بسمه تعالی نشان های افتخار بر اساس امتیازات Upvote ردیف اول، نشان افتخار: 100 تا 400 امتیاز ردیف دوم، نشان لیاقت: 800 تا 1200 امتیاز ردیف سوم، نشان شجاعت: 1500 تا 3000 امتیاز ردیف چهارم، نشان حکمت: 3700 تا 5800 امتیاز ردیف پنجم، نشان معرفت: 6800 تا 10000 امتیاز ردیف ششم، نشان بصیرت: 15000 تا 30000 امتیاز

با سلام ، آقا این سیستم تعداد پست یعنی اگه من طی چند روز آینده زیر هر تاپیک ( قدیمی و جدید انجمن ) یه پست بگذارم و بنویسم " دست تون درد نکنه پست خوبی بود، استفاده کردیم" ظرف چند روز آینده میتونم درجه ارتشبدی بگیرم ؟ فکر میکنم که این مکانیسم تعداد پست یکم غیر عملیاتی و غیر عادلانه باشه. در این معیار شما ، چون تعداد پست ملاک هست و تفاوتی بین تولید محتوا و اسپم (یا شبه اسپم) وجود نداره ، عملا تولید محتوا در انجمن کاهش پیدا میکنه و پست های اسپم ( و شبه اسپم ) تعدادشون زیاد میشه. پیشنهاد میدم مکانیسم رو تغییر بدید. بعنوان مثال : نسبت امتیاز به پست بگذارید . مثلا اگر تعداد پست های یک فرد با تعداد امتیازات اش یکی باشه ( یعنی تعداد لایک تقسیم بر تعداد پست بشه 1 ) کمترین درجه رو بگیره. وقتی شد مثلا 1.5 یا 2 ( بسته به صلاحدید و تشخیص ) یک درجه بالاتر و ... اینجوری بجای اسپم ها ، پست های تولیدی ( با توجه به عنایت یا عدم عنایت اعضاء به اون پست ) ملاک قرار میگیره و یک مقدار عادلانه تر هست. در خصوص مدال هم میتونید ، ملاک رو تعداد تاپیک قرار بدید

بسمه تعالی رویه دریافت درجات جدید بر اساس تعداد پست های ارسالی در تاپیک. طراحی از دوست عزیزمون جناب @BISKIVIT انشالله بزودی رویه دریافت مدال بر اساس امتیازات (like/Upvote) ایجاد خواهد شد.

سلام علیکم و رحمت ا... برای پرتابه های هایپرسونیک ، حقیقت چیزی پیدا نکردم ولی برای پرتابه ASM-135 ASAT که حدود 2/4 ماخ سرعت دارد ، ظاهرا خلبان باید با سرعت حدود 900 کیلومتر بر ساعت و درارتفاع 38100 فوتی (11612 متری / 11 کیلومتری از سطح زمین) اقدام به شلیک کند ( زاویه شلیک هم براساس تصاویری که هست ، شاید به 70 درجه هم برسد ) .مضاف براین گفته میشود برد رهگیری در چنین حالتی حدود 560 کیلومتر ثبت شده ... نیروی هوایی آمریکا براساس آزمایش هایی که انجام داد ، متوجه شد توان پیشرانه موشک برای رسیدن به هدف حداکثر 5-4 کیلومتر بر ثانیه هست ... ولی برای رهگیری ، می بایست این سرعت به 8-7 کیلومتر بر ثانیه برسد ... برای همین رهگیری و انهدام فقط در شرایط head-to-head باید صورت بگیرد . احتمالا این قضیه در هایپرسونیک ها باید حل شده باشد ولی برای اینکه با قاطعیت بیشتری استدلال کرد ، این قضیه نیازمند مطالعه بیشتری هست

اصابت و فرود مستقیم گلوله خمپاره ۱۲۰ م م به دهلیز تانک تی ۶۴ ارتش اکراین و آسیب دیدن آن با دیدن این عکس یاد یه خاطره نقل شده افتادم یک خمپاره عراقی دقیقا داخل دهلیز تانک ارتش فرود و وارد تانک میشه و در نتیجه انفجار مهمات تانک و شهادت چهار خدمه اون تنها چیزی که اون لحظه پیدا کردن قسمت سر یک تانکیست بوده حملات کواد آرپی جی ها رو به واحدهای زرهی اکراین دو تانک لئوپارد چهار نفربر احتمالا برادلی ۱ ۲ ۳ ۴ دو تانک ۱ ۲ سه خودرو مهندسی و یا تانک تغییر یافته ویک امرپ پرو مکس یک نفربر برادلی منهدم شده

امروز اکراین یک حمله دیگه رو به خطوط روسها در ژاپورژیا آغاز کرده بعد از گلوله باران مواضع روسها واحدهای پیاده در پناه نفربرها و تانکهای اهدایی غربی حملات را آعاز کردن که به گفته منابع روسی تا کنون سه موج حمله رو دفع و خسارتهای سنگینی به مهاجمین وارده کرده هرچند درگیریها ادامه دارد تصاویر درگیریها به مرور زمان در حال انتشار است تصاویر زیر توسط پهپاد مزخرف اورلان که وظیفه هدف گذاری لیزری جهت شلیک گلولهای هدایت شونده توپخانه ایی کراسنوپل ضبط شده است یک تانک لئوپارد که بعد ازاصابت گلوله دچار اتش سوزی می شود یک تانک لئو برای باز کردن مسیر خود قصد هل دادن و کنار زدن یک نفربر برادلی منهدم شده را دارد که بعد از اقدام آتش سوزی نفربر گسترده تر شده و تانک لئو مجبور به بازگشت میشود یک نفربر برادلی که هدف گلوله کراسنوپل قرار گرفته چهار زره پوش منهدم و رها شده اکراینی برادلی یا بی ام پی امرپ

خب شاید گوش های هیئت آفریقای جنوبی سنگینه ولی خداییش هر چی هم سنگین باشه صدای موتورگازی های ما را دیگه کرها هم میشنون! اکراینی ها یا باید وجود شاهدها را تکذیب کنند در این حمله یا موفقیت پدافندشون را! یکیش را باید انتخاب کنند!

16 می روز بسیار جالبی برای موفقیت های پاتریوت در انهدام موشک های هایپرسونیک (کینژال) روسیه بود: همزمان با حضور Cyril Ramaphosa رئیس جمهوری آفریقای جنوبی، اکراینی ها مدعی شدن که روسها حمله موشکی سنگینی به کیف ترتیب دادن، (شامل 6 کینژال، 9 کروز و تعدادی پهپاد منجمله شاهد 136) و در کنار موج خبری تصاویر زیر رو هم منتشر کردن و مدعی شدن که همه رو منهدم کردن: با این حال اتفاق جالبی رخ داد! و در مصاحبه خبری از سخنگوی رئیس جمهوری آفریقا در مورد این انفجارات و صدای آژیر پرسیدن و چنین جواب داده شد که ایشون هیچ صدایی از انفجار یا آژیر نشنیده: ... از نظر عقلی هم کاملا بعید هست که پوتین در زمان حضور یک رئیس جمهور خارجی که بعد از سفر به اکراین قراره به روسیه بره! چنین حمله ای رو ترتیب بده البته موفق هم نباشه!.

تقریبا تمامی تجهیزات شوروی داره از سراسر دنیا جمع میشه و تو چاه بی انتهای اکراین ریخته میشه تسلیحات قدیمی اروپایی هم بعد از اتمام تسلیحات شرقی دارن ارسال میشن منابع روسی هم احتمالا سال ها درگیر تولید خودشون خواهند بود در حقیقت در اکراین ما با یک جنگ نظامی طرف نیستیم با یک برنامه ریزی فروش و خدمات پس از فروش تسلیحات امریکایی بعد از اكراين هستيم این بازار خوب رو امریکاییی ها برا خودشون دارن جور میکنن و خوش بحال کسی که تو این بازار بزرگ سهم بیشتری پیدا کنه ایران باید خودش رو برای بازار بعد از جنگ اکراین آماده کنه

بخش قابل توجهی از تهدیداتی که تا قبل از ظهور موشک های ضد زره بالازن ( تاپ اتک ) علیه تانک اصلی میدان نبرد وجود داشته برعلیه پیشانی ، طرفین بدنه و برجک تانک بوده ... این روند ، چیزی بود که ارتش ها در دوره جنگ سرد ، یعنی زمانی که لئوپارد2 طراحی شده بود ( 1979 ) از تهدیدات علیه تانک اصلی میدان نبرد انتظار داشتند .. زرهی بدون پیاده نظام ، توپخانه ، پشتیبانی هوایی نزدیک و البته طراحی درست عملیات آفندی / پدافندی و آموزش ، در میدان نبرد سلاخی شده ، می شود و خواهد شد پلنگ آلمانی در برابر خرس روسی تحویل لئوپاردها به کیف چگونه بر تعادل میدان نبرد در اوکراین تاثیر می گذارند ؟!!

