امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

از نظر من به جای اینکه انقدر بگیم کاش داشتیم، میومدیم خودمون روش ساخت بالگرد های مدل کار می کردیم و مدل خوبی رو طراحی می کردیم و بعدش در ابعاد صنعتی تولید می کردیم ....

البته اینکار نیازمند اینه که توی دانشگاه های ما دانشجوها به این فکر می کردند چون علم هر کشوری دست دانشگاهاشه ....
حتی اگه بتونیم یم قطعه رو بومی کنیم خودش کار بزرگی خواهد بود از نظر من

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بدیش اینجاست که با این خبرها ، خبرهای قبلی رو نقض می کنند.

خوب اگه این اولین بالگرد ملی بر مبنای کبری هست، پس توفان چی بود؟ فقط بازسازی بود؟
[/quote]

آخ گل گفتی ...

اینام مسخرشو درآوردن..هر روز یه حرف می زنن که صحبتای قبلییشونو نقض می کنه. چرا مردمو سر کار میذارین؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این قصه تولید طراحی سلاح وجنگ افزار تو کشور ما چیزی مثل یک داستان دراماتیک...متاسفانه

هیچ انگیزه و پشیبانی خاصی درمورد طرحهای عملی کاربردی نمیشه بجز موارد خاص ونادری..و هزاران مشکل دیگه که ......اینجا جای بحثش تیست icon_rolleyes

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته بالگرد کبری در مانورپذیری شاید از اپاچی برتره باشه و قطعا توان تسلیحاتی اپاچی رو نداره icon_rolleyes icon_wink

بنظرم با توجه به استفاده سوپرکبری در ارتش امریکا مسولین تصمیم به ارتقا کبرهای موجود به استاندارد سوپرکبری گرفتن icon_wink که خبر خوبیه ولی نکته ش اینه که بالگرد سوپرکبری از موتور متفاوت نسبت کبری خودمون استفاده میکنه((منظورم موتور جنرال الکتریک تی700 هستش)) که این موتور در ایران فقط بروی بالگرد 214 اس تی((غنیمتی از عراق و یحتمل در اینده همون بالگرد ترابری ملی)) دیده شده که باز احتمال میدم شرکت صها اونو برا استفاده بروی کبری مهندسی معکوس کرده باشه icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]به انواع تسلیحات [color=red]کالیبری [/color]و موشکی ساخت داخل نیز مجهز است. [/quote]

هر چند تجربه میگه که در مورد اخبار تسلیحات نظامی در ایران، تا رونمایی نشده و سوژه رو ندیدیم ، هیچگونه پیش بینی راجع بهش نکنیم، ولی حالا ...

اگه جمله فوق صحت داشته باشه، و احتمالا منظورش از تسلیحات کالیبری توپش باشه (که شاید بشه گفت راکت هم می تونه در این حوزه باشه)، میشه نتیجه گیری کرد که احتمالا گتلینگ 20 میلی متری هم ساخته شده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]وی ادامه داد: تمام مراحل طراحی و ساخت این بالگرد در داخل انجام شده و در برخی موارد حتی از بالگردهای آپاچی نیز قابلیت بهتری دارد.[/quote]

احتمالا مسئول عزیز اپاچی از نزدیک ندیده خب تقصیر نداره...!

[b]به عمل کار براید به سخن...[/b]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا نیروی دریایی آمریکا از سوپر کبری استفاده می کند ولی نیروی زمینی آنها از آپاچی؟

فکر کنم بالگردهای آپگرید شده ایران در حد یک سوپر کبری بوده اند اما در بحث حمل موشک همیشه ضعف مشاهده شده است
که با توانایی ها و ابتکاراتی که در جنگ به کار رفت از جمله موشک های مارویک بتوان امیدی به نصب موشک های نوین داشت
اما نمی دانم موشکی شبیه هلی فایر ساخته ایم یا نه؟

اما چیزهایی که در ظاهر دیدیم نشان می داد که در زمینه تجهیزات الکترونیک و اپتیکی به حد خوبی رسیده ایم

اما در زمینه موتور من خودم امید دارم که موتور داخلی ساخته اند، اما احتمال می دهم به خاطر عدم تکنولوژی فولاد عمرشان نسبت به مدل خارجی نصف شود
که البته این قضیه درصورت درستی گام خیلی بزرگ است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بالگردهای ایران تاجایی که من می دانم از اول مدل سوپرکبرا بودند.

فرق سوپر کبرا و کبرا در اینه که سوپر کبرا که نمونه دریایی هست دو تا موتور داره و کبرا یکی. مدلهای ایران هم از نوع دو موتوره هستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بالگردهای ایران تاجایی که من می دانم از اول مدل سوپرکبرا بودند.

فرق سوپر کبرا و کبرا در اینه که سوپر کبرا که نمونه دریایی هست دو تا موتور داره و کبرا یکی. مدلهای ایران هم از نوع دو موتوره هستند.[/quote]

اختیار دارین ایران نسخته ی AH-1J رو داره که سی کبرا هست. سوپر کبرا مدل AH-1W هست که موتور ها و تجهیزات الکترونیکی و تسلیحاتش ارتقا پیدا کردن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یعنی چی کبرای ملی اگر ملی است چرا پس کبرا اگر کبرا است پس چرا ملی .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یعنی چی کبرای ملی اگر ملی است چرا پس کبرا اگر کبرا است پس چرا ملی .[/quote]

سلام
زمانی که کبرا رو از اول تا آخرش رو تو خود کشور بسازی ، می شه کبرای ملی. در فرهنگ سخنگویی مسئولین ایرانی اینجور هست ....

بحث سر اینه که هلیکوپتر رو توی کشور بسازیم ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یعنی میه یه روزی این عکسا تبدیل به عکسی دیگر با هدزآپ دیسپلی و ......بشه.اگر بشه کلیدهای شلوغ و در هم رو به کنسول تمام شیشه ای تبدیل کرد اونموقع میشه گفت که کارایی انجام شده.باز هم خسته نباشید میگیم به تمام زحمتکشان خلاق و پر تلاش کشور عزیزمون.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i58901_bell-ah-1j-sea-cobra-iran.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i58947_07a7-49e1b5f1.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[center]
[b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132280/%DA%A9%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A2%DA%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%86%D8%A7%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%88-%D9%82%D9%88%DB%8C-%D8%AA%D8%B1-%D8%B9%DA%A9%D8%B3"]"کبرا"های زهرآگین ایران؛ چابکتر و قوی تر + عکس[/url][/b][/center]
[indent=1]بالگردهای کبرای هوانیروز ارتش و نیروی هوافضای سپاه امروز جزو واحدهای رزمی بسیار مهم در نیروهای مسلح کشور هستند که با تعمیرات کامل بدست متخصصان داخلی، نصب تجهیزات جدید و پیشرفته و سلاح های بومی امروزه با توانایی های بیشتر، در آمادگی کامل برای اجرای مأموریت های فعلی و جدید هستند.[/indent]
[color=#000000]به گزارش[/color][color=#FF0000][b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/services/11"]گروه دفاع و امنیت مشرق[/url]،[/b][/color] نخستین نمونه از بالگرد کبرا در جنگ ویتنام ارائه شد، زمانی که نیروهای پیاده و زرهی احتیاج به پشتیبانی هوایی داشتند اما نه پشتیبانی هواپیماها که پس از بمباران یا راکت باران مواضع دشمن، باید برای سوخت گیری و مهمات گیری به پایگاه خود که ده ها کیلومتر دورتر بود باز می گشتند. هر چند هواپیماهای کوچک و کم سرعت تهاجمی نیز در آن جنگ حضور داشتند اما وسیله ای که بتواند از پشت خطوط مقدم به هوا برخواسته و با دقت بالا(در سرعت پائین) هدفگیری کند و در صورت لزوم به راحتی در نقطه ای فرود آید مزایای خاص خود را داشت.

بنابراین با استفاده از برخی اجزای بالگردهای یو-اچ-1 که به تعداد فراوان به کار گرفته شده بودند بالگرد آ-اچ-1 کبرا که صرفاً قابلیت تهاجمی داشت طراحی و ساخته شد. هر چند یو-اچ-1ها نیز به تیربار و بعضاً راکت مجهز می شدند اما ساختار آنها محدودیت های زیادی برای عملیات تهاجمی ایجاد می کرد. نمونه اولیه کبرا تنها به تیربار و راکت انداز مجهز و با بدنه ای باریک، هر دو سرنشین که شامل خلبان و کمک خلبان بودند را پشت سر هم جا داده بود.

بعدها این بالگرد که نخستین بالگرد مختص عملیات تهاجم زمینی هم محسوب می شود به موشک ضد تانک هدایت سیمی تاو مجهز شد که در نتیجه تأثیر عملیاتی آن خصوصاً در نقش ضد زره بسیار افزایش یافت. نمونه های مختلف یک و دو موتوره از آن ساخته شده و به کشورهای گوناگونی صادر شد.

بالگردهای کبرا طی 40 سال گذشته در جنگ های گوناگونی حضور داشته اند اما بزرگترین تجارب عملیاتی آنها در جنگ ویتنام، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و در جنگ خلیج فارس رقم خورده است. آمریکا در فاصله سالهای 1967 تا 1973 بیش از 1100 فروند کبرا در ویتنام به خدمت گرفت که حدود 300 فروند از آنها در عملیات رزمی یا سوانح از بین رفتند.

پس از چند مرحله بهسازی امروزه مدل «آ-اچ-1زِد وایپر» از بالگرد کبرا در حال تولید است و برخی از کشورهای دارنده آن نیز در برنامه هایی اقدام به بهسازی سامانه های مختلف این بالگرد نموده اند.

[b]ورود به ایران[/b]

پیش از انقلاب تعداد قابل توجهی بالگرد کبرا از نمونه دوموتوره «آ-اچ-1جِی، سی کبرا(کبرای دریایی)» ملقب به «International» خریداری شده و به مرور در پایگاه های مختلف هوانیروز نظیر کرمانشاه، اصفهان و مسجد سلیمان وارد خدمت شدند. مدل جِی بالگرد کبرا برای نیروی تفنگداران دریایی آمریکا و پرواز در محیط های دریایی بر اساس نمونه های تک موتوره این بالگرد ساخته شده بود.

