انجمن بزرگ میلیتاری

سلام علیکم بطور قطع باید اینطور باشد ولی این نکته را هم مد نظر داشته باشید که دشمن توانایی اجرای حملات دورایستا را دارد . یعنی بخوبی قادر هست پرنده های رزمی خودش را در پایگاه های در یک فاصله مشخص و دور از برد موشکهای ما مستقر کند یا بطور مستقیم از پایگاه هایی اروپایی و حتی خاک اصلی خودش اقدام به اجرای حملات غافلگیرانه نماید . این پایگاه ها در شمال افریقا ، جنوب ایتالیا ، اروپای مرکزی و در آینده ، اروپای شرقی قرار دارد. این را هم باید در احتمالات قرار دهید که کشورهای منطقه ای مثل ترکیه ، آذربایجان ، پاکستان و ... بدلیل ذات " باد به پرچم " بودنشان ، بطور قطع برای بهره برداری از شرایط آینده ، می توانند با همه مزیتهایی که دارند ، بر علیه ما وارد عمل شوند ( یعنی دیگر سمت حمله به مانند عراق از یک جهت نیست ، بلکه شما باید از هر چهار جهت اصلی جغرافیایی احتمالات را در نظر بگیرید ) نکته : بخوبی سوء استفاده ترکها از شرایط سوریه را لمس کردیم این مساله هم در راستای استدلال بالا قابل تحلیل هست . شاید شما بتوانید پایگاه های خط مقدم را زیرآتش بگیرید و شاید برای چند ساعت یا چند روز آنها را غیر فعال کنید ولی بعد از آن چه چیزی رخ می دهد ؟؟؟ دشمن در حد فاصل حملات شما و تعمیر پایگاه های آسیب دیده ، بازی با کارتهای دیگرش را پی می گیرد ( زیرسطحی ها، شناورهای سطحی و بمب افکن های حامل موشکهای کروز دور ایستا که به دور از دسترسی پدافند شما قرار دارد) از طرف دیگرقدرت آتش دشمن و چند برابر بودن حملات موشکی به نسبت جنگ 1990 و حملات موسوم به روباه صحرا (1993) ، موجب اشباع سامانه های ضد کروز شما خواهد شد .( فرض هم می گیریم که سامانه های پدافند هوایی موجود و به روز را به تعداد کافی برای دفاع از همه ساختارهای حیاتی در اختیار دارید ) این بطور قطع جدا از سعی آنها در اختلال در ساختار کنترل - فرماندهی طبق نسخه های به روز شده تئوری واردن خواهد بود و در کنار آن با آسیب زدن به شبکه خدماتی ( برق ، آب ، گاز و.... ) تلاش می کند تا جامعه را بر علیه وضعیت تحریک کند . این را هم مد نظر داشته باشید که دشمنان ما هم به موشکهای بالستیک مسلح هستند ( تلاش عربستان و امارات در این زمینه با خریداری سامانه هایی با برد حداقل 300 کیلومتر را حتما رصد کردید ) و دقیقاً همان برنامه ای که قرار هست ما بر علیه آنها اجرا کنیم را ، روی ما پیاده می کنند ) // فرض کنید امارات دارد برای از کارانداختن شبکه صادرات نفت ما در شمال خلیج فارس برنامه ریزی می کند . و نکته قابل توجه هم این هست که اینها دیگر نیروی هوایی عراق نیستند که قدرت حملات انها بدلیل پرواز از پایگاه های دوری نظیر شعبیه یا بصره ، زهر کمتری داشته باشد ( هر چند عراقی ها در زمان خودش ، با حملات دقیقی که داشتند ، کم به ما تلفات وارد نکردند ( حداقل در دو سال اخیر ، افسران نیروی هوایی عراق بتدریج دارند تجربیات رزمی خودشان را منتشر می کنند و این بر خلاف تمام تبلیغاتی رسمی ما هست ) سئوال این هست که نوک پیکان حملات دشمن به کدام سمت در خاک اصلی ما است ؟؟ در تئوری واردن ، نوک حملات متوجه شبکه کنترل- فرماندهی هست ، بعد شبکه های حیاتی مثل برق و آب و مخابرات ، بعد زیرساختهای حیاتی با درجه اهمیت پایین تر ، مردم و در نهایت پایگاه های نظامی . حالا وقتی شبکه کنترل- فرماندهی شما دچار اختلال شد ، به چه صورتی می توانید حملات برنامه ریزی شده را اجرا کنید ؟؟ آن هم با پایگاه هایی که مرتب زیر فشار حملات قرار دارند ؟؟؟ پی نوشت : حالا سئوال مهم این هست که : 1- روند حملات موشکی ما به چه صورتی باید باشد ؟؟؟ ( یعنی توانایی شلیک موشک در یک بازه زمانی یکماهه ، دست کم روزی 50 شلیک موفق بدون در نظر گرفتن احتمال شلیکهای ناموفق ، برای تاثیر گذاری رزمی که میشود 1500 شلیک موفق ) 2- این روند را تا چه زمانی می توانیم ادامه دهیم ؟؟ ( یک ماه ، دو ماه ، سه ماه / بیشتر یا کمتر !!! ) 3- برنامه ریزی برای اجرای حملات با قاهر را چه شکلی انجام باید داد ؟؟ یعنی حساب احتمالاتی نظیر از کار انداختن ماهواره های نظارتی دشمن ، پرنده های ویژه پایش میدان نبرد و نظایر آن هم شده ؟؟؟ 4- آیا قاهر را قصد دارند بصورت انتحاری استفاده کنند ؟؟ ( بصورت یک پرواز ارتفاع پایین بی بازگشت بسوی هدف ؟؟؟) 5- ابهام زیاد هست ولی شوخی شوخی ، میلیتاری را داریم بسمت بررسی war game های جدی پیش می بریم .

