[quote]مثل اينکه آزمايش با شکست مواجه شد و هواپيما رو گم کردند ! [/quote] از یه منبع اگاه شنیدم که ظاهرا ایران این پهپاد رو با حداقل خسارت نشونده باید صبر کرد منتظر اظهار نظر مسولین موند. ولی اگه بشه چی میشه الان رفته پیش RQ 170 [size=7](شوخی کردم جدی نگیرید!)[/size]

وقتي صحبت از نقش ارتش در دفاع‌مقدس مي‌شود، نام شهداي شاخصي همچون«عباس بابايي»، «علي صيادشيرازي» و«احمد كشوري» به ذهن متبادر مي‌شود. اين در حالي است كه نقش و حضور سربازان ارتش از نخستين ماه‌هاي آغاز جنگ تا پايان آن، مورد توجه كمتري قرار داشته است.«اميرسرتيپ دوم حسين وليوند» فرمانده كنوني دافوس آجا (دانشكده فرماندهي و ستاد ارتش) در سال 1360 و در زمان فرماندهي دانشكده افسري توسط شهيد نامجو، وارد اين دانشكده شده و بعد از شهادت نامجو، در زمان فرماندهي اين دانشكده به همت شهيد صياد شيرازي، به همراه همد‌وره‌اي‌هايش در فتح‌المبين شركت كرده است. [b]گفت‌وگوي اختصاصي«ملت ما» با اميرسرتيپ حسين وليوند، فرمانده دافوس آجا[/b] او در اغلب عمليات‌هاي شمال غرب كشور حضور داشته و سپس فرماندهي آتشبار توپخانه در لشكر 23 نيروهاي ويژه هوابرد يا همان«كلاه سبزها» را برعهده مي‌گيرد. مقطعي را در عمق 70 كيلومتري خاك عراق، به صورت چريكي جنگيده و تا دي‌ماه 1371، يعني 4 سال پس از اتمام جنگ، همچنان در مرز حضور داشته است. پس از بازگشت به تهران، حدود 8 ماه فرمانده گردان در لشكر 32 نيروهاي ويژه هوابرد مي‌شود و سال 1372، دوره عالي رسته توپخانه را در مركز پياده اصفهان مي‌گذراند و حدود 4 سال فرمانده گردان دانشگاه افسري امام‌علي(ع) مي‌شود و فرماندهي هزاران سرباز را در دست مي‌گيرد. سال 1377 به دافوس آجا مي‌رود و مدرك كارشناسي ارشد خود را در گروه زميني و رشته مديريت دفاعي مي‌گيرد و يك سال بعد، فرمانده توپخانه لشكر 30 پياده گرگان شده و سال 1379 به پاكستان مي‌رود تا دوره دافوس آجا در رشته امور دفاعي را هم بگذراند. پس از بازگشت به ايران، در ستاد نيروي زميني، مدير پژوهش و ارزيابي نيروي زميني را عهده دار مي‌شود و از سال 1382 به‌مدت سه سال، فرماندهي تيپ دانشجويان دانشكده افسري امام‌علي(ع) را برعهده مي‌گيرد. مقطع دكتراي خود را در رشته مديريت علوم استراتژيك در دانشگاه دفاع ملي مي‌گذراند و پس از تجربه معاونت آموزشي دافوس آجا، از تابستان سال 1390 فرماندهي دافوس را در دست مي‌گيرد. حسين وليوند كه تجربه فرماندهي و حضور در كنار سربازان در دوران دفاع‌مقدس را تجربه كرده، در گفت‌وگوي پيش‌رو به مناسبت روز ارتش، از نقش سربازان ارتشي و فراز و فرودهاي سربازي در طول جنگ‌تحميلي سخن گفته است: [b]هيچ‌كس نمي‌تواند پيروزي‌هاي پي در پي نيروي هوايي، هوانيروز و نيروي دريايي در طول جنگ را انكار كند. اما فراز و فرودهاي نيروي زميني در صحنه نبرد قابل تامل است. به نظر شما كجاي كار نيروي زميني مشكل داشت كه نتوانست مثل نيروي هوايي از همان آغاز جنگ‌تحميلي آماده نبرد باشد؟ آيا نداشتن تجربه جنگ يا آغاز ناگهاني جنگ باعث اين ضعف در ماه‌هاي آغازين آن شده بود؟[/b] ما نيروي زميني را نيرويي انسان محور مي‌دانيم؛ نه ابزار محور. نيروي هوايي و دريايي ابزار محورند. اگر نيروي هوايي هواپيما نداشته باشد، هيچ فايده‌اي ندارد. اگر نيروي دريايي ناو نداشته باشد، كاري از پيش نمي‌برد. در نيروي زميني به ما ياد داده‌اند، وقتي چيزي براي جنگ نداري، تازه فعاليتت شروع مي‌شود. ما ياد گرفته‌ايم كه حتي با دست خالي، به اصطلاح، جنگ سرنيزه كنيم. كسي كه كارش در جنگ اين است، طرف حسابش آدم‌ها هستند كه دل و روح و عاطفه دارند. من نمي‌گويم كه نيروي هوايي‌ها و دريايي‌ها اين شاخصه‌ها را ندارند. اما اين‌كه بتواني با 200 تا 300 سرباز كه همه روح و عاطفه دارند و خيلي‌ها از آنها از جنگ هم مي‌ترسند، خط شكني كني و حركت كني و به جلو بروي و به هدف برسي، كاري بسيار سخت است. [b]البته از وضع ارتش بعد از انقلاب و ماجراي حمله ضد انقلاب به پادگان سنندج و شرايط بي‌ثبات ارتش در آن مقطع هم نمي‌توان چشمپوشي كرد.[/b] بله. تازه اگر ابزار و امكانات داشته باشي و دچار وضع انقلاب و تلاطمي كه دريادار مدني ايجاد كرده بود نشده باشي، باز هم كاري دشوار است. بالاترين سقف درجه، سرهنگ دو و سرگرد مانند شهيد صياد شيرازي بود. سپهبد محمدولي قرني كه در ماه‌هاي آغازين پيروزي انقلاب ترور شد و ولي‌الله فلاحي، موسي نامجو و بقيه فرماندهان ارتشي جنگ هم درجات پايين‌تري داشتند. [b]اين مدني كه از آن اسم برديد كه بود؟[/b] دريادار مدني، وزير دفاع دولت موقت بود. خدمت سربازي را از دو سال به يك سال كاهش داد. سربازهاي تمام پادگان‌ها نصف شدند. دستور داد كه خدمه ناوها، هواپيماها يا تانك‌ها هر جا كه خواستند بروند. براي مثال اگر خدمه تانك مي‌خواهد، مي‌تواند برود انزلي و در نيروي دريايي خدمت كند يا بالعكس. اين انتقالات غيرضروري باعث شد كه هيچ‌كس سر جايش نباشد. ما در آغاز جنگ، تانك داشتيم، اما كسي كه با اين تانك كار كند را نداشتيم. اكثراً به شهرهاي خود منتقل شده بودند. با تمام اين تفاسير، نيروها در مرز حضورداشتند. مشكل سوم نيروي زميني، بني‌صدر بودكه اصلاً نمي‌دانست تاكتيك يعني چه؟ لجبازي و مشكلات او با مسئولان را هم اضافه كنيد. بني‌‌صدر مي‌آيد از ابزاري به نام ارتش سوءاستفاده می كند كه تا حدودي هم اين كار را کرد. به سپاه توجه نمي‌كرد. سپاه و ارتش هم به فرمان امام رفتند كردستان، درگير جنگ داخلي شدند. همين باعث شد كه آن‌طور كه بايد و شايد در مرزهاي جنوبي مستقر نبوديم. [b]اين واقعيت دارد كه توپخانه‌هاي ارتش در بعضي از روزها بيش‌تر از 2 يا 3 گلوله، سهميه بيش‌تري نداشته‌اند و اين محدوديت از سوي بني‌صدر بوده؟[/b] در اوايل جنگ، تازه در انبارهاي مهمات باز شده بود. اين محدوديت در سال 67 بيش‌تر شد. به هر توپ، يك گلوله يا يك كمي بيش‌تر سهميه داده مي‌شد. يعني هر دو روز، سه گلوله. اواخر جنگ هم كه به تحريم خورده بوديم، هر چه عراقي‌ها قوي‌تر مي‌شدند، ما ضعيف‌تر مي‌شديم. بني‌صدر مي‌خواست از ارتش، استفاده ابزاري كند و رودرروي حاكميت بايستد. [b]حتي در اين مسير، درجه صياد شيرازي را مي‌گيرد. نگاه صياد به امام(ره) و آيت‌الله خامنه‌اي، نماينده امام(ره) در ارتش بود. صيادشيرازي به جبهه غرب مي‌رود و در كنار بچه‌هاي سپاه شروع به جنگيدن مي‌كند. بعد از عزل بني‌صدر با همان امكاناتي كه داشتيم، عمليات‌هاي موفقيت‌آميز مانند ثامن‌الائمه، طريق‌القدس، فتح‌المبين و بيت المقدس را اجرا كرديم. [/b] بله! تلاطم و نوسان در فعاليت نيروي زميني در طول جنگ وجود داشته است. چون آدم‌ها دچار نوسان مي‌شوند. تلويزيون استراليا برنامه‌اي به نام«سربازان» توليد كرده بود كه در آن درباره اين صحبت مي‌كرد كه چه عواملي باعث مي‌شود كه يك سرباز جلو برود و از گلوله نترسد. نتيجه‌اش تنها يك كلمه بود؛ ترس. ترس از اين‌كه اگر پيشروي نكند، با او برخورد كنند و اعدام شود. اگر جلو نرود، خانواده‌ها و همقطارها او را ترسو و بزدل خطاب كنند. من تاثير ترس بر سربازان را قبول دارم، اما معتقدم كه در ارتش جمهوري اسلامي ايران، سربازان با اعتقاد و ايمان پيش مي‌رفتند. اما آيا همه اين‌گونه بودند؟ممكن است كه سرباز مثل يك بسيجي با شما همراه و همپا نباشد. البته در بين سربازان هم شجاع‌ترين‌ها را هم داشته‌ايم كه خاطره‌اي در اين باره مي‌گويم. يكي از شاخصه‌هاي نيروي زميني همين است. اين افراد روي زمين مي‌جنگند و حرف آخر را هم اينها مي‌زنند. [b]اين حرف شما را كاملاً قبول دارم. اما آن چيزي كه هيچ‌وقت براي من قابل درك نبوده، اقدامات شجاعانه و بي‌محابانه بسيجي‌ها در جبهه‌هاست. چه فرقي بين آنها و رزمندگان ارتشي بوده است؟[/b] البته ممكن است كه اين روحيه بسيجي‌ها هم در ارتشي‌ها وجود داشته باشد. اما هر كسي كه بي‌محابا و بي‌حساب و كتاب در جبهه حركت كند را به عنوان بسيجي قبول ندارم. اين تلقي غلط است كه بگوييم، هر كسي كه بي‌محاباست؛ بسيجي است. بسيجي‌ها تابع فرمانده و مقررات و نظم هستند. آن كسي كه تابع فرمانده نيست و هر كاري كه مي‌خواهد انجام مي‌دهد، ديگر بسيجي و سرباز نيست. ولي اين را قبول دارم كه روحيه‌ بسيجي‌ها با خيلي‌ها قابل مقايسه نبود. [b]آيا نمونه‌اي از سربازان ارتش سراغ داريد كه با اين ويژگي‌ها همخوان بوده باشد؟[/b] من خودم يك سرباز به نام علي آيينه بيگي داشتم كه قدي حدود يك متر و نيم داشت اما بسيار شجاع و نترس بود. امير دادبين مي‌گفت كه يادم هست در عمليات بيت المقدس 5 در پنجوين بوديم. يك تيربار عراقي در بالاي يك ارتفاع بر كانال محل عبور ما مسلط بود و همه بچه‌ها را از دم مي‌زد. قرار شد كه يك نفر براي از پاي درآوردن تيربارچي برود، اما هر كسي كه مي‌رفت، شهيد يا مجروح مي‌شد و اين كار غيرقابل انجام بود. علي آيينه‌بيگي با آن جثه كوچكش تيربارچي عراقي را از پاي درمي‌‌آورد و چند دقيقه بعد هم خودش شهيد ‌مي‌شود. به ياد دارم كه در كردستان بوديم. صبح‌ها استراحت مي‌كرديم و شب‌ها پست نگهباني داشتيم. چون فرقه‌هاي خاصي در كردستان بودند كه بيش‌تر شب‌ها حمله مي‌كردند. آن موقع فرمانده پايگاهي اطراف سردشت بودم. يك شب از پست‌هاي نگهباني بازديد مي‌كردم كه با علي آيينه‌بيگي روبه‌رو شدم. گفتم آيينه‌ بيگي خسته نباشي! گفت من خسته نمي‌شوم. جناب سروان، جنگ در راه خدا خستگي ندارد. هيچ‌وقت روحيه بالاي او را فراموش نمي‌كنم. [b]البته خيلي از سربازان ارتش بعد از اتمام دوره خدمت سربازي، لباس بسيج پوشيدند و داوطلبانه به جبهه رفتند.[/b] بله. در قالب كلي، جنگيدن با روحيه بسيجي بهتر از جنگيدن با روحيه سربازي است. چون طرف آمده دو سال خدمت سربازي را بگذارند و به زندگي خود برگردد. البته اواخر سال 66 هم سپاه درگير جذب سرباز وظيفه شد. [b]چرا سپاه هم وارد ماجراي سربازگيري شد؟[/b] فرسايشي شدن جنگ، نيروها را خسته كرده بود. به همين دليل اعزام‌ها به مرور در سال‌هاي 66 و 67 كمتر شد. پس سپاه هم جذب سرباز را آغاز كرد. شرايط آن موقع خيلي متفاوت بود. بسيجي‌ها با تمام وجود به جبهه مي‌آمدند. ولي ما سرباز اقليت مذهبي داشتيم كه حالا با هر نيتي كه داشت، هم خيلي خوب و شجاع بود و هم بسيار خوب مي‌جنگيد. در نهايت هم شهيد شد. يادم هست كه يك سرباز به نام علي‌محمد قاسمي داشتم كه از آذربايجان شرقي آمده بود. با وجود اين‌كه بي‌سواد بود، اما به‌خاطر رشادت از صياد شيرازي ارشديت گرفت. با وجود اين‌كه سواد نداشت، تمام حروف انگليسي و سواد توپخانه را ياد گرفت. ما سربازان با تجربه بسيار خوبي داشتيم. ما اگر روحيه بسيجي را در سربازهايمان ايجاد مي‌كرديم، نتيجه مطلوب‌تري مي‌گرفتيم. [b]رزمنده‌هاي پاسدار، ارتشي و بسيجي در عمليات‌هاي نيمه دوم سال 1360 و نيمه اول 1361 مانند طريق‌القدس، فتح‌المبين و بيت المقدس، بيش از پيش در كنار هم قرار گرفتند. فكر مي‌كنم كه مي‌شد در اين شرايط، مكمل يكديگر باشند. ارتشي‌ها بر جنبه‌هاي سخت افزاري و تاكتيكي مسلط بودند و بسيجي‌ها هم روحيه خاص خود را داشتند. آيا اين تلفيق تخصص ارتش و روحيه خاص بسيج در جبهه‌ها ديده مي‌شد؟[/b] هم تاثير ارتش بر روي سپاه و هم تاثير روحيه خاص بسيجي بر قالب‌شكني ارتش مشهود بود. اين تاثير دو جانبه بود و خود را در پيروزي عمليات طريق‌القدس، فتح‌المبين و بيت المقدس نشان داد. [b]آيا اين حال و هوا تا آخر جنگ تداوم داشت؟[/b] خير. بعد از سال 64 دچار نوسان شد. بعد از بيت المقدس، عمليات رمضان را اجرا كرديم و خواستيم وارد خاك عراق شويم. بعد از پيروزي‌هاي زياد دچار غرور شده بوديم. بعد از آن، وقفه‌اي افتاد و تفكيك مسئوليت شد. ارتش در مناطق خاصي عمليات خودش را انجام مي‌د‌اد و سپاه هم در مناطق خاص خودش بود. وقتي ارتش عمليات انجام مي‌داد، فقط خودش بود. اما وقتي سپاه عمليات مي‌كرد، نيروي هوايي و هوانيروز ارتش از آن پشتيباني مي‌كردند. [b]يعني اين تفكيك تاكتيكي و استراتژيكي، بعد از عمليات رمضان هم ادامه داشت؟[/b] ما در عمليات‌هاي بدر و خيبر هم شركت داشتيم و تفكيك بعد از آن انجام شد و تا عمليات مرصاد ادامه داشت. نام اين تفكيك را نبايد انشقاق گذاشت. چون هيچ عملياتي در طول 8 سال دفاع‌مقدس، بدون حضور و پشتيباني توپخانه ارتش، هوانيروز و نيروي هوايي انجام نمي‌شد. [b]اما در عمليات نابهنگام مرصاد ما شاهد حضور ارتش و سپاه در كنار هم هستيم؟[/b] بله. شهيد صيادشيرازي با تيپ 55 هوابُرد گردنه پاتاق را مي‌بندد، هوانيروز كرمانشاه هم منافقين را از بين مي‌برد. بچه‌هاي سپاه و ارتش و بسيج هم در تنگه مرصاد جلوي منافقان را گرفته بودند. اين اتحاد و همدلي، باعث شد كه پرونده منافقين همان‌جا بسته شود. [b]فكر مي‌كنم كه اين فراز و فرودهاي بين سپاه و ارتش، حاصل و نتيجه خوبي به همراه داشته است. سربازان كنوني سپاه و ارتش از آن حال و هوا و روحيه سربازان قديمي، چيزي به ارث برده‌اند؟آيا در جنگ‌هاي احتمالي مي‌توان روي آنها حساب كرد؟[/b] جواناني كه در ايران انقلاب كردند و جنگيدند، برخي از آنها همان طيفي بودند كه قبل از انقلاب، شلوارهاي به اصطلاح پاچه گشاد مي‌پوشيدند و بعضاً به فكر ظاهر خود بودند. اما همان‌ها پيرو امام(ره) شدند و انقلاب كردند و بسياري از آنها هم در جنگ‌تحميلي به شهادت رسيدند. من يقين دارم كه اگر شرايط جنگ پيش‌آيد، همين جوان‌ها با همين ظاهري كه شايد مقبول خيلي‌ها هم نباشد، كم نخواهند گذاشت. جوانان، كشورشان را دوست دارند و از آن دفاع مي‌كنند. گفتگو از: مريم اسدي جعفري [url=http://www.asriran.com/fa/news/210083/%D8%B3%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D9%88%D9%8A-%D8%B2%D9%85%D9%8A%D9%86-%D9%85%D9%8A%E2%80%8C%D8%AC%D9%86%DA%AF%D8%AF-%D9%88-%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D8%A2%D8%AE%D8%B1-%D8%B1%D8%A7-%D9%85%D9%8A%E2%80%8C%D8%B2%D9%86%D8%AF]منبع[/url] [color=orange] ادغام شد . 00Amin[/color]

