنها ، صرف نظر از فرصت های محدود آن برای موفقیت است. سید عبدالملک الحوثی این ابتکار عمل خود را از جایگاه قدرت ارائه می دهدکه پس از پیروزی های میدانی بزرگی که وی بدست اورد، که مهمترین آنها بمباران تاسیسات نفتی در عربستان سعودی وتسلط مجدد بر منطقه مرزی الجوف است که در آن مقادیر زیادی ذخایر نفت و گاز یمن وجود دارد. موشکها و هواپیماهای بدون سرنشین که در اختیار دارد بسیاری از معادلات قدرت را شکستند. با توجه به تجربه ما درمسائل منطقه ، دریغ نداریم که بگوییم پاسخ ریاض به این ابتکار یمنی ممکن است محدود یا همره با عدم قبول باشد ، زیرا رهبری سعودی به ندرت به چنین ابتکارات "علنی" پاسخ می دهد بدیل فشار ی که از این ناحیه متحمل می شوند و این مسئله سکوت فعلی نسبت به آن را توضیح می دهد. علاوه بر این ، با هرگونه ایجاد ارتباط بین جنگ یمن و آرمان فلسطین مخالفت می کند. در خاتمه ، می گوییم ورود به سال ششم جنگ یمن با مقاومت بیشتر و مؤثرتر ارتش یمن و مقاومت تحت رهبری "جنبش انصار الله" ونیز جهش سیاسی برای این محور که با دقت فراوان برداشته می شود واین امردر سایه توانایی های مالی و رسانه ای ناچیز انصارالله در مقایسه توانایی های مالی ورسانه عظیم حریف اتفاق افتاده است . ابتکار سید عبدالمالک الحوثی عنوان فاز سیاسی تهاجمی جدیدی است ، از اهمیت کمتری نسبت به فاز نظامی خود نیز برخوردار نیست ، که در عین حال منعکس کننده وجود ذهن استراتژیک در پشت آن است و تأیید می کند که" غارهای صعده" نیز استراتژیست تربیت میکند نه فقط مبارزان سلحشور .. و خدا بهتر می داند منبع: https://www.raialyoum.com/index.php/ثلاثة-إنجازات-تحققها-مبادرة-السيد-الح/

این بیمارستان سیار متعلق به شرکت ایرانی صبا پالایه هست که در زمینه ساخت بیمارستان های سیار تخصص دارد. از جمله پروژه های این شرکت میتوان به بیمارستان 50 تختخوابی سنندج مجهز به تجهیزات جراحی و بیمارستان سیار عمومی ارومیه اشاره کرد. شرکت ایرانی صبا پالایه میتواند یکی از بزرگترین بیمارستان های ماژولار در دنیا مجهز به 65 تختخواب را تولید کند. بیمارستان سیار صبا پالایه از چندین کانتیر تشکیل شده است که می توانند به بوسیله کشنده ها جابه جاشود. هر کانتیر دارای چند درب مختلف بوده و به مانند راهرو امکان دسترسی به سایر کانتینرها وجود دارد. یک مجموعه بیمارستان سیار دارای بخش های درمانی و یا کلینیکی و یا بستری مختلف می باشد. همچنین این بیمارستان های صحرایی می توانند به بخشهای مختلف دیگر مانند واحد های استراحت , حمام و توالت , آشپزخانه , سالن غداخوری , دیزل ژنراتور و نیروگاه , واحد تصفیه آب , سردخانه , انبار , ذخیره آب , مدیریت بیمارستان , فرماندهی و غیره در صورت نیاز مشتری مجهز شوند. بیمارستان 50 تختخوابی سنندج نمونه کانتینر بیمارستان سیار در حال تولید در شرکت صبا پالایه برای افزایش فضا داخلی هر کانتینر آنها به شکلی ساخته میشوند که بخشیهای از ان باز میشود در نتیجه فضای داخلی بیشتری در اختیار قرار میگرد. بیمارستان سیار صبا پالایه در شهر کربلا اکتبر سال 2019

وال استریت ژورنال: شبه نظامیان در عراق به رویکردی پنهانی تر برای حمله به آمریکا روی آورده اند گروه های مورد حمایت ایران که سعی در بیرون راندن نیروهای آمریکایی از عراق دارند ، به رویکردی پنهانی روی اورده اند و واکنش دولت آمریکا در مورد حملات علیه نیروهای آمریکایی را پیچیده تر کرده اند. وال استریت ژورنال در گزارشی از بغداد عنوان کرد كه گروهی ناشناس كه خود را "رابطة الثوار" می نامند مسئولیت آخرین حمله مهلك را بر عهده گرفتند ، هنگامی كه در 11 مارس موشك هایی را به یك پایگاه عراقی پرتاب كردن و دو آمریکایی و یك سرباز انگلیسی را به قتل رساند. رمزی ماردینی ، محقق مؤسسه صلح ایالات متحده ، که بودجه انرا کنگره تامین میکند ، "اکنون استراتژی ایجاد گروه های جدیدی است که بتوانند کارهای مخفیانه انجام دهند." یک مقام آمریکایی به این روزنامه اظهار کرد که اکنون مسیر به سمت یک چیز غیرمعمول و آن عدم اعلام علنی حمله پیش می رود ، واین یعنی بازگشت به یک منطقه خاکستری و انجام کارهایی است که به اعتقاد آنها می توان بشکل منطقی انکار کرد. این گزارش حاکی است که ایالات متحده در مواجهه با افزایش تهدیدات ، انتقال نیروها از پایگاه های کوچک و آسیب پذیر به پایگاه های بزرگتر را که می توان از آن آسانتر محافظت کرد ، آغاز کرده است. منبع : https://www.alquds.co.uk/وول-ستريت-جورنال-المليشيات-في-العراق-ت/

ابتکار عمل رهبر انصارالله برای آزادی رهبران حماس رهبر جنبش انصار الله ، عبد الملک الحوثی ، به طور ناگهانی پیشنهاد کرد که این جنبش آماده مبادله یکی از خلبانان ها تورنادو همچنین چهار افسر و سربازان سعودی در مقابل آزادی زندانیان جنبش حماس در داخل عربستان سعودی می باشد رهبر انصارالله این ابتکار عمل رادر چارچوب همبستگی مردم یمن با مردم فلسطین و مقاومت فلسطین عنوان کرد . محمود الزهار یکی از رهبران جنبش حماس در غزه اعلام کرد وی از ابتکار عمل استقبال و آن را بسیار مهم دانست و بیان کرد که این ابتکار عمل قلب همه مجاهدین و مقاومت فلسطین را شاد کرد همچنین گفت که با اسماعیل هنیه تماس گرفته تا این ابتکار عمل رو بصورت جدی دنبال نماید. در سپتامبر سال گذشته ، حماس برای اولین بار پس از ماه ها سکوت در مورد دستگیری یکی از رهبرخود ،بنام محمد الخضری (81 ساله) و فرزندش و همچنین تعداد دیگر از اعضای خود توسط مقامات سعودی را اشکار کرد. این جنبش در بیانیه مطبوعاتی در چهارم آوریل اظهار داشت آژانس اطلاعاتی امنیتی عربستان سعودی ( جهار مباحث امن الدوله) الخضری را در عملیاتی "عجیب وغیر قابل فهم" پس از گذراندن نزدیک به سه دهه در جده ، دستگیر کرد او در طی نزدیک به دو دهه به عنوان یک مقام مسئول روابط با عربستان سعودی با جنبش حماس فعالیت می کرد. محمد الخضری محمود الزهار منبع : https://www.raialyoum.com/index.php/مبادرة-عبد-الملك-الحوثي-بإطلاق-سراح-أح/