بسم ا... جنگ در اوکراین روز چهارصد و هفتاد و چهارم الی چهارصد و هفتاد و ششم دوازدهم الی چهاردهم ژوئن 2023 صحنه جنگ در اوکراین – دوازدهم ژوئن 2023 1- ارتش اوکراین در 12 ژوئن 2023 به ضدحملات خود در 3 محور اصلی ادامه دادند . جانشین وزیر دفاع اوکراین مدعی است که ارتش این کشور در محور دونتسک و تاوریسک ( زاپوروژنیه ) چیزی در حدود 6 کیلومترپیشروی نموده و 90 کیلومترمربع را بازپس گرفته اند . در همین راستا ، یک شهرک در غرب استان زاپوروژنیه ، شش شهرک در شرق این استان و غرب دونتسک مجددا تصرف شده . در باخموت ، ارتش اوکراین مدعی است که در جناحین این شهر حدود 250 تا 700 متر پیشروی کرده است . در مقابل ، روسها نیز مدعی هستند که ارتش اوکراین ، در جنوب غربی ، شمال و شمال غربی باخموت ، بخصوص در محور برخیوکا ( 3 کیلومتری شمال غربی باخموت ) به حملات خود ادامه می دهند . با این حال روسها بر این نکته تاکید دارند که شدن حملات در اوریخیف تا حدودی کاهش یافته است . تصویر جالبی هست از اهداف روسها در اوکراین 2- گزارش های منابع غربی نشان میدهد که ارتش روسیه دست به پاتک های متقابل در برجستگی ورمیوکا در غرب استان دونتسک ، پس از دستاوردهای اخیر ارتش اوکراین زده است. این منابع مدعی هستند که با افزایش تحرکات ارتش اوکراین در برجستگی ورمیوکا در غرب استان دونتسک ، واحدهایی از لشکر 127 تفنگدارموتوری ارتش روسیه دست به پاتک های متقابل زده ولی تا این لحظه ( 12 ژوئن ) دستاورد خاصی ثبت نشده است . در جناحین باخموت، ارتش اوکراینی همچنان در تلاش هستند تا نیروهای دفاعی ارتش روسیه را دور بزنند . حملات ارتش کیف در گروه های کوچک در امتداد جبهه در نزدیکی برخوفسکی ، دوبوو-واسیلوکا ، اورخوف و همچنین در اطراف Klescheevka ادامه دارد . در 10 ژوئن چندین گروه رزمی اوکراینی سعی کردند به مواضع تیپ 200 تفنگدار دریایی ناوگان شمال در منطقه دوبوو-واسیلوکا حمله کنند. با اقدامات مشترک توپخانه ها و پیاده در خط مقدم، گروه زرهی نیروهای مسلح اوکراین منهدم شد. همچنین واحدهای اوکراینی از برخوفکا و اطراف آن بیرون رانده شدند. اکنون نیروهای مسلح اوکراین در حال تلاش برای ضدحمله در جنوب باخموت هستند. ولی برخی منابع روسی مدعی اند که ارتش این کشور ، ماکاریوکا ( 5 کیلومتری جنوب ولیکانووسیلکا ) را بازپس گرفته اند . ایگور گرکین نیز در حمایت از این روند مدعی است که استراتژی ارتش روسیه بر انهدام واحدهای اوکراینی و نه تصرف زمین ، استوار گشته ، بطوریکه با شروع حملات ارتش کیف ، واحدهای روسی موقتا دست به عقب نشینی می زنند تا واحدهای اوکراینی از زیرپوشش دفاع هوایی و جنگ الکترونیک خود بیرون آمده و سپس با استفاده از زرهی و پدافند هوایی متحرک ، مجددا دست به حمله زده تا ابتدا سازمان ارتش اوکراین را برهم زنند و سپس به گرفتن تلفات اقدام کنند . اداره اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا در تازه ترین تحلیل خود از روند عملیات دفاعی ارتش روسیه ، مدعی شده که روسها قدرتمندترین خط دفاعی جهان را بر اساس «سیستم سه خطی» با سطوح مختلف از رده های پدافندی برای مقابله با ضد حملات ارتش کیف تدارک دیده است . تصاویر جدید ماهواره ای ، شبکه پیچیده پدافندی روسیه را نشان می دهد که در شش ماه گذشته ساخته شده که شامل میادین مین، خندق های ضد تانک و خندق دفاعی می باشد که طول آنها در برخی مسیرها می تواند بیش از 30 کیلومتر نیز برسد . اطلاعات بریتانیا تلاش های روسیه برای تقویت مواضع خود را به عنوان "یکی از بزرگترین سیستم های دفاعی نظامی که تا به حال دیده اند" توصیف کرده است. با این حال ، طبق معمول ، این تعریف و تمجیدها بی دلیل نیست ، چرا که درصورت نفوذ ارتش کیف به درون این خطوط دفاعی ، امتیاز شکست روسها به پای غربی ها نوشته خواهد شد 3- میل بلاگرهای روسیه مدعی اند که بد شدن شرایط جوی ، مانع ازادامه عملیات پشتیبانی هوایی شده واین امر ، روند عملیات دفاعی ارتش روسیه را در برابرحملات اوکراین در نزدیکی مرز اداری بین استان دونتسک و زاپوروژینه مشکل نموده است.به گفته این منابع ، بدلیل بارش شدید باران و مه شدید ، نیروی هوایی روسیه و هوانیروز ارتش موقتا حملات خود را متوقف کردند ولی با بهتر شدن هوا ، این حملات مجددا از سر گرفته شد . به گفته ایگور گرکین ، وضعیت آب و هوا ، نقش مهمی در تعیین نتیجه عملیات ارتش اوکراین در چند روز آینده خواهد داشت . 4- پریگوژین در 11 ژوئن اعلام نموده که از سوی وزارت دفاع روسیه دستوری دریافت کرده که درآن تاکید شده نیروی واگنر باید تحت فرماندهی ارتش روسیه قرار گیرد . گفته شده این دستور در پی اظهارت اخیر پریگوژین علیه وزارت دفاع و احتمالا برای متمرکز کردن کنترل نیروها و مهمات و درنهایت محدود کردن استقلال رئیس واگنر صادر شده است . تی-80 بی وی رها شده ارتش اوکراین گفته شده این تانک توسط ارتش کیف بازیابی شده است. 5- قدیروف در موضع گیری تازه خود و برخلاف روند پیشین ، تلاش می کند تا همسویی بیشتری با وزارت دفاع از خود نشان دهد و این به معنای فاصله گرفتن از پریگوژین قابل تحلیل است . 6- حملات و ضد حملات ارتش روسیه و اوکراین در حومه باخموت و در امتداد خط آودیوکا-دونتسک ادامه دارد . اسکرین شات یک فیلم به گفته روسها ، کاملاً نادر از یک دوئل زرهی ، میان یک تانک روسی و یک خودروی جنگی پیاده نظام اوکراینی M2A2 ODS برادلی تحویل داده شده از ایالات متحده در محور زاپوروژنیه پس از شلیک دوم، وسیله نقلیه دشمن که با انعکاس برجک آن قابل تشخیص است، روشن شده و با توجه به نشانگرهای روی صفحه، خدمه در حال شلیک به سمت هدف از فاصله 1385 متری هستند. نمونه بارز دیگری از نیاز سامانه های زرهی به سیستم های تصویربرداری حرارتی و سایر ابزارهای پیشرفته تشخیص که توانایی تجهیزات حتی قدیمی را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. 7- منابع غربی معتقدند که ارتش اوکراین دست به یک ضدحمله محدود در محور اوریخف زده است . تا امروز ، تمام توجهات معطوف به وقایع در جهت های زاپوروژنیه در شمال است، اما در سایر محورها ، جبهه بصورت فعال قرار دارد و واحدهای اوکراینی در حال انتقال نیروهای تقویتی به خود کوپیانسک و سپس تقویت مواضع مقدم خود هستند. واحدهای روسی در جنوب غربی و شمال شرقی دوورچنایا پل‌هایی را در اختیار دارند، اما عملیات تهاجمی فعال در این مرحله انجام نمی‌شود. اما گفته شده که یک گروه رزمی بسیار بزرگ (تا شش هزار نفر) در این بخش از جبهه متمرکز شده است. صحنه جنگ در اوکراین – سیزدهم ژوئن 2023 1- منابع غربی در تازه ترین گزارش های خود از صحنه نبرد اوکراین مدعی شدند که دستاوردهای ارتش اوکراین پس از شروع ضدحمله ، در حال محدود تر شدن است . جانشین وزیر دفاع اوکراین اعلام نموده که ارتش این کشور ، 250 متر در شمال شرقی باخموت و 200 متردر جنوب باخموت دست به پیشروی زده و همزمان حدود 500 تا 1000 متر نیز در مرز اداری استان زاپوروژنیه به جلو رفته است . این درحالی است که حملات در جنوب غربی اوریخیف و هولیایپوله در ژاپوروژنیه ادامه دارد ولی به اذعان داده های منابع غربی، سرعت ضدحمله اوکراین ، کاهش محسوسی را به نمایش می گذارد . در ویدئوهایی منتشره از سوی روسها ، قبل از شروع ضد حمله ارتش اوکراین ، تاکید بسیار زیادی در وارد کردن آسیب به تانکهای لئوپارد از بخش فوقانی و بخصوص سامانه های بصری تانک شده بود با انتشار این تصویر ، ظاهرا آموزش های فوق بصورت عملی در حال اجراست 2- پوتین ، رئیس جمهور روسیه با 18 میل بلاگر و خبرنگار جنگی روسیه دیدار نمود تا در مورد روند عملیات جنگی در اوکراین ، گفتگو کند . 3- در این گفتگو ، پوتین مدعی شده که روند عملیات نظامی نشان می دهد که مسکو می تواند در برابر حمایت نظامی غرب از اوکراین ، پایداری کند . طرح پدافند 3 لایه ای ارتش روسیه در جبهه زاپوروژنیه روسها و برخی از تحلیل گران غربی معتقدند که ارتش کیف درصدد است تا از خط نخست روسها عبور کند ولی مشکل اینجاست که مشخص نیست روسها دقیقا در کدام خط قرار است تا یک دفاع متشکل را به نمایش بگذارند این مساله تا بدانجا اهمیت پیدا کرده که یکی از فرماندهان گارد ملی اوکراین مدعی شده «آنها سنگرها و استحکامات باورنکردنی دارند، شکستن خط آنها دشوار خواهد بود. 4- تحلیلگران غربی مدعی هستند که پوتین در عین اینکه هنوز از اهداف حداکثری خود در اوکراین ، دست نکشیده ولی هنوز تمایلی به اعلام موج دوم بسیج نظامی ندارد . وی در گفتگوی خود اعلام کرده که فعلا ارتش روسیه به موج دوم بسیج نظامی احتیاجی ندارد و این بدان معناست که و فعلا قصد ندارد تا عملیات ویژه نظامی خود را دراوکراین ، بیش از این گسترش دهد . انهدام پی درپی هویتزرهای ام777 اوکراینی -ژوئن 2023 https://www.aparat.com/v/5fld2 5- به گفته پوتین ، تمامی گروه های داوطلب و غیررسمی نظامی حاضر در اوکراین ، باید برای متمرکز نیروها و توان نظامی خود ، بسرعت تحت فرماندهی وزارت دفاع قرار گیرند . سرلشکر سرگئی گوریاچف 6- منابع روسی مدعی هستند که در پی حملات موشکی ارتش اوکراین ، سرلشکر سرگئی گوریاچف ، رئیس ستاد ارتش 35 ترکیبی ( ازناحیه نظامی شرقی ) در استان زاپورژنیه کشته شد . نبردهای سنگین در برجستکی ورمیفسکی ادامه دارد. واحدهای روسی مجبور به عقب نشینی به خط Makarovka-Urozhaynoye شدند. با وجود پیشروی گروه های تهاجمی روسی به سمت شمال و بازگشت موقت کنترل بر نسکوچنی، واحدهای روسی نتوانستند جای پای خود را به دست آورند.ارتش اوکراین ، طرف روسی را به منفجر کردن سدی ساختهشده بر روی رودخانه یالی متهم می‌کنندکه به احتمال زیاد، برای کاهش سرعت پیشروی دشمن انجام شده است. شهرک های ماکاروفکا و اوروژاینویه تحت کنترل واحدهای روسی است: درگیری در نزدیکی شهرک ها در جریان است. در شرق، ارتش اوکراین تلاش کردند تا از مواضع روسیه در خط نوودونتسکویه-نوومایورسکویه بشکنند، اما مجبور به عقب نشینی شدند. این واحدها براساس بررسی های صورت گرفته ، به صورت موج وار پیشروی می کنند،بدین صورت که در ابتدا واحدهای آفندی با استفاده از زرهی به کمربند جنگلی وارد شده و پیاده نظام در قالب جوخه‌های رزمی با پشتیبانی توپخانه، و خودروهای زرهیبه جلو حرکت می کنند . این اعتقاد وجود دارد که پتانسیل تهاجمی نیروهای مسلح اوکراین هنوز تا پایان یافتن ، فاصله دارد و در آینده نزدیک باید انتظار افزایش عملیات آفندی را داشت 7- حملات ارتش روسیه در محور کرمینا ادامه دارد ولی گفته می شود که در محور کوپیانسک- سواتوو تحرکات جدیدی صورت نگرفته است . رادار پی-18 ارتش اوکراین و تلاش برای حفاظت در برابر حملات لانست- ژوئن2023 https://www.aparat.com/v/Y64RN 8- منابع غربی مدعی شده اند که پیشروی ارتش اوکراین در شمال و جنوب باخموت ادامه پیدا کرده ولی ارتش روسیه نیز برای توقف این پیشروی در حال برنامه ریزی به منظور اجرای پاتک های متقابل است . یکی از ابهامات رطرفدار روزهای اخیر این است که چه زمانی می توان انتظار داشت که لئوپاردها و برادلی هایبه غنمیت گرفته شده در معرض دید عموم قرار گیرند؟ پاسخ ساده است: برای شروع، حداقل باید آنها را از میدان جنگ خارج کرد، که کار آسانی نیست. بخش قابل ملاحضه ای از خودروهای منهدم یا رها شده در منطقه خاکستری (حائل ) نبرد قرار دارند و نزدیک شدن به آنها با آتش ارتش کیف روبرو می شود، ضمن اینکه میدان های مین متراکم می تواند برای گروه های بازیابی روسی مشکل ایجاد کند . علاوه براین ، وزن سنگین این خودروها و باتلاقی بودن زمین عملیات ، انتقال آنها را با مشکل روبرو خواهد کرد 9- گفته می شود ارتش روسیه در حال انتقال تعداد بیشتری از واحدهای رزمی خود از خرسون به سمت محور آودیوکا-دونتسک است. تی-64 تبدیل شده اوکراینی ویدک کشیدن نفربرهای بی ام پی از کار افتاده - ژوئن2023 https://www.aparat.com/v/asWeI 10- پوتین مدعی شده که ارتش از ژانویه سال 2023 چیزی در حدود 150 هزار سرباز قراردادی و 6000 داوطلب را بخدمت گرفته است . زاپوروژینه - لوهانسک خرسون - میکولایف دونتسک باخموت صحنه جنگ در اوکراین – چهاردهم ژوئن 2023 1- به گفته منابع روسی ، ارتش اوکراین در حومه کرمینا ، حملاتی را علیه یک لشکر از ارتش بیستم تسلیحات ترکیبی اجرا کردند . ویدئوی رسمی از به غنمیت گرفته شدن نخستین لئوپارد ارتش اوکراین- ژوئن 2023 https://www.aparat.com/v/cLX0f 2- ارتش روسیه دور جدید حملات موشکی و پهپادی خود را علیه اهدافی در سرتاسر اوکراین اجرا نمود . 3- باخموت ، آودیوکا ، مرزاداری میان استان زاپوروژینه -دونتسک همچنان شاهد درگیری میان دوطرف است . 4- گفته شده بالگردهای روسی که ماموریت اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را در جنوب اوکراین برعهده دارند ، از فرودگاهی در بردیانسک ، به پروز درمی آیند . 5- باتصویب افزایش سن خدمت سربازی ، کرملین درصدد است تا نسل های خاصی از جمعیت روسیه را از آسیب ها و صدمات جنگ ، محافظت کند . انهدام رادارضدآتشبار 1L259 Zoopark-1 ارتش روسیه با مهمات GMLRS -ژوئن2023 پی نوشت :  1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 1 بن پایه 2 بن پایه 3

