امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote] سایتی که این مطلب رو قرار داده حذفش کرده ... کافی است فیلم شکار ایوب رو بررسی کنید ... [/quote]
عجب!
اخ نمیشه یک مطلب توی نت حذف کرد! وقتی یک مطلب قرار میدید اونهم به این مهمی کلی سایت مخابرش می کنند توی کلی فروم راجبش بحث میشه از سایت روسی بگیر تا پاکستانی !
نمیشه اسرائیلی ها از عدم توانایشون برای قفل کردن روی پهباد حرف بزن بعد همه حتی شما اون ببنن! و هیچ جای ثبت نشه...
فیلم شکار ایوب هم اصلا نمی تونه منبع معتبری بشه! مثل این بگیم امریکایی ها اف 22 یک جت بی مصرف میدونن و منبع این حرف هم فارس نیوز اعلام کنیم!!!


[quote] منظور من رو از چالش درست متوجه نشدید ! من نگفتم که جنگنده هایی مثل رافائل و تایفون نمی توانند مشکلی ایجاد کنند ... شما باید این رو در نظر بگیرید که این جنگنده ها با اینکه تلاش شده با مواد جاذب امواج راداری و رعایت برخی نکات در طراحی تا حدودی رادارگریز باشند ولی در مقابل یک جنگنده ی نسل پنجمی که علاوه بر مواد و طراحی پیشرفته از یک تکنولوژی ناشناخته برای دیده نشدن در رادار استفاده می کند حرفی برای گفتن نخواهد داشت ... [/quote]
من فکر میکنم این حرف شما ضدونقیض هست ...
در ثانی اگر شما مصاحبه خلبانان تایفون سوار المانی که در مقابل اف 22 قرار گرفته بودند مطالعه کنید متوجه میشد تایفون اصلا در مقابل اف 22 دست بسته نبوده . حرفای زیادی برای گفتن داشته! ...
بگذریم ربط این جملات به انکه فرمودید اگر قاهر عملیاتی بشه فقط امریکا میتونه برای ما در نیروی هوایی چالش ایجاد کنه چی هست؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=5]دوستان قبلا گفتم الان هم میگم قاهر313 پایان تکنولوژی رادارگریزی ایران نخواهد بود چون فقط یه فایتره....بعبارتی قاعدتا باید یه طراحی نسل5 دوموتوره رهگیر اونم با قابلیت بمباران زمینی دیده شده باشه تا بتونه بعنوان مکمل نقش قاهر وارد صحنه بشه[/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینو بخونین بد نیست
البته خیلی حاشیه رفته منتها اعداد خیلی بزرگن
خیلی بزرگتر از اونی که بحثش میشه
منبع هم خبرگزاری فارس
(چیزی رو رد یا تایید نمیکنم فقط جهت اطلاع دوستان )

