بسم الله الرحمن الرحیم هشتمین رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، امیر حمید واحدی جانشین فرمانده نیروی هوایی ارتش ظهر امروز(چهارشنبه) در نشست خبری هشتمین رزمایش اقتدار هوایی فدائیان حریم ولایت، اظهار داشت: مرحله اصلی و عملیاتی رزمایش فدائیان حریم ولایت ٨ از فردا به مدت دو روز و با شرکت کلیه پایگاهه ای شکاری نیروی هوایی ارتش در منطقه عمومی اصفهان و پایگاه هوایی شهید بابایی آغاز خواهد شد. وی افزود: استفاده از هواپیماهای سوخت‌رسان، شکاری، بمب افکن و شناسایی در این رزمایش در دستور کار خواهد بود. هواپیمای سوخو-٢٤ و F-4 و F-5 و F-7، سی-١٣٠ و میگ-٢٩ و اف-١٤ و بوئینگ ٧٠٧ و ٧٤٧ در این رزمایش استفاده خواهند شد.امیر واحدی اعلام کرد: اجرای عملیات رصد، شناسایی، عکس برداری توسط هواپیماهای شناسایی و پهپادها صورت خواهد گرفت. تمرین عملیات برد بلند در خارج از رینگ پدافند هوایی دشمن از جمله عملیات هایی است که در این رزمابش تمرین خواهد شد. جانشین فرمانده نیروی هوایی با بیان اینکه یکی از ویژگی خوب این رزمایش استفاده از خلبانان جوان در اجرای عملیات ها و استفاده از بمب های هوشمند و نقطه زن ساخت داخل است، تصریح کرد: نیروی هوایی در کنار سایر نیروهای مسلح وظیفه تامین امنیت آسمان ایران اسلامی را بر عهده دارد و پیام این رزمایش امنیت، دوستی و ثبات پایدار برای کشورهای منطقه است.واحدی افزود: خوشبختانه بر اساس برنامه ریزی صورت گرفته در این رزمایش هیچ تاخیری در پروازهای کشوری ایجاد نخواهد شد.وی ادامه داد: پایگاه اصلی این رزمایش اصفهان است اما از پایگاه های شیراز، دزفول و همدان هم استفاده می‌شود.جانشین فرمانده نیروی هوایی ارتش ادامه داد: در پروازهای روز اول رزمایش، از از بمب های مشقی استفاده خواهد شد و در روز دوم از تجهیزات و تسلیحات اصلی بهره خواهیم گرفت.واحدی همچنین گفت: جنگنده کوثر که چندی پیش رونمایی شد اولین پرواز خود را انجام داده و خط تولید آن آغاز به کار کرده است. با اعلام رمز یا حسین(ع) هشتمین رزمایش «فدائیان حریم ولایت» در ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ آغاز شد. امیر سرتیپ دوم خلبان «علیرضا انگیزه» در حاشیه برگزاری هشتمین رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت در جمع خبرنگاران گفت: انجام تیراندازی های هوا به هوا، تیراندازی علیه اهداف هوایی با سرعت و در ارتفاعات مختلف، تیراندازی و بمباران هوا به زمین در روز و شب، با استفاده از بمب های هوشمند، بومی و ارتقا یافته سنگین و نیمه سنگین و استفاده از انواع موشک های لیزری، تلویزیونی، حرارتی، راداری و انواع راکت ها و بمب های تولید شده به دست متخصصان داخل کشور، یکی از بخش های مهم رزمایش امروز است. وی ادامه داد: افزایش حجم قدرت آتش و دقت در اصابت اهداف متحرک و ثابت زمینی و هوایی، استفاده از مهمات نقطه زن و دور ایستا با قدرت تخریب بسیار بالا یکی دیگر از نقاط قوت این رزمایش است و بخشی از توان رزمی نیروی هوایی ارتش را به معرض نمایش می گذارد. سخنگوی رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت با بیان اینکه همزمان با اجرای عملیات های رزمی، عملیات مردم یاری با اعزام اکیپ های سیار پزشکی و مددکاری با حضور پزشکان متخصص و متعهد نیروی هوایی ارتش در منطقه عمومی هشتمین رزمایش هوایی فداییان ولایت در حال اجراست، افزود: پیش از آغاز فاز عملیاتی هشتمین رزمایش اقتدار هوایی فداییان حریم ولایت نیروی هوایی ارتش، هواپیماهای شناسایی و عکسبرداری آر اف ۴، هواپیماهای جمع آوری اطلاعات سیگنالی و شنود الکترونیکی به همراه پرنده های بدون سرنشین هوشمند شناسایی نهاجا به رصد، شناسایی و عکسبرداری از اهداف از پیش تعیین شده پرداخته اند. خلاصه اقدامات روز اول : در اولین روز از آغاز فاز عملیاتی رزمایش فدائیان حریم ولایت، هواپیماهای اف 5 و بومی صاعقه با بمب‌های سنگین اهداف مهم و حیاتی دشمن فرضی اعم از باندهای