به گزارش مشرق به نقل از مهر، پایگاه اینترنتی دبکافایل که روابط نزدیکی با سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی دارد در گزارشی ادعا کرد: این مانور با دستور شخص "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا در راستای سنجش واکنش احتمالی به حمله مشترک آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران انجام شده است. بر این اساس، در این مانور مشترک با عنوان "روز دیگر" نیروی هوایی، دریایی و زمینی آمریکا و رژیم صهیونیستی مشارکت داشته اند و علاوه بر آنها نظامیانی از کشورهای اروپایی و خاورمیانه نیز حضور داشته اند. دبکافایل در ادامه با اشاره به گزارش برخی رسانه های آمریکایی نوشت: طی هفته های اخیر چندین فروند جنگنده از آمریکا به پایگاه الظفره امارات و پایگاه العدید در قطر منتقل شده اند که در راستای عملیات علیه تاسیسات هسته ای ایران صورت گرفته است. این رسانه صهیونیستی در ادامه با اشاره به حضور ناوهای آمریکایی "آبراهام لینکلن" و "اینتر پرایز" در منطقه و استقرار جنگنده های آمریکایی در امارات و قطر می نویسد: این اتفاقات در حالی رخ می دهد که گروه 1+5 و ایران برای دور دوم مذاکرات هسته ای آماده می شوند. [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/115229/%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84]منبع[/url]

به گزارش مشرق به نقل از شبكه خبری زی نیوز، وی. كی. ساراسوات روز شنبه اعلام كرد این سامانه دفاع موشكی تا كنون چهار آزمایش را با موفقیت پشت سر گذاشته و موشك های ورودی را هدف قرار داده است. به گفته رییس سازمان تحقیق و توسعه دفاعی هند، در این آزمایش موشك های 'پرتیهوی' اصلاح شده به عنوان موشك های دریافتی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس این گزارش این آزمایش ها نشان داد كه این سامانه می تواند موشك هایی با برد بیش از دو هزار كیلومتر را هدف قرار دهد. رییس سازمان تحقیق و توسعه دفاعی هند اظهار داشت كه این سامانه دفاع موشكی با سامانه 'پاتریوت 3 ' آمریكا قابل قیاس است. [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/115057/%D9%87%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%B9-%D9%85%D9%88%D8%B4%D9%83%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%86%D8%AF]منبع[/url]

