وطن یعنی زلال چشمه پاک وطن یعنی درخت ریشه در خاک ستیغ و صخره و دریا و هامون ارس، زاینده رود، اروند، کارون دنا، الوند، ««کرکس»» تاق بستان هزار و قافلانکوه و پلنگان وطن یعنی بلندای دماوند شکیبا، دل در آتش، پای در بند وطن یعنی شکوه اشترانکوه به دریای گهر استاده نستوه وطن یعنی سهند صخره پیکر ستیغ سینه در سنگ تمندر علیرضا شجاع پور

بسم ا.. در کش و قوس تهدیدات موهویجی و جهودها در حمله به ایران بر سر برنامه هسته ای انتشار پوستر فیلم سوپرمن ژوئن 2025

اهمیت شلترهای موقتی تاشو برای حفاظت از نیروی هوایی ایران نیروی هوایی هر کشوری، ستون فقرات دفاع هوایی و قدرت تهاجمی آن در نبردهای مدرن است. با این حال، حفظ و نگهداری از این سرمایه عظیم، به ویژه در برابر تهدیدات نوین، چالش‌های بی‌شماری را به همراه دارد. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از هواگردها و امکانات نیروی هوایی ایران در فضای باز و بدون حفاظ کافی قرار دارند که آن‌ها را در برابر حملات احتمالی آسیب‌پذیر می‌کند. در این مقاله به بررسی اهمیت ایجاد شلترهای موقتی تاشو به عنوان یک راهکار مؤثر و مقرون‌به‌صرفه برای محافظت از هواگردهای ایرانی، به‌ویژه در برابر تهدید فزاینده کوادکوپترهای انتحاری، می‌پردازیم. آسیب‌پذیری کنونی نیروی هوایی تصاویر ماهواره‌ای و گزارش‌های عمومی نشان می‌دهند که تعداد زیادی از هواپیماهای جنگی، ترابری و بالگردهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در پایگاه‌های هوایی، بدون محافظت کافی و در معرض عوامل جوی و همچنین تهدیدات امنیتی قرار دارند. این وضعیت نه تنها باعث استهلاک سریع‌تر و کاهش عمر عملیاتی هواگردها می‌شود، بلکه آن‌ها را به اهداف آسانی برای حملات از پیش برنامه‌ریزی شده تبدیل می‌کند. در دنیای امروز که فناوری‌های نظامی با سرعت سرسام‌آوری در حال پیشرفت هستند، تکیه بر زیرساخت‌های قدیمی و ناکافی می‌تواند هزینه‌های جبران‌ناپذیری به بار آورد. تهدید فزاینده کوادکوپترهای انتحاری یکی از مهم‌ترین و جدیدترین تهدیدات برای پایگاه‌های هوایی، استفاده از کوادکوپترهای (پهپادهای کوچک) انتحاری است. نمونه بارز این تهدید، حمله اخیر کوادکوپترها به بمب‌افکن‌های نیروی هوایی روسیه بود که منجر به آسیب دیدن تعدادی از این هواگردها شد. این کوادکوپترها، با وجود محدودیت‌های خود در برد پروازی، مداومت عملیاتی و حجم مواد منفجره قابل حمل، به دلیل اندازه کوچک، قابلیت نفوذ در ارتفاع پایین و دشواری در شناسایی توسط رادارهای سنتی، می‌توانند تهدید جدی برای هواگردهای مستقر در فضای باز باشند. یک کوادکوپتر کوچک حامل مواد منفجره می‌تواند با برخورد به نقاط حساس یک هواپیما یا بالگرد، آسیب‌های جدی وارد کرده و حتی آن را از رده خارج کند. شلترهای موقتی تاشو: راهکاری مؤثر و کم‌هزینه در این شرایط، شلترهای موقتی تاشو می‌توانند به عنوان یک راهکار فوری و کارآمد برای مقابله با این تهدیدات عمل کنند. این سازه‌ها، برخلاف آشیانه‌های بتنی یا فلزی دائمی که ساخت آن‌ها زمان‌بر و پرهزینه است، دارای مزایای قابل توجهی هستند: سرعت استقرار و جابجایی: این شلترها به سرعت قابل نصب و برچیدن هستند و می‌توانند به آسانی بین پایگاه‌های مختلف یا حتی نقاط پراکنده در یک پایگاه جابجا شوند. این ویژگی انعطاف‌پذیری بالایی را در استقرار و پنهان‌سازی هواگردها فراهم می‌کند. مقرون‌به‌صرفه بودن: هزینه ساخت و نگهداری شلترهای تاشو به مراتب کمتر از آشیانه‌های دائمی است، که این امر امکان پوشش‌دهی تعداد بیشتری از هواگردها را در بودجه‌های محدود فراهم می‌آورد. ایجاد حائل فیزیکی: مهم‌ترین مزیت این شلترها، ایجاد یک حائل فیزیکی محکم بین هواگرد و تهدیدات خارجی است. در برابر یک کوادکوپتر انتحاری، بدنه شلتر می‌تواند مواد منفجره را جذب کرده و از آسیب مستقیم به هواگرد جلوگیری کند. این حائل، حتی اگر به طور کامل جلوی تخریب را نگیرد، می‌تواند آسیب‌ها را به حداقل رسانده و از انهدام کامل هواگرد جلوگیری کند. محافظت در برابر عوامل جوی: علاوه بر تهدیدات امنیتی، این شلترها می‌توانند هواگردها را در برابر عوامل مخرب جوی مانند باران، برف، گرد و غبار شدید و تابش مستقیم آفتاب محافظت کنند، که به افزایش عمر مفید و کاهش هزینه‌های نگهداری کمک می‌کند. کاهش قابلیت شناسایی: در برخی طراحی‌ها، شلترهای تاشو می‌توانند به کاهش بازتاب راداری هواگرد و پنهان‌سازی آن از دید ماهواره‌ها کمک کنند. شلترهای موقتی تاشو: محافظت و فریبندگی در جنگ‌های مدرن، فریب و گمراه‌سازی دشمن به اندازه قدرت تهاجمی اهمیت دارد. دشمنان همیشه به دنبال شناسایی و انهدام اهداف باارزش هستند، و هواپیماها در یک پایگاه هوایی از این دسته اهداف محسوب می‌شوند. اگر تعداد زیادی از هواگردهای یک نیروی هوایی در فضای باز باشند، به راحتی توسط تصاویر ماهواره‌ای یا عملیات شناسایی دشمن رصد و موقعیت‌شان مشخص می‌شود. در اینجا نقش دوگانه شلترهای موقتی تاشو پررنگ می‌شود: پنهان‌سازی هواگردهای واقعی: در وهله اول، این شلترها به هواپیماهای واقعی پناه می‌دهند و آن‌ها