بنابر اظهارات منابع خارجی حدود 200 فروند بالگرد کبرا به ایران تحویل داده شد که از نمونه ارتقاء داده شده بودند و حدود 60 فروند آنها توانایی شلیک موشک «BGM-71 تاو» را داشتند.







[center]
[b]کبرا مجهز به دو پرتابگر 4تایی موشک ضد تانک تاو[/b][/center]

طول بدنه این نمونه از کبرا، 13.5 متر، فاصله نوک دو بالواره آن 3.28 متر و قطر دو پروانه اصلی آن 13.4 متر است. جرم خالی این بالگرد نزدیک سه هزار و بیشینه جرم برخواستن آن 4540 کیلوگرم است. بیشینه سرعت این بالگرد به 280 کیلومتر بر ساعت، برد آن به 575 کیلومتر و سقف پرواز ان به 3215 متر می رسد.

بالگرد کبرای ایران دارای دو نمونه هستند. یک نمونه فقط دارای توپ سه لوله 20 میلیمتری و راکت انداز بوده که در ایران ملقب به «جنگنده کبرا» است و دیگری علاوه بر توپ و راکت، توانایی شلیک موشک ضدتانک تاو نیز دارد.

در بالگرد کبرا هر دو خلبان امکان هدایت بالگرد و شلیک تسلیحات را دارند اما خلبان کابین جلو دارای ادوات هدفگیری دقیقتر و خلبان کابین عقب دارای تجهیزات هدایت بهتر و کاملتری است. در نمونه دارای موشک تاو نیز سامانه هدفگیری در کابین جلو قرار داده شده است.

دوربین های مربوط به رؤیت هدف در این بالگرد توانایی زوم بیش از 13 برابر دارند که کار هدفگیری دقیق را ممکن می سازد. با حرکت سامانه هدفگیری توپ، لوله توپ نیز هماهنگ با آن و بلافاصله در جهت مورد نیاز تغییر می کنند و در نتیجه توپ در این بالگرد از تأثیرگذاری بالایی برخوردار است. این توپ قابلیت چرخش به اطراف را تا 100 درجه به هر طرف و 60 درجه عمودی را دارد. برد مؤثر این توپ تا 2هزار متر است.
چند نوع راکت در این بالگرد قابل بکارگیری است که شامل نمونه های 70 میلیمتری «هایدرا70» در پرتابگرهای 19 تایی و 7 تایی و راکت های 127 میلیمتری «زونی» در پرتابگر 4 تایی است که نوع اخیر در ایران روی بالگرد کبرا مشاهده نشده است. راکت های هایدرا70 دارای برد 500متر تا 8هزار متر هستند.

[center]
[b]بالگرد تهاجمی کبرا در حال شلیک راکت های 2.75 اینچی[/b][/center]

نوع پایه موشک تاو/توفان نیز تا 3850 متر برد دارد. این نمونه دارای هدایت سیمی بوده و احتمال اصابت آن به هدف 95 درصد است. این موشک 18.5 کیلوگرمی که 3.6 کیلوگرم مواد منفجر دارد، با طول 1.16 متر و قطر 15 سانتیمتر، به بیشینه سرعت 310 متر بر ثانیه دست یافته و می تواند تا 550 میلیمتر در زره نفوذ کند.

[center]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179123_956.jpg
[b]شلیک موشک تاو از بالگرد کبرا[/b][/center]

[b]حضور در جنگ تمام عیار تحمیلی[/b]


8 سال جنگ تحمیلی در یک گستره 1200 کیلومتری از مرزهای کشور و درگیر بودن چند صد کیلومتر از عمق داخل کشور تا چند سال اول جنگ، نیاز به حضور گستره نیروهای زمینی داشت. بدیهی است پشتیبانی هوایی چه از نوع ترابری و چه رزمی نقش مهمی در حفظ خطوط دفاعی، اجرای مقدمات عملیات های کوچک و بزرگ، پشتیبانی از نیروها در طی هر عملیات و پس از آن در زمینه های انهدام واحدهای دشمن، حمل نیرو و مهمات، تخلیه مجروحین و شهدا و... در این همه سال داشته است.

هر چند توان کمی و کیفی بالگردهای ایران پیش از انقلاب در حد بالایی بود، اما خروج مستشاران نظامی آمریکا بسیاری را به این نتیجه رسانده بود که احتمالاً همه این حجم عظیم ادوات هوایی زمینگیر خواهند شد. اما حتی پیش از شروع جنگ تحمیلی و در فاصله کوتاه پیروزی انقلاب تا شروع جنگ متخصصان هوانیروز با شجاعت وارد عرصه تعمیر و نگهداری بالگردها شده و سطح آمادگی این نیرو را به حد مطلوبی رسانده بودند به طوری که با وجود کارشکنی های دولت وقت در اوائل جنگ، هوانیروز به سرعت وارد عمل شد.

در واقع با توجه به واکنش سریع بودن واحدهای هوایی، پس از نیروی هوایی، هوانیروز دومین یگانی بود که با راهبرد کاهش سرعت نفوذ ارتش عراق وارد عمل شد. انهدام تعداد زیادی از ادوات زرهی و ترابری لشگرهای پیشرو عراق و متوقف کردن نسبی آنها از نتایج این تلاش بود که ستاره درخشان این عملیات ها که در آن روزها به صورت تقریباً خودجوش اجرا می شد، بالگرد تهاجمی کبرا بود. این دست وقایع، بالگرد کبرا را در ایران به اندازه اف-14 و فانتوم بین مردم مشهور کرد.

اما تبعات ورود هوانیروز با تمام قوا به عرصه جنگ، و ثبت بیش از 300هزار ساعت پرواز عملیاتی در جنگ، فرسودگی زودرس ناوگان و در کنار آن آسیب های ناشی از سلاح های دشمن بود. برای رفع این مشکلات نیز باید راهی پیدا می شد.

در نتیجه متخصصان هوانیروز و صنایع دفاعی با تمام قوا سعی در تعمیر و عملیاتی نگه داشتن ناوگان بالگردی کشور کردند و بسیاری از تعمیرات را در نزدیک ترین نقاط به خط مقدم به انجام می رساندند. بدین ترتیب بود که به طور متوسط بیش از 100 ساعت پرواز عملیاتی در هر روز از جنگ توسط بالگردهای کشورمان به انجام رسید.








[center]
[b]تعمیرات بالگرد کبرا[/b][/center]
مأموریت های بالگرد تهاجمی کبرا در طول جنگ بیشتر حول محورهای انهدام تانک ها و ادوات زرهی، حمله به استحکامات و خطوط دفاعی و مراکز تجمع دشمن، اجرای عملیات های شناسایی مسلح، اسکورت بالگردهای ترابری در عملیات های جستجو و نجات و حمایت از ناوگان کشتی ها در مقاطعی از جنگ بود.

در طی این دوران، هر چند محدودیت فضای بالواره های بالگرد کبرا حجم تسلیحات محمول آن را محدود می کرد اما انهدام صدها تانک، نفربر و خودرو در کارنامه خلبانان کبرا ثبت شده است. این کار با تلاش های فراوان کادر پروازی و زمینی و اقداماتی از قبیل افزایش تعداد سورتی پروازها و سوختگیری و مهمات گیری بالگردها در حالی که روشن و آماده پرواز بوده و خلبانان نیز از آنها پیاده نشده بودند ممکن شد. به عنوان مثال در عملیات فتح المبین کبراهای هوانیروز حدود 27477 گلوله 20 میلیمتری، 2258 فروند راکت، 200 فروند موشک ضدتانک شلیک نمودند که منجر به انهدام دست کم 360 دستگاه تانک و نفربر زرهی عراقی شد.

ترکیب های تسلیحاتی که کبراهای ایران در جنگ با آن دیده شده اند عمدتاً دو تا چهار پرتابگر راکت(19 یا 7 تایی)، دو پرتابگر 4تایی موشک تاو و دو پرتابگر 7 تایی راکت به همراه دو پرتابگر دو یا چهارتایی تاو بوده است. ترکیب های راکتی اغلب تنها مربوط به جنگنده کبرا داشته و نمونه موشک انداز این بالگرد برای عملیات های ضد زره وارد میدان می شده است.

اما ابتکارات بومی رزمندگان برای بهبود کبرا شامل استفاده از تسلیحات جدید و یا بکارگیری تسلیحات برای کاربردهای جدید از همان سالهای دفاع مقدس آغاز شد. در زمینه بکارگیری تسلیحات جدید باید به موشک هوا به سطح هدایت اپتیکی «AGM-65 ماوریک» اشاره کرد.


[center]
[b]کبرا در حال حمل موشک هوا به سطح ماوریک[/b][/center]
این موشک که بر روی هواپیماهای اف-4ئی نیروی هوایی ارتش و علیه اهداف مهم به کار می رفت با توجه به ضرورت های عملیاتی و تشخیص فرماندهان در قالب طرح «امید» روی نمونه غیرموشک انداز کبرا نصب شد و در چندین عملیات که استفاده از کبرا به جای هواپیماهای نیروی هوایی مناسبتر بود به طور کاملاً موفق مورد استفاده قرار گرفت. انهدام یک ایستگاه راداری ارتش عراق که در یک کارخانه متروکه استتار شده بود از معروف ترین استفاده های ماوریک توسط کبرا است. همچنین در مواردی با این موشک به مراکز تجمع نیروهای عراقی حمله می شد که نتایج بهتر در زمان کمتر نسبت به استفاده از راکت های هایدار70 داشته است. به عنوان مثال در عملیات فتح المبین 11 فروند موشک ماوریک توسط کبراهای ایران شلیک شد.

این کار در حالی در ایران و در بحبوحه جنگ به انجام رسید که تا آن زمان اجرای اینکار در دنیا سابقه نداشت و در آمریکا نیز بالگرد سوپرکبرا در 1990 این موشک را به طور آزمایشی به کار گرفت.

موارد دیگری از شاهکارهای کبراهای ایرانی در جنگ تحمیلی به درگیری هوایی با بالگردهای دشمن بازمی گردد. با توجه به برخورداری عراقی ها از بالگردهای مسلح که در طی جنگ مجهزتر نیز می شد و پروازهای این واحدها روی خطوط استقرار نیروهای زمینی ایران، بالگردهای ایرانی هم که برای پشتیبانی از نیروها در آن منطقه حضور داشتند برای کاهش فشار و تلفات رزمندگان زمینی ناگزیر به درگیری شدن با این کرکسان بعثی بودند.

