بسم ا... سقوط ریپر سه برداشت از رهگیری و انهدام بدون سرنشین ام کیو-9 ارتش ایالات متحده در اوایل هفته جاری ( 14-13 مارس 2023 ) دوفروند جنگنده سوخو-27 نیروی هوایی روسیه در یک اقدام بی سابقه ، یک فروند پهپاد ام کیو-9 متعلق به ارتش ایالات متحده را رهگیری و مبادرت به سرنگونی آن نمودند . دراین میان ، وزارت دفاع آمریکا نیز با انتشار فیلمی 42 ثانیه ای ، شیوه رهگیری این بدون سرنشین را به نمایش گذاشت بطوریکه جتهای روسی با پاشش سوخت بر روی این پهپاد ، کاربر این بدون سرنشین را مجبور نمود تا هدایت آن را رها کرده و این روند منجر به سقوط آن به درون آبهای دریای سیاه گردید . این ویدئو بخوبی نشان داد که جتهای روسی از سلاح برای ساقط کردن این پهپاد استفاده نکرده اند ولی شیوه پرواز ومانور این جنگنده در مسیر پروازی این پهپاد تا حدودی نیت تهاجمی جتهای سوخو را نشان می داد در حالی که هنوز مشخص نیست که آیا خدمه روسی قصد داشتند با ضربه فیزیکی این پهپاد را از کنترل کاربر آن خارج کنند ، یا اینکه این برخورد ناخواسته بوده و تنها یک اشتباه محاسباتی در هنگام پرواز جمع با این بدون سرنشین آمریکایی بوده است ! https://www.aparat.com/v/b8w1X با این حال ، صرف نظر از قصد روسها از انجام چنین کاری ، ناظران نظامی غربی معتقدند که سه درس بزرگ را می توان در پی این حادثه آموخت .نخست اینکه این حرکت عمدی ارتش روسیه ، بیشتر به نوعی قدرتنمایی در حوزه هوایی به منظور بهبود بیلان نیروی هوایی این کشور و توجیه عملکرد به نسبت ضعیف آن در صحنه جنگ اوکراین بوده تا فرصتی برای تجدید تاکتیک فراهم شود .دوم اینکه پیکربندی های شناسایی – رزمی ، امروزه محاسبات صحنه رزم را بطور کامل تغییر داده بطوریکه دولتها این فرصت را بدست آورده اند که رفتار خصمانه تری را درمقایسه با هواگردهای رزمی سرنشین دار از خود به نمایش گذارند .سومین نتیجه گیری را هم می توان بدین صورت ارائه نمود که کاربرد پهپادهای بزرگی که در عراق و افغانستان بخوبی به استراتژی نظامی ایالات متحده کمک کرده اند ، ممکن است در برابر دشمن همتا و در مقیاس بزرگ ، بقاء کمتری داشته باشند . چالش اصلی ، عملکرد نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین تحلیلگران نظامی غربی براین عقیده اند که چرا جنگنده های روسی به جای اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک از واحدهای نیروی زمینی در باخموت ، یک بدون سرنشین شناسایی در آبهای بین المللی را رهگیری می کنند ؟ پاسخ به این سئوال از منظر ناظران نظامی غربی به عملکرد نیروی هوایی روسیه و بیلان آن در صحنه جنگ اوکراین ارتباط پیدا می کند .به گفته این دسته از ناظران نظامی عملکرد نیروی هوایی روسیه از ابتدای جنگ تا کنون را می توان دست کم ، تکان دهنده توصیف نمود تا جایی که به گفته برخی ، این عملکرد یکی از بزرگترین غافلگیرهای جنگ محسوب می شود ، چرا که بخش عمده ای از صاحب نظران معتقدند که روسها در ابتدای عملیات نظامی خود در اوکراین بسرعت برتری هوایی را در اختیار خواهند گرفت ،اما یکسال پس از شروع جنگ نیز این مساله هنوز محقق نشده است . براساس آمار منابع غربی ( که البته سوء گیری هم دارد .م ) ارتش روسیه تا امروز چیزی در حدود 79فروند هواگرد بال ثابت ، 79 فروند بالگرد ، هفت فروند پهپاد رزمی و 194 پهپاد شناسایی را از دست داده که از جمله این تلفات ، یکفروند سوخو-27 است که برای ساقط کردن ام کیو-9 از آن استفاده شد . این تلفات برای ارتشی در مقیاس ارتش روسیه ، قابل ملاحضه به نظر می رسد چرا که تجهیزات از دست رفته ، گران قیمت بوده و جایگزینی آنها حتی اگر تمامی زیرساختهای صنعتی – نظامی روسیه نیز بسیج شود ، سالها بطول خواهد انجامید . اما نکته اصلی در اینجاست که تلفات فوق الذکر باعث شده تا روسها شیوه استفاده از توان هوایی خود را تغییر دهند . اما در مجموع ، ارتش روسیه علیرغم اینکه سومین ناوگان بزرگ هوایی را پس از ایالات متحده و چین در اختیار دارد ، این نیرو تا این ساعت ، نقش حاشیه ای را برعهده داشت است .در نتیجه اگر این فرض که حمله به ام کیو-9 عمدی بوده باشد ، بعنوان مبنایی برای تحلیل قرارداده شود ، یک توضیح میتواند وجود داشته باشد که پوتین یا یکی از فرماندهان ارشد ارتش روسیه مجوز رهگیری تهاجمی پهپادهای آمریکایی را صادر کرده تا توجه افکار عمومی روسیه را از ناتوانی نیروی هوایی روسیه منحرف نماید . این به دستگاه رسانه ای روسیه اجازه میدهد تا سرنگونی این پهپاد را بعنوان یک دستاورد بزرگ تلقی نموده و در پیرامون آن دست به تبلیغات بزنند. ( البته این تحلیل از سمت ناظرانی دارد ارائه میشود که مبنای فروش سالانه تسلیحاتی آنها ، تبلیغات پرحجم رسانه ای است .م ) تغییر محاسبات در صحنه رزم هوایی در حالی که این مساله به واقع امر ، ناقض قوانین بین المللی نبوده باشد ( حداقل براساس قوانین درگیری پیش از جنگ ارتش روسیه ) ، دست زدن به این عمل ، به نوعی می تواند بیان کننده پیامدهای جدید سیاسی و نظامی کاربرد پهپادها در عملیات جنگی باشد . درآغاز جنگ ، بخشی از تحلیلگران نظامی اوکراینی و غربی خواستار منطقه پرواز ممنوع برفراز اوکراین بودند که به نظر می رسد این درخواست هرگز بصورت جدی بعنوان یک گزینه مطرح نشد ، چرا که این خطر وجود داشت که دست زدن به این کار ، منجر به جنگ میان روسیه و ناتو شود . در همین رابطه ، تنها راه برای اعمال منطقه پرواز ممنوع ، درگیری مستقیم بین جتهای روسی و ناتو می بود که از نگاه روسها ، این مساله به معنای اقدام جنگی تعبیر شده وعواقب آن قابل پیش بینی نمی بود . این مساله در اروپا مسبوق به سابقه بود ، چرا که ابرقدرتها هراندازه به صورت نیابتی به هم پیمانان خود کمک می کردند ، اما بدلیل وجود عامل مهمی به اسم تسلیحات هسته ای ، مستقیم وارد درگیری نمی شدند و این روند پس از پایان جنگ سرد نیز بصورت یک هنجار پذیرفته شده ، ادامه پیدا نمود . در نتیجه ، صرف نظر از اینکه این برخورد عمدی بوده یا سهوا اتفاق افتاده ، بسیار بعید به نظر می رسد که اگر این هواگرد ، سرنشیندار می بود ، عکس العمل روسها بدین صورت ، به وقوع می پیوست . درواقع ، علیرغم تنش های قبلی ، نیروی هوایی روسیه هرگز سوخت جت را بر روی یک هواگرد سرنشین دار که در حریم هوایی بین المللی پرواز می کرده ، نریخته و حتی در زمان پروازهای جمع نیز فاصله ها تا این حد نزدیک نمی شد . طبیعتا" روسها احساس کرده اند که چون این هواگرد بدون سرنشین بوده ، می تواند دست به رفتارهای تهاجمی بزند . درواقع تا امروز ، نه ایالات متحده و نه روسیه ، نیت و قصد دست زدن به کارهایی که منجر به جنگ میان دوقدرت شود را در دستور کار خود قرارنداده اند . سرنگونی عمدی یا غیرعمدی یک هواگرد سرنشین دار که میتواند به مرگ خلبان منجر شود ، خطر تشدید تنش ها را در پی دارد در حالی که سرنگونی یک هواگرد 32 میلیون دلاری احتمالا بطور مستقیم به تنش منتهی نخواهد شد . هر چند رفتار روسها در قبال پهپادها می تواند درآینده به یک استاندارد تبدیل شود . ( دقت کنید ، تحلیلگر موصوف ، بشدت از عکس العمل روسها غافلگیر شده و تقریبا چنین استنباط می شود که انتظار نداشتند که علیه یک هواگرد آمریکایی ، چنین رفتاری صورت بگیرد ، که البته مشخص هست روسها از چه کسانی در این زمینه ، الگو گرفتند .م ) پهپادهای آمریکایی و کاهش بقاء پذیری در جنگهایی با مقیاس بزرگ پهپادهایی در رده ام کیو-9 یا ام کیو-1 در دوره ای طراحی شده اند که برتری هوایی ایالات متحده یک امر پذیرفته شده محسوب می شد . این هواگردهای بدون سرنشین ، پس از اتمام دوره جنگ سرد وارد صحنه نبرد شدند که هیچ نیروی دیگری قادر به ایجاد چالش برای این کشور نبود و این استاندارد در جریان نبردهای افغانستان و عراق نیز تا حدودی اثبات شد . بدین ترتیب ، درست درزمانی که هیچ تهدید در حوزه پدافند هوایی ارتش آمریکا را تهدید نمی کرد ، این هواگردها با خیالی آسوده ، در حالی که براساس مقدورات خود ، مسلح شده بودند ، برفراز صحنه نبرد پرسه می زدند و با توجه به فرض اولیه ، نیازی به داشتن قابلیت های پیشرفته تر نظیر اجرای مانورهای گریز از دست یک مهاجم احتمالی نیز نداشتند . چنین روندی باعث شد تا ارتش ایالات متحده تغییرات چندانی را در پهپادهای رده ام کیو-9 صورت ندهد . درواقع امر ، جتهای سرنشیندار به گونه ای طراحی شده اند که امکان اجرای مانورهای گریز از دست جنگنده دشمن یا موشکهای دفاع هوایی را به شکل استاندارد در اختیار دارند و حتی قابلیت دفاع از خود با نصب سامانه هایی که موشکهای حرارتی را فریب داده و منحرف می کنند را نیز به نمایش می گذراند ولی پیاده کردن چنین روندی برای بدون سرنشین های کوچکتر و ارزان تر تاحدودی به صرفه نبوده ، هر چند این سئوال ایجاد میشود که اگر پهپاد در برابر چنین دشمنی ، به اندازه کافی دوام نیاورد و بقاء پذیری لازم را نداشته باشد ، چه فایده ای برای کاربر آن خواهد داشت ؟! در نتیجه ، حادثه فوق الذکر نشان داد که اگر چه نیروی هوایی آمریکا احتمالا وقوع چنین رفتاری را از سوی روسها پیش بینی نمی نمود ، و برای این ماموریت ، پشتیبانی لازم را فراهم ننمود ، اما آسیب پذیری این سامانه ها به عینه مشاهده شد و در درگیری های آینده در برابر یک دشمن همتا ، این مساله باید مورد توجه قرار گیرد . بدین ترتیب سئوال این است که آیا ارتش ایالات متحده باید بسوی طراحی و تولید بدون سرنشین های مانورپذیر با قابلیت دفاع از خود حرکت کند ؟!!! یا روی پهپادهایی سرمایه گذاری شود که از دست دادن آنها ، هزینه چندانی را بر ارتش تحمیل ننماید . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 2- نکات جالبی در متن بیان شده .. با دقت آن را بررسی بفرمایید . 3- مقاله مرتبط در تاپیک اوکراین 4- با تشکر از برادر عزیز ، جناب @alrkhs بن پایه

بسم الله الرحمن الرحیم دراوایل ژوئن ویدئویی از جستجوگر حرارتی یک موشک منتشر شد که یک ساختمان در اوکراین برخورد کرد . مدتی بعد خبرگزاری های روسی اعلام کردند که این تصاویر مربوط به جستجوگر موشک جدید LMUR است. برخی تسلیحات روسیه مانند Lancet و بمب های KUB و موشک های هواپرتاب KH-59M قادر هستند تصاویر جستجوگر نوری خود را به پست های فرماندهی یا خدمه هواپیما منقل کنند. اما اکثر فیلم هایی که از حملات روسیه به اهداف در اوکراین منتشر می شود توسط یک پهباد، یا سیستم هدف گیری بالگرد و یا دوربین های ثابت تصویر برداری شده اند. هرچند سعی شده نوشته های تصاویر ارائه شده تا حد ممکن تار شود اما در برخی موارد عبارت AS-BPLA در تصاویر دیده می شود AS-BPLA نام تجهیزات ارتباطی هست که برای ارتباط با موشک LMUR و یا izdeliye305 استفاده می شود. تاریخچه موشک LMUR واضح نیست . این پروژه در حدود سال 2007 به عنوان یک پروژه موشکی سبک وزن از شرکت موشک های تاکتیکی روسی (KTRV) معرفی شد. اما در سال 2009 کنار گذاشته شد. در فوریه 2011 وزارت دفاع روسیه برنامه ای با رمز Prifikis به منظور ساخت یک موشک هدایت شونده چند منظوره سبک صادر کرد بعد ها این طرح izdeliye79 نام گرفت. . این بار طرح به شرکت KBMواگذار شد. شرکت KBM طرح های موفقی مثل آتاکا و خریزانتما و اسکندر را داشته . طبق طرح izdeliye 79 موشکی تحت عنوان LUMR باید ساخته میشد و باید تا سال 2014 در خط تولید انبوه قرار می گرفت . در سال 2013 شرکت KBM توانست دسته ای از موشک ها را برای آزمایش تولید کند. اما وزارت دفاع اجازه آزمایش را نداد . در نوامبر 2014 شرکت KBM علام کرد که دیگر بر روی پروژه کار نمی کند. و در مارس 2017 راسما این پروژه توسط وزارت دفاع کنسل شد. بالگرد Mi-8MNP که ویژه FSB ساخته شده احتمالا در سال 2013 با توجه به تهدیداتی که در قفقاز در حال ایجاد بود سرویس امنیت فدرال روسیه FSB به شرکت KBM دستوری ارسال کرد برای ساخت طرح جدیدی به نام izdeliye305. سرویس امنیت فدرال روسیه به دنبال تسلیحات دوربرد و دقیقی بود که از بالگردهای Mi-8 شلیک شود . izdeliye305 همان طرح izdeliye79 بود با این تفاوت که مجهز به یک لینک دوجهته داده بود. FSB به دنبال این بود که این طرح بتواند تا آخرین لحظه اطلاعات هدف را ارسال کند و بتوانند در صورت لزوم ماموریت را کنسل کنند. همراه با طرح izdeliye305 پرتابگر ریلی APU-305 توسط شرکت Toropov Vympel ساخته شد. این پرتابگر برای نصب یک موشک LUMR در زیر بالگرد استفاده می شد. بعدا شرکت Vympel یک پرتابگر دوتایی یه نام APU-L هم توسعه داد. آزمایش موشک LMUR بر روی بالگرد Mi-8-MNP2 در سال 2015 و 2016 انجام شد. تولید سریالی این موشک بعد از تست ها آغاز شد و بر روی بالگردهایی که توسط FSB کنترل میشد نصب شد. بعد از FSB وزارت دفاع روسیه مجددا به این طرح علاقه مند شد در سال 2019 موشک LUMR بر روی بالگرد Mi-28 و سال بعد بر روی بالگرد Ka-52 نصب شد. بالگردها معمولا مجهز به 4 پرتابگر APU-305 و در صورت لود سنگین به صورت 8 موشک بر روی ریل های APU-L مسلح میشدن. ریل پرتاب دو تایی موشک ریل پرتاب تکی LUMR مخفف موشک هدایت شونده چند منظوره سبک است . هر چند کلمه سبک در نام این بالگرد وجود دارد اما وزن آن 2 برابر سنگینتر از موشک های Ataka و یا Khrizantema است در عین حال برد آن نیز 2 برابر بیشتر از این موشک ها است. این موشک دارای 4 باله صلیبی در جلو است . قسمت بعد محفظه کلاهک و سپس موتور سوخت جامد موشک است. بال های صلیبی بزرگ برای حمل و نقل تا می شوند و زمانی که موشک زیر بالگرد قرار می گرید باز می شوند. نوع آموزشی این موشک به نام izdeliye305UL فاقد کلاهک است . همچنین بال های آن کوچکتر است و غیر تاشو هستند. نمونه آموزشی موشک در قسمت جلوی این موشک یک جستجوگر تصویر ساز حرارتی 9B-7755 قرار دارد که توسط موسسه MNITI در مسکو ساخته شده است. سیستم ناوبری این موشک از یک خلبان خودکار ، یک ارتفاع سنج رادیویی و یک گیرنده ماهواره ای است . گیرنده ماهواره ای موشک از نوع BNAP-305 است که هم با GPS و هم با Glonass کار می کند. دو بال از 4 بال مجهز به آنتن های برای مبادله داده هستند. اطلاعات بسیار کمی در برابر قطعات غیر روسی استفاده شده در این موشک وجود دارد. اما برخی منابع اعلام کردند که در این موشک از منابع تغذیه تسلا الکتریک و تراشه هاس شرکت Telefilter آلمان استفاده شده است. اما احتمالا اجزا دیگری هم وجود دارد. تحریم های اعلام شده به روسیه توانایی دسترسی روسیه به این قطعات را احتمالا با مشکلات جدی مواجه کرده. در ساده ترین روش استفاده ، موشک LUMR علیه هدفی شلیک میشود که در دید خلبان وجود دارد. اپراتور در کابین بالگرد هدف را جستجوگر موشک مشاهده می کند و بعد از پرتاب موشک بالگرد می تواند دور شود در حالی که جستجوگر موشک به طور خودکار هدف را تا زمان اصابت زیر نظر دارد. در میل 28 سیستم هدایت در رادوم جلو بالگرد قرار می گیرد در Ka52M موشک به صورت بالا نصب می شود 1-پاد هدایت موشک 2- ریل پرتاب در روش دیگر موشک می تواند به هدف فراتر از میدان دید شلیک شود ، در ابتدا موشک به کمک خلبان خودکار به نزدیکی هدف می رسد در این زمان اپراتور با توجه به تصاویر دریافتی از دوربین موشک هدف مورد نظر را انتخاب می کند . و تا قبل از برخورد به هدف می شود هدف را تغییر داد. برای برقراری ارتباط موشک با بالگرد ، از سیستم AS-BPLA استفاده میشود. این تجهیزات توسط مرکز طراحی KB Luch ساخته شده . این تجهیزات ارتباط با موشک را در باند S برقرار می کنند. لینک ارتباطی بین بالگرد و موشک دارای سرعت 5.4 مگابیت در ثانیه و برد 50 کیلومتر است . در اسناد مربوط به بالگرد Mi-8MNP در کنار izdeliye305 عبارت izdeliye306 هم دیده میشود . موشک izdeliye305 دارای سر جنگی با قابلیت شدید الانفجار هست ، در صورتی که نسخه izdeliye306 احتمالا دارای کلاهک با خرج تجمعی است. تعداد 200 موشک LMUR تحویل وزارت دفاع روسیه شده و تعدا نامشخصی هم تحویل FSB شده برای همین استفاده از این موشک در اوکراین بعید نیست . موشک LMUR قیمتی در حدود 230000 دلار دارد. اما یک نکته وجود دارد. تمام ویدئو هایی که مربوط به عملکرد این موشک است توسط جستجوگر خود موشک ساخته شده .. اما تا به حال تصویری از بالگرد مجهز به این موشک منتشر نشده . احتمالا این موشک فقط در اوکراین توسط FSB استفاده میشود و FSB حاضر نیست تصاویر بالگرد های خود را که به این موشک مجهز هستند را منتشر کند. یک احتمال دیگه هم وجود دارد. در حدود 5 سال قبل یک کار تحقیقی به نام رمز بایکال وجود داشت که موشک LUMR برای استفاده روی یک خودروی زرهی اصلاح شود. ممکن است برخی از این وسایل به صورت آزمایشی در اوکراین مستقر باشند. هر چند که در خیلی از ویدوئو ها به وضوح شلیک موشک هوا پرتاب را نشان می دهد. موشک LMUR یک برنامه مهم برای ارتش روسیه جهت جبران عقب ماندگی در توسعه موشک های ضد زره هواپرتاب از غرب هست . و احتمالا در آینده چه در اوکراین و چه در نقاط دیگر به طور گسترده استفاده خواهد شد. LMUR missile configuration: 1 – thermal imaging seeker; 2 – autopilot; 3 – satellite navigation receiver; 4 – split control fins; 5 – warhead; 6 – rocket motor; 7 – folded wing; 8 – data link antenna. مدل ها 1-izdeliye79 : مدل اولیه که توسط وزارت دفاع پیشنهاد شد اما هرگز آزمایش نشد و به تولید نرسید. 2- izdeliye305: نسخه ای که برای FSB ساخته شده و مجهز به لینک داده دوطرفه هست. 3-izdeliye305UL: نسخه آموزی با بالهای کوچک و بدون سر جنگی. 4-isdeliye305-E نوع صادراتی 5-izdeliye306:نوع نامشخص مجهز به کلاهک تجمعی تا نوامبر 2022 با توجه به تصاویر منتشر شده این موشک تلفات زیر را به اوکراین وارد کرد: 5 خودرو زرهی 2 خودرو سنگین حمل و نقل 6 پل 43 ساختمان مشخصات وزن 105 کیلوگرم طول 1.945 متر قطر 200 میلی متر موتور : سوخت جامد برد : 14.5 کیلومتر ارتفاع پرواز: 100 تا 600 متر سرعت: 245 متر بر ثانیه منبع1 منبع 2 منبع3