سلام مجدد ممنون از اینکه وقت می گذارید و تجربیات ارزشمند خودتان را به اشتراک می گذارید === دقیقا این شکل هست ، به نظر جنابعالی ، حذف این مرحله (نیاز مشتری ) ، آن هم در حوزه حساس و پیچیده ای مثل صنعت هوانوردی نظامی ، یک شکل بی اعتنایی عمدی به روند استاندارد طراحی و تولید نیست ؟؟ با وجود اینکه اطلاع داریم منابع ما در حوزه نظامی بشدت محدود هست و باید این منابع را پایش کرد تا بصورت بهینه مصرف شود ؟؟؟ این فرموده جنابعالی کاملاً صحیح هست ، با این حال بر این نظر نیستید که با توجه به استدلالی که در بالا عرض کردم ، دنبال کردن چنین شیوه ای برای بودجه نحیف دفاعی ما یک مقدار بیش از حد گران تمام میشود ؟؟ منظور بنده بیشتر این بود که بعنوان مثال اگر قاهر برای نقش هوا به هوا مسلح به سایدویندرها، یا اسپاروهای و حتی آر-60 های روسی موجود در نیروی هوایی شود ، آیا می شود روی انها در یک داگفایت ( اگر چنین برخوردی اصولا اتفاق بیافتد در عصر مهمات دورایستا ) حساب باز کرد ؟؟ ( نکته اینکه فرض می کنیم توانایی شلیک مهمات نامبرده را داشته باشد ) قطعاً گستره اطلاعات جنابعالی بیشتر از بنده هست ولی نکته ای که به ذهن بنده خطور می کند این هست که آیا روندی که در طول 3 دهه گذشته در نیروی هوایی و بویژه در جهاد خودکفایی طی شده ، باعث نشده تا به اصطلاح ترس این دوستان بریزد ؟؟؟ در تاپیک خبرهای دفاعی ایران به امساله اشاره کردم ، چرا بخش حاکمیتی ( در اینجا وزارت دفاع ) علیرغم اطلاع از مزیتهای وجود چنین شرکتهایی ، در برابر ایجاد انها مقاومت می کند ؟؟ یا اینکه آیا اصولا چنین شرکتهایی در ایران می توانند به اصطلاح "پا بگیرند " و خودشان را بعنوان یک برند مطرح کنند ؟؟؟ بطور قطع این موردی که فرمودید در خصوص قاهر صدق می کند و بنده با آن موافق هستم ولی تمامی تمرکز بروی وضعیت فعلی نیروی هوایی هست و اینکه خدای نخواسته تبلیغات بیش از حد روی این پروژه باعث نشود تا اصل کار ، یعنی بازسازی نرم افزاری ، سخت افزاری و مهم تر از همه بازسازی حیثیت روحی نیروی هوایی به دست فراموشی سپرده شود . متشکرم

سلام بر استاد عزیز جناب EMP سه نکته را خدمت جنابعالی باید عرض کنم ( شاید بیشتر جنبه پرسش داشته باشد ) 1- فرض کنیم ، چنین پروژه ای ، سرانجام خوشی داشته باشد ولی نکته اینجاست که نیازهای فعلی نیروی هوایی را باید چه کار کرد ؟؟؟ آیا امید بستن به این طرح ، بدون در نظر گرفتن نیاز فعلی (و نه نیاز در آینده میان مدت و دور ) بلحاظ منطق نظامی ، قابل پذیرش هست ؟؟ و یا اصولاً ایجاد یک استخوان بندی جدید برای نیروی هوایی با این پروژه منطقی خواهد بود ؟؟ 2- به نظر جنابعالی ، اطمینان پذیری رزمی تسلیحات فعلی در سازمان رزم نیروی هوایی (بلحاظ قدمت فناوری ) برای استفاده در این پرنده کافی هست ؟ 3- به نظر جنابعالی ، عقب نشینی طراحان این پرنده از ماموریتهای اولیه در نظر گرفته شده برای این پرنده به ماموریتهای جدید فعلی ، نشان دهنده مشکلات در تامین فناوری برای تولید انبوه آن و عدم امید به تاثیر گذاری رزمی آن نیست ؟؟ (بعبارت دیگر ، این پروژه ، تبدیل به یک برنامه حیثیتی برای مجموعه دست اندرکار آن نشده تا به هر قیمتی ، آن را جلو ببرند ؟؟ ) متشکرم

سلام علیکم کره شمالی قیمت هر تیر موشک اسکاد سی را در دهه هشتاد برای فروش به سوریه ، 3 میلیون دلار نرخ گذاری کرده بود( احتمالا برای ما هم همین قیمت را محاسبه کرده بودند ) ولی همین موشک را عراق به بهای هر تیر 1 میلیون دلار تهیه میکرد ، آن هم با پشتیبانی و تامین قطعات ( منبع تهیه یا روسها بودند یا کشورهای بلوک شرق ) به نظرم فاکتورهای مختلفی در قیمت موشک دخیل هست ، اینکه چقدر فناوری تولید ان را در داخل دارید ، یا اینکه تجهیزات مونتاژقطعات موشک را می توانید بخرید یا بسازید ، چقدر سرمایه گذاری کردید در زمینه تولید موشک و نظایر آن