به گزارش [url="http://www.farsnews.com/"]خبرگزاری فارس[/url]، بر اساس گزارش بخش ارزیابی و آزمایش پنتاگون که به تازگی افشا شده است، معایب جنگنده‌های اف- 35 که ساخت آن‌ها میلیاردها دلار مالیات شهروندان آمریکایی صرف آن شده است، بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیشتر ادعا می‌شد.
بر اساس این گزارش استفاده از این جنگنده‌ها نه تنها در ماموریت‌های نظامی خطرناک خواهد بود حتی در صورت استفاده برای آموزش خلبانان می‌تواند جان آن‌ها را به خطر اندازد.
در این گزارش دید ناکافی کابین خلبان یکی از مشکلات مهم اف- 35 ذکر شده است. این مشکلات به گونه‌ای است که مانع از انجام بسیاری از اعمال حساس و فوری توسط خلبان می‌شود. ساخت هر جنگنده اف 35 دست کم 238 میلیون دلار برای پنتاگون هزینه داشته است. با این وجود پنتاگون به دلیل مشکلات فنی دستور زمین‌گیر کردن این هواپیماهای پیشرفته را داده است.
هواپیمای جنگنده اف-35 لایتنینگ –2 ( F-35 lightening II) یک هواپیمای جنگنده نسل پنجم ساخت شرکت لاکهید مارتین است که در سه مدل اصلی ویژه نیروی هوایی، نوع عمود پرواز (برای نیروی تفنگداران دریایی) و نوع نیروی دریایی (برای عملیات از ناوهای هواپیمابر) توسعه یافته و اکنون کاربرد عملیاتی آن در چند پایگاه نیروی هوایی آمریکا آغاز شده است. با این همه این هواپیمای فوق مدرن درگیر مسائل تکنیکی و مالی بسیاری است که آینده کاربرد آن در سطح گسترده چه در نیروهای مسلح امریکا و چه در نیروهای هوایی متحدین این کشور را زیر سئوال برده است.
هواپیمای جنگنده اف- 35 لایتنینگ -2 یکی از پیشرفته ترین جنگنده‌های کنونی جهان محسوب می‌شود. طول این جنگنده 13.5 متر، عرض آن حدود 11 متر، وزن حداقل آن بیش از 10 تن و وزن حداکثری آن قریب به 23 تن می‌باشد. حداکثر سرعت این هواپیما حدود 1.8 ماخ و برد عملیاتی آن 1800 کیلومتر است. این هواپیما در سه مدل نوع A ،B و C بوده و تفاوت مدل‌های آن بیشتر حول محور برخاست و فرود آن است.
نوع "A" این هواپیما صرفا برای کاربرد در باندهای زمینی و نوع "C" آن با مشخصه برخاست و فرود عمودی برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است. البته از نوع "B" این هواپیما می‌توان روی ناوهای هواپیمابر نیز استفاده کرد.
بنا به اعلام مقامات کمپانی لاکهید مارتین این هواپیما می‌تواند تا سال 2040 میلادی کارایی عملیاتی خود را حفظ کند. این هواپیما 4 برابر، کارایی بیشتری در عملیات‌های هوا به هوا و هشت برابر کارایی بیشتر در عرصه عملیات‌های هوا به زمین دارد. هواپیمای اف-35، جنگنده‌ای است چند ماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می‌آید.
هواپیمای جنگنده اف 35 یک نفره بوده و برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار مقرخارجی استفاده می‌کند. هر یک از محفظه‌ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می‌توانند به انواع بمب‌ها و موشک‌ها مجهز شوند. تقریباً در تمامی مدل‌های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم‌های پیچیده برخاست و نشست است.
جنگنده اف-35 در چارچوب پروژه جنگنده مشترک ضربتی (JSF) پس از طراحی و ساخت به وسیله شرکت لاکهید مارتین اکنون مرحله آزمایشی و ورود اولیه به خدمت را طی می‌کند. این جنگنده طی یک برنامه مشترک علاوه بر شرکت لاکهید مارتین به عنوان پیمانکار اصلی، توسط شرکت‌های نورث روپ گرومن، بی‌ای‌ئی سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس ساخته می‌شود. هواپیمای اف-35 جنگنده‌ای چند منظوره محسوب می‌شود که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه آن به شمار می‌آید. این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده اف-22 راپتور شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و همچنین تا حدود زیادی نیز از فناوری‌های مشترکی بهره می‌جویند.
[color=#0000ff]جنگنده F-35 قرار است در سه مدل ساخته شود:[/color]
مدل A F-35 که برای نیروی هوایی در نظر گرفته شده و جنگنده‌ای با قابلیت پروازی عادی است و قرار است جایگزین F-16 (فالکن) و A-10 شود.
مدل F-35 B که برای سپاه تفنگداران دریایی (USMC) طراحی شده و دارای برد زیاد و قابلیت برخاست کوتاه و نشست عمودی است و برای جایگزینی جنگنده ای وی -8 هاریر در نظر گرفته شده‌ است.
مدل C F-35 که برای نیروی دریایی (USN) در نظر گرفته شده که دارای قابلیت ناو نشینی و نشست و برخاست کوتاه است.
[color=#0000ff][b]مشخصات جنگنده اف-35 [/b][/color]
نوع کاربری: جنگنده ضربتی، شرکت سازنده: لاکهید مارتین، خدمه: 1 نفر، آخرین قیمت: بین 198 تا 238 میلیون دلار
نیروی محرکه: یک دستگاه موتور Pratt & Whitney F119-PW-100 (مورد استفاده در جنگنده برتری هوایی اف-22 رپتور)
طول: 5 /13 متر، عرض: 8 /10 متر، وزن خالی: 10200 کیلو گرم، حداکثر وزن: 22600 کیلو گرم
حداکثر سرعت: 8 /1 ماخ، برد عملیاتی: 1800 کیلومتر
[color=#0000ff][b]جنگنده‌ای پر دردسر برای خریداران[/b][/color]
