امروز مشرق خبری گنگ گذاشته که جای دیگه ای من ندیدم و البته عکسش هم به نظر تکراری است ولی به هر حال: نکته ای که وجود داره اینه مثل همیشه شاید دوستان با خبرهای متناقضی قبلا روبرو شده باشند و عددهای مختلف که اگر عجول باشیم سریع به ضعف و اغتشاش مدیریتی و حتی دروغگویی و ... متهم میکنیم فرماندهان را ولی به نظر در این مورد یک پاسخ منطقی میتونه وجود داشته باشه. در مورد رادار قدیر ما عددهای مختلفی را شنیدیم و رونمایی های متعددی. یکی از اخرین عددها هشتمین نمونه قدیر اعلام شد به بهره برداری رسید و اینجا صحبت از چهارمین مورد شده. احتمالا دوستان هم میدونند که در واقع این تفاوت به قدیرها و رزونانس ها برمیگرده. ما از روس ها طبق شواهد چهار رادار رزونانس ان خریداری کرده بودیم با قراردادهای قبلی (تور و اس-300) مهرماه اعلام شد تا کنون سه رزونانس نصب شده. پس این خبر مشرق مربوط به رزونانس چهارم هست احتمالا (عکس البته مشخصه قدیر نیست) که در مجموع با خبر قبلی مورد قدیر میشه نهمین مورد رادار این کلاس! همراه با قدیرها. یعنی 5 قدیر ساخت ایران و 4 رزونانس روسی تا به حال نصب و عملیاتی شده. نکته مبهم همچنان سپهر هست. ما سال 91 یا 93 خبر راه اندازی یک قطاع ازش را داشتیم ولی تصویر واضحی تا حالا ندیدیم ازش و البته در یک حدسی احتمالا از خانواده همین قدیر هست با تغییراتی نه در کلاس رادارهای برد فوق بلند کیهانی مرسوم.

انتظار می رود کره جنوبی امسال موشک بالستیک زیر دریایی پرتاب از زیر دریایی های 3 هزارتنی خود پرتاب کند موشک زیر دریایی پرتاب کره جنوبی برپایه موشک Hyunmoo-2B در حال توسعه است با برد 500 کیلومتر در نسخه 3 هزارتنی زیر دریایی مجهز به 6 سیلو پرتاب موشک هستند که در کلاس 4 هراز تنی به 10 سیلو افزایش پیدا می کند نسل بعدی زیر دریای کره جنوبی احتمال مجهز به پیشران هسته ای خواهند بود ساخت زیر دریایی 3 هزار تنی کره جنوبی Ahn Mu https://www.aparat.com/v/I56uP منبع موشک های بالستیک خانواده Hyunmoo https://en.wikipedia.org/wiki/Hyunmoo https://en.wikipedia.org/wiki/ROKS_Ahn_Mu اطلاعات بیشتر https://www.navalnews.com/event-news/madex-2019/2019/10/madex-2019-dsme-on-track-with-kss-iii-batch-2-submarine-program-for-rok-navy/

دوستان لااقل به نقل از ارتش توجه کنند. توضیح مکفی داده شده. به صراحت اشاره شده به خاطر شرایط خاص و ویژه و بیماری کرونا که اجازه پهلوگیری ناوگان ایران در بنادر سایر کشورها را نمیدند (شاید هم دلایل دیگه که الی ماشاء الله وجود داره) مجبور شدند فقط طی شش ماه این تغییرات را فعلا در فاز اول اعمال کنند تا بتونه پشتیبانی از ناوگان ایران در مدار تا ده درجه را انجام بده تا در فاز دوم تازه تکمیل بشه پروژه. صحبت های سردار باقری هم واضح بود و حتی قبل از این صحبت ها چندی قبل هم از شرایط کاملا میشد پیش بینی کرد اصلا معرفی ضربتی و ناگهانی این ناوبندر و تغییرات سریع و اجباری و به کارگیری سریعترش به چه خاطر هست: همچنین سردار باقری هم به صراحت اشاره کردند که چرا این نیاز حس شده که البته از قبل هم معلوم بود با توجه به وقایع و سپاه هم به همین منظور ناگهانی به این سمت رفت (البته سپاه احتمالا در بحث آفندی ماجرا (رویکرد تهاجمی) و کمک به جبهه یمن و ارتش در نقش مدافع (پشتیبانی از ناوگان برای دفع دشمن نسبت به ناوگان) وظایف مختص خودشون را دارند. در گزارش دیشب هم یکی از موارد اصلی و وظایف این ناوبندر استقرار در مدار 10 درجه و رله پهپادی عنوان شد در اون نقطه. در کنار سایر وظایف جمع آوری اطلاعات و سیگنال و .. در محدوده خودش در این ناحیه از تحرکات. که طبیعتا فعلا در فاز اول همانطور که گفته شد به صورت اضطرار در نقش تنها پشتیبانی اعزام شده تا در فاز دوم تجهیزات روش نصب بشند. هنوز حتی تجهیزات پشتیبانی هم کامل نیستند. منتها مثل ناو سپاه باید در یک رونمایی رسمی به عنوان شناور رسمی ارتش که در قالب ماموریت هست در دریاهای ازاد معرفی میشد که شد. حتما در فاز دوم هم اگر تکمیل بشه یک رونمایی خواهیم داشت به منوال قبل.

مقالتون عالی بود ولی بازم نمیدونم چرا حس میکنم فوق تکنولوژی چیز دیگه ای بوده نه بخث دقت دقیقا خودتون هم اشاره کردین که ایران اون زمان شهاب ۳ رو داشته ایا نمیتونه در مورد سامانه های پدافندی باشع یا راداری ؟؟؟ چون اون زمان واقعا دستمون خالی بود . ۲ الی ۳ نکته اینجا مهمه : اول طبق مقالتون ایران به دنبال خرید از یک سامانه روسی بوده ایا اصلا ربطی به بحث دقت داشته ؟؟؟ دوم :بحث بعدی این هست که ما با پرتاب ماهواره نور ثابت کردیم که ماهواره بر ما بهتر و پیشرفته از نمونه های قبلی بوده چرا اینو میگم چون در مدار بالا تری و دور تری ماهواره قرار میگیره پس فرضیه برد زمین به زمینی که دوستمون تو پستای قبلی با نمدنه کره شمالی قیاس کردن شاید امروز دیگه تغییر کرده بازم نمیگم اون زمان مشابه نبوده ولی اعتقادم این هست که نبوده چون اگر اشتباه نکنم پرتاب موفق کره شمالی سال ۹۴ میشه یعنی یجورایی اولین پرتاب موفقشون و نهایت کاری که تونستن بکنن این هست که سرود ملی خودشون رو دریافت کردن از فضا پس اصلا تو ماهواره و حتی ماهواره بر ایران با کره شمالی قابل قیاس نیست نه بخاطر خود ماهواره بلکه بخاطر خود ماهواره بر . ۳.به برد موشک تاکتیکی ما نگاه بندازید که چطور و باچه سرعتی از ۱۵۰ کلیومتری به ۱۰۰۰کیلومتری میرسه این بحث موشک تاکتیکی هست که به نظر من بسیار میتونه پیچیده تر از بالستیک باشه( البته شاید هم اشتباه میکنم) ۴. نکته اخر چی شد که ایران دیگه موشک بالستیک رونمایی نمیکنع ؟؟؟؟؟ ایا محدود شده ؟؟؟ یا بلکه چراغ خاموش دیگه به بخش کمتر رسانه ای برد میپردازه ؟؟؟ اتفاقا برعکس دوستان این روند و بحث دقت موشکی هست که پیچیده هست و نه بحث برد ،برد موشکی که با انجام تغییرات کمی در طول و سوخت میتونه تغییر کنه ایا ایران خودش رو مسخره میکنه که یه موشک تاکتیکی به جهان معرفی میکنه که ۱۰۰۰ کیلومتر برد داره بنده کع همچین فکری نمیکنم واقعا منتظر موشک های برد بلند نه ۵ تا ۱۰ هزار بله ۱۰ الی ۱۵ هزار ایرانی هستم چرا به یقین مطمئنم که ایران با برد ۵ تا ۱۰ هزار کیلومتر مشکلی نداره برای ساخت موشک با همین موشک تاکتیکی ارزان قیمت ۱۰۰۰ کیلومتری چه کار ها که نمیشه کرد . بازم من اطلاعات دقیق ندارم و اعادی ۱۰۰درصدی ندارم ولی خوب اینم تحلیله و نمیشه بهش استناد کرد . یا علی

