داده نگاشت: روند توسعه ی شاهد 129

تی-62 مود 2022 بازگشت به دوران جنگ سرد ؟!!! ====== مقاله ارسال شده در خرداد 1401 ازخاک به خاک ، از خاکستر به خاکستر تی-62 در صحنه نبرد اوکراین نزدیک به شصت و دوسال از زمانی که نخستین تانک تی-62 وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق شد ، می گذرد ، با این حال میراثدار قدرت زرهی ارتش سرخ ، اکنون باردیگر در تلاش است تا با بهینه سازی این تانک ، آن را با شناسه T-62M Obr. 2022 وارد صحنه نبرد نماید که گفته میشود به یک تصویرساز حرارتی مجهز شده است که فناوری آن به اندازه نیمی از عمر عملیاتی بودن تی-62 ، قدمت دارد. ارتش روسیه از بهار سال 2022 بتدریج بخشی از تی-62 های خود را در اوکراین مستقر نمود و از اکتبر 2022 نیز برنامه مدونی را برای بهینه سازی 800 دستگاه از این تانک را اعلام کرده بود . با این وصف ، نسخه تی-62 ام برای اولین بار در سال 1983 و در جریان نبردهای ارتش سرخ در افغانستان توسط منابع اطلاعاتی ناتو شناسایی شد که گفته می شود درآن زمان پیشرفت قابل ملاحضه ای را در مجموعه شرکت ماشین سازی مالیشف ( مستقر در خارکف ) به نمایش می گذاشت که با بهینه سازی بخش حفاظت زرهی ، سامانه کنترل آتش جدید و یک پیشرانه دیزلی به روز شده و درنهایت قابلیت شلیک مهمات ضدزره هدایت شونده 9K116-2 ( ای تی-10 )به ارتش شوروی سابق تحویل شده بود .با این وصف ، سابقه کاربرد تصویرساز حرارتی 1PN96MT-02 را به قبل از معرفی تی -62 ام و در دورانی که نفربرهای زرهی بی تی آر-80 ( در اواسط دهه هشتاد میلادی ) معرفی شدند ، جستجو نمود . سامانه تصویرساز حرارتی 1PN-96MT درواقع ، تی-62 اولین خودروی زرهی روسی محسوب نمی شود که به این تصویرسازحرارتی مجهز شده چرا که در اواخر ژانویه 2023 یک قطارنظامی روسی رصد شد که در آن انبوهی از تانکهای تی -72 بی با تصویر سازهای حرارتی قدیمی تر در حال اعزام به خطوط نبرد بودند . در همین زمان ، نشریه فوربس گزارش داده بوده که ارتش روسیه ، تعدادی از تانکها تی -80 را به این تصویرساز حرارتی مجهز کرده است . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه ارتش روسیه قصد دارد تا حدود 800 دستگاه تی-62ام را از حالت ذخیره به شکل عملیاتی درآورد ، احتمالااین بروزرسانی بدلیل محدودیت زیرساختهای روسیه در تولید تجهیزات الکترونیک که ناشی از تحریم های سنگین علیه این کشور است ، با فناورهای قدیمی صورت می گیرد . بدین ترتیب ، در حالی که سامانه سوسنا-یو در نمونه های تی-80 بی وی ام ، تی-72بی و تی-90 قابل مشاهده است ، نمونه 1PN96MT-02را می توان یک نسل عقب تر مورد بررسی قرار داد . با توجه به بازدید مدودف از خطوط تولید تانک در روسیه و هشدار وی به مدیران شرکت اورال واگن زاوود در خصوص اصلاح زنجیره تامین و همچنین ورود سامانه های زرهی غربی به اوکراین که از فناوری پیشرفته تری بهره می برند ، اینک هرکدام ازطرفین که زودتر دشمن را کشف و مبادرت به شلیک نماید ، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار خواهد بود در نتیجه برخورداری از چنین تجهیزاتی ، حتی با فناوری قدیمی ، میتواند بر وضعیت صحنه نبرد تاثیرگذار باشد . اما تصاویر منتشر شده از این نسخه ، نشان میدهد که ارتش روسیه تلاشی برای اضافه کردن بلوک زره های انفجاری واکنش پذیر که تانک را در برابر پرتابه های ضد زره موجود درصحنه نبرد ، محافظت کند ، ننموده و این حتی پس از تلفات زرهی به نسبت بالای روسها در سال 2022 رخ داده است . درواقع امر ، تی-62 های ارتش شوروی در دهه هفتاد و هشتاد میلادی ، به یک تصویرساز حرارتی فعال از خانواده TKN-2 و همچنین سامانه های TSh-2B-41 یا یک TShSM-41U برای تیرانداز مجهز می شد که به وی امکان می داد تا در برد یک مایلی ( در روز ) و حدود نیم مایل ( در شب) با توپ 115 م.م مبادرت به شلیک نماید . اما پس از بررسی های اولیه ، ستاد کل ارتش شوروی به این نتیجه رسید که این سامانه ها کافی نیستند به همین دلیل نمونه 1PN96MT-02 معرفی گردید که به خدمه امکان می داد تا هدفی را در یک برد 2 مایلی مورد اصابت قرار دهند . این مساله ، پایه اولیه ای را فراهم آورد تا سامانه های جدیدتری نظیر سوسنا-یو معرفی شوند . نمایشگاه آرمیا-2022 و گزینه های پیشنهادی برای بروزرسانی تی-62ام در بخش حفاظت زرهی ، ارتش شوروی با توجه به نیازهای جدید در دهه هشتاد میلادی ، یک بسته ارتقاء را برای این تانکها ارائه نمود که شامل اضافه شدن بلوک زره های واکنش پذیر انفجاری کنتاکت-1 و همچنین نسل نخست سامانه های دروزد بود . اما در کمال تعجب ، تی-62 های اعزامی به اوکراین فاقد این بلو.ک ها هستند ، هرچند برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که روسها بتدریج نسخه تی-62 ام وی را نیز وارد صحنه خواهند کرد که بلوک زره های واکنشی را بخود می بینند ، هر چند دفاع چندان موثری دربرابر مهمات ضد زره ارتش اوکراین فراهم نخواهد کرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 3 بن پایه 1 بن پایه2

بسم ا... تصویر شلیک ، بازسازی شده است به نقل از ....

