درز اطلاعاتی یا تصادف !!!! انتشار تصاویری از یک بالگرد جدید روسی با قابلیت پیمایش با سرعت بالا مسکو: به نظر میرسد دفتر طراحی کاموف جزییات کاملا تازه ای از یک بالگرد جدید که احتمالا" قرار است برای برای نیروهای مسلح فدرال ارتش روسیه در خط تولید قرار گیرد ، منتشر نموده است. ظاهرا" در روزهای گذشته ( 27 اکتبر 2018 ) تصاویری از طرح مفهومی یک بالگرد جدید ارائه شده که مزیت اصلی آن ، براساس اطلاعات موجود ، سرعت بالاتر آن نسبت به نمونه های قبلی است . طرح جدید شرکت کاموف ، از یک سامانه روتور هم محور استفاده می کند و چینش محل استقرار خدمه نیز به مانند نمونه های گذشته در کنار هم قرار دارد و دو دستگاه پیشرانه های آن نیز با یک شباهت جزیی به طرح شرکت سیکورسکی (اس-97) و نمونه ارائه شده از سوی شرکت بل ( وی-280) در انتهای بالگرد قرار دارد . این طرح بالگرد مفهومی با سرعت بالا ، طبق حدس و گمان ها ، به سامانه های خنثی سازی مادون قرمز ، دهلیزهای داخلی حمل سلاح و یک فناوری محرمانه پنهانکاری نیز مجهز خواهد شد . تحلیلگران نظامی معتقد هستند که شرکت کاموف فناوری جدیدی را برای افزایش سرعت بالگرد جدید خود در عین کاهش مصرف سوخت در این طرح مورد استفاده قرار داده که مجددا" براساس تحلیل های اولیه ، سرعت پیمایش این بالگرد را به بیش از 435 مایل درساعت ( حدود 700 کیلومتر در ساعت ) خواهند رساند که نزدیک به 3 برابر بالگردهای فعلی است . سرگئی میخائیف ، سرطراح شرکت کاموف ، که از سال 1987 مشغول فعالیت است ، یکی از شخصیتهایی اصلی درگیر در این برنامه بشمار می آید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

در باب اهمیت بمباران استراتژیک در صورتی که توان رزمی اسکادرانهای نیروی هوایی برای پیشبرد اهداف جنگ ، به شکل "مجزا " مورد استفاده قرار گیرد ، در واقع به دشمن فرصت گرانبهایی داده خواهد شد که در تاکتیکهای دفاعی خود بازنگری اساسی نموده و این سرنوشت جنگ را تغییر خواهد داد . ژنرال هوایی ، اچ .اچ . هپ آرنولد فصل پنجم از کتاب دکترین اصلی نیروی هوایی سازمان و فرماندهی

نقد فیلم!: تجربه استعمار پیر در برابر سبک سری احمقانه آمریکای نوپا در شناخت علت و رویارویی با تروریسم. 2012 Shadow Dancer 2018 Sicario: Day of the Soldado

طرح تاثیر گذاری هست ......

دوباره طوفان شن باعث تلفات سنگین نیروهای اس دی اف دز شرق فرات شد.

به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، مجموع گزارشهای منتشر شده از سوی منابع مختلف نشان میدهد که نیروی هوایی ایران در سالهای اخیر ، با موفقیت قابل توجهی ، ظرفیت رزمی ناوگان جتهای رزمی اف-14 خود را گسترش و در کنار آن ، قابلیتهای جدیدی نظیر کاربرد پرنده های بدون سرنشین را بخود اضافه نموده است ، این درحالی است که برای آموزش خدمه هوایی ، تلاش های قابل توجهی برای بازسازی یا تولید جتهای دو سرنشینه نیز صورت گرفته است . نیروی هوایی ایران ، در دهه 70 میلادی ،سفارشی بی سابقه برای خرید 80 فروند جنگنده برتری هوایی اف-14 را به ایالات متحده ارائه داد ، تا جایی که کسب مجوز برای خرید این جت گرانقیمت و پیچیده که درزمان خود ، تقریبا" همتایی برای آن وجود نداشت ، خود به تلاشی قابل توجه تبدیل شد . بدین ترتیب نیروی هوایی ایران (IIAF) به تنها مشتری تامکت تبدیل شد ، در حالی که سایر همپیمانان ایالات متحده ، عمدتا" خرید جتهای سبکتر ، ارزان تر و کم توان تری نظیر اف-5 و اف-16 را در دستور کار خود قرار دادند . در حقیقت ، توانمندی های این ابررهگیر افسانه ای به اندازه ای پیشرفته بود که گونه صادارتی آن هرگز بصورت رسمی توسعه پیدا ننمود و جتهای سفارش داده شده از سوی تهران ، پس از انجام یکسری تغییرات بسیار کوچک ، با استتار ویژه نیروی هوایی ایران بصورت مشترک با خدمه ایرانی – آمریکایی ، به این نیرو تحویل داده شدند . پس از سرنگونی دودمان پهلوی در ایران و پیروزی انقلاب اسلامی ، به سال 1979 ، در صد عملیاتی بودن ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران ، بدلایل مختلف نظیر کمبود قطعات و آغاز تحریم تسلیحاتی ایالات متحده ، بشدت کاهش پیدا نمود و این بدان معنی بود که پس از تهاجم غافلگیرانه عراق به خاک ایران ،تنها 10درصد از ناوگان 79 فروندی از این جتهای پیشرفته در اختیار نیروی هوایی قرار داشته باشد . اگر چه تامکت هشتادم سفارش داده شده ، هرگز تحویل ایران نشد ،اما درحالی که نیروی هوایی آمریکا برای اجرای ماموریتهای رهگیری ، همچنان از موشکهای کوتاهبرد AIM-9 و AIM-7 استفاده مینمود ، تامکتهای ایرانی برای جلوگیری از نفوذ جتهای عراقی ، تنها بر موشکهای دوربرد فینیکس و توپ متکی بودند که از یک نظر دوربردترین تسیلحات هوا به هوا با بردی نزدیک به 200 کیلومتر محسوب میشدند . براساس مستندات موجود ، فینیکس های ایرانی اغلب به شکل موفقیت آمیزی برضد جتهای نیروی هوایی عراق در بردهایی که در آن زمان بصورت استاندارد و برای اطمینان از انهدام هدف شلیک می شدند ( عموما" در 19 کیلومتری هدف ) مورد استفاده قرار می گرفتند . به گفته منابع نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران تنها 3 مورد تلفات را در طول جنگ در کارنامه خود به ثبت رساندند ( احتمالا دو فروند بدلیل نقص فنی و یکفروند با آتش میراژهای عراقی . "مترجم " ) ، اما درمقابل نیز مسئولیت ساقط شدن بیشتر از 160 فروند از جتهای نیروی هــوایی عراق را به نام خود سند زدند . از یک نظر ، مزیت اصلی تامکتهای نیروی هوایی ایران برای خنثی سازی توان رزمی رو به گسترش نیروی هوایی عراق بیشتر بروی توانایی هوا به هوای دوربرد آن اتکاء داشت ، تاجایی که مشهور است که حتی رصد امواج رادار AWG-9 تامکت از سوی گروه های مهاجم عراقی باعث میشد تا ماموریت های رزمی بلافاصله لغو گردد . اما نکته بسیار پراهمیتی که دراین میان وجود داشت ، محدود بودن توانایی نیروی هوایی ایران در تامین قطعات پرمصرف و حساس تامکت بود ، در حالی که این مساله برای ناوگان فانتوم ها و تایگرهای نیروی هوایی کمتر مصداق داشت و به دلیل پرشمار بودن تعداد آنها ، خدمه فنی بااستفاده از روش " کانابلایز کردن "( استفاده از قطعات جتهای زمینگیر برای عملیاتی نمودن جتهای فعال ) و یا مهندسی معکوس قطعات ، و یا خرید از بازارسیاه ، به هرترتیب ، تعداد جتهای عملیاتی را ثابت نگاه میداشتند ، اما این گزینه ها برای قطعات اف-14 که ایران تنها کاربر خارجی آن بود ، پیچیده تر محسوب میشد . علاوه براین ، کمبود رو به تزاید موشکهای فینیکس در پایان جنگ با عراق ، اهمیت حفظ تامکتهای نیروی هوایی را محدود تر نمود و برای یک دهه ، تنها درصد کمی از این ناوگان در حالت عملیاتی قرار داشت . اما به تازگی ، نیروی هوایی ایران با اتکاء بر فناوریهای جدیدتر ، نظیر فناوری چاپ سه بعدی ، به شکل موثرتری موفق شده تا قطعات حساس تامکت بویژه قطعاتی برای سازه اصلی و موشکهای فینیکس را در داخل تولید کند ، که به این ترتیب بستر لازم برای تولید بومی موشکی مشابه فینیکس که می توانست ناوگان تامکت را مجدد بحالت عملیاتی درآورد فراهم می آمد . به اعتقاد ناظران نظامی ، جتهای اف-14 نیروی هوایی ایران پس از جنگ ، درحدود 250 مورد تغییرات و ارتقاء را بخود دیده اند که این تغییرات ، بویژه در حوزه رادار ، نمایشگرهای کابین ، حوزه جنگ الکترونیک محسوس تر به نظر می رسد . بدین ترتیب ، ترکیبی از موشکهای باقی مانده فینیکس با موشکهای جدیدتر فکور-90 ، تامکتهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( IRIAF) را به کشنده ترین جت رزمی خاورمیانه تبدیل نموده است . از سویی دیگر ، نمی بایست اهمیت ارتقاء و عملیاتی شدن رو به رشد جتهای رزمی اف-14 نیروی هوایی ایران را نادیده انگاشت ، چرا که برای هر نیروی مهاجمی ، این مساله ، پیامدهای قابل توجهی را درپی دارد . بخش قابل توجهی ازاین ناوگان ، برای بیشتر از یک دهه ، از بهترین شرایط تعمیر و نگهداری برخوردار بودند ، حتی تعدادی از این هواپیماها بدلیل کمبود قطعات ، برای حداقل 5 سال یا کمتر ، بصورت ذخیره در پایگاه های نیروی هوایی نگهداری میشدند و با توجه به پیشرفتهای تشریح شده ، انتظار میرود که نیروی هوایی ایران ، حداقل 40 فروند از تامکت موجود در سازمان رزم خود را بحالت عملیاتی ، در اختیار داشته باشد . اگر تغییرات قیمتی دلار بعنوان مبنایی برای ارزیابی قرار گیرد ، امروز جنگنده –رهگیر اف-14 تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، رکورد قیمتی بیش از 150 میلیون دلار را به نام خود ثبت نموده که به احتمال زیاد اگر این جت ، امروز به ایران فروخته میشد ، قیمتی سرسام آور و گیج کننده ای داشت . این میزان ، تقریبا" دو برابر خرید یکفروند جت رزمی برتری هوایی سوخو-35 است که هم اکنون نیز ایرانی ها توانایی خرید آن را ( در صورت عدم وجود تحریم های تسلیحاتی ) نخواهند داشت . تامکتهای نهاجا ، به استثنای جت برتری هوایی اف-22 رپتور نیروی هوایی ایالات متحده ، امروز در شمار یکی ازگرانقیت ترین جتهای رزمی عملیاتی در دنیا قرار دارد و در نتیجه جنگجوی توانمندی در حوزه رزم هوایی در خاورمیانه بشمار می آید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران باتولید گسترده موشک هوابه هوای فکور-90 که احتمالا دقت بالای پدر بزرگوارش !!!! موشک دوربرد فینیکس را به ارث برده و همچنین سوخت جدید ترکیبی که آن نیز به احتمال زیاد با کمک روسها در خط تولید قرار گرفته ، به موشکی مسلح میشود که کمتر از 300 کیلومتر برد خواهد داشت که این برد کمی کمتر از همتای روس آن یعنی R-33 است . بدین ترتیب ، تامکتهای پارسی با در اختیار داشتن این مهمات بومی به شکل گسترده که بردی بیش از 4 برابر مهمات AIM-120B آمریکایی( با برد 75 کیلومتر ) و 3برابری از مهمات AIM-120C بعنوان سلاح اصلی زرادخانه دوربرد نیروی هوایی آمریکا و متحدانش دارد ، به خطری جدی تبدیل خواهد شد . در حقیقت ، در صورت وقوع یک جنگ منطقه ای ، تامکتهای نیروی هوایی ایران ، با خیالی آسوده قادرند تا جتهای مهاجم سعودی ( بویژه ناوگان ایگل ) را از درون فضای هوایی خودی با دقت بالایی مورد اصابت قرار دهند و حتی در یک شرایط ضروری ، با ورود به خاک عراق ، جتهای مهاجم عبری را رهگیری و قبل از هرگونه واکنش ، طومار آنها را در هم پیچیند . در مجموع ، تهدید ناشی از روند رشد رو به گسترش ظرفیت رزمی ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران برضد توانمندی های هوایی ایالات متحده و متحدان منطقه ای آن ، بتدریج در حال افزایش است و این درکنار سایر مزیتهای سخت افزاری و نرم افزاری جمهوری اسلامی ، احتمال تهدید از سوی دشمن را تا حد قابل قبول کاهش خواهد داد . اما ماهیت پاسخ رقبای این کشور ، عمدتا" روی خرید جتهای پیشرفته تر اف-35 ، ارتقاء ناوگان ایگلها ، یا درخواست از ایالات متحده برای اعزام جتهای اف-22 به منطقه خاورمیانه محدود می گردد . پی نوشت : 1- با تشکر از استاد و برادر عزیز ، جناب EMP 2- منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/70899 صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

