انجمن بزرگ میلیتاری

خوب ، این نیازمند سرمایه گذاری هست ، سالها پیش در جایی مطالعه کرده بودم که نیروی هوایی آمریکا در دهه 60 میلادی برای وارد کردن یکی از موشکهای هوابه هوای تولید شده به خدمت رزمی ، ( احتمالا AIM-4 ) صدها شلیک آزمایشی را ثبت کرده ، حالا اگر فناوری را در نظربگیریم ، برای تایید اطمینان پذیری این سلاح ، شلیک در شرایط واقعی یا شبیه سازی شده را باید برنامه ریزی کرد ...

سلام ممنون از اطلاع رسانی بله ، درست هست ، ولی یک نکته ای وجود دارد و ان نمایش توپ این سیستم هست ، ظاهرا " یک رادار جستجو هم برای این سامانه باید متحرک سازی شود ...... شاید هم نمونه اولیه هست و نیازمند تغییرات برای عملکرد بهینه ==== هر چند سیستم زیر قرار بود توسط ما درسالهای قبل از انقلاب خریداری شود و حتی گفته میشود که یکی وارد ایران شده و بعد ان را عودت دادند ، ولی برای دفاع از سیستم های بزرگتر مثل اس-300 یا باور 373 ، و حتی پشتیبانی از واحدهای زمینی ، نیازمند یک پیکربندی شنی دار مثل نمونه زیر هستیم ، چون توپوگرافی ایران ، یک شکلی هست که اجازه تحرک به پیکربندی های چرخ دار را همیشه نمی دهد

اسپارو AIM-7 E.2 در ایران در اوایل دهه 40 شمسی ، با عملیاتی شده فانتوم ها در نیروی هوایی ایران و افزایش تهدیدها از سوی عراق و اتحاد شوروی ، ارتش ایران بر این تصمیم قرار گرفت تا توانمندی های خود را در حوزه رزم هوایی با خرید موشکهای میان برد AIM-7 اسپارو ، افزایش دهد . به همین علت ، پس از مطالعات و بررسی های صورت گرفته و بر اساس تجربه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ویتنام ، نیروی هوایی برای خرید اسپارو اعلام آمادگی نمود . با امضاء قرار داد میان ایران و شرکت سازنده ( ریتئون ) به سال 1968 ( 1345 شمسی ) نخست در حدود 300 تیر موشک برای جتهای فانتوم سری دی که به تازگی نیز تحویل داده شده بودند ، به قیمت هر تیر 57000 دلار خریداری شد . سه سال بعد ، یعنی در سال 1971 ( 1350 شمسی ) ، چیزی درحدود 400 تیر موشک AIM-7.E.2 مجددا برای نیروی هوایی سفارش داده شد که قیمت هر تیر موشک با کمی افزایش به 68000 دلار رسیده بود . دو سال بعد ، ( 1973 / 1352 شمسی ) ایران سفارشی بزرگتر ، در حدود 500 تیر موشک AIM-7 E.3 و پس از یکسال ( 1974/ 1353 ) ، سفارشی برای 60 تیر موشک ( به قیمت هر تیر 75000 دلار ) را به ریتئون ارائه نمود . باورود تامکتها در میانه های دهه 50 شمسی ، اینبار یک سفارش بسیار بزرگ ، چیزی در حدود 800 تیر موشک AIM-7 E.4 در بازه زمانی سال 1354 تا 1356 به نیروی هوایی با قیمت هر تیر 86000 دلار تحویل شد . علیرغم این تعداد انبوه ، برنامه ریزان نظامی ارتش به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای تحویلی از کیفیت چندانی برخوردار نیستند ، درنتیجه طبق یک برنامه از پیش تعیین شده ، چیزی در حدود 250 تیر موشک اسپارو از مدلهای تحویلی اولیه به ایالات متحده ارسال شد تا به استاندارد AIM-7 E.3 ارتقاء یابند که هزینه این ارتقاء برای هر تیر 23000 دلار تعیین شده بود . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

