به نام خدا با سلام و عرض تسلیت تاسوعا و عاشورای حسینی به همه دوستان و اساتید گرامی 2 تا نکته راجع به مباحث مطرح شده : نکته اول اینکه در ماجرای سوریه کشورها و گروه های فراوانی در حال ایفای نقش می باشند که هر کدام بر اساس مجموعه ای از عوامل و دلایل مختلف روابط خود را با دیگر گروه ها تنظیم کرده و به این شکل کنش ها و واکنش هایی شکل می گیرد . واقع امر این است که برای درک نحوه عمل این بازیگران به هیچ عنوان نمی توان یک عامل را مد نظر گرفت و بر اساس آن تحلیل ارائه کرد بلکه باید مجموعه ای از بایسته ها و منازعات مختلف را مد نظر داشت ، سطح بندی کرد ، تاثیرات هر کدام را در بازه های زمانی کوتاه تا بلند مدت سنجید و آنگاه سعی کرد که دلایل رفتار های هر کدام از طرفین را سنجید . با این مقدمه سوال این است که چه دلیلی وجود دارد که مثلا روسیه باید مطابق میل ما رفتار کند ؟ روسیه و ترکیه و دیگر کشورها گاها در سوریه با ما تضاد منافع دارند و در موارد هم منافعی هم راستا با ما (به عنوان یک بخش از روابط). از این دید این ما هستیم که با توجه به شرایط و عوامل مختلف باید توازنی بین اشتراکات و منازعات فیمابین مان ایجاد کنیم و همچنین بر تصمیمات دیگران اثر بگذاریم . واقعیت امراین است که در عرصه رایج سیاست ، جایی برای تعارفات و رودربایستی های معمول زندگی های فردی ما وجود ندارد و هر چه که اتفاق می افتد باید بر اساس طرح های کوتاه مدت و بلند مدت مبتنی بر مولفه های مختلفی که ارکان قدرت ملی و فراسرزمینی کشورها را می سازند ایجاد شده باشند . واقعا یک نگاه خام انگارانه این است که فکر کنیم با هر اتفاقی باید روابط مابین کشورها از بیخ و بن دچار تغییر گشته و اتفاقات خرد ، توانایی ایجاد تاثیرات کلان را داشته باشند (یکی از این روابط رابطه بین روسیه و اسرائیل می باشد). در واقع شاید بتوان گفت یکی از دلایل حضور روسیه در سوریه مقابله با خود ما هستش!!! نکته دیگری که باید مورد توجه واقع شود ماهیت جنگ های نوین می باشد که به شدت متفاوت از تصورات سنتی عده ای از افراد هستند . فقط کافی است که مطلعات خود را بر روی مفاهیم تولید شده در دهه اخیر متمرکز کنیم تا متوجه شویم که چگونه با چارچوب های ذهنی بسته دست به ارزیابی های کلان می زنیم . مخلص کلام اینکه برخورد ها در سال های اخیر به شدت پیچیده تر ، گسترده تر و خلاقانه تر شده و این تغییرات با سرعت بالا همچنان در حال وقوع می باشند . پی نوشت 1 – جناب MR9 در یکی از موضوعات اشاره ای به حرکت از سمت تحلیل های تکنولوژی محور به سمت استراتژی ها داشتند که مثل بعضی دیگر از پیشنهادات ارزنده ایشان مورد توجه واقع نشد. پی نوشت 2 – هر کجا که عقب نشینی کنید مطمئن باشید چیزهایی را از دست خواهید داد که فکرش را هم نمی کردید . پی نوشت 3 – عدم وجود امنیت کامل در سوریه بیشترین ضررش برای ایران می باشد(از دید ژئو استراتژیک) . پی نوشت 4 – تقریبا حدود 10 سال هست که مباحث این انجمن را مطالعه می کنم (خودش یک عمره) اما ایرادات فنی ماه های اخیر واقعا آزار دهنده هستند . مدیریت محترم بنده بارها باید F5 را بزنم تا صفحه ای برایم نشان داده شود لطفا رسیدگی کنید (F5 : منظور دکمه ای بر روی کیبورد هستش و نه یک مدل از ) . موفق و سربلند باشید

حمله بعدی احتمالا فرداست و تلفات 2 نفر به بالاست مشکل اقتصادی ما سیاست های اشتباه و عدم مقابله با اونهاست یه زمانی میگی منابع و امکانات ندارم و نمی تونم یه حرفی ولی وقتی امکانات و سرمایه داری ولی ازشون درست استفاده نمی کنی و میزاری بچاپنشون، میشه وضع فعلی ترک ها و کشورهای حاشیه خلیج فارس تلاششون رو می کنن و تا حالا هم کردن و خواهند کرد مشکل استراتژی بدون برنامه ماست و برخورد با مشکلات درونی و فساد خودمون همین الان طرف برای سوریه بودجه میگیره ولی 20 درصد اون بودجه به سوریه نمیره، بلکه میره تو جیب و یا تو انتخابات و یا تو فساد

صرفا" برای یک یاد آوری تاریخی ( مجبور می کنید که خاک آرشیو را هر چند یکبار تکانده تا گردو غبار از اذهان پاک شود ) دره بقاع لبنان سال 1982 سام های سوری در برابر عملیات SEAD نیروی هوایی عبری ( فانتوم های مسلح به شرایک و استاندارد ) به همراه E-2 C های اسراییلی سال 2018 یا بعد از آن ... باور 373 ( که حداقل تا الان روز چهارشنبه 28 شهریور سال 97 هنوز رونمایی نشده و در شبکه پدافندی داخلی امتحان خودش را پس نداده ) در برابر ناوگانی متشکل از F-35I ، F-16I ودر نهایت F-15I پی نوشت : البته هنوزF-16 CJ های آمریکایی و یوروفایترهای آلمانی / بریتانیایی و رافال های فرانسوی را هم حساب نکردیم !!!!!

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم. ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش دوم) ناوچه گشت ساحلی Stenka-class : این کشتی جنگی کوچک 172 تنی ، یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 5 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. در این انجمن تاپیکی در مورد این کشتی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Stenka-class_patrol_boat ناوچه گشت ساحلی Svetlyak-class : این کشتی جنگی کوچک 375 تنی ، هم یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 2 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. قایق گشت ساحلی Point-class : قایق 60 تنی پوینت کلاس ، یکی دیگر از شناورهای سطحی نیروی دریائی آذربایجان است که بر خلاف شناورهای قبلی ، ساخته بزرگترین دشمن شوروی ، یعنی ایالات متحده آمریکاست. آذربایجان در سال 2003 ، یک فروند از این قایق ها در اختیار گرفت. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Point-class_cutter ناوچه گشت ساحلی AB-25-class : قایق گشت ساحلی AB-25 کلاس ( ساخت ترکیه ) هم از دیگر داشته های نیروی دریائی آذربایجان می باشد که در سال 2000 ، کشور آذربایجان 2 فروند از این قایق های 170 تنی را از کشور ترکیه خریداری نمود. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/AB-25-class_patrol_craft پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت.

