تمامی فعالیت ها

بروزرسانی خودکار این جریان     

  1. هفته گذشته
  2. MR9
    بسم ا... شناور آبخاکی پروژه 11711 مجموعه کارخانجات کشتی سازی یانتار در کالینینگراد پس از مدتها رکود ، جدیدترین نمونه از شناور آبخاکی پروژه 11711 ولادیمیر آندریف را به آب انداخت این کشتی بزرگ فرود جدید به نام دریاسالار ولادیمیر الکساندروویچ آندریف، یکی از فرماندهان عملیات آبخاکی در ساخالین جنوبی و جزایر کوریل در طول جنگ شوروی و ژاپن به سال ۱۹۴۵ نامگذاری شده است. ولادیمیر آندریف در ۲۳ آوریل ۲۰۱۹، همزمان با کشتی خواهرش واسیلی تروشین به آب انداخته شد. این دو به همراه دو کشتی قبلی پروژه ۱۱۷۱۱ با افزایش قابل توجهی در تناژ ، از ۶۶۰۰ به ۸۰۰۰ تن، در کنار طراحی مجدد جزیره اصلی و عرشه بالگرد بسیار بزرگتر از نمونه های پیشین متفاوت هستند. در واقع، به گفته تحلیلگران نظامی ، این یک پروژه ، یک شناور کاملاً جدید بشمار می آید .
  3. MR9
    بسم ا.. جنگ در اوکراین روزهزار و دویست و چهل و هفتم الی هزار و دویست و پنجاه و چهارم دوم الی نهم اوت 2025 جنگ در اوکراین – دوم اوت 2025 1- ارتش اوکراین در شب‌های ۱ تا ۲ اوت ، حملات پهپادی دوربرد جدیدی را علیه زیرساخت‌های انرژی و صنعت دفاعی روسی ، سایت های شلیک پهپاد و سامانه های دفاعی در روسیه انجام داد. سرویس امنیتی اوکراین (SBU) در ۲ آگوست اعلام کرد که یک حمله پهپادی علیه کارخانه الکتروپریبور در شهر پنزا انجام داده است، که تجهیزات شبکه‌های دیجیتال در سیستم‌های کنترل نظامی روسیه و دستگاه‌های مربوط به هوانوردی، خودروهای زرهی، کشتی‌ها و فضاپیماها را تولید می‌کند. اوکراین / زاپاروژیا 25 ژوئیه 2025 حملات انبوه پهپادی ارتش اوکراین دوم اوت 2025 حمله ارتش اوکراین به رادار98L6 ارتش روسیه - اوت 2025 https://aparat.com/v/dvruyni کووالنکو، رئیس مرکز مقابله با اطلاعات نادرست اوکراین، خاطرنشان کرد که الکتروپریبور در تولید سیستم‌های مخابراتی امن، تجهیزات ارتباطات رمزنگاری و بردهای مدار چاپی برای نیروهای هوافضای روسیه (VKS)، اداره کل ستاد کل روسیه (GRU)، سرویس امنیت فدرال (FSB) و برنامه فضایی روسیه تخصص دارد. علاوه براین ، اوکراینی ها مدعی هستند که به شرکت رادیوزاوود در شهر پنزا حمله کردند، که سیستم‌های ارتباطی برای ارتش روسیه، از جمله کیت‌های خودروهای زرهی، خودروهای فرماندهی و ستاد و سیستم‌های پدافند هوایی تولید می‌کند. ارتش اوکراین در طرح موسوم به Brave1 از تمامی شرکت های تسلیحاتی دعوت بعمل آورده تا محصولات خود را درصحنه نبرد اوکراین مورد آزمایش قرار دهند . این شرکت ها عمدتاً بر روی پهپادها، سلاح‌های لیزری، موشک‌ها و سیستم‌های هوش مصنوعی کار می کنند به گفته مسئول این طرح ، همه چیز در اوکراین بسیار سریع‌تر اتفاق می‌افتد: نیازی به ماه‌ها انتظار برای مجوزهای آزمایش نیست و بازخورد کارشناسان فنی و نظامی تقریباً فوراً می‌رسد. این به شرکت‌های خارجی فرصتی بی‌نظیر می‌دهد تا نه تنها محصول را آزمایش کنند، بلکه بازخورد واقعی دریافت کرده و فناوری را در کوتاه‌ترین زمان ممکن بهبود بخشند. آزمایش در اوکراین از ژوئیه 2025 آغاز شد و این به شرکت‌های اروپایی اجازه می‌دهد تا فناوری‌ها و سلاح‌های خود را در شرایط جنگی آزمایش کنند پهپاد پدافند هوایی Bagnet/ Bayonet اوکراین - اوت 2025 https://aparat.com/v/atqq50o 2- ارتش اوکراین در محورهای نووپاولیویکا و غرب استان زاپوریژیا و ارتش روسیه نیز در محور تورتسک پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند. اوکراین / اسلوبوژانسک 1-3 اوت 2025 اوکراین / سیورسک 1-3 اوت 2025 اوکراین / لیمان 1-3 اوت 2025 تانک لئوپارد ۲A۴ اصلاح‌شده ارتش اوکراین جمعی واحدهای رزمی دونتسک- اوت2025 https://aparat.com/v/xdrw8tg جنگ در اوکراین – سوم اوت 2025 1- طبق گزارش‌ها، روسیه در حال آماده‌سازی برای گسترش استفاده از سرزمین های تصرف شده در اوکراین برای انجام حملات پهپادی با استفاده ازپرنده های شاهد علیه اوکراین است. یک کانال تلگرام اوکراینی در 2 آگوست گزارش داد که تصاویر ماهواره‌ای از فرودگاه در شمال شهر دونتسک از ژوئیه 2025 نشان می‌دهد که مقامات روسی تا حدی استحکامات روی باند فرودگاه را پاکسازی کرده و کار ساخت و ساز در پارکینگ‌ها را ، احتمالاً برای نصب مخازن سوخت آغاز کرده‌اند. علاوه براین گفته شده که روسها در حال ساخت انبارهای محافظت شده در نزدیکی پایانه های تاسیسات اصلی فرودگاه و آماده‌سازی نقاط کنترل پهپاد، مناطق تخلیه کلاهک، پست‌های نظارت هوایی و یک باند جدید هستند تا زمان واکنش سامانه های دفاعی ارتش اوکراین را کاهش دهند. بدون شرح .... حمله به سامانه دفاع هوایی S-300V ارتش اوکراین -اوت 2025 https://aparat.com/v/icwa8z0 2- به گفته میل بلاگرهای اوکراینی ، روسیه پس از چندین سال حملات اوکراین به عقبه روسیه، در تلاش است تا از پایگاه‌های هوایی خود بهتر محافظت کند. سپهبد الکساندر ماکسیمتسف، جانشین یکم فرمانده کل نیروهای هوافضای روسیه (VKS)، در مصاحبه‌ای با روزنامه رسمی وزارت دفاع روسیه (MoD) کراسنایا زوزدا در اول آگوست ادعا کرد که روسیه در حال ساخت نسل جدیدی از رادارهای هشدار اولیه ورونژ است که به گفته ماکسیمتسف هیچ نقطه کوری نخواهد داشت، پوشش کامل برای تمام دارایی‌های مهم نامشخص را تضمین می‌کند و قادر به ردیابی موشک‌های بالستیک صرف نظر از مسیر پرواز آنها خواهد بود.وی همچنین مدعی است که نیروهای روسی در حال برنامه‌ریزی برای ایجاد پناهگاه‌هایی برای محافظت از هواپیماها در تمام پایگاه‌های هوایی روسیه هستند. این کشور دو سال گذشته در حال ساخت چنین پناهگاه‌هایی در پایگاه‌های هوایی اصلی خود بوده و در تلاش است تا این پناهگاه‌ها را به تمام پایگاه‌های هوایی گسترش دهد. راست : اواز شنی دار چپ : بی تی آر-80 مسلح به غلاف راکت اندازهای UB-32-57 عملیات بمباران با مهمات هدایت سُرشی جتهای سوخو-34 - اوت 2025 https://aparat.com/v/jodc6yz 3- مقامات اطلاعاتی اوکراینی مدعی اند که سرویس‌های اطلاعاتی روسیه در حال ارزیابی مجدد و احتمالاً نوآوری در عملیات خرابکارانه خود در اروپا هستند. کونومیست و بلومبرگ، با استناد به گزارش آتی مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک (IISS)، اخیراً گزارش داده‌اند که موارد حملات خرابکارانه مشکوک روسیه و حوادث جنگ هیبریدی در اروپا در سال 2024 به شدت افزایش یافته و به 30 حمله رسیده است. IISS همچنین 11 حمله هیبریدی مشکوک تحت حمایت روسیه را در اروپا بین ژانویه و مه 2025 شمارش کرده است. روند کاهشی تعداد حملات خرابکارانه مشکوک در سال 2025 می‌تواند به دلیل افزایش حضور ناتو در دریای سیاه، تلاش‌های روسیه برای نشان دادن خود به عنوان یک مذاکره‌کننده با حسن نیت در جریان مذاکرات صلح با ایالات متحده در مورد جنگ در اوکراین، یا نگرانی‌ها مبنی بر اینکه مقیاس حملات هیبریدی روسیه در اروپا ممکن است باعث تشدید تنش توسط ناتو شود، باشد. مراحل نصب مهمات هدایت سُرشی روی جت ضربتی سوخو-34 مهمات thunder drakes هدایت سُرشی جدید نیروی هوایی روسیه- اوت 2025 https://aparat.com/v/wqe4331 4- ارتش اوکراین در غرب استان زاپوریژیا پیشروی کرده‌اندو روسها در محورهای لیمان، پوکروفسک و نووپاولیویکا همچنان در حال پیشروی اند. اوکراین / پوکروفسک- میرنووهود 4 اوت 2025 انتقال تجهیزات ارتش روسیه به زاپوریژیا -اوت 2025 https://aparat.com/v/irvb35i جنگ در اوکراین – چهارم اوت 2025 1- ارتش اوکراین در محور پوکروفسک و روسها در محورهای کوپیانسک، سیورسک، تورتسک و ولیکومیخایلیفکا همچنان در حال پیشروی اند . اوکراین / کوستیانتینیووکا 5 اوت 2025 حملات لنست به تجهیزات مهندسی ارتش اوکراین - اوت 2025 https://aparat.com/v/opvvpet جنگ در اوکراین – پنجم اوت 2025 1- بیانیه‌های خصوصی و عمومی کرملین نشان می‌دهد که پوتین، همچنان خواستار تصرف کامل استان‌های لوهانسک، دونتسک، زاپوریژیا و خرسون پیش از آغاز توافق صلح است. راست : هشدار به سربازان روسی !!! مهمات ضدنفر با چاپگر سه بُعدی بصورت استتار شده توسط ارتش اوکراین در حال گسترش است . چپ : غلاف راکت انداز روی بالگرد کاموف -52 راکت اندازهای 107 م.