یک سری موارد رو مطرح کردید که چندتا سوال ایجاد میکنه - چه افسانه سازی و هایپی در این تاپیک از جانب کاربرها در مورد اف 14 انجام شده تا الان؟ - چطور یک نیروی هوایی با شرکت در جنگی مثل یمن "آب دیده" میشه؟ - ارتقاء اف 14 چه طور میتونه "خود فریبی و دست کم گرفتن دشمن" محسوب بشه؟ به اضافه این که اسرائیل فقط اف 16 های A/B رو بازنشسته کرده.بقیه اف 16 ها درخدمت هستن. منبع:https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon_operators همین جا ذکر شده از رده خارج شدن قسمتی از اون اف 16 ها به دلیل کاهش بودجه نظامی و همین طور "توانایی رزمی یک F-16I در برابر چند اف 16 از مدل های قدیمی" بوده.میشه نتیجه گرفتن ارتقاء یک پلتفرم اون قدر ها هم بیهوده نیست. از طرف دیگه پرژه های اف 14 و اف 16 با اختلاف فقط 4 سال شروع شدن.به همون اندازه که پلتفرم اف 14 از رده خارج هست، پلتفرم اف 16 هم هست.( و همین طور اف 15 و اف 18) تاریخ شروع پروژه: F-14: 1968 F-15: 1969 F-16: 1972 F-18: 1972 https://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_F-14_Tomcat https://en.wikipedia.org/wiki/McDonnell_Douglas_F-15_Eagle https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon https://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_YF-17 از لحاظ کارکرد خیلی از اف 14 های نیروی هوایی سالها در انبار بودن و تایم پروازشون 40 سال نیست. منظور از ارتقاء یک جنگ افزار نادیده گرفتن بقیه جنبه های رزمی نیست.باید روی ساخت جنگده جدید کار بشه ولی در عین حال باید روی افزایش توان تجهیزات موجود هم کار کرد.