بخش دوم : به اعتقاد تحلیلگران صنایع هوا- فضای اسراییل ، برد و هزینه تولید ، از جمله فاکتورهای مورد نظر IAF برای بکارگیری آن محسوب میشود ، چنانکه الی ریتر یکی ازمدیران بخش توسعه قدرت آتش موشکی IMI معتقد است که نسبت هزینه به فایده این فناوری در مقایسه با مهمات استاندارد فعلی نیروی هوایی فوق العاده است ولی به رقم مورد نظر اشاره ای ننمود . در حالی که IMI هنوز برد این جنگ افزار جدید را افشاء نکرده ، اما با توجه به ابعاد اندازه گیری شده از روی تصاویر منتشره ، می توان چنین حدس زد که از مهمات تولیدی روس ها که بردی برابر 1200 مایل را به ثبت رسانده ، بزرگ تر بوده و طبیعتا برد بیشتری خواهد داشت . به همین ترتیب ، منطقی خواهد بود که فرض شود سر جنگی Rampage در مقایسه با نمونه های زمین پایه کوچکتر باشد . نمونه مشابهی که هم اکنون در زرادخانه نیروی هوایی اسراییل وجود دارد ، موشک کروز زمین به هوای Popeye است که با طولی برابر با Rampage سه هزار پاوند وزن داشته ( 2برابر Rampage ) و به یک کلاهک متعارف به وزن 750 پاوند مسلح شده است ، درنتیجه ،بخش قابل توجهی از ظرفیت داخلیRampage با وزنی در حدود نصف Popeye ودرازای برابر ، به سوخت مورد نیاز تخصیص داده شده که برد زیاد ان را موجه جلوه میکند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، سرجنگی Rampage احتمالا کوچکتر از Popeye خواهد بود ،اما برای تاثیر گذاری بیشتر ، ترکیب سرعت فراصوت که درزمان برخورد به هدف با تولید انرژی جنبشی افزون تر همراه است ، می تواند کاهش وزن کلاهک جنگی را به گونه ای موثر جبران نماید . بااین وصف ، ابعاد Rampage نشان میدهد که جتهای اف-15 و اف-16 به شکل متعارف قادر نخواهند بود تا در یک زمان ، بیشتر از یک یا دو تیر از این موشکها را با خود حمل کنند ، اما به نظر می رسد که حتی این تعداد نیز برای انهدام اهداف سخت سازی شده در فواصل زیاد نظیر فرودگاه های نظامی یا زیرساختهای تولید تسلیحات WMD کافی باشد . برنامه ها مشابه ومشکلات موجود : این مساله ( تعداد محدود قابل حمل توسط جتهای رزمی ) یک مشکل مشابه برای همه کاربران ان محسوب میشود . در مارس 2018 ، ولادیمیر پوتین ، رییس جمهور روسیه ، از یک سلاح فراصوت جدید با شناسه Kinzhal رونمایی نمود که نسخه هواپایه راکت زمین به زمین Iskander محسوب می شد ، در حالی که گزارشاتی در دست است که نشان می دهد ، چینی ها در دسامبر 2016 نیز پرتابه ALBM خود را مورد آزمایش قرار دادند . طبق ادعای برخی ناظران ، نیروی هوایی روسیه ، حداقل 6 فروند از جنگنده – رهگیرهای برد بلند MiG-31 خود رابرای حمل این سلاح که درازایی در حدود 25 فوت را شامل میشود ، بروزرسانی نموده است و گفته می شود که کرملین قصد دارد تا قبل از پایان سال 2018 ، حداقل6 فروند دیگر از این جتهای رهگیر را به این سلاح ، مجهز نماید . با عملیاتی شدن این 12 فروند ، نیروی هوایی روسیه حداقل به یک اسکادران میگ-31 برای اجرای حملات مرگبار دوربرد برعلیه اهداف سخت سازی شده مجهز می گردد . به اعتقاد پاول پودویگ ، تحلیلگر ارشد نظامی روس ، نیروی هوایی روسیه بیشتر برروی شلیکهای جداگانه ( 2 یا 3 یا 6 موشک بطور همزمان ) تاکید دارد که این مساله برای جتهای عبری نیز مصداق پیدا می کند . نیروی هوایی ایالات متحده ، نیروی هوایی اسراییل ، استراتژی یکسان ، تاکتیکهای متفاوت : به شکل واضحی ، وقتی صحبت از حملات دورایستا میشود ، برای ارتشهایی نظیر ارتش ایالات متحده ، سرعت در مقایسه با وزن کلاهک یا ابعاد بزرگ ، ارزشی نخواهد داشت ، چرا که بسادگی میتوان آسیب پذیری در برابر این سلاح ها را با سیستم های تدافعی مناسب ، کاهش داد ، اما برای مجموعه ای نظیر اسراییل که در مقایسه با ارتش ایالات متحده ، پیکربندی های هوایی محدودتری برای شلیک این تسلیحات در اختیار دارند ، کاربرد یک جنگ افزار بالستیک هواپایه با سرعت بالا ( علیرغم قدرت انفجاری پایین ) میتواند به تنها گزینه برای انهدام اهداف در بردهای طولانی تبدیل گردد . با تمامی این تفاسیر ، در حالی که Rampage قرار است تا بتدریج به یک چالش اساسی برای سیستم های دفاع هوایی ارتقاء یافته جنگ سرد حاضر در سوریه تبدیل گردد ، سوالی اساسی مطرح میشود که IAF چگونه میتواند از این سلاح برعلیه سامانه های پیشرفته تری نظیر S-300، S-400،BuK و Pantsir که درخاورمیانه گسترش می یابند استفاده کند ؟؟ در حداقل شرایط ، برد قابل توجه Rampage باعث میشود تا بقاء جتهای رزمی IAF در برابر سیستم های موشکی جدید روسی افزایش یابد و بدانها اجازه میدهد تا حملات هوایی دقیق تری را در فاصله ای دورتر از برد موثر این سیستم های پدافندی اجرا نمایند . این مساله بدان معنی است که خدمه هوایی ، زمان بیشتری را برای اجرای اقدامات پبشگیرانه در برابر شبکه پدافندی حریف که مسلما" با دقت افزون تری ، می توانند عملیات رهگیری و انهدام مهاجمان را به انجام رساند ، در اختیار خواهند داشت . کاربرد ، آینده : به گفته کارشناسان نظامی ، تولید انبوه Rampage از سال 2019 آغاز میشود و این دقیقا" همزمان با دوره ای است که پیش بینی میشود تنش های میان ایران و اسراییل افزایش یابد ، چرا که ایران حضور خودرا در سوریه ، پر رنگ تر نموده و با توجه به سرنوشت توافقنامه هسته ای و تهدید ایران در از سرگیری غنی سازی که این خود ممکن است مقدمه ای برای تولید تسلیحات هسته ای باشد ، نیاز IAF به یک جنگ افزار جدید دورایستا پرسرعت را معنا می بخشد . منابع : 1- https://militarywatchmagazine.com/article/rampage-the-israeli-air-force-s-deadly-and-precise-new-standoff-missiles-and-why-they-are-key-to-enhancing-its-strike-capabilities 2- militarywatchmagazine صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

