پیشنهاد ساب به کانادا برنامه گریپن باعت ایجاد 6000 فرصت شغلی برای 40 سال در کانادا می شود . همچنین مالکیت معنوی این طرح نیز در اختیار کانادا قرار خواهد گرفت. جنگنده گریپن در کاناد ساخته خواهد شد و شرکت ساب به توانمند سازی و رشد شرکت های کانادایی جهت ساخته ، نگهداری و ارتقا جنگنده گریپن کمک خواهد کرد. تولید مشترک رادار و تحقیقات مشترک درباره ساخت حسگرها و رادارها بخشی از این قرار داد بودند کاکپیت پیشرفته گریپن های برزیلی ساب همچنین یک مرکز در مونترال جهت مدیریت ماموریت ها و نگهداری تجهیزات جنگنده گریپن ایجاد خواد کرد. یک مرکز حفاظت سایبری در تورنتو ، یک مرکز توسعه و تحقیقات در باره حسگرها در ونکوور و یک مرکز هوافضا در مونترال خواهد شد. بعلاوه ساب دو مرکز تحقیقاتی نیز در کانادا راه اندازی خواهد کرد. وظیقه مرکز اول توسعه توانمندی های جنگنده گریپن برای هماهنگی با نیاز های ارتش کانادا و ارتقا جنگنده گریپن جهت مقابله با تهدیدات است .دومین مرکز (( مرکز تحقیقات هوافضا)) هست که راه اندازی می شود. در این مرکز مهندان سوئدی و کانادی در موضوعاتی ماننده : تولید تجهیزات نسل بعدی صنایع هوافضا ، هواپیماهای بدون سرنشین و هوش مصنوعی همکاری خواهند کرد. جنگنده نسل 5 ساب که فعلا بدون مشتری هست یک ترکیب عالی برای نیرو هوایی ایران هزینه کم گریپن در مقایسه با سایر جنگنده ها برای هر ساعت پرواز منبع1 منبع 2 * کانادا جنگنده f35 امریکایی را انتخاب کرد * ساب میتونه هم شریک ما برای ساخت جنگنده بشه و شاید اگر تعداد خریدمون زیاد بشه رو طرح نسل 5 هم کمکتون کنه * ساب یک طرح جنگنده دو موتوره هم داره یک خرید 200 فروندی از سوئد به همراه سرمایه گذاری روی طرح های ساب نیروی هوایی ما رو خیلی به جلو میبره

آخرین هدیه از مسکو ....!!!!! چگونه روسها پایه گذار صنعت نوین تولید جنگنده در چین شدند ؟؟؟!!! نیروی هوایی ارتش شوروی سابق ، اولین جتهای رزمی نسل چهارم خود را در اواخر دهه هفتاد میلادی بخدمت گرفت ، بدین معنی که جنگنده ضربتی سوخو-24ام در سال 1979 ، رهگیر سنگین وزن میگ-31 در سال 1981 ، جنگنده سبک میگ-29 به سال 1982 و درنهایت جنگنده برتری هوایی سوخو-27 فلانکر در سال 1985 بصورت عملیاتی وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق شد . در میان این سخت افزارهای هوایی معرفی شده ، میگ-29 در تیراژ بالا ولی با کمترین هزینه عملیاتی ممکن و عمدتا با هدف صادرات خارجی در خط تولید قرار گرفت . این درحالی بود که در انتهای سال 1991 میلادی ، بیشتر از 800 فروند از این جنگنده دفاع نقطه ای ، در نیروی هوایی شوروی سابق عملیاتی شده بود و صدها فروند دیگر نیز به کشورهای کمونیستی نظیر کوبا ، آلمان شرقی ، کره شمالی و کشورهایی بی طرفی نظیر ایران ، عراق و هند فروخته شده بود . باا ین وصف ، گرچه مسکو در سالهای ابتدایی جنگ سرد بسیار علاقه مند بود تا به شکل گسترده ای ، توانمندترین جتهای رزمی خود را به خارج از حوزه اتحاد شوروی و یا حتی بلوک شرق صادر نماید ، اما بتدریج با پیشرفت فناوری و قرار گرفتن سامانه های مورد استفاده در جتهای جدیدتری نظیر سوخو-27 و میگ-31 بدان معنا بود که این محصولات هرگز به خارج فروخته نمی شوند . در این میان ، تنها جنگنده /رهگیر سنگین وزن صادراتی روسها ، جت نسل سوم میگ-25 بود که در جهان عرب و سپس هند مورد توجه قرار گرفت . باا ین وجود ، با پایان یافتن جنگ سرد در سال 1989 و تنها چند ماه مانده به فروپاشی اتحاد شوروی ، این سیاست تاحدودی تغییر پیدا نمود و تعداد محدودی سوخو-27 به یک مشتری به غیر از نیروی هوایی /دریایی روسیه تحویل گردید که این سرآغازی برای ظهور فلانکر بعنوان یکی از محبوب ترین سامانه های تسلیحاتی پساشوروی در بازار تسلیحاتی بشمار می رفت . چین در دسامبر سال 1990 تنها کشوری بود که اتحاد شوروی ، آن را بعنوان اولین خریدار جتهای سوخو-27 تایید نمود که در قالب این توافقنامه که در 28 ماه می 1990 میان دوکشور منعقد شد ، 24 فروند فلانکر به نیروی هوایی این کشور تحویل داده شد . درواقع امر ، بحث فروش جتهای رزمی نسل چهارم روسی به چین از سال 1988 آغاز شده بود و برخلاف روندی که درآینده رخ داد ، قرار بود تا جنگنده دفاع نقطه ای میگ-29 و جت ضربتی سوخو-24 به نیروی هوایی چین تحویل گردد تا بعنوان ستون فقرات نیروی هوایی این کشور مورد استفاده قرار گیرد . درآن زمان ، نیروی هوایی چین در حدود 30 سال بلحاظ فناوری مورد استفاده از اتحاد شوروی سابق و ایالات متحده عقب تر بود ، چراکه پیشرفته ترین جنگنده نیروی هوایی ارتش چین ، جتهای جی-7 بشمارمی آمد که گونه ای برگرفته از جنگنده میگ-21 بود که درسال 1959 از سوی روسها به پکن تحویل داده شد که براساس استاندارد هواگردهای رزمی ارتش شوروی ، این نمونه ها ، کیفیت پائین تری نسبت به گونه های عملیاتی موجود در نیروی هوایی شوروی داشتند . با این حال ، ناوگان فیشبدهای چینی نیز در تعداد محدود وارد عمل شد و بخش اصلی نیروی هوایی چین را جتهای میگ-19 و نمونه های مشتق شده بومی آن تشکیل می داد که به سختی در ردیف جنگنده های نسل دوم محسوب می شدند . در مجموع ، خرید جدید نیروی هوایی چین بدان معنا می بود که هر جنگنده نسل چهارمی که توسط پکن خریداری می شد ، یک جهش فناورانه برای این کشور بشمار می آمد . در خصوص منطق مقامات ارشد روسی برای فروش سوخو-27 به چین ، گمانه زنی های زیادی انجام شده ، چنانکه برخی تحلیلگران معتقدند که در جریان مذاکرات ، مقامات وقت روسی و چینی که درسالهای دهه 50 میلادی ، در کنارهم تحصیل می کردند ، همکاری های نزدیک خود را یادآوری کرده که باعث گردید تا فروش سوخو-27 تایید گردد . برخی دیگر از ناظران نظامی نیز معتقدند که موقعیت شوروی و نیازمندی مسکو به همکاری با یک کشور بزرگ باعث گردید تا این موضوع مورد موافقت قرار گیرد . با این حال دسته سومی نیز معتقدند که پس از حادثه میدان تیان آن من و بدتر شدن روابط چین با غرب از سال 1989 ، روسها به این نتیجه رسیده بودند که احتمال به خطر افتادن فناوری سوخو-27 توسط چین به حداقل ممکن کاهش یافته و این درست برخلاف کشورهایی نظیر مصر و اندونزی بود که محصولات شوروی را در اختیار ایالات متحده قرار داده بودند . علاوه براین ، دور کشور فوق هرچه به انتهای دهه هفتاد میلادی نزدیک می شدند ، بستر لازم را برای همکاری دو قدرت کمونیستی شرقی فراهم تر می دیدند و این فروش باعث می شد تا ایده هایی نظیر تولید تحت مجوز جتهای روسی در خاک چین روابط دو کشور را بیش از پیش تقویت نماید . باا ین وجود ، این درونمای جذاب ، بافروپاشی اتحاد شوروی در دسامبر 1991 هرگز محقق نگردید و تنها سه فروند سوخو-27 به چین تحویل داده شد که این روند در میانه دهه اول قرن 21 با تکمیل قرارداد از سوی روسها ، به سرانجام رسید . پس از فروپاشی شوروی ، خط تولید فلانکر به یکباره متوقف شد و این مساله کل برنامه را به سرمایه گذاری چین وابسته نمود . در این زمان ، نیروی هوایی روسیه ساعات پروازی بسیار محدودی را در دفاتر پروازی خود ثبت می نمودند و این به معنای کاهش شدید استانداردهای پرواز رزمی برای ارتش روسیه بود . صنعت هوایی چین نیزاز فرصت بدست آمده ناشی از ناتوانی روسها در سرمایه گذاری مناسب ، کمال استفاده را نمود و با یک برنامه ریزی درست ، شروع به تولید گونه های برگرفته از سوخو-27 های روسی نمودکه به اعتقاد برخی از تحلیلگران ، امروز با مجهز شدن به پوشش های پنهانکار ، رادارهای آرایه فازی و موشکهای هوابه هوای برد بلند در بسیاری از جهات از نمونه روسی نیز توانمندتر شده اند . با توجه به این پیشینه ، گرچه سوخو-27 و گونه های برگرفته از آن ، امروز بطور نسبتاً گسترده ای به کشورهای مختلف صادر شده است ، ولی توانایی چین در خرید مجوز تولید این هواپیما در داخل خاک خود نشان میدهد که اگر وضعیت سیاسی در شوروی سابق ، بدان گونه پیش نمیرفت ، همکاری مشترک دوطرف می توانست به یک اتحاد امنیتی بسیار قابل توجه تبدیل گردد . این درحالی است که سالها پس از امضاء این قرار داد ، هم چین و هم روسیه ، تا حد بسیار زیادی ، جتهای سوخو-27 را از خدمت خارج کرده و به تبع آن ، گونه های جدیدی در روسیه ( سوخو-35 ) و چین (جی-20) را بخدمت گرفته یا می گیرند . در مجموع ، بررسی روند نکته جالبی را در اختیار مخاطب قرار میدهد بدین معنی که چین درسال 1991 فاصله 30 ساله ای را نسبت به روسیه و آمریکا بخود می دید ولی برنامه ریزی مناسب از اوایل دهه نود تا سال 2010 بمدت 20 سال ، حوزه فناوری را چنان پیشرفت داد که با معرفی جی-20 ، یکی از دو جنگنده نسل پنجم دنیا در کنار اف-35 لقب گرفت . این درحالی بود که برنامه بسیار امیدوارکننده میگ-1.42 نیروی هوایی روسیه در دهه نود ، بطور کامل لغو و به جای آن برنامه سوخو-57 جایگزین گردید و به دلیل فرسایش شدید اقتصاد روسیه این برنامه نیز به آهستگی به جلو حرکت می کند . این درحالی بودکه هم چینی ها و هم روسها برای مدت 40 سال موفق نشده بودند که از فناوری جتهای نسل چهارم عبور کنند ولی پکن با سرمایه گذاری وبرنامه ریزی مناسب ، اینک به دومین کشور پیشرو در فناوری جتهای نسل پنجم مبدل شده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- تجمیع مطالب مرتبط با نیروی هوایی چین ، 29 مرداد سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی منبع 1