در این نبردها خلبانان ایرانی با استفاده از توپ و خصوصاً‌ موشک هدایت سیمی تاو خود که اساساً برای هدف قرار دادن اهداف هوایی نبوده است اقدام به درگیری می کردند که مورد اصابت قرار رفتن چندین بالگرد از جمله غزال(گازل) ساخت فرانسه تأیید شده است. همچنین گزارش هایی مبنی بر درگیر شدن و انهدام میل-24هایند نیز وجود دارد. اما جالب ترین شکار هوایی کبراهای ایران مربوط به منهدم کردن یک فروند میگ-21 عراقی با شلیک تعدادی راکت هوا به سطح هایدرا70 است که واقعه ای بی نظیر در تاریخ جنگ های هوایی به شمار می رود.

[b]پس از جنگ[/b]

با پایان یافتن 8 سال نبرد سنگین و فرسایشی، کبراهای ایران نیز وارد دوره بازسازی و بعدها بهسازی شدند. این فعالیت ها شامل تمام اجزای بالگرد شامل موتور، سازه، بدنه، سامانه های سلاح و اویونیک بود. در نتیجه بعد از جنگ یگان های پروازی هوانیروز به طور متوسط بیش از 25هزار ساعت پرواز داشته اند. امروزه بیش از 70 درصد از حدود 2500 قطعه موجود در بالگردها شامل قطعاتی از بال، بدنه، موتور، سامانه های الکترونیکی در کشورمان ساخته می شود.

علاوه بر تعمیرات اساسی بالگردها، چندین فروند کبرا که آسیب های مختلفی دیده بودند بازسازی شده و به خط پرواز بازگشتند. یکی از نمونه های شاخص این کار که در اواسط دهه 1370 به انجام رسید، بالگردی بود که بیش از 90 درصد اجزای آن دوباره ساخته شد و به عقیده کارشناسان در واقع یک فروند بالگرد کامل ساخته شد.


[center]
[b]کبرای کاملاً بازسازی شده[/b][/center]

در نهایت به دلیل اثبات عملی کارایی فوق العاده بالگرد تهاجمی در نبردها و بروز توانایی های فنی متخصصان کشور، طرح ساخت 50 فروند بالگرد کبرای بومی شده با نام 2091 در شرکت هسای اصفهان تصویب شد.

چندی پیش نیز 10 فروند بالگرد توفان که گونه ای مشابه کبرا است به یگان های عملیاتی تحویل داده شد. طبق اخبار منتشره این بالگردها جدید ساخت بوده اند و شامل بازسازی بالگردهای آسیب دیده نمی شدند. تمامی این ده فروند دارای سامانه هدفگیری موشک ضدتانک در دماغه خود هستند. هر چند بالگردهای توفان تفاوت ظاهری بخصوصی با کبراهای قبلی ندارند اما تفاوت هایی در برخی اودمات داخل کابین خلبانان دیده می شود.

[center]
[b]تعدادی از بالگردهای توفان در [/b][b]مراسم تحویل [/b][/center]

نکته جالبی که باید به آن اشاره کرد ساخت یک نمونه تحقیقاتی با الهام از طرح بالگرد کبرا در سال 1366 و در چارچوب طرح سیدالشهداء است که یک بالگرد تهاجمی تک موتوره، دو نفره با یک تیربار 6 لوله 7.62 میلیمتری چرخان در دماغه و یک پرتابگر راکت 7 تایی در هر سمت بدنه است.

[center]
[b]بالگرد تحقیقاتی ظفر[/b][/center]

بالگرد تهاجمی و تکنفره [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/36364"]شاهد285[/url] نیز با بهره گیری از تجربیات کبرا و استفاده از طرح یک بالگرد کوچکتر برای مأموریت های تهاجمی زمینی و دریایی ساخته شده است.
برای بهسازی و ارتقاء سامانه های مختلف بالگرد کبرا در ایران چندین طرح قابل ذکر است. طرح «ارسلان» در نیروی زمینی ارتش که شامل بکارگیری برخی تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی جدید و موشک های دوش پرتاب به عنوان موشک هوا به هوا می شد از آن جمله است.



بکارگیری موشک های هوا به هوا در بالگردهای رزمی اقدام بسیار مهمی در جهت افزایش قابلیت تهاجمی و تدافعی آنها دارد. درگیر شدن با بالگردهای دشمن جهت حفاظت از نیروهای زمینی و واحدهای هوایی خودی امری بود که هر چند با دلاوری خلبانان ایرانی در زمان جنگ انجام می شد اما با توجه به هدایت سیمی موشک های تاو نیازمند فراهم شدن شرایط خاصی بود و خود بالگرد را نیز تا زمان اصابت موشک به هدف در معرض خطر قرار می داد.

انهدام چند کبرای ایرانی توسط بالگردهای عراقی در درگیری های هوایی که طبیعتاً پدید می آمد نیز ناشی از نبود سلاح مؤثر، سریع و بی نیاز از هدایت توسط خلبان در آن زمان بود. با بهره گیری از موشک های دوش پرتاب در نقش هوا به هوا، درگیری هوایی با بالگردها و حتی هواپیماهای بدون سرنشین دشمن به طرز مؤثری صورت می گیرد.

همچنین نصب موشک هوا به هوای کوتاه برد حرارت یاب «AIM-9 سایدویندر» نیز مورد توجه بوده است. چند گونه از این موشک در ایران موجود است که به طور کلی کمتر از 100 کیلوگرم جرم و کمتر از 15 کیلومتر برد داشته و با عنوان فاطر در کشور نیز ساخته شده است. موشک سایدویندر در زمان جنگ تحمیلی از جنگنده های اف-4، اف-5 و اف-14 نیروی هوایی ارتش شلیک می شد.

[center]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179121_383.jpg
[b]موشک هوا به هوای سایدویندر زیر بالواره کبرا[/b]
[/center]

بنابر آمارهای موجود ده ها فروند از هواپیماها و بالگردهای عراقی را ساقط کرد. با استفاده از این موشک و مجهز بودن کبراهای در حال پرواز در یک منطقه، محیط خطرناکی نیز برای هواپیماهای دشمن بوجود می آید و نیاز به حضور جنگنده های خودی برای دفاع از بالگردها در خط مقدم را کمتر می کند.

[b]تیزتک؛ مجهزترین کبرای ایران[/b]

به نظر می رسد جامع ترین برنامه به روز رسانی کبرا در کشور پروژه «تیزتک» باشد. در این پروژه علاوه بر بکارگیری تجهیزات اویونیک جدید شامل نمایشگرهای دیجیتال رنگی چند منظوره در کابین، جایگزینی رادیوهای و بیسیم های جدید، سامانه های هشدار دهنده راداری در طرفین و جلو و عقب بالگرد که پوشش 360 درجه را فراهم می کنند، تغییراتی در بدنه بالگرد نیز داده شد و از شیشه های ضدگلوله برای خدمه استفاده شد.

[center]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179127_276.jpg
[b]بالگرد تیزتک؛ توسع یافته در هسای اصفهان[/b]

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179130_164.jpg
[b]ساخت نمونه های جدید بالگرد کبرا بر اساس بهسازی های اجرا شده در تیزتک[/b][/center]

از جمله تجهیزات وسامانه های ساخته شده برای روزآمد سازی کبرا، سامانه کنترل بالگرد کبرا و طراحى و ساخت سامانه نمايشگر چند منظوره(MFD) است که در تیزتک به کار رفته است.

سامانه کنترل سلاح بالگرد کبرا شامل مجموعه هاى پيچيده اى از ادوات اپتيکى، مکانيکى، کنترلى و الکترونیکی است که امکان ردگيرى هدف را با دقت و پايدارى بسيار بالا براى بالگرد فراهم مى آورد در حالی که اساساً این وسیله تحت تأثير لرزش و حرکت هاى ناگهانى است.

در سامانه نمايشگر چند منظوره، حساسه هاى جديد و نمايشگرهاى کريستال مایع جايگزين سامانه هاى الکترومکانيکى و نمايشگرهاى قديمى آنالوگ بالگرد شده است. اين کار علاوه بر افزايش ايمنى پرواز، کاهش فشار کارى خلبان، افزایش ایمنی پرواز، کاهش احتمال بروز خرابی، کاهش زمان مورد نیاز برای تعمیر و نگهداری و آماده به کار شدن بالگرد، کاهش وزن و هزینه های کارکرد را به دنبال دارد.

[center] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179125_710.jpg
[b]نمایشگر MFD بکار رفته در تیزتک؛ برخی نمایشگرهای قدیمی حفظ شده اند[/b][/center]

این سامانه نمایشگر قابلیت برنامه ریزی جهت نمایش هرگونه اطلاعات را دارد. از آن جمله اطلاعات کارکرد سامانه ها مانند دور موتورها و پروانه اصلی، گشتاور موتور، ولتاژ و شدت جریان تولیدی توسط ژنراتور، میزان سوخت و روغن و...، اطلاعات سامانه های سلاح و هدفگیری اپتیکی است.

همچنین این سامانه که تنها 12 کیلوگرم جرم دارد توانایی نمایش فیلم و اتصال به دوربین های دید در شب و روز را داشته و علاوه بر قابل مشاهده بودن در نور مستقیم خورشید، در شب و در صورت استفاده خلبان از دوربین دید در شب نیز قابل استفاده است.
در بالگرد تیزتک از یک نمایشگر سربالا(HUD) جدید نیز برای خلبان استفاده شده است که به نظر میرسد در جلوی آن دوربینی نصب شده باشد.

[center] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179128_134.jpg
[b]نمایشگر سر بالا در تیزتک[/b][/center]

نوعی از [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/76360"]دوربین های اپتیکی-حرارتی پایدار شده[/url] و قابل چرخش در دو راستا به همراه نمایشگرهای مربوطه در کابین بر روی یکی از کبراهای غیر موشک انداز هوانیروز به نمایش در آمده است. این دوربین ها برای امور نظارت هوایی و شناسایی اهداف کارایی دارند و مجهز شدن کبرا به این چنین سامانه ای علاوه بر بهبود قابلیت های عملیاتی آن، کار شناسایی اهداف از فاصله دور و پرهیز از نزدیک شدن بالگرد به مناطق دشمن را نیز ممکن می سازد. همچنین این سامانه برای شلیک بهتر موشک هایی مانند ماوریک به منظور هدفگیری از ارتفاع بالاتر و مسافت دورتر نیز کارایی دارد.

