انجمن بزرگ میلیتاری

با سلام این تصویر را چند وقت پیش در صفحه توئیتر ..... پیدا کردم انصافاً چرا باید در پایگاه پشتیبانی هوانیروز و در کنار بالگردهای افسانه ای این نیرو ( آخرین بالگرد از سمت راست ) ، نقش و نگار یکفروند گربه وجود داشته باشد که طبیعتاً یک جمله آشنا به ذهن متبادر می شود هرجا سخن از اعتماد است ..... نام گربه افسانه ای گرومن می درخشد پی نوشت : فقط به چهره این موجود دقت کنید که چه با وقار به لنز دوربین عکاس خیره شده

با سلام اژدهای زمینی برای نیروی زمینی ارتش خلق چین توسعه نسل جدیدی از خودروی سنگین پیاده نظام توسط نورینکو به گزارش دیفنس بلاگ ، گروه صنعتی شمال چین (نورینکو) توسعه نسل جدیدی از یک خودروی سنگین پیاده نظام بروی شاسی تانک را درستور کار خود قرار داده است . این خودروی زرهی جدید ، به زره های مدولار ( بخش بخش ) مجهز می شود که قابلیت اضافه شدن صفحات زرهی اضافی را بخود می بیند . در نتیجه ، سطح حفاظت این خودرو ، عمدتاً برای مقابله با تهدیدات خاص و با توجه به ماموریتهایی که واحد بکارگیرنده بر عهده می گیرد ، قابل تنظیم است . به گفته برخی تحلیلگران نظامی ، تحرک و سطح حفاظت این خودروی زرهی جدید ، با آخرین گونه های تانک VT-5 قابل مقایسه است . این خودروی جدید ، به یک برجک بدون بدون سرنشین ، مسلح به یک قبضه توپ خودکار 30 م.م مجهز شده و برای افزایش دید خدمه ، سامانه های دیده بانی پانورامیک و همچنین سامانه های کنترل آتش پیشرفته نیز بدان اضافه می گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام تاثیر کلاهک SPIKE . LR.II بر روی حفاظ های تقویت شده بتونی جمع و جور بودن و بویژه سبک بودن لانچر این نسخه از موشک اسپایک ، این قابلیت را در اختیار کاربران آن قرار می دهد تا از آن بر روی طیف متنوعی از حامل ها ، استفاده کنند . یک نما از موشک جدید عبری ، استفاده از حسگرهای چند طیفی غیر فعال ، این توانایی را به کاربر خواهد داد تا در یک برد موثر 5.5 کیلومتری با اهدافی که در پشت موانع پنهان شده اند و به شکل مرتب ، برای درامان ماندن از آتش دشمن ، موقعیت خود را تغییر می دهند ، درگیر شود . پی نوشت : ویژگی اصلی سازمان های مسلح در قرن بیست و یکم ، یادگیرنده بودن آنهاست . سیستمی که نتواند و یا نخواهد که خود را با محیط رزمی قرن حاضر تطبیق دهد ، محکوم به شکست است و هیچ استثنایی در آن وجود ندارد .

اسپایک باهوش تر ، برای شکست زره های فعال تانک مقدمه : انقلاب در امور نظامی (REVOUYLTION IN MILITARY AFFAIRS - RMA) عمدتا شامل تحول در سه حوزه است: 1- تغییر در ابزارهای جنگ شامل برتری اطلاعاتی ، سامانه های فرماندهی ،حملات دقیق و دوربرد ، ارتباط حسگرها با لانچر 2- تغییر در رفتار نظامی شامل دکترینها ، عملیات مشترک ، هم افزایی نیروها ، تمرکز زدایی و پرسنل هوشمند 3- تغییر در ماهیت جنگ ، رزم سایبر ، رزم غیر خطی ، رزم چهار بعدی ، ترکیب فناوری برتر با آسیب رسانی کمتر در این زمان ، تغییرات شگرف صورت گرفته در فناوری نظامی ، معرف این 3 تبصره بشمار می رود . شرکت رافائل رژیم عبری از جدیدترین عضو خانواده موشک ضد زره اسپایک با شناسه SPIKE LR. II رونمایی نمود . این موشک جدید که نسبت اسلاف خود ، به اصطلاح " باهوش تر " بشمار می رود ، نخستین موشک ضد زره نسل پنج چند ماموریته است که برای درهم شکستن مقاوم ترین زره ها ی موجود بر روی تانکهای اصلی میدان نبرد (MBT) ، خودروهای سریع و مواضع دفاعی مستحکم شده ، دچار دگرگونی های زیادی گردیده که در حال حاضر در شرکت فوق الذکر در حال توسعه بوده و و قرار است تا پایان سال 2018 عملیاتی گردد . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، این موشک جدید ، دقیق تر ، باهوش تر و سریعتر بوده ، اما طراحی آن به گونه ای صورت گرفته که کاربران می توانند از همان پرتابگرهای SPIKE-MR نصب شده بر روی خودروهای زمینی ، شناورهای دریایی و بالگردها پرتاب گردد . به گفته مقامات شرکت رافائل ، موشک جدید معرفی شده به اندازه ای سبک طراحی شده که می توان آن را از روی بالگردهای سبک بسوی تانکها ، خودروها و مواضع دفاعی تقویت شده از یک فاصله 10 کیلومتری شلیک نمود . این موشک جدید در نمایشگاه هوایی پاریس به نمایش گذاشته شده است . مهمات ضد زره جدید عبری ، با وزنی در حدود 12.7 کیلوگرم ، 10 درصد از گونه قبلی سبک تر بوده و پیشرفتهای عمده ای را در حوزه مرگ آوری و برد ارائه می کند . از یک نظر ، شاید مهمترین ویژگی این گونه ، توانایی آن در انهدام طیف متنوعی از اهداف زرهی مجهز به زره های واکنشی و فعال و ساختمان های تقویت شده است . برای مقابله با این اهداف ، SPIKE .LR.II عمدتاً از دو گونه مختلف سرجنگی استفاده می کند . نخست ، یک سر جنگی ضد زره بهینه شده با یک کلاهک جدید که توانایی نفوذ به درون زره حریف را 30 درصد افزایش خواهد داد . از مزیتهای مهم ارائه شده در این نمونه ، توانایی آن در برخورد به هدف در زاویه های بالا در کنار حفظ توانایی نفوذ به درون زره است که این رقم در موشک فوق الذکر ، در حدود 70 درجه ذکر شده و این به معنای مرگبارتر شدن آن است . گونه دوم کلاهک مورد استفاده در SPIKE . LR.II به شکل خاص برای انهدام مواضع دفاعی ، ساختمان های تقویت شده مورد استفاده قرار می گیرد . ماسوره این کلاهک به گونه ای قابل تنظیم طراحی شده که کاربر قادر خواهد بود تا بنا بر شرایط میدان نبرد ، کلاهک را در درون هدف یا در مجاورت آن به کار اندازد . موشک ضد زره جدید عبری برای هدایت بسمت هدف از فیبر نوری برای انهدام اهداف در یک برد 5500 متری استفاده می کند ، هنگامی که موشک از روی بالگرد شلیک گردید ، دیتا لینک HD موشک می تواند ، کلاهک را تا یک برد 10000 متری هدایت کند . براساس ادعای مقامات رافائل ، پرتابگرهای این موشک ، بصورت زوجی ( دوتایی ) در نظر گرفته شده است که در مقایسه با پرتابگرهای موشک آمریکایی هلفایر ، بسیار سبک تر است . این موشک از یک جستجوگر چند طیفی غیر فعال بهره می برد که تصاویر حرارتی با کیفیت بالا (HD) را در اختیار کاربر می گذارد و این به معنای افزایش توانایی حامل موشک در شناسایی اهداف پیچیده و حتی فریبنده ها است . همچنین ، ردیابی اهداف در این مهمات ضد زره با هوش مصنوعی (AI) صورت می پذیرد . توابع هوش مصنوعی این موشک ، به گونه ای نوشته شده که قابلیت قفل بر روی هدف ، درست در زمانی که اکثر ردیابهای خودکار در اثر اقدام متقابل حریف ، دچار شکست می شوند ، را همچنان حفظ می کند . این درحالی است که پایدار بودن قفل این جستجوگر درزمانی صورت می گیرد که به شکل معمول ، اهداف ، برای درامان ماندن از ضربه مستقیم این جنگ افزارها در پشت موانع مستقر میشوند و یا در محیطهای وارد عمل می شوند که پس زمینه صحنه عملیات ، از کنتراست کمی برخوردار باشد . در چنین وضعیتی ، موشکهای ضد زره نسل سوم ( مهمات شلیک کن- فراموش کن ) به شکل قطع دچار مشکل شده و مهمات نسل چهارم نیز صرفاً به کمک کاربر قادرند تا با اهداف فوق الذکر درگیر شوند . با این وصف ، مهمات ضد زره SPIKE . LR.II احتمالاً قادر است تا بر بسیاری از این چالش غلبه نموده و بصورت خودکار و پس از قفل برروی هدف ، آن را دنبال نماید . علاوه براین ، یک ویژگی مشخص نرم افزار موشک عبری ، این خواهد بود که توابع هوش مصنوعی جستجوگر موشک را میتوان تغییر و ارتقاء داد تا کاربران قادر باشند تا ضد تاکتیکهای مناسب را برعلیه تاکتیکهای نوآورانه دشمن ، اجرا نمایند . به گفته طراحان این موشک ، SPIKE . LR.II به گونه ای طراحی شده تا دربرابر اهداف سریع با اثر حرارتی پایین ، بیشترین کارائی را به نمایش گذارد و این بدان دلیل است که سامانه IMU ( واحد اندازه گیری اینرسایی ) موجود در این مهمات ، آن را قادر می سازد تا در سه مرحله ، هدف را ردیابی و موشک را به مختصات احتمالی استقرار هدف ، هدایت کند که این ویژگی ، بخصوص در زمانی که کاربر بالاجبار مبادرت به " شلیک کور" می کند ، بسیار راه گشا به نظر می رسد . شرکت رافائل ، تا کنون بیشتر از 27000 تیر موشک و سامانه اسپایک را به 26 کشور در قالب دو گونه MR و LR صادر نموده و گونه جدید نیز طراحی شده تا با پرتابگرهای موجود ، سازگار باشد و این بدان معناست که کاربران فعلی ، پس از خرید احتمالی ، توانایی های رزمی خود را افزایش دهند . منبع : http://defense-update.com/20170529_spike_lr_2.html ه. س. س.ق.ا.گ MR9 صرفاًبرای MILITARY.IR

