چیز جالب در رونمایی جهاد خود کفایی سپاه انتن ارتباط ماهواره ای باد شونده قابل حمل احتملا کپی انتن های شرکت GATR Technologies امریکاست که بطور گسترده در ارتش امریکا استفاده میشه البته نسخه سپاه احتمالا کپی ورژن با قطر 1.2 با وزن 34 کیلوگرم شرکت امریکایی البته نسخه های با قطر 2.4و4 متری وجود دارد ویدئو نحوه برپاسازی انتن https://www.aparat.com/v/Z1FHP کپی شرکت روسیNEBO این انتن نشانه گذار لیزری ؟؟؟ منبع 1 و منبع2 https://www.youtube.com/watch?v=bA-FvhOMxsk&feature=youtu.be&t

به نام خدا .. چندی پیش میخاستم یه تاپیک بزنم گفتم همینجا مینویسم معرفی نرم افزار برای مدلسازی سه بعدی تجهیزات نظامی یکی از ساده ترین و کار راه انداز ترین نرم افزار هایی که پس از تست ها گوناگون به اون رسیدم نرم افزار Moi3d هست که مدلسازی در اون مبتنی بر Nurbs ها هست یعنی اجسام هندسی رو با دوران دادن خطوط انحنا دار رسم می کنه .. که کار با اون به شدت ساده هست و لذت بخش از مزایای این نرم افزار این هست که هیچ چیز اضافه ای نداره و فقط و فقط برای مدلسازی به کار می ره و درحقیقت مکملی هست برای نرم افزار های پولیگان محور حجم پایین و سبک بودن ویژگی مهم دیگر هست ، این نرم افزار 46 مگابایت حجم داره و به شدت سریع هست در این نرم افزار به طور پیش فرض کلید های میانبر تعریف نشده ، و این وظیفه به عهده ی کاربر گذاشته شده تا کلید های میانبر کیبرد رو اونطور که دلشون میخاد تعریف کنن لینک دانلود این نرم افزار : https://softsaaz.ir/moi-3d-software-download/ آموزش کار با این نرم افزار : https://www.youtube.com/playlist?list=PLWewaLaCVOnnDwoCxRTRxrC5-DFQd-YG9 نمونه کار هایی که با نرم افزار Moi 3d ساخته شده : تصویری از محیط نرم افزار : -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- نرم افزار بعدی نرم افزار Rocket 3F هست این نرم افزار برای افراد مبتدی و بیگینر ها طراحی شده و مبتنی بر پولیگان و چند ضلعی ها مدلسازی رو انجام میدهد ابزار ها و کلید های میانبر این نرم افزار به سادگی هرچه تمام تر طراحی و دسته بندی شدن به طوری که کاربر به هیچ عنوان هنگام کار گیج نشود شعار سازنده ی این نرم افزار سه کلمه هست ! این نرم افزار هم بسیار سبک و کم حجم و کاربردی هست ! لینک دانلود نرم افزار : https://downloadly.ir/software/graphic/rocket-3f/ لینک دانلود آموزش ها : https://www.youtube.com/channel/UCxJIYl9qcwyCSakhVC0vuvQ/videos نمونه کار هایی که با نرم افزار Rocket 3F ساخته شده : تصویری از محیط نرم افزار :

اگر این جو روانی که الان بین من و شما و خیلی ها هست نهایتا افکار عمومی رو شکل بده به سمت یک پاسخ فوری و هیجانی و فشار بر فرماندهان، تجربه نشان داده که در چنین شرایطی پاسخ ما، پاسخ موثری دیگه نخواهد بود. باید اجازه بدیم نظام خیلی عقلانی برای پاسخ دهی تصمیم بگیرد. شخصا اینقدر حرص خوردم این چند وقت که مشکل قلبی پیدا کردم؛ بهتره چند روز صبر کنیم ببینیم چی میشه.

مامورین با هویت نامعلوم اژانس دویست بار اونجا رژه رفتن بعد اینا از صدا و سیما فهمیدن داستان چیه؟ :)))

تصاویر تست تسلیحات جدید سپاه منتشر شد / ارتقاء نفربرهای BMP-۲ در دستورکار است: سردار کوهستانی اضافه کرد: در مؤسسه شهید کریمی کار تعمیر، اورهال و بهینه‌سازی سلاح‌های از کالیبر 5.56 تا توپخانه 130میلی‌متری در حال انجام است. در مؤسسه شهید زین‌الدین هم مباحث مربوط به زرهی و ماشین‌آلات مهندسی صورت می‌گیرد. وی ادامه داد: در این مؤسسه کارهایی مانند ارتقای نفربرهای بی‌ام‌پی1 به بی‌ام‌پی2 و ارتقای تانک‌های T-72S در حال انجام است. همچنین در این مؤسسه در حوزه خودحفاظتی و مخابرات دستگاه‌های زرهی و پیشران خودروهای زرهی کارهای خوبی صورت گرفته است. مسئول سازمان جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه تصریح کرد: در حوزه توپخانه، یک کار مشترکی را در دقت‌افزایی راکت‌های 122 با سازمان تحقیقات هوافضا انجام دادیم که تست میدانی آن هفته گذشته با موفقیت انجام شد و راکت‌های 122میلی‌متری آرش نقطه‌زن شدند و دنبال آن هستیم تا نمونه‌های تولید محدود آن را نیز بسازیم و در صورت موفقیت برای تولید انبوه تحویل وزارت دفاع دهیم. وی ادامه داد: همچنین ما به حوزه پهپادهای دست‌پرتاب هم ورود کرده‌ایم البته مشکلی خاص در این حوزه به‌لحاظ دانشی نداریم و تولید محدود هم آغاز شده است.

فشارها به لبنان تبدیل شده به یک برنامه چند وجهی. مشخصا برای ضربه به مقاومت از داخل. فشارهای اقتصادی و نابودی اقتصاد وابسته لبنان، فشارهای امنیتی و سیاسی و فشارهای نظامی ذیل ماموریت یونیفل همه و همه بعد از به نظر خودشون خنثی کردن ولو موقتی حشد در عراق حالا نوبت را رسونده به حزب الله. جالبه وقتی آدمیزاد از بیرون به ماجرا نگاه میکنه مشخص میشه چقدر تمام این اقدامات و فعالیتها و هزینه ها فقط و فقط تنها برای تثبیت و منافع یک موجودیت نامشروع دراه انجام میشه. فقط و فقط برای صهیونیستها. تعجب آوره این همه هزینه برای تثبیت موجودیت یک گروه تبهکار و اشغالگر و تلاش هماهنگ به اصطلاح جهان! در این راستا.