سوری ها همون زمان جولان را دادن زندگیشون رو خراب کردن وقتی برای کشورشون نساختن و سیاستمدار هاشون فاسدشون رو رسوا نکردن زندگیشون خراب شد اگه ایران هم تو سوریه دخالت نمی کرد داعش و احرارشام بلایی بدتر سرشون می آوردن

بله، همیشه در چنین تاپیک هایی در برابر مثلا در این موضوع؛ چیز مشخصی چون برتری هوایی بی چون و چرای ارتش هوایی عبری به جای تحلیل های صرف باید به دنبال پاسخ هم بود. مشخصا با این برتری هوایی و ده ها عامل پشتیبان این رژیم از سیاسی و اقتصادی گرفته تا نظامی و اطلاعاتی و در مقابل یک کشور زخم خورده و ارتش آسیب دیده طی 6 سال نمیشه به این فکر کرد که با بردن یک سامانه صیاد یا باور شرایط را بشه تغییر داد. اتفاقا در مورد اشاره به بریتانیا و مدل حزب الله باید مدل امام موسی صدر که مدل ساده ای هم هست الگو قرار بگیره در این شرایط به نظر البته با الحاقات شرایط فعلی و موجود و ضرورت زمانی و ... کمک به زیرساخت های اقتصادی قشری که خودشون تمایل دارند در سوریه و همراه هستند و توانمند کردنشون در آموزش، اقتصاد؛ دمیدن روح اعتماد به نفس و خواستن و مبارزه و همچنین برقراری ارتباط با سایر گروه ها. درسته این پروسه زمانبر هست ولی به هر حال اگر قرار هست در سوریه بمونیم راهش ایجاد پایگاه نظامی همین در ابتدای کار و ارسال تجهیزات نیست اون هم با وجود دشمن چشم ترسیده از لبنان. من شک ندارم این رژیم انقدر آگاه شده و درس گرفته که اتفاقا اگر فردا روز مدرسه، درمانگاه، کارخانه و شبیه به اینها در سوریه هم توسط ما شکل بگیره به بهانه های گوناگون بمبارانش میکنه چون نتیجش را میدونه ولی شده اگر خونه به خونه و کارگاه به کارگاه هم این رویه را ادامه بدیم نباید ایستاد و تماشا کرد و یا عجول بود. در کنارش به خاطر شرایطی که به هر حال نسبت به اون زمان تغییر کرده و در نظر گرفتن شرایط سوریه و شکل و شمایل جدید موضوعات میشه به توانمند کردن ارتش سوریه هم پرداخت به شکل نامحسوس و بومی. چیزی که الان تحت بمباران صهیونیستهاست فعلا همین مورده ( زیرساختهای ارتش سوریه ) باید امیدوار بود مورد نرم مدنظر ما موازی در حال کار باشه. ( با شرایط فعلی افغانستان و حکمتیار شبه هم پیمان با داعش برای سرکوب شیعیان این کشور به نظرم با پتانسیل فاطمیون باید این کار در افغانستان هم برای لااقل حمایت از عدم کشتار اقلیت شیعیان صورت بگیره وقتی دولت نه تنها این را نمیخواد بلکه به نظر با این کشتار همراهی هم میکنه و این مسئولیت ماست در قبال این اقلیت مظلوم طی دهه ها سرکوب شدن )

حداقل ما توی این گند ، شریک نبودیم

حقیت رو می خوای بهت بگم !؟ این سوال رو جواب بده : « حمله ی بعدی اسرائیل به نیروهای ما کی انجام می شه و اینبار چندتا کشته می دهیم !؟ » راهکاری وجود نداره ، ما از لحاظ اقتصادی ورشکسته هستیم ... کافیه به ارزش ریال مراجعه کنی تا با حقیقت رو به رو بشی .... نهایتا تا پایان 98 توی سوریه بمونیم و بعدش دست از پا درازتر به خاطر ورشسکستگی اقتصادی و تلفات نظامی بیشتر ، مجبور به خروج خواهیم شد .... حضور در فراتر از مرزها ، با قابلیت های اقتصادی و لجستیگی و نظامی ما همخوانی ندارد .... داریم زور الکی می زنیم ... چرا فکر می کنی ترکیه حاضر می شه ما توی قلب امپراتوری عثمانی ( سوریه ) نفوذ داشته باشیم !؟ چرا فکر می کنی اعراب سنی می گذارند ایران شیعی توی زادگاه ابن تیمه نفوذ داشته باشه !؟ از زمان پارتها تا حالا ، حد نفوذ ایران ، نهایتا تا عراق فعلی و شرق آناتولی بوده نه بیشتر .... آخرین باری که خسرو پروز خواست این محدوده رو بیشتر کنه ، باعث از بین رفتن سرمایه های انسانی و مادی ساسانیان شد که نهایتا به فروپاشی امپراتوری ساسانی منجر شد .... یکم هم تاریخ رو بخونیم و لقمه ی بزرگتر از دهنمون بر نداریم ....

در خصوص ترکیه و روسیه، راهکار خروج و تخلیه از سوریه، مشابه روشی هست که آمریکایی رو از لبنان، افغانستان و عراق خارج کرد انفجارهایی که تلفات نیروی شدیدی براشون داشته باشد بویژه در کنار خوابگاه ها

سلام علیکم نمودار جالبی هست از روند حملات IAF از 2013 تا ژانویه 2018 لازم به ذکر هست که اولین حمله هوایی اسراییل به سوریه ، در سال 2011 انجام شد این هم نمای شماتیک حمله 18 سپتامبر 2018 از دید رسانه های عبری ظاهرا معتقد هستند که پایگاه یگانهای ایرانی را در فرودگاه حمیم زدند !!!!!!!!!!!! تصویر ماهواره ای قبل از تهاجم ساختمانی که گفته میشود در پایگاه حمیم مورد حمله قرار گرفته ... تصویر همان مکان بعد از حمله پی نوشت : به تفاوت دو تا حمله دقت کنید ( حمله موشکی سپاه و حمله هوایی اخیر IAF ) و میزان خسارت و دقیق بودن حملات هوایی ( صرف نظر از نیرویی که این عملیات را انجام داده ...)

عزراییل؟ برای خوشایند ما نه اما منطقا بر اساس اتحادی که با دولت سوریه داره و بر پایه این اتحاد از گذشته در این کشور پایگاه نظامی داشته باید مانع حملات میشده.به خاطر پایگاه های متعدد دریایی و هوایی در اختیارش مثل قرارداد ۴۹ ساله پایگاه هوایی حمیم. در واقع اینطور که مشخصه روسیه با تبانی، پشت دولت سوریه رو خالی کرده و اجازه داده که گاه و بی گاه خاک این کشور توسط دشمنانش مورد تجاوز واقع بشه و در عین حال منتش هم بر سر سوری ها باشه که مانع از تصرف خاک سوریه توسط آمریکا شده. سالهاست که اهداف با تسلیحات دور ایستا مورد اصابت قرار میگیرند، حداقل با اینها که میشه مقابله کرد و خسارات رو کاهش داد؟ پ.ن: جنگ داخلی سوریه عبرت بسیار بزرگی برای ایرانه که ببینه نزاع داخلی(با طرح ریزی آمریکا)چه بر سر استقلال سوریه آورد! امیدوارم خدمه اس۲۰۰ و فرمانده ای که اجازه آتش صادر کرده توبیخ نشده باشند.

منظور شما و برخی دیگر از کاربران از اینگونه پستها اصلا” مشخص نیست! مگر عزراییل و روسیه با هم درگیر هستند که به همدیگر حمله کنند؟ چرا روسیه باید هواپیماهای عزراییل را سرنگون کند؟ برای خوشایند شما؟

جنس حمله سایبری نرم‌افزار و برنامه است و بستر انتقال آن نیز بسترهای ارتباطی است؛ پس در فاز نخست باید تمامی بسترهای ارتباطی خود را پایش کنیم و ببینیم آیا چیزی خارج از برنامه وارد شده است یا خیر و بخش دوم این است که باید بتوانیم خود سامانه‌هایمان را پایش کنیم؛ زیرا حمله سایبری ممکن است اینپلت شود و توسط یک بدافزار بر روی سامانه‌ای که به شبکه وصل است وارد شود، مانند اتفاقی که برای سازمان انرژی اتمی ما افتاد. پس ما باید بتوانیم قدرت جستجوی سامانه‌هایمان را داشته باشیم. من قبلا توی یه تایپیک تهدیدات اسرائیل و امریکا گفته بودم که احتمال حمله سایبری با بدافزار هوشمند وجود داره و میتونه کلیه سیستم های تسلیحاتی انالوگ و دجیتال ما را از کار بیندازند و حتما لازم نیست که هوشمند باشه میتونه از طریق دادهای ورودی به سییستم نفوذ و با استفاده از پردازشگر خود سامانه سیستم را تحلیل و برنامه مخرب سازگار با اون را اجرا کنه و تازه آقایون دو سال هستش که مرکز دفاع سایبری را ایجاد کردند اون هم بعد از سال 2010 و حمله استاکس نت