[center]
[b]سامانه دوربین پایدار شده زیر بالگرد کبرا[/b][/center]

تصويربردارى هوايى به وسيله بالگرد نيازمند قرار دادن دوربين روى يک سکوى پايدار شده است. در اينگونه پروازها سه نوع حرکت مزاحم وجود دارد که در صورت عدم وجود يک سکوى پايدار که دوربين روى آن قرار گرفته باشد، تصويربردارى را غير ممکن مى سازد. اين حرکت ها شامل لرزش هاى با دامنه مختلف و طيف فرکانسى وسيعى است.

[center] http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179115_779.jpg
[b]نمایشگر دوربینِ زیرِ بدنه در کابین خلبان[/b][/center]

در اين سکوى پايدار شده، هر سه نوع حرکت نوسانى با بهره گیری از دو ژيروسکوپ متعامد، دفع مى شوند. بدين ترتيب على رغم همه حرکت هاى بالگرد زواياى اصلى دوربين نسبت به يک چهارچوب مرجع ثابت مى ماند و تصاویر واضحی بدون نیاز به کنترل خلبان تهیه می شود.

دوربین های دید در شب انفرادی و دو چشمی مانند «[url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/59104"]شباهنگ[/url]» نیز مدتهاست به فهرست تجهیزات کبراهای ایران افزوده شده و مشکل بزرگ آنها در زمان جنگ تحمیلی که قابلیت پرواز و شلیک سلاح بخصوص موشک های ضد تانک در شب را نداشتند برطرف نموده است.
با توجه به لزوم برخی پروازهای بالگردهای کبرای کشورمان در محیط های دریایی یکی از طرح های به انجام رسیده در این زمینه در سالهای اخیر، بالشتک های مربوط به فرود بر روی آب برای مواقع اضطراری است. با مجهز شدن کبراها به این سامانه، ایمنی کلی پرواز روی آب افزایش یافته و در صروت بروز سانحه با فرود و شناور شدن بالگرد در آب از خسارت بیشتر جلوگیری می شود.

[center]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/4/10/179124_170.jpg
[b]سامانه فرود اضطراری روی آب[/b][/center]

انواع جدید موشک های ضدزره توفان که از برد بالاتر و میزان نفوذ بیشتری برخوردارند توسط صنایع دفاعی کشور ساخته شده اند که در زمره تسلیحات بالگرد کبرا نیز قرار می گیرند.
خبرهایی نیز از تلاش متخصصان داخلی برای بهبود عملکرد موتور بالگردهای هوانیروز از جمله کبرا منتشر شده است. با توجه به ضرورت حمل سامانه های جدید، قطعاً افزایش توان موتورها لازم است. همچنین بهبود مصرف سوخت در این موتورها با توجه به وجود فناوری های جدید، ممکن و عملی است.

یکی دیگر از تجهیزاتی که برای بکارگیری روی بالگردهای کشور توسعه داده شده، [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/65386"]جمر یا اخلالگرهای فروسرخ[/url] جهت گمراه کردن موشک های آشیانه یاب حرارتی است. با استفاده از این سامانه ها میزان بقاپذیری بالگرد در محیط زرمی بیشتر شده و در نتیجه کارایی کلی آن افزایش می یابد.

جعبه سیاه بریا ذخیره اطلاعات پروازی و مخزن سوخت «خودنشت گیر» از دیگر تجهیزاتی است که برای افزایش قابلیت های بالگردها در کشور ساخته شده است. خصوصاً این وع مخازن سوخت در محیط عملیاتی بالگردهای تهاجم زمینی که در معرض شلیک گلوله هایی با کالیبرهای ریز و درشت قرار دارند بسیار مفید است.

یکی دیگر از سامانه های تهیه شده برای بالگرد کبرا، [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/99986"]شبیه ساز[/url] است که با توجه به پرداختن به آن در گزارشی مستقل، تنها به این اشاره می کنیم که شبیه ساز ثابت بالگرد کبرا سالهاست در خدمت واحدهای آموزشی این پرنده بوده و شبیه ساز تمام متحرک و 6درجه آزادی آن نیز با قابلیت شلیک سلاح های مختلف شامل توپ، راکت و موشک ساخته شده است.

بالگردهای کبرای هوانیروز ارتش و نیروی هوافضای سپاه و نمونه های ساخته شده از روی آنها امروز هم جزو واحدهای رزمی بسیار مهم در نیروهای مسلح کشور هستند که با تعمیرات کامل بدست متخصصان داخلی، تجهیزات جدید و پیشرفته و سلاح های بومی امروزه با توانایی های بیشتر، برای رویایی با اهداف متنوع تر حتی اهداف دریایی با خلبانان و خدمه آموزش دیده و بهره مند از تجارب بی نظیر 8 سال جنگ تمام عیار با واحدهای زمینی و هوایی دشمن در آمادگی کامل برای اجرای مأموریت های فعلی و جدید هستند.

[url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132280/%DA%A9%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A2%DA%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%86%D8%A7%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%88-%D9%82%D9%88%DB%8C-%D8%AA%D8%B1-%D8%B9%DA%A9%D8%B3"]http://www.mashreghn...تر-و-قوی-تر-عکس[/url]



[color=#ff0000]تصاویر به لینک تبدیل شد . ![/color]

[color=#ff0000]00Amin[/color]
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام
برای دیدن بقیه عکس ها به منبع مراجعه کنید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][size=5]کار های خوبی روی کبری های ایران انجام شده. البته الان فکر کنم یکی از مهمترین کارهایی که باید انجام بشه جایگزین کردن موتورهای قدرتمندتر و یکپارچه سازی سیستمهای این هواگرد تا فشار کاری خلبان کمتر بشه و هم بتونه تسلیحات قوی تری رو حمل کنه مثل کبری های جدید نیروی دریایی آمریکا[/size][/right]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      موقعیت قرارگاه مرکزی منافقین :
       
      در 90 کیلومتری شمال بغداد ،پس از عبور از شهر "الخالص" به "قرارگاه  اشرف" خواهید رسید.این پادگان با وسعت6 در 8کیلومتر مربع تا سال 1365 هجری شمسی تحت عنوان "معسگر الخالص الخاص" محل استقرار یکی از تیپ های گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.این پادگان از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلیحات و یک روستای کوچک عراقی،از شرق به یک فرودگاه متروکه،از جنوب شرق به روستای "شیخ شنیف" ، از جنوب به یک مرکز مرغداری و از غرب به جاده بغداد- کرکوک محدود شده است."اشرف بزرگ" 12*10 کیلومتر مربع است  که پادگان اشرف و زمین های اطراف آن را شامل می شود.
       
        
       
       
       
       
      پس از اخراج مسعود رجوی به عراق و ملاقات او با صدام حسین ، این پادگان بطور کامل تحویل گروهک منافقین  شد و  آنها پایگاه های خود در سلیمانیه و کرکوک را جمع آوری کرده و از سال 1366 هجری شمسی تحت عنوان به اصطلاح "ارتش آزادیبخش ملی " در این محل تجمع کنند.
      در کیلومتر 90 جاده قدیم بغداد-کرکوک انشعابی از قسمت شرقی، شما را به درب اصلی پادگان اشرف هدایت خواهد کرد.شمال و جنوب این جاده آسفالته و فرعی محل استقرار 2 گردان ارتش صدام حسین ،گروهان رادار،گروهان موشکی پدافند هوایی و مقر سازمان استخبارات صدام حسین است که در نزدیکی ورود به پادگان قرار دارد.از سال 1365 شمسی تا زمان سرنگونی صدام  حسین ،نقش این نیروها پدافند هوایی،حفاظت بیرونی و کنترل ورود و خروج به پادگان اشرف بود .
       
       
        
       
       
      مرصاد ، کمینگاه منافقین 
      ببرها وارد می شوند :
       
      اگر چه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ارتش  جمهوری اسلامی ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  ، بسیج و..)  در جریان عملیات مرصاد ، شکست سنگینی بر پیکره گروهک منافقین وارد آورد ، بازماندگان فرقه رجوی ، مجدداً نیروی های باقی مانده خود را در قرارگاه های  متعدد خود در عراق ، جمع آوری و با حمایت رژیم بعثی ، فعالیتهای خود را از سر گرفتند . اما بدنبال شکست مفتضحانه رژیم بعثی حاکم بر بغداد در مقابل تهاجم گسترده نیروهای ائتلاف به منظور بازپس گیری کویت در ماه مارس 1991 و بغرنج شدن وضعیت در این کشور که همراه با بروز تشنجات و حرکتهای مسلحانه در شمال و جنوب آن گردید ، باعث شد تا گروهک منافقین  با یک بن بست غیر قابل تصور مواجه گردد .
       
       

       
       
      به همین دلیل ، تروریستهای مسلح این گروهک ، دست به تحرکات جدیدی در داخل خاک ایران زده و در یکم آوریل 1991 ، با استفاده از شرایط حاد منطقه ، یکسری اقدامات مسلحانه تروریستی  در غرب ایران ، بویژه ارتفاعات استان کرمانشاه  را رقم زدند که موجبات به شهادت رسیدن صدها نفر از شهروندان کرد ساکن در این منطقه را فراهم آورد .
      بنابراین در پاسخ به شرارتهای این گروهک تروریستی ، در بامداد روز 5 آوریل ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  با استفاده از 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-4E ، جمعی پایگاه سوم شکاری (TFB-3)  یک ضربت اساسی را به پادگان اشرف که قرار گاه مرکزی این گروهک بشمار می رفت ، وارد آورد که درعمق 80 کیلومتری داخل خاک عراق و در 28 کیلومتری شمال شهر  خالص  قرار داشت . 5 دقیقه بعد از این حمله ، 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-5E جمعی پایگاه چهارم شکاری (TFB-4) بقیه تاسیسات این قرار گاه را با مهمات سنگین مورد حمله قرار دادند که براساس اطلاعات منتشر شده ، تلفات گسترده ای را موجب گردید .
       

       
       
      با این حال ، در جریان این حمله غافلگیرانه  ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه  بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند
       
       

       
      بقایای فانتوم ساقط شده نیروی هوایی به سریال 6688-3
       
       
      در شمال عراق ، دولت ترکیه که سالهاست در حال جنگ غیر رسمی با شورشیان حزب کارگران کرد که به شکل محرمانه از حمایتهای اطلاعاتی و تسلیحاتی دولت وقت عراق بهره می برد ، قرار داشت ، به منظور سرکوب این شورشیان ، چندین عملیات رزمی را در امتداد مرز با ایران ، طراحی و اجرا نمود .
       