نداریم تکنولوژیشو برادر فقط میتونیم پرواز بدیم به نظرم بهترین گزینه برای پد ساخت دو اشیانه بالگرد و پرواز پهباد پلیکان و پهاباد های انتحاری هست که در نوع خودش بسیار خوب میتونه باشه و برای حمله هم میتونیم از کروز های کانتینری یا بالستیک های کانتنری استفاده کنیم ولی برای دفاع از همچین سمی لازمه موشک های پدافندی و کمند هستیم نه zu23امیدوارم به فکرش باشن چون واقعا میتونه اثر گذار باشه حجم تعداد بالای پهباد انتحاری خودش یه تاتکتیک خیلی خوب میتونه باشه نمیدونم چرا از پدافند یازهرا و کمند استفاده نمیکنند ؟؟؟ اینا که دیگه در دسترس ترین ها هستند ک کروز و بالستیکم که فبها انقدر ماشالله داریم که از هر نوعش بخوایم میتونیم جاسازی کنیم واقعا غول نظامی خوب میشد اگه درست حسابی طراحی میشد انشالله که برای بعد بشه . یا علی

بسم ا... تجمیع تمامی پستهای پراکنده مربوط به ناو پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران خارک ، با یک ویدئوی جالب توجه مربوط به انجمن میلیتاری (سال 1393) ویدئوی فرود بالگرد سی کینگ sh-3d نیروی دریایی ارتش بر روی ناو پشتیبانی خارک https://www.aparat.com/v/yfTcg

بسم ا... بگذارید یک داستان تعریف کنم ..... ما اینجا در ولایت خودمون ، یک ضرب المثلی داریم به این مضمون ... "عقل که نباشد ، جان در عذاب هست " حالا کاربرد بی ضابطه واژه "نقطه زن" و پرتی حواس و همچنین هیجان نویسندگان بخش دفاعی مشق نیوز از یک واقعه نظامی ، ببینید چه شکلی باعث هجمه به یک سازمان نظامی در جمهوری اسلامی ایران میشود و چه شکلی باعث میشود تا دشمن ، تحریک بشود برای قرار دادن یک سازمان نظامی رسمی در لیست گروه های تروریستی صرف نظر از اینکه با بولد کردن این خبر ، سعی دارند یک عملیات غافلگیرانه را علیه پایگاه هوایی یک کشور با ساختار و تجربه نظامی مشخص به شکل زیرکانه ای به وضعیت حال حاضر ما تعمیم بدند ( که البته یک کوشش بسیار مبتذل بود ) ولی جنبه بسیار ناگواری که با این خبر ایجادکردند را پیش بینی نمی کردند . اولین تصویر از سمت راست در مورخ 1399/10/24 مربوط هست به شلیک موشکهای بالستیک علیه یک پایگاه هوایی تا اینجا همه چیز عادی هست ولی نکته جالب ماجرا بعد از این قرار دارد . در حدود 10 روز قبل از این ، مصاحبه ای شد با سردار حجازی و در تیتر خبر عبارت موشکهای نقطه زن حزب ا... درج شده . باز هم یک مقداری عقب تر ، خبری منتشر شد مبنی بر ایجاد یک سلسله سامانه های جدید برای شلیک موشکهای بالستیک باز هم تا اینجا موردی نیست ولی کارشناس جنگ روانی دشمن ، با قرار دادن این سه تا خبر کنار هم ، آن هم از یک سایت منتسب به نهادهای نظامی ، بطور دقیق چه نتیجه دلخواهی را برای مخاطبان خودش در اقصی نقاط دنیا ، ایجاد می کند ؟؟ً!!! دقت کنید .... موشکهای بالستیک نقطه زن ، شورشیان اتیوپیایی ، حزب ا... لبنان و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاید این کنار هم گذاشتن کدواژه ها ، برای تخریب خودی ، حتی به ذهن باتجربه ترین کارشناسهای جنگ روانی ایالات متحده هم نمی رسید !!!!

عربستان شده بهشت آزمایشات ایده پردازی محققان و پژوهشگران و رویادوستان غربی در حوزه های مختلف از معماری گرفته تا تکنولوژی و ... منتها به هزینه سعودیها با کار روی مخ ولیعهد جوان عربستان. رویاپردازی و پرداخت و اجرای ایده های جدید و تکنولوژیک محور اصلا چیز بدی نیست ولی مثل چند مورد در امارات که شرکتها و هنرمندان و مهندسان رویاپرداز غربی با هزینه های گزاف پروژه هایی را اجرا کردند که هیچوقت موفق به بازدهی نشد (حتما که تصویر قشنگ و شیکی از خودش به نمایش گذاشت مثل همه پروژه های بلندپروازانه) در سعودی هم به نظر اینبار بسیار بسیار سخاوتمندانه تر داره رویاهایی از اذهان مهندسان و هنرمندان غربی پیاده سازی میشه به جیب عربستان که نه اقلیم و نه مقتضیات زمانی و فرهنگی و جغرافیایی و آینده نگرانه درش دیده نشده و نهایتش یک مجموعه شیک به شدت هزینه بر بدون بازدهی موثر خواهد بود.که اگر نبود این دست پروژه ها به این شکل و مقیاس در همون بستر ایده زاییشون قبلا در غرب اجرا میشد ولی خب اونجا همه چیز حساب و کتاب داره و حسابهای مالی یک پروژه از اصلی ترین بخشهای اجرا یا عدم اجرای یک پروژه هستند.

حملات بی سابقه اخیر رژیم صهیونیستی اقدامی جدی و جدید بود. میشه اون را مربوط به تحولات سیاسی ایالات متحده دونست یا یک تغییر موضع تهاجمی و رویه جدید. هدف این مطلب پرداخت به جزییات این حمله نیست. فقط اشاره به این نکته که احتمالا رصد هفته گذشته حضور انبوه تانکرهای ایالات متحده در مثلث مرزی عراق و سوریه و اردن احتمالا به این حمله و حملات مشابهش ارتباط داشته. یکی از سرراست ترین مسیرها برای رسیدن به بوکمال و میادین و دیرالزور پرواز از آسمان بی در و پیکر اردن به سمت تنف و سوخت گیری هوایی در بیابان های امن غرب عراق و سپس حمله و بازگشت از همون مسیر هست. بدون هیچ پدافند یا مانعی و در پوشش کامل پرنده های نیروی هوایی ارتش آمریکا. امکان حتی رسیدن بالای اهداف هم وجود داره و حتی نیاز به تسلیحات دورایستا هم نیست. عدم ترک سوریه و تنف و حالا پایگاه جدید امریکا در شرق اردن همه و همه تنها فقط به خاطر حمایت از صهیونیستهاست که البته براشون حیاتی است این حضور امریکا. حتی در عراق حضور امریکا براشون حیایت است، چون به تنهایی مانع استقرار هرگونه رادار و پدافند و استقلال عراق بر اسمان خودش میشه و این یک موقعیت عالی است برای پرنده های اسراییلی. نکتش اینجا که پرواز تانکرها هنوز قطع نشده و ادامه داره، علاوه بر اون در این چند روز نیروی هوایی بریتانیا با حضور چندین فروند پرنده شناسایی و اواکس که از قبرس پرواز میکنند و پس از عبور از اسمان اردن و نزدیکی تنف وارد اسمان غرب عراق میشند در مثلث معروف حضور تانکرهای امریکایی مشهود هست. (رسما یک جنگ جهانی در جریان هست علیه مقاومت به صورت پنهانی و با ابزار مدرن چندین و چند قدرت به طور مستقیم و ده ها کشور به طور غیرمستقیم و حمایت پنهان) صبح امروز در رادار یک پرنده یو2 هم از قبرس به پرواز در اومد به سمت عراق. جالبه مدتها پیش اعلام شده بود پرواز این نوع هواپیماها در منطقه کاهش پیدا کرده بود ولی همچنان معلومه حضور داره.