افزایش قدرت آتش کیف دریافت تعداد بیشتری آتشبار کالیبر 220 م.م ازسوی نیروی زمینی اوکراین کیف : شرکت دفاعی دولتی UkrOboronProm اوکراین اعلام نمود که در حال تحویل گروه جدیدی از سامانه های موشکی چندگانه کالیبر 220 م.م اوراگان به نیروی زمینی این کشور است . طبق اعلام رسمی شرکت فوق ، یکی از زیرمجموعه های این شرکت "“Shepetovsky Repair Plant" مرحله نهایی تعمیرات و بروزرسانی سامانه موشکی زمین به زمین چندگانه اوراگان را به اتمام رسانده و تحویل این سیستم ها به نیروی زمینی اوکراین ، به معنای تقویت قدرت آتشباری این نیرو در مقایسه با سالهای گذشته است . سیستم موشکی چند گانه (MLRS) اوراگان ، عمدتا" برای درگیری با اهداف حیاتی میدان نبرد نظیر واحدهای بشدت آسیب پذیر پیاده نظام ، خودروهای زرهی و غیر زرهی ، واحدهای موتوریزه و گروهان های تانک ، پست های فرماندهی ، مراکز مخابراتی و تاسیسات ثابت نظامی مورد استفاده قرار می گیرد . در مجموع ، این سیستم توپخانه ای ، در ردیف موشکهای زمین به زمین برد بلندی است که هم اکنون در خدمت ارتش اوکراین قرار دارد . این سیستم قادر است تا در بازه زمانی 20 ثاینه ای ، 16 تیر موشک کالیبر 220 م.م را برعلیه اهدافی در محدوده برد 35 کیلومتر مورد اصابت قرار دهد . ماموریت اصلی این سامانه رزمی ، انهدام اهداف تعیین شده ،بخصوص مراکز تجمع پیاده نظام ، پخش مین های ضد زره در یک برد 10-35 است . این سیستم ، از لحظه صدور دستور آتش تا اجرای شلیک ، تنها به 3 دقیقه زمان نیاز خواهد داشت و با توجه به پیکربندی هشت در هشت ، از تحرک بسیار بالایی برای ایراد ضربه به دشمن و برخورداری از تحرک مطلوب جهت جلوگیری از شناسایی توسط واحدهای متخاصم برخوردار است . مجموعه تعمیراتی Shepetovsky Plant یکی از شرکتهای پیشرو اوکراینی در ارتقاء و روزآمد سازی سامانه ها ی راکتی نظیر BM-21 گراد ، اوراگان و سامانه های توپخانه خودکششی 3S3M ، 2S5 و همچنین طیف متنوعی از خمپاره اندازها ، تجهیزات کنترل و فرماندهی ، موشکهای ضد زره هدایت شونده و تجهیزات نظامی دیگر محسوب می شود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم سئوال بسیار خوبی بود دقت بفرمایید ، طرح 303F که یکی از چند برنامه گرومن برای تولید یک ابررهگیر در کلاس نسل چهار اولیه ، بود به 2 دلیل اصلی کنار گذاشته شد 1- وزن ناخالص این طرح با مسلح شدن به مهمات اسپارو نزدیک به بیش از 4000 پاوند سنگین تر از نمونه 303E بود . این هم به دلیل افزایش مساحت بال ( بدلیل طرح ثابت آن که شباهت زیادی به طرح بال ایگل داشت ) .... ماک- اپ طرح 303E گرومن به شباهت فوق العاده آن با نمونه تولید شده A دقت کنید حالا چرا این را رد کردند ، باید گفت که الزامات نیروی دریایی برای عملیات از روی عرشه ناو هواپیمابر و عدم انطباق این بال با طرح فلاپ دو تایی شکاف دار در بال متحرک که این خودش سامانه کنترل لایه مرزی را نیاز داشت و طبیعتا افزایش وزن پیدا می کرد ، موجب رد شدن ان را فراهم کرد 2- افزایش مساحت بال مترداف بود با مشکل برای جا دادن هواپیما در اشیانه های زیر عرشه اصلی ناو هواپیمابر و کاهش کارایی هواپیما در ارتفاع پروازی پایین پی نوشت : 1- تامکت بلحاظ طراحی هنوز هم در نوع خودش بی نظیر هست بویژه ترکیب بال متحرکش با نرم افزارهای رایانه ای کنترل ان که تا جایی که اطلاع دارم در هیچ پرنده دیگری به این شکل که تجربه رزمی موفقی هم داشته باشد، تکرار نشده . 2- حقیقت این هست که همون پیکربندی سبک تایگر را دوستان روی یک برنامه منطقی جلو ببرند ، خودش مایه مباهات و افتخار هست . 3- این را بارها خدمت دوستان عرض کردم ، کار طراحی و ساخت جت رزمی ، نه کار نیروی هوایی هست و نه وزارت دفاع ، این مسیر غلطی هست که داریم طی می کنیم و موازی کاری بی نتیجه هست . اگر قصد نوسازی نیروی هوایی وجود دارد ، اول نگاه اشتباه را تصحیح کنیم ، بعد برویم دنبال ایده سازی و تولید . ادامه این روند ، فقط هزینه منابع محدود هست برای هدفی که معلوم نیست انتهای ان چه میشود

بسم الله....... داعش تصاویر جدیدی را از نبردهای شرق فرات منتشر کرد

بسم الله..... نیروهای انصارالله یمن با اجرای چند ضد حمله موفق شدن بخشهای از جاده حدیده - صنعا در کیلومتر 16 را بازپس بگیرند خودروهای آسیب دیده ائتلاف در نبردهای حدیده سایر نقاط اصابت راکت شلیک شده از سوی حوثی ها به پایگاه نظامیان عربستانی در شهر جیزان