مشکلات ما با آمریکا ، بر سر چهارچوبهایی هست که بحث حقوق بشر ، هسته ای ، موشکی ، سوریه ، حزب ا... ، حماس ، اسراییل ، عربستان ، مصر ، ترکیه ، روسیه و غیره و ذالک تنها ، چاشنی تحریک کننده آن محسوب می شود . پدیده انقلاب اسلامی ، حرکتی بر خلاف جریان متعارف آب در خاورمیانه و هژمونی حوزه تمدنی غرب بود ( هر چند در کمال تعجب می بینیم که دوستان حاضر درقدرت در دهه چهارم دارند مسیر را به جریان قبل از سال 1979 برمی گردانند و این نکته خوشمزه ماجرا در جمهوری اسلامی هست) حداقل در این زمینه مایل به ادامه بحث نیستم و فقط خداوند و ولی عصر (عج) ما را از شّر حوادث آینده دور نگه دارد . به احتمال 90 درصد پاسخ منفی هست . بارها در میلیتاری از " رشد و توسعه متوازن نظامی " بحث شد و اینکه منطق نظامی حکم می کند برای اینکه در زمان بحران ، تعداد " انتخابهای " ما افزایش پیدا کند ، می بایست به گونه ای برنامه ریزی کرد که دشمن ، قادر نباشد بواسطه اقدامات سیاسی نظیر تحریم های هوشمند فعلی یا بدلیل برتری فناورانه ای که در اختیار دارد ، استراتژی تضعیف توان دفاعی ما را درپیش بگیرد ( که بطور دقیق این شیوه نسخه اپدیت شده تحریم های یک دهه و نیم بر علیه عراق هست ) متاسفانه اصرار لجوجانه بر افزایش یکطرفه توان موشکی ( علیرغم مشاهده تاثیر توان هوایی خودی و دشمن در دفاع مقدس ) و عدم توجه به سایر بخش های نیروهای مسلح نظیر نیروی زمینی ( شامل توان زرهی ، متحرک سازی یگانها ، هوشمند سازی ساختار برای انجام عملیات رزمی در فضای نبرد شبکه محور ، دوری از موازی کاری میان دو نیروی زمینی [ نیروی زمینی سپاه و ارتش که دو ساختار لجستیکی متفاوت دارند ] ، یکسان سازی تسلیحات موجود در سازمان رزم نظیر جنگ افزارهای انفرادی ، تسلیحات جمعی ، توپخانه ، ساختار جمع آوری اطلاعات از صحنه رزم ، یکسان سازی ساختار فرماندهی ، یکسان سازی دکترین ها و تاکتیک ها و چند صد عامل دیگر ) // نیروی هوایی ( عدم برنامه ریزی برای نوسازی ناوگان ، اصرار غیر متعارف و خارج از ظرفیت در حوزه اتکاء بر توان داخلی ، سیستم پیچیده و قدیمی لجستیکی و چندین ده عامل دیگر // وزارت دفاع : اعمال سلیقه در مدیریت تولیدات دفاعی در شرایط گوناگون منطقه ای ( که قطعاً نمی توان به شکل صریح درباره آن صحبت کرد ) ، کیفیت پایین تولیدات ( نمونه های آن را به شکل روشنی می توانید در پادگان ها مشاهده بفرمایید ) بدلیل عدم وجود ارتباط با شرکتهای پیشرو در حوزه تولیدات دفاعی ، وجود انحصار در حوزه دفاعی که به شکل صریح و بدون تعارف ، بر خلاف تجربه 200 ساله تولید جنگ افزار است و صدها نمونه دیگر که از حوصله این بحث بطور کامل خارج خواهد بود. زمانی که دشمن ، این برآورد را داشته باشد که شما در کنار یگانهای موشکی ، یک نیروی هوایی پای کار را در اختیار دارید ( نمونه بارز آن هم بلحاظ سخت افزاری ، ارتش پاکستان هست ) ، آن وقت در محاسباتش تجدید نظر خواهد کرد . نکته : درست از روز پذیرش قطعنامه 598 تا امروز نزدیک به 3 دهه (یعنی یک نسل کامل در حوزه جامعه شناسی ) فرصت داشتیم که این موارد را اصلاح کنیم . این مورد با قضیه عراق متفاوت هست ، پیمان های سالت یک و دو و استارت ، بیشتر برای حفظ آنچه که استراتژی " توازن وحشت " نامیده میشد ، در دستور کار دو طرف قرار گرفت که حق برخورداری از قدرت نابودی آخر الزمانی در درجه نخست تعدیل شده و در درجه دوم در انحصار روسها و آمریکایی ها ( بدون در نظر گرفتن همپیمانان آنها ) باقی بماند . اتحاد شوروی به مانند همه ارتشهای بزرگ تاریخ دچار مشکلات عدیده لجستیکی بود و هست ( یکی از نکات منفی مساحت زیاد یک واحد سیاسی ) . همانطور که آمریکایی ها هم دچار این ساله بودند و هستند . نمونه های آن را هم می توانید در منابعی که هم روسها و هم غربی ها منتشر کردند ، جستجو بفرمایید . نکته : در سالهای اخیر و در کمال تعجب روسها هم یادگرفتند که مستندات تاریخ نظامی خودشان را به شکل جذاب و در قالب کتاب منتشر کنند که یکی از منابع خوب برای بررسی مشکلات آنهاست . بله ، عراق از یک ارتش 5 میلیون نفری موج دومی با قدرت آتش بالا را در ژانویه 1990 در اختیار داشت و دراین شکی نیست ولی متاسفانه یا خوشبختانه این ارتش به اعتقاد برخی تحلیل گران فقط برای مقابله با یک نیروی موج دومی نظیر ایران ایجاد شده بود و شیوه تفکر ، فرماندهی و به تبع آن استراتژیها و راهبردهای آن برای مقابله با یک نیروی موج سومی ( ارتش آمریکا در دهه 90 ) عملاً فشل و از کار افتاده شد . نکته : مخاطب باید پیش زمینه لازم در خصوص تفاوت شیوه نگرش و فرماندهی یک ارتش موج دومی با یک ارتش موج سومی را داشته باشد که این خودش یک بحث طولانی در همه ابعاد نظامی آن هست . حالا بحث شوروی را جنابعالی از خوشبینی حاکمان می بینید ، بنده آن را ناشی از تناقض ها و تضاد های درونی سیستم سیاسی آن زمان اتحاد شوروی می دانم . ساختاری که بتدریج فساد در سطوح حاکمیتی اش بصورت سیستماتیک در آمد و آنقدر انرژی در پشت آرمانهای سوسیالیستی و کمونیستی ذخیره شد که در نهایت در سال نخست دهه آخر قرن بیستم توان خودش را از دست داد و با یک شبه کودتا از میان رفت و تجزیه شد . نکته : این به معنای مقایسه دو ساختار سیاسی اتحاد شوروی و جمهوری اسلامی نیست ، چرا که بنیاد آنها متفاوت هست . خوب ، این رفتار طبیعی دشمن هست ولی سئوال اینجاست که وقتی استراتژی دشمن مشخص هست ، ضد استراتژی آن باید در کجا تدوین و بوسیله چه کسانی اجرا شود ؟؟ به نظرم صرفاً دومسیر جلوی ما قرار دارد : 1- یا اینکه در ساختار سیاسی/ اقتصادی فعلی دنیا حل شویم و به داشتن شرایطی نظیر کره جنوبی ، ژاپن ، چین و ... بسنده کنیم !!! 2- یا اینکه اگر حرفی برای گفتن داریم ، با این شیوه ای که در پیش گرفتیم ، آینده خوشایندی را نباید انتظار داشته باشیم ( حداقل در حوزه نظامی ) پی نوشت : دانش نظامی ، بالذات ، دانشی نیست که بتوان آن را در کُنج کتابخانه های دانشکده های نظامی یا بواسطه کاربرد الفاظی نظیر " محرمانه و طبقه بندی و ... " محبوس کرد . تا زمانی که این نگاه تنگ نظرانه در یک نیروی مسلح وجود دارد ، نه تنها پیشرفتی را در حوزه سخت افزاری و نرم افزاری شاهد نخواهید بود ، بلکه پسرفت و عقبگردی فاجعه باری را می بایست تجربه کنیم ولی در نقطه مقابل ، اگر این ساختار از هوشمندی لازم برخوردار باشد ، بتواند خودش را با شرایط روز تطبیق دهد ، از ذکاوت لازم برای استفاده از نیروهای خوش فکر ( حتی منتقد ) برخوردار باشد ، آن وقت می بینید که شرایط معکوس خواهد شد .