پروازی، ایستگاه‌های رادار و سکوهای پرتاب موشک، مخازن سوخت و انبار مهمات در منطقه نبرد را با موفقیت منهدم کردند. هواپیماهای اف 7 مجهز به بمب‌های هوشمند، نقطه زن، دور ایستا و راکت‌های ساخت داخل برای اولین بار اهداف حیاتی دشمن فرضی را با تکنیک‌های ابتکاری و خارج از رینگ پدافندی در عمق منطقه نبرد منهدم کردند. جنگنده بمب افکن‌های نهاجا به منظور نفوذ در عمق کشور دشمن فرضی و افزایش شعاع عملیاتی در دستیابی به اهداف برد بلند با اجرای ماموریت TOP COVER توسط دو فروند هواپیمای اف 14، عملیات سوخت‌گیری هوایی را با موفقیت انجام دادند. هواپیماهای اف 4 با بمباران سنگین (Carpet Bombing)، اهداف از پیش تعیین شده را با موفقیت منهدم کردند. هواپیمای میگ-29 با شلیک موشک های بهینه شده R-73 موشک رها شده از هواپیمای اف-5 را با موفقیت رهگیری و منهدم کرد. جنگنده های اف-14 و میگ-29 با انجام عملیات رزم هوایی شرایط درگیری در صحنه واقعی نبرد را با موفقیت به اجرا گذاشتند. تیم های متخصص در حوزه های جنگ نوین حاضر در منطقه رزمایش در این مرحله، به مقابله با تک شیمایی دشمن فرضی پرداختند و گروه جنگ های نوین نهاجا با بکارگیری انواع سامانه های رفع آلودگی بومی سازی شده توسط متخصصان کشورمان به مقابله با حمله شیمیایی دشمن پرداختند. هواپیماهای بمب افکن راهبردی سنگین سوخو24 و فانتوم با استفاده از غافلگیری شبانه و در ارتفاع پست اقدام به بمباران سنگین هوا به زمین (Carpet Bombing) به سمت اهداف از پیش تعین شده خواهند کرد و هواپیمای اف4 نیز با استفاده از فلر اقدام به روشنایی صحنه نبرد در راستای شناسایی و انهدام اهداف توسط پرنده های مشابه می کند. همچنین هواپیماهای سی130 در شرایط سخت و ارتفاع اقدام به عملیات بارریزی کردند. تصاویر روز اول رزمایش منابع : https://www.farsnews.com/news/13971020000028/اجرای-کارپِت-بامبینگتوسط-فانتوم‌‌ها-میگ-29-اهداف-هوایی-را-منهدم-کرد http://www.ghatreh.com/news/nn45855927/تشریح-مهم-ترین-اقدامات-نخستین-روز-رزمایش-فداییان-حریم-ولایت https://www.farsnews.com/news/13971019001037/-مرحله-اصلی-رزمايش-فدائيان-حريم-ولايت-٨-از-فردا-آغاز-می-شود http://defapress.ir/fa/news/327121/عملیات-سوختگیری-جنگنده-اف4-توسط-تانکر-سوخت-رسان-747 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1397/10/20/1919543/اخبار-رزمایش-ارتش-سرنگونی-موشک-مهاجم-توسط-جنگنده-میگ29-و-موشکr73 http://defapress.ir/fa/news/327162/تصاویر-هشتمین-رزمایش-فدائیان-حریم-ولایت http://www.ghatreh.com/news/nn45862462/تصاویر-هشتمین-رزمایش-فداییان-حریم-ولایت https://www.tasnimnews.com/fa/media/1397/10/20/1919890/هشتمین-رزمایش-فدائیان-حریم-ولایت-اصفهان/photo/1 https://www.tasnimnews.com/fa/media/1397/10/20/1919712/پرواز-شبانه-جنگنده-های-ارتش/photo/1

سلام علیکم تنها موردی را که تا الان دیدم ، روسها بودند که برای آموزش بمباران خدمه بلک جک از یک نمونه خاص TU-134UBL مجهز به دماغه این بمب افکن استفاده می کردند . این توپولفهای 154 را همون نقش آتش نشان را اجرا کنند ، به نظرم کافی هست

بسم الله الرحمن الرحیم The Tank is Dead تانک مُرده است قسمت دوم سیر تکاملی موشک های هدایت شونده ضد تانک (ATGM ) سلاح‌های ضد زره کوچک بسیار قدرتمند هستند بطوری که یک سرباز پیاده توانایی انهدام یک تانک‌ سنگین را دارد . اولین مورد از این سلاح‌ها پانزرفاست (Panzerfaust) آلمانی بود که در اواخر جنگ جهانی دوم ظاهر شد. این سلاح ساده فقط از کاربر انتظار داشت آن را دربین بازو نگه دارد ، نشانه بگیرد و شلیک کند. این اسلحه توانست بیشتر تانک‌های عصر خود را، اگرچه تنها در فاصله نزدیک و شلیک به پهلوها ، از بین ببرد. اولین ATGM قابل حمل توسط نفر ، موشک هدایت سیمی مشهور مالیوتکا (Sagger) شوروی بود. و زمانی همه را بهت زده کرد که توانست در سال 1972 در جنگ ویتنام چندین تانک M-48 پاتون را منهدم کند. در طول جنگ کوتاه یوم کیپور در سال ۱۹۷۳، موشک های مالیوتکا توانست بیش از ۸۰۰ تانک و سایر وسایل نقلیه جنگی اسرائیل را از بین برد. در طول سه دهه آینده، ده‌ها نمونه از بهترین ATGM ها وارد میدان رزم شدند. در طول جنگ اول خلیج، سپاه میانی زرهی عراق به راحتی نابود شد به این دلیل که تانک‌ها در برابر تهاجم هواپیما و هلیکوپتر ها ناتوان بودند. در زمان حمله سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق، یک گروهان زرهی عراقی به دو جین از کماندوهای نیروهای ویژه آمریکایی حمله کرد.