در جنگ سال قبل روسيه و گرجستان گرجي ها موفق شدند با اين سيستم تعدادي از هواپيماهاي روسيه را ساقط كنند. اين در حالي بود كه روسها اين سيستم را به گرجستان نفروخته بودند! خود روسها اين احتمال را مي دهند كه گرجي ها ( به قول دوستمون گرجه مرجه ها!) از طريق اكراين به سيستم بوك دست يافته باشند. اين هم يك راه دستيابي به تسليحات مورد نياز است.

[quote][quote]دوستان اين سيستم همون اورليكن هست كه توسط چيني ها مهندسي معكوس شد و بعد ما خط توليد اون رو از چيني ها گرفتيم. توپ خوبيه خصوصا اگه با رادار غير فعال هماهنگ بشه. البته فعلا با اسكاي گارد كار مي كنه.[/quote] شنیده بودم سیستم کنترل آتش این توپ مجهز به تجهیزات هدف گیری اپتیکی و شناساگر فروسرخ غیر فعال هم هست، دوستان اطلاعی در این مورد دارن؟ در ضمن اگر اشتباه نکنم در تصاویر منتشر شده از خط تولید و آزمایش این توپ توانایی هدف گیری اپتیکی این توپ قابل مشاهده بود ولی خب هدف یه پهپاد ملخی بود، همونطور که آقا رضا هم گفتن موشک سنگین و دور برد در جای خود مهمه، توپ ضد هوایی هم اهمیت خودش رو داره. این یکی از عکسهایی بود که فارس در مورد این توپ منتشر کرده بود، فکر کنم متعلق به سامانه ردیابی و هدف گیری باشه، اگر دوستان چیزی بیشتری در این مورد میدونن بقیه رو هم بی نصیب نذارن. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_5_8610250401_L600~0.jpg[/img][/quote] بله اخوي حق با شماست من فراموش كردم معذرت مي خوام. در فيلم آزمايش هم همونطور كه فرموديد هدف گيري اپتيكي صورت مي گيره.

با تشكر از بابك جان اگه ايران توپهاي پدافندي 100 ميلي متري خودش رو به اين گلوله ها مجهز كنه خيلي خوب ميشه.

دوستان اين سيستم همون اورليكن هست كه توسط چيني ها مهندسي معكوس شد و بعد ما خط توليد اون رو از چيني ها گرفتيم. توپ خوبيه خصوصا اگه با رادار غير فعال هماهنگ بشه. البته فعلا با اسكاي گارد كار مي كنه.

[quote][quote][quote]سلام خوب درگيري با ناو دشمن نبوده كه دستور شليك بده يك قايق كوچيكو كه با توپ و موشك نميزنن منم حرف دوستم رو تاييد ميكنم نبودن هلي كوپتر در ناوچه[/quote] اولا ورود شما به سايت رو تبريك مي گم ثانيا مگه فقط به ناوهاي نظامي شليك مي كنن؟ تازه قايق دزدهاي دريايي هم يه جورايي نظامي محسوب ميشه. ثالثا ناوشكن ها معمولا بالگرد دارن( حالا نمي دونيم چرا اين يكي نداشته؟) موفق باشي.[/quote] فكر ميكردم پرونده اين تاپيك بسته شده. تا اونجا كه ميدونم ناوچه هاي ما فاقد هلي كوپتر تهاجمي هستند.[/quote] آرماني جان سلام اين آقاي مدرسي داستانسرا! نوشته ناوشكن. حالا شايد هم واقعا ناوچه بوده نه ناوشكن.

نوواراسیسک، 23 تیر، خبرگزاری «ریا نووستی»/ "نیکلای مارکوف" رییس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه روز سه شنبه اطلاع داد که دومین پرتاب موشک بالستیکی "سینوا" به کوتاهترین فاصله ممکن به سوی میدان تیر "چیژا" با موفقیت انجام شد. وی گفت: امروز دومین پرتاب موشک از زیر دریایی اتمی "بریانسک" از منطقه قطب شمال به سمت میدان تیر "چیژا" (در منطقه آرخانگلسک) انجام شد. پرتاب از نظر کلیه پارامترها با موفقیت صورت گرفت. http://pe.rian.ru/defense_safety/operatsia/20090714/122338576.html آقا عرشيا اين خبر رو تو هيچ خبرگزاري داخلي نديدم لذا از منابع معتبر خود روسها زدم البته با اجازه شما. [color=blue]در تاپيك اخبار نظامي منطقه و جهان ادغام شد ارشيا[/color]