سلام علیکم- چند وقت پیش عرض کرده بودم ، قدرت بازدارندگی هوشمند دو پایه دارد : 1- اقتصاد 2- قدرت اقناع داخلی عطف به عبارت بالا ، وقتی حریف ما از داخل سیگنالهای متفاوتی را دریافت میکند (عدم وجود یکپارچگی نسبی تحلیل ها) به این نتیجه میرسد که میان اینها (منظور خودی ) در داخل ، آنقدر شکاف و گُسل وجود دارد که به محض اعمال فشار ، این گُسلها شروع می کند به باز شدن . هوشمندی دشمن ما این هست که با زیرکی هر چه تمام تر دارد فشار ها را ذره ذره و با پیش زمینه سازی رسانه ای ( چه بصورت مستند ، چه بصورت تولید مجموعه های سریالی ، انتشار کتاب ، ارسال سیل تحلیل های آوار گونه در افکار عمومی چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی ) وارد می کند . این انرژی پتانسیل که بصورت دائم تقویت میشود ( قضیه خیابان انقلاب و دروایش و مانور رسانه ای روی رخدادهای متعارفی نظیر سفر فلان مقام بین المللی به تهران ) در کنار اعمال هوشمندانه تحریم های فعلی و تاکید مدام بر خروج یکی از اعضاء از برجام و ..... کار را به جایی می رساند که بخش مشخصی از فعالان رسانه ای به این نتیجه برسند که باید مجددا امتیاز داد واین به مانند یک ویروس در جامعه منتشر میشود . حالا با این وضعیت رسانه ای ما ( در حالی که صدای ما به هیچ جایی در دنیا نمیرسد ) چه کسی و یا چه حوزه ای باید پادزهر این ویروس را تولید و ارائه کند ، کلمات قادر نیستند که ان را بنا بر ملاحضاتی بیان کنند !!!! پی نوشت : البته این رفتار دقیقاً آپدیت شده بلایی هست که "آنسکام" ( کمیسیون بازرسی مخصوص سازمان ملل که در پی جنگ خلیج‌فارس از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ تشکیل شده بود ) بر سر عراق آورد . دقت کنید ، فعالیت این کمیسیون از سال 1990 شروع شد ، سه فقره رییس هم داشت ، اسکات ریتر ،رولف اکیوس و ریچارد باتلر ) ، بعد از چهار سال فشار ، آمریکایی ها به عراق حمله کردند (2003) . 2- خاطرات اسکات ریتر به پارسی ترجمه شده ، پیشنهاد می کنم این کتاب را مطالعه کنید .(این کتاب در خرداد 1394 در میلیتاری معرفی شد ) عراق ، داستان ناگفته