بخش سوم و پایانی : نکته جالبی که می بایست در جریان این قضیه مورد توجه قرار گیرد ، این است که تصمیم ناتو برای استفاده از دارایی های غیر نظامی ( تجاری ) مستقر در فضا برای افشای دخالت روسیه در اوکراین ، چندان برای شرکت DigitalGlobe بدون هزینه نبود ، چنانکه پس از انتشار این تصاویر ، شرکت فوق کاهش ارتباط تجاری با روسیه به میزان 14.5 میلیون دلار ( در مقایسه با دوره زمانی قبل از آن که ارزش دلاری 23 میلیون دلار را نشان می داد ) را تجربه کرد که شامل تحریم فروش تصاویر به مشتریان غیر دولتی روسی نیز می شد ، هر چند این مساله در نهایت تاثیری بر ادامه روند ارائه خدمات به روسها نداشت . در این زمینه ، شاید مهمترین استناد مطرح شده از سوی مدیر اجرایی DigitalGlobe برای استفاده از تصاویر تهیه شده توسط این شرکت توسط ناتو و ایالات متحده ، استقرار آتشبارهای راکت انداز در خاک روسیه برای انهدام اهداف نظامی در خاک اوکراین بود ،اما این ادعای مطرح شده ، قابل اثبات نبود ولی به شکل ناخوشایندی موجبات از میان رفتن منابع درآمدی شرکت در روسیه در پی انتشار این تصاویر توسط ناتو بود . این واقعه نشان داد که منافع تجاری شرکتهای غیر دولتی ارائه کننده خدمات ماهواره ای به محض قرار گرفتن در یک موقعیت بحرانی منحصر بفرد سیاسی ، سریعا" به خطر خواهد افتاد . در این میان ، روسیه تنها متضرر استفاده از داده های ماهواره ای غیر نظامی محسوب نمی شود ، چنانکه تصاویر تولید شده توسط شرکت DigitalGlobe این امکان را برای دستگاه رسانه ای غرب فراهم آورد تا به شکل منظم ، روند توسعه نظامی ارتش چین را زیر نظر بگیرند . اندیشکده ها و مخازن فکر امنیتی مستقر در اروپا و ایالات متحده ، بدقت و با وسواس بسیار زیاد ، جزییات ساخت آخرین جنگنده های چینی را برحسب تعداد و نوع تا ایجاد ایستگاه های جدید رادار را براساس اطلاعات استخراج شده از این تصویر به شکل مستمر دنبال می کنند . در نتیجه ، این اعتقاد که روند توسعه نظامی ارتشها در دنیای امروز ، بطور کامل در معرض دید عموم مردم قرار دارد ، بتدریج به یک باور رایج در آمده و این نیز به نوبه خود معضل تضاد تکثیر تولید کنندگان تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا با منافع ایالات متحده را پدید آورده است. سناریوهای محتمل : با پیش فرض قراردادن تجارب و داده های پیشین ، تاثیر وجود حسگرهای فضاپایه بر عملیات صورتبندی های زرهی ارتش ایالات متحده را می توان در دو حوزه جغرافیایی کره شمالی و خطوط تماس در شرق اروپا ( بالتیک / لهستان ) جستجو نمود . این دو سناریو ، واحدهای رزمی متخاصم را با قابلیتهای متنوعی از حضور سامانه های تصویربرداری فضاپایه روبرو می نماید . در جبهه شرق اروپا ، روسیه با داشتن پتانسیل های مشخص ، سومین کشور دارای ماهواره های فعال در مدار ، پس از ایالات متحده و چین می باشد ، ضمن اینکه توانایی پرتاب های فضایی این کشور نیز می بایست بطور کامل مورد توجه قرار گیرد . در مقابل ، کره شمالی تا حال حاضر ، فاقد قدرت طراحی ، تولید و پرتاب ماهواره به شکل بومی می باشد . با این وصف ، در میان سناریوهای طراحی شده برای این دو جبهه ، عوامل مختلفی بر ماهیت عملیات در فضا و تاثیر آن بر روند عملیات زمینی ، قابل بررسی است . از طرفی ، ارتش روسیه ، با دراختیارداشتن قابلیت های شناسایی و نظارت بومی ، موقیعتی را فراهم آورده که بدان اجازه می دهد تا به شکل دائم ، موقعیتهای استقرار و تحرکات واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده را رصد کرده و دنبال نماید . از آنجایی که دولت فعلی ایالات متحده ، "فضا" را یک منطقه جنگی به مانند هوا ، زمین و دریا در نظر گرفته ، می توان چنین پیش بینی نمود که این احتمال وجود دارد که اقداماتی بلحاظ ماهیتی "فعال" برای ازمیان بردن یا خنثی نمودن پتانسیل سنجش از دور فضا پایه رخ دهد . بنابراین ، با فرض اینکه ارتش ایالات متحده در زمان بحران ، از توانایی لازم برای محروم کردن روسها از قابلیت رصد واحدهای ارتش این کشور بواسطه ماهواره های شناسایی برخوردار بوده و این مساله ممکن است به نخستین جنگ با پیامدهای فوق العاده ویرانگر برای هر دو طرف تبدیل گردد ، می توان چنین نتیجه گرفت که حتی با اجرای این چنین اقداماتی ، باز هم ارتش روسیه ، پتانسیل رصد خود را حفظ خواهد نمود ، چرا که با حمله ناتو به ماهواره های روسی ، حمله به دارایی های فضایی کشور ثالثی نظیر چین ، صورت نخواهد گرفت و بطور طبیعی ، شرکتهای چینی بسرعت قابلیتهای فضایی خود ، در حوزه هایی نظیر فروش عکس ، پهنای باند ارتباطی و سایر قابلیتهای در دسترس فعلی و آینده را در اختیار روسها خواهند گذاشت . خبر ناگوار برای ایالات متحده در چنین شرایطی این است که به شکل متقابل دارایی های فضایی ایالات متحده و ناتو در فضا بسرعت تهدید شده و در صورت ازکار افتادن آنها ، احتمالا" پشتیبانی موثری برای جایگزینی وجود نخواهد داشت . با این حال ، کره شمالی ، نمونه متفاوتی در مقایسه با روسیه بشمار می آید . از آنجایی که این کشور هیچ دارایی مستقر در مدار بعنوان هدفی مشخص برای مهاجم احتمالی یا قابلیت آفندی شناخته شده ای برای حمله به ماهواره های نظامی آمریکایی در اختیار ندارد ، به تقریب میتوان گفت که در صورت بروز بحران ، احتمالا درگیری نظامی در فضا رخ نخواهد داد . در سناریوی طراحی شده فعلی ، کره شمالی با اجرای یک عملیات غافلگیرکننده ، به کره جنوبی حمله می کند ، چین مستقیم وارد نشده و قطعنامه سازمان ملل نیز با محکوم کردن کره شمالی ، فروش هرگونه داده های ماهواره ای را به مانند عراق سال 1991 ممنوع خواهد نمود . اما پیش بینی ها نشان میدهد که بسیار بعید خواهد بود که چین یا روسیه به پشتیبانی از کره شمالی ادامه نداده و همکاری خود را با این کشور بطور کامل قطع نمایند . علاوه براین ، بر خلاف صحنه نبرد در اروپای شرقی ، که ناتو احتمالا بخش عمده ای از توان داده ماهواره ای تجاری ایالات متحده را نیز در اختیار خواهد داشت ، ماهیت عملیات نظامی در شبه جزیره کره به صورتی است که این توان احتمالا وارد عمل نخواهد شد ، هر چند عدم ورود مستقیم کشورهای ثالث به درگیری ، به انها اجازه می دهد تا روند فروش اطلاعات در قالب تصاویر ماهواره ای را به کشورهای درگیر ادامه داده و بصورت منبع باز ارزشمندی از اطلاعات دقیق تبدیل شوند . هر چند ، چنین پشتیبانی اطلاعاتی ارزشمندی می تواند اجرای یک عملیات آبخاکی بزرگ نظیر اینچون ( 1950) را به امری غیر ممکن تبدیل سازد ، چرا که وجود اطلاعات برخط ( ON-LINE) سطح غافلگیری ارتش مدافع را به کمترین حد ممکن کاهش خواهد داد . اما در این میان ، یک عامل در هر دو سناریوی مطرح شده میتواند تمام پیش بینی ها و احتمالات را به روندی متفاوت تبدیل کند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، هر دو سناریوی مطرح شده در نقاطی از جهان مورد بررسی قرار گرفته اند که بلحاظ آب و هوایی متغییر بوده و این احتمال وجود دارد که در زمان درگیری نظامی ، فرصت استفاده ازحسگرهای فضاپایه ، هرگز ایجاد نشود . بنابراین ، تنها بخشی از آینده نگری فوق الذکر ممکن است درست پیش بینی شده باشد . حتی با وقوع چنین شرایطی ، در حالی که تصاویر مبتنی بر حسگرهای الکترو -اپتیکال ممکن است بدلیل شرایط آب و هوایی نامناسب نتوانند عملکرد مناسبی را به نمایش گذارند ، اما حسگرهای فضایی که به رادار جستجوی روزنه ساختگی ( SAR) مجهزهستند ، ممکن است شرایط بازی را بطور کامل دگرگون نمایند . این مساله ، یعنی ایجاد پتانسیل تصویر برداری در همه گونه شرایط آب و هوایی تا همین اواخر ، یکی از چالش های فنی بود که حتی عملکرد ماهواره های تجاری را تحت تاثیر خود قرار میداد . اما این وضعیت بسرعت تغییر نمود و شرکتهای غیر دولتی مستقر در ایتالیا ، فنلاند ، کانادا در آستانه خرید و اعزام ماهواره های مجهز به SAR به مدار زمین قرار دارند . استقرار چنین ماهواره هایی در مدارزمین رصد زمین را تنها به 12 ساعت در روز محدوده نمی نمود و طبیعتا" این فرآیند هم ، نیازبه قراردادن سخت افزارهای فوق در مدارهایی که مسیر حرکت آن بسمت یک هدف مشخص می بایست به گونه ای تعیین می گردید که در نزدیکی نیمه روز (ظهر ) به فراز آن رسیده تا سایه عوارض روی زمین به حداقل ممکن کاهش پیدا کند، را ازمیان می برد . غافلگیری ممکن نیست !! مجموع شواهد فوق الذکر ، ناظران نظامی را به این نتیجه رهنمون می سازد که گسترش سامانه های فضاپایه نظارتی یک تاثیر بسیار مهم بر روند طراحی عملیاتی را برجای گذاشته و آن امکان ناپذیر نمودن کاربرد اصل غافلگیری در رزم است ، اگر چه چنین استنتاجی ، بدون نقص نیز نیست . بدین معنی که برخی کارشناسان نظامی بر این اعتقاد قرار دارند که گسترش سامانه های نظارتی فضا پایه ، گرچه امکان مشاهده تحرکات نظامی را در زمان واقعی فراهم می کند ، اما اینکه موجبات بی فایده شدن پنهانکاری و فریب در عملیات نظامی را پدید می آورد ، بدون شک یک تحلیل اغراق آمیز خواهد بود . به اعتقاد اینان ، اگر چه آرایش صورتبندی های بزرگ زرهی را دیگر نمی توان از چشمان کنجکاو مستقر در فضا پنهان نمود ( همانطور که درعراق سال 1991 و 2003 انجام شد ) و اینکه رشد سریع فناوری به جایی رسیده که قابلیت تصویر بردار با وضوح بسیار بالا امکان پذیر شده است ، اما با وجود صدها ماهواره در مدار زمین ، بازهم مــــحدودیتهایی در زمان هربار گذر از فراز صحنه عملیات رزمی برای این سیستم ها وجود دارد . علاوه براین ، سامانه های زمین پایه در خصوص دریافت و پردازش این داده ها برای کاربرد موثر درمیدان نبرد ، با محدودیتهای قابل توجهی روبرو هستند ، بدین معنی که همیشه میان عکس برداری ، انتقال داده ها ، دریافت و تجزیه و تحلیل تصاویر تاخیری بوجود می آید که این نیز به نوبه خود بر تصمیم گیری میدانی تاثیر خواهد گذاشت ، هر چند پیش بینی هایی وجود دارد که این پنجره زمانی از 24 ساعت فعلی میان برداشت عکس و استفاده از اطلاعات آن به کمتر از 8 ساعت در طول دهه آینده کاهش می یابد . """" در نتیجه ، حتی اگر استفاده از اصل غافلگیری در سطح عملیات امکان پذیر نباشد ، هنوز کاربرد موثر این اصل در سطح تاکتیکی یک واقعیت انکار ناپذیر است """"""""" گذشته از تاثیر رصد فضایی بر کاربرد اصل غافلگیری در حوزه عملیاتی ، این مساله پیامدهای مختلفی برای واحدهای زرهی نیز در بر، دارد . پیامد نخست ، همانطور که در سطور پیشین مورد بحث قرار گرفت ، وجود یک پنجره اطلاعاتی کوچک برای کاربرد اصل غافلگیری در سطح تاکتیکی است . در نتیجه این امر ، واحدهای شناسایی – رزمی با دراختیار داشتن سازمان رزم مناسب ، می توانند با تشخیص نقاط ضعف و قوت خطوط دفاعی حریف ، بخصوص مواردی که دشمن بدلیل عدم در اختیار داشتن چنین قابلیتی ، ازآنها مطلع نیست ، از آنها برای تضمین موفقیت خود استفاده نمایند . با این وصف ، این وضعیت ، نیازمند سازماندهی صورتبندی رزمی جدید و متناسب با صحنه نبرد ، اما در امتداد سازمان رزم قدیمی است تا در این قالب ، توان رزم به شکل معقولی افزایش پیدا کند . پیامد دومی که براین مساله قابل پیش بینی است ، کوتاه شدن زمان برای تمرکز واحدهای زرهی برای استفاده موثر از اصل غافلگیری خواهد بود و با توجه به این امر که عناصر مدافع ، در نبردهای آینده مسلح به تسلیحات کشتار جمعی خواهند بود ، فرماندهان واحدهای آفند کننده می بایست برای چنین صحنه هایی ، از پیش برنامه ریزی کرده و علاوه برآن ، به دستاوردهای محدود ، اما تضمین شده ، قانع شوند . در این ارتباط می توان چنین تحلیل نمود که ارتشها به جای اجرای یک عملیات بزرگ برای ازمیان بردن سازمان رزم عناصر مدافع ، احتمالا برحسب نیاز صحنه نبرد ، برنامه ریزی کاملی برای طراحی عملیات رزمی در مقیاس کوچک ولی مستمر خواهند داشت تا با اجرای ضربات متعدد ، حریف را از حالت تعادل خارج سازند . این طراحی رزمی خاص برای صحنه نبرد متعارف میتواند یک امتیاز مثبت برای ارتش مهاجم باشد ، چرا که نخست اهداف نظامی محدود در طرح آفند تعریف شده و دوم اینکه این اهداف محدود بلحاظ اهمیت راهبردی که خواهند داشت ، می توانند بدون تشدید درگیری نظامی و گسترده شدن جنگ ، اهداف سیاسی مورد نظر را تحقق بخشند . نتیجه گیری : فرضیه اصلی بحث ، بر این مساله پایه گذاری شده که کارشناسان رزم زرهی و فرماندهان یگانهای تانک می بایست آگاهی و احاطه کاملی بر تاثیر عملیاتی نظارت سامانه های شناسایی داشته و برای جذب این تاثیرات از آمادگی کامل داشته باشند . تئوری فوق براین اعتقاد است که در صحنه عملیات رزمی فعلی ، یک پنجره زمانی بسیار کوچک وجود دارد که درآن واحدهای زرهی می توانند بدون نگرانی از شناسایی شدن توسط دشمن ، حتی با وجود برتری هوایی ، متمرکز شده و دست به عملیات تهاجمی زنند . از سویی دیگر ، فرماندهان نیز می بایست محدودیتهای فعلی را پذیرفته و آمادگی خود برای طراحی عملیات با سازمان و توان رزم فعلی و متعاقبا" دستیابی به موفقیتهای محدود را به شکل دائم حفظ نمایند . به همین سبب پیش بینی می شود که اجرای مانور برای واحدهای نظامی در مقیاس "سپاه " و "لشکر" به مانند آنچه که در سال 1991 و 2003 با رعایت کامل اصل غافلگیری صورت گرفت ، مجددا" قابل تکرار نباشد ، اما این بدان معنا نیست که طراحی مانور دیگر اهمیت چندانی در جنگ ندارد ، بلکه ماهیت جنگ در آینده ، درست برعکس این تصور است . واحدهای نظامی در صحنه نبرد درآینده ، تحت تسلط کامل مفهوم " اطلاعات" می بایست در عین افزایش توان رزمی ، از سرعت کافی برای تمرکز این توان و اعمال آن برای شکست حریف استفاده نموده ، دستاوردهای بدست آمده را بسرعت تثبیت کنند و این بطور دقیق ، کاری است که واحدهای زرهی به شکل منحصر بفردی قادر به انجام آن هستند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- نویسنده : سرهنگ دوم ، براد تاونزند 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