این ادعای دوستان بود ، تضاد تحلیل با دوستان همین هست ، البته نه تا این اندازه ، بلکه استدلال این بود که وقتی یک سیستم تسلیحاتی به قول دوستان در وزارت دفاع ، هنوز مراحل تست خودش را قرار دارد ، روی چه منطقی ادعای ارسال به سوریه پیش کشیده میشود ؟؟ تا جایی که بنده اطلاع دارم ،داده های ارائه شده ، به هیچ عنوان بزرگنمایی نشده ، فقط تجربه رزمی گذشته را به شکل مصور ارائه کردیم ، و در انتها هم عرض شد که ادعای ارسال یک سیستم تسلیحاتی در حالی که هنوز وارد چرخه دفاعی کشور نشده و نقاط ضعف و قوتش را تست نکردند ، و قرار دادن ان در برابر مجموع نیروی های هوایی که سابقه اجرای عملیات SEAD را در گذشته دارند ( آمریکا در ویتنام و خلیج پارس ، اسراییل در دره بقاع ، بریتانیا و فرانسه در خلیج پارس ) با منطق نظامی همخوانی ندارد . این مساله هیچ ارتباطی به دست کم گرفتن توان داخلی ندارد . اگر مبنای ما برای تحلیل آینده ، تجربیات گذشته + وضعیت فعلی باشد ، به این قبیل ادعاها نباید شاخ و برگ داد که بعدها بعنوان یک پایه برای تحلیل های بعدی استفاده شود . پی نوشت : حالا اگر یک حریف مشخص جهان سومی را هم مثال بزنیم ، همین نیروی هوایی عراق ، با مجموع مهمات غربی وشرقی اش ( خا-29 ال با برد 10کیلومتر و آرمات 40-120 کیلومتر ) چه بلایی را سر ما آورد که الان شاهد متحرک شدن این سیستم ها هستیم ؟؟؟

سلام علیکم خوب الان به شما باید گفت منظور ؟؟؟ (اشاره به به بخش رنگی شده ) الان میلیتاری چند سال هست که دارد فعالیت می کند و چند سال هست که نقد وضعیت را سرکوفت زدن تعریف کردند ؟؟ پست مورد نظر جنابعالی ، در پاسخ به ادعای دوستان در خصوص ارسال سامانه مورد نظر به سوریه بود بود که حتی رونمایی نشده !!!!!! و تمام !!!! حالا اگر شما مثل سایر دوستان معتقد به اعزام این سیستم تسلیحاتی به سوریه هستید ( و نه تولید و بکار گیری ان که بسیار هم مورد تایید هست ) که خوب ، باید منتظر ماند و دید . پی نوشت : 1- این استناد به شناسنامه نداشتن هم یک مقدار قدیمی شده ، اگر این شکلی باشد ، اروپایی هم زمانی که ما در دانشگاه جندی شاپور ، پیشگام علوم بودیم ، داشتند همدیگر را در اروپا قتل عام می کردند !!!! هر دوی استدلال ها اشتباه هست ، چون ارتباطی به ادعا و پاسخ داده شده به ان ندارد 2- مشکل تحلیلگران نظامی ما این هست که وقتی اتفاقی می افتد ، این عادت ناپسند جوگیری را ترک نمی کنند ، حداقل 4 نیروی هوایی درجه یک دنیا (امریکا / اسراییل / بریتانیا / فرانسه ) الان اسمان سوریه را زیر بال خودشون دارند ، روسها هم که سیستم های پدافندی رده اول خودشون را به سوریه فرستادند ، عملا نظاره گر ماجرا هستند ، پدافند سوریه که جز موارد مقطعی ، عملا" دستها را بالا برده !!!!!! ( نشانه ان هم جولان بی دردسر iaf در سوریه هست که هرجای را مطلوب دانست ، بمباران کرد ) بعد این ادعا مطرح می شود که ما ( جمهوری اسلامی ) این سیستم را به سوریه ارسال کنیم ، که چه بشود ؟؟؟ چرا قبل از طرح یک ادعا ( حالا از سمت هرشخصیت حقیقی و حقوقی ) به جوانب ان فکر نمی شود !!!!!! بعد در اینجا ( میلیتاری ) به این ادعاها شاخ و برگ داده میشود و یک نفر هم اگر استدلال مخالفی داشته باشد ، متهم به سرکوفت زدن می شود ، حالا ما چه زمانی قصد داریم این عادت ناپسند را ترک کنیم ، فقط آینده مشخص می کند . 3- جالب هست ، حضرات در سوریه ، حضور حتی 747 نیروی هوایی را تحمل نمی کنند ، بعد انتظار دوستان این هست که سامانه پدافندی را همین شکلی راست راست ارسال کنیم به سوریه ، انها هم دست به سینه ایستاده و تماشا کنند !!!!!!!

پی نوشت : لازم به توضیح هست که این نگاره را در اثنای زمزمه های بمباران داعش توسط فانتوم های نیروی هوایی در تاپیک سوریه ارسال کرده بودم که برای ماندگاری بیشتر به این تاپیک منتقل شد

عجیب هست که کسی اینها را امروز ندید بالاخره بعد از 4 دهه ، اورلیکن های 35 م.م را متحرک سازی کردند !!!

در مجموع ، تمام رژه امسال تحت الشعاع حادثه اهواز شد ، با این وصف ، خوب هست که تغییرات در استتار ادوات را هم پوشش دهیم ...

صرفا" برای یک یاد آوری تاریخی ( مجبور می کنید که خاک آرشیو را هر چند یکبار تکانده تا گردو غبار از اذهان پاک شود ) دره بقاع لبنان سال 1982 سام های سوری در برابر عملیات SEAD نیروی هوایی عبری ( فانتوم های مسلح به شرایک و استاندارد ) به همراه E-2 C های اسراییلی سال 2018 یا بعد از آن ... باور 373 ( که حداقل تا الان روز چهارشنبه 28 شهریور سال 97 هنوز رونمایی نشده و در شبکه پدافندی داخلی امتحان خودش را پس نداده ) در برابر ناوگانی متشکل از F-35I ، F-16I ودر نهایت F-15I پی نوشت : البته هنوزF-16 CJ های آمریکایی و یوروفایترهای آلمانی / بریتانیایی و رافال های فرانسوی را هم حساب نکردیم !!!!!