سلام علیکم و رحمت ا... مبنای همه سیاستهای ایالات متحده روی دو پایه قدرت اقتصادی و نظامی ( قضیه ای که جناب کماندانت قبلاً فرموده بودند ) تئودور روزولت قرار گرفته و این دو همدیگر را بصورت متقابل ، پشتیبانی می کنند ( تشریح این مطالب بسیار طولانی هست و در چهارچوب تاپیک نیست ) و منافع یک قدرت ( اعتقادی به ابرقدرتی ایالات متحده ندارم / در قالب نظریه 4+1) هم در قالب همین معادله قابل بررسی و تبیین هست . تمامی قدرتهای تاریخ ( از دوران اوج امپراتوری ایران تا گستره قلمرو قدرت امپراتوری رم تا اروپای پس از قرار داد وستفالی و تشکیل ملت/ کشور ها در اروپا ، امپراتوری های کوچک و بزرگ ( از بریتانیا تا رایش سوم )و بعد اتحاد جماهیر شوری سابق و در حال حاضر ایالات متحده )درجه ای از حماقت را در کنار خودشان داشته و دارند . فقط شکل این قضیه در طول تاریخ مقداری تغییر کرده . مقداری هوشمندانه تر شده !!!!!! و آن دقیقاً موردی هست که فرمودید ( بخش رنگی شده جمله جنابعالی ) خوب ، بنده زیاد با این مساله موافق نیستم . آنها ، بر خلاف ما که به شکل ناقص گرفتار سیاستهای محرمانگی بی دلیل و بعضاً غیر منطقی هستیم ، بدلیل نیاز به وجود تحلیل های منطبق بر واقعیات صحنه ، شرایط را برای بروز تحلیل های متفاوت باز گذاشتند . تحلیل در سطح راهبردی از قطعات ( پازل ) های مختلفی تشکیل شده که باید درست در کنار هم گذاشته شود تا یک برآورد منطقی بوجود آید . در نتیجه برای پی بردن به برآورد آنها در خصوص یک مساله نیاز داریم تا یک تیم دائماً نظرات مطرح شده را رصد کرده و با گذاشتن قطعات به شکل درست در کنار هم و انجام یک مطالعه تطبیقی با راهبردها و سیاستهایی که در گذشته به منصه ظهور رسیده ، به یک برآورد جامع برسیم . تفاوتی که میان ما و آنها وجود دارد ، در این نکته بسیار ریز نهفته هست . توضیح : این مطلب ، تحقیر و دست کم گرفتن برآوردهای تحلیلگران داخلی ( حالا با هر گرایش سیاسی ) نیست ، بلکه یک انتقاد بسیار جدی در خصوص روند بسیار اشتباهی هست که در پیش گرفتیم و باید هر چه سریعتر در آن تجدید نظر کنیم . در اینجاست که مبحث بسیار جالب توجه " سیاست خارجی هوشمندانه " مطرح می شود . هم ژاپنی ها و هم چینی ها (به نظر شخصی ) متوجه این مطلب هستند و به همین دلیل هست که سعی می کنند تا این بحران با کمترین آسیب ، ختم شود . هر بحران منجر به یک جنگ ، تبعات غیر قابل جبرانی برای ژاپن ، چین ، کره جنوبی به مانند تئوری دومینو ، بر ایالات متحده و کشورهای شرق و جنوب آسیا ( حتی بر هند ) خواهد داشت و در صورت جدی تر شدن قضیه ، حتی امکان ظهور مجدد شبح " پیمان مونیخ " و بعد به راحتی آب خوردن " جنگ سوم جهانی " ( امروز ، دوشنبه 23 مرداد 1396 رییس سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده گفت که ترامپ دارد بسمت جنگ سوم جهانی حرکت می کند ) وجود دارد . پی نوشت : 1- جمله مشهور کلمانسو و پاسخ ژنرال جک رپر 2- ژنرال 3 ستاره بازنشسته جیمزماتیس و وزیر فعلی دفاع ایالات متحده

سلام علیکم این لینک ، پست بنده در آبان 1394 شمسی هست اگر مبنا نظریات ژئوپلیتیکی باشد ، شرایط یک مقدار متفاوت خواهد بود . تفاوتی که میان حال حاضر با دوران جنگ دوم جهانی وجود دارد ، این هست که نه ژاپن تمایلات میلیتاریستی ان زمان را داشته ( ولی دارد بسمت ان حرکت می کند ) و نه چین در دوران انحطاط خودش قرار دارد . امریکایی ها نظم موجود را می پسندند و بر ادامه ان اصرار دارند ، نظمی که در آن کره شمالی یک تهدید نیمه جدی با یک اقتصاد در هم شکست منزوی و بعنوان یک کشور سرکش نمونه ( از دید امریکایی ها ) همچنان موجودیت داشته باشد ، تا کشورهای حوزه ژئو استراتژیک شرق آسیا همچنان شبح تهدید را بالای خودشان ( در کنار چین ) ببینند و این هژمونی سیاسی ، نظامی ، فرهنگی و اقتصادی آمریکا را در شرق اسیا ( غرب اقیانوس آرام ) تضمین می کند ، جایی که استرالیا بعنوان یک سرپل نظامی همچنان در جرگه دوستان نزدیک واشنگتن مانده ، فیلیپین بعنوان پایگاه نظامی آمریکا باقی می ماند ، کشورهای جزیره ای ( مالزی / اندونزی و.... ) برای در امان ماندن از خطر اژدهای سرخ ( چین ) همچنان پیمانهای نظامی بلند مدت را با امریکایی ها می بندند ، ژاپنی ها بیشتر از گذشته اقتصاد پویای خودشان را به امریکا نزدیک می کنند ، روسها همچنان بعنوان ضعیف ترین قدرت شرق اسیا ،نقش درجه دو را ایفا کرده و در بلند مدت جلوی بلندپروازی های چینی ها نیز گرفته میشود . سطور فوق تنها یک نمای شماتیک و خلاصه شده از وضعیت منطقه فوق هست . شاید از یک نظر ، مناقشه کشورهای شرق و جنوب اسیا بر سر جزایر اسپراتلی بیشتر از قضیه کره ، قابلیت جنگ را دارد . تنها چیزی که در این مورد تقریباً غیر قابل پیش بینی و محاسبه است ، حدود حماقت تیم ترامپ / متیس و سایر همفکران انهاست ولی نکته جالب در این مساله که حتی متیس هم به حداقل شرایط یعنی ترساندن کره و نه بیشتر راضی است و وزیر امور خارجه امریکا هم بیشتر بر راه حل سیاسی تاکید دارد . استراتژی فعلی امریکایی ها ، در اسیای جنوب غربی و شرق دور بر بنیان " دفاع پیشگیرانه در عمق " قرارداده شده که نقطه اغاز آن از 1990 بوده و تا نیمه قرن جاری ادامه دارد . از سال 2004 ، کار گروه GDPR مستقر در پنتاگون سناریوهای مختلفی رابرای شبه جزیره کره طراحی کرده و ظاهراً جنگ تمام عیار در ان دیده نشده ( که اگر دیده شده بود، سالها قبل و در جریان غرق شناور رزمی کره جنوبی ، حتماً شاهد نبردی حتی محدود بین دو طرف بودیم . ) هر چند کسی از اینده خبر ندارد و باید منتظر ماند و دید . پی نوشت : در طراحی استراتژیک صحنه رزم باید دید کلان داشت و طرح منظرهای تاکتیکی تحلیلگر را قطعاً دچار اشتباه می کند ه. س. س.ق.ا.گ MR9

با سلام به مناسبت معرفی وزیر دفاع کابینه دوازدهم 1- دریادار احمد مدنی ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸2- سرتیپ محمدتقی ریاحی ۱۳۵۸3- مصطفی چمران ۱۳۵۸ الی شهریور۱۳۵۹ ( نخستین وزیر دفاع شهید در جمهوری اسلامی ایران ) 4- سرهنگ جواد فکوری ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ ( دومین وزیر دفاع شهید در جمهوری اسلامی ایران ) 5- سرهنگ موسی نامجو ۲۶ شهریور ۱۳۶۰ تا ۷ مهر ۱۳۶۰ (سومین وزیر دفاع شهید در جمهوری اسلامی ایران) 6- سرهنگ محمد سلیمی ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴7- سرهنگ محمدحسین جلالی ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ ( طراح اصلی پشتیبانی هوانیروز در عملیات خیبر ) 8- اکبر ترکان ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ ( نخستین وزیر دفاع غیر نظامی )9- محمد فروزنده ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ ( شروع مذاکرات با چینی ها برای خرید سلاح ) 10- دریادار علی شمخانی ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ ( معرفی رسمی توان جمهوری اسلامی در طراحی و تولید انبوه موشکهای بالستیک ) 11- سرتیپ پاسدار مصطفی محمدنجار ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸12- سرتیپ پاسدار احمد وحیدی ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲13- سرتیپ پاسدار حسین دهقان ۱۳۹۲ تا کنون 14- امیر سرتیپ امیر حاتمی پی نوشت : ضمن ارزوی موفقیت برای امیر سرتیپ حاتمی ، امیدواریم در زمان مدیریت ایشان ، یک تحول اساسی در ساختار ها ، تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح بعنوان یکی از ارکان اصلی امنیت سخت افزاری جمهوری اسلامی ایران پدید آید .