خبر ، کوتاه بود و هیجان انگیز ، نزدیک به یک دهه انتظار برای رونمایی از یک سامانه دفاع هوایی بومی بالاخره به انتهای خود نزدیک شد و در نهایت از سامانه باور-373 رونمایی گردید . اگر چه تحریم های ظالمانه بر علیه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران و صنعت دفاعی کشور بیشتر از 40 سال است که ادامه دارد و این صنعت فراز و نشیبهای بسیار زیادی را بخود دیده ، اما بالندگی ، هوشمندی و اتکاء بر توان داخلی ، در نهایت محصولی را پدید آورد که هر ایرانی اصیل ، از مشاهده آن غرور مثبتی بدست می آورد که می تواند ره گشای گلوگاه های فناورانه آینده باشد . با این وصف ، پس از نزدیک به یکصد صفحه تحلیل و بررسی و گمانه زنی در بخش نخست این سلسله تاپیک سامانه پدافند هوایی باور373 (1) تصمیم گرفته شد تا پس از رونمایی از این سامانه بومی ، به مانند تاپیک سامانه اس-300 ، تاپیک جداگانه ای برای تحلیل و بررسی باور-373 ایجاد شود . نمایی از مراسم رونمایی از سامانه دفاع هوایی باور-373 مقدمه : همه ماجرا از سال 2010 آغاز شد ، زمانی که روسیه از تعهد خود مبنی بر تحویل سامانه های S-300PMU-1 شانه خالی نمود و در مقابل ایرانی ها نیز مدعی شدند تا یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته تر از اس-300 را بصورت بومی توسعه داده و بخدمت خواهندگرفت ، اینک پس از 9 سال شایعات و حرف و حدیث ، سامانه باور-373 در روز صنعت دفاعی ( 22 اوت 2019 ) رونمایی گردید . یک سامانه تمام بومی ؟!!!!!! علیرغم اینکه روسها پس از روندی پر فراز و نشیب ، در نهایت سامانه های (S-300PMU-2(IR را در دسامبر 2016 بطور کامل تحویل ایرانی ها دادند ، اما همچنان شایعات داغی مبنی بر روگرفت (کپی ) بودن سامانه ایرانی از روی سیستم روسی ، در میان تحلیلگران داخلی و خارجی جریان داشت ، با این وصف ، ایران پس از کش و قوسهای فراوان ،و پیش از تحویل اولین سامانه روسی ، در دسامبر2016 زیرسامانه های مشخصی از باور373 شامل رادارها ، موشکها و نمای های از پیش تعیین شده ( محدود ) از سلول های پرتاب را به نمایش عمومی نهاد . لانچر سامانه S-300 PT اگر چه برخی تحلیلگران اطلاعاتی براین باور بودند که ایرانی ها بخش هایی از زیر سیستم های سامانه S-300PT تحویلی به بلاروس ( که در دهه هشتاد میلادی در قالب تقویت شبکه دفاع هوایی ارتش سرخ به همراه رادارهای استاندارد و موشکهای 5V55K/R با حداکثر برد 90 کیلومتر در این جمهوری سابق مستقر شده بود) را از این کشور خریداری نموده اند ، با این وصف ، برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که صنعت دفاعی ایران ، بطور قطع مطالعات مستمری بر روی برخی ایده ها و فناوری های بکار رفته در محصول روسی داشته اند ، اما هر گونه ارتباط مستقیم میان سامانه S-300PT و باور-373 به تقریب غیر محتمل به نظر می رسد ، چرا که باور-373 بلحاظ بلوغ طراحی و همچنین کارایی ، با کمی تخفیف به سیستم های جدید تر روسی نظیر S-300PMU-2 و اس-400 نزدیکتر به نظر می رسد ، تا جایی که حداقل برمبنای ظاهر امر ، رادارهای آرایه فازی و موشک با برد 200 کیلومتری صیاد-4 به وضوح هرچه تمام تر بلحاظ فیزیکی مشابه همتایان خارجی خود هستند . علاوه براین ، باور-373 از کشنده بومی ( البته با ریشه روسی ) استفاده کرده و پرتابه موشکی این سیستم دفاع هوایی بومی در مقایسه با سیستم پرتاب سرد ( کولد لانچ ) اس-300 مجهز به لانچرهای دایره ای ، از سیستم پرتاب مستقیم ( هات لانچ ) از درون لانچرهای مکعبی بهره می برد . برای کمک به خواننده و جلوگیری از هر گونه سردرگمی جدول ذیل قابل بررسی است : مقایسه اجمالی میان سامانه دفاع هوایی اس -300 روسی و باور-373 ایرانی از بالا به پایین : خودروی TEL رادار درگیری رادار کسب هدف رادار مدیریت صحنه نبرد مشخصات : با توجه به اطلاع از این مساله که باور-373 یک سامانه بومی ایرانی است ، بطور قطع برخی مشخصات و الگوهای موجود در اس-300 در آن قابل مشاهده است . بلحاظ اندازه فیزیکی ، باور-373 در مقایسه با محصول روسی ، مقداری بزرگتر به نظر می رسد ، بنابراین ، نسبت به سامانه سوم خرداد که در ژوئن 2019 یکفروند پهپاد آمریکایی را ساقط نمود ، قابلیت استتار ان ، به نسبت مشکل تر بوده ، با این حال ، هنوز تحرک بالایی را بخود می بیند ، چرا که کشنده 10 در 10 ذوالجناح بعنوان TEL این سیستم عمل نموده و علاوه براین ، رادارها و پست تاکتیکی فرماندهی و کنترل (C2) آن نیز قابلیت نصب بر روی خودروی هشت در هشت "ظفر" ر ا خواهد داشت که هردوی این کشنده ها ، پتانسیل کاملی برای حرکت در سطوح خارج جاده ای به نمایش می گذارند . چنین وضعیتی برای شبکه دفاع هوایی ایران ، یک توانایی پراهمیت به نظر می رسد ، به این علت که علیرغم وجود یک شبکه گسترده جاده ای ، وسعت این کشور به گونه ای است که سامانه فوق استقرار در مناطق به نسبت صعب العبور را می طلبد و این نیز بدان معنا خواهد بود که باور-373 را می توان در هر نقطه ای مستقر نمود . شاید تنها زیر سیستم سامانه بومی ایرانی که بصورت نیمه متحرک طراحی و تولید شده ، رادار معراج-4 است که نقشی مشابه رادارهای 64N6E/91N6E بیگ برد در سامانه روسی بعنوان رادار مدیـریت صحنه نبرد را بر عهده دارد . این که رادار فوق بر روی یک تریلر نیمه متحرک ( کششی ) قرار گرفته و توسط یک کامیون غیر نظامی جابه جا میشود ، چندان مساله پر اهمیتی به نظر نمیرسد ، چرا که برد به نسبت زیاد این رادار بدان اجازه می دهد تا در عمق منطقه نبرد و دور از تهدید مستقر شده و در مقایسه با رادارهای موجود در خط مقدم دفاع هوایی ، ازامنیت بیشتری بر خوردار باشد . رادار مدیریت صحنه نبرد معراج -4 : به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، در واقعیت ماجرا ، ایرانی ها رادار معراج-4 را بعنوان یک سیستم جدایی ناپذیر از باور373 محسوب نمی کنند ، اما ارتباط بسیار نزدیکی میان این رادار و فرآیند توسعه باور-373 وجود دارد که درجریان رونمایی نیمه رسمی از معراج-4 در سال 2016 عیان گردید . در حقیقت امر ، معراج -4 ، یک دارایی با ارزش رزمی بسیار بالا درشبکه دفاع هوایی یکپارچه (IDAS) ایران بشمارمی رود که ماموریت کنترل فضای هوایی و انتقال اطلاعات به سامانه های پایین تر برعهده آن گذاشته شده است . این رادار که یک رادار آرایه فازی در باند S محسوب میشود ، بر اساس اطلاعات موجود قابلیت رهگیری 100 هدف بطور همزمان را داشته ، ضمن اینکه برخی معتقدند که رادار معراج -4 قابلیت های اجرای ضد ضد عمل الکترونیک (ECCM) بسیار قدرتمندی شامل " Burn Through ، SLB و SLC ، پرش فرکانس ، PRF Jitter ، PRF Staggering ، JATS ، فشرده ساز پالسی ، MTI ، CFAR ، Clutter Map و در نهایت Low SLL Antenna را در اختیار داشته باشد که نشاندهنده انعطاف پذیر بودن ان است . پی نوشت : 1- منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 2- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند . 3- ادامه دارد ................. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