خبرگزاري فارس: علي‌رغم اينكه دورنماي مسابقه تسليحاتي روسيه با غرب و يا جنگ نظامي آن با يك طرف خارجي بسيار بعيد است، دراین دوره نوسازي ارتش و تقويت توانمندي‌هاي نظامي به عنوان يك مهم در دستور كار قرار گرفته و به نظر مي‌رسد در اين دوره اراده نيرومندي براي تبديل روسيه به يك قدرت نظامي شكل‌ گرفته و تثبيت شده است. پس از فروپاشي شوروي توانمندي‌هاي نظامي روسيه همانند ساير بخش‌ها با افت قابل ملاحظه روبرو شد و اين كشور جايگاه خود به عنوان ابرقدرت نظامي دوران جنگ سرد را به نحو محسوسي از دست داد. سياست‌مداران و نخبگان روسيه علي‌رغم تمام مشكلات، به لحاظ فرهنگ سياسي تهديد‌محور خود از يك سو و موقعيت ژئوپوليتيكي و ژئوراهبردي روسيه از سوي ديگر تقويت توان نظامي اين كشور را يك ضرورت غيرقابل اغماض مي‌دانند.متأثر از اين ملاحظات، علي‌رغم اينكه دورنماي مسابقه تسليحاتي روسيه با غرب و يا جنگ نظامي آن با يك طرف خارجي بسيار بعيد است، در این دوره نوسازي ارتش و تقويت توانمندي‌هاي نظامي به عنوان يك مهم در دستور كار قرار گرفته و به نظر مي‌رسد در اين دوره اراده نيرومندي براي تبديل روسيه به يك قدرت نظامي شكل‌ گرفته و تثبيت شده است. تلاش براي تقويت توانمندي‌هاي نظامي روسيه از ابتداي سال 1386 (2007) با اعلام برنامه 189 ميليارد دلاري نوسازي نظامي و طي ماه‌ها و هفته‌هاي اخير با آزمايش ‌موشك‌هاي استراتژيك از جمله موشك قاره‌پيماي هسته‌اي "بولاوا" (Bulava) و سينِوا (Sineva) (با برد 5000 مايل و توان حمل 8 كلاهك هسته‌اي)، گسترش قابل ملاحظه برنامة فروش تسليحات به كشورهاي امريكاي لاتين، خاورميانه و آسياي جنوب شرقي، فعال كردن سيستم جديد دفاع ضد موشكي در پترزبورگ، اعلام برنامه گشت‌زني منظم هواپيماهاي دورپرواز هسته‌اي در سراسر خاك روسيه و اعلام احتمال احياي پايگاه نظامي دريايي شوروي در تارتاس روسيه از سوي ولاديمير مازورين، فرمانده نيروي دريايي روسيه نمود عيني‌تري يافته است. بر اين اساس به نظر مي‌رسد نمايشگاه صنايع هوايي مسكو كه 30 مرداد (21 اگوست)، يك هفته پس از مانور نظامي مشترك كشورهاي عضو سازمان شانگهاي آغاز بكار كرد و پوتين در سخنراني مراسم افتتاح آن بر هدف روسيه در تبديل شدن به يك كشور پيشرو در توليد تسليحات نظامي تأكيد كرد، بيشتر نمايشي براي نشان دادن جاه‌طلبي‌هاي نظامي روسيه است. سياست‌ها و اصلاحات نظامي پس از فروپاشي شوروي حدود 85 درصد از امكانات نظامي آن شامل نيروي انساني، صنايع و تجهيزات دفاعي به روسيه تعلق گرفت، اما تنها 60درصد توانايي‌هاي اقتصادي شوروي به روسيه رسيد كه پشتوانه كمي براي حمايت از آن 85 درصد امكانات نظامي بود. فرسودگي تجهيزات نظامي، عدم آموزش و تمرين نيروها، كاهش سطح تخصص افسران، شيوع مصرف الكل و مواد مخدر بين نظاميان، افت روحي آنها و از همه مهمتر مشكلات اقتصادي ارتش و پرسنل آن از جمله موارد ضعف اين بخش در دوره پس از شوروي بود. به اظهار ژنرال والنتي مانيلف، معاون اول رئيس كميتة دفاعي و امنيتي شوراي فدراسيون روسيه 56 درصد افسران روسيه در سال 1381 و اوائل 1382 (2002 و اوايل 2003) علي‌رغم افزايش حقوق آنها همچنان زيرخط فقر زندگي مي‌كرده‌اند. در همين سال حدود 60 تا 70 درصد بودجه وزارت دفاع روسيه صرف حفظ و نگهداري تجهيزات موجود مي شده و بودجه‌اي به امر تحقيقات و توسعة نظامي اختصاص نمي‌يافت. بودجه نظامي شوروي در سال 1369 (1990) بيش از 100 ميليارد دلار بود كه اين رقم در سال 1381 (2002) به حدود 3/7 ميليارد دلار كه كمتر از 2 درصد بودجه نظامي امريكا بود، كاهش يافت. تعداد نيروهاي نظامي روسيه كه در سال 1371 (1992) بالغ بر 8/2 ميليون نفر بود، در سال 1378 (1999) به 2/1، در سال 1384 (2005) به 5/9 و در سال 1385 (2006) به 037/1 ميليون نفر رسيد. آمار تعداد نيروهاي نظامي روسيه در سال 1384 و 1385 (2005 و 2006) سال (2005 ) 1384، نيروي زميني360000 نفر سال (2006) 1385، نيروي زميني395000 نفر سال (2005 ) 1384، نيروي هوايي185000 نفر سال (2006) 1385، نيروي هوايي170000 نفر سال (2005 ) 1384، نيروي دريايي155000 نفر سال (2006) 1385، نيروي دريايي142000 نفر سال (2005 ) 1384، نيروهاي راهبردي بازدارنده149000 نفر سال (2006) 1385، نيروهاي راهبردي بازدارنده129000 نفر سال (2005 ) 1384، مجموع961000 نفر سال (2006) 1385، مجموع1037000 نفر سال (2005 ) 1384، نيروهاي شبه نظامي413000 نفر سال (2006) 1385، نيروهاي شبه نظامي415000 نفر سال (2005 ) 1384، نيروهاي ذخيره20000000 نفر سال (2006) 1385، نيروهاي ذخيره20000000 نفر پوتين طي سخنراني خود در شوراي فدراسيون در ارديبهشت 1382 (مه 2003) انجام اصلاحات نظامي و نوسازي نيروهاي مسلح را يك اولويت مهم دانست. به عقيده او در اصلاحات نظامي موضوع اصلي بازسازي اساسي و نوسازي تجهيزات و تقويت پرسنل نيروهاي مسلح، افزايش كارآمدي نهادها و ساختارهاي نظامي و ايجاد يك ارتش حرفه‌اي، قدرتمند و مجهز براي حمايت از توسعه موفق آينده روسيه است. پوتين در برنامه اصلاحات نظامي خود سه هدف را در پيش گرفت؛ 1- هدفمند كردن تخصيص نيرو و بودجه در ارتش با هدف افزايش كارآمدي آنها 2- مدرنيزه كردن تجهيزات نظامي (متعارف و هسته‌اي به ويژه در زمينه موشكي) 3- تمركز سياست‌گذاري‌هاي نظامي در وزارت دفاع (از طريق قرار دادن ستاد مشترك ارتش تحت نظر مستقيم وزير دفاع و انتقال اختيار تصميم‌سازي‌ از جمله صدور فرمان اقدام‌هاي عملياتي از ستاد مشترك به وزارت دفاع) پوتين به دنبال ارتشي كوچك‌تر، تخصصي‌تر، مجهز‌تر و كارآمدتر است كه بتواند عليه تروريسم، جدائي‌طلبي و ديگر تهديدات نامتقارن مقابله كند. اين اصلاحات از اسفند 1380 (مارس 2001) با تصميم او مبني بر كاهش 25 درصد حجم نيروهاي ارتش، افزايش بودجه و بازبيني سيستم سلاح‌ها شكل تازه‌اي به خود گرفت. در اين سال تصميم گرفته شد واحدهاي رزمي به يگان‌هاي حرفه‌اي تبديل شوند. آبان 1380 (نوامبر 2001) دولت يك گروه كاري بين‌نهادي را موظف به بررسي هزينه‌هاي اين امر كرد و در آذر 1381 (سپتامبر 2002) اولين گروه نظاميان حرفه‌اي در لشگر 76 ارتش در پسكف مستقر شدند. در سال 1382 (2003) نيز طرحي ارائه شد كه طي آن بين سال‌هاي 86-1383 (2007-2004) بايد 80 درصد از تشكيلات نظامي بر اساس كاردهاي رسمي (نه وظيفه) اداره مي‌شد. بنا به اظهار وي، تا پايان سال 1386 (2007) بايد فرآيند ايجاد واحدهاي حرفه‌اي ارتش كامل و پس از آن تنها نظاميان حرفه‌اي و ورزيده به موقعيت‌هاي مهم اعزام شوند. بهمن 1385 (فوريه 2007) سرگئي ايوانف وزير سابق دفاع روسيه طي سخنراني خود در شوراي فدراسيون از برنامه 189 ميليارد دلاري براي تجديد قواي نظامي روسيه خبر داد كه بر اساس آن تا سال 1394 (2015) بيش از نيمي از سلاح‌هاي قديمي با سلاح‌هاي جديد جايگزين خواهند شد. در اين برنامه توسعه موشك‌هاي بالستيك جديد قاره‌پيما از جمله موشك‌هاي بولاوا و سينِوا، موشك‌هاي اس 400، سيستم‌هاي جديد ناوبري هوايي و زيردريايي، سيستم‌هاي جديد اعلام هشدار راداري، هواپيماهاي تي - 50، نسل پنجم هواپيماهاي جنگي، بمب‌افكن‌هاي فوق‌صوت راهبردي تي يو 160، 3 ناو جنگي جديد و هواپيماهاي باربري جديد مورد توجه ويژه قرار مي‌گرفت. بودجه دفاعي روسيه از زمان به قدرت رسيدن پوتين روندي صعودي داشته، اين بودجه در سال‌هاي 1384 (2005) 23 درصد، در سال 1385 (2006) 27 درصد افزايش يافته و با رشد 30 درصدي در سال 1386 (2007) به رقم 4/32 ميليارد، بالاترين ميزان خود پس از فروپاشي شوروي رسيده است. سلاح‌هاي راهبردي با توجه به تأكيد بر كارآمدي ابزارها و كارآمدترين آنها در رويكرد عمل‌گرايي، پوتين در بخش نظامي نيز بر مهمترين نقطه قوت روسيه در اين زمينه كه سلاح‌هاي پيشرفته و هسته‌اي آن است متمركز شده. تسليحات هسته‌اي اعم از زميني، هوايي، دريايي و زيردريايي يكي از اصول ثابت سياست نظامي روسيه هستند كه بايد با هدف بازدارندگي و پاسخ به حملات احتمالي حفظ و تقويت شوند. ذراتخانه‌هاي هسته‌اي يكي از دو ميراث مفيد به جاي‌ مانده از موقعيت ابرقدرتي شوروي هستند (ميراث ديگر عضويت دائم روسيه در شوراي امنيت سازمان ملل است) كه كار ويژه‌هاي سياسي، امنيتي و روان‌شناختي مهمي را براي روسيه ايفا مي‌كنند و نماد استقلال و توازن راهبردي روسيه با امريكا و ناتوبه شمار مي روند. بر اساس آمار ارائه شده در دي 1383 (ژانوية 2004) از كل 4422 سلاح راهبردي هسته‌اي 2478 مورد به نيروهاي موشكي راهبردي زميني، 1072 مورد به نيروهاي راهبردي دريايي، 872 موشك كروز با كلاهك هسته‌اي و 78 بمب‌افكن سنگين 160- تي‌ يو و 95- تي‌ يو متعلق به نيروي هوايي اين كشور بوده است. سياست‌مداران كرملين معتقدند علي‌رغم عدم وجاهت بحث توازن هسته‌اي در فضاي راهبردي قرن بيست و يك كه مشخصه مهم آن مقابله با گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي، مبارزه با تروريسم، خطر هسته‌اي‌شدن برخي كشورها از جمله هند و پاكستان و كاهش آستانه بكارگيري سلاح‌هاي هسته‌اي است، دوران دوم هسته‌اي آغاز شده و تقويت توانمندي‌هاي هسته‌اي اهميت مجدد يافته است. بر همين اساس پوتين مهر 1382 (اكتبر 2003) از نيروهاي بازدارنده هسته‌اي هم براي حال و هم آينده به عنوان "بنيان اصلي امنيت ملي روسيه" ياد كرد. توانمندي‌هاي هسته‌اي روسيه مطلوبيت‌هاي راهبردي چندگانه‌اي را تأمين مي‌كند. از سويي بازدارندگي راهبردي هسته‌اي به منزله سرمايه‌اي