سلام علیکم با این تحلیل ، ظاهرا نه روسها را شناختید و نه اینکه ترکها را که متصل به حضرات مستقر در ادلب هستند و نه اسراییل را که برتری هوایی کامل را روی آسمان سوریه ایجاد کردند ، هر شکل ماجرا را بچرخانید ، باز هم در معادله ، باید فکری برای همه طرفهای درگیر بکنید ، یعنی روسها را توجیه کنید (که قطعا" موافقت نمی کنند برای گسترش حضور شما ) و بعد انقدر کارت برنده داشته باشید که ناتو ( مجموع کشورهای حاضر به رزم شامل آلمان و فرانسه ) حاضر نباشند جتهای خودشون را وارد معرکه کنند و این یعنی از همین الان باید برید در فاز دفاعی ، تونل بزنید ، این یعنی جنگ فرسایشی طولانی و متعاقب آن هزینه های بیشتر ( حالا کاری به تبعات داخلی ان هم نداریم )

سلام علیکم نمودار جالبی هست از روند حملات IAF از 2013 تا ژانویه 2018 لازم به ذکر هست که اولین حمله هوایی اسراییل به سوریه ، در سال 2011 انجام شد این هم نمای شماتیک حمله 18 سپتامبر 2018 از دید رسانه های عبری ظاهرا معتقد هستند که پایگاه یگانهای ایرانی را در فرودگاه حمیم زدند !!!!!!!!!!!! تصویر ماهواره ای قبل از تهاجم ساختمانی که گفته میشود در پایگاه حمیم مورد حمله قرار گرفته ... تصویر همان مکان بعد از حمله پی نوشت : به تفاوت دو تا حمله دقت کنید ( حمله موشکی سپاه و حمله هوایی اخیر IAF ) و میزان خسارت و دقیق بودن حملات هوایی ( صرف نظر از نیرویی که این عملیات را انجام داده ...)

سلام علیکم و رحمت ا... والا بنده بی طرف نیستم ، بالاخره همه ما طرف یک سمتی هستیم ،.... شده وضعیت ایران که در دو جنگ جهانی بی طرف بود ولی در هردو جنگ لقمه کفتارها و شغال ها شد والا بنده و امثال بنده هر حرفی بزنیم ، چوب دوسر طلا هستیم !!!!!! بالاخره یک جای تحلیل ما را می گیرند و لای منگنه می گذارند ، اگر استدلال کنیم که ایها الناس ، این شیوه ای که داریم پیش می رویم ، بالاخره یک جایی یقه ما را میگیرد و بعد نمیشود جبران کرد ، متهم به غرض ورزی میشویم ، خدمت دوستان عرض می کنیم که همه تحلیل ها نشان میدهد که ایها الناس ، موشک سرجای خودش ، خوب ، عالی ولی نیروی هوایی را دریابید ، کار نمایشی نکنید ، بگذارید حداقل اگر جاهای دیگر درست نمیشود ، همین یک بخش را بچسبید و درستش کنید ، متهم به غرب گرایی و.... می شویم ، استدلال میشود که چرخه و زنجیره مدیریت نظامی ما باید خون تازه ای را دررگهای خودش ببیند ، می فرمایند که چرا تجربه ها را نادیده می گیرید ، عرض می شود که دانش نظامی و منابع را در کُنج کتابخانه های دانشکده های نظامی محصور نکنید و بگذارید در یک چهارچوب درست ، فکرهای تازه فرصت اظهار نظر و جولان داشته باشند که این به نفع خود سیستم هست ، برچسب های ناگفتنی به ما می زنند ، به دوستان پیشنهاد می کنیم که چرا مثل سایر کشورهای پیشرو ، اجازه ایجاد مخازن فکر در حوزه های نظامی را نمیدهند و یا اگر می دهند برای یک عده خاصه و خلاصه ای هست که عمر مفید کاری خودشون را سپری کردند و انگیزه ای برای رفتن مسیرهای تازه را نمیدهند ، یک چیزی دیگری می فرمایند .. رسیدیم به هفته دفاع مقدس ، الان دوستان بسیار عزیز ما در سپاه می فرمایند که از افتخارات سپاه این هست که فرمانده کل اش در زمان جنگ 22 سال داشت ، فرمانده لشکرهایش هم ، همه جوان و پرانرژی ، سئوال بنده از این دوستان این هست که شما این همه تجربه موفق را با تمام فراز و فرودش دارید ، چرا این را در دهه 90 شمسی تکرار نمی کنید ؟؟؟ این انرژی متراکم ، اگر آزاد شود ، بسیاری از این نواقصی که سالهاست داریم آنها را می بینیم ، بدون شک ظرف 10 سال ، برطرف میشود ولی این اراده استفاده وجود ندارد .. الان داریم می بینیم ، تمامی مدیران رده میانی شرکتهای تسلیحاتی یا علمی دنیا ، جوان های رده سنی 30-45 هستند ،یعنی اوج دوران خلاقیت ،ولی در کشور ما طرف به سمت 40 که حرکت میکند ، مثل پیرمردهای 70 ساله هست ... بعد در اینجا دوستان ما 4 دهه که گذشت تازه به فکر تدوین و تصویب قانون منع بکارگیری بازنشستگان هستند که اجرای این خودش 4 دهه دیگر طول می کشد ، حالا در این 4 دهه ، چقدر ظرفیتهای این کشور ( حالا فقط در بخش دفاعی ) از بین رفته یا می رود ، فقط خداوند عالم مطلع هست ... بعد ما زانوی غم بغل می کنیم که " واحسرتا" ، فرصت از دست رفت ..... القصه ، گفتنی هادر این زمینه بسیار هست ، ولی متاسفانه تا الان دوستان ما ثابت کردند که تا یک فاجعه ای درست نشود ، قصد ایجاد تغییرات درست را ندارند ، حالا بنده و امثال بنده به چه چیزی قسم و آیه بخوریم که دشمن این سرزمین نیستیم و دوست داریم سازمان یا سازمان های مسلح ما همپای سایرین رشد بکند ، معلوم نیست .... این را جدی عرض می کنم ، شاید از 20 سال پیش تا الان ، بعد از قضایای ...... ، مشابه این تحلیل برای ایران دائم ذهن بنده را مشغول کرده ، حالا مشکلات زندگی یک طرف ، این وضعیت هم یک طرف دیگر .....