این تانک ها از ذخیره گاه خاباروفسک در خاور دور (سیبری ) احتمالا در حال انتقال به صنایع زرهی روسیه برای بهینه سازی هستن . این ذخیره گاه محل انباشت صد هاو بلکه هزاران تانک تی 55 و تی 62 ام است یا توجه به تصاویر ماهواره ایی روسها تا حالا دهها دستاه تانک رو از این نقطه خارج کردن یکی از دلایل اینکه روسها تانک های تی 62 و شاید تی 55 رو در حال بهینه سازی هستن تشکیل واحدهای جدید نظامی و ایجاد یگانهای احتیاط و ذخیره است همچین تعمیر این تانکها بار مالی به مراتب کمتری برای روسها داره رنگ نارنجی تانکهای خارج شده از این انبار است

گئورگی ساموئلوویچ ایسرسون دهه بیست میلادی جنگ یکساله اوکراین - روسیه در یک نگاه .!

ویدئو پاکسازی خندق ارتش اکراین توسط سرباز شجاع روس این سرباز روس سه نظامی اکراینی از پای در می ارود و دو تن دیگر را به اسارت میگیرد. سه روز بعد در نبردی دیگر این سرباز جان خود را از دست میدهد ونشان قهرمان روسیه را دریافت میکند https://www.aparat.com/v/zfiAr نبرد آودیوکا رسانه های اکراینی گزارش دادن ارتش روسیه در تاکتیکی مشابه با باخموت سعی در محاصره آودیوکا دارد . به نظر میرسد روسها در این محور به جای تک زرهی از قدرت هوایی و واحد خط شکن پیاده مکانیزه استفاده میکنند . دو روستای جدید توسط روسها پاکسازی و مسیر راه آهن توسط روسها قطع شده است . یک خبرنگار اکراینی در گزارش تصویری از وخامت اوضاع در این منطقه سخن گفته و تلفات ارتش اکراین را عظیم خوانده . آیا استفاده روسها از ضربات هوایی و بمبهای هوا سرشی در گرفتن این تلفات موثر بوده است ؟؟؟ ربات های انتحاری سلاح جدید اکراینی ها خسارتهای زرهی اکراین دو بی تی ار 4 -سه خودرو کوزارک دو امرپ و یک زرهپوش تیتان و.. 6 نفربر ام 113 و مدلهای بهینه شده آن چهار نفربر بی ام پی 1 و 2 شکار دو خودروز زرهی کوزارک در یک نقطه به همراه خدمه آن دو زرهپوش بی ار دی ام یک گروه شناسایی رزمی ارتش اکراین با گذشتن از رودخانه دینپیرو سعی در نفوذ به خرسون تحت کنترل روسیه داشتن که در کمین روسها گرفتار میشوند .در این کمین چهار نظامی اکراینی کشته و 5 تن دیگر اسیر میشوند. اخیر فعالیتهای واحدهای اکراینی و تلاش آنها برای ارسال واحدهای شناسایی رزمی در خرسون و آنسوی دینپیرو افزایش محسوسی داشته است بالگرد میل 35 سرنگون شده روس در خارکف (در ماه میلادی گذشته )- سرنگون شدن یک فروند سوخو 25 گروه واگنرد ر حومه باخموت و پرش خلبان توسط چتر نجات خدمه این دو هواگرد توسط واحدهای روس نجات یافتن تلفات انسانی اکراین تلفات انسانی روسیه تبدیل یک ون به سوخت رسان توسط اکراینی ها دو نظامی روس گرا به جرم خیانت و جاسوسی برای ارتش اکراین بازداشت شدن

سردار سلامی:ساخت موشک کروز فراصوت، ردیابی ماهواره ها، بالستیک ضد کشتی امروز می‌توانیم ماهواره‌ها را با رادار از زمین رهگیری کنیم و از فاصله هزاران کیلومتر دورتر هر کشتی در حال حرکت را بزنیم و بعد می‌توانیم نقطه اصابت به کشتی را نیز مشخص کنیم تا خدمه کشتی آسیب نبینند. موشک‌های کروز به دلیل آنکه در سطح زمین حرکت می‌کنند، مانند یک پرنده بال ثابت هستند و سرعت زیادی ندارند البته در نوع مافوق صوت، موشک‌های کروز هم(در ایران) توسعه پیدا می‌کند. اینکه چگونه یک موشک بالستیک را با سرعت مافوق صوت هدایت کنید تا به یک کشتی در حال حرکت برخورد کند کار بسیار مشکلی است که ما تاکنون مشابه آن را در خارج ندیده‌ایم(ایران این کار را برای بار اول در جهان انجام داده است) .

موتور رم‌جت ایرانی RJ-HP1 در سال ۹۸ بازدید رهبر انقلاب از موتور رم‌جت ایرانی که توسط یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی ساخته شده بود منتشر شد. با موتور های رم جت میتوان موشک های کروز فراصوت و پهپادهای با سرعت فراصوت ساخت. این موتور از توان تولید بیش از ۳۵۰۰ پوند تراست (قدرت رانش) معادل ۱۵ هزار نیوتن برخوردار است و توانایی رسیدن به سرعت ۲ برابر صوت در سطح دریا و ۲.۷ برابر سرعت صوت در ارتفاعات بالاتر را دارد. مشخصات کلی:

سلام - شوروی سابق با توجه به گزارشات جاسوسی از خواست و نیاز ایران به ذوب آهن مطلع بود و در سفر پهلوی دوم به شوروی پیشنهاد امضا قرارداد دوستی و همکاری ( نوعی قرارداد که شوروی سابق با کشورهای جهان سوم امضا میکرد تا آنها به صورت ضمنی در اردوگاه شرق قرار گیرند) به او دادند تا در ازای آن برای ایران صنعت ذوب آهن بسازند این پیشنهاد البته بسیار مفصل و شامل همکاریهای گسترده اقتصادی و نظامی بود که با هشدار مشاوران ( عوامل غرب ؟؟؟) همراه پهلوی دوم فقط با همکاری اقتصادی موافقت و همکاری نظامی و امضا قرارداد را موکول به تحقق وعده های اقتصادی کرد ! نتیجه اینکه استکبار جهانی بدون نیت پلید چیزی به ما نخواهد داد شرق و غرب هم ندارد