https://www.aparat.com/v/Ayf5z اخیراً ویدئویی از سوی روس ها منتشر شده که مجموعه ای از اهداف ، واقعیات ، سیاست ها و البته پروپاگاندای کامل روسیه را به نمایش می گذارد. برای فهم جزئیات ، نیاز به چند بار دیدن این انیمیشن احساس می شود. نمایش ایران با نمایندگی شیر خورشید معروف با گلدان شمعدانی به دست هم نکته بامزه و البته تامل برانگیزی هست. پ.ن : یک نکته ، جناب شیر برای داشتن سلاح اتمی به خرس مهربون وابسته است؟؟!!

سلام. و عرض : چند نکته در مورد پهباد گران یا شمعدانی یا بهتر بگیم شاهد خودمون ۱. بعد از گذشت حدودی نبرد یکساله اکراین و روسیه ما هنوز هم شاهد استفاده گسترده از پهباد های سری خانواده شاهد هستیم . ۲.چندین نوبت ادعای ساقط کردن اونها توسط سیستم های جنگ الکترونیک اکراینی ثبت شده ولی هیچ مدرک معتبری وجود نداره . ۳.هنوز اکراین هیچ تصویری از پهباد سالم که به صورت جنگ الکترونیکی ساقط کرده باشه و آسیب مختصری دیده باشه انتشار نکرده . ۴.از دیگر نکات جالب میتونه این باشه بعد از گذشت حدودا یکسال از جنگ اکراین هنوز هم نتونسته اون طور که باید نقاط ضعف شاهد رو با توجه به قیمت و کارایی پهباد ها پیدا کنه و جلوی اون ها رو بگیره . ۵.فرضا حتی اگر این پهباد هم ساقط میشد توسط جنگال باید نمونه های ضعیف یا حتی کپی اون برای اکراین به سرعت توسط قطب های فناوری یعنی کشور های اروپای شمالی تامین و ساخته می‌شد که ما همچین چیزی ندیدیم تا به این لحظه . ....................................... ۶ .هنوز هم شاهد باعث سرگرم کردن نیروی هوایی و پدافند اکراین به طور موثر هست که اینو خود اون هم اذعان کردن ۷. برعکس اکراین ،کشور روسیه با استفاده از پهباد های ارزان قیمت شاهد به طور موثر در برهه ای باعث شد عملا پدافند اکراینی فلج و بی کاربرد بسه ۸.نکته که باید شاهد رو ممتاز کنه وجود سیستم های ناوبری ،ماهواره ای ، جنگال ،شنود ، و رادار های گسترده غرب هست که کشف شاهد ها رو خیلی سریع تر و موثر تر گزارش میکنن به اکراین اما با این وجود شاهد بودیم که تمام این تجهیزات مانع شاهد نمیشدن ۹.ما در اکراین شاهد حمله های فوجی و هوش مصنوعی نبودیم پس ایران این تکنولوژی رو در اختیار روسیه نداده ۱۰. در پایان ذکر این نکته حائز اهمیت هست که شاهد نمونه های ساخته شده چندین سال قبل و تکنولوژی پایین تر نسبت به نمونه های پیشرفته تر خودش هست با این وجود باید نقاط ضعف و قوت این پهباد ها بايد درنظر گرفته بشوند و رفع و آپدیت روی اون ها انجام بشه . ................................. یا علی

متوقف شدن در حوزه بررسی سخت افزاری ، قرار گرفتن در فضای تبلیغاتی بدون داشتن تحلیل ، نتیجه اش چنین برداشت هایی هست در حوزه کاربرد قدرت هوایی گفته شده که وقتی نیروی هوایی ندارید ، وارد جنگ نشوید ... ایضا" باید اضافه کرد ، تا وقتی یک استراتژی رسانه ای از پیش تعیین شده برای مواجهه با عملیات رسانه ای طیف متنوع ای از کشورها ( خودی ، حریف ، رقیب ، دشمن ) را درا ختیار ندارید ، بهتر هست که در فضای جنگ رسانه ای با احتیاط قدم بردارید .. به حوزه ادراکی جنگ شبکه محور با دقت بیشتری توجه کنید... جنگ فقط توپ و تانک نیست .. وقتی طرف مقابل از همه ابزارهای خودش استفاده می کند تا شما را در طرف شیطان قرار بدهد ( که اصولا هر دوطرف این ماجرا در ردیف بی گناه قرار ندارند ) و شما هم بُرد رسانه ای برای خنثی کردن این راهبرد را در اختیار ندارید ، بهتر هست با احتیاط بیشتری عمل کنید ... این را یک جایی بنویسید... این جنگ ، نهایتاً تمام می شود ولی به محض اعلام آتش بس ، یک جنگ جدید غیرفیزیکی را شاهد خواهید بود که دهه ها طول می کشد . برنامه ریزی شما هم برای دوره بعد از جنگ باید باشد ... روسها افتادند ته یک چاه که باید خودشون ازآن بیرون بیایند ، این وسط شما باید کلاه خودتون را سفت بچسبید که باد آن را نبرد ... این6-7 میلیارد مردم روی کره زمین ، همه تحصیلات آکادمیک ، فهم علمی، ندارند ،اهل تحقیق و بررسی هم نیستند ، چشم و گوش آنها بسته به رسانه هایی هست که 24 ساعته در مقیاس جهانی مشغول تولید خبر و تحلیل و گزارش و .. هستند ... ما هم با بخش قابل ملاحضه ای از اینها در مواجهه قرار داریم ، نتیجه طبیعی گزاره های بالا ، این هست که کمک هم می کنید ، بهتر هست که در پوشش صورت بگیرد ... مثل کاری که در یمن شد .... سلام علیکم یک اشتباهی که معمولا در تحلیل شیوه رزم ارتش اوکراین وجود دارد این هست که در خبرها می بینیم که ناتو دارد اینها را آموزش می دهد .. این درست هست ولی مشکل اینجاست که آن الزاماتی که ناتو در طراحی و اجرای عملیات آفندی سوار- زرهی برای خودش دارد ، در ارتش اوکراین دیده نمی شود .. ناتو به شکل عام و ایالات متحده به شکل خاص ، اول برتری هوایی را برفراز صحنه نبرد ایجاد می کند ( بال ثابت ها ) ، بعد در یک سطح پائین تر ، واحدهای بالگردی آن موظف هستند در یک عمق 45 کیلومتری از لجمن (یا در یک بازه 120 دقیقه ای از لجمن ) پوشش آتش هوایی را برای واحدهای زرهی و سوار-زرهی فراهم کنند ... چنین چیزی در اوکراین دیده نمی شود ... ضمن اینکه تحلیل گرهای غربی و بخصوص افسران زرهی ارتش آمریکا ،( حداقل آنهایی که سوءگیری ندارند و حرفه ای تحلیل می کنند ) هشدار دادند که آموزش 3-4 ماهه برای سخت افزارهای غربی که در مقایسه با نمونه های شرقی ، پیچیده تر هستند ، برای دست زدن به یک عملیات آفندی در سطح استانداردهای ناتو کافی نیست ... ضمن اینکه ارتش اوکراین ، یک ارتش شرقی هست... سالها طول می کشد تا بشود شیوه تفکر شرقی را از مغز فرماندهان اوکراینی بیرون کشید و رزم به شیوه غربی را جایگزین آن کرد ( تا جایی که یکسری معتقدند این کار حداقل به یک تغییر نسلی 30-25 ساله نیاز دارد ) ... این چیزی که شما دارید می بینید ، اثرات عمیق آموزش شرقی هست که لایه ای از یک آموزش به شیوه غربی روی آن کشیده شده و به شکل غیرارادی ، رفتار خدمه ای که در لئوپارد یا برادلی نشسته ، در مواجه با وضعیت بحرانی ، برمی گردد به حالت پیش زمینه ای خودش ... پی نوشت : یک نکته ای هم هست ، اوکراین بدلایل مختلف برای دست به ضدحمله تحت فشار سیاسی بود/ هست ( دیدار اخیر زلنسکی و ریشی سوناک را مجدد بررسی بفرمایید ) استیصال و سردرگمی در چهره زلنسکی کاملا مشهود هست .. این عجله ، از بالا به سلسله مراتب فرماندهی منتقل میشود ( شاهد مثال آن هم 70 روز پاتکهای پشت سرهم عراق در محور فاو بود که آخرش صدام در عین بیچارگی ، وقتی دید این پاتکها هزینه های سنگین دارد ، نقل به این مضمون گفت که وقتی می شود ایرانی ها را در سایر محورها مورد حمله قرار داد ، چه اصراری هست که حتما در فاو به آنها ضربه بزنیم ... ) .آنها هم مجبورند برای رضایت طرفهای کمک دهنده ، چنین حملاتی را اجرا کنند ( وارد کردن ضربه به قوی بخش محور جبهه ، یعنی زاپوروژنیه به گفته خود غربی ها ، یکی از نشانه های این امر باید باشد )

بسم ا... مهمات ضد زره اورانیومی بریتانیایی در اوکراین دقت نظر در جنگ رسانه ای ... نکته ای که از ابتدای ورود بدون سرنشین های شاهد-131/136 در جنگ اوکراین برای ما قابل ملاحضه است ، نمایش گاه و بیگاه روسها از جنس شیشه خورده دارشون در عملیات رسانه ای در سطح استراتژیک هست ... رسانه های روسی ظاهرا به هر بهانه ای تلاش می کنند که نقش ایران را در جنگ اوکراین پررنگ نشان بدند و از این بابت ، منفعت های خاص خودشون را ببرند .. با اینکه شناسه رسمی پهپادهای انتحاری مورد استفاده روسها " گل شمعدانی " هست ولی هم رسانه های غربی و هم روسها به شکل عجیبی تلاش می کنند بیشتر از شناسه شاهد استفاده کنند ( بررسی موردی سه ماهه اکانتهای روسی که اخبار جنگ را پوشش میدهند ) ... متاسفانه این رویه در کشور ما هم دیده می شود ولی خبر فوق الذکر که به نوعی ادامه آن تصویر کورنت که منتسب به ایران قابل تحلیل است ، دارد جریان خبری را به سمتی می برد که ما را از وضعیت فعلی ( عدم دخالت سیاسی /نظامی عیان ) به یک سطح بالاتر منتقل کند که این خوب نیست . حتی اگر چنین چیزی هم صحت داشته باشد ، باز هم پررنگ کردن این خط خبری چندان جالب به نظر نمی رسد . منتشر کردن این نوع خبرها از سمت کشوری که در حال جنگ هست ، به نوعی یارکشی در صحنه استراتژیک بدون پرداخت هزینه های آن قابل تحلیل هست . باید مراقب بود که در تله روسها قرار نگرفت ...

