Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

در رابطه با مشارکت و مونتاژ و تولید تجت لیسانس ......

 

از نظر من مطرح کردن این موضوع در حال حاضر نه فقط به روند تقویت قدرت هوایی کمک نمی کند ، بلکه می تواند تبدیل به یک مانع هم بشود !

 

خوب ما منتظر باز شدن یک پنجره ای هستیم که بتونیم براساس اون جنگنده بخریم !

 

اگر بخوهیم قطعنامه رو در نظر بگیریم ، اصل پنجره 5 سال دیگر می بایست باز بشود مگر اینکه در این مدت شورای امنیت اجازه فروش امثال جنگنده رو بدهد که با توجه به دشمنی 3 کشور غربی شواری امنیتی با ایران ( که عده ای در داخل سعی در بزک کردن چهره آنها دارند ! ) فرض را بر همان 5 سال دیگر می گذارم !

 

در این 5 سال ممکن هست هر اتفاقی بی افتد که باعث بشود این پنجره اصلا باز نشود و یا زمانی هم که پنجره باز شد ، در زمان کوتاهی بسته بشود !

 

به عبارتی عنصر زمان می تواند به ضرر ما باشد !

 

به غیر از طولانی بودن مذاکره و بحث با روسها ( با اخلاقی که ازشان سراغ داریم ) در رابطه با موضوع مونتاژ که حال شاید بشود در این 5 سال این مذاکره را انجام داد و به نتیجه رساند ، ما با کدام عقبه فنی در زمینه ساخت و تولید انبوه جنگنده می خواهیم به سراغ جنگنده نسل 4++ بریم ؟!

 

عقبه هند مونتاژ میگ 21 بود و عقبه چین هم بابت تلاش ها چند دهه ای در کپی کاری پرنده های روسیه و دست بردن در طرح های آنها گسترده تر از هند بود !

 

به علاوه در مرحله اول،  دسته های نخست فلانکرهای هر دو کشور ، مستقیم از روسیه خریداری شده بود سپس رفتن سراغ مرحله دوم که بشود مونتاژ !

 

ما حتی عقبه هند هم نداریم !

 

بله .... اگر از ابتدای دهه 1370 به صورت جدی وارد می شدیم ، توان خودمون رو با انبوه سازی چیزی مثل تایگر ( حداقل 100 الی 200 فروند ) افزایش می دادیم ( نه بعد از 14 سال 7 صاعقه بدیم بیرون که تازه در اصالتشان ابهام وجود دارد ! ) شاید موضوع فرق می کرد ، اما همچنان آماده سازی توانی که در حد انبوه سازی یک جنگنده نسل 3 ساده هست برای یک سوپر جنگنده نسل 4++ هم منابع مالی می خواد و هم زمان !

 

خوب شاید گفته بشود که 5 سال وقت داریم تا توانایی فنی کشور را ارتقا بدیم ، که در صورت وجود اراده قوی و مدیریت درست شاید شدنی باشد ، ولی برای کاری که باید در مدت 20 سال انجام می دادیم و ندادیم و حالا می خواهیم در مدت 5 سال انجام بدهیم ، نیاز به منابع مالی سنگین دارد ............... وضعیت مالی کشور هم که مشخص هست !

 

به علاوه به دلیل همین محدویت 5 ساله نباید انتظار کمک فنی و تکنولوژیکی از خارج باشیم و می بایست بر مبنای همان تایگر کار کنیم ، یعنی باز آمادگی لازم را برای سوخو 30 نسل 4++ نداریم و بابت کسب این آمادگی باید وقت و زمان صرف کنیم !

 

همین چین در سال 1996 قرارداد مونتاژ سوخو 27 را با روسیه می بندد ، اما به دلیل مشکلات فنی اصل انبوه سازی در سال 2000 شروع می شود ، یعنی چهار سال زمان برای کشوری که 3-4 دهه عقبه داشته و کمک روسیه را هم داشته !