سلام علیکم این خبر را برسی بفرمایید اندیشکده انگلیسی: حذف توان موشکی ایران ناممکن است وقتی تمام تخم مرغ های ما دریک سبد گذاشته میشود ، آن وقت هست که دشمن با آنالیز توان دفاعی ، به چنین تحلیل هایی هم می رسد . حالا این اول ماجراست و بعد خواهید دید که از این پاشنه آشیل ما ، چه بهره برداری هایی خواهند کرد .... پی نوشت : 1- حداقل امیدوارم که این زمزمه های اولیه در خصوص توان موشکی ج.ا.ا ، حسگرهای دوستان بسیار عزیز ما را در سطوح تصمیم ساز ، فعال کرده باشد . انشا... 2- حالا این زمزمه ها در کنار پروتکل هایی مثل MTCR و نظایر آن ، چنان ما را در پیچ و خم قوانین بین المللی درگیر خواهد کرد که رهایی از آن فقط اتخاذ یک راهبرد هوشمندانه را هم در بخش سیاست خارجی و هم در حوزه سیاست دفاعی می طلبد . 3- زمان چقدر زود می گذرد...... همین ها چقدر عراق را تحت فشار گذاشتند که برد موشکهای خودش را به زیر 150 کیلومتر محدود کند ( مثل الثمود و .. ) ، حالا بعد از این زمان نه چندان طولانی ، این بازی را سر ما دارند پیاده می کنند .

سلام علیکم خواهش می کنم ، بودن در حضور دوستانی به مانند شما موجب امتنان هست نه تنها در جنگ 1991 ، بلکه در 2003 هم قبل از آغاز تهاجم ایالات متحده به عراق ، دوستان عزیزما دربخشی از نیروهای مسلح معتقد بودند که این کشور برای آمریکایی ها تبدیل به یک ویتنام دیگر خواهد شد ولی بخوبی مشاهده کردیم که ظرف 3 ماه بغداد اشغال شد (اسفند 1381 تا اردیبهشت 1382 ) . به همین دلیل هست که در میلیتاری ، مکررا بیان شده و می شود که وجود " برآورد میدانی منطبق بر واقعیات صحنه" پیش نیاز اساسی در تحلیل رویداد ها بشمار می رود . فقط یک قلم از این تجارب ، انتشار بیشتر از 50 جلد کتاب تخصصی در خصوص درسهای گرفته شده در این دو جنگ هست که فقط دو جلد آن به پارسی ترجمه شده !!!! این جمله در خصوص حزب ا... کاملا " مصداق دارد " وقتی شاگرد از استاد خودش جلو میزند " درسهایی که حزب ا... از جنگ فوق الذگر گرفت را شما در شیوه رزم انها می بینید .

سلام علیکم بسیار مشعوفم که به چنین تحلیلی رسیدید . ( بدون تعارف عرض میکنم ) . همین مساله را به سایر جنبه های حوزه دفاعی تعمیم دهید . این واژه هایی هست که مدت زمان بسیازی منتظر شنیدن ان بودم : نیازسنجی و برنامه ریزی سیستماتیک// حاصل دغدغه ی ی شخص و یک گروه کوچک بوده. همین دو عبارت به شکل خاص نشان میدهد که در چه شرایطی قرار داریم و بعد ان را مقایسه کنید با کشوری نظیر ترکیه ( چه در بحث تعامل با منابع صادر کننده این فناوری ها ، و چه در بحث شکستن انحصار در تولید اقلام دفاعی توسط ساختارهای وابسته به دولت و چه در بحث بازایابی و فروش سلاح و همتراز با آن ، فرهنگ سازی در سطح جامعه و تفکیک مفاهیم طبقه بندی شده نظامی با آنچه که اشاعه دانش نظامی خوانده میشود ) ، رژیم عبری و... این مسیری هست که همه کشورهای صاحب سبک قبل از ما رفتند و ما هم چاره ای نداریم جز بومی کردن فرایندهای تجربه شده و بهبود مستمر انها .

حالا بحث نسل چهار را مدنظر قرار نمیدهم ، بلکه ++4 ( جتهای رزمی مابین نسل چهار و پنج ) را بعنوان معیار در نظر می گیریم یک نمونه واضح از جت رزمی ++4 مختصات جتهای نسل 5 ( به شکل بسیار خلاصه ) که در عین برخورداری از تمام ویژگی های نسلهای قبلی می بایست موارد فوق را نیز شامل گردد پی نوشت : نیازهای نیروی هوایی ایران ، یک نیاز فوری بشمار میرود . عقلانی این هست که برای خنثی سازی تهدیدهای فوری ، ساختار فعلی در حوزه های سخت افزاری و نرم افزاری مورد توجه قرار گرفته و طرح های بلندپروازانه به گونه ای مد نظر قرار گیرد که به اصل ماجرا صدمه ای وارد نشود . صنعت هوایی ایران در حال حاضر نیازمند مدیریت غیر سیاسی ، به روز و ارتقاء یافته است که توانایی برقراری ارتباط با مراکز صدور چنین فناورهایی را داشته و در کنار ان قادر باشد تا کادری را آموزش داده و به کارگیرد که فارغ از هر گونه حاشیه ، تمام توانایی خود را برای افزایش قابلیتهای خود در یک بازه زمانی مشخص که قطعاً می بایست از پیش برنامه ریزی شده و با تغییر دولتها ، دچار نوسان نشود را متمرکز کند .