یورش زرهی ارتش اوکراین به مواضع ارتش روسیه در زاپاروژیا https://www.aparat.com/v/1uLdQ شرایط مناطق جنگی بعد از یک نبرد سنگین ارتش روسیه و اوکراین https://www.aparat.com/v/UnVwZ ویدئویی از نبردهای شدید اطراف زاپاروژیا https://www.aparat.com/v/avplM ظهر 13 ژوئن به طور کلی به نظر می رسد هر دو طرف در مورد وضعیت یکسان می گویند. تفاوت اصلی در این است که چه کسی Makarivka را کنترل می کند. مشروح ترین گزارش از یوری پودولیاکای روسی در تلگرام است. به گفته وی UkrAF دیروز از خط قرمز شروع شد و در دورترین نقطه تا خط آبی پیشروی کرد و سپس ضد حمله روسیه مناطقی را تا خط سفید بازپس گرفت. FYI برای درک راحت تر، سه خط رنگی را ترسیم کردم. به گفته او UkrAF هنوز بخش بزرگی از ارتفاعات در شمال و برخی از زمین های باز در شرق Makarivka را کنترل می کند. منطقه ای که از دست رفته و بعداً توسط RuAF بازپس گرفته شد، ارتفاعات غرب Storozheve، شهرک Makarivka و ارتفاعات شرق Urozheine و دره رودخانه است. Rybar prorussian به همان اندازه قابل اعتماد، SuriyakiMaps خنثی و DeepStateUA proukrainian سه توصیف مختلف از وضعیت Makarivka دارند. با توجه به Rybar این در دست روسی است، طبق SuriyakiMaps رقابتی است و طبق DeepStateUA در دستان اوکراینی است، بنابراین می بینید که گفتن حقیقت چیست. اما از آنجایی که هیچ اطلاعات تایید کننده ای وجود ندارد، ماکاریوکا را مورد مناقشه قرار می دهیم. همین امر در مورد Novodarivka و Levadne نیز صدق می کند. اکثر منابع می گویند که آنها مورد مناقشه هستند و من موافقم. دیروز گفتم لوادنه دوباره در دست روسیه است، اما به نظر می رسد که این فقط یک بازدید موقت توسط یک گشت روسی بوده است و بررسی می کند که آیا اوکراینی ها واقعا رفته اند یا خیر.

پوتین رئیس جمهور روسیه امرزو یک میزگرد خبری با اصحاب رسانه ایی داشته و صحبت های نسبتا جالبی هم بیان کرده ضد حمله اکراین از 4 ژوئن آغاز شده تلفات اکراینی ها در حال نزدیک شدن به فاجعه است تاکنون 160 تانک و 360 نفربر و خودرو زرهی از دست داده اند این در حالی است که تلفات ما حدود 54 زرهپوش بوده که برخی از آنها قابل تعمیر هستن . ضررهای انسانی و تجهیزاتی اکراین 10 برابر بیش تر از روسیه است ما علاقه ایی به انفجار سد سدکاخوفسکایا نداشتیم اکراینی ها دائما این سد را با راکت های هیمارس هدف قرار میدادن البته در زمان شکستن سد انفجارهای زیادی گزارش نشده است متاسفانه این انفجار(تاسف برای انفجارو مشکلات زیستی و وقوع سیل) عملیات اکراین را در این منطقه با مشکلات زیادی مواجه کرده است (این کار ضد حمله اکراین در این ناحیه را خنثی کرده است) البته در برخی مناطق آب فروکش کرده ومناسب برای عملیات است هرچند ما آماده هستیم عملیات ویژه ناکارامدی برخی از ژنرال ها ارتش را نمایان ساخت در عوض افراد توانمند از سایه بیرون امدن فعلا نیازی به بسیج عمومی نیست و در سال میلادی جدید 150 هزار سرباز و 156 هزار نیروی داوطلب جذب ارتش شده اند مهمات اورانییومی زیادی داریم و درصورت لزوم استفاده خواهیم کرد اکراین روزانه 15 هزار گلوله 155 م م مصرف میکنه (غربی دائم از مصرف حداکثر 7 هزاری صحبت میکنند) لئو پارد و برادلی هم به زیبایی در حال سوختن هستن نقشه مناطق درگیر در جبهه جنوبی سفید مناطق تصرف شده توسط اکراین رنگ قرمز کم رنگ هاشور خورده مناطق درگیر و قرمز مناطق تحت کنترل روسیه برای امروز با وجود ادامه درگیریها اما پیشروی خاصی از سوی طرفین اعلام نشده است انهدام نفربر ام 113 دی کا در حال تهاجم اکراینی توسط مین و موشک ضد زره در نگاه اول شبیه برادلی هستش https://www.aparat.com/v/6YMiI دفع حمله زرهی اکراینی ها توسط چتربازان روس نکته جالب استفاده روسها از راکت های ترموباریک در هدف قرار دادن خودروهای زرهی هستش. این راکت ها حداکثر توان نفوذ 100 تا 150 م م در زره رو دارن اما با توجه با سرجنگی هوا سوز بشدت میتونند برای پیاده نظام خطرناک باشند البته دو ویدئو در این باره منتشر شده که تصاویر ترکیبی هستن https://www.aparat.com/v/53vuT انهدام توپ ام777 توسط لانست https://www.aparat.com/v/RNOiE شکار نفربر برادلی توسط تانک روسی https://www.aparat.com/v/wTcHt شکار دو تانک اکراینی توسط بالگردهای کاموف https://www.aparat.com/v/vsZLz شکار دو نفربر و یک تانک اکراینی در شب با کمک دوربین ها حرارتی https://www.aparat.com/v/kC7xW انهدام تانک اکراینی بوسیله کواد آرپی جی روسی انتشار تصاویر حضور نظامیان روس در کنار ستون منهدم شده برادلی ها به نظر میرسد این ستون در شب منهدم شده است و یک واحد دیگراکراینی برای تخلیه اجسادو مجروحین وارد عمل شده که آن هم متلاشی میشود وبعد هم یک واحد دیگر اکراینی برای تخلیه بازماندگان و اجساد وارد عمل شده . این تصاویر اولین واحد اکراینی منهدم شده را نشان میدهد دو امرپ پرومکس منهدم شده اکراینی به همراه تصاویر هوایی از خسارتهای انسانی و تجهیزات اکراین(چند کشته و 3 نفربرو خودروزرهی) پهپاد لانست و توپ 122 م م دی 30 حمله ناکام تانک روسی به واحدهای اکراینی یکی از خدمه کشته و دو تن دیگر اسیر میشوند تلاش نافرجام بی ام پی 1 اکراینی برای تخلیه نظامیان این کشور انهدام دو نفربر بی ام پی اکراینی خسارتهای زرهی روسها در محور جنوبی دو نفربر بی ام پی روسی منهدم شده اکراینی ها مدعی هستن که این هدف فیک توسط پهپاد لانست مرود اصابت قرار گرفته است البته به نظر می رسد بقایای پهپادی لانست در صحنه وجود ندارد راکت اندازهای ابتکاری روسها اولین تصاویر از لحظه شلیک موشک 305 از بالگرد میل28 این موشک هدایت تصاویری دارد و برد آن 14 کیلومتر است تخلیه یک تانک آسیب دیده لئو پارد  یک واحد دیگر متلاشی شده اکراینی متشکل از 3 امرپ و یک تانک امرپ چهارم در حال تخلیه نیروها از منطقه است

در اوایل صبح نیروهای اوکراینی نووداریوکا (1) و سومین سکونتگاه در دره رودخانه موکری یالی، Storozheve را به دست گرفتند. بعداً در طول روز بخش اصلی سکونتگاه دره چهارم Makarivka (3) تحت کنترل اوکراین درآمد. در ظهر لشکر 127 روسیه یک ضد حمله بزرگ را آغاز کرد. عمدتا به سمت Makarivka، اما همچنین به سمت Storozheve در جناح چپ و شمال Urozhaine در سمت راست. عملیات تهاجمی جزئی نیز در مجاورت لوادنه (3) و نووداریوکا (1) انجام شد. ضد حمله روسیه با بمباران های هوایی و توپخانه ای گسترده پشتیبانی می شد. در نتیجه حمله روسیه و بمباران، نیروهای اوکراینی از (مزرعه) لوادنه عقب نشینی کردند و نیروهای روسی آن را پس گرفتند. نیروهای اوکراینی از کنترل نووداریوکا اجتناب کرده اند، بنابراین دوباره در منطقه سبز (معارض) قرار گرفته است. نیروهای اوکراینی نیز به حومه شمالی ماکاریوکا رانده شده اند. حملات روسیه ادامه دارد. هدف نیروهای روسی بازپس گیری همه شهرک های از دست رفته نیست، بلکه بازپس گیری ماکاریوکا و دفاع روسیه در غرب استوروزهو است. با انجام این کار آنها تنها راه تدارکاتی به ریونوپیل (4) و دفاع شمالی (خط قرمز) را ایمن می کنند. اگر آن راه تدارکاتی قطع شود، روس‌ها باید از آن خط دفاعی در 4 کیلومتری جنوب به یک خط دفاعی جدید (خط سفید) عقب‌نشینی کنند. این فاجعه‌بار نیست، اما RuAF می‌خواهد خط دفاعی رو به جلو (با سایه‌های قرمز) تا جایی که ممکن است حفظ کند تا ضررهای اوکراین را افزایش دهد. برای حفظ خط شمالی، جناح غربی نیز باید ایمن باشد. به همین دلیل است که نیروهای روس انرژی زیادی را صرف لوادنه و نووداریوکا می کنند. به طور کلی دفاع از کل نقطه برجسته Vremivka دشوار است، زیرا راه های عرضه کمی وجود دارد. تعدادی از جاده ها نیز خاکی (زرد) هستند و در هوای بد به سختی قابل استفاده هستند. راههای اصلی تامین (بنفش) در شرق خارج از خط دفاعی در شمال قرار دارند. بلاهوداتنه حتی هیچ ارتباط مستقیمی با سکونتگاه های همسایه ندارد. نیروهای اوکراینی مجبور نیستند چیزهای برجسته را در نظر بگیرند. کافی است راه های تدارکاتی در سمت شرقی و غربی را قطع کنیم تا نیروی هوایی روسیه مجبور به عقب نشینی از تمام نقاط برجسته شود. در عوض UkrAF انرژی زیادی را با حملات پیشانی در قسمت شمالی نقطه برجسته با تلفات سنگین صرف کرده است (تصویر 3). RuAF می خواهد تا زمانی که ممکن است اوکراینی ها را از خطوط دفاعی اصلی خود دور نگه دارد، به طوری که بیشتر نیروهای اوکراینی در هنگام رسیدن به خطوط دفاعی اصلی صرف شوند. در تصویر 4 خواهید دید که اولین دفاع اصلی روسیه (نقاط سیاه) بیش از 10 کیلومتر به سمت جنوب و اولین (از دو) خط دفاعی اصلی بیش از 15 کیلومتر در جنوب قرار دارند.