برزیل خیلی از قطعات ساب را قراره خودش بساره در صورتی که در در نمونه خود سوئدی اکثر قطعات آلمانی و انگلیسی هستند ان شالله اکر تحریم ها برداشته بشن قرار داد با ساب میتونه صنایع هوافضای ما رو بهبود ببخشه jas39 هزینه بسیار کمی هم برای پرواز داره کمتر از 5 هزار دلار برای هر ساعت یک جنگنه بسیار پیشرفته مجهز به رادار ارایه فازی فعال و هزینه پرواز کم

اولین پرواز پهپاد Wing-Loong II نیروی هوایی چین

1000 سلاح جدید برای روسیه خبرگذاری CNN به نقل از یک مقام مطلع غربی گزارش داده که ایران در حال آماده شدن برای ارسال 1000 عدد سلاح دیگر از جمله موشک های بالستیک تاکتیکی و پهپاد های پرسه زن به روسیه برای استفاده علیه مواضع اوکراین می باشد. از تاریخ دقیق ارسال این سلاح ها چیزی گفته نشده ولی به نظر تا قبل از پایان سال میلادی این سلاح ها به دست روسیه برسد. همچنین بنا به گزارشات منابع دیگر به CNN ، حجم آخرین محموله ارسالی ایران به روسیه حدودا 450 پهپاد بوده که روس ها بارها علیه مواضع و ادوات اوکراینی ها از آن بهره برده آن. با توجه به گزارشات، نسبت به دفعات قبلی شاهد افزایش قابل توجه حجم سفارشات روسیه هستیم که این حجم از فروش تسلیحات تاکتیکی به روسیه می تواند تاثیر بسیار زیادی در جنگ روسیه و اوکراین داشته باشد و نشان دهنده راضی بودن روسیه از سلاح های ایرانی تحویلی به این کشور می باشد. پیش تر بارها مقامات روسیه و ایران هرگونه ارسال سلاح توسط ایران به روسیه را قویا تکذیب کرده بودند!!!/وستانیوز

اگر مردم رو اون قشر سیاسی نبینیم باهاتون موافقم چون بسیاری از مردم دغدغه هایی که تو رسانه ها گفته میشه رو ندارن و از بازی های سیاسی خسته هستن وقتی پیششون میری دردشون اقتصادی و مشکلات اجتماعی هست از اون طرف دولت صداشون رو نمیشنوه و با ایجاد اختلاف طبقاتی و ریا یا بد عمل کردن مردم رو کفری میکنه این مردمی که بنده زیاد صداشون رو میشنوم نه دموکراسی میخوان نه حقوق زنان و ... ته حرفشون اینه اگر نمیتونی کمکمون کنی حداقل اینقدر برامون مشکل درست نکن اگر هم خواستی کمک کنی درد من الان کار و درامد هست درد من الان ازدواج جوونم هست درد من الان نبود خونه هست درد من الان اینه برای مسائل پیش پاافتاده من رو تو مسائل اداری و بروکراسی میندازنم درد من اینه که وام به من نمیدن ولی خبر اختلاس بزرگ میرسه درد من اینه که پول تاکسی ندارم و یه بچه با ماشین میلیاردی جلو بچه ام رژه میره و ..... در این مورد باید بگم که عذر خواهی زیاد جواب نمیده چون این اغتشاشات بخش زیادیش برنامه ریزی بود (به دلایلی که مستنداتش داره رو میشه) ولی در این مورد که با مردم حرف بزنن و از منبر پایین بیان بله مسئولان باید بفهمن نوکر مردم هستن و باید درد مردم رو بفهمن و میون مردم زندگی کنن نه تو شهرک ها ویلاهای ... اولین گام برای اصلاح امدن وسط درد مردم هست و تا وقتی مسئولان شفاف سازی نکنن و شبیه مردم زندگی نکنن اصلاحی صورت نمیگیره چون درد رو نمیفیمن که بخوان کاری کنن مثال قشنگی زدی و درست اصل مدیر همینه که هم پای کار باشه و هم دیالوگ و ارتباط با کف داشته باشه اینها نمود دلسوزی یک مدیر هست ولی در مورد مدرک باید بگم مدرک ایشون مهم نیست شعور و حس مسئولیتش هست که مهمه

نگته جالب اینه برای دشمن به قدری ایران مهم هست که در بین انتخاب ایران و عراق سریع عراق را رها کرد و همه فتنه ها و مخالفت ها درش خاموش شد چون گویا دشمن هم امکان تمرکز روی دو جا را نداره و ربات های فیک سعودی و عمله های آمریکا و توان رسانه ای و امینتیش را فقط به یک سمت در یک مقطع میتونه متمرکز کنه. ( البته که به گفته خودشون ایران سر ماره میدونند اگر ایران را بزنند عراق و بقیه هم کاری نداره دیگه براشون) برای همین نه صدریون دیگه فتنه ای کلید زدند و نه امریکایی ها شعله ور کردند و نه جوکرها در میدان بودند مثل سابق و گویا اصلا از ابتدا هم همه مشتاق سودانی بودند و انگار نه انگار که کفن پوش و تابوت به دست! ( سفارتخونه ها و ایادیشون) حضور سودانی را اخرت و قیامت قلمداد میکردند. پ ن: آدم حسود معمولا وقتی دلش خنک میشه بهانه ها را ول میکنه. ما دشواریهای بسیار زیادی پیش رو داریم چون به تنهایی ایستادیم بدون شعار (با همه کاستیهامون و نقص هامون) در مقابل تمام جبهه کفر و شیاطین ولی خب انشاء الله عراق هم اوضاعش فرصتی هست سرو سامانی بگیره در فرصت مشغول شدن فتنه ها به ما.

پایان بی دولتی و بی قانونی در عراق پس از چند سال پارلمان عراق به همه وزرای پیشنهادی محمد السوداني نخست وزیر عراق برای تشکیل دولت رای مثبت داد

دوستان یه طوری میگن با مشخص شدن نوع موتور برای پهپادهای ساخت داخل مشکل پیش میاد که انگار 50 مدل موتور تو بازار دنیا وجود داشته و غربی ها لنگ شناختن نوعش بودن که جلوی وارداتش رو بگیرن! اول اینکه شما شک نکن اینا حداقل به اندازه تولید 5 سال آینده موتور وارد و ذخیره کردند دوم اینکه این قطعات تجاری هستند و مشتری ها هم مردم و شرکت های عادی هیچکس نمی تونه بازار فروشی به اندازه کل دنیارو تحت نظر بگیره و تک تک خرید و فروش هارو رصد کنه. تنها راه جلوگیری از واردات این قطعات تجاری تخته کردن درب شرکت تولیدکننده است!

مسکو با ورود کشتی های ایرانی به دریای خزر از طریق تنگه ولگا موافقت کرد این خبر؛ خبر بسیار خوبی برای کشور میتونه باشه چون با توجه با تعداد کم وفرسودگی کشتی های ایران در دریای خزر ایران نمیتونه از تمام ظرفیت بنادر خود استفاده کند (100میلیون تن) به عبارت دیگه کریدور شمال جنوب با یک سوم ظرفیتش کار می‌کرد اما حال با وارد کردن کشتی های جنوب به شمال می‌توان این محدودیت هارو از بین برد وستانیوز

در مورد نحوه چگونگي برخورد با جنگ اكراين هم بي طرفي و بي عملي اشتباهه خدا رو شكر ترامپ همه تحريم ها رو پر كرده جز محاصره دريايي كه اونم چند بار اقدام كرد بايد طوري برخورد كرد كه اين جنگ توان اروپا و امريكا رو حسابي خالي كنه و جلوي ما نتونن پرقدرت ظاهر بشن ساده بگم اينبار روس ها نيابتي با ناتو بجنگن و هزينه جنگ رو در خاك اروپا بديم نه خاك خودمون وزنه چين هم يك عامل كمك در كاهش تخصيص و عدم تمركز نيرو و انرژي امريكاست فروش تسليحات نقطه زن ما، علاوه بر سود مالي، جلوي كشتار انساني و اتش فله رو در اكراين ميگيره از سمت ديگه هم باعث رونق تسليحاتي و جايگزيني تسليحات نوين ميشه و هم انرژي خارجي ها رو در عمل كم ميكنه بخشي از اين فشار رسانه اي ناشي از خالي شدن دست غرب هست كه صدا رو بردن بالا

سلام اتفاقا شاید کاملا هم حواسش بوده. از روس ها این قبیل رفتارها عجیب نیست و ایران باید در هرگونه ارتباط و معامله ای حواسش به نارو زدن و خنجر از پشت هم باشه. به هر حال درسته الان در حال معامله هستیم طبق روال ولی هیچوقت نه دوسیه روسیه و شوروی سابق و نه تاریخ را از یاد نبرده و نخواهیم برد. حساب حسابه! کاکا برادر! در همه امور و رفتار روس ها هم با ما و حتی هم پیمانانشون چیزی نیست که فکر کنیم عوض میشه و اگر غیر از این بود الان روس ها دوستان بیشتری داشتند... اینکه در رابطه با امر تحریم ها بابت ارسال سلاح ایران به روسیه جهان منطبق با چنین اسنادی قدم آخر را برداره یعنی اینکه اولا ایران تحت فشار قرار میگیره و نیاز به روسیه خواهد داشت در عرصه حمایت بین المللی ( مثلا وتوی سازمان ملل) و دوم اینکه دیگه چون کار تمام شده شاید سلاح های دیگه را هم راحت تر به روسها بفروشه بدون نگرانی از بابت تحریم های جدید چون با این دست به ظاهر گاف ها دیگه جای تکذیبی نمیمونه. خلاصه در حال حاضر درسته با آمریکایی ها اصلا نباید دست داد ولی با روس ها هم دست دادیم باید انگشتانمون را چند بار بشماریم.

مرحله ی نهایی رزمایش: در این مرحله توپخانه نیروی زمینی سپاه با بکارگیری توپ‌های 122، 130 و 155 میلیمتری و راکت‌اندازها و موشک‌های نقطه‌زن، با استفاده از گلوله‌های هوشمند اهداف از پیش تعیین شده را با موفقیت منهدم کردند. در این مرحله نیروی زمینی سپاه با بهره‌گیری از هلیکوپترها و تانک‌های تی 72 و خودروهای رزمی پیاده نظام بی‌ام‌پی 2 نسبت به اجرای آتش پشتیبانی از نیروهای عمل‌کننده در منطقه رزمایش اقدام کردند. تانک‌های بکارگیری شده در این رزمایش به سیستم‌های کنترل آتش پیشرفته که امکان شلیک در شب و در مسافت 4 کیلومتری مجهز شده‌اند.

