بسم ا... گفته شده "الماس" هست نصب شده روی بالگردهای AH-1J

هرکول شناور برنامه ام سی-130 جی و تبدیل ناوگان هرکولسهای عملیاتی به یک هواگرد آبخاکی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بعنوان یکی از چند کاربر بزرگ هواگردهای ترابری تاکتیکی سی-130 درصدد است تا در قالب یک برنامه بروزرسانی ، هرکولسهای در خدمت را به قابلیت دوگانه برخاست و فرود از روی آب یا زمین مجهز نماید . در همین راستا ، برنامه جدید پیشنهادی برای ناوگان فوق ، اضافه نمودن توانمندی برخاست و فرود از روی آب است که این امر ، شعاع عملیاتی این ناوگان را به نسبت افزایش خواهد داد که به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، این پروژه ، عمدتا برای افزایش قابلیتهای رزمی عناصر نیروهای عملیات ویژه ارتش بوده و قرار است تا چند سال آینده تکمیل شود . گونه پایه MC-130J تلاشی جدید برای احیاء نقش هرکولس درسالهای نه چندان دوری که از آغاز عملیاتی شدن هواگردهای ترابری تاکتیکی هرکولس می گذرد ، تلاش های مکرری برای طراحی گونه نشست و برخاست آبخاکی هرکولس انجام شده که مجموعه این برنامه ها ، شامل طراحی مجدد بدنه بصورت یک وسیله شناور یا اضافه نمودن یکسری شناورهای ویژه به بدنه اصلی هرکولس می شد ،اما بدلایل مختلف ، این برنامه ها، از مرحله آزمایشهای اولیه فراتر نرفت و درنهایت ، تا اواخر دهه 90 میلادی ،تمامی این برنامه ها متوقف شد . فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده اما برای ارائه یک گونه جدید از نسخه آبخاکی هرکولس ، تلاش مجددی از ماه مه سال 2021 آغاز گردید که تنها در میانه سپتامبر همین سال جزئیات آن اعلام شد . براساس داده های منتشر شده ، این برنامه به پیشنهاد فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (AFSOC) کلید زده شده که تعدادی از سازمان های نظامی و غیرنظامی این کشور با مشارکت درآن ، درصدند تا امکان معرفی یک هواگرد ترابری تاکتیکی آبخاکی را با استفاده از فناورهای پیشرفته فعلی بررسی نمایند . بااین حال ، این پروژه که بیشتر برای رفع نیاز واحدهای عملیات ویژه در حال توسعه است ، یک هواگرد ترابری تاکتیکی ام سی-130 جی را بعنوان پیکربندی آزمایشی در نظر گرفته که با توجه به هدف این برنامه ، شناسه MC-130J MAC (Amphibious Capability/MAC) به آن داده شده است . اما هدف اصلی این برنامه بطور دقیق ب چه فلسفه ای پایه گذاری شده ؟ به اعتقاد برنامه ریزان یگان عملیات ویژه نیروی هوایی ، چیزی در حدود 70 درصد سطح کره زمین را آب فراگرفته و در راهبرد فعلی پنتاگون ، مبداء آغاز هرگونه عملیات رزمی برای نیروهای ویژه ، خطوط ساحلی و جزایر است و با توجه به اینکه هواگردهای ترابری سی-130 به شکل پایه ، قابلیت پرواز در همه گونه شرایط آب و هوایی و حتی قابلیت نشست و برخاست از روی عرشه ناوهواپیمابر را دارند ، اما تا کنون توانمندی اصلی مورد نیاز ، یعنی تجهیز این هواپیما به سامانه های نشست و برخاست از روی آب ، بدان اضافه نشده است . بر همین اساس و به منظور گسترش و اضافه شدن این توانمندی ، تقویت سازه هواپیما و برخی تغییرات در سیستم های اصلی می بایست در اولویت قرارگیرد . درواقع ، با اضافه شدن این پتانسیل به سی-130 ، این هواپیما خواهد توانست تا محموله های استاندارد نیروی هوایی را در هرنقطه ای از جهان ، از جمله گستره وسیع اقیانوسها تحویل داده و از این بابت ، وابستگس نیروی هوایی را به فرودگاه های زمینی کاهش دهد که این امر بطور طبیعی ، ثبات عملیات رزمی را در میدان جنگ افزایش می دهد. اقدامات برنامه ریزی شده در عمل طبق آخرین گزارشهای موجود ، کار بر روی برنامه MAC با مشارکت چند سازمان دولتی و تجاری در حال انجام است که به 5 مرحله اصلی ، از مطالعات اولیه تا ساخت و آزمایش در شرایط واقعی تقسیم می گردد . بر همین اساس ، این روند نزدیگ به 17 ماه طول خواهد کشید که اگر وقفه ای در این برنامه ایجاد نشود ، به احتمال بسیار زیاد ، برنامه فوق در اوایل سال 2023 رونمایی می گردد . با این حال ، شکل ظاهری این نمونه جدید قبلا مشخص شده ، چنانکه در ماه مه هواپیمای MC-130J برروی شناورهای بزرگ به نمایش گذاشته شد ، در حالی که اخیر ، واحد عملیات ویژه نیروی هوایی ، تصاویر جدیدی را منتشر نموده است .در این تصاویر ، از تجربیات و پیشرفتهای لاکهید- مارتین که در گذشته مجموعه ای از شناورهای سازگار شده با بدنه هرکولس را طراحی نموده ، استفاده می گردد که این امر ضمن کاهش هزینه ها ، روند اجرای پروژه را تسریع می نماید . مشکلات فنی درصورتی که تحلیل در این زمینه ، براساس داده های موجود صورت پذیرد ، واحد عملیات ویژه نیروی هوایی و سایر مشارکت کنندگان ، احتمالا گزینه تغییر بدنه اصلی را کنار خواهند گذاشت و راه حل ساده تری را برخواهند گزید که همانا شناورهای قابل جداشدن از بدنه است که تاکنون دو طرح دراین زمینه ارائه شده که هرکدام ویژکی خاص خود را دارند . اولین گونه ارائه شده برای این برنامه ، حذف ارابه های فرود از سازه هواپیماست که به جای آن ، پایه ها و خرپاهای متصل به شناورها ، به جای آنها نصب می شود ،در حالی که در طرح دومی ، تمامی اجزاء حفظ شده ولی ابعاد شناور متناسب با نیاز تغییر می یابد . در این طرح ، شناورهای اضافه شده به بدنه ، نزدیک به دو سوم از طول بدنه هرکولس را در بر می گیرند ، در حالی که برای حرکت روی باند های متعارف خشکی ، یکسری ارابه های فرود در زیر این شناورها تعبیه شده که قابلیت جابه جایی را از آب به خشکی ، بدان خواهند داد. با تمامی این فرض ها ، تحلیلگران واحد عملیات ویژه نیروی هوایی معتقدند که این پروژه ، پتانسیل بسیار بالایی را در اختیار دارد و فرماندهی نیرو نیز تمامی تلاش خود را برای تحقق آن بکار بسته است . اما آنچه که واضح است ، برنامه نوسازی هرکولس برای نیل به هدف فوق ، با محدودیتهای جدی روبرو است و مشکلات قابلی توجهی وجود دارند که می بایست حل شوند . بعنوان مثال ، شناورهایی که بتوانند وزن سی-130و محموله های آن را که گاهی به چند تن خواهد رسید را تحمل کنند ، می بایست با دقت بالایی طراحی و تولید شوند که این ، از میزان حمل بار استاندارد هرکولس خواهد کاست . علاوه بر این ، حجم بزرگ شناورهای فوق الذکر به شکل جدی کاراکترهای آیروداینامیک هواپیما را تضعیف می کند ، چراکه مساحت کل هواپیما با نصب این شناورها ، افزایش می یابد که نتیجه اصلی آن افزایش مقاومت هواست . مضاف بر آن ، بازآموزی خذمه هواپیما و پرسنل فنی مطابق با نیازمندیهای جدید ، هزینه ای به مراتب افزون تر را به نیروی هوایی تحمیل خواهد کرد . آینده مبهم اگر چه عزم نیروی هوایی برای تبدیل هرکولس ها به یک هواپیمای آبخاکی ، جدی به نظر می رسد ، اما نتایج آن قابل پیش بینی نیست . این برنامه یکسری معایب بسیار جدی را بخود می بیند که میتواند عملکرد مورد نیاز را دچار اخلال کند . با این وصف ، در یکسال و نیم آینده ، اجرایی بودن این برنامه مشخص خواهد شد . هرکولس های نیروی هوایی هم اکنون شصت و پنجمین سال خدمت خود را پشت سر می گذارند و در طول این سالها ، ارتقاء های قابل ملاحضه ای را بخود دیده اند و حتی گونه های کاملا جدیدی از آنها بصورت عملیاتی بکار گرفته شده است ، اما باید دانست که قابلیتهای این پرنده نیز یکسری محدودیتها را بخود می بیند. پی نوشت : 1- بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

گرچه این سبک کلاه کاملا تقلیدی از کشورهای غربی هست، ولی اگر به مراسمات و تشریفات محدود بشه، خیلی هم جذابه. اما تو صحنه رزم، گذاشتن این کلاه بعلاوه رعایت نکردن بدیهیات استتار، بیشتر نشان از جهل و عقل گریزی یه نیرو هست.