م ارتش روسیه -اوت 2025 https://aparat.com/v/ddmm2q5 2- روسیه در ۴ اوت اعلام کرد که از پیمان نیروهای هسته‌ای میان‌برد (INF) خارج خواهد شد، احتمالاً به عنوان پاسخی لفظی به اعلامیه ۱ اوت ترامپ، در مورد استقرار مجدد زیردریایی‌های هسته‌ای ایالات متحده به سمت روسیه،با این حال، خروج روسها به معنای تغییر در استفاده از موشک‌های کوتاه‌برد و میان‌برد نیست. نشریه بیلد روسیه می‌تواند در جبهه به یک پیشرفت استراتژیک دست یابد و دونباس را تصرف کند. به گفته جولیان رپکه، ناظر نظامی روزنامه آلمانی بیلد، طی دو سال گذشته، نیروهای روسی شرایطی را ایجاد کرده‌اند تا ظرف چند ماه چهار گروه از شهرها را در شرق اوکراین تصرف یا محاصره کنند. این فهرست شامل پوکروفسک و میرنوگراد، کنستانتینوفکا، چاسوف یار و تورتسک، سورسک و مناطق اطراف آن و همچنین کوپیانسک با منطقه‌ای در شرق رودخانه اوسکول می‌شود. رپکه ادعا می‌کند که در این مناطق، نیروهای روسی صدها شهرک کوچک را اشغال کرده و در برخی موارد - از سه طرف - شهرها را نیمه محاصره کرده‌اند. طبق تخمین‌های او، برای قطع کامل تدارکات و تصرف تا هزار کیلومتر مربع از خاک، آنها فقط به چند کیلومتر پیشروی نیاز دارند. او معتقد است که چنین سناریویی می‌تواند روسیه را به تصرف کل دونباس نزدیک‌تر کند و تهدیدی برای اسلاویانسک و کراماتورسک باشد. روپکه در پایان گفت: «این تحول به وضوح نشان می‌دهد که حمله در شرق به هیچ وجه صرفاً تاکتیکی نیست، بلکه پتانسیل آن را دارد که در ماه‌های آینده به یک پیشرفت استراتژیک منجر شود.» 3- ارتش اوکراین در محور چاسیو یار و روسها لیمان، سیورسک و تورتسک همچنان در حال پیشروی اند. اوکراین / کوپیانسک 6 اوت 2025 پهپاد سنگین آ-22 اوکراین حین حمله به یک هدف روسی - اوت 2025 https://aparat.com/v/qzu46yz جنگ در اوکراین – ششم اوت 2025 1- نیروهای روسی وارد حومه غربی کوپیانسک شده و مواضعی را که از آنجا می‌توانند خطوط ارتباطی زمینی اوکراین (GLOC) را به داخل شهر تهدید کنند، تأمین و تثبیت کرده‌اند. تصاویر جغرافیایی منتشر شده در 6 آگوست نشان می‌دهد که نیروهای روسی در جنوب سوبولیوکا (بلافاصله در غرب کوپیانسک) پیشروی کرده و احتمالاً سوبولیوکا و میرن (بلافاصله در شمال سوبولیوکا) را تصرف کرده‌اند. به گفته یکی از میل بلاگرهای روسی ، ارتش روسیه در آستانه مسدود کردن بزرگراه اچ-26 کوپیانسک-شفچنکوو (که از شرق به غرب از کوپیانسک و تقریباً یک کیلومتری جنوب سوبولیوکا امتداد دارد) هستند، و این کار بزرگراه اصلی اوکراین که کوپیانسک را تأمین می‌کند ، تهدید خواهد کرد. پیش از این ارزیابی شده بود که نیروهای روسی احتمالاً از پیشروی‌های شمال غربی کوپیانسک برای حمایت از تلاش‌ها برای محاصره کوپیانسک و پیچیده کردن توانایی اوکراین در تأمین مواضع در شهر و دفاع از مناطق غربی استفاده خواهند کرد. پیامدهای عملیات اسپایدر-وب پلیس نظامی ارتش روسیه ، خدمه یک سامانه اورلان-10 ارتش این کشور را در تاتارستان بازداشت کردند !! عملیات سوخو-34 نیروی هوایی روسیه - اوت 2025 https://aparat.com/v/kpi3x2o 2- وزارت امور خارجه ایالات متحده فروش نظامی خارجی (FMS) به ارزش ۱۰۴ میلیون دلار به اوکراین را تأیید کرد. آژانس همکاری امنیتی دفاعی ایالات متحده (DSCA) در 5 آگوست اعلام کرد که وزارت امور خارجه ایالات متحده، فروش نظامی خارجی به اوکراین به ارزش تقریبی 104 میلیون دلار برای تجهیزات، خدمات تعمیر و نگهداری و پشتیبانی بلندمدت از هویتزرهای ام777را تصویب و به کنگره ایالات متحده اطلاع داده است. شرکت تولیدکننده تجهیزات دفاعی بریتانیا، BAE Systems، پیمانکار اصلی این FMS خواهد بود. کاهش مداوم سهم تلفات تانک‌های T-72 و به‌ویژه T-80 قابل توجه است، در حالی که سهم تلفات تانک‌های T-62 قدیمی و T-90 جدید در حال افزایش است. با این وصف ، سطح تلفات T-62 و T-90 تغییر چندانی نکرده است، اما تلفات T-72 و T-80 به طور قابل توجهی کاهش یافته است. علاوه براین ، سهم تلفات توپخانه کالیبر 122 روسیه همچنان در حال افزایش است که این امر می‌تواند به دلیل تشدید حملات پهپادها در محدوده شلیک این توپ‌ها یا افزایش عرضه گلوله‌های این کالیبر از کره شمالی باشد. 3- نیروهای اوکراینی در نزدیکی چاسیو یار و ارتش روسیه در شمال خارکف ، غرب استان‌های زاپوریژیا ، و محورهای کوپیانسک، لیمان، سیورسک، تورتسک و پوکروفسک پیشروی می کنند. اوکراین / کوستیانتینیووکا 7 اوت 2025 جنگ در اوکراین – هفتم اوت 2025 1- به گفته تحلیلگران غربی ، روسیه تولید پهپاد و موشک خود را در سال 2025 به طور قابل توجهی افزایش داده است که به مسکواجازه می‌دهد تا به سرعت مقیاس و اندازه بسته‌های حمله خود علیه اوکراین را افزایش دهد. اداره اطلاعات نظامی اوکراین (GUR) در 9 ژوئن ارزیابی کرد که روسیه می‌تواند تقریباً 170 فروند پهپاد شاهد را در روز تولید کند و قصد دارد ظرفیت تولید را تا پایان سال 2025 به 190 پهپاد در روز افزایش دهد. علاوه براین گفته می شود در اوایل ژوئن 2025 اطلاعاتی منتشر شده که نشان می‌دهد روسیه تقریباً 600 موشک بالستیک اسکندر-ام و 300 موشک کروز اسکندر-کا را ذخیره کرده است که در صورت ادامه سرعت فعلی حملات موشکی علیه اوکراین، حدود دو سال دوام خواهد آورد. تحلیلگران غربی مدعی اند که روسیه همچنان به سرمایه‌گذاری سنگین در قابلیت‌های تولید پهپاد و موشک دوربرد خود ادامه می‌دهد، از جمله با تکیه بر شرکا و متحدانی مانند بلاروس، ایران، جمهوری خلق چین و کره شمالی برای تهیه سلاح، تلاش‌های تولید مشترک و طرح‌های فرار از تحریم‌ها. 2- ارتش روسیه در محور تورتسک در حال پیشروی اند و احتمالاً این شهر را تصرف خواهند کرد. اوکراین / کوستیانتینیووکا 8 اوت 2025 جنگ در اوکراین – هشتم ونهم اوت 2025 1- بنا به گزارش‌ها، مقامات کرملین از اوکراین خواسته‌اند که سرزمین‌های تصرف نشده و استراتژیک حیاتی در استان دونتسک را به روسیه واگذار کند و خط مقدم در سایر مناطق را به عنوان بخشی از توافق آتش‌بس مسدود کند. منابع ناشناس در 8 آگوست به بلومبرگ گفتند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، از اوکراین خواسته است که به عنوان بخشی از مذاکرات آتش‌بس، کل استان‌های دونتسک و لوهانسک، به همراه کریمه را واگذار کند. بلومبرگ گزارش داد که این درخواست مستلزم آن است که اوکراین نیروهای خود را از قلمرو تحت کنترل خود در استان‌های لوهانسک و دونتسک که نیروهای روسی از فوریه 2022 تلاش کرده‌اند و موفقیتی بدست نیاوردند، خارج کند . تشدید روند پروازهای اطلاعاتی ناتو در دریای سیاه این پروازها بر فراز مناطقی نظیر غرب کریمه، سواستوپل و منطقه کراسنودار تمرکز داشته است. بلومبرگ گزارش داد که این شرایط تصریح می‌کند که نیروهای روسی حملات خود را در استان‌های خرسون و زاپوریژیا متوقف می‌کنند تا در مورد آتش‌بس و توافق صلح بعدی مذاکره شود. در توافق گزارش شده، به طور قابل توجهی هیچ اشاره‌ای به خروج روسیه از نیروگاه هسته‌ای اشغالی زاپوریژیا (ZNPP) یا از مواضع در استان‌های خارکف، سومی، دنیپروپتروفسک و میکولایف نشده است. پیشنهاد روسیه شامل دو مرحله است: مرحله اول که در آن اوکراین از استان دونتسک عقب‌نشینی می‌کند و روسیه و اوکراین خط مقدم را مسدود می‌کنند، و پس از آن مرحله دوم که در آن پوتین و دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، بر سر یک طرح صلح توافق می‌کنند که بعداً با ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، مذاکره خواهند کرد. وال استریت ژورنال گزارش داد که یک مقام اوکراینی که روز چهارشنبه در تماس تلفنی با ترامپ شرکت کرده بود، گفت که اوکراین در اصل با هیچ پیشنهادی مخالف نیست، اما آتش‌بس پیش‌نیاز هرگونه اقدام بعدی خواهد بود. کمربند دژ مانند ارتش اوکراین در دونتسک 2014-2025 2- تسلیم بقیه استان دونتسک به عنوان پیش‌نیاز آتش‌بس بدون تعهد به توافق نهایی صلح برای پایان دادن به جنگ، نیروهای روسی را در موقعیت بسیار خوبی قرار می‌دهد تا حملات خود را با شرایط بسیار مطلوب‌تری از سر بگیرند، چرا که از یک مبارزه طولانی و خونین برای تصرف زمین اجتناب کرده‌اند. پذیرش چنین خواسته‌ای، اوکراین را مجبور می‌کند تا «کمربند دژ» خود، خط دفاعی اصلی مستحکم در استان دونتسک از سال ۲۰۱۴ را رها کند - بدون هیچ تضمینی مبنی بر از سرگیری جنگ. کمربند دژ از چهار شهر بزرگ و چندین شهر و شهرک تشکیل شده است که از شمال به جنوب در امتداد بزرگراه اچ-20 کوستیانتینیکا-اسلوویانسک امتداد دارد و جمعیت کل آن قبل از جنگ بیش از ۳۸۰۵۳۷ نفر بوده است. این خط ۵۰ کیلومتر طول دارد (تقریباً ۳۱ مایل، تقریباً معادل فاصله بین واشنگتن دی سی و بالتیمور، مریلند). اسلوویانسک و کراماتورسک نیمه شمالی کمربند دژ را تشکیل می‌دهند و به عنوان مراکز لجستیکی مهمی برای نیروهای اوکراینی که در استان دونتسک دفاع می‌کنند، عمل می‌کنند. کراماتورسک در حال حاضر به عنوان مرکز اداری موقت استان دونتسک عمل می‌کند (زیرا نیروهای روسی مرکز منطقه‌ای شهر دونتسک را تصرف کرده‌اند) و یک شهر صنعتی بزرگ است.