هر حرکتی در حال حاضر مثل شلیک به خودمون می مونه چون دولت داره توی پازل امریکا و اسرائیل بازی می کنه . هر حرکتی انجام بدیم خود دولت عواقبشو برای خودمون دوچندان می کنه نمونه اش حرکت جناب وزیر الوزا امیر کبیر زمانه در زمان سفر بشار اسد به ایران . فکر نمی کنم تو کل دنیا در کشوری دولتی سر کار باشه که منافع ملی رو در سطح حتی منافع یک خلاف کار قبول نداشته باشه یا درکی از منافع ملی نداشته باشه

تانک تی 34 (ستون فقرات نیروهای زرهی شوروی در جنگ دوم جهانی) طراحی تانک تی-۳۴ بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ برای جایگزینی تانک‌های سریع کلاس بی‌تی و تانک پیاده‌نظام تی-۲۶ در ارتش سرخ صورت گرفت. تی-۳۴ در زمان ورود خود به خدمت نظامی تعادل بسیار خوبی میان قدرت آتش، قدرت تحرک، قدرت حفاظتی و مقاومت برقرار کرده بود اما وضعیت نامناسب سرنشینان، فقدان دستگاه‌های رادیویی و بی‌سیم و اشتباهات تاکتیکی در نحوه استفاده از آن باعث شد تا در سال‌های آغازین نمایش ضعیفی داشته باشد. در طول جنگ جهانی دوم طرح این تانک چندین بار تغییر کرده که هدف اصلی از این تغییرات سهولت بیشتر تولید انبوه، کاهش قیمت و همچنین رفع برخی از ایرادات تکنیکی بود که در جنگ مشخص شد. در پی افزایش قدرت زره تانک‌های آلمانی و مشخص شدن ایرادات برجک دوسرنشینه مدل تی-۳۴–۸۵ با برجک بزرگتری حامل سه سرنشین (افزودن یک توپچی) و یک توپ پرقدرت‌تر ۸۵ میلی‌متری ساخته شد. سادگی تولید، استفاده و تعمیر امتیاز مهم این تانک به خصوص در مقایسه با تانک‌های آلمانی بود که هرچند کیفیت بسیار بالایی داشتند اما تولید انبوه آن‌ها نیاز به وقت بیشتر و نیروی کار حرفه‌ای‌تر داشت. این تانک همچنین دومین تانک پرتیراژ تاریخ بعد از تانک تی-۵۴ است که آن هم بر اساس طرح تی-۳۴ در شوروی ساخته شد. تاپیک تانک تی 34 در سایت میلیتاری

تصاویر شلیک سامانه ی سوم خرداد از کشتی:

باور کنید ریشه مشکلات جای دیگری است. بهای یک دستگاه خودروی معمولی مانند تویوتا کمری (مدل پایه و ساده) با دلار بیست هزار تومانی برابر پنج میلیارد ریال (پانصد میلیون تومان) است. به نظر شما در شرایط کنونی اقتصاد کشور، آیا کم هستند شمار کسانی که با دریافت این هزینه حاضرند چه ها که نکنند؟ فساد سازمان یافته مقامات حکومتی و فقر فراگیر ناشی از آن هزینه خرابکاری و جاسوسی در کشور را به نزدیک صفر رسانده است! یعنی سازمان جاسوسی یا خرابکاری طرف مقابل تنها با هزینه چند دستگاه خودروی معمولی آنچه بخواهد را به راحتی به دست می آورد.

جزئیات ارتقای تانک‌های T-72S سپاه: در جریان بازدید سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه از دستاوردهای جهادخودکفایی نیروی زمینی سپاه مشخصات این تانک تی ۷۲ ارتقاء یافته اعلام شد: در بخش ارتقاء سیستم های نظارتی، یک سیستم دیده بانی روزانه و شبانه به همراه سامانه دید حرارتی خنک شونده روی تانک نصب شده است. این سایت به کانال هدایت لیزری نیز مجهز شده و قابلیت شلیک موشک های هدایت لیزری پرتاب شونده از لوله تانک را نیز برای این تانک فراهم می کند. یک سیستم کامپیوتری انجام محاسبات بالستیکی و یک مسافت سنج لیزری نیز در بخش کنترل آتش بر روی این تانک نصب شده است. برای راننده تانک نیز یک سیستم دید حرارتی نصب شده که در روز و شب کمک خواهد کرد تا عمل راندن تانک به صورت ساده تر انجام شود. سیستم حرکت در سمت، مخصوص حرکت برجک تانک نیز که در مدل اولیه به صورت دستی بوده، تبدیل به گونه الکترونیک شده است که حرکت را برای کاربران تانک آسان تر خواهد کرد. همچنین در بخش سیستم های حفاظتی در اطراف تانک و روی برجک آن زره های واکنشی انفجاری نسب شده است. نصب سیستم هشدار قفل لیزری و اخلالگر سیستم های هدایت لیزری و فروسرخ برای موشک های ضد زره از دیگر ارتقاء های انجام شده بر روی این تانک در بخش حفاظت به شمار می آید. نصب سیستم جایگاه تسلیحاتی برای کنترل از راه دور تیربار نصب شده روی برجک و قابلیت نصب سریعتر لوله اصلی تانک از بیرون -در شرایط میدان نبرد- از دیگر ارتقاء های انجام شده روی این تانک است آخرین مورد قابل ذکر در خصوص این تانک نیز بحث افزایش قدرت موتور به میزان ۱۵ درصد است که میزان نسبت رانش به وزن تانک را افزایش می دهد.

ادامه ی تصاویر تسلیحات جدید سپاه:

تولید جنگنده کوثر و تحویلش هرچند با ریتم کند و مقدار کم تولیدی همراه بود ولی در کل خبر خوشی بود و نشون دهنده اینکه کم کم باید به تولید تولید مستقل بومی رفت و در آینده حرف هایی رو برای گفتن داشت، امیدوارم هم از نظر جنبه کمی تولید با افزایش روبرو باشیم و هم راه تکامل تدریجی اف 5 به سمت اف 18 رو پیش بریم و جنگنده ای مولتی رول با برد و قابلیت حمل مقدار تسلیحات و بقاپذیری بالا داشته باشیم.

سلام در راستای این بخش از صحبت شما ما درون روش CLA در آینده پژوهی 4 سطح برای تحلیل در نظر گرفته می شود که ساده ترین و پایین ترین سطح را لیتانی می نامند . خصوصیات تحلیل های این سطح این است که در آن گرایش شدیدی به سمت مفاهیم تا حد امکان ساده شده وجود دارد و همواره دیگری مقصر است و راهکارها با باید ها و نباید ها درباره دیگران آغاز می شود و بدون اینکه تحلیل گر (که یک فرد عام و ناآگاه در آن حوزه است) جایگاه و سطح خود را شناخته و تجزیه و تحلیل کند ، بی اختیار و بدون هیچ گونه تاملی تنها با استفاده از دسته بندی های بسیار ساده شده واکنش نشان می دهد . کسانی که در این سطح تحلیل می کنند همواره نگاه دیگر گرا و اعتراضی دارند و تمام کارها باید توسط دیگران انجام شود و به خاطر همین سادگی ها ، گسترش کمی نظرات شبیه به هم زیاد بوده و در نتیجه تکرار پذیری تحلیل افزایش می یابد و حس درست بودن آن گفته ها تقویت می شود و دقیقا به همین دلیل (سادگی) قابلیت پیش بینی بالایی از مواضع و نتایج توسط دیگران به وجود می آید که کار دشمنان را برای انجام عملیات روانی و جنگ هیبریدی راحت تر می کند . در همین راستا دشمنان همواره سعی می کنند که مباحث سیاسی و راهکارهای مشکلات را بسیار ساده نشان داده و آن را به وسیله رسانه ها در جامعه رواج دهند . نتیجه اینکار افزایش حس نارضایتی و اعتراض است و از طرفی ممکن است این فشار ، تصمیم گیران را به سمت اقدامات و سیاست گذاری های عوامانه سوق دهد (از خرد تا کلان) و این دقیقا چیزی است که باعث افزایش فشار های پی در پی و کم هزینه برای دشمن و مشکلات داخلی ما خواهد شد . این روند اگر ادامه پیدا کند و کنترل نشود جامعه را به سمت مشکلاتی سوق می دهد که کمتر در دسته بندی های مرسوم می گنجند و در نتیجه اختلافات زیاد شده و جامعه به سمت هرج و مرج می رود . از آن سو هر چقدر تحلیل ها فکر شده تر باشند و به سمت علل و عوامل اجتماعی و سیستمی گرایش یابند و حتی از آن بالاتر رفته و وارد مباحث بنیادین عقیدتی و پارادایمی شوند ، وضعیت برای تحلیل اقدامات ما که در پاسخ به مشکلات به وجود آمده اند ، پیچیده تر ، زمان گیرتر و هزینه برتر می شود و عملا فرصت ضربات متوالی و پشت سر هم به ساختار های خودی توسط دشمنان از آنها سلب می گردد .

روزنامه فرانسوی به پیامبر گرامی اسلام اهانت مستقیم کرد در لبنان 14 مارس و احزاب جنبیش و طرفدراانش به بهانه ازادی بیان ازش مستقیم و غیرمستقیم حمایت کردند، حالا تو تظاهراتی که توش کلی توهین و تهاجم بود به شیعیان یک شبکه معلوم الحال و عده ای معلوم الحالتر شعاری دادند مشخصا با عقبه معلوم و حالا شدند خونخواه همسر پیامبر گرامی. و پیراهن عثمان. با اینکه حزب الله موضعش مثل همیشه محکومیت این امر هست چون اصولا به خاطر تعهد به فتوای رهبری داره از سمت شیعیان خاص!! هر روز تهمت و توهین هم میشنوه تازه. معلوم نیست خیانت یا حماقت مردم خاورمیانه است که به این روزشون گذاشته یا واقعا فرقه ای و شعبه ای از دشمنان همیشه هستند که جاهلان و کودن های هر کشور را به خودشون جذب میکنند و مثل دستمال توالت فقط ازشون استفاده میکنند.