Kazan Ansat-U

سلام با شما موافق هستم اصولا ما بلد نیستیم از افتراق قدرت ها استفاده کنیم برای مثال در دوران ترامپ همه چیز تحریم بود به غیر از سرمایه گزاری هند در بندر چابهار چون قرار بود جلو سرمایه گزاری چین در بندر کراچی قرار بگیره به این میگن استفاده از افتراق دول قدرتمند در بسیاری موارد ما میتوانیم این کار رو انجام بدهیم من شاه دوست نیستم اما مثالی میگم شاه هر چی رو آمریکا به ایران نمی داد از شوروی طلب میکرد و هر دو طرف را تحریک میکرد مثلا ما ذوب آهن اصفهان را از امریکا وغرب خواستیم ندادن از شوروی گرفتیم با همین تاکتیک متاسفانه ما بازی با قدرت های جهان رو بلد نیستیم بماند ..... چرا ذوب‌آهن اصفهان به دست شوروی ساخته شد؟ قصه ذوب آهن به عنوان یک صنعت مادر برمیگردد به قبل از جنگ جهانی دوم که قرار بود آلمان برای ایران یک کارخانه ذوب‌آهن در حوالی کرج بسازد، ولی به دلیل جنگ میسر نشد و کشتی آلمانی که حامل قطعاتی برای کارخانه بود توسط انگلیس توقیف.و مصادره شد. بعداز جنگ ایران مذاکرات را با آلمانها ادامه داد و موافقتشان را جلب کرد. ولی امریکا که مخالف دستیابی ایران به صنایع مادر بود، به آلمان که پس از جنگ جهانی ۲ عملن تحت نفوذ شدیدش بود اجازه فروش ذوب آهن به ایران را نداد. ایران از سر ناچاری دست به دامن شوروی شد. با توجه به مخالف امریکا با مساله ذوب آهن، مذاکرات با شوروی بصورت کاملن محرمانه آغاز میشود. هرچند امریکا متوجه رفت و آمد روسها به وزارت اقتصاد میشوند و برای همین دکتر یگانه را به سفارت فرا میخوانند که نمیپذیرد. بعد دکتر عالیخانی به سفارت فرا خوانده میشود. عالیخانی که میدانست سفارت چه میخواهد تصمیم میگیرد که امریکاییها را در کار انجام شده قرار دهد و به دروغ میگوید که قرار داد امضا شده در حالیکه هنوز امضا نشده بود. نتیجه: زمان شاه هم امریکاییها ما را جز آدم حساب نمی کردند و اجازه داشتن صنایع مادر را به ما نمیدادند.

Antonow A7 Blueprint

Enstrom 480

میل -38

Eurocopter EC-665 Tiger

Bell 505 Jet Ranger X

Sikorsky S-76

Bell 204 and 205

AgustaWestland AW609

Agusta A.115 کپی از بالگرد Bell 47J-3

Aérospatiale SA - 318 Alouette II

بسم ا... ظاهرا کلاه کار نیروی زمینی ارتش تغییر کرده !!! (اولین نفر سمت راست ) تست هدایت آتش رقومی نیروی زمینی ارتش https://www.aparat.com/v/jrvf8 پی نوشت : نکته : صفحات تمامی رایانه های به نمایش درآمده ، (مواردی که به حوزه هدایت آتش مربوط بوده ) شطرنجی شده که این نشان می دهد بالاخره دوستان متوجه شدند ....

سیستم الکترو اپتیکال OLS_UEM یک سیستم پیشرفته الکترو نوری است که برای جستجو ، ردیابی و ردیابی طیف وسیعی از اهداف موجود در هوا طراحی شده است و تصویری واضح از هدف را برای خلبان هواپیما ارائه می دهد. حسگرهای سیستم OLS-UEM ترکیبی از سنسور مادون قرمز تصویربرداری (IIR) با وضوح 320x256 پیکسل و یک دوربین تلویزیونی با وضوح 640x480 پیکسل است که به جستجو و ردیابی مادون قرمز (IRST) در درگیری های هوا به هوا دست میزند. علاوه بر این ، یک مسافت یاب لیزری اجازه می دهد تا فاصله را از هدف با دقت بالا در دامنه های بین 200 متر تا 20 کیلومتر بدانید. حداکثر برد سیستم OLS-UEM برای شناسایی اهداف هوایی 55 کیلومتر می باشد. این سیستم یک پوشش افقی +/- 90 درجه و + 60 درجه تا -15 درجه در ارتفاع را فراهم می کند. سنسور OLS-UEM برای هواپیمای چند منظوره Mig-35 انتخاب شده و مقابل کابین خلبان نصب شده است. نسخه ساده ای به نام OLS-UE برای هواپیماهای Mig-29K ، Mig-29KUB ، Mig-29M و Mig-29M2 در دسترس است. غلاف هدفگیری t220 T-220 یک غلاف هدف گیری لیزری است که توسط شرکت NPK SPP برای هواپیمای نیروی هوایی روسیه ساخته شده است. این غلاف در جنگنده های چندمنظوره Mig-29M / M2 استفاده شده و جز گزینه های نصب روی جنگنده Mig-35S نیز می باشد. همچنین از این غلاف روی جنگنده های دیگری مانند Su-30 و Su-35 که فاقد سیستم هدف گیری مبتنی بر لیزر هستند استفاده شود . کاربرد اصلی آن امکان حملات دقیق با استفاده از موشکهای هوا به سطح مافوق صوت Kh-38 لیزری است. غلاف هدف گیری لیزر T-220 بین سالهای 2017 و 2019 با نیروی هوایی مصر به عنوان مشتری پرتاب به خدمت گرفته شد. ( من نتونستم مطالب بیشتری درباره این غلاف تو اینترنت پیدا کنم ) خانواده موشک kh38 این موشک بردی حدود 40 کیلومتر و سرعتی برابر 2.2 ماخ و وزن کلاهکش 250 کیلو هست kh38MLE: هدایت لیزری kh35MKE: هدایت ماهواره ای kh38MTE:هدایت حرارتی kh38MAE: هدایت فعال راداری دارای کلاهک های مختلف اففجاری و نفوذی kh35MKE2: اندازه بزرگتر و سوخت بیشتر که بردش به 70 کیلومتر میرسه(هدایت ماهواره ای ) غلاف جنگ الکترونیکیMSP-418K این غلاف یکی از جدیدترین محصولات روسیه در زمینه جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل است از فناوری DRFM (حافظه RF دیجیتال) استفاده می کند و دامنه باند G-J (4-18 گیگاهرتز) را پوشش می دهد. وزن غلاف 150 کیلوگرم است ، ابعاد 230 * 225 * 3800 میلی متر است. دارای 120 درجه افقی و 60 درجه ارتفاع است. وزنش هم 150 کیلوگرم هست. این پاد با دادن اطلاعات گمراه کننده از موقعیت و سرعت هواپیما باعث ایجاد اختلال در عملکرد رادار موشک های و تجهیزات دیگر می شود. منبع 1 منبع 2 منبع 3 منبع 4منبع 5 برخی از تجهیزات میگ 35 را اینجا اوردم یک مدل سوخو 30 هم هست(su30 mk3) که رادار میگ 35 را میشه روش نصب کرد و این تجهیزات را هم میشه ازشون استفاده کرد

آینده ای نامعلوم برای آخرین شاهین ترازو مبارزه میگ-35 برای کسب سهمیه ای از بازار سلاح در میان دو نمونه از جتهای رزمی جدید روسی که در کمتر از 10 سال گذشته به دنیای هوانوردی نظامی معرفی شده اند ، میگ-35 بعنوان یک جنگنده چند ماموریته میان وزن نسل ++4 که می توان آن را نسخه ای سبکتر و ارزان تر از سوخو-57 نیز بشمار آورد ، سخت افزاری ناشناخته بشمار می رود . در واقع نسخه اف از فالکروم های روسی که با شناسه میگ-35 نیز مورد شناسایی قرار می گیرد ، به سال 2007 رونمایی گردید و پس از سالها ارتقاء های مستمر در نهایت به تاریخ ژوئن 2019 وارد خدمت شد و در حال حاضر با سرعت بسیار کمی در خط تولید قرار دارد . کابین جنگنده میگ-35 این در حالی است که سوخو-57 بعنوان جانشین مستقیم خانواده سوخو-27 مطرح گردید ، میگ-35 بلحاظ طراحی ، شباهت بسیار زیادی به سلف خود میگ-29 دارد و نکته بسیار جالب توجه درباره آن این است که نخستین جنگنده از دهه هشتاد میلادی بود که وارد سازمان رزم نیروی هوایی روسیه گردید . اما با اتمام جنگ سرد و کاهش شدید بودجه نظامی ، روسها مجبورشدند تا برنامه جنگنده های سبک و میان وزن خود را به نفع جتهای سنگین تر شرکت سوخو ( سوخو-30 ، سوخو-35 و سوخو-34) متوقف کنند که امروز بخش قابل توجهی از ناوگان رزمی نیروی هوایی این کشور را تشکیل می دهد . بدین ترتیب ، میگ-35 به نخستین جنگنده شرگت میگ پس از 37 سال تبدیل شد که به ارتش روسیه تحویل گردید ( علیرغم معرفی نمونه هایی نظیر MIG-29M و MIG-29SMT ) نسخه اف فالکروم های روسی ، علیرغم شباهت بسیار نزدیک در حوزه سازه هوایی به نسخه های اولیه میگ-29 و بخصوص میگ-29 ام ، قابلیتهای جدیدی را به نمایش می گذارد که نمونه های سلفش در اختیار نداشتند . براساس داده های منتشر شده از سوی شرکت سازنده ، مجموعه از فناوری های پیشرفته ای در این نسخه بکار گرفته شده که قابلیت حمل تسلیحات بسیار پیشرفته را برای استفاده بر علیه طیف متنوعی از اهداف هوایی ، زمینی و دریایی بدان داده است تا بعنوان یک سکوی رزمی پیشرفته بتواند پاسخگوی کاربرانش باشد . بدین ترتیب ، در مقایسه با میگ-29 ، فالکروم اف از توان حمل بیشتر سلاح ، پیشرانه های قدرتمندتر و کم مصرف ، ظرفیت حمل سوخت بیشتر و یک رادار جدید AESA بهره می برد . علاوه براین ، سازه هوایی این جنگنده از مواد مرکب بیشتری که سبکتر ، بادوام تر هستند ، بهره می برد . در حوزه تسلیحات جدید ، میگ-35 می تواند مهمات هوابرد جدیدی نظیر موشکهای KH-38 و موشکهای هوابه هوای R-37M را بعنوان سلاح استاندارد خود حمل نماید . در کنار این موارد ، هوش مصنوعی جدید ، سامانه های نصب شده بر روی کلاه خلبان ، سامانه های جدید جنگ الکترونیک که قابلیت بقاءآن را در محیط های جدید افزایش داده ، از جمله ویژگی هایی است که این جنگنده را در ردیف جتهای نسل پنجم هم قرار داد که دراین حوزه ، تنها نقص فالکروم اف را میتوان در عدم برخورداری از قابلیت پنهانکاری ، جستجو نمود . مدیرکل دفتر طراحی شرکت میکویان ، سرگئی کورتکوف با این حال ، بزرگترین جذابیت میگ-35 نسبت به میگ-29 را در این مساله می توان دانست که نسخه جدید فالکروم به گونه ای طراحی شده که نیاز به تعمیر و نگهداری را به میزان قابل وجهی کاهش داده است و به همین ترتیب ، هزینه عملیاتی نمودن و همچنین آموزش خدمه نیز تا اندازه قابل توجهی کاهش پیدا کرده است . به گفته مدیرکل دفتر طراحی شرکت میکویان ، سرگئی کورتکوف ، این شرکت هزینه های قابل توجهی را برای افزایش عمر خدمتی هواپیما و کاهش هزینه های عملیاتی آن صرف نموده است . به گفته وی ، مزیت رقابتی اصلی میگ-35 نسبت به میگ-29 ، امکان استفاده از زیرساختهای تعمیر و نگهداری میگ-29 برای میگ-35 است که همین امر باعث گردید تا در دوره زمانی 2020-2018 نیروی هوایی روسیه ترغیب به خرید تعدادی از این جنگنده ها گردد . بر اساس داده های موجود ، هزینه های مربوط به تعمیر و نگهداری فالکروم اف به تقریب 50درصد میگ-29 است و این انگیزه بسیار قدرتمندی برای کاربران قدیمی میگ-29 می تواند باشد که نه تنها می توانند تراز قدرت هوایی خود را افزایش دهند ، بلکه هزینه های جاری را تا حد قابل قبولی در بلند مدت پایین آورند . به اعتقاد ناظران نظامی ، میگ-35 نماد بازگشت روسیه به دوران طلایی فعالیت همزمان شرکتهای طراحی جنگنده است ، کاری که هم اکنون تنها در ایالات متحده و چین مشاهده میشود . اما آینده این جنگنده در نیروی هوایی روسیه تا حدودی در پرده ای از ابهام قرار دارد ، چرا که با وجود جنگنده هایی نظیر سوخو-30 و سوخو-57 ، فضای کمی برای نمایش توانمندی های میگ-35 می تواند وجود داشته باشد . در واقع امر ، نیروی هوایی روسیه بدلیل برد بالاتر و قابلیت حمل مهمات بیشتر توسط جتهای سنگین شرکت سوخو ، علیرغم هزینه های بالای نگهداری ، همچنان بر این نمونه ها متمرکز شده است در نتیجه هدف اصلی شرکت میگ برای توسعه این نمونه ، احتمالا کسب بازارصادراتی در کشورهایی است که کاربران ، جتهای میان وزن را ترجیح می دهند . نیروی هوایی ایران یکی از کاربران به نسبت قدیمی نسخه های اولیه فالکروم بشمار می رود و درصورتی که اراده لازم برای بازسازی نیروی هوایی وجود داشته باشد ، میگ-35 یکی از گزینه های احتمالی برای تقویت قابلیتهای این نیرو به نظر می رسد از مهمترین مشتریان احتمالی و بالقوه این جنگنده را می توان به ایران ، مصر ، هند و بلاروس دانست ، بخصوص اینکه نیروی هوایی هند احتمالا درصدد امضاء یک قرارداد بزرگ که شامل کسب مجوز تولید تحت امتیاز نیز هست ، خواهد بود . اما میگ-35 یک رقیب سرسختی به نام جی-10سی را درست در کنار خود می بیند که مزیتهای قابل توجهی را ارائه می دهد . درصورتی که میگ-35 نتواند در دهه آینده قراردادهای صادراتی مهمی را کسب کند ، احتمالا توسعه این جنگنده ها در روسیه کاهش پیدا خواهد نمود . با توجه به این که نیروی هوایی الجزایر در حال حاضر مشتری نسخه ام از فالکروم محسوب میشود و روسها نیز درصدد توسعه یک جنگنده جدید نسل پنجم بر مبنای طرح سوخو-57 ، اما با طراحی تک موتوره هستند ، میگ-35 رقبای بسیار سرسخت تری را در آینده بخود خواهد دید . پی نوشت : 1-بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9