 

ما نه عقبه چین را داریم و نه کمک درست روسها ( با توجه با سابقه ای که دارند نزد ما ) 

 

به نظر من ، خوشبینانه ترین حال موضوع مونتاژ سوخو 30 برای ما زود هست فعلا !

 

و بهتره که ما ابتدا و در حال حاضر توانمان را روسی 3 موضوع بگذاریم :

 

1- بتوانیم بهترین مدل سوخو 30 یعنی SU-30 SM را بدست بیارویم ( و اگر شد ) همراه با برخی متعلقات سوخو 35 مثل موتور  !

 

2- تضمین مجکم بابت خدمات پس از فروش روسیه مثل ارائه قطعات یدکی ، همراه با پیش بینی کامل و جامع مسیر های جایگزین .....

 

3- اشرف کامل بر عملکرد جنگنده و زیر سیستم های آن و مراحل تعمیر و نگهداری در سریع ترین زمان ممکن که لازمه آن همکاری کامل روسیه هست ( دوباره داستان سوخو 24 تکرار نشود که برخی از سیستم های ان را بعد 20 سال توانستیم عملیاتی کنیم ) و همینطور ارائه کامل کد های جنگنده به منظور هماهنگ کردن برخی تسلیحات بومی کنونی و آینده به منظور افزایش تنوع تسلیحات و کاهش هزینه ها ( بابت صرفه جویی در تسلیحات اصلی و اورجینال جنگنده ) و همینطور تغییر کدها برا افزایش امنیت جنگنده ها ....

دقیقا..از قدیم هم گفتن که سنگ بزرگ نشان نزدنه....

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من بهتره اول یک مقایسه بین سوخو 30 با f18 و f16 بذارید تا موضوع بهتر روشن بشه

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در رابطه با مشارکت و مونتاژ و تولید تجت لیسانس ......

 

از نظر من مطرح کردن این موضوع در حال حاضر نه فقط به روند تقویت قدرت هوایی کمک نمی کند ، بلکه می تواند تبدیل به یک مانع هم بشود !

 

خوب ما منتظر باز شدن یک پنجره ای هستیم که بتونیم براساس اون جنگنده بخریم !

 

اگر بخوهیم قطعنامه رو در نظر بگیریم ، اصل پنجره 5 سال دیگر می بایست باز بشود مگر اینکه در این مدت شورای امنیت اجازه فروش امثال جنگنده رو بدهد که با توجه به دشمنی 3 کشور غربی شورای امنیتی با ایران ( که عده ای در داخل سعی در بزک کردن چهره آنها دارند ! ) فرض را بر همان 5 سال دیگر می گذارم !

 

در این 5 سال ممکن هست هر اتفاقی رخ بدهد که باعث بشود این پنجره اصلا باز نشود و یا زمانی هم که پنجره باز شد ، در مدت زمان کوتاهی بسته بشود !

 

به عبارتی عنصر زمان می تواند به ضرر ما باشد !

 

به غیر از طولانی بودن مذاکره و بحث با روسها ( با اخلاقی که ازشان سراغ داریم ) در رابطه با موضوع مونتاژ که حال شاید بشود در این 5 سال این مذاکره را انجام داد و به نتیجه رساند ، ما با کدام عقبه فنی در زمینه ساخت و تولید انبوه جنگنده می خواهیم به سراغ جنگنده نسل 4++ بریم ؟!

 

عقبه هند مونتاژ میگ 21 بود و عقبه چین هم بابت تلاش ها چند دهه ای در کپی کاری پرنده های روسیه و دست بردن در طرح های آنها گسترده تر از هند بود !

 

به علاوه در مرحله اول،  دسته های نخست فلانکرهای هر دو کشور ، مستقیم از روسیه خریداری شده بود سپس رفتن سراغ مرحله دوم که بشود مونتاژ !

 

ما حتی عقبه هند هم نداریم !