نتیجه آن شد که نیروهای ویژه با موشک های دوش پرتاب جدید جاولین (Javelin) بیشتر آنها را نابود کردند که این منجر به عقب نشینی عراقی ها شد.[منبع - اشاره به نبرد گذرگاه دیبه گه] جاولین دانلود کتاب در طول حمله کوتاه سال ۲۰۰۶ اسرائیل به لبنان، ۴۵ تانک سنگین اسرائیلی توسط ATGM ها مورد اصابت قرار گرفت. اسرائیل بعدها موفق شد ۴۳ عدد از این تانک‌ها را بازسازی کرده و به خدمت باز گرداند . این باز آوری بسیار چشمگیر به نظر می‌رسد، اما تعمیر آنها هفته‌ها طول کشید، و همچنین این بازیابی و تعمیر نیازمند منابع بود. در اینجا یک مستند جالب در مورد مشکلات تانک مرکاوا اسراییلی در مواجه با ATGM های اصلاح شده رو میتونید مشاهده کنید. [مستند الجزیره قسمت اول مستند ، قسمت دوم مستند ] اصابت به مرکاوا 4 Kornet در جریان جنگ 33 روزه شوروی پس از جنگ جهانی دوم، سلاح ضد تانک بسیار موفق آر پی جی ( RPG) را توسعه داد. این راکت ساده بیش از صد تانک M1 آمریکایی در عراق را از بین برد(منبع) . خدمه تانک ها ذکر کردند که اغلب اصابت های این راکت آسیب جدی را به تانک وارد نیمکرد ، اما این برای راکتهای RPG-7 که نسخه ای قدیمی‌ بودند صدق میکرد. مدل بعدی RPG-۲۹ بزرگ‌تر و به معنی واقعی کلمه یک بازوکا (ضد تانک) بود که یک نمایش بسیار محدود و منحصر به فرد در عراق اجرا کرد ، جایی که خدمه تانک های ارتش ایالات‌ متحده را زمانی که زره کناری آن‌ها را سوراخ می نمود، بهت زده کرد(منبع).بعد از جنگ ژنرال‌های آمریکایی از ترس اینکه آن‌ها به دست دشمن بیافتند از اجازه دادن به ارتش جدید عراق برای خرید RPG - ۲۹ ، امتناع کردند. (منبع) RPG - ۲۹ اثر RPG-29 بر روی زره M1 آبرامز طی چند سال گذشته، ATGM های بزرگتری مانند Kornet روسی و TOW آمریکایی ، واحد زرهی سوریه را ویران کردند (منبع) و منجر به یک بن بست شدند.مرگبار ترین ATGM ، سیستم هدایت تصویری اسپایک (Spike) تولید شده توسط اسرائیل است. ارتش ایالات متحده یک موشک هدایت تصویری مشابهی را ایجاد کرد (منظور EFOGM) اما ژنرال ها آن را رد کردند. چندین ویدیوی خوب در یوتیوب وجود دارد که عملکرد این موشک ها در عمل میتوان دید (ویدیو). اخیرا کره جنوبی نیز یک موشک بزرگ فیبر نوری هدایت تصویری را به نمایش گذاشت ( منظوراسپایک مدل NLOS ) و حتی ارتش فیلیپین سیستم کوچکتری را به دست آورد( منظوراسپایک مدل SPIKE ER و NLOS ) ، با این حال ایالات متحده این سلاح انقلابی را نادیده می گیرد. Spike-LR BGM-71 TOW 9M133 Kornet MGM-157 EFOGM امروزه پیشرفت در باتری‌های سبک وزن ، به تولید ارزان هواپیماهای بدون سرنشین منجر شده که جدیدترین تهدید برای تانک ها هستند. هر آزمایشگاه نظامی قادر است یک پهپاد تجاری که در فروشگاه‌های اسباب‌بازی فروخته می‌شود را به یک کلاهک ضد تانک مجهز کند که بتواند یک تانک را از پشت و یا از بالا مورد اصابت قرار دهد.موشک‌های هدایت‌ تصویری و پهپاد انتحاری مثل Switchblade (به معنی چاقوی ضامن دار - ویدیو) می‌توانند برای ضربه زدن به بالا یا عقب یک تانک که زره در آن نازک است، اقدام کنند. (ویدیو) پهپاد انتحاری SWITCHBLADE از شرکت AeroVironment ارتش آمریکا این ایده ساده را نپذیرفته است که پهپادهای ارزان‌ قیمت توانایی تبدیل به یک سلاح‌ مخرب را دارند. روس‌ها این موضوع را درک کردند و در حال حاضر یک پهپاد ضد زره را وارد میدان کردند (ویدیو). ممکن است ساده انگاشته شود که میتوان به راحتی پهپاد های کوچک را پایین کشید، ویدیو این افراد (یابوها ؟؟