       
       
      در جریان این عملیات رزمی ، فانتوم های  نیروی هوایی ترکیه بارها و بارها حریم هوایی ایران را مورد تجاوز قرار داده و نقض نمودند و در این سو ، در موارد متعددی  ، رادار مراقبت منطقه ، هشدارهای لازم را به ترکها ارسال نمود ولی علی الظاهر نیروی هوایی ایران هرگز عملیات رهگیری را اجرا ننمود . این مساله  را می توان بدین دلیل تشریح نمود که  تایگرهای مستقر در پایگاه دوم شکاری ،اگر چه بسیار سریع تر از فانتوم های ترک بودند اما بدلیل اینکه  تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده های F-16C این نیرو  اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت . به همین علت ، فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا سازمان رزم پایگاه دوم شکاری را با اعزام جنگنده های MIG-29 که به تازگی از اتحاد شوروی تحویل گرفته شده بودند ، تقویت نماید .
       
       

       
       
      اعزام فالکروم های تهرانی  ، اگر چه در ابتدا به شکل موقت به این پایگاه مامور شده بودند ، اما با تغییر شرایط ، این استقرار به شکل دائمی در آمد و اسکادران 22 تاکتیکی نیروی هوایی (TFS-22) با حضور میگ های روسی تشکیل گردید و از آن سو ، تمامی  تایگرهای موجود در این پایگاه (F-5E) به اسکادارن 21 تاکتیکی (TFS-21) انتقال یافتند .
       
      با فروکش کردن آتش جنگ در آسیای جنوب غربی ، شرایط تقریباً به حالت عادی بازگشت ، اما این آرامش زیاد بطول نیانجامید ، چرا که در سال 1994 ، گروهگ منافقین مجدداً با اعزام تیم های ترورویستی بداخل کشور ، به شکل منظم دست به تخریب ، ترور مردم عادی و شماری از مقامات ارشد نظامی و غیر نظامی  زدند .
       
       

      سپهبد شهید صیاد شیرازی 
       
       
      د رنتیجه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مجدداً ماموریت یافت تا حملات هوایی خود را علیه قرارگاه مرکزی این گروهک در داخل خاک عراق ، از سر بگیرد .
      این ماموریت کمتر شناخته شده ، توسط یکفروند جنگنده- بمب افکن F-5F و سه فروند جنگنده – بمب افکن F-5E جمعی پایگاه دوم شکاری در 9 نوامبر 1994 اجرا گردید . در این حمله جمعاً 16 تیر مهمات هوا به زمین مارک-82 به روی هدف حمل شد و پرنده های رزمی با موفقیت کامل و بدون خسارت جانبی ، ماموریت خود را به انجام رساندند .
       
       

       
       
      اما بدلیل اینکه این حمله غافلگیرانه  در داخل محدوده موسوم به منطقه پرواز ممنوع (NO FLY ZONE) شمال عراق که توسط ایالات متحده و بریتانیا حفاظت می گردید ، انجام شد ، به محض اطلاع از وقوع این حمله ، 20 فروند جنگنده  متحدین شامل  جنگنده – بمب افکن های F-16  و F-15 نیروی هوایی ایالات متحده به منظور رهگیری این دسته پروازی از پایگاه های خود واقع در خاک ترکیه به پرواز در آمدند که با توجه به پایان ماموریت دسته رزمی نیروی هوایی ایران ، برخوردی میان این دو پیش نیامد . 
       

       
       
       
      پی نوشت :
       
      1- پلان های رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و توسط مترجم طراحی شده است 
      2-  در این انجمن ، بیشتز از حماسه های گردان های تامکت و فانتوم گفته شده ، باشد که  این تاپیک گوشه ای از حماسه های تایگرهای مظلوم نیروی هوایی که تلفات قابل توجهی را هم در جنگ تحمیلی متحمل شده است ، بیان نماید .
       
       
       
      منبع : با اندکی تصرف ، IRANIAN TIGERS AT WAR  BY BABAK TAGHVAEE
       
       
        این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ،
      بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . 
      در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .
       
       مترجم : MR9      
    • توسط bell214
      مرواریدی در ژرفا
      مصاحبه با خانواده شهيد سرهنگ خلبان «محمدهاشم آل‌آقا»
      قهرمان شکاری (F-14)
      مقدمه:
      مدتها بود كه به صورت جسته و گريخته در محافل گوناگون كه از جنگ و نيروي هوايي صحبتي به ميان مي‌آمد و يادي از شهدا و همچنين شهيد سرهنگ خلبان «محمدهاشم آل‌آقا» مي‌شد، همرزمان و دوستانش در شجاعت، دلاوري، صداقت و خاكي بودن وي اتفاق نظر داشتند. ما نيز پيرو وظيفه‌مان مترصد فرصتي بوديم كه خدمت خانواده معظم شهيد رسيده و نسبت به احوالات وي معرفت بيشتري حاصل كنيم. اشاره كتاب «تامكت‌هاي ايران در جنگ تحميلي» به اين شهيد بزرگوار كه در شماره پيشين از نظرتان گذشت، بهترين بهانه براي اين منظور بود كه به لطف خداوند با دريافت اذن شرفيابي از خانواده شهيد مقصودمان حاصل شد.

      باز هم مثل هميشه خود را در آن‌قدر مرتبه‌اي نمي‌بينم كه رمز و راز شهداي ميهن را بنگارم و به تصوير بكشم، با اين حال براي رسالتي كه بر دوشم سنگيني مي‌كند بهانه خوبي دارم.

      سايلي را گفت آن پير كهن چند از مردان حق‌گويي سخن

      گفت خوش آيد زبان را بر دوام تا بگويد ذكر ايشان را مدام

      گر نيم زايشان از ايشان گفته‌ام خوشدلم كاين قصه از جان گفته‌ام

      محمدهاشم در 27 آبان سال 1324 در خاندان بزرگ «آل‌آقا» كه از خانواده‌هاي سرشناس شهر كرمانشاه مي‌باشد پا به عرصه وجود گذاشت. دوران تحصيل خود در مقاطع ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان را در شهر كرمانشاه گذراند. با اعلام مخالفت مادرش با وجود عشقي كه به پرواز داشت از اين كار منصرف شد اما علاقه وافر وي به ارتش كه همانا عشق خدمت به وطن بود باعث شد كه نهايتا به جمع نيروهاي مسلح بپيوندد. به دنبال آن وي پس از شركت در آزمون ورودي، موفق به راهيابي به دانشكده افسري نيروي زميني ارتش شده و با توجه به عطش دروني‌اش در ميل به بال گشودن همزمان در جهت جلب رضايت مادر گام بر مي‌دارد. پس از فارغ‌التحصيلي از دانشگاه افسري اصرار وي كارگر افتاده و مادر به خلبان شدن فرزند راضي مي‌شود. هاشم كه گويي در ابتداي راه قرار دارد با نيروي مضاعفي بلافاصله اقدام كرده و با شركت در آزمون دانشكده خلباني از اين امتحان نيز سربلند بيرون آمده و با رسيدن به آرزوي ديرينه خود به جرگه دانشجويان خلباني نيروي هوايي ارتش مي‌پيوندد. با اتمام كلاسهاي زميني و آموزش مقدماتي پرواز، طبق روال آن روز نيروي هوايي براي تكميل دانش پرواز خود راهي ايالات متحده مي‌شود. با اتمام دوره، مفتخر به دريافت وينگ خلباني شده و راه بازگشت به وطن را در پيش مي‌گيرد. سروان خلبان هاشم آل‌آقا مقارن با سال 1350 به كشور بازگشته و با امريه ستاد فرماندهي نيروي هوايي به عنوان كمك خلبان جنگنده F-4، فانتوم، به پايگاه هفتم شكاري شيراز منتقل مي‌شود. در ادامه در سال 1351 برابر امريه ديگري براي ادامه انجام وظيفه به پايگاه يكم شكاري تهران فرستاده مي‌شود. هاشم در همين سال با دختري در همان محله سكونت پدر و مادرش در شهر كرمانشاه آشنا شده و اين آشنايي به ازدواج اين دو ختم مي‌شود.

      آنها زندگي مشتركشان را در تهران آغاز كرده و پس از حدود 4 سال، در سال 1356 آماده سفري طولاني مي‌شوند. سروان خلبان آل‌آقا براساس صلاحديد فرماندهان وقت به همراه تني چند از خلبانان فانتوم، با خانواده‌هايشان براي آموزش هدايت پرنده پيچيده، انقلابي و جديد نيروي هوايي ارتش، گرومن F-14 تامكت عازم پايگاه نيروي دريايي ايالات متحده در ايالت ويرجينيا مي‌شوند. براي خلبانان باتجربه فانتوم همچون هاشم آل‌آقا پرواز با گربه گرومن و كاربري تسليحاتش كار آنچنان سختي نبود. زيرا در درجه اول F-4 و F-14 هر دو اصلا براي نيروي دريايي ايالات متحده طراحي و ساخته شده و بديهي است كه از يك استاندارد يكسان براي طراحي و ساخت آنها استفاده شده است و در درجه دوم از سه موشك هوا به هواي مورد استفاده تامكت‌هاي ايران، فانتوم قابليت شليك دو موشك آن (AIM-7 اسپارو و AIM-9 سايدوايندر) را دارد. با توجه به اينكه آل‌آقا و همرزمانش در جنگنده فانتوم در چگونگي استفاده از اين دو موشك تجربه كافي و وافي داشتند، فقط مي‌بايست اسلحه اصلي تامكت، موشك اسطوره‌اي هيوز AIM-54 فينيكس و رادار آن هيوز AWG-9 را به‌طور كامل بشناسند. اگر عوامل مذكور را به اضافه هوش و جسارت ايراني كنيم مي‌شود حدس زد كه تمام نفرات اعزامي به راحتي بتوانند دوره خلباني F-14 را با موفقيت و سربلندي طي كنند. پس از پايان دوره در مدت حدود 18 ماه، خلبانان جديد جنگنده جديد در آبان 57 به سرزمين اجدادي خود باز مي‌گردند. با توجه به اينكه كانون فعاليت F-14 در ايران پايگاه هشتم شكاري مي‌باشد، هاشم به همراه خانواده خود از تهران به اصفهان نقل مكان مي‌كند. سكونت آنها در اصفهان مصادف مي‌شود با اوج‌گيري تظاهرات مردمي عليه حكومت پهلوي كه در نهايت به پيروزي انقلاب اسلامي ايران در بهمن 57 منجر شد. وقوع انقلاب در كشورمان سنگ محك بسيار جالبي براي تعيين عيار ارق ملي و حس وطن‌پرستي كاركنان نيروهاي مسلح بود و چه زيبا كه آل‌آقا و همرزمان ميهن‌پرستش در اين آزمون كوچكترين ناخالصي از خود نشان ندادند.