سلام علیکم برای اینکه بدانید چرا در قرار داد فروش بین ما و روسها ، اینقدر اما و اگر وجود دارد ، یک مرتبه دیگر این پست را مطالعه کنید !!!!! همین امروز عرض شد که ما ایرانی ها سرانه مطالعه پایینی داریم و در ضمن ، حافظه تاریخی ما هم بسیار بد هست آنهایی که قصد دارند بدانند که چرا به ما سلاح نمی فروشند یک استادی داریم که معتقد هست درهر قضیه ای که انگشت اشاره شما بسمت دیگران گرفته شود ، سه انگشت دیگر بسمت خودتان هست . مشکل از روسها نیست ، مشکل خود ما هستیم و باید تغییر کنیم ، دوستانی هم که مشکل را در روسها (دیگران ) می بینند ، مسیر تحلیل را دارند اشتباه طی می کنند ، سمت اصلی ، خود ما هستیم و لاغیر

"نیزه جدید برای نیروی دریایی ایالات متحده " رونمایی از آخرین موشک ضد شناور لاکهید- مارتین به گزارش وب سایت دیفنس بلاگ ، شرکت لاکهید- مارتین ، با موفقیت از جدید ترین موشک ضد کشتی برد بلند ( LONG RANGE ANTI-SHIP MISSILE - LRASM) خود بر روی شناورهای سطحی پرده برداری نمود این تست موشکی که در محدوده میدان تیر وایت سندز (نیومکزیکو) صورت پذیرفت ، توانایی موشک فوق الذکر در حوزه پرتاب از یک زاویه خاص برروی عرشه شناورهای سطحی که احتمالاً جایگزین لانچرهای فعلی خواهد شد را به اثبات رساند . در طول این آزمایش ها و در مرحله نخست ، این موشک که به یک بوستر کمکی MK-114 مجهز شده بود تا در فاز نهایی شلیک ، از دقت اصابت بیشتری برخوردار باشد ، بنابر یکسری تصمیم گیری ها از لانچرهای عمود پرتاب (VLS) مارک -41 شلیک گردید . اسکات کالاوی ، مدیر اجرایی بخش موشکهای کروز مادون صوت شرکت لاکهید- مارتین در این زمینه می گوید : "تست پرواز موفقیت آمیز این سلاح جدید نشان داد که شرکت ما از آمادگی لازم و کامل برای تامین نیازهای نیروی دریایی ارتش ایالات متحده در حوزه افزایش قابلیتهای مرگبار ضد کشتی ، برخوردار است و علاوه برآن ، انعطاف پذیری و قابلیتهای LRASM به اندازه ای است که می تواند از طیف متنوعی از پرتابگرهای فعلی نیز شلیک گردد" با ورود موشکهای LRASM به سازمان رزم نیروی دریایی ، دامنه برد مرگبار شناورهای سطحی به شکل قابل توجهی افزایش پیدا می کند و با توجه به اینکه LRASM ها می توانند از روی لانچرهای متعارف و همچنین پرتابگرهای عمودی نیز شلیک شوند ، این وضعیت باعث می گردد تا کیفیت عملکرد سامانه های فعلی در حوزه کلیدی " مرگ آوری توزیع شده " که از هم اکنون بعنوان استراتژی اصلی نیروی دریایی ایالات متحده در قرن بیست و یکم تعیین شده ، به شکل صعودی ، افزایش پیدا نماید . این موشک ضد کشتی ، به شکل همزمان و در کنار خطوط تولید مهمات هدایت دقیق JASSMو JASSM-ER برای مشتریان مونتاژ خواهد شد و در دراز مدت ، گونه هوا- پرتاب آن نیز معرفی خواهد شد و این شرایط را برای نیروی هوایی نیز مساعد خواهد نمود . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، محصول جدید لاکهید - مارتین ، یک اهرم قدرت جدید برای نیروی دریایی در کنار مهمات JASSM-ER بشمار می رود و نیاز های دو نیروی هوایی و دریایی را بطور کامل پاسخ خواهد داد . گونه هوا- پرتاب این موشک از سال مالی 2018 برای نیروی هوایی و از سال 2019 برای استفاده بر روی جتهای F/A-18E/F سوپر هورنت نیروی دریایی قابل استفاده خواهد بود . پی نوشت : 1- مفهوم " مرگ آوری توزیع شده " شاید از یک جهت واژه بسیار جذابی برای مطالعه بیشتر بشمار می رود . زمانی که یک سازمان مسلح این توانایی را داشته باشد که اندیشه های تازه را در رگهای خودش جاری کند ، به شکل طبیعی و غیر قابل اجتناب ، به شکل متوازن رشد می کند و به محض برخورد با شکاف یا نقض بصورت اتوماتیک آن را مورد بررسی قرار داده و رفع نقص می نماید . 2- ظاهراً نیروی دریایی ایالات متحده دارد برای یک " عملیات آخوندک" دیگر آماده می شود . با این تفاوت که در این نسخه جدید ، دیگر شناورهای سطحی یا زیر سطحی در محدوده خلیج فارس حضور نخواهد داشت و همه چیز از یک برد غیر قابل تصور بوقوع می پیوندد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

عقرب جرّار برای سپر جزیره جت رزمی اسکورپیون برای نیروی هوایی عربستان سعودی به گزارش وب سایت فلایت گلوبال ، عربستان سعودی در حال مذاکره جهت سفارش تعداد قابل توجهی از جتهای سبک پشتیبانی نزدیک اسکورپیون است . به گفته اسکات دادلی ، مدیر اجرایی شرکت تکسترون ، نیروی هوایی عربستان سعودی یکی از مشتریان بالقوه این شرکت برای سرمایه گذاری جهت توسعه توانایی های رزمی و خرید این جت جدید بشمار می آید . جت پشتیبانی نزدیک زمینی اسکورپیون توسط شرکت تکسترون در قالب یک سرمایه گذاری خصوصی مشترک میان تکسترون و ایر لند اینترپرایز ، طراحی و معرفی شده است . اسکات دادلی ، مدیر اجرایی شرکت تکسترون این جت سبک ، یک پرنده طراحی شده براساس مواد مرکب ( کامپوزیتی ) است که از دو پیشرانه توربوفن و ترکیب کابین دو نفره پشت سرهم ، حسگرهای قابل جمع شدن ، جایگاه های سلاح داخلی و همچنین جایگاه های بیرونی برای حمل مهمات دقیق و متعارف بهره می برد . این جت بی نظیر ، با استفاده از یک طراحی مدولار ( بخش بخش ) و یکپارچه سازی پیشرفته ترین حسگرها و تسلیحات موجود ، بیشترین کارایی با کمترین هزینه را به نمایش می گذارد . با توجه به موارد فوق الذکر ، اسکورپیون قادر خواهد بود تا ماموریتهایی نظیر حملات سبک ، شناسایی ، گشت رزمی و آموزش های پیشرفته را در اختیار کاربرانش قرار دهد . با این حال ، برخی معتقدند که برای اینگونه ماموریتها ، پرنده های توبورپراپ از کارایی بهتری برخوردار هستند ، اما ادعا شده که این جت رزمی به اندازه کافی قدرتمند است که می تواند حداقل آسیب ها ناشی از آتش ضد هوایی را تحمل و ماموریتهای محوله را به انجام رساند . بر خلاف بسیاری از پرنده های پشتیبانی نزدیک ، اسکورپیون ، بسیاری از تجهیزات و سخت افزارهای غیر نظامی ، نظیر قطعات جتهای برند سسنا را به ارث برده است . طول هواپیما : 45 فوت و 6 اینچ دهانه بال : 47 فوت و 10 اینچ ارتفاع : 13 فوت و 4 اینچ وزن خالی استاندارد : 12700 پاوند حداکثر وزن در زمان برخاست : 22000 پاوند حداکثر توان حمل مهمات در غلافهای بیرونی : 3000 پاوند حداکثر حمل سوخت در مخازن خارجی : 6000 پاوند حداکثر تراست : 8000 پاوند حداکثر سرعت : 450 نات ارتفاع پروازی : 45000 فوت برد رزمی بدون مخازن سوخت خارجی : 1600 ناتیکال مایل برد رزمی با مخازن سوخت خارجی : 2200 ناتیکال مایل پی نوشت : در طول جنگ سرد ، بارها پیش آمد که ضد یک سلاح ، حتی قبل از ورود بخدمت سلاح اصلی و حتی با از رده خارج شدن آن ( نظیر ماجرای میگ- 25 و بمب افکن XB-70) ، وارد بازار تسلیحاتی شد . حالا بر خلاف نظرات ، تاریخ تکرار می شود و باز هم برخلاف عرف معمول که عربستان و استراتژیستهای آنها ، دست کم گرفته می شوند ، قاهر و امثال نمونه هایی نظیر قاهر ، قبل از ورود بخدمت رزمی ، با یک بحران خود ساخته ، روبرو شدند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم خیر ، انتخاب اشتباه نبود ، شیوه کار اشتباه بود . مبنا برای ایجاد یک خط تولید و یا حداقل مونتاژ قطعات CKD اتفاقاً یکی از غیر قابل تصورترین معامله های بعد از انقلاب بود ، طیف گسترده نمونه های پیش بینی شده از ترابری تاکتیکی سبک گرفته تا نسخه های گشت دریایی ، آمبولانس پرنده ، سیستم پیش اخطار هوابرد ، گونه های جنگ الکترونیک و حتی نسخه غیر نظامی ، جالب توجه محسوب می شد ولی این کار باید به تدریج صورت می گرفت که متاسفانه عزیزان فکر می کردند که صنعت هواپیما سازی ، شبیه خطوط تولید خودرو در کشور ما است و چنان شد که ملاحضه فرمودید . جالب هست که اگر الان به مطالب منتشر شده توسط بولتن وزارت دفاع و صها مراجعه کنید ، چه ادعاهایی که نشد و چه روندی که تشریح و توضیح داده نشد ولی ..... در خصوص چینی ها هم یک نکته عرض کنم ، قطعاً از قضیه خرید سامانه HQ-2 مطلع هستید و اینکه به چه شکل جتهای دست چندم خودشان را به ما قالب کردند . البته اینجا مشکل نه روسها هستند و نه چینی ها ، مشکل از خود ما است که نه استراتژی مشخصی برای نیروی هوایی داریم و نه اراده ایجاد یک روند منطقی و به دور از هر گونه پروپاگاندا و نمایشهای تبلیغاتی . قطعاً کارهای بزرگی در نیروی هوایی شده و سرپا ماندن ناوگان فعلی ، نمونه بارز این کار بزرگ هست ولی وضعیت فعلی به هیچ وجهی با تهدیدات موجود همخوانی ندارد . ضمناً اطلاع دارید که چینی ها نسبت به 30 پیش بسیار زرنگتر شدند و این ناشی از وجود یک قدرت تولید شده در داخل این کشور هست . شخصاً معتقدم که اگر سرمایه گذاری منطقی هم صورت بگیرد ، اولویت با روسهاست که سطح فناوری به مراتب بالا تری را احتمالاً پیشنهاد می کنند ( چینی ها هنوز در بخش پیشرانه و فناوری های پیشرفته ، نیازمند کمک روسها هستند و خرس بزرگ از این نیاز دارد بخوبی استفاده می کند ) . البته این نیازمند دوری مطلق از خیال پردازی و تکرار اشتباهات گذشته است . بله توانایی های ما در بخشی از حوزه ها خیره کننده است ولی این الزاماً به این معنی نیست که محصول نظیر صاعقه با هورنت مقایسه شود و یا مبنای استراتژی نظامی ما روی محصولی پایه گذاری شود که در ارزش رزمی آن شک و تردیدهای بزرگی وجود دارد . بعنوان مثال ، هوارد هیوز در طول دهه سی و چهل میلادی ، حداقل دو جنگنده رزمی / شناسایی را طراحی کرد و طبق اطلاعات منتشر شده ، ویژگی های منحصر بفردی را هم ارائه می نمود ولی آیا این محصول خوب ، الزاماً تبدیل به جنگنده رزمی خط مقدم نیروی هوایی ایالات متحده شد؟!!!! هیوز XF-11 هیوز H-1 در حالی که همزمان ، جنگنده هایی در همین کشور طراحی شده بودند که الزامات و نیازمندی های ارتش را در خصوص برد ، مهمات محمول ، پایایی رزمی و .... داشتند و تولید هم شدند و در زمان خودشان ، تبدیل به یک افسانه هم شدند ( P-51 موستانگ ) . این بخوبی نشان می هد که نخست ، پیش بینی درست و منطبق بر واقعیات صحنه رزم باید وجود داشته باشد و دوم برمبنای همین پیش بینی ها ، یک ایده پردازی صورت بگیرد و در نهایت به محصولی تبدیل شود که حداقل برای 30 سال بعنوان یک پلاتفرم پایه بتوان روی آن ارتقاء های لازم را انجام داد . شیوه ای که همه کشور ها از آن پیروی می کنند و اتفاقاً در بیشتر موارد موفق هم بودند ( این نمونه از فانتوم های دهه 60 گرفته تا گونه هایی نظیر تورنادو ، هاریر ، سوخو-22 ، خانواده میگ-29 و سوخو-27 وجود دارد ) پی نوشت : 1--پیش بینی یک برنامه منطقی ، نیازمند آن هست که دست از سر این تحلیل ها که دشمن ضعیف هست و ما قدرت بی رقیب و یکه تاز ، برداریم ، به فکرهای جدید در حوزه نیروهای مسلح میدان بدهیم ، اجازه داده شود تا تحلیل های دیگران در سطح نیروهای مسلح جریان پیدا کند ، این شکلی نقاط ضعف ما زودتر از آنچه که قبلاً بوده ، مشخص می شود و وجود این وضعیت ، بهتر از آن هست که مشکلات و ضعف ها در زمان بحران خودش را نشان دهد که آن وقت برای جلوگیری از آنها بسیار دیر خواهد بود . 2- نیروی هوایی الان باید افسر خلاق و مبتکری مثل شهید منصور ستاری را در راس خودش می دید که با اشراف تمام ، مسائل مربوط به نیرو را پیگیری می کرد . متاسفانه چرخش روزگار ، افرادی را از ما گرفت که تا حال حاضر ، جانشینی برای آنها پیدا نشده و با این روند فعلی ، پیدا هم نخواهد شد .

