امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

تلاش قابل تحسينيه ولى خوب بايد اين رو بدانيد كه چند تاپيك مشابه با ذكر تاريخ دقيق موجود هست٬ مديران يك بررسى بكنند تا از دوباره كارى جلوگيرى بشه. محض نمونه(!!!!!): icon_cheesygrin

[align=center][url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=66]«تاریخچه نیروی هوایی در ایران»[/url]
[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=11078][color=brown]«تاریخه نیروی هوایی»[/color][/url]
[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6053][color=orange]«اولین های هوانوردی ایران»[/color][/url]
[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6094][color=green]«اولین های خلبانی ایران»[/color][/url]
[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1150][color=violet]«IIAF:اوج توان هوایی ایران»[/color][/url][/align]

اين ها فارق از تاپيك شرح ورود به خدمت تك تك هواپيماها و تمام عمليات هاى هوايى و اتفاقات جارى هست! خواهشاً مديران در خصوص انتقال مباحث دقت و حوصله ى بيشترى به خرج بدهند...
حين جست و جو به اين تاپيك هم برخوردم كه از همه بامزه تر بود!!!! icon_wink [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1239][u]نیروی هوایی ایران(تاریخچه)[/u][/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ابهام در يكپارچه سازى شون با سامانه هاى اون جنگنده ها هست. درسته كه كار با موشك هاى حرارتى يك مقدار راحت تر هست ولى‌ درباره يكپارچه سازى شون شك دارم؟ واقعاً ممكنه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فرصت نكردم مقاله رو بخونم ! ...

اما در مورد دستكاري بايد چند نكته رو بگم ..

كوچكترين تغييرات سازه معادل تغييرات وزن معادل تغييرات سرعت و معادل تغييرات محاسبات مربوط به جابجايي بالچه ها و فشار جي هست ...

و بروز خطا در هر كدوم يعني معادلات با خروجي اشتباه و به خطا رفتن موشك در لحظه برخورد ...



با اينكه بتونيم روي آلامو بوستر نصب كنيم تا 20 كيلومتر اونطرف تر هدايتش كنه و بهش شتاب بده موافقم ! اما بشرطي كه بوستر ازش جدابشه .. و اين باعث ميشه زير اين مسافت براي هدف گيري مناسب نباشه ... البته بردش به بيش از 100 هم ميتونه برسه .... اين روش براي زدن آواكس ها تانكر ها و... مناسب هست ...




(البته من كاره اي نيستم ) ولي با فيوز مجاورتي هم خيلي موافق نيستم !...

اين مورد نياز به سرجنگي بزرگتري داره كه بخاطر افزايش وزن موشك باعث كاهش برد ميشه .. و اگرنه خيلي نميتونه موفق باشه ...


اين فيوز ها براي سام 5 يا 2 خوب هست ! /



با تشكر از محمد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام
مقاله خوب و جالبي بود ، ممنون ، icon_eek
--------------------------------------------------
طرح خوبيست( كلي چيز راجع به دستكاري موشك ياد گرفتم ) اما من يك توصيه براي شما دارم ، اين جور طرح ها در نيروهاي نظامي و دفاعي كشور ما سه جور هستند :
1 - مهندسي معكوس ، همون كپي برابر اصل با كمي اصلاحات .
2 - محصول مشترك ، كه مثل دكتر فرانكنشتاين ( بلانسبت ) از هر چيزي يك تيكه كندن به هم چسبوندن ، شده يك چيز جديد icon_cheesygrin البته خوبه چون بعضي وقتها هيچ كس حريف اين غولي كه ساخته شده نمي شه !
3 - يك محصول جديد ، كه با كمك دانش حاصل از محصولات اجنبي و ايده هاي ايراني حاصل شده است .

خب شما توي طرحي كه ارائه كردي از هر سه مورد بالا استفاده مي كني و نتيجه اين مي شه كه در هنگام ارائه و تصويب طرح ممكنه با خطر نخوانده رد شدن ، مواجه بشه ! مثل استاد معظم Worior ، دلايلي كه براي استفاده از اين نوع موشك مي آري بايد همراه رد جايگزين هاي ديگرش ، مزاياي اوون ، نياز داخلي و ... باشه و بسط بيشتري بدي ! 

[quote]كوچكترين تغييرات سازه معادل تغييرات وزن معادل تغييرات سرعت و معادل تغييرات محاسبات مربوط به جابجايي بالچه ها و فشار جي هست ...

و بروز خطا در هر كدوم يعني معادلات با خروجي اشتباه و به خطا رفتن موشك در لحظه برخورد ...
[/quote]

حق با استاد Woroir است . ببين ايده هايي مثل كوچك كردن سر جنگي ، افزايش سوخت ، تغيير قدرت و سرعت موتور و استفاده از فيوز مجاورتي رو اگر بخواهي همه را كنار هم بگذاري ، توي تئوري زود مي گن فيوز اگر مجاورتي هست ، نبايد از وزن سر جنگي زياد كاسته بشه ! اينجاش اينطوري اونجاش اونطوري و .... بعد مي چسبن به يك جاي كار مثل بوستر و خلاص !

بطور كلي اميدوارم نيروهاي نظامي ما امكان شبيه سازي اين محصولات تخيلي ( از اين كلمه ناراحت نشي ) رو داشته باشن . اينجوري خيلي راحت و سريعتر و با صرف هزينه اي كم ، مي توان ايده ها رو بررسي كرد . تصور كن طرح خودت رو روي كامپيوتر و يك نرم افزار شبيه ساز بدي و بقيه گروههاي بررسي روي نرم افزارهاي شبيه ساز مشابه بررسي كنند و پيشنهاد بهبود بدن ، اوون موقع همه از شما حمايت مي كنند .

خداييش مطلبت خيلي پر مغز بود ، من بيسواد خوب فهميدم ، كيف كردم . از اشاره هاي شما هم ممنون icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

مطالب جالبي بود ؛ ممنون از وقتي كه صرف كرديد.

پوشش هاي نانوي كاهش دهنده ي درگ در كشور موجوده(تا حدود 50 درصد كاهش درگ)كه قابل استفاده بودنش در ماخ بالاي يك بايد بررسي بشه.

