بسم الله الرحمن الرحیم چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت اول : طبیعت نیروهای ترکیبی : همانند خود موضوع جنگ ، یک وجود پایدار با یک ماهیت در حال تغییر ، برای مفهوم نیروهای ترکیبی ( combined arms ) هم وجود دارد . نیروهای ترکیبی طوری به هم تنیده می شوند که توانایی های ترکیب شده شان به شکل همزمان قابلیت اجرا داشته باشند . به شکل سنتی این ترکیب شامل آتش غیر مستقیم و مستقیم برای پشتیبانی تحرک زمینی برای نزدیک شد به مواضع دشمن است . برای استفن بیدل ، مفهوم نیروهای ترکیبی در ایده کاربرد نیرو خلاصه می شود . از این نظر ، روش جنگ خیلی کم به حجم نیرو می پردازد و بیشتر در مورد تحرک است ، به کار بردن ضرباهنگ درست و هدف قرار دادن دشمن ، باعث می شود در وضعیت دشواری قرار بگیرد که که انسجامش کاهش پیدا کند . با نگاه از یک از یک دید دیگر ، کارآیی نیروهای ترکیبی برای ترکیب تاثیرات هستند : تاثیر مواردی مثل ترکیب آتش و حرکت ، رویکردهای مستقیم و غیر مستقیم بین حیطه ها ، راهها و ابزارهای معمول و غیر معمول . کاربرد نیروهای ترکیبی فضای تصمیم بین قسمتهای مختلف را کاهش می دهد . در به کارگیری نیرو هر چقدر تاثیر در کاهش فضا و زمان تصمیم و عملکرد نیروهای مختلف بیشتر باشد ، با احتمال بالاتری نتیجه عملیات به فروپاشی سیستم دشمن منجر خواهد شد . ایده کاربرد نیروهای ترکیبی یک مفهوم تاکتیکی است ولی در قرن 19 و 20 در سطح تحرکهای عملیاتی هم اجرا شد . نخبگان ارتش پروس دورنمایی از قواعد عمومی و طرحهای تحرک را بر پایه نبرد کانای در 216 قبل از میلاد پرورش دادند . مفهوم پاتیل آتش ( fire cauldrons ) یا kesselschalt یک جزء کلیدی از طرح ریزی عملیاتی بود . با رشد و تقویت شدن هر چه بیشتر توپخانه و گرایش از تجهیزات آتش مستقیم به طرف اتش غیر مستقیم و با ورود هواپیماها به جنگ ، این مفاهیم به جنگ افزارهای مدرن ماشینی ( مکانیزه ) هم انتقال پیدا کردند و ردی از تخریب را پشت سر خودشان به جا گذاشتند . به طور قابل بحثی این هنر جنگ ( به طور مثال در حوزه تاکتیک ها ) تلاش می کند که بین هنر عملیات و پویشی برای دستیابی به اهداف واقعی استراتژیک پلی ایجاد کند . مفهوم نیروهای ترکیبی امروزه هم ارزش خودش را حفظ کرده است و مانند یک الگو برای نبردهای امروزی عمل می کند . زیرشاخه ها و تصمیم ها : پیدایش ویژگی نیروهای ترکیبی . سازمانهای نظامی نهادهای پیچیده ای هستند که مخلوطی از عوامل سیاسی ، اجتماعی و فناورانه روی آنها تاثیر دارد . این عوامل باعث ایجاد محدودیت در چگونگی ایجاد تحرک توسط گروهها ( گروه و حرکت دولتی یا نظامی ) برای مردم و منابع در راستای ایجاد آرایشهای جنگی می شوند. موسسات سیاسی ، مبانی نظامی را تغییر می دهند . ساختارهای فرهنگی و اجتماعی تاکتیکها را شکل می دهند . پیشرفتهای فناوری این فرایند ها را تغییر می دهند و این که چگونه ملتها قدرتهای جنگی را ایجاد کنند یا به کار ببرند را اصلاح می کنند . در تفکر پیشرفته جنگی ، زیر شاخه های جدید مثال های جدید فراهم می کنند . استراتژی های حاصل شده از آنها ، پیشنهادهای جدید می کنند : به عنوان مثال برتری فناورانه ( مزیت های ایجاد شده با کیفیت ) برای غلبه کردن جمعیت های نظامی متعارف ( به عنوان مثال برتری عددی ) یا همان " بهتر بیشتر را شکست می دهد" . اولین زیرشاخه در این زمینه ، یا آنچه که برنارد برودی عصر موشک می خواند ، تفکر در هر دو موضوع توازن قدرت و استراتژی را به طور کامل دگرگون کرد. تغییر ایجاد شده حاصل به وجود آمدن سلاحهای هسته ای و پیشرفت در حملات دوربرد بود . ظهور سلاحهای گرما هسته ای یک مجموعه آبشاری از بحثها را در باره احتمال خطر ، تشدید جنگ و توانایی برای حمله دوم ، نمایان کرد . ارتش ایالات متحده رویکردهای جدیدی برای نیروهای ترکیبی در یک میدان جنگ هسته ای آزمایش کرد و همزمان توانایی نیروهای متعارف را هم برای فراهم آوردن گزینه های پاسخهای قابل انعطاف تر افزایش داد . فناوری جدید ، با پالایش توسط تصاویر جنگهای آینده چهره نیروهای ترکیبی را تغییر داد . البته تصاویر جنگهای آینده به عادت های نظامی و انگاره فرهنگ عامه اتصال دارد . ادامه دارد ....

ژیروسکوپ و تاریخچه پایدار سازی برای جایگاه سلاحهای کنترل از دور : منبع : Gyroscopes and the History of Stabilization for Remote Weapons Stations Will Dillingham on May 11, 2020 قسمت سوم : سیستمهای میکروالکترومکانیکال ، آینده تثبیت : اولین پله تثبیت شده ای که برای بنای ژیروسکوپهای جدید با نام امروزی سیستمهای میکروالکترومکانیکال (MEMS) ، برداشته شد ، ساخت ژیروسکوپ دو حلقه ای بود . این ژیروسکوپ چنگال توازنی از جنس کوارتز (silicon-on-glass)(SOG) داشت و در سال 1984 توسعه یافت . این تکنولوژی چیزی بود که اجازه داد چالرز دراپر اولین ژیروسکوپ سیستم میکرو الکترومکانیکال را در سال 1992 در آزمایشگاه دراپر بسازد. اگر چه عملکرد این وسیله در بهترین حالت پایین تر از متوسط بود اما ابتدایی ترین و اولین فایده های آن در مقایسه با انواع حلقه لیزری و فیبر اپتیک ، قیمت پایین تولید ، نیاز به انرژی کمتر و اندازه کوچکتر بود. در سال 1992 سازمان طرحهای تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (Defense Advanced Research Projects Agency)(DARPA) سنسورهای سیستم میکروالکترومکانیکال را به عنوان تکنولوژی نوظهوری که برای نیازهای امنیت ملی حیاتی بود ، معرفی کرد . بر همین اساس این سازمان به طور رسمی برنامه سیستم میکروالکترومکانیکال را پایه گذاری کرد. این سرمایه گذاری به وسیله وزارت دفاع (Department of Defense)(DOD) ایالات متحده منجر به یک سرمایه تحقیقاتی شد که با سرعت بالای توسعه اش باعث بهتر شدن تکنولوژی سیستم میکرو الکترومکانیکال و بهبود فزاینده عملکرد آن گردد . در نتیجه کمک انجام شده ، سیستم میکروالکترومکانیکال شروع به درخشش در مقابل سیستمهای متداول فیبر اپتیک و حلقه لیزری کرد . تصویر شماتیک همراه با تصویر واقعی با میکروسکوپ نوری از MEMS موارد زیر خلاصه ارتقا و پیشرفتهای تکنولوژی هستند که در نتیجه انجام طرح سیستم میکروالکترومکانیکال به دست آمده اند : 1 - صرفه جویی در فضا : ابزار سیستم میکروالکترومکانیکال نهایت بهره وری در استفاده از فضا را دارند . این ابزار به شکل چیپ (chips) عرضه شده اند که با عرض چند میلی متری به راحتی روی هر برد مدار الکتریکی قرار می گیرند . 2 - رابط دیجیتال : تولید اطلاعات دیجیتال به این معنی است که علایم می توانند رمز گذاری شوند و اکنون کاربران می توانند به جای چند هفته ، در طی چند ساعت قالبهای اطلاعاتی را بازنویسی کنند . علاوه بر آن دسترسی دیجیتال بر خلاف روش قبلی که برای ارتباط در هر جهت نیاز به رابط خاصی داشت ، به معنی ارتباط دو سویه از طریق یک رابط است . 3 - بهره وری بالا : کارآیی متغیر به کاربران اجازه می دهد که موارد مورد نیاز درخواستی را بدون پرداخت هزینه اضافی به دست بیاورند . رشد تکنولوژی به مفهوم بهبود در کارآیی ژیروسکوپهای سیستم میکرو الکترومکانیکال است . کارآیی در زمینه اعمال تاکتیکی و جهت یابی از نتایج حاصل است . 4 - دوام بالا : بر خلاف ژیروسکوپهای توازن پویا (Dynamically Tuned Gyroscopes)(DTG) یا نوع حلقه لیزری و موارد مشابه آن ، در سیستم میکروالکترومکانیکال هیچ قطعه متحرکی وجود ندارد و بنابراین نیاز به نگهداری خاصی ندارد . 5 - مقرون به صرفه : به طور کلی اجزای بر پایه سیستم میکروالکترومکانیکال به قیمت خیلی پایین تری از سیستم های حلقه لیزری یا فیبر اپتیک در دسترس هستند . با توجه به این که ابزارهای برپایه سیستم میکروالکترومکانیکال کارآیی متغیر دارند ، کاربران همیشه می توانند ابزاری با مشخصات مورد نیاز خود را بخرند و نیازی به هزینه بالاتر از نیاز ندارند . علاوه بر این فرآیندهای تولید ابزارهای سیستم میکروالکترومکانیکال ، در مقایسه با انواع فیبر اپتیک و حلقه لیزری بسیار ارزانتر هستند. نسبت اندازه واقعی یک MEMS در مقایسه با سکه یک یورویی سیستم میکروالکترومکانیکال "جنگجوی سرسخت" : اولین کاربرد شناخته شده از کاربردن ژیروسکوپ سیستم میکروالکترومکانیکال برای تثبیت یک سلاح به سال 1994 برمی گردد که بر روی یک مهمات هدایت پذیر با برد افزایش یافته (Extended Range Guided Munition)(ERGM) بود . این برنامه توسط نیروی دریایی ایالات متحده شروع شد و توسط شرکت ریتون (Raytheon) تکمیل شد . در نتیجه این برنامه ژیروسکوپهای بر پایه سیستم میکروالکترومکانیکال به سرعت توسعه یافتند . یکی از پرتابه هایی که در این طرح توسعه پیدا کردند ، EX-171 است . پرتابه EX-171 در سال 2002 در صنایع تسلیحاتی پیشرفته ، یک راه حل جدید برای تثبیت و پایش موقعیت در ژیروسکوپهای بر پایه سیستم میکروالکترومکانیکال ارائه شد. این سیستمهای جدید در نتیجه ارائه و اجرای دو برنامه جدید توسط DARPA اتفاق افتاد که عبارت بودند از : پردازشگرهای آرایه سیگنال نانو مکانیکال (Nano Mechanical Array Signal Processors)(NMASP) و تکنولوژی میکرومکانیکی سازگار با محیط خشن (Harsh Environment Robust Micromechanical Technology)(HERMIT) . این طراحی برای تاب آوری بالای این محصولات در محیط های پرتنش باعث شد که بسیاری از این ابزار نام واحدهای سنجش لختی (Inertial Measurement Unit)(IMU) "جنگجوی سرسخت" (GunHard) را بگیرند . از سال 2004 به بعد تعداد زیادی از شرکتهای خصوصی مانند Honeywell ، AIS Inc ، Raytheon ، Inertial Labs Inc و Colibrys ( که بعدا در سال 2013 توسط شرکت Safran خریداری شد ) بتوانند جایگزینهای جدید و با قیمت پایین خود را به جای سیستمهای متداول فیبر اپتیک و حلقه لیزری برای مهمات هدایت پذیر و جکارد (RWS) ارائه کنند . ادامه دارد ...