سلام علیکم 1- این فرموده شما درست هست و منطقی ، اما این را هم باید در نظر داشته باشید که فرودگاه های حاشیه ساحل (البته در یک عمق مشخص ) نیاز به امنیت دارند و این یعنی ایجاد برتری نسبی هوایی در فضای هوایی داخل کشور و این هم طبیعتاً یعنی وجود نیروی هوایی متعارف که فاقد ان هستیم ( البته در کنار پدافند زمین به هوای موثر ) . در نتیجه تصمیم منطقی این هست که به جای سرمایه گذاری روی طرح هایی با حداقل تاثیر گذاری یا با تاثیر گذاری نامعلوم ( که این دومی محتمل تر هست ) گزینه های منطقی تر دنبال شود . همه اینها با علم به این موضوع هست که دشمن در ابتدای ضربه ، براساس تئوری حلقه واردن ، مشت محکم خودش را شامل شلیک موشکهای کروز ، بمب افکن های پنهانکار و جتهای متعارف روی این اهداف وارد می کند . یک تجربه تاریخی : ژاپنی ها ، بعد از ورود جنگنده زیرو ( چیزی شبیه به فلسفه طراحی قاهر در خصوص یک پرنده پشتیبانی زمین پایه / دریا پایه ارزان ، سبک و کوچک ) به نبرد اقیانوس ارام ، در ابتدا موفقیتهای زیادی را در برابر جنگنده هایی نظیر پی-40 بدست اورند ولی با ظهور جنگنده های نسل بعد نظیر هلکت ، موستانگ ، پی -38 و..... نه تنها عرصه را در دریا واگذار کردند ، بلکه برتری هوایی را هم بسرعت ازدست دادند ( نتیجه اجرای تاکتیک بدون یک استراتژی درست ) . با این روند ، حداقل در وضعیت فعلی ، بدون یک پیشرانه مطمئن ، بدون وجود یک موشک هوا به هوای امتحان شده نظیر aim-9 x یا نظایر ان ، دلخوش کردن به رونمایی ، خزش و حتی پرواز و ورود به خدمت ، بیشتر شبیه به پاک کردن صورت مساله است تا ارائه یک راه حل پی نوشت : 1- به نظرم قبل از هر گونه اظهار نظر درخصوص قاهر و پیش بینی های غیر واقعی ، حداقل سناریوهای مهاجمان را با دقت بررسی کنیم . شاید تحلیل ها به واقعیت نزدیک تر شود . 2- عربستان برای خرید جت ارزان قیمت اسکورپیون دارد اماده می شود و این نشان می دهد که قاهر ، شناورهای تندرو وحتی شناورهای کلاسیک نیروی دریایی ارتش ، حتی قبل از ورود بخدمت ، یک تهدید جدی را پیش روی خودش خواهند داشت .

با سلام شلیک لیزری در وایت سندز تست جنگ افزار لیزری پرانرژی از روی سکوی حامل هوایی براساس اخبار منتشر شده ، ارتش ایالات متحده از یک جنگ افزار لیزری پرانرژی با قابلیت نصب بر روی یک سکوی هوایی ( یکفروند بالگرد رزمی آپاچی ) در جریان یک تست واقعی در پایگاه وایت سندز ( نیومکزیکو) رونمایی نمود . این تست که بصورت مشترک توسط شرکت ریتئون و دفتر مدیریت پروژه بالگرد آپاچی نیروی زمینی به اجرا در آمد ، یک ناظر خاص را همراه خود می دید و آن، فرماندهی عملیات ویژه نیروی زمینی بود برای اجرای این تست ، شرکت مزبور ، یک غلاف جدید شامل سامانه های هدفگیری چند طیفی پیشرفته ، سامانه های الکترواپتیکال ، حسگرهای مادون قرمز و یک لیزر پرانرژی را مورد استفاده قرار داد . در این غلاف جدید ، ماموریت سامانه نخست (Multi-Spectral Targeting System- MST) ، کسب و شناسایی هدف ، ایجاد آگاهی محیطی و پایش پرتوها بشمار می آمد . این سامانه ، پس از نصب برروی یکفروند بالگرد رزمی ، یک هدف ثابت را ردگیری و پرتو لیزر را از یک فاصله 1.4 کیلومتری برروی آن متمرکز نمود . این برای نخستین بار است که یک سامانه یکپارچه ترکیبی لیزری ، با موفقیت ، هدف را از روی یک بالگرد رزمی در سرعتهای مختلف پروازی مورد اصابت قرار می دهد و این امر اثبات کننده توانایی اجرای حملات لیزری توسط آپاچی ها است . داده های جمع آوری شده در این آزمون ، شامل تاثیر ارتعاش بالگرد ، گرد و غبار و همچنین کاهش شار پیشرانه بر روی عملکرد غلاف فوق الذکر بود و این به ریتئون اجازه می دهد که در آینده سامانه های قدرتمند تری را روانه بازار نماید . لیزرهای جامد ، یکی از بهترین فناوری ها برای کاربردهای نظامی است ، چرا که فناوری فعلی اجازه طراحی فشرده تر غلافهای رزمی را به طراحان می هد . گونه های مشتق شده از این غلاف جدید ، می تواند بر روی طیف متنوعی از بالگردهای رزمی مورد استفاه قرار گیرد و در نتیجه ، واحدهای عملیات ویژه و سایر کاربران آن ، می توانند با دقت بالاتر و آسیب پذیری کمتر در برابر آتش تسلیحات ضد هوایی ، وارد عملیات رزمی شوند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- پیشنهاد ، دوستان علاقه مند به حوزه تسلیحات و فناوری لیزر ( مثال جناب حامدوف ) روی این فناوری بیشتر کار کنند . به نظرم تاپیک جالبی از آن در خواهد آمد . 2- شکاف حاصله درتوسعه فناوری تسلیحات لیزری به شکل خاص میان ما و دشمنان ما ، روز به روز عمیق تر و بیشتر می شود و ظاهراً کسی هم اهمیتی بدان نمی دهد . یک زمانی " سان زی " معتقد بود ، تاکتیک بدون وجود یک راهبرد مشخص ، نغمه های آغازین شکست است .

با سلام TIGER IN ACTION جنگ ، از یک نظر ، پدیده ای مذموم بشمار میرود ، اما زمانی که این پدیده زشت ، تبدیل به مفهوم ارزشمندی به نام دفاع می گردد ، صحنه های بدیع و خوشایندی را بوجود می آورد که سازنده صحنه های مُهیّجی از تاریخ یک ملت خواهد شد . کوتاه سخن ، اسکادران های تایگر نیروی هوایی ارتش ، بیشتر بعنوان یک راه حل موقت برای ورود جتهای جدیدتر اف-16 خریداری و به سازمان رزم این نیرو ، اضافه شدند ،اما پس از انقلاب اسلامی ، در کنار فانتوم ها ، تبدیل به ستون فقرات نیرو شده ودر دفاع مقدس نقش ارزنده ای را ایفا نمودند . در این میان ، گونه شناسایی تایگر با شناسه RF-5 هر چند در سایه فانتوم های شناسایی قرار گرفته بودند ، اما بدلیل اندازه بسیار کوچک ، برای اجرای عملیات های شناسایی تاکتیکی ، بویژه عکسبرداری پس از اجرای حمله فانتوم ها به یک هدف ، مناسب تر به نظر می رسیدند . تصویر فوق الذکر ، دقایقی پس از حمله IRIAF به تاریخ 23 سپتامبر 1980گرفته شده که جریان آن ، پس ازآنکه نیروی هوایی موفق شد خون یک فروند MIG-21MF و یک فروند AN-24TV مفلوک عراقی را در پایگاه هوایی کرکوک بر زمین بریزد ، یک فروند RF-5 به هدایت ستوان یکم خلبان ، مهدی بخشنده ، این صحنه را برای همیشه تاریخ به ثبت رساند .