بسم الله.......... قبرستان زرهی بعد از نبرد برلین نبرد برلین یکی از سرسختانه ترین نبردها در طول جنگ دوم بود. جایی که تعدادی نسبتا اندک در برابر صد ها هزار سرباز ارتش سرخ دست به یک دفاع تقریبا ناامیدانه زنند تا حداقل سقوط رایش سوم را به تاخیر بی اندازند. البته برخلاف گفته های سابق که عموما براساس ادعاهای شوروی سابق ویا منابع غربی شکل گرفته بود این نبرد انچنان هم خونبار نبود البته حداقل از لحاظ آماری و نه بازه زمانی بر اساس تحقیقات منابع المانی که سالها بعد از جنگ رخ داد . تلفات نبرد برلین برای طرف آلمانی بین 90 تا 100 هزار کشته بوده . که از این ارقام هم دست کم 30 هزار غیر نظامی هستن. از این تعداد هم 22 هزار کشته نظامی و 22 هزار کشته غیر نظامی برای محدوده شهر برلین است. نکته جالبتر اینکه شهر برلین تنها توسط 80 هزار سرباز محافظت میشد . که نیمی از این نفرات هم از اعضای بسیج ملی آلمان یا همان فولگشتروم بودن اما منابع شوروی تلفات خود را را 82 هزار کشته 280 هزار زخمی از دست دادن 1900 دستگاه تانک و بیش از 2000 هزار توپ و یا توپ های هجومی به همراه 1000 هواپیما درباره تلفات سخت افزاری شوروی عموم منابع همچین ارقامی را بیان کردن .اما درباره تلفات انسانی چند سوال باقی است نبرد برلین از تاریخ 16 آپریل تا 2 می 1945 به طول کشیدن و خود شامل چند نبرد است 1- نبرد رودخانه اودر تا رودخانه نایسه که نبرد ارتفاعات سیلو هم شامل همین نبرد میشود .2 نبرد هالبه 3. نبرد محدوده شهری برلین نکته جالب اینکه شوروی تلفات خود را در نبرد اودر 24 هزار کشته اعلام کرده این در حالی ایست که تنها در نبرد ارتفاعات سیلو 30 تا 35 هزار کشته تلفات متحمل شده وآلمانهای هم 12 هزار نفر عموما ارقام اعلام شده روسها درباره تلفات نبرد هالبه رو اغراق آمیز می دانند . یک گورستان 15 هزار نفری متعلق به اتباع آلمانی در این منطقه واقع شده بود . گفته شده 10 هزار غیر نظامی آلمانی در این نبرد جان باختن . هزاران سرباز روس کشته شده این نبرد در گورستانی حوالی شهر باروث دفع شدن از سرنوشت هزاران سرباز روس دیگر اطلاع دقیقی نیست . بعد از چند وقت از نبرد بقایای زیادی از کشته شدگان روس به مرور زمان کشف میشدن . نبرد هالبه بیشتر یک عملیات نجات سربازان وغیرنظامیان المانی از مناطق تحت اشغال شوروی در خاک آلمان بود این نیروها قصد داشتن خود را به مناطق تحت کنترل آمریکایی ها برسانند .به نظر بنده ارقام 80 هزار کشته روسها می تونه برای نبرد در محدود شهر برلین باشه و باقی امار رو نادیده گرفتن . پایان نبرد با یک امار خوشایند

اگه منبع تصویری از انهدام سوم خرداد یا تور ام 1 ایرانی تو سوریه دارین لطفا قرار بدین. یا حتی منبعی غیر از اسرائیل دارید. البته جالبه ما بنا به تصاویر ماهواره ای تنها 2 سامانه سوم خرداد رو تو کشور خودمون عملیاتی کردیم. موندم چطوریه که با این همه ماهواره های تصویربرداری که اتفاقا عموم مردم دنیا ههم میتونن بهش دسترسی داشته باشن تا الان حتی یک تصویر خشک و خالی از سوم خرداد تو سوریه دیده نشده.