      سروان خلبان محمدهاشم آل‌آقا كه در زمان پيروزي انقلاب از افسران ارشد نيرو محسوب مي‌شد و مدتها بود كه به عنوان استاد خلبان، آموزش خلبانان را به عهده گرفته بود پس از پيروزي انقلاب امر آموزش را با جديت بيشتري پيگير شد. آري او نيز مي‌دانست آموزش صحيح و كامل مهمترين رمز پيروزي بر دشمنان ملت است.

      با شروع جنگ تحميلي فعالانه وارد صحنه نبرد شد و در عين حال از آموزش جوانان غافل نشد تا اينكه به علت رشادت، جديت و جسارت در امور محوله در سال 1362 از طرف فرماندهي وقت نيرو به سمت جانشين فرماندهي عمليات نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران منصوب مي‌شود.

      رسيدن به پست معاونت عمليات نيرو بهانه خوبي بود تا هاشم در كنار سرهنگ خلبان «عباس بابايي» خود را هرچه بيشتر درگير جنگ كرده و تواناييهاي خود را در اين عرصه، عرضه دارد. بابايي و آل‌آقا همواره پيش از انجام هر عملياتي ابتدا خود مبادرت به شناسايي و ارزيابي هدف از لحاظ موضع پدافندي، سمت حمله و غيره كرده تا عمليات اصلي با خطر كمتر و ديد بازتري صورت گيرد. نكته جالب توجه در اين مطلب اين است كه آنها هرگز گرفتار جو پست و مقام نشده و فقط به اين مساله كه در كجا مي‌توانند منشا اثر باشند توجه داشتند «آري ما چنين جان بركفاني داشتيم».

      هاشم آل‌آقا در درجه اول همانطور كه ذكر شد از فرماندهان ارشد نيرو بود و در درجه دوم مشغله‌هاي فراواني به عنوان طراح عمليات داشت و اين دو مورد كافي بود تا نتواند پروازهاي عملياتي انجام دهد، با اين حال فعالانه در پروازهاي گشتي و اسكورت نفتكش‌ها و كشتيهاي تجاري شركت مي‌كرد و اين‌چنين بود تا به خواست خدا خليج نيلگون و هميشه فارس ايران، مشهد شهيد سرهنگ خلبان محمدهاشم آل‌آقا باشد.

      تقويم‌ها روز 20 مرداد 1363 را نشان مي‌داد و آسمان آبي خليج فارس يكي از گرمترين روزهاي خود را سپري مي‌كرد. هاشم آل‌آقا و كمك خلبانش در يك تامكت طي ماموريتي مشغول اسكورت نفتكش‌ها و كشتيهاي تجاري كشورمان بود. در همين اثنا ناگهان مورد حمله چند فروند جنگنده ميراژ F1 عراقي قرار مي‌گيرد. درگيري آغاز و پس از مدتي جنگ و گريز تامكت‌ها آل‌آقا مورد اصابت موشك شليك شده از طرف جنگنده عراقي قرار گرفته و به درون آب سقوط مي‌كند. شاهدان عيني حادثه كه دورادور ناظر درگيري آنها بودند خطر شليك شدن موشك سوپر 530F-1 به سمت تامكت را به آل‌آقا گوشزد مي‌كنند اما آل‌آقا در جواب آنها مي‌گويد هيچ نشانه‌اي دال بر حمله موشك به سمتشان در سامانه‌هاي هشداردهنده مشاهده نمي‌كند. اين مطلب گوياي آن است كه عراقي‌ها با استفاده از اطلاعات فني كه امريكايي‌ها در اختيار آنها قرار داده بودند در استفاده از نقاط ضعف F-14 كاملا موفق عمل كرده‌اند.

      همسر هاشم كه از چند روز پيش براي ديدن اقوام به كرمانشاه رفته بود در روز بازگشت به تهران كه مصادف مي‌شود با روز شهادت هاشم با شكسته شدن ديوار صوتي شهر كرمانشاه توسط جنگنده‌هاي عراقي مواجه مي‌شود. با مشاهده اين اتفاق گويي به وي الهام مي‌شود كه براي هاشم اتفاقي افتاده اما با ذكر و ياد خدا آرامش يافته و به خود تلقين مي‌كند كه انشاءا... اتفاقي نيفتاده. پس از رسيدن به تهران هرچه منتظر مي‌ماند از تلفن هاشم خبري نمي‌شود. صبرش لبريز شده و با پايگاه هشتم تماس مي‌گيرد. ديسپچ پايگاه با توجه به اينكه تامكت آل‌آقا بازنگشته و هيچ خبر دقيقي دال بر شهادت يا زنده بودنش در دست نيست با جوابهاي سربالا به همسر وي مي‌گويد: «همين الان دوباره براي ماموريتي ديگر به پرواز درآمد. به محض بازگشت مي‌گوييم با شما تماس بگيرد.» با شنيدن اين جوابها و طولاني شدن انتظار، همسر شهيد از وقوع سانحه براي هاشم يقين حاصل مي‌كند. با سقوط تامكت آل‌آقا با توجه به اينكه از اسارت به دست عراقي‌ها و يا شهادتش اطلاعي در دست نبود به اضافه اينكه وي به عنوان جانشين عمليات نيرو در جريان تمام عملياتهاي آتي و استراتژي جاري نيروي هوايي بود به همين علت بلافاصله تمامي طرحهاي نيرو دستخوش تغييراتي اساسي شد. اين قضيه گذشت و نيروي هوايي با اعلام مفقودالاثر شدن هاشم بر ابهامات و سوالات سقوط وي افزود.

      همسر هاشم كه همچنان منتظر بازگشت وي به خانه بود چندين سال پس از مفقودالاثر شدن همسرش در يكي از شبهاي قدر خالصانه دست به دامن ائمه اطهار شده و از آنها مي‌خواهد وجود يا عدم وجود هاشم را براي وي معلوم كنند. توسل وي جواب داده و همان شب خواب شهيد بزرگوار را مي‌بيند. هاشم كه در سبزه‌زارمانندي با لباس خلباني به ديدن همسرش آمده بود در جواب سوال وي كه پرسيد: «هاشم، مي‌خواهم بدانم كه تو هستي يا نيستي؟» مي‌گويد: «من نيستم.» پس از مدت كوتاهي گفتگو، شهيد اظهار مي‌دارد «من سردم است و بايد بروم». همسر شهيد صبح فردا خوابي كه ديده بود را با يكي از علما در ميان مي‌گذارد. در جواب مي‌شنود با توجه به اظهار سرما توسط شهيد، پيكر پاك وي در درون آب قرار دارد. همسر هاشم پس از اين واقعه از شهادت همسرش يقين حاصل مي‌كند و جالب آنكه مدت كوتاهي بعد از طريق نامه رسمي نيروي هوايي اعلام شهادت همسرش را دريافت مي‌دارد.

      ناگفته نماند هاشم آل‌آقا تا پيش از آرام گرفتن در قعر آبهاي خليج فارس چندين بار تا مرز شهادت پيش رفت. حدود سه ماه پيش از شهادت، در بهار سال 1363 صبح يك روز همسر شهيد با كمك مادرش بدون نيت قبلي گوسفندي را قرباني كرده و بين مردم تقسيم مي‌كنند. حوالي ظهر شهيد بابايي با منزل آل‌آقا تماس گرفته و جوياي احوال هاشم مي‌شود. با توجه به اينكه هاشم پس از ترك منزل تماس نگرفته بود، همسر شهيد از وضعيت وي اظهار بي‌اطلاعي مي‌كند. شهيد بابايي از اينكه كسي به همسر هاشم اطلاعات ضد و نقيض نداده، آرام شده و در جواب نگراني وي مي‌گويد كه اتفاقي نيفتاده و هاشم تا ساعاتي ديگر به خانه مي‌رسد. پس از بازگشت شهيد به منزل، هاشم مي‌گويد كه در درگيري با جنگنده‌هاي عراقي، هواپيمايش به شدت صدمه ديده و هيچ اميدي به بازگشت نداشته است. شايد آن قرباني نطلبيده بلاگردانش شده بود!!!

      شهيد سرهنگ خلبان محمدهاشم آل‌آقا كه از باتجربه‌ترين و ارزشمندترين خلبانان تامكت نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران محسوب مي‌شد با مورد اصابت قرار گرفتن جنگنده‌اش درون كابين ماند تا پيكر پاكش به قعر آبها سقوط و روح بلندپروازش به اوج آسمانها عروج كند. براي خليج هميشه فارس چه افتخاري از اين بالاتر كه چنين مرواريدهاي نابي را در درون خود جاي داده است. مگر مي‌شود خليجي كه فرزندان اين ديار را در دل خود جاي داده نام مجعول عربي را پذيرا باشد، چه اين شيران خصم خروش براي مقابله با همين اعراب خودفروخته به پا خواستند.

      شهيد محمدهاشم آل‌آقا فردي آرام و صبور بود و نسبت به خانواده خود تعصب خاصي داشت و همسرش عامل اخير را مهمترين علت ازدواجش با وي مي‌داند. هاشم هيچ‌گاه از اسرار شغلي خود با همسرش صحبتي به ميان نمي‌آورد و اين مورد تا بدانجا پيش رفته بود كه همسر وي پس از شهادتش به پست واقعي هاشم در نيروي هوايي پي مي‌برد!

