آیا موشک های پدافندی آمریکایی در عربستان سعودی شکست خوردند؟ داستانی که از مجاری رسمی اعلام شد واضح بودن. نیروهای سعودی یک موشک بالستیک نیروهای هوتی رو که ماه گذشته به سمت ریاض شلیک شده بود سرنگون کردند. این یک پیروزی برای نیروهای سعودی و آمریکاست چرا که موشک های پاتریوت رو آمریکا به عربستان فروخته. "سیستم های پدافندی ما اون موشک رو تو هوا منهدم کردند" این جمله رو رییس جمهور آمریکا دونالد ترامپ در حالی که در حال پرواز به ژاپن (یکی از ۱۴ کشوری که از این سامانه پدافندی استفاده میکنه) در هواپیمای Air Force One بود مطرح کرد. "این نشون میده که چقدر کار ما خوب هست. هیچکس چیزایی که ما میسازیم رو نمیتونه بسازه و ما تجهیزاتمون رو تو تمام دنیا میفروشیم. اما آنالیز تصاویری که از شبکه های اجتماعی بیرون اومده نشون میده که این داستان اعلامی از مراجع رسمی احتمالا درست نیست. بر خلاف داستان رسمی اطاعاتی که توسط متخصصین موشکی بررسی شده نشون میده که موشک بدون محدودیت از روی نیروهای دفاعی سعودی عبور کرده و فرودگاه ریاض رو هدف قرار داده. کلاهک موشک اونقدر به ترمینال غیر نظامی فرودگاه نزدیک بود که مسافر ها رو از رو صندلیشون پروند!. منبع: https://www.nytimes.com/interactive/2017/12/04/world/middleeast/saudi-missile-defense.html

توضیحات در مورد اسکاد سی از وبسایت جنگاوران

باتری هسته ای ساخت ایران https://www.mashreghnews.ir/news/805272/فیلم-دستیابی-ایران-به-تکنولوژی-باتری-هسته-ای

(لطفا تا اخر مطالعه کنید) .اولا یاداوری میکنم اینجا اسمش میلیتاری (قطعا معنیشو میدونید) .یک انجمن نظامی فقط مسائل نظامی رو تحلیل و بررسی میکنه نه چیزهایی که مشخص و ربطی به اینجا نداره .(این حرف فقط جهت این گفته شده که یک زمانی سایت بابت حرفای این چنینی فیلتر نشه) دوم اینکه بله درست می فرمایید ما هر چند دهه یک بار جنگ داشتیم .اما از خودتون پرسیدین که چرا ما اینقدر جنگ داشتیم؟!ایرانی جماعت که تاریخشون معروف به بردباری و گذشت هست .پس چرا اینقدر جنگ داشتن؟!دلیل بسیار سادست ایران نه کره جنوبی میتونه باشه نه ژاپن و نه المان ونه ...ایران برای غرب همیشه دشمن خواهد موند .ایران نیای امپراطوری های اولین دنیا رو داره .ترسی که هرگز از یاد غربی ها نخواهد رفت .ایران کشوری ژئوپلوتیک هستش که دقیقا در مرکز انرژی و ترانزیت و فرهنگ و عقاید دنیا قرار داره.شما اگر همین الان دست از سوریه و عراق بکشید و بگین اسرائیل هم کشور هست هیچ جای دشمنی ،دشمن با ما کم نمیشه .چون دشمنی ذاتی هستش و ریشه در قرن ها داره.کمی برین در مورد نظریات هنری کسینجر و امثالهم .علی الخصوص نظریه بازی ها مطالعه کنید .ببینید نبرد تمدن ها چه معنایی داره و ریشه این همه جنگ ک خونریزی که تحمیل شد بر ایران چی بود !!! با این اوصاف و شرایط که اصلا هم لازم نیست رجوع کنید به تاریخ عمیق این مملکت .همین عمر خودتون کفایت میکنه تا متوجه بشید که چپ بریم و راست بریم اگر دنبال استقلال باشیم این بلا سرمون میاد.مشکل غرب همینه .نمیخواد ما استقلال داشته باشیم .در نگاه تمدن غرب ،ایران نباید استقلال داشته باشه .متنی از ایزنهاور رئیس جمهور سرشناس امریکا قرار میدم مطالعه بفرمایید: " ژنرال آیزنهاور 29 نوامبر 1952در نخستين مصاحبه عمومي اش پس از انتخاب شدن به سمت رئیس جمهور آمریکا گفت: گمان نمي كنم منطقه اي مهمتر از ايران روي نقشه جغرافيايي جهان وجود داشته باشد؛ ايران؛ داراي نفت است و هم در چهار راه جهان واقع شده است.اگر روزگاري ایران و شوروي با هم كنار آيند، كره زمين جاي امني براي غرب (كشورهاي عضو ناتو)نخواهد بود. همچنین نباید وضعیتی پیش آید که ایران به گذشته دور خود بازگردد و یک قدرت نظامی شود. وای به وقتی که میلیتاریسم ایرانی زنده شود؛ بروید تاریخ این کشوررا بخوانید تا متوجه حرف من بشوید. آيزنهاور نزدیک دو ماه بعد زمام امور آمريكا را به دست گرفت. در دو دهه جاری (قرن 21)مفسران غرب بارها از توجه ایران به نیروهای مسلح خود یادکرده و گفته اند که احتمال میلیتریزه شدن وجود دارد." دوست عزیز با تمام این حرفام بازم فکر میکنی کشورهای بیگانه عاشق چشم و ابروی ما هستند که به ما سوخو۳۵ و سوخو۳۰ بدن اونم بدون گرفتن امتیاز و مانع تراشی.؟!از کف دست میشه مو کند؟! چه انتظاری دارید واقعا .ما که تازه اول راه صنعت مدرنیم هم سطح امریکا پیش بریم در طراحی جنگنده و...!؟بازم خدارو باید شکر کرد همین چندتا موشک هستند که دست خالی نباشیم (البته این حرف فقط کلی و باید در همه موارد به سرعت پیشرفت کرد)...تو دنیا اگر استقلال داشته باشید تمدن های با ریشه های غربی در پی نابودیت هستند .اگر هم خط اونا باشی استقلالتو میگیرند و بعد چند وقت به نوکری وادار میکنند مردم اون کشور رو که نهایت اینم نابودی .((عربستان و باقی کشورای منطقه و خیلی از کشورای دنیاو مخصوصا تاریخ ایران معاصر )).در گزینه اول باز شانسی هست که کشور از داخل بهبود پیدا کنه و قدرتمند بشه و دشمنم با اشتباهات خودش تضعیف بشه.(این دو گزینه یک اصل میخواید قبول کنید میخواید نکنید) سوما ایا واقعا مشکل مالی کشور ریشه در کمک های نظامی و... به خارج داره؟!کمک های ایران به حزب الله چقدر هستش؟!یک میلیارد دلار!؟چقدر؟!(بودجه کل کشور چقدر؟باقی پول کفایت این کشور نمیکنه واقعا؟لنگ کمتر از یک میلیاردیم؟) چهارم:مگر عراق خودش بدبخت بیچارست که محتاج پول نفت ما باشه .ظاهرا یادتون رفته عراقی ها هم روی دریایی از نفت نشستن. پنجم : قسمت اخر متنتون که کلا قصه ی حسین کرد شبستری بود!!! هشت سال جنگ تحمیلی ما با عراق ایا با شیعیان عراق یا اکراد بود!؟یا با حزب بعث صدام و تندرویان عرب ان زمان (داعشی های دهه ۸۰ میلادی)!؟تا جایی که ما میدونیم شیعیان عراق و اکراد علیه صدام جنگیدن .بارها و بارها .نتیجه شده سرکوب و قتل و عام و حمله ی شیمیایی به همین مردم بی پناه عراقی. در مورد انتفاضه ی شعبانیه عراق برین مطالعه کنید .(ببینید که امریکا و صدام چه بلایی سر عراقی ها اوردن) امیدوارم که این نوشتار قبول کنید

جایگزینS-300 چیست؟ ظهور تلاش-3 مرحله بعدی در توسعه دفاع هوایی ایران بود - یک سیستم کاملا جدید و برد بلند SAM، و جایگزین قطعی S-300 اگر مسگو به وعده خود عمل نمیکرد و S-300راتحویل نمی داد. این جایگزین برای S-300 تحت برنامه ای در ایران Bavar-373 نام گذاری شد تاریخ شروع پروژه باور -373 را می توان سپتامبر 2011 دانست ، با اشاره به پیشرفت علمی و تکنولوژیکی ایران و همکاری بین فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرماندهی پدافند هوایی خاتم النبیا، مراکز صنعتی و مراکز علمی - ماشین تبلیغاتی تهران توسعه یک جایگزین بومی برای سیستم S-300 را اعلام کرد. ورودی سرویس برای Bavar-373 در ابتدا سال 2016 تعیین شده بود. در سال 2017 برنامه ریزی برای نمایش Bavar-373 انجام شد . با این وجود، مهمترین اجزای آن در سال 2014 ارائه شدند این اجزا شامل کمتر از سه سیستم راداری کاملا متفاوت - از جمله رادار جدید کنترل آتش Meraj بعلاوه موشک پدافندی صیاد-4 با طراحی جدید بودند رو نمایی از سیستم BAR-373 SAM حامل موشک های صیاد 4 . عکس از طریق ACIG دفاع هوایی متنوع رادارمعراج یک قطعه بسیار جالب از تجهیزاتیست که به طور رسمی بر اساس رادار حافظ جهت سیستم پدافندیTalash-3 توسعه داده شده است. در مقایسه با آرایه های اسکن الکترونیکی غیر فعال Passive-S-300 و S-400 و MIT-104 Patriot ساخته شده در ایالات متحده -و روسیه که تغذیه ورودی انتن خود را از طریق تابش خروجی الکترومغناطیسی دریافت میکنند - Meraj-4 دارای ماژول های حالت جامد یست که مستقیما ماژول آنتن را تغذیه میکند تیوپ موشک صیاد 4 هنوز هم به طور کلی مشابه با RIM-66B هستند،لیکن ازنو طراحی شده و اکنون می توانند در ایران تولید شوند. ایرانیان به جای پرتاب سرد روسی( cold Launch) که موشک ها را با کمک هوای تحت فشار، قبل ازروشن شدن موتورموشک، پرتاب میکرد از سیستم پرتاب گرم ( Launch hot)آمریکا را استفاده کردند تمام اجزای سیستم Bavar-373 بر روی کامیون 8 . 8 ظفر و 10.10 ذوالجناح نصب شده اند و به این ترتیب متحرک هستند. واضح است كه عملا ایرانی ها چه كار می كنند - یعنی، ساختن دفاع هوایی متنوع و گوناگون در برابر هواپیماهای پنهانکار و موشك ها