سلام علیکم چرا ، چنین برآوردی وجود داشت فقط رقم ان کمتر بود ، یعنی میزان تلفات تا 30000 نفر تخمین زده میشد ( در بازه زمانی یک جنگ 20 روزه ) آن هم شاید ناشی از تاثیر پذیری از بکار بردن واژه هایی نظیر " ام الجهاد " (مادر همه نبردها ) از سوی صدام و ارتش موج دومی مبتنی بر قدرت اتش 5 میلیون نفری وی بود که خوب در عمل دیدیم که طبل تو خالی بود منبع :مقاله واشنگتن پست ، یکم نوامبر 1990 ، به قلم شخصی به نام "جک اندرسون " . ماهیت سلاح هسته ای بعنوان یک ابزار بازدارنده ، تا زمانی هست که استفاده نشود (البته یک استثنا هم وجود داشت و ان کاربرد در ژاپن بود که شرایط خاص خودش را داشت ) اتفاقاً عقلانیت حضرات حاکم در کره شمالی را در همین چند وقت اخیر و در کمال تعجب مشاهده کردیم . یعنی رجز و بلوف را در حد لازم ابراز می کنند و بعد درجه حرارت را پایین می آورند تا مانع از اجماع دشمنانشان شوند

سلام علیکم خواهش می کنم ، در حد بضاعت بود ظاهراً چینی ها درسهای خوبی را از نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در طول دهه 50 تا حال حاضر فراگرفتند و این مشخصه یک سازمان مسلح یادگیرنده هست . سالهاست نیروی هوایی آمریکا برای تست تاکتیکهای واکنشی دفاع هوایی حریف از چنین شیوه ای استفاه میکند . تا جایی که یادم هست بعد از جنگ کره از این روش بارها بر علیه نیروی هوایی کره شمالی ( که آن زمان از میگهای 17 ،17 و 21 استفاده میکرد و همچنان می کند ) استفاده کرده و اتفاقا" تلفاتی هم داشته ( حداقل چند فروند پرنده بدون سرنشین و یکفروند EC-121 ) . نکته جالب اینجاست که آمریکایی ها برای اولین بار از بمب افکن های تغییر یافته B-25 برای تست سامانه های دفاع هوایی روسها استفاده کردند و بتدریج پرنده های نظیر نپتون ، هرکولس وارد عمل گردید و با شدن گرفتن جنگ سرد در اروپا ، پرنده های کوچکتر و سریعتر جایگزین قبلی ها شد . معمولاً این شیوه برای تشخیص فرکانس های اضطراری دفاع هوایی حریف و ماهیت واکنش آنها بکار میرود و بسیار موثر هم هست ، بویژه از زمانی که پرنده هایی مثل E-8 ، E-6 ، RC-135 ، E2 و در نهایت E-3 و EP-3 وارد صحنه نبرد شدند شرایط جذاب تر شده

سلام علیکم این نواقص همه به مدیر فنی انتقال داده شده ، انشا... ایشان فرصت کرده وپیام های بنده را مطالعه کنند ، قطعا نسبت به رفع ان مبادرت خواهند کرد

اسپایک باهوش تر ، برای شکست زره های فعال تانک

سلام علیکم در حاشیه افتتاح مرکز آموزش هوانوردی سپاه پی نوشت : 1- به پوشش استتار بالگرد شاهد سپاه دقت کنید ، شباهت بسیار زیادی به استتار جدید بالگردهای ارتش دارد که این خود الگوبرداری از پوشش استتار بالگردهای oh-58 سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده هست . 2- علی الحساب ، اینکه فرماندهی محترم سپاه در آیین افتتاح این مرکز بر استفاده بیشتر از چنین سخت افزارهایی تاکید کردند ، در جای خودش ، بسی امیدواری است

سلام علیکم اسناد طراحی گربه دو دُم در حقیقت می توان چنین تحلیل کرد که تاریخ هوانوردی نظامی دو نقطه عطف را تا کنون تجربه نموده . نخستین نقطه ، ورود تاریخ هوانوردی به عصر جت با پرنده رزمی مسراشمیت ME-262 و دومین نقطه ، اتمام طراحی گربه افسانه ای گرومن بشمار می آید . در نتیجه به جرات می توان گفت که طراحی جتهای رزمی را می توان به دو دوره قبل و بعد از "تامکت" تقسیم نمود . سرطراحان شرکت گرومن با 54 فایل اسناد طراحی F-14 تامکت در جلوی محصول طراحی شده

سلام علیکم ظاهراً بچه های گردان شناسایی نیروی هوایی ارتش (RF-4E) هم پرواز داشتند . پی نوشت : این حوادث علیرغم تلخ بودن ، یک مساله را واضح اثبات کرد ، در کنار عزم و اراده ، سخت افزار یک عامل مهم برای پیشبرد امور در حوزه نظامی و غیر نظامی هست . حالا باید متوجه شد که یکسری که دائم کاربرد فناوری را غرب زدگی تصور می کنند ( نمونه همین فتو فانتوم آمریکایی و بالگردهای 214 و.... ) تا چه اندازه در این مواقع به آن وابستگی دارند و به شکل خوشمزه ای آن را نادیده می گیرند . با این حال تصور کنید که به جای فناوری دهه 70 میلادی که چهل سال هست دارد خدمت می کند ، ساختار سازمان به روز بوده ، ان وقت تا چه اندازه در هزینه و زمان صرف شده ، صرفه جویی میشد . فقط به تصاویری که منتشر شده دقت کنید ، سر قضیه زلزله کرمانشاه را هم بررسی بفرمایید ، ماجرای کمک رسانی هرکولس های ارتش در سوریه به مناطق محاصره شده را مرور بفرمایید ، اینها همه نشانه یک چیز هست ، سرمایه گذاری برای به روز نگه داشتن ناوگان ، نه تنها اشرافی گری و ولخرجی نیست ، بلکه درزمان خودش ، بهترین تبلیغ برای کارآمدی ساختارها محسوب می شود محل سقوط هواپیما