در اینکه جنگنده multi role f-35 توانایی های قابل توجهی داره و برای برتری هوایی طراحی شده شکی توش نیست ولی تو همین چند روز اخیر شاهد بودیم که آمریکا دست به دامن اوکراین میشه یه تیم تحقیقاتی میفرسته اونجا برا اینکه بتونن نقاط ضعف s-300pmu پیدا کنند تا بتوانند با همین جنگنده باهاش مقابله کنند همچنین توقف پرواز همین جنگنده بخاطر سقوط یک فروند f-35b در همین روزهای اخیر نشان دهنده این است که آنچه ما تو خیلی از تبلیغات در مورد توانایی های این جنگنده شاهد هستیم با آنچه که در واقعیت وجود دارد ابهامات زیادی را به وجود آورده است ، نکته ای که درمورد این جنگنده های نسل 5 وجود داره این است که هیچکدام از آنها تا به حال در رزم هوایی واقعی مشابه آنچه که در دوران 8 سال جنگ شاهد بودیم شرکت نداشته اند.

بسم الله الرحمن الرحیم پیرو درخواست جمعی از دوستان سایت که داوطلب مشارکت در هزینه های نگهداری و توسعه سایت میلیتاری هستند، اقدام به نصب درگاه اختصاصی برای سایت میلیتاری کردیم تا دوستان بدون مشکل و بدون قید کردن نام و اطلاعات کاربری شان، امکان مشارکت و پرداخت داشته باشند. در حال حاضر امکان پرداخت 50 هزار تومن فراهم شده تا به طور متوسط قابل پرداخت برای همه دوستان باشد و دوستانی که مبلغ بیشتری مد نظر دارند، می توانند چند مرتبه پرداخت انجام بدهند بدون کسر کارمزد. لازم به ذکر است که این مبالغ در بخشی از هزینه های سایت شامل: شارژ ماهانه سرور، خدمات فنی شامل خرید لایسنس نرم افزار های مورد استفاده و پیشبرد و رفع مشکلات فنی سایت خواهد شد. اگر مبلغی هم اضافه بر هزینه های نگهداری در اختیار ماند که برای ماه های آینده مشکلی نداشته باشیم، این مبالغ را صرف تهیه یک سیستم سرور اختصاصی برای سایت خواهیم کرد تا به صورت بلند مدت از هزینه های سایت کاسته شود و با انتقال به دیتاسنترهای داخلی تنها هزینه پهنای باند را پرداخت کنیم. که پیش از این در این مورد توضیحاتی داده شد. لینک پرداخت برای میلیتاری: حمایت مالی از میلیتاری باتشکر والسلام.

سلام اگر بنده و شما ساعت ها رودرو بنشینیم و با هم بحث کنیم به دلیل بنیاد های فکری و ساختارهای تحلیل کاملا متفاوت به نتیجه ای نخواهیم رسید . پس ادامه بحث را جایز نمی دونم . سپاس از اینکه پست بنده را مطالعه کردید موفق باشید

نه ندارد ... پلتفرم اف 14 از رده خارجه ... از اف 14 هم افسانه نسازید ، یک جنگنده ی زیوار در رفته بیشتر نیست و در حقیقت چون دستمون به جایی بند نیست ، داریم با hype کردن اف 14 خودمون رو تسکین می دهیم ... تمام این بحث ها و مقالات در مورد ارتقاش هم سر هم تا 5 سال دیگه بیشتر ارزش ندارند ، اونوقت شما با یک جنگنده ی 45 ساله هیچ کاری نمی تونید بکنید .... اسرائیل ، اف 16 ها رو بعد از اف 14 های ما گرفت ، باهاشون توی هیچ جنگ فرسایشی هم نبود ، چندین بار ارتقائشون هم داد ، با این همه ، شروع به از رده خارج کردنشون کرده .... با واقعیت کنار بیائید ... ما چیزی به نام نیروی هوایی نداریم ... بهتون توصیه می کنم فیلم کره ای The Fortress رو ببنید ...