خرید سامانه موشکی تاد توسط عربستان با 360 تیر موشک و 7 رادارANTPY2 به مبلغ 15 میلیارد دلار و تحویل دهی از سال 2023 جدیدترین اپدیت این رادار در نمایشگاه AUSA 2017 https://www.aparat.com/v/oHIUw حضور هواپیما اسکورپین در عربستان علاقمندی عربستان امارات بر خرید زیر دریایی بد ندیدم این رو هم بگذارم زیر دریایی s 200 , s600 ,s 1100 چین که برای صادرات معرفی شده در تایلند https://www.aparat.com/v/LP4Xt تمایل امارات برخرید اف 35 و سوخو 35 خرید دو ناو از فرانسه و خبر دیگر ها در مورد میراژ ها و انتونوف بالگرد کا226 برگزاری نمایشگا هوایی دوبی https://defence.pk/pdf/threads/dubai-airshow-das2017-updates-and-discussion.485207/ پی نوشت : امارات ساخت ساز پایگاه دریایی خودشو در سومالی اغاز کرده این دومین پایگاه امارات در خارج کشور ش است پایگاه اول در در بندر اسب اریتره بعد از باب المندب است

ظاهرا صنایع نظامی عربستان با روسیه به توافق رسیدن برای خرید اس 400 کورنت em و tos 1a , ags30, AK103 عربستان در این سال ها تلاش میکنه نیاز های پایه ای خودشو تامین یا ارزن قمیت باشه قبلا افریقا جنوبی کارخانه تولید مهمات توپ وخمپاره وبمب های هوایی سری مارک ساخته در عربستان الانم که دنبال خرید خط تولید از کلاشنیکف رفتن حداقل در مورد اس 400 شاید مشکلاتی سر راه باشه یا عربستان نخره ولی بقیه خریدها خرید های بسیار خوبیه کورنت em ده کیلومتر برد داره خیلی برتر از از سیستم پیروز ماست با چهار موشک در مقابل 8 موشک و برد بیشتر برد دهلاویه 5.5 کیلومتره سامانه TOS هم جوابش رو در سوریه عراق پس داد ه

با این تفسیر، نیروی هوایی سوریه ، به تنهایی ، در حالی که مسلح به جتهای رزمی دهه 60 و70 بود می توانست ، براحتی شورشی های مسلح را سرکوب کند ولی اینکه بعد از 3 سال ، بالاجبار روسها وارد سوریه شدند تا نیروی هوایی از رده خارج سوریه را یک تکانی داده و بعنوان یک بازیگر جدی ، مطرح و مدعی شوند ، را دوستان به چه شکل توجیه می کنند ؟؟؟ در حالی که ما بعنوان پشتیبان شماره یک دولت سوریه ، بدلیل عدم وجود چنین قدرتی ، عملا صحنه را به رقیب واگذار کردیم . منظور شما از اشتوگا ، همان پرنده ملخدار پشتیبانی نزدیک المانی هست ؟؟ ( یونکرس 87؟؟؟؟) در مورد توکانوها ، هم مساله را به نظرات دوستان واگذار می کنم ، چون منطق مستدلی پشت این مساله نیست . ( هم بلحاظ تعداد موجود و هم تسلیحات قابل استفاده روی ان )

نکته نخست : گرفتاری ما ایرانی ها این هست که به شکل دائم از گذشته حرف می زنیم ، از افتخارات و ابداعات سلسله های گوناگون ، ولی بعد که به زمان حال می رسیم که ایها الناس ، ای ملت با پیشینه 25 قرن تمدن ایرانی و 14 قرن تمدن دینی ، چرا وضعیت دانشگاه ها و رشد علمی و مهاجرت نخبگان و ... این شکل شده ، چرا در حوزه تئوری نظامی هنوز استخوان بندی ایین نامه ها و سیلابس های درسی دانشکده های نظامی ما ، بعد از 4 دهه هنوز از روی نمونه های امریکایی و روسی و بریتانیایی نوشته شده (که چاره ای هم نیست چون 40 سال هست که هنوز تسلیحات امریکایی و روسی را می خریم و استفاده می کنیم ) ، جوابی ندارند ، چون 40 سال هست که در حوزه تئوری درجا زدیم . حتماً اطلاع دارید که در زمان جنگ ، با پرتاب پفک نمیشد جلوی گردانهای تانک تی-72 روسی ، میراژ های فرانسوی ، موشکهای هدایت لیزری روسی / آمریکایی ، مهمات ضدرادار فرانسوی ، مهمات آهنی مارک-82 آمریکایی ، مهمات خوشه ای شیلیایی ، اگزوستهای فرانسوی و .... را گرفت . به همین دلیل دفتر خرید تسلیحات ایران در پایتخت دولت فخیمه انگلیس ، نیازها را لیست می کرد تا از دلالهای آمریکایی ، اسراییلی ، بریتانیایی ، پرتقالی و..... موشکهای هاوک ، تاو ، سایدویندر ، باطری فونیکس ، اسپارو ، غلاف جنگ الکترونیک ، قطعات بال ، پره کمپرسور موتور جت ، لامپ رادار ، تایر هواپیما ، مجموعه های کامل رادار فانتوم ، توپخانه ، مهمات تانک ، باروت ( یک قلمش از افریقای جنوبی و اسپانیا که همزمان به عراق هم می فروختند ) ، موشک هارپون و صدها قلم دیگر خریداری شود . و تازه دوستان مدعی هستند که در جنگ هیچ کمکی دریافت نمی کردند . ولی بعد وقتی سابقه ارتباط نظامی ما با مثلاً کره جنوبی بررسی میشود که تا چه اندازه ذخیره موشکهای هاوک ما در جنگ مدیون انهاست یا تا چه اندازه فعال بودن گردانهای F-4D ما به قطعات ارسالی از طرف انها بستگی داشت و اینکه چرا با قطع کمکها ، فعالیت نیروی هوایی یک مرتبه در یک مقطعی در سال 65 و66 افت کرد ، دوستان پاسخی ندارند . اطلاع دارید که فقط با یک قلم اختلاس مستطاب " خاوری " می شد وضعیت نیروی هوایی را از زمین تا اسمان زیر رو کرد !!!!! حالا سررشته اختلاسها در سالهای بعد از انقلاب را که از فاضل خداداد شروع شد و به زنجانی و شهرام جزایری و چند مورد دیگر ختم شد ، اشاره نمی کنم !!!! در نتیجه پول را بهانه نکنید ، مشکل از جای دیگری است . منبع را در خصوص قیمت موشک سوخت مایع ( صرف نظر از دردسرهای نگهداری و ذخیره موشک و سوخت آن را باید ذکر بفرمایید ) البته این درصورتی هست که دشمن ما دو عدد گوش دراز روی سر خودش دربیاوردکه در زمان بحران ، اقدامات احتیاطی را بعمل نیاورده و جتهای گران قیمت همین شکلی روی رمپ فرودگاه ها بدون حفاظ رها شده باشند . ( البته دوستان در رسانه ملی تخصص خاصی در این زمینه پیدا کردند ) اگر جنگ به همین راحتی باشد ، پس این همه بودجه برای تربیت سرباز و افسر و برگزاری دوره های عالی جنگ و رونمایی های متعدد و تلاش برای بکارگیری دوباره جتهای فراری عراقی و تولید پهپاد و ... به چه منظوری هزینه می شود ؟؟؟ دشمن هم که بر خلاف دهه شصت ، یکی نخواهد بود و توان هوایی و دریایی کشورهای عضو ناتو و غیره و ذالک درست در کنار گوش ما مستقر میشوند ، همین شکلی دست روی دست گذاشته و به ما اجازه می دهند تا روزانه 20 ، 40 ، 50 تیرموشک شلیک کنیم و هیچ عکس العملی هم نشان نخواهند داد. اطلاع دارید که متحدین در جنگ 1991 ، تیم های شکار اسکاد ( SCUD HUNTING) زمینی و هوایی را تشکیل داده بودند که ماموریت انها به شکل خاص پیدا کردن و شکار اسکادهای عراق بود !!! تورنادو GR-4 نیروی هوایی سلطنتی دوست عزیز ، مشکل ارزیابی شما این هست که بیش از حد ، تحلیل های بخش دفاع و امنیت یکسری سایتهای خبری معلوم الحال را مطالعه می کنید . یک مقدار شعاع دید را باز کنید ، متوجه میشوید که دشمن بر خلاف تحلیلهای دوستان در رسانه ملی ، آنچنان دست بسته نیست . این حضرات بیشتر از 300 سال جنگ و خونریزی را در سابقه دارند و چنان ازهم و دیگران آدم کشتند که در این زمینه حرفه ای شدند . برای جنگ و شکست این دشمن حرفه ای ، باید حرفه ای شد و حرفه ای شدن هم با حرف و بلوف بوجود نمی آید. تمرین ، آموزش ، تجدید نظر در متون آموزشی ، ایجاد یک فضای باز برای نقد منصفانه ، پرهیز از اغراق وصدها عامل دیگر در این زمینه دخیل هست . پی نوشت : 1- ژنرال اسوالد لوتز در مقدمه کتاب مشهور " ارابه های زرهی !!! هشدار " ( نوشته هانس گودریان ) یک جمله عجیب ولی جالب توجه دارد " آنچه از گذشته باقی مانده ، بدون شک باید تغییر کند " 2- حقیقتاً تعجب می کنم ، نسل ما اینترنت و جامعیت اطلاعات را به شکل امروز در اختیار نداشت و اگر تحلیل اشتباهی هم وجود داشته باشد به همین دلیل هست ولی نسل امروز که با اینترنت بزرگ شده ، حاضر نیست حداقل یک جستجوکوچک در میان هزاران برگ سند منتشر شده از جنگ ایران و عراق از منابع داخلی و خارجی را انجام دهد که این شکلی اسیر تحلیل های انچنانی نشود . دیروز یک سندی را از یک سرگرد امریکایی مطالعه می کردم که یک تحلیل جامع 50 صفحه ای را از ماهیت عملیات نظامی ایران نوشته بود ، همین 50 صفحه ، اگر چه از سمت دشمن ما نوشته شده ولی به شکل عجیبی با نقدهایی که امروز به ساختار نظامی ما وارد هست ، مطابقت دارد . حالا سئوال بنده این هست ، کدام مرجع نظامی در کشور ما ساختاری مناسب برای تولید چنین محتواهایی را برای روشن کردن افکار عمومی در اختیار دارد ؟؟