سلام +++حرکت بسیار خوبیه هر چند کمی کنده.مسئله مهم ضعف ذاتی این بنای دژ مانند بلوکی یا آجریه که با رادار بصیر و پهپاد و تیربار ریموت قابل پوشش نیست .یعنی این بنا به ذات حفاظت خاصی از افراد درونش نمی تونه بکنه بلکه احتیاج به محافظت هم داره انشالله با سازه های بتون آرمه و باز طراحی شده عوض بشن

در ادامه... آلمان در ادامه اين یادداشت ها حیف است گریزی به رمانتیسم خاص آلمان و ساده انگاری بیش از حدش نزنیم. از نظر ژرمن ها مسائل به سه بخش کلی تقسیم می شدند: اول تامین انرژی و مواد اولیه ارزان، دوم انتخاب بازار هدف و سوم تامین امنیت. طبق نقشه قرار بود روسیه گاز ارزان و پاک تر از نفت را به صنایع آلمان برساند تا این کشور با برتری تکنولوژیک، سهم خود را در بازار چین و آسیا بهبود بخشد. بازاری که همین امروز نیمی از بازار جهانی را تشکیل می دهد و با رشد کشورهایی چون هند و اندونزی با سرعتی خیره کننده روز به روز فربه ترمی شود. می ماند مسئله تامین امنیت که آن هم با برون سپاری به امریکا و چتر هسته ای ناتو حل است. خصوصا که هزینه این برون سپاری به مراتب نسبت به صرف بودجه های کلان برای ارتش و تجهیزات نظامی کمتر است و مابه التفاوت را می توان خرج کمک به ارتقای پرفورمنس صنایع کرد. همه این ها روی کاغذ بی نقص می نماید ولیکن ساده لوحی آلمان ها آن جا بود که فکر می کردند امریکا مثل یک جنتلمن، کناری نشسته و فقط نظاره می کند! حال و روز آلمانی ها بعد از جنگ اوکراین، بی شباهت به سردرد فردای مستی در یک جشن نیست. مشکل تامین انرژی چنان بلایی بر سر صنایع آلمان آورده است که بسیاری چاره ای جز کوچ به امریکا نمی بینند، کشوری که گاز را در داخل چهاربرابر ارزان تر از تحویل به بنادر اروپا فاکتور می زند. از طرفی با الویتی که امریکا با پروبلماتیک چین، ورود به جنگ اقتصادی و کشیدن پای ناتو به دریای چین مشخص کرده، بازار هدف آلمان نیز زیر سوال رفته چنان که اولاف شولتز در سفر اخیرش به چین با فشارهای کسترده ای از سوی امریکا مواجه شد. امریکا بسیاری از نیروهای خود را از آلمان به پایگاه های خود در لهستان منتقل کرده و ورشو افتخار میزبانی جو بایدن را در اولین سالگرد جنگ به عهده خواهد داشت. در یکی دو هفته اخیر، نام سیمور هرش روزنامه نگار مشهور برنده جایزه پولیتزر، همان کسی که افشاگری های کشتار می لای در جنگ ویتنام و زندان ابوغریب در عراق را در کارنامه دارد، باز بر سر زبان ها افتاد. این بار به خاطر افشای عاملیت امریکا با همکاری نروژ در قضیه سابوتاژ و انفجار لوله های گاز نورداستریم 2 و نورد استریم 1 در دریای بالتیک. البته شهروندان آلمانی چند هفته قبل از مقاله سیمور هرش تا حدود زیادی نسبت به نقش امریکا اطمینان حاصل کرده بودند، یعنی زمانی که کمیسیون تحقیق رسما اعلام کرد: تحقیقات پایان یافت اما نتیجه را نمی توانیم منتشر کنیم چون محرمانه طبقه بندی شده اند. نتیجه ای که مضمونی جز این نباید داشته باشد که هدف امریکایی ها از این عملیات، محکم کاری و ارسال این دستور به ژرمن ها بوده است که روسیه را برای همیشه از ذهن خود پاک کنید. فرانسه بعد از گریز به ساده لوحی آلمان،شايد شرط انصاف نباشد اشاره ای به ساده لوحی از نوع فرانسوی نکنیم. فرانسه تحت رهبری ژنرال دوگل از فردای جنگ جهانی دوم همواره سعی کرد سیاستی مستقل نسبت به مابقی قدرت های بلوک غرب اتخاذ کند. تحت فرمان و برنامه ریزی مناسب شارل دوگل، فرانسه خیلی زود به بمب اتمی دست یافت و با توسعه دانش هسته ای تبدیل به قطب بزرگی در ساخت نیروگاه و صنعت هسته ای در جهان شد. دوگل اگر چه فرانسه را در جنگ سرد در اردوگاه غرب تعریف کرد ولی نسبت به بقیه روابط حسنه ای با شوروی داشت. فرانسه دوگل به عنوان یک پارتنر عضوناتو شد ولی فرماندهی واحد امریکا را نپذیرفت و کلید هسته ای را در جیب خود نگه داشت. استقلالی که از دهه دوهزار با ورود به یورو در بخش مالی و در بخش دفاعی از دوره ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی با تمکین فرانسه به فرماندهی واحد ناتو، فاتحه اش خوانده شد. اما بعد از دوگل و در زمان ریاست جمهوری ژرژ پمپیدو، همزمان با شوک اول نفتی(1973) فرانسه با یک تصمیم استراتژیک برای کاهش وابستگی به نفت، سرمایه گذاری عظیمی در تکنولوژی و ساخت نیروگاه های هسته ای کرد. چنین تصمیماتی نیاز به یک رویکرد دراز مدت دارند چرا که ساخت نیروگاه، به مدت زمان و همچنین سرمایه هنگفتی نیاز دارد و دیر به سوددهی می رسد. به این ترتیب در دهه های هشتاد و نود، فرانسه کم کم تبدیل به کشوری شد با بیشترین سهم تولید برق با منبع هسته ای(حدود 70 درصد) در جهان و صادر کننده اول الکتریسیته در اروپا. این مزیت باعث می شد که فرانسه تا حدودی ضعف رقابتی اش را با آلمان جبران کند. در واقع با وجود هزینه های مالیاتی و اجتماعی سنگین تر، هنور صنایع پرمصرف انرژی بسیاری پیدا می شدند که به خاطر فاکتور برق ارزان، فرانسه را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند. اما در سوی مقابل ما با آلمانی طرف هستیم که از ابتدای قرن بیستم و در سال هایی که مفهومی به اسم اکولوژی یا محیط زیست تبیین نشده بود، به لطف فیلسوفانی چون هایدگر زودتر از بقیه با اهمیت و همچنین خطرات محیط زیستی آشنا شد چنان که قانون اساسی آلمان نازی اولین قانون اساسی در تاریخ است که تحت تاثیر آرای هایدگر از محیط زیست و حفاظت از آن سخن گفت. لذا اگر از آلمان به عنوان گهواره تفکر اکولوژیک نام ببریم گذاف نگفته ایم، چنان که بعد از جنگ جهانی دوم شاهد تولد نهضت سبز در این کشور و اولین حزب با اکولوژی به مثابه ایدئولوژی در جهان بودیم. نهضت سبزها در آلمان از ابتدا در کنار ترویج صلح جهانی خواستار خلع سلاح اتمی و جلوگیری از ساخت نیروگاه های هسته ای بود. به همین دلیل آلمانی ها همواره برای استفاده از این منبع انرژی با مانع بزرگی به اسم سبزها که روز به روز قوی تر می شدند، روبرو بودند. ویروس سبز کم کم به فرانسه هم سرایت کرد و احزاب سبز فرانسوی هم توانستند سری توی سرها در پارلمان درآورند. به این ترتیب تحت تاثیر این جریان، فرانسوی ها از ابتدای سال های دو هزار روند ساخت راکتورها را متوقف کردند. از این بدتر بعد از فاجعه سونامی فوکوشیما و آلودگی هسته ای در ژاپن(2011) و تحت فشار آنگلا مرکل که تصمیم به تعطیلی نیروگاه های هسته ای اش گرفته بود مجبور شدند طبق یک برنامه نیروگاه های قدیمی را دیگر مرمت نکرده و تعطیل کنند. در ادامه و در چهارچوب سیاست بازار آزاد اتحادیه اروپا، شرکت دولتی EDF که مالک شبکه برق رسانی در فرانسه بود مجبور شد با واگذاری پیمان کاری به شرکت های بین المللی بخوانید آلمانی و محاسبه تعرفه کیلووات بر مبنای گاز، به مرز ورشکستگی برسد. سناریوی انرژتیکی که آنگلا مرکل به فرانسه دیکته کرد بر مبنای حرکت به سمت کربن صفر با پرداخت یارانه و بهره های صفر درصد بانکی جهت سرمایه گذاری بر روی انرژی های تجدید پذیر تعریف می شد. غافل از این که در عمل علاوه بر هزینه های گران تاسیسات انرژی بادی یا خورشیدی، هیچ شبکه تجدید پذیری نمی تواند بدون اسیستانس و اتصال به یک منبع فسیلی به صورت ممتد، منطقه ای را تغذیه کند. این سیاست منجر به صنعتی زدایی در فرانسه شد. سهم صنعت در اقتصاد این کشور که در ابتدای دهه هشتاد میلادی 28 درصد بود، دو سال پیش به 17 درصد رسید و آخرین آمار حکایت از سقوط آن به 12.5 درصد دارد. امروز در فرانسه دیگر نه خبری از آلستوم است، نه پژو، نه آلکاتل و نیروگاه های هسته ای در ابوظبی را کره ای ها ارزان تر و بهتر می سازند. فرانسوی های ساده لوح با طناب آلمان به ته چاه رفتند چرا که امروز می بینند حتی در بحث صرفا محیط زیستی و در برابر پدیده گازهای گلخانه ای وگرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، انرژی هسته ای شان هم از گاز پاک تر بود، هم قابل دسترس تر. لهستان را دست کم نگیرید لهستان در کنار ایران جزو 8 کشوری در جهان طبقه بندی شده که دچار ضعف جغرافیایی هستند. اگر به نقشه های توپولوژیک نگاه کنید، لهستان در دشتی واقع شده که به سادگی از شرق(روسیه) و غرب(آلمان) نفوذ پذیر است و تاوان این ضعف را بارها در تاریخ هفتصد ساله اش پس داده است. ضعفی که مشمول فلات ایران در بخش جنوبی رشته کوه زاگرس نیز می شود. در واقع قلمرو تمدنی کاتولیک لهستان(در تقابل با ارتودوکسی اسلاوها) به غیر از کشورهای حوزه بالتیک مثل لتونی، استونی و لیتوانی، بخش غربی و کاتولیک نشین اوکراین را هم در برمی گیرد. لهستانی ها از یک طرف به دلیل زخم های تاریخی، سردمدار روس ستیزی و آتش بیار معرکه در اوکراین هستند و از طرف دیگر مدعی دریافت غرامتی که از سوی آلمان به خاطر حمله و اشغال نازی ها می باید به آن ها پرداخت می شده ولی نشده است. نکته این که دومین شهر پرجمعیت لهستان بعد از ورشو شهر شیکاگو در امریکاست! شهری که بیشترین مهاجر از نسل های لهستانی را در خود جای داده است. در واقع این دکترین دموکرات های امریکا مبنی بر این که اوکراین کشوری کلیدی در مهار روسیه است و می باید ناتو را به کریمه و اودسا کشاند از سوی یک لهستانی تبار به نام زبیگنیف برژینسکی تئوریزه شده است و لهستانی تبارهای دیگری چون مادلن آلبرایت یا پل ولفوویتز در طراحی نوع تعاملات غرب با مقوله روسیه نقشی تعیین کننده داشته اند. و به این صورت لهستان اولین کشوری بود که قبل از خشک شدن جوهر امضای سند فروپاشی شوروی به ناتو پیوست. لهستان از همان ابتدای عضویت در اتحادیه اروپا و اخذ وام های هنگفت از بروکسل، همه را صرف خرید جنگنده و تسلیحات امریکایی کرد و خیلی زود به یک پایگاه استراتژیک بالستیک و پدافندی ناتو تبدیل شد. امروز محور اصلی غرب در جنگ اوکراین خطی است که واشنگتن را به لندن، لندن را به ورشو و ورشو را به کیف وصل می کند، در حالی که برلین و فرانسه در برابر این محور چاره ای جز تمکین نمی بینند. اما بازی امریکا با کارت لهستان چندان مورد پسند آلمانی ها نیست. دلیل تغییر استراتژی و ورود فعال آلمان به عرصه دفاعی و تخصیص بودجه صد میلیارد دلاری برای ارتش، فقط و فقط از ترس خرس روسی نیست و تهدید دیگر، لهستانی است که اگر با همین فرمان پیش رود می تواند در آینده برایش شاخ شود. شاهین اشکان(ارسال براي ميليتاري)