بخش دوم ... محدودیتها : یکی از نکات منفی استقرار ماهواره های تصویر برداری در مدار با ارتفاع پایین ، این است که تصاویر برداشته شده ، به منطقه مشخصی از منطقه یا فضای نبرد محدود شده و این در سطح تاکتیکی ، تجزیه و تحلیل را برای کاربران این تصاویر ، بسیار مشکل خواهد کرد ، بدین معنی که این ماهواره های تصویر برداری در زمان عبور از فراز منطقه نبرد ، الزاما" قادر نیستند تا از همه رویدادها و وقایع روی داده شده ،تصویر برداری کند . دوربین های مورد استفاده در این سخت افزارهای فضا پایه ، بدلایل فنی ، بخصوص در حوزه کیفیت تفکیک پذیری ، مسیر پروازی و زمان عبور ، از محدودیتهای فراوانی برخوردار هستند . بعنوان مثال ، پهنای نوار تصویر برداری یکی از پیشرفته ترین ماهواره های تصویر برداری تجاری که امروز در مدار مشغول فعالیت است ،(World View-3) تنها 13.1 کیلومتر با وضوح فوق العاده 0.31 متر است که بسیار مطلوب تر از تصاویر گوگل ارث ، نیازهای کاربران را برآورده می کند . محدودیت در پهنای نوار عریض تر برای یک ماهواره تصویر برداری نظامی ، به تقریب یک مفهوم " خاص" محسوب میشود ، ( ماهواره های مستقر در مدار GEO بلحاظ حجم ، اندازه بزرگتر و پیچیده تر عمدتا" برای ماموریتهای مهمتری نظیر هشدار موشکی یا ماموریتهای محرمانه تری برای جامعه اطلاعاتی کشور کاربر مورد استفاده قرار می گیرند ) ، چرا که این ماهواره ها ، می توانند تنها یک نوار به عرض 13.1 کیلومتر در در یک بازه زمانی 24 ساعت ، انتخاب کرده و مورد شناسایی قرار دهند ، یا اینکه یک منظر از پیش تعیین شده را بصورت جارویی ، و البته با کیفیت پایین تر ، اسکن و تصویر برداری نمایند . پس از آن ، ماهواره مورد نظر می بایست از فراز یک ایستگاه زمینی عبور کند ، تا تصاویر جمع آوری شده آن ، دریافت و سپس پردازش و تجزیه و تحلیل گردد . سرعت این فرآیند نیز بسته به فوریت کاری که این تصویر برداری برای آن انجام میشود ، متفاوت خواهد بود ، اما حداقل 24 ساعت طول می کشد تا تحلیلگران بتوانند نتایج مفیدی را از تصاویر مورد نظر ، بدست آورند . این محدودیت ها ، از نظر تاریخی ، مانع از تاثیر گذاری تصاویر ماهواره ای در تصمیمات تاکتیکی میدان نبرد شده و نقش آنها را به تصمیمات استراتژیک ، محدود می نماید . دوره گذار به صنعت نظامی در فضا : علیرغم محدودیتهای پیش گفته در خصوص استفاده از ماهواره های تصویر برداری در سطح تاکتیکی ، فناوری به گونه اعجاب آور ، نکات منفی در این خصوص را بسرعت از میان برمی دارد و این مساله در درجه نخست ، با کاهش چشمگیر هزینه ها برای دسترسی به مدار لئو و افزایش چشمگیر ماهواره های کوچک و ارزان که نتیجه مستقیم پیشرفت فناوری در این زمینه است ، ارتباط دارد . درواقع ، صنعت فضایی در حال عبور از یک مارپیچ هزینه های سربار مثبت به مارپیچی با هزینه های پایین است . در این ارتباط و براساس الگوی نخست ، هزینه های بالای پرتاب ها ، موجب میشد تا کاربران بسمت ماهواره های سنگین و پیچیده و با کیفیت بالا کشش داشته باشند که این مساله به نوبه خود ، انگیزه کشورهای دارنده فناوری پرتاب را برای توسعه اقدامات و بسترها ، به منظور کاهش خطر پذیری ، افزون می نمود . اما این فاکتورها ، در حال حاضر ، روندی معکوس بخود گرفته و بسرعت به یک مارپیچ با هزینه های سربار کمتر تبدیل می گردد . با توجه به این روند ، پرتابهای ارزان تر ، بخوبی می تواند توجیه کننده طراحی و تولید ماهواره های ارزان تر و کم هزینه تر باشد که بطور طبیعی ، میتوان آنها را در تعداد بیشتری بخدمت گرفت و در مدارهای پایین مستقر نمود که بدلیل افزایش پسار ( DRAG) طول عمر آنها بشدت کاهش یافته و در عین حال ، در مقایسه با پیکربندی های متعارف تصویر برداری که هم اکنون در خدمت بوده و استقرار در چنین مداری ، قابلیتهای آنها در برداشت تصاویر با کیفیت را محدود می کند ، عملکرد بهتری را به منصه ظهور می رسانند . در این زمینه ، یکی از مجموعه های پیشگام در تغییر پارادایمیک فوق الذکر ، شرکت Planet Labs است که در حال حاضر با در اختیار داشتن صدها ماهواره کوچک ، قابلیت تصویر برداری سطح زمین با وضوح کافی را در 24 ساعت داشته و از این نظر ، یک پتانسسیل قابل توجه را در سطح عملیات و تاکیتک ، به نمایش می گذارد . در واقع ، گسترش ماهواره های شناسایی کوچک و سکوهای پرتابی که قابلیت ارسال آنها به مدار را داشته باشد ، به کشورهای کوچکتر ، اجازه می دهد تا حضور خود را در فضا وسعت بخشند ، تا جایی که حتی قدرتهای درجه دومی نظیر نیجریه نظیر در حال حاضر ، ماهواره های فعالی برای کاربردهای مختلف ، در اختیار دارند . با توجه به مواردی که مورد تبیین قرار گرفت ، شاید یکی از کم اهمیت ترین پیامدهای توسعه این قابلیت در عملیات نظامی ، تاثیر آن بر حوزه " طرح ریزی / برنامه ریزی نظامی " است ، چرا که به مانند عملیات طوفان صحرا ، آماده سازی های اولیه برای آماده سازی صحنه نبرد را نمیتوان به سادگی از چشمان تیزبین مستقر در فضا پنهان نگاه داشت . گرچه در حال حاضر پایش فضای هوایی صحنه عملیات تا حدودی برای نیروی مهاجم ، آسان به نظر می رسد ، اما کنترل ماهواره های کوچک و یا حتی نمونه های تجاری که قدرت تفکیک پذیری تصاویر آنها در برخی موارد از نمونه های نظامی نیز بیشتر است و 24 ساعته در حال پایش سطح زمین هستند ، به تقریب دشوار خواهد بود . اینک هر گونه برنامه ریزی و آماده سازی هر عملیات نظامی مهم ، به احتمال بسیار زیاد چشمان ناظر مستقر در فضا را بخود جلب می کند و در کنار آن ، سهولت انتقال اطلاعات در عصر کنونی موجب شده تا حتی کشورهای فاقد چنین قابلیتهایی ، بسرعت با استفاده از منابع اطلاعاتی باز ، هوشیار شده و دست به اقدامات متقابل زنند . با این وصف ، روشهای متقابلی برای ایجاد محدودیت در دسترسی حریف به تصاویر ماهواره ای تجاری ( غیر نظامی ) نیز وجود دارد ، چنانکه در خلال جنگ خلیج فارس ( 1991 ) ، سازمان ملل بسرعت تحریم سخت گیرانه ای را برای فروش تصاویر تجاری به عراق وضع نمود ، هر چند این شیوه نیزدر وضعیت منحصر بفردی رخ داد و بعید است که مجددا بتوان آن را برای کشور دیگری اعمال نمود . بعنوان مثال در دهه نود میلادی ، چین هنوز قابلیت های تصویربرداری ماهواره ای اختصاصی برای خود در اختیار نداشت و اتحاد جماهیر شوروی نیز بشدت درگیر اصلاحات داخلی و مذاکرات فشرده با ناتو و ایالات متحده در خصوص سرنوشت اروپای شرقی بود . علاوه براین ، تنها یک ارائه کننده تصاویر ماهواره ای غیر تجاری خارج ازایالات متحده ( ماهواره اسپات متعلق به فرانسه ( Satellite Pour l’Observation de la Terre – literally spot -) فعالیت داشت که میتوانست تصاویری با وضوح و تفکیک پذیری 10 متر تولید کند . ده سال بعد ( 2001 ) وضعیت دسترسی به تصاویر ماهواره ای تجاری به تقریب ، دچار تغییر شگرفی نشد . با این حال ، تغییرات درراه بود ، چرا که در اکتبر 2001 ، نخستین ارائه کننده تصاویر ماهواره ای تجاری در خاک ایالات متحده ، (Earth watch) اولین ماهواره خود را با شناسه Quick Bird 2 به فضا اعزام کرد . این ماهواره ، قابلیت تولید تصاویر با قدرت تفکیک 1 متر را به کاربر ارائه می نمود که درآن زمان برای شرکتهای غیردولتی که دسترسی محدودی به تصاویر ماهواره های نظامی داشتند ، یک موهبت بشمارمی آمد . اما براساس توافقنامه امضاء شده بین شرکت صاحب امتیاز و دولت ایالات متحده ، سازمان ذیربط دولتی حق استفاده از آنچه که “shutter control” نامیده میشد را در اختیار داشت و برهمین اساس از فروش تصاویر این شرکت که از افغانستان تهیه شده بود ، جلوگیری بعمل آورد . در عوض ، وزارت دفاع به جای اینکه با عدم صدور مجوز برای فروش این تصاویر ، به اعتبار بین المللی شرکت فوق آسیب بزند ، تصمیم گرفت تا براساس یک حق انحصاری ، تمامی تصاویر تولید شده را خریداری نماید . با این وصف ، گرچه تهیه و خرید این تصاویر ، به یک قرارداد گران قیمت تبدیل شد ، اما بخوبی مانع شد تا رسانه های جمعی با پرداخت پول ، تصاویر با وضوح بالا را خریداری و از این طریق واحدهای طالبان را به شکل تصادفی ، از جزییات حساس اجرای مانورهای نظامی خود در افغانستان ، آگاه نمایند . اما همه تلاش ها ، حتی با تشدید قوانین مشابه “shutter control” برروی طیف وسیعی از ارائه دهندگان تصاویر ماهواره ای در ایالات متحده و یا حتی افزایش کاربرد تاکتیک خرید ، برای جلوگیری از روند روبه گسترش کاربرد این تصاویر ، تقریبا به روندی بی نتیجه تبدیل شد . به اعتقاد تحلیلگران این حوزه ، گرچه برقراری قوانین سخت گیرانه برای ارائه دهندگان این خدمات مسقر در آمریکا از انتشار مواردحساس تا حدودی موفق بوده اما این مسیر برای ارائه کنندگان چنین قابلیتهایی در سایر کشورها ، بخصوص آن دسته کشورهایی که علنی یا غیر علنی ، با سیاستهای ایالات متحده مخالفند ، صادق نخواهد بود . این دسته از کشورها که به تدریج وارد یک رقابت شدید ژئو استراتژیکی با ایالات متحده میشوند ، نسبت به دهه گذشته ، توانایی های افزون تری برای اعزام سامانه های تصویربرداری به مدار در اختیار داشته و همین امر موجب میشود تا توانایی بالقوه و بالفعل زیادی برای ردیابی تحرکات نظامی ایالات متحده در اختیار آنها قرار گیرد . بدین ترتیب و بدون هیچ شکی ، انتشار تصاویر موقعیتهای استقرار نظامی ایالات متحده تحت پوشش قانون آزادی اطلاعات ، می تواند به یک مسیر عادی برای شناسایی شکل و ماهیت تحرکات این ارتش گردد . طبیعی است که حتی اگر رسانه های داخلی این کشور ، تا حد امکان از خریداری و تجزیه و تحلیل چنین تصاویری خودداری کنند ، این مساله مانع ازاین نخواهد شد که تصاویر با کیفیت بالا ، در اختیار حریف قرار نگرفته و کارشناسان اطلاعاتی و مفسران عکس قادر نباشند تا نیت و اهداف ارتش ایالات متحده را ردیابی و پیش بینی نمایند . علاوه براین ، گسترش این قابلیت ، اجرای عملیات فریب نظامی را بیش از پیش دشوار می کند ، همانطور که این امر توسط واحدهای ارتش روسیه در اوکراین ، آن را به عینه ، به نمایش گذاشتند . در این زمینه ، یعنی دشواری اجرای فریب نظامی با گسترش تصاویر ماهواره ای نظامی با وضوح بالا در جریان عملیات نظامی روسیه در اوکراین بخوبی بعنوان یک نمونه از صحنه نبرد درآینده می بایست مورد توجه قرار گیرد . در جریان این درگیری ها ، و در ابتدای امر ، براساس انچه که تحلیگران نظامی بدان باور داشتند ، بعید به نظر می آمد که واحدهای منظم ارتش روسیه در شرق اوکراین حضور فیزیکی داشته باشند و دولت روسیه نیز تصاویرو گزارشهای منتشر شده از منطقه درگیری را جعلی و فاقد اعتبار می دانست ، اما انتشار تصاویر طبقه بندی شده ماهواره ای از منابع غیر دولتی ، بدون هیچ شکی ، دخالت ارتش روسیه در این درگیری ها را به اثبات نموده و این حساسیت ناشی از کاربرد منابع اطلاعاتی دولتی را به حداقل ممکن می رساند . در این زمینه ،ناتو به منظور اثبات حضور ارتش روسیه در منطقه درگیری شرق اوکراین ، باقدام به انتشار تصاویر ماخذ شده از شرکت غیر دولتی DigitalGlobe مستقر در آمریکا نمود . این تصاویر ، کاروان های بزرگ نظامی روسی را در حال حرکت در خاک اوکراین بخوبی به نمایش می گذاشت و این فریب کاری دولت روسیه را بخوبی عیان نمود. پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