براي شبيه سازي سريع و با دقت خوب ، از بخش هوافضا، جعبه ابزار SIMULINK ، در نرم افزار متلب استفاده كنيد ؛ جعبه هاي آماده ي معادلات ديناميك پرواز و آيروديناميك و ... بسيار كار مدلسازي رو راحت مي كنند ؛ حتي انيميشن هم ميده از كار.(MATLAB/SIMULINK/Aerspace blockset)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شاه همچنین در اغلب مراسمهای رسمی و نیز مسافرتهای خارجی از اونیفورم نیروی هوایی استفاده میکرد از جمله در سفر خود به انگلستان برای تماشای مابقات المپیک در ژوئیه 1948(1327) روزنامه ی تایمز لندن در این باره گزارش داد که (شاه با اونیفورم مارشال نیروی هوایی ایران وارد شد)
با توجه به مجموعه ی هواپیماهای قدیمی ولکنته نیروی هوایی شاهنشاهی ایران در ان زمان پوشیدن این اونیفورم دلیل قدرت نمایی شاه نبود بلکه حاکی از قدرت نمادینی بود که نیروی هوایی برای شص شاه داشت و در نتیجه نیات اینده اورا برای ایجاد یک نیروی هوایی که عملا توانایی برابری با این قدرت را داشته باشد نشان میداد.
شاه در سال های بعد که یروی هوایی در جاده پیشرفت افتاد و توانست به یمن دلارهای نفتی ناوگان خود رابیش از پیش گسترش دهد برای محمد حسنین هیکل سردبیر روزنامه الاهرام مصر چنین استدلال کرده بود که:
فعلا ما در درجه اول بر توسعه قدرت خودمان تاکید داریم می خواهیم نیروی هوایی شاهنشاهی را در برابر تمام تهدیدها و اعمال تهاجم امیز به قدرتی شکست ناپذیر تبدیل کنیم ما باید نبروی هوایی را انقدر تقویت کنیم که بتواند هواپیمای دشمن را در فاصله دویست تا سیصد کیلومتری مرز نابود کند خلاصه کلام قصد داریم قدرت ما در منطقه به حساب اورده شود.
در طول سه دهه بعدی ایران رژیم پهلوی به بهترین مشتری سلاح های امریکایی برای تجهیز نیروهای مسلح خود تبدیل شد
در گرما گرم افزایش سریع درامدهای نفتی در اظهار نظر حساب شده یکی از کمیته های سنای امریکا و در اوج ماه عسل روابط بین شاه و امریکا چنین امده بود:
میگویند نیروی هوایی ایران مایه فخر و سرور شاه است.در میان نیروهای سه گانه بیشترین رقم بودجه نوسازی کشور در سالهای اخیر صرف پیشرفت فنی نیروی هوایی شده است.موجودی نیروی هوایی شاهنشاهی حاوی مدرن ترین هواپیماهای نظامی جهان و عبارت است از:جنگنده های اف-14 آ با سیستم پرتاب موشک فونیکس اف-4 ایی اف-4 دی ار اف-4 اف-5 ایی و پی3-اف و هواپیمای سی-130 اچ .
کزارش سنا روشن ساخته بود که به برکت نقشه های بلند پروازنه ی شاه نیروی هوایی به پیشرفت خود ادامه خواهد داد و به اینده ای از این هو درخشان تر خواهد رسید در ادامه ی این گزارش امده بود:
حکومت ایران خرید هواپیماهای بیشتری را اعم از جنگنده ها وهواپیماهای تهاجمی با کاربرد خاص در دست مطالعه دارد گرچه هنوز تصمیم اتخاذ نشده ولی گزارش رسید
است که حکومت ایران خرید 250 تا 300 فروند جنگنده اف-16 یا اف-18 و 2 تا 6 فروند اواکس را به اضافه یک هواپیمای 747و 4تا 10 فروند هواپیمای مجهز الکترونیکی پی-2 سی (هاوک ای) و 12 فروند هلیکوپتر دور پرواز تجسسی و نجات اچ اچ- 53 را مئرد مطالعه قرار داده است.
نیروی هوایی از نخستین گامهای خود تا تبدیل شدن به برترین قدرت هوایی در منطقه خاور میانه هواپیماهای متعددی را در طول 32 سال از 1325 تا 1357 به خدمت خود گرفت و یگانهای پروازی متعددی را در پایگاهای مختلف کشور تشکیل داد این نیرو پس از ورود به عصر جت(1350) سریعا در پی ان بود که هواپیماهای فرا صوتی را نیز به خدمت خود دراورد که در نخستین گام هواپیماهای شکاری اف-5 (بههمن1343) وسپس فانتومهای اف-4 (شهریور1347) ودر مراحل بعدی تامکتها (بهمن1354)رابه کار گرفت همانطور که پیشتر نیز گفته شد نیروی هوایی موفق شد تا در نخستین گام (سال1325) تعدادی از هواپیماهای جنگی هاریکن را به خدمت در اورد
هاریکن در خدمت نیروی هوایی
این شکاریهای انگلیسی که یکی از انواع خوب هواپیماهای جنگی محسوب میشد در نبرد بریتانیا علیه المان نازی نقش فراوانی داشت در اواسط سال1325 از طریق خرمشهر وارد ایران شد وازانجا در صندوقهای مربوطه به اهواز منتقل شد و سرانجام به خدمت نیروی هوایی در امد.همان طور که اشاره شد هاریکن در عملیات اذربایجان (دراذرماه1325)علیه شورشیان به کار گرفته شد.
حداکثر سرعت این هواپیما 339میل در ساعت سقف پروازش 35600 پا وبرد معمولی پرواز ان به 460 میل میرسید و میتوانست زیر هر بال خود یک بمب 500 پوندی حمل کند.
در تاریخ 9/4/1325 نام (اداره هواپیمایی) به عنوان اصلی خود یعنی (نیروی هوایی شاهنشاهی) تغییر کرد وعملیات تجدید سازمان نیرو از سرعت بیشتری برخوردار شد.
از سال 1328 بمب افکنهای جدید سندر بولت (پی-47) و نیز هواپیماهای ترابری داکوتا(سی-47) به خدمت این نیرو درامد.
روند سفارشات و خرید هواپیماهای گوناگون با توجه به نقش ایران در برهه های گوناگون از عضویت در پیمان بغداد گرفته تا سازمان پیمان مرکزی (سنتو) ونیز اجرای نقشی در راستای دکترین نیکسون دردهه ی هفتاد میلادی و نیز ایجاد یم نیروی بازدارنده قوی در برابر تهدیدات همسایگانی نظیر عراق تا سالهای پایانی دوران پهلوی ادامه داشت.
ورود هواپیماهای جدید
در سال 1328 برای اولین بار دو نوع هواپیمای ساخت امریکا وارد خدمت نیروی هوایی شد. یکی از این دونوع شکاری بمب افکن سندر بولت (پی-47) بود که تجهیزاتی از قبیل رادار و دستگاه مخصوص هدایت با بیسیم نستگاه تعین شتاب-اکسیژن و وسایل نجات –کاناپی قابل پرتاب-حفاظ زرهی جلو وعقب کابین و قابلیت تجهیز به سه مخزن سوخت اضافی رها شدنی جهت افزایش برد پرواز هواپیما داشت.حداکثر سرعت ان 429میل در ساعت و سقف پروازش 42000پا-برد پروازش 1025 میل و قابل افزایش تا 1800 میل- مجهز به هشت مسلسل –قادر بهحمل 16 راکت و دارای وسایل لازم برای استفاده از لباس ضد(جی)- حداکثر وزن عملیاتی 14700 پوند و حداکثر وزن مجاز جهت برخاستن 19400 پوند بود .