با سلام برابر قوانین و دستور ارتش چهار نوع کلاه بره دارد. 1- رنگ سبز- نیروی مخصوص 2- رنگ سیاه/سورمه ای - نیروی ضربت و یا تفنگدار دریایی 3-رنگ خاکی- تکاور 4- قرمز- زرهی با توجه به شرکت تیپ 37 زرهی شیراز یا مرکز آموزش شیراز در مانور فوق و حضور نفرات پایور و وظیفه گردان پیاده مکانیزه از این نوع پوشش استفاده نموده اند.

هواپیمای ترابری سی۱۳۰ هرکولس ارتش امریکا طی جنگ کره  از هواپیماهای ترابری پیستونی چون سی ۱۱۹ و سی ۴۷ بهره می برد که دارای  برد کم توان حمل بار و نفرات کم بودند از این رو در سال  ۱۹۵۱ تنها یک سال بعد از اغاز جنگ کره ارتش امریکا خواهان هواپیما ترابری  جدید با توان حمل ۹۲ مسافر،۷۲ سرباز کاملا مسلح ویا ۶۴ چتر باز شد که دارای محفظه باری با ۱۲ متر طول ،۲٫۷ متر ارتفاع  و ۳ متر پهنا بود. این یک مناقصه جدید بود که شرکت های بسیاری از جمله بوئینگ، فیریجارد، لاکهید، نوروپ روپ و…. در ان شرکت کردند . همچنین از دیگر  نیاز مهم این طرح عبارت بود از توان نشست و برخواست در زمین های  نا اماده خاکی و همچنین دارا  بودن یک سطح شیب دار برای بارگیری  هر چیزی بدون نیاز به تجهیزات بارگیری بود.در نهایت  در اواخر همان سال از چنیدن شرکت ،شرکت  کننده در مناقصه تنها پنج شرکت در مناقصه  باقی ماند که انها نیز در مجموع ده طرح به نیروی  هوایی پیشنهاد دادند طرح کمپانی لاکهید یک طرح چهار موتوره بود که از موتور توربوپراپ بهره می برد. موتور توربوپراپ در ان دوران به تازگی از موتور جت  مشتق شده بود و یک پدیده نوظهور بود.موتور توربوپراپ دارای  کارکردی مشابه موتور جت بود ولی به جای فن ملخ داشت. دور موتور همیشه ثابت بود و دسته گاز به جای افزایش قدرت  موتور به تنظیم زاویه ملخ ها می پرداخت که باعث افزایش و یا کاهش پس زنی امواج هوا می شد. تیم طراحی لاکهید بر سر پروژه سی۱۳۰ توسط ویلز هاوکینز رهبری می شد که یک پیشنهاد ۱۳۰ صفحه ای برای نیروی هوایی از طرح   جدید که لاکهید ال ۲۰۶ خوانده میشد اماده کرده بود.در ان زمان کلی جانسون طراح مشهور  لاکهید که هواپیماهای چون یو۲/ اس ار ۷۱ و اف۱۰۴ را طراحی کرد با دیدن این طرح با ان مخالفت کرد و گفت اگر شما این طرح را به نیروی هوای نشان  دهید لاکهید نابود خواهد شد. در  نهایت این طرح بعد از کشمکش های زیادی در لاکهید  تصویب و به نیروی هوایی داده شد.اولین پرواز وای سی۱۳۰ که ملقب به هرکولس شد در سال ۱۹۵۴ انجام شد که ۶۱ دقیقه به طول کشید . خلبانی که طی ازمایشات با سی ۱۳۰ پرواز کردن بشدت  ان را ستودند.   سی ۱۳۰ ای اولین نمونه تولیدی سی ۱۳۰ نسخه A بود. این نسخه دارای ویژگی های بود که تمامی مدلها از ان پیروی  کردند شامل بال های  در بالا دارای  دو موتور توربوپراپ الیسون تی ۵۶ (در این مدل نسخه ای-۹ این موتور)در یزر هر بال  و درب بارگیری عقب بود که دارای  درب  شیب دار برای سوار کردن  تجهیزات مختلف بدون تجهیزات  بارگیری بود. در نسخه سی۱۳۰ ای  هواپیما دارای موتوری با ملخ  سه پره بود و دارای  بینی شبیه وای سی۱۳۰ بود کاملا پخ ولی در نسخه های بعدی همین مدل  با قرار دادن یک رادار در دماغه شکل بینی تغییر کرد .این نمونه در سال ۱۹۵۶ تحویل نیروی هوایی شد. در مجموع ۲۱۹ فروند از این  مدل سفارش  داده شد و بر اساس این مدل دی سی ۱۳۰ ای برای پرتاب  هواپیماهای بدون  سرنشین که زیر بال نصب می شد.   سی ۱۳۰ بی سه سال بعد در سال ۱۹۵۹ نسخه سی۱۳۰ بی تحویل شد.این نسخه دارای  موتور ایلسون تی ۵۶ ای ۷  بود و از چهار پروانه  بهره می برد و دارای  سوخت بیشتری نیز بود. تعدادی  برای عمور اتش  نشانی  مجهز به لوله ریخت اب از درب عقب شدن و شش فروند نیز دارای  تجهیزات  گرفت ماهواره در اسمان شدند   سی ۱۳۰ بی تمامی نسخه  های ای/ بی  و دی همکنون بازنشسته شده اند. سی ۱۳۰ ایی(E). این نمونه نسخه دوربردتر سی ۱۳۰ بی بود که دارای  حمل مخازن سوخت کمکی در زیر  بال خود در میان دو غلاف موتور بود و از موتور تی ۵۶ ای۷ بهره میبرد و همچنین دارای سامانه ناوبری جدیدتر و دارای  بالی کشیده تر و جایگاه بار درازتری بود. این نمونه در دهه ۱۹۶۰ شامل  ارتقائات  در ناحیه بال  به دلیل مشاهده  ترک و فرسودگی  در نهایت  بال شد که ۳۰۰ پوند به وزن ان افزود. در دهه ۱۹۹۰ نیز به ژیرسکوپ حلقه لیزری و  سامانه ناوبری ارتقا یافته تجهیز شد. در سال ۲۰۰۵ به دلیل عمر بالای سی ۱۳۰ ائی  ، نیروی هوایی شروع به بازنشسته  کردن این مدل کرد.   سی ۱۳۰ ایی سی ۱۳۰ اف:نسخه بر گرفته شده از سی ۱۳۰ ایی که اولین بار با نام با نام ال سی ۱۳۰ اف برای پشتبانی عملیات در قطب جنوب در سال ۱۹۶۰ ساخته شد.بر اساس همین  مدل ۴۶ فروند  کی سی ۱۳۰ اف برای سپاه تفنگدارن دریایی در نقش برابری و سوخت رسان  در حالی که مجهز  به غلاف سوخت رسانی شلنگی زیر هر بال بود تحویل شد.این مدل توان حمل ۳۶۰۰ گلون سوخت اضافی را در انبار بار خود داشت  که در صورت نیاز میشد تانک های سوخت  بخش بار را برداشت و به جای  ان نیرو و محموله سوار کرد. هفت فروند سی ۱۳۰ اف نیز به عنوان هواپیمای ترابری تحویل نیروی هوایی شد.   سی ۱۳۰ ج: نسخه  برگرفته شده از سی ۱۳۰ اف تحویلی  در سال ۱۹۶۵ برای پشتیبانی  از زیر دریای های کلاس پلاریس . این نمونه توان حمل بار بیشتر  و همچنین سامانه ناوبری داپلر بود سی ۱۰ اچ:مشهور ترین نسخه سی ۱۳۰ بر اساس سی ۱۳۰ ایی ساخته شد.این مدل دارای موتور قویتر الیسون تی ۵۶ ای تی ۱۵ با توان ۴۳۰۰ اسب بخار بود.دارای سوخت بیشتر  بود و قابلیت اطمینان  پذیری و کارایی کلی بهتری در زمینه تعمیر و نگهداری داشت.این مدل درسال ۱۹۷۴ وارد خدمت شد و اخرین ان در سال ۱۹۹۶ تحویل نیروی هوایی شد و مشتقات بسیاری  نیز داشت.ارتقائات انجام شده طی یک دهه گذشته بر روی این هواپیما شامال کابین دیجیتال  هماهنگ با دوربین دید درشب و سیم کشی جدید باعث حفظ  این مدل در خدمت تا سال ۲۰۳۰ میلادی شده است.   سی ۱۳۰ اچ سی۱۳۰ کا:نسخه صادراتی به انگلستان برای خدمت در ارتش انگلستان که نسخه بر گرفته شده از سی۱۳۰ اچ-۳۰ است که کشیده تر از نسخه  اچ بود و دارای  لوله سوختگیری هوایی  بر روی سر کابین بود.این نمونه در سال ۲۰۰۹ از خدمت خارج شد. سوپر هرکولس جایگزین انها شد   سی ۱۳۰ کا سی۱۳۰جی سوپر هرکولس:سوپر  هرکولس طرحی جدید بر اساس سی ۱۳۰  اچ ولی با تغییرات  بسیار برای ادامه  خدمت  و تولید هرکولس  در قرن جدید بود. از جمله تغییراتی سی ۱۳۰ جی می توان به استفاده  از  موتور انگلیسی  رولز ریس ای ایی ۲۱۰۰ با توان ۴۶۳۷ اسب بخار که دارای شش ملخ کامپوریت بود و از نظر تعمیر و نگهدازی ۴۰% هزینه کمتری نسبت به موتور الیسون داشت و نفر و زمان کمتری نیز نیاز داشت.همچنین کابین ارتقا یافته بود و مجهز به چهار نمایشگر چند کاره بزرگ رنگی شده است  که تمامی نشانگرها  انالوگ  در خود جا داده است همچنین  دو نمایشگر   جهت برنامه ریزی   پرواز در کنار خلبان در پنل وسط به این دو قرار دارد و هر دو از اچ یو دی در کابین بهره می برند. سامانه ارتباطی جدید مبنی بر جی پی اس از دیگر تغیرات سی ۱۳۰ جی است. دارای سامانه  هشدار دهنده فروسرخ  ای ای ار ۴۷  گیرنده اخطار رادار ای ال ار ۵۶٫ سی ۱۳۰ جی نسبت به دو مدل ایی و اچ دارای  ۴۰% خدمه کمتر جهت تعمیراتی و یا بارگیری،۲۱% سرعت بیشتری،۴۱% زمان مسافت نشست و برخواست کمتر است. ناوبر و یا مهندسی پرواز  در این نمونه حذف شده و همه کارها توسط خلبان و کمک خلبان  و رایانه انجام می شود.اولین پرواز این نمونه در سال ۱۹۹۶ انجام شد و درسال ۱۹۹۹ تحویل اغاز شد.نسخه کشیده تر سی۱۳۰ جی با نام سی ۱۳۰ جی -۳۰  همکنون تنها  نسخه های در تولید هرکولس است  که البته مشتقات زیادی نیز دارند.   سی ۱۳۰ جی سوپر هرکولس مشتقات نسخه برابر سی ۱۳۰ سی۱۳۰ دی: چندی فروند نسخه یا با تغییراتی به سی ۱۳۰ دی تبدیل شدند که دارای  اسکی برای فرود  بر روی سطح یخی در الاسکا شده بود.به جای چرخ دارای اسکی های  بزرگی بود و توان حمل راکت کمکی برای  کمک به برخواستن  بود. این مدل بعدها با نسخه برگرفته از سی ۱۳۰ اچ جایگزین شد.   