[font=tahoma,geneva,sans-serif]به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، شناسایی وضعیت دشمن بوسیله یک واحد زرهی سبک، پرتحرک و مسلح نیازی بود که منجر به طراحی و ساخت تانک سبک اسکورپیون شد. این تانک از 1973 وارد خدمت و حداقل 3000 دستگاه از آن در بیش از 20 کشور از جمله ایران به کار گرفته شده است. بیش از 100 دستگاه از این تانک که تنها به سه نفر خدمه احتیاج دارد پیش از انقلاب به کشور وارد شده و در سال های دفاع مقدس نیز مورد استفاده قرار گرفت.[/font] [center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/159524_399.jpg[/IMG] [font=tahoma,geneva,sans-serif]اسکورپیون در دوران دفاع مقدس[/font] [/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]یکی از اهداف مدنظر در طراحی اسکورپیون (عقرب) قابلیت حمل و نقل هوایی آن توسط هواپیماهای باری متوسط و بالگردهای سنگین بوده است که با جرم 8074 کیلوگرمی، طول 5.28، عرض 2.13 و ارتفاع 2.1 متری آن محقق گردید. به عنوان نمونه در جنگ فالکلند با انتقال هوایی از این تانک سبک استفاده شد. نمونه های اولیه این وسیله به یک توپ 76 میلیمتری و یک تیربار 7.62 میلیمتری هم محور با توپ مجهز بودند. موتور دیزلی 190 اسب بخاری نسبت توان به وزنی در حدود 23 را برای آن ایجاد می کرد که میزان مناسبی بوده و تحرک بالای اسکورپیون مدیون آن است. البته نمونه هایی با جرم 7.93 تن و موتور 195 اسب بخار از این تانک نیز ساخته شد که نسبت فوق را تا حدود 25 بهبود داد. با توجه به اینکه درگیری های سخت و طولانی جزء اهداف ساخت این نوع ادوات نیست مقاوت زرهی بالایی در اسکورپیون وجود ندارد که البته باعث کاهش قابل توجه وزن آن نیز شده است. این تانک به سرعت بیش از 70 کیلومتر بر ساعت دست یافته و برد آن نیز به 750 کیلومتر می رسد. روی برجک این تانک بیش از 6 پریسکوپ در زوایای مختلف قرار داد که دید تقریباً ‌360 درجه ای به اطراف ایجاد کرده اند که برای تسلط به محیط پیرامون بسیار مفید واقع می شوند. همچنین دو مجموعه چهارتایی نارنجک های دودزا روی این برجک وجود دارد که با توجه به شیوه نصب شدن، زوایای متفاوتی را در اطراف و جلوی تانک پوشش می دهند. هم در خود کشور سازنده یعنی انگلستان و هم در سایر کاربران این تانک سبک، بهینه سازی هایی در سامانه های مختلف آن ایجاد و حتی نمونه های جدیدتری از آن ساخته شده، از جمله استاندارد بهسازی «اسکورپیون-2000» در خود انگلستان و ساخت نمونه «سیمیتار» با توپ 30 میلیمتری. تعویض توپ اصلی با توپ هایی با کالیبر در حدود 30 میلیمتر یکی از بهسازی های مورد توجه توسط چندین کاربر قرار بوده است. توپ هایی با این حدود کالیبر علاوه بر داشتن برد و نواخت تیر بالا با استفاده از گلوله های انفجاری و نفوذگر از قدرت مناسبی نیز برخوردار هستند ضمن اینکه کاربرد آنها در شلیک به اهداف هوایی علاوه بر استفاده علیه نیروها و تجهیزات زمینی، مرگبار است. خودکار بودن آنها نیز در شمار دیگر مزیت ها نسبت به توپ قبلی است. یکی دیگر از بهسازی های مطرح و جدید این تانک که در اردن اجرا شده شامل تجهیز به توپ 30 میلیمتری و دو پرتابگر دوتایی موشک های ضد زره در دو سمت برجک است. بدین تریب این تانک به وسیله ای برای شکار خودروهای زرهی و انهدام اهداف مقاوم در خطوط دشمن نیز تبدیل گردیده است. ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز که بیشترین سوابق رزمی اسکورپیون را رقم زده حداقل در دو مرحله اقدام به بهسازی این تانک کرده که هدف این گزارش، معرفی آخرین تغییرات صورت گرفته در آن است که برای اولین بار با نام «کژدم» در رژه روز ارتش در 29 فروردین ماه سال جاری معرفی شد. از جمله تغییراتی که در اسکورپیون های ایران در سال های گذشته دیده شده بود استفاده از ورقه هایی برای ایجاد فضایی با سطوح شکسته در پهلوها است. این حجم های کناری درب دار نیز هستند که امکان حمل تجهیزات در داخل آنها را ممکن می سازد. چنین فضایی در جلوی تانک نیز به همین ترتیب ایجاد شده است و در کنار آن نیز چراغ های جدید در یک پوشش فلزی و البته مشبک در جلو برای حفاظت بهتر قرار داده شده اند. این کار برای حفاظت و دوام بیشتر در برابر شلیک سلاح های کالیبر کوچک صورت گرفته است. فضای جلویی امکان نصب تجهیزاتی برای خنک کاری بهتر موتور را نیز فراهم می کند.[/font] [center] [url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/2/9/159527_945.jpg"][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/159527_945.jpg[/IMG][/url] [font=tahoma,geneva,sans-serif]اسکورپیون بهسازی شده[/font] [/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]این موارد شباهت های زیادی به استاندارد اسکورپیون-2000 داشتند که از سال 1999 معرفی شده بود اما در نمونه ایرانی بر خلاف کار انگلیسی ها تمام اگزوز در داخل این محفظه قرار داده شده که از نظر کاهش بازتاب های حرارتی مطلوب تر است. روی برجک این نمونه، پایه تیربار و یک گلگیر در جلو و بخش بالایی شنی نصب شده که هر دو در اسکورپیون-2000 نیز دیده می شوند. به گزارش مشرق، در آخرین بهسازی های این تانک در ایران که در قالب محصول "کژدم" معرفی شده محفظه های کناری کمی طولانی تر ساخته شده و امتداد بیشتری دارند که به دلیل ختم شدن به یک سطح عمودی که در ارتقاء قبلی دیده می شد با سطوح زاویه دار اما مسطح شکل داده شده در انتهای این نمونه است. اینکار منجر به افزایش احتمال انحراف گلوله هایی می شود که از روبه رو به این سطح برخورد می کنند.[/font] [center][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/2/9/159525_596.jpg"][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/159525_596.jpg[/IMG][/url] [font=tahoma,geneva,sans-serif]کژدم در رژه روز ارتش[/font] [/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]همچنین یک پریسکوپ دید در روز و شب نیز برای راننده تعبیه شده است. البته در نمونه اولیه موجود در ایران هم پریسکوپ برای راننده وجود داشت که بعدها دیده نشد اما در کژدم مجدداً واین بار پیشرفته تر از قبل به کار گرفته شده است. از دیگر تفاوت های کژدم با اسکورپیون بهسازی شده قبلی، اضافه شدن گلگیرهای لاستیکی در بالای شنی تا انتهای آن است. خصوصاً در اطراف چرخ خورشیدی در جلو، پوشش های فلزی و بزرگتری دیده می شود. اصلی ترین تفاوت در این خودروی زرهی سبک استفاده از یک توپ 23 میلیمتری خودکار به جای توپ قبلی است که همانطور که در بالا گفته شد توپ کالیبر کوچک مزیت های زیادی برای یک خودروی شناسایی-رزمی سبک ایجاد می کند. این توپ 222 کیلوگرمی که 2 کیلوگرم از توپ قبلی(L23A1) سنگین تر است دارای نواخت تیر 200 گلوله بر دقیقه (بین 3 تا 4 شلیک در ثانیه) به جای نواخت 6 تیر در دقیقه در L23A1 است که نیش زهردارتری برای عقرب ایرانی دگرگون شده خواهد بود و آن را برای حضور در مأموریت های متنوع تری آماده می سازد. البته با توجه به اینکه وزن این توپ جدید بر اساس نوع دریایی آن اعلام شده، استقرار آن روی این تانک نیروی زمینی ارتش فارغ از برخی متعلقات بوده و به همین علت احتمالا چندید کیلو وزن توپ مستقر بر اسکورپیون را کاهش خواهد داد.[/font] [center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/159526_384.jpg[/IMG] [font=tahoma,geneva,sans-serif]توپ [/font][font=tahoma,geneva,sans-serif]23 میلیمتری کژدم[/font] [/center] [font=tahoma,geneva,sans-serif]برد آن نیز 2000 متر در حالت افقی و تا 2500 متر در شلیک مایل است و می تواند هواگردهایی با سقف پرواز 1500 متر را نیز تهدید کند. البته در شلیک به اهداف هوایی باید میزان چرخش توپ به سمت بالا را در نظر داشت که با توجه به محدودیت زاویه 35 درجه ای در برجک فعلی چندان زیاد نخواهد بود. همچنین این توپ نسبت به 23 میلیمتری های تک لول دریایی با دورانی 180 درجه ای نسبت به محور طولی نصب شده که احتمالاً برای جانمایی بهتر متعلقات در داخل برجک است. هر چند از تغییرات در تجهیزات داخلی این تانک اطلاعی در دست نیست اما بهره گیری از سامانه پایدار کننده توپ در دو محور افقی و عمودی و نیز استفاده از سامانه های ارتباطی جدید و ساخت داخل که امکان برقراری ارتباطات امن در شرایط سخت را به خوبی ممکن می سازند و سامانه های تعیین موقعیت برای کمک به کنترل بهتر واحدها در صحنه نبرد به امری عادی بدل شده و احتمالاً کژدم نیز از آنها بی بهره نخواهد ماند. همچنین تجهیز این خودرو به پرتابگر موشک ضد تانک نیز می تواند به عملکرد رزمی بهتر و تنوع مأموریتی بیشتر آن منجر شود. این گونه بهسازی ها که توسط متخصصان داخلی، با درنظر گرفتن تغییرات مشابه روی نمونه های روز دنیا و با هدف استفاده بهتر از تجهیزات موجود انجام می شود باعث تجدید حیات توأم با افزایش قدرت این ادوات برای حضور در عملیات های جدید خواهد شد. [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/115052/%DA%A9%DA%98%D8%AF%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-%D9%85%D8%B1%DA%AF%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%AC%D8%A7-%D8%B9%DA%A9%D8%B3"]منبع[/url][/font]

قابلیت حمل مهمات هم داره؟ اگه جواب مثبته ،چقدر و از چه انواعی؟

[quote]كدوم يكي از كاوشگرا روي ماه حركت كردن كه اندازش از آپولو گنده تره!ميشه يه سند بهتري رو بياري.[/quote] متوجه سوال شما نشدم. اندازه ؟؟ ولی در کل عکس اول مربوط به ماهنورد شوروی با نام Lunokhod 1 است که حدودا هم اندازه ی ماهنورد امریکایی است. اما مسئله بعدی چگونگی عبور از کمربند ون الن است که سوال واقعا اساسی است. در مورد این موضوع شمارو ارجاع میدم به پست جناب چکا در سایتی دیگر: ************************ شوروی پس از فضا روی ماه ماموریت های تحقیقاتی و اکتشافی گسترده ای انجام داد ، اولین کاوشگری که در مدار ماه قرار گرفت از شوروی بود و اولین عکسها از طرف دیگر ماه (طرفی که ما نمیبینیم) از کاوشگر Luna 3 شوروی به زمین مخابره شد. اولین سفینه ای که به ماه برخورد کرد (Luna 2) و اولین کاوشگر فضایی که روی ماه فرود آمد و از سطح ماه به زمین اطلاعات مخابره کرد (Luna 9) از شوروی بودند . همچنین روبات ماه نورد شوروی موسوم به Lunokhod 1 ، اولین ماه نوردی بود که سطح ماه را پیمود . با این حال ، دولت شوروی برخلاف جنجال های رسانه ای آمریکا ، هیچگاه بطور علنی وارد رقابت برای فرود بر ماه نشد . اما بطور محرمانه در حال تست موشکهای مناسب برای ماموریت فرود انسان بر ماه بود ، یکی از این پروژه ها پروژه ی متشکل از سفینه ی فضایی LK بود که روی راکت عظیم N1 نصب میشد . [url]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/51/Booster_N1_3.jpg[/url] اما این موتور بوستر دارای مشکلات فنی در بخش ترکیب عامل اکسیداسیون و سوخت (در بخش انتهایی موتور) بود ، بطوریکه در تستها ، همواره این موضوع باعث از بین رفتن راکت در مرحله ی قبل از جدا شدن مرحله ی اول راکت بود . پروژه ی دیگر اما پروژه ای موسوم به Zond بود که از سفینه های سرنشین دار Soyuz 7K-L1 بر روی راکت های Proton استفاده میکرد ، این پروژه دارای موفقیت بیشتری بود و توانست به مرحله ی پرتاب با محموله ی بیولوژیکی برسد ، اما ظاهرا محموله ی بیولوژیکی در هنگام عبور از کمربند ون آلن از بین میرفت . با بروز این مشکل و ادعای آمریکا مبنی بر فرود سرنشینان Apollo 11 بر ماه ، این پروژه ها متوقف شدند . لازم به ذکر است که کمربند ون آلن متشکل از ذرات پر انرژی باردار (پلاسما) است که در میدان مغناطیسی زمین پراکنده شده اند ، بیشتر این ذرات پرقدرت از بادهای خورشیدی و اشعه های کیهانی وارد کمربند ون آلن شده اند . ذرات این کمربند دارای تاثیرات مخربی بر سلول های زنده و حتی بخشهای حساس الکترونیکی میباشد . برای مقابله کامل با اثرات این اشعه باید از لایه های قطور آلومینیوم در بدنه سفینه ها استفاده کرد . (یکی از علل منتقدان به فرود آمریکایی ها بر ماه نیز وجود همین کمربند انرژی است) برای درک بهتر قدرت این کمربند انرژی ذکر برخی نکات قابل توجه است : - یک ماهواره با 3 میلیمتر زره آلومینیومی در بدنه بطور متوسط ، حدود 2500 ار.ای.ام از تشعشعات این کمربند را جذب میکند . - [b]تلسکوپ فضایی هابل که هم اکنون در فضا عملیاتی است ، هنوز در هنگام گذشتن از مناطق تشعشع شدید کمربند ون آلن ، حسگرهای خود را خاموش میکند ![/b] [url]http://www.centennialofflight.gov/essay/Dictionary/RADIATION_BELTS/DI160G1.jpg[/url]