 

بله .... اگر از ابتدای دهه 1370 به صورت جدی وارد می شدیم ، توان خودمون رو با انبوه سازی چیزی مثل تایگر ( حداقل 100 الی 200 فروند ) افزایش می دادیم ( نه بعد از 14 سال 7 صاعقه بدیم بیرون که تازه در اصالتشان ابهام وجود دارد ! ) شاید موضوع فرق می کرد ، اما همچنان آماده سازی توانی که در حد انبوه سازی یک جنگنده نسل 3 ساده هست برای یک سوپر جنگنده نسل 4++ هم منابع مالی می خواد و هم زمان !

 

خوب شاید گفته بشود که 5 سال وقت داریم تا توانایی فنی کشور را ارتقا بدیم ، که در صورت وجود اراده قوی و مدیریت درست شاید شدنی باشد ، ولی برای کاری که باید در مدت 20 سال انجام می دادیم و ندادیم و حالا می خواهیم در مدت 5 سال انجام بدهیم ، نیاز به منابع مالی سنگین دارد ............... وضعیت مالی کشور هم که مشخص هست !

 

به علاوه به دلیل همین محدویت 5 ساله نباید انتظار کمک فنی و تکنولوژیکی از خارج باشیم و می بایست بر مبنای همان تایگر کار کنیم ، یعنی باز آمادگی لازم را برای سوخو 30 نسل 4++ نداریم و بابت کسب این آمادگی باید وقت و زمان صرف کنیم !

 

همین چین در سال 1996 قرارداد مونتاژ سوخو 27 را با روسیه می بندد ، اما به دلیل مشکلات فنی اصل انبوه سازی در سال 2000 شروع می شود ، یعنی چهار سال زمان برای کشوری که 3-4 دهه عقبه داشته و کمک روسیه را هم داشته !

 

ما نه عقبه چین را داریم و نه کمک درست روسها ( با توجه با سابقه ای که دارند نزد ما ) 

 

به نظر من ، خوشبینانه ترین حال موضوع مونتاژ سوخو 30 برای ما زود هست فعلا !

 

و بهترهست که ما ابتدا و در حال حاضر توانمان را روی 3 موضوع بگذاریم :

 

1- بتوانیم بهترین مدل سوخو 30 یعنی SU-30 SM را بدست بیارویم ( و اگر شد ) همراه با برخی متعلقات سوخو 35 مثل موتور  !

 

2- تضمین محکم بابت خدمات پس از فروش روسیه مثل ارائه قطعات یدکی ، همراه با پیش بینی کامل و جامع مسیر های جایگزین .....

 

3- اشرف کامل بر عملکرد جنگنده و زیر سیستم های آن و مراحل تعمیر و نگهداری در سریع ترین زمان ممکن که لازمه آن همکاری کامل روسیه در ارائه اطلاعات جنگنده هست ( دوباره داستان سوخو 24 تکرار نشود که برخی از سیستم های ان را بعد 20 سال توانستیم عملیاتی کنیم ) و همینطور ارائه کامل کد های جنگنده به منظور هماهنگ کردن برخی تسلیحات بومی کنونی و آینده به منظور افزایش تنوع تسلیحات و کاهش هزینه ها ( بابت صرفه جویی در تسلیحات اصلی و اورجینال جنگنده ) و همینطور تغییر کدها برای افزایش امنیت جنگنده ها ....

 

صحبت های شما تناقض داره... یک جا از وارد کردن موتورهای سوخو 35 صحبت می کنید و بعدش میگید ما توان مونتاژ سوخو 30 نداریم! مگه میشه. مگه داریم!؟

 

1. اگه می خواییم داستان سوخو 24 و یا میگ 29 تکرار نشه باید در ایران قطعات تولید بشند! میزان و درصد مشارکت هم بسته به شرایط هست.

2. اگه می خواییم رشد کنیم باید سوخو 30 تحت لایسنس در ایران تولید بشه...ربطی به سابقه و عقبه  نداره...اصلا این حرف شما نوعی خودزنی هست...

3. در مورد عقبه ما سابقه ساخت صاعقه و اذرخش و غیره رو داریم که عموما هم نوعی مونتاژ بوده... پس در هر صورت سابقه این کار رو داشتیم... سوخو 30 هر چند عالی هست اما انقدر هم خاص نیست که بشه گفت ورودش یک لقمه بزرگتر از دهان ایران هست و نمیشه.