پرواز بر فراز آسمان مرگبار کنگره تصمیم می گیرد : تخصیص 75 میلیون دلار برای توسعه هواگردهای شناسایی ارتش تصمیم گیران حاضر در کنگره براین تمایل قرار دارند که بودجه ای به میزان 4/75 میلیون دلار را برای توسعه هواگردهای جدید شناسایی در اختیار ارتش قرار دهند ، اما برخی در کنگره معتقدند که شک و تردیدهایی در این زمینه وجود دارد . در این میان ، یک سئوال حیاتی وجود دارد که آیا یک هواگرد مسلح ، با سقف پرواز پایین و سبک وزن ، تهدیدات روسیه را پاسخ خواهد داد ؟ آیا ارتش می تواند هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده (FARA) را در کنار شش اولویت دیگر خود ، دنبال کند ؟ ژنرال رودی استویچ ، ژنرال بازنشسته ارتش که از انتشار چنین تحلیلهایی نگران به نظر میرسید ، معتقد است که علیرغم نبود اطلاعات لازم از جزییات این طرح ، الزام ارتش برای برخورداری از چنین قابلیتی به کنگره ارسال شده و می بایست اعتبار لازم بدان داده شود . ژنرال رودی استویچ OH-58 وجود نیازمندی های ضروری ، بخش بنیادین هر برنامه تسلیحاتی برای ارتش بشمارمی رود ، اما به شکل خاص ، این برنامه ، تلاش ارتش برای یافتن جایگزینی برای ناوگان بالگردهای شناسایی OH-58 کیووا است که ناوگانش ، اکنون روند کاهشی خود را در بخش های مختلف ارتش دنبال می کند . RAH-66 در گذشته ، پروژه هایی نظیر RAH-66 کومانچی ( بالگردی با فناوری پیشرفته پنهانکاری ) و ARH-70 با جاه طلبی کمتر در حوزه فناوری براساس پلت فرم بالگرد غیر نظامی بل-407 ، لغو گردید . در نتیجه برنامه تسلیح ارتش به یک بالگرد دیده بانی سبک وزن در ابتدای آغاز خود ، بطور کامل از دستور کار خارج شد و ارتش به استفاده از بالگردهای توپدار آپاچی در ترکیب با پرنده های بدون سرنشین ، محدود گردید که نتایج چندان مطلوبی در پی نداشت . ARH-70 اما در حال حاضر ، ارتش با دنبال نمودن برنامه جدیدی که هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده (FARA) نام دارد ، درپی آن است که همزمان سه هدف مهم را محقق کند : 1- طراحی و تولید یک هواگرد جدید با سرعتی در حدود 250-180 گِرِه ، که بسیار سریعتر از یک بالگرد متعارف است که در مجموع نیروهای مسلح را بسوی کاربرد نسل جدیدی از بالگردهای ترکیبی و تیلیت روتورهایی رهنمون می نماید که در آینده ممکن است شرکتهای تسلیحاتی را وارد رقابت جدیدی برای تولید این هواگردها نماید . 2- یک هواگرد شناسایی در این کلاس ، قادر است تا سریع تر و آسان تر از بالگردهای سنگین تری نظیر آپاچی در ارتفاع کم ، برروی مناطق شهری پرواز نماید که در این زمینه، پلتفرمهای کوچکی نظیر بالگرد سیکورسکی S-97 ، مناسب تر از پیشنهادات شرکت بل به نظر میرسد . 3- یک هواگرد با قابلیت پرواز خودکار بیشتر که میتواند با دو خدمه یا بدون آن ( به شکل اختیاری برای کاربر ) پرواز کند ، در ترکیب با نیم دوجین پهپادهای بدون سرنشین مسلح به موشک ، ترکیب قابل توجهی را برای کاربران احتمالی فراهم می نماید . هواگردهای شناسایی مسلح آینده ، در ترکیب با پرنده های بدون سرنشین رزمی ، پیاده نظام و توپخانه ، می توانند حریف قابل توجهی برای کشور متخاصم که به پدافند زمین به هوا به شیوه روسی مسلح هستند ، بشمار آیند ، چرا که با توجه به قابلیتهای فوق الذکر ، این هواگردها می توانند برای اجرای ماموریتهای محوله ، به عمق خاک دشمن نفوذ نموده ، اهداف مورد نظر ارتش را پیدا نموده و در صورت نیاز ، آنها را منهدم نمایند . ایده مفهومی بویینگ- سیکورسکی ژنرال استویچ اعتقاد دارد که خلبانان ارتش با چالشی جدید روبرو خواهند شد ، چرا که هواگردهای سریع آینده ، به مجموعه ای کامل از اقدامات متقابل در برابر دفاع هوایی دشمن مسلح می شوند و این به معنای پشتیبانی نزدیک هوایی مطلوب تر از سایر واحدهای ارتش و تسهیل چنین ماموریتهایی برای نیروی هوایی است . با ورود این هواگردهای جدید، عملیات برفراز خطوط مقدم (FLOT) ، که به معنای حمایت از سربازان در خطوط تماس با دشمن است ، در مقایسه با گذشته ( نظیر آنچه که در سالهای 90-91 اجرا شد ) بسیار مطلوب تر و هماهنگ تر خواهد شد . به اعتقاد این ژنرال آمریکایی ، بالگردهایی آپاچی که قبل از آغاز مرحله اصلی عملیات طوفان صحرا ، ماموریت ایجاد یک حفره در شبکه راداری ارتش عراق را بر عهده داشتند ، بر خلاف تصورات ، عملکردی مطلوب را برجای نگذاشت و صرفاً بدلیل اینکه این واحدها، بخشی از یک نیروی بزرگتر محسوب میشدند ، عملیات تهاجمی آنها موفق ارزیابی گردید . علاوه براین ، در آینده و با ورود این هواگردهای جدید ، ارتش در نظر دارد تا خدمه این سخت افزارهای هوایی را به مجموعه کاملی از تجهیزات بقاء (ASE) مسلح کرده تا پس از آموزشهای ویژه ، عملکردی مطلوب را به نمایش گذارند . به اعتقاد برخی تحلیلگران ، این مساله که بالگردهای ارتش در عملیاتهایی محوله در عراق و افغانستان بدلایل مختلف ، با تهدیدات چندانی مواجه نشدند و بر خلاف تصورات، این تسلیحات با کالیبر کوچک بود که برای خدمه هوایی چالش ایجاد نمود ، امادر جریان تهاجم به عراق در سال 2003 ، یک گردان از بالگردهای آپاچی که در تلاش بود تا بدون پشتیبانی آتش توپخانه ، به کربلا حمله کند ، بشدت از سوی واحدهای عراق مسلح به موشکهای ضد هوایی شانه پرتاب مورد حمله قرار گرفت . با این حال ، ارتش برای اقدام برعلیه یک دشمن مسلح به فناوری پیشرفته تر نظیر روسیه ،حتی با وجود استفاده از پهپادها ، موشکها و پیاده نظام برای تخریب رادارها و آتشبارهای دفاع هوایی ، ممکن است که دچار چالشی به مراتب جدی تر شود ،چرا که بدلیل نزدیک بودن دو نیروی درگیر ، عملاً برد زیاد و سرعت بیش از حد ، بی اهمیت خواهد شد . دراین وضعیت ، که تحلیلی مرگبار از جنگ آینده است ، تنها پرنده های بدون سرنشین هستند که می توانند به درون یک شبکه متراکم دفاع هوایی نفود کنند ، البته حضور خدمه هوایی منسوخ نخواهد شد ولی سرمایه گذاری ها بتدریج به سمت طراحی هواگردهای مسلح تر و با کارایی بالاتر گرایش پیدا میکند . پی نوشت : 1- ادامه دارد 2- به عمل ، کار برآید ..... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