قرار بود این هواپیمای جنگنده مبدل به هواپیمای رزمی اصلی آمریکا و نیز برخی از متحدین آن شود. شرکت لاکهید مارتین سه نوع جنگنده اف-35 را برای نیروهای مسلح آمریکا و هفت کشور انگلیس، کانادا، ترکیه، ایتالیا، هلند، استرالیا و نروژ و نیز رژیم صهیونیستی به عنوان شریک در پرداخت هزینه توسعه آن، ساخته است. پنتاگون در نظر دارد تا 2443 فروند از این نوع جنگنده فوق مدرن که دارای مشکلات تکنولوژیک زیادی است خریداری کند. اخیرا "آژانس همکاری دفاعی و امنیتی" آمریکا (Defense Security Cooperation Agency)، اجازۀ تحویل 4 فروند از این هواپیما به ژاپن را صادر کرد، اما ژاپن اعلام کرد که چنانچه هزینه خرید این هواپیماها از آنچه که مورد انتظار است، خیلی بالاتر باشد سفارش 40 فروندی خود را پس خواهد گرفت. در این راستا دولت ژاپن اعلام کرده که برای خرید هر فروند اف -35 تاکنون 120 میلیون دلار هزینه کرده که در صورت افزایش قیمت‌ها از خرید آن انصراف می‌دهد.
ترکیه نیز اولین سفارش خرید از این نوع جنگنده را به تعویق انداخته است. در این زمینه سایت خبری "دیفنس نیوز" گزارش داد: ترکیه در 22 دی خرید اولیه دو فروند جنگنده اف-35 از آمریکا را به علت مشکلات فنی و افزایش قیمت به تعویق انداخت. کشور هلند که قرار بود 85 فروند از این هواپیما را خریداری کند تصمیم گرفته تعداد سفارش خود را کاهش دهد. ایتالیا اعلام کرده سفارش خود را از 130 فروند به 90 فروند کاهش خواهد داد. و انگلیس نیز در باره این هواپیما که قرار بود آن را در نیروی هوایی و دریایی خود به کار گیرد، دچار تردید شده است. استرالیا نیز اعلام کرده که به دلیل مشکلات مالی قصد دارد خریداری 12 فروند هواپیمای اف ـ 35 را 2 سال به تأخیر اندازد. این در حالی است که سفارش 65 فروندی هواپیمای اف ـ 35 از سوی کانادا که قرار بود جایگزین هواپیماهای سی اف ـ 18 شود، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. اسرائیل در ابتدا سفارش 20 فروند از این هواپیماها را با سفارشی 8/2 میلیارد دلاری داد، اما اکنون تصور می‌شود در نهایت 75 فروند از آن را خریداری نماید. این در حالی است که تاخیر در تحویل این هواپیماها (حداقل تا سال 2017) باعث شده تا رژیم صهیونیستی به عنوان یک راه حل موقت در پی خرید انواع بهسازی شده جنگنده اف- 15 از شرکت بوئینگ باشد. همچنین باید تاکید کرد که آمریکا نیز تصمیم مشابهی را اتخاذ کرده و در همین راستا خرید 179 فروند از این هواپیما را تا سال 2017 میلادی به تاخیر انداخته است. به جز ترکیه که قصد خود برای خریداری 100 فروند از این هواپیما را به قیمت 16 میلیارد دلار اعلام کرده بود، سایر کشورهای مشتری این هواپیما از افزایش قیمت آن نگرانند، و ناچارند مسائل مربوط به تامین بودجه خرید این هواپیماها را برطرف کنند.
شواهد حاکی از آن است که جنگنده اف -35 ساخت شرکت لاکهید مارتین، پرهزینه ترین هواپیمای جنگی در تاریخ وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) به علت بروز مشکلات جدی و فراوان با بن بست روبرو است. در حالیکه جنگنده فوق مدرن اف-35 یک سوم آزمون پروازی خود را پشت سر گذاشته، همچنان با مشکلاتی مانند امنیت پروازی، برنامه‌های پیشرفته و تکامل تسلیحاتی مواجه است. گزارش 18 صفحه‌ای رئیس آزمایش‌های تسلیحاتی پنتاگون که جمعه 22 دی به کنگره آمریکا ارسال شد، با اشاره به جزییات این موارد به صراحت می‌گوید که پروژه برنامه تسلیحاتی 396 میلیارد دلاری که پرهزینه ترین طرح در تاریخ پنتاگون به شمار می‌رود، دارای نواقص زیادی است. گزارش پنتاگون نشان می‌دهد، در حالیکه در سال 2012 برخی آزمون‌ها و سیستم‌های پروازی برنامه ریزی شده انجام گرفته است، اما در برخی بخش‌های پروازی این جنگنده نواقص بدون حلی باقی مانده که برخی تازه دیده شده است. طبق این گزارش، شرکت لاکهید مارتین سازنده این جنگنده با توجه به بروز مشکلات بدون راه حل، تاکنون تنها 20 هزار آزمون انجام داده و هنوز 39 هزار سنجش دیگر باقی مانده است. گزارش به این موضوع اشاره دارد که مشکلات این جنگنده از سال 2001 آشکار شده و شرکت سازنده نیز در سال‌های گذشته سه بار ساختار آن را تغییر داده است. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که مشکلات و کسری بودجه آمریکا، شمار خرید این تعداد از جنگنده‌های اف-35 را که همچنان دچار مشکل هستند، کاهش خواهد داد. تاکنون تنها 63 فروند از این جنگنده تولید و دراختیار نیروی هوایی و دریایی آمریکا قرار گرفته است.
بدین ترتیب هزینۀ توسعه هواپیمای اف ـ 35 (برخلاف آنچه که در ابتدا به نظر می‌رسید) روز به روز افزایش یافته تا جایی که از 233 میلیارد دلار به حدود 396 میلیارد دلار رسیده است. در این راستا هزینۀ توسعه این هواپیما فقط در سال 2011 رشد 3/4 درصدی داشت. قیمت اولیه این جنگنده را 89 میلیون دلار برآورد کرده بودند که اکنون حداقل 197 میلیون دلار در نوع A و 237 میلیون دلار در نوع B و C قیمت دارند. طبق برآوردها هزینه هر فروند این هواپیما در طول عمر خدمتی (با احتساب 50 سال خدمت) 618 میلیون دلار برای هر فروند تخمین زده‌ شده است که با افزایش هزینه‌ها سر از 761 میلیون دلار در آورده و این جنگنده را از لحاظ معیار هزینه‌ها نا کارآمد کرده است. برآورد شده است که در نهایت هزینه پروژه بلند پروازانه اف -35 به حدود 45/1 تریلیون دلار برسد که در تاریخ پروژه‌های نظامی بی سابقه خواهد بود.
نویسنده: دکتر سید رضا میرطاهر