سلام علیکم با 50 درصد این فرموده جنابعالی موافق هستم ولی باید یک سری تبصره را به این تحلیل اضافه کرد ، در این پست سیاست گذاری فروش سلاح یکسری موارد توضیح داده شد . با توجه به اینکه ماکس 2017 تقریباً یک نمایشگاه برای فروش سلاح هم محسوب می شود ، شاید توضیح خلاصه ای لازم باشد . خرید یا فروش سلاح ، یک فرآیند بسیار پیچیده و وابسته به عوامل و شرایط مختلفی هست که در هردوره زمانی نسبت به دوره زمانی قبل و بعد خودش ، ویژگی ها و الزامات خاصی را می طلبد ، بعنوان مثال ، خرید سلاح در طول جنگ سرد از سوی کشورهای بلوک شرق از کشور مادر ( اتحاد شوروی ) و یا خرید سلاح از سوی کشورهای ناتو از کشور مادر ( آمریکا ) و یا کشورهای به اصطلاح غیر متعهد از این دو کشور اصلی ، تابع شرایط سیاسی و ژئواستراتژیکی آن روزها و امروز نیز تابع شرایط بسیار گسترده تر و متفاوت تری هست . در جریان جنگ سرد ،( برای کوتاه کردن مطلب ) مسیر به اصلاح " سفید" فروش سلاح به دو قطب شرق و غرب تقسیم شده بود و برای واحدهای سیاسی غیر از این دو قطب ، فروش سلاح بیشتر تابع همگرایی ایدئولوژیکی که این خود بستگی به کد ژئوپلیتکی کشور خریدار به منظور برهم زدن توازن و بالانس بین شرق و غرب بود ، داشت . ( البته در اینجا بحث قاچاق سلاح و بازارسیاه جنگ افزار در نظر گرفته نمیشود) بعنوان مثال ، در ماجرای مک فارلین ، فروش N تعداد موشکهای تاو و هاوک به ایران برهم زننده بالانس قدرت در جنگ از سوی عراق و شوروی ارزیابی شد و این موجب گردید تا کشور فروشنده ( روسها ) بدلیل ارزان بودن تسلیحات مورد نیاز عراق ، گوی سبقت را از فرانسوی بربایند . نسخه غیر بومی فروش سلاح را در افغانستان ( 1979-1980) می شود بررسی کرد ، جایی که حضور نیروی هوایی اتحاد شوروی ، منجر به فروش موشکهای بلوپایپ ، تیربارهای سنگین و در نهایت استینگر به مجاهدین افغان شد . در نتیجه ملاحضات غیر فنی در اولویت قرار داشت و پس از آن توجهات بسوی ایجاد یک حد مشخص در انتقال فناوری ( راهبرد اصلی روسها در فروش گونه های کمتر پیشرفته تر تجهیرات رزمی به کشورهای خریدار ) جلب می شد اما در حال حاضر ( دوران پسا جنگ سرد و یا بعبارت بهتر دوران پسا یازدهم سپتامبر ) ، وضعیت کمی متفاوت شده ، اگر چه اتحاد شوروی دیگر وجود ندارد ، ولی به همین دلیل ظاهراً ساده ، فروش سلاح نسبت به دوران جنگ سرد ، بسیار بسیار پیچیده تر شده و کشور ها در حوزه انتقال فناوری های حساس بسیار ماهرانه تر عمل می کنند . هر چند این مساله در حوزه کشورهای عضو ناتو مقداری متفاوت تر محسوب می شود که این خود محصول تطبیق اعضای این سازمان با شرایط فعلی ( بعنوان مثال صدور فناوری های پیشرفته آمریکایی به کشورهای درجه دو نظیر دانمارک یا نروژ ) بشمار میرود . البته وجود فناوری ها با کاربردهای دو یا چند گانه ، شرایط را هم برای خریدار و هم برای فروشنده بغرنج کرده که این بحث نیاز به مجال بیشتری برای بررسی دارد . بنابراین ، شاید برخلاف نظر شما ، فروش یا عدم فروش تسلیحات با فناوری پیشرفته ، همچنان یک مساله بسیار مهم در حوزه سیاست خارجی کشورها محسوب می شود و شاید یک کارت برنده در این حوزه نیز باشد .

با سلام شاهکار جدیدی از راین متال معرفی ایده مفهومی سامانه پیاده نظام شرکت معظم راینمتال آلمان ، در ماه جاری میلادی ، (ژوئیه 2017) ، از ایده مفهومی خود در حوزه سامانه های پیاده نظام آینده (IdZ-ES) و طیف گسترده ای از حسگرها و عملگرها که مجموعا" یک حلقه کامل از رزم شبکه ای را پدید می آورند ، رونمایی نمود . مجموعه این سخت افزارها که سامانه پیاده نظام آینده نامیده میشود ، در صورت ورود به عملیات رزمی ، قادر خواهد بود تا عملکرد رزمی سلول های مجزای پیاده نظام را با اتصال به سامانه های بدون سرنشین و عناصر پشتیبانی آتش ، به صورت مرگباری افزایش دهد . محور و مرکز اصلی این سامانه ، پیاده نظام انسانی است که همچنان نقش مهمی در سناریوهای جدید رزمی ارتش آلمان و ناتو بازی می کند . یگان های پیاده نظام همچنان می بایست توانایی های خود را در پیشروی ( تحرک)، شلیک دقیق ، ارتباطات تاکتیکی امن ، در زمین های دشوار ، پیچیده و عمدتاً " شهری " در همه گونه شرایط آب و هوایی حفظ و ارتقاء دهند و این بطور مستقیم در مواجهه با تهدیدات متقارن و و نامتقارن چند گانه دشمنانی است که بلحاظ مقیاس عملکرد در حوزه های شهری ، از برتری مشخصی برخوردار هستند . این سامانه جدید به کنار هم قرار دادن پیاده نظام انسانی ، حسگرها و عملگرها ، شامل سامانه های بدون سرنشین به یک ماشین جنگی بسیار موثر تبدیل خواهند شد که پس از شکل گیری ، یک تصویر یکنواخت را از تاکتیکهای رزم شبکه ای ، بویژه در محیطهای شهری فراهم می کنند . سامانه پیاده نظام " راینمتال " شامل گزینه های زیر خواهد بود : سامانه پیاده نظام IdZ-ES : این بخش ، پیشرفته ترین تجهیزاتی را که تاکنون برای پیاده نظام طراحی شده را شامل می گردد . تجهیزات بخش بخش ( مدولار) از سال 2013 تحت توسعه قرار گرفته و با استفاده از فناوری فرماندهی و کنترل TacNet تبدیل به ستون فقرات سخت افزار راینمتال شده است . این فناوری ، پلاتفرمی انعطاف پذیر از حسگرها ، عملگرها و و یک سیستم عامل قدرتمند بوده که در سخت ترین شرایط مورد آزمایش قرار گرفته است . سلاح / نارنجک انداز RS-40 : جنگ افزاری انفرادی فوق ، با کالیبر استاندارد 5.56 م.م در 45 ، با یک طراحی مدولار ، به آسان ترین شیوه ممکن ، قابل استفاده است و این اطمینان پذیری جنگ افزار فوق الذکر را به نمایش می گذارد . نارنجک انداز 40 م.م بعنوان یک بخش افزودنی به سلاح و یا بصورت مستقل ، قابل استفاده بوده و راینمتال ، گزینه های استانداردی نظیر نشانه گذارهای لیزری و سامانه های کنترل آتش را برای آن در نظر گرفته است . خودروی زرهی چند منظوره چرخدار باکسر : برجک دو نفره LANCE با قابلیت حفاظت بالا که بروی یک پلتفرم زرهی 8 در 8 قرار دارد ، یک گزینه مطلوب برای راینمتال بشمار می رود . مجهز شدن این خودروی زرهی به حسگرهای پیشرفته و مسلح شدن آن به یک قبضه توپ 30 م.م خودکار MK30-2/ABM با قابلیت تبدیل شدن به یک جنگ افزار ضد هوایی این مجموعه را به یک سخت افزار قدرتمند در دستان فرمانده میدان تبدیل خواهد نمود . نکته بسیار مهم این سخت افزار ، توانایی خدمه در اصلاح نقایض فنی احتمالی ، بدون نیاز به ترک خودرو است . خودروی بدون سرنشین چند منظوره MM UGV : حضور سامانه های بدون سرنشین در ترکیب با واحدهای پیاده نظام ، قابلیت رزمی بیشتری را به عناصر رزمی اضافه می کنند و عملیات نظامی را در زمین های پیچیده نظیر مناطق روستایی ، جنگل ، و کوه ها آسان تر می نماید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- به واژه های رنگی شده دقت کنید . 2- پروژه تعریف شده " سرباز ولایت " به کجار رسید ؟؟؟؟

سلام علیکم همین روندی که می فرمایید ، دقیقاً در گذشته اتفاق افتاده و در آینده هم رخ خواهد داد ، اما مساله بر سر درصد و چگونگی این تغییرات هست . بعنوان مثال ، ورماخت از اواسط جنگ (1943) به بعد سازمان رزم لشکرهای زرهی خودش را بشدت گسترش داد ولی این گسترش با کوچک شدن کمّی لشکرهای دیگر همراه شد . یعنی اگر تعداد تانکهای یک لشکر پانزر برفرض 150 دستگاه بود ، بعد از تشکیل لشکرهای جدید ، این تعداد برای هر یگان به 90 دستگاه رسید که نشان میدهد گسترش سازمان رزم در زمان جنگ ، به همین شکلی که گفته می شود ، راحت و ساده نیست و مجموعه عوامل پیچیده ای آن را همراهی می کند . ویا ارتش بعث عراق از اواسط سال 1982 م ( 1361 )به این نتیجه رسید که سازمان رزم ارتش عراق در دراز مدت پاسخ گوی تهدیدات نیست و از همین تاریخ شروع کرد به اجرای تغییرات جدی . یعنی لشکرهای زبده خودش را از خطوط تماس با ایرانی ها بیرون کشید ، ( مثل لشکرهای گارد یا مکانیزه/ زرهی ) به جای انها ، جیش الشعبی را که اموزشهای به نسبت پایین تری را داشتند ، جایگزین کرد . این لشکرهای زبده به عقب منتقل شدند ، ساختار رزمی آنها به روز شد ، مستشارهای فرانسوی و مصری و روسی کار آموزش های جدید را بر عهده گرفتند ، سلاح های جدید تحویل این واحدها شد ، شیوه های جدید رزمی نظیر " دفاع متحرک " ، عملیات مشترک با هوانیروز و نیروی هوایی ، رزم ش.م.ر و ..... در اختیار انها قرار گرفت و بعد از 3 سال آموزش مستمر ، این نیروها از اواخر 1365 وارد جبهه شده و حقیقتاً از این تاریخ تا اواخر جنگ ما دچار مشکلات جدی شدیم ، بخصوص در جریان عملیات " رمضان المبارک" ارتش عراق در اواخر جنگ ( اگر اشتباه نکنم در اطراف زبیدات بود ) که وضعیت بدون اغراق ، پیچیده و خطرناک شده بود . نتیجه اخلاقی این سطور این هست ، فرماندهان ارشد یک سازمان مسلح ، علاوه بر آموزشهای تئوریک و عملی ، باید از یک درک استراتژیک برخوردار باشند و حداقل روند رابه گونه ای پیش بینی کنند که در زمان جنگ ، و به محض اینکه دشمن تغییر روش و تاکتیک داد ( چون در جریان جنگ استراتژی کمتر دچار تغییر می شود ) بتوانند با حداقل تغییرات ضد تاکتیکها را طراحی نمایند .