سلام .بله صحبت تون درسته .کسی شک نداره توان موشکی از هر نوعش چه کروز و چه بالستیک در تهاجم کمک شایانی میکنه .منم در اخر پستم این موضوع رو نوشتم .توان نظامی یک پازل هستش .که هر جز در هم تنیده شده و تشکیل یک مجموعه شدیدا وابسته به یکدیگر را ایجاد میکند . کسی از توان موشکی ایراد نمیگیره .همه از نبود نیروی هوایی ایراد میگیرند! شما اشاره به امکان عدم موفقیت توان جنگنده های عراقی در جنگ خلیج فارس داشتین .در واقع شما طرف شکست خورده رو بررسی کردین .ارتشی که شدیدا از نبود فرماندهی رنج می برد .پدافند هوایی این ارتش شدیدا با نبرد های دهه ۷۰ میلادی همخوانی داشت نه جنگ های دهه ۹۰ .جنگنده های این نیرو یک نسل عقب تر از جنگنده های ائتلاف بودن(حتی با وجود اف۱۱۷ دو نسل)شما چه انتظاری دارید ؟!نیروی هوایی یعنی وجود هواگرد های پیش اخطار و اواکس و جنگنده تخصصی اخلال گر و یا حداقل جنگنده با پد های تخصص این کار و در اخر جنگنده بمب افکن .عراق کدام یک از این هارو به طور کامل و بی نقص در اختیار داشت ؟! عراق خریدهای نظامیش بیشتر برای پروپاگاندا و سمبلیک بود .مثل عربستان این روزها!!!! اما طرف مقابل: از ابتدا میرم سر اصل مطلب .در پیروزی امریکا در گام اول جنگ الکترونیک بود و هیچ چیز در موفقیت سهم اخلال های وحشتناک این نیرو رو نداشت !(در حالی که کمتر در موردشون حرف زده میشه و مدال افتخار به گردنشون اویزون میشه) هواگردهای E6 واف۱۱۱ و حتی سی۱۳۰ و ارسی ۱۳۵ و اف۴جی بصورت تخصصی نقش جنگ الکترونیک داشتند.جنگنده های اف ۱۸ و اف ۱۶ با خودشون موشک دورایستای هارم حمل میکردن .اصلا وارد محدوده ی پدافند عراق نمیشدن( نظر شما که امکان درگیری وجود داره)!!!جنگنده های تورنادو هم به دفعات از موشک ضد رادر الارم استقاده میکردن .و پدافند عراق بجای اینکه یاد شکار جنگنده باشه در فکر فرار از این شرایط عجیب و غریب بود.در کنار این ها استفاده از طعمه هایی که سطح مقطع جنگنده های نسل ۴ را شبیه سازی میکردن و به سمت عمق پدافندی دشمن میرفتن تا سامانه های عراقی از موشک خالی بشن هم به کنار.قطع ارتباط هم به کنار .حماقت صدام هم به کنار!اما یادتون باشه وقتی طرف شکست خورده را معیار قرار میدین .طرف پیروز رو از یاد نبرید .بله جنگ خلیج فارس درس بزرگی برای هر نیروی نظامی هست .این جنگ تفاوت نیروی هوایی چالاک و بروز رو و یادگیرنده رو با یک نیروی هوایی فرسوده کاملا نشون داد.ما حتی اگر شده صد جنگنده داشته باشیم اما با ترکیب عملیاتی مناسب!!!.این نیروی هوایی با ترکیب مناسب که مدنظر من هست صد درصد به توان موشکی و پدافندی مطلق برتری دارد و پیروزی به همراه میاره .اما موشک عین این میمونه که ما داخل یک قلعه پناه ببریم و منتظر شیم دشمن به پای قلعه برسه.اما اگر این دو در کنار هم باشند موشک دردی را درمان میکند و جنگنده هم دردهایی را و دستمان بازتر و بازتر میشود . در اخر پوزش بابت اینکه طولانی شد .ولی لازم بود. روزی رو متصور بشید که دشمن ما تاکتیک خودمون رو بدل بزند(این کار یعنی بدل زدن رو بارها انجام دادن .نمونش تقلید از تاکتیک نبرد برق اسای المان نازی). آن روز پدافند ما چقدر در مقابل حملات نقطه زن دشمن مقاوم است .چند درصد پدافند ما در دو ماه ابتدا جنگ باقی خواهد ماند ؟!امریکا راه کار های جدیدی برای عبور از پدافند ابداع کرده که جنگ خلیج فارس نبودن .که نیازی به گفتن نیست . حرف اولمو تکرار میکنم .جنگنده و موشک و پدافند در کنار هم باید باشند .حتی اگر کمیت کمی داشته باشند!این گونه امکان موفقیت دو چندان می شود.

  البته اینطور نیست که در بعد نظامی ارتش پاکستان هیچ پیروزی در طی چندین مرحله نبرد با هند بدست نیاورده باشه ولی مشکل در اینجاست که در کل و در بعد سیاسی هدف از شروع هر مرحله از جنگ ها در سال های مختلف برای پاکستان مشخص نبوده و استراتژی قوی برای پیروزی، تثبیت زمین و تعیین حداکثر مقدار استفاده از قدرت و در نهایت دامنه جنگ بسیار ضعیف بود. بهترین استراتژی نبرد در میان پاکستانی ها هم اتفاقا در همین جنگ بود ولی به علت های مختلف پیروزی سیاسی حاصل نشد. از جمله این نکته که در مقطع زمانی جنگ کارگیل اختلافات داخلی در پاکستان به حداکثر مقدار خود رسیده بود و بین نخست وزیر و ارتش و ISI اختلافات شدیدی وجود داشت. در حالی که ارتش خود را درگیر در کارگیل کرده بود و با موفقیت هم اهداف ابتدایی را محقق کرده بود، قوای سیاسی از دامنه دار شدن جنگ ترسید و حاضر نشد با تمام قوا از این اقدام دفاع کنه همچنان که نیروی هوایی پاکستان با داشتن هواپیماهای F-16 می تونست نقش موثری در این درگیری ها ایفا کنه ولی این امر صورت نپذیرفت. در بقیه جنگ ها هم اینطور هست و باید به صورت موردی و در زمان خاص خودش بررسی بشه.     ضمن تشکر از شما در مورد ضعف نیروهای هندی دقیقا نمیشه این مسئله رو به طور کامل تصدیق کرد. البته در این مورد خاص نیروهای هندی به جز تعدادی از بودائیان منطقه تقریبا حامی خاصی بین نیروهای محلی نداشتند و تقریبا بیشتر جمعیت مسلمان نشین این منطقه همانطور که الان هم مشخص هست با طرف هندی مخالف هستند وحتی بسیاری از اونها در کنار پاکستانی ها جنگیدند که این  توانایی طبیعی اونها در زندگی و جنگیدن در محیط با اکسیژن پایین کوهستان  برتری قابل توجهی به نیروهای پاکستانی می داد. ولی شما باید به تعداد بالای نیروهای هندی در مقابل پاکستانی ها (30 هزار در مقابل 5 هزار) و پشتیبانی نیروی هوایی و هلیکوپترهای هندی از نیروهاشون هم توجه کنید که با وجود مقاومت پاکستانی ها ولی در نهایت این سنگرها تصرف می شد. به طور کلی استراتژی هندی ها در محاصره دریایی پاکستان بسیار در این جنگ با اهمیت بود و یکی از دلایل قبول عقب نشینی پاکستانی ها همین تهدید به قطع خطوط دریایی و واردات نفت بود.