این را وقتی در کنار اخبار اخیر مبنی بر تمایل جدی عربستان برای خرید راکت انداز چندگانه چینی a-300 با برد اعلامی 290 کیلومتر و دقت زیر 30 متر بزاریم و اشتیاق شدید چیی ها و انعقاد قرارداد در زودترین زمان ممکن در کنار همکاری های موشکی چین با عربستان سعودی باید مراقبت بیشتری در حوزه پدافندی داشت و تحقیق و توسعه سیستم ضد موشکی و راکتی را هم سرعت بخشید در کنار پدافند هوایی ضد هواگردها. پ ن: اغلب تاسیسات حیاتی کشور در زمینه نفت و گاز در ساحل و دریا و همچنین نیروگاه اتمی بوشهر در برد این راکت ها قرار دارند از خاک عربستان. این راکت اندازها با امکان شلیک انبوه و تهیه با کمیت بالا برای عربستان و تحرک بسیار بالا در کنار دقت بسیار خوب و مانورپذیری راکت های هدایت پذیرش خطری جدی محسوب میشند برای ما که مشخصا برای تهدید سواحل جنوبی و زیرساختهای حیاتی کشور هم خریداری میشند. از حکومت نادان سعودی که بازیچه امیال افراد هست نمیشه انتظاری داشت ولی درگیری ایران با سعودی ( با توجه به قدرت و وسعت سعودی ) یکی از ایده ل های غرب و رژیم صهیونیستی خصوصا هست. حالا اروپا و چین شاید برای نفت تمایل کمتری داشته باشند ( تجهیز سعودی توسط چین شاید نشون میده چین چقدر علاقه مند از مصون ماندن سعودی است ) ولی رژیم صهیونیستی و امریکا اصولا منتفع اصلی این جنگ خواهند بود. برای همین بازدارندگی باید به حدی برسه که اولا تهاجم احتمالی سعودی نصرفه برای خودش و جهان ( در برابر اسیب ها) و ثانیا توان هجومی کشور در قطع صادرات نفت و پلن های فلج کردن جریان نفت باید طوری طرح ریزی بشند که طرف های ثالث هم بی خیال این توطئه بشند.

ژیروسکوپ و تاریخچه پایدار سازی برای جایگاه سلاحهای کنترل از دور : منبع : Gyroscopes and the History of Stabilization for Remote Weapons Stations Will Dillingham on May 11, 2020 قسمت دوم : تاریخچه ساخت : از انواع مکانیکی تا سیستم های میکرو الکترومکانیکال (MEMS) اولین ژیروسکوپ مکانیکی که برای تثبیت به کار رفت در زمان جنگ جهانی دوم دیده شد. این ژیروسکوپ که به وسیله چالرز استارک دراپر (Charles Stark Draper) اختراع شده بود ، برای تثبیت سکوی سلاح MK14 ( سال 1942 ) برای سلاحهای ضد هوایی کشتی پایه به کار رفت . این سیستم هدفگیری سلاح به طور موفقیت آمیزی همزمان با تطبیق پیدا کردن با گردش و تکانهای کشتی ، سیستم رهگیری و هدایت هدفگیری سلاح را بر علیه هواگردهای با سرعت بالا تثبیت می کرد . در طی جنگ جهانی دوم ، شرکت اسپری (Sperry Corp ) ، بر پایه طراحی دراپر ، صد هزار نسخه از این سیستم را تولید و عرضه کرد. مدتی بعد از اختراع ژیروسکوپ مکانیکی ، ژیروسکوپ حلقه لیزری (Ring Laser Gyroscope)(RLG) نیز عرضه شد . اولین ژیروسکوپ حلقه لیزری آزمایشی در ایالات متحده ، در سال 1963 و توسط ماسک (Macek) و دیویس (Davis) به نمایش درآمد . اولین فایده بزرگ این ژیروسکوپها ( مخصوصا در دنیای تثبیت کننده های سلاح ) این بود که تاثیر شتاب و شوک روی آنها خیلی کم بود . در سال 1976 ویکتور والی (Victor Vali) و ریچاردشورتهیل (Richard Shorthill) یک ژیروسکوپ فیبر اپتیک (Fiber-Optic Gyroscope)(FOG) عملیاتی رونمایی کردند . در اواخر دهه 1980 خیلی ها استفاده از نوع فیبر اپتیک را به حلقه لیزری ترجیح می دادند . علت این بود که انواع حلقه لیزری دارای اندازه بزرگتر ، وزن بالاتر و نیازمند انرژی بیشتری بودند . خوبی دیگر انواع فیبر اپتیک در آن زمان، این بود که مقاومت خوبی در برابر تداخلات فرکانسهای رادیویی و الکترومغناطیسی داشتند . با توجه به ترسی که از اوج گرفتن نسل جدید تسلیحات الکترو مغناطیسی به وجود آمده بود و خروجی رسانه هایی مانند نیویورک تایمز مبنی بر فاجعه قریب الوقوع در اثر پالسهای الکترومغناطیس هسته ای (Nuclear Electro-Magnetic Pulses)(NEMP) توجه تهیه کنندگان تسلیحات نظامی بیشتر به انواع فیبر اپتیک جلب شد. در سال 2004 بود که ژیروسکوپهای فیبر اپتیک در اولین جکارد (RWS) های رسمی تولید شده در برنامه جایگاه سلاح مشترک کنترل از دور (Common Remotely Operated Weapon Stations)(CROWS) ایالات متحده به کار گرفته شدند . در سال 2010 بسیاری از شرکتهای کوچکتر مانند صنایع KVH ، با استفاده از تکنولوزی فیبر اپتیک در قراردادهای چند میلیون دلاری نظامی برنده شدند . موضوع جالب این است که چه اتفاقی افتاد که الان سیستمهای میکرو الکترومکانیکی (Microelectromechanical Systems)(MEMS) بازار ژیروسکوپ را پر کرده اند ! ادامه دارد ...

دیروز روزنامه های صهیونیستی مطلبی کار کرده بودند که جالب بود. البته وقتی اون را در کنار مطالب چند وقت اخیر و خصوصا چند روز اخیر میزاریم. اگر بیش از یک قدم یعنی دو سه قدم از موضوع فاضله بگیریم به نظر در رسانه های غربی و صهیونیستی شاهد دو رویکرد بودیم: رسانه های صهیونیستی و برخی رسانه های غربی که منابع صهیونیستی ناشناس بهشون مراجعه کرده بودند مدام تاکید میکردند که امریکا مطلع بوده و حتی برخیهاشون ادعا میکردند همکاری داشته با صهیونیستها در این حمله. رسانه های و مسئولان آمریکایی تاکید میکردند در بالاترین سطح که اطلاع و یا دخالتی نداشتند. حالا مطلب اولی که گفتم چی بود؟ رسانه های صهیونیستی حالا در خط خبری جدیدی عنوان میکنند امریکا قول داده به نخست وزیر تندروی جدیدی که فیتیله تنش ها در فلسطین را کم کنید در عوض ما در عملیات های نیمه محرمانه و محرمانه (خرابکاری و انفجار و ترور) ضد برنامه اتمی و نظامی ایران به شما کمک میکنیم. حالا احتمال زیادی داره همین امر هم وسط مقامات امریکایی تکذیب بشه ولی اصل ماجرا چیه؟ در وهله اول به نظر میرسه امریکا برای در امان موندن از انتقام گیری علیه نیورهاش در منطقه تکذیب میکنه ولی صهیونیستها چرا مدام این امر را برجسته میکنند؟ به نظرم یک دلیل میتونه داشته باشه. صهیونیستها با درز هدفمند برخی اطلاعات درست و حتی غلط از همکاری آمریکا با این رژیم در خرابکاری ها در واقع داره در مسیری فزاینده کاری میکنه که در نهایت یا به مرور و یا در یک ضربه جدی در داخل ایران، آمریکا را شریک قطعی خودش نشون بده و هم از نظر انتقام گیری در اون روز موعود تنها هدف ایران نباشه و هم اینکه با این تمهید پای آمریکا را به ماجراهای بعدش بکشه. همون برنامه ای که صهیونیستها مدتها بهش اشاره میکنند که در هر رویارویی با ایران باید کاری کنند آمریکا کنارشون باشه چون به تنهایی نمیتونند اقدام کنند. در نتیجه به نظر صهیونیستها هدفمند دارند با آمریکا چنینی بازی ای را میکنند که اونها را شریک قطعی اقداماتشون معرفی کنند. ( حالا به درست یا غلط) و این میتونه نشانه ای باشه از یک حمله یا خرابکاری بزرگ تر نسبت به قبلی ها در داخل ایران. ( صحبتهای مکرون مبنی بر کاری باید ضد برنامه هسته ای ایران بکینیم و مقاله روزنامه صهیونیستی که امریکا برای عملیات نیمه محرمانه علیه تاسیسات هسته ای و نظامی ایران قول همکاری داده و نیاز افراد جدید در قدرت صهیونیستها به یک فرافکنی و دستاورد خارجی همه میتونند موید این مطلب باشند)