پریدن به سوی هدف با موج رسانه ای 2 - ایجاد بدگمانی به متحد پیشتر گفته شد که موج رسانه ای در زمانی که قدرت فیزیکی جوابگو نیست از سوی غرب بسیار پراستفاده شده و دقیق استفاده می شود. بازی رسانه ای که در عراق از یک سال پیش شاهد بودیم در افغانستان به همان سبک جریان دارد. در لبنان و عراق بازی رسانه با تظاهرات علیه فساد شروع شد ولی همه بازی رسانه ای به سمت ایران جهت داده شد بی آنکه از عاملین واقعی فساد حرفی گفته شود. صحبت از تحریم محصولات ایرانی بود و کارشکنی در تجارت با ایران و همه نوع توهین به ایران صورت می گرفت. در لبنان و عراق مشخص بود که هدف این اتفاقات نیروهای شیعه طرفدار ایران یعنی حزب الله و حشد الشعبی هست ولی یک سمت داستان در سکوت دنبال می شد. نیروهای فاطمیون و زینبیون در افغانستان و پاکستان ، نیروهایی که باید به عنوان مظلوم ترین نیروها از آنها نام برد. اما تلاش اصلی در افغانستان از دید همه پنهان بود تلاش هایی که در پی آن بود که نگاه مردم دو کشور نسبت به هم بد شود و ارتباط با فاطمیون با ایران سخت گردد. این اتفاق با هزینه سازی برای جزئی از فاطمیون بودن شروع شد و با تحریک احساسات در هر اتفاقی تداوم یافت. زمانی که آمریکا تلاش کرد فاطمیون را همسطح داعش و طالبان معرفی کند و سعی در تروریستی خواندن انها بکند اما در ادامه تلاش شد هر اتفاقی که در رابطه با ایران می افتد ابزاری برای تخریب ارتباط ایران با افغانستان و قطع ریشه و ارتباط فاطمیون گردد. غرق شدن تعدادی افغانی در کنار مرز ایران، کشته شدن و اتش سوزی مهاجران غیر قانونی در یزد و .... فرقی نمی کرد که اتفاق منشا افغانستان دارد یا ایرانی !!! سهو بوده یا عمدی !!! مهم نبود اصل داستان چه بوده !!! مهم کوبیدن ایران و طرفداران ایران بود، مهم نبود ایران پناه افغان ها در روزهای سخت بوده ، مهم کوبیدن ایران، زیر سوال بردن مهمان نوازی ایرانی ها با توهین مسخره کردن بود. هدف ولی انچنان که در عراق و لبنان واضح بود در افغانستان واضح نبود و کمتر کسی متوجه می شد که هدف اصلی متحدین ایران در افغانستان است. در این بین افرادی بودند که هر اتفاق اسمشان در رسانه ها دیده می شد. کسانی چون مریم سما نماینده مجلس افغانستان یا عبدالکبیر واثق در چندین مورد نوک پیکان حمله به ایران بودند. اگرچه باید گفت معدود افرادی بودند که رفتارهای غیر اخلاقی از خود نشان دادند ولی این رفتار به مراتب از دیگر کشور ها از جمله خود افغانستان کمتر بود گویی اتفاقاتی ناگوار و ناراحت کننده برای افغان ها در ترکیه و دیگر کشور ها مهم نیست و حقوق افغان ها در این موارد به خطر نمی افتد و تنها اخباری که علیه ایران موضوعیت داشت مورد استفاده و فضاسازی رسانه ای قرار می گرفت. حوادث مرگبار مهاجران در ترکیه: توهین یا غرق شدن افغان ها در راه مهاجرت در ترکیه: هیچکدام خبر و اتفاقی مهم نبود که بخواهد مانور رسانه ای داده شود. از سوی دیگر ترکیه و غرب علارغم اقداماتشان گونه ای دیگر نشان داده می شدند: همه اینها ظاهری هستند از جنگ رسانه ای برای دستیابی به هدفی که در میدان واقعیت حاصل نشد. اما واقعیت چیست؟ چرا این رفتار را شاهد هستیم؟ کار روی ناخودآگاه مردم به چه هدفی صورت می گیرد؟ واقعیت میدانی چیست؟ آمریکا 20 سال پیش افغانستان را اشغال کرد و اکنون پای میز مذاکره با طالبان هست بی انکه آتش بسی در جریان باشد. از دل افغان هایی که زیاد مهم انگاشته نمی شدند فاطمیونی زاده شد که در نابودی تروریست در سوریه نقش اول را داشت اما این روند از دید امریکایی ها بسیار خطرناک بود، فاطمیون به عنوان حزب الله دیگری در افغانستان یعنی پایان نهایی برای امریکا در افغانستان نهالی که 40 سال پیش ایران در افغانستان کاشته جز با تهاجم رسانه ای و ایجاد بدگمانی بین متحدین چگونه آسیب می بیند؟ در چنین شرایطی که تزویر و ریا ابزار اول دشمن شده و با ایجاد بدگمانی به دنبال اختلاف و فاصله بین متحدین هست، باید فهمید که راه را درست آمده ایم و نباید پیروزی میدانی را به سادگی به نبرد رسانه ای واگذار کنیم. راهکار در این شرایط: - حمایت از فاطمیون چه در عرصه میدانی و جه در عرصه رسانه ای - گسترش زیرساخت و ارتباطات تجاری و تلاش برای حفظ بازار با سبد کالاهای ایرانی برای مردم تهی دست افغان - تلاش برای مجازات شفاف افرادی که با بد اخلاقی ها و اشتباهاتی خوراک رسانه ای فراهم می کنند - ایجاد رسانه هایی با لهجه محلی برای نشر فرهنگ مشترک فارسی و مقاومت یادمان باشد کوچکترین اشتباه از ما به عنوان پتکی بر سر رزمندگان فاطمیون فرود می آید که خط اول نبرد فرهنگ مقاومت در افغانستان هستند. تقدیم به همه فاطمیون چه آنها که شهید شدند و چه آنها که شهید زنده هستند.

این پد هلیکوپتر خیلی بزرگ هست احتمال می دهم به عنوان باند فرود پهپاد بشود از اون استفاده کرد برای همین اینقدر بزرگ ساخته شده اینطوری در واقع این ناو یک ناو پهپادبر می تواند باشه(در نوع خودش اولین) که مثلا پهپاد های شاهد را حمل بکنه در کل به نظرم ایده ی خوبی می تواند باشه

من به نقش کره شمالی به عنوان یک "سلاح اتمی" بی دردسر برای چین و روسیه اشاره کردم. یک سلاح اتمی همیشه مهاجم و آماده که اگر اقدام اتمی هم کنه مثلا ضد غرب یا هم پیمانان عمدتا دشمنش (ژاپن و کره جنوبی و ... ) با چین و روسیه؛ اونی که در اصل ضربه اتمی زده چین و روسیه هستند ولی غرب باید در محدوده کره شمالی پاسخ بده. ابزاری که غرب در اختیار نداره. (کدوم کشور اتمی حاضره این ریسک را کنه ضد چین و روسیه و از تبعاتش هم واهمه طبیعی نداشته باشه جز کره شمالی ایزوله شده؟ ) از اینرو حمایت جدی ولی پشت پرده چین و روسیه از کره شمالی اصلا فراتر از روابط سطحیشون با ماست. برای همین پیشرفتهای عجیب و غریب کره شمالی در بحث های نظامی و یکهو پله های ترقی در اتمی و موشکی و تجهیزات را طی کردن نباید فقط به پشتکار خودشون محدود کرد که حتما البته پشت کار هم هست و از کره شمالی برمیاد با توجه به سیستم و روحیاتشون. ادعاهای زیادی وجود داره از طرف اکراینی ها و کره جنوبیها که راکتها یا موتورهای تحویل شده به روسها همونهایی است که بالکل تحویل کره شمالی شده برای استفاده در برخی قاره پیماهاش.

خدا قوت به زحمت کشان دریایی در نگاه اول در مورد این ناو میشود این نکات را گفت: - روی مخازن سوخت و حمل سوخت این ناو حساب ویژه باز شده است بصورت مشخص مخازن نگهداری اصلی کشتی حفظ شده است و دست نخورده باقی مانده اند یعنی 50 درصد ظرفیت حمل سوخت کشتی حفظ شده است. - جرثقیل برای حمل بار دیده نشد، درنتیجه حمل بار و تدارکات در قطعات بزرگ در آن کم است ، مگر اینکه جرثقیل متحرک و ماشین حمل در داخل کشتی دیده شده باشد که تصویرها احتمال این قضیه را زیاد می کند - محل نگهداری هلیکوپتر دیده نشده و تنها احتمال ایجاد یک مسیر شیب دار برای انتقال به زیر و اتاقک ها زیر مطرح هست چنین ناوی نیاز به 2 تا هلیکوپتر داره و برای این منظور باید 2 تا جایگاه و اتاقک داشته باشه و امکان تعمیر فوری چیزی که دنبالش هستم مسیر بالا امدن تجهیزات پشتیبانی هلیکوپترها به روی پد ؟؟؟ اگر دقت کنید اون تجهیز کنار سایه هلیکوپتر چطور روی پد اومده؟؟ اون همون کلید محل نگهداری هلیکوپترها خواهد بود. - سیستم جنگ الکترونیک راداری رو بعدا هم میشه نصب کرد - سیستم پدافندی و موشکی با توجه به فضاها قابل نصب هست و احتمالا مشابه ناو خارک خواهد بود. باتوجه به اطلاعات موجود این ناو بندر برای پشتیبانی ناو ها برای عبور از اقیانوس اطلس و آرام در نظر گرفته شده است. از این بابت سوخت به عنوان پارامتر مهم جهت پشتیبانی از ناوها مطرح بوده است. بویژه باتوجه به سابقه عدم ارائه سوخت از طرف برزیل با توجه به دور بودن از سرزمین مادری بیشتر روی تسلیحات عمومی و حداقلی کار شده است، بویژه که امکان درگیری سنگین برایشان وجود ندارد پس حداقل موشک و سامانه پدافندی را باید در نظر بگیریم، بیشتر سامانه های کمند و یا سامانه های عمود پرتاب در آینده در مورد سیستم های راداری و جنگ الکترونیک احتمالا کارهایی انجام خواهد شد تا به عنوان مرکز فرماندهی و حمایت از نیروها انجام وظیفه کند تصاویر تسنیم جزئیات بیشتری رو نشون میده سامانه های دفاع نزدیک نصب شده است جرثقیل برای حمل بار موجود است اگرچه اندازه ان متوسط است وجود زیردریایی سابحات و پهپاد ها تایید می شود ظرفیت حمل سوخت تا 80هزار تن، آب تا 20هزار تن و آذوقه مقر نصب موشک دیده شده است روی بحث رادار کار شده است گزارش تسنیم در مورد ناو بندر مکران https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/10/24/2431584/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D8%B3%D9%86%DB%8C%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%D9%84%D9%86%D8%AF-%D9%86%D8%A7%D9%88%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86 به نظر میاد ابهام اصلی روی محل نگهداری هلیکوپتر هست که بیشتر باید بررسی بشه شاید هم اتاقک های قابل نصب داشته باشد که در زمان ماموریت نصب شوند؟؟؟؟