حاج قاسم ، زنده ، حّی و حاضر ، در کنار ما هست هنوز

بسمه تعالی غروب موازنه ابزارهای موازنه، پکیجی برای بقا بر روی کاغذ، میدان نبرد یا تالار بورس؟! مقدمه در تحلیل های دیگری که نسبت به اوضاع و احوال این روزهای منطقه خاورمیانه میتوان ذکر کرد، تحولات در مفهوم موازنه در عمل است، شواهد بسیاری بدست آمده که استراتژی ها مانند تصورات صرفا بر روی کاغذ موازنه ساز هستند. برای کوتاه کردن سخن، با چکیده ای از تئوری موازنه آغاز میکنم. تئوری موازنه نظریه موازنه قدرت بر این اصل استوار است که امنیت بین‌المللی زمانی افزایش می‌یابد که قدرت نظامی به نحوی توزیع شده باشد که هیچ دولتی به اندازه‌ای که توانایی تفوق آمدن بر دیگر دولت‌ها را داشته باشد، قدرتمند نباشد. این نظریه پیش بینی می‌کند که اگر یک دولت، قدرت فوق العاده زیادی داشته باشد از قدرت خود استفاده می‌کند و به کشورهای ضعیف حمله می‌کند. این امر موجب می‌شود دولت‌هایی که در معرض خطر هستند برای پیوستن به ائتلاف‌های تدافعی انگیزه پیدا کنند. برخی از واقع گرایان بر این عقیده هستند که این امر می‌تواند موجب ثبات بیشتری شود چرا که از تجاوز جلوگیری می‌کند و آن را غیرجذاب نشان می‌دهد البته اگر میان ائتلاف‌های رقیب تعادل قدرت برقرار باشد.1 اما چرا عبارات فوق درست نیست، یا بعبارتی دیگر کاملا عاقلانه به نظر نمیرسد. باید از تفسیر لغت "تفوق" یا در معنای فارسی آن برتری یافتن یکی بر دیگری شروع کرد. برای تشریح ابعاد برتری، حوزه هایی که عوامل موثر موجود در آن قادرند آنچه مطابق با تعریف موجود موازنه گفته شده است را برهم بزنند. برتری همان مزیت بیشتر است (پنداشت کلی از ماهیت رقابت) کسب مزیت های انحصاری اگر یکی از دو رقیب نظامی یا اقتصادی در صورتی که به یک مزیت ویژه موثر و غیر قابل دستیابی توسط رقیب دست پیدا کنند قادر به ایجاد برتری خواهد شد. این مزیت میتواند اشکال مختلفی، جئوگرافی منطقه ای، مثل تسلط بر شریان ها، آبراه ها و تنگه ها، یا تسلط بر زیرساخت های خاص، مانند فناوری اطلاعات، توانایی های اقتصادی، و یا تسلیحات ویژه، مانند موشک های دوربرد، هواپیماهای پنهانکار و یا توانایی های بومی در تولید و ... آنچه به طور کل موازنه را بر هم خواهد، مجموع مزیت های یک رقیب در برابر دیگری است، و همین مزیت ها(نقاط قوت) و ضعف هاست که راهبردهای دو رقیب را در برابر یکدیگر و در برابر بهره جویی از منابع خود و پاسخ به مشکلات داخلی خود شکل خواهد داد. اما لااقل در بعد نظامی شواهد دنیای معاصر چیز دیگری نشان داده است؛ یک نمود سنتی از موازنه آنچه از زمان جنگ تحمیلی شاهد هستیم، بر هم خوردن موازنه بین دو قدرت منطقه ای، یعنی ایران و عراق، مسبب ایجاد انگیزه تهاجم رژیم بعث به ایران شد، از نظر منطقی دو کشور گرچه درگیری های مرزی پیش از جنگ تحمیلی داشته اند ولیکن وجود موازنه قدرت، اجازه گسترش درگیری و یا اجازه حملات با ابعاد موثر مثلا ضربه زدن به زیرساخت های اساسی دو کشور را نمیداد. این یک مدل کلاسیک از نظام برقرار موازنه قدرت از نظر نظامی بود. و بر اساس نرم های قابل شناسایی به محض ایجاد خلاء قدرت در تهران، رژیم صدام با کمترین اتلاف وقت جنگ با ایران را آغاز نمود. از مثال فوق در طول تاریخ بسیار میتوان یافت، اما شواهد برای عکس نادر است، نه به این مفهوم که کشور ضعیف تر بدون کسب اطلاع و احتساب درست قدرت رقیب محافظ کاری را رها کرده و دست به حمله حساب نشده و برتری یافتن و کسب موفقیت در آن بزند، از این گونه نمونه های بسیاری در طول تاریخ میتوان یافت، اما موارد اندکی را میتوان یافت که رقیب اطلاع دقیق از قدرت نظامی و اقتصادی رقیب داشته باشد، و دست به تهاجم حساب شده بزند و با نتایج موفقیت آمیزی روبرو شود. یا اینکه نتوان یک طرف را به طور کل رقیب استراتژیک دانست، مانند حملات یک گروه تروریستی یا جدایی طلب به دولت مرکزی. محور مقاومت(ایران - یمن) بر علیه ائتلاف چند ملیتی عربستان و آمریکا همراه با 7 کشور دیگر، نه از نظر عددی و نه از نظر تجهیزات نظامی و نه از سایر نیروها مانند نفوذ سیاسی، نفوذ بین المللی و مهمترین فاکتور قدرت اقتصادی در موازنه به سر نمیبرند، همه وجوه به نفع ائتلاف عربی - آمریکایی بوده است. راهبرد اوباما در تقویت قوای نظامی شرکای اقتصادی آمریکا در منطقه خلیج فارس با فروش بی محدودیت گرانترین تسلیحات و پیشرفته ترین تسلیحات به این کشورها هدفی جز ایجاد موازنه و یا حتی برتری نظامی با وحشت آفرینی علیه رقبای منطقه ای عربستان نداشت، همین امر در راهبرد کلان تر آمریکا برای ممانعت از بدست گیری بازار تسلیحات و پر کردن خلاء های امنیتی(با بسته های پیشنهادی ارزشمند از نظر اقتصادی برای آمریکا) در برابر سایر رقبای استراتژیک خود، یعنی چین، روسیه و در یک دورنمای وسیع ممانعت از رشد یک پاسخ درونی در کشورهای عربی نسبت به تولید مستقل و بومی تسلیحات منطقی به نظر میرسید. موتور محرک این راهبرد البته دیرینه برای آمریکا تحریک کشورها، تقویت ترس، بزرگنمایی رقیب و بر هم زدن پیوسته موازنه بر روی کاغذ و ارائه پیشنهاد متقابل برای بازگرداندن این موازنه از دست رفته بود. این راهبرد آمریکا همیشه جواب داده است. تصورات راهبردی از جنگ، درگیری با گروهک ها، جنگ محدود، جنگ گسترده در دهه 60 هنری کسینجر با تاختن بر راهبرد امنیت هسته ای آمریکا، ضمن انتقاد از تاکید راهبرد های وقت این کشور بر توسعه سلاح های هسته ای، این مدعا را مطرح ساخته که، گرچه سلاح هسته ای توانسته در برابر رقیبی چون شوروی برای آمریکا موازنه نظامی ایجاد کند، اما همزمان دست و بال آمریکا را نیز در پاسخ به مسائل عمدتا ساده پس از جنگ بسته است. ایالات متحده ای که صرفا به سلاح هسته ای متکی باشد، در صورت مواجهه با یک تهاجم محدود، مثل یک منازعه منطقه ای و درگیری کوچک بین یکی از متحدین آمریکا با گروهک های کمونیستی و از این دست، آیا ایالات متحده میتواند صرفا با بهره گیری از موازنه هسته ای به آن پاسخ دهد؟ و یا حتی آنرا به کار برد؟ وی در ادامه نتیجه گرفت که آمریکای پس از جنگ دوم صرفا با نیروهای خرد، اختلافات محدود، و نزاع های کوچک روبرو خواهد بود، از طرفی دشمنان ایالات متحده هم نیز به سلاح هسته ای دست خواهند یافت، بنابراین آمریکا میبایست تسلیحات متعارف را آنقدری توسعه دهد که به سطحی در حد بازدارندگی سلاح هسته ای برسند. باید نیروهای معمولی را چندان و در حدی تقویت کنیم که دیگر دفاع به وسیله سلاح هسته ای تنها یکی از راه حل ها باشد و نه راه حل منحصر به فرد . بهترین وضعی که باید به ان برسیم وضعی است که در آن نیروهای معمولی ما غلبه ناپذیر باشند ، مگر به وسیله سلاح هسته ای . هیچ دلیل تکنولوژیکی هم وجود ندارد که مانع رسیدن ما به چنین وضعی شود . این وضع به دیپلماسی ما نرمش و انعطاف مورد نیازش را میبخشد و در همین حال به ما ، در مذاکرات خلع سلاح اعتماد به نفس بیشتری میدهد .2 از آن دوران تا کنون آمریکا با توسل به این راهبرد ضمن استفاده از تسلیحات هسته ای خود بعنوان ستون فقرات موازنه نظامی، نیروی متعارف خود را توسعه داده و پیوسته در راه اندازی درگیری های مختلف و یا ایجاد ائتلاف های منطقه ای و فروش این تسلیحات متعارف موفق باشد. فروش تسلیحات به اروپا، به کره جنوبی و ژاپن، ایضا به تایوان در برابر چین و اعراب و اسراییل و ترکیه در برابر هم و در برابر رقبای منطقه ایشان، همه نمودی از موفقیت توسعه تسلیحات متعارف بوده است. مطابق با راهبرد کسینجر دست آمریکا نیز بدین واسطه برای حضور سیاسی و پاسخ نظامی در سطح محدود در بسیاری از نقاط جهان فراهم شده است. بنابراین آمریکا به پشوانه تسلیحات اتمی و متعارف هم در برخورد با گروهک های تروریستی، هم در راه اندازی حملات محدود علیه کشورها و هم در راه اندازی جنگ های گسترده، دستی باز برای خود یافته است. اما آیا این تسلیحات، اعم از هسته ای و متعارف همراه با اهرم های نفوذی که ایجاد میکنند توانسته اند به موازنه مورد نظر دست یابند؟ ویرانی تصورات راهبردی پاسخ به سوال فوق را باید در حملات یازده سپتامبر، عدم موفقیت در جنگ عراق، افغانستان، یمن و حضور در سوریه دانست. نه تنها هیچ موازنه ای ایجاد نشده، بلکه موجبات یک نزدیک بینی استراتژیک3 را نیز فراهم آورده است این راهبرد صرفا ابزاری برای ورود به این منازعات بوده است، و در عمل آمریکا را به دام منازعات بی حاصل بسیاری بدون کشف راهبردی هم عرض از این مجرا در خروج از آن منازعه هدایت کرده است. گذشته از آن، آنچه که در ابتدای این متن و در تعریف موازنه آوردم، نشان میدهد همه ارزش پدیدآوردن یک موازنه، ممانعت از تحت تهاجم قرار گرفتن است. در حمله اخیر به ابقیق و حملات پیشین انصارلله میتوان نکات بسیاری از ضعف تکنولوژیک فناوری دفاعی آمریکا یافت، شاید ساده و بدیهی به نظر برسد که یک گروه کوچکتر قادر باشد با وسایلی که بر اساس توانایی محدود خویش توسعه داده و از طریق راههایی مانند جنگ های چریکی و نامنظم، بتواند ضرباتی غیر کلاسیک به دشمن بزرگ خود وارد آورد. اما نباید آاین حملات را مانند اقدام یک گروه تروریستی یا جدایی طلب به یک دولت مرکزی قلمداد کرد، بلکه آنچه شاهدیم، حمله به قلب امنیتی و راهبردی ترین نقاط اقتصادی دنیاست، جایی که بالاترین سطوح فناوری دفاعی با هدف ایجاد یک تفوق راهبردی به کار گرفته شده است. اگر چنین حمله تمیز، دقیق و کارآمدی توسط یک گروه با امکانات محدود به این شکل بتواند موثر واقع شود، در ابعاد یک درگیری فراگیر و یا محدود بین دو قدرت نظامی هیچ امکانی از تببین و یا برقراری معادله ای بر روی کاغذ بواسطه انواع چینش های نظامی و یا حتی شبیه سازی های متعدد کامپیوتری وجود ندارد، که بتواند تضمینی برای ناکام گذاری رقیبی مثل ایران و یا برقراری نیمه پایدار یک عدم دسترسی4(Area denial) در برابر آن حتی در جایی که عمیق ترین لایه های دفاعی وجود دارند بدست دهد، گرچه این بدان معنا نیست که رقبای ایران، یعنی آمریکا و اعراب قادر به شکل دهی به چنین حملاتی در پاسخ و یا در اقدامی پیش دستانه مانند این نباشند، ولیکن آنچه اصالت دارد و موضوع بحث بوده این است که موازنه دیگر با توسعه فناوری و بکارگیری تجهیزات نظامی حتی بر روی کاغذ امکان پذیر نیست. و پیشرفت های تکنولوژیک میرود که بر پیچیدگی دستیابی به چنین موازنه علیرغم صرف هزینه های بسیار بی افزاید. پایانی بر موازنه علاقه مندان به تحلیل های اینچنینی، احتمالا این مطلب را در شبکه های اجتماعی و تحلیل های رسانه ای بسیار خوانده اند که یک گروه مثل داعش توانسته ارتش دو کشور سوریه و عراق را تر سرحد نابودی کامل ببرد، و یا این عبارت که پهپادهای چند صد دلاری انصارالله توانسته اند، از سد پاتریوت های چند ده میلیون دلاری عبور کنند، همانطور که گفته شد این نسبت ها(دو دوتا چارتای حجم، برد، قدرت و کیفیت تسلیحات و یا حتی چینش آنها) نه در بازی های استراتژیک بین یک قدرت و یک گروه، که در یک معادله استراتژیک بین دو قدرت هیچ سد محکمی در برابر امکان شکل دهی به موازنه جز بر روی کاغذ و در رسانه ها ایجاد نکرده است. اکنون پاسخ ائتلاف عربی آمریکایی هر چه باشد، چه سستی در پاسخ متقابل نظامی به ایران با هر نتیجه ای،اعم از اینکه به جنگ تمام عیار منجر شود، پاسخ ایران محدود باشد ویا حتی ایران هیچ پاسخی به آن ندهد، باید گفت که همانطور که پیوسته در متون بالا تکرار شد، اصل "موازنه تسلیحاتی" از دست رفته است، و این اگر به مدد ویژگی های فناوری نوین بدست آمده باشد یا اتخاذ تصمیمات متهورانه از سوی ایران، معادلات موازنه را طوری بر هم خورده است که به هیچ وجه امکان بازگشت به قبل برای آن نمیتوان متصور شد.از این به بعد تسلیحات موجود را باید صرفا ابزاری کاربردی و برای لحظه استفاده شدن تلقی کرد، نه به مانند کشورهای عربی، بصورت ویترینی برای قایم شدن پشت آن و احساس امنیت. نظام کاغذی خلق موازنه از بین رفته است. نویسنده @worior منبع: https://andishevarz.com/t/grwb-mwznh/153/ مقاله به زبان انگلیسی: http://msai.ir/2019/12/30/balance-of-power/ ارجاعات 1- موازنه قدرت به نقل از تارنمای ویکیپیدیا بر گرفته شده از Kegley, Charles W.; Wittkopf, Eugene R. (2005), World Politics: Trends and Transformation 2- استراتژی جنگ محدود هنری کسینجر 3- دیدگاه ها و مکاتب مدیریت استراتژیک 4- Antiaccess area denial (a2d2) برای مطالعه بیشتر: www.realcleardefense.com/articles/2016/09/13/a2ad_-_anti-accessarea_denial_110052.html