یک گزارشی بوده که قطعات منفصله! این پهپاد از طریق نیروهای تروریست معارض کردی از طریق اقلیم به شکل قاچاق وارد کشور شده، در یک کارگاه مجهز در داخل مونتاژ شده و توسط مزدوران مورد استفاده قرار گرفته. نکته ای که خیلی روش مانور میدند رسانه های غربی دسترسی به اصفهان به عنوان پایگاه مهم صنایع دفاعی در قلب ایران هست. نیروهای اطلاعاتی باید چتر خودشون را گسترده تر کنند در مناطق حساس کشور. چند نمونه از تمهیدات عمومی که میتونه کشوری را که با تعداد زیادی از مزدوران خارجی خریداری شده روبرو هست، میشه بهش فکر کرد؛ که هم چتر اطلاعاتی را در مسائل آشوب ها و اغتشاشات گسترده تر کنه و هم در شناخت شبکه های مزدوران مورد استفاده قرار بگیره. این جدای از در اختیار گرفتن فضای مجازی هست.

استقرار مخفیانه جنگنده اف ۳۵ در قطب شمال!! نیروی هوایی ایالات متحده اولین استقرار جنگنده های رادارگریز F-35 خود را در پایگاه هوایی Thule در گرینلند انجام داده است، که نمایانگر شمالی ترین پایگاه پنتاگون است و موقعیت خوبی برای اعمال فشار بیشتر بر نیروهای روسیه در قطب شمال دارد. این تاسیسات در 1200 کیلومتری شمال دایره قطب شمال قرار دارد و میزبان F-35 ها بعنوان بخشی از رزمایش Noble Defender فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی (NORAD) است که از ۱۵ ژانویه تا ۳۱ ژانویه برگزار شد. پنتاگون این رزمایش را بعنوان مجموعه ای از عملیات های برنامه ریزی شده و طولانی مدت NORAD برای تائید توانایی و آمادگی فرماندهی برای دفاع از ایالات متحده و کانادا در برابر تهدیدات از هر طرف و در هر محیطی و نشان دادن توانایی ادغام با سایر شرکای دفاعی و امنیتی برای دفاع همه جانبه از آمریکای شمالی، توصیف کرده است. F-35 های درگیر در این رزمایش متعلق به اسکادران جنگنده 356 مستقر در پایگاه هوایی Eielson در آلاسکا است، که نزدیک ترین مرکز میزبان هواپیماهای نسل پنجم است. سایر دارایی های درگیر شامل یک بمب افکن استراتژیک B-52H، چهار هواپیمای سوخت رسان KC-135، یک هواپیمای CC-150 و یک سیستم هشدار و کنترل هوابرد E-3 (AWACS) و همچنین جنگنده های نسل چهارم CF-18 Hornet از نیروی هوایی سلطنتی کانادا می باشد. از آنجایی که F-35 بخش رو به رشد سریع ناوگان جنگنده آمریکا را تشکیل می دهد، کانادا نیز قرار است F-18 های خود را با جت های نسل بعدی جایگزین کند. CF-18 Hornet در طول عملیات Noble Defender پایگاه هوایی Thule به صورت مخفیانه در سال های اولیه جنگ سرد ساخته شد تا به عنوان زمینه ای برای حملات هسته ای به اتحاد جماهیر شوروی عمل کند. F-35 امروزه تنها جنگنده نسل پنجم است که به سلاح های هسته ای مجهز شده است و با پشتیبانی تانکرها و سایر تجهیزات پشتیبانی می تواند به طور مشابه برای حملات هسته ای به اهداف روسی با استفاده از قابلیت های رادارگریز پیشرفته و جنگ شبکه محور خود مورد استفاده قرار گیرد. دارایی های نظارتی واقع در Thule همچنین برای هشدار اولیه در مورد پرتاب موشک های بالستیک روسیه که بر فراز قطب شمال برای رسیدن به ایالات متحده پرواز می کنند، خدمت می کنند. همانطور که ایالات متحده و سایر اعضای ناتو حضور خود را در قطب شمال گسترش داده اند،روسیه نیز با استقرار S-400 و اخیرا سیستم های دفاع هوایی جدید S-500،رهگیرهای Mig-31BM/BSM و Mig-31K و و جنگنده های تهاجمی Su-34 و طیف دیگری ازتجهیزات،توانایی خود را تقویت کرده است. نیروی هوایی ایالات متحده در سال 2021 اولین استقرار بمب افکن های B-1B خود را در قطب شمال با استقرار در پایگاه هوایی بودو نروژ انجام داد، اگرچه یکی از بمب افکن ها دچار آسیب جدی به موتور شد و سؤالاتی را در مورد مناسب بودن آنها برای آب و هوای شدید قطبی ایجاد کرد. روسیه نیز با استقرار MiG-31 که توان بالایی در تحمل شرایط آب و هوای سخت دارد، در مجمع الجزایر نوایا زملیا در بالای دایره قطب شمال، به اقدام امریکا پاسخ داد. Mig-31 Foxhound در Novaya Zemlya F-35 به دلیل قابلیت های نسل بعدی و رادارگریز بودن، برتری قابل توجهی را نسبت به هواپیماهای جنگی خط مقدم روسیه ایجاد می کند، به طوری که فقط J-20 چینی یک رقیب واقعی برای ان محسوب می شود. این دو تنها جنگنده های نسل خود هستند که در سطح اسکادران حضور دارند، به غیر از جنگنده قدیمی F-22 که از 12 سال پیش از خط تولید خارج شده است.این هواپیمای مشکل دار قرار است اواخر سال ۲۰۲۳ بازنشسته شود. روسیه تنها ۱۰ فروند جنگنده نسل پنجم Su-57 را در خدمت دارد و انتظار نمی رود تا نزدیک به 2030 در قطب شمال حضور داشته باشد. Su-57 به ویژه از استقامت بسیار بالاتری نسبت به F-35 برخوردار است، اما نسبت به رقبای چینی و آمریکایی خود پنهان‌کاری کمتری دارد. به دلیل ادامه جنگ روسیه و اوکراین، آزمایش‌های رزمی با شدت بالای این جنگنده بسیار فراتر از آزمایش‌های J-20، F-22 یا F-35 بوده است. خود F-35 علیرغم پتانسیل بالایی که دارد، هنوز آماده نبردهای با شدت بالا نیست و پنتاگون بر این اساس از تایید آن برای تولید در مقیاس کامل خودداری می کند. مسائل عملکردی بسیار گسترده، انتقادات گسترده ای را از سوی مقامات نظامی و غیرنظامی به برنامه جنگنده برانگیخته است. کاپیتان تفنگداران دریایی دن گرزیر با اشاره به انبوهی از مشکلات هشداردهنده بر عدم پیشرفت F-35 در تقریباً هر بخش ضروری برای نزدیک‌تر کردن آن به وضعیت آماده جنگ، تاکید کرد. با فرض اینکه می توان به مشکلات کنونی هواپیما علی‌رغم تاخیرهای بسیار قابل توجه رسیدگی کرد، F-35 می تواند قابلیت‌های واحدهای خط مقدم ناتو را متحول کند و فشار بر دفاع دشمنان احتمالی مانند روسیه،چین و کره شمالی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/u-s-boosts-f-35-stealth-presence-deep-in-the-arctic-circle-unprecedented-greenland-base-deployment