=yahoos) را تماشا کنید که چطور سعی می‌کنند یک پهپاد با ارتفاع پروازی پایین را مورد اصابت قرار دهند ، درحالی که در ارتفاع بالا تقریبا غیر ممکن است (ویدیو رو حتما ببینید). حالا درباره تلاش برای مورد اصابت قرار دادن در یک شب یا در مه فکر کنید، یا اگر بیست واحد با هم هجوم بیاورند ! حالا تصور کنید یک دشمن با اتش سنگین خمپاره مختصات شما را زیر آتش بگیرد ، در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین بالای سرمان ظاهر می‌شوند. یا اینکه ممکن است با 200 پهپاد به عنوان تله (decoy) برای جلب آتش و تمام کردن مهمات شما ، قبل از اینکه پهپادهای پیشرفته تر وارد شوند، اقدام کنند. بزرگ‌ترین مشکل این است که پهپادهای کوچک آرام هستند و در رادار به سختی رویت میشوند . صدای آنها تا زمانی که بسیار نزدیک نشوند شنیده نمی شود، مگر اینکه موتور تانک ها خاموش شوند. علاوه بر این، واحدها نمی‌توانند 24 ساعته هفته برای زدن آنها آماده باشند. خدمه تانکها میدانند که هواپیماهای بدون سرنشین هنگامی که تانک شروع به انفجار می‌کند حمله می‌کنند. هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند به صورت حمله از بالا (Top attack) به ضعیف ترین قسمت زره تانک نفوذ کنند ، یا می‌توانند مجهز به یک کلاهک ضد زره (HEAT) مانند پهپاد انتحاری جدید ترکیه با تانک برخورد کنند (ویدیو). یک دشمن سطح بالا ممکن است در پهپاد های با ناوبری بی‌سیم اخلال ایجاد کند ، اما این مشکل را می توان با یک نسخه سیمی بسیار نازک درست شبیه به هدایت سیمی (Wire-guided missile) در ATGM مرتفع کرد. مادامی که یک زره جدید جادویی ایجاد نشود، موشک های هدایت شونده ضد تانک (ATGM) و پهپاد ها (UAV) آنچنان مرگبار هستند که استفاده از تانک‌های بسیار گران‌قیمت در برابر دشمن مجهز به سلاح‌های ضد زره مدرن احمقانه به نظر می رسد.. منتقدان می‌گویند که ارتش‌های مدرن یک ذخیره محدود از این تسلیحات گران‌قیمت دارند که در زمان جنگ به سرعت مصرف خواهند شد. این درست است، پس ارتش ها باید پس از بازنشسته کردن تانک های بسیار گران‌قیمت ، به ساخت و ذخیره تانک های مقرون‌به‌صرفه روی بیاورند. پ.ن : اگر به حرفاش دقت کنید به شدت درباره شرایط واقعی میدان نبرد صحبت میکنه ، مواردی که معمولا در محاسبات دیگران نمیاد.... بیشتر عکس ها خارج از متن اصلی هستن و ولی تمام ویدیو ها ارجاعات خوده افسر سابق هست.... به هرحال بازم دوستان دندون روی جیگر بذارید تا ببینیم میخواد به کجا برسونه .... فکر کنم دیگه ویراستش خوب باشه برادر pckho0r

بسم الله الرحمن الرحیم خب بلخره وقت شد سری هم به مطالب این افسر بازنشسته سپاه تفنگدارن (مارین) آمریکا بزنیم و نظرات جالب و بعضا تعجب آورش رو ترجمه کنیم.برای اشنایی با اقای Carlton Meyer پست اول رو بخونید..... The Tank is Dead تانک مُرده است قسمت اول تانک‌های اصلی میدان نبرد (MBT) بسیار گران، پیچیده، سنگین، آسیب‌پذیر و از لحاظ لجستیکی در میدان جنگ مدرن ناپایدار شده‌اند. آخرین تانک آمریکایی M1A2C (SEPv3) بیست میلیون دلارقیمت ( منبع )، ۷۰ تن وزن و نیاز به یک ناوگان کامیونی برای تامین سوخت دارد و نمی‌تواند بیشتر تهدیدها را دفع کند. تانک‌های سنگین قادر به مبارزه با تانک‌های دیگر هستند ولی در برابر تهدیدات هوایی ناتوانند ، با این حال در ارتش های مدرن رایج هستند؛ زیرا بکارگیری ژنرال ها در موسسات افزایش یافته که هدف اصلی آنها حفظ خودشان است، یعنی حفظ همان نوع تجهیزات و سازمان ها برای حمایت از پیمانکاران نظامی قدرتمند. در نتیجه، ارتش آمریکا علاقه چندانی به سیستم موشک هدایت‌ شونده ضد تانک (ATGM) پیشرفته مستقر در تانک نشان نداده است. تانک‌های مدرن سنگین ، تسلیحات ثانویه کمتری دارند، زیرا بیشتر فضا برای سیستم توپ ۱۲۰ mm اشغال شده است . پرتاب