کسی کمترین اطلاعاتی از نحوه مدیریت شرکتهای دولتی و سطح اسراف و هدر رفت فرصتها داشته باشه، از غصه دق کنه جا داره. متاسفانه لاشخورهایی داخل نهادهای دولتی هستن که ورود خلاقیت رو به درستی کوتاه شدن دست خودشان می دانند....

ویژگی های ناو مکران:

چند روز پیش به صورت اتفاقی در تلگرام به یک کانال برخورد کردم به نام " مبارزه با جعلیات آریایی" وارد کانال شدم توصیه میکنم بدون عضو شدن برید داخل اش یک نگاهی بندازید. سراسر اهانت به ایران و ایرانی است. کلا ایران رو به صورت عیران داخل کانال می نویسه. عکس های اردوغان و پرچم ترکیه و اذربایجان و تحریک به جدایی طلبی. به نظر من باید ادمین هاش وابسته به میت ترکیه باشن. پس این وزارت اطلاعات و پلیس فتا چی کار می کنن. چرا برخورد نمی کنن. به نظر میاد اعضا هم اکثرا کم سن هستن. از کامنت ها معلومه. چرا میذارن سرویس های اطلاعاتی خارجی اینطور رو جوون های ما کار کنن.؟؟؟ یک ارسال اش که ناراحت ام کرد این بود که فیلم یک کرد رو گذاشته بودند تو ترکیه که کتک اش زده بودند و بدبخت رو مجبور کرده بودند پرچم ترکیه رو ببوسه. زیرش هم نوشته بود به زودی تمام پان کردها و فارص ها رو مجبور میکنیم اینطوری پرچم ترکیه رو ببوسن. خیلی متاسف شدم. یک عده دارن تو این مملکت زندگی می کنن و با دیگران نان و نمک میخورن. اینطور خائن و اشغال هستند

تصاویر ناو بندر مُکران

https://s16.picofile.com/file/8421174418/6048708352555354710.mp4.html موشک‌های زمین به زمین ایران در برد هیچ محدودیتی ندارد ۱۵ سال پیش این مصاحبه را پدر موشکی ایران انجام داد و البته هیچ گاه منتشر نشد. گفتگویی که در آن شهید حسن طهرانی مقدم تاکید می‌کند موشک‌های زمین به زمین هیچ محدودیتی در برد ندارند و این مسئله را آمریکایی‌ها خودشان بهتر می‌دانند. پانزده سال از آن روز گذشته است و امروز که داریم حرف می‌زنیم، اتفاقات بسیاری روی داده و ایرانی که در سال ۱۳۸۵ محدودیتی برای برد موشک‌هایش نداشته، امروز در چه مرحله‌ای به سر می برد؟ این ویدئو پیامیست به آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهای اروپایی که دنبال محدودیت برای موشک‌های ایران می‌گردند. ۱۵ سال پیش شهید حسن طهرانی مقدمآنچه این شهید گفته موشک های ایران می‌تواند هر نقطه از کره زمین را درهم بکوبد.

در اصل نمونه بهینه سازی شده تیربار آر پی دی ارتش سرخ هستش , که فک میکنم غنیمتی از دفاع مقدس در انبارهای سپاه بوده , توسط جهادخودکفایی بهینه سازی شده و با نام تغیرات هم جای نواری برزنتی , تغیر قنداق , کوتاه کردن لوله و اضافه شدن سایت رد دات هست - این تصاویر مربوط به تستی که 6 ماه پیش منتشر شده هست که من برای مقایسه کنار هم قرارشون دادم- سلاح با نام ثعبان معرفی شده مشخصات : منبع : تصاویر استخراج شده از گزارش تسنیم از تست تسلیحات جهاد خودکفایی