ایی سی ۱۳۰: چندین نسخه  از این مدل توسعه یافت  که شامل  ایی سی ۱۳۰ ایی نسخه بر گرفته شده از سی ۱۳۰ ایی به عنوان پست فرمانده ای جهت کنترول هوایی و زمینی  میدان نبرد توسط  سامانه های ارتباطی جهت فرمانده ای . این مدل در سال ۲۰۰۲ بازنشسته شد. همچنین نسخه  ای با کمی تغییرات از همین مدل برای گارد ملی توسعه یافت. ایی سی ۱۳۰ اچ:نسخه بر گرفته شده از سی۱۳۰ اچ مجهز  به سامانه های ایجاد اختلال و یا استراغ سمع بر روی شبکه های رادیوی  دشمن . ۱۴ فروند از  این نمونه ساخته شد. ایی سی ۱۳۰ جی: بر گرفته شده از سوپر هرکولس دارای تعداد زیادی انتن در سکان عمودی  با قابلیت رله  برنامه های   تلویزوین  و یا رادیویی  و  یا ایجاد اختلال  بر انها در جهت جنگ روانی   ایی سی۱۳۰ جی اچ سی ۱۳۰: نسخه جهت عملیات جستجو و نجات و با برد افزایش یافته و توان سوخت گیری  و سوخت رسانی  هوایی  به بالگرد های جستجو و نجات . این نمونه برای نجات نیروی های خودی در خاک دشمن چه به صورت  انفرادی و یا با کمک بالگرد های جستجو  و نجات وارد  عمل می وشد و همچنین برای پشتبانی  از نیروی ویژه مورد بهره برداری قرار میگرد.چندین نمونه از این مدل توسعه یافتند که شامل نسخه اچ سی ۱۳۰  پی و جی بر اساس نسخه های پی و جی ترابری مجهز به دوربین دید شبانه  برای پرواز شبانه و توان سوخترسانی هوای،اچ سی ۱۳۰ اچ بر اساس سی ۱۳۰ اچ برای گارد ساحلی  برای انجام عملیات جستجو و نجات بر فراز شمال اقیانوس  ارام،اچ سی ۱۳۰ جی  برگرفته شده از سی۱۳۰جی سوپر هرکولس  با توان سوختگیری به بالگرد و هواپیمای   که گارد ملی ۶ فروند و نیروی هوایی در دراز مدت ۷۸ فروند ان را به خدمت خواهد گرفت     اچ سی ۱۳۰ کی سی۱۳۰: نسخه سوخت رسانی  سی۱۳۰ که در دهه۱۹۶۰ اولین بار توسط سپاه تفنگ دار دریایی سفارش  داده شد.تقریبا  تمامی مدلها دارای نسخه سوخت رسانی  هوایی بودند .کی سی ۱۳۰ بی که ۶ فروند ان ساخته شد، کی سی ۱۳۰ اف که ۴۶ فروند از ان  ساخته شد،کی سی ۱۳۰ اچ که ۳۳ فروند از ان ساخته شد،کی سی ۱۳۰ ار که ۱۴ از ان ساخته شد،کی سی ۱۳۰ تی که ۲۸ فروند از  ان ساخته شد و سی ۱۳۰ جی که ۴۲ فروند تاکنون از ان ساخته شده ولی سفارشات  بیشتری دارد. کی سی۱۳۰ جی جدید ترین نسخه  سوخت رسان سوپر هرکولس توان حمل بیش از ۲۵۳ هزار لیتر سوخت را دار و دارای  دو جایگاه (یکی زیر هر بال)به روش  شلنگی برای رساندن  ۱۳۲۱ لیتر در دقیقه سوخت از هر جایگاه است.تفنگدارن دریایی کی سی ۱۳۰ جی را جایگزین کی سی ۱۳۰ اچ کرده اند و با اضافه  کردن یک سامانه دید حرارتی و نشان گذاری لیزری از نوع ای ای کیو ۳۰ توان شلیک موشک  هدایت لیزری هلفایر و یا گریفین را به کی سی۱۳۰ داده اند تا بتوان از ان به عنوان یک سکوی اتش بر ضد نیرو های تروریستی و چریکی استفاده کرد.تمامی مدل های سوخت رسان هرکولس را میتوان با برداشتن  مخازن سوخت ریلی درون بدنه به عنوان هواپیما حمل بار استفاده کرد.   کی سی ۱۳۰ جی ال سی ۱۳۰: نسخه عملیاتی در قطب سی ۱۳۰ که شامل دو مدل ال سی ۱۳۰ اف و ال سی ۱۳۰ ار است و دارای  اسکی زیر چرخ با قابلیت برداشتن انها و راکت کمکی برای برخواست سریع. این مدلها همچنان در خدمت هستند   ام سی ۱۳۰ کامبت تالون :نسخه برای  انجام عملیات ویژه و پشتبانی  از نیروی ویژه است .چندین مدل از این هواپیما توسعه یافت که شامل ام سی ۱۳۰ ای،ام سی ۱۳۰ اچ ، ام سی ۱۳۰ پی ، ام سی ۱۳۰ دبیلو  و ام سی ۱۳۰ جی  . نسخه ام سی ۱۳۰ ایی که در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت  و در ویتنام نیز حضور  داشت دارای  سامانه دید حرارتی برای پرواز  شبانه و رادار ناوبری ای پی کیو ۱۱۵ که در دماغه ان قرار داشت  و به دلیل دماغه بزرگش قابل تشخصی  با تمام مدلها است.این رادار توان تعقیب و عوارض  زمین  و نقشه برداری  از سطح  زمین را داشت. یک دهه بعد این سامانه با ای پی کیو ۱۲۲ تعویض  شد که دارای  دقت بشیتری در تشخیص عوارض  زمین داشت . بعدها طی ارتقائات مختلف   سامانه  هشدار دهنده رادار و جنگ الکترونیک بارها ارتقا یافتند.این نسخه در ویتنام  عملیاتهای ویژه بسیاری را انجام داد   ام سی ۱۳۰ اچ: نسخه بر گرفته از سی۱۳۰ اچ که درسال ۱۹۸۸   عملیاتی شد و دارای  رادار و سامانه های ناوبری  پیجیده تری بود.این نمونه در عراق و افغانستان  در کنار نیروی های دلتا  عملیاتی  های زیادی انجام داد.   ام سی ۱۳۰ پی ام سی ۱۳۰ دبلیو: نسخه که در اواخر دهه ۱۹۹۰ وارد خدمت شد و در دارای رادار  اب و هوا  و یکی دوربین دید حرارتی در دماغه بود . در سال ۲۰۰۹ طی ارتقائات  تعداد از  انها مجهز به یک توپ ۳۰ م م بوش مستر  و یک دوربین دید حرارتی اضافه در کنار بدنه سمت راست  (زیر توپ ۳۰ م م) شدند و همچنین مجهز به پد های  برای حمل و شلیک موشک گرفین  شدند این اقدام به صورت موقت برای جایگزینی  برخی از نسخه های قدیمی  ای سی ۱۳۰ انجام شد  و در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار با تسلیحات  خود بر ضد طالبان در افغانستان  وارد عمل شد   ام سی ۱۳۰ جی: نسخه بر اساس سوپر هرکولس مجهز به رادار اب و هوا در دماغه و همچنین   یک سامانه دید حرارتی در زیر دماغه و توان حمل دو مخزن سوخت زیر هر بال . این نسخه جایگزین  نسخه های قدیمی  سی۱۳۰ ایی توسعه یافته است.   ام سی ۱۳۰ جی دبیلو سی ۱۳۰٫ نسخه تحقیقات اب و هوایی با تجهیزات  در این زمینه  سه نسخه دبلیو سی ۱۳۰ بی/ اچ  و جی از ان توسعه یافتند. AC-130: برای اشنایی با  این نسخه اینجا را کلیک کنید   مشخصات C130 هرکولس در مدل H تولید کننده               امریکا، لاکهید مارتین تعداد خدمه               پنج نفر برای هرکولس و  سه خدمه برای سوپر هرکولس طول و ارتفاع         ۲۹٫۰۸ متر و ۱۱٫۶ متر وزن خالی                ۳۴۴۰۰ کیلوگرم بیشترین سرعت      ۵۹۲کیلومتر در ساعت برای هرکولس و ۶۷۱ کیلومتر بر ساعت برای سوپر هرکولس برد           برد با ۱۱٫۲ تن محموله ۴۰۰۰ کیلومتر و ۸۳۰۰ کیلومتر بدون محموله سقف پرواز             ۷۰۰۰ متر برای هرکولس و ۸۶۱۲ برای سوپر هرکولس موتور      چهار دستگاه موتور توربوپراپ  الیسون تی۵۶-ای-۱۵ با توان ۴۵۹۰ اسب بخار در هرکولس و چهار دستگاه موتور توبو پراپ رولز رویس  ای ئی ۲۱۰۰ با توان ۴۶۳۷ اسب بخار رادار        ندارد تسلیحات  توان حمل تا ۹۲ سرباز  یا ۷۴ تخت برانکار و در مجموع ۲۰۰۰۰ کیلوگرم بار تعداد تولید شده و قیمت           تولید برای مدل جدید J ادامه دارد ولی ۲۲۶۲ فروند از هرکولس تا سال ۲۰۰۶ میلادی ساخته شده و ۳۵۰  فروند سوپر هرکولس تا سال ۲۰۱۳  ، قیمت برای هر فروند ۶۲ میلیون به سال ۲۰۰۸ میلادی برای نسخه C130J سوپر هرکولس گرداوری:عبدالحمید تارخ   کابین سی ۱۳۰ اچ کابین سی۱۳۰ جی سی ۱۳۰ هرکولس در ۶۹ ارتش  جهان به عنوان پر کاربردترین هواپیما ترابری جهان مورد استفاده است . در مجموع ۲۳۰۰ فروند هرکولس  و بیش از ۴۰۰ هرکولس ساخته شده است   تعداد موجودی ارتش امریکا و برخی از ارتش  های منطقه   کشور       مدل          تعداد امریکا، نیروی هوایی             سی۱۳۰ اچ             ۲۶۰ امریکا، نیروی هوایی             ای سی ۱۳۰ اچ،یو،دبیلو        ۸/۱۷/۱۲ (۱۶ فروند نسخه جی جیاگزین نسخه اچ خواهد شد) امریکا، نیروی هوایی             سی ۱۳۰ جی سوپر هرکولس ۸۹ فروند(۱۲۹ فروند دیگر دریافت خواهد شد امریکا، نیروی هوایی             ایی سی ۱۳۰ اچ/جی              ۱۴/۷ امریکا، نیروی هوایی             اچ سی ۱۳۰ ان/پی /جی         ۱۰/۲۳/۲ (۳۷ فروند سی ۱۳۰ جی در نهایت جایگزین نسخه ان و پی می شد امریکا، نیروی هوایی             ال سی ۱۳۰            ۱۰ امریکا، نیروی هوایی             ام سی ۱۳۰ اچ/پی و جی        ۲۰/۲۷/۴(۳۷ فروند ام سی ۱۳۰ جی جایگزین نسخه های اچ و پی می شود) امریکا، نیروی هوایی             دبلیو سی ۱۳۰        ۱۰ امریکا ، گارد ملی   اچ سی ۱۳۰بی / اچ/جی         ۵/۲۲/۶ (با سی ۱۳۰جی جایگزین خواهد شد) امریکا، تفنگداران دریایی       کی سی ۱۳۰ اف/ار/تی /جی  ۵/۲/۲۸/۴۶ امریکا، نیروی دریایی            سی ۱۳۰ تی           ۱۰   ارتش های  خاورمیانه : کشور       مدل          تعداد عراق       اچ/جی     ۳/۶ ایران        ایی و اچ  ۴۵ اسرائیل    ایی/اچ/جی/ کی سی ۱۳۰ اچ  ۵/۶/۱/۴ اردن        اچ /ایی    ۵/۶ کویت       کی سی۱۳۰ جی     ۳ عمان        اچ/جی     ۳/۳ قطر         جی-۳۰   ۴ عربستان  ایی/اچ،کی سی ۱۳۰ اچ          ۳۰ فروند از دو مدل ایی و اچ/۷ عربستان  جی/کی سی ۱۳۰ جی             ۲۰/۵ هواپیمای ترابری سی۱۳۰ هرکولس ارتش امریکا طی جنگ کره  از هواپیماهای ترابری پیستونی چون سی ۱۱۹ و سی ۴۷ بهره می برد که دارای  برد کم توان حمل بار و نفرات کم بودند از این رو در سال  ۱۹۵۱ تنها یک سال بعد از اغاز جنگ کره ارتش امریکا خواهان هواپیما ترابری  جدید با توان حمل ۹۲ مسافر،۷۲ سرباز کاملا مسلح ویا ۶۴ چتر باز شد که دارای محفظه باری با ۱۲ متر طول ،۲٫۷ متر ارتفاع  و ۳ متر پهنا بود. این یک مناقصه جدید بود که شرکت های بسیاری از جمله بوئینگ، فیریجارد، لاکهید، نوروپ روپ و…. در ان شرکت کردند . همچنین از دیگر  نیاز مهم این طرح عبارت بود از توان نشست و برخواست در زمین های  نا اماده خاکی و همچنین دارا  بودن یک سطح شیب دار برای بارگیری  هر چیزی بدون نیاز به تجهیزات بارگیری بود.