بخش سوم و پایانی ابهام قبل از ورود به صحنه نبرد درخصوص این واقعیت که آلمان و چند کشور اروپای غربی / شرقی ، تصمیم خود را درخصوص تحویل تانکهای لئوپارد 2آ4 به اوکراین اتخاذ کرده و آن را علنی کرده اند ، بسیار گفته و نوشته شده است که بخشی از تحلیل های مربوط به آن در سطور بالا مورد بررسی قرار گرفت . با این حال ، اگر نسخه تحویلی ، همانی باشد که در خبرها اعلام شده ( بدلیل تفاوت های موجود در برخی رسانه ها در خصوص تحویل نسخه 2آ4 یا 2آ6 ) اینک براساس اعلام رسمی ، کشورهای آلمان ، لهستان ، نروژ ، اسپانیا قرار است چند ده دستگاه تانک را به ارتش کیف تحویل دهند . اما روسها از شیوه حفاظت این محصول غربی بطور دقیق چه اطلاعاتی دارند و قرار است چگونه با آنها مقابله کنند ؟! متن پیش رو ، نگاه شرقی ( روسی ) به ماجرای دفاع دربرابر این جنگ افزار جدید در صحنه نبرد اوکراین بحساب می آید . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... لئوپارد2آ4.... آیا کارایی آن به اندازه تبلیغات صورت گرفته بر روی آن است ؟!! از یک نظر ، تحلیل در خصوص قابلیت های رزمی این تانک اصلی میدان نبرد آلمانی ، دو چهره مشخص را از خود به نمایش می گذارد . درواقع ، از یک طرف نمی توان مزیتهای این فناوری را شامل سهولت کاربرد ، قابلیت اطمینان بالا و درنهایت کیفیت سامانه های بکار رفته درآن را انکار نمود که به شکل ذاتی ، معرف کیفیت محصولات نظامی آلمانی است . اما از سوی دیگر ، جنگ درسوریه و حضور ارتش ترکیه و وارد شدن در عملیات نظامی علیه بخشی از شبه نظامیان حاضر در این کشور ویران شده و بالتبع ارسال تانک های لئوپارد 2آ4 و داده های ثبت شده درآن که حتی گفته میشود برخی از سامانه های زرهی ترک با استفاده از مهمات ضد زره قدیمی نظیر مالیوتکا ، منهدم شده اند ، باعث میشود تا تردیدهایی در زمینه کارایی این سخت افزار فراهم آید . اگر چه باید معترف بود که در خصوص انهدام لئوپاردهای تُرک ، اغراق هایی نیز صورت گرفته ، اما انتشار تصاویر لئوپاردهای منهدم شده ارتش ترکیه به شکل نسبی ، ضربه مشخصی را به شهرت این تانک وارد نمود . در نتیجه ، حضور رزمی این تانکها توسط ارتش ترکیه در صحنه عملیات نظامی و انهدام چند دستگاه ازآن را نمی توان یک تصویر کامل از شکست فناوری این تانک محاسبه نمود ولی لئوپارد به مانند همتایان بریتانیایی و روسی خود از چند نقطه ، ضعف های مشخصی را بخود می بیند ( در بخش های انتهایی و فوقانی تانک ) و این رامی توان در خصوص همه تجهیزات مورد کاربرد در صحنه رزمی اوکراین صادق دانست . از دید منابع روسی ، بحث بقاء پذیری یک تانک اصلی میدان نبرد را می بایست با ارزیابی میزان حفاظت آن در بخش جلویی و برجک مورد بررسی قرار داد ، هر چنددر این میان برخی معتقدند که در صحنه نبرد ، الزاما قرار نیست تنها به پیشانی تانک شلیک کند ، اما لئوپارد2آ4 به مانند همتایان شرقی و غربی خود ، در این زمینه صاحب شهرت به نظر می رسد . با توجه به این مساله ، در نگاه نخست ، وضعیت جالبی را شاهد خواهیم بود ، بدین معنی که هیچ تصویر مستندی درخصوص انهدام این تانک از بخش پیشانی وجود ندارد که نتیجه طبیعی چنین امری ، آن است که نمیتوان تحلیل نمود که این بخش نقطه ضعفی را از خود نشان خواهد داد یا خیر ، اما با توجه به دارایی های ضد زره زمین و هواپایه ارتش روسیه ، میتواند برای مدافعان ، به یک ضعیف کننده اعصاب ( کنایه از حفاظت موثر دراین بخش و تضعیف اثر بخشی سامانه های ضد زره .م ) تبدیل گردد . آیا لئوپارد2آ4 با شاخص های یک تانک پیشرفته مطابقت دارد ؟! به اعتقاد کارشناسان روسی ، این تانک آلمانی ، علیرغم تبلیغات صورت گرفته روی آن ، یک فناوری به نسبت قدیمی است که امکان تاثیر گذاری ماورایی بر روی صحنه نبرد را دراختیار ندارد ، هر چند در منابع غربی ، ( چه مراجع مستند و چه ویراستاران ویکی پدیا) به این تانک یک قدرت جادویی در دفاع همه پرتابه های ضد زره موجود در سازمان رزمی ارتش روسیه اعطاء کرده اند . اما در واقعیت ماجرا ممکن است روند مقداری متفاوت باشد . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... لئوپارد2آ4 از سال 1985 در خط تولید قرار گرفت و بمدت شش سال ، یعنی تا مارس 1992 این فرآیند ادامه پیدا نمود . براساس داده های موجود ، تمامی تانکهایی که در این بازه زمانی تولید شدند ، دو سطح حفاظت زرهی مشخص را در قالب B-tech و C-tech دریافت نموده اند که تانکهای تحویلی از سال 1985 تا 1987 سطح حفاظت B-tech را دارا هستند . از سال 1988 تا 1992 نمونه های تحویلی به بوندس وهر ، سطح حفاظتی C-tech را بخود می بینند که به شکل منطقی ، بقاء پذیری بیشتری را برای تانک مزبور فراهم می نمود و اگر این داده که لئوپاردهای صادراتی از نوع B-tech بوده اند ، مورد پذیرش قرار گیرد ، نسخه هایی که بطور مستقیم از ارتش آلمان به اوکراین ارسال خواهند شد ،احتمالا از نمونه C-tech خواهند بود . با این حال ، ارتش آلمان هنوز داده های دقیق تری را در این زمینه منتشر ننموده ولی به احتمال بسیار زیاد ، زره های سرامیکی روی برجک این تانکها نصب خواهد شد ( یا بصورت نصب شده ارسال می شود ) که برای خنثی کردن تاثیر ضربه ناشی از برخورد موشکهای ضد زره مجهز به کلاهک های تجمعی ( مضاعف/ دوگانه ) استفاده می شود . در ادبیات علمی غرب ، به این زره ها ، سطوح حفاظتی واکنشی غیر انفجاری ( NERA) گفته میشود که تجهیزات زرهی روسی نیز بدان مجهز شده اند ، در نتیجه لئوپارد در این زمینه ، بدون رقیب محسوب نمی شود . با این وصف ، مناقصه ارتش سوئد تاحدودی می تواند تصویر روشن تری را از نمونه های اولیه لئوپارد2آ4 برای مخاطب ایجاد کند ( نسخه Leopard 2 Improved که از فناوری های نسخه 2آ5 استفاده نموده ) و همچنین لئوپاردهای 2آ5 همین ارتش ( با شناسه STRV-122 ) که سطح حفاظت بهتری را به نمایش می گذارند . https://www.aparat.com/v/flOHN بدین ترتیب ، اگر تصویر ارائه شده مبنایی برای قضاوت باشد ، بخش پیشانی تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 با سطح حفاظت B-tech ( ارائه شده توسط کشورهایی غیر از آلمان ) امکان مقاومتی میان 70-60 درصد را در برابر مهمات ساب کالیبر ( حدود 300 م.م ضخامت فولاد ) را فراهم می آورد ولی این میزان در برابر مهمات ضد زره قوی تر ، که امکان نفوذ به درون زرهی به ضخامت 500-400 م.م را دارد ، به حدود 30-20 درصد خواهد رسید . ( این اعداد برای شلیک مستقیم از روبرو به پیشانی تانک است ) این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... زره پیشانی لئوپارد2آ4 براساس داده های ثبت شده در منابع آشکار (باز) ، درصورتی که براساس استاندارد B-tech تحویل شود ، در بخش پیشانی با ضخامتی درحدود 400-350 م.م تا 700-600 م.م در بخش های مختلف ، میتواند در برابر مهمات ساب کالیبر یا کلاهک های تجمعی مقاومت کند . این مساله در نمونه های تی-72 بی و تی-80 یو بدلیل استفاده از زره های غیرفعال ، به نظر بالاتر می آید ( در بخش پیشانی ) . این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... اما حفاظت سطح C-tech ( تقویت شده ) گرچه با نمونه قبلی ، تفاوت هایی را نشان میدهد ، ولی براساس گزارش هایی که بریتانیایی ها منتشر کرده اند ، ( مقایسه بین C-tech و حفاظت چلنجر ) ، لئوپارد آلمانی در بخش پیشانی برجک ، با زرهی به ضخامت 420-410 م.م امکان مقابله با مهمات ساب کالیبر و در بخش هایی با ضخامت حدود 800-750 م.م دربرابر مهمات شدید الانفجار ضد زره را در اختیار داشت که به ادعای روسها ، این ارقام ضعیف تر از سطح حفاظت تی-72بی و تی-80یو بدون دفاع فعال به نظرمی رسد . با توجه به این مساله ، سطح حفاظت لئوپارد2آ4 براساس داده های موجود و بدون تغییرات احتمالی ، مقداری با استانداردهای امروزین فاصله دارد، هر چند این تحلیل که این سطح حفاظت کاملا بی فایده است نیز درست به نظر نمی رسد ، بدین معنی که با مهمات ضد زره قدیمی نمیتوان ان تانک را متوقف نمود . از راست به چپ : پرتابه 3VBM19 / 3BVM22-23 / 3BM42 آیا راهی برای متوقف کردن پلنگ آلمانی وجود دارد ؟!! در سطور پیشین ، به شکل مختصر ، ضعف های این تانک در بخش انتهایی بدنه و فوقانی بررسی شد ، اما وقتی امکان شلیک مهمات ضد زره بصورت عمود بر زره تانک فراهم شود ، حتی مهمات قدیمی ضد زره می تواند حرفهایی برای ارائه داشته باشد تا جایی که منابع روسی معتقدند که مهمات ضد زره توپهای 30 م.م نیز در سطح مشخصی ، توان وارد کردن آسیب به این تانک آلمانی را دارند . علاوه براین ، توپخانه ، مین ضد تانک ، بدون سرنشین های انتحاری ( و البته مسلح کردن زمین عملیات .م ) نیز میتواند برای هر خودروی زرهی در صحنه نبرد خطرناک باشد . مهمات (شامل خرج و پرتابه ) توپ 2A46 اما به واقع باید گفت که رودرویی با لئوپارد2آ4 از بخش پیشانی با استفاده از مهمات ضد زره با کلاهک تجمعی ، راکتهای ضد زره قدیمی و .. اثر مطلوبی نخواهد داشت و این مساله بخصوص برای آن دسته از کسانی که معتقدند ، امکان نابود کردن این تانک با موشکهای ضد زره مالیوتکا وجود دارد ، می بایست توجیه شود . اما برای خدمه تانکهای روسی ، استفاده از مهمات ساب کالیبر میتواند تا حدودی ره گشا باشد ، اگر مهمات اورانیومی به اوکراین تحویل نشود ، مهمات Mango یا حتی نمونه های موسوم به Leads ( در نسخه های تولید شده از تنگستن ) میتواند موثر باشد . مضاف براین ، امکان کاربرد موشکهای ضدزره هدایت شونده نیز از تانکهای روسی علیه لئوپارد وجود دارد که البته در خصوص کارایی مشخصی ، بحث های کامل تری باید صورت گیرد .در حوزه تسلیحات ضدزره موجود در سازمان رزمی پیاده نظام ارتش روسیه ، نمونه های کنکورس-ام ، میتس-ام ، کورنت و همچنین نمونه های متاخر Khrizantema-S و Shturm می تواند کارایی مناسبی را به نمایش گذارد . پی نوشت : بن پایه 1 بن پایه 2 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... بخش دوم ..... 2- جدول زمانی تحویل اگر چه هنوز مشخص نیست که جدول زمانی تحویل کامل تانکهای لئوپارد چگونه برنامه ریزی شده ولی حداقل 14 دستگاه از این تانکها از ذخیره ارتش آلمان برداشت خواهد شد که به گفته ارتش آلمان ، " گام اول " خواهد بود . همزمان ارتش بریتانیا نیز اعلام نموده که تا انتهای ماه مارس 2023 ، چالنجرهای خود را به اوکراین ارسال می کند ولی برخی معتقدند که بخش عمده تانکهای آبرامز و لئوپارد در بازه زمانی بهار تا تابستان 2023 در میدان نبرد مشاهده می شوند . تحویل لئوپاردهای کانادایی هنگامی که روسها در فوریه 2022 به اوکراین حمله بردند ، شرایط و اقلیم زمستانی ، پیشروی را دچار مشکل کرد ، و اینکه با شروع یک زمستان دیگر ، جنگ ایستا ( موضعی ) مجددا دیده می شود که این جنگ در امتداد یک خط قابل تشخیص جریان دارد . اما با گرم شدن هوا ، بسیار بعید خواهد بود که این خطوط همچنان به شکل فعلی حفظ شوند چرا که هر دوطرف برای شروع عملیات نظامی از بهار سال 2023 دلایل خود را دارند ،اما آیا اوکراین می تواند روی تانکهای جدید حساب باز کند یا خیر ، که این عامل اصلی در کسب نتایج روی زمین به نظر می رسد . میزان حفاظت زرهی دوسمت تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 4-3 آموزش ، تعمیر و نگهداری /آماد و پشتیبانی تمامی تانکهای اصلی میدان نبردی که قرار است به اوکراین تحویل شود ، سامانه های رزمی پیشرفته و پیچیده ای محسوب می شوند . به مانند هر ماشین دیگر ، این پیچیدگی به معنای قطعات بیشتر و اجزای پیچیده تری است . سامانه های کنترل آتش این تانکها ، رقومی (دیجیتال) بوده و پشتیبانی به مراتب بالاتری را در مقایسه باسامانه های روسی طلب می کنند . علاوه براین ، فاصله یابهای لیزری ، ابزارهای به غایت دقیقی محسوب می شوند که باید مستمرا بازبینی شده و در کنار آن ، تعمیر یا جایگزینی زره های واکنشی نصب شده روی لئوپارد ، وضعیت کاملا متفاوتی با همتایان روسی که روی بدنه فولادی ، پیچ و مهره شده یا روی آنها کیسه شن قرار می گیرد را به نمایش می گذارد . مضاف براین ، آموزش خدمه فرآیند زمان بری را خواهد داشت . تحویل لئوپاردهای کانادایی بدین سان ، بیشتر از 100 دستگاه تانکی که قرار است به اوکراین تحویل داده شود ، اگر پشت خطوط اصلی منتظر قطعه یدکی باشند یا تکنسین های فنی برای راه اندازی این سامانه ها وجود نداشته باشد ، امکان تغییر توازن در نبرد را به اوکراین نخواهد داد . درواقع ، چالش های مربوط به تعمیر و نگهداری ،و درکنار آن بحث پشتیبانی ، یکی از بزرگترین چالش های مربوط به تنظیم جدول زمان بندی تحویل تانکهای مزبور خواهد بود . در این رابطه ، آلمان قصد دارد تا پرسنل اوکراینی را در آلمان آموزش دهد ،اما این مساله خود یک چالش جدید است ، چرا که روند آموزش نیز چندان کوتاه نخواهد بود . آرایش قرارگیری خدمه لئوپارد2آ4 ارتش ایالات متحده برای آموزش خدمه آبرامز بصورت استاندارد 24 هفته را درنظرگرفته که درشرایط اضطراری می توان آن را فشرده تر برگزار کرد ولی الزامات تعمیر و نگهداری یک سامانه پیشرفته نظیر آبرامز در محیط رزمی باعث شده تا تحلیلگران این سئوال را مطرح کنند که تانکهای جدید چگونه می توانند در نبرد اوکراین تاثیرگذار باشند ؟!این مساله یک چالش لجستیک برای کشورهای غربی و اوکراین محسوب می شود . در آنسوی جبهه ، ارتش روسیه بشدت با مشکلات لجستیکی روبرو بوده و همچنان است که این امر نشان میدهد که چگونه این نوع چالش ها می تواند در صحنه نبرد تغییرات بزرگی را ایجاد نمایند . اوکراین براساس روند فعلی ، هنوز مزیت خوبی در حوزه لجستیکی دارد و انعطاف پذیری قابل توجهی را در حفظ خطوط خود به نمایش گذاشته ، ولی یکپارچه سازی خط تامین مهمات و قطعات یدکی ، آن هم مهمات و قطعاتی که منحصر به فرد بوده و قبلا در ارتش اوکراین سابقه استفاده نداشته ، بطور قطع یک چالش به نظر می رسد . به گفته برخی ناظران نظامی ، هر تانک لئوپارد ، آبرامز و چالنجر ، قطعات جداگانه ای را به شکل مرتب یا دوره ای مصرف می کنند که با هر تانک عملیاتی فعلی در ارتش اوکراین متفاوت است . در نتیجه ، اینکه ارتش اوکراین یا ناتو ، تا چه اندازه ای سریع و چگونه این قطعات و مهمات را از یک بخش کشور به نقطه ای که تانک مربوطه درآن از کار افتاده یا مهمات آن تمام شده ، می رساند ، نقش بسیار موثری در میزان تاثیرگذاری این تانکها ایفا می نماید . آرت ورک های نبرد 73 Easting 5- بکارگیری آخرین مولفه ای که می توان در حوزه میزان تاثیرگذاری تانکهای جدید بر صحنه نبرد اوکراین ذکر نمود ، شیوه کاربرد آن ها در میدان نبرد است . در این رابطه ، تحویل و سازماندهی این تانکها یک مساله و استفاده حداکثری از آنها در صحنه نبرد نیز مساله دیگری است . بدان معنا که ارتش اوکراین ازاین تانکها در آفند استفاده خواهد کرد یا در مقام دفاع ؟!!! آیا واحدهای زرهی مجهز به تانکهای غربی برای درگیرشدن با واحدهای زرهی ارتش روسیه به شکل آزاد عمل خواهند کرد یا علیه اهداف با سطح تهدید کمتری بکار گرفته خواهند شد ؟! آیا ارتش اوکراین از تانک های جدید خود در ترکیب با پیاده نظام ، مهندسی –رزمی و توپخانه استفاده خواهد کرد تا به درون خطوط دفاعی ارتش روسیه نفوذ کند ؟! آیا این تانکها بیشتر بعنوان یک ابزار ضد تانک کاربرد پیدا می کنند یا اینکه ارتش کیف همچنان از تسلیحات ضد زره موجود خود در نقش اصلی ضد زره استفاده می کند و تانکهای جدید برای ماموریتهای بهتری اختصاص خواهند یافت ؟؟ و درنهایت ، آیا این تانکها در ترکیب با تانکهای شرقی موجود در واحدهای زرهی ارتش اوکراین قرار می گیرند تا به شکل اختصاصی سازماندهی می شوند ؟! نمای شماتیک برخورد دو نیروی زرهی در نبرد 73 Easting درواقع امر ، اگر چه کمیت تانکهای مورد استفاده توسط طرفین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود ، ولی تاکتیکهای بکارگرفته شده نیز جایگاه خود را دارد . در مشهورترین نبرد زرهی جنگ دوم خلیج فارس ( 1991) که به 73 Easting نیز مشهور شد ، واحدهای زرهی ارتش آمریکا ، که درمواجهه با یگان های تانک گارد ریاست جمهوری ارتش عراق قرار گرفتند ، درمجموع ، طرف عراقی ، تعداد تانک بیشتری در اختیار داشت ولی مزیت آشکار واحدهای آمریکایی در حوزه فناوری ، باعث شد تا قاعده قدیمی برتری در کمیت تا حدودی رنگ ببازد به زبان ساده تانکهای آمریکایی امکان شناسایی و درگیر شدن با هدف را از فاصله دورتری داشتند و این توان انهدام بیشتری را بدانها می داد ، اما برخلاف تصورات موجود ، این فقط یک بخش ماجرا بود ، چرا که دکترین رزمی ارتش آمریکا و وظایف مندرج در کتابچه های راهنمای میدانی بود که موفقیت اصلی را رقم زد و باعث شد تا درحدود نیمی از 300 یا 400 دستگاه تانک عراقی ، بدون انهدام یک دستگاه تانک آمریکایی ، از دست بروند . واحدهای درگیر در نبرد 73 Easting در این میان ، آنچه که دانستن آن اهمیت دارد ، این است که آیا زمانی که حملات احتمالی ارتش روسیه در بهار 2023 آغاز شود ، روسها به شیوه کلاسیک خود ، یعنی متمرکز کردن واحدهای زرهی در مقیاس بزرگ و ایجاد یک منطقه مانوری از چنین یگان هایی برای رویارویی با ارتش اوکراین ادامه میدهند ؟ و آیا اوکراین این چالش را قبول خواهد کرد یا اینکه ذخایر زرهی خود را برای استفاده در محورهای خاص ، در عقب نگاه خواهد داشت ؟! نشانه های که درطول جنگ 11 ماهه ثبت شده نشان میدهد که روسها برای کسب موفقیت در مقیاس بزرگ ، تلاش می کنند تا منابع نظامی خود را بطور گسترده وارد عمل کند در حالی که متقابلا ، واحدهای اوکراینی بدلیل محدودیتهای خاص خود ، بیشتر تلاش نمودند تا با ابتکارعمل بیشتر ، جنگ را ادامه دهند . در نتیجه ، اگر این الگو ادامه پیدا کند ، احتمالا تانکهای جدید تاثیرات بیشتری را به نمایش می گذارند . در این میان ، برخی از کارشناسان نظامی غربی معتقدند که وقتی روسها در فوریه 2022 به اوکراین حمله بردند ، مزیت اصلی آنها در پیشروی سریع ، حضور پرتعداد واحدهای زرهی بود ولی از آن زمان به بعد ، این اوکراین بود که تاحدودی دست برتر را در اختیار گرفت ( البته این جمله یک مقداری مبهم هست ، بدین معنا که فقط بدلیل شیوه کاربرد زرهی توسط روسها ، کیف ابتکارعمل را بدست گرفته یا نه ، بحث کلی تری را باید در این حوزه وارد صحنه کرد تا متن معنای بیشتری را بخود بگیرد .م ) که این نیز ناشی از بکارگیری بهتر زرهی توسط ارتش اوکراین است . با این حال ، روند فوق مطلق نیست ، چرا که روسها با مشکلات لجستیکی قابل توجهی روبرو هستند ( در چند ماه نخست جنگ ، مباحثی نظیر مشکلات در تامین سوخت یا توانایی های محدود در بازیابی تانکهای آسیب دیده ) در افزایش تعداد تلفات روسها موثر بوده است ( که البته ظاهرا این مشکلات کمتر شده .م ) . بدین ترتیب ، برخی مدعی اند که می تون ضعف اوکراین در حوزه کمیت و کیفیت را با کاربرد تاکتیک های جدید تا حدودی برطرف نمود . نمای فوقانی و داخلی لئوپارد و جانمایی سامانه های رزمی و پشتیبانی درصورتی که این مساله بصورت یک الگوی مشخص برنامه ریزی و دنبال شود ، پس از تحویل تانکهای لئوپارد2 و مابقی نمونه ها ، پتانسیل تاثیرگذاری روی صحنه نبرد تا حدودی افزایش پیدا خواهد کرد ولی مجموع این تحلیل ها فقط زمانی صحت پیدا می کند که تانکهای فوق تا بهار سال 2023 آمادگی کامل را برای نبرد پیدا کنند و این مساله یعنی کسب آمادگی نیز بدان معناست که ناتو و ارتش های غربی بتوانند ترکیب آموزش ، تعمیر و نگهداری ، لجستیک موثری را برای حفظ استمرار عملیات این تانکها در اختیار ارتش اوکراین قرار دهند . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