را از دید مستقیم و شناسایی دقیق پنهان می‌کنند. این کار باعث می‌شود دشمن در تعیین محل دقیق و تعداد هواگردهای عملیاتی دچار ابهام شود. ایجاد اهداف فریبنده: می‌توان از این شلترها بدون وجود هواپیما در داخلشان، در نقاط مختلف یک پایگاه یا حتی در مکان‌های خارج از پایگاه‌های اصلی استفاده کرد. با کمی خلاقیت، می‌توان در داخل یا زیر این شلترها، ماکت‌های بادی یا پارچه‌ای هواپیماها و بالگردها (دیکوی) را قرار داد که از فاصله دور یا توسط دوربین‌های شناسایی دشمن، کاملاً شبیه به هواپیماهای واقعی به نظر برسند. مزایای استفاده از شلترها به عنوان دیکوی استفاده از شلترهای تاشو به عنوان دیکوی مزایای استراتژیک متعددی دارد: تغییر مسیر حملات دشمن: وقتی دشمن با تعداد زیادی از اهداف فریبنده روبرو می‌شود، مجبور است منابع اطلاعاتی و تسلیحاتی خود را برای شناسایی و حمله به این اهداف کاذب مصرف کند. این امر باعث انحراف و هدر رفتن مهمات گران‌قیمت دشمن می‌شود که می‌توانستند برای انهدام اهداف واقعی به کار روند. حفظ توان رزمی واقعی: با منحرف کردن حملات به سمت دیکوی‌ها، هواگردهای واقعی نیروی هوایی سالم و عملیاتی باقی می‌مانند. این موضوع به حفظ توان رزمی نیرو و جلوگیری از تلفات غیرضروری کمک می‌کند. افزایش زمان واکنش: درگیر شدن دشمن با اهداف فریبنده، زمان بیشتری را برای نیروی هوایی فراهم می‌کند تا هواگردهای واقعی خود را به مناطق امن‌تر منتقل کرده یا برای مقابله آماده شوند. ایجاد سردرگمی و عدم قطعیت: وجود اهداف فریبنده در کنار اهداف واقعی، یک ابهام عملیاتی برای دشمن ایجاد می‌کند. دشمن نمی‌تواند با قطعیت بگوید کدام هدف واقعی است و کدام کاذب، که این خود یک مزیت تاکتیکی بزرگ برای نیروی مدافع است. این سردرگمی می‌تواند تصمیم‌گیری دشمن را کند یا مختل کند. جذب حملات کوادکوپتری: با توجه به برد و توانایی حمل بار کم کوادکوپترها، استفاده از شلترهای تاشو (که ممکن است حاوی دیکوی باشند) در نقاط استراتژیک می‌تواند این پرنده‌های کوچک را به سمت خود جذب کند. به این ترتیب، حملات اینچنینی به جای آسیب رساندن به هواگردهای باارزش، به یک سازه فریبنده یا حتی یک شلتر خالی برخورد می‌کنند. نتیجه‌گیری با توجه به آسیب‌پذیری‌های موجود در زیرساخت‌های نیروی هوایی ایران و ظهور تهدیدات نوین مانند کوادکوپترهای انتحاری، سرمایه‌گذاری در شلترهای موقتی تاشو نه تنها یک اقدام پیشگیرانه هوشمندانه است، بلکه یک ضرورت استراتژیک محسوب می‌شود. این راهکار، با مزایای سرعت استقرار، مقرون‌به‌صرفه بودن و توانایی ایجاد یک حائل فیزیکی مؤثر، می‌تواند به طور چشمگیری امنیت هواگردهای ایرانی را افزایش داده و از سرمایه‌های ملی در برابر حملات احتمالی محافظت کند. اتخاذ چنین تدابیری، گامی مهم در جهت ارتقاء آمادگی دفاعی و حفظ توان بازدارندگی نیروی هوایی ایران در مقابل چالش‌های آتی خواهد بود. قابلیت دوگانه حفاظت و فریبندگی، ارزش شلترهای موقتی تاشو را برای نیروی هوایی ایران به شدت افزایش می‌دهد. این سازه‌ها نه تنها یک لایه حفاظتی فیزیکی برای هواگردهای موجود فراهم می‌کنند، بلکه با ایجاد اهداف کاذب، می‌توانند منابع دشمن را هدر داده و امنیت کلی پایگاه‌های هوایی را به شکل چشمگیری بهبود بخشند. این رویکرد هوشمندانه، یک راه حل مقرون‌به‌صرفه و انعطاف‌پذیر برای مقابله با تهدیدات مدرن و حفظ توان رزمی نیروی هوایی در شرایط بحرانی است. نگارش متن و پیشنهاد راهکار: 41148 برای انجمن میلیتاری دات آی آر

از بازخورد شما بسیار ممنونم. این شلتر ها باید مطابق نیاز ما طراحی بشوند: ۱.درب تاشو یا درب نیم کره گنبدی شکل ( با بالا - پایین شدن باز و بسته شود و شلتر در مجموع حالت گنبدی بگیرد) ۲. دو لایه و دو پوسته بودن پوشش شلتر کارائی شلتر رو برای رفع نیاز ما بیشتر میکند. تصاویر استفاده شده در متن برای نزدیک کردن مفهوم شلتر در ذهن و تجسم و تصویر سازی به کار رفته و قطعا بومی سازی و بازطراحی مورد نیاز است.

با سلام و با تشکر از پست خوبتون . نکته ای که در استفاده از این شلترهای تاشو وجود داره ، اینه که برای ایجاد حفاظت در مقابل حملات کواد کوپتری ، ورودی و خروجی ( دربها ) های این شلتر ها باید بصورت آکاردئونی و تقریبا دائمی بسته باشه تا پهپاد نتونه وارد شلتر بشه . در غیر اینصورت اینگونه شلتر ها فقط برای حفاظت هواگردها در برابر شرایط جوی و اقلیمی کارایی دارند . با توجه به پیشرفت کنترل دقیق پهپادها در شرایط رزمی در جبهه اوکراین بارها مشاهده شده که این پهپاد ها با عبور از روزنه های کوچک هم میتونند وارد محفظه های بسته بشن و انفجار ایجاد کنن . پس همین موضوع باعث میشه که در اینگونه شلترها مسدود سازی کامل فضا اولویت بالای داشته باشه . ضمنا اگر نیروی متخاصم از حملات چند گانه در مرحله ی اول با پهپاد فدا شونده ( که پوسته ی الاستیکی شلتر رو نابود کنه ) استفاده کنه و در مرحله دوم با پهپاد اصلی از روزنه ی ایجاد شده برای نفوذ به داخل شلتر و انهدام تجهیرات استفاده کنه ، کارایی این شلترها در مقابل اینگونه حملات براحتی مخدوش میشه .