سياسي در مواجه با امريكا حائز اهميت است و از سوي ديگر صدور تكنولوژي و فرآورده‌هاي هسته‌اي منبع درآمد قابل توجهي براي اقتصاد روسيه است. در عين حال به نظر مي‌رسد روسيه در حوزه نظامي به جهت عقب‌ماندگي و ضعف خود در سلاح‌هاي متعارف چاره‌اي جز تأكيد بر سلاح‌هاي هسته‌اي براي ايجاد موازنه با غرب در اين زمينه ندارد. در راهبرد‌‌هاي نظامي دوره شوروي تأكيد شده بود كه "شوروي نخستين كشوري نخواهد بود كه از سلاح‌هاي هسته‌اي استفاده مي‌كند". در راهبرد‌‌هاي نظامي دهة 70 (90 م) نيز روسيه صرفاً و در صورت حمله به تأسيسات هسته‌اي و موشكي خود از سلاح‌هاي هسته‌اي استفاده مي‌كرد، اما در راهبرد نظامي سال 1378 (2000) بر حق روسيه نسبت بهاقدام براي "ضربه نخست هسته‌اي" كه به معني "كاهش آستانه بكارگيري سلاح‌هاي هسته‌اي" است تأكيد شده است. به عقيده ايوان سافرانچوك مدير مؤسسه مستقل امنيت جهاني در مسكو؛ "در دوره پوتين روسيه تمايل داشته و تلاش كرده به سطح بالاتري از توانمندي‌هاي تكنولوژيكي نظامي دوران شوروي دست يابد. در اين دوره هم سرمايه و هم موقعيت سياسي مناسب براي تشديد اين تلاش‌ها ايجاد شده است". به همين واسطه بود كه پوتين طي مصاحبه‌اي در خصوص خطر تهديد سپر موشكي امريكا براي روسيه اظهار داشت؛ "روسيه هيچ هراسي از سيستم دفاع موشكي امريكا ندارد. موشك‌هاي بالستيك جديد تاپُل ام روسيه ويژگي‌هايي دارند كه اين امكان را به آنها مي‌دهد كه از سپر موشكي امريكا عبور كنند و اين تمام توانايي نظامي روسيه نيست". او به نسل جديدي از سيستم‌هاي تسليحاتي راهبردي روسيه اشاره كرد كه سيستم دفاع موشكي امريكا براي آن ناتوان است. همكاري‌ها و فروش تسليحات نظامي دولت پوتين تقويت توانمندي‌هاي نظامي را عنصري مهم براي دستيابي روسيه به موقعيت قدرت بزرگ مي‌داند و تلاش‌هاي خود براي به‌سازي و نوسازي اين بخش را آغاز كرده است. در اين حوزه فروش تسليحات نظامي بحث مهمي است كه از منظر سياست‌مدارن كرملين با جايگزين كردن استانداردهاي تسليحاتي روسي به جاي غربي در بخش‌هاي نظامي كشورهاي هدف اسباب افزايش نفوذ اين كشور را فراهم مي‌آورد. در دوره شوروي صنايع نظامي حدود يك سوم توليد ناخالص داخلي اين كشور را به خود اختصاص داده بود. با فروپاشي شوروي و كاهش شديد بودجه دفاعي برنامة توسعة تسليحاتي متوقف و بسياري از كارخانه‌هاي تسليحاتي ورشكسته شدند و نيروهاي متخصص اين صنايع نيز به ساير حوزه‌هاي صنعتي پيوستند. اما طي سال‌هاي اخير صادرات تسليحات و تجهيزات نظامي روسيه و سهم اين كشور در بازار جهاني تسليحات به ميزان قابل توجهي رشد داشته و هم‌‌اكنون روسيه با بيش از 70 كشور دنيا تجارت تسليحاتي دارد. فروش تسليحات در سياست نظامي روسيه نه تنها به لحاظ منافع اقتصادي آن، بلكه به واسطه تقويت همكاري‌هاي راهبردي و تقويت روندهاي چندجانبه‌گرا به ويژه با هند و چين از اهميت بالايي برخوردار است. اين كار ويژه اقتصادي و سياسي در راهبرد نظامي فروردين 1379 (آوريل 2000) روسيه نيز مورد تأكيد قرار گرفته و روسيه تلاش مي‌كند با استفاده از مزيت راهبردي فروش تسليحات، قدرت چانه‌زني خود در برابر غرب و به ويژه امريكا را نيز افزايش دهد. با اين ملاحظه از زمان به قدرت رسيدن پوتين ميزان صادرات تسليحات روسيه همواره روندي صعودي داشته به نحوي كه اين رقم از 2/3 ميليارد دلار در سال 1380 (2001) به 1/5 ميليارد دلار در سال 1382 (2003)، 5/4 ميليارد دلار در سال 2004، 7/5 ميليارد دلار در سال 1384 (2005) و 6 ميليارد دلار در سال 1385 (2006) رسيده است. مقايسه فروش تسليحاتي روسيه و شوروي سال(1955) 1334، 15 كشور، 618/5 ميليارد دلار سال(1965) 1344، 25 كشور، 838/7 ميليارد دلار سال(1975) 1354، 31 كشور، 377/10 ميليارد دلار سال(1985) 1364، 31 كشور، 079/14 ميليارد دلار سال(1995) 1374، 23 كشور، 272/3 ميليارد دلار سال(2005) 1384، 20 كشور، 771/5 ميليارد دلار در دهه 70 (90 م) فروش تسليحات از سوي روسيه عمدتاً به تسليحات كوچك، وسائط زرهي و هواپيماهاي قديمي محدود مي‌شد، كه اين امر نگراني‌هاي غرب را برنمي‌انگيخت، اما در دوره پوتين فروش تسليحات پيشرفته از جمله هواپيماهاي جنگي پيشرفته، سلاح‌هاي هدايت شونده دقيق و سيستم‌هاي دفاع موشكي پيشرفته در دستوركار قرار گرفته كه اين امر نگراني‌هايي را برانگيخته است. دي 1385 (ژانوية 2007) روسيه به هند پيشنهاد همكاري مشترك براي ساخت يك هواپيماي پيشرفته جنگي "نسل پنجم" را داد كه قرار است تا سال 1388 (2009) به توليد برسد. اين هواپيما اف/ اي 22 رَپتُر نام دارد و داراي قابليت‌هاي قابل ملاحظه رادارگريزي، سرعت فوق‌صوت، قابليت مانور فوق‌العاده و قابليت ديد الكترونيكي بسيار بالا است. قبل از اين روسيه هواپيماهاي پيشرفته "نسل چهارم" سوخو ام كا آي - 30 را در اختيار هند قرار داده بود كه به لحاظ تكنولوژيكي هم‌رديف و حتي بالاتر از هواپيماهاي اف 15 سي و اف 16 امريكايي هستند. دي 1386 (ژانويه 2007) مسكو اعلام كرد قرارداد فروش 29 مجموعه پدافندي پيشرفته تور ام يك با ايران را نهايي كرده است. سرگئي ايوانف نيز اعلام كرد روسيه درصدد فروش موشك‌هاي دوربرد اس - 300 به ايران است. كارشناسان معتقدند؛ توپ‌هاي تور ام يك كه همزمان مي‌توانند 48 هدف را ره‌گيري كنند به همراه موشك‌هاي اس - 300 هر حمله احتمالي هوايي به تأسيسات هسته‌اي را با مشكل مواجه مي‌كنند. مقامات اسرائيل از روسيه به خاطر استفاده حزب‌ا... در جنگ 33 روزه از موشك‌هاي ضدتانك روسي كه ارتش اين كشور را با تلفات مواجه و تحرك زرهي آن را به شدت تحت تأثير قرار داده بود، را مورد اعتراض قرار داد. فروش راكت‌هاي ضدزره هدايت شونده ليزري به نام كورنت - اي به سوريه با برد 5 كيلومتر و توان تخريب بالا نيز با انتقاد غرب مواجه شد. فروش 6 زيردريايي مدرن به ونزوئلا، فروش ناو هواپيمابر "آدميرال گارشكف" به هند، فروش دو زيردريايي نظامي به الجزاير و قرارداد 2/2 ميليارد دلاري فروش تسليحات به ليبي كه همگي در سال 86 - 1385 ( 2007 - 2006) محقق شده‌اند از ديگر فعاليت‌هاي روسيه در اين حوزه است. سرگئي چمزُف رئيس اداره صادرات تسليحاتي دولتي روسيه (روس‌بارون‌اكسپورت) اواخر آذر 1385 (دسامبر 2006) طي مصاحبه‌اي اظهار داشت؛ "اين حقيقت كه روسيه در عرصه صادرات توليدات نظامي يك قدرت مهم به شمار مي رود حاكي از آن است كه صنايع نظامي روسيه نه تنها احياء شده بلكه توان بالقوة زيادي براي توسعه دارد". در روسيه هم‌‌اكنون حدود 1550 شركت و كارخانه در زمينة تسليحات مشغول به فعاليت هستند كه از تجربيات دوره شوروي به خوبي بهره مي‌گيرند. عوامل مختلفي در افزايش فروش تسليحاتي روسيه در دوره پوتين نقش داشته كه از آن جمله مي توان به دو دليل عمده اشاره كرد. اول اينكه آبان 1379 (نوامبر 2000) با ايجاد اداره واسطه دولتيِ روس‌بارون‌اكسپورت كه با ادغام دو اداره روس‌واروژِنايِ و پروم‌اكسپورت شكل‌ گرفت مشكل تعدّد و پراكندگي نهادها و شركت‌هاي واسطه فروش تسليحاتِ دهه 70 (90 م) مرتفع شد. هم‌‌اكنون اين اداره با نمايندگي‌هاي متعدّد خود (در سال 1382 (2003) 35 نمايندگي خارجي) مسئوليت انحصاري فروش تسليحات را به عهده دارد. دوم اينكه علي‌رغم گذشته هم‌اكنون اداره روس‌بارون‌اكسپورت كاملاً تحت نظر دولت فعاليت مي‌كند. درگذشته بر حسب تصميم برخي مقامات و يا شبه‌مقامات سلاح‌هاي مختلف به هر مشتري خارجي فروخته مي‌شد. اما هم‌‌اكنون تسليحات با نظم بهتر و تعداد و نوع مشخص در اختيار مشتريان مشخص قرار مي‌گيرد. روسيه در رويكرد جديد فروش تسليحات خود براي جلب بازارها موارد زير را مورد توجه قرار داده است. 1- متنوع كردن مشتريان و يافتن مشتريان جديد در بازارهاي جهاني تسليحات 2- توجه به بخش‌هاي جانبي فروش تسليحات از جمله قطعات يدكي و تجهيزات تعمير و نگهداري 3- اعطاي مجوز به صنايع دفاعي ساير كشورها براي توليد تجهيزات و قطعات 4- حداقل‌سازي رقابت بين شركت‌هاي روسي توليدكننده تسليحات در بازارهاي جهاني 5- ايجاد يك مكانيسم شفاف، معتبر و منسجم از تصميم‌سازي تا انجام فروش تسليحات 6- توجه به خدمات پس از فروش جمع‌بندي تحليل‌گران معتقدند روسيه و پوتين در تلاش براي تحقق اهداف بلندپروازانه توسعه توان نظامي خود دو نكته را بايد مطمح نظر قرار دهند. اول اينكه سياست‌سازان كرملين بايد توجه داشته باشند كه هر چند قدرت نظامي با وجود تحولات پس از جنگ سرد و طرح مؤلفه‌هاي جديد قدرت از جمله اقتصادي و تكنولوژيكي، همچنان عنصر غالب قدرت است، اما پر واضح است كه قدرت نظامي بدون پشتوانة اقتصادي و نرم‌افزاري عقيم است. به نظر مي‌رسد پوتين با توجه به تأكيد مكرر بر اين اعتقاد كه روسيه تبديل به قدرتي‌ بزرگ نخواهد شد مگر با اقتصادي قدرتمند، به اين مهم توجه دارد، اما با توجه به واقعيات تحليل‌گران هدف بلندپروازانه او در تبديل روسيه به كشوري پيشرو در توليد تسليحات نظامي را با توجه به اقتصاد، صنايع و تكنولوژي ضعيف اين كشور در آينده نزديك ممكن نمي‌دانند. از سوي ديگر به نظر مي‌رسد روسيه بايد با توجه به اينكه فرآيند توسعه آن بدون تعامل مثبت با جامعه بين‌الملل و به ويژه غرب با مشكلات و تأخير زياد همراه است، بين رفتارها و هدف‌گذاري‌هاي نظامي خود از يك سو و ايجاد تصويري بهتر از خود در عرصه بين‌الملل از سوي ديگر با مهارت و ابتكار عمل كند، تا بلندپروازي‌هاي نظامي هدف كلان توسعه روسيه را تحت‌ الشعاع خود قرار ندهد.