سازندگان همین بازی، بازی Europa Universalis رو هم ساختن که جزئیات تاریخی دیوانه کننده ای داره. در این حد که شما با جد صفوی ها که اسمش یادم رفته، از یک استان اردبیل شروع می کنی و میتونی دولت صفویه رو تأسیس کنی و میتونی تصمیم بگیری که به سمت قانون گرایی میل کنی یا به سمت صوفی گری میل کنی. باید تعادل بین علما و کافران ذمی ! رو برقرار کنی، سیاست گسترش تولید فرش رو برقرار کنی و خیلی موارد دیگه! به نظرم حداقل 50 نفر دکتری تاریخ در ساخت این بازی شرکت داشتند.

من اول خاورمیانه رو گرفتم (عراق در 24 ساعت :)) و افغانستان یک ماه بعدش سپس عربستان سعودی و حاشیه خلیج فارس و یمن بعدش راهبردهای نزدیک به محور رو دنبال میکنم تا جایی که دولت ناسیونال نشه - همزمان دکترین های مربوط به توپخانه و آتش پشتیبانی - موقعی که آلمان حمله کنه به شوروی و بره سمت استانلیگراد - منم با تکاوری و مکانیزه سعی میکنم منطقه ی قفقاز و از سمت دیگه آسیای مرکزی رو بگیرم و بعد به استالینگراد و سپس مسکو برسیم. مسکو اگه در کوتاه مدت سقوط کنه تمام شوروی تسلیم میشه و میشه با ایتالیا در سوریه و آفریقا و تنهایی در مقابل انگلیسی ها در هند متمرکز شد (دول چین و شرق آسیا رو هم میسپرم به ژاپن و آلمان) پیروزی در العلمین = فتح آفریقا با جناب موسولینی بعدش نوبت روباه پیر میشه که با قارچ از خجالتش درمیایم و انتقام تمام ملت های زخم خورده رو از نژاد انگلوساکسون میگیریم (تا اون موقع مزارع تولید قارچ به بهره برداری میرسن) اینجا با یکی از دولت های مقاوم در برابر امپریالیسم مثل کوبا یا ونزوئلا در آمریکای مرکزی میبندیم و با ناوگان های دریایی که تشکیل دادیم (+ ناوشکن های جماران و ناو های هواپیمابر فرامرز .... - نمیدونم منبع این اسم گذاری های بازی کجاست؟!) نیرو پیاده میکنیم و بعدشم پلن سواحل شرقی آمریکا رو میریزیم فقط نکته ای که بود استفاده ی نابجا از WMD علیه آمریکا بود که باعث شد مقاومتشون در برابر تهاجم چند برابر بشه و همبستگیشون بیشتر بشه (میتونست باعث شکسته شدن روحیه بشه ولی در شگفتم که چرا نشد) اگه تحقیقات موتور های جت هم در زمان کم انجام بشه میشه بمب افکن های قاره پیما طراحی کرد که داخل سرزمین های اصلی ایران بلند بشن و عمق آمریکا رو بزنن (به این که رسیدم از لحاظ روحی و جسمی بریدم و 48 ساعت بازی تقریبا مداوم به پایان رسید - با یک پیروزی 75 درصدی )

موضوع هسته ای برای ج.ا شد مثل شتری که توی گل گیر کرده ولی نه جرات پس رفتن داره ، نه اراده‌ای برای پیش رفتن .... اگه همون ده سال پیش بمب اتم رو می ساختند تا حالا به نتیجه رسیده بودیم ، نهایتش جنگ می شد .... الآن در حالی که غرب و اعراب هیچ هزینه ای نمی دهند ، ما اقتصادمون نابود شده ولی پیرمردهای تصمیم گیر عملا براشون این فاجعه اقتصادی مهم نیست در نهایت هم این فاجعه اقتصادی منجر به آشوب می شه و بعد قضیه می ره ذیل اصل « حفظ نظام » و نه تنها هسته ای بلکه در سایر زمینه ها هم امتیاز می دهند در حالیکه دشمن راه رو فهمیده و به فشارش ادامه می ده ... ج.ا از درون فاسد شده و این سیستم با این حجم بالای فساد نه جرات پیش رفتن داره و نه جرات پا پس کشیدن .... نتیجه سکون معلومه ... فروپاشی ...‌

رادار L-ASR4 یکی دیگر از محصولات راداری معرفی شده در سایت kowsartrading، راداری شبیه به رادار نبو است. این رادار که با نام L-ASR4 نامگذاری شده است رادار سه بعدی آرایه فازی فعال است که در باند VHF فعالیت می‌کند. این رادار از 120 آنتن یاگی شکل در 6 ردیف 20 تایی تشکیل شده است. L-ASR4 یک رادار برد بلند است که توانایی کشف هواگردهایی با سطح مقطع 2 متر مربع را از فاصله 600 کیلومتری دارد. برد رادار در برابر اهداف بالستیک 1200 کیلومتر است و هچنین ماهواره‌هایی را که در مدارهای نزدیک زمین قرار گرفته‌اند از فاصله 1200 کیلومتری کشف می‌کند. L-ASR4 اهداف آیرودینامیک را تا ارتفاع 35 کیلومتری می‌تواند کشف کند. L-ASR4 قادر است هواگردهایی با سرعت 30 متر بر ثانیه تا 3 ماخ، موشک‌های بالستیک با سرعت 12 ماخ و ماهوراه‌ها را تا سرعت 23 ماخ کشف کند. L-ASR4 در 8 دقیقه قابلیت فعال شدن دارد. احتمالا ایران با توجه به توانایی‌های رادار NEBO-SVU دست به طراحی راداری با ویژگی‌های برتر زده است که توانمندی آن را نزدیک به رادار NEBO-M می‌سازد. NEBO-SVU دارای 6 ردیف 14 تایی از آنتن‌های یاگی شکل برابر با 84 عدد از این آنتن می‌باشد، L-ASR4 دارای 120 آنتن یاگی، و NEBO-M از 7 ردیف 22 تایی یعنی 154 آنتن یاگی ساخته شده است. جایگاه رادار NEBO-SVU در سامانه پدافندی S300-PMU2 باتوجه به ضعف ذاتی رادارهای اس باند و ایکس باند در کشف اهداف رادارگریز، L-ASR4 گزینه‌ی بسیار مناسبی جهت بکارگیری به عنوان رادار پیش اخطار در سامانه باور 373 است و با توجه به دقت آن توانایی تصحیح مسیر موشک را نیز دارد. همچنین این رادار می‌تواند چندین دقیقه قبل از ورود هواگرد/موشک بالستیک به منطقه تحت پوشش باور 373، اپراتورهای این سامانه را از وجود تهدیدات احتمالی آگاه کند.