بسم ا... پروژه Pulling Guard ارتش ایالات متحده درصدد است براساس یک برنامه آینده نگرانه از سوی دارپا ، کشتی‌های غیرنظامی را با استفاده از پهپادها و هواپیماهای بدون سرنشین اسکورت کند.این برنامه شامل ایجاد سامانه ای برای محافظت از کشتی‌های باری غیرمسلح در مواجهه با تهدیدات احتمالی، عمدتاً از شهپادها است.به گفته منابع وابسته به دارپا ، مرحله اول برنامه توسعه ،18 ماه طول خواهد کشید و مرحله دوم - مشخص کردن ارائه دهندگان خدمات، ادغام سامانه ، تولید و انتقال به مبنای تجاری است که پیش بینی می شود 21 ماه طول خواهد کشیدکه در مجموع ، مدت آماده سازی برنامه رابه3 سال و 2 ماه می رساند . به گفته میل بلاگرهای نظامی ، برنامه Pulling Guard یک مجموعه آگاهی موقعیتی خواهد بود که برای نظارت/ردیابی نیمه‌خودکار سامانه های بدون سرنشین طراحی شده و مجهز به حسگرهایی برای تشخیص و شناسایی هدف(با استفاده از هوش مصنوعی) در ترکیب با تسلیحات موشکی (موشک‌های ضد کشتی Poniard، موشک هدایت‌شونده لیزری AGR-20 (APKWS II)، FIM-92 از Stinger، موشک هدایت‌شونده AIM-9 Sidewinder، AGM-179 (JAGM) وموشک‌های پدافند هوایی Tamir) ترکیب شده است.با این حال گفته می شود کنترل این سامانه ها به کاربران نظامی واگذار خواهد شد. خود دستگاه‌ها در کشتی‌های نظامی محافظت‌شده و در پایگاه‌های دریایی مستقر/سرویس‌دهی می‌شوند و از آنجا برای انجاممأموریت‌ها اعزام می گردند.طبق اطلاعات موجود ، ویژگی‌های درخواستی از طرح دارپا ، برد کروز حداقل ۱۴ روز با سرعت ۱۴ گره (۸ روز با سرعت ۲۴ گره) و همچنین اثربخشی ۸۵ درصدی در برابر ۳ شهپاد دشمن است .آنچه که در این برنامه قابل توجه به نظر می رسد این است که دارپا، سازماندهی اسکورت ایمن کشتی‌ها را به عنوان یک سرویس تجاری آینده واگذار خواهد کرد سیستم‌های Pulling Guard به صورت تجاری در اختیار خواهند بود،اما تحت کنترل وزارت دفاع قرار می گیرد، همانطور که شرکت Space X با سیستم ارتباطی Starlink خود اکنون انجام می‌دهد. پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش نهم تعریف مشکل اساسی صحنه نبرد اوکراین در واقع امر ، وضعیت فعلی جنگ اوکراین را نمی توان تنها به یک عامل نسبت داد ، چرا که مولفه های متفاوتی نظیر پهپادها ، ساختار پیچیده مواضع دفاعی ، میادین مین و سطح خشونت برابر طرفین درگیر در بوجود آمدن وضعیت فعلی موثر هستند در حالی که عوامل غامض تری مانند ویژگی های سربازان و صحنه نبرد و ظهور قابلیت های خاص ( ترکیبی از فناوری و روش های رزمی ) نیز وجود دارد که محدودیت هایی را برای تغییر روند فعلی فراهم می نماید. ولی باید این نکته را یادآور شد که هچکدام از این مولفه ها ، پایدار نبوده و اگر هرکدام ازآنها به صورت چشمگیری ، حتی برای مدتی محدود ، دچار تغییر شود ، می توان امیدوار بود که مفهوم مانور باردیگر به صحنه نبرد بازگرددکه عواقب بسیار سریع و غیرمنتظره ای بدنبال خواهد داشت. این مساله نیز می تواند به شکل متضادی به دو مولفه خودرضایتی بیش از حد و شکست گرایی افراطی دامن بزند که برای اوکراین یک خسران عظیم خواهد بود. از سویی دیگر ، ویژگی های واحدهای رزمی دوطرف نیز در تبدیل صحنه نبرد به یک درگیری موضعی موثر واقع گردید، چرا که نه تنها هردوطرف تقریباً از قدرت رزمی کافی برای دفاع از خطوط مقدمی که جناح های آن بخوبی تامین شده ،برخوردارند و میتوانند از عمق تاکتیکی و حضور واحدهای احتیاط استفاده کنند ، بلکه بخوبی توانایی متوقف کردن مهاجم در یک نبرد نفوذی را داشته و می توانند هزینه های ادامه آن را برای دشمن چندین برابر نمایند که البته این مساله زمانی عینیت پیدا می کند که هدف نیروی مهاجم بدرستی شناسایی شده و آمادگی برای مقابله زودتر رخ دهد . ( این روند البته تا زمانی می تواند ادامه داشته باشد که اوکراین از کمک های غرب بهره مند شود ) انهدام استرایکر اوکراینی https://aparat.com/v/oqa6274 در واقع هیچکدام از طرفین درگیری نمی توانند بخش بزرگی از خطوط دفاعی خود را در سطح عملیات و درعمق زیاد مدیریت کنند در عین اینکه همچنان ذخیره مناسبی از واحدهای پیاده نظام را حفظ نمایند. وجود چنین عاملی ، اجرای هرگونه عملیات تهاجمی در مقیاس مختلف را با درصد بسیار بالایی با موفقیت همراه خواهد کرد چرا که مدافع برای پوشش دادن تمامی محورهای درگیری از نیروی احتیاط کافی برخوردار نیست و برای پوشش دادن محورهای مورد تهاجم بالاجبار باید نیروهای ذخیره خود را از سایر نقاط به محل مورد نظر منتقل کند. اما همین عامل ( فقدان نیروی ذخیره کافی برای مدافعان جهت پوشش همه محورهای درگیری ) باعث شده تا درصد خطرپذیری نیروی مهاجم در تمرکز نیروی موردنیاز جهت پیشروی بیشتر به جلو افزایش پیدا کند ، هر چندباید به این نکته اذعان نمود که بازکردن یک محور جدید نظیر کاری که روسها پیش از حمله ارتش اوکراین به کورسک قرار بود در محور خارکف انجام دهند ، می توانست به بازگرداندن مانور به صحنه نبرد کمک کند ولی واحدهای ذخیره اوکراینی حمله محدود روسها را مجدداً به یک درگیری تن به تن فرسایشی تبدیل نمودند. بنابراین ، ویژگی های خاص یگانهای رزمی که خود بسته به کمیت این نیروها و همچنین توانایی ارتش مربوطه در توسعه مجدد قابلیتهای نیروی هوایی و دریایی است ، می تواند ورق را تا حدودی برگرداند. انهدام مواضع پیاده نظام ارتش اوکراین https://aparat.com/v/dyf55rn بعنوان مثال ، درصورت آغاز بسیج نظامی کامل در روسیه ، کل خط مقدم در عمق می تواند شاهد درگیری عظیمی شود که ذخایر ارتش اوکراین درآن بسرعت تحلیل رفته و این شکاف های بزرگی را در سرتاسر محورهای درگیری می تواند به ضرر کیف ایجاد نماید. علاوه براین ، ارتش روسیه با توسعه قابلیتهای آبخاکی در مقیاس بزرگ امکان تهدید عقبه اوکراین را نیز دارد هر چند در حال حاضر چنین اقدامی بسیار بعید به نظر می رسد . افزایش قابلیتهای هوایی در مقیاس انبوه نیز می تواند تعادل موجود فعلی را برهم زند که البته این نیز چشم اندازی بعید به نظر می رسد. ( البته خشک شدن تدریجی سیلاب ناشی از سوراخ شدن سد نوواکاخوفکا نیز یکی از مسیرهای تغییر صحنه نبرد خواهد بود ) علاوه براین ، اجرای تک های نفوذی به اندازه ای برای نیروی مهاجم ( روسیه یا اوکراین ) پرهزینه شده که بهره برداری از پیشروی های صورت بصورت کامل امکان پذیر نیست . درواقع ، کشورهای غربی درسال 2023 به منظور کم هزینه تر کردن تک های نفوذی برای اوکراین ، تلاش کردند با ارسال فناوری های بیشتر و وارد کردن فشار به ارتش اوکراین برای متمرکز کردن نیروهای خود در یک محور برای اجرای عملیات تهاجمی ،این معضل را رفع کنند ولی عدم موفقیت ضد حمله سال 2023 که پیشتر بحث آن رفت را می شد با ایجاد تعادل نسبی میان استفاده از فناوری ، تجهیزات ، نیروی انسانی و تاکتیک ها تا حدودی به یک موفقیت نسبی تبدیل نمود. حتی زمانی که نیروی مهاجم به دلایل مختلف موفق شود تا شکافی درون ساختار دفاعی نیروی مدافع ایجاد کند ، این امکان برای دولتهای بزرگ با سطوح مشخصی از قابلیتهای نظامی بخوبی آماده شده می توانند با ایجاد و تقویت خطوط دفاعی بعدی ، میان هر پیشروی عناصر تکور وقفه ایجاد کنند. یکی از نیازهای اصلی برای طراحی یک عملیات موفق ، تعیین عمق قابل دسترسی براساس مولفه های زمان- مکانی در شرایط خاص است ( مولفه یا روابط زمان- مکان ، به فاصله ای گفته می شود که یک نیروی رزمی با استعداد رزمی مشخص می تواند در برابر نیروها و قابلیتهای شناخته شده دشمن وارد عمل شده و دست به پیشروی بزند ) . حملات اوکراین علیه مواضع تحت کنترل واحدهای رزمی کره شمالی -کورسک https://aparat.com/v/pnvh0ln علاوه بر روابط زمان- مکان ، تعیین زمان به اوج رسیدن حمله و اطمینان از این مساله که نیروی رزمی در حال پیشروی بتواند بسرعت دربرابر ضدحمله احتمالی دشمن ، آرایش دفاعی بخود گرفته و دست به مقاومت بزند نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . سومین شرط برای افزایش میزان موفقیت عملیات رزمی ، برنامه ریزی و آماده سازی نیروها برای اجرای تک های همزمان و متوالی است و این تنها درشرایطی باید در دستور کار قرارگیرد که یک حمله توان از میان بردن سازمان رزم دشمن در محور مورد نظر را نداشته باشد، هر چند این مولفه ، کمترین احتمال را برای تغییر دارد ، ولی استثنائاتی نیز در این زمینه وجود دارد که مهم ترین آن ، انهدام ارتش عراق درسال 1991 بواسطه کاربرد فناوری برتر و آموزش بود. مضاف براین ، وارد کردن شوک روانی به ارتش مدافع نیز یکی از عوامل موفقیت آمیز بودن یک طراحی مطلوب است ، بعنوان نمونه ، ارتش فرانسه در ژوئن سال 1940 در حالی تسلیم شد که امکان ایجاد خطوط دفاعی بعدی ( منظور بعد از خط ماژینو ) را در اختیار داشت ولی بدلیل اجرای حملات همزمان و متوالی ورماخت ، این توانایی از ارتش فوق سلب گردید. با این حال ، وارد شدن شوک به ارتش اوکراین در حال حاضر مقداری بعید به نظر می رسد چرا شوک ناشی از تک سرتاسری ارتش روسیه مدتهاست فرونشسته و روسها نیز به نظر بعید خواهد بود که مجدداً بتواند با وارد کردن یک شوک ، ارتش اوکراین را نابود کند. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

وطن یعنی؛ همه آب و همه خاک… وطن یعنی؛ همه عشق و همه پاک . به گاه شیرخواری گاهواره؛ به دور دردِ پیری عین چاره . وطن یعنی؛ پدر… مادر… نیاکان… به خون و خاک بستن؛ عهد و پیمان . وطن یعنی؛ هویت… اصل… ریشه… سر آغاز و سر انجام و همیشه . ستیغ و صخره و دریا و هامون؛ ارس، زاینده رود، اروند، کارون . وطن یعنی؛ سرای ترک تا پارس… وطن یعنی؛ خلیج تا ابد فارس . وطن یعنی دو دست از جان کشیدن؛ به تنگستان و دشتستان رسیدن . زمین شستن ز استبداد و از کین؛ به خون گرم در گرمابه فین . وطن یعنی؛ اذانِ عشق گفتن… وطن یعنی غبار از عشق رفتن . وطن یعنی هدف؛ یعنی شهامت… وطن یعنی شرف؛ یعنی شهادت… وطن یعنی؛ گذشته… حال… فردا… تمامِ سهمِ یک ملت، ز دنیا . وطن یعنی چه آباد و چه ویران؛ وطن یعنی همین جا… یعنی ایران… وطن یعنی رهایی ز آتش و خون؛ خروش کاوه و خشمِ فریدون . وطن یعنی؛ زبانِ حالِ سیمرغ… حدیث جان زال و بال سیمرغ . سپاه جان به خوزستان کشیدن؛ شهادت را به جان ارزان خریدن . نماز خون به خونین شهر خواندن؛ مهاجم را ز خرمشهر راندن . وطن یعنی؛ اذانِ عشق گفتن… وطن یعنی غبار از عشق رفتن . وطن یعنی هدف؛ یعنی شهامت… وطن یعنی شرف؛ یعنی شهادت… وطن یعنی؛ گذشته… حال… فردا… تمامِ سهمِ یک ملت، ز دنیا . وطن یعنی چه آباد و چه ویران؛ وطن یعنی همین جا… یعنی ایران…