کننده های ATGM بسیار کوچک‌تر و سبک‌تر هستند، که گزینه مناسب برای یک تانک سبک است، همانطور که در مقاله ای با نام تانک جهنمی (Helltank) توضیح دادم [در پست های بعدی این مقاله خدمتتون ارائه میشه] : Helltank تانکی با قابلیت پرتاب موشک است که می‌تواند هر تانک سنگینی را منهدم کند. ممکن است به زره ضخیم جلوی تانک نفوذ نکند، اما این انفجار به تانک صدمه جدی وارد کرده و به تعمیرات سطح اساسی (depot level) نیاز پیدا خواهد کرد. لاکهید - مارتین یک خودروی زرهی سبک (LAV) با قابلیت پرتاب موشک هلفایر به نام DAGR را با یک نمای تلسکوپی با ابهت تولید کرد اما ارتش آمریکا هیچ علاقه‌ای به آن نشان نداد. LAV DAGR تانک‌های عظیم الجثه ، ماشین‌هایی سنگین و اهدافی آسان برای سلاح‌های دقیق مدرن هستند. اکثر اصابت ها از نوع ATGM نمی‌توانند یک تانک سنگین را نابود کنند، اما آن را به تعمیرات سطح اساسی(depot level) نیازمند میکنه ، که این کار ، تانک را برای هفته‌ها از حالت عملیاتی خارج میکنه. علاوه بر این، آنها برای از بین بردن دیگر تانک‌ها تسلیح شده اند و دفاع کمی در برابر تهدیدهای مدرن مانند: حمله هوایی (هواپیما و بالگرد ) ، ATGMs، هواپیمای بدون سرنشین (UAV) و پیاده‌نظام مسلح به موشک دوش پرتاب دارند. تانک‌ها در تعداد زیاد باقی مانده اند چون تاکتیک‌های ضد زره مدرن همراه با سلاح‌های ضد زره مدرن هنوز در یک مقیاس بزرگ رخ نداده است که آن‌ها را منسوخ کند. خسارات تانک‌ها در درگیری‌های کوچک با شورشیان به ندرت گزارش می‌شود، اما صدها نمونه در یوتیوب دیده می‌شود. اکثر ژنرال‌ها از پذیرش اینکه تانک دیگر مرده است امتناع می‌کنند چون درگیری‌های اخیر صرفا محدود به حملات پراکنده شده‌اند. اقدامات تقابلی توسعه‌یافته اند، اما نمی‌توانند در برابر انواع مختلف ATGM که ممکن است از هر سمتی وارد شوند ، بقای کلیت تانک را تضمین کند . حتی اگر یک تانک بتواند با منحرف، تخریب یا مقاومت کردن در برابر اولین ATGM جان سالم به در ببرد، یکی دیگر به معنی ورود و دیگری به معنی انهدام است. در گذشته، حفظ خدمه تانک با منطق تدارک حجم عظیم تانک های ذخیره صورت میگرفت تا سریعا جایگزین تانک های از دست رفته در جنگ شوند. با این حال، تعداد کمی از تانک های مدرن در حالت ذخیره ، آماده نگهداری می شوند،زیرا هزینه‌ها اکنون بسیار بالاست. تعمیر وسایل نقلیه زرهی پیچیده است و می‌تواند به هفته‌ها کار نیاز داشته باشد. ادامه دارد... پ.ن : میدونم دوستان الان مسلح کرن میخوان شلیک کنند ولی تا 2 قسمت دیگر صبر کنید که کامل بشه

بسمه تعالی موفقترین بمب افکن شوروی سابق و البته نیروی هوایی روسیه ... طولانی ترین مدت در سرویس ... توپولوف 95... بمب افکن استراتژیک نیروی هوایی شوروی سابق که قابلیت حمل و پرتاب موشکهای اتمی را نیز دارد. در واقع این بمب افکن به منظور اعاده حیثیت صنایع هوایی شوروی در مقابل غرب طراحی و ساخته شد. در ان زمان امریکایی ها ب 52 را در اختیار داشتند و روسها نیز توپولوفهای 4 و البته 16 را در اختیار داشتند. این هواپیما توسط ناتوخرس یا تایپ 40 نامیده شد. نکته اینجاست که این بمب افکن هنوز در حال سرویس دهی است و انتظار میرود تا سال 2040 در سرویس باقی بماند!!!!!!!!!!! هواپیما از چهار موتور ان کی 12 توربو پراپ محصول کوزینتسف استفاده میکند. نکته اینجاست که توپولوف 95 سریع ترین توربو پراپ در خدمت در حال حاضر در جهان است .زاویه بالها 35 درجه است .