بخش سوم و پایانی خودروی کنترل و فرماندهی (C2) : پست فرماندهی و کنترل بر روی یک کامیون شش در شش قرار گرفته که به نظر میرسد کمی بزرگتر از نمونه های شش در شش معمولی است که ایران در گذشته برای سامانه های تلاش ، پانزده خرداد و رادارهای دفاع هوایی خود از آن استفاده نموده است . در حالی که هنوز نمای مشخصی از بخش داخلی کابین منتشر نشده ، طراحی یک خودروی اختصاصی برای پست فرماندهی و کنترل ( بر خلاف سیستم های میانبردی نظیر 15 خرداد ) نشانه ای از ظرافت ایده طراحان باور -373 است . اما در کمال تعجب ، هیچ آنتنی برروی این خودرو برای ایجاد ارتباط در بردهای بلند وجود ندارد ، هر چند این احتمال ممکن است وجود داشته باشد که ایران بر خلاف روسها که خودروی خود را در محوطه آتشبار مستقر می کند ، پست فرماندهی را در یک منطقه وسیع ، پراکنده نمایند . خودروی TEL باور-373 تصویر نخست ، منتشر شده در سال 2012 تصویر دوم ، منتشر شده در سال 2014 تغییرات در طراحی سازه کابین به وضوح قابل مشاهده است . خودروی ذوالجناح ( ده در ده ) : خودروی TEL ذوالجناح برای اولین بار در سپتامبر 2012 به نمایش گذاشته شد که به یک کابین با زاویه غیر معمول مجهز شده بود . دو سال بعد ( 2014 ) تصاویر منتشر شده از گونه جدید ذوالجناح ، نشان از یک طراحی هوشمندانه تر برای کابین داشت که جلوتر از اکسل خودرو قرار می گرفت ، در حالی که نمونه نخست این کشنده ، کابین درست در بخش فوقانی اکسل قرار داشت . برخی ناظران معتقدند که این تغییر طراحی ، احتمالا برای ایجاد فضای بیشتر برای تجهیزات اضافی ( ژنراتور و محل بار ) صورت پذیرفته است .اما مزیت اصلی این خودرو ، در حالی که محموله 30 تنی خود را بر دوش دارد ، تحرک بالا در مسیرهای خارج جاده ای است . ضمن اینکه طراحی شاسی به گونه ای صورت گرفته که حرکت سلول های پرتاب ( چهارتایی ) با طولی برابر 7.5 متر ، برای پرتاب بصورت عمودی ، براحتی صورت می گیرد . از آنجایی که سیستم پرتاب موشکها ، بصورت پرتاب گرم است ، انفجار ناشی از روشن شدن پیشرانه موشک ، ممکن است گردو غبار زیادی تولید کند ، یک سطح فلزی درست در زیر سلول های پرتاب وجود دارد که با مجهز شدن به جک های هیدرولیکی ، قابلیت باز و بسته شدن را داراست . بخش انتهایی لانچر باور-373 و سطح فلزی تعبیه شده در بخش زیرین خروجی سلول های پرتاب ( سمت راست تصویر ، قسمت تحتانی ) به احتمال بسیار زیاد ، غیر عادی ترین مورد ذوالجناح ، 5 محوره بودن آن ، که در مقایسه با اس-300 که فقط از 4 محوراستفاده می کند ، است که با معرفی اس-400 و استفاده از تریلرهای 5 محوره ، این مورد نیز چندان عجیب به نظر نمی رسد . اما مزیت 5 محوره بودن ذوالجناح در این است که اگر ایران نیاز به موشکهای بزرگتری روی این سامانه داشته باشد ، طراحی ذوالجناح ، به گونه ای است که می تواند بخوبی مورد بهینه سازی قرار گیرد . خودروی هشت در هشت "ظفر" ، سال 2014 خودروی حامل رادار هشت در هشت ظفر: خودروی هشت در هشت ظفر برای اولین بار به سال 2014 به نمایش عمومی گذاشته شد . این خودرو با توان حمل باری برابر 24 تن ، گزینه مناسبی برای تبدیل شدن به TEL بود ، اما ظاهرا تنها بدلیل طول کمتر ، درمقایسه با ذوالجناح ، این امر محقق نشد . بااین وصف ، رادارهای نصب شده روی این خودرو ، قابلیت چرخش 360 درجه را دارا بوده و با مجهز بودن به یک کابین فرماندهی در بخش انتهایی که سامانه های تهویه مطبوع نیز بدان افزوده شده ، محیط مناسبی را برای رصد دشمن فراهم آورده ، هر چند هنوز بخش داخلی آن به نمایش درنیامده است . مقایسه مشخصات باور-373 با سامانه های دفاع هوایی عملیاتی فرآیند توسعه باور-373: در فیلم منتشر شده از تستهای شلیک باور-373 ( که احتمالا جدید نباشد ) تفاوتهای بسیاری با نسخه نهایی به نمایش درآمده را میتوان جستجو نمود .بعنوان مثال ، رادارهای نمایش داده شده ، فاقد sub-arrays ، تجهیزات اضافی ، یا آنتن های IFF هستند و یا احتمالا وجود انها برای تست شلیک چندان ضرورت نداشت . پست فرماندهی ، روی زمین میان دو رادار قرار گرفته بود و خودروی برای حمل آن دیده نمیشد . موشک مورد استفاده ( صیاد -4 ) برای بهتر دیده شدن در دوربینها ، احتمالا به رنگ قرمز درآمده بود . کشنده های ذوالجناح فقط به دو سلول پرتاب مجهز شده بودند وکمی بلحاظ ارتفاع ، کوتاهتر که در جریان لحظات قبل از پرتاب ، قابل مشاهده است ، که این امر ، احتمال استفاده از صیاد-2 یا صیاد-3 را بیشتر می کند . تصویر منتشر شده از TEL ناشناخته ( مشابه نمونه اس-300 روسی ) که سالها پیش رسانه های داخلی از ان بعنوان بخشی از سامانه باور یاد می نمودند باور-373 دربرابر اهداف پنهانکار : درصورتی که فرضیه مطرح شده در خصوص استفاده موشکهای مورد استفاده در باور-373 از روشهای هدایت SAGG/TVM درست باشد ، استفاده از یک رادار کسب هدف جداگانه باند اس ، که با عنوان آرایش Bi-static مورد شناسایی قرار میگیرد برای درگیری با اهداف پنهانکار، ضروری به نظر میرسد . با این حال ، لزوما" رادار باند اس در این فرآیند مداخله نمی کند ، اما بر عملکرد کلی سامانه تاثیر گذار خواهد بود . عملکرد آرایش Bi-static بدین گونه است که گیرنده رادار را در نزدیکترین نقطه به هدف قرار می دهند تا بدان اجازه دهد تا سیگنالهای منتشر شده را بدون بازگشت به ساطع کننده سیگنال دریافت کند ، بدین ترتیب ، زمانی که گیرنده به هدف نزدیکتر میشود ، شانس بیشتری برای دریافت سیگنال ضعیف وجود خواهد داشت . این فرآیند بطور دقیق نقطه ضعف رادارهای باند ایکس است و این درست جایی است که آرایش bi-static وارد عمل میشود . مطلع الفجر -3 به احتمال زیاد ، این ایده برای بهینه کردن عملکرد رادارهای باند اس عمدتا" برای کشف هواگردهای پنهانکار در بردهای طولانی در یک همکاری متقابل با سامانه هایی نظیر معراج-4 و مطلع الفجر-3 در اولویت قرارگرفته است . پس از شلیک موشک از سلول ، مختصات هدف به سامانه INS منتقل و مستمرا" توسط دیتالینک آپدیت میشود . درصورتی که موشک به یک گیرنده SAGG دو بانده ( که توانایی دریافت امواج راداره ای باند ایکس و اس را بطور همزمان داراست ) مجهز شده باشد ، موشک با دقت افزون تری ( با اثر bi-static ) هدایت می گردد ، هرچند این فرآیند ضرورتی ندارد ، اما عملکرد سامانه بهینه تر خواهد شد . در این میان ، به دلیل اینکه رادار های باند اس به اندازه کافی تضمین کننده درصد بالای شکار هدف نیستند ، حضور رادارهای باند ایکس ، ضرورت پیدا می کند ، اما همانطور که بررسی شد ، این رادارها در برابر اهداف پنهانکار چندان کارایی ندارند و در شرایط عادی ، قابلیت شناسایی را داشته ، اما توانایی ردگیری و هدایت موشک بسمت هدف را در اختیار ندارند . بنابراین ، تا قبل از فاز ترمینال ، موشک توسط رادار باند اس هدایت شده و در فاصله 10-15 کیلومتری هدف ، موشک روی هدایت رادار باند ایکس منطبق می شود . در فاصله 5 کیلومتری ، گیرنده رادار هدف را روشن کرده ، بدون آنکه نیازی به دریافت سیگنال توسط رادار باند ایکس باشد . به همین دلیل ، شناسه بامسمای " روشن سازی کور " نیز به جای مفهوم bi-static نیز مورد استفاده قرار می گیرد که در اینجا منظور از " کور" ، رادار باند ایکس خواهد بود . به این ترتیب ، در فاصله 5 کیلومتری ، موشک هدف را شناسایی و ان را به شکل دقیق از میان می برد . نتیجه گیری : باور-373 یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته بشمارمی آید که به نظر میرسد متخصصین ایرانی در تلاش بوده اند تا فناوری بومی مشخصی را برای خنثی نمودن قابلیتهای پنهانکاری دشمن به شکل عملی مورد استفاده قرار دهند . این سیستم ، بلحاظ چیدمانی و نحوه عملکرد ، مشابهت های فراوانی با اس-300 روسی داشته ،اما برای برآورده نمودن نیازهای خاص ایران ، طراحی و نمونه سازی شده است . این مساله به ایرانی ها اجازه می دهد تا براحتی سامانه را براساس تهدیدات موجود ، ارتقاء داده و ان را با کمترین هزینه درشبکه دفاع هوایی موجود ادغام نمایند . با توجه به این مساله ، قدم بعدی برای صنعت دفاعی ایران ، تولید و استقرار انبوه باور-373 خواهد بود . مشخصات فنی : حداکثر برد کشف هدف : 320 کیلومتر حداکثر برد ردیابی هدف : 260 کیلومتر حداکثر برد ردگیری : 200 کیلومتر حداکثر ارتفاع درگیری : 27 کیلومتر حداکثر اهداف قابل شناسایی بطور همزمان : 300 هدف حداکثر اهداف قابل ردگیری بطور همزمان : 60 هدف حداکثر اهداف قابل درگیری بطور همزمان : 6 هدف حداکثر موشکهای قابل هدایت بصورت همزمان : 12 موشک حداکثر تعداد موشکها در هر آتشبار : 24 تیر موشک منابع : 1- منبع شماره یک 2- SEAD .take a look at the past 3- Surface - based air defense system analysis.1992 پی نوشت : 1- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند. 2- تشکر فراوان از دو دوست عزیز جناب amirhosaingh و remo بابت کمک در برگردان واژه های تخصصی متن 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بخش دوم : ساختار فرماندهی یک یگان باور -373 در رده گردان زیرسیستم ها : هسته مرکزی باور-373 در رده آتشبار ، شامل یک دستگاه خودروی کنترل و فرماندهی (C2) ، دو دستگاه رادار ، ( رادار کسب هدف و درگیری ) و بیش از 6 دستگاه TEL که هرکدام 4 موشک و جمعا" 24 تیر موشک را حمل می کنند ، خواهد بود. موشک زمین به هوای صیاد-4: پرتابه زمین به هوای صیاد-4 برای نخستین بار در سال 2014 ، همزمان با به نمایش درآمدن بخشی از اجزاء باور-373 به شکل عمومی نمایش داده شد . در این ویدئوها ، صیاد-4 یک موشک به رنگ سفید با حک عنوان "باور-373" روی بدنه قابل مشاهده بود که درست در جوار آن یک تیر موشک با عنوان صیاد-3 و به رنگ قرمز ، قرار داشت . مقایسه موشک صیاد-4 با نسخه روسی 48N6 ( تصویر پایینی ) موشک ایرانی تفاوت های معنا داری با نسخه روسی از خود نشان میدهد ، از جمله بالکهای انتهایی موشک ، عدم استفاده از کنترلهای بردار رانش و درنهایت شکل کلاهک موشک موشک صیاد-4 بنابر ادعای منابع ایرانی ، چیزی در حدود 200 کیلومتر برد با ارتفاع درگیری 27 کیلومتر را به نمایش می گذارد که بصورت عمودی از کشنده ذوالجناح شلیک می شود . با توجه به تصاویر منتشرشده ، یک رادار نیمه فعال آشیانه یاب (TVM -Track-Via-Missile) یا (SAGG- Seeker-Aided Ground Guidance ) در کلاهک موشک نصب شده در حالی برخی معتقدند که نصب رادار (ARH (Active Radar Homing را ه حل آسان تری برای موشکهای برد بلند ضد هوایی است ، هر چند برخی نیز معتقدند که این رادار در برابر اهداف پنهانکار چندان موثر نخواهد بود . موشک صیاد-4 ( سمت راست تصویر ) // رونمایی اولیه در سال 2014 از یک نظر ، یکی از اصلی ترین مزیتهای رادار SAGG این است که محاسبات لازم برای هدایت موشک بسمت هدف می تواند هم توسط موشک و هم توسط رادار زمینی صورت گیرد و این به معنای وجود یک لایه ایمنی در برابر اخلال احتمالی است . علاوه براین ، رادار SAGG به تقریب ، گیرنده های هشدار راداری (RWR) جنگنده متخاصم را کمترهوشیار کرده و در کنار این مزیت ، خصوصیت ذاتی LPI در رادارهای آرایه فازی موجبات بهینه شدن ان را فراهم می آورد . صیاد -4 در فاز پس از شلیک البته هنوز مشخص نیست که آیا باور-373 موشکهایی نظیر 48N6 با فناوری TVC را استفاده خواهد کرد یا خیر ، اما برخی معتقدند که نقش ضد بالستیک برای باور-373 صرفا" یک نقش ثانویه بوده و بر خلاف اس-300 ، سامانه بومی ایرانی هیچ الزامی برای درگیری با موشکهای کروز ندارد و به همین دلیل است که روسها ، سیستم پرتاب سرد را برای اس-300 در نظر گرفتند چرا که به محض خارج شدن موشک از غلاف ، سامانه بردار رانش برای سمت گیری مناسب پرتابه فعال شده و بسمت آن حرکت خواهد کرد . البته پیش از این ، صنایع دفاعی ایران ، سامانه های با برد کوتاهتری نظیر صیاد-2 و3 بدون سامانه بردار رانش را برای رهگیری در ارتفاع کم / برد کوتاه را ابداع و تولید نموده اند . موشک صیاد-4 رجیستر بدنه SD4AM.M4A ، اوت 2019 رادار باند X ( بدون نام ): تصاویر منتشر شده از رادار باور-373 ، بخصوص اندازه های کوچک آرایه های فازی این رادار ، ناظر نظامی را به این تحلیل می رساند که احتمالا با یک رادار باند ایکس روبروست . در اغلب موارد ، رادارهای باند ایکس ، ماموریت ردگیری اهداف متخاصم را در سامانه های پیشرفته دفاع هوایی و هواگردهای نظامی بر عهده دارند ، با این وصف ، مشخصات چندانی از این رادار در دست نیست ، اما این سامانه ها برای درگیری با جتهای رزمی متعارف ، در بردی فراتر از 200 کیلومتر ، با شش هدف و با شلیک 12 تیر موشک ( هر هدف ، دو تیر موشک ) مورد استفاده قرارمی گیرند . اما برای کشف و رهگیری جتهای پنهانکار ، این رادار می تواند از یک حال ویژه بهره ببرد . رادار آرایه فازی باند - ایکس سامانه باور-373 بخش آبی : سامانه تشخیص دوست از دشمن ( IFF) بخش قرمز : آرایه های فازی اصلی رادار بخش زرد رنگ : sub-arrays اما یکی از ویژگی های بخصوص این رادار ، وجود 4 آرایه اضافی در طرفین آرایه های اصلی است که جلب توجه میکند . اما مشــــخص نیست که هدف از نصب این 4 آرایه اضــــافی چه می تواند باشد ، از یــــک نظر شـــــاید بتوان این آنها را در قالـــــب آرایـــه SLC (Side Lobe Cancelling) ، sub-arrays و یا حتی دیتا لینک تحلیل نمود . درصورتی که این چهار اِلمان اضافی ، در ردیف sub-arrays قرار گیرند ، پس این احتمال وجود خواهد داشت آرایه کوچک اصلی رادار باند ایکس بیشتر نقش فریب دهنده را بازی کند . از سویی دیگر ، زاویه درونی این sub-arrays نشان میدهد که قابلیت ایجاد constructive wave interference ای وجود دارد که می تواند مزیت های بیشتر در برد طولانی تر را به همراه داشته باشد . این مزیت به رادار کمک می کند تا در مقایسه با رادار فعال 92N6 یا 30N6 فشرده تر ، طراحی و تولید گردد . علاوه بر این ، ماژول انتقال / دریافت (TRM) با تراز کردن امواج ارسالی ، در بهینه ترین شکل ممکن عمل نمایند . در صورتی که گفته های وزیر دفاع ایران مبنی بر استفاده رادار فوق از 10000 اِلمان (TRM) مبنا قرار گیرد ، توان لازم برای عملکرد بهینه آن در حداقل ممکن قرار می گیرد . رادار باند S ( بدون نام ) : رادار بعدی مورد استفاده در سامانه باور-373 ، یک رادار اکتساب هدف است که اندازه آرایه های مورد استفاده در آن ، به شکل چشمگیری بزرگتر به نظر می رسد و این نشاندهنده آن است که صنایع دفاعی ایران سالهاست که بر روی رادارهای آرایه فازی باند اس مشغول کار هستند و در نتیجه ، منطق حکم می کند که این رادار نیز یک رادار کسب هدف باند اس خواهد بود . از آنجایی که این سیستم ، یک رادار کسب هدف محسوب میشود ، احتمالا مشخصه حداکثر تعداد اهداف قابل کشف ( 300) و برد کشف هدف ( 320 کیلومتر ) و برد ردگیری اهداف ( 260 کیلومتر ) و حداکثر اهداف ردگیری شده ( 60 ) تا حدودی واقعی بوده و البته برخی بر این اعتقادند که رادار باند ایکس این سامانه قابلیت محدود کسب و ردگیری را نیز در اختیار دارد . رادار باند - اس سامانه باور-373 بخش آبی : سامانه تشخیص دوست از دشمن ( IFF) بخش قرمز : آرایه های فازی اصلی رادار هر چند ، فرضا" تمامی اعداد ذکرشده ، متعلق به رادار باند ایکس بوده و وزارت دفاع ایران ، زحمت جدا کردن آمارها را بخود نداده باشد ، می توان پیش فرض هایی در این زمینه ارائه داد . در برابر اهداف غیر پنهانکار عادی ، رادار باند اس ، کارکردی به مانند هر رادار کسب هدف دیگر خواهد داشت و حتی در صورتی که معراج-4 پشتیبان کل سیستم حاضر هم باشد ، نیاز چندانی به وجود آن نخواهد بود . اما اندازه کوچکتر و طبیعتا" نصب آن بر روی کامیون هشت در هشت ظفر ، این سیستم را به یک مجموعه باارزش در خطوط مقدم درگیری تبدیل می کند ، تا جایی که برخی معتقدند ، می توان آن را با آخرین نسخه های سامانه Aegis نیز مقایسه نمود که بطور مستقیم ، به معنای کشف بهتر هواگردهای پنهانکار است . این رادار ، به یک آرایه به نسبت بزرگ تشخیص دوست از دشمن (IFF) در بخش فوقانی خود مجهز است که نمایانگر نیاز اصلی این رادار بوده و مورد مشابهی با رادار باند ایکس همین سامانه است . پی نوشت : 1- منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 2- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند. 3- ادامه دارد ................. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