بسم ا.. سامانه دفاع فعال اسپانیایی نموس (Nemus) برای تانک های اصلی میدان نبرد شرکت دفاعی اسپانیایی ایندرا رادار دفاع فعال Nemus خود را با موفقیت روی تانک‌های لئوپارد آزمایش نمود. نموس یک رادار آرایه فازی فعال بشمار می رود که به طور خاص برای نصب روی خودروهای زرهی طراحی شده است. به گفته توسعه‌دهندگان این فناوری ، رادار مذکور قادر به شناسایی، ردیابی و رهگیری پهپادها و طیف وسیعی از پرتابه‌ها، از جمله موشک‌های ضد تانک، نارنجک‌اندازها و مهمات مافوق صوت است. علاوه براین ،سامانه مذکور به شکل کاملاً خودکار خودکار اقدامات متقابل را برای خنثی کردن تهدیدها فعال می‌کند و برای تشخیص اهداف کاذب به هوش مصنوعی مجهز شده است. رادار نامبرده پوشش ۳۶۰ درجه ای را در همه گونه شرایط آب و هوایی نظیر رطوبت بالا، سرما و گرما فراهم می کند . براساس ادعای شرکت سازنده ، سامانه مذکور علاوه بر تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد قرار است تا درآینده با نفربرهای زرهی چرخدار نیز منطبق گردد . https://aparat.com/v/myikss8 پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بخش هشتم در چنین شرایطی ، اولین تلاش روسها برای تصرف آودیوکا در اواخرسال 2023 صورت گرفت که بدلیل طراحی بد ، تقریبا تمامی حملات سوار-زرهی ناکام ماند و تجهیزات زیادی از دست رفت تا مسکو از ادامه عملیات منصرف گردد. به گفته ناظران نظامی ، با توجه به حجم نیروی بکارگرفته شده از سوی روسها ، پیشروی سریع و قابل توجهی باید ثبت می گردید ولی تنها موفقیت مهاجمان ، تقویت محاصره آودیوکا و سپس تصرف آن بود . از سویی دیگر ، حتی تصرف این شهر نیز باعث نشد تا ارتش روسیه بتواند از این سرپل برای پیشروی عمیق در دفاع اوکراین استفاده کند چرا که مدافعان بخوبی به عقب رفته و در مواضع دفاعی از پیش آماده خود مستقر می شدند ولی روسها نیز با اتکاء به قدرت آتش خود به آرامی واحدهای اوکراینی را عقب می زدند ، هرچند روند آنچنان آهسته و کم بود که بهره برداری ازآن به منظور دستیابی به متصرفات بیشتر ممکن نمی گردید. این البته خاتمه کار در محور آودیوکا بشمار نمی رفت، بدین معنی که در اواسط آوریل 2024 یک جای پای کوچک در شمال غربی این شهر ، بویژه در اوچرتینه بدست روسها افتاد ولی ارتش اوکراین بسرعت با ایجاد مواضع دفاعی جدید ، مسیر مذکور را مسدود نمود تا ارتش روسیه با وجود وارد کردن حجم قابل توجهی نیرو همچنان پشت دربسته بماند. هدف قراردادن مواضع استتار شده ارتش اوکراین در خطوط تماس توسط مهمات پرسه زن روسی https://aparat.com/v/www0zl0 روند تصرف زمین در محورهای چاسیو-یار ، آوودیووکا و جمهوری دونتسک بیستم اکتبر 2023 الی 29 ژوئیه 2024 به گفته ناظران نظامی غربی ، اصلی ترین علت عدم موفقیت ارتش روسیه در بازگردادندن مفهوم مانور به صحنه نبرد را در این واقعیت باید جستجو نمود که عناصر سوار-زرهی روسی با وجود کمبود شدید مهمات در سمت اوکراینی امکان کاربرد صحیح این نیروها و حفظ بقای آنها در برابر آتش ضدزره را پیدا نکردند. در سوی مقابل نیز ارتش اوکراین برای جبران کمبود شدید مهمات توپخانه ، استفاده گسترده از پهپادهای تهاجمی را در دستور کار خود قرار داد که به شکل خاص ، عناصر زرهی روسی را هدف قرار می داد و این مساله به جایی رسید که کاربران پهپادهای اوکراینی با علم به عدم تاثیر تجهیزات خود در برابر تجهیزات زرهی مهاجمان ، دست به حمله می زدند . با این حال ، پهپادهای تهاجمی اوکراینی مسیر حرکت واحدهای زرهی روسی را دنبال کرده و با دقت به آنها ضربه وارد می کردند تا خدمه مجبوربه ترک آن شوند یا اینکه سامانه مذکور را برای تعمیرات از صحنه نبرد خارج کنند. این مساله البته به اجرای ضد تاکتیک ارتش روسیه منجر شد ، بدین معنی که مسکو تصمیم گرفت تا از متمرکز کردن توده بزرگی از تجهیزات زرهی اجتناب کرده و صرفاً بصورت محدود نفربرهای زرهی خود را وارد عمل کنند . در بیشترمواقع نیز تنها وظیفه این سامانه ها ، رساندن پیاده نظام به خطوط تماس و سپس عقب نشینی سریع بود. هدف قراردادن واحدهای سوار-زرهی ارتش اوکراین توسط مهمات پرسه زن روسی https://aparat.com/v/crkbq0g اولین نتیجه مستقیم چنین شرایطی ، کاهش سرعت پیشروی واحدهای روسی نسبت به سرعت عقب نشینی یگانهای اوکراینی بشمار می رفت که به شکل خاص در محور آودیوکا مشاهده شد ، جایی که آهسته شدن پیشروی ارتش روسیه به مدافعان اجازه داد تا ابتدا خود را از محاصره نجات داده و با موفقیت به خطوط دفاعی بعدی عقب نشینی کنند. علاوه براین ، ارتش روسیه دریافت که با وجود اینکه سامانه های جنگ الکترونیک بهتری نسبت به ارتش اوکراین داشت ولی هنوز نتواسته بود ازآن برای مختل کردن عملیات گسترده پهپادهای اوکراینی استفاده کند. هدف قرار دادن خودروهای تاکتیکی هاموی ارتش اوکراین توسط مهمات پرسه زن روسی https://aparat.com/v/jkvs8v9 بخش چهارم : ماهیت شناسی روند جنگ در اوکراین ( اوت- دسامبر 2024 ) ماهیت شناسی و درک چالشی که ارتش اوکراین و پشتیبانان غربی این کشور ، اکنون با آن مواجه هستند می تواند رویکرد و چشم انداز جدیدی را برای مدیریت عملیات رزمی و پدید آوردن افقی امیدوارانه فراهم سازد . جنگی که امروز در اوکراین جریان دارد ، بازتابی از ایده توسعه یافته نظریه پردازان نظامی شوروی پس از جنگ اول جهانی است که ارتش ایالات متحده نیز با رویکردی انتقادی ازآن استفاده می کند. رویکرد شوروی برای تعریف چالش اصلی در جنگ های معاصر براساس بسترهای صحنه های درگیری امروز ، سربازان و تسری دادن آن به حوزه تاکتیکی و فناوری پیش رفت و ادامه یافت . هدف قراردادن مواضع استتار شده ارتش اوکراین در خطوط تماس توسط مهمات پرسه زن روسی https://aparat.com/v/euufmu6 در این آموزه ، توجه اصلی بر سطح عملیات نظامی و کسب آمادگی برای انجام آن قرار داشته و معتقد است که سطوح جنگ نه تنها بر زنجیره آموزه ، عملیات و تاکتیک پایه دارد بلکه سطح عملیات را درمحقق کردن اهداف و منابع راهبردی بواسطه اجرای ماهرانه عملیات نظامی بسیار مهم می داند که این نیز به نوبه خود ،سطح تاکتیکی را بیش از پیش مهم می سازد. بنابراین ، تمرکز مناسب در سطح "عملیات" به برنامه ریزان و فرماندهان کمک می کند تا خطر تمرکز بیش از حد برای حل مشکلات تاکتیکی و جستجوی راه های تاکتیکی برای غلبه بر چالش های تاکتیکی از یکسو و تلاش برای جهش مستقیم از راه حل های راهبردی به راه حل های تاکتیکی و برعکس را کاهش دهد . عملیات سامانه راکت انداز چندگانه ومپایر ارتش اوکراین