پلنگ آلمانی در برابر خرس روسی تحویل لئوپاردها به کیف چگونه بر تعادل میدان نبرد در اوکراین تاثیر می گذارند ؟!! مقدمه : متن پیش رو ، ترکیبی از دو نظر غربی و شرقی در خصوص رویارویی تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 در برابر پرتعداد ترین تانک های اصلی میدان نبرد روسیه ( تی-72 / تی-80 و تی-90 ) محسوب می شود . اگر چه در بازه زمانی برگردان این متن به فارسی (فوریه 2023) هنوز این درگیری رخ نداده ، ولی بررسی تقابل سخت افزارهای زرهی غربی و شرقی از دریچه دید دوطرف جالب به نظر می رسد . نکته اصلی این متن درآن است که با توجه به سوگیری شدید تحلیلی در فضای وب نسبت به هرکدام از دو طرف ، سعی شده حد امکان و بدون ضربه به متن اصلی از برگردان جملاتی که بار احساسی دارند ، خودداری شود آغاز : با اعلام تحویل تانک های اصلی میدان نبرد لئوپارد به اوکراین ، برای چندمین بار در ماه های اخیر ، مبحث اثرگذاری این سخت افزار نظامی در محافل نظامی شدت گرفت . آلمان ، به دلایل مختلف یکی از کشورهایی است که نقش محوری در تجهیز و تسلیح اوکراین برعهده دارد ، هر چند انگیزه های محتاطانه آلمان ها که بر روی مولفه هایی نظیر سابقه دشمنی با روسیه ، تبدیل شدن روسها به تامین کننده اصلی انرژی اروپا و فرهنگ به نسبت دیرینه ( البته آلمان ها تا سال 1945 به خروس جنگی اروپا شهرت داشت و تنها پس از اشغال پایه و اساس طولانی مدت نظامی گری در این کشور برچیده شد .م ) ضد نظامی گری پایه گذاری شده بود تا حدودی مقامات برلین را دچار محافظه کاری قابل ملاحضه ای نمود. با این حال استراتژی محتاطانه برلین در کمک به اوکراین تا پیش از فوریه 2022 ادامه داشت ولی با آشکار شدن شواهدی مبنی بر یک عملیات نظامی تهاجمی و سپس حمله روسها به اوکراین ، این روند ، صورت متفاوتی بخود گرفت . بدین ترتیب در حالی که ارتش بریتانیا چیزی در حدود 2000 قبضه موشک ضد زره و تعداد مشخصی از خودروهای زرهی سبک را به کیف تحویل می داد ، ارتش لهستان و لیتوانی سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب را در اختیار ارتش اوکراین قراردادند و ترکیه نیز اجازه تولید مشترک بدون سرنشین بیرقداررا صادر نمود ، اما آلمان ها تنها به ارسال چندهزار عدد کلاهخود نظامی بسنده کردند که این امر مورد اعتراض بقیه کشورها قرار گرفت . با این وصف و علیرغم سرعت آهسته کمک های نظامی آلمان ها ، روند سیر صعودی پیدا نمود تا درنهایت به انتشار خبر تحویل تانکهای لئوپارد-2 منتهی گردید . به همین دلیل برخی معتقدند که عملیات نظامی روسیه دراوکراین می تواند آغازی بر تغییر چشم اندازهای امنیتی در اروپا گردد ولی سئوال اصلی اینجاست که ورود لئوپارد به صحنه نبرد چه تاثیری بر تعال نظامی صحنه نبرد از خود برجای خواهد گذاشت ؟! مرحله یکم : مقایسه سخت افزارهای روسی و آلمانی درواقع امر ، تحلیل نظامی براساس شمارش تعداد تانکها ، پیاده نظام ، هواپیما و ... امری غیردقیق و غیرعلمی است . با این حال یکی از جامع ترین منابعی که تنوع و کمیت سخت افزارهای نظامی را در مقیاس جهانی به شکل سالانه بررسی می کند ، موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک ( IISS) است که نسخه سال 2022 آن درست قبل از تهاجم روسها به اوکراین منتشر گردید و به تقریب ، منبع معقولی برای درک این نکته که ارتش روسیه چه تعداد تانک و در چه گونه هایی را قبل از شروع جنگ بصورت عملیاتی در اختیار داشت ، محسوب می شود . با توجه به این مساله ، ارتش روسیه در فوریه سال 2022 چیزی در حدود 2927 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد را در سازمان رزم نیروی زمینی خود می دید که این تعداد در کنار 330 دستگاه نمونه موجود در یگان های تفنگدار دریایی و حدود 160 دستگاه در واحدهای هوابرد ، در مجموع ، 3417 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد را به نمایش می گذاشت ، در حالی که گفته میشود روسها تعداد 10200 دستگاه تانک دیگر را بصورت ذخیره نگهداری می کنند . در این میان ، با گذشت حدود 11 ماه و 15 روز از شروع جنگ ، براساس اطلاعاتی که منابع غربی مدعی آن هستند ، ارتش روسیه تا ابتدای فوریه 2023 در حدود 1446 دستگاه تانک را از دست داده اند که مجموع تعداد منهدم شده یا به غنمیت گرفته شده از سوی ارتش اوکراین محسوب می شود که اگر این عدد مبناء قرار گیرد ، حدود نیمی از تانکهای عملیاتی ارتش روسیه از دست رفته است . بااین حال منابع غربی معتقدند که این رقم تنها 90درصد از تلفات روسها محسوب می شود و هنوز 10درصد از موارد ثبت شده را نمی توان بطور قطع به ارتش روسیه منتسب نمود . اما با وجود تمامی ابهامات ، اگر عدد 1446 دستگاه مبنایی برای بررسی نرخ تلفات روسها در نظر گرفته شود ، موارد ذیل قابل بررسی به نظر می رسد: 1-از 2260 دستگاه تانک تی-72 شامل گونه های مختلف ، 934 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفاتی در حدود 39 درصد را نشان می دهد . 2- از 580 دستگاه تانک تی-80 شامل گونه های مختلف ، 374 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفاتی در حدود 64 درصد را به نمایش می گذارد . 3- از 417 دستگاه تانک تی-90 شامل گونه های مختلف ، 44 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفات حدود 11 درصد را قابل مشاهده می نماید . اگر رقم 10200 دستگاه تانک ذخیره ارتش روسیه را که قبل از تهاجم ادعا شده شامل 7000 دستگاه تانک تی-72 ( شامل نسخه های AوB) ، تی-80 در حدود 3000 دستگاه (شامل نمونه های BV ، B وU) و چیزی در حدود 200 دستگاه تانک تی-90 بدانیم ، این بدان معناست که درصورت طولانی شدن جنگ در اوکراین ، میدان جنگ به شکل فزاینده ای تحت تاثیر حضور تی-72 قرار خواهد گرفت که بیشترین تعداد تانک در انبارهای ارتش روسیه را تشکیل می دهد . علاوه براین ، ممکن است شاهد افزایش فعالیت خط تولید تی-90 نیز بود که پیشرفته ترین تانکی است که روسها بصورت انبوه می توانند آن را تولید و به میدان ارسال کنند ( اگر نرخ تلفات 11 درصد براساس تعداد اعزامی به صحنه نبرد مبناء قرار گیرد ) هر چند تعداد تی-90 های موجود درمقایسه با سایر نمونه ها ، محدود به نظر می رسد. منابع غربی در این زمینه معتقدند که تانک اصلی میدان نبرد T-72B3 که در دهه دوم قرن21 بروزرسانی های جدیدی را دریافت نموده که شامل سامانه های هدفگیری بهبود یافته ، سامانه بارگذار خودکار و زره های واکنشی است ، توانمندی بسیار بیشتری را نسبت به نمونه های پایه تی-72 از خود نشان میدهد . علاوه براین ، نسخه تی -90 ام که به نسبت ، بیشترین نمونه تولید شده این تانک محسوب می شود ، نیز می تواند یکی از تاثیرگذارترین سخت افزارهای زرهی روسها بشمار آید . در این میان با توجه به اینکه گفته شده قرار است نسخه لئوپارد-2آ6 ( دربرخی منابع نسخه 2آ4( به کیف تحویل شود ، تحلیل زیر عمدتا براساس سناریوی رودرویی میان تی-72بی3 / تی-90ام در برابر ببرهای آلمانی چیده شده است : الف- وزن : لئوپارد 2آ6 بیشتر از 60 تن وزن دارد که درمقایسه با تی-72بی3 با 50تن و تی-90ام با وزنی بیشتر از 50 تن ، سنگین تر به نظرمی رسد . راست : L/55 چپ : 2A46 ب- توپ اصلی : لئوپارد2آ6 ، به یک توپ با کالیبر 120م.م ( L/55) که گونه بلندتر از نمونه نصب شده روی تانک آبرامز ( نسخه آ-2( مجهز شده در حالی که تی-72بی3 و تی-90 ام به توپ 125 م.م بدون خان 2A46 مسلح شده اند . ج- برد موثر : لئوپارد2آ6 در حال حاضر می تواند مهمات هدایت شونده لیزری ضد زره خود را در یک برد 8000 متری بسمت اهداف شلیک کند که به نسبت بیشتر از نمونه های روسی است که بسته به نوع مهمات مورد استفاده ، برد موثری در حدود 3تا5 هزارمتر را دراختیار دارند . مقایسه آرایش استقراری خدمه تی-72بی3 (راست ) و لئوپارد2آ4 د-خدمه : لئوپارد2آ6 از 4 خدمه بهره می برد که درمقایسه ، یک خدمه بیشتر از نمونه های تی-72بی3 و تی-90ام است . مقایسه میزان ضخامت زرهی پیشانی سه تانک اصلی میدان نبرد روسی و آلمانی از چپ به راست : تی-80 /تی-72بی/ لئوپارد2آ4 ه- مجموعه حفاظت زرهی : هر سه تانک به زره های متعارف مجهز شده اند ، اما لئوپارد2آ6 با مجهز شدن به زره های فاصله دار ( در نسخه های صادراتی لئوپارد2 به زره هایی از جنس مواد مرکب برای حفاظت بیشتر مسلح می شوند ) بقاء پذیری مناسبی را به نمایش می گذارد ، در حالی که تی-72 بی3 با ترکیبی از زره های فولادی و کامپوزیتی و تی-90ام نیز با زره های مشبک نیز درصدد برآمده اند تا میزان تهدید را به حداقل ممکن کاهش دهند . این درحالی است که لئوپارد2آ6 با مجهز شدن به زره های واکنشی میتواند ضریب کارایی بهتری را به نمایش گذارد هر چند هنوز مشخص نیست که چنین چیزی به اوکراین تحویل شود . متقابلا تی-72بی3 و تی-90ام با مسلح شدن به زره های واکنشی کنتاکت-5 و رلیکت (Relikt ) ادعاهای بیشتری در این زمینه دارند . مرحله دوم - ورود پلنگهای آلمانی به صحنه نبرد چه معنایی دارد ؟! برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که اگر تخمین های موجود در خصوص میزان ذخیره تانکهای ارتش روسیه و همچنین میزان تلفات آنها در 11 ماه اخیر در بهترین حالت ، نادرست باشد ، پیش بینی نحوه تاثیرگذاری ورود لئوپارد2 بر روند جنگ با چالشهای بسیار بیشتری روبرو می شود ولی می توان پیش بینی ها را براساس 5 عامل اصلی مورد مطالعه قرار داد 1- تعداد کل (کمیت ) نخستین عاملی که می توان روی آن تحلیل نمود ، تعداد کل تانکهایی است که قرار است به اوکراین تحویل شود که بدیهی است عامل مهمی خواهد بود . پیش از جنگ ، عملیاتی بودن 987 دستگاه تانک درارتش اوکراین تقریبا پذیرفته شده بود ( شامل 858 دستگاه تانک در نیروی زمینی ، 69 دستگاه تانک در واحدهای تفنگدار دریایی ، 60 دستگاه تانک در واحدهای هوابرد و تعداد نامشخصی در واحدهای وزارت کشور ) علاوه براین ، داده های موجود نشان میداد که حدود 1132 دستگاه تانک در انبارهای ارتش اوکراین بصورت ذخیره موجود بوده که قسمت اعظم آنها را تانکهای به نسبت قدیمی تی-64 تشکیل می داد که اگر چه بخش عمده ای ازآنها یکسری بروزرسانی هایی نظیر سامانه های کنترل آتش جدید ، تصویرسازهای حرارتی و زره های واکنشی را بخود می دیدند ولی ارتش اوکراین با ناوگانی قدیمی وارد نبرد شد . تحویل چندصد دستگاه تی-72 از سوی لهستان و جمهوری چک ، اگرچه قدرت آتش زرهی ارتش کیف را بهبود داد ولی ارسال لئوپارد2 به معنای افزایش کیفی این قدرت آتش محسوب می شود . تا امروز ، آلمان متعهد شده که دو گردان لئوپارد2 را به کیف تحویل دهد که بسته به شیوه تحویل ممکن است بین 80 تا 112 دستگاه تانک باشد . علاوه براین ، ارتش اوکراین مستمرا بدنبال تسلیحات ضد زره بود که ارتش آمریکا از سال 2018 بتدریج آن را به اوکراین تحویل می داد ( ضد زره جاولین) که تاامروز تعدادآن به 30 هزار قبضه از این موشک به کیف ارسال شده است . راست : چالنجر-2 چپ : آبرامز ام1آ2 همزمان با تحویل لئوپارد ، ایالات متحده و بریتانیا نیز اعلام کرده اند که 31 دستگاه آبرامز از گونه آ-2 و 14 دستگاه چالنجر-2 را به ارتش اوکراین تحویل می دهند که این درمجموع به معنای اضافه شده 100 دستگاه تانک پیشرفته به نیروی زمینی اوکراین خواهد بود . بدین ترتیب اگر این الگو در حوزه ارسال سامانه های راکت انداز ، ضد زره و ... تکرار شود ، تاثیر افزون تری را برصحنه نبرد از خود برجای خواهد گذاشت ( البته آخرین خبرها در 6 فوریه حاکی ازآن است که آبرامزها در اوایل 2024 تحویل می شوند .م ) برای مشاهده دقیق تصاویر روی آنها کلیک کنید این تصاویر ، مجموعه از عکس های ماهواره ای ثبت شده از دپوهای زرهی ارتش روسیه در سراسر این کشور است که گفته میشود حدود 10200 دستگاه تانک را در خود جای داده با این حال منابع غربی معتقدند که روسها در اعلام این عدد اغراق می کنند و تعداد نمونه هایی که امکان بازسازی و اعزام آنها به جنگ دردسترس قرار دارد ، عدد کمتری است با وجود تمامی این اعداد و ارقام ، مقایسه تعداد تانکهای ارتش اوکراین و تعداد تانکهای ذخیره ارتش روسیه (10200 دستگاه ) اهمیت پیدا می کند ، هر چند مشخص نیست که چه تعداد از این رقم ادعایی ، میتواند بسرعت عملیاتی شود و حتی برخی معتقدند که این رقم می تواند کمتر نیز باشد ( نویسنده معتقد است که بخشی ازاین عدد ادعایی تنها روی کاغذ بوده و ممکن است سالها پیش تعدادی از این تانکها اوراق نیز شده باشد ) نتیجه ای که از بحث در خصوص کمیت تانکها می توان گرفت ، این است که عملکرد ارتش اوکراین در حوزه دفاعی ناشی از عدم توجه به برتری حریف در کمیت تانکهای در دسترس بوده ، بدین معنی که ارتش اوکراین موازنه سخت افزاری را به کناری نهاد و تعادل در صحنه نبرد را بواسطه کاربرد عامل روحیه رزمی ایجاد نمود . درواقع ، انتظار تحلیلگران این بود که روسها بدلیل برتری در نیروی انسانی و تجهیزات ، تعادل صحنه نبرد را به نفع خود تغییر دهند ولی این اتفاق رخ نداد و برعکس هر اندازه از جنگ گذشت، اوکراین بدون آنکه درمقام آفند محض قرار گیرد ، همزمان با تلفات شدید روسها در حوزه زرهی ، تعداد تانکهای عملیاتی خود را افزایش داده ( بصورت غنیمت گرفتن تانکهای مهاجم ، تعمیر تانکهای آسیب دیده خودی و دشمن ، و درنهایت دریافت نمونه های جدید .م ) است . بدین ترتیب ، برخی معتقدند که تزریق تانکهای جدید به ارتش اوکراین ، بخصوص نمونه های به نسبت پیشرفته ای نظیر لئوپارد ، این توازن فرسایشی را که گفته میشود به نفع اوکراین پیش می رود ، می تواند مجددا به نفع کیف تغییر دهد . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

یک فیلم تاریخی و خیلی زیبا از شاهد 136 پیشنهاد میکنم همه ببینند. زیر آتش سنگین پدافند هوایی اکراین، شاهد 136 از همه ی پدافند عبور میکنه و به نیروگاه برق میخوره بلافاصله برق کل منطقه میرود. https://www.aparat.com/v/wK9rS

ابراز علاقه ی ارمنستان و صربستان برای خرید پهپاد از ایران هم ارمنی‌ها و هم صرب‌ها به این توانایی نیاز دارند که سریعاً خسارات قابل توجهی برای دشمنان قوی‌تر - ناتو برای صربستان، آذربایجان برای ارمنستان - ایجاد کنند و پهپادهای ایرانی از نوع این پهپادها می‌توانند این قابلیت را فراهم کنند. ایران می‌تواند چه نوع پهپادی را به ارمنستان و صربستان بفروشد؟ گزینه‌های متعددی وجود دارد که شامل هر دو مدل شاهد و ابابیل می‌شود. به عقیده ساموئل بندت، تحلیلگر پژوهشی مرکز تحلیل‌های دریایی، این پهپادها ظرفیت خود را نشان داده‌اند، اما پهپادهای دیگری مانند مهاجر نیز احتمالاً از روی میز خارج نیستند. همکاری دفاعی با بلاروس؟ وزارت دفاع اوکراین اعلام کرد مقامات بلاروس به دنبال سرمایه گذاری و امکان راه اندازی تولید قطعات برای مهمات 152 میلی متری و 122 میلی متری در خاک ایران و خرید متعاقب آن جهت افزودن به چرخه تولید مهمات داخل بلاروس هستند. در این زمینه امکان سازماندهی فرآیند ساخت پرتابه های 122 میلی متری، 220 میلی متری و 300 میلی متری از قطعات وارداتی غربی توسط ایران و سپس ارسال به بلاروس نیز در حال بررسی است.