رزمایش بزرگ نظامی ایالات متحده آمریکا و اسرائیل یک سوخت رسان KC-10 نیروی هوایی ایالات متحده متعلق به اسکادران سوخت رسان هوایی ۹۰۸ عملیات سوخت گیری هوایی را با جنگنده F-16 باراک نیروهای دفاعی اسرائیل انجام می دهد. ایالات متحده و اسرائیل یک رزمایش بزرگ ترکیبی یک هفته ای را در 23 ژانویه با 142 هواپیما، ماهواره و سایر تجهیزات آغاز کردند که بزرگترین تمرین نظامی از زمان انتقال اسرائیل به منطقه تحت مسئولیت فرماندهی مرکزی ایالات متحده(سنتکام) در سال 2021 است. مقامات ایالات متحده به مجله Air & Space Forces گفته اند که این تمرین که Juniper Oak(سرو کوهی) نام دارد، از نظر اندازه و دامنه قابل توجه است. سنتکام می گوید همه چیز از دارایی های فضایی،یک ناو گروه،بمب افکن های استراتژیک ، جنگنده های رادارگریز،هواپیماهای جنگ الکترونیک، نیروهای عملیات ویژه و پرتاب کننده های توپخانه ای دقیق هیمارس در یک رزمایش مشترک ترکیبی ، تمرین خواهند کرد. این رزمایش از 23 تا 27 ژانویه برگزار می شود و 180000 پوند مهمات جنگی و 6400 پرسنل آمریکایی را شامل می گردد که 450 نفر از آنها در اسرائیل روی زمین خواهند بود. عملیات در اسرائیل و دریای مدیترانه شرقی انجام خواهد شد. ژنرال مایکل اریک کوریلا فرمانده سنتکام در بیانیه ای اعلام داشت:این رزمایش بر تعهد ما به(امنیت) خاورمیانه تاکید می کند. بردلی بومن ،هوانورد سابق ارتش و کارشناس نظامی در بنیاد دفاع از دمکراسی ها ،می گوید هیچ کشوری در جهان نمی تواند این سطح از قدرت رزمی را با چنین چابکی به منطقه ای بیاورد که تمرکز اصلی آن کشور، نیست. این رزمایش گامی مهم در جهت ادغام اسرائیل با نیروهای آمریکایی در منطقه است. تا اواخر سال 2021، اسرائیل بخشی از منطقه تحت مسئولیت فرماندهی اروپایی ایالات متحده در نظر گرفته می شد،این امر توانایی دو کشور را برای تمرین با یکدیگر علیرغم رویارویی با برخی از دشمنان مشترک مانند ایران محدود می کرد. این مساله منعکس کننده حساسیت های قدیمی در میان کشورهای عربی در مورد همکاری نظامی با اسرائیل بود.اما روابط بین اسرائیل و برخی از کشورهای عربی پس از امضای توافقنامه ابراهیم گرم شده است! ژنرال کوریلا می گوید: تنها یک و نیم سال بعد بود که نیروهای ایالات متحده و اسراییل یک رزمایش مهم در زمینه مفهوم بلند پروازانه ای از توانایی ها انجام دادند که در آینده در وزارت دفاع به کار گرفته خواهد شد ، این رزمایش درباره مفهوم فرماندهی و کنترل مشنرک نیروها (JADC2) بوسیله عملیاتهای تمرینی در زمین ، هوا ، دریا ، فضا و فضای سایبر بود. بومن می گوید ما منطقه را ترک نمی کنیم.تمرین هایی مانند این حقیقت حضور نظامی پایدار،مستمر و جدی ایالات متحده در منطقه را نشان می دهد. از 142 هواپیمای شرکت کننده، 100 هواپیما آمریکایی هستند، چهار فروند بمب افکن استراتژیک B-52 Stratofortress نیروی هوایی و چهار هلیکوپتر تهاجمی AH-64 Apache در این رزمایش حضور دارند . حضور هوایی قوی ایالات متحده همچنین شامل هواپیماهای تخصصی هشدار دهنده اولیه هوابرد، دارایی های نظارتی و هواپیماهای جنگ الکترونیکی مانند هواپیمای شناسایی RC-135 نیروی هوایی، E-2D Hawkeyes نیروی دریایی و EA-18 Growlers است. گروه ضربتی ناو هواپیما بر جورج اچ دبلیو بوش از شش فروند EA-18، پنج فروند E-2D و 45 فروند F/A-18 پشتیبانی خواهد کرد. نیروی هوایی ایالات متحده همچنین چهار فروند F-35 نسل پنجم را ارسال می کند که معمولاً در منطقه مستقر نیستند و به شش فروند F-35 از نیروهای دفاعی اسرائیل می پیوندند. علاوه بر جنگنده های رادارگریز خود، نیروی هوایی ایالات متحده چهار F-15E Strike Eagle و چهار F-16 Fighting Falcon و همچنین اجزای عملیات ویژه نیروی هوایی مانند یک AC-130 را ارسال می کند. اسرائیل نیز در این رزمایش ۳۲ فروند جنگنده بال ثابت را در اختیار دارد. نیروی فضایی هم در Juniper Oak ، با ماهواره‌های مستقر در مدار پائین و متوسط حضور خواهد داشت سنتکام اعلام کرده است که تمرکز این رزمایش بر فرماندهی و کنترل ترکیبی،عملیات هوایی دریایی جستجو و نجات،جنگ الکترونیک،سرکوب پدافند هوایی دشمن،بازدارندگی هوایی و هماهنگی در حمله است. این رزمایش در بحبوحه ادامه تنش ها در منطقه برگزار می شود. شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران حملات پهپادی و موشکی را علیه نیروهای ایالات متحده و متحدانش انجام داده‌اند - یک حمله پهپادی در 20 ژانویه علیه پادگان التنف در جنوب شرقی سوریه انجام شد، اگرچه ایران به طور رسمی مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است.مسئولیت آن به ایران نسبت داده شده است.ایران همچنین با ارائه هواپیماهای بدون سرنشین به روسیه برای حملات مسکو در اوکراین، ایالات متحده را نگران کرده و از محدودیت های توافق 2015 که برنامه هسته ای خود را محدود می کند، فراتر رفته است. به گفته کاخ سفید، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، از 18 تا 20 ژانویه به اسرائیل سفر کرد تا درباره طیفی از موضوعات از جمله تهدیدهای ادامه دار ایران در منطقه گفتگو کند. کوریلا در ادامه اظهاراتش بیان کرد که این مانور توانایی ما را برای پاسخ به حوادث احتمالی افزایش خواهد داد!! لیست تجهیزات هوایی امریکایی شرکت کننده در رزمایش : چهار فروند B-52 چهار فروند F-35 دو فروند MQ-9 یک فروند HC-130 دو فروند HH-68 چهار فروند AH-64 یک فروند AC-130 چهار فروند F-15E چهار فروند F-16 ۴۵ فروند F-18 شش فروند EA-18 دو فروند KC-46 پنج فروند E-2D ۱۵ فروند MH-60 پرنده های اسرائیلی شرکت کننده در رزمایش : شش فروند F-35 هجده فروند F-16 هشت فروند F-15 یک فروند CH-53 یک فروند UH-60 یک فروند گلف استریم جی ۵۵۰ دو فروند 707 بعلاوه : ۶ کشتی آمریکایی از جمله یو اس اس جورج اچ دبلیو بوش،بال هوایی آن و رزمناوها و ناوشکن ها. ۶ کشتی اسرائیلی ۴ پرتابگر هیمارس آتش دقیق دوربرد. ۶۴۰۰ پرسنل آمریکایی و ۱۱۸۰ پرسنل اسرائیلی  مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.  منبع : https://www.airandspaceforces.com/us-israel-kick-off-massive-exercise-with-142-aircraft-satellites-and-more/

بسم ا... رُخ ببر از نمای بالا

بسم ا.. پایگاه دوم شکاری - تبریز سالهای پیش از انقلاب اسلامی پی نوشت : چرا این الگوی استتار اینچنین زیبا به نظر می رسد ؟!!!!