https://aparat.com/v/lbpv7re بنابراین ، درپیش گرفتن چنین شیوه ای می تواند برنامه ریزان نظامی را از ورود به تله تمرکز بیش از حد بر روی فناوری یا نیروی انسانی دور نگه دارد. این مساله به شکل خاص دو نقطه اوج را در اتحاد شوروی با توسعه هنرعملیاتی و در ایالات متحده با تولد مفهوم نبرد هوا-زمینی بوجود آورد . درنتیجه ، عدم توجه به چنین اصولی ، ناخودآگاه میدان نبرد را به یک صحنه درگیری خندقی و فرسایشی تبدیل می کند و همین امر نیز یک چرخش آشکار در شیوه تصمیم گیری فرماندهان را باعث می گردد. در واقع ، هر اندازه فرماندهان قابلیتهای سطح عملیاتی خود را پیش از شروع جنگ توسعه داده باشند و ملکه ذهن آن شود ، ولی با ورود مولفه های تاکتیکی و فناورانه خاص به صحنه نبرد ، تصمیم گیرندگان به شکل خودکار تلاش می کنند تا مشکلات و راه حل ها را همزمان درنظر گرفته و ارزیابی کنند ولی تلاشی برای ارائه توصیه های تاکتیکی یا فناروانه دقیقی هرگز صورت نخواهد گرفت و این نیز به خودی خودی ، طراحی صحنه نبرد را در اختیار کسانی قرار خواهد داد که مسئول اصلی به راه انداختن جنگ بوده و این حمایت همه اجزاءو عناصر درگیر را نیز بدست می آورد ، چرا که در حالت پیش فرض ، این روند افقی روشن را برای کسب پیروزی بوجود می آورد. پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

آیا نیروی هوایی ایران هیچ اقدامی برای خرید جنگنده نکرده است؟ همین ابتدا گفت که این تلاش ها همه خبر های ضد و نقیض هستند و اما از تمام آن ها میتواند به این نتیجه رسید که حقیقتا تلاشی در جریان بود تا نیروی هوایی بخصوص پس از جنگ از رکود و کمبود هایش خارج شود. در همه این موارد سنگ بزرگی به اسم آمریکا جلوی خرید های ایران بود که در اکثرشان با فشار این کشور به طرف ثالث در لحظه پایانی سبب لغو قرار داد شد. مانند آن چیزی که در قضیه اس۳۰۰ ایرانی در دوره اولین خرید رخ داد و آنقدر تحویل آن گذشت که دیگر اس۳۰۰ آن زهر ابتدایی مدنظر در خدمت ایران نداشت! ایران در تلاشی موفق در دهه۱۹۹۰ توانست جنگنده های میگ۲۹ و سوخو۲۴ MK را از شوروی خرید کند و این زمان مصادف بود با فرار جنگنده های مشابه عراقی به ایران ایران از چین در همان دهه جنگنده های F-7 و همینطور نسخه آموزشی دو کابین آن را تحویل گرفت. ایران طی دهه اخیر حتی به هند و پاکستان نزدیک شد که جنگنده های این کشور ها را بررسی کند. دستکم در مورد پاکستان این خبر مستند است که ایران توجهاتی به جنگنده تاندر داشته اما در مورد هند تنها در حد شایعه باقی مانده، دامنه این بررسی به جنگنده جی۱۰ چین هم کشید که هنوز سرنوشت این موارد مشخص نیست. ایران در دهه ۱۳۷۰ مذاکراتی با بلاروس برای خرید جنگنده‌های MiG-29 و Su-24 داشت. بلاروس پس از فروپاشی شوروی وارث انبار بزرگی از تجهیزات هوایی شد. و منابع غربی حتی مدعی بودند که دستکم قطعات از این کشور به ایران منتقل شده منبع کشور دیگری که ذخایر بزرگی از شوروی به ارث برد اوکراین بود. روابط ایران در بخش های مختلف با اوکراین نیاز به گفتن نیست که شامل بخش های موشکی و زرهی و ... میشد. گفته میشود درسال های ابتدایی پس از فروپاشی شوروی،تلاش‌هایی برای دریافت قطعات یدکی یا حتی جنگنده از اوکراین توسط ایران صورت گرفت. تمرکز بر هواپیماهای MiG-29 و Su-24 بود منبع۱ منبع۲ منبع۳ شایعاتی نسبت به خرید جنگنده دسته دوم از لیبی شامل MiG-23 و MiG-25 وجود دارد که ناکام ماند.( تنها شایعه است که با توجه به زمین گیری بخش بزرگی از ناوگان این کشور در آن سال ها شکل گرفته بود و برای این مورد منبعی پیدا نکردم) برخی منابع غیررسمی در دهه ۱۳۸۰ شمسی ادعا میکردند که ایران علاقه‌مند به خرید جنگنده‌های MiG-21 و MiG-29 از یوگسلاوی سابق یا صربستان بود. این کشور ۱۶ فروند میگ۲۹ و تعداد زیادی میگ۲۱ در اختیار داشت که خودشان هم با تحریم هایی رو به رو شدند و این مسئله هم تنها در حد شایعه است که باید آورده میشد. ارمنستان و قزاقستان و سایر جمهوری‌های شوروی سابق نیز شایعات مشابهی در موردشان وجود دارد که ایران از آن ها می‌خواسته قطعات هوایی و ... خریداری کند. شواهد غیررسمی و گزارش‌های اطلاعاتی نشان می‌دهند که ایران در اوایل دهه ۹۰ میلادی برای خرید برخی تسلیحات (به‌ویژه قطعات یا حتی جنگنده‌های MiG-29، MiG-23 و Su-22) که سابقاً در اختیار آلمان شرقی بودند، ابراز علاقه کرده بود. اما این تلاش‌ها با مخالفت شدید دولت آلمان غربی و فشار آمریکا ناکام ماند.نیروی هوایی آلمان غربی صاحب ناوگانی بزرگ از جنگنده‌های بلوک شرق شد که بسیاری از این هواپیماها برای ناتو کاربرد نداشتند یا استاندارد غربی نداشتند، بنابراین برای فروش یا اسقاط آماده شدند. این کشور در آن زمان ۲۴ فروند MiG-29A و همینطور جنگنده های Su-22، MiG-23، MiG-21 را در اختیار داشت. منبع غربی در آن زمان به این موضوع اشاره کرده اند. احتمالاً هدف اصلی MiG-29A و قطعات یدکی مربوط به آن‌ها بود، زیرا ایران در همان زمان از شوروی نیز MiG-29 خریده بود. آلمان ۲۳ فروند MiG-29A آلمان شرقی را تا سال ۲۰۰۳ در خدمت نگه داشت، سپس همگی را به قیمت نمادین ۱ یورو به لهستان واگذار کرد. در سال ۱۹۹۷، ایالات متحده ۲۱ فروند جنگنده MiG-29 را از مولداوی خریداری کرد تا از انتقال آن‌ها به ایران جلوگیری کند. این اقدام نشان‌دهنده نگرانی‌های غرب نسبت به تلاش‌های ایران برای دستیابی به جنگنده‌های ساخت شوروی سابق از کشورهای اروپای شرقی است. ( آمریکا به این منظور حتی ناوگان تامکت های خود را بازنشسته کرد!) منبع منبع۲ منبع۳ منبع۴ منبع۵ پ ن: آیا مشکل نداشتن نیروی هوایی مناسب از درون است؟ آیا آمریکا در دنیای تک قطبی مانع بزرگی بود؟ پاسخی برای آن ندارم.