[quote]سلام خوب درگيري با ناو دشمن نبوده كه دستور شليك بده يك قايق كوچيكو كه با توپ و موشك نميزنن منم حرف دوستم رو تاييد ميكنم نبودن هلي كوپتر در ناوچه[/quote] اولا ورود شما به سايت رو تبريك مي گم ثانيا مگه فقط به ناوهاي نظامي شليك مي كنن؟ تازه قايق دزدهاي دريايي هم يه جورايي نظامي محسوب ميشه. ثالثا ناوشكن ها معمولا بالگرد دارن( حالا نمي دونيم چرا اين يكي نداشته؟) موفق باشي.

[quote][quote][quote][color=green]بهر حال ما نباید به این چیزها دل خوش باشیم. ایران دومین ابر قدرت اطلاعاتی جهان است اما اول کیه؟ خورشید پشت ابر نمی ماند.[/color][/quote] امضاي كاربر با مطلبش همخوني نداره![/quote] [color=green]چه ربطی داشت؟ اصلا تو می دونی این گفته کیه؟ فکر می کنی من این جمله رو از خودم گفتم؟ خواهشا هدف خودتو از این کامنتی که دادی بگو. درست گفته از پا نخواهیم نشست زیر بار زورگو نمیریم. ما ثابت کردیم در سخت ترین شرایط ملتی هستیم متحد و یک دست که فقط کافیه متحد شیم ان وقته که اگر زمین و زمان دست به دست هم دهند هیچ غلطی نمی توانند بکنند. بزرگ ترین ارزو من در زندگی این هست که همین یک جمله محقق شه. اما با این مردمی که من می بینم ... [quote]این جنگ پایانش زمانی است که ما به دنیا اثبات کنیم ملتی هستیم که به زانو در نخواهیم آمد و حاضر هستیم بهای این تسلیم نشدن را بپردازیم.[/quote] منظورم از این که نباید به این چیز ها دل خوش باشیم اینکه بلاخره روزی میرسه که امریکا می فهمه پاسخ ما چیه خورشید پشت ابر نمی مونه. امدیم و امریکا فهمید و خودشو برای مقابله با پاسخ ایران اماده کرد با چی می خواهیم جلوی اف 35 امریکا به ایستیم؟ با اف5 ؟ اف 7 ؟ این ها که توان درگیری با اف18 رو هم ندارند. با چی می خواهیم از ایران دفاع کنیم؟ با موشک شهاب ؟ مگه شهاب همان اسکاد نیست؟ مگه امریکا لیزر ضد اسکاد نساخته؟ می دونی این لیزر می تونه موشک شهاب ایران رو در فاز میانی منهدم کنه؟ یعنی امریکا نمی خواد از این سلاح برای محافظت از پایگاه و از همه مهمتر دوستان خودش استفاده کنه؟ ما برای مقابله با اف22 و بی 2 امریکا چه سلاحی در اختیار داریم؟ ایا صرف بر اینکه بگیم ما حاضریم دست خالی جلوی دشمن بایستیم کافی است؟ گیریم که کردیم، دست خالی می خواهیم چه کار کنیم؟ فکر می کنی امریکا براش فرقی می کنه که ما دست خالی باشیم یا پر ؟ یا خیلی دل سوز هستند؟ من بار ها در همین سایت گفتم در مواردی در جا زدیم و در مواردی توانستیم به جایی برسیم که ان هم در الکترونیک است اوج پیشرفت ایران در صنایع الکترونیک ماهواره امید است و قبل از ان ماجرا کندن ارم سپاه روی ناو امریکایی هست که موجب شد امریکا دو سال پیش از حمله به ایران منصرف شه. و همین طور فیلم برداری از همان ناو توسط پهباد ایرانی. همین ماجرا ها باعث شد که تعدادی از پرسنل همان ناو که فکر می کردند اگر جنگ شود کارشان توسط ایران ساخته هست شبانه توسط قایق های نجات فرار کردند.[/color][/quote] دوست عزيز شما يه بار ديگه مطلبي رو كه نوشتي با متن امضاي خودت مقايسه كن بعد برو يه جاي خلوت بشين فكر كن تفاوتشو متوجه ميشي. يه كم فكر كن ببين عكس كي رو گذاشتي تو لوگوي خودت؟ آيا اين شهيد بزرگوار و همه شهداي ما هم همينطور فكر مي كردن؟ اگه اونا مي خواستن به كمبود امكانات توجه كنن كه ديگه جنگ 8 سال طول نمي كشيد همون اول تسليم مي شديم. مي دوني بهاي تسليم نشدن چيه؟ ممنون

در زمان جنگ يه وقتايي بچه ها يه حالي بهشون ميدادن مثلا با توپ 155 يا موشك كرم ابريشم و. . .