نوع دیگر هواپیمای دو موتوره ی باربری داکوتا(سی-47)محصول شرکت داگلاس بود که دارای سقف پروازی معادل 24000 پا و سرعتی برابر 225میل در ساعت بود ظرفیت ان 25 نفر برای اجام ماموریتهای هوابرد فروریختن چتر باز و انواع ترابری بود.
استفاده از هواپیماهای اموزشی
در سال 1329 چهار نوع هواپیمای اموزشی و ارتباطی جدید به شرح زیر وارد نیروی هوایی شد:
1-هاروارد(تی-6) ساخت شرکت نورث امریکن با سرعت212 میل در ساعت
2-استیرمن(اموزشی دوفرمانه)ساخت بوئینگ با سرعت 85 میل در ساعت
3-هواپیمایال-4(دوفره)با سرعت 75 میل در ساعت
4-هواپینای ال-20(بیور)ساخت دوهاویلاند کانادا حداکثر سرعت 163 میل در ساعت.
[size=18](ورود به عصر جت)[/size]
در روز نهم اردیبهشت سال 1335 با ورود اولین گروه از هواپیماهای جت
(ت-33) به خدمت نیروی هوایی توان اموزشی این نیرو افزایش یافت.
این هواپیمای دونفره اموزشی مجهز به موتور توربوجت بوده حداکثر سرعتش 600 میل در ساعت و سقف پروازش27500 پا بود مدل(ار ت -33) این هواپیما ویژه ماموریتهای اکتشافی وعکس برداری میباشد.
(ورود اف-84 واف -86)
در ادامه ورود هواپیماهای جدید به خدمت نیروی هوایی نخستین سری از جتهای شکاری(اف-84 جی)موسوم به تندرجت از روز 25 اردیبهشت 1336 مورد بهره برداری قرار گرفت.
جت اف-84 ساخت کارخانه ریپابلیک امریکا مجهز به یک موتور توربوجت با سرعتی معادل 622 میل در ساعت و سقف پروازی برابر 40500 پابود برد پروازش 200میل و مجهز به شش مسلسل و چهار بمب هزار پوندی بود.
اضافه میشود که از جتهای اف-84 برای نخستین بار در تشکیل تیم اکروجت تاج طلایی استفاده شد.
باورود نخستین سری از هواپیماهای جت شکاری اف-86(سیبر) به خدمت نیروی هوایی در 24 فروردین 1339 توان رزمی این نیرو بیش از پیش افزایش یافت.اف-86 دارای یک موتور توربوجت بود حداکثر سرعت ان 687 میل و مجهز به 6 قبضه مسلسل موشکهای سایدوایندرو ودو بمب هزار پوندی یا هشت راکت در زیر بالها بود این نوع هواپیما هم در تشکیل تیم اکروجت تاج طلایی بکار رفت و تا ورود اف-5 به خدمت نیروی هوایی ستئن فقرات اسکادرانهای شکاری را تشکیل میداد.نیروی هوایی شمار فراوانی(75فروند) از ای جتها را در اختیار داشت.گفته میشد که تعدادی از این هواپیماها در جریان جنگ هند با پاکستان (سپتامبر1965/شهریور1344) در اختیار نیروی هوایی پاکستان قرارا گرفت که این امر موجب رنجش شدید هندیها شد.
(هواپیماهای ترابری هرکولس)
در این فاصله یگانهای ترابری نیرو نیز به هواپیماهای (سی-130بی)هرکولس مجهز شدند(14/3/1342) وامکانات ترابری را به مقیاس فوق العاده ای افزایش دادند.این هواپیمای چهار موتوره نخستین هواپیمای جت ملخ دار ترابری است که دارای گنجایشی معادل حمل 91 نفر سرباز با تجهیزات کامل یا 64 نفر چتر باز با تمام وسایل و یا73 نفر بیمار با برانکارد ودونفر پرستار بوده قادر به حمل حداکثر 22 تن بار میباشد حداکثر وزنش هنگام برخاستن 135000پوند و شعاع عمل ان 340 میل در ساعت است.نیروی هوایی بعدها مدلهای جدیدتری از این هواپیما را در شمار وسیعی به خدمت گرفت.
ضمنا" در 7 ابان 1344 یک فروند از این هواپیما با خلبانان و خدمه ی ایرانی برای اولین بار پس از پرواز بر فراز اقیانوس اطلس در امریکای شمالی فرود امد(25 ابان1344)
(ورود هواپیمای اف-5)
در تاریخ دوشنبه 12 بهمن 1343 اولین گردان از هواپیماهای شکاری تاکتیکی فرا صوتی اف-5 طی مراسمی که در مهراباد انجام گرفت وارد خدمت نیروی هوایی شد.این هواپپیما ساخت کارخانه نورث روپ امریکا بوده و مدلهای آ و بی ان بکار گرفته شده است قادر به حمل مقادیر زیادی بمب و موشک بوده ومجهز به دوتوپ 20 میلی متری است.سق پرواز 42600 پا و حداکثر سرعت افقی ان 43/1 برابر صوت است.
انواع پیشرفته تر هواپیماهای اف-5 از جمله مدل اف-5 ایی(تایگر-2) ان در سالهای بعد مورد استفاده نیروی هوایی قرار گرفت.
مقارن با ورود هواپیماهای اف-5به ایران دو رویداد مهم منطقه ای منجر به تجدید نظردر منافع استراتژیک ایران شد. نخستین رویداد جنگ بین هند وپاکستان بود(1344) بود که ایالات متحده در عمل با سیاست بیی طرفانه پاکستان را به حال خود رها کرد. البته امریکا طرفین جنگ را مشمول تحریم تسلیحاتی خود قرار داد ولی این اقدام واشنگتن تنها بر پاکستان تاثیر منفی بسیلری داشت زیرا این کشور به شدت به ساز و برگ نظامی و قطعات یدکی ساخت ایالات متحده نیاز داشت.
رویداد دیگر وقوع جنگ سوم اعراب واسرائیل (5ژوئن 1967) ودر نهایت رشد نیروهای تندرو عرب در منطقه بود.
این تحولات شاه رابیش از پیش به سوی تقویت نیروهای مسلح به خصوص نیروی هوایی و دریایی هدایت کرد .خروج انگلیس از منطقه خلیج فارس نیز بر شدت این اقدامات می افزود.
ایران پیش از علنی شدن این سیاست لندن و خروج عملی نیروهای انگلیسی به تقویت نیروهای مسلح خود پرداخته بود.
بر اساس گزارشات منابع غربی ارتش ایران در سال 1347 /1968 دارای 180هزار نفر پرسنل بود که 164 هزار نفر ان در نیروی زمینی و 6 هزار نفر ان در نیروی دریایی و 10 هزار نفر از انها در نیروی هوایی خدمت میکردند در این زمان نیروی دریایی به دو فروند ناوشکن امریکایی دو فروند ناو اسکورت انگلیسی (متعلق به جنگ جهانی دوم) دو فروند مین روب و چندین فروند کشتیهای نگهداری و گشتی و ناوچه بود.نیروی هوایی شاهنشاهی نیز متشکل از 166 شکاری بمب افکن و اکتشافی شامل:
75 فروند هواپیمای اف-86اف
75 فروند اف-5 و16 فروند ار-تی33 آ بود .