دو بال بسیار بزرگ این هواپیما، چهار موتور توربوپراپ NK-12 یعنی موتورهایی که به وسیله نیروی جت پروانه هایی را به حرکت می آورند را حمل می نماید. فلپ های فاولر بزرگ و شهپر های معمولی نیز وظیفه سطوح افزایش برا و همچنین سطوح کنترلی را ایفا می نمایند. ضخامت زیاد بال ها و مساحتشان امکان حمل مقادیر زیادی سوخت را در این بال ها فراهم می کند. جالب است که بال های فرو افتاده توپولف Tu-95 در هنگام پرواز به دلیل نیروی برا کاملاً در یک خط راست قرار می گیرند. در زمان حال حاضر تنها بمب افکن توربوپراپ استراتژیک جهان است که در خدمت باقی مانده است و البته براساس این بمب افکن گونه دریایی توپولوف 142 طراحی و ساخته شد. درواقع شورشی صنعت هوایی شوروی که 10 سال در زندان به سر برد یعنی رهبر دفتر طراحی توپولوف ، اسطوره طراحی هواپیمای جهان آندری توپولوف در 1949 نخستین بمب افکن قاره پیما شوروی یعنی توپولوف 85 را که مدل ارتقا یافته ایی از توپولوف 4 بود را طراحی کرد . در مورد توپولوف 4 خالی از لطف نیست که این داستان ذکر شود. شوروی ها که شیفته بمب افکن بی 29 شده بودند بارها از امریکایی ها تقاضای دریافت این بمب افکن را داشتند ولی امریکایی ها از واگذاری این هواپیما خودداری میکردند. سپس زمانی که سه فروند از این نوع بمب افکن امریکایی که تنها بمب افکن جنگ دوم بود که قابلیت رهگیری ان توسط جنگنده های رقیب وجود نداشت ، بدلیل اسیب دیدگی توسط اتش پدافند نیروی دفاع هوایی ژاپن در شوروی فرود اجباری داشتند ، شانس به سرخها رو کرد . یکی از این بمب افکنها توسط اندری توپولف کاملا باز شد و از روی حتی کوچکترین قطعات ان نیز کپی برداری شد و ساخته شد. به همین دلیل بدنه Tu-95 از بسیاری جهات به همان B-29 قدیمی آمریکایی شباهت دارد، استفاده از سطح مقطع دایره ای شکل برای بدنه و موارد دیگر همه و همه اشاره به تقلید روس ها از آمریکایی ها دارد. قسمت دم هواپیما مقداری بالا کشیده شده است و بر خلاف B-29 که مسلسل چی های آن درست در پشت بال ها قرار داشتند، در Tu-95 محفظه های نگهداری مسلسل چی ها و توپ های اینبار روسی آنان به قسمت عقب هواپیما و زیر دم منتقل شده است. دماغه این هواپیما به شکلی ورم کرده طراحی شده تا بتواند مقرهای ناوبری را در خود جای دهد. درست در پشت این دماغه کابین پرواز قرار گرفته است. این کابین پرواز از نظر داشتن دو کنترل برای خلبان و کمک خلبان بسیار به کابین های امروز شباهت دارد، جز این که ظاهراً بسیار تنگ و دارای دید کم و البته کمی قدیمی است. محفظه نگهداری تسلیحات در قسمت عقب و زیر بال ها قرار گرفته است که به خوبی می تواند بمب های اتمی را تا رسیدن به مقصد در خود جای دهد. بر خلاف بیشتر بخش های این هواپیما که بیشتر تقلیدی خوانده می شدند. همانطور که گفته شد توپولوف 10 سال در زندان به سر برد و بعد از ازادی در مقابل درخواست نیروی هوایی شوروی برای یک بمب افکن استراتژیک قاره پیما اقدام به طراحی این هواپیما کرد . او دوست نزدیک خروشچف بود و خروشچف نیز برای اعاده حیثیت از او از طرح او در مقابل سایر رقبا دفاع کرد و سرانجام نیز این طرح پذبرفته شد. در بررسی های به عمل امده مشخص شد که تی یو 85 در مقابل رهگیر های امریکایی از توانایی هایی کافی برخوردار نیست. همزمان یک تقاضا برای دفاتر طراحی توپولوف و میاسیشچف تنظیم و ارسال شد.بمب افکن حداقل باید ویژگی برد پروازی در حدود 8000 کیلومتر بدون سوخت گیری برای هدف قرار دادن اهداف کلیدی استراتژیک در امریکا را میداشت. همچنین توانایی حمل حداقل 11 تن بمب بر فراز هدف نیز از دیگر ویژگی های بود که باید بمب افکن میداشت. بزرگترین مسئله برای توپولوف که پروژه را با کمک خروشچف به دست اورده بود مسئله تامین منبع مناسب پیشرانه بود. مسئله موتور های جت مصرف بالای سوخت ان بود رقیب درکنار رقیب: نمونه اولیه موتورهای NK-12 در حقیقت موتورهای توربوپراپ دارای مصرف سوخت اقتصادی تر بود. بصورت همزمان بویینگ نیز در حال طراحی و ساخت یک گونه بمب افکن قاره پیمای توربوپراپ بود اما پیشرفتهای موتورجت جی 57 ، ب 52 را قادر ساخت تا تبدیل به یک بمب افکن استراتژیک مجهز به پیشرانه جت گردید. گروه رقیب یعنی میاسیشچف با نگاه به بمب افکن ب 52 تصمیم به استفاده از موتور های اولیه جت گرفت ولی توپولوف تصمیم گرفت تا مسئله را با کار بروی موتورهای توربوپراپ انهم از نوع سریعترین نوع ان حل کند. موتوری که توپولوف در نظر داشت از ان استفاده کند ان کی 