[quote]اتفاقا اجسام به جا مانده بهترین دلیل برای تایید یا رد موضوع هستند چرا که به هرچه استناد کنیم باز ایراد به آن وارد است [/quote] عزیز من ،من می گم تا حالا تعداد زیادی کاوشگر بی سرنشین روی ماه فرود اومده که هر کدوم چند روز یا حتی چند ماه روی سطح ماه در حال تجسس بودن و قطعا اثری از خودشون روی سطح ماه باقی گذاشتن. شما چطور می تونی تشخیص بدی که رد چرخها و تجهیزات باقی مانده مربوط به اپولو یازده است یا یکی از این روباتها!؟ [url=http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Soviet_moonrover.JPG/800px-Soviet_moonrover.JPG]عکس[/url] [url=http://sakhtafzarmag.com/images/imgbase/0-Sun-Mar-4-12/272a-550.jpg]عکس[/url] [url=http://www.parssky.com/news/my_documents/pictures5/341_moonr.JPG]عکس[/url] [url=http://t2.gstatic.com/images?q=tbn]عکس[/url] [url=http://t2.gstatic.com/images?q=tbn]عکس[/url] [url=http://sakhtafzarmag.com/images/imgbase/0-Sun-Mar-4-12/272b.jpg]عکس[/url]

راستی موضوع مهمی بود که تو پست قبلی یادم رفت بیان کنم. اونم موضوع سنگهایی که ادعا می شه از ماه اورده شده. واقعیت اینه که کره ی زمین در طول شبانه روز اماج برخورد سنگهای فضایی و شهاب سنگهاست و پیدا کردن یک شهاب سنگ برای ناسا همچین کار سختی نیست .و میشه به راحتی یک تکه شهاب سنگو به جای سنگی که از ماه اورده شده است جا زد. (مثل اب خوردن) چند نمومه عکس از شهاب سنگها: [url]http://msnbcmedia2.msn.com/j/ap/space%20rock%20dispute-135820010.grid-6x2.jpg[/url] [url]https://encrypted-tbn2.google.com/images?q=tbn:ANd9GcS2J2BfNczzwfBstZ5onkoMoD-bVYDmii446LDRAdAv1vFZ-68ZLA[/url] [url]https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcTe4ytX5q_hY3MG0qOXnNakMpZCqDcOpkdRCYCntllDRhT_pxrdow[/url] [url]https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcRCfKAk7hd9xSdv6G9h2OXvWb8aZS_QHNYayriYicIJLYVh-FXn7g[/url] [url]https://encrypted-tbn2.google.com/images?q=tbn:ANd9GcTKNDLhLe1GUUcT4xOLLLKCNyYF8T7rnX-oXA6ATLrXdTB0KvEH[/url] [url]https://encrypted-tbn0.google.com/images?q=tbn:ANd9GcTGKDIF3l3KCXxrntiYCfvgTrkLLPnQVjPDwhcDWA7Q6YJNU5Xg&reload=on[/url] [url]https://encrypted-tbn0.google.com/images?q=tbn:ANd9GcQQNLrvHWwRc5e9gTbuRjcpj-9RixCteMuGC2WobGVwxy0uIfAo&reload=on[/url] حالا اگه یکی بیاد بگه اینا رو من رفتم از کرات دیگه اوردم شما چه جوری میخوای ثابت کنی که نه. اقای مهدوی و دیگر دوستانی که میگفتن کسانی که ادعای دروغ بودن این پروژه رو دارن باید اول استدلال شونو بیان کنن ،این استدلاهای ما بود حالا شما پاسخ 2 پست اخیر رو مرقوم بفرمایید.

قبلا سابقه ی همچین رزمایش مشترکی بوده یا اولین باره؟ اگه بوده چند بار و در چه سالهایی؟

[quote]کسی نظر من و عکس های موجود در این لینک را نگاه نمود ؟ http://aftabnews.ir/vgldno0fnyt0sfh..ayy262lf.html http://www.khabaronline.ir/detail/13044 [/quote] دوستان دقت داشته باشند که این عکسا هر چند مهمه اما هیچ چیزو ثابت نمی کنه ، چون ممکنه اثر کاوشگر های بی سرنشین باشه که اتفاقا تا حالا تعداد زیادیش هم توسط کشورهای مختلف به ماه ارسال شده. که در واقع یه جور ربات هستند و سطح ماه رو جستجو می کنند. من تعدادی از همین عکسا و دقیقا با همین مضمون از سطح مریخ دیدم که مسیرحرکت این کاوشگر ها و محل فرودشون توش مشخص بود. پس نتیجه می گیریم که اینم دلیل مستدلی نیست. اما مهم ترین چیزی که شک منو بر می انگیزه چیزی نیست جز: برگشت از ماه به سمت زمین اونم با لانچی کاملا عمودی و بدون وجود سکوی پرتاب و بدون برخاستن گرد و غبار ! فرود روی ماه به چه صورت بود ؟ فضاپیما به صورت عمودی و با کمک چند موتور که در جهت مخالف روشن بودن به ارامی روی ماه نشست ( که همین رسوندن سرعت از 17 18 ماخ به نزدیک صفر شبیه معجزست! ) و اما هنگام بازگشت : دوباره همون موتورها روشن شدن و فضاپیما به ارامی از سطح ماه جدا شد و به سمت زمین اومد حتی با احتساب اینکه گرانش در ماه ضعیف تر از زمین است باز سوال اینه که سوخت لازم برای طی این مسیر از کجا اومده؟ موتوری که چند ساعت روشن بوده و ممکنه در هنگام فرود با ذرات شن بر خورد کرده باشه نیاز به یک حداقل اورهالی (نه تعویض) داره. چگونه جرم سرنشینان و ماهنورد و سوخت برگشت و خود سفینه را تحمل می کند. ثانیا چرا مثل یک هواپیما در بیابان های ماه نشست و برخاست نکرد تا سوخت کمتری نیاز باشد!؟ من چنتا فیلم از ماموریت اپولو 11 دارم که اگه تونستم اپ می کنم تا شمام ببینید و بحث منو بیشتر متوجه بشید.