4.شما از موتور سوخو 35 حرف زدید! یعین ما بیاییم سوخو رو طبق حرف شما از روسیه بخریم (بدون تولید مشترک در داخل) بعد بیایم موتور سوخو 35 رو بصورت جدا از روسیه بخریم بعد روی سوخو 30 نصب کنیم!!!!؟ واقعا!؟ این دیگه غیر قابل هضم هست برای من!  اگه می خوایم رشد کنیم باید در داخل تولید کنیم اگه شما میگی نمی تونیم پس اون موتور 35 چیه!/ اگه به روسها اعتمادی نیست پس تولید در داخل مناسب تره اگه شما میگی خرید کنیم پس اون قضیه موتور سوخو 35 چیه(شما که میگی به روس ها اعتمادی نیست پس این روس غیر قابل اعتمادچطور ممکنه به ما موتور سوخو 35 بده!؟ اونم وقتی شما میگی ما نمی تونیم سوخو 30 رو در ایران مونتاژ کنیم!؟)

5. شما ایران رو با هند و چین مقایسه می کنید!؟ اگه ما شرایط سیاسی و اقتصادی اونها رو داشتیم اصلا نیازی به خرید نداشتیم.... اینکه اونا می خرند هم به شرایط سیاسی و اهداف خودشون ربط داره.

6.سوخو 30 یک پرنده نسل 4+ هست(نسل 4 ارتقا یافته)... تو مدل اس ام به خاطر کاهش سطح مقطع به نسل 4++ نزدیک شده...نمیشه این جنگنده را با یک نسل 4++(نزدیک به نسل5) تمام عیار مثل سوخو 35 مقایسه کرد... 

7. اگه به روس ها اعتمادی نیست بفرمائید ما به کدام کشور اعتماد کنیم و ازونش جنگنده و تکنولوژی لازم رو بخریم!؟ امریکا، سوئد، انگلیس، فرانسه ، المان!؟ کدام!؟ حتما اینا قابل اعتمادند!؟ اگه روس ها قبال اعتماد نباشند ، اینا اصلا ادم به حساب نمیاند که بشه روشون حساب کرد!... باید شرایط رو دید.

جالبه ترش این هست که جدای اعلام طرف داخلی، طرف روسی هم به تولید مشترک در ایران ابراز علاقه کرده و شما میگی ما عقبه لازم رو ندرایم!

 

به نظر من بهتره اول یک مقایسه بین سوخو 30 با f18 و f16 بذارید تا موضوع بهتر روشن بشه

 

فکر می کنم نیازی به این کار نیست چون شرایط خرید اف 16 و یا اف 18  برای ما صفر هست...پس چه لزومی به کشیدن بحث به این بخش داره!؟

اف 16 که نمی تونه در مقابل سوخو 30 دوام چندانی بیاره ... اف 18 باز رقیب بهتری هست که می تونید مقالاتش رو در اینترنت به راحتی پیدا کنید... در هر صورت بهترین گزینه برا نیروی هوایی ایران همین سوخو 30 هست.

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 9
  • Downvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 
شما بد برداشت کردید !
 
من نگفتم به صورت مستقل از خرید سوخو ، موتور وارد بکنیم !
 
بلکه منظور من این بود ( و از زمان جدی شدن مسئله خرید چدین بار در قسمت هایی مثل استاتوس عنوان کرده بودم ) که سوخو های سفارشی ما بجای موتور AL-31 از موتور AL-41 ( موتور سوخو 35 ) استفاده بکنند ( به عنوان یک آپشن ) و دلیلش هم عمر بیشتر این موتور ( که برخی منابع عنوان کرده اند 3000 ساعت ) نسبت به AL-31  ( که 1000 تا 1500 ساعت هست ) می باشد !

 

به عبارتی ( و پس از بررسی توسط متخصصین امر و مثبت ارزیابی کردن این اقدام) در سفارشی که می دهیم به طرف روسی اعلام کنیم که سوخو های ما از AL-41 استفاده بکنند !