[url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911219001366"]http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911219001366[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همین که منبع فارس هست برای اونهایی که با این خبرگزاری اشنا هستند کفایت میکنه...
حال حوصله ندارم همه مطالبش پاسخ بدم فقط اولی جواب میدم بقیه هم ایشالا که درست هست!

ما ژاپن اعلام کرد که چنانچه هزینه خرید این هواپیماها از آنچه که مورد انتظار است، خیلی بالاتر باشد سفارش 40 فروندی خود را پس خواهد گرفت. در این راستا دولت ژاپن اعلام کرده که برای خرید هر فروند اف -35 تاکنون 120 میلیون دلار هزینه کرده که در صورت افزایش قیمت‌ها از خرید آن انصراف می‌دهد.


جدید ترین صحبت های وزیر دفاع ژاپن درباره اف 35

Japan picked the F-35 to replace its aging F-4 aircraft, and could increase its order as its F-2 and F-15 models are retired. The Air Force has a total of 361 fighter planes, according to a white paper published in July last year.



http://www.bloomberg...ef-says-1-.html

  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست خوبم درود بر تو
من اون لینکی که گذاشته بودین دنبال کردم چیز خاصی که خلاف حرف خبرگزاری فارس باشه توش ندیدم
تلویحا پاسخی به همون خواسته زاپن و تهدیدش به افزایش قیمت تلقی میشه
نگین که به ادبیات بازار و تبلیغات و یکی به نعل یکی به میخ آشنا نیستین
من نمیگم فارس 100 درصد راست میگه
نمیگم هم دروغ میگه
اطلاعاتم در اون حدی نیست که قاطعانه نظر بدم منتها خیلی راحت میشه دولت زاپن تهدیدی برای جلوگیری از افزایش هواپیما ( و نه کنسل کردنش) کرده باشه و بالطبع جوابی هم خواهد گرفت
در بازار های امروزه دنیا اینگونه تهدید به قطع همکاری یا کنسل کردنش در زمانی که سازنده یا فراهم کننده قیمت رو افزایش بده کم مشاهده نمیشه
هرچند میگم هیچ نظر قاطعی نمیتونم بدم


اما
دست بر قضا مبلغ فوق العاده بالای 396 میلیارد دلار برای این پروزه هم همونجا اومده و ذکر شده و بعدش هم کمی درباره بن کردن فروش اسلحه و بعدش هم این افزایش بودجه ژاپن بعد از افزایش بودجه چین و اینها هم اومده و این مباحث هم همونطوری که خودتون میدونین بعد از اون تهدیدات کره شمالی کاملا طبیعی هستش
حتی بدون اون هم چونه زنی و بازار گرمی و تو سر مال زدن و بالابردن مال و تلاش یه طرف برای افزایش قیمت و احتمالا دیر تحویل دادن و تلاش متقابل و شعارهای بازاری یا همون جنگ زرگری طرف متقابل هم یه پدیده عمومی و رایج بازار امروز جهانه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]فقط این رو بدونید روسیه و چین برای دست یافتن به رنگ و جنس بدنه این هواپیما چیزهایی را به ایران پیشنهاد کردند که اگر بفهمید که ایران چه چیزهایی رو رد کرده.
البته کار درستی بوده ! چیزی که ما بدست آوردیم خیلی با ارزش تر از چند سیستم راداری و موشکی شرقی هست ![/quote]

ان شا الله كه همين طوري كه شما ميگي باشه و اگر چنين كرده باشن درست ترين و منطقي ترين كاري رو كردن كه ميتونستن. و تاريخ هم به اين كار درست شهادت خواهد داد.
حتما روسيه اومده گفته چند ميليارد دلار لاستيك چرخ ميگ 29 ميدم . چين هم اومده گفته 10 ميليارد دلار موشك PL-5 به همراه چند صد تن گوشي موبايل تقل و عروسك باربي ميدم :mrgreen: ویرایش شده در توسط davoud
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='DEXON' timestamp='1362840859' post='303436']
چطوری متوجه میشن از اون همه پره موتور یک پره ترک [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]۴.۲ میلی‌متری [/b]برداشته ؟چطوری متوجه شدن بقیه سالم هستند یعنی همه موتورها باز شده؟![/font][/size] یا سنسور و سیستم خاصی وجود داره؟
[/quote]
یه دوربین ریز شبیه آندوسکوپ وارد موتور میکنن و با حوصله تمام همه قسمت های اون رو وارسی میکنن
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این حرف شاید به نظر مسخره بیاد ولی خب:
بهتره گوشه ذهنمون در نظر داشته باشیم که شاید این اخبار درست باشه ولی این اخبار احتمالا فریبی رو دنبال می کنند.
به منظور اینکه دیگران رو به خطا در محاسبه دچار کنند.
تا اینجا به نظرم جواب و واکنش درست به اف-35 ،قاهره(اون چیزی که ادعا شده) و جنگنده های دیگران جواب و راهبرد درستی نیستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='elo' timestamp='1362879483' post='303518']
دوست خوبم درود بر تو
من اون لینکی که گذاشته بودین دنبال کردم چیز خاصی که خلاف حرف خبرگزاری فارس باشه توش ندیدم
تلویحا پاسخی به همون خواسته زاپن و تهدیدش به افزایش قیمت تلقی میشه
نگین که به ادبیات بازار و تبلیغات و یکی به نعل یکی به میخ آشنا نیستین
من نمیگم فارس 100 درصد راست میگه
نمیگم هم دروغ میگه
اطلاعاتم در اون حدی نیست که قاطعانه نظر بدم منتها خیلی راحت میشه دولت زاپن تهدیدی برای جلوگیری از افزایش هواپیما ( و نه کنسل کردنش) کرده باشه و بالطبع جوابی هم خواهد گرفت
در بازار های امروزه دنیا اینگونه تهدید به قطع همکاری یا کنسل کردنش در زمانی که سازنده یا فراهم کننده قیمت رو افزایش بده کم مشاهده نمیشه
هرچند میگم هیچ نظر قاطعی نمیتونم بدم


اما
دست بر قضا مبلغ فوق العاده بالای 396 میلیارد دلار برای این پروزه هم همونجا اومده و ذکر شده و بعدش هم کمی درباره بن کردن فروش اسلحه و بعدش هم این افزایش بودجه ژاپن بعد از افزایش بودجه چین و اینها هم اومده و این مباحث هم همونطوری که خودتون میدونین بعد از اون تهدیدات کره شمالی کاملا طبیعی هستش
حتی بدون اون هم چونه زنی و بازار گرمی و تو سر مال زدن و بالابردن مال و تلاش یه طرف برای افزایش قیمت و احتمالا دیر تحویل دادن و تلاش متقابل و شعارهای بازاری یا همون جنگ زرگری طرف متقابل هم یه پدیده عمومی و رایج بازار امروز جهانه
[/quote]
سلام
اجازه بدید با شما مخالف باشم اتفاقا تمام مطالب اون لینک خلاف مطالب فارس بود !
بزارید براتون مطالب خلاف لیست کنم


[quote] We have heard nothing from the U.S. to say there will be a delay. We think the end result will be a good product [/quote]
این خلاف اعلام ناامیدی خریداران برای مسائل کیفیت جت و تاخیر منتشر شده توسط فارس!