بخش دوم و پایانی سناریوی یکم - اشغال کیف سناریوی یک : اشغال کیف و منصوب کردن یک حاکمیت جدید براساس روندی که تا اوایل آوریل 2022 شاهد آن بودیم ، به نظر می رسد که این سناریو شکست خورده چرا که هدف اولیه این سناریو یعنی شکست نظامی یگانهای ارتش اوکراین محقق نشده است . در همین رابطه ، کارشناسان نظامی معتقدند که عدم تحقق این سناریو ، بیشتر متوجه رسته لجستیک ارتش روسیه باشد ، چرا که موفق نشدند تا بصورت روزانه ، تدارکات کافی را به واحدهای رزمی در لجمن منطقه تحویل دهند که قرار بود پایتخت اوکراین در یک حرکت برق آسا تصرف نمایند . در جریان شبیه سازی صورت گرفته برای یگانهای لجستیکی ارتش روسیه در شمال اوکراین ، این نقص آمادی به وضوح دیده و مورد بررسی قرار گرفت . بر اساس شبیه سازی صورت گرفته ، ارتش روسیه درصورتی می توانست کیف را بسرعت تصرف نماید که در سه هفته اول جنگ ، شهرهای بزرگ موجود در مسیر نظیر خارکف ، به فوریت تصرف ، پاکسازی و تامین می گردید و سپس کنترل خطوط ریلی ( بعنوان رکن نخست عملیات لجستیکی ) بدست می آمد . با توجه به این مساله ، از منظر لجستیکی ، سناریوی نخست به این صورت با عدم موفقیت روبرو و سپس شکست خورد . ( البته این مساله از نظر برخی از افسران ارشد پنتاگون روند دیگری داشت که در یک مقاله جداگانه قرار است مورد بررسی قرار گیرد .م ) در این سناریو ، زنجیره تامین تدارکات ارتش بیشتر روی ناوگان کامیون های ارتش قرار گرفته بود ، چرا که توانایی ارتش روسیه برای استفاده از خطوط ریلی از داخل خاک این کشور بسمت شهرهای مرزی و سپس داخل خاک اوکراین ، در امتداد شهرهایی نظیر خارکف که هنوز نیز در اختیار ارتش مدافع قرار دارد ، با شبهات بسیاری همراه می بود . دانشجویان شرکت کننده دراین شبیه سازی ، تخمین های خود را در مورد کمیت ناوگان کامیون های عملیاتی ارتش روسیه را براساس ویدئوها و تصاوبر موجود در توئیتر انجام دادند . این شبیه سازی ها نشان داد که یگان های روسی فاقد خودروهای کافی برای تحویل تدارکات مورد نیاز برای حفظ دور تک و عملیات نظامی هستند و اگر عامل فرسایش ( شامل موارد انهدامی یا حوادث غیر رزمی ) نیز به این موضوع اضافه می شد ( که در نظر گرفته نشد ) وضعیت شکل دیگری پیدا می نمود . با این وصف ، نتایج شبیه سازی برای سناریوی شماره 1 به وضوح نشان میداد که طرحی لجستیکی روسها برای تصرف کیف ، شکست خواهد خورد ، حتی اگر ظرفیت ناوگان تدارکاتی به صورت خوش بینانه ای شبیه سازی شده باشد . دراین ارتباط ، نکته جالب توجهی نیز وجود دارد . درواقع شبکه بزرگراه های اوکراین بیشتر به جاده های باریکی که از میان بافت های جنگلی و شهرهای کوچک یا پل هایی که در طول مسیر از رودخانه های به نسبت عریض یا نهرهای عمیق عبورمی کند ، ختم می شود . در این سناریو که کیف سقوط نکرده و مردم محلی نیز با روسها همکاری نمی کنند ، بخش قابل توجهی از این مسیرها در قلمرو نیروی متخاصم قرار می گیرد که به نسبت می توان آن را به آسانی ناامن نمود . علاوه براین ، بخش قابل توجهی از ایستگاه های راه آهن با خط اول جبهه بیشتر از 160 کیلومتر فاصله دارند در نتیجه کامیون ها پس از دریافت تدارکات ، باید بیشتر از 24 ساعت درمسیر قرار داشته باشند که محموله خود را به مقصد تحویل دهند . در سناریوی یکم ، برقراری خط هوایی توسط نیروی هوایی روسیه برای انتقال تدارکات بواسطه حضور حجم قابل توجهی از سامانه های دوش پرتاب که در منطقه پراکنده شده ، میتواند عملیات هوایی را دچار مخاطرات جدی نماید که این مساله در هفته های اول جنگ بخوبی مشاهده گردید . به همین دلیل بخشی از تحلیلگران نظامی معتقدند که عدم تصرف فرودگاه های اطراف پایتخت ( بجز گوستمول ) یکی از دلایل شکست این سناریو ممکن است باشد . سناریوی دوم - ضمیمه سازی شرق اوکراین سناریو دو : ضمیمه کردن شرق اوکراین با اتصال این منطقه به کریمه دومین سناریویی که دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قراردادند و به اعتقادآنها ، محتمل ترین و موفقیت آمیز ترین سناریوی در دسترس برای روسها نیز بشمار می رفت و به نظر می رسد طرح اصلی ستادکل ارتش روسیه نیز باشد ، اتصال زمینی شرق اوکراین از سر پل موجود در کریمه است . در این سناریو ، زنجیره تامین ارتش روسیه امکان استفاده موثری از خطوط ریلی را دارد ( به همین دلیل ارتش اوکراین در حال حاضر خطوط ریلی موجود در کریمه را زیر آتش خود گرفته . نوامبر 2022 .م ) ، چرا که کریمه و بخش بزرگی از استان لوهانسک و دونتسک ، در حال حاضر در اختیار روسیه قرار دارد که این باعث می شود تا تدارکات نظامی با حجم و سرعت بالا در اختیار واحدهای رزمی درگیر در خطوط مقدم قرارگیرد . در این سناریو ، ناوگان خودرویی سنگین ارتش تنها برای بخش انتهایی زنجیره تامین ( توزیع مهمات ، غذا ، قطعات یدکی و ... به یگانها ) مورد استفاده قرار می گیرند و براساس محاسبه صورت گرفته ، فاصله موجود میان ایستگاه های راه آهن و خطوط جبهه کمتر از 160 کیلومتر است. علاوه براین ، روسها می توانند از شناورهای حمل و نقل برای تحویل تجهیزات و کالا در حجم های بزرگ که در دالان های موجود دردریای آزوف قرار دارد ، بیشترین بهره را ببرند که این روش از ابتدای آوریل 2022 آغاز شده است. دراین سناریو ، ارتش روسیه شانس به مراتب بهتری را برای حفظ امنیت زمینی که تدارکات می بایست بواسطه آن به لجمن منطقه درگیری ارسال شود ،دارد ، چرا که این سرزمین ها از سال 2014 بصورت نیابتی تصرف و امنیت درآن برقرار شده ، ضمن اینکه در روزهای اولیه تهاجم نیز خطوط ارتباطی از صحنه درگیری تا حدودی فاصله پیدا کرده است .با این حال ، ارتش اوکراین نیز با تشخیص این مساله ، درصدد ایراد ضربه به این خطوط بوده و نشان دادند که با موجودی تسلیحاتی خود ، نظیر حمله به بردیانسک میتوانند در کار تدارکات روسها اختلال ایجاد کنند . در این رابطه ، گرچه در روزها و سه تا چهارماه ابتدای جنگ ،سواحل کریمه و دریای آزوف ، خارج از برد تسلیحات استاندارد ارتش اوکراین قرار داشت ، ولی تحویل سلاح های جدید از جمله سامانه های ساحل پایه هارپون و سیستم های مشابه ، قابلیت تغییر شرایط را دارند . در جبهه مقابل نیز ، ارتش روسیه قطعاً سامانه های ریلی و خودرویی سنگین خود را برای برقرار نگاه داشتن و استمرار حرکت زنجیره تامین خطوط درگیری را داشته و برحسب نیاز ، آنها را وارد صحنه خوهد نمود . مجموع این محاسبات ، نشان میدهد که روند تامین نیازهای جبهه در حوزه های مختلف در این سناریو موفقیت آمیز ترین الگو خواهد بود ، اگرچه این محاسبات با تحویل سامانه های توپخانه ای برد بلند غربی ، تا حدودی تغییر خواهد نمود . سناریوی سوم - انضمام جنوب اوکراین سناریوی سوم : ضمیمه سازی کامل جنوب اوکراین و سد کردن دسترسی اوکراین به سواحل دریای سیاه به مانند سناریو قبلی ، در این رویکرد ، زنجیره تامین ارتش روسیه بیشتر بر روی کشتی های حمل و نقل و راه آهن اتکاء داشت که امکان تحویل تدارکات در حجم بالا و سریع را فراهم مینمود ،در حالی که ناوگان خودرویی سنگین ، تنها برای آخرین مرحله مورد استفاده قرار می گرفت . با این حال ، قدم نخست در اجرای موفقیت آمیز این سناریوی طراحی شده ، تصرف بندر اودسا بود . به اعتقاد طراحان این سناریو ، ارتش روسیه با اجرای عملیات آفندی از مبداء استان خرسون غربی و همچنین اجرای عملیات آمفی بی ( آبخاکی ) می بایست به اودسا حمله ور می شد تا بستراولیه برای موفقیت در این سناریو فراهم می گردید . علاوه بر این ، با اجرای احتمالی این طرح ، استفاده از مسیرهای ریلی محدود از سواستوپل به خرسون نیز امکان پذیر می شد . در این میان ، حلقه وصل این مسیرها ، چند پل اصلی ، شامل پل آنتونوفسکی می بود که ارتش اوکراین امکان هدف قرار دادن آن و ایجاد اختلال در پشتیبانی از واحدهای روسی را در اختیار دارد ( که این مساله در واقعیت نیز رخ داد و در حال حاضر / اوت 2022 / هر سه پل موجود در منطقه خرسون توسط ارتش اوکراین هدف قرار گرفته شده و ارتش روسیه با استفاده از پل های شناور نظامی ، جریان تدارکات را باز نگاه داشته است .م ) . در این سناریو ، ارتش روسیه می بایست یک منطقه ایمن شده به شعاع 90 کیلومتر را در شمال ، شرق و غرب خرسون فراهم می آورد تا خطوط ریلی از امنیت کامل برای اجرای ماموریتهای محوله برخوردار باشند . با این وصف ، اگر چنین تحولاتی صورت می پذیرفت ، ارتش روسیه پس از ایمن کردن خطوط تدارکاتی خود در خرسون ، ابتدا بسمت میکولایف پیشروی کرده و بلافاصله با توجه به تراکم خطوط دفاعی ارتش اوکراین ، بصورت خیز به خیز ( روندی که در حال حاضر در شرق اوکراین پیگیری می شود . م ) بسمت اودسا پیشروی می نمود . در چنین حالتی ، تدارکات از مبداء کریمه با قطار به خرسون منتقل شده ، و سپس با کامیون از کوتاه ترین مسیر ممکن یعنی جاده ام-14 ( به طول حدود 117 کیلومتر از مرکز شهر میکولایف تا حومه اودسا که کمتر از آستانه بحرانی 160 کیلومتر نیز هست ) به خطوط نبرد تحویل داده می شد . کاروان های خودرویی که از این مسیر بحرکت درمیآمدند ، اگر دوسمت جاده موصوف بدرستی پاکسازی نمی شد ، برای یگانهای پارتیزانی ارتش اوکراین اهداف به نسبت آسانی محسوب می شدند . اما در مسیرهای دریایی ، ارتش اوکراین قبل از تصرف ، پاکسازی و تامین بندر اودسا و حومه آن ، با استقرار سامانه های ضد شناور ساحل پایه هارپون ، قابلیت سخت سازی تحرک ناوگان دریایی ارتش روسیه را در اختیار خواهند داشت . در حال حاضر ( اوت 2022 ) شناورهای روسی در خلیج دنیپروسکا در مسیر خرسون و میکولایف فرصتهایی را برای سامانه های هارپون ساحل پایه ارتش اوکراین فراهم می آورند ، علاوه براین ، ارتش اوکراین این توانایی را دارد که با استقرار سامانه های ضد زره با بردی درحدود 3 تا 5 کیلومتر ، هرگونه شناوری که در مسیر فوق تردد می کند را هدف قرار دهد . در مجموع ، یگانهای آبخاکی ارتش روسیه ، در سناریوی سوم ، به منظور غلبه بر چالش های حمله به خطوط ارتش اوکراین در محور خرسون – میکولایف ، با چالش های بزرگی روبرو هستند . علیرغم تمامی نکاتی که در این سناریو مطرح شد ، این مساله که واحدهای رزمی ارتش روسیه در حال حاضر ، قابلیت تصرف اودسا را ندارند ، کلید اصلی اجرای این استراتژی لجستیکی محسوب می شود . این بدان معناست که اگر چه روسها می توانند با استفاده از ظرفیت لجستیکی خود در خاک روسیه و بخصوص شبه جزیره کریمه ، از مراحل اولیه عملیات خود برای پیشروی بسوی میکولایف استفاده نمایند ، ولی ارتش اوکراین در حال حاضر خطوط و مسیرهای ارتباطی موجود روسها را در امتداد ساحل قطع می کند و این مساله درصورتی که توسط روسها چاره جویی نشود ، ممکن است حتی به قیمت بازپسگیری متصرفات آنها در جنوب اوکراین توسط ارتش کیف نیز تمام شود . درواقع ، بر خلاف سناریوی دوم ، ارزیابی دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی این بود که ارتش اوکراین ، به مرور حملات خود را به زیرساختهای ریلی ، هوایی ، بندرها و کشتی ها افزایش خواهد داد چرا که این عناصر ، مولفه های اصلی زنجیره تامین روسها برای ادامه عملیات نظامی بشمار میروند . سناریوی چهارم - تقسیم اوکراین به دو بخش شرقی و غربی سناریوی چهارم : تقسیم اوکراین به دو بخش شرقی و غربی و ضمیمه سازی کامل شرق اوکراین به مانند سناریوی نخست ، این سناریو نیز بشدت به زنجیره تامین لجستیکی مبتنی بر خودروهای سنگین که می بایست از قلمرو متخاصم عبور کند ، متکی است . با داده های اطلاعاتی موجود و در دسترس ، ارتش روسیه توانایی پشتیبانی از یگانهای رزمی خود در این مسیر طولانی را ندارد . براساس تحلیل های صورت گرفته ، روسها تنها درصورتی می توانند به موفقیت آمیز بودن این سناریو امیدوار باشند که حداقل مقاومت از سوی ارتش اوکراین در مسیر پیشروی بسوی رودخانه دنیپر صورت گرفته و نبرد در این محور بصورت تک مرحله ای صورت پذیرد . این سناریو نیز به مانند سه سناریوی دیگر با چالش های لجستیکی بزرگی روبروست و بطور طبیعی ، با خطرات پیش گفته ممکن است روبرو شود و درصورت اجرایی شدن ، بعید است که موفقیت آمیز باشد . پیشروی به جلو ، کلید موفقیت در اجرای کامل عملیات لجستیکی از آنجایی که تمامی سناریوی های که برای صحنه های نبرد مطرح می شوند ، به مفروض های مشخصی وابسته هستند ، الگوهای لجستیکی شبیه سازی شده برای این صحنه های نبرد نیز می بایست روی چهارچوب های معینی ارائه شده و و آسیب پذیری های و نقاط قوت را بصورت بالقوه به نمایش گذارند ، این روند بدان معناست که اگر هرکدام از مفروض های کلیدی نادرست باشد ، خطرپذیری مربوط به طراحی صحنه نبرد افزایش پیدا می کند ولی متقابلا بررسی این خطرها نیز به نوعی موجب تسهیل عملیات می گردد . درواقع امر ، برنامه ریزی برای صحنه نبرد ، ضمن مکان گزینی برای دپوها و انبارهای مهمات ، قطعات یدکی ، تسلیحات و ... در عین حال ، موقعیتهای که باید در قلمرو دشمن اشغال شده تا تمامی ساختارهای پشتیبانی به نسبت مشخص ، همراه با پیشروی یگان های آفندی بدان منتقل شوند نیز میشود . با توجه به این مساله ، طراحی یک الگوی لجستیکی برای عملیات نظامی در مقیاس گسترده می بایست ترکیب یا شیوه انتقال تدارکات به صحنه نبرد ، شامل نوع وسایل نقلیه و مسیرهای تدارکاتی برای پشتیبانی از واحدهای نظامی درگیر را مشخص نماید . الگوهای لجستیکی نقشه محور به مانند الگویی که در این شبیه سازی استفاده شد ، موقعیت هایی را ارائه نمود که تاسیسات و زیرساخت لجستیکی ارتش روسیه در آن قرارداشت و در کنار آن وسایل نقلیه ( کامیون ، قطار و کشتی ) و مسیرهای موجود برای جابه جایی تدارکات را به نمایش می گذارد . اجرای چنین الگوهایی در شبیه سازی های مبتنی بر نقشه ، بر روی درک کاربران شبیه ساز از نیازهای لجستیکی یک سازمان مسلح استوار است . درصورتی که این درک ( شناخت ) از این نیازها بیشتر باشد ، به همان نسبت ، امکان ارزیابی احتمال موفقیت برای هر سناریوی ممکن و همچنین بهبود فرآیند تصمیم گیری برای فرمانده میدان را افزایش می دهد . پی نوشت : 1- منبع 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