از سویی دیگر ، دروژکیوکا، اولکسیوو-دروژکیوکا و کاستیانتینیکا به عنوان نیمه جنوبی کمربند دژ عمل می‌کنند. نیروهای اوکراینی ابتدا پس از بازپس‌گیری این شهرها از نیروهای نیابتی طرفدار روسیه که در آوریل 2014 به اسلوویانسک، کراماتورسک، دروژکیوکا و کاستیانتینیکا حمله کرده و آنها را تصرف کردند، شروع به ایجاد مواضع دفاعی در داخل و اطراف این شهرها کردند. اوکراین 11 سال گذشته را صرف صرف زمان، پول و تلاش برای تقویت کمربند دژ و ایجاد زیرساخت‌های دفاعی صنعتی و دفاعی قابل توجه در داخل و اطراف این شهرها کرده است.( نکته : این تحلیل برای جنگ اوکراین از سمت غرب درحالی مطرح می شود که تروئیکای اروپایی و واشنگتن همین رفتار روسیه را علیه ایران پیاده می کنند و مدعی هستند تهران باید امتیاز دهد بدون اینکه تعهدی از سوی طرف مقابل برای رفع تحریم ها وجود داشته باشد.م ) 3- ناکامی روسیه در تصرف اسلاویانسک در سال ۲۰۲۲ و تلاش‌های مداوم برای احاطه کردن کمربند دژ، موفقیت تلاش‌های بلندمدت اوکراین برای تقویت شهرهای کمربند دژ را برجسته می‌کند. نیروهای روسی در حال حاضر همچنان در تلاشند تا کمربند دژ را از جنوب غربی احاطه کنند و در تلاشی برای تصرف آن هستند که احتمالاً چندین سال طول خواهد کشید. به نظر می‌رسد فرماندهی نظامی روسیه با استقرار مجدد عناصر لشکر 20 تفنگدار موتوری و لشکر 150 تفنگدار موتوری (هشتمین ارتش ترکیبی ناحیه نظامی جنوبی) از محور کوراخوف به این منطقه در فوریه 2025، تلاش‌های خود را در جهت‌های تورتسک و شرق پوکروفسک افزایش داده است. نیروهای روسی همچنین عناصری از تیپ 39 تفنگدار موتوری روسیه (سپاه 68 ارتش ، ناحیه نظامی شرقی را در اوایل ماه مه 2025 از محور کوراخوف به نزدیکی مالینیوکا (شمال شرقی پوکروفسک) مستقر کردند که نشان دهنده تشدید مجدد تلاش روسیه برای گسترش نیروهای روسی در شمال شرقی پوکروفسک و جنوب غربی کمربند دژ است. پیشروی‌های روسیه در شمال شرقی پوکروفسک در اوایل ژوئیه 2025 نشان می‌دهد که روسها ممکن است پس از شکست در پیشروی از چاسیو یار یا شمال مخزن کلبان بیک (شمال غربی تورتسک)، در تلاش برای پیشروی بیشتر به سمت دوبروپیلیا ،به عنوان بخشی از تلاش متقابل برای محاصره پوکروفسک و دور زدن کمربند استحکامات اوکراین از غرب در ماه‌های آینده باشند. فرماندهی نظامی روسیه ۱۸ ماه گذشته را صرف توسعه و انتشار یک روش دکترینال برای پیشروی در سراسر صحنه نبرد کرده است که درآن محاصره تدریجی شهرها و شهرک‌های خط مقدم برای وادار کردن اوکراین به عقب‌نشینی اصل اساسی است، همانطور که در تصرف آودیوکا، وولدار، کوراخوف و ولیکا نووسیلکا و تلاش‌های مداوم در نزدیکی کوپیانسک و پوکروفسک این روند بکار برده شد. مهمات thunder drakes هدایت شونده سُرشی نیروی هوایی ارتش روسیه اوت 2025 مسلح شدن پهپادهای لنست به مین های ضدتانک PTM-3 برای انهدام خودروهای سبک و نیمه سنگین وزن کل مین ۴.۹ کیلوگرم است که با بار مجاز این پهپاد مطابقت دارد. طبق داده‌های باز، PTM-3 قادر به نفوذ در حدود ۸۰ میلی‌متر زره است، در حالی که KZ-6 با مواد منفجره TG-40 در شرایط ایده‌آل تا ۲۰۰ میلی‌متر را دارد . 4- نیروهای روسی در حال حاضر همچنان در تلاش برای احاطه کردن کمربند دژ از جنوب غربی هستند و در تلاش برای تصرف آن هستند که احتمالاً چندین سال طول خواهد کشید. واگذاری بخش‌های تحت کنترل اوکراین از استان دونتسک، نیروهای روسی را در مرزهای استان دونتسک قرار می‌دهد، موقعیتی که به طور قابل توجهی کمتر از خط فعلی قابل دفاع است. اجازه دادن به نیروهای روسی برای استقرار در امتداد مرز استان دونتسک، مستلزم آن است که نیروهای اوکراینی فوراً استحکامات دفاعی عظیمی را در امتداد مناطق مرزی استان خارکف و دنیپروپتروفسک، که زمین آنها برای عمل به عنوان خط دفاعی مناسب نیست، ایجاد کنند. فرانکشتاین جدید اوکراینی بدنه هویتزر MSTA-S و برجک T-72B شهرک‌های کمی در منطقه مرزی استان دونتسک با جمعیت کم وجود دارد، به این معنی که اوکراین برای ایجاد و تقویت صحیح یک خط دفاعی و زیرساخت‌های پشتیبانی در این منطقه به سرمایه‌گذاری عظیم و فوری از سوی متحدان غربی خود نیاز دارد. خطوط دفاعی بالقوه اوکراین در این منطقه از میان مزارع باز عبور می‌کنند و موانع طبیعی مانند رودخانه‌های اوسکیل و سیورسکی دونتسک برای استفاده به عنوان مواضع دفاعی برای نیروهای اوکراینی که از مرز استان دونتسک دفاع می‌کنند، بسیار دور از شرق هستند. آتش‌بس احتمالی در امتداد مرز استان دونتسک همچنین نیاز به سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌های سازگار با یک مأموریت نظارت بر آتش‌بس در مقیاس بزرگ و بلندمدت دارد. تیربار MG-1M گرجستانی در اوکراین 5- مواضع روسیه در امتداد مناطق مرزی استان دونتسک-خارکف و دونتسک-دنیپروپتروسک، نقطه شروع بهتری برای حمله آینده روسیه به مناطق مجاور استان‌های خارکف یا دنیپروپتروسک فراهم می‌کند.ارزیابی های فعلی نشان می دهد که نیروهای روسی تقریباً به طور قطع هرگونه آتش‌بس یا توافق صلح آینده را نقض کرده و در آینده تجاوز نظامی علیه اوکراین را از سر خواهند گرفت، مگر اینکه توافق صلح شامل مکانیسم‌های نظارتی قوی و تضمین‌های امنیتی برای اوکراین باشد. وادار کردن اوکراین به واگذاری بقیه غرب استان دونتسک به روسیه، نیروهای روسی را 82 کیلومتر بیشتر به سمت غرب در اوکراین (تقریباً 51 مایل، یا تقریباً فاصله از مرکز شهر منهتن، نیویورک تا ترنتون، نیوجرسی) سوق می‌دهد. واگذاری لیمان، استان دونتسک به اشغال روسیه، شرایط مساعدی را برای روس‌ها فراهم می‌کند تا به مواضع اوکراین در استان خارکف در ساحل شرقی رودخانه اوسکیل در نبردهای جدید حمله کنند. خهپاد THeMIS اوکراینی مسلح به نارنجک انداز مارک-19 کالیبر 40 م.م این خهپاد از ژانویه 2025 وارد صحنه نبرد شده است. شرکت کوانتوم سیستمز، تولیدکننده آلمانی سیستم‌های بدون سرنشین، یک پهپاد وکتور ای‌آی مجهز به هوش مصنوعی و یک سیستم تشخیص صوتی توپخانه را به اوکراین منتقل کرده است. وکتور ای‌آی قادر به تعیین جهت و فاصله آتش توپخانه است و مدت پرواز تا ۴ ساعت را فراهم می‌کند.این حسگر که حدود ۱۵۰ گرم وزن دارد، قادر به تشخیص شلیک‌های توپخانه در فاصله تا ۱۵ کیلومتر است. آتش سلاح‌های سبک را می‌توان در فاصله تا ۲.۵ کیلومتر تشخیص داد.دقت تشخیص اعلام شده ۸۵ نقطه (۵ درجه) در فاصله ۵ کیلومتر است که برای تعیین تقریبی هدف کاملاً کافی است. علاوه براین ، روسها می‌توانند تلاش‌های خود در سال ۲۰۲۲ را معکوس کرده و از اسلوویانسک و پیشروی‌های بیشتر در امتداد بزرگراه ئی-40 بسوی شهر خارکف-نووشاختینسک و تهدید ایژیوم از جنوب استفاده کنند. درصورت قبول پیشنهاد مسکو ، ارتش روسیه تقریباً ۲۰ کیلومتر (۱۲.