ائتلاف به رهبری عربستان سعودی هواپیماهای بدون سرنشین حوثی ها را ساقط کرد پنج شنبه خبرگزاری عربستان سعودی به نقل از سخنگوی ائتلاف به رهبری عربستان سرهنگ ترکی المالکی اظهار داشت که این ائتلاف پهپاد های را که توسط جنبش حوثی علیه اهداف غیرنظامی در شهرهای ابها و خمیس مشیط ارسال کرده بود ساقط کرد رهبر "انصار الله" در یمن (حوثی ها) ، عبدالملک الحوثی ، عصر پنجشنبه ، 26 مارس ، اعلام کرد که در حال آماده سازی آنچه وی "توانایی های پیشرفته نظامی" علیه ائلاف سعودی است. منبع : https://www.raialyoum.com/index.php/التحالف-بقيادة-السعودية-يسقط-طائرات/

نیرویی که اینطور مردانه میجنگند واقعا کم نظیر هست و در نبردهای اندکی مثل دفاع مقدس این رفتار اخلاقی رو شاهد بودیم به شخصه فکر میکنم انصارالله مسیر درستی رو داره میره و ته این داستان فروپاشی آل سعود هست حکومتی که بر مبنای تزویر و پول بر سرکار هست رو مردانی با اخلاق، با ذکاوت و پاهای برهنه بر می اندازند

کمک ایالات متحده آمریکا به نیروهای امنیتی عراق به گزارش ارتش آمریکا در تاریخ 10 اسفند 1398، آمریکا به نیروهای امنیتی عراق کمک تسلیحاتی و لجستیکی کرده است.. این کمک ها شامل تحویل خودرو، مهمات سلاح های سبک، تجهیزات شناسایی و اموزشی بود. این تجهیزات جدید در پایگاه هوایی عین الاسد ذخیره سازی شد. تجهیزات جدید مانند وانت، نارنجک های دودزا مدل ام83، مهمات سلاح های سبک احتمال به نیروهای مرزبانی عراق تحویل خواهد شد.

خوب امارات در 9 فوریه یک رژه نظامی برگزار کرده بود چندتا عکس از سیستم راکتی راکتسان ترکیه دیده شد جمع همه خوبا Jobaria MRLS, Agrabs, HIMARS, G6 guns به ظاهرا T-300 ویاTRG-230 راکتسان ترکیه است منبع https://www.roketsan.com.tr/en/ امارات پایگاه موشک های اسکاد خریداری شده از کره شمالی در ابوظبی منبع منبع1