مقدمه : از یک نظر ، نیروی دفاعی دولت عبری ( IDF) از ابتدای تاسیس تاکنون در میان طیف گسترده ای از تهدیدات رو به رشد در حوزه برتری هوایی و همچنین تهدیدات بالستیکی زمین پایه قرار گرفته است ، به همین دلیل سالهاست که بخش های مرتبط در حوزه توسعه صنایع نظامی این مجموعه ، مشغول افزایش قابلیتهای بازوی تهاجمی اصلی آن ، یعنی نیروی هوایی هستند و در چند سال اخیر نیز ، طراحی ، تولید و بکارگیری جنگ افزار موشکی هواپایه جدیدی با هدف افزون نمودن توانمندی های تهاجمی این نیرو در دستور کار قرار گرفته است . سلاح دورایستای جدید در زرادخانه IAF : این سلاح جدید که با شناسه Rampage نامگذاری شده ، قادر خواهد بود تا توسط پیکر بندی های رزمی موجود IAF ، یعنی جتهای جنگنده F-15I ، F-16I و جدیدا" F-35 حمل و شلیک شود که بطور طبیعی برای اجرای حملات دقیق بر علیه اهداف مورد نظر متخاصم در برد های بلند مورد استفاده قرار می گیرد و مشخصا" ، سلاحی ایده آل برای از میان بردن شبکه یکپارچه دفاعی هوایی متراکم دشمن بشمار می آید . این مهمات جدید ، با توجه به سرعت قابل ملاحضه ای که برای ان در نظر گرفته شده ، تاثیر مرگ آوری را با ترکیب یک کلاهک 750 کیلوگرمی و انرژی جنبشی تولید شده در آن بر علیه هدفهای مشخص شده ، خواهد داشت . علیرغم اطلاعات پراکنده موجود ،این برنامه ، پروژه ای مشترک میان صنایع هوا- فضای اسراییل ( IAI) و صنایع نظامی اسراییل ( IMI) در پاسخ به نیازمندی های IAF برای مقابله با شبکه های پیچیده موشکی A2AD بشمار می آید . ریشه اصلی این پیکر بندی جدید را می توان در راکت هدایت شونده توپخانه با برد ارتقاء یافته زمین پایه Extended Range Artillery guided rocket (EXTRA) دانست که برای استفاده در نقش هوا به زمین مورد بهسازی قرار گرفته است . فناوری این پرتابه های غیر معمول که با شناسه ALBM (air-launched ballistic missile) نیز شناخته می شوند ، تا کنون در شرایط واقعی رزمی استفاده قرار نگرفته است ، اما مقایسه اولیه این فناوری با تسلیحات موجود در سازمان رزم IAF ، نشان میدهد که احتمالا" ابعاد این جنگ افزار از نمونه موشکهای کروز موجود در نیروی هوایی اسراییل ، بزرگتر بوده و سرجنگی مورد استفاده در آن احتمالا" کوچکتر از همتایان زمین پایه خود است . بنا بر اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، دوشرکت فوق الذکر ، در جریان این برنامه مشترک ، درصدد بودند تا فناوری موشکهای فراصوت بالستیک زمین پایه مسلح به کلاهکهای متعارف را برای حمل با جتهای نیروی هوایی به منظور اجرای حملات سنگین دور ایستا بر علیه اهداف بخوبی محافظت شده توسعه دهند . در این زمینه ، آمیت هایموویچ مدیر بخش بازاریابی شعبه آمریکای شمالی واحد " مالام " معتقد است : " منطقه خاورمیانه ، به تقریب مجموعه ای از متراکم ترین شبکه های دفاع هوایی را در خود جای داده و برای نفوذ به درون این شبکه بدون اینکه پیکر بندی هوایی مهاجمان دچار تهدید عمده ای شود ، می بایست از جنگ افزارهای دور ایستای دقیق پرسرعت استفاده گردد . " بنابراین ، با توجه به اینکه نیروی هوایی اسراییل افزون تر از گذشته ، عملیات های تهاجمی دقیقی را برعلیه اهداف مشخص شده در درون خاک سوریه ، بخصوص پایتخت این کشور ( دمشق ) ( که بتدریج به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته مجهز شده و بر تراکم حضور چنین تجهیزاتی بسرعت افزوده میشود ) اجرا می نماید ، ضروری بود که تسلیحات دورایستای بومی با قابلیتهای بیشتر نسبت به جنگ افزارهای موجود ، در اختیار آن قرار گیرد . به همین دلیل ، جنگ افزار جدید عبری با برد اسمی 1145 کیلومتر ،می بایست در بردی فراتر از محدوده شلیک موثر سامانه های دفاع هوایی فعلی موجود در سازمان رزم ارتشهای سوریه و جمهوری اسلامی ایران ، وارد عمل شود . از سویی دیگر ، با توجه به اینکه بخشی از حملاتی که IAF در ماه های اخیر بر علیه اهداف سوری اجرا نموده ، توسط عناصر دفاع هوایی این کشور رهگیری و خنثی شده است ، مقامات ارشد IAF به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای کروز موجود با قابلیتهای متعارف رزمی بدلیل افزایش تراکم سامانه های پدافندی نمی توانند در اینده از سد آتش ایجاد شده ، عبور کنند ، در نتیجه می بایست مهمات جدیدی طراحی گردد تا به شکل خاص شرایط را برای بازگشت برتری هوایی IAF فراهم نماید . بدین ترتیب ، براساس اظهارات آمیت هایموویچ ، Rampage طراحی گردید تا با در اختیار داشتن ترکیبی از مشخصات برتر ، نظیر سرعت فراصوت ، شانس رهگیری و انهدام را از سوی سیستم های دفاعی پدافندی تا حد زیادی کاهش دهد . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های عبری ، Rampage به شکل خاص برعلیه اهدافی نظیر پستهای فرماندهی ، فرودگاه ها و دپوهای تعمیر و نگهداری استفاده خواهد شد . به گفته این رسانه ها ، اهمیت این سلاح بیشتر در مراحل اولیه جنگ ، برای نفوذ به درون شبکه های چند لایه دفاع هوایی خواهد بود ، به همین منظور ، مسیر بالستیکی آن بر خلاف موشکهای کروز ، مستقیم نیست و به گونه ای طراحی شده تا با در اختیار داشتن مانور پذیری افزون تر ، رهگیری و انهدام آن مشکل تر گردد . این مهمات جدید عبری ، با مجهز شدن به یک سامانه ناوبری داخلی ، تقریبا" در برابر هر گونه اقدامات متقابل برای منحرف نمودن آن ، مصونیت داشته ، در عین اینکه می تواند در هر گونه شرایط آب و هوایی بسوی هدف شلیک گردد . بدین سبب ، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب ، صنایع هوا- فضای اسراییل سرانجام در ژوئن 2018 به شکل غیر رسمی اعلام نمود که در جریان یک تست محرمانه که برروی یکفروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی صورت پذیرفت ،از یک پرتابه بالستیک با شناسه اولیه Rampage به درازی 15 فوت و وزن 1200 پاوند که از هدایت GPS نیز بهره میبرد ، رونمایی نموده که هم اکنون IAF قصد دارد تا با سرمایه گذاری بیشتر ، آن را بصورت انبوه بخدمت بگیرد . بدین ترتیب ، با در نظر گرفتن احتمال ورود بخدمت این جنگ افزار جدید ، نیروی هوایی اسراییل میتواند به آرامی ، ناوگان جتهای رزمی خط مقدم خود را به قابلیت حمل جنگ افزارهای خانواده ALBM مسلح کند که این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندی های رزمی تهاجمی غیر هسته ای این نیرو خواهد بود . همزمان با انتشار این خبر، نیروی هوایی روسیه نیز از چنین سلاحی رونمایی نمود و گفته میشود که چینی ها نیز درصدد توسعه این فناوری برای ناوگان بمب افکن های سنگین و میان وزن داخلی خود هستند . ادامه دارد ...................... پی نوشت : 1- منابع مورد استفاده در انتهای مقاله پیوست خواهد شد . 2- این متن و بخش دومی که ارائه خواهد شدرا با دقت بیشتری مطالعه فرمایید ... 3- پاراگراف آخر این مقاله در نوع خودش قابل توجه هست ، یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