سلام علیکم این قضیه پرینترها را زیاد نمیشود روی آن مانور داد ، چون تایید شده نیستند ==== با این حال ، تا جایی که به حافظه رجوع کردم ، آمریکایی ها در جریان عملیات طوفان صحرا ( 1991) موفق شده بودند دو کار اصلی را انجام دهند . نفوذ به ساختار شبکه کنترل - فرماندهی ارتش عراق و دوم تحت تاثیر قرار دادن تصمیم گیری اتوماتیک (خودکار ) سرفرماندهی ارتش عراق با استفاده از انتقال ویروسهای مخرب از چاپگرهایی که از عمان و وسوریه وارد و برای استفاده در ساختمان های وزارت دفاع و بخش های حساس اطلاعات نظامی تخصیص داده شده بود . البته یکسری هم معتقدند که این کار درجریان عملیات روباه صحرا (1998) انجام شده . یک روایت دیگر هم هست که یگان های عملیات ویژه نیروی دریایی ارتش آمریکا ، به عمق خاک عراق نفوذ کردند ، بخشی از شبکه فیبر نوری عراق را به شکل فیزیکی مورد دستبرد قرار داده و ویروس را از این طریق منتقل کردند . البته این روایت بیشتر شبیه فیلمنامه های هالیوودی هست . منبع این روایت هم مقاله ای به قلم جان گانتز منتشر شده در مجله InfoWorld (آوریل 1991) هست پی نوشت : در اینجا باید یادی کنیم از نویسنده بریتانیایی ، فردریک فورسایت ، و کتاب مشهورش ،"THE FIST OF GOD" که ماجرای ابرتوپ عراق را به شکل جالب و داستان وار ، توصیف کرد بود

سلام - تمام سعی بنده در این چند سالی که خدمت دوستان هستم ، این هست که روش تحلیل منطقی و به دور از احساسات را تثبیت کنم . معتقدم با توجه به تضارب آراء متفاوتی که در میلیتاری وجود دارد ، رواج این شکل تحلیل ، امکان پذیر باشد ولی تلاش زیادی برده و می برد . کدام تاپیک ، شاید مشکل حل شدنی باشد جنابعالی محبت دارید . ولی شخصا براین باور نیستم که همه تحلیل های بنده درست و هست و نقصی بران وارد نیست . همه انسانها محدودیت دانش را در تمام طول عمر با خودشان دارند و الزاماً همه تحلیل های انها درست و منطبق بر حقیقت وواقعیت نخواهد بود ولی ان چیزی که از اساتید یادگرفتم ، این بود که یا در مورد مفهومی اظهار نظر نکنم و اگر تحلیلی بوده ،سعی بر مستند سازی آن گردد .

خدا را صدها مرتبه شکر که بالاخره این مساله دارد در میلیتاری جا می افتد . همین یک مفهوم را مورد کنکاش قرار دهیم (البته برای خودمان ) حرف و حدیثی دیگر باقی نمی ماند

سلام علیکم برای کسانی که خودشان را به خواب خرگوشی زدند !!!!!!! پی نوشت : 1- گذر زمان هست که برخی تحلیل ها را اثبات می کند ( بررسی کنید سن هواپیمای سقوط کرده امروز را با جدول فوق که در فروردین همین سال خدمت دوستان عزیز در میلیتاری تقدیم شد ) 2- سن ناوگان شرکت آسمان 3- همچنان منتظر خبری در خصوص ادامه پروژه ایران -140 ( گونه های نظامی و غیر نظامی ) هستیم . هر چند ، خداوند رحمت کند "سنگ پای قزوین را " 4- تمام آن سلسله مفاهیمی که یکسری قصد دارند از روی رسانه های زرد فضای مجازی در میلیتاری تثبیت کنند ، قبلاً در کلاسهای مدیریت جنگ روانی تدریس شده و به شکل عملی دارد در میلیتاری پیاده میشود ، در نتیجه دقت کنید ، چون از فاصله 100 مایلی تحرکات مشخص هست . 5- یک لحظه خودتان را به جای منسوبین تلفات امروز بگذارید ( بازی با کلمات را هم خوب توجیه هستیم ) ، چه حس و حالی پیدا می کنید و چه برداشتی از مدیریت قبلی و فعلی صنعت هوایی خواهید داشت ؟ 6- حالا این سانحه غیر نظامی بود ، یک لحظه تصور کنید خلبان فانتومی که صندلی پرتاب شونده اش بعلت فرسودگی شدید ، عمل نکند ، و پرنده چند تُنی مستقیم با زمین برخورد کند ، یکسری چه تجربه ای از این مساله دارند ؟ ( پاسخ بدون شک منفی هست ، ) 7- نقل به مضمون از جناب حاتمی کیا در جشنواره سی و ششم فیلم فجر " ما وابسته ایم "

با سلام مصیبتی دیگر برای ناوگان هوایی غیر نظامی پرنده توربوپراپ ATR-72 با مالکیت شرکت هواپیمایی آسمان به رجیستر EP-ATX امروز بیست و نهم بهمن 1396 در مسیر تهران- یاسوج بعلت برخورد با کوه ، ساقط شد و تمامی 66 سرنشین آن کشته شدند . این هواپیما ، باسریال ثبت شده 573 ، از گونه ATR-72 .212/A محسوب میشد . این پرنده غیر نظامی به رجیستر F-WWEK در تولوز فرانسه (سال 2000 میلادی ) تست های پروازی را پشت سر گذاشت و پس از 7 سال در دسامبر 2007 به شرکت آسمان تحویل داده شد . این پرنده از دو پیشرانه پرات اند ویتنی (کانادا) PW127F بهره میبرد . پی نوشت : ضمن عرض تسلیت به بازماندگان این سانحه ، از درگاه خداوند متعال ، آرزوی غفران برای درگذشتگان می نماییم .