(فانتومهای اف4)
با گسترش بیش از پیش روابط نظامی بین ایالات متحده امریکا و ایران و اشتیاق وافر شاه به هواپیماهای شکاری جدید در شهریور 1347 نخستین یگان فانتوم نیروی هوایی رسما کار خود را اغاز کرد ایران بعد از امریکا وانگلیس اولین کشوری بود که اینگونه شکاریها را به خدمت خود میگرفت مشخصات این جنگنده به قرار زیر است
دارای 2 موتور توربوجت جنرال الکتریک با سرعتی معادل 5/2 برابر سرعت صوت سقف پروازش 98557 پا برد ان 2300 میل و حداکثر وزنش هنگام برخاستن 58000 پوند است سری اول فانتومها از نوع اف-4 دی بود که بعدا انواع پیشرفته تر ان اف-4 ایی به خدمت نیروی هوایی در امد و ستون فقرات یگانهای تاکتیکی ان را تشکیل داد به گزارش هفته نامه امریکایی نیوزویک (21مه 1973) شاه به منظور تقویت هرچه بیشتر توان رزمی نیروی هوایی علاوه بر فانتومهای (اف-4) و شکاریهای اف-5 موجود تصمیم به خرید 108 فروند اف-4 و 100 فروند اف-5 ایی (تایگر-2)دیگر جمعا به مبلغ یک میلیاردو بیست ملیون دلار گرفت .
شکاریهای فوق مدرن اف-14(تامکت)
درخاست سفارش و خرید شکاریهای فوق مدرن اف-14 (تامکت) دارای فرایند پیچیده و در عین حال برخوردار از معضلات سیاسی بود که حساسیت های زیادی را در بلوک های شرق و غرب به وجود اورد.این جنگنده به لحاظ ویژگیهای منحصر به فردی که داشت و از توان مقابله به شکاریهای پیشرفته بلوک شرق نظیر میگهای-23و25 برخوردار بود موجد مخالفتهای فراوانی با فروش ان به نیروی هوایی ایران در داخل امریکا شد این مخالفتها دو جنبه سیاسی و نظامی داشت از جنبه سیاسی مخالفان رژیم شاه با تسلیح بیش از پیش ارتش وی مبارزه میکردند واز جنبه نظامی نیز با توجه یه درگیریهای قبلی ارتش با نیروهای عراق در جبهه غرب کشور نظامیان امریکایی نگران ان بودند که جاسوسان روسی با توجه به توانایی های شگرف اف-14 از جمله حمل موشکهای فونیکس و درگیری همزمان ان با چنین فروند از هواپیماهای رغیب به اسانی به فناوری فوق مدرن ان دست یابند از طرفی کمپانی گرومن که در شرف ورشکستگی بود توانست با تمحیداتی فراهم ساخته بود شخص شاه و مقامات ذینفوذ ایران رامشتاق خرید اف-14 نشان دهد.
یدار نیکسون وکسینجر در خرداد 1351 از ایران و چراغ سبزی که برای خرید هرگونه سلاح متعارف از زرادخانه امریکا به شاه نشان داده بودند باعث شد که مقامات پنتاگون با دست باز با مشتری قدیمی و وش حساب خود کنار امده و زمینه را برای فروش تامکت به ایران اماده نمایند.
به هرترتیب نخستین سفارش نیروی هوایی تهیه و به امریکا فرستاده شد و امریکایی ها نیز تصمیم گرفتند با ایجاد تغییراتی در اف-14 ان رابرای نیروی هوایی ایران اماده سازند .لازم به یاد اوری است که شکاری مذکور سفارش نیروی دریایی امریکا بود وبرای نشست و برخاست از روی ناوهای امریکایی طراحی شده بود. هدایت این هواپیما در وهله نخست حتی برای خودخلبانان امریکایی نیز دشوار بنظر میرسید.
نخستین فروند از 72 فروند هواپیمای سفارش داده شده فوق در 20 بهمن ماه 1354 در فرودگاه مهر اباد بر زمین نشست
(توضیح:روزنام رستاخیز: تحویل نخستین جنگنده اف-14 به ایران 21/11/1354 ص 1)
وسازماندهی یگانهای اف-14 نیروی هوایی اغاز شد.
این شکاری که گرانترین هواپیمای موجود در جهان بود(توضیح بهای 72 فروند اف-14به مبلغی حدود 2/2 میلیارد دلار میرسید) و به هیچ کشور دیگری جزایران فروخته نشده بود و بعدها هم نشد نتیجه مدتها بحث و جدل بود که میان مقامات ایالات متحده امریکا و ایران جریان داشت .شاه توانسته بود امریکاییان را متقاعد که برای جلوگیری از نفوذ بیش از پیش شوروی در منطقه و تعقیب جنگنده های میگ-25 انان که از سقف پرواز بالایی برخوردار بودند و دایما بر فراز اسمان ایران پرواز میکردند به این نوع هواپیماها نیاز دارد.
با این حال سفارش دومین محموله 72 فروندی از هواپیماهای اف-14 در اکتبر1978 صورت گرفت که مقارن با خیزش های انقلابی شو وجیمی کارتر رئیس جمهور وقت ایالات متحده ناگزیر از لغو ان گردید
  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقا دمت گرم.ادامه بده.فقط یه سوال،مگه تعداد تامکتهای ایران 79 فروند نبود؟آخه تو متن نوشته بود 72 فروند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسم رب شهدا