تمرینات سوخت گیری هوایی لایتینینگ برفراز آسمان چین شرقی هشدار برای پکن و پیونگ یانگ گروهبان هوایی تی .تی. پریش ، سخنگوی واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده در جریان یک کنفرانس خبری اعلام نمود که واحدهای هوایی سپاه تفنگداران دریایی ارتش ایالات متحده ، بویژه اسکادران VMFA-121 که هم اکنون به جتهای نسل پنجم اف-35 مجهز شده اند ، در حال اجرای تمرینات آموزشی روتین و برنامه ریزی شده ای بر فراز آسمان دریای چین شرقی هستند. به گفته این درجه دار سپاه تفنگداران ، سوخت گیری هوایی بخشی از تمرینات اصلی این واحدها خواهد بود . دراین تمرینات ، سه فروند جت پنهانکار اف-35 سپاه تفنگداران که جدیدترین سخت افزار این واحدها بشمارمی آید ، از پایگاه اصلی خود واقع در ایواکنی ژاپن به پرواز درآمدند تا بایک تانکر سوپر هرکولس KC-130J جمعی اسکادران VMGR-152 ملاقات کنند . اسکادران VMFA-121 بخشی از عناصر ضربتی هوایی بال ثابت نیروی 31 اعزامی ارتش به شرق آسیا است که قابلیت تهاجمی قابل توجهی را برای سپاه تفنگداران فراهم می کند ، مضاف براینکه اسکادران VMGR-152 بدلیل برخورداری از برد بالای رزمی ، می توانند در سراسر منطقه ژئواستراتژیک اقیانوس هند – آرام پشتیبانی لازم را برای اف-35 ها فراهم نمایند سرهنگ دوم مایکل ویریچ ، فرمانده اسکادران VMFA-121 در شرق آسیا ، معتقد است که توانمندی جتهای های نسل پنجم جتهای تحویلی به این نیرو باعث شده تا این جتها به یک ابزار کلیدی برای ارتش در این منطقه تبدیل گردد . ورود این جتها بدلیل استفاده از حسگرهای و تسلیحات جدید ، توازن را مجدد در اختیار امریکا و متحدانش قرار خواهد داد . از دوسال پیش (2016 ) ارتش ایالات متحده بتدریج و باروندی کاملا آهسته تغییر تمرکز خود را از خاورمیانه بسوی حوزه اقیانوس آرام و هند آغاز نمود . دراین میان ، جتهای F-35B ، عامل محوری در پیشبرد استراتژی ارتش در این منطقه است و اسکادران VMFA-121 لبه تیز این راهبرد بحساب می آید . در مجموع به اعتقاد کارشناسان نظامی ، قدرت مرگ آوری ، انعطاف پذیری و در نهایت حضور یک جت نسل5 در حالی که سایر رقبا فاقد چنین امتیازی هستند ، مزیت اصلی یعنی ایجاد ظرفیت تهاجمی و بالتبع ضربه اول را دراختیار این نیرو خواهد گذاشت. صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : به این عبارت توجه کنید : "از دوسال پیش (2016 ) ارتش ایالات متحده بتدریج و باروندی کاملا آهسته تغییر تمرکز خود را از خاورمیانه بسوی حوزه اقیانوس آرام و هند آغاز نمود " نکته جالبی هست این قضیه . در حالی که ترامپ سعی می کند روابط بهتری با پیونگ یانگ برقرار کند ، عملا مرکز ثقل واحدهای رزمی خودش ( سپاه تفنگداران که از جنگ دوم ، لبه اصلی قدرت تهاجمی اش هست ) را به شرق اسیا منتقل کرده .........