درود به دوستان به نظر نمی رسد که یمنی ها اینقدر سهمیه موشک داشته باشند که برای یک ناو دو تا پرتاب بکنند. اینها یک ژست ابر قدرتی بیشتر نیست. اگر با جنگ الکترونیک و چف و براده آهن و ... منحرف کرده باشند که موشک باید به خطا برود و از روی ناو یا کنار آن عبور بکند نه اینکه در فاصله دور و نرسیده به ناو اینها به دریا بیافتد. احتمالا چند تیر راکت کاتیوشا در دریا سقوط کرده و اینها شروع کرده اند به زدن توهم. فکر کنم جنس کاپتاگون مصرفی آقایان خیلی خوب بوده. در ضمن آمریکایی ها از همه چیز فیلم برداری می کنند و دلیلی ندارد که فیلم زدن موشک را پخش نکنند. به نظرم یک سری موشک می خواهند به شیخک ها بفروشند که تاریخ مصرفش در نیروی دریایی آمریکا نزدیک پایان هست یا اینکه ورژن خفیف شده آن را دارند. یو اس اس پونس اگر اشتباه نکنم ناوی بود که پایلوت تست های لیزری آمریکا بوده. خوب چرا با لیزر گرامی به یک موشک کند که با جنگ الکترونیک از قبل مغلوب حساب می شود حمله نکردند تا یک ژست هالیوودی بگیرند؟ یک موشک با ارتفاع پروازی بسیار کم و سطح مقطع c-802 آن هم در فاز نهایی را شاید با سد آتش یا فالانکس یا دیکوی بشود ناکار کرد اما با اسپارو یا بد تر از آن استاندارد بعید می دانم که از موج دریا قابل تشخیص باشد. تازه اینها برای دو تا موشک فرصت کرده اند 3 تا موشک پرتاب بکنند که باید خیلی کابوی های سریعی باشند. این موشکها هم اگر با C-802 برخورد بکنند که روی هوا پودرش می کنند نه اینکه موشک خودش نرسیده به هدف به دریا بیافتد. خلاصه موضوع حماسی و هالیوودی هست به نظرم. یمن که با وجود توانایی، تیم تخریب به عمق خاک عربستان نمی فرستد تا پایگاه های سعودی با حفاظت پایین را از درون منهدم بکند چطور ممکن است بیاید به ناو آمریکایی موشک پرانی بکند. با عقل جور نیست. در ضمن با توجه به کمی تعداد موشکهای باقیمانده از محاصره و بمباران روزانه اینها همه هدفها را ابتدا از نزدیک شناسایی دقیق می کنند و سپس برای آن طوری اقدام می کنند که شانس برخورد بالا باشد نه اینکه مثل سعودی ها فله ای موشک پرانی بکنند. ناوهای آمریکایی هم قبلا در عمل نه روی کاغذ ثابت کرده اند که چه اهداف راحتی برای موشکهای کروز هستند و موشک استاندارد هم تا جایی که من می دانم تنها افتخارش در این منطقه زدن هواپیمای مسافر بری و ناوچه های نیروی دریایی بوده است که هدف ثابت حساب می شوند با سطح مقطع عظیم. این تیپ اخبار بیشتر برای ساختن سابقه برای تسلیحات قدیمی قابل فروش به اعراب است.

سلام  علیکم          صحنه شنیعی است و شرحی زیادی نمی توان برآن نوشت ،  با این حال ، این را دراین تاپیک ارسال کردم تا آنهایی که به هر دلیلی ، نیروهای مسلح  ( سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، ارتش جمهوری اسلامی ایران ، نیروی انتظامی ، بسیج  و ...  ) را غیر منصفانه  ( و نه نقد درست  و منطقی ) آماج قرار می دهند ، این تصویر را در ذهن داشته باشند و این نکته را درک کنند که وقتی دشمن آمد ، خُشک و تَر با هم خواهند سوخت و کسی نمی تواند مصون از تبعات آن باشد .     مکان : شبه جزیره فاو    زمان : 1988      پی نوشت : هر چند یکسری بطور کامل مصداق آیه هفتم از سوره شریفه بقره هستند و نمی شود با آنها کاری کرد   "خداوند بر دل ها و بر گوش های آنان مهر ( شقاوت ) نهاده ، و بر دیدگانشان پرده ای ( از غفلت ) است و عذابی بزرگ خواهند داشت."

یونیفرم نظامی فقط با طراحی هوگو باس (Hugo Boss)، هنوز هم این ها خوش تیپ و خوش پوش و کارامد محسوب میشن.   

سلام علیکم    چه تفاوتی می کند ؟؟؟!!!!!     سکانس یکم :   از کنار تابلوی فلش گونه ای رد می شویم که از فرط اصابت رگبار گلوله های کالیبر سبک و سنگین ، مُشبک و آبکش شده است . تابلو را عراقی ها کاشته اند و با خط سرخ بر زمینه سفید آن نوشته اند :   " موقوف ابی عبیده "   و در زیر آن :   " جئناء لنبقی "    !!!!آمده ایم که بمانیم !!!!!   سکانس دوم :    قرار شد در یک عملیات ، یک تهرونی ، یک ترک ، یک رشتی ، یک لُر ، یک بندری ، یک بلوچ ، یک مسلمان ، یک مسیحی ، یک زرتشتی ، بروند شکار تانک !       ولی چه تفاوتی می کند ؟؟؟    سرهنگ جانباز رفیع غفاری متولد سال هزار و سیصد و بیست و شش، روستای آچاچی شهرستان میانه که در طول جنگ و عملیات های بزرگی مثل فتح المبین و بیت المقدس افتخارات بزرگی به ارمغان آورد.   بیلان این رزمنده :   شکار 142 دستگاه تانک عراقی  به غنیمت گرفتن 50 دستگاه تانک دشمن  حالا سئوال این هست ، هدف آنهایی که در هر لباسی ، به جای پافشاری بر اصل وحدت کلمه که رمز موفقیت انقلاب اسلامی و حفظ تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران است ، دائماً بر طبل تفرقه و قومیت گرایی می کوبند چیست ؟؟؟   و یا احتمالاً دل نازک تر از گل این دسته از افراد برای این شکل تیترها ، بسیار تنگ شده !!!!     روزنامه القبس ( چاپ کویت) - 1981

سرباز آمریکایی در جنگ ویتنام که روی کلاهش نوشته (( جنگ جهنم است)).   جنگ ویتنام جهنمی ترین جنگ قرن بیستم پس از جنگ جهانی دوم بود که 11 سال به طول انجامید و حاصل آن برای ایالات متحده 60 هزار کشته و 300 هزار زخمی بود و در مجموع تلفات جنگ بالغ بر 4 میلیون نفر می شد. جنگ ویتنام از جمله تاثیر گذار ترین جنگ ها در استراتژی آمریکا بود.

    یکی از معروف ترین تک تیراندازان چینی در جنگ با کره که تنها در طول 32 روز بیش از 214 نفر را با تفنگ تک تیراندازی خود به قتل رساند . ژانگ در سال 1953 همراه با گردان هشتم سپاه 24 چین در موقعیت تپه مثلثی استقرار یافت ؛ در حالی که تنها یک تفنگ قدیمی روسی (موسین ناگانت) بدون دوربین مجهز بود . درست همان جایی که نیروهای بین المللی در جریان جنگ کره برای جلوگیری از ورود چینی ها با واحد هایی از ارتش چین در گیر شدند . ژانگ پس از 18 روز انتظار موقعیت واحد خود، تیراندازی را در بدترین شرایط شروع کرد در حالی که ابتدا موفقیتی در کارش نداشت اما رفته رفته ارقام به نفع او تغییر کرد .  

آدولف هیتلر و پاوی اوتوفون هیندنبورگ ، هیندنبورگ پیشوای رایش دوم آلمان بود و هیتلر صدراعظم وی بود. بعد از مرگ پاول در 1933 هیتلر به جایش نشست    