[quote] Asked if Japan could abandon its deal with Lockheed Martin, Onodera said “at this point we aren’t thinking of doing that.” [/quote]
[quote] اف -35 تاکنون 120 میلیون دلار هزینه کرده که در صورت افزایش قیمت‌ها از خرید آن انصراف می‌دهد. [/quote]
فارس میگه بخاطر مسائل قیمت به انصراف فکر میکنند ولی وزیر دفاعشون میگه ما اصلا فکر نمی کنیم!


[quote] Japan picked the F-35 to replace its aging F-4 aircraft, and could increase its order as its F-2 and F-15 models are retired. The [url="http://topics.bloomberg.com/air-force/"]Air Force[/url] has a total of 361 fighter planes, according to a white paper published in July last year [/quote]
فارس از انصراف وکاهش خرید ژاپن حرف میزنه ولی این بابا از افزایش خرید و جایگزینی بجای اف 2 و اف15 نیز صحبت میکنه...

نکته جالب اینکه این تناقصات در بررسی فقط سه خط متن فوق پیدا شده و ما فرض میگیریم بقیه مطالب راجب کشور های دیگه درست باشه!!..

در واقع فارس به صورت کاملا مبتدیانه با مخلوط کردن اخبار راست دروغ سعی به تحریف واقعیت داره نوعی کژتابی رسانه این از نوع عمدی...
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شاید بلد نیستن متون رو بخونن و درست ترجمه کنن؟! مترجمشون کیه؟!
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حرف در مورد این موضوع خیلی زیاد...
این مشکلات و داستانها همیشه بوده و هست و خواهد بود.
تاریخ نشون داده کشوری مثل آمریکا که صاحب سبک طراحی جنگنده است، برای تولید جنگنده به دقت مو از ماست میکشه بیرون!
و تمام شرایط طراحی و تست به طور دقیق شبیه سازی و انجام میدن...
این اخبار نشون دهنده اعتماد اینها به جنگنده تولیدی خودشون که چطور به تمام زوایاش فکر میکنن تا یک محصول با کیفیت تولید کنن
والا مثل خیلی از کشورها (متاسفانه مشابه کشور خودمون) هم میتونستن زودی رونماییش کنن و تحویل نیروهاشون بدن
همینه که سلاحهای آمریکایی حرف اول میزنه :mrgreen:
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رونمایی از قاهر یک کار سیاسی بود ... فکر کنم قاهر یکی دو سالی کار داشته باشه !

قاهر اصلی بزرگتر و تپل تر از نمونه ای هست که رونمایی شد ... به هر حال سال آخر دولت هست !!! hee_hee

می خوام ببینم خبرگزاری های غربی به خود جنس چه واکنشی نشون می دن !!! raised_eyebrow

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببینید دوست خوب من متاسفانه دارین یکجانبه قضاوت میکنین ، نگفتم و نمیگم فارس 100 درصد درست میگه
میگم ممکنه حرفشون برگردونده باشن قبل از تهدیدات کره شمالی و بعدش
مثه نظرهای فیلسوفانه و مصرانه خیلی ها اوایل انقلاب برای پس دادن اف-14 ها و بعد ترها قربون صدقه رفتن براش
گفتم اون حرف زاپنی ها یک حربه اقتصادی برای جلوگیری از افزایش قیمت میتونه بوده باشه ( میگم میتونه بوده باشه)
شما همه اش داری رو انصراف حرف میزنی
بله میگم بازی اقتصادی و یا سیاسی( همین تهدید کره)
همین مایی که مصر به فروختن اف-14 بودیم بعد از شروع جنگ به هر دری زدیم تا قطعاتشو هم اگر شده چند برابر قیمت بخریم
اینکه اونا در یک شرایط حتی بگن اف-35 رو نمیخوایم و بعد از تهدیدات کره شمالی بگن نه که نمیخوایم بله چند برابرش هم میخوایم کاملا منطقیه
شرایط فعلی و سیاسی و تهدیدات و استراتژی و... رو بزارین یه ور
بازیهای سیاسی و اقتصادی و چونه زنی های بازاری رو هم یه ور
نتیجه روشن و واضحه دوست خوبم
هردوطرف دارن درست میگن
در ضمن
برگردین صفحات قبل رو بخونین ببینین سر همین مبلغ قیمت چه بحث ها که نشده
چرا اونور رو نمیبینین
من که خودم اول کلام گفتم نه رد میکنم نه تایید
نه تعصب به خرج بدیم نه عناد و کینه توزی
بهترینم کارها میانه رویست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست خوبم این مطلب رو که مطالعه بفرمایین تفاوت بین دو مقاله رو متوجه خواهید شد که تا حدود بسیار زیادی اون مقاله رو تجویه پذیر میکنه و میبینید که چگونه شرایط منطقه ای و تهدیدات و مسایل سیاسی و اقتصادی و... که قبلا صحبتشونو کردیم در حرفها و بیانات و تصمیم گیریها تاثیر میزارن و چطور جبه گیری ها تغییر میکنن
لطفا مطلب زیر رو هم بخونید جالبه تاریخش برای 10 سپتامبر 2012 قبل از تهدیدات کره شمالی و داغ شدن بسیار زیاد تنششون با چین و... هستش
[url="http://defense-update.com/20120910_f35_japan.html"]http://defense-update.com/20120910_f35_japan.html[/url]