سلام بله ، این فرض هم ممکن هست وجود داشته باشد ، که دقیقا میشود مشکلی که ما در جنگ با عراق داشتیم ، نبود یک سامانه جامع کنترل-فرماندهی که اهداف را پایش ، دسته بندی ، اولویت بندی کرده و درنهایت بهترین انتخاب را در اختیار آتشبارها قرار دهد ( درسهایی از جنگ مدرن ، آنتونی کردزمن ، ترجمه پارسی ، جلد دوم ، انتشارات مرکز اسناد دفاع مقدس )

سلام علیکم جای برادر عزیز ، " الکترو" بسیار خالی هست در این جا ، اگر ایشان حضور داشتند ، با درصد اطمینان بالاتری به این سئوال جواب می دادند ، ولی عقلانی این باید باشد که روسها برای جلوگیری از حوادثی مثل "شلیک به خودی" در منطقه رزمی با حضور عناصر دفاع هوایی خودی و دشمن ( منظور ائتلاف هست ) تمهیداتی راباید در نظر بگیرند که این شامل سامانه های پدافندی ارتش سوریه هم میشود . البته اگر تحلیل جناب واریور را هم در نظر بگیریم ، کل تحلیل ها بطور کامل معکوس میشود ، یعنی روسها و IAF با هم دست به یکی کرده باشند که ارتش سوریه را یک مقدار قلقلک بدهند و سوریها هم نامردی نکرده و IL-20 روسی را زدند که این را باید تا انتشار اطلاعات جدید صبر کرد و دید

طومار صلح برای سرزمین پارس پنجاه سال با اشباح نیروی هوایی از یک نظر ، دهه چهل و پنجاه شمسی را میتوان دوران طلایی نیروی هوایی ایران بشمار آورد . در این دو دهه ، نیروی هوایی از یک شاخه ابتدایی و عقب مانده به یک نیروی پیشرفته و مدرن تبدیل شد که تا نزدیک به انتهای دهه نود شمسی ( 1397 ) ، همچنان قابلیتهای خود را ، گرچه با فراز و نشیب فراوان ، حفظ نموده است . با این وصف ، سال جاری شمسی ، پنجاهمین سالگرد ورود جنگنده - بمب افکن F-4 به سازمان رزم نیروی هوایی است که مرور فرآیند ورود این جت رزمی جالب به نظر خواهد رسید . در دهه هفتاد میلادی ، روابط میان اعراب و اتحاد شوروی با تحویل محموله های بزرگی از تسلیحات ، بخصوص جنگنده های رزمی از سوی این کشور ، به اوج خود رسیده بود و این مساله ، ایالات متحده را برآن داشت تا با تمام قدرت و در چهارچوب دکترین ریملند ( اسپایکمن ) ، از ایران حمایت کند، بویژه اینکه ، پهلوی دوم در اظهار نظری ، بیان نمود که قدرت گیری اعراب را به هیچ عنوان تحمل نخواهد کرد . در نتیجه ، برنامه ای که از انتهای دهه شصت میلادی با تحویل 16 فروند جنگنده اف-4 دی آغاز شده بود ، با قدرت ادامه پیدا کرد و به همین ترتیب ، سیل ویرانگر سفارشهای نیروی هوایی به شرکت مک دانل سرازیر شد . این سفارشها که در قالب پروژه "طومار صلح" تعریف شده بود ، در سال 1971 با تحویل 4 فروند RF-4E ، سال 1972 با تحویل 36 فروند F-4E ، دوازده فروند RF-4E در سال 1973 ، سی و شش فروند F-4E به سال 1974 ادامه یافت . بدین ترتیب ،درنهایت ماجرا ، 32 فروند F-4D، یکصد و هفتاد و هفت فروند F-4E و 16 فروند RF-4E ( بعلاوه حداقل 6 فروند فتوفانتوم های دُم سفید ) به نیروی هوایی ایران تحویل شد ، چنانکه IIAF بعد از نیروی هوایی آلمان ، به دومین کاربرفانتوم تبدیل گردید . این درحالی بود که فانتوم های ایرانی به شکلی خاص ، به تجهیزات پیشرفته APX-80 ( سامانه درخت جنگی ) ، کابین بهبود یافته ( طرح MOD.556) ، رایانه های دیجیتال کنترل آتش برای مهمات هدایت شونده اسپارو و همچنین سامانه ناوبری دیجیتال ARN-101 مجهز شده بودند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

دنبال خیانت و این موارد نباشید ، IDF هم ترسی از وارد شدن سلاح به سوریه ندارد ، چون پشتیبانی همه جانبه اطلاعاتی آمریکایی ها و ناتو را دارد ، خودش هم که از سال 1948 در منطقه حضور گسترده نظامی / اطلاعاتی / امنیتی دارد ،و به لطف برنامه ریزی ، برتری هوایی کاملی را هم ایجاد کرده ( از جنوب دمشق در شمال تا صحرای سینا در جنوب ) اما به همان صورتی که قبلا عرض شد ، تنها حلقه مفقوده این ماجرا ، شکل و ماهیت کاری هست که جمهوری اسلامی در سوریه دارد انجام میدهد که یک طیف بدبینانه تا خوشبینانه از تحلیل ها در این زمینه وجود دارد و تقریبا هیچ اطلاعاتی از آن تا الان درز نکرده ...