                  این تصویر ، 10 فناوری حیاتی که تاثیر بسزایی در پیشرفت صنعت هوانوردی در حوزه های حمل و نقل تجاری ، نظامی  داشته اند ،را  به نمایش گذاشته است . مرکز توسعه فناوری " مواد ترکیبی " ناسا ، به شکل جداگانه  و ترکیبی ، فناوریهایی که تا کنون ، موجب یک انقلاب اساسی  درصنعت حمل و نقل هوایی  غیر نظامی و نظامی  شده است را به صورت گذرا ،  بررسی نموده است .   این 10 فناوری عبارتند از :       1- توسعه دینامیک  محاسباتی سیالات : در طول دهه 70 میلادی ، ناسا ، کدهای رایانه ای پیچیده ای را توسعه داد که  این مرکز را قادر می ساخت تا با دقت بالایی ، جریان یک سیال را با استفاده از شبیه سازی های پیچیده ، به مانند بررسی و پیش بینی شکل جریان یافتن هوا بر روی بال هواپیما یا شکل حرکت سوخت پیشرانه اصلی شاتل ، پیش بینی نماید . مجموعه هایی که از کدهای دینامیک محاسباتی سیالات یا به عبارت  بهتر  ، CFD استفاده نمودند ، امروزه ، آن را به عنوان یک ابزار حیاتی برای مطالعه دینامیک سیالات ، بشمار می آورند . توسعه فناوری CFD ، تا حد زیادی ، زمان مورد نیاز برای آزمایش و تولید هواگردها را کاهش داده است .         2-ساختارهای  موسوم به "مواد مرکب " ( کامپوزیت ):   ناسا برای نخستین بار در دهه 70 میلادی ،  با همکاری شرکتهای فناور محور خصوصی ، تحقیقات گسترده ای را در زمینه توسعه مواد غیر فلزی  با استحکام بالا ،  که می توانست جایگزین  فلزات سنگین و آلومینیوم در ساختار هواگردها شود را کلید زد . مواد مرکب بتدریج جایگزین فلز در بخش هایی از سکان عمودی هواگردها ، بال ، بدنه ، پوشش موتور و درب ارابه فرود گردید . استفاده از مواد مرکب ، وزن کلی یک هواگرد را به شکل شگفت آوری کاهش می داد و به شکل طبیعی موجب کاهش مصرف سوخت و افزایش بهره وری پرنده می گردید .           3- بالچه ها :   در طول دهه های 70 و 80 میلادی ، ناسا مطالعات گسترده ای را در خصوص کاربرد بالچه ها که امروزه در قسمت انتهایی بال  اکثر هواگردهای نظامی ( بالگردها ) و هواگردهای غیر نظامی دیده می شود ، به انجام رساند . این نوآوری  ، توسط پژوهشگر ارشد ناسا ، ریچارد وایتکومب ، در مرکز تحقیقاتی لانگلی که در آن زمان ریاست شعبه آیرودینامیک فراصوت  در همپتون  را برعهده داشت ، صورت گرفت . بالچه ها ، موجب کاهش جریان گردابه ای و در نتیجه بهبود جریان هوا و کاهش مصرف سوخت شده و عملکرد کلی هواگرد را افزایش می دهند . نخستین پرنده ای که با این فناوری یکپارچه شد ، جت های تجاری  کوچک بودند . در اواسط دهه 80 میلادی ، شرکت بوئینگ ، با استفاده از این فناوری در نسخه پرنده افسانه ای 747 سری 400 ، برد  جمبوجت های  خود را افزایش داد و این خبر خوبی برای شرکتهای حمل و نقل هوایی بشمار می آمد . در بازه زمانی 1980-1979 ناسا ، آزمایشهای متعددی  را با هدف اثبات کار آمدی این فناوری ، در مرکز پژوهش های درایدن ، و پایگاه هوایی ادواردز با استفاده از یکفروند نمونه نظامی بوئینگ 707 به انجام رساند که  نتایج بدست آمده از این آزمایشات ، بخوبی نشان دادکه علیرغم افزایش دو برابری  مسافت طی شده ، مصرف سوخت صرفاً 6.5 درصد ، افزایش داشته است .     4- ایجاد استانداردهای حفاظت در مقابل رعد و برق:   در طول دو دهه 70 و 80 میلادی ، سازمان فضایی ایالات متحده ، تحقیقات و تست های گسترده ای را با هدف شناسایی شرایط متغییر جوّی و بویژه رعد و برق ،  طیف گسترده جریانات القایی به هواگردها و همچنین بررسی سطح تهدیدات به انجام رساند . دادهای حاصله از این پژوهش های گسترده ، منجر به تدوین دستورالعمل هایی در حوزه طراحی هواگردهای جدید و همچنین دستورالعمل ای پروازی با هدف حفاظت از سیستم های رقومی حیاتی گردید .     ریچارد وایتکومب           5- قاعده منطقه فراصوت:   در طول دهه 50 میلادی  ، یکی از انقلابی ترین فناوریهایی که در حوزه هوانوردی بوجود آمد ، قانون یا قاعده " منطقه یا ناحیه فراصوتی " بود که توسط ریچارد وایتکومب پایه گذاری گردید . این قاعده ، مفهومی است که به کمک آن ، طراحان هواگردها ، با شکل دهی خاص به نقطه اتصال بال به بدنه ، از ایجاد اختلال در جریان هوا جلوگیری می کنند .وایتکومب پس از طی فرآیند تحقیقاتی خود ، بدین نتیجه رسید که حذف بخشی از سطح مقطع بال که به بدنه متصل می شود ، موجب بهبود توزیع جریان هوا در سراسر طول بدنه هواگرد می شود . طراحان هواپیما با استفاده از این قاعده ، هواگردهایی را از میز نقشه کشی به مرحله عملیاتی  رساندند که می توانستند بالاتر ، سریعتر و دورتر  پرواز کنند .       6- شناسه توربو AE:   در طول دهه 90 میلادی ، ناسا با تولید یک شناسه رایانه ای ، موفق شد تا مشکلات بالقوه آئروالاستیک بوجود آمده در تیغه های توربین های جت را با استفاده از یک شبیه سازی دو بعدی مورد شناسایی قرار دهد . این مشکلات در صورت عدم شناسایی به موقع که ناشی از خستگی فلز تیغه های کمپرسور بود ،  موجب  ایجاد استال یا شکستگی تیغه ها می گردید .با استفاده از این شبیه سازی ، شرکتهای سازنده  پیشرانه های جت قادر بودند تا تیغه های کمپرسور را با ضخامت کمتر وسبک تر را طراحی نموده و بالطبع ، پیشرانه هایی با آلودگی و صدای کمتر وارد خطوط تولید شوند .       7- شبکه تحلیل ساختاری ناسا :   در دهه 60 میلادی ، مرکز فضایی ایالات متحده ، با همکاری شرکتهای خصوصی ، یک نرم افزار ویژه را توسعه داد که مهندسان به کمک آن ، قادر بودند ساختار های متنوعی ازجمله فضاپیماها و هواگردهای نظامی و غیر نظامی را تجزیه و تحلیل نمایند . امروزه این نرم افزار ، یک ابزار استاندارد صنعتی برای تحلیل سازه هابه کمک رایانه بشمار می آید .       8-سیستم پرواز با سیم  رقومی :   در طول دهه 60 و70 میلادی ، محققان مرکز درایدن ، تحقیقات گسترده ای را برای توسعه سیستم پرواز باسیم رقومی ، که نسبت به سیستم های هیدرولیک سنگین و غیر قابل اعتماد ، قابل اطمینان تر محسوب می شدند به انجام رساندند . در این سیستم ، با استفاده از یک رایانه  ، دستورات خلبان به سطح کنترل هواپیما ، از طریق شبکه ای از سیم ها انتقال می یافت . این پروژه تحقیقاتی در سالهای دهه 70 میلادی ( 1973-1972) که با استفاده از یکفروند جنگنده F-8 انجام می شد  ، مفاهیم اساسی سیستم های کنترل تمام الکتریکی را پدید آورد که در حال حاضر ،  تقریباً در تمامی پرنده های مدرن بلند پرواز تجاری و نظامی مورد استفاده قرار می گیرند . شاتل های فضایی ، پیشرو استفاده از چنین سیستم هایی محسوب می شوند .         9-کابین شیشه ای :   در طول دهه 70 و 80 میلادی ، ناسا بعنوان یک مجموعه پیشرو ، فناوری استفاده از یک یا چند  صفحه نمایش پیشرفته در کابین خلبان که می بایست  جایگزین تعداد بی شماری از نشانگرهای آنالوگ می شد را توسعه داد . این فناوری که از همان ابتدا به " کابین شیشه ای" مشهور شد ، رویکردی نوآورانه بشمار می آمد که  با استفاده از صفحات نمایش LCD ، تصویری یکپارچه از وضعیت همه سیستمهای هواپیما را در اختیار خلبان قرار می داد . کابین شیشه ای  تدریجاً به یک عنصر جدانشدنی در طراحی هواگردهای تجاری ، نظامی و حتی ناوگان شاتل های فضایی شد.     10 – سازه هوایی فوق بحرانی :   در طول دهه 60 و 70 میلادی ، ریچارد وایتکومب، رهبری گروهی از محققان ناسا را برای توسعه و تست یکسری  سازه های هوایی منحصر به فرد ( شامل بال و بدنه )  با هدف طراحی  هواگرد  تجاری مافوق صوت را جهت تسهیل حمل و نقل و همچنین کاهش پسا را برعهده داشت . این تستها در نهایت منجر به تولید سازه های هوایی فوق بحرانی شد . طراحی این سازه ها به گونه ای بود که برای کاهش  پسا ، بال بصورت یکپارچه با بدنه طراحی می گردید که این مساله موجب بهبود عملکرد هواگرد در سرعتهای پیمایشی می شد . این سازه ها در مقایسه با بال های متعارف ، پهن تر بوده و سطوحی که در معرض برخورد با جریان هوا بودند ( بعنوان مثال لبه فرار ) با خصوصیات آیرودینامیکی بهتری طراحی می شدند . این آزمایشات که در مرکز تحقیقات درایدن به انجام می رسید ، بخوبی نشان داد که هواگردهای طراحی شده با ویژگی های فوق ، به نسبت طراحی سنتی ، سرعت پیمایشی بیشتر و 15 درصد کاهش مصرف سوخت را دارا هستند . به همین دلیل ، استفاده از سازه های هوایی فوق بحرانی ، برای طراحی هواگردهای تجاری مافوق صوت ، بهترین گزینه بشمار می آیند .     منبع : www.nasa.gov

  با سلام    در حقیقت برای تشریح جریان گردابه ای ، باید اصول و ماهیت شکل جریان هوا روی بال هواگردها را بطور کامل عرض کنم و این نیازمند تسلط کامل روی دانشی هست که بنده فاقد آن هستم ( بدلیل ماهیت  سیر مطالعاتی بنده  که فنی نیست ) با این حال به شکل محدود خدمت شما عرص می کنم .     1- اینکه گفته می شود پروردگار ، خالق آسمان ها وزمین است و این بشر ناچیز و ضعیف ، با الهام از خلقت  و آفرینش خداوند ، فناوری مورد نیاز خودش را توسعه می دهد ، شکی در این نیست          این پرنده شکاری ، با توجه به آیرودینامیک بی نظیرش ، ساعتها و با صرف کمترین انرژی قادر به پرواز در ارتفاعات و سرعتهای مختلف است ، عمدتاً به دلیل زاویه قرار گیری بال به کالبد اصلی و همچنین زاویه قرار گیری شاهپرهای اصلی در نوک بال است ( باشد که انسان از این شاهکار طبیعت که خالق آن پروردگار بزرگ است ، پند گیرد )    2- برای بررسی جریان هوای روی بال ، شما باید مساحت بال ، سازه هوایی ( ایرفویل ) ، دهانه بال ( وینگ اسپن) ، نسبت منظری ، نسبت مخروطی ، زاویه نصب بال ( عقبگرد یا جلوگرد) ، پیچش ، زاویه نصب بال را بدانید .                                                                بالک ابزاری است که در نوک بال‌های هواپیما  استفاده می‌شود. بالک یک سطح عمودی اضافی روی نوک بال است که یک گوشه آن به سمت بالا است و ممکن است زاویه درونی یا بیرونی داشته باشد و در اندازه‌ها و شکلهای گوناگون برای کارایی‌های متفاوت طراحی می‌شود. این ابزار معمولاً از ۵۰ درصد نوک بال نصب می‌شود زیرا شارش هوا از ۵۰ درصد لبه حمله به سمت لبه فرار منحرف می‌شود و ایجاد عارضه‌ای به نام  جریان گردابی  یا گردابه می‌کند. این عارضه در اطراف بال که از زیر بال به سطح کوژی (camber) بالک برخورد می‌کند یک نیرویی تولید می‌کند که زاویه درونی و کمی رو به جلو دارد شبیه به بادبان قایق بادبانی . این گردابه‌ها باعث ایجاد پسا می‌شود که در نتیجه هواپیما نیاز به نیروی برآی بیشتری پیدا می‌کند. بالک موجب می‌شود جریان گردابی لبه بال به اندازه قابل توجهی کاهش یابد و بازده بال ثابت، بیشتر شود. بالک جریان هوای نزدیک نوک بال را اصلاح می‌کند و نیروی پسا را کاهش می‌دهد. همچنین ابزار Wing tip می‌توانند خصوصیات سطوح کنترل را افزایش داده و در نتیجه ایمنی را بالا ببرند. بالک اثر Aspect Ratio را افزایش می‌دهد بدون آنکه Wing span را افزایش دهد زیرا در بعضی مواقع span زیاد باعث عدم عبور هواپیما از درهای آشیانه فرودگاه می‌شود. اما با این وجود در بعضی مواقع افزایش span سودمندترین راه است. بالک جریان هوایی را که از روی بال عبور می-کند و نزدیک به نوک بال است، صاف می‌کند و پسا را کاهش می‌دهد. این امر موجب صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود. در Glider سرعت حرکت در مسافت ، را افزایش می‌دهد. مطالعات هوانوردی آمریکا نشان می‌دهد که یک بهبودی در بهره‌وری سوخت، مستقیماً با افزایش نسبت نیروی برآر  به پسار رابطه دارد. (L/D). بالک وارد نه یک نوع دیگر از ضایع‌کننده‌ها انرژی در بالک گردابه‌ای است تا به hrust کمک کند. این همکاری اگر چه کم ولی در افزایش عمر یک هواپیما بسیار با ارزش است. بالک مقاومت جریان گردابی را نیز کم می‌کند. این خصیصهٔ بسیار خوبی است زیرا این جریان turbolance می‌تواند باعث فقدان کنترل و نهایتاً تصادف به ویژه در نزدیکی های فرودگاه شود. جریان گردابی در جائیکه سرعت هواپیما آهسته و نزدیک به باند فرود می‌شود و یا انحراف سرعت زیاد است، قوی‌تر است و کمترین فضای مورد نیاز بین هواپیما و فرودگاه وجود دارد. بالک کوچک گشت‌زنی و سفر در فواصل طولانی مناسبتر است زیرا مصرف سوخت اقتصادی‌تر می‌شود.       پی نوشت : اگر نقص یا کمبودی در این زمینه هست ، دوستان تصحیح کنند . 