در نهایت  در اواخر همان سال از چنیدن شرکت ،شرکت  کننده در مناقصه تنها پنج شرکت در مناقصه  باقی ماند که انها نیز در مجموع ده طرح به نیروی  هوایی پیشنهاد دادند طرح کمپانی لاکهید یک طرح چهار موتوره بود که از موتور توربوپراپ بهره می برد. موتور توربوپراپ در ان دوران به تازگی از موتور جت  مشتق شده بود و یک پدیده نوظهور بود.موتور توربوپراپ دارای  کارکردی مشابه موتور جت بود ولی به جای فن ملخ داشت. دور موتور همیشه ثابت بود و دسته گاز به جای افزایش قدرت  موتور به تنظیم زاویه ملخ ها می پرداخت که باعث افزایش و یا کاهش پس زنی امواج هوا می شد. تیم طراحی لاکهید بر سر پروژه سی۱۳۰ توسط ویلز هاوکینز رهبری می شد که یک پیشنهاد ۱۳۰ صفحه ای برای نیروی هوایی از طرح   جدید که لاکهید ال ۲۰۶ خوانده میشد اماده کرده بود.در ان زمان کلی جانسون طراح مشهور  لاکهید که هواپیماهای چون یو۲/ اس ار ۷۱ و اف۱۰۴ را طراحی کرد با دیدن این طرح با ان مخالفت کرد و گفت اگر شما این طرح را به نیروی هوای نشان  دهید لاکهید نابود خواهد شد. در  نهایت این طرح بعد از کشمکش های زیادی در لاکهید  تصویب و به نیروی هوایی داده شد.اولین پرواز وای سی۱۳۰ که ملقب به هرکولس شد در سال ۱۹۵۴ انجام شد که ۶۱ دقیقه به طول کشید . خلبانی که طی ازمایشات با سی ۱۳۰ پرواز کردن بشدت  ان را ستودند.   سی ۱۳۰ ای اولین نمونه تولیدی سی ۱۳۰ نسخه A بود. این نسخه دارای ویژگی های بود که تمامی مدلها از ان پیروی  کردند شامل بال های  در بالا دارای  دو موتور توربوپراپ الیسون تی ۵۶ (در این مدل نسخه ای-۹ این موتور)در یزر هر بال  و درب بارگیری عقب بود که دارای  درب  شیب دار برای سوار کردن  تجهیزات مختلف بدون تجهیزات  بارگیری بود. در نسخه سی۱۳۰ ای  هواپیما دارای موتوری با ملخ  سه پره بود و دارای  بینی شبیه وای سی۱۳۰ بود کاملا پخ ولی در نسخه های بعدی همین مدل  با قرار دادن یک رادار در دماغه شکل بینی تغییر کرد .این نمونه در سال ۱۹۵۶ تحویل نیروی هوایی شد. در مجموع ۲۱۹ فروند از این  مدل سفارش  داده شد و بر اساس این مدل دی سی ۱۳۰ ای برای پرتاب  هواپیماهای بدون  سرنشین که زیر بال نصب می شد.   سی ۱۳۰ بی سه سال بعد در سال ۱۹۵۹ نسخه سی۱۳۰ بی تحویل شد.این نسخه دارای  موتور ایلسون تی ۵۶ ای ۷  بود و از چهار پروانه  بهره می برد و دارای  سوخت بیشتری نیز بود. تعدادی  برای عمور اتش  نشانی  مجهز به لوله ریخت اب از درب عقب شدن و شش فروند نیز دارای  تجهیزات  گرفت ماهواره در اسمان شدند   سی ۱۳۰ بی تمامی نسخه  های ای/ بی  و دی همکنون بازنشسته شده اند. سی ۱۳۰ ایی(E). این نمونه نسخه دوربردتر سی ۱۳۰ بی بود که دارای  حمل مخازن سوخت کمکی در زیر  بال خود در میان دو غلاف موتور بود و از موتور تی ۵۶ ای۷ بهره میبرد و همچنین دارای سامانه ناوبری جدیدتر و دارای  بالی کشیده تر و جایگاه بار درازتری بود. این نمونه در دهه ۱۹۶۰ شامل  ارتقائات  در ناحیه بال  به دلیل مشاهده  ترک و فرسودگی  در نهایت  بال شد که ۳۰۰ پوند به وزن ان افزود. در دهه ۱۹۹۰ نیز به ژیرسکوپ حلقه لیزری و  سامانه ناوبری ارتقا یافته تجهیز شد. در سال ۲۰۰۵ به دلیل عمر بالای سی ۱۳۰ ائی  ، نیروی هوایی شروع به بازنشسته  کردن این مدل کرد.   سی ۱۳۰ ایی سی ۱۳۰ اف:نسخه بر گرفته شده از سی ۱۳۰ ایی که اولین بار با نام با نام ال سی ۱۳۰ اف برای پشتبانی عملیات در قطب جنوب در سال ۱۹۶۰ ساخته شد.بر اساس همین  مدل ۴۶ فروند  کی سی ۱۳۰ اف برای سپاه تفنگدارن دریایی در نقش برابری و سوخت رسان  در حالی که مجهز  به غلاف سوخت رسانی شلنگی زیر هر بال بود تحویل شد.این مدل توان حمل ۳۶۰۰ گلون سوخت اضافی را در انبار بار خود داشت  که در صورت نیاز میشد تانک های سوخت  بخش بار را برداشت و به جای  ان نیرو و محموله سوار کرد. هفت فروند سی ۱۳۰ اف نیز به عنوان هواپیمای ترابری تحویل نیروی هوایی شد.   سی ۱۳۰ ج: نسخه  برگرفته شده از سی ۱۳۰ اف تحویلی  در سال ۱۹۶۵ برای پشتیبانی  از زیر دریای های کلاس پلاریس . این نمونه توان حمل بار بیشتر  و همچنین سامانه ناوبری داپلر بود سی ۱۰ اچ:مشهور ترین نسخه سی ۱۳۰ بر اساس سی ۱۳۰ ایی ساخته شد.این مدل دارای موتور قویتر الیسون تی ۵۶ ای تی ۱۵ با توان ۴۳۰۰ اسب بخار بود.دارای سوخت بیشتر  بود و قابلیت اطمینان  پذیری و کارایی کلی بهتری در زمینه تعمیر و نگهداری داشت.این مدل درسال ۱۹۷۴ وارد خدمت شد و اخرین ان در سال ۱۹۹۶ تحویل نیروی هوایی شد و مشتقات بسیاری  نیز داشت.ارتقائات انجام شده طی یک دهه گذشته بر روی این هواپیما شامال کابین دیجیتال  هماهنگ با دوربین دید درشب و سیم کشی جدید باعث حفظ  این مدل در خدمت تا سال ۲۰۳۰ میلادی شده است.   سی ۱۳۰ اچ سی۱۳۰ کا:نسخه صادراتی به انگلستان برای خدمت در ارتش انگلستان که نسخه بر گرفته شده از سی۱۳۰ اچ-۳۰ است که کشیده تر از نسخه  اچ بود و دارای  لوله سوختگیری هوایی  بر روی سر کابین بود.این نمونه در سال ۲۰۰۹ از خدمت خارج شد. سوپر هرکولس جایگزین انها شد   سی ۱۳۰ کا سی۱۳۰جی سوپر هرکولس:سوپر  هرکولس طرحی جدید بر اساس سی ۱۳۰  اچ ولی با تغییرات  بسیار برای ادامه  خدمت  و تولید هرکولس  در قرن جدید بود. از جمله تغییراتی سی ۱۳۰ جی می توان به استفاده  از  موتور انگلیسی  رولز ریس ای ایی ۲۱۰۰ با توان ۴۶۳۷ اسب بخار که دارای شش ملخ کامپوریت بود و از نظر تعمیر و نگهدازی ۴۰% هزینه کمتری نسبت به موتور الیسون داشت و نفر و زمان کمتری نیز نیاز داشت.همچنین کابین ارتقا یافته بود و مجهز به چهار نمایشگر چند کاره بزرگ رنگی شده است  که تمامی نشانگرها  انالوگ  در خود جا داده است همچنین  دو نمایشگر   جهت برنامه ریزی   پرواز در کنار خلبان در پنل وسط به این دو قرار دارد و هر دو از اچ یو دی در کابین بهره می برند. سامانه ارتباطی جدید مبنی بر جی پی اس از دیگر تغیرات سی ۱۳۰ جی است. دارای سامانه  هشدار دهنده فروسرخ  ای ای ار ۴۷  گیرنده اخطار رادار ای ال ار ۵۶٫ سی ۱۳۰ جی نسبت به دو مدل ایی و اچ دارای  ۴۰% خدمه کمتر جهت تعمیراتی و یا بارگیری،۲۱% سرعت بیشتری،۴۱% زمان مسافت نشست و برخواست کمتر است. ناوبر و یا مهندسی پرواز  در این نمونه حذف شده و همه کارها توسط خلبان و کمک خلبان  و رایانه انجام می شود.اولین پرواز این نمونه در سال ۱۹۹۶ انجام شد و درسال ۱۹۹۹ تحویل اغاز شد.نسخه کشیده تر سی۱۳۰ جی با نام سی ۱۳۰ جی -۳۰  همکنون تنها  نسخه های در تولید هرکولس است  که البته مشتقات زیادی نیز دارند.   سی ۱۳۰ جی سوپر هرکولس مشتقات نسخه برابر سی ۱۳۰ سی۱۳۰ دی: چندی فروند نسخه یا با تغییراتی به سی ۱۳۰ دی تبدیل شدند که دارای  اسکی برای فرود  بر روی سطح یخی در الاسکا شده بود.به جای چرخ دارای اسکی های  بزرگی بود و توان حمل راکت کمکی برای  کمک به برخواستن  بود. این مدل بعدها با نسخه برگرفته از سی ۱۳۰ اچ جایگزین شد.   