تجربه ویتنام / عراق نشان داده پدافند به شکل کامل قابل سرکوب نیست ، کما اینکه اشاره شد به وسعت منطقه ای که باید سرکوب پدافند در ان صورت بگیرد البته در اینجا کامل تر عرض میشود در جنگ سال 91 ، نیروی هوایی ائتلاف برای جلوگیری از کاربرد واحدهایی هوایی ارتش بعث ، دو تا منطقه پرواز ممنوع ایجاد کرد ( no fly zone) یکی منطقه شمالی با وسعت 133 هزار کیلومتر مربع و دومی در جنوب ، با وسعتی بیشتر نزدیک به 203000 کیلومتر مربع ، در حالی که عناصر پدافند ارتش عراق گرچه در ابتدای امر مجبور شدند تا ساکت بمونند ( البته با توجه به ساختار پدافندی ارتش بعث که علیرغم هشدار مستشار روسی حاضر در این کشور مبنی بر خودکشی بودن اتکاء بر سیستم دفاع هوایی سام-2 و در مجموع سامانه های ایستا ) ولی بعد از بازسازی مجدد ، براساس گزارشهایی که بعدا" از خدمه هواگردهایی نظیر ایگل دریافت شده بود ، عملا تبدیل به یک خطر جدی شدند ، هر چند تا جایی که حضور ذهن دارم ، تلفاتی وارد نشد ولی عناصر هوایی مهاجم را وادار می کردند تا با احتیاط بیشتری وارد عمل شوند . حالا در نظر بگیرید ، مجموع دو منطقه پرواز ممنوع شمالی و جنوبی در کنار هم ، حتی به 50 درصد مساحت زون A هم نمی رسد ، ضمن اینکه بر خلاف ارتش عراق ، خوشبختانه برنامه ریز های نظامی ما متوجه آسیب پذیری شدید سامانه های دفاع هوایی ثابت شدند و طیف متنوعی از سیستم های دفاع هوایی متحرک را طراحی و تولید کردند . با توجه به مواردی که عرض شد ، این را تصور کنید که نیروی هوایی مهاجم برای ایجاد کریدور پرواز امن از خارج از مرزهای ما تا نقطه هدف ( نزدیک به 1000 کیلومتر ) باید پوشش هوایی 24 ساعته را ایجاد کنند ( سرنشین دار و بی سرنشین ) ، اگر توانمندی های خودی را دست کم نگیریم ، قطعا" عناصر هوایی متخاصم ، برای نیل به این هدف ، مشکلات زیادی را باید حل کنند واین با اصل هشتم عملیات هوابرد ( در طرح ریزی عملیات هوابرد ، حاشیه امنیت ( سخت افزاری و نیروی انسانی ) باید رعایت گردد . ) در یک بازه زمانی 72 ساعته ( اصل یکم ) مغایرت دارد