ایران و روسیه یک افق روشن برای تست سخت افزار رزمی در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 نمایشگاه هوایی دوسالانه روسیه ، در سال جاری میلادی در فرودگاه مشهور ژوکوفسکی ، ( حومه مسکو) افتتاح شد و رییس جمهور این کشور ، ولادیمیر پوتین ، بعنوان میهمان افتخاری در آن حضور پیدا نمود . براساس روال متعارف در نمایشگاه دفاعی / هوایی روسیه ، پوتین و سایر مدعوین ارشد ، از میهمانان ویژه روز نخست بودند که میتوانستند به شکل خاص ، از آخرین محصولات تولید شده یا در حال توسعه بازدید نمایند که در این میان ، حضور نزدیک به 100 فروند هواپیما در بخش ثابت نمایشگاهی و یا در بخش پروازی ، میهمانان را شگفت زده نموده بود . در حوزه آخرین دستاوردها ، چند فروند جت رزمی سوخو تی -50 نسل پنجم نیروی هوایی ارتش روسیه که برای شرکت در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 وارد ژوکوفسکی شده بودند ؛ نه تنها در بخش ثابت نمایشگاه حضور قابل توجهی داشتند ، بلکه در بخش پروازی نیز حضور خواهند داشت . ژنرال ویکتور بوندارف ، فرمانده فعلی نیروی هوا- فضای ارتش روسیه ، در پاسخ به سئوال خبرنگاران حاضر در نمایشگاه چنین گفت که انتظار می رود مرحله نخست تستهای اولیه تی-50 در دسامبر 2017 تکمیل شود . این هواپیما ، در حال حاضر به دو پیشرانه ساترن -117 ( AL-41F.1) مجهز است که هم اکنون جتهای سوخو-35 از آن بهره می برد . با این وصف ، به گفته مقامات مسئول ، استفاده از این پیشرانه ها بصورت موقت استفاده می شود و در سال آینده میلادی ، گونه جدیدی از پیشرانه های روسی ، که بلحاظ قدرت جلوبرنده ، مصرف سوخت و کاهش گرمای خروجی ، بهبود قابل ملاحضه ای را پیدا نموده ، برای این جت جدید در نظر گرفته خواهد شد . از یک نظر ، در میان ویژگی های منحصر به فرد تی -50 ، ابر مانورپذیری و سرعت کروز ، این جت جدید روسی را به گونه ای توانا می سازد که سریع تر از رقبایش پرواز نموده و در رزم نزدیک هوایی ، برآنها چیره گردد . به گفته مقامات شرکت سوخو ، جت تی -50 به یک مجموعه پیشرفته راداراسکن آرایه فازی فعال (AESA) و یک کمک خلبان مجازی ، محهز خواهد شد تا قابلیتهای آن در دو بخش رزم هوایی و حملات هوا به زمین در مقایسه با جتهای دو نفره بهبود قابل توجهی یابد . جنگنده نسل پنجم نیروی هوایی روسیه ، توانایی حمل سلاح در چهار جایگاه داخلی و شش جایگاه خارجی را داراست که این بدان معنی خواهد بود که حداکثر توانایی حمل سلاح بیشتری نسبت به اسلاف خود دارد . نمایشگاه هوایی " ماکس " ، یک نمایشگاه هوایی عمدتاً روسی است که در آن ، بیشتر از 500 شرکت روسی و 150 شرکت از کشورهای خارجی در آن شرکت دارند . علیرغم تحریم های اعمال شده از سوی غرب ، کشورهای اروپایی ، بیشترین حضور را با بیشتراز 100 شرکت از کشورهای فرانسه ، آلمان ، جمهوری چک ، بلژیک و ایتالیا به ثبت رسانده اند . علاوه براین ، 10 شرکت از ایالات متحده ، 16 شرکت از ایران ، 10 شرکت از چین و 10 شرکت از روسیه سفید در این نمایش هوایی حضور خواهند داشت . بخش نظامی این نمایشگاه ، بطور کامل در انحصار محصولات روسی است که برای ارتش این کشور و کشورهای خواهان فناوری این کشور ، عرضه شده است . این درحالی است که اگر چه شرکتهای اروپایی ، بیشتر در حوزه سخت افزار فضایی ، تجاری و حمل و نقل عمومی ، محصولات خود را به نمایش گذاشته اند ، جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران ، با سخت افزار های نظامی بومی خود در این نمایشگاه شرکت نموده اند که بیشتر با هدف تکمیل و جایگزینی با فناوری روسی توسعه داده شده است . با توجه به رویدادهای سال جاری و جنگ در سوریه ، حضور بخش عمده ای از سامانه های نظامی روسیه ، نظیر جتهای رزمی ، بالگردها ، تسلیحات هوایی ، غلافهای جنگ الکترونیک ، پهپاد ، موشک و سامانه های دفاع هوایی بسیار برجسته تر از سالهای گذشته به نظر می رسد . در این میان سامانه های پیشرفته ای نظیر جنگنده های سوخو-30 و سوخو-32 ، بالگردهای رزمی نظیر میل-28 و کاموف-52 بیشتر در کانون توجهات بازدیدکنندگان قرار گرفته است . این درحالی است که تمامی این گونه ها در سالهای گذشته نیز به نمایش گذاشته شده بود ، اما در سال جاری ، به نظر می رسد که نمایندگان فروش شرکتها ، امید بیشتری به فروش محصولات خود پیدا نموده اند . سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" معتقد است که صادرات هواپیما ، بیشترین سهم را در فروش شرکت های روسی در اختیار خواهد گرفت . به گفته وی ، در نیمه نخست سال جاری ، این شرکت بیشتر از 20 میلیارد دلار صادرات را به ثبت رسانده و به گفته لادیژین انتظار می رود که رکورد جدیدی در نمایشکاه به ثبت برسد و این راه را برای تحول در سالهای آینده باز خواهد نمود . روس آبارون اکسپورت ، انتظار دارد که در جریان برگزاری این نمایشگاه ، حداق 10 توافقنامه و قرارداد همکاری با کشورهای خارجی ، شرکتها و تولید کنندگان روسی به امضاء رسد . یکی دیگر از برنامه های موفق روسیه ، پرنده آموزشی / رزمی پیشرفته یاک-130 بشمار میرود که در ماه گذشته میلادی ، شرکت سازنده آن اعلام نمود که 80 فروند از این هواپیما تحویل داده شده و از سال 2013 در سازمان رزم نیروی هوایی روسیه بکارگفته شده است . یاک-130 در بسیاری از عملکردها ، رفتاری شبیه به جتهای مدرن رزمی را در سرعتهای زیرصوت به نمایش می گذارد و برای آموزش خلبانان جتهای مدرن نسل 4+ و نسل پنج بهترین گزینه بشمار میرود . این شرکت انتظار دارد که از نمایندگان 50 کشور در غرفه خود پذیرایی نماید که به شکل عمده برای ارزیابی توانایی های سخت افزارهای رزمی نظیر سوخو-30 ، میل-28 ، میل-26 ، میل-17 ، میل-35 ام ، کاموف -52 و همچنین جتهای سوخو-35 و میگ-29 ام-2 به این نمایشگاه خواهند آمد . علاوه براین ، سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای نظیر اس-400 و پانتزیر بدلیل شرکت در بحران سوریه ، توجهات خاصی را به خود جلب نموده اند . در این زمینه ، سامانه اس-400 بتدریج به یک سوژه داغ بدلیل سفارش احتمالی هند و ترکیه بشمار خواهد رفت ودر کنار آن ، سیستم هایی نظیر بوک و تور نیز احتمالاً توجهات خاصی را بخود جلب می کنند . لادیژین خاطر نشان می کند که متحصصان شرکت روس آبارون اکسپورت در حال تولید ویدئو کلیپها و داده های مشخصی هستند که در جریان عملیات رزمی جتهای روسی در جنگ داخلی سوریه تهیه شده تا در اختیار مشتریان گذاشته شود . بحران آسیای جنوب غربی ، نه تنها فرصتی برای فروش سلاح های روسی بوجود آورده ، بلکه شرایطی را بوجود آورده تا جمهوری اسلامی ایران ، بتواند پرنده های بدون سرنشین بومی خود را در معرض نمایش بگذارد . این کشور که در سالهای اخیر علاقه خاصی به توسعه فناوری پهپادها پیدا نموده ، در جریان نمایشگاه امسال روسیه ، آخرین محصولات خود ، از جمله پهپاد " یاسر" را به روسیه آورده که یک گونه بومی از پرنده بدون سرنشین " بویینگ ، اسکن ایگل " است . در سالهای گذشته ، نیروی دریایی آمریکا چندین فروند از این پهپاد شناسایی را در خلیج فارس از دست داده که احتمالاً همه انها در اختیار ایران قرار دارد . هر چند بهره برداری از فناوری این سخت افزار در سال 2013 محدود به ایران نشد و حداقل یک فروند از آنها برای ارزیابی های فنی از سوی ایران به روسیه تحویل داده شد . علاوه براین ، شرکتهای ایرانی ، از جدیدترین جنگ افزار هدایت شونده خود با عنوان " سدید " در نمایشگاه ماکس پرده برداری نمود که عمدتاً برای شلیک از پهپادها و پرنده های کوچک طراحی شده است . گونه به نمایش درآمده ، یک عضو از خانواده مهمات هدایت شونده ایرانی است که تاکنون 7 گونه مختلف از آن معرفی شده است . کوچکترین عضو این خانواده SADID-L است که با یک برد 4000 متری از یک کلاهک 5 کیلوگرمی بهره میبرد . گونه دوم ، SADID-345 بهشکل خاص برای پهپادهای شناسایی تاکتیکی نظیر شاهد-129 طراحی شده و اهداف را در یک برد شش کیلومتری با دقت ، منهدم می کند و هر دو در سوریه بصورت گسترده مورداستفاده قرار گرفته است . بزرگترین عضو این خانواده SADID-636 بشمار می رود که به یک کلاهک 20 کیلوگرمی مجهز می گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم حالا که دو طرف به اندازه کافی به هم حمله کردند ، سعی می کنیم این مساله را در یک سطح بالاتر از این چند صفحه ، پیگیری کنیم !!! در حوزه پارادایمهای نظامی ، زمانی که یک ساختار سلسله مراتبی نظامی متصّلب ، به جایی می رسد که این احساس نیاز بوجود می آید که برای پیشرفت باید به شکل ریشه ای باید چهارچوبهای خودش را تغییر دهد ، این تغییر در 3 سطح : 1- توزیع قدرت 2- ساختار سازمانی 3- فرهنگ سازمانی رخ می دهد . این تغییر پارادایمی در سطح یک و دو نیاز به مباحث پیچیده ای دارد که در این وضعیت صحبت درباره آن نه به صلاح هست و نه به مانند رویه فعلی میلیتاری جذاب ، چون نیاز به وجود پیش زمینه داشته و عمدتاً روی مسائلی تمرکزمی شود که نیاز به تفکر و تعمق عمیق دارد ( یعنی سکوت و مطالعه و رسیدن به یک جمع بندی و بعد تحلیل کردن موارد بصورت تک به تک ) اما در حوزه فرهنگ سازمانی ، ( در سازمان های مسلح ) ، مبحث " نقص صفر " بوجود می آید . در این مبحث ، اگر بخشی از سازمان مسلح در حوزه مدیریتی خواهان بکارگیری روشهای جدید و رویکردهایی که تا یک زمان خاص ، غیر معمول بوده ، باشد ، ( فرهنگ آزمودن روشهای جدید ) قطعاً با مقاومتهایی روبرو می شود . در این بین ، ممکن هست برخی از تلاشهای غیر معمول با شکست هم روبرو شود ( یک زمانی دو نفر روی این موضوع در ارتش آمریکا کار می کردند که اگر یادم باشد ، فوکویاما و شالسکی بودند در اواخر دهه 90 میلادی ) یک مساله ای که در جریان این مبحث رخ داد این بود : -- اگر سیستم نتواند بین شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهایی که در نتیجه بی کفایتی رخ می دهد ، تفاوت قائل شود ، حرف از روشهای جدید و تطبیق با شرایط جدید رزم ، تقریباً یک خطر بزرگ بشمار میرود . این مساله از کوچکترین سیستم تسلیحاتی در سازمان رزم ارتشها شروع میشود و تا پیچیده ترین ادامه پیدا می کند . یک مثال تاریخی به نظرم رویکرد سرفرماندهی okw درجنگ دوم و بخصوص در دو مقطع بسیار حساس در جریان رزم تابستانه و زمستانه 1943 و همچنین یک مقطع بسیار کوتاه قبل از حمله متفقین به نورماندی هست . درک سیستم از شرایط روز در این مساله ( تفاوت قائل شدن میان شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهای ناشی از بی کفایتی ) بسیار مهم هست . به نظرم ، مجموع رویکردها در کشورما ( البته براساس اطلاعات موجود و در دسترس ) یک روند خاکستری ( نه سفید و نه سیاه ) را طی می کند و شاید این بدلیل شرایط خاص ژئواستراتژیک ما و وجود طیف متنوع دشمنان که مقابله با آنها ، نیازمند اتخاذ روشهای و استراتژی های مختلف هست ، باشد . البته این شرایط یک زمانی ( در دهه پنجاه ، شصت وهفتاد میلادی ) برای رژیم عبری هم بود که خوب ، با مراجعه به روند طی شده ، می توانید بحث مدیریت بحران را پیگیری بفرمایید .