بسم ا.. دویست و پنجاهمین شکارهوایی سرگرد گرهارد باکهورن در حالی که خدمه زمینی به وی کمک می کند تا کلاه پروازی را از روی سر بازکند دراین پرواز ، وی دویست و پنجاهمین شکار هوایی خود را با نصب پلاکاردی زیر بخش آسمانه جنگنده مسراشمیت بی اف-109 ، جشن می گیرد

بسم ا... با تشکر از اطلاع رسانی جناب @bds110

H-4 SOW ( رپتور 2 دانل افریقا جنوبی) و تاندر این بمب توسط میراژ پاکستانی علیه هند استفاده شده C-802 AshM CM-400 Anti-Ship missile https://en.wikipedia.org/wiki/H-4_SOW

سلام" فکور" علی الظاهر یک نسخه هوایی از موشک "هاوک" هست از این نظر با" فونیکس" (از نظر برد و پروفایل پروازی و ...)بسیار متفاوته.مشخصات اعلامی کاملا معقول به نظر میاد

با سلام خدمت همه دوستان گرامی آیا نوع سوخت هر دو یکی است ؟ ممکن است این برد کمتر بخاطر نوع سوخت استفاده شده باشد ؟

البته این تغییرات مخصوص واحدهای خط شکنه . روسها دیگه قرار نیست از هنگهای مستقل استفاده کنند . طبق گفته منابع روس ترکیب واحدهای به سیستم قبلی باز گشته مثل آمریکا که برای تحرک پذیری بیشتر هنگها و تیپ ها رو تشکیل دادن ولی دوباره به سیستم لشگر محور دارن باز میگردن . خود ما هم تا حدودی لشگرها رو منحل کردیم و تیپ های مستقل رو تسکیل دادیم البته با این تفاوت که هنوز قرارگاه های لشگر به عنوان ستاد وجود دارن درضمن روسیه نیروی هواییش رو از نیروی زمینی منفک کرده نیروهای هوایی مستقل شده

بیمارستان سیار نیروی زمینی ارتش ایران در آدی یامان ترکیه این بیمارستان برای کمک به زلزله زدگان ترکیه ساخته شده است