هشدار خرس بزرگ "لایتینینگ هم اکنون توانایی اجرای حملات هسته ای مستقیم به مسکو را دارد" مسکو : تحلیلگر نظامی روسی ، ویکتور آیزن در مصاحبه ای با نشریه "آرمیسکی استاندارد" به صراحت بیان نمود که مسلح کردن جتهای نسل پنج اف-35 به مهمات هسته ای تاکتیکی B-61 مارک-12 می تواند قابلیت کاربران این جنگنده را که همزمان به توانایی های هسته ای نیزسترسی دارند را از سطح تاکتیکی به سطح راهبردی ارتقاء دهد . ویکتور آیزن ویکتور آیزن که یکی از مشهورترین تحلیلگران و پژوهشگران برجسته انستیتو مطالعات حوزه آمریکا و کانادا در آکادمی علوم روسیه بشمار می آید ، مشاغلی نظیر جانشین آکادمی امنیت روسیه ، دانش آموخته مقطع دکترا ، عضو ارشد ( سرهنگ دوم ) سابق یگان های موشکی ارتش روسیه را در پیشینه کاری خود می بیند . وی معتقد است که احتمال استقرار جتهای نسل پنجم اف-35 در حالی که به مهمات هسته ای تاکتیکی بی-61 مارک-12 مسلح شده اند در پایگاه های ناتو مستقر در لتونی یا لیتوانی وجود دارد و این مساله وضعیت تعادل نظامی در غرب روسیه بطور کامل تغییر میدهد . به اعتقاد این تحلیلگر روس ، به شکل مستقیم و در ارتباط با روسیه ، این وضعیت در سطح تاکتیکی خطری جدی بشمارمی آید ، چرا که درصورت استقرار کامل ، جتهای آمریکایی می توانند منطق صنعتی اصلی روسیه نظیر مسکو را زیر آتش خود داشته باشند . شایان ذکر است که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سال جاری میلادی (2018) در قالب بخشی از یک برنامه جاه طلبانه ، قصد دارد تا تعدای از جتهای عملیاتی اف-35 موجود در سازمان رزم خود را برای حمل دو تیر مهمات هسته ای بی-61 مارک-12 بهینه سازی نماید و این بدان معناست که فرماندهان ارشد نیروی هوایی ، هم اکنون می توانند اجرای حملات هسته ای دقیق را به سایر قابلیتهای پیشین خود اضافه نمایند . از سویی دیگر ، نیروی هوایی آمریکا نیز قصد دارد تا سال 2020 تمامی مهمات هسته ای بی-61 موجود در دپوهای خود را بهینه سازی نماید . سرگرد امیلی گرابوسکی ، سخنگوی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در جریان یکی از نشستهای خبری در پاسخ به سئوالی در این زمینه معتقد بود که برنامه ریزی های تفضیلی ( بلوک 4 از پلان اصلی ) برای اطمینان یافتن از سازگاری مهمات جدید با جتهای F-35A در دست اقدام است . پیش ازاین ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به شکل رسمی اعلام نموده بود که تطبیق مهمات هسته ای بی-61 با اف-35 برای ایجاد بازدارندگی تاکتیکی است و در صورت بروز جنگ هسته ای ، این جتها در فرودگاه های دور افتاده و کوچک نیز قابلیت گسترش خواهند داشت . بر خلاف روند گذشته ، در صورت مسلح شدن اف-35 به مهمات هسته ای ، نیروی هوایی آمریکا می تواند قابلیت بقاء سخت افزار و خدمه خود را در برابر سیستم های پیشرفته دفاع هوایی و همچنین تاکتیک های ضد دسترسی به شکل قابل توجهی افزایش دهد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- ارتش ایالات متحده ، یکی از بزرگترین کاربران موشکهای بالستیک قاره پیمای هسته ای است ولی همچنان نوک پیکان تهاجمی اش را در سه نیروی هوایی ، دریایی . سپاه تفنگداران برمبنای حملات هوایی که سیالیت و انعطاف پذیری بیشتری در مقایسه با موشکهای بالستیک دارد ، گذاشته است . 2- نیروی هوایی ارتش عبری ( IAF) به جتهای نسل پنج اف-35 مسلح شده که اتفاقا" سابقه سازگار نمودن مهمات هسته ای به جتهای نسل سوم اف-4 را هم دارد ...........

یک سری موارد رو مطرح کردید که چندتا سوال ایجاد میکنه - چه افسانه سازی و هایپی در این تاپیک از جانب کاربرها در مورد اف 14 انجام شده تا الان؟ - چطور یک نیروی هوایی با شرکت در جنگی مثل یمن "آب دیده" میشه؟ - ارتقاء اف 14 چه طور میتونه "خود فریبی و دست کم گرفتن دشمن" محسوب بشه؟ به اضافه این که اسرائیل فقط اف 16 های A/B رو بازنشسته کرده.بقیه اف 16 ها درخدمت هستن. منبع:https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon_operators همین جا ذکر شده از رده خارج شدن قسمتی از اون اف 16 ها به دلیل کاهش بودجه نظامی و همین طور "توانایی رزمی یک F-16I در برابر چند اف 16 از مدل های قدیمی" بوده.میشه نتیجه گرفتن ارتقاء یک پلتفرم اون قدر ها هم بیهوده نیست. از طرف دیگه پرژه های اف 14 و اف 16 با اختلاف فقط 4 سال شروع شدن.به همون اندازه که پلتفرم اف 14 از رده خارج هست، پلتفرم اف 16 هم هست.( و همین طور اف 15 و اف 18) تاریخ شروع پروژه: F-14: 1968 F-15: 1969 F-16: 1972 F-18: 1972 https://en.wikipedia.org/wiki/Grumman_F-14_Tomcat https://en.wikipedia.org/wiki/McDonnell_Douglas_F-15_Eagle https://en.wikipedia.org/wiki/General_Dynamics_F-16_Fighting_Falcon https://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_YF-17 از لحاظ کارکرد خیلی از اف 14 های نیروی هوایی سالها در انبار بودن و تایم پروازشون 40 سال نیست. منظور از ارتقاء یک جنگ افزار نادیده گرفتن بقیه جنبه های رزمی نیست.باید روی ساخت جنگده جدید کار بشه ولی در عین حال باید روی افزایش توان تجهیزات موجود هم کار کرد.