دوست خوبم روی یک یا دو و حتی چند مقاله و اظهار نظر نمیشه نظر کلی رو داد
اینکه این پروژه با مشکلات مالی و افزایش سر سام اور هزینه و دیرکردهای بسیاری روبرو شده دیگه حرفی برای گفتن نزاشته
مابقی مسایل حاشیه های اطراف این پروزه هستن که تاثیر آنچنانی در اصل مشکلات مالی و دیرکردها و ... ندارن
شاد باشی و سرافراز

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزیز کسی نگفته سر قیمت اف35 چانه زنی ها و جدال هایی صورت نگرفته ولی بحث سر این حرفا نیست!

این مقاله ای که شما قرار دادید مال پارسال هست و این خبر فارس که شما معتبر میدونیش مال چند روز پیش و اون خبری که من گذاشتم مال چند روز پیش که بر خلاف مقاله فارس که مثلا از ناامیدی و قصد انصراف ژاپنی صحبت میکنه من عین صحبت وزیر دفاعشون گذاشتم که نتنها ناامید نیستن بلکه قصد افزایش خریدشون هم دارند !

مسائله سر اینکه روزی که فارس داشته این مقاله نگارش میکرده تمام اخبار که من برای شما گذاشتم جلوی میزش بوده ولی به دلیل مشخص بدون کوچکترین اشاره بهش فقط سعی در بزرگنمایی ضعف ها و جدال هایی داره که بعضا مال چند سال پیش هست و خیلی هاش حل شده مثلا همین ژاپن که به دلایل مختلف همه مواردی که فارس در موردش گفته یا حل شده یا حتی بهتر شده!

متاسفانه توصیفی که فارس از شرایط هم اکنون داره(گذشته فراموش کنید)اشتباه هست و باعث تحمیق مخاطب میشه
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط jotter
      گاهی به پهپادهای پرتاب شونده از زیردریایی
      با توجه به توان و کارایی اثبات شده زیر دریایی های پنهان کار و بومی ایران، مجهز شدن این تجهیزات به پرنده های بدون سرنشین کابوسی برای نیروهای بیگانه حاضر در منطقه خواهد بود.
      به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، پرنده های بدون سرنشین در نقش های مختلف از جمله شناسایی، جاسوسی و اکتشاف، جنگ افزار های برگزیده ارتش های امروز دنیا هستند که دارای جایگاهی تسخیر ناشدنی در جنگ های مدرن می باشند.
      مزیت بدون سرنشین بودن، در کنار ویژگی های کوچکی، سبکی و ارزانی و همین طور قابلیت اطمینان پذیری بالا، به این وسایل امکان می دهد تا بیشتر از هر وسیله دیگری برای مقاصد گفته شده مناسبت داشته باشند. هر چند که پهپاد ها، در حین انجام ماموریت بسیار کارآمدند، ولی در برخی از اوقات، استفاده از آنها به دلیل بعد مسافت و همین طور بزرگی و گستردگی تاسیسات پرتاب و بازیافت و ایستگاه زمینی، مشکلاتی را پیش روی می آورد که از آن جمله می توان به آسیب پذیری تاسیسات در مقابل آتش احتمالی دشمن، ایجاد خطر برای گروه انجام عملیات و همین طور لو رفتن محل استقرار نیروهای خودی اشاره کرد. با توجه به این موضوع اگر بتوان پهپادها را به شکلی مخفیانه وکار آمد و در فاصله مناسب از دشمن دریافت و بازیافت کرد، بالا رفتن قابلیت اطمینان پذیری پیش و پس از انجام عملیات، کارایی وسیله را دو چندان خواهد ساخت و از این طرف دیگر نیروهای خودی نیز از ایمنی کافی برخوردار خوهند بود. گزینه ای که قادر است تمام این نیازمندیها را برآورده کند، واگذار کردن نقش پرتاب و بازیافت و همین طور ایستگاه کنترل زمینی به زیر دریایی هایی است که قادرند به شکلی رادار گریز وارد آب های دشمن شوند.
      در این مقاله به تلاش های صورت گرفته برای توسعه این دسته از پهپاد ها در نقاط مختلف جهان و معرفی نمونه های ساخته شده و طرح های در دست توسعه از آنها می پردازیم:

      *پهپاد تک ماو
      پژوهشگران در سال 2005موفق به تولید پهپادی شدند که با قرار گرفتن در یک لوله می تواند،از زیر دریایی های رها شده و با رسیدن به سطح آب، پرواز کند. این پروژه که با پشتیبانی نیروی دریایی ایالات متحده انجام کرفته است،توسط پژوهشگران شرکت سامانه های اسپاوار به اجرا در آمده است. این پهپاد با قرار گرفتن در یک لوله سر بسته، به کمک یک گوی شناور از عمق 40 پایی به سطح آب رسیده و شناور می شود. در داخل لوله ساز و کارری تعبیه شده است که برای پرتاب کردن پهپاد، سرعت اولیه لازم رابه آن می دهد. پرنده بدون سرنشینی که در این سامانه مورد استفاده قرار گرفته است، یک ریز پهپاد تک ماو است که بالهای آن برای امکان پذیری قرار گرفتن در داخل لوله تا می شوند. گوی شناور در سطح آب که به وسیلهی یک سیم با زیر دریایی ارتباط دارد، در نقش ایستگاه کنترل زمینی آن نیز ظاهر می شود. همین طور وظایف فرمان و کنترل را پیش از پرتاب می توان با خالی کردن هوای داخل این بویه، آن را به زیر آب کشیده و با زیر دیایی به خارج از منطقه عملیات جابه جا کرد. پرنده بدون سرنشین به کار رفته نیز پس از انجام عملیات در داخل دریا سقوط خواهد نمود.
      پهپاد تک ماو که توسط نیروهای اشغال گر امریکایی در عراق مورد استفاده قرار گرفته استف قاد به پرواز با سرعتی معادل 80 کیلونتر بر ساعت بوده و تا 30 دقیقه می تواند پرواز خودگردان انجام دهد . تک ماو توسط شرکت پژوهش های کاربردی واقع در آلبوکرک، نیومکزیکو طراحی و ساخته شده است. ویژگی های طراحی این وسیله به شکلی است که با پرتاب شدن از زیر دریایی های سرنشین دار و بدون سرنشین همخوانی خوبی دارد.

      *پهپاد اسکن ایگل
      پژوهشگران در سال 2006 نسخه ای از پهپاد اسن ایگل را طراحی کرده اند که قابلیت پرتاب شدن از هواپیما را دارد. این نسخه جدید به طوری تغییر یافته است تا بتواند از محفظه بمب هواپیماهای بمب افکن و یا زیر دریایی و همین طور از لوله اژدرمانندی زیر دریایی ها شلیک می شود، پرتابرگردد. برای بازیافت این وسیله می توان از شنورهای سطح آب و یا گارد ساحلی استفاده کرد.همین طور می توان لوله هایی که پهپاد از آن پرتاب می شوند را از راه دور غرق کرد.
      لوله اژدر مانند کوچک پس از پرتاب شدن از زیر دریایی به سطح آب آمده و پهپاد اسکن ایگل را پس از باز شدن بال های آن تا ارتفاعی پرتاب می کندکه پرنده بتواند به پرواز خود ادامه دهد. پهپاد اسکن ایگل که 40 پوند وزن دارد قادر است ماموریت هایی را تا 20 ساعت به انجام برسناد. شعاع عملیاتی این وسیله از زیر دریایی تقریبا برابر با شعاع عملیاتی آن در صورت هدایت از سطح زمین است.

      *پهپاد وولانس
      در ماه گذشته، پژوهشگران آلمانی با استفاده از طرح موجود علاءالدین، پهپادی را طراحی کرده اند که به جای پرتاب به کمک دستف می تواند از ساز و کاری که در برجک دیده بانی زیر دریایی تعبیه شده، پرتبا گردد. دست کم می توان سه عدد از پرنده های بدون سرنشین وولانس رابا قرار دادن در محفظه های بسته در زیر دریایی، نگهداری کرد. این پرنده ا بوسیله ی پرتاب کننده هایی تا شونده پرتاب می شوند که در برجک دیده بانی زیر دریایی های پرسکوپ دار قرار گرفته اند. از طرف دیگر می توان به جای استفاده از پریسکوپ و یا پرتاب کننده های پهپاد وولانسف از مسلسل در این مکان استفاده کرد.
      برای پرتاب پهپاد وولانس، لازم است زیردریایی به عمق استفاده از پریسکوپ وارد شده و دریچه برجک خود را باز کند. در این صورت پرتاب کننده هواپیما که به شکلی جالب هواپیمای با بالهای تا شده را به همراه دارد، از هم باز شده و این وسیله ی کوچک را پرتاب می کند. پس از انجام این کار دریچه برجک بسته شده و خلبان پرنده با فرو رفتن زیر دریایی در زیر آب، ‌به کنترل آن می پردازد. برای برقراری ارتباط ، آنتنی بلند از بدنه زیر دریایی خارج شده و وظیفه ی ارسال فرامین و دریافت داده ها را انجام می دهد. در این روش نیازی به بازیافت کردن تجهیزات پرتاب کننده پرنده نیست و از طرف دیگر، سرعت عمل نیز بسیار بالاست. مشکل موجود در این طرح، ضرورت بالا آمدن زیر دریایی به عمق پیرسکوپ است.
      پهپاد وولانس به مانند علاء الدین قادر است تا پیش از خالی شدن باتری ها، تا یک ساعت عملیات انجام دهد. از جایی که تنها راه بازیافت پرنده بازگشت زیر دریایی به سطح اب است، این سامانه را می توان یک بار مصرف تلقی کرد. سرعت بیشینه وولانس90 کیلومتر در ساعت است که اغلب به دلیل خارج شدن از خط دید، در طول یک ساعت می تواند تا شعاع 30 کیلومتری از زیر دریایی مادر دور شود. این وسیله برای زیر دریایی هایی که در آنها مورد ساتفاده قرار می گیرد، یک برگ برنده به شمار می آید، چرا که زیر دریایی ها در هنگام فرو رفتن در زیر آب اطلاعی از دنیای اطراف خود ندارند. همینطور به دلیل سرعت کم، زیر دریایی های غیر اتمی در زیر اب قادر نیستند، دشمنان خود را در محیط اطراف شناسایی کرده و برای مقابله سریع و مؤثر با آنها درست به انجام کاری بزنند.با مجهز شدن زیر دریایی ها به این وسایل، امکان تبدیل شدن آنها به جنگ افزار هایی هراس انگیز وجود خواهد داشت.
      هر چند که پهپاد های وولانس تقریبا غیر قابل ردگیری هستند، ولی به دلیل فرو فرستاده شدن تصاویر ویدئویی در باند سی توسط این وسایل به زیردریایی ، امکان به خطر افتادن زیر دریایی مادر وجود خواهد داشت. بالگرد های ضد زیر دریایی مدرن امروزی با استفاده از سامانه های سونار خود قادر خواهند بود با استفاده از این امواج ، این زیر دریایی ها را به اسانی مورد هدف قرار دهند.