درود به دوستان گرامی عکس و فیلم منتشر شده از پرواز اسکرامبل مجهز به موشکهای اسپارو، سایندوایندر و سجیل عملیاتی در آبان ماه 1396 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/08/01/1552909/فیلم-پرواز-شبانه-جنگنده-اف-14 با دقت در فیلم-عکس بالا می بینیم که برای تیکاف از پس سوز استفاده شده درحالیکه تامکتهای مجهز به موتورهای F110-GE-400 که حتی تراست خشک کمتری از AL31 داشتند برای چنین پروازی نیاز به استفاده از پس سوز ندارند و این موتورهای قدیمی TF30 هستند که چنین نیازی دارند. به عبارت دیگر تا آبان 96 که موتورهای با قدرت مناسب (مثلا AL31) برای تامکتها حداقل روی جنگنده آلرت نصب نبوده است. مطابق آنچه در کتاب زیر آمده http://libgen.io/book/index.php?md5=48AEA04BC3E18BD0631A5956A1FE8CFD استالهای موتور TF30 در سرعت های کم باعث چرخش هواپیما می شده است و معمولا شکاری از دست می رفته و این موتور مقصر در 30 درصد سقوطها بوده که برای آمریکا 1.5 میلیارد دلار هزینه ایجاد کرده است. موتور TF30 از 16 طبقه کمپرسور شامل 3 bypass-fan و شش طبقه کمپرسور فشار پایین و هفت طبقه کمپرسور فشار بالا بهره می برد. توربین فشار بالای تک مرحله ای این موتور از آلیاژ پایه کبالت ساخته شده است که توانایی تحمل 1000 درجه سانتیگراد را دارد. موتور RD-33 اولیه هم تراست بدون پس سوز کافی برای برخاستن تامکت 22 تنی ندارد مگر نمونه های بهبود داده شده. برای مثال موتور 117C سوخوی 35 که اگر اشتباه نکنم باید گونه ای از سری AL باشد تراست خشک 14500 پوند دارد و با پس سوز توانش به 22800 می رسد. بنابراین اینکه گفته شده که تراست موتور توربوجتی که مپنا قرار بوده تا به الان بسازد و نهایت تا سال دیگر تحویل بدهد، با پس سوز 4 برابر موتور توربوجت اوج است، اطلاع مفیدی نیست. باید دید که تراست خشک و بدون پس سوز آن چقدر است و آیا از سامانه کنترل دیجیتال بهره می برد یا اینکه به موتورهای قرن گذشته تعلق دارد. با اینکه در صنعت هوانوردی داخلی موتورهای روسی معمولا موتورهایی با عمر کم در نظر گرفته می شوند و اقبال کمی به آنها وجود دارد اما استدلال جناب skyHawk می تواند بسیار به واقعیت نزدیکتر باشد. زیرا که این راهی است که دیگران رفته اند و بسیار محتمل است که ایران هم ریسک نکرده و راه آنها را ادامه داده باشد. این هم یک سند تقدیم به جناب MR9 و بقیه دوست داران گربه. https://www.forecastinternational.com/archive/disp_pdf.cfm?DACH_RECNO=194 در این سند آمده که تا 2010 قرار است که تامکت ها از خدمت خارج بشوند ولی خیلی زودتر در 2006 از خدمت خارج شدند پس مورد قطعا فقط فنی نبوده است. اما برای در خدمت نگاه داشتن مفید تامکتها ارتقاء دیگری که در مورد گربه در دسترس است استفاده از رادارهای باند L آرایه فازی فعال روی تامکت هایی است که به عنوان آواکس از آنها استفاده می کنیم. در سال 2009 در نمایشگاه MASK نمونه ای از این رادار نمایش داده شده بوده است http://www.ausairpower.net/APA-2009-06.html با توجه به wing-intake خاص تامکت و استفاده روسها از این نوع رادار از سال 2009 در سوخوی 27 و 35 و حتی پکفا با هدف کشف اهداف پنهان کار که ابعاد آنها برای طول موج باند X خاصیت پنهان کاری مفیدی دارد نه همه طول موجها در همه باندها، می توان فرض کرد که نصب آن روی تامکت که بدنه آن الهام بخش روسها در ساخت سوخوی های 27 به بعد بوده هم امکان پذیر باشد. http://uupload.ir/files/j4dl_haynes-h6100-page-5.jpg نکته جالب اینجا است که همزمان با کمپانی بزرگی مثل آسلسان ترکیه کمپانی های بسیار کوچک دانش بنیانی هم در ایران وجود دارند که ماجولهای کارآمد فرستنده/گیرنده یا همان TR را برای باند X که باند مشکلتری هم هست در تیراژ کافی ساخته اند و دست کم قیمت تمام شده نمونه ایرانی با حفظ کیفیت قابل قبول بسیار ناچیز است. بنابراین برای چنین شرکتهایی ساخت TR برای باند L باید کار بسیار ساده تری باشد. ضمن اینکه ترانزیستورهای گالیوم نیترید در این باند به راحتی از بازار داخلی قابل خرید هستند که مشخصه آنها داشتن موبیلیتی خوب در دمای بالا است که برای کاربردهای هواپایه آنها را ایده آل می کند و شرکتهای داخلی قادر به طراحی تراشه های حاوی ماجولهای TR بر پایه تکنولوژی گالیوم نیترید و یا ساخت ماژولها با نیمه هادی ها به صورت دیسکریت هستند و این باند نیازمند حجم پردازش کمتری نسبت به باند X است. البته باند L مشکلات خاص خودش را هم دارد که از جمله طول موج حدود 30 سانتی متر آن است که باعث می شود که Resolution-Cell که در آن هدف کشف می شود ابعاد وسیعی داشته باشد که دقت کافی برای هدف قرار دادن هدف را به دست نمی دهد. http://uupload.ir/files/dido_resolutioncell.png راه حل این مشکل با داشتن تعداد خوبی تامکت در آسمان و شبکه کردن داده ها بین آنها و یا بین یک تامکت و ایستگاه های زمینی رادارهای باند L می تواند دقت کافی را برای ما تامین بکند. راه حل دیگر هم می تواند یک رهگیری ترکیبی از باند L و باند X باشد. مشکل دیگر این هست که روشن شدن این رادار همان و کشف موقعیت شکاری حامل و در معرض خطر موشکهای آشیانه یاب قرارگرفتن هم همان. که البته برای تامکت با RCS معادل نیمی از یک B52 غول پیکر، خیلی تفاوتی نمی کند. برای این منظور انواع تاکتیک ها قابل استفاده است که یک نمونه از آن در شکل زیر نشان داده شده است. http://uupload.ir/files/g08w_practical_lpi.png می توان PRF رادار را هم به صورت Jittered پیاده کرد و از انواع روشهای LPI و روشهای ابتکاری استفاده کرد تا قدرت تشعشع نشتی کاهش بیاید و یا اینکه موشکهای آشیانه یاب سردرگم بشوند.

در ادامه پست قبل RD-33 پیشران مدرن EJ200 جنگنده تایفون به امتداد یافتگی کنار گذر تا نزدیکی های نازل بیرونی دقت کنید. این تکنیک در جهت خنک سازی محفظه پس سوز و ساندویچ کردن گازهای خروجی استفاده میشه.

شب گذشته انصارالله یمن دوتیر راکت توپخانه ای بدر-1 را به سمت پایگاهی نظامی واقع در نجران پرتاب کرد پدافند عربستان راکت ها رهگیری کرد ولی یکی از موشک ها بطور کامل ساقط نشد از مسیر اصلی انحراف پیدا کرد و در منطقه ای مسکونی سقوط کرد. در اثر سقوط این موشک 25 نفر زخمی شدند.