بامبکتهای پارسی بخش سوم و پایانی اکنون این پرسش بوجود می آید که آیا نیروی هوایی ایران می تواند این مهمات جدید را به شکل موثرتری مورد استفاده قرار دهد ؟ پاسخ این سئوال پس از سه دهه هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد ،اما گفته می شود که کاربرد این سلاح و حجم انفجار آن تاثیر مخربی بر نیروهای عراقی برجای گذاشت . سمت راست تصویر / قسمت فوقانی شلیک یک تیر مهمات هدایت دقیق GBU-28 بر علیه اهداف آزمایشی ( در اینجا زره پوش های ام-48 پاتون ) مهمات هدایت دقیق GBU-16 که براساس داده های بدست آمده از غلاف لانتیرن تامکتهای اسکادران VF-103 دقیقا" هدف مورد نظر را منهدم می کنند علیرغم این تجربه ، با رشد توانایی های ایران در مهندسی معکوس و تولید موشکهای بالستیک کره ای هواسانگ-5 و بویژه لانچرهای این سلاح ، و با توجه به کارایی تجربه محدود بکارگیری تامکت بعنوان یک جت ضربتی هوا به زمین ، در اواخر جنگ ، بامبکتهای ایرانی مجددا" به نقش اولیه خود برای ایجاد برتری هوایی و دفاع از آسمان ایران بازگشتند . اما این نکته را نیزنباید از نظر دور داشت که کاهش تامکتهای عملیاتی بدلیل کمبود شدید قطعات ولوازم یدکی و بازسازی غیر قابل نیروی هوایی عراق در اواخر جنگ با ایران ، در این تغییر رویه نقش موثری را ایفا نموده است . این درحالی بود که گزارشهای محرمانه ای در اختیار ایران قرار می گرفت که نیروی هوایی عراق درحال دریافت جتهای جدید میگ-29 بوده واین مساله محافظه کاری شدید فرماندهان نیروی هوایی را در پی داشت ، هر چند فالکروم های عراقی ، در جنگ با ایران ، هرگزبطور کامل عملیاتی نشدند . افغانستان ، سال 2001 تانک های تی-62 ام طالبان ، هدف آتش دقیق تامکتهای اسکادران VF-123 نیروی دریایی قرار می گیرند . دو تصویر ، مراحل قبل و بعدی انهدام اهداف زرهی به نمایش می گذارد . در مجموع ، دانش فنی بخش فنی نیروی هوایی ایران و تلاش این مجموعه برای اصلاح و ارتقاء جتهای اف-14 برای ایفای ماموریتهای ضربتی هوا به زمین ، بسیار ارزشمند به نظر می رسد ، تا جایی که گزارشهایی در دست است که خدمه تامکتهای ایرانی از پایان جنگ تا کنون ، آموزشهای تخصصی اجرای حملات هوا به زمین را نیزدر برنامه های پروازی خود پشت سر می گذراند ، چنانکه درسالهای اخیر ، اخبار غیررسمی از اضافه شدن مهمات محمول هدایت دقیق به فهرست تامکتهای نیروی هوایی نیز منتشر شده است . تامکت نیروی دریایی به رجیستر 161424 ، نزدیک به 21 پرانه (سورتی ) برعلیه اهداف متخاصم با استفاده از مهمات هدایت دقیق 2000 پاوندی JDAM و همچنین مهمات هدایت دقیق GBU-12.16.31 را در جنگ 2003 به ثبت رساند با توجه به تعداد تامکتهای موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ایران ، تحلیلگران معتقدند که روز به روز بر تعداد جتهای عملیاتی این نیرو افزوده می شود چرا که ایرانی ها موفق شده اند با استفاده از فناوری جدید ، بخش مهمی از قطعات اف-14را مهندسی معکوس نموده و این احتمال را که تامکتها در یک درگیری احتمالی ، نقش ضربتی را ایفا نمایند ، افزایش دهد . تامکت اسکادران VF-24 ، مسلح به فینیکس ، اسپارو ، سایدویندر و در نهایت مهمات 1000 پاوندی مارک-83 به اعتقاد ناظران نظامی ، اصلاح و ارتقاء تامکتهای ایرانی ، میراث قابل توجهی برای این جنگنده افسانه ای دربر دارد ، چرا که نیروی دریایی ارتش ایالات متحده پس از پایان جنگ سرد و تنها پس از بازنشستگی جتهای مادون صوت A-6 ، دست به ارتقاء تامکتهای خود زد . مضاف براینکه بامبکتهای آمریکایی ، یک پیکر بندی بسیار پیچیده رزمی در زمان خود محسوب میشد و با مجهز شدن به حسگرها و غلاف های پیشرفته ، به یک جت رزمی پشتیبانی نزدیک تبدیل شده بودند که می توانست با دقت مضاعفی ، مهمات محمول خود را از فاصله چند ده کیلومتری به درون محدوده یک هدف در ابعاد یک "پنجره " شلیک کند . با این وصف ، در حال حاضر ( 2018 میلادی ) تمامی بامبکتهای آمریکایی بازنشسته شده اند و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، تنها کاربراین جت افسانه ای بشمارمی آید و این پیکربندی رزمی حتی در حال حاضر نیز با مسلح شدن به مهمات هدایت دقیق بومی ، می تواند به یک تهدید بسیار جدی بر علیه " ناوگروه های هواپیمابر " نیروی دریایی ایالات متحده مستقر در خلیج پارس تبدیل گردد . منابع : https://militarywatchmagazine.com/article/bombcats-how-iran-modified-its-elite-f-14-into-a-highly-potent-strike-fighter-and-armed-it-with-massive-3000kg-ordnance-part-one https://militarywatchmagazine.com/article/bombcats-how-iran-modified-its-elite-f-14-into-a-highly-potent-strike-fighter-and-armed-it-with-massive-3000kg-ordnance-part-two صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت اول) R-5 Pobeda : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط آر-5 پوبدا (یا بقول ناتو SS-3 Shyster) ساخت اتحاد جماهیر شوروی است. این موشک بالستیک یکی دیگر از محصولات موشکی شوروی است که در اوج دوران جنگ سرد و برای مقابله با آمریکا و سایر متحدین اش ساخته شد. (ظاهرا این موشک اولین موشک شوروی است که امکان مجهز شدن به کلاهک هسته ای را پیدا نمود.) این موشک دارای برد ماکزیمم 1200 کیلومتر بود. این موشک ساخته سال 1956 میلادی است و در سال 1967 میلادی هم بازنشسته شد. Ghauri-1 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط غوری-1 ساخت جمهوری اسلامی پاکستان است. این موشک بالستیک که گاها با نام هاتف-5 نیز شناخته می شود ، اولین موشک بالستیک پاکستان است که توان هدف قرار دادن پایتخت هند را داشت. این موشک دارای برد ماکزیمم 1200 کیلومتر بود. این موشک در سال 2003 میلادی ساخته شد. ( شروع پروژه در سال 1990 میلادی با الهام گرفتن از Nodong-1 کره شمالی ) در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Ghauri_(missile) Ggauri-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط غوری-2 ساخت جمهوری اسلامی پاکستان است. این موشک بالستیک که هاتف-5آ نیز نامیده می شود ، در پاسخ به موشک Agni-2 هند توسط موسسه تحقیقاتی خان پاکستان ساخته شد. این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 2004 تا پیش از ساخت موشک شاهین-2 پاکستان ، دوربرد ترین موشک پاکستانی بود. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Ghauri-II Jericho-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط جریکو-2 ساخت رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل) است. این موشک بالستیک با کد YA-3 شناخته می شود. این موشک دارای برد ماکزیمم 1300 کیلومتر بود. در خصوص تاریخ تولید این موشک اطلاعات دقیقی در دسترس نیست ، اما موسسه صلح کارنگی احتمال نزدیک به واقیت می دهد که این موشک تولید شده در سال 1991 میلادی می باشد. موشک RSA-3 آفریقای جنوبی که از جریکو-2 کپی برداری شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Jericho_(missile)#Jericho_II Emad : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط عماد ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک بالستیک که در واقع نسخه ای مشتق شده از موشک شهاب-3 ایرانی است ( گفته می شود که ) در واقع اولین IRBM هدایت شونده ایرانی است و در زمان خودش دستاورد بسیار بزرگی برای صنعت موشکی ایران محسوب میشد. این موشک دارای برد ماکزیمم 1700 کیلومتر است. ( و بنا به روایتی دیگر 2000 کیلومتر برد دارد.) این موشک تولید سال 2015 میلادی است. مقایسه ابعاد موشک های هواسنگ-10 ، خرمشهر و عماد ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز با پوزش بخاطر تأخیر بیش از دو ساله در تکمیل این تاپیک ، بحث شیرین آتشبارهای خودکششی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: آتشبارهای خودکششی قاره آسیا : ( چین - بخش هفتم ) (ضربه اژدها : راکت انداز های چینی 6) Weishi -32 : این راکت انداز خودکششی 302 میلی متری که با نام " دبلیو. اس- 32 " نامیده می شود ، اولین راکت انداز چینی است که در این پست نسبت به معرفی آن اقدام می کنیم. برد این راکت انداز 60 الی 150 کیلومتر است. این راکت انداز که نسخه بهینه شده WS-1 است ، در کشور تایلند (بصورت تحت لیسانس ) و با نام DTI-1 تولید می گردد. متأسفانه بجز تایلند در خصوص خریداران این راکت انداز صادراتی چین ، اطلاعاتی بدست نیاوردم. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این راکت انداز وجود ندارد https://china-defense.blogspot.com/2015/06/ws-32-long-rang-rocket-in-news.html Weishi -35 : این راکت انداز خودکششی155 میلی متری که با نام " دبلیو. اس- 35 " نامیده می شود ، دومین راکت انداز چینی است که در این پست نسبت به معرفی آن اقدام می کنیم. برد این راکت انداز -100 کیلومتر است و امکان هدایت توسط هر دو سیستم GPS / GLONASS ( بسته به خواست و سفارش مشتری ) را دارد. از طرح اولیه این راکت انداز در اواخر سال 2013 میلادی رونمائی شده است. متأسفانه در خصوص خریداران این راکت انداز صادراتی چین ، اطلاعاتی بدست نیاوردم. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این راکت انداز وجود ندارد http://www.deagel.com/Defensive-Weapons/WS-35_a002888001.aspx Weishi WS-43 : این راکت انداز خودکششی که با نام " دبلیو. اس-43 " نامیده می شود ، دیگر راکت انداز چینی است که در این پست نسبت به معرفی آن اقدام می کنیم. برد این راکت انداز 60 کیلومتر است و در نمایشگاه هوائی 2014 چین نخستین بار رونمائی شده است. نکته جالب توجه در خصوص این راکت انداز این است که توان شلیک موشک های کروز سبک و کوچک مسلح به کلاهک 44 پوندی (تقریبا 20 کیلوگرمی) را هم دارد ، که این موشک های کروز ، به کمک بالک های خود ، همانند یک پهپاد توانائی گشت زنی 30 دقیقه ای بر فراز آسمان را دارد. این توانائی برای مقابله با اهداف خاص ( نظیر خنثی کردن آتشبارهای دشمن و یا شکار سرکردگان گروه های تروریستی و ... ) مورد استفاده قرار می گیرد. با اینکه این راکت انداز ، هنوز وارد چرخه تولید نشده است ، اما از چین و پاکستان بعنوان خریداران قطعی این سلاح نام برده می شود. البته احتمال خرید این سلاح توسط اندونزی هم بسیار بالا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این راکت انداز وجود ندارد https://chinesemilitaryreview.blogspot.com/2014/11/chinese-ws-43-miniature-attack-cruise.html https://www.indomiliter.com/ini-dia-ws-43-rudal-jelajah-dari-cina-yang-ditawarkan-ke-indonesia/ Weishi -64 : این راکت انداز خودکششی که با نام " دبلیو. اس-64 " نامیده می شود ، آخرین راکت انداز چینی است که در این پست نسبت به معرفی آن اقدام می کنیم. برد این راکت انداز 300 میلی متری120 الی 280 کیلومتر است و در نمایشگاه هوائی 2014 چین نخستین بار رونمائی شده است. نکته جالب توجه در خصوص این راکت انداز این است که این راکت انداز اولین راکت انداز ضد کشتی و ضد ناو در جهان است و توان هداف قرار دادن ناو های دشمن را به کمک راکت های هدایت شونده ( توسط GPS / GLPNAAS ) دارد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این راکت انداز وجود ندارد https://defence.pk/pdf/threads/chinas-ws-64-touted-as-first-precision-anti-ship-rocket-launcher.382833/ ادامه دارد... ------------- پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به ادامه آتشبارهای خودکششی قاره آسیا (فعلا راکت انداز های چین کمونیست) خواهیم پرداخت.