ایی سی ۱۳۰: چندین نسخه  از این مدل توسعه یافت  که شامل  ایی سی ۱۳۰ ایی نسخه بر گرفته شده از سی ۱۳۰ ایی به عنوان پست فرمانده ای جهت کنترول هوایی و زمینی  میدان نبرد توسط  سامانه های ارتباطی جهت فرمانده ای . این مدل در سال ۲۰۰۲ بازنشسته شد. همچنین نسخه  ای با کمی تغییرات از همین مدل برای گارد ملی توسعه یافت. ایی سی ۱۳۰ اچ:نسخه بر گرفته شده از سی۱۳۰ اچ مجهز  به سامانه های ایجاد اختلال و یا استراغ سمع بر روی شبکه های رادیوی  دشمن . ۱۴ فروند از  این نمونه ساخته شد. ایی سی ۱۳۰ جی: بر گرفته شده از سوپر هرکولس دارای تعداد زیادی انتن در سکان عمودی  با قابلیت رله  برنامه های   تلویزوین  و یا رادیویی  و  یا ایجاد اختلال  بر انها در جهت جنگ روانی   ایی سی۱۳۰ جی اچ سی ۱۳۰: نسخه جهت عملیات جستجو و نجات و با برد افزایش یافته و توان سوخت گیری  و سوخت رسانی  هوایی  به بالگرد های جستجو و نجات . این نمونه برای نجات نیروی های خودی در خاک دشمن چه به صورت  انفرادی و یا با کمک بالگرد های جستجو  و نجات وارد  عمل می وشد و همچنین برای پشتبانی  از نیروی ویژه مورد بهره برداری قرار میگرد.چندین نمونه از این مدل توسعه یافتند که شامل نسخه اچ سی ۱۳۰  پی و جی بر اساس نسخه های پی و جی ترابری مجهز به دوربین دید شبانه  برای پرواز شبانه و توان سوخترسانی هوای،اچ سی ۱۳۰ اچ بر اساس سی ۱۳۰ اچ برای گارد ساحلی  برای انجام عملیات جستجو و نجات بر فراز شمال اقیانوس  ارام،اچ سی ۱۳۰ جی  برگرفته شده از سی۱۳۰جی سوپر هرکولس  با توان سوختگیری به بالگرد و هواپیمای   که گارد ملی ۶ فروند و نیروی هوایی در دراز مدت ۷۸ فروند ان را به خدمت خواهد گرفت     اچ سی ۱۳۰ کی سی۱۳۰: نسخه سوخت رسانی  سی۱۳۰ که در دهه۱۹۶۰ اولین بار توسط سپاه تفنگ دار دریایی سفارش  داده شد.تقریبا  تمامی مدلها دارای نسخه سوخت رسانی  هوایی بودند .کی سی ۱۳۰ بی که ۶ فروند ان ساخته شد، کی سی ۱۳۰ اف که ۴۶ فروند از ان  ساخته شد،کی سی ۱۳۰ اچ که ۳۳ فروند از ان ساخته شد،کی سی ۱۳۰ ار که ۱۴ از ان ساخته شد،کی سی ۱۳۰ تی که ۲۸ فروند از  ان ساخته شد و سی ۱۳۰ جی که ۴۲ فروند تاکنون از ان ساخته شده ولی سفارشات  بیشتری دارد. کی سی۱۳۰ جی جدید ترین نسخه  سوخت رسان سوپر هرکولس توان حمل بیش از ۲۵۳ هزار لیتر سوخت را دار و دارای  دو جایگاه (یکی زیر هر بال)به روش  شلنگی برای رساندن  ۱۳۲۱ لیتر در دقیقه سوخت از هر جایگاه است.تفنگدارن دریایی کی سی ۱۳۰ جی را جایگزین کی سی ۱۳۰ اچ کرده اند و با اضافه  کردن یک سامانه دید حرارتی و نشان گذاری لیزری از نوع ای ای کیو ۳۰ توان شلیک موشک  هدایت لیزری هلفایر و یا گریفین را به کی سی۱۳۰ داده اند تا بتوان از ان به عنوان یک سکوی اتش بر ضد نیرو های تروریستی و چریکی استفاده کرد.تمامی مدل های سوخت رسان هرکولس را میتوان با برداشتن  مخازن سوخت ریلی درون بدنه به عنوان هواپیما حمل بار استفاده کرد.   کی سی ۱۳۰ جی ال سی ۱۳۰: نسخه عملیاتی در قطب سی ۱۳۰ که شامل دو مدل ال سی ۱۳۰ اف و ال سی ۱۳۰ ار است و دارای  اسکی زیر چرخ با قابلیت برداشتن انها و راکت کمکی برای برخواست سریع. این مدلها همچنان در خدمت هستند   ام سی ۱۳۰ کامبت تالون :نسخه برای  انجام عملیات ویژه و پشتبانی  از نیروی ویژه است .چندین مدل از این هواپیما توسعه یافت که شامل ام سی ۱۳۰ ای،ام سی ۱۳۰ اچ ، ام سی ۱۳۰ پی ، ام سی ۱۳۰ دبیلو  و ام سی ۱۳۰ جی  . نسخه ام سی ۱۳۰ ایی که در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت  و در ویتنام نیز حضور  داشت دارای  سامانه دید حرارتی برای پرواز  شبانه و رادار ناوبری ای پی کیو ۱۱۵ که در دماغه ان قرار داشت  و به دلیل دماغه بزرگش قابل تشخصی  با تمام مدلها است.این رادار توان تعقیب و عوارض  زمین  و نقشه برداری  از سطح  زمین را داشت. یک دهه بعد این سامانه با ای پی کیو ۱۲۲ تعویض  شد که دارای  دقت بشیتری در تشخیص عوارض  زمین داشت . بعدها طی ارتقائات مختلف   سامانه  هشدار دهنده رادار و جنگ الکترونیک بارها ارتقا یافتند.این نسخه در ویتنام  عملیاتهای ویژه بسیاری را انجام داد   ام سی ۱۳۰ اچ: نسخه بر گرفته از سی۱۳۰ اچ که درسال ۱۹۸۸   عملیاتی شد و دارای  رادار و سامانه های ناوبری  پیجیده تری بود.این نمونه در عراق و افغانستان  در کنار نیروی های دلتا  عملیاتی  های زیادی انجام داد.   ام سی ۱۳۰ پی ام سی ۱۳۰ دبلیو: نسخه که در اواخر دهه ۱۹۹۰ وارد خدمت شد و در دارای رادار  اب و هوا  و یکی دوربین دید حرارتی در دماغه بود . در سال ۲۰۰۹ طی ارتقائات  تعداد از  انها مجهز به یک توپ ۳۰ م م بوش مستر  و یک دوربین دید حرارتی اضافه در کنار بدنه سمت راست  (زیر توپ ۳۰ م م) شدند و همچنین مجهز به پد های  برای حمل و شلیک موشک گرفین  شدند این اقدام به صورت موقت برای جایگزینی  برخی از نسخه های قدیمی  ای سی ۱۳۰ انجام شد  و در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار با تسلیحات  خود بر ضد طالبان در افغانستان  وارد عمل شد   ام سی ۱۳۰ جی: نسخه بر اساس سوپر هرکولس مجهز به رادار اب و هوا در دماغه و همچنین   یک سامانه دید حرارتی در زیر دماغه و توان حمل دو مخزن سوخت زیر هر بال . این نسخه جایگزین  نسخه های قدیمی  سی۱۳۰ ایی توسعه یافته است.   ام سی ۱۳۰ جی دبیلو سی ۱۳۰٫ نسخه تحقیقات اب و هوایی با تجهیزات  در این زمینه  سه نسخه دبلیو سی ۱۳۰ بی/ اچ  و جی از ان توسعه یافتند. AC-130: برای اشنایی با  این نسخه اینجا را کلیک کنید   مشخصات C130 هرکولس در مدل H تولید کننده               امریکا، لاکهید مارتین تعداد خدمه               پنج نفر برای هرکولس و  سه خدمه برای سوپر هرکولس طول و ارتفاع         ۲۹٫۰۸ متر و ۱۱٫۶ متر وزن خالی                ۳۴۴۰۰ کیلوگرم بیشترین سرعت      ۵۹۲کیلومتر در ساعت برای هرکولس و ۶۷۱ کیلومتر بر ساعت برای سوپر هرکولس برد           برد با ۱۱٫۲ تن محموله ۴۰۰۰ کیلومتر و ۸۳۰۰ کیلومتر بدون محموله سقف پرواز             ۷۰۰۰ متر برای هرکولس و ۸۶۱۲ برای سوپر هرکولس موتور      چهار دستگاه موتور توربوپراپ  الیسون تی۵۶-ای-۱۵ با توان ۴۵۹۰ اسب بخار در هرکولس و چهار دستگاه موتور توبو پراپ رولز رویس  ای ئی ۲۱۰۰ با توان ۴۶۳۷ اسب بخار رادار        ندارد تسلیحات  توان حمل تا ۹۲ سرباز  یا ۷۴ تخت برانکار و در مجموع ۲۰۰۰۰ کیلوگرم بار تعداد تولید شده و قیمت           تولید برای مدل جدید J ادامه دارد ولی ۲۲۶۲ فروند از هرکولس تا سال ۲۰۰۶ میلادی ساخته شده و ۳۵۰  فروند سوپر هرکولس تا سال ۲۰۱۳  ، قیمت برای هر فروند ۶۲ میلیون به سال ۲۰۰۸ میلادی برای نسخه C130J سوپر هرکولس   کابین سی ۱۳۰ اچ کابین سی۱۳۰ جی سی ۱۳۰ هرکولس در ۶۹ ارتش  جهان به عنوان پر کاربردترین هواپیما ترابری جهان مورد استفاده است . در مجموع ۲۳۰۰ فروند هرکولس  و بیش از ۴۰۰ هرکولس ساخته شده است   تعداد موجودی ارتش امریکا و برخی از ارتش  های منطقه   کشور       مدل          تعداد امریکا، نیروی هوایی             سی۱۳۰ اچ             ۲۶۰ امریکا، نیروی هوایی             ای سی ۱۳۰ اچ،یو،دبیلو        ۸/۱۷/۱۲ (۱۶ فروند نسخه جی جیاگزین نسخه اچ خواهد شد) امریکا، نیروی هوایی             سی ۱۳۰ جی سوپر هرکولس ۸۹ فروند(۱۲۹ فروند دیگر دریافت خواهد شد امریکا، نیروی هوایی             ایی سی ۱۳۰ اچ/جی              ۱۴/۷ امریکا، نیروی هوایی             اچ سی ۱۳۰ ان/پی /جی         ۱۰/۲۳/۲ (۳۷ فروند سی ۱۳۰ جی در نهایت جایگزین نسخه ان و پی می شد امریکا، نیروی هوایی             ال سی ۱۳۰            ۱۰ امریکا، نیروی هوایی             ام سی ۱۳۰ اچ/پی و جی        ۲۰/۲۷/۴(۳۷ فروند ام سی ۱۳۰ جی جایگزین نسخه های اچ و پی می شود) امریکا، نیروی هوایی             دبلیو سی ۱۳۰        ۱۰ امریکا ، گارد ملی   اچ سی ۱۳۰بی / اچ/جی         ۵/۲۲/۶ (با سی ۱۳۰جی جایگزین خواهد شد) امریکا، تفنگداران دریایی       کی سی ۱۳۰ اف/ار/تی /جی  ۵/۲/۲۸/۴۶ امریکا، نیروی دریایی            سی ۱۳۰ تی           ۱۰   ارتش های  خاورمیانه : کشور       مدل          تعداد عراق       اچ/جی     ۳/۶ ایران        ایی و اچ  ۴۵ اسرائیل    ایی/اچ/جی/ کی سی ۱۳۰ اچ  ۵/۶/۱/۴ اردن        اچ /ایی    ۵/۶ کویت       کی سی۱۳۰ جی     ۳ عمان        اچ/جی     ۳/۳ قطر         جی-۳۰   ۴ عربستان  ایی/اچ،کی سی ۱۳۰ اچ          ۳۰ فروند از دو مدل ایی و اچ/۷ عربستان  جی/کی سی ۱۳۰ جی             ۲۰/۵  