12 کوزینتسف بود که دارای 8 تیغه بود که در جهت عکس میچرخیدند و حداقل که نزدیک به 9000 Kw نیرو تولید میکرد. هرچند موتور بسیار نسبت به زمان خود پیشرفته محسوب میشد ولی بدنه هواپیما کاملا متعارف طراحی شد. فن های موتور از دو طبقه فن چهار تیغه ای AV-60 تشکیل شده است که مخالف جهت یکدیگر گردش می کنند. چنین طراحی، یعنی بهره بردن از قدرت موتورهای توربوپراپ برای گرداندن فن هایی آن هم در جهت مخالف موجب افزایش کارائی و همچنین کاهش قابل ملاحظه مصرف سوخت و در نتیجه افزایش برد این هواپیما به مقدار زیاد شده بود. با وجود چنین طراحی است که Tu-95 می توانست با سرعت نزدیک به 0.9 ماخ یعنی چیزی در حدود 950 کیلومتر بر ساعت کروز کند که در آن زمان حتی جنگنده های آمریکایی هم به زحمت به چنین سرعت هایی می رسیدند. در کنار این همه امتیاز برای طراحی خاص فن های موتور های Tu-95 یک نقص بسیار بزرگ وجود دارد: تولید صدای وحشتناک حتی در دورهای بسیار پایین، مثلاً 750 دور بر دقیقه. سر و صدای این موتورها به قدری زیاد بود که حتی خلبان های جنگنده های آمریکایی که این بمب افکن ها را اسکورت می کردند نیز از ادامه دادن تعقیب این بمب افکن ها امتناع می ورزیدند، حتی با وجود این که این خلبانان در کابین های تحت فشار و همچنین ماسک های ضد صدا قرار داشتند. بمب افکن بال پایین و با سی پنج درجه سویپ بود. سرانجام این بمب افکن که دارای ارابه فرود جمع شدنی سه چرخه بود در 11 نوامبر 1952 با خلبان آزمایش گر الکسی پرلت نخستین پرواز خود را انجام داد. برای مدت طولانی سازمانهای نظامی و اطلاعاتی غربی این هواپیما را با عنوان توپولوف 20 میشناختند. با اینحال خود روسها نیز این هواپیما را با این نام میشناختند ولی از زمان تحویل، در واحدهای به کار گیرنده با نام تی یو 95 شناخته میشد و البته به سرعت در خود شوروی این نام یعنی تی یو 20 به سرعت تغییر یافت و در مدارک نیز از نام مصطلح مورد استفاده توسط دفتر توپولوف یعنی تی یو 95 استفاده میشد و کسی ازتی یو 20 استفاده نمیکرد. با این حال برای مدتهای زیادی در غرب و در سازمانهای اطلاعاتی غربی حتی در مدارکشان از نام تی یو 20 برای این هواپیما استفاده میشد. مانند همتای امریکاییش بی 52 استراتوفورترس ، تی یو 95 به فعالیت خود در نیروی هوایی شوروی ادامه میداد در حالی که بمب افکنهای مشابه ایی میامدند و میرفتند زیرا به دلایل مختلف نیازهای نیروی هوایی شوروی را در دوران جنگ سرد براورده نمیکردند ولی این بمب افکن شوروی کماکان به حضور موثر خود در این نیرو و در واحدهای عملیاتی ادامه میداد. بخشی از مسئله به انعطاف فوق العاده این پرنده بازمیگشت که مسئولین را قادر میشاخت تا از این هواپیما در ماموریتهای مختلف استفاده کنند .با درنظر گرفتن این حقیقت که این بمب افکن برای پرتاب تسلیحات هسته ایی طراحی و ساخته شده بود، در ادامه برای ایفای نقشهای مختلف برای ماموریتهای کاملا متفاوت دچار تغییرات زیادی شد. مثلا برای ماموریتهای دریایی و اکتشاف دریایی تی یو 142 براساس همین هواپیما ساخته شد یا برای استفاده از ان در ایرلاین های مسافری تی یو 114 و البته برای پرتاب موشکهای کروز سایر زمینه هایی بود که تی یو 95 وارد ان عرصه ها شد و اتفاقا موثر نیز واقع گشت. حتی نوع اواکس روسی نیز بر اساس این هواپیما ساخته شد که تی یو 126 نام گرفت که براساس پلات فرم تی یو 95 و تی یو 114 ساخته شده بود. اما چه در زمان جنگ سرد و چه بعد از ان سودمندی و توانایی های خاص این پرنده تحت الشاع مسائل سیاسی قرار گرفت زیرا از دیدگاه بسیاری این بمب افکن فقط یک نماد سیاسی برای رقابتهای رایج شرق و غرب بود. توسعه موتورهای توربوپراپ این هواپیما بعنوان یک بمب افکن قاره پیما از دهه 50 آغاز شد زیرا موتورهای پیستونی تی یو 4 در عمل توانایی لازم برای فراهم کردن توان لازم برای یک بمب افکا قاره پیما را نداشتند و البته موتورهای جت AM-3 نیز در عمل نتوانستند نیروی و توان لازم را