بسم الله........ داستان شکار وشکارچی بعد از تضعیف داعش و شروع شکست هایش این گروه تروریستی برای جلوگیری از پیشروی بیشتر دشمنان خودصدهاو بلکه هزاران عامل انتحاری را وارد میدان نبرد کرد . از نبردهای شمال حلب گرفته چه با ارتش سوریه وچه با مخالفین تا بیابانهای حمص دیرالزور شهرهای مختلف عراق و... اوج استفاده از عوامل انتحاری در نبردهای رقه و موصل بود . جایی که هزاران سرباز کرد و عراقی در حملات انتحاری چه کشته وچه زخمی شدن. نیروهای عراقی در ابتدا با استفاده موشکهای هدایت شونده وتا حدودی توپ های 106 و تانک های سنگر گرفته آبرامز وتی 72 به مصاف عوامل انتحاری میرفتن و تا حدودی هم موفق بودن ولی رفته رفته با کشیده شدن نبردها به شهرها کوچک وبزرگ هدف قرار دادن این عوامل انتحاری سخت میشد . عراقی ها با استفاده ازتجربه ارتش سوریه در پیشروی ها علاوه بر استفاده از تانک به عنوان نیرو خط شکن به عنوان شکارچی خودروهای انتحاری نیز به کار گرفته میشد تانکهای آبرامز وتا حدودی تانکهای تی 72 به علت مجهز بودن به تجهیزات هدف گیری پیشرفته تر و کالیبر قوی تر نسبت به برخی از تجهیزات سنگین ارتش عراق < به خصوص نفربر بی ام پی 1 تانکهای تی 55 و تانکهای سری تایپ> درکار شکار انتحاریها موفق تر بودن . در نبرد موصل خودرو های انتحاری داعش که در حیاط و پارکینگ منازل معابر فرعی کوچه های تنگ و.... پنهان شده بودن با شناسایی اهداف از سویی دیده بان ها و پرند های کنترلی وبا دریافت مختصات به سمت اهداف یورش می بردن در اوایل درگیریها موصل داعش ضربات سختی به عراق وارد کرد . نیروهای ارتش عراق هم با چیدن تانک های آبرامز دور تا دور نیروها پیشروی کننده با حملات انتحاری پاسخ میدادن و عمدتا نبردها را به خیابان های عریض و فضای باز میکشاندن . حالا دیگر عمد هدف آبرامز مقابله با انتحاری ها داعش بود و درگیری با سایر اهداف به دیگر تجهیزات سپرده شده بود . موفقیت های تانکهای عراقی به خصوص آبرامز درشکار انتحاری ها باعث شده داعش تاکتیک حود را تغییر دهد . و اینک خود تانک ابرامز به یک هدف و شکار تبدیل شده بود و خودروهای انتحاری داعش <در کنار تیم ها ضد زره داعش> اول سعی میکردن با کوبیدن خود به آبرامزها پیشروی عراقی ها رو سد و با خارج کردن این تانک از میدان سایر خودروهای انتحاری حملات را شروع میکردن . تا آخر نبرد موصل دو شکارچی به دنبال شکار یکدیگر بودن

طبق گفته برخی منابع توئیتری کشتی که دورش دایره قرمز کشیده شده شکارچی مین بوده از کلاس Frankenthal متعلق به امارات . کشتی غرق شده ولی مثل اینکه بعدا دوباره شناور شده . امارات دو فروند از این نوع کشتی در اختیار داره که در تصاویر ماهواره ای 30 اگوست 2017 حضور یک فروند در بندر ابوظبی و یک فروند در بندر عصب در اریتره ثبت شده .

تاثیر انجمن میلیتاری بر نیروی های مسلح این تصویر یک بُرش از چند مقطع یک کتاب منتشر شده از سوی دانشگاه عالی دفاع ملی محسوب میشود که چاپ اول آن به سال 1394 به بازار نشر روانه شد و ظاهرا" نویسنده محترم این مطلب را از انجمن MILITARY.IR به امانت ذکر کردند . اینکه معتقدم ، میلیتاری بدون توسل به کپی کردن تحلیل ها از بولتن های درون سازمانی یا رسانه های دیگر ، پیشگام نخست تحلیلهای نظامی (در حوزه تاریخ نظامی و تاکتیک ) بوده و خواهد بود ، تا جایی که بعنوان مرجع کتب منتشره یکی از دانشگاه های نظامی قرار می گیرد ( که نمونه هایش حتی در کتب منتشر شده نیروی هوایی ارتش هم موجود و مستند هست ) ، نشان میدهد که بالانس نگاه داشتن جریان تحلیل در این انجمن تا چه اندازه پر اهمیت است و بر خلاف سایر رسانه های جدید ، همچنان در کانون مراجعات قرار دارد . باشد که منزلت این انجمن حفظ شود .