مرسی دوست عزیز انجام وظیفه میکنم

اشتباه تایپی بود با عرض پوزش
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از همه دوستان.

[quote]ابهام در يكپارچه سازى شون با سامانه هاى اون جنگنده ها هست. درسته كه كار با موشك هاى حرارتى يك مقدار راحت تر هست ولى‌ درباره يكپارچه سازى شون شك دارم؟ واقعاً ممكنه؟[/quote]

موشک حرارتی یکپارچه سازی خاصی نیاز نداره، بیشترین بحثش در آداپتور پایلونش هست که در کشور هم تولید میشه، یه نکاتی هم در نحوه اتصالش با بدنه هست که در کل موضوع مهمی نیست که قابل حل نباشه، خیالت راحت، قبلا هم از این کلک ها (!) زده شده.

[quote]فرصت نكردم مقاله رو بخونم ! ...[/quote]

خب عزیز دلم بخون، بعد بیا یه نظر کامل و جامع بده!!

[quote]كوچكترين تغييرات سازه معادل تغييرات وزن معادل تغييرات سرعت و معادل تغييرات محاسبات مربوط به جابجايي بالچه ها و فشار جي هست ...[/quote]

بله درسته اما همه پیشنهادها مربوط به تغییرات سازه ای نبود، پیشنهادهای دیگه هم توش بود.
ضمن اینکه توی متن هم اشاره کردم که خود روسها هم از تکنیک بلندتر کردن موتور ( با بررسی سایر جوانب ) جهت افزایش برد این موشک بهره برده اند، ضمنا این موشک بصورت [b]ماجولار [/b]طراحی شده تا دقیقا پاسخگوی راحتتری برای اینگونه تغییرات باشه.

[quote]با اينكه بتونيم روي آلامو بوستر نصب كنيم تا 20 كيلومتر اونطرف تر هدايتش كنه و بهش شتاب بده موافقم ! اما بشرطي كه بوستر ازش جدابشه .. و اين باعث ميشه زير اين مسافت براي هدف گيري مناسب نباشه .[/quote]

چرا قابل کنترل نباشه؟ کاناردها رو میگی؟ ضمنا بوستر جدا میشه و الا بهش دیگه بوستر نمی گفتن.

[quote] با فيوز مجاورتي هم خيلي موافق نيستم !...[/quote]

عزیزم من هم همینطور! ولی خب چه میشه کرد این فیوز (رادیویی) روش هست! وخب گفتیم یه حالی بهش بدیم متحولش کنیم شاید بهتر شد! ضمنا به علت سرعت کمتر پردازنده های روسی، بودنش بهتر از نبودنشه!

[quote]اين مورد نياز به سرجنگي بزرگتري داره كه بخاطر افزايش وزن موشك باعث كاهش برد ميشه .. و اگرنه خيلي نميتونه موفق باشه ...[/quote]

ابراهیم جان همونطور که گفتم، ایراد بر می کرده به خود سر جنگی که قدیمی هست و از طرح ترکشهای میله ای ( که دیگه الان تقریبا منسوخ شده ) استفاده می کنه و الا در صورت هوشمند شدن سر جنگی یا اصلاح شکل ترکشها میشه وزن اون رو به راحتی به 20 کیلو رسوند در حالی که کاراییش حتی افزایش هم پیدا کرده باشه.

[quote]خب شما توي طرحي كه ارائه كردي از هر سه مورد بالا استفاده مي كني و نتيجه اين مي شه كه در هنگام ارائه و تصويب طرح ممكنه با خطر نخوانده رد شدن ، مواجه بشه ![/quote]

اصلا برام مهم نیست! یه وظیفه ای دارم ( البته به زعم خودم ) و بهش عمل می کنم، من فکر می کنم الان هر کدوم از ما تو این سایت باید هر چی بلدیم و می تونیم به همه یاد بدیم، ما هم بضاعت ناچیزمون رو می ذاریم در طبق اخلاص. من همیشه سعی می کنم ساده بنویسم و مطالب رو در حد ممکن ساده کنم که دوستانی که تازه وارد هستند هم بتونن بهتر درک مطلب داشته باشن. ضمن اینکه فکر نکنم مسئولین و متخصصین وزارت دفاع بیان وقت بذارن مطالب این سایت رو که عموما افراد کم تجربه ای مثل بنده توش هستند ( از یکسری اساتید مثل واریور و . . . فاکتور می گیریم) بخونن.

[quote]دلايلي كه براي استفاده از اين نوع موشك مي آري بايد همراه رد جايگزين هاي ديگرش ، مزاياي اوون ، نياز داخلي و ... باشه و بسط بيشتري بدي ! [/quote]

من یکسری احتمالات رو مطرح کردمف حالا دیگه هر چی دوستان پایه باشن بحث باز میشه و میشه روی زوایا و جزییات بحث کرد. تگه هم دوستان خواهند هم که هیچ . . .


[quote] ببين ايده هايي مثل كوچك كردن سر جنگي ، افزايش سوخت ، تغيير قدرت و سرعت موتور و استفاده از فيوز مجاورتي رو اگر بخواهي همه را كنار هم بگذاري ، توي تئوري زود مي گن فيوز اگر مجاورتي هست ، نبايد از وزن سر جنگي زياد كاسته بشه ! اينجاش اينطوري اونجاش اونطوري و .... بعد مي چسبن به يك جاي كار مثل بوستر و خلاص ![/quote]

نشد! ببین این یه پکیج پیشنهاد هست، ممکنه بعضیش با هم بخونه، بعضیش نخونه، این دیگه توی مباحث مشخص میشه، من هم نگفتم در آن واحد همه این تغییرات اعمال بشه.

[quote]بطور كلي اميدوارم نيروهاي نظامي ما امكان شبيه سازي اين محصولات تخيلي ( از اين كلمه ناراحت نشي [/quote]

نه چرا ناراحت بشم؟ هر چیزی که ساخته شده اولش تخیل بوده بعدا به واقعیت تبدیل شده، ضمنا من اینقدر توی طرحهام شکست خوردم که خیلی وقتا پیروزی هام یادم نمی آد!!

[quote] اينجوري خيلي راحت و سريعتر و با صرف هزينه اي كم ، مي توان ايده ها رو بررسي كرد . تصور كن طرح خودت رو روي كامپيوتر و يك نرم افزار شبيه ساز بدي و بقيه گروههاي بررسي روي نرم افزارهاي شبيه ساز مشابه بررسي كنند و پيشنهاد بهبود بدن ، اوون موقع همه از شما حمايت مي كنند .[/quote]

با شبیه سازی رایانه ای صد در صد موافقم، اینطوری هزینه ها خیلی پایین میاد.