در کنار مطلب مفید فوق نکته دیگری هم هست. تولید مهمات در روسیه در هر حالتی ارزان تر از غرب هست! جنگ افزارها به انرژی و سوخت نیاز دارند. تهیه سوخت در روسیه بسیار ارزان تر از آن در اوکراین و غرب هست روسیه با توسعه قرارداد گاز با چین بخش قابل توجهی از صادرات خود به اروپا را با صادرات به چین جبران کرده در مقابل اروپا برای خرید گاز و حتی نفت باید هزینه بسیار بیشتری را به آمریکا بدهد! اقتصاد روسیه در مقابل رکود و تحریم به مراتب مقاوم تر از اقتصاد اروپا هست! فقط کافیست دلار و یورو فقط کمی از جهان شمولی خود را از دست دهند و چند کشور همزمان آن را از چرخه مبادلات حود خارج کنند که بتدریج این هم می‌شود! آنوقت اقتصاد غرب نابود می‌شود! در واقع تحریم روسیه تحریم خود اروپا هست! تورم در اروپا و آمریکا بسیار بیشتر از آمارهای رسمی کشورهاست. منتها قدرت یورو و دلار و رسانه اجازه عرض اندام تورم و رکود گسترده را نداده که آن مولفه های قدرت هم در غرب رو به ضعف هست. روسیه با این حجم عداوت غرب تا تصرف کل شرق رود دنیپر اوکراین را رها نمی‌کند یعنی اشغال حدود 40 درصد خاک اوکراین! اجبار ارتش اوکراین به سربازگیری مردان 50 ساله و دستگیری خشن افراد متاهلی که نمی‌خواهند به جنگ بروند یعنی ارتش اوکراین در آینده دیگر روحیه نبرد نخواهد داشت! و مردم اوکراین هم بر خلاف شومن بازی های زلنسکی دلقک کم کم به دست نشانده بودن او پی برده دست از مقاومت و سرسختی خواهند کشید و حتی ممکن است خواهان پیوستن به روسیه شوند! قطعا مردم روسیه هم از جنگ و سرباز رفتم جوانان راضی نیستن اما شرایط آنها با اوکراین قابل مقایسه نیست. قطعا روسیه هم آسیب دیده اما نه در حد اوکراین! شما فرص کنید اصلا اوکراین پیروز شود. با آن حجم بدهی و نابودی زیرساخت و وجود یک دشمن اتمی زخم خورده در کنار و چند دستگی و نازیسم و جدیدا داعشیسم! چه می شود؟! واقعا برای مردم اوکراین نگران هستم. در شرایط جنگی بدون انرژی و سوخت و زیرساخت و زیر آتش و نبود مردان! استعمار کاری جز نابودی نمی‌کند.

در آستانه سالگرد جنگ اوکراین همزمان با نزدیک شدن به اولین سالگرد حمله روسیه به اوکراین، صندوق بین المللی پول پیش بینی های خودش را در خصوص اوضاع اقتصادی روسیه به صورت زیر تصحیح کرده است: طبق پیش بینی این نهاد قرار بود رشد اقتصادی روسیه در سال 2022 منفی 8.5 درصد باشد اما در عمل روسیه سال میلادی را با رشد منفی 2.2 به اتمام رساند. این صندوق معتقد است که در سال 2023 روسیه از رکود خارج شده و رشد مثبت 0.3 را تجربه خواهد کرد. اما بنا بر پیش بینی همین نهاد با وجود تحریم های گسترده غرب، روسیه در سال 2024 با رشد 2.1 درصدی، عملکردی بهتر از اتحادیه اروپا(1.6%) و امریکا(1%) خواهد داشت. بر خلاف پیش بینی و تبلیغات مقامات غرب از جمله جو بایدن، نه تنها شاهد فروپاشی روبل نبودیم بلکه این ارز در قوی ترین جایگاه طی هشت سال اخیر قرار دارد. اما بیشترین یاس و نارضایتی غرب در بحث اقتصاد جنگ است یعنی جایی که طبق نظر کارشناسان، ما با جنگی از نوع "صنعتی" روبرو هستیم، جنگی فرسایشی که ظرفیت تولید صنایع نظامی و پشتیبانی تسلیحاتی و مهماتی نقشی تعیین کننده دارد. در این حوزه هم روسیه با ورود به گزینه "جنگ توپخانه ای" و سه شیفت هشت ساعته در کارخانه های تولید خمپاره، مشکلی برای پایدار نگه داشتن نسبت یک به هشت بمباران خمپاره ای ندارد، حال آن که ناتو در کمال ناباوری و با تمام دک و پوزش از تولید و تامین همین مقدار خمپاره(با توجه به تنوع ادوات توپخانه ای) برای اوکراین عاجز بوده و با توسل به فشار به کشورهایی چون کره جنوبی و اسرائیل از ذخایر استراتژیک آن ها استفاده می کند. در بخش اول نگاهی کردیم به آخرین آمار صندوق بین المللی پول و وضعیت اقتصادی مطلوب روسیه برای تحمل جنگی طولانی مدت. در این قسمت می پردازیم به دورنمای اسفناک اوکراین، کشوری که قبل از شروع جنگ، فقیرترین و فاسدترین کشور اروپا بوده و طبق آمار صندوق بین المللی پول سال اول جنگ را با رشد اقتصادی منفی 35 درصد به پایان رساند. بنا بر ارزیابی جنت یلن رئیس بانک مرکزی امریکا، اوکراین نیازمند ماهانه سه میلیارد دلار وام تنها برای تامین مایحتاج حیاتی دولت مثل پرداخت حقوق ها است. از ابتدای جنگ تا به امروز میزان مشارکت نظامی امریکا به رقم 68 میلیارد دلار رسیده که دو میلیارد از بودجه نظامی روسیه بیشتر است. در واقع فقط 18 درصد از جمع صد میلیاردی کمک های بین المللی بلاعوض بوده و مابقی را اوکراین می باید طبق همان فرمول Lend/Lease یا قرض/خرید که وینستون چرچیل در جنگ جهانی دوم، برای دریافت کمک از امریکا ابداع کرد پرداخت کند. فرمولی که طبق آن می توان تجهیزات نظامی را مستقیما از انبارها دریافت کرد و هزینه اش را در آینده پرداخت. به این ترتیب هر موشکی که پرتاب می شود، هر پهپادی که ساقط می شود فاکتوری به فاکتورهای اوکراین می افزاید. فاکتورهایی که پرداخت شان به اصطلاح دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد چنان که در سال 2006 تقریبا 60 سال بعد از جنگ جهانی دوم، نیویورک تایمز خبر از پرداخت آخرین قسط بدهی بریتانیا به امریکا داد. ولی اوکراین بریتانیا نیست و چین نیز رسما نسبت به افتادن اوکراین در آنچه که به آن تله بدهی می گویند هشدار داده است. در واقع مدل اقتصادی اوکراین همواره بر اساس تبدیل انرژی ارزان به کالای صنعتی و صادرات آن از طریق دریای سیاه بوده است. این مدل امروز دیگر پاسخگو نیست چرا که تمامی معادن زغال سنگ و عمده صنایع و کارخانه های اوکراین درست در بخش شرقی و جنوبی اوکراین واقع شده که یا به اشغال درآمده یا مورد مطالبه روسیه است. مناطقی که ادامه اشغال آن ها سال ها بعد از آتش بس نیز این مدل اقتصادی را از معنا تهی می کنند. دیگر منبع مهم درآمدی اوکراین، مزیت ترانزیتی این کشور در انتقال گاز روسیه به اروپا بود که فاتحه آن به کل خوانده شده است. به گفته آلن ژوئیه رئیس اسبق اطلاعات فرانسه، سه کمپانی بزرگ امریکایی قبل از جنگ 30 درصد زمین های کشاورزی اوکراین را خریداری کرده و این بخش از اقتصاد اوکراین نیز قبلا به تاراج رفته است. می ماند منابع انسانی و مالیاتی که دولت امیدوار است با اخذ آن هزینه های بازسازی اوکراین را بپردازد. هزینه هایی که به باور شارل میشل رئیس شورای اتحادیه اروپا تا همینجا نزدیک به 750 میلیارد دلار برآورد شده است. اما اوکراینی که در سال 1991 بیش از 51 میلیون جمعیت داشت به دلیل فساد حاکم و وضعیت نامطلوب اقتصادی شاهد مهاجرت انبوه شهروندانش بوده است به طوری که قبل از شروع جنگ، جمعیت آن به 37 میلیون نفر کاهش یافت و پیش بینی ها حاکی از جمعیتی بالغ بر 28 میلیون بعد از خروج از جنگ است. حال چطور می شود این فاکتور نجومی را با تورم و فساد جاری طی دهه ها بدون غارت کشور پرداخت کرد؟ چطور می شود این مبلغ را با بودجه 40 میلیاردی دولت قبل از شروع جنگ فاینانس کرد؟ چه کسی قرض می دهد؟ با کدام نرخ بهره؟ با ورود جهان به دوره تورم و نرخ بهره بالا بعد از دو دهه پول ارزان، بانک جهانی و دیگر بانک های مرکزی دیگر به این سادگی ها پول به کسی قرض نمی دهند. طبق نظرسنجی موئسسه ایپسوس دوسوم شهروندان 28 کشور توسعه یافته مایل نیستند در این اوضاع کشورشان وامی به اوکراین اهدا کند. فراموش نکنیم که بدهی، اهرمی است بسیار قوی در دست وام دهنده تا بدهکار را هدایت کند به آن جایی که خاطرخواه اوست. بعد از اتمام جنگ، اوکراین چاره ای ندارد جز این که در برابر بانک جهانی، امریکا و اتحادیه اروپا زانو بزند و نقشه ریاضتی آن ها را برای بازپرداخت بدهی مو به مو به اجرا گذارد. نقشه ای که با خصوصی سازی های تمام و کمال و کاهش کمک های رفاهی و اجتماعی، دولت را تبدیل به پوسته ای توخالی خواهد کرد. مگر الویت سیاست های بانک جهانی ابتدا بازپرداخت بدهی قبل از هر گونه هزینه کرد دولت ها نیست؟ سال گذشته با وجود جنگ، اوکراین مبلغ 562 میلیون دلار فقط به خاطر هزینه و سود بدهی های انباشته به بانک جهانی و 1.3 میلیارد به صندوق بین المللی پول پرداخت کرده است. در حالی که اوکراین خودش را برای دریافت تانک و جنگنده های جدید آماده می کند، می باید به تنهایی بار هزینه های انسانی و مالی این جنگ را برای تحقق اهداف استراتژیک دوجین کشور توسعه یافته به دوش بکشد. واقع بین باشیم، اوکراین هرگز نه وارد ناتو خواهد شد، نه اتحادیه اروپا. امروز حتی سوئد برای عضویت در ناتو با وتوی اردوغان روبروست و اتحادیه اروپا هرگز کشوری با این اندازه فساد و این حجم بدهی را به عضویت نخواهد در خصوص نوع جنگ، کارشناسان از زوایه های مختلفی به موضوع نگاه می کنند. در کنار مباحثی چون هیبریدی و پهپادی یا سایبری و غیره که هر کدام در جایگاه خود قابل بحث و مناقشه است، همگان بر این نکته توافق دارند که ما شاهد جنگی هستیم با سنگرهای خندقی و تبادل آتش توپخانه از هر دو طرف و با تلفات بالای انسانی. حال هر ملتی نسبت به تجارب تاریخی خود این جنگ را به این یا آن نبرد تشبیه می کند. فرانسوی ها آن را با نبرد وردن در مقابل آلمان در جنگ جهانی اول و روس ها آن را به آنچه که به ارگ استالین در جنگ جهانی دوم نامیده شد(هر ده متر یک توپ در جبهه شرق) مقایسه می کنند. اما در این بخش توضیح می دهم که چرا بُعد صنعتی این جنگ مهم است. سه روز پیش ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو در اجلاسی که برای هماهنگی کمک ها بین اعضای عضود در بروکسل برگزار شد به خبرنگاران گفت: «جنگ در اوکراین مقدار هنگفتی مهمات مصرف می‌کند و انبارهای اعضای ناتو را خالی کرده است»، و تصریح کرد: «میزان استفاده فعلی اوکراین از مهمات بسیار بیشتر از میزان فعلی تولید اعضای ناتو است و این امر صنایع دفاعی اعضای این سازمان را تحت فشار می‌گذارد.» دیروز فرانس 24 تعداد خمپاره هایی را که روزانه از سوی اوکراین شلیک می شوند را پنج تا شش هزار عدد اعلام کرد در حالی که به گفته این کانال، آمار روس ها ده برابر است. البته می باید اضافه کرد که بعد از ورود سامانه های هایمارس امریکایی به اوکراین و در کنار کمک های اطلاعاتی-ماهواره ای امریکا دقت آتش اوکراین بالاتر است و بارها با هدف قرار دادن انبارهای مهمات نشان دادند که توان اختلال در تدارکات و پشتیبانی روس ها را دارند. اما بحث اصلی، امروز مهمات است چنان که امریکایی ها می گویند با ساختار صنعتی فعلی و با زنجیره تامینی که هر قطعه خمپاره در یک کشور تولید می شود، برای تولید همین تعداد مهماتی که تا امروز خرج هایمارس ها در اوکراین شده به 6 سال زمان نیاز است. لذا استدلال کارشناسانی که این جنگ را یک جنگ صنعتی تعریف می کنند بر همین نکته استوار است: ظرفیت صنعتی و اقتصادی در تامین به موقع و به اندازه مهمات اوکراین در ابتدای جنگ از توپ و خمپاره های ارتش شوروی سابق با سایز 122 و 152 میلیمتری استفاده می کرد که با وجود ارسال موجودی انبار کشورهایی که سابق بر این عضو پیمان ورشو و در قلمرو شوروی بودند، هم اکنون تعداد شان به صفر رسیده است. اما ناتو بعد ار ارسال تجهیزات خود به اوکراین از جایگزینی این تعداد خمپاره با راکت های 155 میلیمتری عاجز است. دیروز در خبرها آمده بود که پاکستانی ها ده هزار راکت گراد را از کراچی راهی بندری در آلمان کرده اند تا کمک اوکراین شود ولی این تعداد راکت به زحمت خوراک یک روز و نیم اوکراین است. اما آن طرف قضیه، روس ها از سال 2014 با زنجیره تامین کاملا بومی، خمپاره ها و راکت ها را تولید و انبار کرده و بر اساس همین برتری، تاکتیک جنگ توپخانه ای خود را به ناتو و اوکراین دیکته می کنند. شاهین اشکان(ارسال برای میلیتاری)