با تشکر از توضیحات برادر تلاش تصویری از واحد حافظه چرخ و فلک سیستم بارگذار خودکار تانک تی 72 در زیر پوشش قرمز رنگ سه سوئیچ برای مهمات مختلف وجود دارد!

مورد بعدی بحث عقب ماندن تحرک تانک T-90 نسبت به بیشتر تانک های غربی و حتی شرقی است که این مسئله به مدل MS نیز تا حدودی منتقل شده است و همچنان T-90MS از بحث نسبت قدرت به وزن (معیار تحرک تانک) نسبت به تانک های غربی پایین تر است! برای مقایسه : M1A2 : 24.5 http://en.wikipedia.org/wiki/M1_Abrams Leclerc : 27.52 http://en.wikipedia..../AMX-56_Leclerc C1 ariete : 29 http://en.wikipedia.org/wiki/Ariete Leopard 2 : 24.1 http://en.wikipedia.org/wiki/Leopard_2 تانک های غربی سنگین تر هستند اما پیشرانه قوی تری نیز دارند! حتی تانک چلنجر 2E با بسته قدرت اروپایی (دارای پیشرانه 1500 اسب بخاری) با نسبت قدرت به وزن 24 اسب بخار بر تن تحرک بالاتری نسبت به T-90MS خواهد داشت! مورد بعدی عقب ماندن T-90 در بحث تجهیز به بسته قدرت یکپارچه است! تانک هایی همچون آبرامز ، لکلرک ، لئوپارد و .................. مدت ها است که از بسته قدرت یکپارچه برخوردارند! (بیش از یک دهه قبل) بسته قدرت : آبرامز لئوپارد لکلرک تانک T-90MS همچنان فاقد بسته قدرت یکپارچه است و به طور کلی روس ها در زمینه طراحی و ساخت بسته قدرت یکپارچه برای تانک ها نه تنها از غرب بلکه از کشوری همچون اوکراین هم عقب تر هستند! تانک های غربی و کلا تمامی تانک هایی که از بسته قدرت یکپارچه برخوردارند پایداری میدانی بالاتری نیز دارند از این جهت که مشکلات پیشرانه با تعویض سریع و به مراتب آسان کل مجموع در مدت زمان نیم ساعت قابل رفع است و تانک به سرعت به میدان نبرد باز میگردد! تصاویری از پیشرانه V-92S2F تانک T-90MS