سلام چند تا گزاره : 1 - غیر از همین مورد پهپادی که به شکل سالم به دست اوکراینی ها رسید ، هیچ گزارش رسمی دیگری از طرفین درگیری در مورد حضور مهاجر 6 در جنگ اوکراین وجود ندارد . 2 - حضور یک پهپاد مسلح کامل در آن منطقه و در ارتفاع پایین و روی دریا ، در صورتی که بیشترین ماموریتها معمولا شناسایی و از ارتفاع بالا هستند و ماموریتهای انهدامی در اوکراین تقریبا همیشه با گل شمعدانی صورت گرفته است . 3 - پاک نشدن هیچکدام از علایم و نشانه های سخت افزاری و تجهیزات در یک پهپادی که به منطقه دشمن نفوذ عمقی می کند ( مراجعه کنید به شکل حضور اف 4 های ایران در بمباران داعش در عراق ) و حتی پاک نشدن علایم و شماره سریال روی آن که در روی شاهد ها تجربه ای کاملا برعکس آن از قبل وجود داشت ( تبدیل شدن به گل شمعدانی ) ... یک سوال : چقدر احتمال می دهید که ایران توانایی انجام یک عملیات فریب واقعی با یک نسخه خاص از مهاجر ، برای پوشش منابع اصلی تجهیزات واقعی استفاده شده در مهاجر واقعی را داشته باشد ؟

لجستیک ، سرنوشت شما را تعیین می کند عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین ، بازآموزی اهمیت لجستیک رزمی اسکندر مقدونی معتقد بود که اگر عملیات نظامی وی دچار شکست شود ، عناصر تدارکاتی ارتش وی در ردیف نخستین کسانی قرار گیرند که باید مجازات شوند . در نتیجه جنگ ها ممکن است دچارتغییر ماهیت و چهره شوند ولی ارزش لجستیک همچنان در جای خود بطور ثابت باقی می ماند . فیلد مارشال اروین رومل ( فرمانده سپاه آفریقایی آلمان در جنگ دوم جهانی ) در میان یادداشتهایش به نکته ای اشـــاره کرده اسـت "وی اعتقاد داشت که قبل از اینکه آتشباری شروع شود سرنوشت جنگ بوسیله فرمانده لجستیک تعیین شده است و ماهیت پاسخ هر فرمانده لجستیکی ، تعیین کننده شکست یا پیروزی یک ارتش خواهد بود " براساس یک تجربه تاریخی در طراحی عملیات نظامی و به مانند روندی که درزمان حاضر ( عملیات رزمی ارتش روسیه در اوکراین- اکتبر 2022 ) قابل مشاهده است ، رهبران سیاسی و برنامه ریزان نظامی بطور معمول چهارچوب تجربه شده آماد و پشتیبانی ( لجستیک) را در حوزه تاثیر گذاری بر کسب موفقیت یا شکست یک عملیات نظامی ، عمدتا دست کم گرفته وبدان توجه نمی کنند . حوزه لجستیک ، بلحاظ چهارچوب های استاندارد طراحی یک عملیات نظامی ( در سطوح مختلف .م ) خود یک جنگ بحساب می آید و به طور طبیعی ، جنگ در دوران مدرن ، وابستگی تام و تمامی به به یک زنجیره پویای تامین و سازگار برای متصل نمودن پایگاه های صنعتی – دفاعی به یگان های درگیر در خطوط نبرد دارد . درواقع ، حجم و جرم تدارکات مورد نیاز برای پشتیبانی از عملیات نظامی که عمدتا ماهیت ترکیبی نیز دارد ، می بایست بیش از پیش ، مورد توجه قرار گیرد . با توجه به این مساله ، مناقشه میان روسیه و اوکراین ، یک نمونه بسیار مناسب برای آزمایش ، اصلاح و بازتولید استراتژی ها و دکترین های جدید در حوزه تدارکات یک عملیات نظامی بشمار می رود . در این خصوص ، تعریف جدیدی از مفهوم "لجستیک رزمی " در سالهای اخیر مورد بحث کارشناسان نظامی قرار گرفته که بصورت " محیطی که در آن نیروهای مسلح با دشمنی درگیر می شوند که ممکن است در همه حوزه ها ، واحدهای خودی را به چالش کشیده و بطور مستقیم عملیات مربوط به تدارکات نظامی ، تاسیسات و تجهیزات و روند فعالیت آن را مورد هدف قرار دهد " قابل بازشناسی است . درا ین خصوص ، ارتش ایالات متحده با تلاش گروهی از دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی در سال 2022 ، یک برنامه مطالعاتی را بعنوان بخشی از سرفصل درس " تحرک استراتژیک " با محوریت بررسی 4 سناریوی اصلی نظامی روسیه و الزامات لجستیکی آن که شامل مدل سازی و شبیه سازی آن می شد ، کلید زدند که نتایج بدست آمده از آن ، میتواند برای بررسی های جدید در حوزه استراتژی بکارگیری لجستیک در میدان نبرد در صحنه های رزم فعلی و آینده ، مورد استفاده قرار گیرد . شکل 1 مدل سازی زنجیره تامین تدارکات نظامی برای سناریوهای مختلف رزمی در این بررسی ، الگوهای زنجیره تامین با استفاده از یک نرم افزار شبیه سازی براساس اساس داده های منتشر شده (منبع باز ) تاریخی و دسترس عموم اجرا شده که درآن ، دارایی های حمل و نقل موجود ( کامیون ، قطار و هواپیما ) به منظور پشتیبانی از واحدهای رزمی ارتش روسیه و پاسخ به نیازمندی های هر یگان رزمی حاضردر صحنه نبرد اوکراین برآورد گردید . پس از آن با مراجعه به نقشه های ارائه شده در سرویس گوگل، محتمل ترین مسیرها براساس اهداف نظامی که ممکن بود ستاد کل ارتش روسیه آنها را مد نظر خود قرار داده باشد ، از انبارهای تدارکات تا یگان های نظامی در خطوط مقدم شناسایی گردید شکل 3 بدین ترتیب ، زنجیره تدارکاتی ارتش روسیه با تعریف و ترکیب چهار نوع مفهوم طراحی گردید که شامل 1-محصولات : هر نوع تجهیزات وسخت افزار مورد نیاز یگان های رزمی 2- زیرساختها : موقعیت مکانی تمامی شرکتهای سازنده تجهیزات و سخت افزارهای مورد نیاز یگانها ، محل های ذخیره سازی ، فروش و یا مصرف 3- وسایل نقلیه : شامل تمامی مکانیزم های موجود و در دسترس برای جابه جایی محصولات 4- مسیرها : شامل تمامی خطوط موجود و در دسترس جاده ای ، ریلی ، دریایی و هوایی شکل2 در این تقسیم بندی ، زیرساختها را می توان شامل انبارهای ذخیره سازی سخت افزارها یا تمامی امکاناتی از آنها می توان بعنوان شبکه تدارکاتی ارتش به منظور پشتیبانی از یک گروه رزمی روسی ( در مقیاس تیپ تا یک ارتش تسلیحات ترکیبی ) بکار گرفت ، تعریف نمود . پس از تعریف این امکانات ، داده های آن بر روی نقشه رقومی ( دیجیتال ) قرار گرفت و برای هر ناحیه ، از نمای ماهواره ای به منظور قرار دادن آنها در مکان اصلی خودش استفاده شد . با مشخص این داده ها ، وسایل نقلیه نظیر کامیون ها ، قطارها و هواپیماها تعریف و مسیرهای جابه جایی سخت افزارهای مورد نیاز با هدف تامین نیازهای روزانه هر واحد رزمی عملیاتی تعیین شد . بعنوان مثال ، اگر شکل زیر به دقت مشاهده می شود ، خطوط آبی روی نقشه ، زنجیره تامین یا خطوط ارتباطی ( LOC) را به نمایش می گذارد که می بایست از یگان های در حال رزم پشتیبانی نماید. هر یگان ، دارای LOC یا دنباله لجستیکی ( logistics tail) بوده که باید آن را تحت هر شرایطی حفظ نماید و در زمان اجرای مانور ( آفند ، پدافند ، عقب نشینی یا عقب روی ) این دنباله نیز باید نسبت به آن تحرک داشته باشد . ساختار این دنباله لجستیکی از مجموعه بزرگی از زیرساختهایی نظیر کامیون ها ، قطارها و .. است و هر اندازه این دنباله بلندتر باشد ( به معنای بهتر ، هر اندازه عقبه در فاصله دورتری قرار گیرد .م ) امکانات و زیرساختهای بیشتری برای تداوم عملیات ( حفظ دور تک ، حفظ قابلیتهای پدافندی و.... . م ) مورد نیاز است . در این میان ، ذکر این نکته نیز قابل توجه خواهد بود که کاربرد نرم افزارهای ساده در دسترس و ایجاد الگوهای زنجیره تامین ، بسادگی و بدون نیازداشتن به درک یا مهارتهای ریاضی یا مهندسی پیشرفته ، برای کاربران ، قابل درک و تجزیه و تحلیل است . الگوهای منتج از این نرم افزار ها ، دقت لازم را برای پشتیبانی از اتخاذ تصمیم درسطوح استراتژیک بدون عمیق شدن در محاسبات ریاضی یا نمودارهای شبکه ای و ... ارائه می کنند . براساس تجربه موجود ، وقتی براساس این الگوها ، شبیه سازی مورد نظر انجام می گیرد ، یک محیط " در یک نگاه " ( این اصطلاح براساس تجربه شخصی در محیط هایی که بطور دائم با اعداد و آمار در آن سروکار داشتیم ، بدست آمده .م ) برای نمایش جریان مختلف داده ها ، نظیر موقعیت مکانی انبارها ، خطوط ارتباطی و در نهایت هزینه عملیاتی زنجیره تامین بوجود می آید و تصمیم گیران می توانند مستقیم ودر یک نگاه ، "تصویر بزرگ" از صحنه عملیات لجستیکی یک ارتش را مشاهده کرده و جزئیات آن بصورت مدولار ( بخش – بخش ) مورد بررسی قرار دهند ( شکل 2و3 ) بدین ترتیب ، دانشجویان حاضر در برنامه مطالعات پیشرفته تحرک هوایی موسسه فناوری نیروی هوایی ، 4 سناریوی اصلی و الزامات لجستیکی آن را طراحی کرده ، سپس توسعه داده و در نهایت آن را مورد ارزیابی قراردادند. با اتمام این مرحله ، با فرض اولیه مبتنی براین گزاره که روسها قابلیت و توانایی ایجاد چنین زنجیره تامینی را داشته و می توانند آن را مستمرا حفظ کنند ، احتمال موفقیت هرکدام از این سناریوها مورد ارزیابی قرار گرفت . مفهوم لجستیک در ساده ترین تعریف دراین زمینه ، الگوهای زنجیره تامین توسعه یافته برای هرکدام ازاین چهار سناریو ، بر 3 مفروض مشترک ذیل قرار گرفته اند : 1- خطوط ریلی روسیه و اوکراین ، از یک استاندارد مشخص استفاده می کنند در نتیجه روسها میتوانند از خطوط ریلی اوکراین برای ارسال تدارکات استفاده کنند . اما هرکدام از این 4 سناریو می بایست تصرف شهرهایی که در مسیر این خطوط ریلی قرار دارند را در نظر بگیرد . اگر چنین فرضی امکان پذیر نباشد ، دانشجویان توانایی مشخص کردن مسیرهای جایگزین را خواهند داشت . 2- ارتش روسیه فاقد کامیون های کافی برای برآورده کردن نیازهای لجستیکی خود در فاصله بیش از 160 کیلومتر از انتهای خطوط راه آهن که به خطوط جبهه می رسند ، خواهد بود . 3- بنادر موجود در صحنه عملیات ، درصورتی قابل استفاده خواهند بود که شهر یا منطقه نزدیک به آن ، به اندازه کافی امن فرض شود تا از حملات متعدد به این سرپل های جلوگیری بعمل آمده و زیرساختهای بندر یا بنادر موجود نیز از ظرفیت لازم برای پذیرش محموله های مفید را داشته باشد . یک قاعده اصلی : ارتش های مهاجم ، بدون استثناء ، "دنباله لجستیکی " آسیب پذیری دارند زمانی که یک سازمان مسلح تصمیم به اجرای یک عملیات آفندی در مقیاس گسترده می گیرد ، اولین قدمی که برای اجرای چنین عملیاتی مورد نیاز است ، " پیش بینی نیروی مورد نیاز" خواهد بود ، در حالی که به صورت استاندارد ، پیش بینی نیرو ، خود به ماهیت و شکل زنجیره تامین و توانایی این زنجیره برای به نمایش گذاشتنم عملکرد موثر به منظور برآورده کردن نیازهای جبهه بستگی پیدا می نماید . در این بررسی ، سناریوی اصلی برای روسها تعریف شد : 1- اشغال کیف و منصوب کردن یک حاکمیت جدید 2- ضمیمه کردن شرق اوکراین با اتصال این منطقه به کریمه 3- ضمیمه کردن جنوب اوکراین و قطع دسترسی کیف به دریای سیاه بطور کامل 4- تقسیم اوکراین به دو بخش شرقی و غربی با این حال ، پس از تعیین زنجیره تامین برای هرکدام از سناریوهای فوق الذکر ، مشاهده شد که در سناریوهای 1 و 4 تنها وسیله نقلیه ای که برای انتقال تجهیزات و وتدارکات کارایی داشت ، ناوگان کامیون های ارتش بودند ، در حالی که برای سناریوهای 2و3 بیشتر به خطوط ریلی و دریایی نیاز پیدا شد. این درحالی بود که شیوه (روش ) جابه جایی تدارکات بطور مستقیم با درصد ( اندازه ) خطرپذیری ( ریسک ) زنجیره تامین مرتبط است . در سناریوهای 1 و 4 خطوط تدارکاتی منتهی به جبهه ، عمدتا شامل جاده های باریک ، شهرهای کوچک ، پل های باریک و دشت های باز بود (شکل2 ) که ناظران شبیه سازی را به این نتیجه می رساند که دشمن با استفاده از سلاح های ضد زره ، بدون سرنشین ها و درنهایت اجرای تاکتیک های پارتیزانی میتواند براحتی در این خطوط تدارکاتی اخلال ایجاد کند . در تصویر شبیه سازی شده ( شکل2 ) پلها و مکان هایی که بلحاظ نظامی ، قابلیت اجرای کمین را دارند به مانند آنچه که درعراق تجربه شد ، این امکان را به نیروهای مدافع می داد که با کارگذاشتن مین ، استقرار سامانه های ضد زره قابل حمل ، تیربار می توانند در مسیر حرکت کاروان ها سد ایجاد کرده و روند عملیات تهاجمی را آهسته نمایند . علاوه براین ، استفاده از بدون سرنشین های شناسایی این قابلیت را برای توپخانه ارتش اوکراین فراهم می نمود تا با اجرای آتش ، پل ها را از میان برداشته و یا جاده ها را مسدود نمایند . با توجه به چنین مسائلی ، این سئوال پیش آمد که آیا واحدهای مهاجم ، برای حفظ دورتک در صحنه نبرد ، تدارکات کافی را دریافت خواهند کرد ؟ شبیه سازی های پی درپی و در حالتهای مختلف نشان می داد که ارتش روسیه برای پشتیبانی از یک حمله در مقیاس بزرگ ، از انتهای خطوط ریلی تا خطوط تماس ، که فاصله ای در حدود 160 کیلومتر را نشان میداد ، فاقد کامیون های کافی است . در سناریوهای 2 و3 برای تامین نیازهای یگانهای درگیر ، بیشتر از کشتی و راه آهن استفاده می شد . در شکل 3 نتایج شبیه سازی برای سناریوی 3 به نمایش گذاشته شده است . براساس ارزیابی های انجام شده ، ارتش روسیه برای ایجاد یک زنجیره تامین امن می بایست بندر اودسا را تصرف و تامین می نمود که تا امروز ( اکتبر 2022 ) این بندر همچنان در دست اوکراین قراردارد و براساس داده های موجود ، اجرای یک حمله هوابرد یا آبخاکی بیشتر شبی یک خودکشی دسته جمعی است . ولی نتایج شبیه سازی اجرا شده برای سناریوی 2 و3 با توجه به الزامات لجستیکی ، احتمال موفقیت بیشتری را نشان می داد که درسناریوی 3 ، می بایست اودسا تصرف می شد که این امر صورت نگرفت ، در نتیجه سناریوی 2 از نظر لجستیکی بهترین انتخاب به نظر می رسید . درواقع ، اتخاذ این راهبرد ، پس از عدم موفقیت در کیف و تغییر حاکمیت سیاسی ، توسط روسها صورت پذیرفت . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بخش دوم و پایانی این بدان معنی است که طراحان نظامی ارتش اوکراین به مانند بازیگران سابق این استراتژی ، یعنی مغز متفکر طراحی عملیات فریب در اثنای اجرای عملیات آبخاکی در نرماندی ( D-DAY) یا کسانی که در قرارگاه های ارتش ایالات متحده درسعودی ، قبل از استقرار لشکر یکم یکم زرهی در جنوب کویت ، عمده قوای ارتش صدام را در خصوص محور اصلی عملیات دچار تشتت نموده بودند ، و اکنون این طراحی به عملیات " هوک چپ " نیز شهرت پیدا نموده ، ترکیبی از برنامه ریزی ، جمع آوری دقیق اطلاعات ، حفظ اطلاعات ، اجرای موفقیت آمیز و البته بکارگیری درست واحدهای رزمی اعم از پیاده و زرهی را به هم متصل نموده نتیجه قابل توجهی را نیز بدست آورند . ایون مونتاگو افسر نیروی دریایی سلطنتی درواقع امر ، تظاهر به تک در خرسون و اجرای عملیات اصلی در خارکف به خوبی این مساله را به فرماندهان ، استراتژیستها و ناظران نظامی یادآوری می کند که طراحی و اجرای عملیات فریب با فناوری های قدیمی ، هنوز در میدان های نبرد قرن بیست و یکم تاثیر گذارند . این بدان معنی است که ایجاد واحدهای نظامی جعلی ( به مانند آنچه که در جریان جنگ دوم جهانی برای القاء این مساله به آلمان ها که هدف اصلی پادوکاله است و نه نرماندی .م ) تجهیزات نظامی فریب دهنده و ...همچنان میتواند آتش دشمن را بخود جلب نموده و آن را دچار فرسایش نمایند . این روند در گذشته توسط افسرانی نظیر دادلی کلارک ( فرمانده نیروی A ) ، عملیات موسوم به " بادیگارد" بخوبی تجربه شده و درآینده نیز مجددا بکار گرفته خواهد شد . بدین ترتیب ، اگر عملیات فریب ، عنصر کلیدی در موفقیت رزمی یک ارتش بحساب می آید ، وجود " اطلاعات دقیق " پیش نیاز وجود چنین عنصر کلیدی محسوب می گردد . این مساله ، درست به مانند رفتاری است که توسط ایون مونتاگو افسر نیروی دریایی سلطنتی برای طراحی عملیات فریب ورماخت در جنوب اروپا ( عملیات گوشت چرخ کرده ) به نمایش درآمد و به همین ترتیب ، کیف می بایست چیزی را در اختیار مسکو قرار دهد که سمت و توجه برنامه ریزان نظامی در ستاد ارتش روسیه روی آن متمرکز شده و برای آن دچار نگرانی شوند . در واقع امر ، ساختار سلسله مراتبی سفت و سخت و بدون انعطاف پذیری ، بشدت مستعد پذیرش عملیات فریب خواهد بود . در مورد خرسون نیز روسها بسرعت طعمه فراهم شده توسط ارتش اوکراین را بلعیده و با کمک های اطلاعاتی ایالات متحده و ناتو ، ضمن شناسایی تحرکات ارتش روسیه در شرق و جنوب اوکراین ، توانستند به داده هایی در خصوص تقویت واحدهای روسی در محورهای خاص و تضعیف آنها در سایر محورهای صحنه نبرد دست پیدا کرده و بازخوردهای لازم را درخصوص میزان موفقیت عملیات فریب خود بدست آورند . این روند به ارتش اوکراین اجازه داد تا با شناسایی نقاط ضعف خطوط دفاعی ارتش روسیه ، واحدهای تازه تشکیل داده شده و مجهز خود را به گونه ای آرایش دهند و وارد عمل نمایند که حداکثر تاثیر بر صحنه عملیات را از خود برجای گذارد . از یک نظر ، میتوان چنین استدلال نمود که عملیات فریب ، به خودی خود باعث پیروزی در جنگ نخواهد شد ، اما شیوه عمل ارتش اوکراین در خارکف این مساله را به همه یادآوری می کند که وجود تسلیحات پیشرفته و روحیه رزمی ، تنها در کنار کاربرد تاکتیکها و تکنیکهای فریب میتواند مثمر ثمر باشد . علاوه براین ، ارتش اوکراین براساس داده های تصویری موجود از ابتدای جنگ تا کنون ، از فریب دهنده های نظامی به شکل های گوناگون برای جذب آتش روسها و تخلیه ذخایر مهمات آنها استفاده کرده اند ولی فریب اجرا شده در خارکف ، برای یک نیروی رزمی یادگیرنده ، رویداد آموزنده ای بشمار می رود ، چرا که در دوره زمانی اجرای این تاکتیک ، افسران اطلاعاتی ارتش روسیه بشدت تحت فشار قرار داشتند و این روند ، میزان شک ، تردید و پارانویا را در ساختار فرماندهی ارتش هدف بشدت افزایش میدهد . با توجه به این مساله ، درس مهم ژنرال سان زی را مجدد باید یادآوری نمود "بگذارید نقشه های شما همانند شب ، تاریک و غیرقابل نفوذ باشد ، اما در هنگام اجرای آن ، به مانند رعد وبرق عمل کنید " پی نوشت : 1- منبع 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بسم ا... خرسون اوکراین و هنر فریب نظامی در چین باستان ، ژنرال سون تزو (سان زی ) همواره به فرماندهان معاصر و البته آینده توصیه می نمود که " همه جنگ ها بر فریب استوار است " . حال سئوال این است که آیا پس از گذشت هزار سال از این ایده ، هنوزهم ممکن است چنین اتفاقی رخ دهد ؟ درواقع امر پس از وقوع انقلاب صنعتی و سپس انقلاب دیجیتال ، میدان نبرد معاصر مملوء از حسگرهای اطلاعاتی و فناوری رقومی ( دیجیتال) شد که سطح آگاهی موقعیتی بی سابقه ای را در اختیار فرماندهان نظامی قرار می داد ، بعنوان مثال سامانه های تصویرساز حرارتی ، میتواند اهدافی بخوبی استتار شده را که با چشم غیر مسلح نمیتوان آن را شناسایی نمود ، موقعیت یابی نموده یا مجموعه از ماهواره های نظامی و حتی غیرنظامی ، سامانه های شناسایی و رزمی بدون سرنشین می تواند مانع از اجرای مانورهای رزمی موثر ،یا اجرای حملات دقیق شده و هشدارهای لازم را در اختیار فرماندهان صحنه نبرد قرار دهد . راست : ارتشبد گئورگی ژوکف ، پدر توسعه تاکتیک های فریب در ارتش سرخ ( عکس درسال 1943 ثبت شده ) چپ: ژنرال سان تزو ( سان زی ) طیف بسیار عظیم تحلیل ها در رسانه های مجازی ، حجم انبوه آپلود داده ها و ابر داده ها و حتی استفاده از زیرساختهای غیرنظامی نظیر گوگل مپ که میتواند ترافیک خودرویی را در یک بزرگراه تشخیص داده و بعنوان یک هشدار به فرماندهان نیروی مدافع ارائه دهد ، عملا اصطلاح " جنگی در مه " ( کنایه از روند ابهام آمیز یک عملیات نظامی.م ) را به محاق برده است واین امر به خودی خود ممکن است حوزه "فریب نظامی " را در مقایسه با دوران گذشته ، کمتر نماید . فردیدریش فون برنهاردی ژنرال ارتش پروس و جمهوری وایمار (1930-1849) "چهره جنگها همواره در حال تغییر است ، ولی قوانین آن هرگز تغییر نمی کنند " اما توجه به عملیات نظامی ارتش اوکراین در اوایل سپتامبر 2022 ( منظور تظاهر به تک در جنوب و اجرای عملیات اصلی در خارکف .م ) این دیدگاه اشتباه را تا حدودی تصحیح نموده و این حقیقت را که اصول و قوانین عملیات نظامی (براساس ایده فردریش فون برنهاردی .م ) محدود به دوره زمانی خاصی نیست را باردیگر به اثبات رسانده است . عملیات فریب ارتش سرخ در بلگورود -1943 درحالی که واحدهای اطلاعاتی ورماخت برآورد مشخصی از توان رزم روسها را در خط مقدم داشتند ( تصویر سمت چپ ) ولی توان واقعی ارتش سرخ در این محور بیشتر از آنی بود که ورماخت تصور می نمود (تصویر سمت راست ) با توجه به اینکه برآوردهای اطلاعاتی معمولا با استفاده از شنودهای رادیویی ، شناسایی هوایی و کسب اطلاعات از نیروهای اسیر شده صورت می گیرد طراحی عملیات فریب ارتش سرخ بخوبی عناصر اطلاعاتی آبوهر را دچار اشتباه نمود آغاز.... دراوایل سپتامبر 2022 ارتش اوکراین دست به یک ضد حمله غافلگیرانه در استان خارکف زد که این عملیات موجب شکسته شدن سریع خطوط دفاعی ارتش روسیه شد و بتدریج محورهای پیشروی به گونه ای به یکدیگر متصل گردید که واحدهای روسی بسرعت از یکدیگر جدا شده و دست به یک عقب نشینی گسترده زدند . براساس گزارش و تصاویر موجود ، بخش قابل ملاحضه ای از واحدهای رزمی ارتش روسیه ، بصورت پیاده و با وسایلی نظیر دوچرخه و یا حتی لباس های غیرنظامی از مواضع خود عقب نشستند و تجهیزات نظامی قابل توجهی که شناسه Z را بر روی خود داشتند ، در خیابان ها و حومه شهر پراکنده و سپس به غنمیت گرفته شدند . در 10 سپتامبر ، زلنسکی اعلام نمود که نزدیک به 2000 کیلومتر مربع از مناطق تصرف شده توسط روسها بازپس گرفته شده که شامل شهر ایژیوم بعنوان مرکز لجستیکی ارتش روسیه نیزمی گردید . با این حال ، ضمن توجه به این مساله که جنگ هنوز ادامه دارد ( 16 اکتبر 2022 ) ، بسیار زود است که درمورد دستاوردهای این عملیات صحبت شود ، اما واقعیت آن است که روسها در استان خارکف و بخشی از استان لوهانسک در وضعیت مناسبی بسر نمی برند . روند عملیات فریب در دکترین نظامی ارتش روسیه از دید منابع غربی علت این امر را می توان در واژه ای جستجو نمود که ارتش روسیه بلحاظ تاریخی یکی از باسابقه ترین سازمان های نظامی بود که از آن استفاده مینمود و اکنون ارتش اوکراین این داروی تلخ را به خوبی برعلیه کاربر اصلی آن بکار گرفته و در حال استفاده از نتایج آن است . این واژه که در روسی به ماسکیروکا (maskirovka) نام گرفته ، در معنای عمومی از آن به دکترین عملیات فریب روسی یاد می شود و ارتش روسیه ( تزارو اتحاد شوروی و روسیه فدرال ) ید طولانی در اجرای آن دارند ، با این وصف ، روسها در دوران شوروی ، این مفهوم را در کامل ترین نوع خود توسعه داده و بکار گرفتند . با این وصف ، سئوال اینجاست که ارتش اوکراین چگونه چنین دکترینی را بصورت بومی شناخته و مورد استفاده قرار دادند ؟ به اعتقاد ناظران نظامی ، ارتش اوکراین ( و البته مشاوران نظامی غیر اوکراینی آن .م ) توصیه جاودانه ژنرال سان زی را درصدر طراحی و برنامه ریزی برای اجرای عملیات نظامی خود قرار داده بودند اول : اگر واحدهای دشمن بصورت یکپارچه هستند ، تلاش کنید آنها را از یکدیگر جدا کنید دوم : وقتی در نزدیکی دشمن قرار دارید ، به دشمن القاء کنید که از آن دور هستید و وقتی از دشمن دور هستید ، باید به وی القاء کنید که در نزدیکی وی قرار دارید . بدین ترتیب ، ارتش اوکراین می بایست به شکلی عمل می نمود که روسها تصور کنند که واحدهای اوکراینی در جایی که حضور قدرتمندی دارند ، بسیار ضعیف جلوه کرده و از این طریق استراتژی اصلی خود را پیش ببرند . با توجه به این مساله ، پیشروی ارتش اوکراین در استان خارکف ، پس از مدتها تبلیغات در خصوص اجرای یک حمله گسترده در جنوب صورت گرفت و حتی برای تقویت این ایده که حمله اصلی در جنوب قرار هست اتفاق بیافتد ، تمرکز آتشبارهای هیمارس نیز در جنوب قرار داده شده با این ایده اصلی که ارتش اوکراین با زیرآتش قرار دادن خطوط لجستیکی ارتش روسیه قرار است دست به یک حمله سرتاسری در محور جنوبی جنگ بزند . برخی از رسانه های تحلیلی غربی نیز ( عامدانه یا بصورت غیرعمد .م ) در تله این اصل قدیمی افتاده و با اطمینان مرتبا تکرار می کردند که حمله اصلی ارتش اوکراین در خرسون خواهد بود . این عملیات فریب چنان موثر واقع شد که روسها بهترین نیروهای خود را از خارکف فراخوان نموده و برای اقدام متقابل در جنوب آرایش دادند .برای دادن عمق بیشتر به این عملیات فریب ، باید به گونه ای عمل می شد که طیف قابل توجهی از رسانه های خودی و دشمن ، به آن دامن زده و به شکل مختلف آن را شرح و بسط دهند . با توجه به این مساله و وجود این واقعیت که ارتش روسیه از مدتها پیش نگران خطوط دفاعی خود در خرسون بود ، ارتش اوکراین همزمان با تمرکز آتشبارهای راکتی دقیق خود در جنوب این کشور و اجرای حملات گسترده به زیرساختهای لجستیکی ارتش روسیه در خرسون و کریمه ، این باور را به روسها ، غربی ها و حتی رسانه های اوکراینی القاء نمود که محور اصلی عملیات در خرسون است . ضمن اینکه ، استان خرسون ، درمقایسه با سایر مناطق تصرف شده ، فاصله بیشتری با مرزهای روسیه داشت و پیش از این نیز محل درگیری های شدید چریکی میان طرفین بود ( جالب هست ، تمرکز تبلیغات ارتش اوکراین روی اعزام نیروهای چریکی به پشت خطوط جبهه روسها برای دو ماه متوالی قبل از حمله و پوشش خبری آن بصورت گسترده اکنون قابل فهم هست .م ) بدین ترتیب ، روسها با مطالعه اوضاع و قرار گرفتن در تله فریب ارتش اوکراین ، دلیل لازم برای خالی کردن جبهه خارکف از نیرو و اعزام آنها به خرسون را بدست آوردند که در آن زمان بسیار منطقی جلوه می نمود . اما در طرف اوکراینی ، اینک واحدهای رزمی پیاده ، به همراه بخشی از یگانهای زرهی – مکانیزه در خارکف دست به حمله زدند که در ابتدا چندان مهم شمرده نشد ولی به محض آشکار شدن اولین نشانه های درهم شکستن خطوط ارتش روسیه در ایژیوم و تبدیل شدن آن به عقب نشینی سرتاسری ، به تقریب همه متوجه شدند که تمرکز در خرسون ، بیشتر یک دام برای جلب توجه واحدهای رزمی نخبه روسی بوده است . این روند ، یک نمونه کلاسیک از ارزشمند بودن اجرای درست تاکتیک فریب محسوب می شد ، حیله ای که تمرکز نیرویی دشمن را برهم ریخت و فرماندهان روسی را مجبور به اتخاذ تصمیمات سخت نمود . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