ایران با ارسال پهپادهای بیشتر و موشک به روسیه موافقت کرده است زمانی که محمد مخبر، معاون اول رئیس جمهور ایران، دو مقام ارشد سپاه پاسداران قدرتمند ایران و یکی از مقامات شورای عالی امنیت ملی برای گفتگو با روسیه درباره تحویل تسلیحات از مسکو بازدید کردند، توافقی در 6 اکتبر به امضا رسید. یکی از دیپلمات‌های ایرانی که در جریان این سفر قرار گرفت، گفت: روس‌ها پهپادهای بیشتری و موشک‌های بالستیک ایرانی با دقت بالا، به‌ویژه خانواده موشک‌های فاتح و ذوالفقار را درخواست کرده بودند. «آنها (روس‌ها) می‌خواستند صدها موشک ما را بخرند، حتی موشک‌های میان‌برد، اما ما به آنها گفتیم که می‌توانیم به زودی چند صد موشک کوتاه‌برد ذوالفقار و فاتح 110 را به زودی ارسال کنیم». "من نمی توانم زمان دقیق را به شما بدهم، اما به زودی، خیلی زود، آنها در 2 تا 3 محموله ارسال خواهند شد." یکی دیگر از دیپلمات های ایرانی گفت: مسکو به طور مشخص درخواست موشک های کوتاه برد فاتح 110 و ذوالفقار از سطح زمین به سطح را داده بود و این ارسال حداکثر تا 10 روز دیگر انجام می شود. سه مقام ایرانی به رویترز گفتند: تهران در ماه سپتامبر درخواست ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه برای تامین پهپادهای پیشرفته آرش 2 را رد کرده بود. یکی از مسئولان در پاسخ به سوالی درباره علت امتناع، به چند موضوع از جمله «برخی مشکلات فنی» اشاره کرد. همچنین فرماندهان سپاه نگران بودند که اگر روسیه از پهپاد آرش 2 در اوکراین استفاده کند، آمریکایی‌ها به فناوری ما دسترسی خواهند داشت. منبع: https://www.reuters.com/world/exclusive-iran-agrees-ship-missiles-more-drones-russia-defying-west-sources-2022-10-18/ ترجمه از mehdipersian

بخش دوم و پایانی این بدان معنی است که طراحان نظامی ارتش اوکراین به مانند بازیگران سابق این استراتژی ، یعنی مغز متفکر طراحی عملیات فریب در اثنای اجرای عملیات آبخاکی در نرماندی ( D-DAY) یا کسانی که در قرارگاه های ارتش ایالات متحده درسعودی ، قبل از استقرار لشکر یکم یکم زرهی در جنوب کویت ، عمده قوای ارتش صدام را در خصوص محور اصلی عملیات دچار تشتت نموده بودند ، و اکنون این طراحی به عملیات " هوک چپ " نیز شهرت پیدا نموده ، ترکیبی از برنامه ریزی ، جمع آوری دقیق اطلاعات ، حفظ اطلاعات ، اجرای موفقیت آمیز و البته بکارگیری درست واحدهای رزمی اعم از پیاده و زرهی را به هم متصل نموده نتیجه قابل توجهی را نیز بدست آورند . ایون مونتاگو افسر نیروی دریایی سلطنتی درواقع امر ، تظاهر به تک در خرسون و اجرای عملیات اصلی در خارکف به خوبی این مساله را به فرماندهان ، استراتژیستها و ناظران نظامی یادآوری می کند که طراحی و اجرای عملیات فریب با فناوری های قدیمی ، هنوز در میدان های نبرد قرن بیست و یکم تاثیر گذارند . این بدان معنی است که ایجاد واحدهای نظامی جعلی ( به مانند آنچه که در جریان جنگ دوم جهانی برای القاء این مساله به آلمان ها که هدف اصلی پادوکاله است و نه نرماندی .م ) تجهیزات نظامی فریب دهنده و ...همچنان میتواند آتش دشمن را بخود جلب نموده و آن را دچار فرسایش نمایند . این روند در گذشته توسط افسرانی نظیر دادلی کلارک ( فرمانده نیروی A ) ، عملیات موسوم به " بادیگارد" بخوبی تجربه شده و درآینده نیز مجددا بکار گرفته خواهد شد . بدین ترتیب ، اگر عملیات فریب ، عنصر کلیدی در موفقیت رزمی یک ارتش بحساب می آید ، وجود " اطلاعات دقیق " پیش نیاز وجود چنین عنصر کلیدی محسوب می گردد . این مساله ، درست به مانند رفتاری است که توسط ایون مونتاگو افسر نیروی دریایی سلطنتی برای طراحی عملیات فریب ورماخت در جنوب اروپا ( عملیات گوشت چرخ کرده ) به نمایش درآمد و به همین ترتیب ، کیف می بایست چیزی را در اختیار مسکو قرار دهد که سمت و توجه برنامه ریزان نظامی در ستاد ارتش روسیه روی آن متمرکز شده و برای آن دچار نگرانی شوند . در واقع امر ، ساختار سلسله مراتبی سفت و سخت و بدون انعطاف پذیری ، بشدت مستعد پذیرش عملیات فریب خواهد بود . در مورد خرسون نیز روسها بسرعت طعمه فراهم شده توسط ارتش اوکراین را بلعیده و با کمک های اطلاعاتی ایالات متحده و ناتو ، ضمن شناسایی تحرکات ارتش روسیه در شرق و جنوب اوکراین ، توانستند به داده هایی در خصوص تقویت واحدهای روسی در محورهای خاص و تضعیف آنها در سایر محورهای صحنه نبرد دست پیدا کرده و بازخوردهای لازم را درخصوص میزان موفقیت عملیات فریب خود بدست آورند . این روند به ارتش اوکراین اجازه داد تا با شناسایی نقاط ضعف خطوط دفاعی ارتش روسیه ، واحدهای تازه تشکیل داده شده و مجهز خود را به گونه ای آرایش دهند و وارد عمل نمایند که حداکثر تاثیر بر صحنه عملیات را از خود برجای گذارد . از یک نظر ، میتوان چنین استدلال نمود که عملیات فریب ، به خودی خود باعث پیروزی در جنگ نخواهد شد ، اما شیوه عمل ارتش اوکراین در خارکف این مساله را به همه یادآوری می کند که وجود تسلیحات پیشرفته و روحیه رزمی ، تنها در کنار کاربرد تاکتیکها و تکنیکهای فریب میتواند مثمر ثمر باشد . علاوه براین ، ارتش اوکراین براساس داده های تصویری موجود از ابتدای جنگ تا کنون ، از فریب دهنده های نظامی به شکل های گوناگون برای جذب آتش روسها و تخلیه ذخایر مهمات آنها استفاده کرده اند ولی فریب اجرا شده در خارکف ، برای یک نیروی رزمی یادگیرنده ، رویداد آموزنده ای بشمار می رود ، چرا که در دوره زمانی اجرای این تاکتیک ، افسران اطلاعاتی ارتش روسیه بشدت تحت فشار قرار داشتند و این روند ، میزان شک ، تردید و پارانویا را در ساختار فرماندهی ارتش هدف بشدت افزایش میدهد . با توجه به این مساله ، درس مهم ژنرال سان زی را مجدد باید یادآوری نمود "بگذارید نقشه های شما همانند شب ، تاریک و غیرقابل نفوذ باشد ، اما در هنگام اجرای آن ، به مانند رعد وبرق عمل کنید " پی نوشت : 1- منبع 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

فردا؛ آغاز رزمایش اقتدار نیروی زمینی سپاه: مرحله اصلی رزمایش اقتدار نیروی زمینی سپاه از فردا با شعار ایران مقتدر آغاز می شود. این رزمایش یا محوریت قرارگاه عاشورا نیروی زمینی سپاه و در استان‌های اردبیل و آذربایجان شرقی صورت می‎پذیرد. عملیات هلی برن چتربازی عملیات تاخت شبانه، عملیات رزمی بالگردها، عملیات پهپادهای رزمی و انتحاری و همچنین احداث پل روی رودخانه ارس، تصرف و کنترل جاده‎های مواصلاتی و تصرف ارتفاعات و تخریب هجومی بخش‎های مختلف این رزمایش هستند.