با تشکر در حقیقت سرمایه گذاری های کلانی که یک سازمان دولتی مانند ناسا برای اموری که در آینده بکار خواهند آمد باعث پیشرفت فناوری در بسیاری از زمینه ها شده است. با اینکه ممکن است بسیاری از این طرح ها با شکست مواجه شوند و حتی با وجود موفقیت نیز تجاری سازی نشوند ولی تا وقتی بودجه مناسب پشت این برنامه ها باشد پیشرفت تکنولوژی رو به جلو خواهد بود.   نظیر این فناوری ها در بسیاری از بخش ها که از پشتیبانی مالی نهادهای نظامی و فضایی برخوردارند به وفور وجود دارد. کولار، نایلون، فرئون و ... برای اولین با توسط کمپانی DuPont ساخته شدند که خود آن نیز کار خود را با ساخت و آسیاب باروت برای اسلحه آغاز کرده بود. اولین آلیاژهای حافظه دار به صورت عمومی در آزمایشگاه های مهمات سازی نیروی دریایی آمریکا کشف شدند و اولین استفاده تجاری از آنها (احتمالا نیتینول) در اتصالات سیستم هیدرولیک هواپیماهای F-14 بود. معروف ترین نرم افزارهای مدل سازی قطعات و مونتاژ با استفاده از کامپیوتر با نام های CATIA و SolidWork تحت ساخت و مالکیت کمپانی داسوسیستم از زیرمجموعه های داسواوییشن فرانسه هستند که سازنده میراژ و رافائل هست.   به نظر بنده در آینده نزدیک فناوری های مربوط به دینامیک سیالات و الکترونیک در صنایع و به خصوص بخش هوانوردی بسیار با کندی پیش خواهند رفت و عمده پیشرفت در این صنایع مربوط به جنس مواد و فیزیک آنها مربوط خواهد بود که در حال حاضر با چالش های فناورانه مواجه هستند. نظیر این موارد را می توان در مواد خود ترمیم شونده و گرافن یافت که با تجاری سازی و پیشرفت آنها تحولات عظیمی در صنایع و به خصوص هوانوردی نظامی اتفاق خواهد افتاد. این امر نیاز به تزریق دوباره و بیشتر منابع مالی عظیم به این بخش ها دارد.