[quote][quote]صدا سیما اگه بگه ماست سفیده من باور نمی کنم انقدر دروغ به مردم گفتن باید 10 تا منبع رو باهم مقایسه کنی و نتیجه بگیری[/quote] اینو خوب اومدی در باره شلیک نکردن باید بگم اونطوری که من شنیدم احتمال آسیب به نفتکش زیاد بوده و این ریسک رو نکردن! [/quote] نداي وظيفه جان! تركش توپ 76 ميلي متري فوق فوقش 50 تا 60 متر موثره اون هم نه روي پوست كلفت يه نفت كش 300 هزار تني! يعني به نظر تو ديده بان نفت كش تازه تو فاصله 50 متري متوجه قايق شده؟ اون هم لنگ ظهر؟ بعد يه چيز ديگه اون ناو مي بايست سمت چپ نفت كش قرار مي گرفت نه سمت راست چون سومالي در سمت چپ خليج عدن قرار داره نه سمت راست اون و طبيعتا احتمال حمله از سمت چپ بيشتر از راست خواهد بود. اگه اينطور مي شد ديگه احتمال حمله تا حد زيادي منتفي مي شد. ثانيا ما تو فيلمها(!) ديديم كه ناو اسكورت در فاصله نزديكي از سوژه حركت مي كنه نه هشت مايلي! ضمنا باعرض سلام خدمت آرماني عزيز كه ارادت ويژه اي دارم خدمتشون اتفاقا آر پي جي بدنه نفت كش رو به راحتي سوراخ مي كنه و اگه ديده باشيد تو فيلم هاي بچه هاي روايت فتح هم هست كه نيروي دريايي سپاه يه نفت كش رو ميزنن و بلافاصله شعله هاي آتش از بدنه اش ميزنه بيرون. در ضمن آرماني جان در هر كشتي قانونا تعدادي سلاح سبك (در حد كارابين يا SMG )براي مقابله با اينجور موارد و همچنين شورشهاي احتمالي ملوانها وجود داره كه دليل عدم استفاده شونو بايد از فرمانده نفتكش پرسيد كه شايد براي حفظ جان پرسنل اين كارو نكرده. با سپاس از همه دوستان.

با همه احترامي كه براي نيروي دريايي و عزيزان جان بر كفش قائل هستم بايد بگم تو اين مسأله قضيه يه كم فيلم هندي شد! چرا؟ چون همون اول مي بايست از همون فاصله هشت مايلي با چند شليك توسط توپ 76 ميلي متري يا اون قايق رو منهدم مي كرد يا فراري مي داد كه لازم نشه يه نفتكش 300 هزار تني با اون هيكلش هي مانور بده تا موج ايجاد كنه! الان ديگه 300 سال پيش نيست كه برد توپ ناوها 300 متر بيشتر نباشه! كه لازم باشه ناو بياد كنار نفت كش.توپ اتو ملارا( اگه درست نوشته باشم!) 12 مايل برد داره.

[quote][color=green]بهر حال ما نباید به این چیزها دل خوش باشیم. ایران دومین ابر قدرت اطلاعاتی جهان است اما اول کیه؟ خورشید پشت ابر نمی ماند.[/color][/quote] امضاي كاربر با مطلبش همخوني نداره!

دوستان سلام من دوباره نبش قبر كردم!! در جنگ ايران و عراق تا اونجا كه من مي دونم ايران از اين سلاح عليه عراقي ها استفاده كرد( فكر كنم عراق هم همينطور) جالبه بدونيد اين سلاح تنها سلاحيه كه بدون احتياج به خرج گود يا قدرت انفجاري بالا مي تونه تانكها رو بتركونه! يعني تانك رو اينقدر داغ مي كنه كه يا از كار مي افته و يا بووووم!!! و مثلا يه بمبش كه بيفته بين 10 تا تانك احتمالا همشونو مي سوزونه من يه فيلم در اين زمينه ديدم كه هواپيماي اي 10 يه بمب ناپالم مي اندازه بين يه تعداد كاميون و خودرو و سنگر و يه خورده خرت و پرت ديگه! بعد از انفجار بمب همه شون جزغاله شدن. در صورتي كه اگه حتي يه Mk-82 مي انداخت اونجا اينقدر خسارت به بار نمي اومد. در زمان جنگ پالايشگاهها و كارخانه هاي نظامي عراق از اهداف اصلي بمب هاي ناپالم بودن. تنها بمبي كه حرارت بيشتري از ناپالم توليد مي كنه بمب ترمايت هست كه 4300 درجه حرارت توليد مي كنه!

اون آسونه فكر كنم ميكرو گاليل باشه ولي سخته خداييش سخته!

[quote][color=darkblue]مرسی..کامل و زیبا بود... . این گرمای موشک برای هامر مشکل ایجاد نمیکنه؟؟؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_losat10.jpg[/img][/color][/quote] اون تا بياد بگه يك دو موشك رفته و خورده به هدف. من فيلم شليكشو ديدم اينقدر سريعه كه فكر نكنم حتي گرم بشه!

جالبه مطلب به اين خوبي هيچ نظري براش نمياد بعد بعضيا منو به نبش قبر متهم مي كنن!

[quote][color=darkblue]این تاپیک قدیمی و مال یک سال پیش میباشد . فراموش شده عزیز... . مگه داری میسازی؟ [/color][/quote] مطالب خوب هيچ وقت فراموش نمي شن. . . خدا رو چه ديدي شايد ساختيم فيلم و عكسش رو هم گذاشتيم تو گالري!