هشدار .. این متن ( بخش اول و دوم تا انتهای این متن ، شبیه سازی جنگ در اوکراین ، حدود یک هفته قبل از آغاز عملیات نظامی توسط روسها در خاک اوکراین است ) شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین ) - بخش سوم و پایانی زمستان سال 2022 با افزایش تلفات روسها و همچنین کسب آمادگی برای یک حمله زمستانی ، بازیگرانی که درنقش افسران ستاد کل ارتش اوکراین قرار داشتند ، با این تصمیم مواجه شدند که یا می بایست علیرغم تلفات شدید روزانه خطوط دفاعی فعلی خود را حفظ کنند و دونباس و خارکف را نگه دارند یا اینکه برای حفظ نیروی انسانی بخش قابل ملاحضه ای از نیروهای خود را به پشت دنیپر منتقل نمایند و تمامی گذرگاه های عبور از این رودخانه را از میان بردارند . عقب نشینی ارتش اوکراین باعث می شد تا طول جبهه برای مدافعان اوکراینی تا چند صد مایل کاهش پیدا کند و ضمن خریدن زمان برای جذب نیروی بیشتر ، تعداد افزونتری از نیرو را از جبهه های خارکف یا کیف ، آزاد کرده بسمت دونباس اعزام کنند . با رها کردن موقعیتهای کلیدی در دونباس و خارکف ، روند استراتژی دفاع روبه جلو ارتش اوکراین باعث می شد تا در طول مذاکرات یا حتی اجرای ضد حملات احتمالی ، دست طراحان اوکراینی باز باشد ولی این خطر نیز وجود داشت که روسها زمان لازم برای تثبیت خطوط مقدم و زمین های تصرف شده را بدست آورند و این دفاع از مرکز اوکراین را بشدت برای نیروهای کیف مشکل می ساخت . در نتیجه ، بازیگران اوکراینی تصمیم گرفتند تا بخش قابل ملاحضه از نیروهای خود را بسمت غرب منتقل کنند در حالی که هنوز خارکف بعنوان یک دژ اصلی در شرق اوکراین حفظ می شد . در طول عملیات نظامی ، داوران این شبیه سازی به هر دوطرف اجازه دادند تا حجم نیروی نظامی خود را با روشهای مختلف افزایش داده یا جبران کنند ، که دراین مورد ، بخدمت گیری مزدوران خارجی برای هر دوطرف و بسیج نیروی نظامی انجام می شد . اما چیزی که هر دو طرف در طولانی مدت قابلیت جایگزینی آن را نداشتند ، تلفات مربوط به خودروهای حمل نقل بود و این مساله در جریان عملیات دفاعی ارتش روسیه بیشتر تاثیر گذار می بود و در انتهای سال این روند چنان به روسها فشار آورد که عملیات آفندی پس از یک دوره اوج بسرعت متوقف گردید . دراین شبیه سازی ، روند جنگ به گونه ای پیش می رفت که اوکراین قوی تر می شد ولی هنوز توان بازپسگیری مناطق اشغالی را نداشت و از سوی دیگر ، روسها نیز برای ادامه عملیات نظامی نیازمند بازطراحی استراتژی جنگی در طولانی مدت را حس کرده بودند و احتمالا توان استراتژیک نظامی خود را در کوتاه مدت نمی توانستند احیاء کنند . مشاهدات عینی از روند شبیه سازی جنگ در اوکراین نتیجه نهایی این شبیه سازی ، در نهایت این بود که هر دوطرف فاقد نیرو و توان لازم برای نیل به نتایج ایده آل خود بودند . بدون درنظر گرفته مصالحه سیاسی ، پیش بینی حاصله از این شبیه سازی ، این بود تنها در طول 12 ماه ( یکسال ) بتدریج روند پیشروی ها محدود شده و تلفات زیاد و همچنین فرسایش شدید تجهیزاتی درگیری ها را به بن بست می کشاند . با توجه به موقعیت سیاسی پوتین ، ارتش روسیه تحت فشار بسیاری قرارخواهد گرفت و این روند ممکن است بسوی کاربرد سلاح های شیمیایی یا تسلیحات هسته ای تاکتیکی نیز کشیده شود تا بن بست در عملیات نظامی از میان برود . با این حال بازیگران به این نتیجه رسیدند که کاربرد این سلاح ها ، منجر به واکنش ناتو و ایالات متحده خواهد شد که این مساله برای روسها یک ناامیدی بزرگ به نظر می رسد . بی میلی ناتو و آمریکا در حوزه مداخله مستقیم ، تبعات فراوانی را برای اوکراین درپی داشت و عملا مانع از ایجاد زیرساختهای لجستیکی برای ارائه کمک های بشردوستانه می شد ولی روند عملیات نظامی نشان میداد که تقاضای فزاینده برای مداخله بین المللی برای رسیدگی به بحران انسانی وجود دارد . علاوه براین ، جنگ نشان داد که فرصتهای محدودی برای کمک های بشر دوستانه بدون ایجاد چالش مستقیم برای عملیات سیاسی و نظامی پوتین نیز در اختیاریک طرف جنگ وجود دارد .روند شبیه سازی جنگ دراوکراین ، امکان تولید نیرو در سطوح مختلف و سناریوهای متفاوت را در اختیار طراحان آن گذاشت . ایجادپتانسیل آموزش نیروی نظامی در داخل یا خارج اوکراین با هدف ترمیم ساختار متلاشی شده ارتش اوکراین تاثیر قابل توجهی در روند عملیات دفاعی ارتش این کشور برجای گذاشت و بطور متقابل ، تاکتیکها و استراتژی های متنوعی را برای ایجاد اختلال در روند بازسازی نیرویی ارتش روسیه و بطور طبیعی ایجاد اختلال در روند عملیات تهاجمی روسها برای بازیگران بوجود آورد . با این حال ، بدون وجود جریان مداوم ارسال سلاح و مهمات برای ارتش اوکراین ، روند عملیات نظامی ارتش کیف دچار چالش جدی می گردید و متقابلا ، روند شبیه سازی نشان می دادکه پس از سقوط ماریوپل ، تصرف هر شهر جدید در اوکراین ، یک چالش جدی برای پیاده نظام ارتش روسیه محسوب می شد در نتیجه تصرف خارکف یا اودسا به نظر امکان پذیر نبود و حتی توانایی های دفاعی کیف در این شهر به چالش کشیده نشد . اما خارکف همچنان در خطر قرار گرفتن در انزوا ( محاصره ) بود ولی به اعتقاد بازیگران این شبیه سازی ، ارتش روسیه فاقد قدرت لازم برای تصرف سریع این شهر می بود . این شبیه سازی نشان داد که خارکف ممکن است یکسال یا حتی بعد ازآن در برابر حملات روسها دوام بیاورد مگر اینکه ارتش روسیه تمامی محورهای عملیاتی خود را برای تصرف این شهر بحالت توقف دربیاورند ( فعلا در ژوئن 2022 روسها برعکس همه محورهای عملیاتی را برای تکمیل تصرف دونباس متوقف کرده اند .م ) حتی دراین حالت نیز انجام چنین حمله ای پرهزینه بوده و روسها منابع کمی را برای سرمایه گذاری بر روی این مساله در اختیار داشتند ، در حالی که متقابلا این امکان برای کیف ایجاد می شد تا ضدحملات خود را با موفقیت در محورهای دیگر دنبال کند . یکی از مهمترین فرض های موجود دراین شبیه سازی ، عدم تاثیر تحریم های وضع شده بر روسیه تا زمانی که این محدودیت ها بر روند بسیج نیرو ، منابع و امکانات برای عملیات نظامی در اوکراین ، فلج کننده بشود ، قرار داده شد که برخی کارشناسان معتقدند که ممکن است خطری واقعی برای بقای حاکمیت سیاسی پوتین شود . با این حال ، درطول این شبیه سازی ،تحریم های اقتصادی ، پس زمینه همه استراتژی های طراحی شده بر علیه روسها بود و اگر روسیه از بازارهای سرمایه جدا شده ، صنعت انرژی آن تحریم شود می توان بر روی سقوط سریع اقتصادی آن حساب باز کرد که دراین صورت ، ادامه این روند برای روسها برای بازه زمانی بیشتر از یکسال تقریبا امکان نداشت .اما در سوی مقابل ، امکان فروپاشی سریع ارتش و دولت اوکراین را نیز نمیتوان رد کرد ، اما تا زمانی که غرب به روند ارسال سلاح و مهمات و پشتیبانی سیاسی ادامه دهد ، اوکراین می تواند به دفاع در برابر روسها امیدوار باشد . درواقع ، این بازی جنگ نشان داد که امکان بررسی یک پیروزی بدون ابهام در صحنه نبرد اوکراین قابل بررسی است .با اتمام این بازی جنگی ، فرصتی فراهم شد تا به عقب نگاهی انداخته و صحت روند را به بوته آزمایش بگذاریم . نتایج بدست آمده ، به اندازه ای خوب بود که اعتماد به نفس خوبی برای تکرار آن بدست آمد . با تمامی این اوصاف ، این روند ، تنها یک بازی جنگ و شبیه سازی است و تعاملات انسانی در زندگی واقعی می تواند به راحتی پیش بینی های فوق را مخدوش نماید . اما این شبیه سازی ، مجموعه ای از احتمالات جالب را ارائه می کند که همه آنها نیازمند بررسی توسط کارشناسان نظامی و سیاسی است ، ولی تمامی این پیش بینی ها تا قبل از فوریه 2022 چیزی نزدیک به تحلیل های پوچ به نظر می رسید ولی اکنون چنین نظری وجود ندارد .اوکراین هنوز در حال دفاع در برابر ارتش روسیه است و متقابلا روسها نیز در حال پیشروی در داخل خاک اوکراین . پی نوشت : 1- منبع 1 2- منبع2 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- این مقاله حاصل تلاش مشترک دکتر جیمزلسی ( صاحب کرسی استادی مطالعات جنگ دانشکده سپاه تفنگداران نیروی دریایی ) ، تیم باریک ( سرهنگ بازنشسته سپاه تفنگداران و مدیر شبیه سازی جنگی در دانشکده سپاه تفنگداران ) ، دکتر ناتان باریک ، استراتژیست فرماندهی عملیات ویژه دانشکده سپاه تفنگداران و افسر سابق میز روسیه در دپارتمان اطلاعات ارتش ایالات متحده ) است .