بسم ا.... ازخاک به خاک ، از خاکستر به خاکستر تی-62 در صحنه نبرد اوکراین در 24 می سال 2022 تصاویری در رسانه های مجازی منتشر شد که نشان می داد ارتش روسیه در حال انتقال تانکهای اصلی میدان نبرد تی-62 ام / ام وی به صحنه نبرد در اوکراین بوده و همین امر نیز دستمایه ریشخند منابع اوکراینی و دنبال کنندگان آنها قرار گرفت . به اعتقاد این دسته از ناظران صحنه جنگ ، تانکهای پیشرفته روسی قربانی " جاولین مقدس" شده و روسها مجبور شدند تا فناوری های قدیمی خود را وارد صحنه نبرد کنند ، اگر این مساله نادیده انگاشته شود ، ایده استفاده از تی-62 بعنوان یک فناوری زرهی درجه2 می بایست بطور جداگانه ای مورد بررسی قرار گیرد . در این ارتباط ، کاربرد نفربرهای پیاده نظام بی ام پی-1 توسط شبه نظامیان جمهوری لوهانسک و دونتسک در میدان نبرد شهری و استفاده از آنها بعنوان توپخانه سبک متحرک !!!! تا حدودی مشاهده گردید . از سویی دیگر ، افزایش حفاظت زره پوشهای رزمی پیاده نظام در بهترین حالت ممکن ، کاری است که از اوایل دهه هفتاد قرن گذشته شروع شده و همچنان ادامه دارد . اگر این واقعیت بعنوان یک مبناء برای بررسی قرار گیرد ، ارتش روسیه هم اکنون چندین هزار تانک تی-62 را بصورت ذخیره در اختیار دارد ( برخی منابع این رقم تا را 2000 دستگاه برآورد کرده اند ) که دراینصورت ، سئوالی پیش خواهد آمد که چرا از این ذخیره برای یک نبرد فرسایشی استفاده نشود ؟!!! با روندی که هم اکنون در دونباس دنبال می شود ( 6 ژوئن 2022 ) و توسعه اراضی تصرف شده ، موضوع کنترل مناطقی که پیش از این در کنترل مهاجمان قرار گرفته ، بیش از پیش اهمیت پیدا می کند . گردان های نازی ارتش اوکراین در تیره ترین روزهای خود پس از سقوط ماریوپل ، دست از عملیات نظامی برنخواهند داشت و فعالیتهای تروریستی /پارتیزانی را در مناطقی که هم اکنون دراخیتار مهاجمان است شروع خواهند نمود . دراین میان ، تی-62 در نسخه هایی که قراراست به صحنه نبرد اعزام شود ، میتواند گردان های زرهی مجهز به تانکهای جدیدتر را از وظایف امنیتی در پشت جبهه آزاد کرده ( تی80 ، تی-72 و تی-90) و یک فناوری ساده تر را برای انجام وظایف فوق الذکر با کمترین هزینه ممکن در اختیار یگانهای عملیاتی قرار دهد . تی-62 های بهینه شده برای اوکراین براساس تصاویر منتشره ، ارتش روسیه در حال انتقال نسخه ام از تی -62 به اوکراین است که در سال 1983 معرفی گردید و بلحاظ اثربخشی رزمی می توان آن را با تی-64 ای و نمونه های اولیه تی-72 ، بجز در حوزه قدرت آتش ، مقایسه نمود . تی-62 اولین تانکی بود که به یک توپ بدون خان با کالیبر 115 م.م مسلح می شد و اگر چه بلحاظ قدرت آتش از توپ 125 م.م کارایی کمتری داشت ، اما با اضافه شدن زره های ساندویچی و صفحاتی از جنس پلی اورتان به نسخه M ارتقاء داده شد . اما مهمترین ویژگی تی-62ام ، نصب بلوک های زرهی در دوطرف محل قرارگیری توپ اصلی بود که به بعدها به " ابروهای ایلیچ " ( کنایه از ابروهای پُرپشت لئونید ایلیچ برژنف ) نیز مشهور شد . علاوه بر این ، صفحت لاستیکی به ضخامت 10 م.م نیز در دو سمت تانک نصب شد تا از شنی ها و مجموعه سامانه تعلیق حفاظت نسبی بعمل آید . دراین زمینه ، تجربه افغانستان را می توان یک نقطه عطف برای این روزآمدسازی در نظر داشت . در بخش راننده تانک ، یک زره جدید به ضخامت 20 م.م اضافه شد و پشیراننه تانک نیز تغییر نموده و گونه وی-55 یو به قدرت 850 اسب بخار جایگزین نسخه های قدیمی تر گردید و میزان سوخت نیز تا 620 لیتر افزایش پیدا نمود . دو سال بعد ، یعنی درسال 1985 نسخه تی-62 ام وی ظاهر شد و زره های اضافی روی برجک حذف و به جای آن از بلوک های سری کنتاکت بدان اضافه گردید که امروز در صحنه نبرد سوریه در حال عملیات است . علاوه براین ، قسمتهای جانبی این تانک نیز از حفاظت دینامکی بهره می برد ولی در مجموع ، جزئیات مربوط به این نمونه شامل تغییر مجدد پیشرانه به نسخه وی-46-5ام با ظرفیت 690 لیتر سوخت بود که روی تعداد مشخصی اعمال گردید، در حالی که نسخه تی-62دی با اضافه شدن سامانه دفاع فعال Drozd امکان مقابله با موشک های ضد زره و راکتهای آرپی جی که با سرعت 700 متر بر ثانیه به تانک نزدیک می شدند را به خدمه می داد . اما تردیدهای جدی در خصوص عملیاتی بودن این نمونه وجود دارد . این تانک در نمونه های مختلفی که تا کنون تولید شده ، در جنگهای متعددی شرکت داشته که در یک دهه اخیر شامل نبردهای افغانستان ، چچن و اوستیای جنوبی می شود . این مساله بخصوص در نبردهای قفقاز شمالی ، جایی که شبه نظامیان مسلح به موشکهای ضد زره وارد نبرد با نسخه ام شده بودند ، صادق به نظر می رسد . براساس داده های موجود ، این تانکها در میدان نبرد ، براثر اصابت موشکهای ضد زره آسیب دیدند ولی همچنان عملیاتی باقی ماندند بطوریکه در نبردهای تسخینوالی ، خدمه زرهی لشکر مکانیزه 42 گارد با تی-62ام های خود بخوبی تی-72های ارتش گرجستان را از میدان به در کرده یا منهدم نمودندکه البته از روبرو ، بلکه با اجرای کمین ، عمدتا از پهلو به زره پوشهای گُرجی حمله ور می شدند . البته ممکن است که سابقه نبرد تی-62 در میانه جنگهای اعراب و اسراییل بخاطر آورده شود که دراین مورد ، منطق خاصی قابل مشاهده نیست ، چرا که توپ 105 م.م تانکهای سنتوریون و ام-48 ارتش عبری در ارتش اوکراین موجود نیست در حالی که مورخان معتقدند که کارنامه تی-62 در برابر زرهی غربی در جنگهای اعراب و اسراییل ، نه به تانک ، بلکه سطح بسیار پایین کنترل- فرماندهی ارتش های عرب مربوط می بود . صحنه نبرد دراوکراین اگر مخاطب به یاد داشته باشد ، برای یک دوره زمانی کوتاه ، ارتش اوکراین بشدت بدنبال جذب تانکهای آلمانی لئوپارد-1 بود ، اگراین اتفاق می افتاد ، تی-62 می توانست از 3 کیلومتری مستقیم به این تانک آلمانی شلیک کند در حالی که محصول آلمانی می بایست حداقل 1.5 تا 2 کیلومتر دیگر به تی-62 روسی نزدیک می شد تا شیلک موفقی را به ثبت می رساند . با این حال ، هیچ عقل سلیمی ، تانک منسوخ شده درسال 2013 را وارد خط مقدم نبرد در اوکراین نخواهد کرد و درصورت ورود به صحنه عملیات ، نه تنها برای تامین امنیت عقبه مورد استفاده قرار می گیرد ، بلکه از آن میتوان بصورت یک اتشبار توپخانه زرهی نیز استفاده نمود . تنها نقطه ضعفی که میتوان در کاربرد این نمونه یافت ، دقت کمتر توپ بدون خان تی-62 دربرابر توپ هویتزرهای خودکششی کالیبر122 م.م است که این ضعف را می توان با کمتر کردن فاصله شلیک تاحدودی جبران نمود . علاوه براین ، در یک جنگ شهری متراکم ، تی-62 های اعزامی تا حدودی می تواند ضعف آتش خودروهای زرهی بی ام پی-1 و بی ام پی-2 را جبران کند . دراین مورد ، گرچه امکان تعمیرات این نفربرها بدلیل وفور قطعات یدکی می تواند سریعتر صورت گیرد ، اما این مساله با توجه به تعداد تی-62 های اعزامی چندان اهمیت ندارد ، تاکتیک تانک دیزانت هنوز استفاده میشود ، در حالی که حضور تی -62 به معنای آتش سنگین تر و حفاظت زرهی بهتر برای مهاجمان است . از سویی دیگر ، ارتش اوکراین ، پیاده نظام خود را به تیربارهای دی-27 جنگ دوم و ماکسیم 1910 مسلح می کند ( که البته نویسنده این سطور اطلاع ندارد که این نمایش ها ، بیشتر برای مظلوم نمایی و ایجاد فضای رسانه ای برای دریافت سلاح های پیشرفته تر است . م ) در نتیجه ارسال تانکهای پیشرفته جلوی این نیروها ، عملا هدر دادن منابع محدود محسوب می گردد . در واقع ، در محیط نبردی که راکتهای ضد زره سبک دشمن خطرناکی برای نفربرهای پیاده نظام هستند ، حضور تی -62 و برخورد یک راکت ضد زره به پیشانی تی-62 خطرچندان زیادی برای خدمه نمی بایست ایجاد کند !!!به هر ترتیب ، کاربرد تی-62 بعنوان توپخانه متحرک ، در 2 یا 3 محور از محورهای درگیری در اوکراین احتمالا مفید خواهد بود و با توجه به اینکه مشکلی در خصوص تعمیر و نگهداری تی -62 وجود نخواهد داشت و نسبت به تانکهای پیشرفته تر ، روند ساده تری را به نمایش می گذارند ، میتوان به استفاده مطلوب از آنها امیدوار بود. البته پس از حضور تی -62 ، نیروی کاربر تا حدودی می بایست در تاکتیکهای خود تجدید نظر نماید. نخستین مشکل بکارگیری تی -62 ، میزان تحرک محدود آن است در نتیجه خدمه می بایست با شرایط جدید سازگار شده و همچنین به دنبال خدمه چهارم برای تانک باشند. از سویی دیگر ، روند تعمیر و نگهداری با اضافه شدن خدمه چهارم تا حدودی کمتر شده ولی نگهداری توپ بدون خان 115 م.م دردسرهای خاص خود را دارد . میزان مقاومت تی -62 در برابر مین های ضد زره نسبتا ضعیف است و جایی که تی-72بی3 یا تی-80 بی وی ام مقاومت بهتری را به نمایش می گذارند ، تی-62 ممکن است بطور کامل نابود شود .در مجموع ، حضور تی-62 ، قطعا نقطه عطفی در نبردهای دونباس و سایر شهرهای اوکراین نخواهد بود ، اما وظیفه تامین عقبه ، پاکسازی مناطق تصرف شده و اجرای آتش پشتیبانی را می تواند بخوبی به انجام رساند . پی نوشت : 1- منبع 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... گفته شده نمایشگر سر بالا ( HUD /head-up display ) جی اف-17 تاندر هست