 
 

  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برای اینکه روس ها رو محک بزنیم بهتره اول ازشون بخوایم که دفترچه های میگ ۲۹ های ما رو بدن توی اورهال اساسی اونها شرکت کنند ..... بعد ازشون بخوایم که موتور آر دی ۳۳ سری ۳ رو روی به همراه رادار ژوک ام روی میگ ۲۹ ها نصب کننند ....
بعد به صورت ضربتی ۲۸ تا میگ ۲۹ اس ام با موتور و رادار ذکر شده در بالا بخریم و تسلیحات مناسب بخریم و قطعات یدکی اضافه بخریم .....

اینجور حداقل ۵۰ جنگنده ی مناسب تا پایان سال آینده خواهیم داشت و کمی اوضاعمون بهتر میشه.... روسها توی سه ماه میگ ۲۹ های سوری رو از لحاظ الکترونیکی ارتقا دادن

اگه روس ها هم مثل آدم عمل کردن ، اونوقت می شه بریم سراغ قرارداد بزرگتر سوخو ۳۰ و تولید تحت لایسنس اون در ایران .....
  • Upvote 9
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 
شما بد برداشت کردید !
 
من نگفتم به صورت مستقل از خرید سوخو ، موتور وارد بکنیم !
 
بلکه منظور من این بود ( و از زمان جدی شدن مسئله خرید چدین بار در قسمت هایی مثل استاتوس عنوان کرده بودم ) که سوخو های سفارشی ما بجای موتور AL-31 از موتور AL-41 ( موتور سوخو 35 ) استفاده بکنند ( به عنوان یک آپشن ) و دلیلش هم عمر بیشتر این موتور ( که برخی منابع عنوان کرده اند 3000 ساعت ) نسبت به AL-31  ( که 1000 تا 1500 ساعت هست ) می باشد !

 

به عبارتی ( و پس از بررسی توسط متخصصین امر و مثبت ارزیابی کردن این اقدام) در سفارشی که می دهیم به طرف روسی اعلام کنیم که سوخو های ما از AL-41 استفاده بکنند !

 
 

 

من قصد جسارت نداشتم 

موتور سوخو 35 در برخی منابع AL-41F1S ذکر شده است. که حدود 4000 ساعت عمر و کارایی داره(در مقابل حدود 6000 ساعت رافال) ... البته قدرت موتور سوخو 35 بسیار بالاست و حدود بدون پس سوز 20 هزار و با پس سوز 30 هزا پاوند هست که  البته این برای یک موتور هست!...

جنگنده سوخو 30 دارای موتور AL 31  با عمرش از 1000 تا 3000 ساعت بسته به انواع مدلی که از این موتور تولید شده هست(مثلا مدل SM از موتور AL-31FP استفاده می کنه) و قدرت موتورش هم کمی پایین تر از سوخو 35 هست...

 

کلا در زمینه موتور منابع ضد و نقیض هستند و نمیشه با قطعیت نظر داد...اما خوب در هر صورت موتور سوخو 35 بهتر هست. هر چند که بنده بعید می دونم روس ها چنین کاری رو انجام بدند و موتور سوخو 35 رو به عنوان اپشن  بزارند روی سوخو30 ... مگر با پول و امتیاز زیادی که بهشون میدیم!

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برای اینکه روس ها رو محک بزنیم بهتره اول ازشون بخوایم که دفترچه های میگ ۲۹ های ما رو بدن توی اورهال اساسی اونها شرکت کنند ..... بعد ازشون بخوایم که موتور آر دی ۳۳ سری ۳ رو روی به همراه رادار ژوک ام روی میگ ۲۹ ها نصب کننند ....
بعد به صورت ضربتی ۲۸ تا میگ ۲۹ اس ام با موتور و رادار ذکر شده در بالا بخریم و تسلیحات مناسب بخریم و قطعات یدکی اضافه بخریم .....