هشدار .. این متن ( بخش اول و دوم تا انتها ، شبیه سازی جنگ در اوکراین ، حدود یک هفته قبل از آغاز عملیات نظامی توسط روسها در خاک اوکراین است ) شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین ) - بخش دوم نقشه خطوط جبهه در جبهه غربی - سال 1915 بدین ترتیب ، در جریان این شبیه سازی صورت گرفته ، علیرغم قصد طراحان برای کانالیزه نمودن روند درگیری بسوی یک شورش یا نبرد میهنی فراگیر ، ثبت این واقعیت که وضعیت جبهه ها به گونه ای جلو می رفت که احتمال پیروز شدن ارتش اوکراین علیه روسیه بتدریج کاهش پیدا می نمود ، اما در کمال تعجب ، این روند به شکست آن نیز نمی انجامید ، باعث گردید تا تیم های درگیر شبیه سازی مجددا در ارزیابی های خود تجدید نظر نمایند . بدین ترتیب ، از آنجایی که ارتش اوکراین هنوز یک رشته خطوط مقدم نبرد که از آن بخوبی دفاع می شد و قابل تشخیص نیز بود ( بدین معنا که هنوز صحنه نبرد به درگیری پارتیزانی تبدیل نشده بود .م) را در اختیار داشت ،طراحان تصمیم گرفتند تا اجازه دهند جنگ به مسیر طبیعی خود ادامه دهد . با این حال ، چیزی که به تدریج آشکارمی گردید ، این بود که ماهیت این سلسله درگیری ها بسوی آن چه که در سال 1915 رخ داد ، خیز برمی داشت و جلو می رفت ، چرا که هر دوطرف توان اجرای عملیات رزمی در مقیاس بزرگ به منظور تغییر روند و سرنوشت جنگ را نداشتند و ذخیره نیروی انسانی و مهمات نیز به تقریب تمام شده بود . جبهه غربی - پیاده نظام - سال 1915 با توجه به این سابقه تاریخی ، جریان فرسایشی عملیات جنگی در اوکراین دراین شبیه سازی باعث شده بود تا هر دوطرف بتدریج ذخایر استراتژیک خود را وادر صحنه کرده تا قابلیت تغییر روند جنگ را پیدا کنند و این مساله ذخیره انسانی ، تجهیزاتی و مهمات را برای دوطرف وارد یک چالش جدی نمود . در نتیجه ، تا میانه تابستان 2022 روسها ظرفیت انجام عملیات در بیش از یک محور را نداشتند و این نیرو نیز در برابر مقاومت ارتش اوکراین ، بسرعت فرسوده می شد . در مقابل ، ارتش اوکراین نیز همچنان با چالش وجود یک خط دفاعی طولانی به موازات نیروی انسانی رو به کاهش خود دست و پنجه نرم می نمود که اگر این روند ادامه پیدا می کرد ، احتمال بازشدن دستان ارتش روسیه و کسب موفقیت استراتژیک در صحنه نبرد را برای مهاجمان افزون می نمود . جبهه غربی - توپخانه - سال 1915 بدین ترتیب ، با علم به محدودیت شدید مهمات برای هر دوطرف نبرد ، شبیه سازی نشان می داد که این طرف اوکراینی بود که بااجرای ضد حملات در سراسر طول خط جبهه که با استفاده از صدها قبضه موشک ضد زره جاولین و سایر سامانه های ضد تانک صورت می پذیرفت ، ابتکار عمل رزمی را در اختیار گرفته بودند . اما این مساله گرچه می تواند یک عامل بسیار مهم در یک نبرد فرسایشی باشد ، اما وجود برتری در میزان مهمات دردسترس ، الزاما به معنای توانایی اجرای عملیات رزمی در مقیاس بزرگ نبوده تا امکان بازپسگیری اراضی تصرف شده توسط مهماجمان فراهم آید . این مساله بدان معنا بود که ابتکارعمل نظامی در شبیه سازی انجام شده ، همچنان در دست روسها باقی مانده ولی تلفات شدید ، توان حملات گسترده به منظور وادار کردن ارتش اوکراین به تسلیم یا عقب نشینی بسمت غرب را از آنها سلب نموده بود . علاوه براین ، با توجه به اینکه اقتصاد روسیه پس از اعمال تحریم های شدید بین المللی بشدت تحت تاثیر قرار گرفته بود ، این احتمال که صنعت نظامی این کشور نتواند مهمات ، موشک و مهمات هدایت شونده دقیق را بسرعت تامین کند ، نیز بعنوان یک عامل تاثیرگذار در کُند شدن حملات روسها موثر به نظر می رسید ( شاید یکی از دلایل اصرار روسها به استفاده از مهمات عهد عتیق و متعلق به دوران جنگ سرد همین امر باشد که تا حد امکان ذخیره تسلیحات هدایت شونده حفظ شده و فقط در زمان ضروری وارد عمل گردد .م ) ، در نتیجه ، تحریم های اقتصادی و مالی ، یک ضربه قابل توجه را به صنعت نظامی روسها دراین شبیه سازی وارد کرده بود ولی با درنظرگرفتن توان احتمالی روسیه برای جبران بخشی از این ضرر ، ظرفیت آسیب زای تحریم در مرحله بعدی شبیه سازی در یک حد مشخص کاهش داده شد تا بازی جنگ ، روند واقعی تری بخود بگیرد . در ادامه طراحی صورت گرفته برای بازی جنگ فوق الذکر ، عملیات رزمی در طول تابستان و پائیز سال 2022 به گونه ای پیش می رفت که روسها همچنان توان اعمال فشار در بخش قابل ملاحضه ای از خط جبهه را داشتند ولی توان حفظ دور حملات در هر 4 محور قبلی را که جنگ در امتدادآن آغاز شده بود دیگر وجود نداشت . تنها تلاش مستمری که ارتش روسیه بر آن متمرکز شده بود ، محاصره کیف و خارکف ( در حال حاضر فقط احتمال پیشروی مجدد بسمت خارکف داده میشود / 12 آوریل 2022. م ) محسوب می گردید که بخش اعظمی از توان رزمی روسها را بخود جذب می نمود ،اما با فرارسیدن دسامبر 2022 و کاهش شدید توان رزمی ، فرماندهان ارشد روسی مجبور به انتخابهای سخت شدند . سنگر بندی شهر بندری اودسا - آوریل 2022 در این مرحله ، افسرانی که نقش ژنرال های روسی را بازی می کردند ، به طراحان توصیه کردند که استراتژی اصلی عملیات تهاجمی به شرق اوکراین محدود شود ( اتفاقی که پس از تخلیه حومه کیف رخ داد و محور شمالی عملیات رزمی بطور کامل متوقف گردید . م ) ،اما پوتین این شبیه سازی ، همچنان اصرار به اجرای عملیات آفندی بر علیه اودسا داشت و به تقریب عدم موفقیت نظامی در کیف و خارکف را نادیده می گرفت . در نتیجه با غلبه تصمیمات سیاسی بر توصیه های نظامی در این بازی جنگ ، روسها مجبورشدند تا برای تصرف اودسا ، ذخایر استراتژیک خود را در محور جنوبی وارد عمل کنند . این امر موجب گردید تا امتداد جبهه در طرف روس بدون دستیابی به یک پیروزی واقعی در جبهه شرقی ، طولانی تر وانرژی بیشتری برای تصرف زمین و تامین و تثبیت آن مصرف گردد .دراین میان تیم های فعال در این بازی جنگ ، مدت زمان قابل توجهی را برای تجدید نظر در استراتژی جنگ در جبهه شرقی مصرف نمودند ولی علیرغم ریختن حجم بیشتری از نیرو به منطقه خارکف ، این شهر تا پایان پائیز 2022 همچنان در اختیار ارتش اوکراین قرار داشت . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 1-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

J-10CE

به نام خدا بهینه‌سازی و ارتقا WS-15، قوی ترین موتور جت جنگنده چین، پس از آزمایش های اخیر جنگنده J-20 قدرتمندترین موتور جنگنده چین تا به امروز، WS-15 که برای جت رادارگریز سنگین J-20 در نظر گرفته شده است، در آزمایش های اخیر قابلیت حرکت و مانورپذیری فوق‌العاده ای را به نمایش گذاشت. تلویزیون مرکزی چین (CCTV) روز یکشنبه گزارش داد که با این آزمایش ها، تمام پارامترهای WS-15 بهبود یافته و بهینه شده است. انتظار می رود WS-15 جایگزین موتور WS-10 شود، که در حال حاضر در J-20 استفاده می شود و در آینده به J-20 امکان می دهد به حداکثر عملکرد خود برسد. WS-15 که برای جت های جنگنده سنگین و متوسط نسل پنجم توسعه یاقته، نسبت بای پس پایینی دارد و کنترل بردار رانش از دیگر ویژگی های آن است. وانگ مینگلیانگ، کارشناس نظامی، در CCTV گفت: "ویژگی متمایز نسل بعدی موتورهای رانش بالا برای هواپیماهای جنگی این است که باید نیروی رانش بین 15 تا 18 تن داشته باشد. زمانی که J-20 موتورهای جدید را دریافت کند، به لطف افزایش قابلیت سوپرکروز و مانورپذیری فوق‌العاده، علاوه بر قابلیت پنهان کاری عالی و آگاهی موقعیتی، به پلت فرم قدرتمندتری تبدیل خواهد شد." وانگ یانان، سردبیر مجله Aerospace Knowledge به گلوبال تایمز گفت: "چین پیش‌تر نیز یک موتور با قابلیت کنترل بردار رانش را در پرواز توسط جت جنگنده J-10 در نمایشگاه Airshow China 2018 به نمایش گذاشته است. بنابراین چنین فناوری مشکلی برای چین نخواهد بود و افزایش نسبت رانش به وزن و کاهش مصرف سوخت همیشه یک هدف در توسعه موتور بوده است." وانگ یانان گفت: "شکاف فناوری بین چین و کشورهای پیشرو مانند ایالات متحده از نظر توسعه موتور جت در سال های اخیر به طور قابل توجهی کاهش یافته است." علاوه بر WS-20 ، WS-15 ،موتور توربوفن نسل بعدی چین با ضریب بای پس بالا، در حال حاضر در حال آزمایش بر روی هواپیمای ترابری بزرگ Y-20 است. منبع

تفاوت معنادار در فلسفه طراحی کابین اویونیک و کابین سوخو-35 اویونیک و کابین J-10C

تصاویر جنگنده جی 20 با مخزن سوخت خارجی (2400 لیتری)   http://www.aparat.com/v/YWp9A