      جا دارد در اين جا خاطره‌اي كه سرهنگ خلبان «مسعود اقدام» در كتاب «انتخابي ديگر»1 بيان كرده را بياوريم. اقدام در اين مطلب كه با عنوان «برخورد با پرندگان سيگال» در كتاب مزبور به چاپ رسيده عنوان مي‌كند كه در اوايل جنگ در پروازي به همراه شهيد بزرگوار «عليرضا ياسيني» به قصد انهدام سه سايت موشكي زمين به دريا كه از پشت پايگاه هوايي شعيبيه كشتيهاي كشورمان را مورد اصابت قرار مي‌داد در يك جنگنده F-4 عازم ماموريت مي‌شود. طبق برنامه براي درامان ماندن از رديابي توسط رادارهاي دشمن قرار بود آنها با عبور از 30 مايلي «خورموسي» و پرواز بر فراز باتلاقهاي «فاو» و «ام‌القصر» خود را در موقعيت مناسب به روي هدف برسانند. با عبور از مرز اقدام به عنوان خلبان كابين عقب تمام حواس خود را معطوف بررسي سامانه‌هاي مختلف هواپيما و تهديدات موشكي دشمن مي‌كند تا در صورت شليك بتوانند به موقع با مانور مناسب آن را منحرف كنند.

      خطري احساس نمي‌شد و جنگنده با سرعت بسيار بالا در ارتفاع پايين بر فراز ني‌زارها به حركت خود ادامه مي‌داد كه ناگهان زمين و زمان در جلو چشمان هر دو خلبان تيره و تار شد. اقدام حدود 20 ثانيه بعد به هوش آمده و مشاهده مي‌كند كه جنگنده در يك صعود 50 درجه‌اي در حال گردش به راست است. بلافاصله فرامين هواپيما را در اختيار گرفته و از طريق راديوي هواپيما سعي در برقراري ارتباط با ياسيني مي‌كند. خلبان كابين جلو هيچ عكس‌العملي از خود نشان نمي‌داد. اقدام در همين زمان به بررسي شرايط پرداخت تا متوجه شود چه اتفاقي افتاده. تكه‌هاي گوشت و پر اطراف كابين نشان از برخورد دسته‌اي از پرندگان دريايي (كه در آن سرعت حكم يك گلوله ضدهوايي را دارد) به جنگنده را داشت.

      هواپيما در كنترل بود اما تمام سامانه‌هاي ناوبري از كار افتاده بود. تعيين مسير درست بازگشت تنها با كمك رادار كنترل زمين ميسر بود كه تماسهاي متعدد اقدام با رادار هيچ نتيجه‌اي دربر نداشت. اقدام براي چندمين بار در راديوي هواپيما گفت:

      ـ از ابابيل به رادار! اگر صداي مرا مي‌شنوي جواب بده!

      ناگهان صداي مبهمي به گوش رسيد. بلافاصله تكرار كرد:

      ـ از ابابيل به رادار!

      ناگهان صداي روشن و واضحي در راديو طنين‌انداز مي‌شود!

      ـ ابابيل، من عقابم، به گوشم!

      اين پيام كه در واقع نويد زندگي براي فانتوم و خلبانانش محسوب مي‌شد، صداي خلبان F-14 حاضر در منطقه، شهيد والامقام سروان خلبان «هاشم آل‌آقا» بود. آل‌آقا در ادامه مي‌گويد:

      ـ مشكلي برايتان پيش آمده؟!

      ـ هواپيمايمان صدمه ديده. نمي‌دانم خلبان كابين جلو بيهوش شده يا به شهادت رسيده.

      ـ خونسردي خودت را حفظ كن! سعي كن كنترل هواپيما را به دست بگيري! دارم به سمت شما حركت مي‌كنم.

      وقتي كه آل‌آقا به بالاي سر فانتوم زخمي رسيد گفت:

      ـ ابابيل! همين‌طور به پرواز ادامه بده. مراقب باش از دستگيره صندلي‌پران استفاده نكني! چون چتر صندلي باز شده و بالاي هواپيما رهاست. هواپيمايتان شبيه «آواكس»2 شده است.

      ـ متشكرم! سعي مي‌كنم هواپيما را هدايت كنم. ولي نمي‌دانم چه بلايي سر ياسيني آمده است.

      ـ خونسردي خودت را حفظ كن و همين‌طور به پرواز ادامه بده! من پشت سرت در حركت هستم، نگران نباش!

      موتورها با آن كه با قدرت صد در صد در حال پيشراندن جنگنده بودند با اين حال فانتوم صدمه ديده سرعتي حدود 180 نات داشت كه براي جنگنده سرعت كمي است. پس از مدتي ياسيني نيز به هوش آمده و با اعلام اين كه مي‌تواند جنگنده را هدايت كند، فرمان را در دست مي‌گيرد. نهايتا هواپيما به سلامت در پايگاه فرود آمده و بدين وسيله هاشم آل‌آقا جنگنده F-4 باارزش و دو خلبان ارزشمندتر را به دامان وطن باز مي‌گرداند.

      همسر قهرمان شهيد از آن زمان كه هاشم ديگر به خانه بازنگشت، نگهداري و پرورش دو يادگار شهيد (بابك و بهزاد) را به تنهايي به عهده گرفت و نشان داد كه از حماسه‌سازان ميدانهاي نبرد حق عليه باطل چيزي كم ندارد. وي كه براي فرزندان خود هم پدر بود و هم مادر با تلاشي خستگي‌ناپذير توانست آنها را به سمت مدارج بالاي علمي رهنمون شود. دكتر «بابك آل‌آقا» فرزند ارشد شهيد با ارايه پايان‌نامه دكتراي خود با عنوان «بررسي تاثير محيط هوا ـ فضا بر فيزيولوژي بدن هوانوردان» در سال 1379 توانست در سطح خاورميانه مقام اول را كسب و به دريافت لوح تقدير از دست رييس‌جمهور وقت جناب آقاي «خاتمي» مفتخر شود. لازم به ذكر است پايان‌نامه وي هم‌اكنون در تعدادي از خطوط هوايي به عنوان مرجع تدريس مي‌شود.



      افتخاري ديگر

      از افتخارات ديگر همسر سرافراز شهيد آل‌آقا اين است كه وي خواهر شهيد نيز مي‌باشد. شهيد سروان خلبان «مصطفي صغيري» كه از خلبانان جنگنده F-4، فانتوم نيروي هوايي بود در ماموريتي در روز 23 مهر 1359 كه از پايگاه سوم شكاري همدان به قصد هدفي در شهر سليمانيه عراق برخاسته بود، مركبش در خاك عراق مورد اصابت قرار گرفته و به فيض عظيم شهادت نايل مي‌آيد. متاسفانه باخبر شديم كه چندي پيش همسر اين دلاورمرد عرصه پيكار دارفاني را وداع گفته. ما نيز به نوبه خود با تسليت به خانواده آل‌آقا براي اين مرحومه علو درجات را از درگاه ايزد منان خواستاريم.

      هم‌اكنون براي بزرگداشت مقام والاي 70 تن از خلبانان شهيد نيروي هوايي ارتش كه پيكر پاكشان هرگز به آغوش وطن بازنگشت، يادماني در بهشت زهرا ساخته شده است.

      در پايان از خانواده معظم شهيد آل‌آقا به خصوص همسر بزرگوارشان كه ما را به گرمي پذيرفتند و با شكيبايي پاسخگوي سوالات ما بودند تشكر و قدرداني مي‌كنيم.


      منبع

      مدیران محترم لطفا منتقل کنن...
    • توسط Reza6662
      بسمه تعالی
       
      جنگندهء بسيار پيشرفتهء F-15E Strike Eagle ، يكي از مدرن‏ترين و به‏روزترين هواپيماي شكاري بمب‏افكن، جهت انجام عمليات در هرگونه شرائط آب و هوايي مي‎باشد. اين هواپيما، جهت انجام عمليات بازدارندگي در عمق خطوط دفاعي نيروهاي زميني دشمن طراحي شده است. اساس اين هواپيما، از روي شكاري - رهگير موفق دههء 70 يعني F-15 Eagle ساخت مك‏دانل‏داگلاس و توسط كمپاني بوئينگ اقتباس شده است. جنگندهء F-15، قابليتهاي بسيار عالي خود را در حين عمليات «طوفان‏صحرا» به اثبات رساند. اين هواپيما، در عمق خطوط دفاع هوايي عراق،‌ نفوذ كرده و به اهداف بسيار مهم و ارزشمندي حمله‏ور شدند. بدين ترتيب بود كه ماموريت پشتيباني نزديك هوايي را براي نيروهاي ائتلاف فراهم كردند.
      جنگنده - بمب‏افکن Strike Eagle، به وسيلهء رنگ‏آميزي خاکستری تیرهء مخصوص، از انواع F-15C/D كه مخصوص ايجاد برتري هوا هستند، متمايز مي‎شود؛ همچنين تمامي هواپيماهاي F-15E دو نفره هستند.
      تاريخچه
      به تاريخ مارس 1981، نيروي هوايي ايالات متحده، برنامهء ساخت «جنگندهء تاكتيكي توسعه‏يافته» را در قالب برنامهء ETF يا Enhanced Tactical Fighter جهت جايگزيني بمب‏افكن F-111 اعلام نمود. مفهوم مورد درخواست نيروي هوايي، ساخت جنگنده‏اي بود كه قادر باشد عملياتهايي در عمق خطوط دشمن را بدون نياز به پشتيباني اضافي از طرف ساير جنگنده‏هاي مخصوص اسكورت يا هواپيماهاي اخلال‏گر الكترونيك، به انجام برساند.
      كمپاني جنرال‏دايناميكز كه در آن زمان، هنوز توسط لاكهيد بلعيده نشده بود، جنگندهء F-16XL را معرفي نمود، در حالي كه كمپاني معظم مك‏دانل‏داگلاس (كه بعدها تحت مالکیت بوئينگ درآمد)، گونه‏اي خاص از جنگندهء F-15 را معرفي نمود.
      F-15E اولين پرواز خود را به تاريخ 11 دسامبر 1986 به انجام رساند؛ و اولين F-15E توليدي، به تاريخ آپريل 1988، تحويل اسكادران تمرينات تاكتيكي 405 ام (پايگاه هوايي Luke، آريزونا) شد. اما پس از اينكه Strike Eagle در برابر F-16XL برندهء مناقصهء ETF اعلام شد، از تاريخ اكتبر 1989 در پايگاه هوايي Seymour Johnson (واقع در كاروليناي شمالي) عملياتي گشت و در اختيار اسكادران 4 ام جنگي قرار گرفت.
      تاكنون، گونه‏هاي مختلفي از F-15E عملياتي شده‏اند، از جمله، F-15I براي اسرائيل، F-15K براي كرهء جنوبي، F-15S براي عربستان سعودي و F-15SG براي سنگاپور. (به یاری خدا، در پستهای آینده، به تک تک این مدلها، با دقت خواهیم پرداخت)