سلام به این مقایسه که در اواخر دهه 70 شمسی ( 1377 ) صورت گرفته باید دقت بیشتری کرد آر .دی .33 آ.ال -31 اف اف-110 جی ئی .12 تی اف-30 پی 414 ای تومانسکی آر-29 بی پی نوشت : با تشکر فراوان از دوست بسیار عزیزی که این مقاله ارزشمند را سالهای دور در میلیتاری ارسال کردند .

بله در زمان صلح حرف بسیار درستی هست . ولی با حرف شما یک کمی به گذشته برگشتم . در قرن گذشته هم سلاح شیمیایی استفاده شده هم سلاح هسته ای . حالا جدا از اخلاقیات و فتوا ها و ... . احتمالا شما با توجه به سنتون شعار های موشک جواب موشک مردم روبه خاطر دارید ما به دنبال موشک بالستیک رفتیم و استفاده هم کردیم . برام جای سوال هست که آستانه تحمل یه ملت و دولت تا کجا هست آیا اگه ما در انبارهای خود سلاح شیمیایی داشتیم با توجه به حملات متعدد شیمیایی عراق به ایران چقدر زمان میبردکه ما هم مقابله به مثل کنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آیا در صورت استفاده در مورد سیاستمداران کشور باز هم از واژه سادیسمی استفاده میکردیم ؟ سوال دیگم این هست همین ماده شیمیایی که بر علیه داداش کیم جونگ اون استفاده شد حدود 1000 برابر از گاز خردل (دایی بنده خدای ما شیمیایی هست حتی تصور چیزی به قدرتمندی گاز خردل هم وحشتناک هست )و اگه اشتباه نکم چند ده هزار برابر گاز کلر کشندگی داشت . اگه داشتن این سلاحها این قدر بی مصرف هست پس چرا در موردش تحقیق میشه و تولید میشه و خیلی علنی به روز رسانی هم میشه ؟؟؟ در مورد گرسنگی صحبت کردید و .... مقاله های زیادی در مورد چرنوبیل وجود داره دیروز هم یه مستند در مورد گرگها و شهرهای خالی از سکنه بلاروس و اکراین نشون میداد جالب بدونید در همین منطقه یک پروژه ملی در روسیه کلید خورد و کانال کشی آب شد و زمینهای حاصلخیز رو زیر کشت بردن که میتونست کشور رو تامین کنه و ... که با این حادثه از بین رفت در آخر هم در مورد شخص خودم نظر میدم که خیلی طول کشید به این نتیجه برسم که فرقی نمیکنه کجا زندگی میکنی فقط یه قانون در دنیا وجود داره و اون قانون بقای جنگل هست در آخر نظر شخصی من (شاید غلط باشه ) این هست که ابزار قدرت به هر طریقی باید در دسترس باشه . (حالا بحث استفاده کردنش کلا دو موضوع متفاوت هست ) . مگر کشورهایی که داعیه دار دموکراسی و آزادی و حقوق بشر هستن بمب اتم و شیمیایی ندارن . ایران هم استثنا نیست