بخش دوم : به اعتقاد تحلیلگران صنایع هوا- فضای اسراییل ، برد و هزینه تولید ، از جمله فاکتورهای مورد نظر IAF برای بکارگیری آن محسوب میشود ، چنانکه الی ریتر یکی ازمدیران بخش توسعه قدرت آتش موشکی IMI معتقد است که نسبت هزینه به فایده این فناوری در مقایسه با مهمات استاندارد فعلی نیروی هوایی فوق العاده است ولی به رقم مورد نظر اشاره ای ننمود . در حالی که IMI هنوز برد این جنگ افزار جدید را افشاء نکرده ، اما با توجه به ابعاد اندازه گیری شده از روی تصاویر منتشره ، می توان چنین حدس زد که از مهمات تولیدی روس ها که بردی برابر 1200 مایل را به ثبت رسانده ، بزرگ تر بوده و طبیعتا برد بیشتری خواهد داشت . به همین ترتیب ، منطقی خواهد بود که فرض شود سر جنگی Rampage در مقایسه با نمونه های زمین پایه کوچکتر باشد . نمونه مشابهی که هم اکنون در زرادخانه نیروی هوایی اسراییل وجود دارد ، موشک کروز زمین به هوای Popeye است که با طولی برابر با Rampage سه هزار پاوند وزن داشته ( 2برابر Rampage ) و به یک کلاهک متعارف به وزن 750 پاوند مسلح شده است ، درنتیجه ،بخش قابل توجهی از ظرفیت داخلیRampage با وزنی در حدود نصف Popeye ودرازای برابر ، به سوخت مورد نیاز تخصیص داده شده که برد زیاد ان را موجه جلوه میکند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، سرجنگی Rampage احتمالا کوچکتر از Popeye خواهد بود ،اما برای تاثیر گذاری بیشتر ، ترکیب سرعت فراصوت که درزمان برخورد به هدف با تولید انرژی جنبشی افزون تر همراه است ، می تواند کاهش وزن کلاهک جنگی را به گونه ای موثر جبران نماید . بااین وصف ، ابعاد Rampage نشان میدهد که جتهای اف-15 و اف-16 به شکل متعارف قادر نخواهند بود تا در یک زمان ، بیشتر از یک یا دو تیر از این موشکها را با خود حمل کنند ، اما به نظر می رسد که حتی این تعداد نیز برای انهدام اهداف سخت سازی شده در فواصل زیاد نظیر فرودگاه های نظامی یا زیرساختهای تولید تسلیحات WMD کافی باشد . برنامه ها مشابه ومشکلات موجود : این مساله ( تعداد محدود قابل حمل توسط جتهای رزمی ) یک مشکل مشابه برای همه کاربران ان محسوب میشود . در مارس 2018 ، ولادیمیر پوتین ، رییس جمهور روسیه ، از یک سلاح فراصوت جدید با شناسه Kinzhal رونمایی نمود که نسخه هواپایه راکت زمین به زمین Iskander محسوب می شد ، در حالی که گزارشاتی در دست است که نشان می دهد ، چینی ها در دسامبر 2016 نیز پرتابه ALBM خود را مورد آزمایش قرار دادند . طبق ادعای برخی ناظران ، نیروی هوایی روسیه ، حداقل 6 فروند از جنگنده – رهگیرهای برد بلند MiG-31 خود رابرای حمل این سلاح که درازایی در حدود 25 فوت را شامل میشود ، بروزرسانی نموده است و گفته می شود که کرملین قصد دارد تا قبل از پایان سال 2018 ، حداقل6 فروند دیگر از این جتهای رهگیر را به این سلاح ، مجهز نماید . با عملیاتی شدن این 12 فروند ، نیروی هوایی روسیه حداقل به یک اسکادران میگ-31 برای اجرای حملات مرگبار دوربرد برعلیه اهداف سخت سازی شده مجهز می گردد . به اعتقاد پاول پودویگ ، تحلیلگر ارشد نظامی روس ، نیروی هوایی روسیه بیشتر برروی شلیکهای جداگانه ( 2 یا 3 یا 6 موشک بطور همزمان ) تاکید دارد که این مساله برای جتهای عبری نیز مصداق پیدا می کند . نیروی هوایی ایالات متحده ، نیروی هوایی اسراییل ، استراتژی یکسان ، تاکتیکهای متفاوت : به شکل واضحی ، وقتی صحبت از حملات دورایستا میشود ، برای ارتشهایی نظیر ارتش ایالات متحده ، سرعت در مقایسه با وزن کلاهک یا ابعاد بزرگ ، ارزشی نخواهد داشت ، چرا که بسادگی میتوان آسیب پذیری در برابر این سلاح ها را با سیستم های تدافعی مناسب ، کاهش داد ، اما برای مجموعه ای نظیر اسراییل که در مقایسه با ارتش ایالات متحده ، پیکربندی های هوایی محدودتری برای شلیک این تسلیحات در اختیار دارند ، کاربرد یک جنگ افزار بالستیک هواپایه با سرعت بالا ( علیرغم قدرت انفجاری پایین ) میتواند به تنها گزینه برای انهدام اهداف در بردهای طولانی تبدیل گردد . با تمامی این تفاسیر ، در حالی که Rampage قرار است تا بتدریج به یک چالش اساسی برای سیستم های دفاع هوایی ارتقاء یافته جنگ سرد حاضر در سوریه تبدیل گردد ، سوالی اساسی مطرح میشود که IAF چگونه میتواند از این سلاح برعلیه سامانه های پیشرفته تری نظیر S-300، S-400،BuK و Pantsir که درخاورمیانه گسترش می یابند استفاده کند ؟؟ در حداقل شرایط ، برد قابل توجه Rampage باعث میشود تا بقاء جتهای رزمی IAF در برابر سیستم های موشکی جدید روسی افزایش یابد و بدانها اجازه میدهد تا حملات هوایی دقیق تری را در فاصله ای دورتر از برد موثر این سیستم های پدافندی اجرا نمایند . این مساله بدان معنی است که خدمه هوایی ، زمان بیشتری را برای اجرای اقدامات پبشگیرانه در برابر شبکه پدافندی حریف که مسلما" با دقت افزون تری ، می توانند عملیات رهگیری و انهدام مهاجمان را به انجام رساند ، در اختیار خواهند داشت . کاربرد ، آینده : به گفته کارشناسان نظامی ، تولید انبوه Rampage از سال 2019 آغاز میشود و این دقیقا" همزمان با دوره ای است که پیش بینی میشود تنش های میان ایران و اسراییل افزایش یابد ، چرا که ایران حضور خودرا در سوریه ، پر رنگ تر نموده و با توجه به سرنوشت توافقنامه هسته ای و تهدید ایران در از سرگیری غنی سازی که این خود ممکن است مقدمه ای برای تولید تسلیحات هسته ای باشد ، نیاز IAF به یک جنگ افزار جدید دورایستا پرسرعت را معنا می بخشد . منابع : 1- https://militarywatchmagazine.com/article/rampage-the-israeli-air-force-s-deadly-and-precise-new-standoff-missiles-and-why-they-are-key-to-enhancing-its-strike-capabilities 2- militarywatchmagazine صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم. ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش دوم) ناوچه گشت ساحلی Stenka-class : این کشتی جنگی کوچک 172 تنی ، یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 5 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. در این انجمن تاپیکی در مورد این کشتی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Stenka-class_patrol_boat ناوچه گشت ساحلی Svetlyak-class : این کشتی جنگی کوچک 375 تنی ، هم یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 2 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. قایق گشت ساحلی Point-class : قایق 60 تنی پوینت کلاس ، یکی دیگر از شناورهای سطحی نیروی دریائی آذربایجان است که بر خلاف شناورهای قبلی ، ساخته بزرگترین دشمن شوروی ، یعنی ایالات متحده آمریکاست. آذربایجان در سال 2003 ، یک فروند از این قایق ها در اختیار گرفت. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Point-class_cutter ناوچه گشت ساحلی AB-25-class : قایق گشت ساحلی AB-25 کلاس ( ساخت ترکیه ) هم از دیگر داشته های نیروی دریائی آذربایجان می باشد که در سال 2000 ، کشور آذربایجان 2 فروند از این قایق های 170 تنی را از کشور ترکیه خریداری نمود. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/AB-25-class_patrol_craft پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت.

در ادامه پست قبل RD-33 پیشران مدرن EJ200 جنگنده تایفون به امتداد یافتگی کنار گذر تا نزدیکی های نازل بیرونی دقت کنید. این تکنیک در جهت خنک سازی محفظه پس سوز و ساندویچ کردن گازهای خروجی استفاده میشه.

182 1. قلعه جای بزرگیه و اشراف اطلاعاتی قوی وجود داشته برای زدن محل جلسه . آمار تلفات هم نشون میده که محل جلسه درست هدف گرفته شده . 2. دوباره شاهد بودیم که موشک با فاصله ی بسیار کم از تارگت برخورد میکنه . حتی احتمال میدم اپراتور برای فیلم برداری بهتر تارگت رو کنار میاره و موشک نقطه زنی کرده . نتیجه آنکه واقعا معقول نیست یه موشک با این دقت برخورد کنه و یه موشک دیگه فیل بشه .ممکنه برخی بگن اینجا ایرانه و همه چی ممکنه ولی ساخت موشک های ما بالاخص سری فاتح روند صنعتی داره و استانداردهای یکسانی رو پاس میکنه ... فلذا داستان فیل دادن از بیخ به نظرم بعیده .... 3. اراده ی سیاسی برای زدن این موشک ها هم از ارزش اطلاعاتیش و هم از ارزش فنی ش بیشتره . .......... 4. برای بار هزارم داستان نیروی هوایی و موشکی و ... برادر ! "وقتی ننه نیست با آش زن بابا باید ساخت " . ما کماکان پایه ایم . زندگی و جوونی ما حروم شد و رفت و. بمب لا مصب رو که نساختید ، لااقل بزنید درگیری شه یه چارتا چک بخوریم و بمیریم .... اینجوری مفت بر شدن خیلی ضایعه .