[quote]پوشش هاي نانوي كاهش دهنده ي درگ در كشور موجوده(تا حدود 50 درصد كاهش درگ)كه قابل استفاده بودنش در ماخ بالاي يك بايد بررسي بشه.[/quote]

ممنون از توضیحتون.

باز هم از دوستان واریور، xx222ir و بخصوص سکوت آسمانی عزیز که راهنمایی خوبی در مورد نرم افزار داشتن، ممنونم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دستت درد نكنه جالب بود
احساس مي كنم يك جا خواندم فكر كنم تكراري بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شکاری اف-14 اخرین هواپیمای جنگی امریکایی بود که به خدمت نیروی هوایی درامد .جنگنده های دیگر نظیر اف-15 اف-16 اف-18 که سفارش انان مورد علاقه مقامات ایرانی بود ودر برخی موارد حتی بهای ان نیز پیشاپیش پرداخت شده بود هرگز به ایران تحویل نشد.
تامین امنیت فن اوری نظامی امریکا
از سوی دیگر دولت امریکا نگران بود که در صورت بروز بحران و نا ارامی در ایران در مخالفت با رژیم پهلوی جنگنده های پیشرفته اف-14 به دست شوروی افتاده و موقعیت برتر انها را درمسابقات تسلیحاتی بین دو ابر قدرت تهدید کند سپهبد امیر حسین ربیعی اخرین فرمانده نیروی هوایی شاه درباره انتقال اسلحه از امریکا حضور روز افزون مستشاران امریکایی در ایران ومسئله حفاظت از هواپیماهای اف-14 می گفت:
عوامل مستشاران (خارجی)ضمن جمع اوری اطلاعات لازم حتما به نفع کشورشان علاقه مند به بستن قراردادهای بیشتری هم بودند به علت اهمیت اف-14 که در اصفهان بود و به خصوص موشکهای فونیکس ان که از لحاظ قدرت عملیاتی خیلی مهم وحائز اهمیت بین المللی است دایما نگران بودند و گفتند عوامل شوروی در کارخانه ذوب اهن اصفهان زیاد هستند حفاظت این وسایل ایکاش بیشتر میشد به طورکلی مستشاران امریکایی در نیروی هوایی سعی بر قبولاندن خرید بیشتر و در نتیجه کسب پول بیشتریکه دولت امریکا بیبد ودر این اواخر هم در مورد حفاظت اف-14 نگران بودند ودر ضمن به سرعت عوامل خود را خارج میکردند مسئولان شرکت گرومن فقط هواپیما برای ایران نمی ساختند بلکه ده ها مهندس ومدیر و مربی برای تعلیم دادن به خلبانان ایرانی اعزام می کردند. تا سال 1351 در حدود 800 نفر از کارمندان گرومن با خانواده های خود در ایران ساکن شده بودند.(توضیح صفاء الدین تبراییان کتاب سراب یک ژنرال ص76)
درباره تسلیحات وساز برگ های نظامی حساس امریکایی که در اختیار ارتش ایران قرار گرفته بود دیوید جونز رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح امریکا در 16 بهمن 1357 اظهار داشت که از شیوه مراقبت ازاین تجهیزات رضایت دارد جونز که خود ژنرال نیرو هوایی بود تاکید کرد که امنیت تجهیزات امریکایی زیر نظر نظامیان ایرانی تامین است و نیز اضافه کرد از همبستگی از همبستگی ارتش ایران در شرایط بسیار بحرانی اطمینان دارد.درباره اینده رهبران ارتش در صورت به قدرت رسیدن دولتی که مورد حمایت
ایت الله خمینی(ره) باشد جونز حاضر به بیان مطلبی نشد.ژنرال جونز همچنین به این پرسش که :اینده 79 فروند هواپیمای اف-14 و تعداد// فروند موشک فونیکس چه خواهد شد؟ پاسخ نداد.
این هواپیماهای پیشرفته در دو پایگاه ایرانی مستقر شده بودند و حساس ترین تجهیزات الکترونیکی انها به نام جعبه سیاه برداشته شده ودر پایگاه ها تحت مراقبت ویژه بود .
دولت امریکا مصمم بود تا لحظات اخر نیز ارتش ایران را پشتیبان پروپا قرص شاه معرفی کند.ژنرال جونز در دوران تظاهرات گسترده علیه شاه گفت :ارتش ایران در صدر متحد وبه حمایت از دولت قانونی پابرجاست.
انور سادات رئیس جمهور مصر در ملاقاتش با شاه پیشنهاد کرده بود به منظور محافظت ومراقبت از هواپیماهای اف-14 که امریکا به ایران فروخته بود انهارا از ایران به مصر منتقل کند.اما سیاست مداران امریکایی با این پیشنهاد مخالف بودند زیرا فکر می کردند اگر این هواپیما به مصر فرستاده شود امنیت اسرائیل مورد تهدید قرار خواهد گرفت(توضیح: سادات داوطلب نگهداری از هواپیمای مدرن ایران شد کیهان چهارشنبه 18 بهمن 1357) .به دلیل ا ارامی های ایران دولت واشنگتن نگران امنیت هواپیماهای جنگنده اف-14 مجهز به موشکهای فونیکس و سایر تجهیزات مهم وسری بود و انها به ویژه بیم داشتند که فن اوری پیشرفته نظامی امریکایی به دست شوروی ها بیفتد.در 21 بهمن 1357 حزب کمونیست قبرس ادعا کرد که امریکایی ها ساز و برگ های نظامی تجهیزات اطلاعاتی و جاسوسی امریکا را از ایران به پایگاه های نظامی انگلیسی در قبرس منتقل کرده اد. این عمل با اعتراض چپ گرایان قبرسی که خواخان تعطیل شدن تمام پایگاه های خارجی در ان کشور بودند روبرو شد.(توضیح:تجهیزات نظامی و جاسوسی امریکا از ایران به قبرس منتقل شد کیهان یکشنبه 22 بهمن 1357 )
مشخصات اف-14 به قرار ذیل است
دارای دو موتور هریک به قدرت 20900 پوند کشش سقف پرواز 700/60 پا حداکثر سرعت 4/2 برابر سرعت صوت وقادر به حمل انواع موشکها از جمله فونیکس و بمب و مهمات جنگی به وزن 500/14 پوند است. شعاع عمل ان 1385 میل است که با سوخت گیری حین پرواز می تواند به حدود دو برابر افزایش یابد.
جدول مقایسه ای توان رزمی اف-14 با سایر هواپیماهای جنگی جهان به شرح زیر است
اف-14 تامکت اف-15 ایگل اف-4 فانتوم ایی میراژ اف-1 سوخو-15 میگ-21 نوع هواپیمای رزمی
1970 1972 1965 1966 1964 1955 تاریخ اولین پرواز
4/2 55/2 27/2 20/2 5/2 2 حداکثر سرعت(برابر صوت)
700/60 62000 000/71 600/65 300/62 400/57 سقف پرواز(فوت)
500/14 100/14 000/16 800/8 دو موشک هوابه هوا 200/2 .میزان حمل بمب و محمات(پوند)
1385 2485 2300 2050 1490 1260 شعاع عمل(کیلومتر)