این صحبت شما منو یاد مثال مشهور دو راننده دیوانه میندازه که با سرعت به طرف هم حرکت می کنند و هرکس از مسیر خارج شود بازنده هست و اگر خارج نشوند هر دو میمیرند در جواب این مثال بعد از مدت ها میتونم بگم با گاو شاخ به شاخ جنگیدن اشتباه هست بلکه باید بصورت گاوبازان باهاش برخورد کرد از قضا مثالش هم هست الان دوستان در حال یک دیالوگ و بحث در استاتوس هستن که سعی می کنم به اینجا منتقل کنم ولی قبلش چند نکته ضروری هست 1- در تحلیل یک نبرد سلاح ها جز تاکتیک و ابزار محسوب می شوند و با کمک تاکتیک ها استراتژی مشخص میشود برای مثال استراتژی اخلال در اسمان و عملکرد نیروی هوایی دشمن است و تاکتیک ها دوش پرتاب، پدافند و ... هستند در این بین باید به خاطر سپرد که حتما باید چند راهکار همزمان موجود باشد و به نوبت استفاده شود تا اثر تطبیق دشمن با ابزار کاسته شود 2- هر استراتژی مناسب مبتنی بر کمترین انرژی برای کسب بیشترین اثر است اینکه چه حرکتی موثر و بهتر است بستگی به شرایط دارد و بهترین تقسیم بندی حلقه های واردن هست که اولویت بندی را مشخص میکند 3- قانون 20 80 می گوید با 20 درصد اقدامات 80 درصد نتیجه میشود گرفت پس باید 20 درصد اقدامات اول را جدی گرفت 4- در هر جنگ احتمالی با آمریکا، فرض مذاکره حین جنگ را فراموش کنید چرا که جنگ جهانی دوم نشان داد هیچکس با آلمان برای صلح مذاکره نکرد جز تسلیم بی قید شرط 5- رسیدن به خاک دشمن و زدن اهداف مهم، مهمترین اقدام در یک نبرد با کشوری در دوردست است

بالاخره جواب سوال من رو نداديد : اگر دولت جمهوري اسلامي راه كار شما در پيش بگيرد و مثل كره شمالي بمب اتم بسازد و بخاطر ساخت و نگهداري بمب اتم مورد تحريم هاي شديد جوامع بين المللي و شوراي امنيت قرار بگيرد ، آنوقت خود شما همينجا كامنت نميگذاشتي و ليست 13 قلمي شما افزايش پيدا نميكرد و نميگفتي كه با رفتن بسمت بمب اتم داريم به فنا مي رويم؟ سوال دومم اين است كه به نظر شما كه ميفرماييد بهترين استراتژيست هاي دنيا به آنها مشاوره ميدهند ، اين بهترين استراتژيست هاي دنيا به اندازه شما سواد اقتصادي ندارند كه به كشوري كه هزاران مايل لشكر كشي كرده و امده در سوريه و عراق 10 ها ميليارد دلار هزينه كرده بگويند : چرا ما بايد پاي مردم عراق بسوزيم و هزينه جنگ را مردم بايد از « آبونمان » ، « عوارض » ، « مالیات » پرداخت كنند؟ برداشت شما محترم ، ولي جمله من واضح و مشخص است ، يك تاجر خطاكار ، "يك" تاجر خطاكار است ، ربطش به بدهكاري مردم ايران به مسئولين دولتي هم از آن حرفها بود! ماشالا شما انقدر اين شاخه به ان شاخه ميرويد كه ادم در ميماند به كدامش پاسخ بدهد ، باز كردن شاخه هاي جديد در بحث تمركز را از بين ميبرد از نظر من علت اصلي ورود ما به عراق و سوريه مسائل اقتصادي و كسب منافع اقتصادي نبود اما در اين زمينه ها هم براي ما منافع بدنبال داشته و خواهد داشت درست است كه امنيت و اقتصاد لازم و ملزوم يكديگرند ، اما نميدانم شما به سوريه و عراق سفر غير زيارتي داشتيد يا خير ، به شهرهاي غير زيارتي آنجا سفر كرده ايد يا خير ، مراكز صنعتي و بازرگاني اين كشورها را قبل و بعد از داعش ديده ايد يا خير ، خود عراقي ها و سوري ها حاضر نبودند در مراكز تجاري و اقتصادي خود بمانند و كار كنند در كشوري كه امنيت نظامي وجود نداشته باشد و كارگر در بنگاه اقتصادي و صنعتي احساس امنيت جاني نكند ، صحبت از اقتصاد امن ، امنيت اقتصادي ، مبارزه با فساد اقتصادي ، تشويق به سرمايه گذاري داخلي و خارجي به جهت پيشرفت و توسعه پايدار ، بيشتر به جوكي شبيه است پي نوشت : با عرض پوزش از همگي به جهت صحبت هاي خارج از موضوع ، چندين سال است كه از مطالب بزرگواران در اين سايت استفاده ميكنم و ترجيح ميدهم همچنان خواننده نوشته هاي دوستان باشم ، سايت ميليتاري خوانندگان زيادي دارد و مسايلي مطرح ميشود كه در صورت پاسخ داده نشدن ممكن است برداشت هاي متفاوت و شايد نادرستي از انها متبادر شود من هم در حد سواد و تجربيات خودم خواستم اطلاعاتم را به اشتراك بگذارم