سنگ مزار جدید حاج قاسم

بروس مک کوناچی مترجم رضاکیانی موحد تاریخ نگاران ادعا می کنند که تغییرات بدیهی در توپخانه ی دوران ناپلئون ،که از سال 1807 آغازشدند، به دلیل افول کیفیت ارتش بزرگ به خاطر سالها جنگ متوالی بوده است. مقاله ای که در پیش رو دارید عقیده ی بالا را رد می کند. توسعه ی زمان بر توپخانه ی فرانسه، افزایش تعداد توپها، و رشد عملی توپخانه آشکار می کند که افزایش اهمیت تاکتیهای توپخانه در تمام نقشه های نبرد ناپلئون وجود داشته است. این امر بیشتر حاصل سالها تجربه و ابداع است تا جبران کردن ضعف واحدهای دیگر نظامی. قسمت اول عموما به این نکته اشاره می کنند که موفقیتهای ناپلئون به ازای قربانی کردن سربازان نخبه و جایگزینی آنها توسط سربازان تازه کار به دست آمده است. بسیاری از تاریخ نویسان ،که تاکتیکهای فرانسه را بررسی کرده اند، اعتقاد دارند که افزایش قدرت توپخانه با کاهش مداوم کیفیت پیاده نظام فرانسه ،موقعیتی که با کاهش افسران کارآزموده بدتر نیز شده بود، همراه بوده است. دومین فرضیه گرایش به تاکتیکهای توپخانه در فرانسه را به دلیل کمبود سواره نظام در سالهای 1813-1814 می داند. این افزایش استعداد توپخانه به عنوان افول تاکتیکی توپخانه دیده شده است. در حالی که از سال 1809 در عملیات تاکتیکی توپخانه ی فرانسه یک تغییر بزرگ ایجاد شد، این مقاله بحث می کند که این تغییرات بیشتر از آنکه در نتیجه افت استانداردها باشد در نتیجه ی بهبود بکارگیری توپخانه بوده است. با این وجود، اذعان می شود که تاکتیکهای جدید توپخانه کاهش کیفیت پیاده نظام و سواره نظام فرانسه را جبران کرده است. با شروع نبرد فریدلند (14 ژوئن 1807) توپخانه ی ناپلئونی شروع کرد تا خود را در عمل نشان دهد. درحالیکه تا سال 1807 استفاده ی تهاجمی اندکی از توپخانه صورت می گرفت، فریدلند لحظه ای بود که ارتش فرانسه شروع کرد تا به روش توپخانه ای ناپلئون ،که در آن تعداد زیادی توپ نقشی هجومی ایفا می کردند، روی آورد. در این زمان توپخانه از یک رسته ی ویژه پشتیبانی به رسته ای تبدیل شد که می توانست رهبری نبرد را در دست بگیرد. برای درک طبیعت این سیستم جدید و چرایی ظاهر شدن آن در آن زمان، نیاز داریم تا توسعه ی توپخانه را از دوران جنگهای هفت ساله (1756-1763) پیگیری کنیم. دو گرایش مهم ،که ریشه های اصلاحات توپخانه بودند، با تاکتیکهای توپخانه ی ناپلئون در سالهای 1807-1812 به اوج رسیدند. این گرایش ها عبارت بودند از تحرک بالای توپخانه و توسعه ی روشهایی که بیشترین بهره را از این تحرک ببرد. در طی سالهای 1732-1764 و 1772-1774 فرانسه از روش ژان فلوره والیه در ساخت توپهایش استفاده می کرد. والیه پایه ی اصل را بر این گذاشته بود که وظیفه ی نهایی توپ بیشتر تخریب مواضع و استحکامات دشمن است تا نبرد در یک زمین باز. به همین دلیل توپ ها به گونه ای طراحی می شدند تا به جای تحرک بالا بیشترین قدرت تخریب را داشته باشند. لوله ی این توپها ضخامت زیادی داشتند تا بتوانند از باروت بیشتری استفاده کنند و لوله هایشان بلند بودند تا برد توپ زیادتر شود. توپهای والیه در اصل همان توپهای کم تحرک دوره ی لوی چهاردهم بودند. در زمانی که پیاده نظام هم کماکان تحرک اندکی داشت چنین توپخانه ای قابل قبول بود. به هرحال، با توسعه ی ستونهای پیاده نظام متحرک در میدانهای جنگ، گروهی از افسران توپخانه در چشم و همچشمی با پروس و اتریش به دفاع از مکتب توپخانه ی متحرک روی آوردند. توپچی های فرانسوی که شاهد خشونت و سرعت استفاده از آتش متمرکز توپخانه ی انگلیس و آلمان در میندن (1759) بودند تاکتیکهای خود را مورد تجدید نظر قرار دادند. با انتصاب مارشال چارز لوئیس آگوست فوکه به عنوان وزیر جنگ در سال 1758 مکتب جدید یک حامی قدرتمند به دست آورد. با همراهی برنارد فارست دی بلیدو ،از پیشگامان علم بالستیک، اصلاح طلبان برای افزایش تحرک توپخانه دست به تجربیات جدیدی زدند. توپ 4 پاوندی والیه متعلق به نیروی زمینی آمریکا به زودی آشکار شد که سیستم والیه منسوخ شده است. در سال 1747، هلند شروع کرد تا روشهای جدید توپ ریزی را بکارببرد کند. هلندی ها به جای ریختن یک لوله ی تو خالی، تمامی توپ را یکپارچه می ریختند و سپس درون آن را خالی می کردند. این روش با کاهش بادخور لوله ،به ویژه اگر با گلوله های به دقت ریخته شده ترکیب می شد، دقت توپ را افزایش می داد و اجازه می داد تا از باروت کمتری استفاده شود. با کم شدن باروت می شد که لوله ها را سبک تر ساخت که اجازه می داد توپها سبک تر شوند. ترکیب این خصوصیات کاهش اساسی وزن را به همراه افزایش تحرک برای نسل جدید توپ ها تضمین می کرد . توپ 24 پاوندی طرح والیه ابتدا والیه به عنوان وزیر جنگ و بعدتر پسرش جوزف فلورنت د والیه ،که منصب وزارت جنگ را به ارث برد، با این تغییرات از در مخالفت درآمدند. اما با رسیدن اتین فرانچویس به مقام وزارت جنگ ،عمدتا به خاطر درک ضعف توپخانه در نبرد های جدید مانند میندن، اصلاحات دوباره از سرگرفته شد. در سال 1763 افسری که توسط وزارت جنگ برای اجرای این برنامه انتخاب شد ،ژان بابتیست واکوئه د گریباووال، از مخالفان سیستم والیه بود و به تازگی تجربیاتی در اتریش و پروس کسب کرده بود و در سال 1776 به عنوان بازرس عمومی والیه ی پسر خدمت کرده بود. تجربیات کسب شده توسط شاهزاده جوزف ونزل فون لیختن اشتاین در ارتش اتریش در سالهای 1756 تا 1762 گریباووال را در اجرای برنامه اش یاری بخشید. لیختن اشتاین به عنوان فرمانده ی توپخانه از سال 1744 توپخانه ی صحرایی اتریش را بر اساس درسهای جنگ جانشینی اتریش (1740-1748) بازسازی کرده بود. او توپخانه ی اتریش ،بهترین توپخانه اروپا در طی جنگهای 7 ساله، را با سه نوع توپ 3 پاوندی، 6 پاوندی و 12 پاوندی استاندارد کرد. گریباووال درسهایی که از لیختن اشتاین آموخته بود در سال 1763 به فرانسه آورد. توپ 12 پاوندی طرح گریباووال گریباووال ، به مانند لیختن اشتاین، علاوه بر تحرک طرفدار دقت و قدرت توپخانه بود. نتیجه ی کارهای او در سال 1764 به استاندارد کردن توپهای فرانسه در رده های 4 پاوندی، 8 پاوندی و 12 پاوندی به علاوه ی یک نوع هویتزر 6 اینچی منجر شد. گریباووال می توانست از طول و وزن توپها بکاهد و وزن توپهای 4 پاوندی را از 1300 پاوند به 600 پاوند، وبه همین نسبت توپهای بزرگتر، کاهش دهد. در نتیجه، توپهای گریباووال بسیار مانورپذیرتر از توپهای سابق بودند. یک توپ 12 پاوندی در عوض 15 اسب به 6 اسب یا 15 آدم برای حرکت کردن نیاز داشت. دیگر می شد توپها را مانند سواره نظام از میان موانع عبور داد یا مانند پیاده نظام به سرعت حرکت داد. گریباووال http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/800px-Gribeauval_system_elements.jpg[/img]توپهای 12،8 و 4 پاوندی گریباووال گریباووال همچنین چند نوآوری در جهت افزایش دقت توپها ارائه کرد. او از یک پیچ تنظیم برای بالا و پایین بردن سر لوله ی توپ و تنظیم برد گلوله استفاده کرد. این پیچ شلیک دقیقتری را امکان پذیر می کرد. از آنجا که توپهای والیه دارای دستگاه نشانه روی نبودند، گریباووال برای خدمه یک دستگاه نشانه روی درجه بندی شده تعبیه کرد. این دو ابداع به عنوان "مؤثرترین بهبودهای توپخانه سرپر در طی 200 سال گذشته" مورد تأیید قرار گرفته اند. با کاهش بادخور گلوله ، توپهای گریباووال از دقت زیادتری نسبت به توپهای گذشته برخوردار بود. هویتزر 6 اینچی طرح گریباووال طی سالهای 1802 و 1803، ناپلئون هیئتی به سرپرستی ژنرال آگوست دو مارمون تأسیس کرد تا با کاهش کالیبر و ساده سازی ساختمان توپها یک بازنگری در وضعیت توپخانه انجام دهد. این هیئت پیشنهاد کرد تا توپهای 4 پاوندی و 8 پاوندی به وسیله ی توپهای 6 پاوندی جایگزین شوند. ما بین سالهای 1794 و 1800، تعداد زیادی توپ 6 پاوندی از اتریش و پروس به غنیمت گرفته شده بود و فرانسه می توانست آنها را بکارگیرد. هویتزرهای 6 اینچی نیز با هویتزرهای 5.5 اینچی تعویض شدند. چنین پنداشته می شود که تغییر کالیبر تنها تأثیر اندکی بر قدرت آتش در جبهه داشته در حالیکه کاهش وزن توپها و گلوله ها بیشتر بر روی تحرک آنها تأثیر گذاشته اند. به عنوان قسمتی از سیستم جدید سال یازدهم بسیاری از توپهای 8 پاوندی به وسیله توپهای 12 پاوندی جایگزین شدند تا قدرت و برد بیشتری حاصل شود. سیستم سال جدید یازدهم همچنین قادر بود تا طرح توپهای صحرایی را با استفاده از تجربیات جدید ساده تر کند. همانطور که توپهای گریباووال از تحرک بیشتری نسبت به توپهای والیه برخوردار بودند، توپهای سال یازدهم هم از تحرک بیشتری نسبت به توپهای گریباووال برخوردارشدند. ژنرال مارمون توپ 6 پاوندی سال یازدهم به دلیل نیازهای صنعتی، تولید توپهای جدید در سال 1805 آغازشد. آغاز جنگ در این سال تولید این توپها را به تأخیر انداخت و در نتیجه جایگزینی توپهای گریباووال به کندی صورت گرفت. با وجود این مشکلات، تعدادی از توپهای سال یازدهم به خط مقدم ارسال شدند. شوق اولیه بکارگیری توپهای سال یازدهم به وسیله نفوذی که توپهای با کیفیت اتریشی 6 و 12 پاوندی در ارتش فرانسه کسب کرده بودند ضایع شد. این امر با ضایع کردن بعضی برتری هایی که استانداردسازی تجهیزات در برداشت یک مشکل لجستیکی در جایگزینی توپهای صحنه نبرد ایجادکرد. بنابراین فشار جنگ، در راه ابتکارات فنی مورد نیاز برای رسیدن به تحرک مانع ایجاد کرد. هویتزر 6 اینچی سال یازدهم تحرک همچنین از طریق ابداعات غیرفنی ،عمدتا از طریق اصلاحات در نیروی انسانی، نیز دنبال می شد. این مسئله دو قسمت داشت: اول نظامی کردن خدمه ی توپخانه و دوم سوار کردن خدمه بر روی اسب به منظور افزایش تحرک آن ها در جبهه. در میانه ی قرن هجدهم توپخانه با به دورانداختن بقایای رسته ی اصلی خود در حال نظامی شدن بود. توپخانه ی سلطنتی و توپخانه ی ابتدای دوران انقلاب هنوز برای تأمین نفرات و راننده های خود بر مقاطعه کاران غیرنظامی تکیه داشتند. آرزوی بازگشت سرمایه سبب می شد تا این مقاطعه کاران درباره ی در اختیار قرار دادن راننده ها، حیوانات و دیگر تجهیزات اهمال کنند. آنها برای حفظ مالمیک خود، بارها توپها را با اولین شلیک رها می کردند و توپچی ها را به حال خود می گذاشتند تا توپهایشان را با تلاش خود در میدان جنگ جابجا کنند. در نبرد نویی (15 آگوست 1799) مقاطعه کارها توپها و صندوقهای مهمات را در طی عقب نشینی در یک گردنه رها کردند و سبب شدند تا ارتباط عقبه ی سپاه قطع شود. در سالهای 1792 و 1793 چهار مقاطعه کار اصلی اسبهای توپخانه فرانسه را تأمین می کردند. در ابتدای 1794 این مسئولیت در انحصاری دولت درآمد اما به هرحال اسبها در مالکیت بخش خصوصی ماندند. این تغییر توپخانه را چنان به فساد کشید که استفاده از مقاطعه کاران از سال 1795 دوباره از سرگرفته شد. سپاه توپخانه ی سلطنتی بریتانیا تجربه ی نظامی کردن افرادش را از سال 1786 آغاز کرد و 8 سال بعد سپاه رانندگان توپخانه ی سلطنتی را به راه انداخت که در آن افراد نظامی به وضعیت حیوانات رسیدگی می کردند. در آمریکا هم همین امر اجرا شد و از خدمه ی توپ ها به جای راننده ی آنها استفاده کردند. در ارتش فرانسه رابطین نظامی بر کار رانندگان غیرنظامی نظارت می کردند اما تعداد اندک آنها قدرتشان را برای مدیریت تعداد زیادی راننده ی غیرنظامی نارسا کرده بود. در ژانویه 1800 ناپلئون اوضاع را در دست گرفت و یک گروه راننده برای توپخانه انتخاب کرد و به آنها درجات پایین نظامی اهدا کرد. اسبها از آن پس به مالکیت دولت درآمدند. از آنجا به بعد بود که افراد حرفه ای و قابل اعتماد مسئول جابجایی توپخانه ی سبک در میدان نبرد بودند بدون اینکه با سنگ اندازی مقاطعه کاران غیرنظامی روبرو شوند یا لازم شود تا توپهای سنگین را در فواصل طولانی با دست هل بدهند. این قابلیت اعتماد پیش نیاز اساسی برای توانایی ناپلئون در اجرای حملات توپخانه ای بود. در حالیکه حضور کاروانهای قابل اعتماد در صحنه ی نبرد تحرک توپخانه را بالابرده بود به دلیل پیاده بودن خدمه ی توپها سرعت جابجایی هنوز محدودیت داشت. سوار کردن تعدادی از خدمه بر پشت اسبهایی که توپ را می کشیدند این محدودیت را کاهش داد. تجربه ی جنگهای 7 ساله ،که روسها تعدادی از توپها را مجهز کردند تا با سواره نظام کار کنند، به آنها اجازه ی همکاری بین توپخانه و سواره نظام را می داد. پس از موفقیت در این تجربه ی سواره نظام روسیه، فردریک کبیر یک سپاه آزمایشی از توپخانه ی اسبی در سال 1759 تأسیس کرد. اکنون خدمه ی توپها به جای پیاده روی یا سوار اسبهایشان بودند ،یا در مواقع اضطراری، بر روی توپهایشان. بعدتر شاسی توپها سبکتر شد در حالیکه گلوله ها برای کالیبرهای بالاتر تو خالی شدند تا وزن جعبه های مهمات کمتر شود و جابجایی آنها ساده تر شود. غرض این بود که سواره نظامی به همراه قدرت آتش زیاد بوجود بیاورند و از این رو فردریک کبیر آنها را از استفاده از تفنگ منع کرده بود. توپخانه ی اسبی به پروسی ها اجازه می داد تا زمینهای مرتفع را تسخیر کرده ،آن را به وسیله ی توپخانه نگه دارند، و این فکر را در دشمن ایجاد کند که آنجا توسط پیاده نظام اشغال شده است. این نیرنگ تا زمانی که دشمنان پروس به وجود این نوع توپخانه ی جدید پی بردند موفق بود. این امر به دلیل اصرار فردریک در بکارگیری سلاح مخفی جدیدش رد مواقع حساس چون نبرد ریشنباخ (1762) بود. مارکی دو لافایت در سال 1785 و در کمپ سیلسیا توپخانه ی پرنده ی پروسی ها را از نزدیک مشاهده کرد و شروع کرد تا در فرانسه از خواص آن تعریف کردن. این ابتکار بحثهای گسترده ای را در زمینه ی مزایا و معایب توپخانه ی اسبی ،به دلیل هزینه ی بالا، ایجاد کرد که تا سال 1791 و وزارت دو پروتایل به طول انجامید. وی دستور داد تا دو گروهان آزمایشی از توپخانه ی اسبی در متز تشکیل شود. پس از یک سلسله آزمایش ،که تحرک این توپخانه را ثابت کرد و دهان مخالفان را بست، زرادخانه ی ملی در روز 11 ژانویه 1792 با تشکیل گروهان های بیشتری موافقیت کرد. پس از موفقیت توپخانه ی جدید اولین بار در والمی (20 سپتامبر 1792) و بعد در ژامپس (6 نوامبر 1792)، ژنرالهای فرانسوی مشتاق این توپخانه ی جدید شدند به ویژه که توپخانه ی معمول آن دوران توانایی درگیری با دشمن را در برد گلوله های چهل پاره نداشت. این موفقیتها بر اساس تحرک بالای توپخانه ی اسبی به دست آمده بود. به زودی ارزش این توپخانه در نقش اولیه اش،پشتیبانی از سواره نظام، به ویژه هنگامی که سواره نظام ناچاره به حمله به آرایش مربعی پیاده نظام دشمن بود ثابت شد. بکارگیری این توپخانه در ماورای برد مؤثر تفنگهای فتیله ای و استفاده از گلوله های چهل پاره نتایج مخربی بر روی آرایش پیاده نظام دشمن می گذاشت. همانطور که ژنرال ماکسیمیلیان سباستایان ،کنت فوی، ذکر می کند هدف توپخانه ی اسبی باید نزدیک شدن و شلیک سریع باشد. بنابراین توپخانه ی اسبی به همین گونه در وایتگنیس (15و16 اکتبر 1792)، آلتنکیرگین(4 ژوئن 1796)، راشتات (5 جولای 1796) و بیبرباخ (2 اکتبر 1796) بکارگرفته شد. دفترچه خاطراتی به جا مانده از سال 1793 توپخانه ی اسبی را چون نیروی محرکی بیان می کند که می تواند مزیتهای مانورکردن قوای برتر حریف را خنثی کند. این امربه ویژه برای تقویت سواره نظام فرانسه ،که در آن زمان نسبت به سواره نظام دشمن کمتر تعدادتر و کم کیفیت تر بود، اهمیت می یافت. ------------------------- i] - canister shell] گلوله های چهل پاره مهمات ترکش شونده ای هستند. برخلاف گلوله های شرپنل ،که پس از اصابت به هدف ترکش می شود، این گلوله در زمان شلیک تبدیل به ترکش می شود و از نظر عملکرد شبیه گلوله تفنگهای ساچمه زنی می باشد. ---------------------- قابل ذکر است که زحمت این تاپیک بر عهده جناب ghermez بوده است و من تنها آن را انتقال داده ام و مهم تر از رضا کیانی موحد که این مطالب را ترجمه کردند باید تشکر نمود http://wars-and-history.mihanblog.com/post/534