حذف شود لطفا.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، گسترش کاربردهای علوم فضایی در زمینه های مختلف زندگی انسان از جنگ گرفته تا صلح به مسئله ای بدیهی تبدیل شده است. در روند توسعه صنعت فضایی، آزمایش جایگاه بسیار مهمی دارد و بسیار پیش آمده است که حاصل کار بهترین تیم های طراحی و ساخت با تجربه بالا، با دقیق ترین ابزارها و و صرف وقت و هزینه کافی در اولین آزمایش منجر به شکست شده است. اما همانطور که در بخش پیشین گزارش اشاره شد، شکست در زمینه های علمی در واقع خود موفقیت است هرچند نارس؛ اما مفید در مسیر توسعه و رسیدن به هدف اصلی. عصر فضا با پرتاب ماهواره «اسپوتنیک» توسط نوعی از موشک «آر-7» در شوروی سابق شروع شد. در بین سال های 1957 که آغاز عصر فضا بود تا 1999 تعداد 4378 پرتاب انجام شده است که 390 مورد از آنها با شکست روبه رو شد. این آمار نشان دهنده ضریب موفقیت 91.1 درصدی برای کل پرتاب های فضایی در آن دوره است. همچنین 455 ماهواره نیز در این پرتاب ها دچار مشکلاتی شدند که منجر به از بین رفتن یا کاهش میزان قابل توجهی از عمر کاری آنها شد. در نخستین سال های ورود مصنوعات بشر به فضا، میزان موفقیت پرتاب های فضایی تنها حدود 40 تا 44 درصد بوده و در آخرین دهه از قرن بیستم به 93.4% رسیده است. با گذشت یک دهه از قرن بلوغ فناوری های فضایی از ابتدای سال 2012 تا روز 4 آوریل تعداد 14 پرتاب فضایی انجام شده که همگی موفق بوده اند. در جدول زیر آمار پرتاب های فضایی سه سال گذشته ارائه شده است. این سه سال میزان موفقیت پرتاب های فضایی در محدوده ای مشخص باقی مانده است هر چند روند آن در دو سال اخیر از نظر تعداد پرتاب افزایش و از نظر موفقیت کاهش داشته است. همچنین جدول زیر دارای داده های مشابهی برای تمامی 55 سال فعالیت های فضایی بشر طی 7 دهه از سال 1957 تا 2012 است. همانطور که در جدول فوق مشاهده می نمایید تعداد پرتاب های فضایی در دو دهه پس از آغاز رقابت های فضایی به طور حیرت انگیزی افزایش داشته و از آن پس، هر سال کاهش داشته است. البته دهه 2010 تنها شامل سه سال است که سال 2012 نیز هنوز به پایان نرسیده. برخی کارشناسان برای این دهه بیش از 700 پرتاب را پیش بینی کرده اند که نشانگر اعتقاد آنان به رشد برنامه های فضایی در جهان است. در این دهه برنامه فضایی کشورهایی چون برزیل، کره جنوبی و ایران وارد مراحل جدی تری شده و این کشورها می خواهند با پرتابگرهای بومی حداقل نیازهای فضایی خود را برآورده کرده و نگاهی نیز به کسب بخشی از بازار نیاز به پرتاب محموله های فضایی سایر کشورها دارند. در زمینه علت وقوع شکست های فضایی باید گفت در دو دهه پایانی قرن بیستم 64 شکست از 114 مورد اتفاق افتاده ناشی از ایراد در پیشران بوده است. این مورد با اختصاص 56 درصد از مشکلات به خود باعث شده است تا کشورهای مختلف توسعه پرتابگرها را بر اساس موتورهای مطمئن و آزموده شده انجام دهند. ژاپنی، کره جنوبی و حتی آمریکا نیز سابقه استفاده از موتورهای روسی در ماهواره برهای خود را دارند خصوصاً کره ای ها اساساً از موتورهای روسی در حامل فضایی خود بهره برده اند. مثال دیگری در این زمینه شرکت «اسپیس-ایکس» آمریکایی است که خانواده ماهواره برهای «فالکون» خود را بر پایه موتور(پیشران) سوخت مایع «مرلین» ساخته اند. از این رو در کشورمان ایران نیز ضمن استفاده از پیشران سوخت مایع که نسبت به سوخت جامد مطمئن تر است توسعه آنها نیز بر مبنای نمونه های آزموده شده قبلی است. هر چند موتورهای سوخت مایع پیچیدگی بیشتری دارند اما کنترل پذیری آنها بسیار بیشتر از سوخت جامد بوده و در مسیر توسعه بهترین انتخاب خواهد بود. ماهواره های ایرانی خصوصاً موتور آنها بر بر اساس موتورهای موشک های بالستیک سطح به سطح به وجود آمده اند که این امر قابلیت اعتماد به آنها را تا حد زیادی افزایش داده است. وجود سابقه ده ها پرتاب موشک های بالستیک از خانواده شهاب و قدر و ساختارهای فنی کافی برای تحقیق و توسعه آنها باعث شده تا در همین چند سال نیز نه تنها قابلیت موشک های ماهواره بر سفیر بهبود یابد بلکه با استفاده از فناوری خوشه سازی موتور برای ماهواره بر بزرگتر و سنگین تر سیمرغ نیز یک پیشران مناسب ساخته شود. نکته قابل ذکر دیگر این است که پس از فروپاشی شوروی سابق و نظام دو قطبی در جهان استفاده کشورها از امکانات فضایی یکدیگر بسیار بیشتر شده است بطوریکه امروزه برخی از ماهواره های ساخته شده برای کاربران آمریکایی توسط پرتابگرهای روسی در مدار قرار می گیرند. هدف از نگارش این گزارش ارائه آمار و توضیحاتی پیرامون نمونه هایی از شکست های کشورهای مهم در عرصه فضایی است تا مسیر پیموده شده در این کشورها تا به امروز مرور شده و در صورت بروز یک یا چند شکست در برنامه فضایی ایران که با آغاز مأموریت های سرنشین دار و تلاش برای ارسال ماهواره های سنگین و گرانقیمت عملیاتی وارد مرحله جدی و جدیدی خواهد شد دنیا در نظر ما تیره و تار و آینده روشن در عرصه فضا دست نیافتنی تلقی نشود. بنا بر اطلاعات منتشر شده در سایت های مرجع تاکنون ایران 4 پرتاب موشک های حامل ماهواره انجام داده است که مورد اول آن ناموفق بوده و در سه مورد بعدی موفقیت حاصل شده است. البته منابع داخلی این آمار را تأیید ننموده اند اما به عقیده کارشناسان خارجی تا کنون ایران روند خوبی را در مرحله پرتاب ماهواره های تحقیقاتی طی کرده است. ایالات متحده آمریکا آمریکا در عرصه فعالیت های فضایی همگام با شوروی سابق در سال 1957 نخستین تلاش خود را انجام داد که با شکست رو به رو شد. در سال بعد آنها 5 تلاش موفق و 18 شکست را تجربه کردند. سال 1959 وضعیت بهتر شده و 11 موفقیت در برابر 8 شکست برای آنها گزارش شده است. از آن پس در تمامی سال های بعد تعداد شکست های این کشور در عرصه فضا از تعداد موفقیت های آن کمتر بوده و از سال 1962 به بعد ضریب موفقیت پرتاب های فضایی این کشور از 53 به 80 درصد رسیده و هرگز کمتر از آن نشده است. اما برای این کشور که در بسیاری از سامانه های هوافضایی پیشرو است در همین سالها نیز ناکامی هایی ثبت شده است که مؤید جدا نبودن شکست از فعالیت های فناورانه است. آمریکا از 1957 تا 1999 هرگز بیش از 72 ماهواره در یک سال پرتاب نکرده است و در این دوره در مجموع 1152 پرتاب موفق در برابر 164 شکست داشته است. برنامه پروازهای فضایی سرنشین دار آمریکا با پروژه «مرکوری» آغاز شد. نخستین پرواز مرکوری برای دستیابی به این هدف در 20 فوریه 1962 انجام گردید. در این مأموریت ابتدا از میمون ها برای مقدمه سازی پروازهای سرنشین دار استفاده شد و پس از آن 7 نفر از بین 110 خلبان نیروی هوایی برای ادامه مأموریت به کار گرفته شدند. برنامه مرکوری با وجود حساسیت به دلیل درگیر بودن انسان دارای سه شکست در 10 تلاش بود. مراحل بعدی برنامه سرنشین دار آمریکا خصوصاً سفر به ماه با ساخت مجموعه های بسیار بزرگتری همراه شد. موشک «ساتِرن-1» نخستین پرتابگر اختصاصی آمریکایی ها برای انتقال محموله به مدار بود. طراحی این موشک توسط تیم طراح مشهور آلمانی «ورنر فون براون» انجام شد که طراحی نخستین موشک بالستیک جهان را نیز در کارنامه داشت و در پایان جنگ جهانی دوم به همره تعدادی دیگر از دانشمندان و تجهیزات آلمانی به آمریکا منتقل شد. اولین ساترن-1 در 27 اکتبر 1961 از پایگاه «کیپ کاناورال» پرتاب شد. 8 دقیقه بعد که 134 کیلومتر از مسیر طی شده بود موشک به دلیل مشکلاتی در سوخت آسیب دید و پرواز ناتمام ماند. 4 آزمایش بعدی موفق بودند اما در آزمایش ششم یکی از 8 موتور مرحله اول از کار افتاد اما با کارکرد سالم 7 موتور دیگر پرواز در نهایت با موفقیت پایان یافت. خانواده موشک های ساترن در مأموریت هایی چون فضاپیماهای «آپولو» و سفر به ماه و همچنین انتقال تنها ایستگاه فضایی آمریکا یعنی «اسکای لب» به مدار مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش های ساترن-5 که با 110 متر طول بلندترین موشک حامل فضایی نیز بود در سال 1967 آغاز شد و پس از اولین آزمایش موفق، در دومین تلاش پرواز خوب و پیوسته ای نداشت. در حدود 10 ثانیه مانده به پایان کار مرحله اول، ارتعاشات شدیدی آغاز شد و فضانوردان در معرض شتابی تا 10 برابر شتاب گرانش زمین قرار گرفتند که منجر به زخمی شدن آنها شد. اما این پایان مشکلات نبود. با اتمام کار مرحله اول و آغاز به کار مرحله بعد، دو دستگاه از موتورها به طور ناگهانی خاموش شده و با تکمیل نشدن نیروی پیشران مورد نیاز در این مرحله، منحنی از پیش تعیین شده موشک و سفینه آپولو-4 موجود در آن تحقق نیافت. با اینکه مرحله سوم توانست مسیر از دست رفته را بازیابد اما کنترل های سامانه ای نتوانستند در ادامه پرواز کار خود را به خوبی انجام دهند و آپولو از ادامه مسیر به سوی ماه بازماند. پس از آن 6 مأموریت دیگر آپولو از جمله آپولو-11 که شامل فرود در ماه بود موفق اعلام شد اما در مأموریت آپولو-13 پس از پرتاب به سوی فضا با انفجاری که در بخش سرویس سفینه به وقوع پیوست از همان ارتفاع پیموده شده به زمین بازگشتند. در میان ماهواره برهای آمریکایی «اطلس» همچنان پر اقبال است. خانواده موشک های این ماهواره بر نزدیک به 5 دهه است که در حال انتقال محموله ها به مدار هستند. مرحله بالایی این پرتابگر که «Centaur» نام دارد که در بعضی از ماهواره برهای دیگر نیز استفاده می شود. این مرحله تاکنون 12 شکست در 200 پرتاب داشته است که ضریب موفقیت 94% را (برای Centaur) نشان می دهد است. از این 12 مورد که بنا بر گزارش ها به دلایل مختلفی همچون ایراد رانشی، سازه ای، کنترلی و هدایت به وقوع پیوسته است 9 مورد در اطلس، یک مورد در اطلس-5 و دو مورد هم در ماهواره برهای «تیتان» رخ داده است. به طور کلی نیز ماهواره برهای اطلس Centaur تعداد 15 شکست در 148 پرتاب داشته که نشان دهنده ضریب موفقیت 90% بوده است. ماهواره بر جدیدتر اطلس-5 نیز یک شکست در 27 پرتاب خود تجربه نموده است. انفجار موشک حامل تیتان موشک ماهواره بر تیتان که از موشک های بالستیکی با همین نام برگرفته شده است از 1964 در پرتاب های فضایی حضور داشته و 183 پرتاب موفق و 21 شکست را با ضریب موفقیت 89.7 درصد ثبت نموده است. این موشک که بیشتر پرتاب های مربوط به سازمان سیا را انجام داده است در سال 2005 بازنشسته شد. پرتابگر مطرح دلتای آمریکا نیز که برخی انواع آن سابقه 75 پرتاب موفق پی در پی بوده اند 16 شکست در 340 پرتاب کلی خود داشته اند. ارزش نمونه دلتا-2 که به عنوان مطمئن ترین پرتابگر فعلی دنیا مطرح است 45 تا 50 میلیون دلار برای هر فروند و قمیت هر کیلوگرم محموله آن نیز 9400 دلار است. نمونه ای از شکست های فضایی ناسا نیز در پرتاب موشک ماهواره بر «ALV X-1» رخ داد که منجر به از بین رفتن دو ماهواره تحقیقاتی با ارزشی بیش از 11 میلیون دلار شد. این موشک 27 ثانیه پس از پرتاب در ارتفاع 4 کیلومتری با دستور زمینی منهدم شد. اتحاد جماهیر شوروی/روسیه اتحاد جماهیر شوروی سابق که اولین ماهواره را در سال 1957 در مدار قرار داد، در همان سال یک پرتاب موفق دیگر نیز داشت. در سال بعد اما چهار شکست در مقابل یک موفقیت نصیب برنامه فضایی کمونیست ها شد. در 1959 یک ناکامی در مقابل 3 پیروزی و در 1960 تعداد 6 شکست به همراه 5 موفقیت مقدمه ساز سالهای بهتری برای شوروی بود بطوریکه در هیچ یک از سالهای بعد ناکامی ها از موفقیت ها بیشتر نشده و البته بر خلاف سایر کشورها شوروی تا 1999 هیچ سال بدون شکستی را تجربه نکرد. از 1970 تا 1990 روسها هر سال بیش از 70 تا 100 پرتاب فضایی را ثبت نموده اند و تا 1996 همواره پرتاب های بیشتری را نسبت به آمریکایی ها به انجام رساندند. در دوره 1957 تا 1999 روسیه و شوروی سابق در مجموع 2589 موفقیت به همراه 181 شکست داشته اند که ضریب موفقیت 93.5% را نشان می دهد که نسبت به عملکرد 87.5 درصدی آمریکایی ها در همان دوره تفاوت محسوسی دارد. روسیه قصد دارد در سال 2012 تعداد 36 مأموریت پرتاب فضایی را انجام دهد. راکت های فضایی روسیه در سال 2011 تعداد 32 پرتاب را انجام دادند. آخرین پرتاب انجام شده از مرکز فضایی «پلستیک» با شکست رو به رو شد. در این مأموریت راکت سایوز-2 حامل ماهواره «مریدین» موفق به تکمیل مأموریت خود و تزریق موفق محموله در مدار نشد. فضاپیماها و موشک های سایوز که از میانه دهه 1960 خدمات بسیار بزرگی به رشد فناوری فضایی نموده اند تاکنون بیش از 850 پرتاب را در کارنامه خود ثبت کرده اند که در 2 پرتاب سایوز-1 و 11 موجب کشته شدن سرنشینان خود شده و در یک مورد انفجار سایوز روی سکوی پرتاب باعث شکست مأموریت شد اما دستگاه نجات، فضانوردان را به منطقه امن برد. این واقعه وقتی رخ داد که موتور اصلی روشن شده اما موتورهای جانبی روشن نشدند در نتیجه دستور خاموش شدن موتور اصلی صادر شده و خدمه زمینی پایگاه پرتاب مراحل مربوط به خارج کردن سوخت از موشک را آغاز کردند اما 27 دقیقه بعد در اتفاقی کم سابقه و عجیب موتور مرحله فوقانی موشک روشن شد و سفینه (بخش حامل سرنشین) را به سمت بالا رها کرد. نهایتاً موتورهای مرحله سوم موشک مشتعل شدند و آتش سکوی پرتاب را فرا گرفت. علت این سانحه ارسال دستور رهاسازی محموله توسط رایانه مرکزی سامانه پرتاب به موتور مرحله