بسم ا.... شبیه ساز DCS جنگنده تاندر، به مناسبت تحویل نمونه بلاک-3 به نیروی هوایی ارتش پاکستان ژانویه 2022 https://www.aparat.com/v/cjNB8

بخش جلویی جنگنده چینی - پاکستانی JF-17 بلاک3 مجهز به رادار آرایه فازی LKF601E محصول انستیتو چنگدو که ظاهرا بهشکل اختصاصی برای نیروی هوایی پاکستان توسعه پیدا کرده تصاویر ،؛ برگرفته از فایل ویدئویی منتشر شده از نمایشگاه هوایی چین پی نوشت : برای مقایسه با برخی از محصولات وطنی

Chengdu/PAC JF-17B - از زمان به خدمت گرفته شدن Chengdu/PAC JF-17 توسط نیروی هوایی پاکستان و بعدتر تعریف پروژه های بروزرسانی (بلاک2 و 3) و جدی شدن مسأله‌ی بازاریابی و فروش، یکی از دغدغه‌های پاکستان نبود یک نسخه‌ی دو سرنشينه آموزشی بود به همین منظور ارتباطات با شریک چینی(چنگدو‌) آغاز شد و برای اولین بار ماکت نسخه‌ی دو سرنشينه‌ی JF-17 در ایرشوی پاریس‌‌2013 به نمایش درآمد و کار ساخت اولین پیش‌نمونه در سال 2014 آغاز و دو سال بعد در دسامبر‌2016 ساخت آن به پایان رسید یک سال بعد در 21 آوریل 2017 اولین پیش‌نمونه به ریجستر BC0001 نخستین تست تاکسی روی باند در فرودگاه کمپانی چنگدو انجام شد و در 27 آوریل اولین پرواز آن نیز به ثبت رسید این پیش‌نمونه بعدتر جهت تست تحویل پاکستانیها شد و همکنون در حال گذراندن تست در این کشور میباشد، دومین و سومین پیش‌نمونه هم ساخته شده و در حال تست در کمپانی چنگدو میباشند. - در نسخه‌ی دو سرنشينه با توجه اضافه شدن کابین دوم و افزایش وزن کلی جنگنده؛ با استفاده هر بیشتر از مواد کامپوزیت سعی شده وزن جنگنده تا حد قابل قبول پایین نگه داشته شود، همچنین در پشت کاکپیت برای جایگذاری تجهیزات الکترونیکی در این قسمت و باز شدن فضای برای حمل سوخت بیشتر (در واقع سوختی که جای مخازن آن توسط کابین دوم اشغال شده) یک سازه‌ی معکب مستطیلی سرتاسری تا سکان عمودی کشیده شده است، و برای کم شدن درگ سکان عمودی زاویه بیشتری داده شده است و احتمالا در آینده‌ی نزدیک یک میله سوختگیری هوایی نیز روی آن نصب خواهد شد؛ در بحث اویونیک نسخه‌ی دو سرنشينه مشابه با بلاک دوم JF-17 (لینک داده برخط با آواکس ZDK-03، سیستم جنگ الکترونیک جدید و دیگر تغییرات در اویونیک، گستره‌ی سلاح‌های قابل حمل بیشتر و...) است و بنا بر نقل قول‌های مختلف همان رادار پالس داپلر KLJ-7V2 (بیشینه برد 110km برعلیه هدفی با سطح مقطع 3 متر مربع، کشف ده هدف و درگیری به دو هدف همزمان) روی نسخه‌ی دو سرنشينه نصب و به عنوان مهمترین مشخصه این جنگنده از یک سیستم پرواز با سیم دیجیتال سه کاناله بهره می‌برد. -براساس آنچه در ابتدا ذکر شد پاکستان اولین خریدار JF-17B خواهد بود و براساس خبرهای منابع پاکستانی موافقت نامه‌های اولیه هم به امضای طرفین رسیده است، اما در موضوع بازار بین‌المللی هم با نگاهی به خبرهای منتشر شده (در خصوص شایعات بی‌پایه و اساس مربوط به خرید این جنگنده توسط ایران صحبت نمیکنم و مقصود کشورهایی نظیر آذربایجان که در مراحل پایانی انعقاد قرارداد هستند و یا نسبت به خرید ابراز علاقه نموده و یا در حال ارزیابی هستند نظیر سودان، مصر، مالزی، بولیوی و....) JF-17B هم شانس فروش در کنار نسخه‌ی تک سرنشین خواهد داشت. - به عنوان جمع‌بندی، محصول پروژه‌ی مشترک Chengdu/PAC با عنوان JF-17 شاید در رده‌ی محصولات استخوان خرد کردهای آمریکایی، اروپایی و حتی روسی نباشد و در مقام قیاس در رده‌ی پایین‌تری قرار بگیرد اما (حداقل در ظاهر) نمود عینی یک همکاری مشترک موفق در حوزه‌ی ساخت هواگرد میباشد و این نکته را هم فراموش نکنیم که پاکستان محدودیت‌های بودجه‌ای فراوانی دارد و از ابتدا هم توان سرمایه‌گذاری سنگین روی این پروژه نداشت ولی خروجی کار برای کشوری مثل پاکستان به شدت رضایت بخش بوده و می‌بینیم که در حوزه‌ی صادرات هم در حال کسب موفقیت‌هایی (هر چند کوچک) میباشد.