بخش دوم و پایانی نخستین حالت شلیک هارم ، بصورت Self-Protect است که درآن موشک هارم ، به محض تشخیص تهدید توسط حسگرهای جنگنده ، بسوی هدف شلیک می شود . به طور معمول ، جنگنده حامل با فاصله ایمن در نزدیکی شبکه دفاع هوایی متخاصم پرواز کرده و زمانی که رادار دشمن روشن می شود ( و یا حتی ممکن است روی هدفهای دوست نیز عمل قفل صورت گیرد /// در جنگ ویتنام ، یک بار موشک ضد رادار استاندارد ، با فاصله بسیار خطرناکی از رادار یک شناور جنگی ایالات متحده عبور نمود ، در حالی که به قصد انهدام رادار فن سانگ سامانه سام-2 ویتنام شمالی شلیک شده بود ) بر روی آن قفل می کند . در یک رویه استاندارد ، جنگنده حامل ، با استفاده از یک گیرنده داخلی از سیگنال راداری دشمن آگاه شده که میتواند با سامانه های هشداردهنده راداری یا تجهیزات پیشرفته تری نظیر اچ تی اس (HTS) در جنگنده های اف-16 نیز یکپارچه شده باشد . این حسگر ، امضاء راداری اولیه رادار دشمن را شناخته ، موقعیت استقرار آن را تشخیص میدهد ، سپس آن را تجزیه و تحلیل کرده که آیا دشمن است یا خیر و اینکه با چه مدلی از رادار دشمن مواجه شده است . داده های بدست آمده به حافظه موشک هارم منتقل شده و پس از شلیک ، موشک با تکیه بر سرعت بالای خود ، به هدف حمله می کند . اگر واقعیت امر مبنای تحلیل قرار گیرد ، این گزینه در اختیار ارتش اوکراین قرار نگرفته ، چراکه استفاده از چنین حالتی ، به حضور سامانه های استاندارد ناتو وابسته است که وظیفه هشدار دادن به خلبان را برعهده دارد که این امر نیز نیازمند وجود یک رابط کاربری یکپارچه بین موشک و هواپیماست که اوکراین در اختیار ندارد . در دومین حالت ، که به اصطلاح " انهدام هدف با فرصت " (Target Of Opportunity) نیز نامیده میشود ، معمولا یک تهدید ناشناخته که در صحنه نبرد فعال می شود ، جستجوگر موشک ، به تنهایی هدف را شناسایی و خلبان بصورت دستی مبادرت به شلیک می نماید . دراین روش نیز مجدد رابط کاربری استاندارد ناتو می بایست موجود باشد که براساس اطلاعات موجود ، این تجهیزات در کابین جتهای اوکراینی چه مدل های قدیمی و چه نمونه های محدود ارتقاء یافته دیده نشده . بااین حال ممکن است راه حل میانه ای از طریق یک ارتقاء سریع سخت افزاری یا استفاده از تبلتهای استاندارد که برای این مساله بروزشده اند ، صورت گرفته باشد . در حالت سوم و آخر ، که به اصطلاح Pre-Briefed mode ( حالت پیش توجیه شده / از پیش برنامه ریزی شده ) نیز نامیده میشود ، موشک هارم به گونه ای برنامه ریزی میشود که قبل از جدا شدن از ریل پرتاب ، داده های منطقه مورد تهدید به آن ارائه شده و بصورت پیشگیرانه ای ، موشک در یک مسیر بالستیک مانند شلیک ( برای حداکثر سازی زمان پرواز ) و بصورت " کور" بسمت هدف مورد نظر حرکت می کند . این روش ، منجر به پدید آمدن یک چتر محافظتی قدرتمند ولی بسیار کوتاه بویژه برای جتهایی که بسرعت در معرض رهگیری توسط دشمن قرار دارند می گردد . درواقع ، با استفاده از این حالت ، موشک هارم را می توان به گونه ای شلیک نمود که بطور همزمان با جنگنده های ضربتی بر روی هدفی که ازآن توسط رادارها محافظت می شود ، به رادارهای حاضر در صحنه حمله کند .درصورتی که هارم در فواصل زمانی مشخص از هم ، بطور همزمان شلیک شود ، یک دوره بسیار کوتاه حفاظتی را ( بخصوص به همراه اجرای یک جنگ الکترونیک سنگین .م ) برای جتهای مهاجم خودی فراهم می کند ولی هزینه اجرای این طرح بدلیل تعداد شلیک های بالا ، بسیار زیاد است . در همین راستا ، چیزی در حدود 2 سال پیش ( سال 2020 ) پیچیده ترین نسخه موشک هارم ، یعنی AGM-88G درحدود 6 میلیون دلار قیمت داشت ولی علیرغم قیمت بالا ، این تاکتیک در سال 1991 استفاده شد ( البته در سال 1991 نسخه G وجود نداشت .م ) ولی موشکهای بسیار زیادی شلیک شدند تا جتهای ضربتی که در شعاع رادار شبکه دفاع هوایی عراق قرار می گرفتند ، بابت تهدید نگراین چندانی نداشته باشند . این حملات که با کد " مگنوم" در رادیو شناخته می شد ، در اغلب موارد برای ساکت نگه داشتن رادارهای عراقی کافی بود که هدف کلاسیک ماموریت های سرکوب دفاع هوایی نیز بشمار می رفت . در زمان اجرای حالت پیش توجیه شده ، موشک هارم در ابتدایی ترین شکل کاربرد خود ، می تواند روی زمین و قبل از پرواز ، برنامه ریزی شود ویا سرجستجوگر موشک ، بر روی یک هدف خاص تنظیم شده و مختصات آن نیز بارگذاری شده باشد . با توجه به داده هایی که ارائه شد ، تنها این گزینه است که می تواند برای اوکراین یک قابلیت کاربردی باشد که دو ویژگی حداقل تغییرات سخت افزاری و ادغام با کابین خلبان را نیز بخود می بیند . در همین راستا ، به نظر می رسد که در این سناریو ، رابط کاربری قابل توجهی در کابین خبان وجود نداشته و موشک تنها با مختصاتی که روی زمین بدان داده می شود ، عمل می کند و زمانی که جنگنده به پرواز درآمد ، امکان به روز رسانی آن وجود ندارد که این امر ، توانایی خلبان را برای مقابله با تهدیدات متحرک بسیار محدود می کند . با این حال ، کاربرد چنین روشی ، بقاء جتهای رزمی اوکراینی را نسبت به دو حالت دیگر ، مقداری بیشتر خواهد نمود ، چرا که اگر حتی بلحاظ فنی نیز امکان پذیر می شد ، جنگنده حامل موشک می بایست به درون شبکه دفاع هوایی دشمن وارد می شد که این به معنای افزایش خطر مورد اصابت واقع شدن از سوی سامانه های زمین به هوا یا حتی رهگیرهای دشمن بود . ولی در حالت سوم ، برد موشک ، ویژگی متمایز آن بوده و با توجه به اینکه توان جنگ الکترونیک هوابرد اوکراین محدود است یا وجود ندارد ، جت حامل هارم می تواند در برابر آتش سامانه های پرتعداد روسی آسیب پذیر شود . متقابلا استفاده از مهمات هارم در حالت حالت پیش توجیه شده می تواند فاصله میان جنگنده حامل و هدف را به حداکثر رسانده و با پروازدر حالت " کور" جستجوگر موشک بطور مداوم در حال ردیابی یک هف احتمالی خواهد بود . درصورتی که پس از شلیک به هردلیلی هدف مورد نظر پیدا نشد ، موشک را می توان برای قرار گرفتن در حالت خود تخریبی نیز برنامه ریزی نمود که این مساله احتمالا همان روندی است که برای موشک هارم اوکراینی که بقایای آن توسط روسها پیدا شد ، رخ داده باشد . با این حال نسخه های جدید تر هارم نظیر گونه AGM-88D مزیتهای جدیدتری در زمان کاربرد در حالت پیش توجیه شده به نمایش می گذارند ، بدین معنی که اگر نمونه های قدیمی تر با استفاده از هدایت اینرسیایی بسمت هدف حرکت می کنند ، نسخه دی موشک هارم به یک جی پی اس نیز مجهز شده است . این قابلیت ، توانایی بسیار مهمی را در نسخه جدید هارم ایجاد می کند ، بطوریکه اگر رادار دشمن هیچ گونه انتشار امواجی هم نداشته باشد ، باز موشک بسمت آ حرکت خواهد کرد . درواقع ، افزوده شدن جی پی اس ناوبری دقیق تری را برای موشک به منظور رسیدن به منطقه هدف فراهم نموده جایی که به محض رسیدن ، امکان درگیری با هر نوع هدفی را برای آن بوجود می آورد تا جایی که حتی سامانه های زمین به هوای متحرک نیز ایمنی کافی را در اختیار نخواهند داشت . ناظران نظامی معتقدند که اضافه شدن جی پی اس برای شلیک موشک هارم در حالت پیش توجیه شده موجب می شود تا هارم در هر سه حالت شلیک خود ، دقیق تر عمل کند . https://www.aparat.com/v/JQdPa مضاف براین ، نسخه های بهینه سازی شده هارم نظیر نمونه AGM-88E AARGM عملکردهای به مراتب بهتری را به نمایش می گذارند . بعنوان مثال در نسخه E سیستم هدایت موشک بصورت چندگانه درآمده ، بدین معنی که یک سامانه ناوبری اینرسیایی به کمک جی پی اس ، موشک را به منطقه هدف رسانده و یک رادار موج میلیمتری نیز با مکان یابی دقیق موقعیت استقرار هدف ، حتی اگر بصورت خاموش یا غیر فعال باشد ، یا بصورت متناوب خاموش و روشن شوند ، بسوی آن حمله ور می شود . اگر چه این نسخه احتمالا به اوکراین تحویل نشده ، ولی قابلیت های ضدرادار هارم را بشدت افزایش میدهد . با توجه به همه این موارد ، تا پیش از تحویل هارم ، ارتش روسیه می توانست ادعا کند که سامانه های پدافند هوایی اش در داخل خاک اوکراین یا در امتداد مرزهای بین المللی بدون نگرانی از اقدام طرف مقابل امکان فعالیت دارد ، این امر تا بدانجاست که آمارها نشان میدهد که شبکه تقویت شده دفاع هوایی روسیه تا امروز تلفات سنگینی را به جتهای بال ثابت ، بدون سرنشین ها و بالگردهای ارتش اوکراین وارد کرده اند ولی وارد شدن موشک هارم به منطقه کشتار این شبکه دفاع هوایی بخصوص اینکه در حالت پیش توجیه شده نیز مورد استفاده قرار گیرند ، حداقل محافظت را برای جتهای خودی و پهپادها فراهم می کند . بنابراین ، قابلیتهای هارم به ارتش اوکراین اجازه میدهد تا با ایجاد پنجره های کوچک زمانی که با شلیک هارم ایجاد می شود ، خطرات بیشتری را برای شبکه دفاع هوایی روسیه ایجاد کرده و همزمان محافظت بیشتری را برای هواگردهای خود پدید آورد. علاوه براین ، در صورتی که این قابلیت مقطعی نباشد و به مرور تقویت شود ، این احتمال که قابلیت شکست دفاع هوایی ارتش روسیه نیز فراهم گردد نیز وجود دارد ولی تا آن زمان ، این توانمندی جدید احتمالا برای ایجاد پوشش دفاعی هواپایه برای اجرای عملیاتهای خاص بکار خواهد رفت .اجرای چنین تاکتیک هایی با توجه به فقدان سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته بتدریج اهمیت بیشتری را پیدا خواهد نمود . اما اینکه اوکراین چه نوع اهدافی را برای مهمات ضد رادار هارم خود در حالت پیش توجیه شده انتخاب می کند ، ممکن است چالش های مهمی پیش روی آنها ایجاد نشود . درواقع ، داشتن مختصات دقیق هدف و همچنین وجود یک پیش زمینه ذهنی از اینکه شبکه دفاع هوایی روسیه چگونه عمل می کند ، برای شلیک هارم به نظر کافی است در حالی که استفاده از قابلیتهای جاسوسی انسانی ( HUMINT) نیز میتواند به این روند کمک کند . مضاف براین ، اضافه شدن انواع مختلفی از اقدامات پشتیبانی الکترونیکی (ESM) و گیرنده های هشدار دهنده راداری (RHWR) با نصب بر روی جتهای اوکراینی یا بدون سرنشین های این کشور، امکان جمع آوری اطلاعات دقیق از شبکه دفاعی روسها را بوجود می آورد . درحالی که جمع آوری اطلاعات گسترده تر می تواند توسط کشورهای ثالث نظیر ایالات متحده که توان بیشتری دراین زمینه دارند نیز صورت گیرد . تحلیلگران براین اعتقاد قرار دارند که نیروی هوایی اکراین به احتمال زیاد از تاکتیک های فریب برای تحریک دفاع هوایی روسیه در زمان اجرای حملات با هارم استفاده خواهد کرد . در مجموع ، این اطلاعات که اوکراین موشک ضد تشعشع هارم را دریافت نموده ، وجود دارد و این مساله که این مهمات به شبکه دفاعی ارتش روسیه آسیب می رساند به نظر طبیعی خواهد بود ولی سئوالا بسیاری در خصوص نحوه استفاده و بازه زمانی کاربرد آنها وجود دارد . علاوه براین ، موضوع آموزش خلبانان و تکنسین های زمینی برای آماده سازی موشک نیز در میان است . اما اطلاعاتی که وجود دارد ، این تحلیل را پدید می آورد که حضور هارم باعث تغییر تاکتیک سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه خواهد شد بخصوص اینکه شنیده ها حاکی از آن است که سامانه های دوربرد روسی بتدریج در حال نزدیک تر شدن به خطوط مقدم هستند . درواقع ، حداقل تاثیر حضور هارم در صحنه نبرد ، افزایش بازه زمانی خاموش بودن این سامانه ها یا بازگشت آنها به مناطقی دورتر از صحنه نبرد و درنهایت محدود کردن فعالیت آنهاست که پیش از این آزادانه وارد عمل شده بودند . بدین ترتیب ، وارد شدن موثر هارم به صحنه جنگ ، می تواند چتر دفاع هوایی ارتش روسیه را دچار چالش نماید و این به نوبه خود امکان تغییر شرایط را در صحنه نبرد هوایی فراهم می کند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

ممنونم از اطلاعات تکمیلیتون امیدوارم برای تبلیغ و شناسوندن بیشتر این تلسکوپ تصاویر رو با توجه به بافت و جنس کهکشان رنگی کنن و از رسانه ها منتشر بشه. تصویر هیجان انگیزی هست واقعا... بنظرم مهمترین پروژه علمی کشور طی چند دهه اخیر باشه!

دریافت "نخستین نور" آغاز مجموعه‌ای از فعالیت­‌هاست که هدف از آنها شناخت رفتار اپتیکی، کنترلی و مکانیکی تلسکوپ و سنجش ویژگی‌های اصلی تلسکوپ نظیر ابعاد لکه نوری در کانون و قابلیت کنترلیِ آن مانند هدف‌گیری و رهگیری تلسکوپ و همچنین عملکرد اپتیک فعال است. ساخت و راه اندازی سامانۀ پیچیده لایه نشانی در سال 1401 به اتمام رسید تا شیشه‌های صیقل داده شده به آینه تبدیل شوند. این سامانه بزرگترین سامانه لایه نشانی در شرایط خلا بالاست. با انتقال و نصب آینه اولیه و ثانویۀ تلسکوپ، مهمترین و حساس‌ترین مرحلۀ اجراییِ این طرح به انجام رسید تا در مهرماه 1401 بر اساس برنامه تعیین شده قبلی نورگیری این تلسکوپ محقق شود. در سال 1401 تکمیل روکش آسفالت جاده اختصاصی رصدخانه ملی ایران به طول 11.5 کیلومتر و همچنین خط انتقال برق و فیبرنوری به قله 3600 متری گرگش انجام شد.