سلام علیکم پنج فقره عامل ( سوریها ، IAF ، فرانسوی ها و حتی آمریکایی ها و شاید نقص فنی ) ممکن هست باعث این رویداد شده باشد . باید منتظرماند و براساس اطلاعاتی که منتشر میشود تحلیل کرد . این پرنده نسخه IL-20 M با شناسه COOT-A هست که از روی گونه غیر نظامی IL-18 توسعه پیدا کرده ، 4 پیشرانه AI-20M ایوچنکو دارد و سابقه سقوط بدلیل نقص فنی درنیروی هوایی هند و روسیه را دارد . نسخه روسی به یک رادار آرایه فازی ایگلا- یک مجهز هست و در بخش خارجی بدنه هم دوربین های لوراپ A-87P را با خودش حمل می کند . در اهمیت نیروی هوایی ( آن هم مسلح به جنگ افزارهای متعارف ) همین بس که یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . پی نوشت : به محدوده درگیری سامانه های روسی مستقر در سوریه دقت کنید ، تمام خاک لبنان و نیمی از خاک سرزمین های اشغالی در برد کشف این سیستم ها قرار دارند ، با این حال یک سئوال ، با فرض اجرای حملات دور ایستا از خاک لبنان ( که این هم یعنی ناتوانی لبنان در حفاظت از آسمان خودش بدلیل عدم وجود یک نیروی هوایی آماده یا شبکه دفاع هوایی مناسب ) آیا حملات IAF کشف نمیشود یا اینکه موضوع دیگری وجود دارد ؟؟

خرس جاسوس پرنده روسی ساقط شده ؟؟!!!!! گمانه زنی هایی وجود دارد که واحدهای دفاع هوایی سوریه ، در تلاشی ناکام برای پاسخ به تهاجم جتهای اسراییلی ، به شکل تصادفی یکفروند پرنده الینت IL-20 نیروی هوایی روسیه را که در سواحل این کشور در استان لاذقیه در حال اجرای ماموریت بوده ، ساقط کرده است . در همین حال وزارت دفاع روسیه براین ادعا قرار دارد که به احتمال زیاد ، شناور رزمی نیروی دریایی فرانسه ، مسئول این واقعه است ، با این وصف ، وزارت دفاع فرانسه هنوزاین مساله را تایید یا رد ننموده . در 17 سپتامبر 2018 ، CNN بر مبنای تحلیل یک مقام ارشد دفاعی ایالات متحده گزارشی را منتشر نمود که در آن ادعا شد ، ارتش ایالات متحده معتقد است که واحدهای دفاع زمین به هوای سوری ، مسئول اصلی در ساقط نمودن پرنده IL-20 نیروی هوایی روسیه هستند . براساس اخبار منتشره از سوی وزرات دفاع روسیه ، این هواپیما نظامی در ساعات اولیه 18 سپتامبر به وقت محلی ، ناگهان از دید اپراتورهای زمینی محو شد ، اما این مساله که چه کسی یا چه کسانی ممکن است مسئول این رویداد باشند ، هنوز مشخص نشده . یک مقام ارشد وزارت دفاع روسیه در این مورد به خبرگزاری تاس چنین گفت : " ارتباط اپراتورهای زمینی مستقر در پایگاه هوایی Khmeimim واقع در استان لاذقیه ، زمانی که این پرنده در فاصله 35 کیلومتری سواحل سوریه مشغول اجرای ماموریتهای محوله بود ، ناگهان قطع شد و این درست همزمان با حمله چهار فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی اسراییل به اهداف مشخصی در استان لاذقیه بود " نیروی هوایی اسراییل هنوز اطلاعات جدیدی در این حمله منتشر ننموده ، اما ظاهرا" جتهای اف-16 این نیرو با استفاده از فضای هوایی لبنان ، اقدام به شلیک موشکهای دور ایستا به موقعیتهای مشخص شده ای در استان لاذقیه ( تاسیسات صنعتی ) که حدس زده میشود با برنامه موشکی و شیمیایی ارتش سوریه مرتبط باشد نموده اند . این در حالی است که رسانه های دولتی سوریه مدعی شده اند ارتش این کشور تعدادی از موشکهای شلیک شده را رهگیری و منهدم نموده است . به گفته ناظران نظامی ، از ابتدای سپتامبر 2018 ، این سومین حمله هوایی جدی نیروی هوایی اسراییل به سوریه محسوب میشود ، چنانکه اولین حمله در 4 سپتامبر به شهر بندری طرطوس و دومین حمله در 15 سپتامبر به فرودگاه بین المللی دمشق صورت پذیرفت . شناور رزمی Auvergne تا این زمان ( 18 سپتامبر ) ارتش ایالات متحده هر گونه دخالت در این حمله را تکذیب نموده ، با این حال وزارت دفاع روسیه اعلام کرده که رادارهای روسی ، حداقل شلیک چند موشک از شناور رزمی فرانسوی Auvergne را ثبت نموده اند . Aster 15 شناور رزمی Auvergne ، که در کلاس شناورهای چند ماوریته Aquitaine طبقه بندی میشود ، به موشکهای کروز دریاپایه و همچنین موشکهای Aster 15 مسلح است . شناور رزمی Languedoc سابقه حضور رزمی نیروی دریایی فرانسه نیز به آوریل 2018 بازمی گردد که شناور Languedoc نیروی دریایی این کشور به همراه نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، به سایتهایی که ادعا می شد موقعیت نگهداری تسلیحات شیمیایی ارتش سوریه هستند ، حمله ور شدند . پی نوشت : 1-ظاهرا تراکم حملات به سوریه دارد افزایش پیدا می کند و اگر این را در کنار خبر ملاقات پوتین- اردوغان بگذاریم ، نتایج قابل ملاحضه ای را میشود از آن استنتاج کرد .... 2- با توجه به ماهیت اهداف انتخاب شده توسط IAF ، میشود گفت که یک بازی اطلاعاتی بسیار پیچیده در جریان هست و احتمالا" برای دور نگه داشتن نگاه تیزبین اطلاعاتی طرفهای درگیر از ماهیت اصلی کاری که جمهوری اسلامی مشغول انجام آن در سوریه است ، درزهای عمدی اطلاعاتی ایجاد میشود تا زیرساختهای اصلی با امنیت بیشتری ایجاد شود ( کاری که در بازه زمانی ژانویه 1942 تا ژوئن 1944 در قالب عملیات فریب انجام شد )/ البته این صرفا" یک فرضیه قابل تایید یا رد هست ) صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