JF-17 های بیشتر برای نیروی هوایی میانمار قابلیتها و مزیتهای جنگنده مشترک چینی- پاکستانی براساس گزارشهای منتشر شده ، نیروی هوایی میانمار در حال دریافت گروه جدیدی از جنگنده های جدید تک موتوره JF-17 تاندر ، محصول مشترک چین – پاکستان است که به شکل قابل توجهی ، توانایی های رزمی این نیرو را در جنوب آسیا ارتقاء خواهد داد . در حالی که به شکل همزمان ، کشورهای غربی تحریم های سختی را برای علیه دولت رانگون وضع کرده و بشدت از فروش سلاح توسط طرف سوم به این کشور آسیایی جلوگیری بعمل می آورند ، چین ، پاکستان و روسیه ، در حالی ایجاد پیوستگی دفاعی نظام مندی با این کشور هستند. در همین راستا ، امضاء قرارداد خرید جتهای JF-17 مدت کوتاهی پس از سفارش یک مجموعه شش فروندی از جنگنده های سوخو-30 به روسیه صورت پذیرفت که در حقیقت تکمیل کننده اقدامات جامع دو کشور مبنی بر تقویت روابط دوجانبه دفاعی میان مسکو و رانگون محسوب می شد . گفته می شود که سوخو-30 با اضافه شدن JF-17 به یک ترکیب مرگبار رزمی برای نیروی هوایی میانمار تبدیل خواهد شد . در حال حاضر ستون فقرات اصلی نیروی هوایی میانمار ، شامل گونه های قدیمی جنگنده سبک اف-7 و جتهای میان وزن میگ-29 است که سالهای طولانی در خدمت این نیرو قرار دارد . بااین وصف ، نمونه فروخته شده به میانمار شامل JF-17 Block IIاست که اگر چه براساس الگوی J-7 طراحی شده ، اما به مراتب و درمقایسه به گونه های قبلی ، پیشرفته تر بوده و می تواند جایگزین شایسته ای برای جتهای فرسوده نیروی هوایی میانمار باشد ، در حالی که به نظر می رسد شانس ناوگان فالکروم های این نیرو برای ادامه خدمت افزون تر می گردد . به اعتقاد برخی تحلیگران نظامی ، جت مشترک چینی-پاکستانی ، توانایی حمل مهماتی را دارد که تا پیش ازاین مشابهی برای آن در میانمار وجود نداشت . بعنوان مثال موشکهای هوا به هوای PL-12 با بردی نزدیک به 100 کیلومتر ، در شمار جدیدترین سلاح جنگنده های میانمار قرار می گیرند که در گذشته در سازمان رزم آن قرار نداشت . از سویی دیگر ، با ورود جتهای جدید ، نیروی هوایی این کشور به موشکهای ضد کشتی YJ-12 با بردی نزدیک به 400 ناتیکال مایل وسرعتی در حدود 4 ماخ مسلح می شوند که تهدید بسیار خطرناکی برای شناورهای متخاصم در بردهای قابل توجه خواهد بود . ناظران نظامی براین باورند که با توجه به ارتفاع عملیاتی این جنگنده ( نزدیک به 17 کیلومتر ) که بالاتر از رقبای پیشرفته تری نظیر اف-35 و اف-16 قرار می گیرد ، در کنار قابلیت حمل و شلیک بیشتر از 15 گونه متفاوت از موشکهای هوا به هوا ، هوا به زمین و ضد کشتی ، عملا" نیروی هوایی میانمار به یک وزنه قابل توجه در این حوزه جغرافیایی تبدیل می گردد . مضاف براین ، هزینه های پایین تعمیر و نگهداری و مهمتر از آن هزینه عملیاتی بسیار ارزان ، JF-17 را به یک گزینه ایده آل برای کشورهایی با بودجه های دفاعی کمتر تبدیل می کند ، ضمن اینکه به خدمه هوایی اجازه میدهد تا زمان بیشتری را برای تمرین های مداوم در هوا صرف کنند که این مساله در خصوص جتهای رزمی سنگین تر چندان مصداق ندارد . در حال حاضر ، نیروی هوایی میانمار یکی از دو مشتری تایید شده JF-17 بشمار می آید ، اما مشتریان دیگری نظیر جمهوری آذربایجان ، مصر و سریلانکا برای خرید این جت رزمی ابراز علاقه کرده اند . علیرغم اینکه قرار است نمونه بلاک-2 این جنگنده تحویل میانمار گردد ، اما به نظر می رسد که نیروی هوایی این کشور به خرید بلوک-3 جت چینی – پاکستانی علاقه مند شده ، هر چند این نمونه در حال حاضر در دست توسعه قرار دارد ولی به احتمال زیاد به یک رادار AESA و پیشرانه های جدید مجهز شده که سرعتی فراتر از 2 ماخ را بدان خواهد داد که بدلیل استفاده افزون تر از مواد مرکب در ساختار بدنه است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