۴ مایل، تقریباً فاصله بین واشنگتن دی سی و گایترسبورگ، مریلند) از ایژیوم فاصله خواهند داشت و تنها تعداد انگشت‌شماری از شهرک‌ها و آبراه‌های کوچک مانع از تصرف آن خواهند شد. نیروهای روسی از تصرف ایژیوم و چوهویف (شمال غربی ایزیوم) برای تهدید شهر خارکف در سال ۲۰۲۲ استفاده کردند و این امر باعث می شود تا احتمالاً از مواضع خود در امتداد مرز استان دونتسک-خارکف و پیشروی‌های آینده از کوپیانسک برای تهدید مشابه شهر خارکف در نبردهای جدید استفاده خواهند کرد. راست : ماکسیم افسانه ای وسط : آتش ضد هوایی ضدپهپاد چپ : اسکوترسوارهای روسی مضاف براین ، با وجود اینکه مسکو مواضع محدودی را در امتداد مرز استان دنیپروپتروفسک در جنوب غربی پوکروفسک در اختیار دارند، با واگذاری بقیه استان دونتسک ، روسها اجازه خواهند یافت تا نه تنها از تکمیل تلاش‌های پرهزینه خود برای احاطه کردن پوکروفسک و میرنوگراد اجتناب کنند بلکه از جنگیدن در خط دفاعی دوبروپیلیا-بیلوزرسکه-نوودونتسکه-اولکساندریوکا، غربی‌ترین نقطه اوکراین، که از شمال به جنوب امتداد دارد، مشابه کمربند قلعه، احتراز نمایند . خط دوبروپیلیا آخرین خط دفاعی شمال به جنوب اوکراین است که از چندین شهر و شهرستان قبل از خط شهر دنیپرو در مرکز استان دنیپروپتروفسک تشکیل شده است. پاولوهراد (شمال شرقی شهر دنیپرو) احتمالاً در صورت مجبور شدن اوکراین به واگذاری بقیه استان دونتسک، به عنوان قطب دفاعی بعدی اوکراین عمل خواهد کرد. پاولوهراد تنها یک روستا است که تقریباً ۷۰ کیلومتر از منطقه مرزی استان دونتسک-دنیپروپتروسک (تقریباً فاصله بین واشنگتن دی سی و لیسبورگ، ویرجینیا) فاصله دارد. اکثر آبراه‌های مهم در امتداد مرز استان دونتسک-دنیپروپتروسک نیز از شرق به غرب جریان دارند و این امر آنها را به مواضع دفاعی نسبتاً ناکارآمدی در برابر پیشروی‌های روسیه از شرق تبدیل می‌کند. بنابراین، واگذاری بقایای استان دونتسک، موقعیت‌های بهتری را برای نیروهای روسی فراهم می‌کند تا از آنجا به استان دنیپروپتروسک حمله کنند. نفربر VAB فرانسوی ارتش اوکراین 6- ارتش اوکراین در نزدیکی کوپیانسک و تورتسک و واحدهای روسی در محورهای لیمان، تورتسک و پوکروفسک به پیشروی های خود ادامه می دهند. حماسه های ادامه دار برادلی پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 منبع8 9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 
  4. MR9
    بسم ا.. در جدید ترین غنیمت روسها از ارتش اوکراین ، یک دستگاه تانک T-72 SIM-1 نیروهای مسلح گرجستان که به ارتش اوکراین تحویل داده شده است دیده می شود . این تانکها که توسط جمهوری چک تأمین شده اند ، پیشتر توسط شرکت Elbit System نوسازی شده بودند. تصاویر جایگاه تیرانداز و فرمانده این تانک به نمایش درآمده است. اوت 2025
  5. MR9
    به گفته منابع روسی ، نیروی هوایی اوکراین از ژوئیه 2024 تلاش هایی را برای مسلح کردن پرنده های سبک یاک-52 برای شکار پهپادهای شاهد آغاز کرد . این پرنده ها پس از یک اورهال سنگین و با تلاش کنستانتین اوبورین به نیروی هوایی اوکراین درمقیاس یک اسکادران پیوستند و با توجه به اینکه پرنده مذکور سیم کشی های مربوطه برای مسلح شدن به سلاح را ندارد ، خدمه دوم با مسلح شدن به تسلیحات سبک ، وظیفه شکار پهپادهای مهاجم را برعهده دارد . نیروی هوایی اوکراین در جدید ترین تلاش خود پرنده های Z-137 را به موشک های هوابه هوای آر-73 مسلح کرده تا در کنار پرنده های یاک-52 ماموریت شکار شاهدهای روسی را برعهده گیرند https://www.aparat.com/v/qei3s12 پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 
  6. MR9
    بسم ا.. هندوستان تایمز برخی منابع اوکراینی مدعی هستند که قطعات ساخت هند در پهپادهای شاهد-۱۳۶ روسی پیدا شده است این نشریه با استناد به تحقیقات مقامات اوکراینی گزارش می‌دهد که قطعات شرکت‌های Vishay Intertechnology و Aura Semiconductor که در هند مونتاژ یا تولید شده‌اند، در پهپادهای شاهد-۱۳۶ پیدا شده‌اند. که در میان آنها یک یکسوکننده برای منبع تغذیه و یک تراشه برای آنتن ناوبری ماهواره‌ای وجود دارد. وزارت امور خارجه هند اظهار داشت که صادرات «دو منظوره» با تعهدات بین‌المللی این کشور مطابقت دارد و این شرکت‌ها ممکن است بدون اطلاع آنها از طریق کشورهای ثالث وارد زنجیره تأمین شده باشند. شرکت Aura Semiconductor تأکید کرد که مخالف استفاده از محصولات خود برای اهداف نظامی است و در حال بررسی کانال‌های توزیع است.به گزارش هندوستان تایمز، طرف اوکراینی فرض می‌کند که این قطعات ممکن است از طریق خاورمیانه به روسیه یا ایران رسیده باشند.
  7. MR9
    بسم ا.. شرکت دولتی روستک روسیه مدعی شده که پیشرانه جدیدی را روی BMP-3 آزمایش کرده است که با شناسه دیزل UTD-32T شناخته می شود پیش از این، خودروی رزمی پیاده نظام BMP-3 به یک پیشرانه UTD-29T مجهز بود ولی با آغاز درگیری نظامی در اوکراین تمام تجهیزات به طور فزاینده‌ای به محافظت موقت مجهز شدندو با سنگین شدن تجهیزات نیاز به یک پیشرانه قوی تر احساس شد گفته شده پیشرانه جدید تا 50 درصد قدرت بیشتری را برای این نمونه فراهم می کند
  8. MR9
    بسم ا.. رادار روشن کننده هدف و هدایت موشک 9S36 و واحد پرتابگر-بارگذار 9A316 از سامانه موشکی پدافند هوایی میان‌برد 9K317 Buk-M2 حین عملیات اوت 2025
  9. MR9
    بسم ا.. درخت صنوبر رهگیر وزن پهپاد رهگیر : تا ۲ کیلوگرم؛ حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت برد : حداکثر 1000 متر قابلیت رهگیری اهداف پرنده با حداکثر سرعت 110 کیلومتر برساعت وزن سرجنگی : حدود 360 گرم
  10. MR9
    بسم ا.. خط تولید تی-90 و ارتقاء های صورت گرفته درطول جنگ اوکراین داده ها براساس رسانه های منبع باز 2022 الی 2024
  11. MR9
    بسم ا... فرانامه احتمالی حمله جهود به لبنان اوت 2025
  12. RezaKiani
    نویسنده: جان ای. تیرپک 2005 مترجم: رضا کیانی موحد مقدمه مترجم: معما چو حل گشت آسان شود. امروز که جنگ روسیه در اوکراین و جنگ داخلی سوریه جایگاه جدیدی به انواع گوناگون پهپادهای رزمی بخشیده صحبت کردن از اهمیت پهپادها و اهمیت آنها در رزمهای آینده خیلی دور از ذهن نیست. اما گاه بد نیست نگاهی به گذشته بیندازیم و ببینیم گذشتگان درباره تحولات فنی و تکنولوژیکی که امروزه زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده اند چه داوری ها و پیش داوری هایی داشته اند. ترجمه مقاله زیر به این هدف انجام گرفته است تا ببینیم 20 سال پیش درباره امروز چه پیش بینی هایی می کردند و تا کجا را می دیدند؟ چیزی که شاید به ذهن نویسنده این مقاله، و البته هیچ کس دیگری در آن زمان، نمی رسید این بود که روزی برسد که هم روسیه و هم آمریکا ناچار به کپی کردن پهپادهای انتحاری ساخت ایران بشوند. هواگردهای بدون سرنشین در دو دهه آینده مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از مأموریت‌ها را انجام خواهند داد. این سامانه‌ها دیگر صرفاً پلتفرم‌های شناسایی نیستند، بلکه در برخی موارد به ربات‌هایی شبه‌هوشمند تبدیل خواهند شد که قادرند مأموریت‌های حمل‌ونقل هوایی، حملات دوربرد و حتی نبردهای هوایی را انجام دهند. حداقل این پیش‌بینی و برنامه‌ای است که در سند جدید پنتاگون با عنوان «نقشه راه سامانه‌های هواگرد بدون سرنشین: ۲۰۰۵ تا ۲۰۳۰» آمده است که در ماه اوت منتشر شد. هواگردهای رباتیک—که پیش‌تر پهپاد نامیده می‌شدند و اکنون «سامانه‌های هواگرد بدون سرنشین» (UAS) خوانده می‌شوند—به‌طور قطع جای بسیاری از هواپیماهای سرنشین‌دار را خواهند گرفت که اکنون مأموریت‌های طولانی‌مدت را انجام می‌دهند؛ این موضوع مدت‌هاست پیش‌بینی شده بود. با این حال، پیش‌بینی قاطع این سند درباره نقش‌های پویاتر و خودکارتر نشان می‌دهد که احتمالاً ناوگان هواگردهای نظامی ایالات متحده دستخوش تغییرات گسترده‌ای خواهد شد. در واقع، ممکن است وزارت دفاع برنامه‌های مربوط به هواگردهای سرنشین‌دار—به‌ویژه جنگنده‌هایی مانند F/A-22 نیروی هوایی و F-35 مشترک بین نیروها—را کاهش داده باشد، زیرا رهبران دفاعی معتقدند جایگزین‌های بدون سرنشین با قدرت مشابه