این صحبت شما منو یاد مثال مشهور دو راننده دیوانه میندازه که با سرعت به طرف هم حرکت می کنند و هرکس از مسیر خارج شود بازنده هست و اگر خارج نشوند هر دو میمیرند در جواب این مثال بعد از مدت ها میتونم بگم با گاو شاخ به شاخ جنگیدن اشتباه هست بلکه باید بصورت گاوبازان باهاش برخورد کرد از قضا مثالش هم هست الان دوستان در حال یک دیالوگ و بحث در استاتوس هستن که سعی می کنم به اینجا منتقل کنم ولی قبلش چند نکته ضروری هست 1- در تحلیل یک نبرد سلاح ها جز تاکتیک و ابزار محسوب می شوند و با کمک تاکتیک ها استراتژی مشخص میشود برای مثال استراتژی اخلال در اسمان و عملکرد نیروی هوایی دشمن است و تاکتیک ها دوش پرتاب، پدافند و ... هستند در این بین باید به خاطر سپرد که حتما باید چند راهکار همزمان موجود باشد و به نوبت استفاده شود تا اثر تطبیق دشمن با ابزار کاسته شود 2- هر استراتژی مناسب مبتنی بر کمترین انرژی برای کسب بیشترین اثر است اینکه چه حرکتی موثر و بهتر است بستگی به شرایط دارد و بهترین تقسیم بندی حلقه های واردن هست که اولویت بندی را مشخص میکند 3- قانون 20 80 می گوید با 20 درصد اقدامات 80 درصد نتیجه میشود گرفت پس باید 20 درصد اقدامات اول را جدی گرفت 4- در هر جنگ احتمالی با آمریکا، فرض مذاکره حین جنگ را فراموش کنید چرا که جنگ جهانی دوم نشان داد هیچکس با آلمان برای صلح مذاکره نکرد جز تسلیم بی قید شرط 5- رسیدن به خاک دشمن و زدن اهداف مهم، مهمترین اقدام در یک نبرد با کشوری در دوردست است