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت پنجم و آخر : راهی که پیش رو داریم : ارزیابی فرضیه ها از طریق آزمودن . در زمانهای بروز تغییر ، مانند الان ، بهترین کاری که می توان در پیش گرفت ، همانی است که کارل فون کلازه ویتس ( Carl von Clausewitz ) آن را تحلیل انتقادی ( critical analysis ) نامید . کلازه ویتس تفاوت مشخصی بین همزمانی تاریخی وقایع و ارتباط علت و معلولی بین انها قائل بود . همزمانی وقایع که هنوز هم در بسیاری از بررسی های تاریخی مورد کاربرد و رسمی ، استفاده می شود ، هنوز هم در آموزشهای حرفه ای نظامی به کار می رود . البته استفاده از ارتباط علّی در رخدادها ، ارزیابی استفاده از نتایج ، روشها و ابزارها را تسهیل می کند . انتقاد ( Criticism ) با مشخص کردن واقعیتهای دو پهلو ( پذیرفتن آنها به جای تمایل به کنار گذاشتن آنها و ایجاد چشم اندازهای باب میل ) و ترسیم نمودار " معلولها همیشه به علت برمی گردند " ( نمودار علّی ) شروع می شود و برای شکل دادن فرضیه های آزمایش پذیر به کار می رود . از نظر کلازه ویتس ، این فرآیند به افسران حرفه ای کمک می کند تا از طریق تحلیل واقعیت محقق نشده ( counterfactuals ) در عملیاتهای نظامی انجام شده تاریخی ، کارآزموده تر بشوند . در بررسی استراتژیک پیشرفته ، این فرآیند به روشهای فراگیر جامعه شناسی ترجمه می شود و برای مشخص کردن و ارزشیابی راهها و ابزار جدید ایجاد تاثیرات ترکیبی ادامه می یابد. با توجه به این که تغییر مداوم است پس آینده نامشخص خواهد بود . متخصصین نظامی می توانند فقط یک طرح کلی آینده را ببینند اما به سختی تلاش می کنند که بهینه ترین سرمایه گذاری را در راستای تاثیرات ترکیبی در سطوح حوزه های تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیکی انجام دهند . در اجرای روشهای به کار رفته برای مشخص کردن مسیر پیش رو ( مانند رزمایشها و سناریوهای دفاعی ) به طور معمول خیلی تمایل وجود دارد که از مثالهای قدرتمند کمتر استفاده کنند و ریسک هایی در تعمیم بیش از حد آن موارد محدودی ، که ممکن است چگونگی تغییر جنگ را نشان ندهند ، داشته باشند . درست همان گونه که در روابط بین الملل سالها از اتفاقات 1914 ( م : ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند، ولیعهد امپراتوری اتریش-مجارستان در ۲۸ ژوئن ۱۹۱۴ توسط ملی‌گرای صرب، گاوریلو پرنسیپ ) به عنوان یک مورد سرنوشت ساز و به عنوان فرضیه شروع جنگ سوء استفاده می شد ، جامعه امنیت ملی ایالات متحده ( National security community ) هم مانورهایی اجرا می کند که معمولا موضوعات مهمی مثل سیاست و پشتیبانی از آنها کنار گذاشته شده اند و بدتر از همه نقص در بیان کافی از آنها برای به دست آوردن جمع بندی های مشخص است . آنها بیشتر قصد دارند که الگو تولید کنند و نه این که فرضیه ها را آزمایش کنند . این سرویسها برای مدیریت آزمایشهای طراحی نیرو و استفاده از روشهای تحلیل معنی داری که اجازه بدهد یافته های بدست آمده از رزمایشها و تمرینهای میدانی را مقایسه کنند ، به کندی و سختی پیش می روند . نیروی تفنگداران ایالات متحده را در نظر بگیرید : سرویس ، مجموعه ای از رزمایشهای تکرار شده را برای پیشرفت در مسیر طراحی نیرو برای 2030 به کار برده است ، استفاده از قراردادهای عدم افشا ، توانایی یک جامعه بزرگتر برای مباحثه در مورد شایستگی ها یا اجرای آزمایشهای مقابله ای را محدود می کند و باعث انحراف طراحی می شود . نتیجه خالص این کار همان است که کارل پوپر (Karl Popper ) شبه علم می خواند و یک سری احساسات در حال افزایش برای مقابله با مباحث منطقی ایجاد می شود . تفنگداران به تنهایی مقصر نیستند ، جامعه امنیت ملی با انگاره های تغییر ناپذیری ( م : منظور پیشفرض های غیر قابل تغییر در موضوعات ) پر شده است که برای مالیات دهندگان هزارها میلیارد دلار هزینه داشته اند . راه خروج از این تله ، تزریق زندگی جدید به این عادتهای قدیمی است : این کار با انجام رزمایشها و آزمایشها ممکن است . رزمایش قدمتی به اندازه خود شغل نظامی گری دارد و البته می تواند به جای این که فقط برای کسب مهارت به کار برود ، برای تولید و آزمایش طرح های جدید مناسب سازی شود . بنای یک زیرساخت مناسب در رده فرماندهی برای بدست آوردن اطلاعات از رزمایشها و اجرای آزمایی های کنترل شده تصادفی می تواند به فرآیند تطبیق پیدا کردن با چهره جدید تیروهای ترکیبی سرعت بدهد . فراتر از اجرای نقشه ها ، اطلاعات حاصل شده می توانند برای بهبود ابزارهای هوش مصنوعی در ایجاد تاثیرات هماهنگ در میادین جنگ چند دامنه ای (multidomain battlefields ) آینده ، به کار بروند . نیروی نظامی با رزمایش یاد می گیرند . واحدهای آزمایشی و مبارزه برای یادگیری ، سنتهای قدیمی هستند که می توانند با به کارگیری علم اطلاعات و روشهای علمی متحول شوند . در هر دو زمان منتهی به جنگ جهانی دوم و بعد از جنگ سرد ، ارتش ایالات متحده از رزمایشهای لوئیزیانا برای کاوش در طراحی های جدید نیروی عملیاتی و تاکتیکی استفاده کرد . با ترکیب تجربه علمی با رزمایشهای انجام شده ، در دهه 1960 ارتش با استفاده از نتایج هیات هاوزه ( Howze Board م: هیات نیازهای تحرک تاکتیکی که استفاده از بالگردها برای پشتیبانی نزدیک را بررسی کرد ) دستیابی به تحرک هوایی و سواره نظام هوایی را تسریع کرد و در دهه 1980 با برنامه بستر آزمایشی تکنولوژی پیشرفته ( The High Technology Test Bed Program م: پروژه ای که برای بلند شدن و نشستن هواپیماهای سی 130 در باندهای آسیب دیده و کوتاه اجرا شد ) برای رسیدن به آرایش و جابجایی نیروهای پیاده سبک تر و متحرک تر ، انجام شد. تفنگداران همچنین در هر دو چالش اژدهای دریا ( Sea Dragon efforts م: تمریناتی که توسط ژنرال چالرز سی کرولاک برای مهندسی و ارتقای نیروهای تفنگدار به نیروی مناسب برای قرن 21 انجام شد ) در دهه 1990 شرکت کردند . این سنتی است که تا امروز ادامه دارد . آنها می توانند با انجام تکالیفشان و قراردادن خودشان در معرض آزمایشهای موشکافانه ، از تله شبه علم خارج شوند و پیش بروند . زیر بنای مورد نیاز موجود است ؛ فقط نیاز است تا برای ارزیابی پیش بینی ها ، اطلاعات جمع آوری شوند ، ساختارمند شوند ، و به طور مستقل مورد آزمایش قرار بگیرند . این فرآیند نیاز دارد طوری شفاف باشد که قابل تکرار باشد ، این یک استاندارد طلایی در حوزه علم پیشرفته است . پایان منبع

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت چهارم : تهدید پیچیده و پایدار حمله موشکی فقط قسمتی از محیط عملیاتی جدید است . مبهم بودن تقسیم بندی های متداول قبلی در میدان جنگ همزمان با ظهور دوباره مقابله در ناحیه خاکستری و ارتباطات جهانی کمک می کند که که چهره اصلی جنگ از موضوع تحرک ( maneuver ) به موضوع تصمیم ( decision ) انتقال پیدا بکند . یک ارتش بسیار متحرک از نظر تحرک تاکتیکی ( more tactically maneuverable army ) یا عناصر هوایی مطمئنا برتری هایی به دست خواهد آورد ولی همین نیرو اگر در یک تبادل آتش هماهنگ پیشرفته با صدها مهمات ارزان قیمت روبرو شود به مشکل خواهد خورد ، مانند نبرد شاهزاده اوبرین ماهر بر علیه گرگور کلگان بزرگ ( م : در سریال نغمه آتش و یخ ، شاهزاده اوبرین با برداشتن تجهیزات سبک با وارد کردن ضربات کم قدرت ولی متعدد گرگور کلگان را که کاملا مجهز و سنگین است ، شکست می دهد ) . تبادل آتش هماهنگ و جنگ در ناحیه خاکستری سکه های جدید این حوزه حساب می شوند و حجم تانکها یا نبردهای هوا به هوا اهمیت سابق را نخواهند داشت . نیروهای ترکیبی در دوران موشکی جدید باید در پی برتری تصمیم گیری بر اساس ماشین باشند . فهمیدن ( sensing ) ، تصمیم گیری ( deciding ) و عمل ( acting ) در کمتر از یک حلقه تصمیم گیری دشمن . در یک مثال ، این که برای عملیات ، کدام هواگرد و موشک به کارگرفته شود با پیچیدگیهای بسیاری از در نظر گرفتن ملاحظات پشتیبانی مانند موجودی انبارهای مهمات و تدارکات ، احتمال نبردهای آینده و محدودیتهای حاصل از بی ثباتی های سیاسی در ارتباط با تشدید خطر روبرو هستیم . برای غلبه بر تعداد بالایی از این گونه پیچیدگی های محض به قضاوت الگوریتمیک ، کاربرد هوش مصنوعی و مخصوصا یادگیری ماشین نیاز خواهیم داشت .تا زمانی که این اثرات ترکیبی تغییر نکند ماهیت نیروهای ترکیبی به صورت فزاینده ای برای همگام سازی و بهینه سازی روی نیرو و تحرک ، تحت فشار قرار خواهد گرفت . در این دوران ، عملکرد نیروهای ترکیبی کمتر شامل به یاد سپردن تمرین های نبرد و شهود انسانی خواهد بود و تکیه اصلی بر روی یک عملکرد افزایش یافته از جنبه آگاهانه خواهد بود. ماشینها وظایفی که نیاز به عملکردهای آگاهانه دارند را از دوش انسانها برخواهند داشت تا فضا برای ابتکار و خلاقیت توسط انسانها در محدوده میدان عملیاتی ارتقا پیدا کند . این کار به طور فزاینده ای شیکه های کشتار موزاییکی را به وجود خواهد آورد که می توانند متناسب سازی شده و درجه بندی شده باشند . این موضوعات یک نیاز ضروری برای ما ایجاد می کنند که مجددا در مورد این که چگونه نظامی هایمان را برای جنگ آینده آموزش دهیم و تربیت کنیم ، فکر کنیم . ادامه دارد .... پی نوشت : سعی می کنم در نوبت بعدی تمام شود .

بسم ا... MIG-29UB

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت سوم : وقتی کشتن هر چیزی که می بینید آسان است ، چالشی که برای نیروهای ترکیبی باقی می ماند معماری تصمیم گیری و به کار بردن مکانیسمهایی در مقیاس مشابه نرم افزار اوبر ( همون اسنپ خودمون ) برای هماهنگی آتش و تاثیر آن در سطوح فشرده جنگ است . در برابر مشخصات جنگ افزارهای قدیمی که قدرت بر اساس تعداد ، قدرت آتش یا تحرک خطی سنجیده می شد ، تعریف مشخص کننده جنگ پیشرفته با تصمیم ( decision ) است . ابهام در حوزه های سیاسی ، اطلاعاتی و نظامی ، نه فقط پیچیدگی محیط عملیات را بالا می برد ، بلکه در سطحی اطلاعات تولید می کند که منجر به گیج شدن تصمیم گیران هم می شود . این چالش زمانی پیچیده تر می شود که کوچکتر شدن فضای عملیات جنگی توسط موشکهای غیر هسته ای که قابلیت عبور از هزاران مایل را دارند ، دستورالعمل های گوناگون رزمی و مجموعه گیج کننده دستورات رقابتی مقامات را هم اضافه کنیم . با این که هنوز فرآیندهای تاکتیکی ، حجم آتش و نگهداری موثر زیربنای تاثیر گذاری جنگ افزار را تشکیل می دهند ، اما توانایی میان بر زدن از بین پیچیدگیهای و گرفتن تصمیم درست ، سریع تر از دشمن ، یک برتری جدید ایجاد می کند. این سرعت اجرا بیشتر در مورد سرعت نسبی قضاوت ، خودش را نشان می دهد و نه سرعت در انجام عمل . بیشترین مقدار این برتری از طریق پردازش موثر آنچه می تواند حجم اطلاعاتی در حد چند پتا بایت باشد ، به دست می آید ؛ وظیفه ای که انجام آن برای یک شخص غیر ممکن است و حتی برای یک گروه بزرگ کارکنان هم انجام آن مشکل خواهد بود . قدرت برتر در درگیری های آینده ، به احتمال زیاد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را برای جمع آوری اطلاعات ، تجزیه روالها و شناسایی الگوها به کار خواهد برد و نتیجه حاصل به دست انسانها خواهد رسید تا با اضافه کردن زمینه ، تصمیم نهایی را بگیرند . همه این تصمیمات همزمان با پایش این موضوع خواهد بود که تاثیرات میدان نبرد چگونه زمینه رسانه های اجتماعی و پیامها را تحت تاثیر قرار می دهند . در ارتش آمریکا ، دانش مهندسی و ظرفیت لازم برای سازگار شدن با تغییر جهره نیروی ترکیبی وجود دارد ولی مدلهای ذهنی ، مبانی ( Doctrine ) و تاکتیکها عقب مانده اند . برتری نظامی نمایان ارتش آمریکا در جنگ 1991 خلیج فارس ، بعد از آن به یک دهه رکود دانش سوق پیدا کرد . در ای دوره ، نیروی هوایی آمریکا به این نتیجه رسید که چرا چیزی را که ظاهرا آسیب ندیده است ، تعمیر کنیم ؟ با اینکه ارتش و سپاه تفنگداران طرحهای جسورانه ای برای اجرا ارائه کردند ولی به علت عملیاتهای غیر مترقبه و کاهش بودجه برای تطبیق دادن خودشان به مشکل برخوردند . به رغم تلاشهای برجسته برای دگرگون کردن تمام تشکیلات دفاعی بعد از سال 2000 ، در دهه بعدی هم تمرکز بر روی عملیات ضد تروریسم و ضد شورش باعث پرت شدن حواس متفکرین نظامی از توجه به تغییر چهره نیروهای ترکیبی شد. تلاشهای صورت گرفته برای ایجاد تصویری از جنگ آینده مشخص کرد که فرار از جاذبه برنامه های در حال اجرای قدیمی و سکوهای ( پلتفرمهای ) کلیدی سخت خواهد بود. در همان زمانی که ارتش ایالات متحده همزمان در دو جبهه جنگ خاورمیانه و کاغذبازی های بودجه در راهروهای کنگره می جنگید ، روسیه و چین یادداشتهایشان را در مورد جنگ 1991 ، جمع آوری کردند و یک نیروی آتش محور نسل جدید طراحی کردند که می توانست پیش بینی ها در مورد قدرت ایالات متحده برای آینده را به خطر بیندازد . در میانه دهه 2010 بود که متفکرین ارتش آمریکا از خواب بیدار شدند و شروع به فهمیدن واقعیت دوران موشکی جدید کردند ولی همچنان به این تهدید موجود بر اساس انگاره قدیمی خودشان پاسخ دادند ؛ آنها در مقابل چشم انداز موشکهای بیشتر ، تحرک دفاعی بیشتر توسط سکو ( پلتفرم ) های به ارث رسیده از دوران قبل مانند هواپیماهای تاکتیکی و تانک را ، ارائه دادند . همچنان ادامه دارد ....