بسم ا... وزارت دفاع روسیه از حمله نیروهای مسلح روسیه به محل آزمایش سامانه موشکی ساپسان او تی آرکا (Sapsan OTRK) خبر داد این سامانه ترکیبی از حامل سامانه نپتون و موشک ناشناسی است که برای نیازمندی های ارتش اوکراین توسعه یافته است . گفته شده ، ارتش اوکراین برای تست در شرایط واقعی ، نمونه اولیه را در نزدیکترین محل به خط مقدم مستقر کرده بودند که مورد حمل ارتش روسیه قرار گرفت اگر نیروهای مسلح اوکراین سعی کرده باشند قابلیت‌های دوربرد خود را توسعه دهند تا وابستگی خود به منابع غربی را کاهش داده و قابلیت‌های تهاجمی خود را در زمان کمبود سامانه های اتامز افزایش دهد ، باید روند توسعه سامانه فوق مورد بررسی قرار گیرد.

بسم ا... لهستان به طور مستقل برای سامانه های خریداری شده راکت انداز چندگانه از کره جنوبی موشک تولید خواهد کرد. به گفته رسانه های لهستانی ، طی سه سال آینده، تولید موشک های دوربرد Homar-K در لهستان راه اندازی خواهد شد موشک HOMAR-K گونه ای از K239 کره جنوبی است که بر روی شاسی یک کامیون لهستانی 8x8 نصب شده و گفته می شود از نظر تسلیحات و ویژگی های عملکردی، مشابه آنالوگ با هیمارس است. اولین قرارداد توسط وزارت دفاع لهستان در پایان سال 2022 امضا گردیدو در سال 2024 اجرا شد تا در سال 2025 چندین پرتابگر در حال حاضر در خدمت باشند. در مجموع 290 تیر موشک برای تحویل بین سال های 2026 تا 2029 برنامه ریزی شده تا در کنار پانصد تیر موشک هیمارس که قبلا سفارش داده شده وارد خدمت گردد. پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

شماره ی یاک ۱۳۰ های دیده شده در ایران به نظر میرسد ورود ۶ یاک ۱۳۰ تا کنون به ایران قطعی باشد.طبق شایعات ۱۲ یاک ۱۳۰ وارد ایران شده است.

مراحل آماده سازی و پرواز یک یاک ۱۳۰ مسلح به موشک آر۷۳ آرچر تمرین پرواز در کنار دو میگ ۲۹ ارتش و شکار پهپادهای مهاجم

برنامه‌هاي تسليحاتي راهبردي ايران: يك ارزيابي شبكه‌اي اتم‌هاي اورانيوم 235 و اورانيوم 238 با استفاده از گاز، تركيب و سپس در معرض اشعه ليزر قرار مي‌گيرند. ليزرها در فركانس‌هاي مختلف، تنظيم و سپس به طور انتخابي، اتم‌هاي اورانيوم 235 را يونيزه مي‌كنند و سپس اين اتم‌ها در بشقاب‌هايي كه با برق ساكن، شارژ شده‌اند، جمع‌آوري مي‌شوند. شيوه جايگزين كه MLIS است، از UF6 به عنوان مواد اوليه و تغذيه‌اي استفاده مي‌كند و آن را در معرض اشعه ليزر قرار مي‌دهد تا موجب شكسته شدن مواد شيميايي نوري مولكول‌هاي UF6 ـ كه حاوي اورانيوم 235 هستند ـ شود. اين مولكول‌ها جمع‌آوري و سپس به پودر جامد تبديل مي‌شوند. ايران همانند تلاش‌هايش براي توسعه سانتريفيوژ و فناوري عمل‌آوري مجدد، نخست كوشش كرد، برنامه تحقيق و توسعه ايزوتوپ ليزري را از آژانس بين‌المللي انرژي اتمي پنهان سازد. برنامه ليزري كه در آزمايشگاه ليزري لشكرآباد، واقع در 40 كيلومتري غرب تهران انجام مي‌شود، براي نخستين بار توسط شوراي مقاومت ملي ايران در 21 مي 2003 افشا و علني شد. آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بنا بر اعلام‌ها و اطلاعاتي كه از شوراي مقاومت ملي ايران دريافت مي‌كرد، در ماه مي سال 2003، خواستار بازديد از آزمايشگاه ليزري مزبور شد. ايران در ابتدا داشتن هرگونه برنامه غني‌سازي ليزري در لشكرآباد را تكذيب كرد و بعد تجهيزات غني‌سازي ليزري در آنجا را پيش از اين‌كه به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي اجازه دهد در آگوست 2003 از لشكرآباد بازديد كند، به مركز تحقيقات هسته‌اي براي امور كشاورزي و دارويي در كرج منتقل كرد. مقامات ايراني به هنگام بازديد كارشناسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي از لشكرآباد گفتند كه آزمايشگاه لشكرآباد به تحقيق تركيب ليزري و طيف‌نمايي ليزري اختصاص داشته و تكرار كردند كه هيچ‌گونه مواد هسته‌اي در آزمايش‌ها و تجارب ليزري وجود نداشته است. http://www.baztab.com/tmp/upload/12509.jpg سرانجام ايران در اكتبر 2003 پذيرفت كه ضمن نقض موافقتنامه تدابير حفاظتي با استفاده از مقادير كمي مواد هسته‌اي، اقدام به اجراي يك برنامه غني‌سازي ليزري اعلام‌نشده كرده است. آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بنا بر نتايج مصاحبه‌ها با دانشمندان ايراني، بررسي قراردادهاي ايران با منابع خارجي و نيز اسناد مرتبط با تجارب و آزمايش‌هاي آزمايشگاهي و نمونه‌برداري‌ها از تجهيزات استفاده‌شده در تجارب و آزمايش‌هاي ليزري، بر اين باور است كه مي‌تواند عناصر اصلي اعلاميه ايران مورخ اكتبر 2003 را تاييد كند. تحقيقات ايران از سال 1975 تا 1998 درخصوص تفكيك ايزوتوپ ليزري در مركز تحقيقات و كاربرد ليزري وابسته به مركز تحقيقات هسته‌اي تهران كه بعدا به مركز تحقيقات ليزري تغيير نام داد، انجام شده‌ است. ايران بين سال‌هاي 1975 تا 1979 براي كار و فعاليت روي فنون تفكيك ايزوتوپ ليزري بخار اتمي و نيز فنون تفكيك ايزوتوپ ليزري مولكول‌ها با دو شركت آمريكايي قرارداد امضا كرد. تجهيزات مربوطه، فعاليت مطلوب و مناسبي نداشتند و همكاري با دو شركت مزبور با بروز انقلاب در ايران به پايان رسيد. برنامه غني‌سازي ليزري در سال 1991 به هنگامي كه مركز تحقيقات ليزري با يك مؤسسه چيني براي دريافت 50 كيلوگرم فلز اورانيوم طبيعي و تجهيزات غني‌سازي ليزري با طراحي رسيدن به سطوح