تماس تلفنی رئیس جمهور سوریه با ولیعهد ابوظبی خبرگزاری رسمی سوریه ، سانا ، اعلام كرد كه بشار اسد ، رئیس جمهور سوریه ، با شیخ محمد بن زاید آل نهیان ، ولیعهد ابوظبی ، برای نخستین از زمان آغاز بحران در سوریه در سال 2011 ، تماس تلفنی برقرار كرده است. رسانه های رسمی اعلام کردند که این تماس تلفنی شامگاه جمعه صورت گرفته است خبرگزاری رسمی سانا به نقل از ریاست جمهوری سوریه گفته است که این تماس بر موضوع"بحث در مورد پیامدهای شیوع ویروس کرونا متمرکز شده است ،و در طی آن ولیعهد ابوظبی "پشتیبانی امارات متحده عربی از مردم سوریه در این شرایط استثنایی" را مورد تأکید قرارداد. منبع: https://www.france24.com/ar/20200327-سوريا-الإمارات-بشار-الأسد-سياسة-دبلوماسية-ولي-العهد-فيروس-كورونا-أزمة-نزاع-مسلح-تداعيات :

خلاصه اش اینه که در یک نظام موازنه اگر برای مثال: ایران 400 تا بالستیک خالی کنه روی تلاویو، اسراییل میخواد گزینه سامسون رو فعال کنه؟! ایران هم در برابر اونقدری امکانات جاهای مختلف داره که بعد از گزینه سامسون هم به جنگ ادامه بده، ولی اسراییل نابود خواهد شد. این امر نه در یک نبرد مفهومی ساده برای بقا و یاجنگ آخر الزمانی باید بهش پرداخته. این مفهوم رو اگر در ذات خود موازنه بهش نگاه کنید، نشون میده که گزینه سامسون عملا کاربردی نیست! مگر اینکه پیشدستانه باشه، موازنه موشکی ایران هم کاربردی نیست مگر اینکه پیشدستانه باشه. پس نتیجه میگیریم که موازنه وجود معنی داری در یک سطح استراتژیک نسبت به پیش دستی نداره و این قدرت اقدام اول یا پیش دستانه هست که اهمیت داره. و در برابر غافلگیر نشدن که تقریبا ناممکن هست.

آماده سازی بیمارستان متحرک توسط حشد الشعبی عراق برای درمان بیماران کرونا در شهر کربلا استفاده حشد الشعبی از پهپاد برای مقابله با کرونا

به نظر میرسه دل رحمی انصارالله و اجابت درخواست دیگران با اصرار اونها چند باری هست که برای انصارالله مشکلات بزرگی درست میکنه. در این چند سال انصارالله بیش از تقریبا تمام ارتش های رسمی جهان و کشورهای مدعی در این جنگ نابرابر، ظالمانه، بی رحمانه و اتفاقا تحمیلی توسط همون کشورهای عمدتا غربی مدعی؛ اخلاقی عمل کرده ( اون هم در شرایطی که جنگ را فقط در میدان نظامی محصور نکردند بلکه با وقاحت تمام مردمان غیرنظامی را هم با تحریم و بمباران و نسل کشی برای به زانو دراوردن نیروهای نظامی یمنی و انصارالله به فجیع ترین شکلش گروگان گرفتند و کشتند ) و انصافا با این همه مشکلات و گروه ها و قبایل مختلف و نبود فرماندهی سراسری و امکانات و سازماندهی و حتی شرایط زیستی حداقلی برای خودشون، باز هم مردتر* از بسیاری از ارتش های مدعی بودند در میدان نبرد حتی با وجود اینکه حق دارند از این نبرد ظالمانه و نابرابر و تحمیلی و کشتار بی رحمانه زنان و بچه هاشون توسط محاصره و بمباران بسیار عصبانی باشند. اگر از صحنه های جاری جنگ یمن و رفتار با نیروهای نظامی و اسرا در میدان نبرد گرفته تا حتی کشته های دشمن بگذریم در خارج از مناطق جنگی هم برای انصارالله هدفهای انتخابیش در خاک دشمن و داخل هم حتی با نهایت دقت انتخاب شدند در حالیکه دشمن کاملا عکسش را در موارد متعددی مرتکب شده. برای همین آزادی امثال این شیخ اسیر و یا حتی خود منصور هادی همون ابتدای جنگ و موارد مشابه نشون میده که دشمنان چطور سواستفاده میکنند و اول با ژست التماس و وساطت و انساندوستی وارد میشند و این افراد را ازاد میکنند و بعد بلافاصله دوباره ازشون استفاده میکنند برای حملات جدید. پ ن: * اگر نگرانی از وسعت دید و اطلاعات محدود به مواردی که شخصا دیدم نبود باید میگفتم اخلاقی ترین ارتش جهان ( البته ارتشها باید خجالت بکشند چون اینها حتی ارتش هم نیستند بلکه جزء گروه های جنگجو محسوب میشند که به مراتب وضعیت وخیم تری دارند اکثرا نسبت به ارتش ها با توجیهات گوناگون) تا به حال اون هم پس از 5 سال جنگ مداوم که هر ارتشی را میتونه چند ماهش اون هم با پشتیبانی کامل کشورش و خیال جمع بابت خانواده ها و غیرنظامیانشون که مورد تعدی و کشتار قرار نمیگرند به زانو در بیاره و بالاخره خطاهای بزرگی ازشون سر بزنه ولی میبینیم که یک ارتش هم حتی نه بلکه گروه های پراکنده و نهایتا تحت اصول واحدی ( تا حد دریافت این اصول چون حتی امکانات حداقلی ارتباطی سازمانی و غیرسازمانی را هم شاید بسیاریشون نداشته باشند ) چنین مردانه میجنگه و رفتار میکنه.

بسم ا... آماده سازی کامل بیمارستان /نقاهتگاه 2000 تختخوابی ارتش پی نوشت : ظاهرا امروز ( ششم فروردین 1399 ) نیروی زمینی سپاه در تهران و رشت رزمایش ضدعفونی داشتند . لطف الهی پشت و پناه عزیزان ارتش و سپاه

بسم الله الرحمن الرحیم جهت ثبت در تاریخ پابرهنگان عالم که برای خدا جهاد کردند منبع

چند اینفو گراف از اندیشکده ارمان نقشه موقعیت آب شیرین‌کن‌ها در عربستان امروزه آب شيرين‌كن‌ها، همچون تاسیسات نفتی برای کشورهای خاورمیانه اهمیتی استراتژیک دارند و نقش به سزايي هم در تامين آب شرب شهروندان در كشورهايی كه با مشكلات كمبود آب مواجه هستند ايفا ميكنند. عربستان حدود ۳۴ تاسیسات آب شیرین کن دارد که ۲۵ تاسیسات در کنار دریای سرخ است و ۹ تاسیسات هم در خلیج فارس قرار دارد. درحال حاضر حدود ۱۲۰ کشور جهان از آب شیرین کن استفاده میکنند، اما حدود ۴۴ درصد از آب شرین کن ها فقط در خاورمیانه استفاده میشود. به ازای هر لیتر آب شیرین شده ۱.۵ لیتر آب نمک سنگین با مواد شیمایی به خلیج فارس ریخته میشود که این مسئله حیات حیوانات دریایی خلیج فارس را تهدید میکند و خطری برای زنجیره غذایی تا انسان ها بشمار میرود. روش های مختلف آب شیرین کردن به شرح زیر است: نمک زدایی تقطیر غشاها اسمز معکوس الکترودیالیز تبادل یونی

دشمن چنین سیستم موشک های ضد رادار هست که با قیمت پایین چنین راداری رو میتونه بیاره پایین دوستی میگفت هیچ وقت دوربین تو خیابون نصب نکن چون دزده رو تحریک میکنه به دزدی دوربین

تصویری از استقرار رادار اتش یاب AN/TPQ-53.....این رادار توسط ارتش امریکا در منطقه القائم عراق و در مرز میان عراق وسوریه مستقر شده است وظیفه این رادار شناسایی محل شلیک گلوله های توپخانه و راکت های توپخانه ای میباشد این رادار در سال 2011 توسط لاکهید مارتین معرفی شد این رادار AESA باند اس قادر به پوشش 360 درجه ای محیط برای شناسایی گلوله های خمپاره در فاصله حداکثر 20 کیلومتری میباشد همچنین قادر به شناسایی محل شلیک گلوله های توپ در فاصله 34 کیلومتری و راکت های توپخانه ای در فاصله 60 کیلومتری میباشد.