اینجور حداقل ۵۰ جنگنده ی مناسب تا پایان سال آینده خواهیم داشت و کمی اوضاعمون بهتر میشه.... روسها توی سه ماه میگ ۲۹ های سوری رو از لحاظ الکترونیکی ارتقا دادن

اگه روس ها هم مثل آدم عمل کردن ، اونوقت می شه بریم سراغ قرارداد بزرگتر سوخو ۳۰ و تولید تحت لایسنس اون در ایران .....

 

ما در مورد میگ های 29 خود باید تصمیم بگیریم که به آنها نیاز داریم یا خیر

در صورت نیاز باید تعداد آنها را به حدی برسانیم که از نظر تعمیرات قابل قبول باشد به علاوه دفترچه های فنی و موشک مربوطه 

در صورت عدم نیاز باید به ازای آن جنگنده سوخو خرید و میگ ها را فروخت مثلا به سوریه یا به قطعات یدکی تبدیل کرد

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قطعا میگ 29 ها رو لازم داریم و نباید یفروشیم ولی باید حتما بروزرسانی های سنگین روشون انجام بدیم

حداقل میتونیم بجای آلرت های بوشهر و بندرعباس که الان اف 4 هستن جایگزین کنیم

و سوخو ها رو هم توی تهران و تبریز و شیراز مستقر کنیم

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 
شما بد برداشت کردید !
 
من نگفتم به صورت مستقل از خرید سوخو ، موتور وارد بکنیم !
 
بلکه منظور من این بود ( و از زمان جدی شدن مسئله خرید چدین بار در قسمت هایی مثل استاتوس عنوان کرده بودم ) که سوخو های سفارشی ما بجای موتور AL-31 از موتور AL-41 ( موتور سوخو 35 ) استفاده بکنند ( به عنوان یک آپشن ) و دلیلش هم عمر بیشتر این موتور ( که برخی منابع عنوان کرده اند 3000 ساعت ) نسبت به AL-31  ( که 1000 تا 1500 ساعت هست ) می باشد !

 

به عبارتی ( و پس از بررسی توسط متخصصین امر و مثبت ارزیابی کردن این اقدام) در سفارشی که می دهیم به طرف روسی اعلام کنیم که سوخو های ما از AL-41 استفاده بکنند !

 
 

 

در مورد AL-31  منابع مختلف اعداد متفاوتی رو برای عمر خدمتی دادن از 1500 ساعت تا 3000 ساعت که دلیلش میتونه ورژنها و آپگریدهای مختلف بر روی این موتور باشه که از su-27 تا su-30 بکار گرفته شده(نسخه هایی که ازدهه نود میلادی تا همین اواخر در حال بروز شدن بودند) . برای AL-41  هم تا 4000 ساعت.

 

اما AL-31 مزایای غیر فنی داره که برای ما مهم میتونه باشه.  قیمت مناسب تر داشته و سفارش و پیدا کردنش راحت تره؛ چون این موتور هم به چین و هم به هند فروخته میشه از طرفی اگه روزی روزگاری دوباره روابط قطع شد مثل موتور تامکت گیر نمیکنیم و میشه راحت از بازار سیاه جهانی به دلیل وفور پیدا کرد (در شرایط اضطرار)

 

عدد 1000 ساعت  عدد کوچکی نیست برای ساعات پروازی یک جنگنده، بنابراین اصرار وسواس گونه برای موتور خاص خیلی در زمان فعلی نیاز کشور محسوب نمیشه. بلکه تاکید بیشتر باید روی سرمایه گذاری و ساخت سریعتر خطوط مشترک با اتقال تدریجی تکنولوژی ساخت حداکثری قطعات (نه همه قطعات لزوما) باهش به نظر من.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام شما در یک پست درباره نارضایتی ارتش از سامانه اس 200 اشاره کردید به نظرشما به چه دلیل بوده ممکن هست به خاطر سوخت مایع بودن موشک بوده باشه

ویرایش شده در توسط arjemandi

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

اما AL-31 مزایای غیر فنی داره که برای ما مهم میتونه باشه.  قیمت مناسب تر داشته و سفارش و پیدا کردنش راحت تره؛ چون این موتور هم به چین و هم به هند فروخته میشه از طرفی اگه روزی روزگاری دوباره روابط قطع شد مثل موتور تامکت گیر نمیکنیم و میشه راحت از بازار سیاه جهانی به دلیل وفور پیدا کرد (در شرایط اضطرار)

 

 

من هم به همین دلیل گفتم پس از بررسی توسط متخصصین مربوطه و مثبت ارزبایی شدن این موضوع ، اینکار انجام بگیره !