بسم الله الرحمن الرحیم ردیابی اینترنتی راهی برای بهینه سازی یا سلاحی قدرتمند ردیابی اینترنتی(Internet tracking) عملی است که توسط آن اپراتورهای وب سایت ها اطلاعات مربوط به فعالیت بازدیدکنندگان را در شبکه جهانی وب جمع آوری ، ذخیره و به اشتراک می گذارند. ممکن است از تجزیه و تحلیل رفتار کاربر برای تهیه محتوایی استفاده شود که اپراتور را قادر به استنباط ترجیحات خود کند و مورد توجه طرف های مختلف مانند تبلیغ کنندگان قرار گیرد. ردیابی وب می تواند بخشی از مدیریت بازدید کننده باشد. به‌محض اجرای مرورگر اینترنت و شروع وب‌گردی، رد پای دیجیتال شما در فضای وب باقی می‌ماند و وب‌سایت‌هایی که از آن‌ها بازدید کرده‌اید می‌توانند با بهره‌گیری از این رد پای به‌جا‌مانده، فعالیت‌های شما را ردیابی کنند و به هویت شما پی ببرند. البته در این مقاله درباره‌ی نفوذ و کار های غیر قانونی در بستر اینترنت بحث نمیشود. جمع‌آوری اطلاعات کاربران توسط وب‌سایت‌ها و سرویس‌های اینترنتی، یک اقدام کاملا قانونی است. این داده‌های جمع‌آوری شده، اطلاعاتی جزئی را در بر می‌گیرند که احتمالا خود کاربر نیز گاهی از آن‌ها بی‌اطلاع است. این مقاله به این اشاره میکند که چگونه با اولین ورود به اینترنت و با کنار هم گذاشتن اطلاعاتی که هر کدام به تنهایی ناچیز به نظر میرسد میتوان برای هر کاربر یک اثر انگشت منحصربه‌فرد ایجاد کرده و تمام فعالیت ها و رفتار های او را در فضای اینترنت زیر نظر داشت. اطلاعاتی که در اینترنت جمع‌آوری می‌شود آی پی: نشانی پروتکل اینترنت (به انگلیسی: Internet Protocol Address) یا به اختصار نشانی آی‌پی (به انگلیسی: IP Address) نشانی عددی است که به هریک از دستگاه‌ها و رایانه‌های متصل به شبکه رایانه‌ای که بر مبنای نمایه TCP/IP (از جمله اینترنت) کار می‌کند، اختصاص داده می‌شوند. پیام‌هایی که دیگر رایانه‌ها برای این رایانه می‌فرستند با این نشانه عددی همراه است و راه‌یاب‌های شبکه آن را مانند « نشانی گیرنده » در نامه‌های پستی تعبیر می‌کنند، تا در نهایت پیام به رابط شبکه رایانه مورد نظر برسد. موقعیت مکانی: با استفاده از آدرس آی پی میتوان موقعیت مکانی تقریبی هر شخص را مشخص کرد. یکی از کاربردهای موقعیت یابی، بهینه سازی مطالب نمایش داده شده بر اساس کشور، شهر یا حتی محل زندگی هر کاربر میباشد. سایت ها برای تعیین مکان شما از API Google Geolocation استفاده می کند. البته این روش هرگز به اندازه مکان یابی GPSدقیق نیست. دقت به موقعیت مکانی شما و همچنین به نوع اتصال شما بستگی دارد. اگر در شبکه تلفن همراه هستید ، تا 50 کیلومتر را امکان خطا وجود دارد. با این حال آدرس آی پی را میتوان به سادگی تغییر داد ولی همچنان موارد دیگری نیز وجود دارند که میتوان با استفاده از آن هر کاربر را به یک هویت منحصر به فرد تبدیل کرد. موارد دیگر که با جمع آوری آن میتوان هویت هر شخص را متمایز کرد: نوع سیتم عامل و مرورگر سخت افزار زبان پیش‌فرض فونت‌های نصب‌شده‌ی وضوح تصویر نمایشگر و عمق رنگ منطقه زمانی پلاگین های نصب شده با استفاده از دریافت و آنالیز داده های زیر میتوان شناخت کاملی از رفتار یک کاربر به دست آورد و با استفاده از آن سلایق، رویکرد ها، افکار، اعتقادات و... هر فرد را شناسی کرد : حرکات موس و کیبورد ژیروسکوپ (موبایل) میزان باتری (موبایل یا لپ تاپ) مطالب بازدید شده کلمات جستجو شده اطلاعات شخصی (نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، نام کاربری و...) مطالب به اشتراک گذاشته شده شبکه های اجتماعی که در آن عضو هستید نکته : برای مشاهده‌ی برخی از این ردیابی‌ها می‌توانید به وب‌سایت های زیر مراجعه کنید : https://clickclickclick.click : این وب‌سایت جابه‌جایی‌های ماوس، کلیک‌ها و تمام حرکات شما در مرورگر را گزارش می‌دهد. (در صورت درخواست میکروفون و یا وب کم درخواست را رد کنید.) https://webkay.robinlinus.com : اگر این وب‌سایت بتواند اطلاعات یادشده را بخواند؛ هر وب‌سایت دیگری در سطح اینترنت نیز قادر به دسترسی به آن‌ها خواهد بود. https://coveryourtracks.eff.org : با مراجعه به این وب‌سایت که متعلق به بنیاد حریم الکترونیک است، می‌توانید دریابید که چگونه مرورگر شما می‌تواند یک اثر انگشت منحصربه‌فرد از شما در اینترنت منتشر کند که شامل ترکیب اختصاصی نرم‌افزار مرورگر، سخت‌افزار، زبان پیش‌فرض و حتی فونت‌های نصب‌شده‌ی شما می‌شود و بدون نیاز به هیچ اطلاعات دیگری می‌تواند هویت شما را مشخص کند. موارد استفاده از ردیابی اینترنتی تبلیغات : وب‌سایت‌ها از طریق داده‌هایی که با بازدید، جستجو، کوکی‌ها و مرورگر شما به‌ دست می‌آورند و ترکیب آن‌ها با یکدیگر به کمک تعدادی عملیات ریاضی، تلاش می‌کنند مناسب‌ترین تبلیغ را برای هر فرد تشخیص و نمایش دهند. حباب فیلتر (حباب اطلاعاتی) : حباب فیلتر (انگلیسی: Filter bubble‎) وضعیت انزوای فکری است که بر اثر نتایج جستجوی شخصی‌سازی‌شده در اینترنت پدید می‌آید. در این حالتْ الگوریتمِ وبگاه، آنچه کاربر انتظار دیدنش را دارد حدس می‌زند و نتایج دلخواهش را به‌طور گزینشی نمایش می‌دهد؛ این کار با استفاده از اطلاعات مربوط به کاربر از قبیل مکان، رفتار و کلیک‌های قبلی و سابقه جستجوی او انجام می‌شود. در نتیجه کاربر در حباب‌هایی که به لحاظ فرهنگی و ایدئولوژیک با سلیقه و ذائقه او همخوانی دارند محبوس می‌شود و امکان برخورداری از نتایجی که با دیدگاه‌های او مغایرت دارند را از دست می‌دهد. اصطلاح «حباب فیلتر» را ایلای پاریسر کنشگر اینترنتی ابداع کرد. پس از همه پرسی سال 2016 عضویت اتحادیه اروپا در انگلیس و انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ، حباب اطلاعاتی مورد توجه قرار گرفت زیرا بسیاری از افراد نسبت به نتایج بسیار دور از انتظارات خود اعتراف کردند. بهینه سازی موتور جستجو : سایت های جست و جو با استفاده از داده هایی که از کاربران خود به دست می آورند از قبیل آمار مراجعه به سایت ها، مکان، زبان و... هر کاربر میتوانند نتایج را طوری نمایش دهند که بیشترین شباهت را به محتوای مورد نظر کاربر داشته باشد. تجزیه و تحلیل احساسات : تجزیه و تحلیل احساسات (همچنین به عنوان استخراج نظر یا هوش مصنوعی شناخته می شود ) به استفاده از پردازش زبان طبیعی ، تجزیه و تحلیل متن ، زبانشناسی محاسباتی و بیومتریک برای شناسایی سیستماتیک ، استخراج ، کمی سازی و مطالعه حالات عاطفی و اطلاعات ذهنی اشاره دارد. تجزیه و تحلیل احساسات به طور گسترده ای در رسانه های آنلاین و اجتماعی استفاده می شود. پیشنهاد افراد در شبکه های اجتماعی : زمانی که کاربر در شبکه اجتماعی عضو میشود با توجه به مطالبی بازدید شده، مکان، کلیک ها و سابقه ی جستجو و هم چنین کاربران دیگری که دنبال میشوند، شبکه های اجتماعی با استفاده از تجزیه و تحلیل این موارد اشخاصی که بیشترین شباهت را با این کاربر دارند به او معرفی میشود. تجزیه و تحلیل وب: بیشتر بر عملکرد کلی وب سایت تمرکز دارد. ردیابی وب به نحوه استفاده از وب سایت و همچنین مدت زمانی را که کاربر در یک صفحه خاص صرف کرده است ، را نشان می دهد. این مورد می تواند برای این به کار گرفته شود تا ببینید هر کاربر چه میزان به هر یک از محتوای وب سایت علاقه دارد. آژانس های اجرای قانون ممکن است برای جاسوسی از افراد و حل جرم از ردیابی وب استفاده کنند. روشهای ردیابی وب کوکی : کوکی HTTP کد و اطلاعاتی است که هنگام بازدید کاربر از وب سایت ، توسط یک وب سایت در سیستم کاربر ثبت می شود. وب سایت ممکن است اطلاعات مربوط به کوکی را در بازدیدهای بعدی کاربر از وب سایت ، بازیابی کند. از کوکی ها می توان برای شخصی سازی تجربه مرور کاربر و ارائه تبلیغات هدفمند استفاده کرد. یک کوکی می‌تواند هنگام بازدید از یک وب‌سایت هواشناسی کاربر را از دردسر انتخاب هر باره‌ی شهر مورد نظر خلاص کند؛ زیرا کوکی باعث میشود، وب‌سایت از انتخاب دفعه‌ی قبل شما اطلاع دارد. علاوه بر این، یک کوکی می‌تواند اقلام انتخاب‌شده در سبد خرید شما را ذخیره کند؛ در نتیجه در صورت بازگشت مجدد به سایت پس از چند روز، آن‌ها همچنان در سبد خرید باقی خواهند ماند. برخی از فعالیت های مرور که کوکی ها می توانند ذخیره کنند: صفحات و محتوایی که کاربر مرور کرده است. آنچه کاربر به صورت آنلاین جستجو کرده است. وقتی کاربر روی تبلیغات آنلاین کلیک می کند. چه زمانی کاربر از سایتی بازدید کرده است. پروتکل امنیتی مرورگر به وب‌سایت‌ها اجازه می‌دهد که تنها به کوکی‌های خودشان دسترسی داشته باشند. این مسئله یک اقدام ایمنی کاملا ضروری است؛ با این حال نوع دیگری از کوکی‌ها به نام کوکی‌های شخص ثالث نیز وجود دارند که با هیچ وب‌سایت مشخصی ارتباط ندارند؛ اما از طریق شبکه‌های تبلیغاتی و دیگر فناوری‌های ردیابی در صفحات مختلف وب حضور پیدا می‌کنند. کوکی‌های شخص ثالث: یک کوکی شخص ثالث برای کاربری که اولین بار از وبسایتی بازدید میکند ایجاد می شود. کوکی شخص ثالث توسط وب سایت های دیگری به غیر از آنچه کاربر از آن بازدید می کند ، ایجاد می شود. آنها کد پیگیری اضافی را وارد می کنند که می تواند فعالیت آنلاین کاربر را ثبت کند. این برای اندازه گیری بسیاری از جنبه های تعامل کاربر از جمله تعداد دفعات مراجعه کاربر است. عملکرد کوکی‌ شخص ثالث بدین صورت است که اگر چند مرتبه از یک فروشگاه اینترنتی پوشاک بازدید کنید، تبلیغات مربوط به پوشاک را در کل هفته و در وب‌سایت‌های گوناگون مشاهده خواهید کرد. تبلیغات مبتنی بر این نوع کوکی‌ می‌تواند برای برخی از افراد ناخوشایند باشد. علاوه بر این، مطالعه‌ی جدیدی از سوی دانشگاه پرینستون نشان داده است که از ۵۰ هزار وب‌سایت برتر، در ۴۸۲ وب‌سایت «ردیاب‌ چند وب‌سایتی» جاسازی شده‌ است که به‌صورت مجازی مشغول ثبت تمام فعالیت‌های مرورگر کاربران خود و تحلیل آن‌ها هستند. ثبت این داده‌ها ظاهرا به‌منظور مدیریت و بهینه‌سازی وب‌سایت‌ها انجام می‌شود و هرچند از نظر آن‌ها اطلاعات حساس حذف شده است؛ اما این مسئله مجددا نشان می‌دهد که کاربران ناچار به اعتماد به شرکت‌های شخص ثالث و قرار دادن اطلاعاتشان در دست آن‌ها هستند. آی پی آدرس : به هر دستگاه متصل به اینترنت یک آدرس IP منحصر به فرد اختصاص داده شده است که برای فعال کردن دستگاه ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر مورد نیاز است. با استفاده از نرم افزار مناسب در وب سایت میزبان ، می توان آدرس IP بازدیدکنندگان سایت را ثبت کرد و همچنین می تواند برای تعیین موقعیت جغرافیایی بازدید کننده استفاده شود. ثبت آدرس IP می تواند به ، از شرکت مجدد شخصی که بیش از یک بار در رأی گیری اینترنتی شرکت کرده باشد جلوگیری کند و همچنین الگوی مشاهده وی را کنترل کند. دانستن مکان بازدید کننده ، علاوه بر موارد دیگر ، باعث نمایش مکان کاربر میشود.. به عنوان مثال ، این ممکن است منجر به قیمت گذاری شده در ارز محلی ، قیمت یا دامنه کالاهای موجود ، اعمال شرایط ویژه و در برخی موارد درخواست یا پاسخ به یک کشور خاص به طور کامل مسدود شود. کاربران اینترنت ممکن است انسداد جغرافیایی و سانسور را دور بزنند و از هویت شخصی و موقعیت مکانی محافظت کنند تا با استفاده از اتصال VPN در اینترنت ناشناس بمانند. اثر انگشت کانواس )Canvas fingerprinting(: اثر انگشت یکی از تعدادی از تکنیک های انگشت نگاری مرورگر برای ردیابی کاربران آنلاین است که به وب سایت ها اجازه می دهد به جای کوکی های مرورگر یا سایر روش های مشابه ، بازدیدکنندگان را با استفاده از عنصر بوم HTML5 شناسایی و ردیابی کنند. این تکنیک در سال 2014 پس از توصیف محققان دانشگاه پرینستون و دانشگاه KU Leuven در مقاله خود The Web never ، پوشش گسترده ای در رسانه ها پیدا کرد. کدام وب سایت ها شما را ردگیری میکنند؟ ردیابی یک مسئله گسترده است. طبق مطالعه انجام شده توسط Ghostery ، 79 درصد وب سایت ها در سطح جهانی در حال ردیابی داده های شما هستند. برخی از وب سایت های دارای بزرگترین شبکه ردیابی ، سایت های رسانه های اجتماعی و موتورهای جستجوی بزرگ و غیر خصوصی هستند. Google Analytics: 45.3% of web traffic Google Static: 36.7% of web traffic Google Tag Manager: 35.7% of web traffic Google Fonts: 27.5% of web traffic Google: 26.5% of web traffic Facebook: 24.9% of web traffic DoubleClick: 22.2% of web traffic Google APIs: 15.4% of web traffic Google AdServices: 10% of web traffic YouTube: 9.7% of web traffic Twitter: 9.7% of web traffic ScoreCard Research: 9.4% of web traffic Amazon Adsystem: 8% of web traffic CloudFlare: 7.6% of web traffic Google Syndication: 7.6% of web traffic Google User Content: 7.3% of web traffic Google Photos: 6.9% of web traffic Amazon CloudFront: 6.8% of web traffic Criteo: 6.1% of web traffic New Relic: 5.5% of web traffic Google بیش از نیمی از 20 ردیاب برتر اینترنت را به خود اختصاص داده است. در واقع ، گوگل ردیابی 82 درصد از بازدیدکننده ها را برعهده دارد. منابع : https://gizmodo.com/heres-all-the-data-collected-from-you-as-you-browse-the-1820779304 D. Sundarasen, Sheela Devi (2019-04-08). "Institutional characteristics, signaling variables and IPO initial returns". PSU Research Review. 3 (1): 29–49. doi:10.1108/prr-10-2016-0003. ISSN 2399-1747. S. L. D. M. P. Kushal Dave, "Mining the peanut gallery: opinion extraction and semantic classification of product reviews," in Proceeding of the 12th international conference on WWW, Budapest, Hungary, 2003. Knibbs, Kate (July 21, 2014). "What You Need to Know About the Sneakiest New Online Tracking Tool". Gizmodo. Retrieved July 21, 2014. "What is an IP address?". HowStuffWorks. 2001-01-12. Retrieved 2019-12-13. Martin, Kirsten (2015-12-22). "Data aggregators, consumer data, and responsibility online: Who is tracking consumers online and should they stop?". The Information Society. 32 (1): 51–63. doi:10.1080/01972243.2015.1107166. ISSN 0197-2243. Kleinberg, Samantha; Mishra, Bud (2008). "Psst". Proceeding of the 17th International Conference on World Wide Web - WWW '08. New York, New York, USA: ACM Press: 1143. doi:10.1145/1367497.1367697. ISBN 9781605580852. Bozdag, Engin (September 2013). "Bias in algorithmic filtering and personalization". Ethics and Information Technology. 15 (3): 209–227. doi:10.1007/s10676-013-9321-6. S2CID 14970635. https://en.wikipedia.org/wiki/Sentiment_analysis Huffington Post, The Huffington Post "Are Filter-bubbles Shrinking Our Minds?" Archived 2016-11-03 at the Wayback Machine https://choosetoencrypt.com/search-encrypt/internet-tracking-why-its-bad-and-how-to-avoid-it/#fingerprinting