      *پهپاد کورمورنت
      در سالهای گذشته، طراحی و ساخت پهپادی در دارپا مورد توجه قرار گرفته است که قادر است پس از پرتاب از زیر دریایی و انجام عملیات، بازیافت شده و دوباره مورد استفاده قرار گیرد. طرح اولیه این پهپاد دگردیسی پذیر که کورمورنت نام دارد، توسط مهندسان شرکت لاکهید مارتین داده شده است.
      نقاط حساس این پرنده از جمله ورودی های هوایی آن در هنگام پرتاب توسط روکشهایی انعطاف پذیر آب بندی می شوند. برای جلوگیری از پاره شدن این پوشش، درون بدنه پهپاد،با نیتروژن تحت فشار قرار می گیرد. این پرنده از لوله های پرتاب موشک های بالستیک قاره پیما نظیر ترایدنت قابل پرتاب بوده و از پس از پرتاب بر روی سطح آب شناور خواهد شد. با جدا شدن روکش های محافظ سوراخ های بدنه در سطح آب، موتور جت به کار خواهد افتاد و پرنده به تدریج از سطح آب جدا خوهد گشت. پس از انجام عملیات می توان پرنده را بوسیله شناور شدن در سطح آب و یا استفاده از چتر بازیافت کرد.
      این پرنده را می توان برای مقاصد شناسایی و یا تهاجمی به کار گرفت که با توجه به محموله ای که برای آن در نظر گرفته، مشخص می گردد. بدنه این وسیله از تیتانیوم ساخته می شود که علاوه بر مقاوم بودن در برابر خوردگی، می تواند در برابر شلیک شدن موشک از حفره داخل آن نیز از خود پایداری نشان دهد. بر خلاف موشکهای بالستیک که محل اختفای یزر دریایی مادر را بر ملا می کنند، این وسیله باعث لو رفتن ایستگاه زمینی خود نخواهد شد.
      نکته جالب درباره بازیافت این وسیله استفاده از یک ربات زیر دریایی است که بر زیبایی کار و در عین حال پیچیدگی آن می افزاید. انجام اولین آزمایش ها در مورد امکان پذیری ساخت چنین وسیله ای در اواخر سال 2008 آغاز خواهد گردید.

      تحلیل
      جایگاه پهپاد های پرتاب شونده از زیر دریایی در راهبرد دفاعی جمهوری اسلامی
      با توجه به تهدیدات روز افزون دشمنان خارجی و از طرف دیگر فزونی گرفتن توان علمی و فنی کشور مان در زمینه نظامی و غیر نظامی، استفاده از جنگ افزار های پیشرفته و غافل گیر کننده مسلما قنشی کلیدی در به هم زدن محاسبات دشمنان از منظر پیش گیری و همین طور زمین گیر کردن آنها در صورت حمله احتمالی خواهد داشت. خمان گونه که گفته شد، ویژگی پنهان کاری زیر دریایی ها در ترکیب با مزیت های فوق العاده پرنده های بدون سرنشین، کلید حل بسیاری از مشکلات موجود در عملیات های شناسایی و جاسوسی است. با توجه به توان و کارایی اثبات شده زیر دریایی های پنهان کار و بومی ایران، مجهز شدن این تجهیزات به پرنده های بدون سرنشین می تواند کابوسی برای نیروهای بیگانه حاضر در منطقه تبدیل گردد و کار را برای حضور آنان در این مناطق به مراتب مشکل تر کند.
      با توجه به این موضوع دامنه شناسایی و جاسوسی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به یک باره گسترش چشم گیری خواهد بافت، به طوری که بنا به تحلیل کارشناسان امنیتی غوغاسالار رژیم صهیونیستی «حتی استفاده از گزینه دریایی مدیترانه نیر در اقدام تلافی جویانه ایران در برابر تهاجم احتمالی، وجود خواهد داشت.»
      از طرف دیگر با توجه به توسعه فناوری یاد شده، استفاده از آن در آب های سرزمینی ایران زنگ خطری برای مسئولان امر خواهد بود،‌ چرا که در صورت پیش بینی نکردن این امکان و مقابله پیشاپیش با آن،‌ امکان هر گونه درز اطلاعاتی از تاسیسات ساحلی و فرا ساحلی وجود خواهد داشت.
      شایان ذکر است که جاسوسی به کمک پرنده های بدون سرنشین کوچک بسیار موثرتر از تصویر برداری هایی که از منابع ماهواره ای انجام می گیرد خواهد بود. هر چند که دشمن در موقعیتی نیست که توانایی حمله از پهپادهایی با این ویژگی را داشته باشد، ولی در راهبرد دفاعی آینده جمهوری اسلامی باید، حضور احتمالی این وسایل را هم پایه جنگ افزارهایی چون موشک های کروز دور برد، جدی گرفت.
      منبع:
      www.globalsecurity.com
      www.theregister.co.uk
      www.strategypage.com
      http://mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=14040
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.