(در سایه خورشید)
بر اساس گزارشات منابع غربی نیروی هوایی شاهنشاهی در سال 1356 متشکل از 100 هزار نفر پرسنل و 447 هواپیمای جنگی مرکب از اف-5 اف-4 (فانتوم-2)و اف-14(تامکت) مجهزبه موشکهای هوا به هوا و فونیکس برای اف-14 بود که برای مقابله با هواپیماهای جنگی میگ-23 و حتی میگ-25 در زرادخانه های عراق خریداری شده بود شاه بارها نگرانی خود را از عدم توانایی فانتومها برای مقابله با میگهای -23 ابراز کرده بود.در سال 1357 (1978-1979 ) نیروی هوایی در صدد بود تا شمار جنگنده های خود را از 447 فرون به 500 فروند برساند(توضیح:در سال 1979-1980 یعنی اخرین سال حکومت پهلوی نیروی هوایی دارای یکصد هزار پرسنل و 447 هواپیمای نظامی مرکب از 10 اسکادران شکاری ضربتی با 190 فروند اف-4 دی/ ایی
8 اسکادران شکاری با 166 فروند اف-5 ایی /اف
4 اسکادران شکاری رهگیری با 79 فروند اف-14 ای
یک اسکادران رهگیری با 14 فروند ار/اف-4 ایی
دو اسکادران تانکر ترابری با 13 فروند بوئینگ-707 و 9 فروند بوئینگ-747
4 اسکادران ترابری با 57 فروند سی-130 ایی/اچ
یک اسکادران با 18 فروند اف-27 سه فروند ائرو کماندر جی-90 و 4 فروند فالکن-20
یگانهای هلیکوپتری مرکب از
10 فروند اچ اچ 34 اف
10 فروند بل 206 ای
5 فروند بل 212
39 فروند بل 214 سی
2 فروند سی اچ 47 سی
16 فروند سوپر فرولن
2 فروند اس 61 ای-4
یگان اموزشی شامل :45 فروند هواپیمای اف-33 ای سی بونانزا
9 فروند تی -33 )
در واقع هدف رسیدن به حد نیروهای هوایی مصر و اسرائیل بود که در اواخر ده 1970 به ترتیب صاحب 543 و 612 فروند هواپیمای جنگی بودند.شمار هواپیماهای جنگی عراق 339 عربستان سعودی 171 انگلستان 511 المان غربی 484 فرانسه 471 ترکیه 290 و ایتالیا 279 فروند بود از لحاظ شمار جنگنده بمب افکن ایران در رده کشورهای اروپای غربی و بالاتر از اکثر کشورهای منطقه قرار داشت .
در عین حال نیروی دریایی بزرگترین یگان هوا ناو (هاورکرافت) جهان را در اختیار داشت و مشغول گشت زنی در حدود 2 هزار میل از ابهای ساحلی و جزایر ایرانی در خلیج فارس بود.
(هواپیماهای اکتشافی و تجسسی)

در انجام ماموریتهای اکتشافی وتجسسی نیروی هوایی از هواپیماهای بسیار پیشرفته استفاده میکرد که تعدادی از انها عبارتند از:
جت ار تی -33
جت ار/اف -5 (ساخت نورثروپ امریکا)
جت ار/اف-4 (ساخت مک دانل داگلاس امریکا)
هواپیمای پی -3 اف اوریون ساخت لاکهید امریکا
اوریون هواپیمای بسیار پیشرفته ای است که برای ماموریت های گشتی و اکتشافی ضد زیر دریایی طراحی شده است حداکثر سرعتش 476 میل در ساعت و سقف پرواز ان 28300 پا میباشد خدمه پرواز ان در حالت عادی 10 نفر بوده و در صورت ضرورت می تواند 50 نفر سرباز مسلح و 4000 پوند تجهیزات را حمل کند این هواپیما قادر به حمل اژدر مین راکت وبمبهای عمقی در مقر داخلی سلاح ها وده مقر سوار شده در بالهای خود میباشد.

(هواپیماهای ترابری و سوخت رسان نیروی هوایی)
به طوری که قبلا گفته شد نیروی هوایی عمدتا از دو نوع هواپیما برای امور ترابری استفاده می کرد که عبارت بودند از:
1-هواپیمای دو موتوره (سی-47) داکوتا(از سال 1328)
2-هواپیمای چهار موتوره (سی-130)هرکولس(از خرداد1342)
بعدها با پیشرفت فناوری دو نوع هواپیمای دیگر نیز به این نیرو پیوستند که عبارتند از:
1-هواپیمای جت ملخ دار دوموتوره اف-27 (فرند شیپ) ساخت شرکت فوکر هلند با برد متوسط(از تاریخ 16 اسفند 1350)برد پروازی ان 1285 میل و علاوه بر خلبان وخدمه پروازی قادر به حمل 45 نفر سرباز با تجهیزات مربوطه است.
2-هواپیمای جت ملخ دار دو موتوره ترابری سبک از نوع هاک کماندر ساخت شرکت نورث امریکن را ک و ل امریکا(از سال 1351) حداکثر سرعت ان290 میل در ساعت برد پروازی ان معادل 1491 میل وظرفیتتش علاوه بر خلبان تا 9 نفر سرنشین می باشد.
با مجهز شدن بیش از پیش نیروی هوایی و نیاز به عملیات سوخت رسانی حین پرواز نخستین عملیات رسمی سوخت گیری توسط یک فروند هواپیمای تانکر(کا سی-707) (نوع تغییر یافته بوئینگ 320-707) ویک فروند هواپیمای فانتوم در تاریخ دهم فروردین 1353 به انجام رسید.
این هواپیما دو منظوره بوده و قابل تبدیل به انواعباربر/نفربر-مسافر (یا هردو) میباشد سرعت این هواپیما9/0 ماخ ظرفیت سوخت ان در شرایط تانکر بودن 28555 گالن امریکایی و ظرفیت حمل بار ان 103600 پوند می باشد.
در سال 1354 هواپیمای بوئینگ(جامبو جت-747)که بزرگترین هواپیمای باربری و مسافر بری جهان بود وارد خدمت نیروی هوایی شد. مدل باربری(100/747-اس اف) مجهز به 4 موتور جت با سقف پروازی معادل 40100 پا است که می تواند 400 نفر مسافر ویا 211400 پوند بار حمل کند. حداکثر سرعت ان92/0 ماخ می باشد برد پروازی این نوع هواپیما با حداکثر سوخت 5500 میل میباشد.