بخش بیست و نهم :      مدتها قبل از این حمله ، اخبار و شواهد فراوانی  درباره تقویت یگانهای عراقی در منطقه عمومی حاج عمران ( منطقع عملیاتی والفجر2) به مسئولان می رسید که همگی  حاکی از آمادگی ارتش عراق برای حمله بود .  سرهنگ " تصوری" ، فرمانده تیپ 4 لشکر 64 ارومیه ، که مسئولیت پدافند منطقه را برعهده داشت ، در جلسه ای با جانشین نیروی زمینی سپاه ( رحیم صفوی ) و سرهنگ جمالی ، جانشین نیروی زمینی ارتش ، در این باره چنین گفت : " اخباری که در طی 10 تا 15 روز اخیر به لشکر می رسید ، حاکی از تجمع نیروهای دشمن شامل هوانیروز ، یگانهای ارتش و " جاش " ها در این منطقه بود ، بطوریکه در حدود 10 قبل از حمله به ما اطلاع دادند که 80 فروند بالگرد در فرودگاه " دیانا" مستقر شده و علاوه بر آتشبارهای موجود ، 100 قبضه توپ جدید نیز به سازمان رزم عراق اضافه شده است . "   علیرغم وجود این اطلاعات ، بازهم واحدهای خودی دچار غافلگیری شده و ارتش عراق موفق شد تا به کارگیری 7 تیپ پیاده ، 2 تیپ زرهی / مکانیزه و یک گردان کماندویی ، شهر را تصرف کند .    عراقی ها با تصرف مهران ، تبلیغات فراوانی را به راه انداخته و با هیاهو اعلام کردند که تا پایان جنگ ، قصد ماندن در این شهر را دارند . در همین راستا ، رادیو عراق که یکی از مهمترین ابزارهای حزب بعث بشمار می آمد ، در گزارشی اعلام کرد :    " ارتش ایران را در تمامی جبهه ها از شمال تا جنوب مورد حمله و سرکوب قرار می دهیم و بزرگترین ضایعات و خسارات را به آنها وارد می کنیم . هیچ تجمع و تراکمی را بدون ضربت و سرکوب باقی نمی گذاریم ."    در این زمان ، عراق پس از این عملیات احساس کرد ، شکست سنگینش در فاو ، جبران شده و توازن را در جبهه ها برقرار کرده است .  به همین دلیل ، سعدون حمادی ، رییس وقت  مجلس عراق پس از سقوط مهران در نطقی چنین گفت :    " سیاست جدید عراق ، خاتمه دادن به جنگ ، برقراری صلح ، مبادله اسرا، عقب نشینی دو طرف به مرزهای بین المللی ، ایجاد راه حل جامع و عادلانه براساس حفظ حقوق دو طرف و عدم دخالت در امور یکدیگر را تسریع خواهد نمود . "     تأثيرات استراتژي دفاع متحرک :    هرچند ارزيابيهاي خودي از توان دشمن نشان دهنده اين بود که حرکتهاي عراق در قالب اين استراتژي مدت بيشتري ادامه يابد، اما با ضربه اي کاري که در مهران به دشمن وارد شد، اين استراتژي پايان يافت و در عمل، عراق آن را کنار گذاشت با اين حال، در همين مدت کوتاه، آثاري به جا گذاشت که مهم ترين آن به شکل زير است:   الف) آثار منفي استراتژي دفاع متحرک عراق   - تعويق عمليات محدود:   زماني تهاجمات دشمن در قالب  استراتژي دفاع متحرک آغاز شد و ادامه يافت که مسؤولان نيروي زميني سپاه مشغول طرح ريزي عمليات در مناطق سکوهاي البکر و العمیه ، بين اروند و جاده البحار در منطقه والفجر8، شاخ شميران و سد دربنديخان و ... بودند. حملات دشمن افزون براينکه فرصت ادامه طرح ريزي را از نيروهاي خودي سلب  کرد، بلکه نيروهايي را هم که به منظور انجام اين عمليات ها در نظر گرفته شده بود، را بخود جلب نمود . براي نمونه، هنگامي که فرمانده وقت لشکر نصر، براي آماده کردن زمينه عمليات به طرف منطقه دربنديخان در حرکت بود، به او خبر داده شد که دشمن به مهران حمله کرده است و بايد نيروهايش را براي مقابله با دشمن در اين منطقه به کارگيرد.   -تأثير بر عمليات گسترده:   پيش از آغاز استراتژي دفاع متحرک عراق، افزون بر طرح ريزي عمليات محدود، کار طرح ريزي عمليات گسترده نيز آغاز شده بود، اما با اوج گيري تهاجمات دشمن و اشتغال فرماندهي به اين مسئله فرصت کمتري براي طرح ريزي عمليات گسترده اختصاص يافت.   - ايجاد اضطراب و انفعال: دشمن با اجراي استراتژي دفاع متحرک توانست، ما را براي چند ماه در حالت اضطراب و انفعال قراردهد. به نحوي که هر لحظه نگران و منتظر حمله دشمن در يکي از مناطق بوديم، فرمانده قرارگاه خاتم الانبياء، اين دوره را بدترين وضعيت سال 1360 مي داند.   همچنين، فرمانده وقت نيروي زميني سپاه در جمع فرماندهان قرارگاه ها و يگان هاي سپاه در مورد اين دوره مي گويد:   "از هنگامي که عراق اين استراتژي را ترسيم کرده، براي هيچ يک از ماها خواب باقي نگذاشته است؛ چرا که همه مرتب زنگ مي زنند چرا به ما نيرو نمي دهيد درحالي که توان ما محدود است و ما مرتبا زنگ مي زنيم که چي شد‚ عراق حمله کرد، حمله نکرد‚ اگر بخواهيم با اين روند کار را ادامه دهيم، قطعا، بدانيد که روزهاي سخت تر و بدتري در انتظار ماست".   برادر شمخاني براي مسؤولان قرارگاه ها و يگان هاي سپاه وضعيتي را که با تهاجمات دشمن در آن قرار گرفته ايم، چنين ترسيم مي کند:   "مجموعه اقدامات دشمن توان تصميم گيري را از ما سلب کرده است و اگر بخواهيم به اين شکل ادامه دهيم، اين مبنايي براي فعال شدن دشمن و منفعل شدن ما مي شود".   در بين فرماندهان سپاه، بيشترين نگرانيها در مورد منطقه والفجر 8 ديده مي شد و غالب  نظرها بر اين بود که دشمن قصد فريب داشته و با اين تهاجمات مي کوشد توان ما را کاهش و مواضع خودي در منطقه فاو را سست کند تا در موقع مناسب، به اين منطقه حمله کند. اين موضوع در تمامي تصميم گيري ها مدنظر قرار مي گرفت.   جانشين نيروي زميني سپاه در جلسه بحث طرح مانور عمليات بازپسگيري مهران، نگراني خود را چنين ابراز مي کند:   "با توجه به افزايش  آتش توپخانه دشمن و "سکوت او در منطقه فاو"، موضوع احتمال حمله دشمن به فاو نگران کننده است و با توجه به تجمع ما در منطقه مهران و کاهش يگان ها و نيروها درمنطقه فاو، دشمن متوجه کاهش ترافیک بي سيمي ما در اين منطقه مي باشد و اين موضوع، که دشمن در اين منطقه، هيچ افزايش نيرو نداده، نگراني ما را تشديد کرده است، به ويژه اينکه مسئله فاو مسئله خيلي مهمي براي جمهوري اسلامي است. اگر ما عمليات مهران را آغاز کرديم و دشمن در فاو عمليات را شروع کرد، چه بايد بکنيم‚ من از يگان ها مي پرسم اگر لازم شد به منطقه فاو بياييد چه مقدار وقت لازم است، مي گويند: "چهار روز".   ب) آثار مثبت استراتژي دفاع متحرک عراق   -  آشکار شدن ضعف توان افندي در نزد مسئولان:   آشکار شدن ضعف يگان هاي پدافندي در برابر تهاجمات دشمن، مسؤولان نظام را به تجديد نظر در چگونگي فرماندهي جنگ وادار کرد. فرمانده نيروي زميني ارتش تعويض و فرمانده کل سپاه به عنوان قائم مقام فرمانده کل جنگ (آقاي هاشمي) انتخاب شد؛ موضوعي که نشانه اي از آشکار شدن ضرورت ايجاد تغييراتي در فرماندهي و مديريت عالي جنگ در آن مقطع زماني بود.   -پی بردن مسؤولان به ضعف توان نظامي خودي:   موفقيت دشمن در شکست خطوط پدافندي و در انفعال قراردادن ما، نخست، پذيرفتن لزوم گسترش سازمان و بالا بردن توان رزمي سپاه را در نزد مسؤولان موجب شد، که از مدت ها پيش،فرمانده سپاه آن را مطرح مي کرد. دوم آنکه، اقداماتي را براي برطرف کردن ضعف خطوط پدافندي، ضعف اطلاعاتي و اين قبيل امور را باعث شد. سوم اينکه، بار ديگر لزوم به دست آوردن آمادگي مقابله با دشمن در چند منطقه را به طور هم زمان، ياد آور شد.   -پی بردن حاميان رژيم عراق به ناتواني آفندي دشمن در زمين:   دفاع متحرک عراق در حالي آغاز شد که دشمن ضربه سختي را در عمليات والفجر 8 متحمل شده بود و خنثي سازي آثار شکست سياسي نظامي اين عمليات، از اهداف اصلي اين استراتژي شمرده مي شد، اما با ضربه سخت ديگري که در عمليات کربلا (فتح مهران) به دشمن وارد شد، موفقيتهاي نخستين، نيز خنثي شد و حاميان رژيم عراق دريافتند که اين رژيم در زمين نه توانايي پدافند کاملا مطمئن دارد، نه توانايي آفند.    در یک جمع بندی ، یکی از مهمترین عوامل موفقیتهای ارتش عراق ، ایجاد تحرک در میان یگانهای مکانیزه اش بشمار می رفت . به اعتقاد برخی از کارشناسان نظامی ، عراق برای اجرای استراتژی دفاع متحرک خود ، که عمدتا" بر استفاده از یگانهای زرهی قرار داشت ،  با انتقال سریع ۱۵۰ دستگاه تانک T-72  که در زمان خود از مدرن‌ترین تانک‌ها بشمار رفته  و جنگ افزارهای ضد زره موجود در سازمان رزم واحدهای خودی ، عمدتا" بر روی آن تاثیری نداشتند  (مگر از فواصل خیلی نزدیک و اصابت به نقاط خاص) عملا" یگانهای " سبک اسلحه " مدافع را غافلگیر نموده و آنها را وادار به عقب نشینی می نمودند .   ارتش عراق ،  برای این منظور ، ۱۵۰ دستگاه تانکبر " فاون " آلمانی  هم تدارک  دیده بود و در هر نقطه‌ای که نیروهای ایرانی اقدام به آفند می‌کردند بلافاصله تانک‌ها را با استفاده از تانکبرهای فوق الذکر  ، به نقطه درگیری می‌رسانند.  البته این مساله عمدتا" بدلیل کار مهندسی شدیدی بود که ارتش عراق در طول جنگ و با هدف تسریع پشتیبانی از یگانهای درگیر خود ، به اجرا در آورده و  با ایجاد راه‌ها و اتوبان‌های متعدد در شرق عراق،  موجب  جابه‌جایی بسیار سریع و مؤثر یگان های مکانیزه می گردید ، در حالی که خطوط ارتباطی ایران در استان‌های غربی چنین ویژگی‌هایی را نداشتند. موثر بودن این شیوه تا جایی بود که گاهی اوقات فاصله نقطه آفند تا محل استقرار تانک‌ها بیش از ۲۰۰ کیلومتر فاصله داشت ،  اما واحدهای عراقی  سریعاً و طی حداکثر سه ساعت خودشان را به محل درگیری رسانده و باعث غافلگیری شدید نیروهای ایرانی می‌شدند به طوری که در اولین مواجهه‌های رزمندگان با این تاکتیک  ، تلفات بالایی به نیروهای ایرانی وارد می آمد.               نمونه هایی از تانکبرهای " فاون " آلمانی که ارتش عراق براساس تجارب بدست آمده در جریان جنگ 1967 و 1973 با رژیم صهیونیستی و به منظور  بهبود تحرک یگان های خود در جنگ با ایران مورد استفاده قرار می داد .     پی نوشت :   1-  بدلیل عدم وجود تصاویر مرتبط با  دوره زمانی مورد بحث ، این عکسها ،  عمدتا" مربوط با جنگ خلیج پارس (1991) می باشد. 2- انشا... با یک فاصله زمانی نسبتا" طولانی و اگر عمری باقی ماند ، این موضوع با بررسی دقیق استفاده عراق از این راهبرد در مقطع پایانی جنگ و پس از آن کاربرد نمونه تکامل یافته آن توسط ارتش ایالات متحده در جنگ خلیج پارس ، ادامه خواهد داشت .