سلام! اول تشکر میکنم از وقتی که برای خوندن مقاله میگذارید و اگه اشتباهی هست، اصلاح میکنید. دوم اینکه زوم مقاله روی زره چابهام 2 هست، که توی قسمت سوم مقاله به اون میپردازیم. اگه مشکلی در مقاله هست، امیدوارم ببخشید. قسمت اول تاریخچه چلنجر 2، پیشرفته ترین تانک موجود در ارتش بریتانیا بوده که توسط BAE SYSTEMS و زیرمجموعه آن، Land Systems ساخته میشه. این قسمت، قبلا به نام شرکت Vickers Defence Systems و سپس Alvis Vickers Ltd بود. بعدها به BAE پیوست. این تانک اولین تانک بریتانیا هست که کاملا توسط یک شرکت طراحی و ساخته میشه (Vickers Defence Systems). این تانک علاوه بر خود بریتانیا، در پادشاهی عمان هم استفاده میشه. شرکت Vickers در سال 1986 شروع به طراحی این تانک کرد، در سال 1987 اولین نمونه را ساخت و در 1988، با تایید ارتش، برنده مناقصه بهترین تانک شد و 90میلیون هزینه آغاز طرح را دریافت کرد. در مجموع 12 رزمایش/آزمایش موفق را پشت سر گذاشت تا تایید ارتش را بگیرد. در 1991، پیشنهاد 520 میلیون پوندی برای 127 چلنجر 2 و 13 تانک آموزشی و تامین مهمات آن را دریافت کرد. در سال 1994، وزارت دفاع، 259 تانک دیگر و 9 تانک آموزشی را به ارزش 800 میلیون درخواست داد تا به تدریج جایگزین چلنجر 1 شود. چلنجر 2 در سال 1998 وارد خدمت شد که اولین گروه تانک ها، به Royal Scots Dragoon Guards حاضر در آلمان رسید و تا سال 2002، تعداد 386 تا از اون تولید شده بود. این تانک در بوسنی، کورزوو و عملیات آزادسازی عراق (2003) مورد استفاده عملیاتی قرار گرفت. در سال 2004، وزارت دفاع uk، تصمیم گرفت 2 اسکادران زرهی این تانک که حدود 100 تانک میشه رو کنار بگذاره . یک هنگ هم تغییر کاربری داد به اسکادران شناسایی. مدل 2E این تانک، مدل صادراتی اون هم به حساب میاد که مخصوص آب و هوای بسیار بد ساخته شده و بسیار در یونان، قطر و عربستان مورد آزمایش قرار گرفته. تسلیحات توپ اصلی این تانک، L30 و 120 میلیمتری هست که BAE Systems Land Systems که قبلا RO Defence بود، ساخته میشود. این توپ L30 به روش electro-slag refined steel (ESR) ساخته میشه (به طور خلاصه، روشی هست که بعد از ذوب دوباره فولاد در قالب جدید قرار میگیره که به وسیله برق به شدت گرم میشه. بعد به ته حمام سرد میره و منجمد میشه، با افزایش بیشتر حجمش، سر ریز میکنه و دوباره این پروسه ادامه داره که باعث میشه تا درصد تقریبا کامل، ناخالصیها از بین بره و فولاد کاملا یکدست داشته باشیم. این امر باعث میشه که توپ ساخته شده از اون، کاملا همگن باشه و خطای ساختش به صفر نزدیک بشه) همچنین دور آن غلافی محافظی برای کنترل دمای اون وجود داره. توپ قابلیت چرخش 360 درجه افقی و +20 تا -10 عمودی رو داره. همچنین امکان شلیک گلوله های APFSDS یا armour-piercing fin-stabilised discarding sabot، گلوله های شدید انفجار HESH یا high-explosive squash head و نیز گلوله های اورانیومی depleted uranium را دارد. سیستم کنترل آتش تمام الکتریکی و استیبلایزر اون هم برای BAE هست. همچنین تیربار اون، کالیبر 7.62 میلیمتری ساخت بوئینگ و نیز تیربار ضد هوایی 7.62 میلیمتری GPMG L37A2 میباشد. همچنین برای هماهنگی نیروهایی ناتو و دلایل دیگر، از توپ Rheinmetall L55 آلمان در آن استفاده میشود. (مانند ابرامز و لئوپارد و ..) استفاده از Rheinmetall L55، امکان استفاده از گلوله های استاندارد ناتو را به آن میدهد که در کاهش هزینه ها، بسیار مهم است. همچنین، این توپ آلمانی، پرفورمنس بالاتری نیز نسبت به نمونه قبلی دارد. سیستم محافظت زره حفاظتی تانک، نسل دوم چابهام Chobham است و به سیستم ضد NBC مجهز است. هردو طرف توپ، نارنجک اندازهای پنج تایی L8 ساخت Thales AFV Systems Ltd به چشم میخورند. همچنین برای انحراف موشکهای شلیک شده بهش، میتونه از اگزوزهاش دود شدیدی خارج کنه و اصطلاحا smoke screen دور تانک به وجود بیاره. همچنین برای نخستین بار در بریتانیا، این تانک هم به سیستم گرمایش و هم سرمایشی مجهز شد. کنترل آتش و مشاهده میدان سیستم کنترل آتش آن توسط کامپیوتر کنترل میشود و در ابتدا از مدل Computing Devices Company و سپس General Dynamics استفاده میشد. همچنین به سیستم اطلاعات و مدیریت میدان نبرد PBISA مجهز است. PBISA اطلاعات نمایشگر روبروی فرمانده تانک، راننده، سیستم ناوبری و کامپیوتر مرکزی پردازشگر اطلاعات را با هم ادغام میکند تا بهترین استفاده از همه آنها ممکن باشد. برای داشتن بیشترین امنیت ارتباطات، سیستم Bowman ساخت General Dynamics در آن به کار رفته تا بدون نگرانی از امکان شنود، خدمه تانکها با هم و با سایر نیروها در ارتباط باشند. دید 360 درجه فرمانده، توسط VS 580-10 ساخت SAGEM تامین میشود که دارای 8 پریسکوپ میباشد. برای محاسبه مسافت، از نوعی لیزر 4Hz با قابلیت حرکت +35 تا -35درجه استفاده میشود. سیستم دید در شب/دود/مه آن، TOGS II ساخت Thales Optronics میباشد که قابلیت زوم 4برابر و 11.5برابر را در نمایشگر فرمانده و توپچی دارد. توپچی مجهز به لیزر مسافت یاب، دید در شب و سایر موارد ذکر شده میباشد. راننده مجهز به سیستم ناوبری در شب PDP میباشد که امکان رانندگی بدون خطر در شب را فراهم میکند. نیروی محرکه موتور این تانک، 12 سیلندر دیزلی با توان 1200 اسب بخار Perkins Caterpillar CV12 بوده و جعبه دنده آن، David Brown TN54 میباشد که 6 دنده جلو و 2 دنده عقب دارد. سیستم تعلیق آن، هیدروگازی میباشد. بیشترین سرعت آن در جاده، 59کیلومتر بر ساعت و در بقیه جاها، 40 میباشد که میتواند 450 کیلومتر در جاده و 250 کیلومتر در غیر آن، حرکت کند. (بدون سوختگیری) Challenger 2E این مدل، دارای سیستم کنترل آتش بهبود یافته، دید در روز و شب SAGEM MVS 580، دید فرمانده SAGEM SAVAN 15 میباشد که امکان حرکت در جهت مخالف توپ را دارد. (امکان کنترل میدان جنگ، حتی در صورت درگیر بودن توپ اصلی) همچنین، موتور آن با موتور 1500 اسب بخاری MTU 883 تعویض شده و این موتور کوچکتر و قدرتمندتر، برد آن را به 550 کیلومتر افزایش میدهد. سایر برنامه ها دولت بریتانیا به شرکت BAE اجازه تغییرات محدود در قطعات تانک برای هماهنگ کردن انواع این تانک و مشتقات آن (تایتان و تروجان) را داده تا با افزایش قطعه های مشترک، هزینه نگهداری آن کاهش یابد. خلاصه: وزن تانک (عملیاتی): 62.5 تن خدمه: 4 طول: 8.32 متر طول: (با توپ) 11.55 متر ارتفاع: 2.49 متر عرض: 3.52 متر برد: 450 کیلومتر در چلنجر 2 و 550 کیلومتر در ‎2E‎ موتور اصلی: Rolls-Royce Perkins Condor CV12 1200 اسب بخار جعبه دنده: David Brown TN54 سیستم تعلیق: هیدروگازی سرعت: 59 کیلومتر در جاده و 40 کیلومتر در خاکی توپ اصلی: 120 میلیمتری L30، جایگزین شده با Rheinmetall L55 تسلیحات: چارم 1و3؛ HESH و نارنجک دودزا میزان تسلیحات: معمولا 50 گلوله، APFSDS و HESH اسلحه جانبی: 7.62 میلیمتری هم محور + 7.62 ضد هوایی میزان تسلیحات: 4000 گلوله زره: چابهام 2 نارنجک انداز: دو دسته 5 تایی L8 مدل چلنجر 2 (اگه کسی از دوستان زحمت انتقال عکسها به گالری رو بکشن ممنون میشم) همه حقوق متعلق به میلیتاری است. ادامه دارد ...

به نام خدا با سلام قسمت اول

تصاویر زیر مربوط به داخل برجک تانک مدرن روسی تی-90 سری A و S است ( دهلیز فرمانده و توپچی ) : این هم مربوط به t-72 انالوگ است : فقط برای میلیتاری