درود به دوستان گرامی این دفعه اول در تاریخ ایران نیست که تعداد نیروی دشمن بی شمار است. ایرانی ها بارها توانسته اند وقتی که اراده نبرد داشته اند نیروهای کارآمدتر و بزرگتر از خود را از تجاوز پشیمان بکنند. باز هم می توانند اگر اراده ای باشد. همچنین ایرانی ها ثابت کرده اند که از یک نیروی کوچک مفلوک هم می توانند شکست بخورند همانطور که در جنگ دوم جهانی یک نیروی بسیار محدود از انگلیسی ها از جنوب (بصره) و دو لشگر روس از شمال ظرف مدت کوتاهی بدون مقاومت ایران را اشغال کردند در حالیکه فقط پادگان تهران 40000 سرباز با انگیزه و آموزش دیده توسط آلمانی ها با تجهیزات آلمانی را داشت و از مشاوره آلمانی ها هم بی بهره نبود. اما فقط چند نفر در مرز شمال و یک دسته ژاندارمری در ممسنی که خبر نداشتند نباید مقاومت بکنند با دشمن درگیر شدند و دشمن را زمینگیر کردند. اگر قرار باشد در زمین آنها با قواعد آنها بازی بکنیم، نتیجه معلوم است. ما آموزش هوایی ضعیفتر داریم، تجهیزات و لجستیک ضعیف تر داریم، از نظر روحی هم از چشم آبی ها غولهای شکست ناپذیر ساخته ایم که هیچ کار غلطی نمی توانند بکنند. دشمن ما دارای تسلیحات غیر متعارف، بزرگترین ارتش ها و فرماندهانی با خشونت بیمارگونه است که قطعا بر علیه ما از تسلیحات ممنوعه استفاده می کنند. اما اگر نبرد به تسلیحات متعارف محدود شود راه حلهای ساده ای همیشه وجود دارد تا نتیجه نبرد تغییر بکند. در دریا ما بازی را به هم زدیم و با توسعه مینی زیر سطحی و اژدر های مهیبشان، قایق تندرو موشک انداز و موشکهای فعال راداری و تصویری و ... ضد سطحی هوشمند، بالستیک های ضد رادار و ضد سطحی و ..... عملا اگر اراده نبرد داشته باشیم (بر خلاف 29 فروردین 1367) قادریم با هزینه کمتر از یک ناوشکن آمریکا ناوگان متفقین بعلاوه خائنین را به یک مصیبت برایشان تبدیل بکنیم. خودشان هم این را می دانند. در واقع وضع منطقه وقتی خیلی جدی است که متفقین ناوگان خود را به عمق اقیانوس هند عقب بکشند تا از تیر رس تجهیزات ارزان ما دور بشوند. حال همین بازی را هم می توانیم در هوا انجام بدهیم. اینکه بخواهیم از آسمان کشور کوهستانی ایران با پدافند دفاع بکنیم بسیار پر مخاطره است. در یک کشور کوهستانی حتی با هزینه بسیار زیاد نمی توان پوشش مناسب را تامین کرد هر چند وجود سایتهای پدافندی برای ایجاد امنیت موقتی نقطه ای لازم و حیاتی است. خوب حالا فرض می کنیم قرار است که با بودجه های جدید آقای ترامپ ایگل های زمین گیر فعال شوند و کمتر از 300 فروند شکاری عملیاتی امروز آمریکا به 2700 فروند تا انتهای سال آینده افزایش بیابد و 5000 فروند جنگنده متفقین از انواع مختلف بعلاوه 20000 بمب نقطه زن و 2000 موشک هوا به هوا و 1000 موشک توماهاوک و 400 موشک بالستیک زمین به زمین با فرماندهی آمریکا قرار است که ما را یمن یا عراق بکنند. دفاع ما چیست؟ فشار دادن نقاط ضعف دشمن با کمترین هزینه ممکن با روشهای ابتکاری. برای مثال این دود لاستیک و بادبادک های آتش زایی که اخیرا فلسطینی ها از آنها استفاده می کنند بیشتر از همه ارتش های عربی به اسرائیل خسارت زده است. متفقین هم نقطه ضعفهایی دارند: نخست اینکه اندیشه تهاجمی آمریکا خیلی تکراری است. این اندیشه متعلق به خودشان هم نیست و تقلیدی نصفه نیمه از اندیشه های گودریان در تهاجم مستقیم سنگین به ویژه هوایی است. این اندیشه به 1940 تعلق دارد نه 2018. دوم اینکه روش جنگی آنها بسیار وابسته به هواگردهای پیچیده و هدایت ماهواره ای است و در صورت مختل شدن ماهواره ها و دادن تلفات سنگین مشابه بلایی که سر نیروی هوایی سلطنتی در سنگاپور یا فرانسه آمد، بر خلاف آن دوران جایگزینی خلبان برای آنها کار سریع و آسانی نخواهد بود. سوم اینکه اندیشه تهاجمی آمریکایی ها بسیار به جنگ روانی وابسته است و در صورتی که مناطق مورد حمله اراده پاسخ همه جانبه داشته باشند به مشکل می خورند خوب ما ده ها سایت الینت زمینی و به میزان نا مشخصی سایت رادار پسیو که اکتشاف آنها برای دشمن غیر ممکن است داریم. به مدد این سایتها و ارتباط از طریق سیم می توانیم مدیریت صحنه نبرد را در شدید ترین تهاجمهای ممکن حفظ بکنیم. به تعداد کافی پهپاد فطرس و سریر و کرار و سیمرغ هم می توانیم داشته باشیم. این واقعیت که پهپاد های کرار می توانند سرعت خیلی زیادی داشته باشند و به باند و فرودگاه نیازی ندارند و با تغییراتی مداومت پروازی آنها هم خیلی بیشتر می تواند بشود، آرزوی هر سیستم پدافندی برای برتری هوایی است و در بدترین شرایط که باندهای ما با موشکهای زمین به زمین دشمن هدف قرار گرفته باشند می تواند مانع برتری هوایی دشمن بشود. پس کافی است که به تعداد کافی پهپاد کرار هوا به هوا تولید و ضمن بهبود وضعیت هدایت و قدرت موتور و بوستر آنها، از آنها به عنوان شکاری های cap ضد کروز و اسکرامبل استفاده کرد. برای خنثی کردن راهبرد دشمن در حمله اولیه راهبرد ساده ما می تواند این باشد که ده ها فروند پهپاد کرار مسلح به موشک خانواده های مختلف از جمله میثاق 3 را با دقت به مرکز دسته های پروازی دشمن هدایت بکنیم تا دشمن مجبور به درگیری با آنها بشود و ماموریت او مختل گردد. به محض شروع تجاوز ما می توانیم عقبه و جناحین دشمن و سایتهای پدافندی و مخازن سوخت و آسایشگاه های خلبانهای اینها را با استفاده از پهپادهای سیمرغ و موشکهای نقطه زن بالستیک ضد رادار و ضد بونکر بدون هدایت از روی زمین هدف قرار بدهیم. همزمان پهپاد های فطرس و زیر سطحی ها می توانند موشکهای کروز دور برد ضد سطحی خود را بر علیه پایگاه های دشمن در عقبه خیلی دور مورد استفاده قرار بدهند افزون بر این زیپلنها و فطرسها و شاهد 129 ها می توانند در مرکز کشور پرواز کرده نقش سامانه مخابراتی و الینت پرنده را بازی بکنند. با استفاده از بالنهای هیدروژنی مخصوص ارتفاع بالا و نصب رادارهای هوایی سبک و سامانه های اپتیکی روی آنها می توانیم، در مرکز کشور یک سامانه جستجوی پرنده بسیار ارزان قیمت داشته باشیم که با فیبر نوری به ایستگاه زمینی متصل است و بدون نگرانی از مزاحمت کوه ها، سایتهای پدافندی را به نحو بسیار موثرتری هدایت و با اهداف درگیر بکنیم. حتی می توانیم کنیسترهای موشکهای پدافندی را با بالنها به ارتفاع بالا ببریم و از همانجا به سمت اهداف دشمن پرتاب بکنیم. یکی از نقطه ضعفهای ایده تهاجمی تکراری آمریکایی ها این هست که اگر خطوط لجستیک و جناحین آنها هم زمان با اخلال روی ماهواره ها مورد حمله قرار بگیرد دفاع قدرتمندی ندارند و برای مثال وقتی که دهها بالگرد سنگین شروع به عملیات هلی برن نیروهای ویژه آمریکا در عراق کردند اگر 50 فروند کرار مجهز به موشک میثاق 3 وجود داشت در آن کشور و روی این کاروان هوایی تمرین موشک پرانی می نمود و تعدادی سیمرغ هم بودند که روی مخازن سوخت اینها بمب 250 کیلویی ترموباریک می انداختند و ماهواره ها هم مختل می گردیدند، عملیات آزادی عراق به یک فاجعه مطلق برای آمریکایی ها تبدیل می شد کلی ذغال می شدند و کلی هم در بیابانها گم می شدند موشکها و بمبهایشان هم بسیار بیشتر خطا می رفت. سیلوهای مهمات آمریکایی ها می توانست در صورت وجود پهپاد های سیمرغ با بمبهای ترموباریک تبدیل به مهمات خودی شده به جای نابودی سربازان عراقی دشمن آنها را تبدیل به کربن بکند. با تجهیز همه جنگنده های موجود و حتی پهپادها به فلیر های روسی می توانیم با خیال راحت همه موشکهای خانواده AIM-9 را مغلوب بکنیم و با تجهیز این شکاری ها به دیکوی های ضد رادار ابتکاری وطنی می توانیم از ضعف فیلتر کالمن در موشکهای آمرام استفاده کرده و آنها را نیز مغلوب بکنیم که به معنی از دست رفتن برتری هوایی 36 کشور استفاده کننده از آمرام از جمله خود آمریکا است. بگذریم از اینکه اگر خلبانها گزارش بدهند که آمرامها منحرف می شوند، کل عملیات را آمریکایی ها متوقف خواهند کرد. تجهیز جنگنده ها به یک لایه گرافن هم می تواند در ایجاد مشکل برای موشکهای راداری آنها بسیار موثر باشد. خلاصه هزاران راه نرفته وجود دارد که می تواند دشمن را با غافلگیری ناگواری مواجه بکند. مثلا در همان روز اول تجاوز می شود صدها بالن را با کابلهای آویزان از آنها در آسمان منطقه نبرد در ارتفاعات مورد نظر رها کرد و ارتفاع مجاز پروازی را به دشمن دیکته کرد. صرف گزارش وجود این بالنها در ارتفاعات مختلف آسمان دشمن و منطقه نبرد کل پروازهای متفقین را کنسل خواهد کرد. در واقع ما مثل مین گذاری دریایی می توانیم مین گذاری هوایی هم بکنیم که خیلی ارزانتر از هزینه یک موشک است و نیازی هم به مواد منفجره ندارد. می توان برای هر روز نبرد یک برنامه جدید داشت تا متجاوز پشیمان شود. به این ترتیب حتی شکاری های 50 سال پیش ما هم می توانند به پرواز در آمده و در عمق ایران با شکاری های پیشرفته و موشکهای توماهاوک درگیر شده شانس خوبی در سرنگونی آنها داشته باشند. آخرین لایه پدافندی را هم مینهای جهنده (در نقش ضد بالگرد و ضد کروز) و رادار توپهای ضد کروز تشکیل می دهند.