اولین نور بر تلسکوپ رصدخانه ملی ایران تابید آخرین گام در مرحلۀ تجمیع زیرمجموعه‌های تلسکوپ و تکمیل طرح رصدخانه ملی ایران با ثبت اولین نور تلسکوپ ۳.۴متری این رصدخانه برداشته شد داده‌های تصاویر اولین نور نشان می­‌دهد تلسکوپ در ابتدای فرآیند، کیفیت تصویر ۰.۸ ثانیه قوسی منطبق بر دید نجومیِ متوسط سایت رصدی گرگش را در کانون اصلی و در گستره میدان دید ۲ دقیقه قوسی فراهم می کند. تصویر سیستم جفت‌کهکشان برخوردی Arp ۲۸۲ در فاصله ۳۲۰ میلیون سال نوری برای ثبت اولین نور جسم فراکهکشانی نشان دهنده قابلیت­ های فنی این تلسکوپ در نخستین شب رصد فنی است تصاویر اولین نور این تلسکوپ انسجام مجموعه‌های اپتیک، مکانیک، سخت افزار و نرم افزار کنترل در یک پیکربندی متشکل از ده‌ها هزار قطعه مکانیکی و الکترونیکی را نشان می‌دهد. گفتنی است دوشنبه- ۷ تیرماه 1400 ساختمان رصد خانه ملی ایران افتتاح شده بود. رصد خانه ملی ایران بر روی قله گرگش در حوالی شهرستان کاشان به ارتفاع تقریبی ۳۶۰۰ متر از سطح دریا واقع شده است. این رصدخانه از نظر سایز آینه و کیفیت عکس از ویژگی بالایی برخوردار است و جزء چند سایت برتر جهان محسوب می شود. تمام اجزا و تجهیزات این تلسکوپ ساخت داخل است و با اجرای این مرکز، ایران جزء یکی از ۱۰ کشور دارای این تجهیزات می شود.

نگاهی به موشک های بالستیک و کروز اتمی ساخت فرانسه قسمت دوم : فهرست موشک های کروز ساخت فرانسه: فرانسه ابتدا از موشک های کروز به عنوان موشک های اتمی هواپرتاب استفاده میکرد تا اینکه نوع های غیر اتمی و زیردریایی پرتاب آن را هم در سالهای اخیر مورد توسعه قرار داده است. موشک کروز ASMP ایرسول موینه پورته: این موشک کروز هوا به سطح اتمی فرانسه است که از سال 1986 در خدمت فرانسه است.  قابلیت پرتاب از : هواپیمای جنگی میراژ 4 هواپیمای جنگی میراژ 2000 ان هواپیمای جنگی رافال هواپیمای جنگی سوپر اتاندارد برد : 300 کیلومتر کلاهک: TN 81 nuclear warhead, variable yield 100 to 300 kilotons of TNT (420 to 1,260 TJ)  موشک کروز آپاچه: این موشک کروز غیراتمی هوا به سطح فرانسه است که از سال 2001 در خدمت فرانسه است.  قابلیت پرتاب از : هواپیمای جنگی میراژ 2000 هواپیمای جنگی رافال برد : 140 کیلومتر کلاهک: 10 Kriss anti-runway submunitions (50 kg warhead each)  موشک کروز استورم شادو: این موشک کروز هوا به سطح غیراتمی ساخت مشترک فرانسه و انگلستان است که از سال 2002 در خدمت فرانسه است.  قابلیت پرتاب از : هواپیمای جنگی میراژ هواپیمای جنگی تورنادو هواپیمای جنگی رافال هواپیمای جنگی تایفون برد : 560 کیلومتر 250 کیلومتر برای صادرات کلاهک: 450 kilograms (990 lb) BROACH (Bomb Royal Ordnance Augmented Charge) موشک کروز دریایی استورم شدو MdCN: این موشک کروز پرتاب از دریا غیراتمی فرانسه است که از سال 2006 در خدمت فرانسه است.  قابلیت پرتاب از : زیردریایی های باراکودا ناوچه های FREMM زیردریایی های Scorpène برد : 1000 کیلومتر کلاهک: 450 kilograms (990 lb) BROACH (Bomb Royal Ordnance Augmented Charge) ________________________________ منابع: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Category:Cruise_missiles_of_France https://en.m.wikipedia.org/wiki/Category:Ballistic_missiles_of_France https://www.brookings.edu/articles/french-views-on-missile-defense/amp/ ________________________________ گردآوری و ترجمه از mehdipersian برای میلیتاری