فوقانی بود. خانواده موشک های سایوز در یک مورد نیز جدا نشدن به موقع مراحل موشک، کیهان نوردان را با مشکل روبه رو کرد و در 9 مورد نیز مشکلات فنی در سامانه های مختلف باعث ناکامی مأموریت شد از جمله انفجار اکتبر 2002 که 29 ثانیه پس از پرتاب رخ داد و یک کشته هم بر جا گذاشت. اما در بین آخرین مأموریت های این وسیله مهم که با بازنشستگی فضاپیماهای شاتل آمریکایی مهمتر نیز شده است شکست ناگواری رخ داده است. تنها ساعاتی پیش از پهلوگیری موفقیت آمیز فضاپیمای سایوز تی-ام-ای-30-ام در ایستگاه فضایی بین المللی، یک پرتابگر سایوز دیگر حامل ماهواره مریدین-5 با شکست روبه رو شد. این موضوع به میزان زیادی موفقیت مأموریت سایوز به سوی ایستگاه فضایی بین المللی را تحت تأثیر قرار داد و سال 2011 را به سالی ناامید کننده برای سازمان فضایی روسیه تبدیل کرد. چندی پیش نیز کاوشگر «فوبوس-گرونت» موفق به ترک مدار پایین زمینی و حرکت به سوی قمر مریخ نشد و دردسر تازه ای برای سازمان فضایی روسیه ایجاد کرد. این پروژه بخش بسیار مهمی از برنامه روسیه برای شروع مجدد اکتشافات در اعماق فضا بود. در ماه اوت نیز در حادثه ای دیگر مرحله بالایی «بریز-ام» راکت «پروتون-ام» موفق به تزریق ماهواره مخابراتی روسی «اکسپرس-ای-ام-4» در مدار زمین نشد. در فاصله کوتاهی پس از این رویداد بروز نقص فنی در مرحله سوم راکت «سایوز-یو» باعث شد تا فضاپیمای تدارکاتی «پروگرس-ام-12-ام» موفق به اجرای مأموریت خود نشود. سایوز که نخستین بار در سال 1966 به کار گرفته شد نمونه ای مشتق شده از موشک افسانه ای آر-7(نخستین موشک بالستیک قاره پیمای جهان) است که سامانه دورسنجی سبک تر و موتورهای کارآمدتری داشت. این پرتابگر در ابتدا تنها برای پرتاب فضاپیماها مورد استفاده قرار می گرفت اما در سال 1973 با معرفی سایوز-یو این خانواده از سامانه های پرتاب برای حمل ماهواره ها به مدار زمین به کار گرفته شدند. سایوز-یو که هنوز هم عملیاتی است پرکارترین پرتابگر تاریخ است و رکورد بی سابقه 750 پرواز فضایی را ثبت کرده است و باید تعداد 90 پرتاب دیگر را نیز که توسط نمونه سایوز-یو-2 انجام شده به آن افزود. سایوز-2 اما بر اساس نمونه های قدیمی تر توسعه یافت و شامل سامانه های کنترل پرواز دیجیتال و موتورهای ارتقاء یافته بود. این موشک برای نخستین بار در سال 2004 پرتاب شد و پرتاب اخیر دوازدهمین مأموریت آن به شمار می رود. تاکنون گزارش های ضد و نقیضی در مورد علت سانحه اخیر سایوز گزارش شده است اما منابعی در روسیه جدا نشدن پوشش جانبی مرحله بالایی را علت اصلی بروز مشکل اعلام کرده اند. هرچند که اغلب گزارش ها به بروز اشکال در مرحله سوم اشاره دارند. بر اساس اطلاعات منابع صنعتی، تحلیل داده های دورسنجی موجود در مورد فشار سوخت پیش از ورود به سامانه پاشش موتور، نشانگر وجود نشتی در مخزن سوخت است که در مجاورت محفظه احتراق شماره یک منجر به آتش سوزی شده. در اثر این سانحه که در ثانیه 134 از 270 ثانیه عملکرد مرحله سوم رخ داده سایر بخش های راکت به همراه محموله آن به زمین سقوط کردند. قطعاتی از این موشک در مناطق مسکونی سیبری افتاده اند ولی این حادثه تلفات و صدمات جانی در پی نداشت. یکی دیگر از حامل های فضایی معروف روسی «پروتون» است. موشک ماهواره بر پروتون در سال های ابتدایی دهه 1960 برای ایفای دو نقش بالستیک قاره پیما و پرتابگر فضایی توسعه یافت. این موشک که در آن زمان «یو-آر-500» نامیده می شد پس از اولین پرتاب موفق خود در 16 جولای 1965 تا 1970 سوانح زیادی داشته و در نتیجه طرح آن تحت بازنگری و تکمیل قرار گرفت. از آن پس پروتون تاکنون یکی ایمن ترین حامل های فضایی در جهان بوده است. حمل ایستگاه های فضایی «سالیوت» و بخش هایی از ایستگاه فضایی بین المللی در پیشینه این پرتابگر موجود و توان حمل نمونه پروتون-ام بالغ بر 22 تن است. یکی از مشکلات این حامل فضایی استفاده از سوخت و اکسید کننده های سمی است که پس از گذشت بیش از 40 سال همچنان پابرجا بوده که آن هم میراث طراح معروف موتورهای راکتی روسی یعنی «گروشکو» است. خانواده پرتابگرهای پروتون روسی که با عملکرد موفق و مطمئن خود جایگاه مهمی در بازار فضایی باز کرده اند دو سانحه در سال های اخیر داشته اند. در 5 سپتامبر 2010 موشک پروتون-ام موفق نشد 3 ماهواره ارزشمند سامانه موقعیت یابی روس ها یعنی «گلوناس» را در مدار قرار دهد و در نتیجه محموله از بین رفت. تحقیقات نشان داد تزریق بیش از حد و حدود یک تا دو تن سوخت اضافه توسط کارکنان زمینی به مرحله چهارم سبب شد مرحله سوم که اضافه بار را تحمل می کرد دچار نقص فنی شده و با زودتر رها کردن مرحله بالایی آنها را در مداری پائین تر از میزان مورد نظر قرار دهد. در حادثه 18 آگوست 2011 نیز ماهواره مخابراتی ساخت شرکت «آستریوم» را در مداری اشتباه با ده ها کیلومتر فاصله از مدار اصلی قرار داده که علت این واقعه ورود پارامترهای اشتباه به نرم افزار کنترل پرواز توسط کارشناسان بوده است. این دو سانحه نشان داد که حتی یک پرتابگر مطمئن همچون پروتون نیز به واسطه دخیل بودن عوامل انسانی و خطای ناشی از او ایمن از شکست نبوده و مهمترین کشور فضایی دنیا را سرافکنده می سازند. البته بهسازی های سامانه های کنترلی و مدیریت می تواند از بروز چنین حوادثی جلوگیری کند. دیگر پرتابگر مهم فضایی روسیه و جهان «کاسموس» نام دارد. این حامل بر اساس موشک بالستیک میانبرد «آر-12» توسعه یافت و بعدها به یکی از ایمن ترین پرتابگرهای دنیا تبدیل شد. آزمایش اول آن در اکتبر 1961 به دلیل نقص در سامانه کنترل پرواز به شکست انجامید. در دومین تلاش در دسامبر همان سال موتور مرحله دوم به دلیل بالا بودن روند مصرف سوخت زودتر از زمان لازم خاموش شد و در نتیجه شکست دوم رقم خورد. در این برهه تصمیم سرنوشت ساز مسئولان روسی بر ادامه این برنامه فضایی منجر به رفع مشکلات و اولین آزمایش موفق در مارس 1962 شد. اولین مدل این موشک با نام کاسموس-1 در فاصله سالهای 1964 تا 1968 تعداد 14 پرتاب از پایگاه بایکنور داشت. مدل های دیگر نیز به مرور معرفی شدند و نمونه معروف تر کاسموس-3ام از آوریل 1970 به بعد به طور معمول 8 محموله در هر پرتاب حمل کرده است. پرتاب نخستین ماهواره مشترک ایران با نام «سینا» در 27 اکتبر 2005 نیز توسط همین نمونه از خانواده پرتابگرهای کاسموس به انجام رسید. اما مهترین سوانح کاسموس در سال های 1973، 1976 و 2000 رخ داده است. در مورد اول انفجار موشک که از نوع 3ام بوده منجر به مرگ 9 نفر شد. سه سال بعد اتفاق مشابهی تلفات مشابهی را نیز به وجود آورد. در 21 نوامبر 2001 نیز کاسموس-3ام-یو به دلیل نقص در مرحله دوم موفق به قرار دادن ماهواره مهم خود نشد. به طور خلاصه نمونه مطرح 3ام در مرحله آزمایش 2 شکست در 4 تلاش در فاصله سالهای 1966 تا 1968 داشت. پس از آن در مرحله آزمایش و صحه گذاری تا 1970 از 30 پرتاب 6 مورد شکست ثبت شد که ضریب موفقیت 80 درصد را نشان می دهد. اما پس از تولید انبوه این موشک از 1973 تا 1999 تعداد 6 مورد عدم موفقیت در 337 پرتاب داشته است که ضریب موفقیت 98.2 درصدی کاسموس-3ام در این مرحله آن را به عنوان یکی از ایمن ترین پرتابگرهای فضایی جهان تبدیل نمود. این پرتابگر با توان حمل حدود 1500 کیلوگرم محموله به مدارهای پائینی زمین 13 میلیون دلار قیمت داشته و هزینه پرتاب بر واحد جرم آن حداقل 8600 دلار برای هر کیلوگرم است. اما روس ها شکست هایی که منجر به لغو کلی یک برنامه شود را نیز تجربه کرده اند. موشک غول پیکر «ان-1» که توسط «کارولیف» پدر صنعت فضایی روسیه برای سفر به ماه و به گفته برخی فضانوردان روسی حتی برای اکتشاف های فضایی در مریخ در نظر گرفته شده بود با 4 بار آزمایش که منجر به 4 شکست پیاپی شد به تاریخ پیوست. البته مرگ کارولیف در میانه راه و توانمندی کمتر جانشین وی هم در این ماجرا سهم بسزایی داشت. موشک ان-1 در مرحله اول خود از 30 موتور برخوردار بود که در بدنه ای با بیشترین قطر 10 متر(در قسمت خروجی ها) جا گرفته بودند. این موشک 105 متری که از نظر ارتفاع پس از ساترن-5 مقام دوم را داشت در اولین آزمایش خود در 21 فوریه 1969 در پی نوسانات شدید بروز کرده و شکستن یکی از لوله ها در مولد گاز با آتش سوزی در ثانیه 7 پرواز و نهایتاً انفجار در ارتفاع 12 کیلومتری در ثانیه 69 پرواز با وجود ارسال سیگنال دستور خاموشی موتور روبه رو شد. در آزمایش دوم در جولای همان سال یک پیچ لق وارد پمپ سوخت و باعث از کار افتادن آن شد. سامانه کنترل خودکار موتور پس از تشخیص عیب پمپ، 29 موتور از 30 موتور مرحله اول را خاموش کرد و موشک در جای خود باقی ماند اما با گذشت 23 ثانیه پس از آن موشک و به همراه آن سکوی پرتاب و تجهیزات مربوطه منفجر شده و بزرگترین انفجار تاریخ موشک سازی را رقم زد. در 24 ژوئن 1971 سامانه کنترل نتوانست ناپایداری غیر منتظره موتور شماره 6 را هنگام تغییر در جهت زاویه غلت(رول) کنترل کند و در نتیجه در ثانیه 51 پس از پرتاب موشک در ارتفاع 10 کیلومتری منفجر شد. در آخرین آزمایش در 23 نوامبر 1972 مرحله اول موشک دچار نوسانات شدیدی گردید و در ثانیه 106 پرواز در ارتفاع 65 کیلومتری سامانه کنترل برای جلوگیری از توسعه مشکل، برخی موتورها را خاموش کرد که منجر به انفجار یکی از موتورها و متلاشی شدن کل موشک شد. با این چهار شکست پیاپی برنامه سفر به ماه برای شوروی سابق در رقابت با آمریکا پایان یافته تلقی شده و برای فاش نشدن این عقب ماندگی بقایای دو موشک دیگر که آماده پرتاب بودند از بین برده شد هرچند که بعدها از موتورهای تولید شده برای ان-1 در پروژه های دیگر از جمله موشک های ماهواره بر ژاپنی استفاده شد. در عرصه برنامه فضایی روسیه(پس از فروپاشی شوروی سابق) تجربه تبدیل یک موشک بالستیک قاره پیمای هسته ای به یک پرتابگر فضایی نیز به چشم می خورد. هرچند پیش از آن روس ها قرار دادن ماهواره در مدار توسط موشک بالستیک هسته ای که از زیردریایی پرتاب شده بود را در کارنامه داشتند اما اینبار موشک «آر-36» را که طبق پیمان استارت باید نابود می شد با مشارکت اوکراینی ها به موشک ماهواره بر با نام «دنپر» تبدیل نمودند که از 1999 تا 2011 در مجموع 17 پرتاب داشته است که یک مورد آن با شکست روبه رو شد. در سانحه 26 جولای 2006 دنپر به دلیل بروز مشکل در کنترل پمپ هیدرولیکی یکی از محفظه های احتراق دچار ناپایداری هایی در زوایای حرکتی شده و با خاتمه نیروی رانش در ثانیه 74 حکم عدم موفقیت این پرتابگر در هفتمین پرتاب امضا شد هر چند که عدم وقوع مشکل در 10 پرواز بعدی ضریب موفقیت 94 درصد را برای دنپر ثبت کرده است. در روند توسعه ماهواره برهای هر دو قدرت فضایی اول دنیا یعنی روسیه و آمریکا توسعه بر اساس موشک های بالستیک به چشم می خورد. روندی که در برنامه فضایی کشورمان نیز طی شد. همچنین حرکت های ابتدایی این کشورها نیز محدود و توأم با شکست بوده است. هر چند از نظر علمی شروع فعالیت های کشورمان از نقطه صفر نبوده است اما تعداد تلاش های ایران بنا بر منابع داخلی در سال 2009 یک مورد و در هر یک از سال های 2011 و 2012 یک مورد بوده است. امید است با توسعه پرتابگرهای داخلی این تعداد در سال جاری شمسی و میلادی بیشتر شده و ماهواره های عملیاتی نیز نیاز کشور به داده های ماهواره ای خارج را مرتفع نماید. عکسها: [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151541_844.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151541_844.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151533_286.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151533_286.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151535_298.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151535_298.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151543_793.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151543_793.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151539_437.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151539_437.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151534_382.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151534_382.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151538_798.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151538_798.jpg[/url] [url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151536_396.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151536_396.jpg[/url][url=http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151555_967.jpg]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/1/16/151555_967.jpg[/ur l] [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/108872/%D8%A2%D9%BE%D9%88%D9%84%D9%88-%D9%87%D9%88%D8%A7-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%B3%D8%AE%D8%AA-%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%88%D8%B2-%D8%A8%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF%D9%86-%D8%B9%DA%A9%D8%B3]منبع[/url] [color=orange] منتقل شد به اخبار علمی 00Amin[/color]