لغو کامل پروژه جنگنده های رزمی بدون سرنشین ژاپنی برای جایگزینی جتهای رزمی میتسوبیشی اف-2 نسل ششم جنگنده های سرنشین دار برای نیروی هوایی ژاپن نیروی دفاع هوایی ژاپن با رد کامل پیشنهاد جایگزینی جتهای رزمی نسل +4 میتسوبیشی اف-2 با جنگنده های بدون سرنشین ، بخشی قابل توجهی از تحلیلگران نظامی را دچار غافلگیری نمود . براساس گزارشهای موجود ، این پیشنهاد توسط وزیر سابق دفاع ، تارو کونو ، به منظور کاهش هزینه های رزمی ارائه شده بود . جنگنده های اف-2 در کنار جتهای سنگین تر F-15J که از اواخر دهه هشتاد وارد خدمت شدند و همچنین گونه F-4EJ که از دهه 1960 در خط مدم نیروی هوایی این کشور حضور داشتند ، بعنوان جدیدترین هواگرد سرنشین دار ارتش ژاپن بشمارمی آمدند . با این وصف ، نیروی هوایی این کشور با سفارش نزدیک به 100 فروند از جتهای نسل پنجم اف-35 قصد دارد تا 2021 تمامی جنگنده های اف-4 خود را بازنشسته کند ، در حالی که نیمی از ناوگان ایگل این نیرو نیز از خدمت خارج خواهند شد . ایگلهای باقی مانده نیزبا طیف وسیعی از فناورهای نسل پنجم بروزرسانی شده و همچنان در سرویس خواهند ماند . همزمان با این خریدها ، صنعت دفاعی این کشور ، در حال برنامه ریزی برای تولید جتهای رزمی نسل ششم است تا در نهایت جانشین تمامی ناوگان اف-2 و اف-15 فعلی تا اواخر 2030 گردد که تا پیش از این ، بصورت یک جنگنده بدون سرنشین دنبال میشد . نخستین گزارشی که از منابع داخلی این کشور مبنی بر توسعه یک هواگرد بدون سرنشین جدید منتشر شد ، از سوی خبرگزاری کیودو بود ولی وزارت دفاع ژاپن این خبر را بسرعت تکذیب نمود . اگر چه جزییات خاصی از این برنامه منتشر نشد ، اما به شکل خاص ،نشر این خبر همزمان با توسعه فناوری این نوع تسلیحات در کشورهایی نظیر روسیه ، چین ، ایالات متحده و بریتانیا که درآن جتهای نسل ششم بدون سرنشین ، موجبات جلب توجه ناظران گردید . ارتش ژاپن ، بعنوان یکی از پیشرفته ترین سازمانهای مسلح حال حاضر ، تنها ارتشی است که هواگردهای بدون سرنشین را به طور گسترده به کار نگرفته گرچه در حال حاضر مشغول بررسی خرید پهپاد گلوبال هاوک بلاک 30 است که نخستین سرمایه گذاری جدی در این زمینه بشمارمی رود . با توجه به تمامی این موارد ، درباره ماهیت این برنامه ، اطلاعات چندانی در دست نیست ، ضمن اینکه برنامه همکاری مشترکی برای توسعه فناوری جنگنده های نسل ششم با یک کشور خارجی نیز وجود ندارد و این بدان معناست که هرانچه درنهایت جانشین اف -2 خواهد شد ، بیش از گذشته براساس فناوری داخلی است . ارتش ژاپن از زمان پایان جنگ دوم جهانی ، تا کنون هرگز برنامه تولید جنگنده بومی را دنبال ننموده ، گرچه مجوز مونتاژ تمامی جتهای مور نیاز را در داخل خاک این کشور بدست آورده است . جت رزمی میتسوببشی اف-2 نیز که بعنوان یک برنامه بومی در نظر گرفته شده بود ، درنهایت به تولید یک گونه اصلاح شده از جنگنده اف-16 در تعداد 100 فروند ختم شد . با این وصف ، برنامه تولید اف-2 مختصاتی از قبیل نخستین جنگنده مجهز به رادار AESA ، کاربرد مواد ترکیبی جدید و ... تبدیل به نقطه اوج صنعت دفاعی این کشور گردید . اف-2 از سال 2002 وارد خدمت شد و امروز پروژه تجهیز آن به یک رادار جدیدتر و امکان حمل موشکهای ضد کشتی پیشرفته تر و حتی استفاده از فناوری های مدرن تری که قرار است برروی نمونه اولیه جتهای نسل ششم X-2 نصب گردد ، در حال برنامه ریزی است. پی نوشت : 1- بن پایه 2- صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