اما هزینه کمتر در آینده نزدیک در دسترس خواهند بود. این نقشه راه به‌صراحت پیش‌بینی می‌کند که جنگنده‌های بدون سرنشین با قابلیت‌هایی مشابه F/A-22 و F-35 کمتر از نیمه عمر خدمت مورد انتظار این سامانه‌های جدید در دسترس خواهند بود. این سند خاطرنشان می‌کند که فرماندهان رزمی در همه سطوح از UAS استقبال کرده‌اند. تقاضا بسیار فراتر از ظرفیت تولید برنامه‌های فعلی است. این سامانه‌ها دستاوردهای چشمگیری در شناخت میدان نبرد داشته‌اند و «به کاهش پیچیدگی و تأخیر زمانی در زنجیره حسگر تا شلیک برای اقدام بر اساس اطلاعات قابل اجرا کمک کرده‌اند.» همچنین این هواگردها گزینه‌های جدیدی برای مأموریت‌های فعال و غیرفعال ارائه می‌دهند. رشد انفجاری برنامه‌ها در همین حال، تقاضای شدید باعث هجوم به توسعه در همه نیروهای نظامی شده است. رشد سریع برنامه‌ها می‌تواند به‌راحتی منجر به تولید قابلیت‌های تکراری و اتلاف منابع شود. در مقدمه سند، مقامات ارشد گزارش می‌دهند که هدف نقشه راه هدایت وزارت دفاع به‌سوی مهاجرت نظام‌مند قابلیت‌های مأموریتی UAS است، با تمرکز بر نیازهای فوری نیروهای رزمی. این ناظران شامل استیفن ای. کمبون (معاون وزیر دفاع در امور اطلاعات)، ژنرال پیتر پیس از نیروی تفنگداران دریایی (در آن زمان معاون رئیس ستاد مشترک و اکنون رئیس آن)، کنت جی. کریگ (معاون وزیر دفاع در امور خرید، فناوری و لجستیک)، و لینتون ولز دوم (معاون موقت وزیر دفاع در امور شبکه‌ها و یکپارچه‌سازی اطلاعات) بودند. این نقشه راه خطاب به وزرای نیروهای نظامی و رؤسای آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) و آژانس ملی اطلاعات جغرافیایی-فضایی (NGA) تنظیم شده است. این سند بیش از ۲۰۰ صفحه دارد و شامل فهرستی از انواع UASهای موجود در انبارها، ارزیابی سامانه‌های خارجی در حال خدمت یا توسعه، و بررسی فناوری‌های نوظهوری است که قابلیت و انعطاف‌پذیری UASها را افزایش می‌دهند. از جمله این فناوری‌ها می‌توان به قدرت پردازش رایانه‌ای و کوچک‌سازی اشاره کرد. موانع در مسیر تحقق چشم‌انداز این گزارش همچنین به برخی موانع بزرگ در مسیر تحقق این چشم‌انداز اشاره می‌کند؛ از جمله تردید مقامات دولتی در واگذاری اختیار شلیک سلاح به یک ماشین، یا در کوتاه‌مدت، اجازه دادن به فعالیت UASها در فضای هوایی غیرنظامی. نگرانی دیگر مربوط به قابلیت اطمینان این سامانه‌هاست، چرا که سابقه سقوط آن‌ها قابل توجه بوده است. از دیدگاه فرماندهان نیروی هوایی، مقامات پنتاگون باید در گسترش استفاده از UASها در همه حوزه‌های مأموریتی ممکن، با احتیاط عمل کنند. ژنرال دونالد جی. هافمن، معاون نظامی وزیر نیروی هوایی در امور خرید، در سمینار UAS در کنگره در ماه سپتامبر گفت که نیروی هوایی ایالات متحده لزوماً در همه نقش‌ها مزیت هزینه‌ای بزرگی برای UASها نمی‌بیند. او گفت: «اگر هواگردی به‌اندازه‌ای بزرگ باشد که بتواند یک انسان را حمل کند، تحلیل ما می‌گوید که بهتر است انسان را در آن قرار دهیم.» هافمن تأکید کرد که این دیدگاه ناشی از ذهنیت خلبانان سنتی نیست، بلکه بر اساس تحلیل هزینه‌ها در مقایسه با هواگردهای سرنشین‌دار مشابه است. هافمن اذعان کرد که UASها را می‌توان با حذف نمایشگرها، صندلی پرتاب اضطراری و سایر تجهیزات مربوط به انسان، کوچک‌تر، سبک‌تر و ارزان‌تر ساخت. با این حال، «آنچه با حذف جنبه‌های فیزیولوژیکی صرفه‌جویی می‌شود، باید با سامانه‌های ارتباطی جایگزین شود» تا کنترل مثبت بر هواگرد و سلاح‌های آن تضمین گردد. برای کاربردهای کوتاه‌مدت، «تفاوتی ندارد؛ حذف خلبان انسانی هزینه را کاهش نمی‌دهد.» از UAV به UAS نقشه راه اصطلاح «UAV» را کنار گذاشته و از «UAS» استفاده می‌کند، زیرا این پلتفرم‌ها باید به عناصر دیگر برای کنترل، مدیریت و انتقال اطلاعات متصل باشند. این سند که اکنون در سومین نسخه خود قرار دارد، برای نخستین بار به هواگردهای «نزدیک به فضا» نیز پرداخته است. در یک نشست خبری در ماه اوت، معاون مدیر گروه برنامه‌ریزی UAS در پنتاگون، دایک ودرینگتون، تأکید کرد که این نقشه راه «سند بودجه‌ای نیست»، بلکه «نقشه راه فناوری» است. او گفت: «این سند هیچ‌کس را موظف به انجام کاری نمی‌کند.» با این حال، او افزود که این نقشه راه با مشارکت کامل همه نیروهای نظامی تهیه شده و «توافق خوبی بر سر اهداف و ابتکارات آن وجود دارد.» نویسندگان سند معتقد نیستند که یک نهاد واحد باید کنترل یا هدایت برنامه‌های متعدد UAS در پنتاگون را بر عهده داشته باشد. ودرینگتون پیش‌تر گفته بود که انتخاب یک عامل اجرایی برای سامانه‌های بدون سرنشین وزارت دفاع هنوز زود است. در عوض، وزارت دفاع تصمیم گرفت دو سازمان مشترک ایجاد کند—یکی برای تدوین دکترین و مفاهیم، و دیگری برای توسعه سخت‌افزار. بودجه و دسته‌بندی‌ها اکنون که حدود ۲ میلیارد دلار در سال از بودجه وزارت دفاع ایالات متحده به UASها اختصاص یافته، این سامانه‌ها تا پایان برنامه شش‌ساله پنتاگون (که در سال ۲۰۱۱ پایان می‌یابد) حدود ۱۳ میلیارد دلار بودجه تولیدی و بیش از ۱ میلیارد دلار بودجه عملیاتی دریافت خواهند کرد. در مقایسه، وزارت دفاع در کل دهه ۱۹۹۰ تنها ۳ میلیارد دلار برای UASها هزینه کرده بود. نقشه راه، UASها را به چهار دسته تقسیم می‌کند: 1. سامانه‌های اصلی (Major): شامل هواگردهایی مانند Global Hawk و سامانه مشترک جنگی بدون سرنشین (J-UCAS). 2. سامانه‌های عملیات ویژه (Special Operations): مختص فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده. 3. سامانه‌های کوچک (Small): قابل‌استفاده توسط یک یا دو نفر. 4. کشتی‌های هوایی بدون سرنشین (Unmanned Airships): شامل ایروستات‌ها و بالن‌های هوایی. مأموریت‌ها و رویکردهای آینده در بررسی مأموریت‌هایی که ممکن است در آینده توسط UASها انجام شوند، نویسندگان نقشه راه «تم‌هایی» را مطرح کرده‌اند که به‌روشنی نشان‌دهنده ظرفیت‌ها و منطق پشت بازطراحی گسترده ناوگان هواگردهای نظامی هستند. نخست، آن‌ها معتقدند UASها به سطحی از بلوغ رسیده‌اند که دیگر نباید فقط برای مأموریت‌های خاص در نظر گرفته شوند، بلکه می‌توان آن‌ها را در طیف وسیعی از فعالیت‌های نظامی به‌کار گرفت. به‌گفته نویسندگان: «به‌جای اینکه بپرسیم ‘آیا می‌توانیم مأموریتی برای این UAS پیدا کنیم؟’ باید بپرسیم ‘چرا هنوز این مأموریت را با انسان انجام می‌دهیم؟’» دوم، نویسندگان آماده‌اند تا به ابتکارات تجاری برای تأمین نیازهای آینده تکیه کنند؛ قابلیت‌هایی را بپذیرند که به‌صورت مرحله‌ای ارائه می‌شوند، نه یک‌باره؛ و UASها را به‌عنوان سامانه‌هایی مصرفی در نظر بگیرند—رویکردی که تاکنون رایج نبوده است. راه‌حل‌های متنوع و منعطف نویسندگان می‌گویند: «راه‌حل ۵۰ درصدی برای فردا اغلب بهتر از راه‌حل ۷۰ تا ۸۰ درصدی در سه سال آینده و بهتر از راه‌حل ۹۵ درصدی در ده سال آینده است.» راه‌حل‌های تجاری از هزینه‌های توسعه دفاعی جلوگیری می‌کنند و فرصت‌هایی برای پیشرفت‌های دیگر فراهم می‌سازند، مانند نگاه به UASها به‌عنوان سامانه‌هایی کوتاه‌مدت و قابل‌مصرف. به‌جای خرید انبوه، ممکن است UASها در تعداد محدود خریداری شوند و چند سال بعد با مدل‌های جدید و بهبود‌یافته جایگزین یا تقویت شوند. نویسندگان این رویکرد را با تلویزیون‌ها، پخش‌کننده‌های DVD و رایانه‌های رومیزی مقایسه می‌کنند—اقلامی که اغلب تعویض آن‌ها ارزان‌تر از تعمیرشان است. نویسندگان تأکید دارند که باید ابتدا مأموریت به‌طور کامل درک شود و سپس UAS متناسب با آن طراحی گردد، چرا که باور دارند این سامانه‌ها را می‌توان دقیقاً با سطح قابلیت موردنیاز—و نه بیشتر—ساخت. و هشدار می‌دهند: «هرگز یک UAS نسازید و سپس به‌دنبال مأموریتی برای آن بگردید... یا یک هواگرد پنهان‌کار طراحی کنید و بعد سعی کنید آن را برای مأموریت حمله یا سرکوب پدافند هوایی دشمن (SEAD) مناسب‌سازی کنید». جدول زمانی مأموریت‌های UAS در نقشه راه نقشه راه پیش‌بینی می‌کند که UASها در مأموریت‌های زیر جایگزین یا مکمل هواگردهای سرنشین‌دار خواهند شد: سال‌ها مأموریت‌ها ۲۰۰۵–۲۰۱۰ انتقال ارتباطات و سرکوب پدافند هوایی دشمن (جایگزینی EA-6B با J-UCAS) ۲۰۱۰–۲۰۱۵ جمع‌آوری اطلاعات سیگنالی (Global Hawk)، گشت دریایی (سامانه BAMS نیروی دریایی)، حمله نفوذی (با J-UCAS) ۲۰۱۵–۲۰۲۰ سوخت‌گیری هوایی و ترکیب مأموریت‌های حمله SEAD ۲۰۲۰–۲۰۲۵ نظارت و مدیریت نبرد (جایگزینی E-3 AWACS و E-8 Joint STARS)، مأموریت‌های مقابله هوایی (جایگزینی F-15، F-16 و جنگنده‌های نیروی دریایی) ۲۰۲۵–۲۰۳۰ حمل‌ونقل هوایی (جایگزینی C-5، C-17، C-130) و ترکیب حمله/SEAD/مقابله هوایی (جایگزینی F/A-22 و F/A-18E/F) نکته قابل‌توجه این است که ۱۸۰ فروند F/A-22 برنامه‌ریزی‌شده برای نیروی هوایی، به‌طور میانگین کمتر از ۲۰ سال در خدمت خواهند بود، در حالی که طبق گزارش، سامانه‌های بدون سرنشین برای جایگزینی آن‌ها تا آن زمان در دسترس خواهند بود—یعنی کمتر از نصف عمر خدمت برنامه‌ریزی‌شده آن‌ها. جایگزینی خلبان با ربات؟ نقشه راه ادعا می‌کند که مغز انسان حدود ۱۰۰ میلیون MIPS (میلیون دستور در ثانیه) و ۱۰۰ میلیون مگابایت حافظه دارد، و پردازنده‌هایی با این سطح عملکرد به‌زودی در دسترس خواهند بود. طبق قانون مور، که پیش‌بینی می‌کند قدرت پردازش رایانه‌ها هر ۱۸ ماه دو برابر شود، رایانه‌ها تا سال ۲۰۱۵ به سطح پردازش مغز انسان خواهند رسید، اما «برخی تخمین می‌زنند که حافظه رایانه‌ها تا سال ۲۰۳۰ با حافظه انسانی برابر خواهد شد.» تا سال ۲۰۳۰، هزینه یک پردازنده با قدرت ۱۰۰ میلیون MIPS حدود ۱۰٬۰۰۰ دلار خواهد بود، به این معنا که مغز مصنوعی معادل انسان می‌تواند به‌راحتی به یک «قطعه قابل خرید» برای UAS تبدیل شود. نویسندگان می‌افزایند: «در مورد انتقال آموزش و تجربه خلبان جنگنده به مغز ربات، معادل مدرسه Top Gun برای J-UCAS آینده، تنها چند ثانیه دانلود پس از پرواز خواهد بود.» پردازنده‌های آینده بسیار کوچک‌تر از نمونه‌های امروزی خواهند بود و احتمالاً با فناوری‌هایی مانند پردازش نوری، بیوشیمیایی، سوئیچینگ تداخل کوانتومی، و پردازنده‌های مولکولی (moletronics) یا ترکیبی از آن‌ها تقویت خواهند شد تا سرعت و حافظه بیشتری فراهم کنند. گلوگاه پهنای باند در استفاده از ناوگان‌های بزرگ UAS، نگرانی جدی درباره میزان پهنای باند الکترونیکی برای ارسال سیگنال‌های کنترل و دریافت داده‌های حسگرها وجود دارد. نقشه راه پیش‌بینی می‌کند که این مشکل با پردازش داخلی حل خواهد شد. گزارش می‌گوید: «در نهایت، قدرت پردازش داخلی از ظرفیت پیوند داده‌ای فراتر خواهد رفت و به UASها اجازه خواهد داد تا نتایج داده‌های خود را برای تصمیم‌گیری به زمین منتقل کنند. در آن زمان، نیاز به نرخ‌های بالای پیوند داده‌ای—به‌ویژه در جمع‌آوری تصاویر—به‌شدت کاهش خواهد یافت.» مواد و طراحی آینده در بیست سال آینده، UASها ممکن است شباهتی به مدل‌های امروزی نداشته باشند—بسیاری از آن‌ها اکنون شبیه هواپیماهای کنترل از راه دور هستند. برای دستیابی به مواد سبک‌تر و مقاوم‌تر، نقشه راه استفاده از پلیمرهای ترانس‌ژنتیک را پیش‌بینی می‌کند که «دو برابر فولاد مقاومت کششی دارند و ۲۵٪ سبک‌تر از کامپوزیت‌های کربنی هستند.» این هواگردها همچنین قادر خواهند بود در حین پرواز شکل خود را تغییر دهند تا بهترین سرعت، بیشترین دوام یا کمترین سطح مقطع راداری را به‌دست آورند. همچنین بدنه آن‌ها با میکروکپسول‌های چسب ساخته خواهد شد که در صورت آسیب‌دیدگی در پرواز، خود را ترمیم می‌کنند—نه به‌صورت وصله، بلکه بازسازی کامل به وضعیت اولیه. نویسندگان توصیه می‌کنند که در تحقیق و توسعه این مواد سرمایه‌گذاری شود. فناوری‌های مکمل آنتن‌هایی که قابل اسپری شدن هستند، جایگزین سامانه‌های سنگین و پرمصرف فعلی خواهند شد. تحقیقات در زمینه شبیه‌سازی و عوامل انسانی باعث خواهد شد که اپراتور انسانی از راه دور بتواند با دریافت نشانه‌های هماهنگ، حضور مجازی در UAS داشته باشد.«خلبان آینده UAS از دیدن هواگرد به تبدیل شدن به خود هواگرد خواهد رسید.» پیشرانه‌ها و توان موتور‌های UASهای آینده از نظر قدرت و پیچیدگی بسیار متنوع خواهند بود. نقشه راه پیشنهاد می‌کند که در طیف وسیعی از سامانه‌های پیشرانه سرمایه‌گذاری شود، از جمله: اسکرام‌جت‌ها سلول‌های سوختی ماهیچه‌های شیمیایی رفت‌وبرگشتی توان پرتو‌یافته ایزوتوپ‌های هسته‌ای سامانه‌های خورشیدی (فوتوولتائیک) و موتورهایی با مصرف سوخت کاهش‌یافته که می‌توانند برد و دوام را تا ۱۰۰٪ افزایش دهند. تصویربرداری هایپراسپکترال UASهای آینده قادر خواهند بود از تکنیک‌های تصویربرداری هایپراسپکترال در فواصل دور استفاده کنند، به‌طوری‌که بتوانند زیر سطح زمین را ببینند، انواع وسایل نقلیه و حتی افراد را تشخیص دهند، اولویت‌ها را دنبال کنند و از اهداف فرصت‌طلبانه بهره‌برداری کنند. کاهش هزینه به ازای هر پوند محموله یکی از اهداف مهم (و محرک طراحی) کاهش هزینه به ازای هر پوند محموله‌ای است که UASها می‌توانند حمل کنند. در حال حاضر، هزینه حمل حسگرها توسط یک UAS متوسط حدود 1600۰ دلار به ازای هر کیلوگرم است. در مقایسه، هزینه هر کیلوگرم محموله در جنگنده F-35 حدود 14600دلار است. هدف در J-UCAS رسیدن به 11000 دلار است، و هدف بلندمدت کاهش این عدد به 3600 دلار برای کل ناوگان UASهاست. بابی دبلیو. اسمارت، مدیر برنامه‌های تسلط اطلاعاتی نیروی هوایی ایالات متحده، اشاره کرد که هواگرد Global Hawk به‌تنهایی بین ۴۰ تا ۵۰ میلیون دلار قیمت دارد، در حالی که بسته حسگرهای آن ۱۰ میلیون دلار هزینه دارد. از آنجا که Global Hawk به نیروی انسانی زیادی نیاز دارد—برای عملیات، نگهداری، جمع‌آوری داده‌ها، تحلیل و انتشار اطلاعات—هزینه چرخه عمر برخی از UASهای بزرگ «قابل‌چشم‌پوشی نیست.» ارتباطات امن و چالش‌های طیف فرکانسی ژنرال هافمن خاطرنشان کرد که UASها به دلیل نیاز به ارتباطات رمزگذاری‌شده و غیرقابل‌نفوذ، پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر می‌شوند. او گفت: «باید مطمئن شوید که فقط شما می‌توانید آن را کنترل کنید—به‌ویژه وقتی که مسلح است.» یکی از چالش‌های برجسته در استفاده گسترده از UASها، مسئله طیف فرکانسی است. هافمن گفت که در داخل ایالات متحده، «بخش زیادی از طیف فرکانسی» به تلفن‌های همراه، ارتباطات ماهواره‌ای، تلویزیون‌های HD و موارد مشابه فروخته شده است. استفاده گسترده از UASها نیازمند حوزه جدیدی از تخصص است که هافمن آن را «سلطه فرکانسی» نامید—یعنی بیرون راندن سایر کاربران از فرکانس‌ها هنگام عملیات در مناطق جنگی. در خاک دشمن ممکن است این کار ممکن باشد، اما در تمرینات صلح‌آمیز، «مثلاً در کره جنوبی، نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم». ایمنی و مدیریت ازدحام در میدان نبرد هافمن همچنین با اشاره به نقشه راه گفت که هنوز مشخص نشده چگونه می‌توان از برخورد صدها یا حتی هزاران UAS در میدان نبرد جلوگیری کرد. افزودن سامانه‌هایی برای جلوگیری از برخورد با موانع یا با یکدیگر، هزینه‌های اضافی به همراه خواهد داشت. نسبت هواگردهای سرنشین‌دار و بدون سرنشین ژنرال جان پی. جامپر، رئیس وقت ستاد نیروی هوایی، در یکی از آخرین مصاحبه‌های خود در ماه اوت درباره نسبت هواگردهای سرنشین‌دار و بدون سرنشین گفت: «سخت است بگوییم نسبت درست چه خواهد بود.» او پیش‌بینی می‌کند که مأموریت‌های حمله دوربرد و ISR به‌طور طبیعی مناسب UASها هستند. اما در مورد مأموریت‌های نبرد هوایی، او محتاط است تا زمانی که ثابت شود UASها «هیچ‌یک از کیفیت‌هایی را که اکنون با داشتن بهترین خلبانان آموزش‌دیده جهان داریم، از دست نمی‌دهند.» با این حال، اگر فناوری به بلوغ برسد، او مانعی برای واگذاری مأموریت‌های جنگنده به UASها نمی‌بیند. او گفت: «این ویژگی عالی سیستم ماست: وقتی ثابت شود که می‌تواند کار را انجام دهد و رقابت کند، آن‌وقت اگر مناسب باشد، گذار را انجام خواهیم داد.» منبع https://www.airandspaceforces.com/article/1105armada/
  13. oldmagina
    سلام البته بر خلاف برجام این قبل از منعقد شدن انتشار عمومی پیدا کرده و هنوز امضا نشده است !