غني‌سازي 3 درصدي، موافقتنامه‌اي را امضا كرد، احيا شد. دانشمندان ايراني پيش از سال 1994 كه اجراي موافقتنامه مزبور تكميل شده بود، حدود 8 كيلوگرم از 50 كيلوگرم فلز مزبور را براي غني‌سازي اورانيوم بر پايه مقياس ميلي‌گرم مورد استفاده قرار داده و به سطح ميانگين غني‌سازي 8 تا 9 درصدي رسيده بودند كه در يك نقطه اوج به 15 درصد نيز رسيد. به هر حال، ايران پس از سال 1994، قادر به راه‌اندازي و فعال‌سازي صحيح تجهيزات مزبور نبود. ايران در سال 1998 با مؤسسه «D.V.Efremov» در شهر سن‌پترزبورگ مرتبط شده و اين مؤسسه موافقت كرد كه تجهيزات راهنماي AVLIS را براي نصب در لشكرآباد در اختيار ايران قرار دهد. كارشناسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي پس از بررسي متن موافقتنامه ايران با مؤسسه نام‌برده، اعلام كردند كه تجهيزات مزبور، فاقد توانايي براي توليد 5 كيلوگرم اورانيوم غني‌شده سطح پايين (بين 5/3 تا 7 درصدي) در سال اول بهره‌برداري از آن است. آنان همچنين نتيجه گرفتند كه تجهيزات مزبور، تنها قادر خواهد بود، مقدار بسيار كمي از توليد اورانيوم غني‌شده سطح بالا در مقايسه با كل مقداري را كه مجموعه تجهيزات براي توليد آن تحويل ايران شده است، انجام دهد. به هر حال، مسكو در سال 2000 در واكنش به فشارهاي آمريكا، ارسال تجهيزات مزبور به ايران را به تعويق انداخت و سپس در سال 2002، رسما موافقتنامه‌اش با ايران را به پايان رساند. ايران در اكتبر 2002، تصميم گرفت تأسيسات موجود در لشكرآباد را با انتقال تجهيزات چيني‌الاصل موجود در مركز تحقيقات ليزري لشكرآباد، تكميل كند، اما اين اقدام نيز موفقيت كمي داشت. كارشناسان هسته‌اي ايران در تأسيسات لشكرآباد بين اكتبر 2002 تا ژانويه 2003، آزمايش‌ها و تجاربي را براي توليد مقادير كمي از اورانيوم غني‌شده تا تقريبا 1 درصد با استفاده از 22 كيلوگرم از 50 كيلوگرم فلز اورانيوم طبيعي چيني‌الاصل كه از اين كشور وارد كرده بودند، انجام دادند. http://www.baztab.com/tmp/upload/12510.jpg با توجه به نتايج ارزيابي‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، بعيد به نظر مي‌رسد كه برنامه غني‌سازي ليزري ايران، تهديدي جدي در زمينه گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي باشد. حمايت خارجي از برنامه غني‌سازي ليزري ايران از سوي منابع آمريكايي، روسي و چيني، برخلاف برنامه غني‌سازي سانتريفيوژ ايران كه از كمك‌هاي خارجي گسترده از شبكه عبدالقديرخان بهره‌مند بوده، محدود و ناقص بوده است. نكته ديگر آن‌كه، تسلط بر فناوري ليزري به طور كلي در مقايسه با تسلط بر فناوري سانتريفيوژ دشوارتر است و سرانجام اين‌كه برنامه ليزري ايران، تنها توانسته است مقادير كمي از اورانيوم غني‌شده سطح پايين را غني‌سازي كند. تجهيزاتي كه در اين آزمايش‌ها و تجارب به كار گرفته شده‌اند، از فعاليت خارج شده و تحت نظارت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در انبار نگهداري مي‌شوند. تهيه و ساخت سوخت برنامه ايران براي تهيه و ساخت سوخت و توليد دانه‌هاي UO2 از اورانيوم غني‌شده سطح پايين و اورانيوم طبيعي و توليد فلز مناسب براي اين دانه‌ها متمركز است. پودر UO2 غني‌شده سطح پايين براي ساخت و تهيه سوخت رآكتور نيروگاه آب سبك با استفاده از فشار تبديل سراميك‌هاي به دست آمده جهت داشتن اندازه و شكل يكسان تراش داده مي‌شوند. دانه‌ها (ساچمه‌ها) زماني به شكل لوله‌هاي بلند توخالي چيده مي‌شوند كه به عنوان ميخ يا ميله‌هاي سوختي شناخته شده و بعد با يك لايه فلزي كه نوعا تركيبي از زيركونيوم است، پوشش داده مي‌شوند. سپس ميله‌هاي سوختي كه به عنوان مجموعه سوختي، شناخته مي‌شوند، دسته‌بندي مي‌گردند. 1000 VVER كه طرح روسي دارند و در رآكتور بوشهر مورد استفاده هستند، مركب از 312 ميله (كه هر كدام از آنها با تركيبي از آلياژ زيركونيوم و نيوبيوم، پوشش داده شده‌اند) مي‌باشند كه در ده رديف در يك طرح شش گوشه‌اي چيده شده‌اند و طول آنها 5/4 متر و عرضشان 23 سانتي‌متر است؛ مجموعا 163 عدد از اين مجموعه‌هاي سوختي، محتواي رآكتور را تشكيل مي‌دهند. توان و ظرفيت ايران براي توسعه فعاليت‌هاي ساخت سوخت، تدريجا شكل گرفته است. به گونه‌اي كه در سال 1984 يك شركت فرانسوي به ايران كمك كرد تا آزمايشگاه تهيه و ساخت سوخت واقع در مركز فناوري هسته‌اي اصفهان را داير و تأسيس كند. اعلاميه‌اي كه ايران در سال 1998 به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي داد، حاكي از آن است كه اين كشور از سال 1985 تا سال 1993 در آزمايشگاه تهيه و ساخت سوخت، عمليات آزمايشگاهي داشته كه شامل روندهاي مختلف كار بر دانه‌هاي UO2 نظير شكل‌دهي، تراش دادن، پوشش دادن، جوشكاري و كنترل كيفي مي‌شده است. ايران مي‌گويد، در اين سال‌ها، تعداد كمي از دانه‌هاي (ساچمه) تحت فشار و شكل داده شده را با استفاده از 50 كيلوگرم UO2 تهيه شده كه در سال 1977 وارد كرده و معاف از تدابير حفاظتي بوده، ساخته است. برخي از اين دانه‌ها بعدا در اواخر دهه 1980 در رآكتور تحقيقاتي تهران تابانده شده و در تجارب و آزمايش‌هاي عمل‌آوري مجدد به كار گرفته شده‌اند كه در اكتبر 2003 توسط ايران به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي اطلاع داده شده است. http://www.baztab.com/tmp/upload/12511.jpg icon_wink