پس ادامه اش كو؟

اين مقاله بنظرم جالب اومد البته همه موارد اون مورد تأييد نيست اما بد نيست بخونيد: براي اينكه هزينه تقويت و مدرن سازي نيروي هوایی ايران را تخمين زده و محاسبه كنيم ابتدا بايد به توان هوایی ديگر كشورها توجه كرد. كشورهاي ديگر از نظر توان تهدید کردن ایران به دو دسته بايد تقسيم شوند و عبارتند از ( البته کشورهای بحرین و ارمنستان و افغانستان و عراق در محاسبات زیر در نظر گرفته نشده اند) : 1) كشورهاي منطقه ای : اسرائیل و تركيه و عربستان و پاكستان و امارات و کویت و ترکمنستان و قطر و عمان و آذربایجان 2) كشورهاي فرا منطقه ای آمریکا و انگلیس ( در این مقاله برسی نخواهد شد) : حال با توجه به ليست فوق ما بايد به يك حد نصاب دست يابيم كه هم با اقتصاد و تكنولوژي ايران سازگار باشد و هم اينكه از پس تهديدات برآيد. بنابراين براي دست يابي به اين حد نصاب به بررسي توان هوایی کشورهای فوق پرداخته ( و در ادامه توان هوایی کنونی ایران و نیز توان لازم برای مقابله با تهدیدات ذکر خواهد شد) : 1- تركيه : ارتش تركيه تقريبا مدرن ميباشد و از نظر كمي بزرگترين ارتش اروپايي محسوب مي شود. استعداد انساني اين ارتش 4 برابر انگليس بوده و ميتواند براي ايران تهديدي تقريبا خطرناك باشد. ايران از نظر تكنولوژي نظامي آشكارا بر تركيه برتري دارد و از بعد اقتصاد هم ايران برتر است و مهمتر اينكه ما نفت داريم. ارتش تركيه بعد از فروپاشي شوروي مورد بي مهري غرب قرار گرفت ولي در عوض روابط خود را با اسراييل بسيار گسترش داد. هم اكنون نيروهاي اسراييل از خاك تركيه به منظور جاسوسي عليه ايران استفاده مي كنند. و كشورهاي آمريكا و انگليس در خاک ترکیه داراي پايگاهاي بزرگ هوايي با 180 هواپيما و 6 هزار سرباز هستند كه در جنگ احتمالي ايران و آمريكا بسيار كاربرد خواهد داشت. نيروي هوايي ترکیه شامل 60 هزار سرباز و حدودا 600 جنگنده كه عبارتند از 240 فروند F-16C/D و 175 فروند F-4E و 44 فروند RF-4E و حدود 140 فروند F-5A/B كه همگي مدرنيزه شده و در شرايط كاملا عملياتي قرار دارند. از بعد هوایی ما عقبتر از تركيه هستيم و در صورت بروز جنگ اف-16 و فانتومهای تركيه براي ايران ميتوانند خطرناك باشند. باید توجه زیادی بر روی ترکیه کرد زیرا این کشور علاوه بر نیروی هوایی قدرتمند خود میزبان صدهها جنگنده خارجی و نیز 90 بمب هسته ای 250 کیلوتنی هست! برای مقابله با این کشور میتواند از انواع MiG-29 و Su-30 و Su-24 به تعدا انبوه خریداری و استفاده کرد. 2- عربستان : این کشور با بودجه نظامی چند برابر ایران و نیز خریدهای تسلیحاتی بزرگ از غرب و به ویژه آمریکا هم اکنون تهدید خطرناکی برای ایران محسوب میشود. سعودیها قصد دارند با صرف دهها میلیارد دلار تا سال 2020 نیروی هوایی خود را به اولین نیروی منطقه تبدیل کنند و این زنگ خطری برای نیروی هوایی نه چندان قدرتمند ایران هست. نیروی هوایی عربستان دارای 18 هزار پرسنل و حدود 400 فروند هواپیمای جنگی میباشد و زیر نظر آمریکاییها بنیانگذاری شده و اداره میشود. این نیرو مجهز به جنگنده های مدرن و قدرتمند میباشد ولی از یک چیز کاملا بی بهره است و آن چیزی نیست بجز شرف نظامی و وطن پرستی و شجاعت! آری تقریبا تمام اعراب این خصایص را دارا میباشند! بگذریم! نیروی هوایی عربستان متشکل از 109 فروند F-15C/D و 72 فروند F-15S میباشد که نوع صادراتی F-15E به عربستان میباشد و نیز 120 فروند تورنادو از انواع ADV و IDS به اضافه حدودا 100 فروند F-5B/E/F و RF-5E میباشد. این نیرو همچنین دارای 5 فروند آواکس E-3A میباشد. با توجه به نیروی هوایی عربستان در میابیم که جنگنده های اف-15 و تورنادو این کشور میتوانند برای ایران خطرناک ظاهر شوند و باید توجه خاصی به خرید جنگنده های برتری هوایی علیه عربستان گردد که بهترین گزینه میتواند Su-27 و Su-30 وMiG-31 باشند. 3- پاکستان : استعداد انسانی نیروی هوایی این کشور با توجه توان هوایی آن یعنی 360 فروند جنگنده خیلی زیاد و بالغ بر 45 هزار نفر هست! جنگنده های پاکستان عمدتا قدیمی و با کارایی پایین هستند ولی نباید از این نیرو غافل شد. زیرا تمرکز هوایی ایران در قسمت جنوب شرقی بسیار کم و در برابر پاکستان نیروی دفاعی موثری نمیتواند باشد! جنگنده های این کشور شامل 50 فروند Q-5 و 40 فروند J-6 و 80 فروند J-7 و 37 فروند F-16A/B و 150 فروند از انواع Mirage-3/5 میباشد. در ضمن پاکستان قصد دارد تا 5 سال آینده 80 فروند F-16 و 50 الی 100 فروند FC-1 خریداری نماید که توان این نیرو را تقریبا دو برابر خواهد کرد. به هر حال نباید در مورد پاکستان اتمی کوتاهی کرد و حتما باید چند اسکادران جنگنده بمب افکن ضربتی خریداری و در شرق کشور مستقر کرد. برای این منظور جنگنده های Su-24 و Su-30 میتواند مناسب باشد. 4- امارات : این کشوری که روزگاری نه چندان دور خود جزو امپراطوری ایران بود اکنون چشم طمع به خاک کشورمان دارد! یکی از تهدیدهای کوچک ولی جدی علیه ایران همین کشور امارات هست. شاید این کشور هرگز به تنهایی با ایران وارد مبارزه نشود ولی در صورت بروز درگیری با عربستان احتمالا این کشور نیز با همراهی کویت و قطر وارد جنگ با ایران شده و جاه طلبی های خیالی صدام را تکرار کنند! امارات کشوری است که سرانه نظامی آن به نسبت وسعت و اقتصاد و جمعیتش خیلی زیاد هست و اینها تنها یک دلیل دارد و آن ترس از ایران هست! ایرانی که تاکنون به هیچ کشوری تجاوز نکرده است و در جنوب کشور تنها چند اسکادران جنگنده دارد! امارات با دارا بودن حدود 200 فروند جنگنده و نیز تلاش برای افزایش توان نظامی یکی از تهدیدهای کوچک منطقه ای برای ایران میباشد که باید به آن نیز توجه شود. جنگنده های امارات شامل 80 فروند F-16E/F که مدرنترین و گرانترین اف-16های صادراتی جهان بوده به اضافه 50 فروند از انواع مختلف Mirage-5 و نیز تقریبا 65 فروند Mirage-2000 هستند. برای مقابله با این خطر کوچک ایران میتواند از جنگنده های Mig-29 و Su-30 استفاده نماید. 5- کویت : این کشور نیز بعد از انقلاب برای کشورمان مشکلات زیادی ایجاد کرده است و اکنون نیز درصدد دزدیدن نفت و گاز ایران هست! کشوری که آن هم جزوی از خاک امپراطوری ایران میباشد. هزینه های نظامی کویت همانند امارات به نسبت اقتصاد و جمعیت و وسعت خیلی زیاد هست و این نیز دو دلیل دارد اول ایران و دوم ترس از تکرار حادثه 1990 که منجر به اشغال شدن این کشور به مدت 5 ماه شد. هر چند در آن زمان نیز کویت با دارا بودن تسلیحات مدرن ظرف 48 ساعت اشغال شد و تمام سران ترسوی آن به خارج فرار کردند! نیروی هوایی کویت از 40 فروند F/A-18C/D به اضافه حدود 30 فروند Mirage F-1 و نیز تقریبا 30 فروند A-4 غیر عملیاتی برخوردار هست. ایران برای مقابله با کویت میتواند از جنگنده های MiG-29 یا Su-30 استفاده نماید. 6- ترکمنستان : این کشور در زمان حال نمیتواند تهدیدی جدی برای ایران باشد ولی نباید از توان هوایی آن صرف نظر کرد. نیروی هوایی ترکمنستان دارای حدود 220 فروند جنگنده بجای مانده از اتحاد شوروی است که اکثرا مدرن نمیباشد و توان شرکت در جنگهای قرن 21 را ندارند. به هر حال این نیرو شامل 10 فروند MiG-21 و 60 فروند MiG-23 و 24 فروند MiG-25 و 24 فروند MiG-29 و 65 فروند Su-17 و 45 فروند Su-25 و 3 فروند Su-7 و 8 فروند Yak-28 میباشد. ایران برای مقابله با ترکمنستان میتواند از جنگنده های MiG-29 و Su-24 استفاده نماید. 7- قطر : این کشور نیز سیاستی مشابه دیگر برادران عربی خود دارد و نیازی نیست به دشمنی های آن نیز اشاره شود. نیروی هوایی این کشور حرفی برای گفتن ندارد و تنها دارای 12 فروند Mirage-2000 و 15 فروند Mirage F-1 میباشد. ولی هزینه های نظامی این کشور هم زیاد بوده و احتمالا در آینده این نیرو به چند برابر افزایش خواهد یافت! ایران هم میتواند علیه قطر از جنگنده MiG-29 استفاده نماید. 8- عمان : این هم مانند قطر ضعیف بوده و نیروی هوایی این کشور تنها دارای 26 فروند جنگنده Jaquar میباشد. ایران برای مقابله با عمان میتواند از جنگنده MiG-29 استفاده نماید. 9- آذربایجان : این کشور سیاست دوگانه دارد و از طرفی با ایران دست دوستی داده و از طرفی با آمریکا! به هر حال خود آذربایجان نمیتواند برای ایران خطرناک باشد نیروهای خارجی مستقر در آن باید به عنوان یک تهدید تلقی شوند. آمار دقیقی از تعداد جنگنده های عملیاتی این کشور در دسترس بنده نبوده ولی تقریبا 50 فروند جنگنده شامل 5 فروند MiG-21 و 28 فروند MiG-25 و 4 فروند Su-17 و 5 فروند Su-24 و 2 فروند Su-25 توان هوایی این کشور را تشکیل میدهند. ایران نیز برای مقابله با این کشور میتواند از جنگنده MiG-29 استفاده نماید. 10- اسرائیل : جدی ترین تهدید علیه کشور عزیزمان نه تنها از سوی همسایگان بلکه 1100 کیلومتر دورتر از مرزهای ما قرار دارد و تنها خطری هست که همیشه باید آنرا جدی گرفت(البته در حالتی که سیاست ایران و اسرائیل تغییر نیابد). این کشور بیشترین سرانه نظامی در منطقه و شاید هم جهان را دارد و سالانه بیش از 2 میلیارد دلار کمک مستقیم بلاعوض از آمریکا برای مقاصد نظامی دریافت میکند! این کشور با وجود وسعت و جمعیت کم در 5 جنگی که با اعراب داشته است در همه پیروز بوده و ارتش آن کارنامه بسیار موفقی دارد. برای مقابله با این کشور نمیتوان تنها با خریدهای تسلیحاتی امنیت خود را تضمین کرد بلکه باید با یک حرکت رو به پیشرفت صنعت و اقتصاد داخل را آنچنان تقویت کرد که بتوان از هر لحاظ با این دشمن جدید به مقابله پرداخت. نیروی هوایی اسرائیل 35 هزار پرسنل دارد به اضافه 677 فروند جنگنده که 450 فروند آنها در شرایط کامل عملیاتی قرار دارند. نیروی هوایی اسرائیل همچنین قرار است تا سال 2010 به 102 فروند F-16I مجهز شود که مخصوصا برای مقابله با ایران ساخته شده اند. نیروی هوایی اسرائیل در سال 2005 متشکل از 105 فروند F-4 و 265 فروند F-16 از انواع مختلف و 110 فروند A-4 و 110 فروند Kfir و 87 فروند F-15 از انواع مختلف میباشد. مشاهده میشود که اسرائیل دارای بهترین و قویترین نیروی هوایی منطقه هست و ایران در برابر چنین حریف خطرناکی راه سختی پیش رو دارد! مشکل اصلی زمانی درک میشود که اگر بدانیم جنگنده های اسرائیل براحتی میتوانند از آسمان عراق و اردن و ترکیه برای رسیدن به ایران استفاده کنند ولی ایران اجازه استفاده از آسمان این کشورها را ندارد! در مقابل اسرائیل ایران باید همزمان دو کار را انجام دهد اول تقویت نیروی هوایی و دوم تقویت سایتهای راداری و پدافندی بویژه با موشکهای مدرنی مانند S-300PMU2 یا سایر سلاحها. برای اینکه جنگنده های ایران به خاک اسرائیل برسند کار مشکل اینجاست که ابتدا باید با جنگنده های آمریکایی و انگلیسی موجود در عراق و ترکیه درگیر شده و در همان حال به سوی اسرائیل نیز حرکت کنند! میبینیم که هرگونه پاسخ هوایی ایران به اسرائیل میتواند منجر به درگیری با آمریکا و انگلیس نیز بشود! به هر حال ایران برای رسیدن به خاک اسرائیل میتواند از جنگنده های Su-24 و 30Su- استفاده نماید. توان هوایی ایران در سال 2005 : نیروی هوایی ایران توانسته است بعد از جنگ وحشتناک 8 ساله و نیز تحریمهای آمریکا تاکنون سرپا بایستد و هرچند توان سال 1979 را ندارد ولی با توجه به شرایط جهانی و رفتار خصمانه آمریکا همین هم غنیمت است. پرسنل نیروی هوایی در سال 2005 برابر 52 هزار نفر بوده و از این نظر این نیرو یک نیروی قدرتمند و استخواندار محسوب میشود. توان دقیق عملیاتی ایران معلوم نیست ولی بنده در این مقاله دو دسته آمار را ارائه خواهم داد که اولی گزارش سالانه ارتش اسرائیل و دومی آمار تایید شده توسط اکثر سازمانهای اطلاعاتی جهان هست. آمار اول : تعداد هواپیماهای عملیاتی جنگی : حدودا 480 فروند 6 H-6D 4 Tu-22M 30 F-7M 24 Mirage F-1EQ 30 F-14A 70 F-4D/E 24 MiG-23BN 24 MiG-27 48 MiG-29A/UB 26 Su-27 60 F-5E/F 16 F-6 30 Su-22 30 Su-24MK 30 Su-25 4 Azarakhsh 24 MiG-31 7 RF-4E آمار دوم : تعداد هواپیماهای جنگی عملیاتی : حدودا 350 فروند 70 F-4D/E 70 F-5E/F 40 MiG-29A/UB 30 F-14A 30 F-7M 35 Su-24MK 10 Su-25K 44 Su-20/-22 5 RF-4E اینجانب بیشتر به آمار دوم اعتماد دارم تا آمار اول و به همین جهت در این مقاله توان ایران در سال 2005 را 350 فروند جنگنده در نظر میگیریم. ایران به چه تعداد هواپیمای جنگی برای مقابله با هر یک از تهدیدات فوق نیازمند هست؟ در زیر تعداد جنگنده های مورد نیاز ایران برای مقابله با هر یک از تهدیدات فوق ذکر میگردد ( البته به دو صورت که (الف) برای ایجاد توان پدافندی موثر و (ب) ایجاد توان آفندی مناسب برای ایجاد برتری هوایی) : 1- ترکیه : الف) ایران با حفظ توان کنونی به 200 فروند جنگنده مدرن نیاز دارد تا بتواند یک پدافند عامل مناسب در برابر ترکیه ایجاد نماید. این 200 فروند میتواند به ترتیب شامل 110 فروند میگ-29 و 15 فروند سوخو-24 و 15 فروند سوخو-25 و 60 فروند سوخو-30 نیازمند هست. ب) برای ایجاد برتری هوایی نیز ایران به 350 فروند جنگنده مدرن شامل 200 فروند میگ-29 و 100 فروند سوخو-30 و 25 فروند سوخو-24 و 25 فروند سوخو-25 نیازمند هست. 2- عربستان : الف) خرید 150 فروند جنگنده مدرن شامل 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-30 ب) خرید 300 فروند جنگنده شامل 60 سوخو-27 و 180 فروند سوخو-30 و 60 فروند میگ-31 3- پاکستان : الف) خرید 50 فروند جنگنده میگ-29 ب) خرید 200 فروند جنگنده جدید شامل 150 میگ-29 و 50 فروند سوخو-24 4- امارات : الف) خرید 50 فروند میگ-29 ب) خرید 150 فروند جنگنده شامل 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-30 5- کویت : الف) توان کنونی کافی است. ب) خرید 50 فروند میگ-29 6- ترکمنستان : الف) خرید 50 فروند سوخو-30 ب) خرید 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-24 7- قطر : الف) توان کنونی کافی است. ب) خرید 50 فروند میگ-29 8- عمان : الف) توان کنونی کافی است. ب) خرید 50 فروند میگ-29 9- آذربایجان : الف) توان کنونی کافی است. ب) خرید 50 فروند میگ-29 10- اسرائیل : الف) خرید 250 فروند جنگنده جدید شامل 150 فروند سوخو-30 و 100 فروند سوخو-24 ب) خرید 400 فروند جنگنده جدید شامل 250 فروند سوخو-30 و 150 فروند سوخو-24 خوب تا این لحظه توان لازم برای مقابله با هر یک تهدیدات فوق الذکر تعیین شد ولی نکته مهم این است که باید به یک جمع بندی برسیم و یک نیروی هوایی داشته باشیم تا بتواند همزمان با چند تا از تهدیدهای فوق درگیر شده و پیروز از میدان بیرون آید. برای این منظور باید حداقل 830 فروند هواپیمای جنگی عملیاتی بصورت زیر داشت و بقیه هواپیماهای کنونی را به عنوان رزرو به انبارهای نیروی هوایی فرستاد. همچنین بایستی پایگاههای تاکتیکال کنونی نیروی هوایی بهسازی شده و 6 پایگاه تاکتیکال جدید بصورت زیر ساخته شود. Fighter / Interceptor 60 MiG-31BM 60 F-14A Upgraded 200 MiG-29SMT Fighter / Bomber 80 F-4E Upgraded 80 F-5E Upgraded 100 Su-24MK 40 Su-25T 160 Su-30MKK3 Bomber 30 Tu-22M3 AEW 5 A-50 10 Iran-140 پایگاه 1 : یک اسکادران F-14 و دو اسکادران Su-24 و یک اسکادران MiG-29 و یک فروند A-50 پایگاه 2 : دو اسکادران Mig-29 و دو اسکادران F-5 و یک فروند Iran-140 پایگاه 3 : یک اسکادران F-14 و یک اسکادران Su-25 پایگاه 4 : یک اسکادران F-4 و یک اسکادران F-5 پایگاه 5 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران F-5 پایگاه 6 : یک اسکادران Su-30 پایگاه 7 : یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران Su-30 و یک اسکادران MiG-29 و یک فروند A-50 و یک فروند Iran-140 پایگاه 8 : یک اسکادران F-14 و یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران Tu-22M و یک فروند A-50 و یک فروند Iran-140 پایگاه 9 : یک اسکادران Su-30 و یک فروند Iran-140 پایگاه 10 : یک اسکادران Su-30 پایگاه 11 : یک اسکادران Su-30 پایگاه 12 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران Su-25 پایگاه 13 : یک اسکادران Mig-29 پایگاه 14 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران F-4 و یک فروند Iran-140 پایگاه 15 : یک اسکادران MiG-29 پایگاه 16 : یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران Su-30 و یک فروند A-50 پایگاه 17 : یک اسکادران Tu-22M و یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران MiG-29 و دو فروند Iran-140 پایگاه 18 : یک اسکادران F-4 پایگاه 19 : یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران Tu-22M و دو فروند Iran-140 پایگاه 20 : یک اسکادران Su-30 پایگاه 21 : یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران F-4 و یک فروند A-50 پایگاه 22 : یک اسکادران Su-30 و یک فروند Iran-140 هزینه طرح پیشنهادی فوق چقدر هست؟ ارزش کل طرح فوق بالغ بر 15 میلیارد دلار میباشد که با توجه به اقصاد و درآمدهای نفتی و گازی ایران و نیز این نکته که میتوان حدود یک سوم آنرا نقدا و بقیه را بصورت اقساط پرداخت خواهد شد چنین کاری و خرید جنگنده های مدرن برای نجات نیروی هوایی و تامین امنیت هوایی کشور کاملا ضروری است. زمان لازم برای اجرای طرح فوق چقدر هست؟ با توجه به میزان بودجه زمان طرح فوق بین 3 تا 10 سال متغیر هست. ولی با یک بودجه نظامی سالانه 10 میلیارد دلار میتوان طرح فوق را در عرض 5 سال کاملا اجرا کرد. آیا این طرح میتواند موجب انتقال فناوری به ایران شود؟ بلی. اگر ایران بتواند با طرف فروش توافق کند که تعدادی از جنگنده های مورد نیاز در داخل کشور مونتاژ شوند فرصتی برا ی متخصصان داخلی فراهم میاید تا ایران هم صاحب تکنولوژی هوافضایی شود. و هزاران ناگفته دیگر که از طاقت این مقال خارج هست. یا حق نويسنده رضا همتي http://arteshi.blogfa.com/post-96.aspx