      تا زماني كه جنگنده‏هاي قديمي F-15C/D توسط F/A-22 جايگزين نشده‏اند، هيچ هواپيمايي جايگزين F-15E در نيروي هوايي نخواهد شد. با توجه به اينكه Strike Eagle به اندازهء حدود دو دهه از F-15C/D جديدتر مي‏باشد، اين هواپيماها قرار است حداقل تا سال 2020 و حتا 2025، در خدمت باقي بمانند.امروزه نيروي هوايي ايالات متحده، در حال بررسي مفهوم توليد يك بمب‏افكن منطقه‏اي مي‏باشد. در بين طرحهاي مختلف، نمونه‏اي از جنگندهء F-22 Raptor نيز مدنظر طراحان قرار گرفته است كه در اصل نوادهء هواپيماي Strike Eagle به شمار مي‎رود.
      طراحي
      انجام ماموريت ضربتي در عمق هواپيماي F-15E، يك طرح جسورانه بر پايهء جنگندهء F-15 بود كه در اصل، يك جنگندهء برتري هوايي به شمار مي‏‎آمد و ذره‏اي پيش‏بيني جهت عمليات هوا به زمين در طرح آن، منظور نشده بود. با اين حال، طرح پايهء بدنه F-15، اثبات كرد كه داراي توانمندي‎‏هاي بالقوه‏اي جهت ساخت يك جنگندهء ضربتي مي‏باشد؛ و ضمن اينكه مشغول عمليات عليه اهداف زميني است، قابليتهاي مرگ‎آور F-15 را براي ماموريتهاي هوا به هوا، حفظ نموده است و قادر است از خود در برابر هواپيماهاي دشمن، دفاع كند.
      پيش‏نمونهء اوليهء F-15E، بر اساس تغييرات اعمالي بر روي جنگندهء دونفره F-15B ساخته شد. با وجود اين پيشينه، F-15E داراي تغييرات ساختاري مهم و موتورهاي بسيار پرقدرت‏تر مي‏باشد.
      صندلي عقب در F-15E، به «افسر سيستم‎هاي تسليحاتي» (WSO يا Weapons Systems Officer) اختصاص دارد. به افسر تسليحات، اسامي ديگري چون Wizzo و GIB یا Guy In Back نيز اطلاق مي‎شود. اين شخص، وظيفهء كار با سامانه‏هاي جديد هوا به زمين را نيز بر عهده دارد.
      چهار صفحهء‌ نمايشگر، اطلاعات كسب شده از طريق رادار را در اختيار WSO قرار مي‎دهند. ضمن اينكه اطلاعات جنگ الكترونيك، حسگرهاي حراراتي، نمايشگر وضعيت كلي هواپيما، وضعيت تسليحات، تهديدات دشمن، انتخاب نوع سلاح و استفاده از نقشهء متحرك الكترونيكي جهت ناوبري نيز در اختيار WSO قرار مي‏گيرد. جهت انتخاب نمايشگر جديد و همچنين به منظور تصحيح و پاك كردن اطلاعات اهداف، دو كنترل دستي نصب شده‏اند. اطلاعات به نمايش درآمده بر روي يك صفحه را به راحتي مي‏توان به صفحهء نمايش ديگر منتقل نمود. بر خلاف جنگنده‏هاي دونفره‏اي چون اف4 فانتوم و اف14 تامكت، كه سرنشين عقب، به كنترلهاي پروازي دسترسي ندارد، در كابين WSO جنگندهء F-15E، يك دستهء هدايت و يك دستهء گاز تعبيه شده است، و بدين طريق، WSO قادر است در صورت نياز، پرواز را هدايت كند، البته با توجه به اينكه، کابین عقب،، داراي ديد بسيار كمتري مي‏باشد.
      Conformal Fuel Tank
      جهت افزايش برد و مداومت پروازي، در F-15E دو تانك سوخت تطبيق يافته با بدنه (CFT) تعبيه شده است. اين تانكهاي سوخت، نسبت به انواع معمول تانكهاي سوخت كه در زير بالها نصب مي‎شوند، پساي كمتري ايجاد مي‏كنند.
      در اين تانكهاي سوخت تطبيقي، 750 گالن آمريكايي (2800 ليتر) سوخت حمل مي‎شود ودر شش جايگاه حمل تسليحات، در دو رديف سه‏تايي تعبيه شده‏اند. با اين حال، برخلاف تانكهاي حمل سوخت متعارف، CFT ها را نمي‏توان رها نمود. بدين جهت برد پروازي افزايش يافته، به ازاي كاهش اندكي از قابليتهاي F-15 نظير افزايش پسا و وزن، حاصل مي‏گردد. مشابه اين تانكهاي سوخت تطبيقي را مي‏توان در F-15C نيز نصب نمود، اما انجام اين امر، تاثير چنداني روي برد پروازي و مسافت مورد جهت برخاست برجاي نمي‏گذارد، زيرا F-15C يك جنگندهء برتري هوايي مي‏باشد.

      Tactical Electronic Warfare System
      در F-15E، كليهء «سيستم‏هاي تاكتيكي جنگ الكترونيك» كه به اختصار TEWS ناميده مي‎شوند، در يك مجموعه، يكپارچه شده‏اند:
      * گيرنده‏هاي اخطار راداري (RWR) يا Radar Warning Receivers
      * اخلال‏گر رادار (Radar Jammer)
      * پخش‏كننده‏هاي Chaff و Flare
      همگي به TEWS متصل شده‏اند تا يك سامانهء دفاعي بسيار گسترده و فراگير را جهت كشف و شناسايي شدن توسط دشمن فراهم مي‏آورند.
      يك سامانهء ناوبري اينرسيايي، به يك ژيروسكوپ ليزري متصل شده است تا به طور پيوسته، مكان بسیار دقيق هواپيما را در اختيار قرار دهد، و همچنين اطلاعات لازم را جهت كامپيوتر مركزي و ساير سيستم‏هاي هواپيما فراهم نمايد. از جملهء اطلاعاتي كه به وسيلهء اين سامانه در اختيار هر دو خدمه قرار مي‏گيرد، يك نقشهء بسيار دقيق ديجيتالي است.
      رادار APG-70
      رادار APG-70 به خدمهء F-15E، امكان شناسايي دقيق اهداف زميني را از فواصل بسيار دور مهيا مي‏سازد. يكي از مشخصات بسيار جالب اين رادار اين است كه وقتي يك منطقهء داراي اهداف زميني، شناسايي و در رادار ثبت گرديد، خدمه، حالت جستجوي هوا به زمين رادار را ثابت كرده و از كار مي‏اندازند، سپس حالت هوا به هواي رادار را جهت آشكار شدن تهديدات هوايي روشن مي‏كنند. هم‏زمان با رهاسازي تسليحات بر عليه اهداف زميني، و هنگامي كه WSO مشغول هدفگيري دقيق تسليحات بر روي اهداف روي زمين است، خلبان قادر است به نبرد هوايي با هواپيماهاي دشمن بپردازد.
      LANTIRN
      (Low-Altitude Navigation and Targeting InfraRed for Night)
      سامانهء بسيار پيشرفتهء «ناوبري ارتفاع پست و شناسايي حرارت اهداف زميني»، پرواز در ارتفاع پست، شب، و شرائط نامناسب آب و هوايي را امكان‏پذير مي‏‎سازد. ضمن اينكه به كمك اين سامانه، مي‏توان انواع گوناگوني از تسليحات دقت‏بالا و هدايت شونده را بر عليه اهداف زميني، به كار گرفت.
      سيستم LANTIRN، دقت بي‏مانندي در رهاسازي تسليحات را به هنگام شب، روز و شرائط بد جوي، در اختيار خدمهء F-15E قرار مي‏دهد. اين سامانه، شامل دو غلاف الكترونيكي است كه در بيرون هواپيما نصب مي‎شود.

      به هنگام پرواز شبانه، تصاوير ويدئويي بسيار باكيفيت، توسط LANTIRN بر روي نمايشگر سربالا (HUD)، درج مي‎شود؛ كيفيت اين تصوير بي‏نظير در شب، دقيقن معادل همان كيفيتي است كه خلبان در پرواز روزانه شاهد آن است!

      غلاف ناوبري هواپيما، شامل رادار پرواز در ارتفاع پست (TWS) است كه به خلبان، امكان پروازي ايمن در ارتفاع بسيار پست را در پناه عوارض طبيعي زمين، نظير كوهها و تپه‏ها مي‏دهد و اطلاعات پروازي، بر روي نمايشگر سربالا در اختيار خلبان قرار مي‏گيرد. سيستم پرواز ارتفاع پست را مي‏توان با سامانهء خلبان خودكار جفت نمود تا امكان پرواز «دست‏آزاد» به هنگام پرواز ارتفاع پست فراهم شود.


      [align=center][/align]
       
      غلاف هدفياب، شامل يك نشانه‏گذار ليزري و يك سيستم جستجوگر بسيار دقيق مي‏باشد كه يك هدف دشمن را جهت انهدام، از فاصلهء 16 كيلومتري علامت مي‏گذارد. هنگامي كه جستجوي اهداف آغاز مي‎شود، اطلاعات بسيار دقيق كسب شدهء مربوط به اهداف، به صورت خودكار، در اختيار موشكهاي هوا به زمين حساس به حرارت (نظير موشك ماوريك) يا بمب‏هاي هدايت ليزري قرار داده مي‎شود.

      در ماموريتهاي هوا به زمين، F-15E قادر است عمدهء تسليحات سازمانی موجود در نيروي هوايي ايالات متحده را حمل كند؛ ضمن اينكه F-15E جهت انجام ماموريتهاي هوا به هوا قادر است با موشكهاي هوا به هواي AIM-9 (سايدوايندر)، AIM-7 (اسپارو) و AIM-120 (آمرام) بارگذاری شود. همچنین همانند تمامی مدلهای اف15، Strike Eagle نیز دارای یک مسلسل 20 م م از نوع M61 است که در داخل بدنهء هواپیما نصب شده است.

      اطلاعات بیشتر در مورد F-15C و F-15E


      به امید خدا ادامه دارد.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.