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر منبع : War on the Rocks MAY 23, 2022 قسمت دوم : یک زیر شاخه دیگر از استراتژی در نظر می گیرد که دولتها می توانند با جابجایی منابع ، فرآیندهای نوآوری را به سمت رقابت قدرتهای بزرگ هدایت کنند . برای این کار باید مخلوطی از آزمایشگاههای ملی و منابع مالی حکومتی را با پیشگامان بخش خصوصی و روشهای آزمایشگاهی ادغام کنند تا انواع جدیدی از تشکیلات رزمی را تولید شود . این خط فکری که به عنوان دومین زیرشاخه تعریف می شود ، باعث شد در بین گروههایی مانند اداره بررسی نهایی (the Office of Net Assessment ) و موسسه تحقیقات پیشرفته طرحهای دفاعی ( the Defense Advanced Research Project Agency ) مفاهیم و توانایی هایی برای پی بردن به آنچه تئوریسین های شوروی یک انقلاب فناوری نظامی عنوان می کردند ، ایجاد شود . به دست آوردن برتری حاصل از انقلاب اطلاعاتی و و پیشرفت در فناوری دیجیتال باعث شد که حملات دقیق با سلاحهای متعارف بتواند تاثیری برابر با حمله متقابل سلاحهای هسته ای داشته باشد . این تحول باعث ایجاد چیزی شد که اکنون سلاحهای استراتژیک غیر هسته ای خوانده می شود . زیر شاخه سوم حاصل اضافه شدن پیشرفت هایی در روبوتیک است ( به عنوان مثال سیستمهای خودکار ) . ماشینهایی مجهز به هوش مصنوعی که قابلیت یادگیری دارند و می توانند حملاتشان را بهبود بدهند ، یک استراتژی جدید در صحنه ایجاد می کنند . مفهوم هایی در طیفی گسترده : از عملیاتهای پایگاههای مقدم پیشرفته که تلاش می کنند ناوگان چین را در خلیج محدود کنند تا گروههای رزمی چند پایه ای ( multi-domain tasks forces ) و شبکه های کشتار موزائیکی ( mosaic kill-webs ) . این منطق شاخه ای ، در نسل گذشته به تکثیر توانایی حملات دقیق در سطوح تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیک منجر شد ؛ همچنین باعث مبهم تر شدن سطوح جنگ و افزایش کشندگی نیروهای متعارف گشت . علت اصلی این رویداد این است که پیشرفتهای تکنولوژیک با کاهش قیمت شبکه های حملات دقیق ، باعث شدند این حملات با وارد شدن به سطوح تاکتیکی ، باعث تغییر در چهره نیروهای ترکیبی بشوند . A Current Conception of Standoff Precision Strike این تنها قابلیت کشندگی نیست که باعث تغییر چهره جنگ می شود بلکه تاثیرات جریان سازی شبکه های اجتماعی نیز در این موضوع موثر است . همزمان با این که جهانی سازی و فناوری های دیجیتال ساختارهای جدید سیاسی و اجتماعی ایجاد کردند ، عملیاتهای اطلاعاتی و سایبری نیز در مرکز رقابتهای سیاسی مربوط به اسلحه و خشونت قرار گرفتند . اکنون دیگر کافی نیست که یک تانک روسی را نابود کنید بلکه مجبورید یک ویدئو هم از این اتقاق آپلود کنید تا عقیده جمعی را تحت تاثیر قرار دهید و اراده مردم را بسیج کنید . ازدیاد حملات دقیق در یک دنیای پیوسته ، جغرافیای میدان جنگ را تغییر می دهد و یک چهره جدید برای نیروهای ترکیبی می سازد : هر چیزی که دیده می شود ، می تواند هدف قرار داده شود و هر چیزی که هدف گرفت می تواند نابود شود . هر چیزی که آپلود می شود ، می تواند مردم و منابع را به حرکت درآورد . ادامه دارد ....