قسمت دوم : سال 1948 بود که استاری از آکادمی نظامی ارتش با با درجه ستوان دومی فارغ التحصیل گردید . جنگ جهانی دوم تمام شده بود و وی افسری جوان در ارتشی بود که بتدریج از حالت بسیج خارج می گردید . استاری بتدریج نردبان ترقی را پیمود و درجه گرفت و از فرمانده دسته و گروهان به افسر ستاد گردان ارتقاء یافت . وی کارشناس رسته زرهی بود و در دهه 1950 بعنوان افسر اطلاعات در ستاد ارتش هشتم در کره خدمت نمود . زمانی که در دهه 1960، ایالات متحده وارد درگیری های ویتنام گردید ، استاری بخدمت تیمی در آمد که وظیفه شان تجزیه و تحلیل تاکتیکهای واحدهای مکانیزه و زرهی و نیز تعیین وظایف ای یگان ها بود . بعهدها و در جریان حمله آمریکا به کامبوج در دهه 1970، با درجه سرهنگی که فرماندهی هنگ معروف یازدهم سواره نظام زرهی را برعهده داشت . درآنجا ، در جریان یک درگیری در نزدیکی باند فرودگاه سئول در اثر انفجار یک نارنجک زخمی گردید . بیلان فاجعه بار ارتش ایالات متحده در ویتنام و و بویژه ریشخند عمومی مردم خشمگین و دوپاره شده که نثار نیروهای آمریکایی بازگشته از ویتنام می گردید ، برای افسران و سربازان کار آزموده تلخ و ناگوار بود . ارتش به اتهام استفاده از مواد مخدر ، فساد و بیرحمی مورد حمله قرار گرفت . مردانی که جنگیده بودند ، می دیدند که به قتل نوزادان متهم شده اند . با این وصف ، چگونه شد ، ارتشی که بلحاظ فناوری در جهان پیشرفته ترین بود ، یعنی ارتشی که واقعا" در بسیاری از درگیری ها کلاسیک ، واحدهای منظم ارتش ویتنام شمالی را شکست داده بود ، از جنگجویانی ژنده پوش و بدون تجهیزات کافی ، آن هم از یک کشور کمونیست جهان سومی اینگونه مفتضحانه شکست خورد؟ ضربه جنگل : ارتش ایالات متحده به مانند شرکتهایی نظیر جنرال موتورز و IBM ( البته در دهه 1960و 70) بطور کامل برای درگیر شدن بر اساس جنگ موج دومی سازماندهی شده بود و به مانند این شرکتها برای اجرای عملیات انبوه و متمرکز و خطی ( که شاخصه آن وجود صرفا" ارتباط از بالا به پایین بود ) سازماندهی و تجهیز می گردید . ( در حقیقت ، جنگ ویتنام بطور مستقیم از کاخ سفید و بواسطه استفاده از تجهیزات ارتباطی بیسیم اداره می گردید و ریس جمهور گاهی شخصا" هدفهای بمباران را انتخاب می نمود .) این ارتش دارای نظام بوروکراسی سنگینی بود و درگیری هایی که بر سر اقتدار و تسلط یک نیرو در میدان نبرد میان نیروهای زمینی ، هوایی ، دریایی و سپاه تفنگداران در می گرفت و وجود رقابت شدید میان فرماندهان آنها ، تقریبا" ساختار رزمی آن را از هم گسیخته بود . زمانی که ارتش ویتنام شمالی عملیات جنگی را درمقیاس وسیع موج دومی ( استفاده از نیروهای زرهی انبوه و استفاده از مهمات غیر هوشمند ) آغاز نمود ، ارتش ایالات متحده بخوبی واحدهای ویتنام شمالی را درهم کوبید ، اما برای جنگهای چریکی ( نامتقارن - ناهمتراز) در مقیاس کوچک ، ( که دراصل یک نبرد موج اولی ) بشمار می آمد ، بسیار بد سازماندهی شده بود با اینهمه ، آنچه که استاری آن را " تجربه نکبت بار ارتش در ویتنام " می نامید ، یک تاثیر بسیار مثبت داشت و آن ، چیزی نبود جز افزایش روحیه خودکاوی (SELF-ANALYSIS) که به مراتب عمیق تر از ضربه شکست ویتنام بود و البته به اعتقاد استاری ، " آنقدر عمیق در ذهن همه جای گرفته بود که ایجاد و اجرای یک حرکت جدید ، تازه و متفاوت ، در ساختار محافظه کار ارتش راحت پذیرفته می شد " با نگاهی به تعادل نظامی در اروپا ، معلوم بود که بحران حتی از مساله ویتنام هم ، بدتر می باشد .( در دوران جنگ سرد ) . زمانی که آمریکایی ها در ویتنام درگیر بودند ، روسها از فرصت استفاده کرده و این زمان را صرف ارتقاء کیفی و کمی نیروهای خود و پیمان ورشو ( در حوزه زرهی ، موشکی و دکترین های نظامی خود ) نمودند ، بنابراین سئوال این بود که اگر ایالات متحده نمی تواند ویتنام شمالی را شکست دهد ، در برابر قدرت ارتش سرخ آنزمان از چه شانسی برخوردار می بود ؟ جنگ سرد ، در آنزمان هنوز واقعیت مسلط حوزه روابط بین الملل بود .در همان زمان که ایالات متحده از شکست تحقیر آمیز خود در ویتنام رنج می برد ، اتحاد شوروی هیچ نشانه ای از فروپاشی از خود نشان نمی داد و حزب کمونیست هنوز قدرت را در مسکو در اختیار داشت . ارتش سرخ اتحاد شوری هم به مانند یک گوریل 300 کیلویی بود که از قفس فرار کرده باشد .   ادامه دارد ........

متاسفانه وقتی در سطح جامعه تقلید کورکانه دانش بدون ابتکار و خلاقیت همراه باشه بر خلاف گذشتگان ما که با استفاده از دانش ابتکارات جالبی را رقم می زدند مانند ابداع شیوه جنگ و گریز پارتیان در مقابل رومیان که سورنا با نیروی کمتر رومیان را تار و مار کرد و یا ابداع سواره نظام زره پوش توسط ساسانیان برای درهم کوبیدن صفوف متراکم لژیون رومی که بعدها اروپاییان با تقلید از ساسانیان شوالیه ها را به کار بردند نتیجه این می شود که خیلی ها فکر می کنند در مقابل تانک باید تانک همرده مقابله کنه و یا جنگنده با جنگنده همکلاس خودش در حالی که همین نیروی موشکی خودمان اگر مورد ارتقا قرار بگیرید می تواند نیروی هوای دشمن را خنثی کند مثالی میزنم ما برای مقابله با نیروی هوایی عربستان که به جدیدترین جنگنده های F15 و تورنادو و تایفون مجهزه احتیاج به حداقل 200 جنگنده سخو35 داریم که قیمت هر فروند با استفاده از قیمت های آقای Navard 63 میلیون دلار است که باید 12 میلیارد دلار هزینه کنیم که اگر بودجه تامین شود بعد از چند سال عملیاتی می شوند اون هم به شرطی که تحریم نباشیم و کشوری مانند روسیه به ما حاضر شود جنگنده بفروشد در حالی که قیمت یک تیر موشک سوخت مایع 2000 کیلومتری ساخت داخل را در حدود 8 ملیون دلار در نظر بگریم که می شود 8 موشک در مقابل یک جنگنده وارداتی و برای نقطه زنی موشک ها ان ها را به بالک های کنترلی در دو سر بدنه و در سر کلاهک به جست و جو گر راداری یا تصویری مجهز کرد مثلا اگر نیروی هوایی عربستان 500 جنگنده در 15 پایگاه هوایی توزیع شده باشد و هر پایگاه هوایی دارای 50 شیلتر باشد و با دادن مختصات تقریبی به واحد موشکی 50 موشک به هر پایگاه شلیک می کنیم و در فاز اخر موشک ها با روشن کردن رادار و یا جستجوگر تصویری خود اقدام به کسب هدف و انهدام می کنند البته موشک در فاز اخر سرعت زیادی داره و برای اینکه فرصت کسب هدف داشته باشه باید برد رادار یا جستجوگر تصویری حداقل30 کیلومتر باشه و یا برای تنظیم سرعت و کسب هدف می توان همانند جنگنده ها بر روی موشک ترمز هوایی نصب کرد با جمع بندی ما با شلیک 750 موشک توان هوایی دشمن را نابود کردیم و اگر برای ارتقای هر موشک 10 میلیون دلار صرف کرده باشیم و 1000 تیره موشک را تولید کرده باشیم ما فقط 5/7 میلیارد دلار هزینه کردیم تا نیروی هوایی دشمن نابود شد و بازهم موشک در زرادخانه مان داریم نکته ای که هست ما باید قبل از حمله موشکی سامانه ضد موشکی دشمن رو منهدم کنیم برای اینکار موشک سومار یا یاعلی را با جستجوگر غیرفعال راداری به مختصات تقریبی سامانه ضد موشکی شلیک می کنیم و موشک ها در نزدیکی هدف اقدام به کسب هدف با منبع امواج راداری می کند و ان را منهدم می کند و یا استفاده از پهبادهای دوربرد انتحاری با جستجوگر غیرفعال راداری برای انهدام سامانه پدافندی طرحی که در اسرائیل استفاده می شود

من نظرم خیلی سادست اصلا نگفتم با نیروی موشکی پشتیبانی نزدیک انجام بدیم یا پل و کارخانه برنیم وجود نیروی موشکی نقطه زن مقابل نیروی هوایی دشمن یعنی وظیفش فقط از کار انداختن نیروی هوایی دشمن هست و لاغیر یعنی 700 موشک هدایت دقیق نقطه زن برای انهدام 700 آشیانه یا پناهگاه بتونی جنگنده در مثالی که در پست قبلی زدم حالا فرقی نمیکنه چه نیروی هوایی عربستان یا ترکیه با از دست دادن نیروی هوایی خود برتری استراژیک نظامی خودشون رو از دست خواهند داد بلایی که سر نیروی هوایی مصر در سال 1967 آمد من بدترین سناریو رو در نظر گرفتم یعنی نیروی هوایی دشمن با اتخاد تدابیر حفاظتی تمام جنگنده ها را در آشیانه ها مستقر کرده در حالی که در شرایط غافل گیری دهها جنگنده همیشه در باند پرواز پایگاههای هوایی قرار دارند یعنی می شود حتی با موشک های با کلاهک خوشه ای به نیروی هوایی دشمن اسیب زد باید اینطور سوال می کردید که ایا نیروی هوایی سوریه خودش را برای نبرد با گروههای تروریستی در این سه سال تغییر داده جواب خیر است به نظر من می توانستند تعداد زیادی از میک21و23 و سخو22 را برای پشتیبانی نزدیک ارتقا بدند این راتقاها شامل 1- نصب کابین ضد گلوله و زره پوش کردن زیر و کنار بدنه برای دفع کالیبر ضد هوایی 2- نصب غلاف توپ30 میلیمتری و نصب نمایشگر هدف گیری در کابین 3- ارتقای بمب های موجود و نصب کیت های هدایتگر تلوزیونی یا لیزری برای انهدام اهداف در عمق شهرها یا خط مقدم نبرد(مشاهده کردیم که بالگردهای سوریه با بمب بشکه ای مکان های تروریست ها در شهرها هدف قرار می دادند که باعث تلفات و خساراتی به غیرنظامیان شده) 4- نصب فلر و سامانه اخلال گر فروسرخ برای خنثی کردن دوش پرتاب های تروریست ها سوال اینجاست اگر چنین تغییراتی در نیروی هوایی سوریه به وجود می امد ایا ما شاهد حضور نیروی هوای روسیه بودیم البته روسیه هم از فنسر استفاده کرد اما این فنسر کجا و فنسر سوریه کجا در مورد جنگنده پشتیبانی نزدیک اشتوکا دلیلی نداره سلاحی که در گذشته استفاده می شده حالا بدون کاربرد باشه به خصوص هواپیمای اشتوکا که ماموریت اصلیش پشتیبانی نزدیک از نیروی های آلمانی بوده حالا همین ارتقاهای که در مورد جنگنده های سوری بیان شد در اشتوکا به کار ببریم می بینید در هزینه چقدر صرفه جویی می کنید اتفاقا ارتش آمریکا به دنبال سوپرتکانو برای نبرد با تروریست ها رفته اما به نظر من این هواپیما که قبلا به عنوان سمپاش استفاده می شده قابلیت اشتوکا یا موسدانگ را نخواهد داشت شاید در اینده شرکت های امریکایی یا آلمانی دوباره این طرح ها را زنده خواهند کرد و ما شاهد حضور دوباره آن ها در نبرد با گروههای تروریسم خواهیم بود