درود به دوستان گرامی عکس و فیلم منتشر شده از پرواز اسکرامبل مجهز به موشکهای اسپارو، سایندوایندر و سجیل عملیاتی در آبان ماه 1396 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/08/01/1552909/فیلم-پرواز-شبانه-جنگنده-اف-14 با دقت در فیلم-عکس بالا می بینیم که برای تیکاف از پس سوز استفاده شده درحالیکه تامکتهای مجهز به موتورهای F110-GE-400 که حتی تراست خشک کمتری از AL31 داشتند برای چنین پروازی نیاز به استفاده از پس سوز ندارند و این موتورهای قدیمی TF30 هستند که چنین نیازی دارند. به عبارت دیگر تا آبان 96 که موتورهای با قدرت مناسب (مثلا AL31) برای تامکتها حداقل روی جنگنده آلرت نصب نبوده است. مطابق آنچه در کتاب زیر آمده http://libgen.io/book/index.php?md5=48AEA04BC3E18BD0631A5956A1FE8CFD استالهای موتور TF30 در سرعت های کم باعث چرخش هواپیما می شده است و معمولا شکاری از دست می رفته و این موتور مقصر در 30 درصد سقوطها بوده که برای آمریکا 1.5 میلیارد دلار هزینه ایجاد کرده است. موتور TF30 از 16 طبقه کمپرسور شامل 3 bypass-fan و شش طبقه کمپرسور فشار پایین و هفت طبقه کمپرسور فشار بالا بهره می برد. توربین فشار بالای تک مرحله ای این موتور از آلیاژ پایه کبالت ساخته شده است که توانایی تحمل 1000 درجه سانتیگراد را دارد. موتور RD-33 اولیه هم تراست بدون پس سوز کافی برای برخاستن تامکت 22 تنی ندارد مگر نمونه های بهبود داده شده. برای مثال موتور 117C سوخوی 35 که اگر اشتباه نکنم باید گونه ای از سری AL باشد تراست خشک 14500 پوند دارد و با پس سوز توانش به 22800 می رسد. بنابراین اینکه گفته شده که تراست موتور توربوجتی که مپنا قرار بوده تا به الان بسازد و نهایت تا سال دیگر تحویل بدهد، با پس سوز 4 برابر موتور توربوجت اوج است، اطلاع مفیدی نیست. باید دید که تراست خشک و بدون پس سوز آن چقدر است و آیا از سامانه کنترل دیجیتال بهره می برد یا اینکه به موتورهای قرن گذشته تعلق دارد. با اینکه در صنعت هوانوردی داخلی موتورهای روسی معمولا موتورهایی با عمر کم در نظر گرفته می شوند و اقبال کمی به آنها وجود دارد اما استدلال جناب skyHawk می تواند بسیار به واقعیت نزدیکتر باشد. زیرا که این راهی است که دیگران رفته اند و بسیار محتمل است که ایران هم ریسک نکرده و راه آنها را ادامه داده باشد. این هم یک سند تقدیم به جناب MR9 و بقیه دوست داران گربه. https://www.forecastinternational.com/archive/disp_pdf.cfm?DACH_RECNO=194 در این سند آمده که تا 2010 قرار است که تامکت ها از خدمت خارج بشوند ولی خیلی زودتر در 2006 از خدمت خارج شدند پس مورد قطعا فقط فنی نبوده است. اما برای در خدمت نگاه داشتن مفید تامکتها ارتقاء دیگری که در مورد گربه در دسترس است استفاده از رادارهای باند L آرایه فازی فعال روی تامکت هایی است که به عنوان آواکس از آنها استفاده می کنیم. در سال 2009 در نمایشگاه MASK نمونه ای از این رادار نمایش داده شده بوده است http://www.ausairpower.net/APA-2009-06.html با توجه به wing-intake خاص تامکت و استفاده روسها از این نوع رادار از سال 2009 در سوخوی 27 و 35 و حتی پکفا با هدف کشف اهداف پنهان کار که ابعاد آنها برای طول موج باند X خاصیت پنهان کاری مفیدی دارد نه همه طول موجها در همه باندها، می توان فرض کرد که نصب آن روی تامکت که بدنه آن الهام بخش روسها در ساخت سوخوی های 27 به بعد بوده هم امکان پذیر باشد. http://uupload.ir/files/j4dl_haynes-h6100-page-5.jpg نکته جالب اینجا است که همزمان با کمپانی بزرگی مثل آسلسان ترکیه کمپانی های بسیار کوچک دانش بنیانی هم در ایران وجود دارند که ماجولهای کارآمد فرستنده/گیرنده یا همان TR را برای باند X که باند مشکلتری هم هست در تیراژ کافی ساخته اند و دست کم قیمت تمام شده نمونه ایرانی با حفظ کیفیت قابل قبول بسیار ناچیز است. بنابراین برای چنین شرکتهایی ساخت TR برای باند L باید کار بسیار ساده تری باشد. ضمن اینکه ترانزیستورهای گالیوم نیترید در این باند به راحتی از بازار داخلی قابل خرید هستند که مشخصه آنها داشتن موبیلیتی خوب در دمای بالا است که برای کاربردهای هواپایه آنها را ایده آل می کند و شرکتهای داخلی قادر به طراحی تراشه های حاوی ماجولهای TR بر پایه تکنولوژی گالیوم نیترید و یا ساخت ماژولها با نیمه هادی ها به صورت دیسکریت هستند و این باند نیازمند حجم پردازش کمتری نسبت به باند X است. البته باند L مشکلات خاص خودش را هم دارد که از جمله طول موج حدود 30 سانتی متر آن است که باعث می شود که Resolution-Cell که در آن هدف کشف می شود ابعاد وسیعی داشته باشد که دقت کافی برای هدف قرار دادن هدف را به دست نمی دهد. http://uupload.ir/files/dido_resolutioncell.png راه حل این مشکل با داشتن تعداد خوبی تامکت در آسمان و شبکه کردن داده ها بین آنها و یا بین یک تامکت و ایستگاه های زمینی رادارهای باند L می تواند دقت کافی را برای ما تامین بکند. راه حل دیگر هم می تواند یک رهگیری ترکیبی از باند L و باند X باشد. مشکل دیگر این هست که روشن شدن این رادار همان و کشف موقعیت شکاری حامل و در معرض خطر موشکهای آشیانه یاب قرارگرفتن هم همان. که البته برای تامکت با RCS معادل نیمی از یک B52 غول پیکر، خیلی تفاوتی نمی کند. برای این منظور انواع تاکتیک ها قابل استفاده است که یک نمونه از آن در شکل زیر نشان داده شده است. http://uupload.ir/files/g08w_practical_lpi.png می توان PRF رادار را هم به صورت Jittered پیاده کرد و از انواع روشهای LPI و روشهای ابتکاری استفاده کرد تا قدرت تشعشع نشتی کاهش بیاید و یا اینکه موشکهای آشیانه یاب سردرگم بشوند.