  14. MR9

    IRIAF & F-4

    MR9 پاسخ داد به reza4087 تاپیک در گالري نيروي هوايي

    بسم ا... بازدید و چک های پیش از پرواز فانتوم نیروی هوایی ایران مخزن سوخت مرکزی 600 گالنی ( 2200 لیتری ) مرکزی بدنه و قاب دوربین نصب شده در بخش تحتانی ریشه بال بخوبی درتصویر مشخص است .
  15. ak2
    یاد برجام افتادم
  16. در اوایل
  17. oldmagina
    امروز، 11 آگوست 2025 (20 مرداد 1404)، متن کامل توافقنامه «صلح و برقراری روابط بین‌دولتی میان جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان» که در واشنگتن پیش‌امضا شده بود، به طور رسمی منتشر شد. " با توافق متقابل، متن پاراف شده توافقنامه برقراری صلح و روابط بین دولتی بین جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان منتشر شد. توافقنامه برقراری صلح و روابط بین دولتی بین جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان (که از این پس طرفین نامیده می‌شوند)، با درک ضرورت فوری برقراری صلحی عادلانه، جامع و پایدار در منطقه با تمایل به مشارکت در این هدف از طریق ایجاد روابط بین ایالتی با الهام از منشور سازمان ملل متحد ، اعلامیه اصول حقوق بین‌الملل در مورد روابط دوستانه و همکاری بین کشورها مطابق با منشور سازمان ملل متحد (1970) ، سند نهایی کنفرانس هلسینکی در مورد امنیت و همکاری در اروپا (1975) و اعلامیه آلماتی مورخ 21 دسامبر 1991 و با هدف توسعه روابط بر اساس هنجارها و اصول مندرج در آنها ؛ با ابراز اراده مشترک برای ایجاد حسن همجواری بین خود؛ توافق کرده‌اند که صلح و روابط بین ایالتی را بر اساس موارد زیر برقرار کنند: ماده ۱ با تأیید اینکه مرزهای بین جمهوری‌های سوسیالیستی شوروی سابق به مرزهای بین‌المللی کشورهای مستقل مربوطه تبدیل شده و توسط جامعه بین‌المللی به این عنوان به رسمیت شناخته شده‌اند، طرفین حاکمیت، تمامیت ارضی، مصونیت مرزهای بین‌المللی و استقلال سیاسی یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند و به آن احترام می‌گذارند. ماده دوم در راستای رعایت کامل ماده ۱، طرفین تأیید می‌کنند که هیچ ادعای ارضی نسبت به یکدیگر ندارند و در آینده نیز چنین ادعاهایی را مطرح نخواهند کرد. طرفین هیچ اقدامی، از جمله برنامه‌ریزی، آماده‌سازی، تشویق و حمایت از چنین اقداماتی، که هدف آن تجزیه یا آسیب رساندن کامل یا جزئی به تمامیت ارضی یا وحدت سیاسی طرف دیگر باشد، انجام نخواهند داد. ماده سوم طرفین، در روابط متقابل خود، از استفاده از زور یا تهدید به استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یا از هر روش دیگری که مغایر با منشور سازمان ملل متحد باشد، خودداری خواهند کرد. آنها به هیچ طرف ثالثی اجازه نخواهند داد که از سرزمین‌های مربوطه خود برای استفاده از زور علیه طرف دیگر که مغایر با منشور سازمان ملل متحد است، استفاده کند. ماده چهارم طرفین از دخالت در امور داخلی یکدیگر خودداری خواهند کرد؛ ماده پنجم ظرف _____ روز پس از تبادل اسناد تصویب این توافقنامه توسط هر دو طرف، طرفین طبق مفاد کنوانسیون‌های وین در مورد روابط دیپلماتیک و کنسولی (به ترتیب ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳) روابط دیپلماتیک بین خود را برقرار خواهند کرد. ماده ششم طرفین با رعایت کامل تعهدات خود طبق ماده ۱ این توافقنامه، مذاکرات حسن نیت بین کمیسیون‌های مرزی مربوطه را مطابق با مقررات توافق شده کمیسیون‌ها برای انعقاد توافقنامه تعیین حدود و علامت‌گذاری مرز دولتی بین طرفین انجام خواهند داد. ماده هفتم طرفین نباید نیروهای هیچ کشور ثالثی را در امتداد مرز مشترک خود مستقر کنند. طرفین، تا زمان تعیین حدود و علامت‌گذاری بعدی مرز مشترک خود، اقدامات امنیتی و اعتمادسازی مورد توافق طرفین، از جمله در حوزه نظامی، را با هدف تضمین امنیت و ثبات در مناطق مرزی اجرا خواهند کرد. ماده هشتم طرفین، عدم تحمل، نفرت و تبعیض نژادی، جدایی‌طلبی، افراط‌گرایی خشونت‌آمیز و تروریسم را در تمام مظاهر آن در حوزه‌های قضایی خود محکوم و با آن مبارزه خواهند کرد و به تعهدات بین‌المللی مربوطه خود پایبند خواهند بود. ماده نهم طرفین متعهد می‌شوند که به پرونده‌های مفقودین و ناپدیدشدگان قهری که در درگیری‌های مسلحانه‌ای که هر دو طرف را درگیر کرده است، از جمله از طریق تبادل تمام اطلاعات موجود در مورد این افراد، مستقیماً یا با همکاری سازمان‌های بین‌المللی مربوطه، در صورت لزوم، رسیدگی کنند. طرفین بدینوسیله بر اهمیت تحقیق در مورد سرنوشت این افراد، از جمله جستجو و بازگرداندن بقایای اجساد به نحو مقتضی و اطمینان از اجرای عدالت در رابطه با این افراد از طریق تحقیقات مناسب، به عنوان وسیله‌ای برای آشتی و ایجاد اعتماد، اذعان می‌کنند. روش‌های مربوطه، در این زمینه، در یک توافق جداگانه به تفصیل مورد مذاکره و توافق قرار خواهد گرفت. ماده دهم به منظور ایجاد همکاری در زمینه‌های مختلف، از جمله اقتصادی، ترانزیت و حمل و نقل، محیط زیست، بشردوستانه و فرهنگی، طرف‌ها می‌توانند در زمینه‌های مربوط به منافع متقابل، توافق‌نامه‌هایی منعقد کنند. ماده یازدهم این توافقنامه به حقوق و تعهدات طرفین تحت قوانین بین‌المللی و معاهدات منعقد شده توسط هر یک از آنها با سایر کشورهای عضو سازمان ملل متحد، لطمه‌ای وارد نمی‌کند. هر یک از طرفین باید اطمینان حاصل کند که هیچ یک از تعهدات بین‌المللی که اکنون بین آن و هر شخص ثالثی لازم‌الاجرا است، تعهدات آن را تحت این توافقنامه تضعیف نمی‌کند. ماده دوازدهم طرفین در روابط دوجانبه خود تابع قوانین بین‌المللی و این توافقنامه خواهند بود. هیچ یک از طرفین نمی‌تواند به مفاد قوانین داخلی خود به عنوان توجیهی برای عدم اجرای توافقنامه حاضر استناد کند. طرفین، مطابق با کنوانسیون وین در مورد حقوق معاهدات (1969)، از اقداماتی که به هدف و منظور این توافق‌نامه لطمه می‌زند، قبل از لازم‌الاجرا شدن آن، خودداری خواهند کرد. ماده سیزدهم طرفین اجرای کامل این توافقنامه را تضمین می‌کنند و یک کمیسیون دوجانبه برای نظارت بر اجرای توافقنامه حاضر تشکیل خواهند داد. این کمیسیون بر اساس روش‌هایی که توسط طرفین مورد توافق قرار خواهد گرفت، فعالیت خواهد کرد. ماده چهاردهم طرفین بدون خدشه به حقوق و تعهدات خود تحت قوانین بین‌المللی و سایر معاهداتی که آنها را در روابط متقابلشان ملزم می‌کند، تلاش خواهند کرد تا هرگونه اختلاف مربوط به تفسیر یا اجرای این توافقنامه را از طریق مشورت‌های مستقیم، از جمله در کمیسیون مذکور در ماده ۱۳، حل و فصل کنند. در صورتی که چنین مشورت‌هایی ظرف ۶ ماه به نتیجه قابل قبولی برای هر دو طرف منجر نشود، طرفین به دنبال راه‌های دیگری برای حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلاف خواهند بود. ماده پانزدهم بدون خدشه به ماده چهاردهم، طرفین موظفند ظرف یک ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این توافق‌نامه، هرگونه ادعا، شکایت، اعتراض، اعتراض، دادرسی و اختلافات بین ایالتی مربوط به مسائلی که بین طرفین قبل از امضای این توافق‌نامه وجود داشته است را در هر مرجع قانونی پس بگیرند، رد کنند یا به هر نحو دیگری حل و فصل کنند و نباید چنین ادعاها، شکایات، اعتراضات، اعتراض‌ها، دادرسی‌هایی را آغاز کنند و به هیچ وجه در چنین ادعاها، شکایات، اعتراضات، اعتراض‌ها، دادرسی‌هایی که توسط شخص ثالث علیه طرف دیگر آغاز شده است، دخالتی داشته باشند. طرفین به هیچ وجه در هیچ اقدام خصمانه‌ای علیه یکدیگر که مغایر با این توافقنامه باشد، در زمینه‌های دیپلماتیک، اطلاعاتی و سایر زمینه‌ها، مشارکت، تشویق یا اقدام نخواهند کرد و برای این منظور مشورت‌های منظمی را انجام خواهند داد. ماده شانزدهم این توافقنامه پس از تبادل اسنادی که تکمیل مراحل داخلی را مطابق با قوانین ملی طرفین اعلام می‌کند، لازم‌الاجرا خواهد شد. این توافقنامه مطابق با ماده ۱۰۲ منشور سازمان ملل متحد ثبت خواهد شد. ماده هفدهم این توافقنامه به زبان‌های ارمنی، آذربایجانی و انگلیسی منعقد شده است و هر سه متن از اعتبار یکسانی برخوردارند. در صورت اختلاف در مورد معنای یک ماده در هر یک از متون معتبر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود. " منبع : سایت وزارت خارجه ارمنستان
  18. Navard
    مسعود پزشکیان مورخ ۴ مرداد۱۴۰۴: اگر گسترش روابط و همکاری‌های با همسایگان و کشور‌های منطقه را از منظری جامع ببینیم، نیاز نیست نگران برخی مسایل جزئی‌تر از جمله در موضوع گذرگاه‌های مرزی شمال غرب کشور باشیم. ما باید روابط خود با همسایگان را در چهارچوب برداشتن موانع مرزی و اتصال و پیوند گسترده اقتصادهایمان ببینیم؛ باید حساسیت‌ها را کاهش دهیم و به فکر گسترش تعاملات سازنده باشیم. پ ن: بگذریم...