سلام علیکم بر خلاف شما ، حتی در مجموعه نیروهای مسلح ، کسانی حضور دارند که به این واقعیات آگاه هستند و میلیتاری را هم رصد می کنند و بهانه ای هم بوجود نمی آید. بنده در همین میلیتاری و سر قضیه نیاز به بمب هسته ای و یا حتی سر قضیه موشکی (که برخی تا این تحلیل که ما داریم دستاوردهای شهید حسن تهرانی مقدم و موشکی را زیر سئوال می بریم ، پیش رفتند ) مستند ، عرض کردم که توسعه توانایی نظامی ما نامتوازن هست و در زمان بحران ما را دچار مشکل می کند و تجربه سوریه هم دقیقاً مدعای تحلیل بنده است ( ورود توان هوایی روسها ، حتی با آن اتفاقات مشعشع که قصد ندارم آن را تشریح کنم ) . شخصاً هم معتقد هستم که نقد درست که بدون ورود به زیرسئوال بردن شخصیت افراد صورت می گیرد ، قطعاً خواننده و دنبال کننده به مراتب بیشتری دارد . بعنوان مثال ، در خصوص مباحث مربوط به توان هوایی ، یک بنده خدایی از کاربران همین انجمن ، یک پی ام زد به بنده ، در خواست کرد که مجموع تحلیل هایی که از طرف بنده در خصوص توان هوایی فعلی ( نمودارها و ... ) و موارد مربوط به آن مطرح شده بود را با مشخصات در یک جایی ارائه کند . بنده هم خدمت این دوست عزیز عرض کردم که شما مطلب را ارائه بفرمایید ، فقط رفرنس را که میلیتاری باشد ؛ حتماً ذکر کنید . خوب ، دقت کنید که نقد مشفقانه و مودبانه ، بدون اینکه کسی را تخریب کنیم ( حالا فرقی هم نمی کند که این شخص ، صادق زیبا کلام و حسن روحانی باشد یا محمود احمدی نژاد یا حسن عباسی ) حتماً و بدون شک مخاطب دارد و هر اندازه مطلب تخصصی تر باشد و بدون حاشیه ، مخاطب با سطح درک و دانش بالاتر ، ارزشی که برای ارائه این تحلیل ها صرف شده را بیشتر خواهد دانست . همین مساله ، یعنی نقد بدون نیش و کنایه ، جا بیافتد ، همه کاربران بیشتر تحریک می شوند که بروند و مطالعه کنند و هدف هم ، همین هست . یک مثال هم از خودم ، تا 4سال پیش ، حداکثر شناخت بنده در حوزه زرهی ، محدود شده بود به شناخت ظاهری از این تجهیزات ، ولی زمانی که وقت گذاشتم ، تاپیکهای دوستان را مطالعه کردم ، به شکل مشخص ، سطح تحلیل بالاتر رفت ( البته هنوز راه بسیار زیادی تا سطح دانش دوستان متخصص و کاربلد در زرهی دارم ) . همین الان هم در بخش های مختلف ، از پیشرانه و زره گرفته تا جنگ افزار اصلی تانک و .... ، هر زمان به یک مفهوم مبهم برخورد می کنم ، اتوماتیک به مطالب دوستان مراجعه میکنم و قطعاً اگر عمری باقی ماند ، خواهید دید که از گنج میلیتاری ( این عبارت یعنی "گنج" را جدی بگیرید ) به چه شکلهایی می شود استفاده کرد که قطعاً جامعه پارسی زبان علاقه مند به مباحث نظامی با دیدن آنها ، تعجب خواهد کرد ، یعنی درست در جایی که نقطه ضعف اصلی ساختار نیروهای مسلح ماست ) در خصوص انجمنی که نام بردید ، اطلاعات خاصی ندارم ولی ، تا جایی که از منابع مختلف بررسی کردم ، مشکلی که باعث تعطیلی آنها شد ، دقیقاً مشکلی بود که میلیتاری یک زمانی به آن دچار شد ولی خوشبختانه به موقع جلوی آن گرفته شد تا تبدیل به مطالب مضر نشود . ( اینجاست که معنی وجود قانون و پایبندی کاربران به ان نمود پیدا می کند ) پی نوشت : البته کاربران دچار" روسفوبیا ( روس ترسی ) در این انجمن حضور دارند ولی در این یک مورد از روسها باید تشکر کرد که کتابهای روز دنیا با قیمتهای آنچنانی را بصورت رایگان برای دانلود قرار داده و موجب شادی روح علاقه مندان به کتابهای جدید در حوزه امنیتی - دفاعی می شوند .

با سلام BMP های ارتقاء یافته برای ارتش هند شورای توسعه دفاعی ( DAC) ، بعنوان یکی از مهمترین معاونتهای وزارت دفاع هند ، روز چهارشنبه ، دهم ژوئیه 2017 ، پس از ماه ها کش و قوس ، بودجه 24 میلیارد روپیه ای را به تصویب رساند که درجریان آن ، تمامی تجهیزات موجود در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش هند و به شکل خاص ، ناوگان نفربرهای زرهی پیاده نظام (ICV) نیروی زمینی ارتش این کشور با اجرای یکسری ارتقاء ها ، توانایی اجرای عملیات شبانه را بطور کامل بدست خواهند آورد . وزارت دفاع هند ، با انعقاد یک قرار داد جنجالی با دو شرکت " بهارات الکترونیکز " ( BEL ) و مجموعه شرکت پابلیک اردنانس ( OFB) ، کار ارتقاء 693 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام BMP-2 را به این دوشرکت واگذار نمود . در جریان یک کنفرانس خبری که وزیر دفاع هند در آن شرکت داشت ، وی به خبرنگاران اعلام نمود که این وزارتخانه قرار داد ارتقاء زره پوشهای نیروی زمینی را در رده قرار دادهای خرید ( که در این کشور بصورت طراحی ، توسعه و تولید یک محصول تعریف شده ) طبقه بندی و در قالب یک قرارداد به ارزش 24 میلیارد روپیه ، تایید نمود و براین مساله تاکید نمود که کار ارتقاء بر روی تجهیزات ارتش در مجموعه اردنانس ارتش ، واقع در " مداک "( تلانگانا) انجام خواهد شد . به اعتقاد برخی کارشناسان نظامی هندی ، وزارت دفاع درجریان اجرای مناقصه فوق الذکر پیشنهاد چند شرکت خصوصی هندی و خارجی را بطور کامل نادیده گرفت . به نظر انها ، در صورت حضور این شرکتها ، این قرارداد بدانها اجازه می داد تا در طراحی و ساخت سامانه های تصویر ساز حرارتی و سامانه های کنترل آتش یکپارچه شده با آن بر روی نفربر BMP-2 مشارکت داشته باشند . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی منابع ناشناس در وزارت دفاع ، شرکتهایی نظیر L&T ، تاتا موتورز ، آشوک لیلاند ، تیتاراواگن ، آلفا دیزاین ، اچ بی ال سیستمز ، بهارات فورج ، ماهیندار ، تاتا پاور ، صنابع اردنانس ماداک ، چوکل گروپ ، دی جیپور سیستمز در این مناقصه ثبت نام کرده بودند که عملاً راه به جایی نبردند . ارتقاء ناوگان نفربرهای زرهی نیروی زمینی ارتش هند به استاندارد BMP-2 / 2K ، تلاشی است در جهت پاسخگویی به نیازهای ارتش هند در محیط رزمی قرن بیست و یکم . این ارتقاء ها ، شامل نصب یک سیستم پایش آتش نسل جدید ، لانچرهای پرتاب موشک ضد زره زوجی ، سایت پانورامیک تصویر ساز حرارتی ، موشکهای هدایت شونده ضد زره جدید و همچنین پرتابگرهای خودکار نارنجک اندازهای دودزا خواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم نخست ، تشکر از نویسنده محترم این مطالب ، اگر تاپیک بلحاظ مشاهده مشکلی ندارد ، اعلام کنید