این فیلم : https://twitter.com/Iraqnews21/status/1038371571247800322 بمباران هیروشیما هم در دنیا نظیر نداشته، ایضا موشک هایی که یمن به عربستان شلیک میکنه، با این وجود اگر بتوانید از گزاره فوق عقلانی بودن استفاده از موشک بالستیک رو استخراج کنید، من هم با شما موافقم!. وقتی یک هواپیما با چندین برابر کمتر از هزینه شلیک و نگهداری چنین موشک هایی میتواند با دقتی بالاتر عملیاتی انجام بده چه لزومی به استفاده از موشک بالستیک هست. ----- تصور کن نیروهای ما مثلا در کویا روی زمین گیر کرده باشند و نیاز به پشتیبانی هوایی باشد و شما فاتح 110 بفرستی،...

بسم الله رحمن الرحیم تحلیل حمله موشکی سپاه به پایگاه مرکزی تروریست های حدکا(حذب دموکرات کردستان ایران) ؛ اول مایل به برسی نوع موشک های استفاده شده توسط ایران هستم .ابتدا برسی اولین تصاویر و گفته های شاهدان شلیک موشک ها بنظر پروفایل پروازی این موشک بیشتر به موشک های زمین به هوا شباهت داشت و باعث گمراهی بسیاری از صاحب نظران این حوزه شد . نهایتا بعد از مدت کوتاهی خبر هلاکت تعدادی از اعضای حدکا به گوش رسید و نظر هارو معطوف به سپاه و موشک بالستیک کوتاه برد کرد . تصاویر منتشر شده از تلویزیون ملی نشان داد که موشک سری فاتح ۱۱۰ بازوی ایران برای این حمله بود. همونطور که در عکس مشاهده میکنید این موشک بعلت تک مرحل۱ه ای سوخت جامد بودن نسل سوم یا چهارم فاتح ۱۱۰ هست و بین ۲۵۰تا ۳۵۰ کیلومتر برد دارد کا برای هدف قرار دادن هدفی در ۲۳۰ کیلومتری(پایگاه نیرو های حدکا) کاملا کافیست . همچنین از ۴ بالچه دلتایی شکل در قسمت کلاهک بهره میبرد که به آن قابلیت هدایت تا لحظه اصابت را میدهد. تعداد موشک های شلیک شده ؛ از گزارش و تصاویر بدست امده از شاهدان عینی حادثه این حمله موشکی در دو مرحله با فاصله حدود ۱۰ دقیقه اتفاق افتاد و مجموعا ۹(حد اقل۸) موشک شلیک شد بنظر میرسد در موج اول حملات احتمالا ۷ (یا حداقل۶)موشک استفاده شدند و در موج دوم ۲ موشک لطفا به فیلم زیر(از موج اول) دقت بفرمایید : http://s9.picofile.com/d/8336780942/9c339e54-390f-4c14-bad9-520513127520/VID_20180909_153242_851.mp4 در فیلم یک دقیقه ای (باید توجه کرد که منشا این فیلم اینستاگرام هست و محدودیت یک دقیقه ای برای فیلم های ارسالی ممکن است مانع نشان دادن هر ۷ موشک شلیک شده در فاز اول حملات شده)اما به خود فیلم بپردازیم ؛ب لانچ شدن ۶ موشک در فیلم قابل مشاهده هست که یک موشک از این ۶(موشک سمت راستی) به سمت راست منحرف میشود در همین رابطه تعدادی عکس قرار میدهم که خواهشمندم توجه بفرمایید ۳۱ ثانیه پس از شروع انحراف عکس بالا در عکس بالا نیز بیش از ۱ دقیقه از انحراف این موشک گذشته و هیچ نشانه ای از اصلاح جهت دیده نمیشود و از قرار معلوم طبق شنیده ها این موشک در منطقه ای در نزدیکی یکی از روستا های آذر شهر سقوط کرده اما این خبر توسط هیچ فرد و نهاد رسمی ای تایید نشده. با همه این وجود که این موشک از همراهی باقی موشک ها باز ماند اما در فیلم هایی که از موج اول حملات . در حین گذر این موشک ها از اسمان شهر های مجاور ضبط شده رد دود ۶ موشک با فاصله ناچیز از یک دیگر مشاهده میشود که احتمال ۷تایی بودن موج اول حملات را مطرح میکند به عنوان مثال به فیلم زیر توجه بفرمایید. http://s9.picofile.com/d/8336780750/66b632ae-592c-4265-a79c-383eb098b608/VID_20180909_140504_669.mp4 یا مثلا اسکرین شاتی که از فیلم جناب mohammad741741 که خودشون از شاهدان حادثه بودند گرفته شد توجه بفرمایید فاز دوم حمله؛ اونچه که کمتر مورد توجه رسانه ها و کانال های تلگرامی قرار گرفت فاز دوم این حمله بود از انگیزه ایران برای انجام فاز دوم این حمله شاید بشه عدم رضایت از نتیجه حمله قبلی و یا گرفتن تلفات بیشتر از حدکا در حین امداد رسانی اشاره کرد . به هر حال این حمله حدود ۱۰ دقیقه بعد از حمله قبل و در زمانی که اثر دود موشک ها از بین رفته بودند رخ داد فیلم زیر از لحظه شلیک همزمان ۲ موشک فاتح۱۱۰ در فاز دوم حمله گرفته شده. http://s9.picofile.com/d/8336779934/bd1af6c9-a91f-4420-8522-303282370265/VID_20180909_140551_319.mp4 همچنین یکی از دوستان اینجانب که ساکن تبریز هستند این عکس رو اندکی بعد از شلیک این دو موشک از ۵ گیلومتری محل پرتاب از روستای زین الحاجیلو برای بنده ارسال کرد. این هم عکس دیگری وه در فضای مجازی در نورد حمله موشکی سپاه بازتاب داده شده. http://s8.picofile.com/file/8336805368/IMG_20180909_192517_956.jpg در همین رابطه کاربر عزیز میلیتاری اقای mohammad741741 فیلمی برای بنده ارسال کرد که به علت حجم بالا به شاتی از اون قناعت میکنم. پس مجموعا حدود ۹ (حداقل ۸) موشک شلیک شده است . منطقه شروع حمله؛ حوالی پادگان خاصبان در روستای خاصبان در نزدیکی شهر ایلخچ . با تشکر از دوستان اگر بنظرتون جایی از تحلیل بنده دارای اشکال بود صمیمانه متشکر میشوم اگر بیان کنید. برسی نتیجه حمله رو در پست بعدی ازسال میکنم (البته اگر دوستان انجام دادند ما بهره میبریم )

سلام به این مقایسه که در اواخر دهه 70 شمسی ( 1377 ) صورت گرفته باید دقت بیشتری کرد آر .دی .33 آ.ال -31 اف اف-110 جی ئی .12 تی اف-30 پی 414 ای تومانسکی آر-29 بی پی نوشت : با تشکر فراوان از دوست بسیار عزیزی که این مقاله ارزشمند را سالهای دور در میلیتاری ارسال کردند .

اگردلیل دوستی ها صرفا ، دانش آدم ها باشد ، کتابخانه ها بهترین دوست در دوستی اند.... چراکه پای دلت را لگد نمی کنند ، قندو چایت را هدر نمی دهندو بموقع ساکتند و بموقع حرف میزنند... گوینده ناشناس

سلام علیکم     این فرموده شما ، بنده را به یاد  زمانی که برای ترجمه  مجموعه پژوهشی " افسر ارشد نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، سرهنگ استیسی . ال . پتی جان " در خصوص استراتژی دفاع فراقاره ای این کشور گذاشته بودم ، انداخت      کل این مجموعه 400 صفحه ای ، بیشتر از شش ماه برای ترجمه زمان برد و پایه ای شد برای یک کار بزرگتر در آینده ( در صورت وجود حیات )       به نمودار بالا دقت کنید ، روند قدرت سازی در ایالات متحده از چه سالی شروع شد ، چه روندی را طی کردند ، فرازها و فرودها ، شکستها و پیروزی ها و در نهایت اثبات این نکته که " تلاش و ثبات قدم " برای ایجاد زیرساختهای قدرت در  قرن بیست و یکم  چقدر اهمیت دارد .