در آستانه تغییر فرماندهی نیروی هوایی(با توجه به اتمام دوره 10 ساله)این تاپیک رو به فال نیک میگیریم. انشاءالله که مباحث و راهکارهای ارائه شده مفید باشه و مورد توجه قرار بگیرند. مقابله با توان هوایی آمریکا و ناتو رو باید به چند حوزه تقسیم کرد: -نیروی هوایی -پدافند هوایی زمین پایه و حتی دریاپایه -نیروی موشکی(کروز و بالستیک) -جنگ الکترونیک در زمینه نیروی هوایی در ابتدا نیروهای مسلح باید هدفشون رو از داشتن یک نیروی هوایی معین و مشخص کنند! یک نیروی هوایی با جنگنده های محدود مانند سوخو30 و میگ35 و با پایگاه های غیر حفاظت شده که در یک جنگ تمام عیار به سرعت از حالت عملیاتی خارج میشن! مشابه وضعیت نیروی هوایی کشور یمن در حمله ائتلاف عربی به این کشور. و یا یک نیروی هوایی مجهز و بروز شده به جنگ افزارهای جدید(وارداتی یا تولید داخل)و سازمان دهی شده برای یک جنگ ناهمتراز؟ اگر واقع گرایانه نگاه کنیم خرید جنگنده به دلیل تحریم های شورای امنیت ممکن نیست ,هرچند که حدود 2 سال باقی مونده که تحریم تسلیحاتی برداشته بشه اما قبل از اتمام این دوره شرایط تغییر کرده و دورنمای مثبتی هم دیده نمیشه. با اینحال در صورت تغییر وضعیت دنیا و شکل گیری مجدد بلوک های شرق غرب امکانش هست که کشورهایی مثل چین و روسیه تحریم ها رو نادیده بگیرند. اما اینها در حد یک سری آرزو مطرح هستند و نمیشه بهشون امیدوار بود و اتکاء کرد. از طرفی برای مقابله موثر با تهدیدات متنوع و پرتعداد به یک نیروی هوایی با کیفیت و کمیت بالا(در حد مثلا 500 جنگنده چند منظوره)نیاز هست که تامینش از راه خرید خارجی به دلایل متعدد تقریبا ناممکنه و البته تامینش هم خیلی هم زمان بره و در صورت تحقق, به کشور فروشنده وابستگی سیاسی ایجاد خواهد کرد!مثل عراق زمان رژیم بعث یا عربستان سعودی که بدون حمایت خارجی ماشین جنگی چنین کشورهایی از حرکت خواهد ایستاد! در زمان فعلی به نظر صنایع دفاعی ایران توان تولید جنگنده تایگر با عنوان صاعقه رو داراست.حالا بگذریم که پروژه شفق رو هم میشه با موتور توربوفن جی 90(دو موتوره)احیاء کرد. این جنگنده در حال حاضر با تایگر تفاوت خاصی نداره(مگر اینکه بردهای الکترونیکیش تغییر کرده باشند)و در ایجاد بازدارندگی دفاعی هم تاثیر خاصی نداره! اما با انجام یک سری ارتقاء ها در این جنگنده میشه به یک جنگنده رهگیر نقطه ای با توان نسبتا مناسبی دست پیدا کرد. به درستی مشخص نیست که تا چه میزان از مواد اولیه مورد استفاده در ساخت صاعقه2 و کوثر88 داخلیه اما در صورت تولید داخلی بودن متریال قیمت تمام شده به شدت کمتر خواهد شد و در تیراژ بیشتری میشه این جنگ افزار رو تولید کرد, خصوصا اگر در نظر بگیریم که در حال حاضر ایران به سهولت به این مواد دسترسی نداره و با قیمت بالاتری باید این موارد رو وارد کنه. بدون دیجیتال کردن کابین(به اصطلاح گلس کاکپیت)هم میشه یک جنگنده رهگیر نقطعه ای توانمند ارائه کرد اما داشتن این قابلیت موجب میشه که به نحو مطلوب تری از توانمندی جنگنده استفاده بشه و امکان استفاده از دیتالینک با مرکز کنترل و بهره گیری از اطلاعات رادارهای سطحی(خصوصا رادارهای ضداستیلیث)میسر خواهد شد و نیازی نیست که اینکار از طریق بیسیم و افسر کنترل انجام بشه. همچنین قابلیت حملات هوا به سطح هم افزایش خواهد یافت. در صورت دسترسی به رادار هواپایه خصوصا آرایه ای و اسکن الکترونیکی فعال که نیاز نیست توضیح داده بشه که چه توانمندهایی در اختیار جنگنده قرار میگیره, اما ما در اینجا فرض میکنیم که دسترسی به این گزینه میسر نیست. اما رادار تنها یکی از ابزارهای کشف اهداف هوایی و سطحیه! گزینه پیشنهادی برای جنگنده رهگیر نقطه ای با پلتفرم تایگر/صاعقه, استفاده از سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز یا IRST هست که از برد کشف و رهگیری قابل توجهی هم برخورداره و میتونه با رادارهای کوچک رقابت کنه و البته نمونه زمینی این سیستم اثر بخشیش رو در جنگ یمن و کشف و حمله به جنگنده های متجاوز به خوبی نشون داده, با وجود اینکه به صورت محدود استفاده شده. این سیستم رو میشه مانند جنگنده تایفون در قسمت جلوی کانوپی و یا در صورت عدم وجود فضای کافی میشه با حذف یک توپ دماغه, در این قسمت نصب کرد. یک مکان دیگر, افزودن دوربین به نوک بالها و جایگاه موشک سایدوایندر هست. که میشه از دو دوربین جهت افزایش زاویه دید استفاده کرد. در سالهای اخیر سیستم زمین پایه ای مبتی بر دو دوربین مادون قرمز تولید شده که برد کشف در این سیستم به 40 کیلومتر میرسه در نمونه دیگر برد 50 کیلومتره که مشخصات دقیقترش در دسترس نیست. و این درحالی هست که در سیستم پدافندی رعد2 به دوربینی با برد 80 کیلومتر هم جهت رهگیری دسترسی وجود داره: همچنین شرکت رایان رشد افزار هم محصولاتی داره که بردشون نامشخصه: بنابراین مشخصه که توان پایه برای ساخت یک سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز هواپایه موجوده و فقط باید اعلام نیاز صورت بگیره و سفارش داده بشه. این ارتقاءها رو در صورت نیاز بر روی ناوگان دیگر مانند میراژها و ایرگاردها و حتی میگ29 هم میشه پیاده کرد. در جنگنده تامکت هم که جایگاه IRST مشخصه. همچنین استفاده از آنتن های ESM در بدنه جنگنده, برای شنود امواج یکی از راهکارهای هدفیابی هست که میشه بکار گرفت. ------------------------------- نکته قابل ذکر اینکه بر پایه فناوری این سیکر راداری فعال میشه یک رادار کوچک با برد حدود 100 کیلومتر توسعه داد. همچنین وجود رادار ابصار نشون میده که توانمندی بالقوه ساخت رادار هواپایه موجوده. حالا سوال اینه که پس از کشف هدف, با چه ابزاری باید به مقابله با اهداف پرداخت؟ بر خلاف تصورات, در درجه اول ما نیاز نداریم که موشکی تولید کنیم! بلکه پیش از این مرحله باید یک بسته ارتقاء برای موشک های هوا به هوای موجود ارائه کنیم که برد و اثر بخشی این موشک ها بهبود پیدا کنه! در خصوص افزایش برد ما پیش این برد موشک صیاد2 رو بدون تغییر طول و قطر موشک از 70 کیلومتر به 120 کیلومتر ارتقاء دادیم که نشون دهنده اینه که ما به سوخت جامد پرقدرت تری دست پیدا کردیم که همین رو میشه در موشک های هوا به هوا و حتی فکور90 استفاده کرد. در زمینه جستجوگر موشک, ما سیکرهای متعددی رو تنها برای موشک طائر2 سپاه دیدیم و احتمالا سیکرهای متفاوتی هم در موشک های صیاد2-3-4 استفاده میشه که ساخت پدافند برد بلند خودش نشون دهنده توان ساخت سیکر راداری فعاله. اگر فرض کنیم که فعلا امکان ساخت سیکر راداری فعال برای موشک های میانبرد سبک مانند آمرام و آلامو میسر نیست, بهترین راه حل حذف سیکرهای راداری موشک هایی مانند آلامو و اسپارو و افزودن سیکر تصویرساز مادون قرمز به این موشک هاست. در سالهای اخیر ما شاهد بودیم که شرکت دانش بنیانی به نام رایان رشد افزار چندین نوع سیکر الکترواپتیک و مادون قرمز برای تسلیحات هوا به سطح کوچک(مانند سدید,شفق و آذرخش)ارائه کرده و احتمالا توان تامین سیکر برای موشک هوا به هوا رو هم داراست. همین سیکرها در نوع کوچکتر برای موشک های کوتاه بردی مثل سایدوایندر و موشکهای چینی و روسی هم قابل استفاده هستند. در گام بعدی پس از ارتقای موشکها, ساخت موشک میانبرد سبک با سیکر راداری و مادون قرمز بر پایه پلتفرمی مثل آلامو در دستور کار قرار میگیره. همچنین ساخت موشک کوتاه برد هوا به هوا حتی امکان ساخت نمونه هواپایه موشک صیاد3 و 4 برای هدفگیری آواکسها و هواپیماهای الینت و سوخترسان میسره و جنگنده هایی مثل تامکت و فنسر و فانتوم به صورت بالقوه توان حمل چنین موشک هایی رو دارا هستند. در زمینه تسلیحات هوا به سطح یک سری تولیداتی داشتیم که به صورت نسبی نیازها رو مرتفع میکنند. همچنین جنگنده های فانتوم و فنسر باید به بمب ها و موشک های دور ایستایی با کلاهک سنگین مجهز باشند تا پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناوگان دریایی دشمن اونها رو به صورت کامل منهدم و غیر قابل بازسازی کنند. -در خصوص پدافند هوایی زمین پایه به هر حال باید پذیرفت که موضع ما در قبال حملات بیگانگان, پدافندی و بیشتر از نوع زمین پایه هست. در سالهای اخیر سعی شده که پدافند هوایی کشور شبکه ای و بهم مرتبط بشه. شبکه سازی پدافندهوایی و در عین حال ایجاد چند مرکز فرماندهی میتونه اثر بخشی شبکه رو افزایش بده و مانع از فروپاشی شبکه با انهدام مرکز فرماندهی بشه. در این زمینه الگوی شبکه ستاره ای مطلوب تره. در زمینه سیستم های پدافندی ما به یک سیستم موشکی کوتاه برد با موشک های آماده به شلیک در تعداد بالا نیازمندیم. این سیستم میتونه سیستمی مثل تور ام 2 ئی باشه یا نمونه ام کی ام یا سیستمی مشابه پانتسیر در زمینه پدافند بردبلند 4 گردان اس300 در اختیار داریم و ظاهرا باور373 هم تکمیل شده. برای پوشش کامل کشور حدودا به 23 گردان اس 300 یا باور373(با فرض یکسان بودن با S-300 PMU2)نیازمندیم. البته همه نقاط کشور ارزش پدافندی ندارند و پدافند به این صورت پیاده سازی نمیشه اما به هر حال دونستنش ضرری نداره. به هر حال این سیستم ها غیر قابل نفوذ نیستند و باید علاوه بر بهره گیری از سیستم های راداری از سیستم های نظارتی مادون قرمز هم بهره گرفت, اما برد این سیستم ها محدود هست و به صورت عادی نمیشه به مقصود رسید. در حال حاضر ما دوربینی با برد 40 و 50 کیلومتر در اختیار داریم که این دوربین ها در سیستم پدافندی رعد1 و رعد2 که یک سیستم پدافندی میانبرد محسوب میشن استفاده شدند. هر کدام از این نقاط پدافندی(به قطر 400 کیلومتر)رو میشه با 12 سیستم رعد1 و رعد2(بدون خودروهای موشک انداز)پوشش کامل داد به صورتی که عین یک رادار بشه بر محیط اشراف داشت.البته رعد2 به علت داشتن دوربین بیشتر میدان دید بیشتری هم داره و مطلوب تره اما گران تر هم هست. هر کدام از این سیستم ها فعالیت مستقلی دارند اما اطلاعاتشون به صورت بی سیم به خودروی فرماندهی اس300 و باور373 ارسال میشه و به این ترتیب امکان شلیک موشک بدون استفاده از رادار در حداکثر برد میسر خواهد شد. سامانه پدافندی رعد1 و 2 دارای سیستم کنترل آتش هستند و امکان هدایت تسلیحات رو دارند و به همین دلیل در حلقه جلویی, امکان استقرار موشک های میانبرد و کوتاه برد و همچنین توپ های اتوماسیون شده 30,23و 100 میلیمتری وجود داره که میشه جهت حفاظت از سامانه ها از این جنگ افزارها بهره گرفت. قیمت تمام شده سیستمی مثل رعد2 مشخص نیست اما به نظر در مقایسه با رادارهای برد بلند مراقبتی و کنترل آتش قابل توجیه خواهد بود, خصوصا اگر بدونیم که این سیستم ها توانایی کشف و رهگیری پنهانکارها رو دارند که در قضیه رصد و نشاندن پهپاد RQ-170 این قابلیت اثبات شده. در زمینه پایگاه های هوایی اقداماتی که باید صورت بگیره به این شرحه: چند پایگاه هوایی در مرکز جهت استقرار هواپیماهای رهگیر و بمب افکن پایگاه های مرزی دارای تونل های حفاظت شده و دارای باندهای فرعی خاکی جهت استقرار رهگیر نقطه ای و پشتیبانی نزدیک پس از فرود, جنگنده ها جهت آماده سازی و لود مجدد تسلیحات به سرعت توسط خودروی یدک کش به پناهگاه انتقال داده میشن. جنگنده هایی مانند یاک 130,قاهر,شفق رزمی و میگ 29 در چنین پایگاه هایی استقرار داده میشوند. البته تونل ها باید جوری طراحی بشن که با ورود یک موشک کروز از دهانه تونل کل سیستم فرو نپاشه و الا خود این اقدام نقض غرضه! جهت حفاظت از شلترها و سایر تاسیسات پایگاه ها باید یک سیستم دفاع فعال توسعه داد. در تاپیک زیر ایده ای برای ساخت یک سیستم دفاع فعال جهت مقابله با پهپادهای انتحاری ارائه شده که میتونه برای حفاظت رادارها و هواگردهای داخل پایگاه مورد استفاده قرار بگیره. راکت ها به فیوز مجاورتی مجهز میشن و در اثر انفجار راکت ها موشک کروز یا بمب سنگر شکن منهدم شده و یا تحت تاثیر موج انفجار از مسیر هدف منحرف میشه که در هر دو حالت مقابله موفقیت حاصل شده. فقط ممکنه در اثر انفجار در آسمان ترکش ها خساراتی به تجهیزات پایگاه و پرسنل وارد کنند که قابل اغماض محسوب میشه چراکه در صورت عدم مقابله, انفجار بمب و موشک ها قطعیه و خسارات بیشتری وارد خواهد شد. در این طرح در مجاورت هر شلتر یا هر چند شلتر(بسته به نیاز و طراحی پایگاه)یک برجک دفاع فعال قرار داده میشه که مجموع این برجک ها به سیستم پدافندی پایگاه متصل هستن و تنها در زمان مورد هجوم قرار گرفتن پایگاه فعال میشن. جهت امنیت بیشتر میشه برجک رو با بلوک های بتنی محافظت کرد تا در صورت انفجار ناخواسته راکت ها به پایگاه آسیبی وارد نشه. بکارگیری این سیستم پدافندی خیلی کم هزینه تر و موثر تر از ساخت شلترهای بتنی پرهزینه هست که پیش از این در عراق ناکارآمدیشون رو نشون دادند. نمونه خیلی ساده تر این سیستم پدافندی قبلا تولید شده: -نیروی موشکی ساخت موشک های ضدهوایی فوق دوربرد بر پایه ترکیب موشک های بالستیک و موشک ضدهوایی جهت انهدام هواپیماهای اخلالگر,سوخترسان,آواکس و امثالهم ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک میانبرد ضدناو ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک سنگر شکن جهت انهدام شلترها,انبارهای مهمات و سوخت و مراکز پمپاژکننده نفت به خطوط لوله زیرزمینی ایده مذکور در این پست تشریح شده: بکارگیری موشک های کروز ضد سطح(مانند سومار و موشک کروز یاعلی)دارای دوربین مادون قرمز و آنتن های ESM جهت کشف موقعیت دقیق رادارهای ضد بالستیک و تهاجم به آنها ساخت موشک های های بالستیک ارزان قیمت فریبنده(دکوی)با عملکرد مشابه بالستیک واقعی برای اشباع کردن سیستم های ضدبالستیک جنگ الکترونیک استفاده گسترده تر از تجهیزات و سیستم های اخلاگر در عملکرد رادارهای هواپایه و لینک های ارتباطی رادیویی فعلا همینها...