پلنگ غران زره کوب jagdPanther یکی از زره کوبهای موفق ارتش المان نازی در اواخر جنگ جهانی دوم بود که با ترکیب توپ 8/8 سانتی متری Pak 43، شاسی تانک متوسط پنتر و زره جلویی شیبدار تبدیل به قاتل تانک های متفقین در جبهه های غربی و شرقی شده بود. البته زره کوب jagdPanther همانند بیشتر طرح های آلمان نازی در اواخر جنگ جهانی دوم به علت از دست رفتن صنایع نظامی تولید آن با محدودیت روبه رو شد و زره کوبهای تولید شده نیز در جبهه های نبرد با کمبود خدمه و قطعات یدکی مواجه بودند. این تصویر نشان میدهد هر یکی از تانک های متفقین و زره کوب jagdPanther در چه فاصله ای از روبه رو توانایی نفوذ به زره جلویی یکدیگر را داشته اند. از بالا به پایین: تانک سنگین IS-2 در مقابل زره کوب jagdPanther تانک متوسط T-34/85 در مقابل زره کوب jagdPanther تانک متوسط شرمن M4 با توپ 76 میلیمتری در مقابل زره کوب jagdPanther تانک Cromwell در مقابل زره کوب jagdPanther تانک چرچیل در مقابل زره کوب jagdPanther - نکته قابل تامل در مورد تانک چرچیل این است که در هیچ صورتی از روبه رو نمی تواند به زره کوب jagdPanther آسیب وارد کند. منبع: کتاب Jagdpanther نوشته Janusz Ledwoc جهت یادآوردی این پست از جناب MR9 را مرور کنیم:

محمود سنگاوی از فرماندهان برجسته اتحاد میهنی کردستانه. اتحاد میهنی از جمله گروه های عمده کردی بود که تقریبا همیشه متحد ایران بوده و این مورد در زمان دفاع مقدس نمود بیشتری داشت هرچند در اون مقطع حتی رقیب مام جلال طالبانی، مسعود بارزانی هم با متحدینش در جنگ همراه با ما بود. وقتی جنگ به پایان رسید ایران واقعا از نظر تجهیزات نظامی دستش بسته بود و خسارات زیادی هم دیده بود، در مقابل عراق چه از نظر نظامی خیلی تجهیزات داشت و چه دولت های عربی و... به حزب بعثی تمام قد کمک کردند. بعد از شکست فضاحت بار صدام از در جنگ خلیج پارس از قوای متحد نیروهای شیعه از جنوب و نیروهای کرد از شمال علیه صدام به پا خواستند ولی صدام با ته مانده نیروهاش تونست بر این خیزش ها البته با چاشنی جنایت و ادمکشی بی حد و حصر غلبه کنه. در این زمان دست ایران برای کمک تمام قد از این دو جبهه بسته بود و نمیشد دوباره در شروع جنگ با رژیم بعثی ریسک کرد این تلویحا گلایه هایی رو بر انگیخت ولی ایران نمیتونست ریسک کنه این خودش سرچشمه اختلاف درونی در کردهای عراق و حتی کشمکششون با ایران در مقطعی کوتاه شد، مقطعی که البته با قدرت نمایی شهید احمد کاظمی و ماجرای توافق کوی سنجق به پایان مرحله حاد خود رسید. شهید سلیمانی هم به سان شهید کاظمی که با تدبیر هم به هدفش رسید و هم نزاشت قطره ای خون از دماغ کسی ریخته بشه، با تدبیر و البته رها کردن گذشته و نگاهی بر مبنای دیدگاه های مشترک و نه تفاوت ها، در بحران ظهور داعش با شجاعت ورود پیدا کرد و عراق و منطقه کردستان عراق رو از هیولای داعش نجات داد. این مسئله نشون میده ترکیبی از انسانیت، صلابت ، انعطاف و تدبیر میتونه مثمر باشه و بذری برای آینده!