مستندات برای تله بودن این اقدام را بفرمایید . حداقل متوجه بشویم دلیل دوستان برای تله بودن این رویداد چه چیزی بوده ؟؟ بنده ازدوستان علاقه مند به مباحث علمی و منطقی خواهشمندم که دلایل را مبنی بر تله بودن این وضعیت بفرمایند ( منطق نظامی و مبتنی بر حداقل شواهد موجود ) محدوده قرمز ( پایگاه هوایی سوریه ) ، محدوده آبی ، قلمرو تسلط هوایی IAF ( حداقل بر مبنای تله بودن رویداد و اینکه اسراییل بدون توجه به حضور هوایی روسها و واحدهای پدافندی و با حضور سنگین یگانهای جنگال هوایی ، دریایی و زمینی و با پشتیبانی اطلاعاتی غربی ها عمل می کند ) پی نوشت : 1- این را هم بعنوان پیش فرض بدانیم که IAF یکبار در جنگ 1973 و بعد درسال 1982 ، از خجالت پدافند هوایی سوری ها در آمده، یعنی به توپوگرافی منطقه و نقاط استقرار احتمالی آتشبارهای توپخانه و موشکی آشنا هست و یقیناً عومل اطلاعاتی انها روی زمین هم حضور دارند و اینکه در سخنرانی اخیر سید حسن نصرا... تمامی افتخار ساقط شدن فالکون عبری به پای ارتش سوریه نوشته شد ) 2- قطعا بنده به همه ابعاد این واقعه تسلط ندارم ، در نتیجه دوستان لطف کنند مساله را واضح و خلاصه آنالیز کنند . حداقل مادر میلیتاری سعی کنیم با جمع آوری اطلاعات ، به یک برایند برسیم . همین شکلی دوستان بفرمایند حیثیت فلانی رفت ، حیثیت فلانی زیادشد که نشد تحلیل نظامی ، این شکلی دقیقا می شویم رادیوی اعراب که دائم مشغول شمارش پیروزیهای خودشان بودند ، بعد خبر رسیدکه ای دل غافل ، IDF ، نصف قدس شریف را اشغال کرده ، رسیده به حومه دمشق ، نزدیک هست که آبروی نداشته اعراب را بازهم از بین ببرد و قس علی الهذا ....

سلام علیکم- اتفاقا" تحلیل شما از چند جهت ، منطقی هست و باید آن را بطور کامل مد نظر قرار داد . دقیقاً . یک اصل در طراحی یک پلان رزمی این وضعیت را بیان می کند " یک عملیات نظامی طراحی شده روی کاغذ ، الزاماً به همان صورت ، در صحنه واقعی ، پیش نمی رود و چند صد عامل پیش بینی نشده هستند که ممکن هست بطور کامل روند را تغییر دهد " بنده بطور کامل این نکته را قبول دارم و تایید می کنم . همین الان یکسری تحیلگران نظامی معتقدند که این واقعه " یک جنگ 4 ساعته اعلام نشده و غیر رسمی بین جمهوری اسلامی و اسراییل "(اشاره به زمان وقع این رویدادهای مسلسل وار واقع شده ) بوده . بحث بر سر این نکته هست که برآورد و تحلیل ، بیشتر صورت واقعی بخودش بگیرد و وجه تمایز میلیتاری با سایرین ، دقیقا روی همین نقطه هست و باید باشد .

سلام علیکم دقت بفرمایید ، بحث رجز خواندن و پروپاگاندای دو طرفه اصلا مد نظر نیست ( میشود ان را در قالب جنگ روانی هم بررسی کرد ) بحث ما و دوستان روی اصول پذیرفته شده ای هست که با کمی تغییر ( بومی سازی ساختار )می توان از آن نتایج به مراتب بهتری را گرفت ( که اگر در حوزه رسانه ای بهتر و هوشمندانه تر عمل می کردیم ، شاید کفه ترازو به نفع ما سنگینتر هم میشد ) سئوال ، در حوزه پارادایم های عملیات نظامی ، رویداد اخیر در کدام دسته قرار می گیرد ؟؟ بطور قطع ، برنامه ریزان نظامی ما باید به شکلی عمل کنند ( در سطح راهبردی تا سطح تاکتیکی ) که عملیات نظامی در چهارچوب عملیات تاثیر محور قرار بگیرد ، یعنی ما می توانیم در حوزه عملیات نشانه محور و هدف محور هم عمل کنیم ،ولی هوشمندانه تر این هست که کل عملکرد برای به اصطلاح "قلقلک دادن " اسراییل در "مرزهای خودش " در قالب مفهوم ستون سوم جدول فوق الذکر برنامه ریزی شود که اگر موارد بیان شده در این ستون را بررسی بفرمایید ، خواهید دید که عملیات تاثیر محور محاط بر دو پارادایم قبلی هم هست و این یعنی بهینه شدن برنامه ریزی و متقابلا بهینه شدن نتیجه دلخواه . البته این خودش پیش نیازهایی دارد که قبلاً بخش هایی از آن تشریح شد . پی نوشت : 1- به جمله " وجود ارتباط عّلی میان اقدام و تاثیر" دقت بفرمایید . 2- انصافاً تحلیل کنید ، این مباحث جذاب را میشود در تلگرام هم انجام داد؟؟ پاسخ قطعاً منفی هست . 3- شاید یکی از مطالبی که بسیار علاقه مند بودم روی آن بیشتر کار کنم ، این مطلب بود "بیداری اژدهای شرق ، افسانه یا واقعیت"