[quote]با عرض پوزش از [color=yellow]shahm[/color] و [color=blue]amir1357[/color] عزيز(!) يه سؤال داشتم! آيا اين بمب افكن توانايي كروز در ارتفاعات فوقاني جو رو داره؟ مگر نبايد براي حمله به اهداف در مناطق دور دست به اين ارتفاعات بريم؟ خوب اين هواپيما تا چه ميزان از اين قابليت برخورداره؟ عموماً [b]ارتفاع متداول [/b]براي كروز جنگنده ها و ارتفاع متداول براي بمب افكن ها(بمب افكن استراتژيك رو هم لطفاً جداگانه بگيد) چقدر است؟ در تصويري كه در گالري نيروي هوايي تحت عنوان «رويارويي MiG-29 و F-15 در دوران جنگ سرد» وجود داره٬ خلبانا عملاً دارن فضانوردي مي كند كه؟! اينو مي دونم كه مرز رسمي و پذيرفته شده ي جو زمين در ارتفاع 100 كيلومتريه يعني شما بايد در ارتفاع 328 هزار پايي وايسي تا پاسپورتتو چك كنن(!) . حالا اين گونه هواپيماها تا چه مقدار مي تونن برن بالا؟ لطفاً ارتفاع عمومي پروازي براي هواپيماهاي شناسايي-جاسوسي مثل Black Bird و U-2 رو هم از قلم نندازين؛[i] با تشكّر...[/i][/quote] سلام بر پرشين كينگ بله عموما بمب افكن ها ( خصوصا نوع دور بردش ) توانايي كروز در ارتفاع بالا رو دارن. اين يكي هم داره. ارتفاع كروز خيلي چيز ثابت و قطعي نيست و بسته به نوع مأموريت متفاوته مثلا جنگنده ها عموما تو ارتفاع 25000 تا 40000 پايي كروز مي كنن و يا بمب افكن هاي دور برد 40000 تا 70000 پا رو براي اين كار انتخاب مي كنن( انواع استراتژيك كه خواسته بودي عموما در همين ارتفاعات پرواز مي كنن) ولي در عين حال مشاهده شده كه يه بمب افكن استراتژيك مثل بي 1 پروازهاي رزمي طولاني در ارتفاع پايين انجام داده تا از ديد رادارها مصون بمونه. جنگنده هاي رهگير هم معمولا بين 35000 تا 60000 پا مي پلكن! اف 15 و ميگ 29 هر دوتاشون تا حدود 60000 پا مي تونن بالا برن. يو 2 معمولا در ارتفاع 70000 پايي پرواز مي كرد ( به همين دليل سام 2 اونو مي تونست شكار كنه) و اس آر 71 يا همون پرنده سياه هم در ارتفاع استثنايي صد هزار پايي پرواز مي كرد(‌ يكي از دلايل به كار گيري سيستم سام 5 توسط روسها پاسخ به اينگونه تهديدات بالا پرواز بود كه تا 100000 پا رو پوشش ميده). هر دوي اين پرنده ها الان بازنشست شدن فقط چند تا اس آر 71 تحقيقاتي هنوز يه وقتهايي مي پرن.