درود بر جناب Skyhawk همه سیکرها به نحوی اویونیک حساب می شوند به غیر از سیکرهای اژدرهای دریایی. در مورد Avionics خدمت شما عرض کنم که یک روزی ما برای ساخت یا خرید یک کامپیوتر پرواز دچار مشکل بودیم و پروژه ها به صورت موردی و در جهت جایگزینی برخی از قطعات بود و سیستم به صورت کل دیده نمی شد. مدیر پروژه دفاعی یک کارت پردازشی دستش می گرفت و می گفت ما این را تست کردیم و کار کرد خواهش می کنیم این را برای ما کپی کنید. اما الان وضع فرق کرده است. یک نگاهی به طرح های پژوهشی زیر که هنوز در دست انجام و یا انجام شده است بیاندازید. در برخی از طرح های زیر خود من مشاور بودم یا نقش بسیار کم رنگ داشته ام پس می توانم حدس بزنم که دیگر طرح ها در چه وضعی است. http://research.vru.ac.ir/my_doc/research/tarhvezaratdefa.pdf اگر یک نگاه هم به رزومه های افراد بیکار یا در جستجوی درآمد بیشتر برای ادامه حیات بیاندازیم و تجربه های دفاعی آنها را ببینیم متوجه کمیت کار می شویم. مقالات دفاعی هم که بسیار و خارج از شمارش است. برای مثال 10 سال قبل از رونمایی فکور مقالاتی در مورد محاسبه قابلیت اطمینان فیوز موشک راداری هوا به هوا و کامپیوتر پرواز به زبان فارسی توسط دانشگاه های شهرستان چاپ شده است. https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?page=3&q=آرایه+فازی+آنتن&qd=&sort_attr=1&sort_order=DESC&topic_1=1038555 https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?q=اویونیک&qd[]=0 https://www.civilica.com/Papers-ICADI03=سومین-کنفرانس-ملی-اویونیک-ایران.html اما مشکل کجا است که شما احساس نمی کنید که در زمینه اویونیک ما کاری کرده ایم با اینکه کار زیادی شده که به صورت آشوبناکی مدیریت شده است. اویونیک در واقع مجموعه سخت افزار و نرم افزاری است (Embedded-system) که روی کامپیوترهای خاص منظوره که با هدف اختصاصی تولید شده اند برای صنعت هوایی با رعایت استانداردهای ایمنی کار می کنند. در صنعت هوایی ما با اینکه الزامات ظاهرا سختی داریم اما دستمان در استفاده از تکنولوژیهای جدید که سابقه پروازی داشته باشند و سخت افزارها و نرم افزارهای گران باز است زیرا هزینه یک هواپیما یا یک موشک چندین برابر هزینه سخت افزار است و تیراژ تولید انبوه این صنعت بسیار بسیار ناچیز است. هر چند بسیاری از شرکتهای خصوصی در تهران کار جنبی و یا اصلی اویونیک می کنند (اگر بتوانند طلبشان را از بزرگترین بدهکار کشور (== دولت) قیراطی وصول بکنند) در کشور تا جایی که من می دانم فقط یک پژوهشکده رسمی اویونیک وجود دارد که آن هم در دانشگاهی در اصفهان است. این پژوهشکده آگهی استخدام هم دارد و کار اویونیک را بر مبنای استانداردهای آمریکایی مثل DO-178B/C برای نرم افزار و DO-254 برای سخت افزار انجام می دهد و اویونیک هواپیمای مسافر بری 150 نفره ملی نیز به عهده آنها است. در طول سالهای سال که در این زمینه کار کرده ام بهترین طراحان Embedded-system که دیده ام همگی اصفهانی بوده اند و انتخاب اصفهان را برای این کار بسیار نیکو می دانم. مدل تفکر اصفهانی ها و هوش متناسب آنها ترکیبی ایده آل است. در زمان قاجار هم فرانسوی ها را برای ساخت توپ به اصفهان بردند. دانش فنی ساخت Embedded-system های صنعتی را در هیچ دانشگاهی تدریس نمی کنند. یادگیری آن هم زمان بر است و مشکل امروز ما این هست که با وجود تعداد فراوان مهندس که پایه یادگرفتن این فناوری را دارند ولی به دلیل اینکه دریافتی ها بسیار پایین هست در ایران افراد نمی توانند به کار ادامه بدهند و مجبور هستند برای ادامه حیات یا به یک شغل دیگر بپردازند و مثلا برنامه ساز اندروید بشوند در استارتاپها و یا اینکه به خارج بروند که معمولا آلمان، سوئد، چین و آمریکا مقصد اینها است. در نتیجه شما با زحمت فراوان یک نفر را استخدام می کنید، 2 سال رویش کار می کنید که بتواند یک خط برنامه Automotive یا Aerospace بسازد و او به مجرد اینکه در یک پروژه به اعتماد به نفس رسید شرکت شما را ترک می کند و به خارج می رود. نتیجه این روند این هست که شما همیشه کمبود شدید نیرو با تجربه دارید. کار اویونیک هم کار تیم های بزرگ است نه چند نفر آدم بی جیره و مواجب. همین سختی ها باعث شده که نفرات اول کنکور ریاضی سالها است که دیگر رشته برق را انتخاب نمی کنند و وارد رشته کامپیوتر هم که می شوند دیگر وارد گرایش سخت افزار نمی شوند نرم افزار هم که می خوانند روی شبکه و برنامه سازی موبایل کار می کنند تا خیلی راحت بتوانند در بازار موجود جذب بشوند که یک بازار خدماتی است نه یک بازار تولیدی. در اواخر دهه 90 میلادی کشور آلمان حدود 300 تن طلای ذخیره خود را به فروش گذاشت تا بر روی Embedded-system ها سرمایه گذاری بکند با این هدف که برتری محصولات آلمانی تا سال 2020 تضمین بشود که شد. این سرمایه گذاری منجر به این شد که امروزه بهترین Embedded-systemها به شرکتهای آلمانی تعلق دارد. بر خلاف اویونیک که شما قادر به استفاده از گرانترین سخت افزارها و جعبه ها و کانکتورها و مدارهای چاپی و سنسورها و تراشه ها هستید در الکترونیک خودرو (Automotive) به دلیل تیراژ میلیونی و مشکلات بسیار پیچیده تولید در مقیاس بسیار بسیار بالا که منجر به این می شود که شما نمی توانید خیلی از قوانین اجباری ساخت مدار را به دلیل ملاحظات تولید انبوه رعایت بکنید شما باید با ارزانترین و کمترین قطعات و بدون داشتن جعبه و ... همه استانداردها را پاس بکنید و تازه به قابلیت اطمینانی بیش از 5 تا 9 برسید یعنی خیلی بیشتر از قابلیت اطمینان مورد نیاز در تجهیزات نظامی (قابلیت اطمینان توماهاوک 0.87 است) که کاری بسیار بسیار مشکل است چه برای ما چه برای بقیه دنیا اما در ایران مهندس تقریبا مجانی است. در آمریکا برای ساخت نرم افزار های اویونیک از SPARK که شاخه ای بسیار محدود شده از زبان ADA است و صد برابر از C امنیت ذاتی بیشتری دارد استفاده می کنند اما در اروپا مثل ایران از شاخه ای محدود شده از زیان C به نام MISRA-C استفاده می کنند. علتش هم این است که برنامه ساز و ابزار و عادت استفاده از زبان ADA در اروپا و ایران تقریبا ناموجود است. تا اینجا مشکلی دیده نمی شود و برخی از محصولات خودرویی برخی قطعه سازان خصوصی کیفیتی بالاتر از محصولات مشابه آمریکایی دارند اما هزینه تولید آنها و قیمت روز افزون ارز و نیاز به واردات تراشه ها و قطعات الکترونیک باعث شده که قیمت تمام شده تولید با کیفیت از آنچه برابر نظر شورای رقابت خودرو ساز می تواند از قطعه ساز بخرد گران تر است به عبارت دیگر قطعه ساز باید با ضرر سنگین محصول خود را به داخلی ها بفروشد صادرات هم که به دلیل تحریم ها و شهرت منفی ایران ممکن نیست و تولید کننده قطعه Automotive در ایران یا باید کارخانه های تولید خود را به چین و .... ببرد و محصول را به تویوتا و فاو و جیلی و گریت وال و .... بفروشد و یا اینکه بماند و منتظر معجزه بشود. ترامپ و دار و دسته و ایادی داخلی آنها برای همین صنعت خودرو را تحریم کردند زیرا این صنعت به دلیل عدم نیاز به پول دولتی موتور حرکت در دیگر صنایع از جمله اویونیک بود. روزگاری بود که قطعه سازان به مسئولین برگزاری مسابقات روبوکاپ التماس می کردند که آدرس قطعه سازان را در اختیار شرکت کنندگان بگذارند تا در صورت تمایل با قطعه ساز شروع همکاری بکنند ولی مسئولین برگزاری مسابقات از این کار امتناع می کردند!!!! اما امروز قطعه سازها توان حفظ نیروی ناچیز فعلی را هم ندارند. نتیجه هدایت اقتصاد به شکل موجود این هست که پدیده اسکاتلندی تشدید شده و ما مهندسان کارآمد بیشتری را از دست خواهیم داد. مهندسانی که محصول نتیجه کار آنها باعث شد که شرکت پژو-سیتروئن بعد از تحریم اخیر ترامپ و دار و دسته با حسرت و گریه از ایران برود به دلیل قطعات بسیار با کیفیت و ارزانی که می توانست از ما تهیه بکند ولی دیگر نمی تواند. جالب است که بدانید که شرکت های بزرگ به زنجیره تامین قطعات خود بسیار حساس هستند وبرای مثال اگر یک تراشه ای فقط در ژاپن تولید بشود، به دلیل حادثه خیز بودن آن کشور محصول بر پایه آن تراشه را قبول نکرده و شما را مجبور به استفاده از تراشه ای می کنند که در چند کشور مختلف قابل تهیه باشد هر چند که گرانتر هم باشد تا در آینده دست آنها در پوست گردو بند نشود. حالا حساب بکنید که این تحریم های آمریکا که با نفت ایران هم همین کار را کرده چند صد هزار میلیارد دلار به صنعت ما خسارت زده است و چه بازارهایی را از ما گرفته است و متعاقب آن چه زمینه های رشد فناوریی از بین رفته است. یک روزی کارگر چینی با دریافتی ماهی 60 دلار و یک وعده غذای گرم و جای خواب، ارزانترین کارگر جهان بود امروز همان کارگر چینی ماهیانه 300 دلار آمریکا حقوق می گیرد در حالیکه مهندس ایرانی حقوقش بدون جای خواب و سرویس حمل و نقل کمتر از این هست.