[quote]بي زحمت يه گزينه ديگر هم اضافه كنيد به نام : "آري ولي نه در آن زمان اعلان شده " [/quote] گزینه 3 تقریبا همچین چیزیه دیگه

[quote]این پورکت دیگه چیه؟ --همه فناوری‌هایی که آمریکایی‌ها در هواپیماهای F35، بمب افکن استیلز، [color=#00BFFF]پ[/color][color=#2194F0]و[/color][color=#4169E1]ر[/color][color=#2135F0]ک[/color][color=#0000FF]ت[/color] و غیره داشته در این هواپیما وجود دارد و این‌ها کاملا زیر سؤال رفته است. --- پس با این حساب سیستم انهدام خودکار نداشته[/quote] احتمالا polecat منظور بوده که خبرگزاری اشتباه کرده.

فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گفت وگوی خود با شبكه خبر ، حضور استكبار با ابزار نظامی در خلیج فارس را ماهیت سلطه نامید و گفت: جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس و تنگه هرمز تسلط دارد نه نظارت. به گزارش ایرنا در برنامه شامگاهی شنبه 'شبكه خبر' ، سردار 'علی فدوی' فرمانده نیروی دریایی سپاه و سردار 'امیر علی حاجی زاده' فرمانده نیروی هوا فضای سپاه ، اخرین دستاوردها در حوزه هوا و فضا مورد بحث قرار گرفت. دراین برنامه ، سردار فدوی با اشاره به اینكه در طول 8 سال دفاع مقدس، كشورهای حاشیه خلیج فارس همراه با بعثیون عراقی تلاش كردند كه نفت ما صادر نشود، گفت: در سال های 66 و 67 برای استكبار جهانی نیز ثابت شد كه ما توانستیم با حفظ امنیت منطقه، امد و شد نفتكش ها را زیر نظر بگیریم و هم اكنون نیز رفت و امد آنها را تحت نظر داریم. فرمانده نیروی دریایی سپاه با بیان اینكه سعی كردیم از وابستگی هایمان به درامدهای نفتكی كم شود، افزود: هم اكنون تولیدات خود را از منابع داخلی تامین می كنیم و انشاء الله در سال های اتی صد درصد خودكفایی خواهیم داشت. * رمز گشایی كد های هواپیمای بدون خلبان 'آر. كیو 170' امریكایی وی پیرامون هواپیمای بدون خلبان 'آر. كیو 170' گفت: به رغم تبلیغات سوء مقامات آمریكایی كه 'ایرانیان توانایی رمزگشایی این هواپیما را ندارند'، گفت: برای اطمینان آنان می گوییم كه در حافظه های این هواپیمای بدون سرنشین كلیه عملیاتی كه انجام داده و یا تعمیراتی كه در سال های گذشته روی آن انجام شده را به سهولت رمزخوانی كردیم. سردار فدوی با بیان اینكه تقریبا نقطه پنهان از این هواپیمای جاسوسی وجود ندارد، گفت: البته در این هواپیما رمزهای زیادی وجود داشت ولی با اینحال به كلیه اطلاعات حافظه آن از جمله پروتكل ها و تعمیرات و پروازها بدست امد، كه نمونه آن، اطلاعات پرواز مجدد آن پس از تعمیر در سال 2010 و یا شركت در عملیات علیه بن لادن در خاك پاكستان بود. * برقرار شدن سامانه های موشكی در مرزهای شمال غربی و حضور نیروی نظامی در خلیج فارس سردار حاجی زاده'فرمانده نیروی هوا فضای سپاه' با اشاره به اینكه قرار نیست به كشور تركیه شلیكی صورت پذیرد گفت: استكبار در منطقه نه برای موجودیت كشورهای منطقه بلكه برای رصد كردن موشك ها و سامانه های راداری كه در نزدیكی رژیم صهیونیستی هستند، اعلام خطر می كنند. وی افزود: وضعیت استقرار نیروی نظامی و اداری جمهوری اسلامی ایران ، هم به لحاظ دفاعی و هم به لحاظ امنیتی نقش بسیار مهم را ایفا می كند و اجازه نمی دهد پای بیگانگان به آنجا برسد. حاجی زاده با اشاره به سفر رئیس جمهوری به شهر ابوموسی، گفت: ابوموسی جزء لاینفك خاك جمهوری اسلامی ایران است و سفر آقای احمدی نژاد به ابوموسی همانند سفر ایشان به استان اصفهان است. وی با اشاره به اینكه یك بچه با تحصیلات ابتدایی هم می فهمد كه استكبار جهانی چه نقشی را در خلیج فارس ایفا می كند، افزود: ما تعدادی مهمان در ابوموسی داریم و الان هم هستند، چنانچه ان مهمانان بخواهند یك پیچی را جابجا كنند باید یك چرخه پیچیده ای را طی كنند. * ادعای حاكمیت واهی برخی كشورهای عربی برای جزایر جنوب ایران فرمانده نیروی هوا و فضای سپاه پاسداران با اشاره به اینكه جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و كوچك چزء لاینفك خاك مقدس جمهوری اسلامی هستند ، ادعای برخی سران عرب در این زمینه را باطل دانست و افزود: جزایرمذكور در مسیر آبادانی سریع قرار گرفته اند و به عنوان یكی از مراكز گردشگری تبدیل شده اند اما امریكایی ها به دنبال دستاویزی هستند كه در جهان اسلام تفرقه ایجاد كنند لذا ما اعتقاد داریم در نظام سلطه امریكا ، ماهیت باطلی وجود دارد و كشورهای منطقه نباید به این سادگی از ان پیروی كنند. * توانمندی های جمهوری اسلامی ایران در تولید سامانه های موشكی و راداری وی پیرامون جنگ افزارها و سامانه های موشكی و توانمندی های جمهوری اسلامی گفت: از ابتدای 8 سال دفاع مقدس در مورد جنگ افزارها تحریم شدیم و اكنون در زمینه تولید جنگ افزار به خود كفایی رسیده ایم و هر گونه تجهیزاتی را كه بخواهیم عزیزان مان در وزارت دفاع ، طراحی و تهیه می كنند. این فرمانده نظامی با بیان اینكه سامانه های راداری با برد كوتاه و بلند را در داخل تامین می كنیم ، اضافه كرد: در همین مدت تحریم ها ، مراكز دانشگاهی و وزارت دفاع ، نیازمان را در بخش های راداری با فركانس های كوتاه و بلند و نیز دیگر ادوات جنگی تامین كردند و اكنون جزو صادر كنندگان هستیم . [b]وی در پایان با اشاره به اینكه در حال حاضر سامانه های موشكی تا برد 500 كیلومتر را وزارت دفاع تامین می كند، گفت: سامانه های 1000 تا 1500 كیلومتر نیز تحقیقاتشان به اتمام رسیده و در آینده به تولید این سامانه خواهیم پرداخت. این سامانه می تواند موشك های بالستیكی شلیك شده را رهگیری كند. [/b] ==================================== ویرایش: منظورشون از این جمله ی اخر چی بود؟ یعنی پدافند با این برد یا معنیه دیگهای میده!؟ [url]http://www.asriran.com/fa/news/210874/%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%B1-%D8%AA%D9%86%DA%AF%D9%87-%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D8%AA%D8%B3%D9%84%D8%B7-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D9%86%D9%87-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D8%B1%D8%AA[/url]yes

[quote]خواهش می کنم، محسن هستم.[/quote] إإإ ،با محسن رضاییم فامیلی؟ دست درد نکنه واقعا داری زحمت میکشی

یک پایگاه عرب زبان با اشاره به گزارش سری سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی(موساد) به مقامات بلندپایه رژیم، تصریح کرده است صهیونیستها از توانمندی سوریه در خنثی کردن توطئه ها و سرکوب تروریستها شوکه شده اند. به گزارش مهر، پایگاه عربی پرس در مطلبی با عنوان "شوکه شدن سازمان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از دیدار اخیر بشار اسد از منطقه بابا عمرو در حمص" به گزارشی که موساد در اوایل ماه جاری به مقامات صهیونیستی ارائه داده، پرداخته است. این پایگاه بیان کرد: موساد از دیداری که بشار اسد از منطقه بابا عمرو و نیز مسجد امویان دمشق داشته اس،ت شوکه شده است همانطور که پیام تسلیت حضوری رئیس جمهوری سوریه به رهبر دروزی ها سبب بهت زدگی آنها شده است. پایگاه فوق افزود: پاکسازی شهرها و مناطق مختلف سوریه از گروههای مسلح به وسیله افسران، یگانهای ویژه و افسران اطلاعاتی نگرانی صهیونیستها را دوچندان کرده است. این پایگاه بیان کرد: موساد تحرکات نظامیان سوریه را در مناطق مختلف و گرفتار شدن مخالفان رصد کرده است و به افزایش توان آنها اعتراف کرده است. پایگاه مذکور می نویسد: دستگاه اطلاعاتی سوریه اطلاعات زیادی در اختیار دارد و این نشانه حجم شکست کشورهای غربی و عربی به ویژه برخی کشورهای حوزه خلیج فارس در این مرحله است. این پایگاه بیان کرد: موسسه امنیت داخلی اسرائیل در گزارشی درباره ارتش موسوم به آزاد سوریه، آن را به جعبه کارتونی سوراخ شده توصیف کرده است که عضو واقعی ندارد و نمی توان آن را ارتش نامید و گروههای مسلح مزدورانی بیش نیستند. [url=http://www.alef.ir/vdcdsf0fnyt0k56.2a2y.html?151739]منبع[/url] [color=orange] ادغام شد. 00Amin[/color]