عزيز خسته نباشي ممنون. نوع زمين پايه اين موشك با نام FM-80 در داخل توليد ميشه و بطور انحصاري با رادار اسكاي گارد يكپارچه شده

[quote][quote]سلام كي گفته امواج الكترو مغناطيس زير آب منتشر نمي شن؟ پس امواج سونار چي هستن؟ يا بيسيم هاي غواصها و زيردريايي ها؟ الكترو جان دقت كن اخوي شرمنده[/quote] !!!!! 1-در فرستادن پست دقت كن! دو تا پست مثل هم فرستادی. 2-امواج سونار از نوع Acoustic یا صوتی هستند نه الکترومغناطیس! اون بیسیم و جریاناتی که گفتی هم با استفاده از امواج صوتی کار میکنن! نه مغناطیسی اند و نه الکتریکی![/quote] آقا ببخشيد حق با شما بود اشتباه كردم ضمنا فرستادن دو تا پست هم تقصير من نبود. باز هم شرمنده

[quote name="Electro_officer"][quote]] به نظر من ما بايد رو طرح‌هاي زيرسطحي تمركز كنيم. چرا؟ چون امواج الكترومغناطيس زير آب منتشر نميشن و حداقل زير آب از جنگ الكترونيك در امانيم! وقتي با يه كروز دريا به ساحل زدنش اونوقت ميفهمه بايد قبل از درگيري طرفش رو بشناسه! [/quote] سلام كي گفته امواج الكترو مغناطيس زير آب منتشر نمي شن؟ پس امواج سونار چي هستن؟ يا بيسيم هاي غواصها و زيردريايي ها؟ الكترو جان دقت كن اخوي

[quote][quote]خودت میدونی من به پنهان کاری و اینجور چیزا در ناو اعتقادی ندارم![/quote] پنهان كاري موقعي معني پيدا ميكنه كه شما تو فاصله‌ي چندصدكيلومتري بخواين با رادار يا حتي سونار شناور دشمن رو پيدا كني! طبيعتا هر شناوري كه ديگري رو زودتر پيدا كنه ميتونه اونو هدف قرار بده! حالا به نظرت پنهان‌كاري معني نداره؟؟؟ شانس پيروزي براي شناوريه كه سطح مقطع راداري كمتر و رادار قويتري داشته باشه و برد موشك‌هاش هم زياد باشه. [quote]كلا دوستان ميليتار به بحث هاي دريايي خيلي علاقه نشون نمي دن ( شايد خيلي براشون جذابيت نداره) تاپيكهاي دريايي سايت هم خيلي كمه مسئولين بخش دريايي يه فكري بكنند. . .[/quote] كافي بود مينوشتم ناوچه‌ي رادارگريز آلماني قابل استفاده در خليج فارس!!! يا يه همچين چيزي!! اونوقت ميديديد كه اين تاپيك چقدر مشتري پيدا مي‌كرد! [/quote] بله متأسفانه حق با شماست اما شايد دوستان ندونن كه ممكنه به همين زودي ها سر و كله اين شناور تو خليج فارس پيدا بشه