تانک سبک سابرا در اوایل دسامبر سال 2022 برخی حسابهای توییتری خبر از رونمایی یک خودروی زرهی توسط شرکت عبری البیت سیستمز دادند که قرار است با مسلح شدن به یک قبضه توپ 105 م.م به بازار جهانی سلاح صادر شود و در اولین گام ، گفته می شود که ارتش فیلیپین ، نخستین مشتری آن خواهد بود . براساس اخبار اولیه ، این شرکت عبری ، براساس پیکربندی ASCOD2 گونه های مختلفی را عرضه خواهد کرد . با این حال مفهوم اولیه تانک سبک سابرا در ژوئن 2022 و در جریان نمایشگاه دفاعی Eurosatory که در پاریس برگزار شد ، به نمایش در آمد و به تقریب ، یکی از نخستین نمونه های تانک سبک در جهان است که به بازار نظامی ارائه شده و گفته میشود ایده اصلی آن ، از برنامه های مشترک دو شرکت جنرال داینامیکز و سامانه های زمینی اروپایی ( GDELS) وام گرفته شده است . طبق داده های موجود ، تانک سبک سابرا ، با وزنی در حدود 30 تن و طراحی ماژولار ، به یک برجک مسلح به یک قبضه توپ 105 م.م برای دو نسخه شنی دار و چرخدار مجهز می شود و بواسطه وجود سامانه تمام الکتریکی برجک ، توپ اصلی آن در سمت و ارتفاع قابل تثبیت است و ویژگی های نام برده شده برای آن ترکیبی از قدرت آتش و مانور را در کنار افزایش میزان مرگ آوری ارائه می نماید . شرکت توسعه دهنده این فناوری مدعی است که سامانه های حفاظتی این خودروی زرهی استاندارد STANG 4569 سطح 4 را به نمایش می گذارد و امکان ادغام سامانه های دفاع فعال نیز با آن وجود دارد . علاوه براین ، مجموعه ای از سامانه های مدیریت نبرد TORCH- X ، سامانه های بصری الکترواپتیکال و درنهایت سیستم های پشتیبانی حیات نیز برای آن قابل دسترسی است . به گفته تحلیلگران نظامی ، تانک سبک سابرا ، نسل جدیدی از خودروهای زرهی محسوب می شود که بطور کامل توسط این شرکت عبری با استفده از شاسی هفت چرخ جاده ای ، قدرت تحرک ، مجموعه بسته قدرت و همچنین قابلیتهای حفاظت در برابر مین پیکربندی یک طرح مشترک آمریکایی – اروپایی توسعه پیدا نموده و با مجهز شدن به یک سامانه بارگذار خودکار ، امکان پایش و استفاده را به شکل همزمان به فرمانده و تیرانداز تانک میدهد . علاوه بر توپ اصلی 105 م.م ، این نمونه به یک تیربار هم محور کالیبر 7.62 م.م و چهار پرتابگر نارنجک انداز دودزا که در طرفین برجک نصب شده ، مجهز می شود ، در حالی که میتوان به جای این پرتابگرها ، جایگاه های مربوطه را به سامانه های ضد زره نیز مسلح نمود . این خودروی زرهی جدید که بخشی از ژن نمونه ASCOD2 را به ارث برده ، از یکدستگاه پیشرانه ام تی یو وی-8 به قدرت 600 کیلووات یا اسکانیا وی -8 بقدرت 810 کیلووات بهره می برد که این مجموعه به سامانه گیربکس اتوماتیک 6 سرعته با قابلیت حرکت به عقب متصل می شود . این خودروی زرهی برای عملکرد بهتر در محیط های مختلف عملیاتی به یک سامانه تعلیق میله –پیچشی / بازویی نیز مجهز شده است . مجموعه این سامانه ها امکان حرکت با حداکثر سرعت 70 کیلومتر درساعت را در یک برد 500 کیلومتری بدان می دهد ، در حالی که برای عبور از موانع با شیب مسقیم 60 درصد و شیب جانبی 40 درصد و همچنین عمق شناوری 1.5 متر نیز بخوبی بهینه شده است . براساس آزمایش های صورت گرفته ، پیکربندی اصلی این خودرو ، میتواند مانعی به ارتفاع یک متر یا یک سنگر به ارتفاع 2.5 متر نیز را مدیریت نماید. پیش زمینه : شرکت عبری البیت سیستمز ، پس از حدود ده سال بررسی ومطالعه نیازمندی های میدان های نبرد ، مجموعه ای از خودروهای زرهی را با شناسه عمومی سابرا معرفی نمود که تا کنون دو نمونه شنی دار و چرخدار آن را می توان شناسایی و بررسی کرد . با توجه به اینکه البیت سیستمز ، به شکل مستقل تجربه تولید کامل خودروهای زرهی و برخی سامانه های مرتبط به آن را ندارد ، از چند شرکت دیگر دعوت بعمل آورد تا با معرفی پیکربندی اصلی وسامانه های جانبی ، در کنار تجربه قبلی این شرکت درخصوص طراحی و تولید بخش های اصلی و هماهنگی های بین سازمانی ، یک محصول جدید مطابق با نیازمندی های جدید سازمان های نظامی را ارائه نماید . با این حال ، به موازات توسعه برنامه سابرا ، نمونه های مفهومی آن در نمایشگاه های مختلف در معرض دید عموم قرار گرفت تا اینکه در میانه سال 2022 یک نمونه اولیه از نسخه شنی دار آن در مقیاس کامل تولید شد تا به نمایش در آید . این استراتژی جواب داد و دراکتبر سال 2020 اولین موفقیت تجاری برای این محصول ثبت گردید و ارتش فیلیپین در جریان یک مناقصه قراردادی را برای تامین 18 دستگاه نمونه شنی دار و 10 نمونه چرخدار و سایر تجهیزات و مهمات مربوطه به ارزش 195 میلیون دلار و زمان تحویل سه سال ازتاریخ امضاء قرارداد منعقد نمود . این درحالی بود که شرکت سازنده در ژوئن 2022 اعلام نمود که رقم قرار داد به 172 میلیون دلار کاهش یافته ولی علت آن چندان شفاف نشد . در سپتامبر 2022 مجددا خبر از شرکت البیت سیستمز در مناقصه ارتش برزیل منتشر گردید و سپس خبر مشارکت این شرکت و هند نیز پخش شد با این تبصره که شاسی اصلی را شرکت هندی وبرجک را طرف عبری تامین خواهند نمود . ASCOD2 درحال تولید ؟!!! البیت سیستمز از ابتدای شروع طرح تا امروز به شکل مستمر نمونک ها ( ماکت ) این خودروی زرهی جدید را در نمایشگاه های نظامی ارائه نموده بود که در هر بار ، ظاهر تانک با نمونه های قبلی مقداری تفاوت داشت ، بعنوان مثال ، نسخه ترکیبی BMTV هنوز بصورت یکپارچه ساخته نشده و تنها با استفاده از تصاویر تبلیغاتی در حال معرفی است . علاوه براین ، در ابتدای دسامبر 2022 نمایندگانی از وزارت دفاع رومانی از محل شرکت عبری در حیفا بازدید کردند که اولین نمونه نسخه شنی دار سابرا برای آنها به نمایش درآمد که گفته میشود برای ارتش فیلیپین ساخته شده است . نمونه های تولید احتمالی : پروژه البیت سیستمز " سابرا" درواقع امر ، ساخت یک خودروی رزمی سبک بر روی شاسی های مختلف ولی با برجک یکسان را پیشنهاد می کند که تا به امروز یک تانک سبک براساس پیکربندی ASCOD2 و یک خودروی زرهی چرخدار براساس پیکربندی خودروی زرهی Pandur II را شامل می شود . علاوه بر این ، دو نمونه برای هند و برزیل نیز در حال توسعه بودهخ و احتمالا درآینده ممکن است نمونه های دیگری نیز معرفی شوند . شاسی پاندور-2 و برجک سابرا تحلیلگران نظامی معتقدند که شاسی انتخابی برای این برجک عبری ، الزاما می بایست استانداردهایی نظیر میزان بارگذاری مورد نیاز ، سامانه های پیشران با قدرت کافی ، تحرک ، حفاظت و ... را براساس نیاز مشتری برآورده کند که با توجه به این مساله در گام نخست شاسی های ASCOD2 و Pandur II انتخاب شدند ،در حالی که می بایست حداقل حفاظت را در برابر ترکش های کوچک و مهمات کالیبر سبک را برای خدمه فراهم نمایند . بارگذار خودکار موجود در برجک عبری ، امکان ذخیره 12 تیر گلوله آماده شلیک را در خود دارد ، در حالی که 24 تیر دیگر نیز بصورت ذخیره در بدنه قرار می گیرد و درمجموع امکان شلیک 6 تیر در دقیقه را برای خدمه فراهم آورده است ، با این وجود شرکت عبری مدعی شده که بنابر نیاز مشتری ، قابلیت نصب یک قبضه توپ 120 م.م نیز برای این برجک وجود دارد . برای افزایش دقت آتش برای خدمه ، سامانه کنترل آتش رقومی Combat NG فراهم شده که یک دوربین سه کاناله ، رایانه بالستیک ، تثبیت کننده توپ را با هم یکپارچه می کند و می تواند یک هدف متحرک را در بردی برابر 3600 متر مورد اصابت قرار دهد . خودروی زرهی هشت درهشت پاندور-2 یکسان سازی فرصت صادرات تسلیحات با بررسی مقدماتی پروژه تانک سبک سابرا می توان چنین تحلیل کرد که البیت سیستمز ، برای تحت تاثیر قرار دادن بازار نظامی و مشتریان بالقوه این نوع جنگ افزارها ، یک سرمایه گذاری ده ساله را انجام داده بطوریکه خریدار با آزادی کامل ، می تواند مجموعه از شاسی های متنوع چرخدار/ شنی دار را به یک برجک اصلی مسلح نماید و در کمترین زمان ممکن به یک تانک سبک شنی دار یا چرخدار مسلح شود . علاوه براین ، با توجه به رویکرد جدید ارتش ها و علاقه مندی مجدد به تسلیحات با کالیبر 90 -105 م.م که ارزان تر از نمونه هایی با کالیبر 120 م.م هستند و همزمان امکان انهدام طیف قابل توجهی از اهداف را بدست آورده اند ، این شیوه می تواند بازار پرسودی به نظر آید . درواقع امر ، کشورهای زیادی وجود دارند که امکان خرید تانک اصلی میدان نبرد یا خودروهای رزمی پیاده نظام گران قیمت را ندارند ولی در عین حال برای مقابله با حجم بالای تانک های سنگین قدیمی یا اهداف سخت سازی شده ، به قدرت آتش کافی نیازمند هستند ، در نتیجه به احتمال بسیارزیاد ، انتخاب سابرا در گام نخست تا حدودی منطقی به نظر می آید . با این حال ، خودروهای زرهی در کلاس سابرا ، علیرغم مزیت های متعدد ، حفاظت چندان مناسبی دربرابر تهدیدات روبه گسترش صحنه رزم ندارند و حتی با مجهز شدن به زره های اضافی نیز از این ضعف رنج می برند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3

کشتی باربری سنگین Yinmahu ساخت چین نیروی دریایی چین ناو جدید حمل کننده کشتی های سنگین را به نمایش گذاشت که در آینده نقش مهمی در حمل و نقل و نجات کشتی در زمان جنگ ایفا می کند. Yinmahu یک کشتی نیمه شناور بالابر سنگین است که می تواند تجهیزات و کشتی ها را حمل کند، کشتی های آسیب دیده را نجات دهد و به عنوان اسکله تعمیر اضطراری عمل کند. در حالی که تلویزیون دولتی چین کشتی را در حال انجام مانورهای مختلف نشان داد، مشخصات کشتی یا مکان آزمایشی را فاش نکرد. تلویزیون چین گزارش داد که کشتی سنگین جدید نیروی دریایی چین در حال حمل کشتی‌های دیگر در طول آزمایش است، زیرا ارتش آزادی‌بخش خلق قصد دارد توانایی نجات کشتی جنگی خود را افزایش دهد. CCTV روز پنجشنبه گزارش داد، کشتی Yinmahu با شماره بدنه 834، آزمایشات حمل و نقل را پس از طی کردن تقریباً 1000 مایل دریایی به چندین مکان نامشخص اخیراً انجام داده است. این یک افشاگری نادر در مورد کشتی های سنگین نیمه شناور نیروی دریایی چین بود که می توانند نقش مهمی در حمل تجهیزات و کشتی ها یا نجات کشتی های آسیب دیده در زمان جنگ ایفا کنند. همچنین می تواند به عنوان یک اسکله موقت برای تعمیرات اضطراری در محل عمل نماید. Yinmahu می‌تواند بعنوان یک اسکله موقت برای تعمیر اضطراری در محل عمل کند. فیلم منتشر شده،حرکت Yinmahu، غرق شدن در آب، بارگیری کشتی، بلند کردن و حمل و نقل را نشان می دهد. در گزارش رسانه دولتی آمده است که کشتی برای تکمیل آزمایش بارگیری چندین نوع اقلام و ماموریت های انتقال، بر زمان آماده سازی کوتاه، آب و هوای بد و مسافت های طولانی غلبه کرده است. در گزارش تلویزیون چین آمده است که این آموزش «توانایی کشتی نیمه شناور در تحویل دقیق و پشتیبانی چند بعدی را در شرایطی نزدیک به نبرد واقعی آزمایش کرده است».این کشتی نه تنها ظرفیت حمل و نقل را افزایش داده ، بلکه برد تحویل محموله را از اب های ساحلی به دریای آزاد ناآشنا در شرایط عادی و شدید را نیز افزایش داده است. Yinmahuدومین مورد از نوع خود است. اولین کشتی سنگین نیروی دریایی چین از این نوع، Donghaidao (با شماره بدنه 868) شناخته شده است که در سال 2015 وارد خدمت شد. این کشتی نیمه شناور سنگین می تواند کشتی هایی با وزن بیش از 100000 تن را حمل کند. با تنظیم آب ، عرشه بار خود را به زیر آب می برد تا کشتی دیگری در بالای آن شناور شود. سپس آب را تخلیه می کند، و شناور می شود و این به شناور اجازه می دهد کشتی را حمل کند. در انتهای دیگر سفر، فرآیند تخلیه بار تکرار می شود. گزارش رسانه چینی حاکی از آن است که کشتی Yinmahu با وجود زمان آماده سازی کوتاه،آب و هوای بد و مسافت طولانی موفق به بارگیری و حمل کشتی ها شده است. در حال حاضر، بیشتر کشتی های نیمه شناور بالابر سنگین به صورت تجاری اداره می شوند و برای مقاصد غیرنظامی مانند انتقال لنج ها، قایق ها یا سکوهای نفتی استفاده می شوند. در سال 2017، زمانی که دو ناوشکن 7000 تنی حامل موشک های هدایت شونده کلاس Arleigh Burke - USS McCain و USS Fitzgerald - در برخوردهای جداگانه آسیب جدی دیدند، نیروی دریایی ایالات متحده برای حمل آنها به ترتیب دو فروند شناور سنگین بر هلندی به نام های Treasure و Transshelf استخدام کرد. در دو دهه گذشته، چین یک ناوگان سنگین نیمه شناور بزرگ ساخته است و تعدادی کشتی با ظرفیت بارگیری بین 30000 تا 60000 تن در اختیار دارد. در سال 2016، شرکت چینی COSCO Shipping دومین کشتی بالابر سنگین جهان به نام Xinguanghua را با ظرفیت بارگیری 100000 تن راه اندازی کرد که پس از شناور هلندی 110000 تنی Vanguard دومین کشتی در جهان است. عرشه آن می تواند تا عمق 31 متری (101 فوت) زیر آب برود و به آن امکان می دهد ناو هواپیمابر چینی لیائونینگ را با تناژ جابجایی 60000 تنی و حداکثر عمق 10 متری حمل کند. مترجم SHAHDAD  استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. منبع : https://www.google.com/amp/s/amp.scmp.com/news/china/military/article/3205802/chinese-navy-shows-new-heavy-lift-ship-carrier-revealing-future-role-wartime-transport-and-vessel