دفاع مقدس ملت ایران، نه تنها در برابر رژیم سفاک بعثی عراق در هشت سال به طول انجامید بلکه در برابر مجموعه‌‌ای از کشورهای بزرگ و کوچک جهان در رأس آن، قدرت‌های استکباری و اعراب مرتجع منطقه قرار داشتند. بنا به گزارش «تابناک»، ناگفته‌های جنگ تحمیلی، هم‌اکنون بیشتر پیرامون این حمایت‌ها از صدام دور می‌زد. این حمایت‌های گسترده، بارها رژیم و ارتش بعث را از هلاکت و نابودی نجات داد و عمر آن را آنقدر به درازا کشاند که همین حمایت‌های خود بلای جان هم‌پیمانان صدام معدوم شد. در چند روز اخیر، در برخی از رسانه‌های کشور کویت که از حامیان اصلی صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران و همچنین از قربانیان تجاوز رژیم بعثی بود، مطالبی با این عناوین انتشار یافت که ایران آغازگر جنگ بوده و صدام و رژیمش، تنها از خود دفاع کرده‌‌اند. آنچه در زیر می‌آید، مشروح گفت‌وگویی با دکتر الجنابی، محقق و پژوهشگر عراقی در این باره است. دکتر الجنابی با ابراز تعجب از مواضع برخی از رسانه‌‌های کویت گفت: کشور کویت که خود از قربانیان رژیم بعثی عراق است، باید بیش از هر ملت و کشور دیگری، ابعاد جنایات این رژیم سفاک را دریابد؛ اما به ظاهر هنوز کسانی در کویت پیدا می‌شوند که به جنایات صدام افتخار می‌‌کنند. وی افزود: تفکر حمایت بی‌چون و چرا از صدام از سوی کشورهایی همچون کویت، دامنه تجاوزات صدام به کشورهای منطقه را گسترش داد و همین کشورها بودند که جنگ‌افروزی را در منطقه مهم خلیج‌فارس، دو دهه دیگر به درازا کشاندند. وی کویت را در ردیف اول کشورهای حامی صدام، در حمله به ایران برشمرد و گفت: برابر اسناد به دست آمده، مقامات کویتی و برخی مقامات کشورهای دیگر منطقه در جریان حمله عراق به ایران بودند و از همان آغاز جنگ تحمیلی و یورش صدام به ایران، فضای هوایی و قلمرو دریایی و همچنین راه‌های مواصلاتی امیرنشین کویت و چند کشور دیگر عربی منطقه، از جمله عربستان سعودی در اختیار حکومت بعثی‌ها قرار گرفت. بنا بر این گزارش، وی به اسناد وزارت بازرگانی، وزارت نفت و وزارت صنایع عراق اشاره کرده می‌گوید: بر پایه اسناد به جای مانده این سه وزارتخانه رژیم صدام، دو ماه پس از آغاز جنگ تحمیلی و قطع راه دریایی بنادر جنوبی عراق، کویت بلافاصله بنادر خود و همچنین راه‌های ارتباطی کویت به جنوب استان بصره را برای عراق گشود و بنا بر توافق‌های انجام گرفته، حتی به جای این کشور نفت نیز صادر کرد. دکتر الجنابی اضافه می‌کند: بنادر کویت از جمله نخستین بنادر کشورهای عربی بود که برای کشتی‌های حامل سلاح، تجهیزات و اقلام مورد نیاز عراق گشوده شد و حتی تسهیلاتی برای رانندگان کامیون‌های عراقی نیز برای این رفت‌وآمدها در نظر گرفته شد. به دنبال آن، پس از به دام افتادن نیروی دریایی عراق در منطقه خور عبدلله، کویت نخستین کشوری بود که خاک خود را در اختیار سربازان عراقی قرار داد. جزیره «بوبیان» برای شنود و ردیابی تحرکات دریایی ایران، در اختیار بعثی‌های قرار داده شد و به علاوه، کویتی‌ها همچنان فضای ساحلی و هوایی خود را برای مانور هواپیماهای عراقی و دسترسی آنها به اهداف ایرانی در خلیج‌فارس فراهم کردند. هنگامی که عراق با مشکل صادرات نفت و تأمین نیازمندی‌های سوختی خود روبه‌رو شد، کویت در رأس نخستین تأمین‌کنندگان نفت، بنزین و دیگر نیازهای سوختی عراق قرار گرفت و حتی سوخت هواپیماهای نظامی این کشور که شهرهای بی‌دفاع ایران را بمباران می‌‌‌کردند تأمین می‌کردند. پس از شکست صدام در خرمشهر و عقب‌نشینی نیروهای سردار شکست ‌خورده قادسیه، صدام با در پیش گرفتن دیپلماسی ایجاد ترس در میان کشورهای عربی منطقه به ویژه امرای ترسوی کویت، بار دیگر از منابع مادی و معنوی کویت برای جنگ‌افروزی‌‌های خود بهره برد. در این میان، بنا بر اسناد موجود، کویت حتی به جای ارتش عراق برای بعثی‌ها خرید تسلیحاتی نیز می‌کرد که بخش‌هایی از تسلیحات فرانسوی ارتش عراق توسط مقامات کویتی خریداری شد. نیازهایی غذایی عراق، به ویژه تأمین غلات عراق را نیز کویت در سال دوم جنگ رسما به عهده گرفت. این گزارش می‌افزاید: در این میان کشتی‌های تجاری کویت نیز کار انتقال تسلیحات روسی ارتش مصر را نیز از راه کانال سوئز، بنادر جده و کویت عهده‌دار شدند. شماری از کشتی‌های عراقی نیز با تغییر مالکیت دادن به زیر پرچم کویت درآمدند که یکی از نمونه‌های آشکار آن کشتی «ابن‌البیطار» و «المحرق» است. سال سوم جنگ که با یورش‌های پی‌درپی رزمندگان ایرانی به مواضع بعثی‌ها همراه بود، برای کویت صورت‌حساب‌های گزافی در پی داشت. صدام به سران کویت پیغام داد که او از جان فرزندان عراق مایه گذاشته و سران کویت با پول‌های خود او را یاری دهند. این روند به علاوه ایجاد فضای ذهنی منفی در نزد اذهان عمومی کشورهای عرب منطقه و وانمود کردن ایران به عنوان خطری بالقوه برای جهان عرب، از دیگر یاری‌های دستگاه تبلیغاتی کویت به صدام افلقی بود که در این بین باید به خوش‌خدمتی افرادی همچون جارالله، نویسنده مزدور بعثی‌ها در کویت اشاره کرد. پس از عملیات خردکننده کربلای 5 که ماشین جنگی صدام را همچون موم در دستان رزمندگان اسلام قرار داد، صدام با حضور در فاس مراکش، از کویت و دیگر کشورهای عربی تقاضای کمک فوری کرد. بنا بر اسناد موجود اتحادیه عرب، صدام خطاب به سران کشورهای عربی گفته بود که اگر یاری‌ام نکنید، پس از بصره، کویت و ریاض نیز سقوط خواهند کرد. دکتر الجنابی اضافه می‌‌کند: پس از این نشست، کویت و کشورهای عربی منطقه با شل کردن کیسه‌های خود، درست در هنگامی که تانک‌های پیشرفته T72 ارتش عراق، طعمه شکارچیان تانک ایران می‌شدند، بلافاصله به ازای هر تانک نابود شده برای صدام تانک جایگزینی را تعیین می‌کردند. اواخر سال 1365 و اوایل سال 1366، کویت 21 میلیارد کمک نقدی و غیرنقدی در اختیار ماشین جنگی صدام قرار داد. بخشی از این پول‌ها به مصرف موشک‌ها و بمب‌هایی رسید که در میان دختران دانش‌آموز ایرانی و در شهرهای مرزی ایران، خانه‌های مردم بی‌دفاع را به خاک و خون می‌کشید و صدام سرمست از این حمایت‌ها با کمک تکنولوژی ماهواره‌ای و همچنین تجهیزاتی و نقشه‌‌های پیشرفته نظامی خود را در برابر حملات خردکننده نیروهای ایرانی با تنی زخمی نگاه داشت. پس از رخدادهای ماه‌های پایانی جنگ تحمیلی و تصرف دوباره فاو به دست نیروهای صدام در فروردین 1367 امیر کویت، برای تبریک به صدام، شیخ «فحدالاحمد» را با هدایای بسیار به نزد صدام فرستاد. شیخ جابر از صدام به عنوان سردار قادسیه تجلیل و به وی اعلام کرد که شهر فاو را کویت بازسازی‌ خواهد کرد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/tala.jpg[/img] در این میان، روی نوار ساحلی فاو در کنار اروندرود، پرچم کویت در کنار پرچم عراق به حرکت درآمد؛ اما این پایان ماجرا نبود. دولت کویت که به هشدارهای برادرانه دولت جمهوری اسلامی ایران، هیچ‌گاه گوش نکرده بود، یک سال و نیم پس از پایان جنگ ایران و عراق مورد حمله بعثی‌ها قرار گرفت. حمله به کویت به اندازه‌ای برق‌آسا بود که امیر کویت سراسیمه و با لباس خواب از قصر «ثیف» فرار کرد. میراج‌هایی که با پول‌های کویت برای صدام خریداری شده بود تا علیه ملت ایران به کار گرفته شود، بر آسمان ساحلی کویت جولان داده و صدام به خنده‌های مستانه خود همراه با دامادهای جنایکارش به ریش امیر کویت می‌خندیدند. پس از این بلافاصه بعد از اشغال کویت، امیر کنونی کویت که در آن زمان وزیر خارجی دولت کوچکش بود، به ایران آمده و از سال‌های حمایت‌ از صدام از مقامات ایران عذرخواهی کرد. جمهوری اسلامی ایران، برادرانه با دردهای مردم کویت در برابر ظلم سفاکانه صدام ابراز همدردی کرد. در مقابل صدام نیز پس از اعلام کویت به عنوان استان نوزدهم عراق در حالی که لباس نظامی را از تن درآورده بود، در برابر جهانیان و در مقابل این پرسش که چرا به هنگام نبرد با ایرانی‌‌ها لباس نظامی بر تن داشته و هم‌اکنون به کت و شلوار رسمی‌ است، گفت: من در جنگ با ایرانیان با مردانی بزرگ می‌جنگیدم، اما در کویت در برابر خود مردی نمی‌بینم. صدام امیر کویت را مردی فاسد و عیاش نامید که لیاقت رهبری کشور را ندارد و حتی کار به آنجا رسید که طاها یاسین رمضان در اجلاس اضطراری سران عرب در قاهره پس از اشغال کویت، ظرف شیرینی خود را به سمت وزیر خارجه وقت کویت پرتاب کرد که باعث غش کردن شیخ السباح‌الاحمد شد. در کویت شیخ فحدالاحمد که به صدام کلت طلایی هدیه داده بود، به دست سربازان مسلح عراق در خیابان‌‌های کویت به قتل رسید و جسدش طعمه چکمه پوشان بعثی شد. الجنابی افزود: مداخلات کویت در جنگ عراق علیه ایران، تنها به اینجا بسنده نمی‌‌شود، بلکه کشاندن پای نظامیان آمریکایی به خلیج فارس برای حمایت از حکومت در حال سقوط صدام و خفت این مطلب که کویت به زیر پرچم آمریکا برود و یکی از ایالات آمریکا شود، نیز باعث شده است. دکتر الجنابی تصریح می‌کند حمله نظامیان بعثی در 29 فروردین 1367به مواضع نیروهای جمهوری اسلامی ایران در شبه‌ جزیره فاو با حمایت بی‌چون و چرا و گسترده کویت و به ویژه دادن ساحل بوبیان و پایگاه‌های هوایی کویت برای پرواز هواپیماهای عراقی و خلبانان مزدور شرکت کننده در این نبرد میسر شد. امروز کسانی که ایران را متهم به جنگ‌افروزی در منطقه می‌کنند، خود هیزم افروزان جنگ تحمیلی بوده‌اند. مقامات کویتی نه تنها در جنایات صدام علیه ملت ایران شریک هستند بلکه در جنایات صدام علیه ملت مسلمان عراق و به ویژه شیعیان و افراد این کشور شریکند؛ بنابراین، بهتر است آنان سکوت کرده با سری به زیر گرفته این ننگ ابدی خود را بیش از پیش آشکار نکنند.