بمب هسته ای کبالتی     بمب هسته ای کبالت نوعی تئوری از بمب های هسته ای به اصطلاح شور می باشد که با هدف تابش بیش از حد رادیواکتیو طراحی شده است. به وسیله این بمب می توان گستره بسیار بزرگی از زمین را آلوده به امواج رادیواکتیو کرد. طرح بمب کبالتی را برای اولین بار فیزیکدانی به نام لئو زیلارد در یک برنامه رادیویی در ۲۶ فوریه ۱۹۵۰ مطرح کرد. در واحد این نوع تسلیحات برای ساعت صفر طراحی شده بودند و نیرو هوایی ایالات متحده با جدیت تمام تحقیقات و توسعه این بمب ها را ادامه داد اما هیچگاه مدلی از این بمب ساخته نشد.    مکانیسم     59 27Co + n → 60 27Co → 60 28Ni + e− + gamma rays.   در این نوه بمب هسته ای یک کبالت 59 (به وفور یافت میشه) به وسیله یک نوترون به کبالت 60 تبدیل میشه و سپس واپاشی رخ میده .... . در این واپاشی نیکل 60 ،‌یک الکترون و مقادیر کثیری از پرتوی گاما تشکیل میشه ... .  نیکل تولیدی در این فرآیند نیز یک ایزوتوپ پایدار است و دچار واپاشی ثانویه نمی شود.   محصولات این واپاشی تا دو هفته بعد از انفجار شدیدا کشنده می باشند. البته یک بمب ترمونوکلیر در هفته های ابتدایی دارای محصولات کشنده تری می باشند ولی بمب هسته ای کبالت تشعشعاتی دارد که در دراز مدت بسیار بیشتر از یک بمب ترمو نوکلیر می باشد. به طوری که در ساعت اول ۱۵۰۰۰ برابر ، ۳۵ برابر در هفته اول ، ۵ برابر در ماه اول نسبت به کبالت بیشتر است . تابش ها در شش ماه اول برابر می شوند اما پس از یکسال تابش های باقی مانده از واپاشی کبالت ۸ برابر و در ۵ سال ۱۵۰ برابر بیشتر از یک بمب ترمونوکلیر می باشد و پس از حدود ۷۵ سال محصولات واپاشی دوباره فرم کبالت ۶۰ را به خود میگیرند ... .   نکته: بمب کبالتی به وسیله باد و ... جابجا نمی شود و باعث پخش شدن شدید مواد رادیواکتیو در سرار کره زمین نمی شود . اما نواحی که در آن بمب کبالتی استفاده می شود به شدت تحت تابش گاما قرار دارند ... .   برای ما واقعا مفیده :)   مترجم : حامد فاتحی   http://en.wikipedia.org/wiki/Cobalt_bomb

قوي ترين بمب خلاء‎ Vacuum Bombجهان را روسيه آزمايش کرده است.‎‏ اين بمب که با هواپيما حمل مي شود قابليت ايجاد خلاء دارد‏‎ ‎و قابل ‏مقايسه با قدرت و کارايي يک بمب هسته اي ولي بدون ايجاد خسارات‎ ‎زيست محيطي ناشي از يک بمب هسته اي است ‏‎.‎‏ اين بمب که به طور مخفيانه ساخته ‏شده قدرتى بيش از بمب هاى هسته اى داشته و ارتعاش هاى ناشى از انفجار آن به ‏مراتب شديدتر از ارتعاش هاى هسته اى است . اين بمب موسوم به "پدر تمام بمب ‏ها " است و قدرت آن چهار برابر بيشتر از پرقدرت ترين بمب هاى فعلى جهان است ‏که در اختيار آمريکا قرار دارد زيرا از يك نوع جديد و بسيار كارآمد مواد منفجره كه به آن ‏اشاره اي نشده است، بهره مي‌برد .‏‎ ‎‏ ‏MOAB‏ يا مادر تمام بمب ها كه پيش از اين به ‏عنوان قوي ترين بمب خلاء شناخته مي شد و در سال 2003 آزمايش شده بود، يك ‏بمب هدايت شونده‎ ‎ماهواره‌اي دوربرد است و امريكا از آنها در جنگ با طالبان در ‏افغانستان استفاده کرد .‏ بمب روسي اولين بار توسط هواپيماهاى توپولف مدل ‏Tu-160‎‏ در محل آزمايش فرو ‏ريخته شد . قدرت اين بمب ها که با شدت زيادى منفجر شدند، بيش از حد تصور ‏است . اين بمب از لحاظ اندازه از بمب هاى ‏MOAB‏ آمريکايى کوچکتر است، اما به ‏دليل استفاده از فناورى نانوتکنولوژى در ساخت آن و با توجه به حرارتى که در زمان ‏منفجر شدن در مرکز انفجار توليد مى شود قدرت آن بسيار بيشتر از بمب هاى ‏آمريکايى است . بمب خلاء جديد مي تواند جايگزين يک سري از ابزار هسته اي با ‏قدرت ضعيف تر شود که قبلا ساخته شده بود . در همين زمينه وزارت دفاع روسيه ‏اعلام كرد اين طرح نظامي هيچکدام از توافقات بين المللي را نقض نمي کند و به ‏ايجاد‎ ‎رقابت تسليحاتي تازه اي در جهان منجر نخواهد شد . ‏بمب روسيه حاوي ‌8/7 تن ماده منفجره قوي است ولي بمب آمريكا بيش از‏‎ ‎هفت تن ‏ماده منفجره دارد‎ ‎در حالي كه بمب آمريكا معادل ‌11‏‎ ‎تن تي.ان.تي است ولي بمب ‏روسيه معادل ‌44 تن از اين ماده منفجره است. همچنين شعاع‎ ‎انفجار بمب روسيه ‏‏‌990 فوت يا 300 متر و دو برابر شعاع انفجار بمب آمريكا است ‏‎.‎‏ اين بمب روسي در ‏ابتدا يک توده اي از مواد آتش زا را در شعاع انفجاري خود ايجاد ميکند که با اکسيژن ‏موجود در جو مخلوط ميشود سپس درمرحله بعد ، اين توده آتش مي گيرد بطوريکه ‏تمام منطقه آتش گرفته شده را نابود مي کند .‏ آزمايش اين بمب با توجه به تنش هاى به وجود آمده ميان مسکو و واشنگتن به دليل ‏مسائلى چون استقرار سپر موشکى آمريکا در اروپاىشرقي، پرواز مجدد هواپيماهاى ‏استراتژيک روسيه و امکان تعليق حضور در پيمان نيروهاى متعارف از سوى روسيه، ‏مى تواند بيش از گذشته، روابط دو کشور را به دوران جنگ سرد نزديک کند . آزمايش ‏بمب خلاء توسط روسيه نشان دهنده توان نظامي اين کشور در پاسخ به طرح آمريکا ‏براي استقرار تجهيزات ضد موشکي خود در شرق اروپاست. ‏ [img]http://up.vatandownload.com/images/nbd34fi99qztwajj550.jpg[/img]