کلاهک بارشی پی نوشت: منبع عکس های بالا از خبر گزاری مجلس بوده عکس زیر توئیتر محمد شلتوکی خبرنگار فارس

با سلام یک زمانی نه چندان دور وقتی آژیر قرمز بصدا درمیومد بخصوص در شب چیزی که باعث قوت قلب مردم میشد شلوغ کردن اسمان باگلوله های 23 میلیمتری بود و همون هم بعدها فهمیدیم بیشتر شبیه شو نمایشی برای دلگرم کردن مردم بود . با سن و سال کم بارها و بارها جولان هواپیماهای عراقی رو با چشم خودم دیدم «اونقدر نزدیک به زمین که خلبان قابل رویت بود »این اواخر مثل جنگ سوریه بشکه های تی ان تی سر مردم میریختن اونم روز روشن در کنار جانفشانی توپچیهای فداکاری که هر چند به ندرت ،ولی پیش اومد که هواپیمای عراقی رو هدف قرار میدادند. و حالا به لطف و همت و غیرت یه مشت بچه بسیجی انقلابی به جایی رسیدیم که دوستان دستاوردها رو با پدافندهای روز دنیا مقایسه میکنند و بعضیها جسارتا بی معرفتی به خرج میدن و گیر بنی اسراییلی میگیرن هر چند بایستی قبول کرد تا نقد و انتقاد نباشه حرکت رو به جلو میسر نیست . در این سایت شاید جوونهای دهه هفتادی به اینطرف باشند که شکر خدا جز تعریف از جنگ اونم از بزرگترها خاطره ای نداشته باشن و از این بابت خوش به حالشون ولی یکی مثل من با دیدن این دستاوردهای بزرگ تازه درک میکنم اگر اون زمان بدون اغراق ده درصد پدافند امروز رو داشتیم شاید شاهد فجایعی اسفناک از به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم شهرم یا کشورم نبودم یا نبودیم. مع الوصف دست تمامی عزیزانی که با این دستاوردها باعث ایجاد غرور ملی و بالا رفتن عزت نفس برای هر ایرانی میشن میبوسم و با تمام وجود افتخار میکنم به اینکه کجا بودیم و به کجا رسیدیم . ببخشید روده درازی کردم