[center][color=#000080][b]نبرد صخره های سرخ[/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/1~37.jpg[/img][/center] [center][b][color=#800080]توضیحات کلی[/color][/b][/center] [center][b][color=#800080]تاریخ: زمستان AD 208 (نیمکره شمالی) محل : نزدیک به رودخانه یانگ تسه، چین. محل دقیق مورد بحث است. ارجاع شده به عنوان Chibi (صخره سرخ)، در ساحل جنوب یانگ تسه است. نتیجه : پیروزی قاطع سون جیان و لیوبی پیروزی متعارضین: وی در مقابل وو و شو(سلسله های دوران 3 امپراطوری بر چین) فرماندهان: وی:سائوسائو وو و شو: ژو یو، چنگ پو، لیو بی نیروها: وی: 800،000 (ادعای ساو ساو) 220،000-240،000 + (برآورد ژو یو از نیروی اصلی ساو ساو) وو و شو(مجموعا با هم) : 50000 تلفات و خسارات: وی:نا معلوم(اما به مقدار توجه) وو و شو: نا معلوم[/color][/b][/center] [color=#006400][b]نبرد صخره های صرخ یا همان نبرد شیبی، یکی از نبرد های سرنوشت ساز اواخر دوران امپراطوری هان می باشد که درست قبل از شروع دوران فرماندهی سه امپراطور در تاریخ چین رخ داده است . [/b][/color] [color=#006400][b]آتش های این نبرد در سرمای زمستان سال 208 یا 209 میلادی بین سپهسالاران سرزمین های جنوبی به نام های لیو بی ([/b][b]Liu Bei [/b][b] ) و سان کوان [/b][b](San Quan)[/b][b] ، و نیروهای منطاق شمالی به رهبری سائو سائو[/b][b](Cao Cao)[/b][b] شعله ور شد که در آن نیرو های شمالی از نظر کمیت قدرت برتر میدان بودند. [/b][/color] [color=#006400][b]لیو بی و سان کوا موفق شدند تا تلاش های سائو سائو برای تسخیر مناطق جنوبی رود یانگ تسه را با شکست روبرو کنند . پیروزی آن ها در نبرد صخره های سرخ تضمین کننده جان آن ها بود و همچنین تسلط آن ها را بر رود یانگ تسه فراهم می ساخت که بعد ها این منطقه به عنوان خط مقدم دفاع ایالت های شو هان [/b][b](Shu Han)[/b][b] و وو شرقی [/b][b](easter Wu)[/b][b] مورد استفاده قرار گرفت. [/b][/color] [center][size=5][color=#0000CD][b]شروع داستان[/b][/color][/size][/center] [color=#006400][b]امپراطور ژی آن [/b][b](Xian)[/b][b] در قرن دوم و سوم میلادی زندگی می کرد که در آن دوران سلسله هان به مدت چهار قرن متوالی بر سرزمین های چین حکومت کرده بود . از سال 189 امپراطور دیگر قدرتی نداشت و بیشتر یک مقام تشریفاتی بود تا یک فرمان روا . در این دوران ژنرال های وی به صورت خودمختار بر سرزمین های خود حکومت می کردند . یکی از این ژنرال های قدرتمند ، سائو سائو بود . او در سال 207 مناطق شمالی چین را متحد کرد و به سادگی کنترل تمامی این مناطق را به دست گرفت . در زمستان همان سال سائو سائو به وو هو آن [/b][b](Wuhuan)[/b][b] لشکرکشی کرد و توانست امنیت مرز های مناطق شمالی را تامین کند. نهایتا پس از بازگشت وی در سال 208 به عنوان صدراعظم امپراطوری هان انتخاب شد و کمی پس از این انتصاب و در پاییز سال 208 او لشکرکشی های خود را به سرزمین های جنوبی آغاز کرد . [/b][/color] [color=#006400][b]رود یانگ تسه واقع در ایالت جینگ ، تکه ای بزرگ از پازل لشکرکشی های سائو سائو بود که بدون تسلط بر آن استراتژی های سائو سائو نا تمام می ماند .[/b][/color] [center][color=#ff0000][b]عکسی از رود یانگ تسه و محل قرار گیری آن [/b][/color][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/3~7.png[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/800px-Dusk_on_the_Yangtze_River.jpg[/img][/center] [color=#006400][b]برای برآورده شدن آرزوی سائو سائو مبنی بر اتحاد کل چین و تسلط بر مناطق جنوبی ، نیاز بود تا کنترل رود یانگ تسه را بدست بگیرد و این کار میسر نبود جز با تسخیر پایگاه دریایی جیانگ لینگ . اما مشکل بزرگی بر سر راه سائو سائو قرار داشت : لیو بی فرمانروای ایالت جینگ و سان کوان که فرمانروانی قسمت های شرقی جنوب رودخانه یانگ تسه را بر عهده داشتند و از قضا پایگاه دریایی جیانگ لینگ نیز تحت فرمانروایی این دو متحد بود . [/b][/color] [center][color=#ff0000][b]سان کوان[/b][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/3~14.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_3~14.jpg[/img][/url][/center] [center][color=#ff0000][b]لیو بی[/b][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/4~15.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_4~15.jpg[/img][/url][/center] [center][color=#ff0000][b]سائو سائو[/b][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/5~12.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_5~12.jpg[/img][/url][/center] [color=#006400][b]مراحل اولیه کمپین یک موفقیت بی حد و حصر برای سائو سائو بود زیرا او توانسته بود با تسلط بر پسران لیو بیائو [/b][b]Liu Biao [/b][b] (کسی که لیو بی در پناه او پس از ترور نافرجام سائو سائو زندگی می کرد) و اسیر کردن ارتش آن ها و تسخیر پایگاه دریای جیانگ لی به اهدافش بسیار نزدیک شود و یکی از مناطق کلیدی جنگ را در اختیار بگیرد. لیوبیائو نیز چند هفته بعد به دلیل بیماری از دنیا رفت. [/b][/color] [color=#006400][b]پس از آنکه ایالت جینگ سقوط کرد ، لیو بی فرار را بر قرار ترجیح داد و با همراهی عده ای از مهاجران و سربازان به مناطقی جنوبی گریخت . اما به دلیل بی نظمی شدید، لیو بی توسط سوار نظام سائو سائو تعقیب شد و در نبرد چانگ بن [/b][b]Changban [/b][b] از سائو سائو باز شکست خورد . به هر حال لیو بی توانست از مهلکه جان سالم به در ببرد و به طرف شرق و منطقه ژیاکو فرار کرد و در آنجا با لو سو [/b][b]Lu Su[/b][b] ، فرستاده ی سان کوان ملاقات کرد . (در این برهه تاریخی اسناد مختلفی وجود دارد پس از ذکر آن ها خودداری می کنم ) اما در نهایت لیو بی به لیو کی [/b][b]Liu Qi[/b][b] پیوست و مشاورش ژوگ لیانگ [/b][b]Zhuge Liang[/b][b] به چی سانگ فرستاده شد تا مذاکراتی را پیرامون جنگی علیه سائو سائو و با همکاری ایالت وو [/b][b]Wu [/b][b] ترتیب دهند .[/b][/color] [color=#006400][b]زمانی که ژوگ به چی سانگ رسید ، سائو سائو به سان کوان نامه ای نوشت و در آن ذکر کرد که دارای ارتشی 800 هزار نفری است و از او خواست تا تسلیم شود و همین نامه دلیلی شد تا ژانگ ژائو [/b][b]Zhang Zhao [/b][b] منشی اعظم سان کوان همراه لشکرش به سائو سائو تسلیم شود و برتری عددی سائو سائو را به طرز خیره کننده ای افزایش دهد . [/b][/color] [color=#006400][b]بحث بر سر تسلیم شدن به سائو سائو بالا گرفت و برخی از فرماندهان سان کوان او را تشویق کردند تا با شمالی ها وارد جنگ شود و برخی او را به تسلیم شدن فرا می خواندند . در نهایت سان کوان مقتدارانه بر میزش کوبید و با صدایی قرا گفت : "هر کس از شما که جرات کند از این پس در این مورد بحث کند ، با او همچون این میز رفتار خواهد شد ."! [/b][/color] [color=#006400][b]پس از آن او ژو یو [/b][b](zhou yu)[/b][b] چنگ پو [/b][b](Cheng Pu) [/b][b]و لو سو [/b][b](Lu Su)[/b][b] به همراه 30 هزار مرد جنگی برای کمک به لیو بی فرستاده شد . البته ژو یو قوای رزمی سائو سائو را تنها 220 هزار نفر برآورد کرد که حتی قسمتی از آن ها چون از قوای تسلیم شده به سائو سائو بودند ، مسلما به وی وفادار نبودند . [/b][/color] [color=#006400][b]با بیست هزار مرد جنگیی که لیو بی جمع کرده بودند در جمع قوای متفقین به 50 هزار نفر می رسید که همه ی آن ها آموزش دیده برای شرایط جنگ دریایی بودند . [/b][/color] [center][size=5][color=#000080][b]سورنای جنگ نواخته می شود[/b][/color][/size][/center] [color=#006400][b]اولین درگیری در جایی رخ داد که به آن صخره های سرخ گفته می شد . قوای پیشتاز سائو سائو ابتدا به این نبرد جنگ رسیدند و سپس لشکر های متفقین از ژیاکو و فان کو و از طریق رودخانه خود را به محل درگیری رسیدند و به شدت با قوای سائو سائو درگیر شدند . افراد سائو سائو که به شدت دریازده شده بودند و همچنین به خاطر پیاده روی های بسیار طولانی که کرده بودند دارای روحیه ی ضعیفی بودند و به همین دلیل قوای سائو سائو شکست سنگینی از قوای متحد لیو بی و سان کوان خوردند و به سرعت به ولین [/b][b](Wulin)[/b][b] عقب نشینی کردند . قوای متفقین هم به پایگاه های خود در جنوب باز گشتند. [/b][/color] [color=#006400][b]پس از شکست اولیه سائو سائو کشتی های خود را تغییر داد تا از میزان دریازدگی سربازانش بکاهد . دلیل این دریازدگی شدید هم این بود که لشکر های سائو سائو تجربه هیچ نبرد دریایی را نداشتند و این نیز یکی از دلایل شکست های پی در پی سائو سائو بود . [/b][/color] [color=#006400][b]هیوآنگ گای یکی از فرماندهان سائو سائو نامه ای به وی نوشت و در آن وانمود نمود که در می خواهد نبرد را ترک کند تا در فرصتی که بدست می آورد بهترین کشتی هایش را آماده نبرد کند . او کشتی های منگ چونگ دوجیان را به مواد آتش زا مسلح کرد تا در نبرد با متفقین این کشتی ها را آتش بزند و به دل نیرو های متفقین بفرستد تا کشتی های متفقین در آتش بسوزند.[/b][/color] [color=#006400][b]اکنون قسمت دوم نبرد شروع می شود . نیرو های هیوآنگ گای سوار بر کشتی هایشان به سمت جنوب رودخانه حرکت می کنند .... . ولی وقتی که به میانه ی رودخانه می رسند ، نیرو های هیو آنگ گای بدون آنکه همه ی خدمه ی کشتی ها سوار قایق شوند ، شروع به آتش زدن کشتی ها کردند و همین امر باعث شد تا این کشتی های بی سرنشین با بادهای جنوبی به سمت ناوگان دریایی سائو سائو بروند و بسیاری از سربازان و اسب ها یا به وسیله ی آتش زنده زنده سوزانده و یا در دریا غرق شدند . [/b][/color] [color=#006400][b]وقتی ژو یو این بی نظمی شمالی ها را دید ، با عده ای کوچک از نیروهایش به سمت نیرو های سائو سائو حرکت کرد تا کار آن ها را یکسره کند و باعث شد تا شمالی ها شکست سنگینی از جنوبی ها بخورند. [/b][/color] [color=#006400][b]زمانیکه سائو سائو این آشفته بازار را دید دستور عقب نشینی کلی و نهایی را صادر کرد و قبل از عقب نشینی تعدادی از کشتی هایش را نیز نابود کرد .[/b][/color] [color=#006400][b]در راه برگشت ، سائو سائو مجبور بود تا از دریاچه دونگ تینگ عبور کند . اما راه وی به دلیل باران شدید به چیزی شبیه یک باتلاق تبدیل شده بود ، به همین دلیل سربازان با خود علف حمل می کردند تا سوار نظام بتوانند از این راه نیز عبور کنند و همین باعث شد تا بسیاری از نیرو های سائو سائو در این راه کشته شوند . [/b][/color] [color=#006400][b]لیو بی و ژو یو هم آن ها تا فرماندهی نان [/b][b]Nan[/b][b] تعقیب کردند و با یک حمله ی نهایی کار تمام نیرو های سائو سائو را تمام کردند و سائو سائو برای اینکه جیانگ لینگ را حفظ کند مجبور شد تا چندین پایگاه دیگرش را تخلیه کند.[/b][/color] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/782px-Battle_of_Red_Cliffs_208_extended_map-en_svg.png[/img][/center] [center][size=5][color=#000080][b]تحلیل نبرد[/b][/color][/size][/center] [color=#006400][b]اگر خوب به این نبرد بنگریم متوجه خواهیم شد که علت های اصلی شکست سائو سائو پیچیده نیستند و دلایلی هستند که در بسیاری از جنگ ها تکرار شده است . اولین دلیل شکست سائو سائو این بود که سربازان و حتی فرماندهان سائو سائو بدون آنکه در جنگ دریایی تجربه ای داشته باشند در مناطق دریایی شروع به مبارزه کردند . همچنین نیرو های سائو سائو فقط با این طرز تفکر که چون تعداد ما بسیار بیشتر از آن هاست شروع به جنگیدن کردند که از این موضوع می توان به عنوان اشتباه استراتژیک سائو سائو یاد کرد . [/b][/color] [color=#006400][b]از دیگر مشکلاتی که سائو سائو با آن دست به گریبان بود ، این بود که او هیچ گونه نیرو و یا پایگاه پشتیبان در نزدیکی پایگاه جیانگ لینگ نداشت و همین مسئله مشکلات زیادی را برای او به ارمغان آورد . او حتی در میان مردم ایالت جینگ نیز هیچ محبوبیتی نداشت ، پس کوچک ترین شکست برای او گران تمام می شد .[/b][/color] [color=#006400][b]از دیگر اشباهات او این بود که بدون اینکه سربازانش بهبود یابند و یا حتی بدون آنکه به سربازانش پس از پیاده روی های طولانی امید و روحیه بدهد شروع به جنگیدن می کرد .[/b][/color] [center][color=#ff0000][b]عکسی از کشتی های دوجیانگ[/b][/color][/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Mengchong.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/thumb_Mengchong.png[/img][/url][/center] [color=#800080][b]****فرمانروایی سه امپراتور، دوره‌ای است از تاریخ چین که به فروپاشی امپراتوری هان و آشوب کلاه‌زردها در ۱۸۴ (میلادی) برمی‌گردد. در این دوره سه حکومت بر سرزمین چین فرمانروایی می‌کردند. [/b][b]امپراتوری شوهان در جنوب شرقی چین با پادشاهی لیوبی[/b] [b]امپراتوری وی در شمال چین با پادشاهی ساو ساو[/b] [b]امپراتوری وو در جنوب غربی چین با پادشاهی سون‌کوان[/b] [b]این سه امپراتوری با یکدیگر نیز می‌جنگیدند به طوری که دو امپراتوری وو و شوهان بر علیه وی متحد شده ودر جنگی بزرگ امپراتوری وی را شکست دادند.در پایان این امپراتوری توسط امپراتوری وی تسخیر شد، لیوچان (فرزند لیوبی) خود را تسلیم کرد و دوره سه امپراتوری نیز در تاریخ چین به پایان رسید.[/b][/color] منبع ترجمه : [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Red_Cliffs"]http://en.wikipedia....e_of_Red_Cliffs[/url] [center] [color=#008000]فقط برای بچه های میلیتاری [/color][/center] [center][color=#008000] [/color][color=#008000] [/color][color=#008000] [/color][color=#008000] [/color][color=#008000] [/color][color=#008000] [/color][/center] [center][size=5][color=#FF0000][size=4]مترجم : حامد فاتحی[/size][/color][/size][/center] [center][size=5][color=#FF0000]استفاده از این مطلب فقط با ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری به عنوان مرجع بدون مانع است .[/color][/size][/center]