[quote]Multi-Spectral Camouflage Coating PID#: MXF11-000270 Request Details Multi spectral camouflage coatings (visible, near infrared, thermal and Dual-purpose radar stationary and mobile). Modern camouflage coatings are capable of simultaneous camouflaging visible, near and thermal infrared areas and radar waves in threatening radar band X ( from 8 to 12 GHz). These coatings are used for camouflaging all stationary and mobile military and strategic the fore mentioned targets, with use of these coatings could be undetectable against different threats which are installed on different military platforms, such as fighter planes, satellites, remote control missiles etc. Also this could be available in form of camouflage clothing, which is able to camouflage personnels against different visible NIR and TIR sensors. [/quote] اگه عملیاتی بشه واقعا عالیه! چون یعنی رو دست به جاولین های دشمن ، فقط باید دید تا چه حدی تاثیر گذاره یعنی ظرفیت کاهش بازتاب حرارتیش چقدره و دمای تانکو چقدر پایین تر نشون می ده و تانک از چند متری در دوربین های حرارتی نمایان میشه؟

یك مقام ارشد جمهوری دموكراتیك خلق كره خلاقیت و پیشرفت های ارتش جمهوری اسلامی ایران به رغم فشار و تحریم های غرب ستود. به گزارش ایرنا، سرلشگر 'آن یونگ گی' مدیركل روابط خارجی نیروهای مسلح كره شمالی پنجشنبه شب در مراسم روز ارتش جمهوری اسلامی ایران در پیونگ یانگ این مطلب را بیان كرد. این مقام ارشد نظامی كره شمالی به همراه ، سرلشكر 'هر سنگ مان ' معاون فرمانده نیروی دریایی و سرلشكر ' سین دونگ بوم ' معاون فرمانده نیروی هوایی ارتش خلق كره به عنوان میهمانان ویژه در مراسم روز ارتش جمهوری اسلامی ایران شركت كردند. سرلشكر 'آن یونگ گی' طی سخنانی در این مراسم ضمن آرزوی سلامتی برای رهبر معظم انقلاب اسلامی، گفت: ارتش ایران طی سالهای گذشته همه تحریم‌ها و فشارهای دشمنان را مهار و خنثی كرده و با پیشرفت خود از استقلال جمهوری اسلامی به خوبی حفاظت می كند. وی تاكید كرد: ملت كره شمالی از توفیق مردم و ارتش ایران در راه سازندگی كشور قدرتمند خود با هدف برنامه های دراز مدت ، بسیار خوشحال است . مدیركل روابط خارجی نیروهای مسلح كره همچنین پس از بازدید از نمایشگاه دستاوردهای نیروهای مسلح ایران، تلاشهای متخصصین و دانشمندان ایرانی را بسیار بزرگ و پر ثمر خواند. وی تاكید كرد: ما همچنان روابط خود با جمهوری اسلامی ایران را تحكیم خواهیم بخشید و ملت كره از تقویت روابط با ایرانیان حمایت می كند. در این مراسم كه 'مرتضی مرادیان' سفیر ایران حضور داشت، سرهنگ 'حسن رضا حسینی ' وابسته نظامی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز طی سخنانی گفت: ارتش ایران در طول ۳۳ سال گذشته با اتكا به تعالیم اسلامی و انسانی و در سایه ایثار و تلاش نیروهای خود، در جهت حفظ حاكمیت و تمامیت ارضی كشور به پیروزی‌ها و موفقیت‌های بزرگی نائل آمده است. وی با اشاره به راهبرد دفاعی ارتش ایران مبتنی بر بازدارندگی افزود: ما با روحیه انقلابی و خستگی ناپذیر در راستای خودكفایی، نوآوری و ارتقا توانمندی‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران گام برمی داریم . وی تاكید كرد: امروز با افتخار می‌توان گفت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تحت فرماندهی حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی با نیل به توان بازدارندگی دفاعی، در تأمین نیازمندی‌های تجهیزاتی و آموزشی خود به خودكفایی كامل رسیده اند. وی تاكید كرد: افزایش توانمندی‌های نیروهای مسلح ایران نه تنها تهدیدی برای كشورهای همسایه نیست بلكه همواره در جهت حفظ صلح و ثبات در منطقه و حاوی پیام صلح و دوستی است . گرامی داشت روز ارتش جمهوری اسلامی ایران در كره شمالی با حضور مقام های عالی رتبه نظامی، سیاسی و سفرا و كارداران و مسوولان سازمان‌های بین‌المللی مقیم برگزار شد. در این مراسم همچنین نمایشگاه عكسی از آخرین دستاوردها و توانمندی‌های دفاعی نیروهای مسلح ایران برپا شد كه مورد توجه حاضران قرار گرفت. [url]http://www.asriran.com/fa/news/210594/%D8%AA%D9%85%D8%AC%DB%8C%D8%AF-%DB%8C%D9%83-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85-%D9%83%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86[/url]

ببخشید چنتا سوال : در این تصویر موشکی که در عقب دو موشک دیگر قرار گرفته ،از چه نوعی است و چه مشخصاتی داره؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/_DSC0864.jpg[/img] به این تصویر دقت کنید. ایا قطر موشک سجیل از نمونه استاندارد هاوک کمتر نیست؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/_DSC0848.jpg[/img] پروژه سحاب چیست؟ و چه قابلیتهایی دارد؟ ممنون

به گزارش مشرق به نقل از فارس، احمد کریم‌پور ظهر امروز در نشست سیاسی که در مرکز تربیت معلم شهید بهشتی زنجان، برگزار شد، اظهار کرد: امام خمینی (ره) انقلاب اسلامی را در برابر قدرت های استکباری شرق و غرب ایجاد کرده و به جهان تشیع عزت داد. کریم‌پور هدف نهایی همه جوامع را تشکیل حکومت عنوان کرد و افزود: انقلاب اسلامی انقلاب معمولی نبوده و خداوند این انقلاب را بر مبنای نیاز هستی انتخاب کرده است، که باید قدر این انقلاب را دانست. *انقلاب اسلامی تفکر به پا خواسته در برابر کمونیسم و لیبرال است وی با بیان اینکه در هیچ جای تاریخ ایرانی‌ها، بت پرستی دیده نمی‌شود، یادآور شد: افتخار ایرانی‌ها است که تا کنون هیچ الهه‌ای نداشته و هیچ بتی را پرستش نکرده‌اند. این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی تفکر به پا خواسته در برابر کمونیسم و لیبرال است، افزود: امام خمینی (ره) مکتبی برای ادامه راه مکاتب انبیا و اولیا در جهان ایجاد کرد. وی با بیان اینکه در تربیت سیاسی باید به سه مقوله توجه شود، خاطرنشان کرد: شناخت درباره نظام سیاسی، احساس شخص نسبت به نظام سیاسی و شایستگی فرد برای تربیت سیاسی از مقولات تربیت سیاسی محسوب می‌شود. *ملت سوریه مبارزات 60 ساله علیه اسرائیل دارد مشاور ویژه وزیر دفاع با اشاره به اینکه کشور سوریه به دلیل مقابله در برابر غرب مورد تهدید نظام‌های غربی قرار گرفته است، افزود: ملت سوریه 60 سال است که علیه اسرائیل مبارزه می‌کنند. وی با بیان اینکه در تربیت سیاسی هر واحد سیاسی دارای میز سیاسی است، تصریح کرد: در کنار همه میزهایی سیاسی که تربیت سیاسی ایران دارد، میز علم در سال‌های اخیر مورد توجه بیشتر قرار گرفته است. کریم‌پور با اشاره به پیشرفت‌های علمی ایران در بخش‌های مختلف ادامه داد: این پیشرفت‌ها تا جائی ادامه دارد که هواپیمای فوق سری بدون سرنشین آمریکا در ایران به زمین نشانده می‌شود. وی تصریح کرد: پیشرفت حوزه‌های مختلف هسته‌ای، ژنتیکی، دیجیتالی و فناوری‌های نوین را مدیون توجه کشور به علم است. *ایران اسلامی ساخت بمب هسته‌ای را مذموم می‌داند این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه ایران اسلامی ساخت بمب هسته‌ای را مذموم می‌داند، تصریح کرد: ایران به هیچ وجه درصدد ساختن بمب اتمی نبوده و نیست. وی با بیان اینکه تو دهنی ایران به استکبار غنی‌سازی‌های جدیدی است که به گوش می‌رسد، خاطرنشان کرد: پیشرفت‌های ایران در زمینه‌های مختلف افتخار آمیز است. مشاور ویژه وزیر دفاع با اشاره به اینکه بیشترین تقاضاها برای استفاده از فناوری RQ170 از کشورهای چین و روسیه است، افزود: شکار این هواپیما از افتخارات ایران اسلامی است. [url]http://www.mashreghnews.ir/fa/news/112944/%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-rq170-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86[/url]

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، در روز رژه نیروهای ارتش درروز 29 فروردین و همچنین رژه نیروهای مسلح به مناسبت هفته دفاع مقدس، نسل جدید تانک ذوالفقار به نمایش گذاشته شد و مورد دید همگان قرار گرفت بدین منظور خبرنگار گروه دفاع و امنیت مشرق گفتگویی اختصاصی با امیر سید مسعود زواره ای معاونت جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام داده است تا بیشتر با تغییرات عمده این تانک آشنا شویم. امیر زواره ای بارزترین ویژگی های نسل جدید نفربر ذوالفقار را 3 چیز عنوان کرد: 1- بالا رفتن دقت آتش، 2 - افزایش حفاظت و 3- بالا رفتن قدرت تحرک که این ویژگی ها، خصوصیات های منحصر به فرد نسل جدید تانک ذوالفقار است که روی آن سرمایه گذاری های کلان شده است. وی ادامه داد: سازه برای داشتن تحرک و آتش بالا باید استبلایزر، سامانه کنترل آتش و سیستم خاصی داشته باشد که بتواند در حین حرکت آتش را روی هدف نگه دارد. استبلایز برای پایدار کردن وسیله در حرکت و کنترل آتش برای هدف گیری دقیق با در نظر گرفتن عوامل مؤثر بر دقت شلیک لازم است. برای شلیک در حال حرکت نیز باید تغییرات نسبی تانک و هدف به صورت دائم به سامانه کنترل آتش اطلاع داده شده و جهتگیری لوله توپ اصلاح شود که این سامانه نیز در این تانک وجود دارد. معاونت جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش بیان کرد: حفاظت بالا و مناسب باعث سنگین شدن سازه می شود بنابراین باید قدرت تحرک تانک نیز افزایش یابد. ما برای هر وسیله زرهی یک ضریبی داریم، به نام «نسبت توان به وزن» و این عدد هر چه بالاتر رود موبیلیتی یا توان تحرک آن هم بالاتر می رود و در نسل جدید تانک ذوالفقار این عدد بالا رفته که یکی دیگر از مهمترین تغییرات ذوالفقار نسبت به نسل گذشته اش است. امیر زواره ای در مورد ویژگی بسیار مهم دیگر نسل جدید تانک ذوالفقار گفت: قابلیت دقت در هدفگیری، زمان هدفگیری، احتمال اصابت به هدف و تحرکش افزایش پیدا کرده است. معاونت جهاد خود کفایی نیروی زمینی ارتش در پایان عنوان کرد: روی بیسیم و سیستم اینترکام(ارتباط داخلی) نسل جدید تانک ذوالفقار در حوزه فناوری کار شده است که نسبت به نسل قبل خود پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است. [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/72788/%D9%88%DB%8C%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-%D8%B0%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B1%D8%B9%DA%A9%D8%B3]منبع[/url] [color=orange] ادغام شد . 00Amin [/color]

ببخشید یه سوال: این چیه تو این تصویر؟ [url]http://old.isna.ir/ISNA/PicView.aspx?Pic=Pic-1946779-5&Lang=P[/url]

حالا واقعا رادار گریزه یا فقط شبیه رادار گریزاست؟