در زمینه نفوذ رحیم: چرا [مجوز فوت رو] تایید نکردی؟ به چیزی مشکوک شدی؟ پزشک: مشکوک که نمیدونم ... اما به نظرم سهل انگاری شده ... ممکنه برای آقای کشمیری اتفاق دیگه ای افتاده باشه . صادق : ممکنه!؟ ما اصلا سهل انگاری نداریم ... ماجرای نیمروز 1395

بسم ا... در مدح ارج نهادن به فرهنگ بومی ... جمله حک شده روی شمشیر ... ""من به جنگجویی تعلق دارم که فرهنگ اصیل خود را به فرهنگ پوشالی خارجی ترجیح داده است ......"" the Last Samurai 2004

سلام و وقت بخیر یاد و خاطره این شهید عزیز و بزرگ گرامی باد حاج احمد ..حاج قاسم ...حاج حسن ...صیاد ...ستاری ...و.........هر جور نگاه کنیم این داغها و فقدانها بدجور دستچین شده اند ....اگر امروز بودند ...وضعیت امروز ما چی بود ؟ واقعیت از نظریه توطعه و این چرندیات خوشم نمیاد ...اما ...اما ... خداییش خیلی دستچین شدس ......

بسم ا.. هفدهمین سالگرد شهادت سرلشکر پاسدار شهید حاج احمد کاظمی دی1384 - دی 1401 https://www.aparat.com/v/Yky42

بسم الله الرحمن الرحیم در حال حاضر نیروی هوایی ایالات متحده از هواپیماهای گشتی به عنوان اصلی ترین ابزار برای مقابله با زیر دریایی های دشمنان خود استفاده می کند. عمده هواپیماهایی که به این منظور استفاده میشن P-3 و P-8A هستند. هواپمای گشت دریایی P-8A انواع تجهیزات جستجو را حمل می کند که برای جستجو و شناسایی اهداف زیر آب طراحی شده اند. برای انهدام این اهداف این هواپیما به اژدرهای MK54 مجهز هستند. محفظه داخلی این هواپیما 5 جایگاه و بر روی بالهای هم 6 جایگاه برای حمل این اژدرها وجود دارد. اژدر MK54 مجهز به سیستم چتر جهت کاهش سرعت است و ورود ایمن به آب را تضمین می کند با این حال حداکثر ارتفاع رها سازی محدود است و اگر از ان بیشتر شود سرعت برخورد بیش از حد افزایش می یابد و اژدر در لحظه ورود به آب آسیب می بیند. برای همین پوسایدون در لحظه رها سازی اژدر باید کاهش ارتفاع داشته باشد . به دلیل کاهش ارتفاع ممکن است حتی برای لحظاتی هدف از دید هواپیما خارج شود و صعود مجدد به ارتفاع هم زمان بر است. اگر جسمی از ارتفاع بالا با آب برخود کنه ، ضربه ناشی از این برخود می تواند برای جسم مخرب باشد. در این راستا معمولا اژدرها را در ارتفاعی در حدود 30 متری و یا کمتر از آن انداخته می شوند. اما دو مسئله برای هواگردی که اژدر را رها می کند به وجود می آید. 1- زیر دریایی ها به موشک هوای پدافندی کوتاه برد مجهز هستند و می توانند هواگرد را مورد اصابت قرار دهند. 2- هواپیمایی P-8A که به عنوان هواپیمای گشت دریایی انتخاب شده برای پرواز در ارتفاع های بالا طراحی شده و در ارتفاع پایین عملکرد ان به خوبی نیست یکی از گزینه ها برای رفع ایرادات استفاده از چتر برای پرتاب اژدر است . هر چند در این روش تا حدودی بحث ارتفاع رفع شده اما برد کم اژدر MK45همچنان یک مشکل در این روش است. برای رفع این ایرادات شرکت لاکهید مارتین سیستم تخلیه اژدر در ارتفاع بالا یا HAAWC را گسترش داده است. اساس این سیستم استفاده از بال ها برای افزایش برد اژدر MK45 است . در این حالت هواپیماهای P-8A و P-3 می توانند در ارتفاع بالا و فاصله زیاد از هدف اژدر های خود را رها کنند . همچنین در این طرح قرار است اژدرهای دارای سیستم HAAWC از پرتاب گرهای استاندارد نیروی دریایی هم پرتاب شوند کیت استانداری که به این منظور شرکت Raytheon توسعه داد LongShot نام دارد. به کمک کیت LongShot می توان اژدرهای 354 میلی متری ارتش ایالات متحده را از ارتفاع بین 250 تا 15000 متری رها کرد در این حالت برد آنها حتی به 90 کیلومتر هم می رسد. به کمک این سیستم اژدرها قادر خواهند بود در فاصله دور از سیستم پدافند هوایی به سمت هدف رها شوند که این مسئله باعث افزایش شانس بقای هوایپما در درگیری های احتمالی می شود. این کیت ارزان هست . دارای سیستم هدایت ترکیبی اینرسی و GPS است به راحتی بر روی اژدر نصب می شود. بعلاوه در طول مسیر هم ارتباط این سیستم با هواپیما برقرار هست و می توان برای اصلاح مسیر از این لینک استفاده کرد. برای پرتاب اژدر به کمک سیستم HAAWC هواپیماهای P-8A و P-3 نیازی به تغییر مشخصات پرواز خود( ارتفاع و سرعت ) ندارند تنش های موجود بر روی بدنه آنها کاهش می یابد و نیاز به تعمیر در آنها کمتر می شود. در نتیجه هزینه استفاده از آنها کاهش می یابد. این طرح هنوز آزمایش های خود را به اتمام نرسانده منبع1 High Altitude Anti-Submarine Warfare Weapon Capability (HAAWC) کیتLongShot توسط ریتون ساخته شده و کار آماده سازی پوسایدون برای استفاده از آن بر عهده بوئینگ هست

بسم ا... بیست و هشتمین سالگرد شهادت امیران سرافراز نیروی هوایی سرلشکر شهید منصور ستاری ، سرلشکر شهید علیرضا یاسینی و سرلشکر شهید مصطفی اردستانی 1373-1401

خرابکاری را باید با خرابکاری جواب داد جنگ را نباید شروع کنیم اما اگر شروع شد باید محکم آغازش کنیم

یک آدم منصف بشینه عملکرد نیروهای ایرانی و حزب الله و حتی یمنی ها را مقایسه کنه ( اون هم در طول بیش از ده سال جنگی که مقابلشون برای اولین بار در تاریخ معاصر شاید چند گروه از وحشی ترین موجودات در جنگهای شهری و تن به تن مثل اب خوردن سر و بدن بهترین دوستان و همرزمانشون را جلوی چشمانشون تکه تکه میکردند و جنایتهایی میکردند که خون هر ادم خونسرد و بی طرفی را هم حتی بجوش میاورد و برخی جنایتهاشون حتی شاید در تاریخ تا به حال به تصویر الاقل کشیده نشده بود ) متوجه میشه واقعا چه خبره. با اینکه نیروهای ما عمدتا داوطلب بودند و به هر حال در کسوت غیررسمی و اینها خیر سرشون دارند ذیل یک ارتش میجنگند. بماند باز هم فقط جنایت و توهین و هتک حرمت حتی به پیکرها نبود که از ازار خانواده ها و تلفن زدن و تصویر فرستادن تا بریدن سر نیروهایی که زخمی بودند به صورت زنده زنده از هیچ چیز دریغ نمی کردند که حتی یک صدم چنین چیزهایی میتونه یک نفر را از کنترل خارج کنه تا رفتار مشابهی انجام بده، چه برسه که مثل شهید بیضایی ها حتی جلوی نیروهای سوری را بگیره و خودش را بندازه وسط که فلان فرد مسلح اسیر شده را حتی سیلی و کتک نزنند.