بسم الله الرحمن الرحیم تمام دنیا شاهد سرعت بالای چین در تولید انواع جنگنده هستند اما مطلبی که کمتر توجه و بررسی قرار گرفته توانایی چین در تولید انواع موشکهای هوا به هوا است.چینی ها سعی کردند در تولیدات جدید خودشون فاصله تکنولوژی را تا حدود زیادی با محصولات غربی کم کنند و در برخی موارد مانند برد تسلیحات حتی از نمونه های غربی توانستند به بردهای بیشتری دسترسی پیدا کنند. این برتری باعث شده ایالات متحده برنامه گسترده ای برای تولید موشک های هوا به هوا با برد زیاد را آغاز کند. تا بتواند فاصله خود با چینی ها را در این زمینه کم کند. در حال حاضر چین ذخیره قابل توجهی از انواع موشک های هوا به هوای روسی شامال R77 و R73 و R27 در اختیار دارد که در حال جایگزین شدن با نمونه های چینی هستند. طرح های اولیه برای سالهای متوالی برای تسلیحات هوا به هوای چینی اطلاعاتی کمی وجود داشت و معمولا از روی طرح های شوروی کپی برداری میشدن. اما با توجه به برنامه های جدید چینی ها برای صادرات محصولات نظامی ، در حال حاضر می توان اطلاعات کاملی از توانایی های این موشک ها بدست آورد و همچین معادل غربی آنها را پیدا کرد. اولین موشک AAM چینی PL1 بود که در واقع کپی موشک RS-1U شوروی بود این موشک یک موشک هدایت شونده به کمک پرتو بود که در جت های شوروی هم استفاده می شد اما به دلیل کارایی کم کاربردی در نیروی هوایی چین یا شوروی نداشت. به احتمال زیاد بخش عمده نارضایتی چینی ها از موشک های RS-1u مربوط به درگیری این کشور با تایوان در سال 1958 هست . در این زمانPLA متوجه ناکارامدی این موشک در برای موشک های AIM9B شد. موشک PL2 یک کپی مستقیم از موشک Sidewinder نبود. چینی ها در طرح PL2 از موشک شورویR-3S الگو برداری کردند هر چند طرح شوروی کپی سایندواندری بود که چینی ها لاشه اون را در اختیار شوروی قرار داده بودند. موشک RS-1U و میگ 19 موشک های R-3S و PL-2 مانند موشک AIM-9b دارای زاویه جستجتوی بسیار محدودی بودند و فقط قادر بودند حرارت موتور جنگنده دشمن را در حالتی که پشت اون قرار گرفته بودند را شناسایی کنند. شوروی تلاش کرد نسل های جدید موشک های مادون قرمز را توسعه بدهد اما چینی ها به شدت به طرح PL2 پایبند بودند و سعی کردند عملکرد اون را بهبود بدند. در نتیجه این تلاش های موشک PL5 تولید شد که یک زمانی طولانی از1966 تا 1982 برای تولید ان سپری شده که با توجه به انقلاب فرهنگی چین امری غیر معمول نبود. بعد از تواید موشک PL5 همچنان چینی ها به توسعه اون ادامه دادند و موشک PL5C در اواخر دهه 1980 تولید شد و در نهایت موشک PL5-E2 در اوایل دهه 1990 وارد شد این موشک دارای زاویه جستجوی 25+- بود و دارای یک فیوز مجاورتی لیزری هم بود بعلاوه گفته شده این موشک قادر بوده از همه جهات روی هواپیما قفل کند موشک pl2 موشک PL-5E گفته شده این موشک در حد AIM-9L/M هست موشک PL-8 در اوالی دهه 1980 چینی چینی ها تلاش کردند دنبال طرحی خارج از طرح های شوروی یا غربی بروند. با توجه به عملکرد موشک پایتون 3 چینی ها در خواست انتقال تکنولوژی این موشک از اسراییل را دادند همچنین سعی کردند بروز رسانی ها یی هم روی این طرح انجام بدهد. جنگنده جی 8بی بنا به گزارش ها، اسرائیل در اواخر دهه 1980 ، قبل از اینکه چینی ها تولید موشک بومی PL-8A را آغاز کنند کیت هایی را برای تولید مجوز دار موشک پایتون 3 در اختیار چینی ها قرار داند. چینی ها در دهه 1990 تولید بومی موشک PL-8A را اغاز کردند. در سال 2005 نمونه جدیدتر این موشک به نام PL-8B نشان داده شد که نسبت به نمونه اسراییلی دارای زاویه جستجوی گسترده تر و برد بیشتر بود. نکته قابل توجه این هست که چینی ها موشک PL-8B با کلاه خلبانهای نیروی هوایی چین هماهنگ شده و به این وسیله خلبان فقط با چرخاندن سر قادر به هدف گیری و شلیک موشک می باشد. موشک PL-8 موشک PL-10 در خالی که به طور گسترده موشک PL-8B همچنان در خط تولید بود و چینی ها موشک PL-10 را به عنوان موشک کوتاه برد پیشرفته PL-ASRM توسعه داند . سلاح کاملا پیشرفته که به چین این امکان را میداد تا سلاح معادل تسلیحات غربی در ارتش خود داشته باشد. PL-10 دارای یک جستجو گرد تصویر برداری مادون قرمز (IIR)، خروجی با قابلیت تغییر جهت رانش و فیوز مجاورتی لیزری هست . جستجو گر این موشک امکان جستجو فرار از 90 درجه را فراهم میکند و قابلیت مقاومت در برابر اقدامات متقابل و شناسایی اهداف کاذب را دارد. گفته شده این موشک قابیت LOAL( قفل پس از پرتاب) را هم دارد و همچین بعد از پرتاب به وسیله دیتا لینک با هواپیما همچنان در ارتباط هست. با این حال باید در نظر گرفت که تصاویر موجود از نصب PL-10 روی جنگنده J-20 نشان می دهد که این موشک برای شلیک باید از بدنه خارج شود. هر چند در درگیری داگ فایل این کار موجب سریعتر شده شلیک می شود اما این احتمال هم وجود دارد که نمونه های اولیه PL-10 فاقد توانایی LOAL بودند و بعد ها این قابلیت به موشک اضافه شد. مقایسه موشک اسرام و آرچر ( موشک PL-10 مشخصاتی شبیه اسرام دارد) این موشک با هلمت خلبان هماهنگ هست و قابلیت درگیری در تمام جهات را دارد همچین می تواند مانورهای با G های بسیار بالا انجام دهد.. انیستیتو خدمات سلطتی بریتانیا این موشک را قابل مقایسه با موشک های ASRAAM و IRIS-T دانسته و عملکرد اون در مورد تحرک را بالاتر از موشک AIM-9X امریکا اعلام کرده. از سال 2017 چینی ها در حال جایگزین کردن موشک PL-8B با موشک PL-10 هستند. گزارش هایی وجود دارد که در حال حاضر PLA روی یک موشک هوا به هوای جدید برای جایگزینی با PL-10 کار می کند که PL-16 نامیده میشود هرجند هنوز مدرک قابل اعتمادی برای مشخصات این طرح موجود نیست. موشک PL-11 این موشک نتیجه تلاشهای چین برای دسترسی به یک موشک هدایت راداری نیمه فعال بود. به نظر می رسد که این تلاشها در ابتدا برای کپی کردن موشک AIM-7 متمرکز بوده اما در نهایت به نتیجه نرسیده . با این حال در اواس دهه 1980 چین موشک زمین به هوای Alenia Aspide MK1 را از ایتالیا خریداری کرد که شبیه موشک AIM-7E بوده . پس از کسب مجو چین برای تولید این موشک چین به دنبال توسعه نمونه هواپرتاب این موشک رفته . هر چند به دلیل حوادث میدان تیان آن من همکاری غرب با چین قطع شد اما چینی ها توسعه این طرح را ادامه دادند و در سال 1993 یک جنگند J-8B Finback نمونه ازمایشی این موشک را شلیک کرد. موشک PL-11 دارای جستجوگر تک پاس معکوس هست که مقاومت ان را در برابر اقدامات جنگ الکترونیکی افزایش می دهد . تولید انبوه این موشک در اواس دهه 1990 آغاز شد اما گفته شده از سال 2001 تولید متوقف شده و سعی شده با طرح های دیگه جایگزین بشه. موشک PL-12 PL-11 تنها برای جنگنده های j-8 و J-10 توسعه پیدا کرده از اواخر دهه 1990 کار بر روی جانشین اون PL-12 آغاز شده . موشک PL-12 پاسخ چینی ها به موشگ AIM-120AMRAAM ایالات متحده بود.موشک PL-12 ماننده موشک امرام دارای هدایت راداری فعال است. قابلیت آتش / فراموش کردن دارد. همچنین به یک لینک داده جهت بروز رسانی اطلاعت هدف در طول مسیر مجهز است. تصور می شود جستجوگر رادار این موشک به کمک روسیه توسعه پیدا کرد است. P-12 به طور کلی بزرگتر از امرام است و باله های کنترلی آن دارای بریدگی هستند. موشک PL-12 از یک موتور با رانش متغییر برای اطمینان از سرعت و مانورپذیری موشک در طول پرواز استفاده می کند .PLA این موشک را برتر از موشک AIM-120B و R-77 و در حد نمونه های اولیه AIM-120C می داند. اجازه نصب موشک PL-12در سال 2005 بر روی جنگنده J-8F برای اولین بار صادر شد. بعد از ان این موشک روی جنگنده های J-10/J-11B/J-15/J-16/SU-30MK2 و J-20 نصب شد. این موشک با نام SD-10برای صادرات ارائه شده که در حال حاضر روی جنگنده های تاندر میانمار، نیجریه و پاکستان نصب شده. نسحه بهبود یافته PL-12 دارای یک پردازنده دیجیتال جدید است و گفته شده با موشک AIM-120C4 قابل رقابت هست . همچنین این نمونه دارای یک مود غیر فعال برای ورود به محیط ها دارای جنگ الکترونیکی شدید و همچنین شناسایی فرستنده های جنگ الکترونیک و هواپیماهای آواکس نیز می باشد. طبق مشخصات رسمی pl-12 دارای بردی بین بین 44 تا 62 مایل هست و نمونه صادراتی آن بردی بین 37-44 مایل دارد. اخباری وجود دارد که نمونه های دیگری هم از این موشک توسعه پیدا کردن. از جمله یکی با بالهای تاشو برای استفاده در دهلیز داخلی جنگنده ، نمونه ضد رادار و یک نمونه با موتور رم جت برای درگیری در فواصل دور. هر چند به نظر میرسد هنوز این طرح ها به تولید نرسیده اند. در گزارش پنتاگون به کنگره آمده که چین در حال توسعه یک موشک هوا به هوا با برد بالا هست غیر از PL-12 اما هنوز شواهد کافی در مورد عملیاتی شدن این طرح وجود ندارد. موشک PL-15 در حالی که بحث بر روی نسخه های مختلف Pl-12 وجود داشت. چینی ها قبلتر کار روی یک موشک هوا به هوای جدید با هدایت راداری فعال را آغاز کرده بودند .موشک PL15 به گفته چینی ها قابلیت هایی در حد AIM-120D را دارد. این موشک از همان ابتدا برای نصب داخل جنگنده ها طراحی شده بود. و دارای بالکهای متفاوت برای کاهش ابعاد موشک است. اما مهمترین نکته در این موشک وجود موتور دوپالس هست که برد آنرا تا 190 کیلومتر افزایش می دهد. همچنین دارای لینک دوطرفه اراسل و دریافت اطلاعات هست که امکان ارتباط کامل با هواپیما را می دهد و می تواند هدف یا مسیر را به طور مداوم بروز رسانی کند. رادار این موشک از نوع ارایه فازی فعال هست که مقاومت بالایی در برابر جنگ الکترونیک و اقدامات اختلال گر دارد. احتمالا توسعه این طرح از سال 2011 آغاز شده و برای اولین با روی یک جنگنده J-11B حمل شد. همچین در سال 2013 روی جنگنده J20 نشان داده شد. تصور میشود این موشک از سال 2016 وارد عملیات شده . این موشک جنگنده های J-10C و J-16 راهم مسلح می کند. در اینده قرار است بر روی جنگنده J-15 نیز نصب شود. این موشک با نام PL-15E برای صادارت ارائه شده . اولین مشتری این موشک هم پاکستان هست که قرار است تاندرها و J10C های خود را به این موشک مجهز کند. نمونه صادراتی این موشک دارای برد 130 کیلومتر هست که احتمالا به خاطر تغییر پیشرانه هست. به گزارشRUSI برد این نمونه از تمام موشک های خانواده امرام ایالات متحده بیشتر می باشد و فقط احتمالا موشک متئور اروپایی به لطف موتور خودش می تواند برد بیشتری از این موشک داشته باشد. ایالات متحده در پاسخ به موشک PL-15 طرح AIM-260 خود را آغاز کرده است. موشک PL-20 یا PL_XX یا PL_17 در حالی که در ارتش چین به شدت تلاش می شود موشک PL-15 را جایگزین موشک PL-12 بکنند گفته شده طرح جدیدی هم در دست کار است که جزئیات ارائه شده در باره ان محدود هست. این طرح در غرب به نام PL-XX شناخته می شود. تصور می شود این طرح یک موشک هوا به هوای بسیار دوربرد برای هدف قرار دادن دارایی های با ارزش بالا مانند تانکرها و هواپیماهای هشدار اولیه است. هر چند گفته شده این طرح ممکن است نام های مانند PL-20 یا PL-17 نیز داشته باشد اما هنوز هیچ نامی برای اون تایید نشده. به نظر میرسد با اینکه چینی ها تلاش های زیادی برای استفاده از موتورهای رم جت کرده اند اما هنوز به دلیل تسلط انها بر فن آوری موتور موشک دوپالسی در این موشک هم از همین نوع موتور استفاده شده باشد. ابعاد این موشک بزرگتر از موشک PL-15 خواهد بود و طول آن احتمالا به 20 فوت هم خواهد رسید. این موشک همزمان از ترکیب 4 باله دم و بردار تغییر رانش برای افزایش قابلیت مانور استفاده می کند. و برد آن در حدود 190 مایل (حدود 280 کیلومتر) است. مجهز به یک دیتالینک دوطرفه و رادار ارایه فازی فعال می باشد و سرعت این موشک بیشتز از 4 ماخ خواهد بود . گفته شده این موشک می تواند اهدافی را که ماهواره ها مشخص می کنند را مورد اصابت قرار دهد. بعلاوه این موشک یک دریچه ورود نور در کنار دماغه خود دارد که احتمالان نشان دهنده وجود یک سیستم جستجوگر مادون قرمز اضافی برای این موشک است به این ترتیب عملا شکست دادن این موشک بسیار دشوار خواهد بود. با توجه به ابعاد بزرگ این موشک در داخل دهلیزهای جنگنده J-20 نصب نمیشود هر چند در ارتش چین برنامه این موشک به این صورت است که این موشک بر روی خانواده فلانکر( یا نمونه های چینی ) نصب شده و جنگنده J-20 به کمک قابلیت رادار گریزی تا حد ممکن به اهداف نزدیک شود و بعد دستور شلیک را به هواپیمای دیگر بدهد. هر چند وضعیت فعلی این موشک تا حدود زیادی ناشناس است و ازمایش های این موشک همچنان ادامه دارد. به طور کلی چین پیشرفت سریعی در توسعه تسلیحات هوا به هوا در موازات توسعه نیروی هوایی خود داشته است. جدیدترین تسلیحات هوابه هوای چینی به برابری در مقابل تسلیحات غربی نزدیک شده اند و در برخی زمینه ها مثل برد حتی از انها برتر شده اند. تسلیحات چینی به طور قابل توجهی از نمونه های روسی پیچیده تر شده اند. چینی ها تلاش کرده اند زیر ساخت ها و برنامه های خود را مشابه الگوهای غرب کنند. بعلاوه چینی ها سرمایه گذاری زیادی روی حسگرهای ، رادارهای رایاه فازی و هلمت های پیشرفته انجام داده اند. هر چند غرب تلاش کرده با همکاری و سرمایه گذاری مزیت های و برتری ها خود را نسبت به چین حفظ کند. اما واقعیت این هست که چینی ها جهش بسیار بزرگی کرده اند. منبع