بسمه تعالي با سلام اينم دو تا تصوير جديد كه از اين جنگنده پيدا كردم كه توو نمايشگاه هوايي 2010 گرفته شده: يا علي مدد.نجف47

اینم چند تا عکس از این جنگنده و مقایسه اون با سایر جنگنده ها از نظر ابعاد به علاوه عکس هایی از پیش تولید نمونه دو موتوره و طرحی از نمونه استیلت برپایه این جنگنده مقایسه از نظر ابعاد نما از سه زاویه دید نمونه دو موتوره طرح نمونه پنهانکار

رادارهای رازیت نوعی از رادارهای مراقبت زمینی هستند که دارای برد 40 کیلومتر و توانایی کشف اهداف متحرک را در انواع شرایط اب و هوایی دارند . علاوه بر اهداف زمینی توانایی کشف هلیکوپتر را تا ارتفاع 300 متری دارا می باشند . این گونه رادارها در محیط باز و صحرایی حتی جنبنده ای مثل سگ راهم پیدا می کنند .عراق در جنگ تحمیلی از این نوع رادارها استفاده می کرد و بنابه گفته ی یکی از دلاوران سپاه در جنگ نزدیک شدن به پستهایی که با این گونه رادارها محافظت می شد بدون شناسایی ممکن نبود . ولی رزمنده گان اسلام با استفاده از شرایط جوی نظیر باران و مه به این رادارها یورش می بردند . این رادارها را فرانسه در اختیار ارتش عراق قرار داده بود . تعدادی از رازیت های عراقی توسط نیروهای ایرانی در طول جنگ به غنیمت گرفته شد .

اين عامل بيشتر درسه مورد به كارگرفته مي شود. 1-فريب دشمن در مناطق جنگي و بيرون كشيدن نفرات دشمن از مخفيگاههاي موجود. 2- در تمرينات اعتماد ماسكهاي حفاظتي. 3-پراكنده نمودن اجتماعات غير قانوني. *اين عامل سبب سوزش چشم و التهاب اعضاي بدن بويژه چشم و سيستم تنفسي گوارش شده موجبات اشك ريزي تهوع و سردرد را فراهم مي نمايد. *يك نوع ان (سي.ان) نام دارد تنها باعث تحريك و سوزش چشمها مي گردد. *نوع ديگران (سي.اس) مي باشد كه در غلظت بالا علاوه بر ضايعات مذكور موجب تهوع نيز مي گردد. [size=18]نشانه هاي دريافت عامل اشك اور[/size] 1-تحريك و سوزش چشم 2-ريزش فراوان اشك 3-جاري شدن اب از بيني 4-سرفه 5-احساس سوزش در بخشهاي نمدار بويژه در اطراف پلكهاي چشم و مجاري بيني 6-اشكال در تنفس [size=18]كمك ها نخستين[/size] اين عامل گر چه نياز به درمان نداشته ولي بايد اقدامات زير را انجام داد: 1-در صورت توانستن چشمها را باز نگه داشته وبه ماموريت خود ادامه دهيد. 2-اشكهاي خود را پاك كرده و از مالش چشم خوداري كنيد. 3-با استفاده از اب چشمهاي خود را شستشو دهيد. 4-نفس خود را قطع كرده از ماسك حفاظتي استفاده كنيد. 5-در صورت نفوذ عامل به درون ماسك و چشم نفس عميق بكشيد، سپس نفس را قطع كنيد.ماسك را برداشته و دوباره چشمهاي خود را بشوييد و ماسك را به صورت بزنيد. [size=18]نشانه دريافت عامل تهوع[/size] 1-سرفه 2-عطسه 3-احساس درد در سينه، بيني وگلو 4-تهوع [size=18]كمكهاي نخستين[/size] 1-نفس را در سينه حبس نموده از ماسك حفاظتي استفاده كنيد. 2-اگر درون ماسك استفراق كرديد نفس عميق كشيده و نفس را قطع كنيد و ماسك را كمي از صورت بلند كرده تا مواد استفراغ شده از درون ماسك خارج و انرا پاك و مجددا از ماسك استفاده كنيد. 3-فعاليت بدني خود را شديدتر كنيد زيرا از شدت تهوع كاسته و مدت انرا كاهش ميدهد. 4-درصورت دسترسي به اب و صابون فورا رفع الودگي نمايد. [size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size]

البته الکترون و نترون خيلي باهم فرق دارن !!!! جرم يک نوترون تقريبا 1878 برابر يک الکترون هست !!! در انفجار بمب نتروني هم چيزي که ازاد ميشه همين نوترون هاي با سرعت بالا هستن که فوق العاده قدرت نفوذشون زياده ! الکترون هم ازاد ميشه که بهش ميگن اشعه الفا ولي بخاطر همون جرم کمي که داره,و بخاطر اينکه بارش الکترون منفي هست نميتونه تو مواد نفوذ زيادي کنه توجه داشته باسهيد که اتم هاي مواد توسط مدارهاي الکترونهاشون محاصره شده که اين لايه چون بار منفي داره پرتو الفا رو دفع ميکنه براي جلوگيري از پرتو الفا يه فويل المينيوم نازک کافيه !!!!! ولي نوترون چون هم سنگينه وهم بار الکتريکي خنثي داره قدرت نفوذش بسيار زياده و از جانب لايه الکتروني دور هسته که بار منفي و از جانب پروتن هاي هسته که بارمثبت دارن دفع نميشه و به راحتي از مواد رد ميشه !!!!!! براي جلوگيريش هم بايد حفاظ ها از مواد با جرم بالاي اتمي ساخته بشن مثل سرب. اهن و بتون اين جور چيزا فايده نداره مگه اينکه ضخامتشون زياد باشه در حد بالاي يک متر ! در کل سلاح وحشتناکيه!