کم کم داریم به هفته دفاع مقدس 1397 شمسی نزدیک می شویم باور کنید ، بیشتر از دو دهه هست این تصویر را در آرشیو شخصی دارم ولی تا الان متوجه آن نشدم .... "نیروهای خودی در محاصره‌ی دشمن قرار دارند و «علیحسن» در تلاش است که آنها را از محاصره نجات دهد . «علی حسن احمدی» برای اینکه زیر رگبارهای دشمن، موضعش را رها نکند، پای خود را با سیم تلفن به پایه‌ی دوشکا بسته است" یک حقیقتی را باید اعتراف کرد ، این نسل الان کجاست !!!!!!!

سلام علیکم در این تاپیک از برنامه ها بروزرسانی تایگرهای عملیاتی در کشورهای مختلف صحبت شد و انشا.. ادامه هم خواهد یافت ، با این حال ، یادآوری نام کسانی که بنیان گذار حرکتی سیستماتیک برای ارتقاء توان رزمی نیروی هوایی بوده ودر این زمینه پرتلاش ظاهر شدند ، می تواند به شکل ناچیزی جبران کننده زحمات آنها باشد ... ایستاده از راست : حبیب صادق پور (مرحوم ) ، منصور ستاری ( شهید ) ، پرویز نصری (F-5) پی نوشت : 1- پس زمینه عکس هم احتمالا" پروژه تولید هواپیمای آموزشی "پرستو" باید باشد ... 2- تصویر بالایی هم پچ 1000 ساعت پرواز با تایگرهای نیروی هوایی است ، خلبان های با سابقه 2000 ساعت پرواز ، همین پچ با رنگ پس زمینه قرمز را بر بازوی راست خود نصب می کنند .

لبه تیغ تیزتر برای نیروی هوایی اعطای قرارداد 49 میلیون دلاری نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای توسعه مهمات هوا به زمین مشترک به لاکهید- مارتین واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در سالگرد حملات 11 سپتامبر به شکل رسمی از امضاء قراردادی به ارزش 49618289 میلیون دلار به منظور خرید مهمات هوا به زمین مشترک از شرکت لاکهید – مارتین رونمایی نمود . براساس بیانه رسمی وزارت دفاع ، لاکهید – مارتین در چهارچوب قرارداد بازنگری شده W31P4Q-15-C-0102 می بایست تامین نیازمندی اردنانس نیروی هوایی در حوزه مهمات هوا به زمین مشترک Joint Air-to-Ground Missiles را برعهده گیرد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، انتظار میرود که این قرارداد در فوریه 2021 بطور کامل در تاسیسات لاکهید در اورلاندو (فلوریدا) نهایی شود . به گفته این تحلیلگران ، بخش سخت افزاری این سامانه تسلیحاتی (JAGM) در تست های صورت گرفته ، نزدیک به 95 درصد اطمینان پذیری رزمی را به ثبت رسانده و بدلیل تشابه خطوط تولید این محصول جدید با مهمات ضد زره هلفایر ، می توان نزدیک به 75000 تیر موشک با قابلیت اطمینان پذیری رزمی نزدیک به 97 درصد را تحویل کاربران داد . به گفته سخنگوی لاکهید – مارتین ، مهمات هوا به زمین مشترک ترکیبی از توانایی های مهمات HELLFIRE II و سیستم هدفگیری Longbow را به شکل ارتقاء یافته خواهد داشت . پیمانکار JAGM براین اعتقاد قرار دارد که ترکیب دو فناوری لیزر نیمه فعال (SAL) و رادار موج میلیمتری (MMW) در یک جستجوکر تکی و اتصال آن به یک کلاهک بهبود یافته از گونه هلفایر در کنار تغییر پیشرانه و سامانه های پایش پرواز میتواند مسحور کننده به نظر برسد . این جستجوگر دوگانه ، علاوه بر کارکرد مستقل ، می تواند بصورت ترکیبی نیز عمل نموده تا عملکردی بهینه را در محیط های بشدت آلوده به جنگ الکترونیک به نمایش گذارد . معماری ماژولار و باز این سخت افزار موجب خواهد شد تا قیمت گذاری نهایی آن ، با ثبات بیشتری همراه گردد و این گزینه مطلوبی برای ارتش بشمار می آید . این روند ، همچنین باعث خواهد شد تا وزارت دفاع از دامنه مانور بیشتری برای ارائه سفارشهای بیشتر برخوردار شده و مضاف بر آن ، مسیرهای جدیدی برای کاهش هزینه های طراحی و تولید کشف گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم سناریونوسی برای محیط های رزمی قرن بیست و یکم ارسال شده در شهریور 1395 در سناریو نویسی ، در حال حاضر ،3 الگوی مشخص وجود دارد سناریوی تهاجم ساحلی پایه سناریوی تهاجم ساحلی پی نوشت : یک پیشنهاد ، دوستان علاقه مند بر خلاف روند های گذشته ، روی سخت افزار زیاد تمرکز نداشته باشند ، به نظرم روی استراتژی ها و احتمالات پیش رو یک دقت نظر بیشتری شود ، به جاهای خوبی می رسیم ...