بنده با عقاید شما در مورد 8 سال جنگ کاری ندارم و در مورد استراتژی نبرد بلند مدت صحبتی نکردم و توانایی های جنگنده f-35 نقض نکردم بله همین جنگنده با بمب های gbu-39 از فاصله 120 کیلومتری یک فروند سامانه سوم خرداد اون هم نسخه بهبود یافته 2 یا 3 که 17 دقیقه طول میکشید تا عملیاتی بشه و برد عملیاتیش 75 کیلومتر بود و همچنین یک فروند سامانه tor-m1 تو t4 حلوا کرد با این حال باید دید در برابر long range sam مثل s-300pmu favorit یا s-400 trimuf که دارای رادارهای آرائه فازی پیشرفته تو باندهای مختلف و سامانه های جنگال و یا رهگیرهایی که به long range air to air missile مسلح هستند و رادار های آرائه فازی باند L و شاید در آینده نزدیک photonic radars هواپایه که حتی ممکنه با رادارهای زمینی هم integrate شده با و در برابر جنگ الکترونیک هم حرفی برای گفتن دارند و وجود سامانه های اپتیکی گسترده هم همین توانایی و دارد ، همونطور که عرض کردم تابهحال نه f-35 نه f-22 در یک زرم هوایی گسترده شرکت نداشته اند و همونطور که f-14 نسل 4 دارای نقاط قوت و ضعف هست (صرف نظر از نسخه اورهال شدش) f-35 نسل 5 هم همین شرایط را دارد حالا کمتر یا بیشتر بماند در کل باید دید آیا در میدان عمل هم میتوانند علیه مواردی که عرض شد حرکتی موثری انجام دهند یا نه حالا با jassm er یا hypersonic در آینده نزدیک و...