بسم ا.. هشدار : این مقاله در میانه انتشار خبر مربوط به تطبیق مهمات ضد رادار هارم با جتهای میگ-29 فالکروم و سوخو-27 نیروی هوایی اوکراین ، نوشته شده ، انشا... درصورت حیات ، تحلیل های دقیق تری از این رخداد ارائه خواهد شد . چنگال ضد تشعشع شاهین ترازو مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جنگ اوکراین در حالی که پنتاگون به صورت نامشخص تایید نموده که مهمات ضد رادار خاصی را به ارتش اوکراین تحویل داده ، جنگ اوکراین در روزهای اخیر ( حدود 11 اوت 2022) شاهد پیدا شدن بقایای موشک ضد تشعشع ای جی ام-88 هارم بوده که گفته می شود بسوی اهداف نامشخص روسی شلیک شده است که این امر قویا نشان میدهد که چنین قابلیتی در نیروی هوایی اوکراین بوجود آمده است . با درنظر گرفتن چنین موضوعی ، جستار خلاصه ای در خصوص این مهمات خاص و نحوه استفاده آن توسط اسکادران های نیروی هوایی اوکراین تقدیم می شود . در 11 اوت سال 2022 فضای رسانه ای شاهد انتشار بقایای یک موشک ناشناخته بود که بررسی ها نشان میداد که بخش های به نمایش درآمده ، در واقع امر ، باقی مانده چیزی است که روزی موشک ضد رادار AGM-88 هارم نامیده می شد . این تصاویر تنها چند روز پس ازآنکه کالین کال ، معاون سیاسی وزیر دفاع ایالات متحده در جریان یک کنفرانس خبری تایید نمود که ارتش آمریکا ، مهمات ضدرادار را به ارتش اوکراین تحویل داده ، در رسانه های مجازی رصد شد . تصاویری که مورد مشاهده قرار گرفت ، ظاهرا بخش هایی از قسمت انتهایی و بالکهای دُم یک تیر موشک هارم بود که گفته می شود پس از اصابت به یک خانه در منطقه خرسون ( جنوب شرقی اوکراین ) پیدا شده است . اگر چه در حدود 4 روز اخیر ، روند درگیری های در این منظقه شدت بیشتری بخود گرفته ، این گمانه زنی ها وجود داشت که ممکن است موشک مورد نظر دچار نقص فنی شده یا بدلیل وجود سوراخ های روی بدنه ، توسط شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه مورد رهگیری قرار گرفته باشد . در این میان ، گرچه شیوه اجرای عملیات ضد تشعشع ممکن است تفاوت اساسی با آن چه که در حالت استاندارد انجام می شود ، داشته باشد ، ولی مهمات ضد رادار در درجه نخست ، به گونه ای طراحی شده اند که با تشخیص سیگنالهای متخاصم ، بخصوص رادارهای دفاع هوایی ، بسمت آن حرکت کرده تا آن را غیر فعال کرده یا نابود کنند . با این وجود ، این تصاویر واقعی باشند یا نباشند ، به نظرمی رسد که بالکهای پیدا شده ، مطابق با بالکهای سری BSU-60 است که در تمامی انواع گونه های موشک هارم به استتثنای نسخه G استفاده شده است . در واقع امر ، مهمات ضد رادار (ARM) نظیر هارم با دنبال کردن منبع انتشار فرکانس رادیویی دشمن ، که عمدتا شامل سامانه های راداری سازمانی در شبکه دفاع هوایی دشمن است ، آنها را مورد اصابت قرار داده و با توجه به شرایط شلیک ، منبع را منهدم یا از کار می اندازد . این نوع خاص مهمات هوابه زمین ، برای اولین بار توسط شرکت تگزاس اینسترومنتز ( در حال حاضر ریتئون ) در پاسخ به نیازهای موجود و درسهای برگرفته از جنگ ویتنام ، بخصوص زمانی که نسل نخست جتهای وایلد ویزل ( اف-105 تاندرچیف و اف-4 فانتوم مسلح به مهمات شرایک و استاندارد ) برای سرکوب پدافند هوایی زمین پایه وارد عمل شدند ، طراحی و عرضه شد . https://www.aparat.com/v/Ntryp براساس اطلاعات موجود ، مهمات شرایک بدلیل استفاده از روشهای جدید طراحی رایانه ای که بسرعت در حال توسعه بود ، در مدت بسیار کوتاهی وارد خدمت شد ولی با توجه به اینکه فاقد قابلیت " بخاطر سپردن موقعیت کلی هدف " پس از خاموش شدن رادار و قطع انتشار تشعشعات رادیویی بود ، با عکس العمل پرسنل شبکه دفاع هوایی و قرار گرفتن در حالت سکوت رادیویی ، براحتی از مسیر خود خارج می شد و حتی اگر رادار مجدد روشن می شد ، توان برگشت به مسیر اولیه خود را نداشت . همزمان با شرایک ، مهمات ضدر رادار AGM-78 استاندارد که از روی یک موشک پدافند هوایی دریاپایه برگرفته شده بود نیز توسعه پیدا کرد که تا حدودی پیچیده تر از شرایک بود و یکسری از گونه هایی که بعدها وارد خدمت شد ، مدار حافظه مشخصی برای ثبت سمت انتشار فرکانس های رادیویی رادار را در اختیار داشت و به کاربر اجازه می داد تا حتی پس از خاموش شدن رادار بسوی هدف خود پرواز کند ولی این موشک بدلایلی از جمله هزینه بسیار بالا و ابعاد بسیار بزرگ ، چندان مورد پسند کاربرانش نبود . اما دراواسط دهه هشتاد میلادی و با معرفی مهمات ضد رادار AGM-88 هارم ، مولفه های جدیدتری نظیر سر جستجوگر با باند عریض قابل برنامه ریزی مجدد به منظور افزایش تطبیق پذیری با شرایط صحنه نبرد و همچنین طراحی یک کلاهک انفجاری که در نمونه های بهینه شده از قطعات فلزی از جنس آلیاژ تنگستن تولید شده بود ، در اختیار نیروی هوایی کاربر قرار گرفت و در مجموع شانس هدف قرار دادن سامانه های دفاع هوایی ثابت و متحرک را قبل از آنکه بتواند با خاموش کردن یا کاهش میزان انتشار تشعشعات رادیویی از خطر بگریزد ، را افزایش می داد . در این موشک ، با قفل شدن سرجستجوگر روی موقعیت استقرار رادار دشمن ، مکان این رادار در حافظه مهمات ثبت می شود و حتی پس از خاموش شدن یا دنبال کردن روند خاموش- روشن متناوب منبع انتشار نیز موشک بسمت هدف اصلی خود حرکت می کند . از آنجایی که مهمات هارم با سرعتی در حدود بیشتر از نیم مایل در ثانیه یا بیشتر از 2 ماخ توان ضربه زدن به هدف خود را دارد ، کاربر رادار دشمن ، فرصت بسیار کمی را برای نشان دادن واکنش بدست می آورد . مهمات ضدرادار هارم در ابتدا توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای مسلح کردن جنگنده های تخصصی سرکوب دفاع هوایی اف-4جی وایلدویزل (راسوی وحشی ) و سپس برای جانشین آن یعنی جتهای اف-16 سی جی مورد استفاده قرار گرفت . علاوه براین ، با توجه به اهمیت بحث سرکوب دفاع هوایی ، سایر جتهای علمیاتی نیروی دریایی و هوایی شامل ای-7 ، ای-6 ، هورنت ، اف-15 ئی استریک ایگل ، جت ئی اف-18 جی گراولر ، سوپرهورنت ، ئی ای-6بی پراولر در ارتش آمریکا و جت تورنادو در ارتش های اروپایی ، نیز به این موشک مسلح شدند . در حوزه کاربرد عملیاتی ، اولین استفاده رزمی از این سلاح برای سرکوب دفاع هوایی ارتش لیبی ( درزمان حاکمیت سرهنگ معمر قذافی ) و درجریان عملیات اجرا شده در خلیج سیدرا به سال 1986 صورت پذیرفت . این موشک دارای بالکهای عقبی ثابت ( نسخه های موجود در اوکراین ) و بالکهای میانی قابل کنترل است . جستجوگر این سلاح از نوع راداری غیرفعال است که باند فرکانسی بسیار وسیعی را پوشش میدهد و با مسلح شدن به یک ماسوره مجاوری لیزری ، کلاهک جنگی این موشک را در بهینه ترین فاصله ممکن از هدف منفجر می کند . حداکثر برد اسمی این سلاح با درازای 13 فوت و 8 اینچ و وزن حدود 800 پاوند ،زمانی که از ارتفاع استاندارد شلیک شود ، حدود 75 مایل ( 120 کیلومتر ) یا بیشتر است . در حالی که شلیک هارم از روی پرتابگرهای زمینی نیز امکان پذیر است ، ( تحلیل اولیه ای که در خصوص این موشک وجود داشت .م ) ولی کالین کاهل ، معاون سیاسی وزیر دفاع آمریکا ، به صراحت اعلام نمود که تسلیحات ضد رادار تحویلی به نیروی هوایی اوکراین را می توان از روی هواگردهای رزمی این کشور نیز نصب و استفاده نمود . این مساله ( پرتابگر زمینی ) به خودی خود ، یک مزیت در استفاده از هارم محسوب می شود ، چرا که هارم از ابتدا بصورت هواپایه طراحی شده بود ولی شلیک این موشک از یک جنگنده پرسرعت باعث بهبود عملکرد جنبشی آنشده و این بدان معنی است که هدفهای متخاصم را در برد های بیشتری میتوان مورد اصابت قرار داد و بطور خودکار احتمال انهدام هدف ، قبل از خاموش شدن رادار دشمن یا جابه جایی سامانه ( درصورت متحرک بودن ) افزایش پیدا می کند . علاوه براین ، مدت زمان حضور جنگنده حامل در منطقه خطر نیز بشدت کاهش پیدا کرده و این به بقای خدمه نیز کمک کند . مزیت بزرگ دیگری که شلیک مهمات ضدرادار از روی جتهای رزمی دارد ، این است که حسگرهای جنگنده و جستجوگر موشک از ارتفاع بالا بهتر می تواند ، موقعیت کلی رادار ، مسیر دسترسی و شلیک بسمت تهدید را تشخیص دهد . با توجه به این مسائل ، تحویل این مهمات به نیروی هوایی اوکراین با هدف سرکوب دفاع هوایی ارتش روسیه میتواند روند جدیدی را در جنگ ایجاد کند که گفته میشود نیروی هوایی اوکراین از مدتها قبل ، تصمیم دسترسی به آن را داشت . با این حال هنوز اطلاعات دقیقی از اینکه موشک هارم چگونه با جتهای روسی نیروی هوایی اوکراین منطبق شده وجود ندارد ، ولی تا امروز ، سه نامزد اصلی ، یعنی بمب افکن ضربتی بال متغییر سوخو-24 ، جنگنده سنگین سوخو-27 و جت رزمی سبک وزن میگ-29 برای نصب هارم را میتوان درنظر داشت ( که براساس آخرین خبرها ، میگ-29 به این سلاح مسلح شده است .م ) با این حال ، آنچه که مسلم است ، تمامی جتهای رزمی عملیاتی نیروی هوایی اوکراین ، متعلق به دوران اتحاد شوروی هستند و براساس داده های موجود ، فاقد رابط کاربری مناسب برای منطبق شدن با تسلیحات مدرن غربی ولی نمونه هایی وجود دارد که درآن ، تسلیحات هدیات دقیق غربی بسرعت با چنین پیکربندی هایی منطبق شده و با موفقیت نیز همراه بوده است . پیش از این ، تحلیلگران براین حدس قرار داشتند که منطبق کردن هارم با جتهای روسی ارتش اوکراین ، میتواند با ابتدایی ترین روش ممکن ، یعنی اضافه نمودن یک تبلت کوچک استاندارد شده برای وارد کردن اطلاعات مورد نیاز برای شلیک چنین قابلیتی را بدست بیاورد ، که این نیز درصورتی امکان وقوع پیدا می نمود که بتوان یک غلاف مناسب برای نصب موشک زیر بال هواپیما ، در اختیار داشت . چنین رویکردی ، بر روی کاغذ ، امکان دور زدن سامانه استاندارد جتهای روسی را فراهم می آورد که درصورت محقق شدن ، احتمالا با استفاده از فناوری بلوتوث ، می توان بین موشک و کابین خلبان ، ارتباط لازم را فراهم نمود ولی برخی معتقدند که چنین روشی ، حتی در ابتدایی ترین کاربرد هارم چندان موفقیت آمیز نخواهد بود ، چرا که موشک هارم ، در سه حالت ممکن قابلیت عملیاتی شدن دارد ( نسخه های A تا D ) ولی مشخص نیست که آیا تمامی این مدلها ، هر سه قابلیت را دارند یا خیر و اینکه در نمونه های بعدی ، آیا حالتهای جدیدی تعریف شده یا موارد قبلی گسترش داده شده اند یا نه . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