 

که حالا فراوان بودن AL-31 به نفع ما هست یا عمر بیشتر AL-41 !

 

البته سوخو 30 باید به طور دقیق و همه جانبه مورد بررسی دقیق قرار بیگرد تا بهترین انتخابها در بین آپشن ها صورت بیگرد !

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

اما با گذشت بیش از 45 سال از عملیاتی شدن این سامانه ، انتظار نداشته باشید که موشک کُند ، سنگین و با قابلیت مانور پایین این سامانه ، بتواند با تهدیدات مانور پذیر کنونی مقابله کند ، حتی اگر سامانه های الکترونیک آن با آخرین فناوری های به روز شود .

 

 

به همین دلیل و در کنار محدود بودن تعداد موشک ها ، باعث شده که پدافند به دنبال هماهنگ کردن موشک صیاد 2 و 3 با این سامانه برود !

 

در رابطه با سوخو 30 

 

استفاده از موتور سوخو 35 یکی از موارد هست !

 

یکی از موارد دیگر نصب و استفاده از سیستم های راداری و اویونیک سوخو 35 هست !

 

چرا که گفته می شه که بر روی کاغذ سوخو 35 می تونه جلوی F-35 دربیاد که ناشی از مواردی مثل رادار و ... هست !

 

چقدر احتمال دارد که روسها حاضر بشوند که این این سیستم ها را روی سوخو های 30 سفارشی ما نصب بکنند ؟!

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به همین دلیل و در کنار محدود بودن تعداد موشک ها ، باعث شده که پدافند به دنبال هماهنگ کردن موشک صیاد 2 و 3 با این سامانه برود !

 

در رابطه با سوخو 30 

 

استفاده از موتور سوخو 35 یکی از موارد هست !

 

یکی از موارد دیگر نصب و استفاده از سیستم های راداری و اویونیک سوخو 35 هست !

 

چرا که گفته می شه که بر روی کاغذ سوخو 35 می تونه جلوی F-35 دربیاد که ناشی از مواردی مثل رادار و ... هست !

 

چقدر احتمال دارد که روسها حاضر بشوند که این این سیستم ها را روی سوخو های 30 سفارشی ما نصب بکنند ؟!

 

در مورد رادارSu-35و یا تکنولوژی های خیلی پیشرفته روسیه ، در حال حاضر  بهش فکر نکنید!! کلا ایران در موضع بالادست نیست که توان چانه زنی داشته باشه؛ اگه داشت روی S400  چونه میزد که بجای S300 تحویل بشه!!

 

در حال حاضر با در نظر گرفتن تمام تهدیات واقعی منطقه ای برای ایران، Su-30 آپگرید شده در صورت تولید مشترک بهترین گزینست. رادار و  موتور این جنگنده کاملا مناسبه و تنها باید روی تسیحات اون متمرکز شد که متاسفانه صحبتی نمیشه... ساخت موشک هوا به هوای 200 کیلومتری چیزیه که ایران رو از رقباش متمایز میکنه چون اونا هرگز موشکی با این برد رو نمیتونن بخرن نه از روسیه و نه امریکا ! و گرنه عمر موتور کمی بیشتر یا کمتر در رقابت با جنگنده امریکایی چیزی رو تغییر نمیده...

 

اینم اضافه کنم که در زمان ورود F-35  به منطقه (که نزدیک هم نیست) ایران میتونه روی گزینه های رهگیر متمرکز بشه. ازجمله MiG-35  یا همین Su-35  که تا اون موقع دیگه لبه تکنولوژی روسیه هم نخواهند بود و بدست اوردنشون چانه زنی کمتری می خواد.

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    1 member