ادامه دارد....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر محمد جان یکی از بهترین مطالبی بود که خواندم.

با وجود اسپارو در ایران و آشنایی فنی متخصصین کشور به این موشک و اینکه در آلامو از طرح آن استفاده شده به نظر میرسه امکان تجربی ساخت موشکی در این کلاس با ترکیبی از هر دو فناوری شرقی و غربی را داریم و در صورت تحقق چنین هدفی تا زمان دستیابی به فناوری رادار فعال موشک میتوان در کنار هدایت نیمه فعال از یک کیت فروسرخ نیز استفاده کرد که خلبان در حالت اضطراری موشک را فقط تا نزدیکی هدف هدایت کند و بعد از ان با هدایت فروسرخ پرواز کند.

برای ارتقای آلاموها هم ممکن هست ولی گمان نکنم تعداد زیادی داشته باشیم که ارزش این سرمایه گذاری را داشته باشد. همان ساخت نمونه از صفر مناسبتر است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون محمد جان استفاده کردیم.

[quote] : راداری نیمه فعال، برد تا 80 کیلومتر از روبرو، تا 50 کیلومتر از پشت، [/quote]
اگر اشتباه نکنم این برد نمونه روسیشه و نمونه صادراتیش برد کمتری داره.
شنیدم که نمونه ای که در ایران وجود داره بردی در حدود 40 کیلومتر داره حالا راست و دروغش رو نمیدونم!(مثل اسپارو هامون که 30 کیلومتر بردشون کمتر از نمونه اصلی هستش)

به نظر شما اگر کانارد ها رو حذف کنیم و جاش فلپ های عقب رو کشیده تر بسازیم بهتر نیست؟(تقریبا شبیه موشک میکا)
نظرت درباره موتور مجهز به تغییر دهنده بردار رانش چیه؟(در قدرت مانور خیلی تاثیر میزاره)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]با وجود اسپارو در ایران و آشنایی فنی متخصصین کشور به این موشک و اینکه در آلامو از طرح آن استفاده شده [/quote]

البته قطعا الهاماتی از اسپارو و موفقیتهای آن گرفته شده اما طرح این موشک واقعا در یک سطح و level بالاتر نسبت به اسپارو هست و ساخت آن هم حدود 15 تا 20 سال بعد از اسپارو بوده.

[quote]ساخت نمونه از صفر مناسبتر است.[/quote]

البته سعید جان ساخت نمونه از صفر یه هزینه هایی داره که در ارتقا دادن نیست، و کلا ارتقا دادن هزینه ها رو خیلی میاره پایین و برای همین هم در دنیا خیلی به اون توجه میشه ( البته به غیر از آمریکا )

[quote]ممنون محمد جان استفاده کردیم.[/quote]

در خدمتیم آقا رضا. نیستی ، کم پیدایی؟ اون تاپیکی که توی پیام سریع قول داده بودی چی شد؟

[quote]اگر اشتباه نکنم این برد نمونه روسیشه و نمونه صادراتیش برد کمتری داره.
شنیدم که نمونه ای که در ایران وجود داره بردی در حدود 40 کیلومتر داره حالا راست و دروغش رو نمیدونم[/quote]

درسته رضا جان ولی این برد کمتر به واسطه دست کاری های نرم افزاری هست ( خوشبختانه ) که توان درگیری موشک رو بصورت نرم افزاری کاهش دادن نه سخت افزاری. که اون هم با دسترسی به سورس کدها یا تغییر نرم افزار قابل انحلال ( یعنی حل شدن!) هست.

[quote]به نظر شما اگر کانارد ها رو حذف کنیم و جاش فلپ های عقب رو کشیده تر بسازیم بهتر نیست؟(تقریبا شبیه موشک میکا)[/quote]

رضا جان فعلا تنها سطوح کنترلی آلامو همین کاناردهاش هستن و اگه بخواهیم حذفشون کنیم اول باید جایگزینی برا اونها در نظر بگیریم. البته هر چی سطوح موشک کشیده تر باشن یکنواختی پرواز موشک بیشتره و ثبات بیشتری در پرواز داره اما خب تأثیرات بادهای جانبی رو هم افزایش میده ( که البته خیلی مهم نیست، بدلیل سرعت بالای موشک و داشتن سیستم هدایت) اما همین موشک هم در مقایسه با مثلا اسپارو بالکهای خیلی بلندی داره که به ثبات پروازیش کمک می کنه.

[quote]نظرت درباره موتور مجهز به تغییر دهنده بردار رانش چیه؟(در قدرت مانور خیلی تاثیر میزاره)[/quote]

بله مسلما و موافق هم هستم بکار گیری این نوع موتور می تونه قدرت درگیری آلامو را از اهدافی با 9 جی مانور به راحتی به 12 جی برسونه ( قدرت مانور هدف رو عرض کردم ) اما دلیل اینکه پیشنهاد ندادم این بود که واقعا به امکان دسترسی به تکنولوژی اون در ایران اطمینان نداشتم اما در صورت بکارگیری این نوع موتور باید کمی هم به قطر موتور ( بدلیل امکان نصب جکها و سیستمهای مربوطه در اطراف نازل و امکان تحرک اون ) و شاید هم طول آن افزود. و نیاز هم به تغییر قسمت انتهایی موتور و نازل داره اما پیشنهاد خوبیه و قابل بررسی بیشتر هست.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان مطمئن باشيد تمامي طرح هاي اعلامي با اندكي پايين و بالا توسط همون روسهاي زالو صفت بر روي اين پرتابه هاي انجام گرفته چون اونها خودشون حداقل در اين ضمينه صاحب سبك هستند ولي بنده با پيشنهاد آقا سعيد موافق ترم ما اگر بتونيم از تجربيات و علمون روي پرتابه هاي غربي و اطلاعات و تجربياتمون روي پرتابه هاي شرقي كار كنيم و پرتابه اي با تافيق هردو و بومي توليد كيم مطمئن باشيم برگ برنده را در اختيار خوهيم داشت . icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.