در ماههای نخستین جنگ، ایران به دلیل تحریمهای اقتصادی و نظامی بینالمللی ناشی از حادثه گروگان گیری در سفارت آمریکا به شدت از نظر تامین جنگ افزار تحت فشار بود. در رابطه با لندن، تهران خواهان دریافت لوازم یدکی و تجهیزات فنی برای جنگ افزارهای ساخت بریتانیا و همچنین دریافت تجهیزات نظامی خریداری شده بود که به دلیل اعمال تحریمها از تحویلشان به ایران خودداری شده بود. مهمترین این موارد تجهیزات اضافی و لوازم یدکی تانکهای زرهی چیفتن (Chieftain Tanks) و تانکهای کوچک و سبک سوار زرهی اسکورپیون (Scorpion Light Tanks) و همچنین چهار ناو سفارش شده در سالهای قبل از انقلاب بود که دست کم یکی از آنها (ناو خارک) توسط شرکت سازنده آماده تحویل به ایران شده بود. به ادعای مقامات بریتانیایی، از جمله اظهارات سر جان گراهام سفیر فراخوانده شده به لندن در دیدار روز ١۶ اکتبر/ ٢۴ مهر با سیفالله اهدایی کاردار سفارت ایران، ارتشبد حسن طوفانیان مسئول خریدهای بینالمللی ارتش در حکومت پهلوی روز ششم فوریه ١٩٧٩/ ١٧ بهمن ١٣۵٧ و تنها پنج روز قبل از پیروزی انقلاب، بیشتر قراردادهای نظامی ایران و بریتانیا را فسخ کرده بود. اگرچه سیاست رسمی و اعلام شده بریتانیا در جنگ ایران و عراق، بی طرفی بود، ولی کرینگتون وزیر خارجه بریتانیا ابایی از ابراز این نکته نداشت که: «در جایی که ما مجبور به انتخاب شویم، باید جانب عراق را بگیریم ... تا زمان ارزیابی روابط خود با عراق و آزاد شدن اتباع زندانی مان در ایران، ما نباید با آزادی زود هنگام ارسال جنگ افزار به ایران موافقت کنیم، حتی در مواردی که پول خرید آنها قبلا پرداخت شده، از جمله ناو خارک و قطعات یدکی و تجهیزات تکمیلی تانکهای چیفتن و اسکورپیون به بهای ١٨ میلیون پاوند است.» توجیه مقامات بریتانیایی این بود که به دلیل قطعنامههای شورای امنیت و حکم دادگاه دعاوی بینالمللی، امکان اعطای مجوز صادرات برای درخواستهای نظامی ایران وجود ندارد. در مقابل، مقامات ایرانی مدعی بودند که محدودیتها نباید شامل تعهدات پیشین بریتانیا به ایران، از جمله تعهدات قبل از انقلاب بشود و تنها میتواند درخواستهای جدید را در برگیرد. بریتانیا البته یک شرط اختصاصی دیگر هم برای آغاز ارسال جنگ افزار به ایران داشت و آن آزاد کردن چهار تبعه خود بود که به دلایل مختلفی توسط جمهوری اسلامی بازداشت شده بودند. ماجرای ناو خارک در این میان، بی گمان ماجرای حیرت بار ناو خارک و بازی سیاسی و حقوقی که بر سر تحویل آن به ایران رخ داد، یکی از فرازهای عبرت آموز تاریخ روابط ایران و بریتانیا است. ناو خارک یکی از چهار کشتی جنگی بود که شرکت کشتی سازی نظامی سوآن هانتر (Swan Hunter) سفارش ساخت آن در سالهای قبل از در سالهای قبل از انقلاب از ایران گرفته و بهای یکی از آنها را نیز دریافت کرده بود. در آستانه انقلاب، این پروژه یکی از مواردی بود که به طرز مشکوک و نامعلومی توسط ارتشبد طوفانیان ملغی شد و از چهار ناو، در ابتدا دو مورد و نهایتا تنها یک مورد، آن هم به دلیل پرداخت پول اصلی، در دستور کار خرید ایران باقی ماند. برخی از مشخصات کلی ناو خارک از این قرار بود: وزن: ٢٠٣٠٠ تن، طول: ۶٨٠ فوت، سرعت: ۵/٢١ گره دریایی، قیمت پایه اولیه و بدون تجهیزات اضافی: بیست میلیون پاوند، قابل جا دادن دو کشتی در جلو و یک کشتی در عقب به صورت همزمان، تعداد پیش بینی شده افراد: یک ناخدا، هفت افسر ارشد، ٢١ افسر و ١٨٧ ناوی. این ناو همچنین دارای باند فرود سه بالگرد را داشت. البته نهایتا قیمت این ناو در انتها باهزینههای جانبی و خسارتهای پیش بینی نشده به دو برابر افزایش یافت. در سفر سرهنگ جهانگیر کامکار معاون وزیر دفاع ایران در ابتدای سال ١٩٨٠ به لندن، برای حل و فصل قراردادهای معوقه نظامی دو کشور، او درخواست لندن برای به تعویق انداختن دریافت ناو خارک تا پایان ماه مارس را پذیرفت. این درخواست تعویق در واقع سیاست دفع الوقت لندن به امید یافتن راه حلی برای یک مشکل اساسی بود. بریتانیا در حالی قرارداد فروش ناو خارک را با ایران قطعی کرد و باقی مخارج آن را دریافت کرد که مطمئن بود در شرایط کنونی و با حل نشدن مساله گروگانگیری، بدون آزردن دولت آمریکا، قادر به انتقال قطعی آن به ایران نبود. بریتانیا همچنین امیدوار بود که به هر دلیلی ایران قادر به پرداخت قسط نهایی خرید ناو نشود، ولی سرهنگ کامکار موفق شد تا آخرین قسط ده میلیون پاوندی را روز ١١ آوریل/ ٢٢ فروردین به شرکت سوآن هانتر منتقل کند تا این بهانه نیز از دست لندن برای خودداری از تحویل ناو گرفته شود. در آن هنگام مقامات نظامی بریتانیا نمیخواستند به ایران بگویند که قادر به صدور مجوز صادرات به این کشتی نیستند. چون اگر چنین میکردند، آن هم برای یک ناو که پولش سالها قبل پرداخته شده و آمادهسازی آن نیز با تاخیر فراوان توام بود. ایران قبل از پذیرش این استمهال تهدید کرده بود که در صورت عدم صدور مجوز صادرات، از دولت بریتانیا هفتهای هفتاد هزار پاوند تقاضای غرامت خواهد کرد. از این رو با مشورت با کارشناسان حقوقی، با حدود یک ماه تاخیر اضافی در ٢۵ آوریل/ ۵اردیبهشت، ناو خارک در سواحل نیوکاسل در شمال شرق انگلستان تحویل ناخدا و ١۵٠ خدمه ایرانی که از ایران برای دریافت آن آمده بودند شد. حتی یک تیم فیلم برداری ایرانی در محل توقف ناو حاضر شده بودند تا از مراسم به آب انداختن و حرکت آن به سوی ایران گزارش خبری تهیه کنند. ولی در کمال شگفتی برای ایرانیان، ولی بر اساس یک سناریو و یک نقشه دقیقا از پیش برنامه ریزی شده، اعلام شد که صدور مجوز رسمی خروج برای این ناو به دلیل تحریمهای بینالمللی ناشی از گروگانگیری ممکن نیست و کمپانی فروشنده تنها ناو را تحویل داده و هیچ تعهدی در قبال صدور اجازه خروج آن از آبهای بریتانیا را ندارد. بهانه موضوع تحریم ناشی از گروگانگیری برای عدم تحویل خارک به ایران، در شرایطی مطرح شده بود که بر اساس نامه محرمانه و شخصی میرز به گراهام در تاریخ سوم مارس ١٩٨٠/ ١٢اسفند ١٣۵٨ (۵٣ روز قبل از تحویل ظاهری ناو به ایران)، از ابتدا تصمیم بر این بود که کل پول باقی مانده ناو و تسویه حساب کامل صورت گیرد و پس از تحویل آن به ایران از خروجش جلوگیری شود. میرز نامه در خود به سفیر کشورش در تهران از این پروژه به عنوان «بازی» یاد کرده و نگران یافتن ارتباط تاخیرهای اولیه، دریافت کل پول، تحویل صوری ناو و عدم صدور اجازه خروج آن توسط ایرانیها و پی بردن آنها به «چنین بازی» بود. اسناد تازه آزاد شده در پروندههای وزارت دفاع و وزارت خارجه بریتانیا کاملا آشکار میسازد که این تحویل ظاهری اولیه کاملا با هماهنگی و با آگاهی به این که ناو پس از تحویل قادر به خروج نبوده و در جهت پیشگیری از شکایت محتمل ایران از کمپانی کشتی سازی و افتادن هزینههای سنگین نگهداری آن بر عهده ایران صورت گرفته شده بود. دیگر اسناد این مجموعه حاکی از ان است که دولت بریتانیا در ابتدا از کمپانی سوان هانتر خواست تا تحویل ناو خارک به ایران را باز هم به تأخیر بیاندازد، ولی وقتی این کمپانی نسبت به عواقب مالی و حقوقی تاخیر بیشتر هشدار داد و اعلام کرد که خسارتهای ناشی از آن را برعهده نخواهد گرفت، استفاده از حربه عدم صدور مجوز صادرات در دستور کار قرار گرفت. بر اساس گزارش محرمانه میرز به تاریخ ٢٣ ژانویه ١٩٨٠/ ٣ بهمن ١٣۵٨، دولت تاچر از دسامبر ١٩٧٩ تصمیم گرفته بود تا «با در خدمت گرفتن تاکتیکهای تأخیری» انتقال ناو خارک به ایران را تا زمانی که ماجرای گروگانگیری ادامه دارد به تاخیر بیاندازند. همچنین بر اساس گزارش محرمانه ٩ مه/ ١٩ اردیبهشت گردش کار کمیسونی که در وزارت کشور بریتانیا به همین منظور تشکیل شده بود، قبل از تحویل ناو خارک به خدمه ایرانی، که اساسا برای آوردن آن از ایران به بریتانیا سفر کرده بودند، به صاحبان یدککشهای محلی نیز دستور داده شده بود که از هر گونه کمک برای آماده سازی خارک برای خروج از آبهای بریتانیا خودداری کنند. همچنین به کمپانیهای نفتی و عوامل محلی آنها نیز هشدار داده شده بود که اکیدا از ارایه سوخت به این ناو خودداری کنند. پلیس و نیروهای گمرک نیز کاملا به حالت آماده باش درآمده و مراقب هر گونه تحرکی از سوی خدمه ایرانی برای راهاندازی ناو بودند. بر اساس سند محرمانه وزارت دفاع بریتانیا و همچنین نامه رسمی سفارت ایران در لندن، انجام این برنامه پیچیده از سوی مقامات بریتانیایی و بلاتکلیفی موضوع موجب شد که به دستور ناخدا اشتری، فرمانده اعزامی ناو خارک و پس از ارسال نامهای به وزارت دفاع بریتانیا و رفع مسئولیت از تیم سرگردان ایرانی، بیشتر خدمه ایرانی، در نیمه سپتامبر ناو را بدون مراقب ترک کرده و به ایران برگردند. این ماجرای پیچیده موجب شده که امروزه در بسیاری از منابع مطالعانی تاریخ دریانوردی و علوم دریایی، روز ٢۵ آوریل ١٩٨٠ به عنوان زمان تحویل رسمی ناو خارک به نیروی دریایی ایران ثبت شود که از نظر تجاری و مالکیت و بر روی کاغذ درست است، ولی در عالم واقع این انتقال مالکیت هرگز در آن زمان اجرایی نشد. اسناد موجود البته به دلیل محدود بودن به سال ١٩٨٠ اطلاعی از زمان نهایی آزادسازی ناو خارک و اجازه خروجش به سوی ایران نمیدهد، ولی بر اساس منابع دیگر و به خصوص گزارش چند شاهد عینی در وزارت خارجه و وزارت دفاع بریتانیا، با وجود خاتمه ماجرای گروگانگیری در ژانویه ١٩٨١، باز هم بریتانیا از صدور اجازه خروج این ناو خودداری و این بار موانع بینالمللی ناشی از تحریمهای حاصل از جنگ ایران و عراق را بهانه این کار کرد. نهایتا با فشارهای حقوقی ایران و گذشت زمان، در سال ١٩٨۵ و با سپری شدن بیش از پنج سال از پایان ساخت و تحویل اسمی ناو خارک، و در شرایطی که دیگر به سختی میشد نام یک ناو تازه ساز را به آن داد، این ناو بدون تجهیزات اضافی (از قبیل توپها و دیگر ادوات دفاعی آن که در قرارداد اصلی موجود بود و پولش هم سالها قبل کاملا دریافت شده بود) تحویل ایران شد. منبع : http://mtafreshi.persianblog.ir/post/118

تماشای همین فیلم در آپارات https://www.aparat.com/v/6maox