فصل اول: قسمت 5 پیش به جلو، باهم خارج از دلایل عملیاتی و فنی برای خرید US-2، موضوع دیپلماسی نیز وجود دارد. به عبارت ساده، خرید یک هواپیمای دریایی طراحی و ساخت ژاپن، روابط اتحاد ایالات متحده و ژاپن را بیشتر بهبود می بخشد. برای مثال ، در سال 2020، ژاپن بیش از 20 میلیارد دلار تسلیحات از ایالات متحده خریداری کرده است. تصمیم ژوئیه 2020 مبنی بر مجوز درخواست 23 میلیارد دلاری ژاپن برای تهیه جنگنده های F-35، دومین فروش بزرگ نظامی خارجی بود که تا کنون مجاز شده. این خریدها مستقیماً از مشاغل ایالات متحده و الزامات داخلی حمایت می کند. Shin Maywa یک شرکت کوچک است و ارتش ژاپن فقط می تواند بودجه لازم برای سفارش 9 فروند هواپیماهای دریایی ( US-2 ) را داشته باشد. دستور ایالات متحده به حفظ این صنعت منحصر به فرد و حمایت از اقتصاد ژاپن کمک می کند. خرید از ژاپن نیز تنها گزینه واقع بینانه خارج از توسعه بومی است. در حال حاضر، تنها سه کشور دیگر در حال ساخت هواپیماهای دریایی توانمند هستند: چین ، کانادا و روسیه. خرید هواپیماهای دریایی روسی یا چینی یک امر سیاسی غیرمشروع است، و هواپیمای دریایی کانادا هم بسیار کوچکتر از US-2 است و هم برای خاموش کردن آتش بهینه شده است. اگر ایالات متحده می خواهد یک هواپیمای دریایی بهینه شده برای عملیات در اقیانوس آرام بخرد، باید US-2 را بخرد. در نهایت، خرید از ژاپن به متحدان آمریکا یادآوری می‌کند که ایالات متحده هیچ انحصاری در نوآوری ندارد: سیستم‌های توانمند، بدون در نظر گرفتن مبدا، باید بکارگرفته شوند. هواپیمای CL-415 Bombardier کانادایی استفاده سیاسی ار یک قراردادنظامی چیز جدیدی نیست. تصور US-2 به عنوان جزئی از توافقنامه تسلیحاتی بین کشورهایی مانند ژاپن، اندونزی، مالزی، هند و ایالات متحده دشوار نیست. اگر دیپلماسی انگیزه کافی نباشد، شبح رقابت با چین نیز وجود دارد. هواپیمای دریایی جدید چین، AG-600 (م: به این هواپیما در فصل بعدی میپردازیم ) قابلیت نظامی و دیپلماتیک را فراهم می کند. برای مثال، گزارش‌های اولیه در مورد این هواپیما نشان می‌دهد که هم مالزی و هم نیوزلند به این هواگرد ابراز علاقه کرده‌اند. چین به طور بالقوه می تواند از این هواپیما به عنوان بخشی از تلاش های دیپلماتیک خود استفاده کند. مطمئناً ایالات متحده ترجیح می دهد که شرکای منطقه ای از هواپیماهای طراحی شده توسط متحدان به جای هواپیماهای طراحی شده توسط دشمنان استفاده کنند. نتیجه از آنجایی که ایالات متحده طرح های بومی هواپیماهای آبی خاکی (م: در قسمت قبلی لینکی برای اشنایی با این هواپیما معرفی شده) را دنبال می کند، عاقلانه است که راه حل های خارج از چارچوب را نیز در نظر بگیریم. چه پلتفرمی برای جستجو و نجات باشد، چه ابزاری برای آزمایش، یا نمادی از تعهد آمریکا به اتحاد ایالات متحده و ژاپن، خرید تعداد کمی US-2 هیچ ایرادی ندارد. در عمل، ارتش ایالات متحده باید سه اقدام در کوتاه مدت انجام دهد. اول: باید هزینه خرید تعداد موردنیاز هواپیمای دریایی را از ژاپن بررسی کند و این هزینه را با تلاش‌های توسعه مداوم مقایسه کند. دوم: باید از طریق روش‌های مختلف، کارایی نسبی خرید هواپیماهایی مانند US-2 را در مقایسه با سایر راه‌حل‌های پیشنهادی تعیین کند. سوم: ایالات متحده باید برنامه های تبادل محدودی را با نیروی دریایی ژاپن انجام دهد تا تجربه عملیاتی در اوقیانوس را قبل از عملیاتی شدن قابلیت های ایالات متحده به دست آورد. حتی اگر ایالات متحده در نهایت تصمیم بگیرد که خرید US-2 به هر دلیلی منطقی نباشد، باز هم از درک بهتر توانایی‌های متحدان و قابلیت‌های هواپیماهای دریایی بزرگ سودمند خواهد بود. این اقدامات ارتش ایالات متحده باید به طور همزمان با تلاش های وزارت امور خارجه و سایر سازمان های دولتی برای شناسایی زمینه های هم افزایی ترکیب شود. ایالات متحده کجا می تواند دلارهای دفاعی محدود خود را به روش هایی خرج کند که تأثیر مثبت متناسبی بر موقعیتش در اقیانوس آرام داشته باشد؟ خرید US-2 ممکن است برای یک خلبان سرنگون شده یا تیم شناسایی گم شده به معنای همه چیز باشد. (م: به شکلی واضح نویسنده این مقاله سعی در ایجاد احساس نیاز به یک هواپیمای دریایی در بدنه ارتش ایالات متحده را دارد. اینکه این نیاز واقعی هست یا خیر نمی توان با قطعیت پاسخ داد ولی با تغییر میدان نبرد به اوقیانوس آرام، واضح است که تاکتیک ها و استراتژی های قبلی در این صحنه جدید کارایی سابق خود را نخواند داشت و لازم است که یک بازتعریف در یگان های عمل کنند صورت بگیرد. این بازتعریف خلاء هایی ایجاد می کند که باید با پاسخ مناسبی به آنها داد. این موضوع شامل نیروهای رزمی ماهم میشود با حضور هرچه بیشتر در ابهای بین المللی و دور از خانه، امکانات جدیدی مورد نیاز میشود که در فصل های بعدی به آن خواهیم پرداخت) ادامه دارد .. منبع اصلی منبع دوم صرفا برای میلیتاری / و انتشار با نام نویسنده و http://www.military.ir/ مجاز است از دوستانی که برای پرسش سوالات خود صبر کرده اند، سپاسگزارم. اگر سوالی هست، در خدمت ام. پایان قسمت پنجم/ پایان فصل اول ...

مشخصات کلی: نام: تی 129 شرکتهای سازنده: TAI / AgustaWestland از ترکیه و ایتالیا خدمه: 2 نفر (خلیان و کمک خلبان/افسر تسلیحات) برد: 561 کیلومتر سرعت کروز: 269 کیلومتر در ساعت موتور: دو عدد LHTEC CTS800-4A turboshaft به قدرت 1,014 kW برای هر کدام تسلیحات: توپ 20 میلیمتری گتلینگ سه لول با 500 گلوله چهار پاد با توانایی نصب: 38 راکت 81 م م 76 راکت 70 م م پاد برای نصب یک تیربار 12.7 م م 8 عدد موشک ضد تانک در انواع مختلف مثل: AGM-114 Hellfire, BGM-71 TOW, Hydra 70, Spike-ER, UMTAS, Roketsan Cirit 4 یا 8 عدد موشک هوا با هوا: AIM-92 Stinger . Mistral . AIM-9 Sidewinder شاید برای خیلی ها قبول کردن ترکیه به عنوان کشوری که در حال ساخت یکی از پیشرفته ترین و هولناک ترین بالگردهای دنیا است مشکل باشد.اما باید قبول کنیم که کشور همسایه ما از 28 سال پیش تا بحال در حال پیشرفتهای غیر قابل انکار در زمینه هوافضا می باشد.یکی از نمونه های این پیشرفت را در همین بالگرد میتوان دید که تا سال 2013 تحویل آن از طرف شرکت ترکیه ای به ارتش ترکیه انجام خواهد شد. بالگردی که در تمامی شرایط آب و هوایی و در تمام طول شبانه روز توانایی انجام ماموریت های دشوار را داراست. این بالگرد با بهره گیری از سیستم کامپیوتری و ناوبری جدید و سطح مقطع راداری کوچک و توانایی حمل 1200 کیلوگرم مهمات و هزینه نگهداری پایین یکی از ایدهآل های هر ارتشی در دنیای امروز می باشد. این پرنده در اصل نمونه بروز شده همتای ایتالیایی خودش یعنی http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=163Agusta A129 Mangustaمی باشد. http://www.ycinar.com/video/2009_v_01.mp4 ویدئو شلیک گتلینگ طرح کلی این پرنده که به طور کامل در کشور ترکیه ساخته خواهد شد تغییر خاصی نمیکند اما تقریبا می توان گفت تمامی سیستمها پیشرفته تر و بومی تر خواهند شد.بدنه باریک این پرنده احتمال برخورد گلوله را تا حدی کاهش می دهد و همچنین مانورپذیری را نیز افزایش میدهد.مهمترین تفاوت این پرنده با نمونه ایتالیایی وجود یک برآمدگی سرتاسری در قسمت چپ می باشد که به دلیل بزرگ تر شدن رادار امکان قرار دادن قطار فشنگ ها در جای خود وجود ندارد و درون این غلاف قرار میگیرند که البته این موضوع آسیب پذیری پرنده را تا حدی افزایش میدهد.شاهین ترک در هنگاه برخاستن 5000 کیلوگرم وزن دارد که بیش از یک پنجم آن را مهمات تشکیل میدهند. در ادامه به تجهیزات جنگی این پرنده خواهیم پرداخت. گتلینگ قدرتمند گرچه در مورد کنترل این توپ 20 م م با کلاه خلبان فعلا اطلاعاتی موجود نیست اما به دلیل قرار گرفتن آن بر روی یک برجک مستقل که به وسیله افسر تسلیحات کنترل میشود میتوان در نبردهای نزدیک بر روی آن حساب جدی باز کرد. AGM-114 Hellfire هدایت فروسرخ حرارتی با یک فرستنده داده تصویری برای تصحیح احتمالی هدف و برد 8 کیلومتر و سرعت 1.3 ماخ آتش جهنم را تبدیل با قاتلی بی رحم برای تانکهای دشمن میکند BGM-71 TOW این موشک معرف حضور تمامی دوستان می باشد و با بردی نزدیک به چهار کیلومتر و بالاتر و سر جنگی شش کیلویی به شکار تانکهای دشمن میرود. Hydra 70 برد 10 کیلومتری و سرعت دهانه 700 متر بر ثانیه میتواند برای نفرات و ماشینهای گشتی دشمن خطری جدی باشد . Spike ER نمونه ای از خانواده اسپایکها که هدف از ساخت آن افزایش برد این موشک می باشد که البته موفقیت آمیز نیز بوده است. چرا ه برده 8 کیلومتری و وزن 34 کیلوگرمی آن چالاکی خاصی به این موشک داده است.سیستم Tandem-charge موجود در این مدل زره های قفسی شکل مثل استرایکر ها و همچنین واکنشی را با مشکل جدی روبرو خواهد کرد. UMTAS جنگ افزار اصلی ضد تانکی که ترکها برای این بالگرد در نظر گرفته اند همین موشک می باشد.در حالت کاملا مسلح این پرنده قادر است 12 عدد از این موشکها را با خود حمل کند. برنامه ریز عملیاتی این پرنده که البته از یک مدل سه بعدی استخراج شده است: رادار موج میلیمتری MILDAR با قابلیت پالس داپلر و جستجو به صورت SAR و ISAR برای شاهین در نظر گرفته شده.در ادامه باز هم مطالبی در مورد این هلیکوپتر تهاجمی بیان خواهد شد.... تهیه و ترجمه:OPS