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم.   ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش اول)   فریگیت Petya-class  : این فریگیت ، بنا به اذعان ویکی پدیای انگلیسی ، ظاهرا تنها فریگیت نیروی دریائی آذربایجان است (البته فعلا). این کلاس از ناوچه 950 تنی که یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هست در اواسط دهه 1950 میلادی تحت عنوان " پروژه 159 " طراحی و ساخته شده است.           این ناوچه در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Petya-class_frigate     لندینگ شیپ Polnocny-class : این کشتی آبی-خاکی ، در سازمان رزم نیروی دریائی اتحاد جماهیر شوروی ، بعنوان یک لندینگ شیپ متوسط رده بندی می شود. جمهوری آذربایجان جمعا 6 فروند از این ناوهای 834 تنی در اختیاردارد. ( 2 فروند مدل A و 4 فروند مدل B ).         این ناو آبی - خاکی در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناو آبی-خاکی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Polnocny-class_landing_ship     ناوچه Osa-class : ناوچه های سبک کلاس اوزا ، در واقع در رده قایق های موشک انداز (missile boat) دسته بندی می شوند. نیروی دریائی آذربایجان سه فروند ناوچه اوزا در اختیار دارد (2 فروند اورا-1 و یک فروند اوزا-2 )           ماکت این ناوچه در موزه نیروی دریائی روسیه   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Osa-class_missile_boat     پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