جنگ 8 ساله یک بازی سیاسی بود که بازیگرهای بزرگتر برای خالی کردن باد ایران و عراق طراحی کرده بودند وگرنه در شرایط معمول توی 2 تا 3 سال این جنگ نهایتا به نتیجه می رسید ... قرار نیست جنگنده ی نسل 5 با مهمات دور پرتاب و جدیدا هاپیر سونیک وارد جنگی بشه که 8 سال به طول بکشه ... اصولا چیزی که شما می گید با تمامی استراتژی های نظامی غرب و شرق عالم در قرن 21 در تناقض هست و این ایده ی جنگ های طولانی مدت فقط از ذهن استراتژییست های نظامی ما بر میاد که احساس می کنند جنگ ایران و عراق برای ما یک پیروزی بود . اصولا با این حجم از سلاح های دوربرد و دقیق زن در صورت وقوع « جنگ همه جانبه » در کمتر از 2 ماه اکثر زیرساخت های طرفین یا یک طرف درگیر در جنگ ، از بین می رود ... یا طرفین توان برابر دارند که موجب نابودی زیر ساخت دو طرف در کمتر از 6 ماه می شه ، یا یکی از طرفین قدرت بیشتر داره که در بدترین حالت در کمتر از 6 ماه زیر ساخت دشمن خودش رو نابود می کنه که منجر به نابودی توان نظامی و اجتماعی طرف مقابل می شه ... بنابراین شما باید تاثیر گذاری این جنگنده ها رو توی همون 2 یا 3 عملیاتی که انجام می دهند بببینی ... در مورد سقوط اف 35 هم ، زیادی بزرگ نمایی شده ، توی این فاصله ای که اف 35 وارد خدمت ارتش آمریکا شده تا به حال فقط یک سقوط داشته که اگه بخوای با جنگنده های نسل 4 مقایسه ش کنی ، تعداد سقوط به تعداد و زمان ورود به خدمت کمتری داره ... همونجوری که اف 14 های بدون پشتیبانی کشور سازنده و با تعداد کم زدن پدر جنگنده های نسل 2و 3 و 4 عراقی رو در آوردن ، اف 35 هم ده برابر بدتر رو سر جنگنده های نسل 3 و 4 و 4++ میاره ... همون کشوری که اف 14 رو ساخته ، اف 35 و اف 22 رو هم ساخته .... در مقایسه هم باید بگم که اف 14 مشکلات بسیار بسیار بیشتری نسبت به اف 22 و اف 35 داشته .... بیائید خودفریبی نکنیم و دشمن رو دست کم نگیریم .... این دست کم گرفتن دشمن تا حالا چند بار کار دست این کشور داده ... از حمله ی اسکندر بگیر ، تا حمله ی اعراب و مغولان و جنگ های اولیه با انگلیسی ها و روس ها ....