گنبد آهنین .... همچنان در سرزمین های اشغالی تکذیب خبر فروش سامانه گنبد آهنین به ارتش سعودی تل آویو : دولت عبری ، به شکل قطعی گزارشهای منتشر شده در خصوص خریداری سامانه دفاع موشکی Iron Dome توسط یکی از کشورهای عربی ( عربستان سعودی ) را رد کرده ، اما به این نکته اذعان نموده که تلاشها برای گسترده نمودن همکاریهای نظامی از سوی عربستان در حال انجام است . ظاهرا" در روزهای گذشته ، اخباری مبنی بر خرید یک سامانه کامل گنبد آهنین توسط رسانه i24NEWS منتشر شده بود که بسرعت تکذیب شد . در ابتدای این گزارش ، وب سایت خبری که در کشور امارات به ثبت رسیده ، مدعی شده بود که ارتش سعودی ، سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین را برای جلوگیری از افزایش حملات موشکی شبه نظامیان حوثی بطور مستقیم از اسراییل خریداری نموده است . اما بلافاصله ، وب سایت Al-Khaleej آنلاین نیز طبق اظهار نظر یک منبع دیپلماتیک سطح بالا چنین تحلیل نموده که دولت عبری با اعمال فشار از سوی ایالات متحده و همچنین ارائه تضمین های بیشتر در خصوص تامین امنیت اسراییل در منطقه ، از ارائه این سیستم رزمی به عربستان خودداری نمود . با این وصف ، مقامات سعودی ، هر گونه خبری در خصوص خرید این سامانه دفاع موشکی از اسراییل را تکذیب کرده و مقامات امنیتی عبری نیز بطور کامل این گزارش را رد نموده اند . گسترش این خبر در رسانه های عمومی موجب گردید تا شرکت صنایع هوا- فضای اسراییل که پیمانکار اصلی تولید سیستم گنبد آهنین محسوب میشود نیز به شکل بی سابقه ای گزارش فروش این جنگ افزار به سعودی را رد نماید. سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین Iron Dome ، در ردیف سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای قرار می گبرد که بطور خاص برای پدافند بر ضد موشکهای بالستیک ، توسط شرکت سامانه های پیشرفته رافائل و صنایع هوا- فضای اسراییل تولید شده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، این سیستم دفاع موشکی ، به شکل ویژه ، ماموریت رهگیری و انهدام راکتهای کوتاه برد و پرتابه های توپخانه ای را در یک برد کمینه 2.5 مایل تا حداکثر 43 مایل را بر عهده دارد تا از ورود انها به مراکز جمعیتی جلوگیری بعمل آورد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

جالب اینجاست که این ضربات ، از سوی نیرویی وارد شده که همگان مدیریت کنترل - فرماندهی و فرآیند انتخاب هدف آن را به بدترین شکل ممکن ارزیابی می کنند. علاوه براین ، هنوز صدای شکستن دیوار صوتی برفراز پایتخت کشور ( تهران ) توسط فاکس بتهای عراقی از گوش ها بیرون نرفته ، هنوز بمباران کارخانه های تولید آلومنییوم اراک ومجموعه صنعتی های این استان که فقط در یک بمباران بیشتر از 250 شهید مهندس و کارگر را روی دست ما گذاشت ، فراموش نشده .... زبان آمار ، گویای همه چیز هست ، نیازی به توضیح ندارد سال 1359 = 26 فقره سال 1361 = 48 فقره سال 1362 = 41 فقره سال 1363= 54 فقره سال 1366 = 81 فقره شمار حملات هوایی شش ماه سال (1359) : 413 مرتبه شمار حملات هوایی در سال اول (1360 ) : 571 مرتبه شمار حملات هوایی در سال دوم (1361) : 476 مرتبه شمار حملات هوایی در سال سوم (1362 ) : 260 مرتبه شمار حملات هوایی در سال چهارم (1363) : 246 مرتبه شمار حملات هوایی در سال پنجم (1364) : 790مرتبه شمار حملات هوایی در سال ششم (1365) : 962مرتبه شمار حملات هوایی در سال هفتم (1366) : 745مرتبه شمار حملات هوایی در سال هشتم (1367) : 306مرتبه به ستون اول تا آخر دقت کنید ، نسبت معکوسی میان توان هوایی جمهوری اسلامی در دفاع از فضای هوایی با رشد حملات هوایی عراقی ها وجود دارد خوب ، این آمار برای دوستانی هست که صدام حسین مسلح به موشک را خطرناکتر از صدام حسین مسلح به یک نیروی هوایی می دانستند و حالا : تلفات ایران در جریان حملات هوایی حالا تحلیل کنید چرا با توجه به این آمار مشخص و رسمی ، داریم مسیر را اشتباه طی می کنیم !!!!!! اخبار هفته دفاع مقدس و رژه نيروهاي مسلح 1396