سلام  علیکم و رحمت ا...   ضمن تشکر از برادر عزیز جناب مهران    حقیقتاً نیروی دریایی آذربایجان را در دریاچه کاسپین باید جدی گرفت . بخصوص در سالهای اخیر که شکل آموزش پرسنل این نیرو کاملاً براساس استانداردهای ناتو و با استفاده از مربیان این پیمان ، بخصوص آمریکایی و بعضاً تیم های اعزامی از نیروی دریایی رژیم عبری صورت می گیرد و در کنار آن ، احتمال خرید شناورهای گشت دریایی sobol-class روسی  ( اطلاعی ندارم که تحویل شده یا خیر ) میزان این تهدید را بیشتر نموده است . با این وصف :      دو سال پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، ناو تیپ ستاره سرخ نیروی دریایی ارتش اتحاد شوروی در کاسپین تقسیم شد و بخش عمده ای از تجهیزات روسی در اختیار این جمهوری تازه تاسیس قرار گرفت .          بطور خلاصه نیروی دریایی آذربایجان ، از 5 ناوگروه اصلی تشکیل شده که همگی در بندر باکو مستقر هستند . پدر نیروی دریایی آذربایجان ، ناخدا یکم ویتالی پاشیتس بشمار می رود که از سال 1969 تا 1983 ، فرمانده ناو تیپ روسها در این دریاچه بود .    ضمناً زیردریایی های فوق الذکر جمعی ناوگروه پنجم ( مرکز عملیات شناسایی و خرابکاری ) به شناسه یگان 641 بشمار می روند .              پی نوشت :   1- بدلیل اینکه  جو غالب ، بر قدرت هوایی متمرکز شده ، شاید با حضور دوستان بسیار عزیزی همچون جناب کماندانت ، جناب الکترو ، جناب ایران نیوی ، می توانستیم یک برآورد جامع را از توان دریایی کشورهای حاشیه کاسپین داشته باشیم .   2- این میدجتهای روسی ، بشدت بنده را یاد شیرینی ماه مبارک رمضان ( زولبیا- بامیه ) انداخته )   :mrgreen:  :mrgreen:   

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان زیر سطحی این نیرو آغاز میکنیم.   پیشگفتار و توضیح ضروری - متأسفانه یافتن عکس و مطلب مرتبط با زیردریائی (در واقع میدجت) های آذری بسیار کار طاقت فرسائی بود (از بس که مدل این زیردریائی ها عتقیه بود کمتر عکسی از اونها موجود بود :laughing:   :laughing: ) و پس از چند ساعت جستجو ، سرانجام این تصاویر رو تونستم پیدا کنم. پیشاپیش اگر یکی دو تصویر کیفیت لازم رو ندارند ، از شما عزیزان پوزش میخوام.     ناوگان زیر سطحی نیروی دریائی آذربایجان   زیردریائی Triton-1M و Triton-2M : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هستند. نیروی دریائی آذربایجان دارای یک ناوگان 4 فروندی از این زیردریائی های قدیمی می باشد. آذربایجان اخیرا قراردادی با شرکت "Adria-Mar" کرواسی منعقد نموده تا این زیردریائی ها را با تجهیزات مدرن تر ، نوسازی نماید تا بتواند حضور قدرتمندانه تری در دریای کاسپین داشته باشد. تریتان 1 در یک موزه دریائی  :winking:       دو غواص و خدمه تریتان 1   فرامین کنترلی تریتان 1   و اما تصاویری از تریتان - 2 ام     تریتان 2 در رژه ارتش سرخ ، بر روی کامیون دو تصویر از تریتان 2 در موزه   مقایسه ابعاد تریتان 1 و تریتان 2 در این انجمن تاپیکی در مورد این زیردریائی های سبک وجود ندارد http://survincity.com/2010/10/longish-road-to-the-triton-how-did-the-midget/     زیردریائی Sirena-UM و Sirena-UME : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، در واقع نسخه تغییر یافته اژدرهای زیردریائی پرتاب هستند که برای عملیاتهائی نظیر خرابکاری ، شناسائی ، کوماندوئی و ... توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده اند. فقط یک منبع به وجود این زیردریائی در ناوگان آذربایجان  اشاره نموده بود که با توجه به اینکه نیروی دریائی آذربایجان زیردریائی سنگین ندارد ( زیردریائی که دارای تیوب شلیک این اژدرها باشد) ، احتمال وجود ابن زیردریائی سبک در ناوگان این کشور کمی بعید می باشد.    2 تیپ زیردریائی مرطوب سیره نا با کاربری های متفاوت در کنار یک اژدر     سیره نا در حال آماده شدن برای باز زدن در زیردریائی    زیردریائی کاملا مرطوب سیره نا   فرامین کنترلی سره نا     و در انتها ، مقایسه ابعاد سه زیردریائی با هم :         ممنون از نظر لطف هر دو شما بزرگواران به بنده ، معرفی تجهیزات رو از همین پست شروع کردم  :winking: و ان شاء الله اگه عمری باقی باشه ، حتما ادامه اش میدم.         پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

مقام نظامی روس: «مسکو» هواپیماهای رژیم صهیونیستی در حریم هوایی سوریه را سرنگون کند https://www.farsnews.com/news/13970628000170/مسکو-هواپیماهای-رژیم-صهیونیستی-در-حریم-هوایی-سوریه-را-سرنگون-کند این سگ هار رو باید تحریک کرد تا دوباره حمله کنه دوست داریم ببینیم در مقابل پنجه های خرس گریزلی چطور از خودش دفاع می کنه!

حکومتی که عرضه ی مدیریت بودجه ش رو نداره ، بهتره دست از سر سایر کشورها برداره .... الآن سود ما برای سوریه چی بود !؟ اگه داعش کل سوریه رو می گرفت ، حداقل خود ترکیه و اعراب مجبور می شدن با پشتیبانی ناتو بهش حمله کنند ... اینجوری 1 میلیون سوری نمی مردن ، 10 میلیون سوری آواره نمی شدن و زیرساخت های سوریه نابود نمی شد .... ما به سوری ها ظلم کردیم ... سوری ها هم زن و بچه داشتن و می خواستن یک زندگی عادی داشته باشند ولی ما با اقداماتمون این رو ازشون دریغ کردیم ....