  19. MR9
    بسم ا.. عملیات فرود پرنده بلند پرواز جاسوسی یو-2 https://www.aparat.com/v/clb25ck
  20. bds110
    هرچند تکنیک کثیفی است احداث اب شیرین کن در شمال برای تهران و سمنان جهت کاهش سطح اب در بنادر قزاقستان دریانورد خطوط کشتیرانی در کاسپین
  21. 951
    استقرار پنج هزار تکفیری کنار مرز ایران و آذربایجان؛ ارتش ایران وارد عمل شد! شعیب بهمن رئیس موسسه مطالعات جهان معاصر در صداوسیما از استقرار پنج هزار تکفیری در مرز ایران خبر داد که قرار بود در جریان جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل، در صورت هرج و مرج وارد ایران شوند و دست به اقدامات نظامی بزنند؛ موضوعی که قبلاً برخی منابع از جمله سردار طلایی نیز اعلام کرده بودند. این تحلیل گر از دستگیری چند نفر از این تکفیری‌ها توسط ارتش ایران خبر داد که ظاهراً از این طریق متوجه ماجرا می‌شوند. جزئیات را می‌بینید و می‌شنوید. لینک ویدئو : منبع
  22. oldmagina
    پاشینیان در پاسخ به سؤالی کلیدی در مورد نحوه کنترل و بازرسی شهروندان و محموله‌های آذربایجانی در مسیر موسوم به «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی جهانی TRIPP» و این‌که آیا نیروهای ارمنی مسئول آن خواهند بود یا یک شرکت آمریکایی، با قاطعیت تأکید کرد: «امنیت در ارمنستان توسط جمهوری ارمنستان تأمین می‌شود و امنیت در آذربایجان توسط جمهوری آذربایجان.» وی تصریح کرد: «در تمام قلمروی جمهوری ارمنستان، قوانین جمهوری ارمنستان حاکم است؛ این بسیار روشن است، حاکمیت، صلاحیت قضایی و تمامیت ارضی به همین معناست؛ در خاک ارمنستان فقط قوانین جمهوری ارمنستان اجرا می‌شود.» با این حال، او افزود: «شرکت‌های سرمایه‌گذار و سرمایه‌گذاری وجود خواهند داشت. شرکت‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند خدمات حفاظتی و نگهبانی داشته باشند، اما این موضوع به‌هیچ‌وجه اختیارات و فعالیت‌های پلیس، سرویس امنیت ملی و سیستم قضایی ارمنستان را محدود نمی‌کند.» https://www.tasnimnews.com/fa/news/1404/05/18/3372130/پاشینیان-امنیت-دالان-توافقی-را-ارمنستان-تضمین-می-کند
  23. bidar
    بازندگان و برندگان کریدور زنگزور به روایت اعداد/ ۱۰۰ میلیارد دلار در جیب نظم آمریکایی منطقه ⚫️ فوربز نوشت: کریدور زنگزور تا سال ۲۰۲۷، سالانه ۵۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار ارزش تجاری برای شرکای آن ایجاد می‌کند. ⚫️این مسیر صادرات باکو را بیش از ۷۰۰ میلیون دلار افزایش می‌دهد و حجم انتقال گاز باکو به اروپا از کریدور گاز جنوبی را از ۱۲ به ۲۰ میلیارد مترمکعب می‌رساند. ⚫️ایران با خطر از دست دادن ۲۰ تا ۳۰ درصد نقش ترانزیتی خود روبه‌روست و منافع ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلاری چین در جاده ابریشم جدید نیز به خطر می‌افتد. ⚫️روسیه نیز ممکن است ۱۰ تا ۲۰ میلیارد دلار درآمد و ۱۰ تا ۱۵ درصد از اهرم خود بر بازار انرژی اروپا را از دست بدهد. ⚫️ترکیه می‌تواند با دسترسی مستقیم به کشورهای ترک‌زبان، سالانه ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار درآمد ترانزیتی کسب کند. ⚫️برای اروپا، این کریدور می‌تواند تا ۲۰۳۰، ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار صرفه‌جویی در هزینه انرژی ایجاد کند.
  24. mehdipersian
    آذربایجان و ارمنستان با کمک آمریکا برای ایجاد کریدور زنگزور توافق کردند ترامپ: بخشی از کریدور زنگزور که از ارمنستان عبور می‌کند، به مدت ۹۹ سال به یک شرکت آمریکایی اجاره داده شده است. ترامپ در ادامه گفت:کریدور زنگزور به «مسیر ترامپ» تغییر نام داده است. بر این اساس ارمنستان حقوق توسعه انحصاری این کریدور را برای مدت ۹۹ سال به ایالات متحده واگذار کرده است. آمریکا این امتیاز را به یک کنسرسیوم خصوصی زیرمجموعه واگذار می‌کند تا زیرساخت‌های ریلی، خطوط لوله نفت و گاز، فیبر نوری و احتمالاً انتقال برق در آن احداث شود. ادعای پاشینیان: توافق با آذربایجان فرصت اتصال ریلی با ایران را ایجاد می‌کند نخست وزیر ارمنستان پس از امضای توافقی با جمهوری آذربایجان: ارمنستان از طریق این پروژه به یک اتصال ریلی با ایران دست می‌یابد که بسیار حائز اهمیت است. فراموش نکنیم که شرکت ایرانی در حال ساخت بزرگراه شمال-جنوب است. امروز، ما با توافق صلح با آذربایجان به دستاورد مهمی دست یافتیم و پایه‌های تاریخ جدیدی را بین ۲ کشور بنا نهادیم.
  25. worior
    در طرف روسی بیش از 10 هزار تانک و نفربر و خودروی رزمی هدف قرار گرفته. این 2600 تا صرفا با یکی از ابزارها به اسم fpv بوده. یعنی حدود یک چهارم! حالا مشکل تک زرهی رو باید بهتر درک کنید. و اینکه چطور عرض خط مقدم که بحث اصلی من هست افزایش پیدا کرده. .. رقم اصلاح شد
  26. RezaKiani
    من هم اتفاقا درباره همین صحبت می کنم. با توجه به حجم و وزن محموله این گونه پهپادها شاید در نقش ضد نفر ( و عمدتا برای تضعیف روحیه) مناسب باشند اما برای ضربه زدن به اهداف سخت و همچنین تجهزات زرهی (مخصوصا اونها که زره کت و کلفت دارند) بیشتر نقش ایذائی (و البته نه ایضایی) دارند. وقتی آمار 3400 خودرو زرهی و تانک مورد اصابت قرار گرفته رو داریم بهتره از دیدگاه آماری ببینیم که چند درصدشون واقعا از کار افتادند و دیگه عملیاتی نیستند. با توجه به توسعه سریع هوش مصنوعی و استفاده از ابزارهای هوشمند ضد هوایی بالاخره اینها هم از اون حالت اورشوتی که ایجاد کردند خارج می شن و به یه منحنی با شییب صعودی متناسب و یا شاید فلت برسند. هنوزم میگم از نظر تاریخی نمیشه اینها رو با تانک یا مسلسل یا هواپیما مقایسه کرد. تانک وقتی اولین بار وارد جنگ شد تمام معادلات رو در جبهه غرب به هم ریخت. آیا پهپاد های پیاده نظام توانسته اند چنین تأثیرگذاری داشته باشند؟ حاشا و کلّا
  27. worior
    من در مورد سلاح انفرادی پیاده نظام صحبت میکنم. شما دو مسئله متفاوت رو مخلوط میکنی که ارتباطی با بحث من نداره،. - نخست، اینکه افراد میتونند به تنهایی هدفی رو در برد توپخانه بزنند که تا قبل از این جنگ امکان پذیر نبوده(این خودش یه عامل جدید هست) - دوم، شما موفقیت تک زرهی با استفاده از سایر ابزارها رو بیان کردید که یکیش همین آتش پشتیبانی هوایی و پهپادی هست برای نجات زرهی هست، پس آسیب پذیری روش سنتی قطعیه. اما برخی آمارهای تجمیعی چی میگه: فقط با FPV ها به 3,430 خودروی رزمی حمله شده. به حدود 1000 موقعیت استقرار نیرو و به حدود 6 هزار پرسنل نظامی. بنابراین نه تنهای ایضایی نیستند بلکه دو طرف به شکل فزاینده دارند استفاده میکنند و براشون بازی رو تغییر داده. برای نمونه این مقایسه شود با سایر تسلیحات انفرادی پیاده نظام...
  1. بارگزاری جریان فعالیت های بیشتر