سلام علیکم دقیقاً نکته مبهم تمام این ماجرا همین هست ، چرا این مساله " انجام پروژه های علمی (تئوری و کاربردی ) بر روی مباحث دفاعی یا به ساختار نظامی محدود شده یا اینکه صرفاً مجموعه های خاصی اجازه دارند این مباحث را دنبال کنند ؟؟؟؟ تکلیف این وضعیت مشخص شود ، پاسخ به سایر سئوالات ، آسان تر هست !!!! در خصوص بحث کیفی این سلاح و مواردی که در مجموع ، دوستانی نظیر جناب سیناپس ، سید محمد و mjb مطرح کردند ، یک زمانی درمجموعه وزارت دفاع و شرکتهای مرتبط با وظایف این وزارتخانه در زمان جنگ تحمیلی این نظریه وجود داشت که بدلیل نیاز فوری جنگ ، کیفیت سلاح در یک حد مشخص ( نظیر تولید نارنجکهای ضد نفر که دوستانی که در جبهه بودند ، کیفیت آنها قطعاً یادشان هست ) نگاه داشته شود . بعنوان مثال وزیر محترم دفاع وقت " شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران " یک زمانی معتقد بودند که حالا که نیاز فوری هست ، به جای اینکه لوله خمپاره انداز 120 م.م تولید شود که توانایی شلیک 5000 گلوله را در یک مدت تعیین شده داشته باشد ، لوله ای تولید شود که بتواند 1000 گلوله شلیک کند ولی خط تولید قادر باشد تا نیاز روز افزون جبهه را تامین کند . این وضعیت در زمان بحران بود ، الان درست 29 سال از پایان جنگ گذشته و خوشبختانه صنعت دفاعی ما یک حد مشخصی از رشد را تجربه کرده ، به نظر دوستان ، وقت آن نرسیده که حداقل در صنایع تسلیحاتی ( نه در خودرو سازی و صنایع پایین دستی مرتبط با آن ) یک استاندارد مشخص و بالا ، برای تحویل جنگ افزار استاندارد باکیفیت بالا بوجود آید که به قول دوستان ، تفاوت کیفی بین ژ-3 تولید شده در سالهای قبل از انقلاب با ژ-3 تولید شده در سالهای بعد ، زیاد نباشد . وقتی که یک استاندارد مشخص در حوزه ساخت موشکهای بالستیک پایه گذاری شده و برهمان اساس ، تمامی پیشرفتهای فعلی بدست آمده ، چرا این مساله به سایر بخشها تسری پیدا نکند ، بخصوص در حوزه تسلیحات انفرادی که بیشتر در دید مخاطب داخلی و خارجی نمود پیدا می کند!!!! به نظرم ، اگر در حقیقت ماجرا ، این به مجموعه هایی خارج از وزارت دفاع ، اجازه این کار داده میشود ، چرا میدان را برای ایده های جدید باز نمی کنند ؟؟؟؟

سلام علیکم شاید منظور برادر عزیز ما " سید محمد " این باشد که چطور یک موسسه فرهنگی ( صرف نظر از مباحث فنی ) اجازه ورود به حوزه طراحی سلاح جنگی را پیدا کرده ؟؟ ان هم در کشور ما که اصولاً برای تهیه سلاح ، مالکیت و استفاده از آن بعضاً قوانین غیر ضروری و متعلق قرن بیستم و تاریخ گذشته وجود دارد ؟؟؟ علاوه بر آن ، همانطور که درهمین تاپیک عرض شد ، ایا مجموعه گسترده وزارت دفاع با معاونتهای پر تعداد ، بلحاظ اداری پر حجم ، بوروکراسی گسترده و ...و... توانایی جمع کردن همه طرح ها در قالب یک طرح منسجم را ندارد که بعنوان سلاح ملی معرفی و در خط تولید قرار بگیرد ؟؟؟ الحق و الانصاف ، اگر بنده و شما بدون هیچ پشتیبانی قصد ارائه یک طرح را داشته باشیم و یا حتی ساده تر ، قصد چاپ کتاب را در حوزه دفاعی بدون تمجید و خوشایند بودن مطالب برای یکسری ، صرفاً تحلیل وانالیز مطالب را براساس واقعیات و بر مبنای ادله علمی دنبال کنیم ، همین برخورد با ما خواهد شد ؟؟؟ ویا منابع لازم ، چه مادی و چه معنوی در اختیار ما گذاشته خواهد شد ؟؟؟ این را مقایسه کنید با بخش فناوری دارپا و ماهیت جمع اوری ایده از سراسر جهان و تبدیل انها به فناوری نظامی !!! معتقدم که باید واقعیات را دید ، حوزه نظامی و علوم وابسته به آن به مانند گذشته محدود به چهار چوب نیروهای مسلح نیست ، حالا اگر این موسسه اجازه چنین کاری را پیدا کرده ، چرا به بقیه اجازه چنین کاری داده نشدو نمی شود ( که در همین میلیتاری به چنین مواردی برخورد شده و دوستان گله مند هم بوده و هستند /چه در حوزه تئوری و چه در حوزه کاربردی ) . کاری که در کشورهای پیشرفته در قالب شرکتهای بخش خصوصی در حوزه کاربردی و اندیشکده های غیر وابسته به نیروهای مسلح و دولت صورت می گیرد که از ده ها جنبه مفید به فایده هست .از یک نظر موجبات شکوفا شدن استعدادهایی میشود که قبلاًدیده نشده ، اشتغال مفید و هدفمندایجاد میشود و بطور همزمان ، هم توان نظری و عملی جامعه هم افزایش پیدا می کند این برخورد دو گانه و چند گانه هست که موجب ایجاد شبهه و تردید در واقعی بودن و حتی عملی بودن این شکل موارد می شود . پی نوشت : 1- گله مندی و صحبت در این زمینه زیاد هست و بیشتر ان هم غیر قابل بیان و توضیح . ولی در عین احترام به این رویداد ، دوستان ما در این موسسه باید پاسخ دهند ،در حالی که فقط مجموعه های خاصی وجود دارند که موظف هستند این قبیل موارد را دنبال کنند و نسبت به هر گونه فعالیت در خارج از این مراکز با سخت گیری غیر قابل باوری روبرو هستیم ( حتی در حوزه تئوری ) ، چگونه موفق شدند از این مسیر به سلامت عبور کنند ؟؟؟ 2- حالا یک سئوال مهمتر ، در همین میلیتاری چند نفر حضور دارند که در صورت پشتیبانی درست و مستمر ، توانایی چندین برابری را نسبت به یک موسسه فرهنگی برای تولید دانش نظامی در جنبه های مختلف دارند ؟؟؟ انصافاً بررسی کنید و ببینید که متاسفانه چه سرمایه ارزشمندی در حال از بین رفتن هست !!!!

با سلام تانک اصلی میدان نبرد روسها در شرق آسیا انعقاد قرار داد فروش تانک T-90SK به ارتش ویتنام براساس گزارشهای تایید شده ، شرکت روسی UralVagonZavod قرارداد جدیدی را برای فروش 64 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد تی-90 با طرف ویتنامی به امضاء رساند . اگر این قرارداد شامل خرید طیف متنوعی از تجهیزات و قطعات نظامی به شماره قرار داد 704 است ، اما بخش عمده ای از این توافق ، مربوط به تحویل تانک به ارتش خلق ویتنام بشمار می آید . تانک اصلی میدان نبرد تی-90 ، نسل جدیدی از تجهیزات زرهی روسی بشمار می رود که براساس تجربیات گسترده روسها از عملیات رزمی سخت افزارهای زرهی این کشور در اقصی نقاط دنیا و درسهای برگرفته از آن ، طراحی و در خط تولید قرار گرفته است و طبیعتاً استانداردهای سخت گیرانه ای در خصوص محیط عملیاتی ویژه ای که این تانک می بایست تحت آن عمل نماید پدید آمده و به به مورد اجرا گذاشته شده است . این خودروی جدید زرهی ، شامل سیستم های آتش قدرتمند ، سامانه کنترل آتش پیشرفته ، حفاظت زرهی موثرتر و در نهایت قدرت مانور بالاست . جنگ افزار اصلی تی-90، یک قبضه توپ 125 م.م بدون خان است که در دو لاین اصلی تثبیت شده و مهمات بواسطه یک بارگذار خودکار ، در درون توپ قرار می گیرد . این بارگذار خودکار با سرعت 7-8 گلوله در دقیقه ، نسبت به گونه های قبلی از سرعت و قابلیت اطمینان بالاتری برخوردار است و می تواند طیف متنوعی از مهمات استاندارد تانک شامل مهمات HEAT ، HE ، APFSDS را بر علیه طیف متنوعی از اهداف زمینی و هوایی به مورد استفاده قرار دهد . با این حال ، اگر چه گونه SK در برخی از ویژگی ها شباهت بسیاری به گونه پایه تی -90 دارد ، اما سامانه های تسلیحاتی ، حفاظت زرهی ، پبشرانه ، انتقال نیرو ، خوش دستی ، سامانه های دیده بانی ، سامانه های دفاع از خود ، سامانه های جانبی مین روبی شباهت بسیاری به گونه تی -90 اس دارد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9