برای بمب افکنی با مشخصات و خواسته های نیروی هوایی شوروی را تامین نمایند. با تایید توسعه برنامه تولید تی یو 95 در 11 جولای 1950 که رسما توسط دولت صورت پذیرفت نخستین نمونه ازمایشی این هواپیما با شماره سریال 1/95 در 12 نوامبر 1952 پرواز کرد. بعد از چهار سال کار مدوام توسط کارشناسان و طراحان شوروی در سال 1956 تولید این هواپیما به صورت سری آغاز شد. در اغاز این هواپیما ازسوی دپارتمان دفاع ایالات متحده جدی گرفته نشد زیرا چه کسی حاضر بود وقت خود را برروی بمب افکن توربوپراب با حداکثر سرعت 700 کیلومتر و برد 12هزار کیلومتر هدر دهد؟ گونه TU-95 RT در واقع نماد اصلی دوران جنگ سرد بود زیرا دارای توانایی اجرای ماموریتهای حیاتی گشت و شناسایی دریایی بود که میتوانست ماموریت شناسایی اهداف را واحدهای زیر سطحی دریایی ، کشتی ها و سایر هواپیماها را اجرا میکرد. این هواپیما با توجه به یک برامدگی بروی دماغه به راحتی قابل شناسایی بود. در این برامدگی زیر دماغه هواپیما انتن رادار جستجوگر تعبیه شده بود که برای جستجوی اهداف دریایی به کار گرفته میشد. نیروی دریایی آمریکا بالاترین اولویت رهگیری این هواپیما را برای هواپیماهای خود درنظر گرفته بود. در صورتی که این هواپیما به دویست مایلی ناوهای هواپیمابر امریکایی نزدیک میشد این وظیفه رهگیرهای امریکایی بخصوص در اینده با اف 14 ها این هواپیما را رهگیری کرده ، اسکورت نموده و از منطقه خارج نماید. دریکی از این موارد تامکتها در فاصله هزار مایلی یک فروند TU-95RTرا رهگیری کردند. در دوران اوج جنگ سرد بصورت هفتگی دو فروند از این هواپیماها از کولا پنین سولا به کوبا پرواز میکرد و در مسیر پرواز خود از ساحل شرقی امریکا عبور میکرد که البته در طول مسیر این پروازها با اسکورت همراه بود. این هواپیما بمب تزاررا پرتاب کرد. معمولا جنگنده های غربی برای رهگیری این هواپیما در زمان جنگ سرد در زمانی که این هواپیما وارد حریم هوایی ناتو میشدند ، فرستاده میشدند و البته هنوز این رل را ایفا میکنند که اغلب نیز ابن برخوردها از فاصله ایی بسیار نزدیک صورت میگیرد. خلبانان جنگنده ها اغلب گزارش میکردند که این هواپیما قادر است در مسافتهای کوتاه ناگهان برای مسافتی از تیررسشان خارج شود که البته باتوجه به ابعاد و موتورهای توربوپراپ این یک ویژگی قابل توجه به شمار میرود. همچنین داستانهای زیادی از خلبانان جنگنده ها در مورد توانایی هایی خلبانان روس در جاگذاشتن اسکورتهای غربی شان روایت میشد که با منحرف شدن های ناگهانی با کاستن از سرعت از مانورها را اجرا میکردند. در سال 1980 یک فروند اف 16 نیروی هوایی نروژ با یک فروند تی یو 95 برخورد کرد که این تصادم در خارج از حریم هوایی نروژ رخ داد. ظاهرا اف 16 از کنار کاملا به توپولوف مزدیک میشود و در نتیجه شهپر هواپیما اسیب دید ولی هردو هواپیما به خوبی به زمین نشستند. در اواخر 1990 توپولوف های روسی معمولا در ارایشهای دوتایی از مسیر ایسلند و گریلند از طریق شمال اتلانتیک ، آلاسکا و دریای برینگ در یک فاصله قابل توجهی پرواز میکردند.در ژوئن 1999 یک فروند تی یو 95 بهمراه دو فروند تی یو 160 بعد از رهگیری شدن توسط جنگنده های امریکایی در این مسیر بازگردانده شدند و البته در سپتامبر نیز حادثه مشابه ایی برای تی یو 95 ها رخ داد که بدون هیچ گونه برخورد یا تماس جدی بعد از رهگیری مجبور به بازگشت شدند. عمده رهگیری شدنهای این پرنده در سالهای اخیر عبارتند از اوریل سال 2002 دو فروند تی یو 95 H توسط اف 15 های امریکایی در 35 مایلی الاسکا رهگیری شدند ژانویه 2004 در یک عمل بسیار عجیب و تحریک امیز یک فروند تی یو 95در حال پرواز برفراز ناو یو اس اس کیتی هاوک در دریای ژاپن رهگیری شد. 29 سپتامبر سال 2006 هورنتهای کانادایی پایگاه هوایی البرتا و البته ایگلهای امریکایی پایگاه هوایی الاسکا تی یو 95 های روسی را در جریان یک تمرین سالیانه نیروی هوایی روسیه در نزدیکی سواحل کانادا و امریکا رهگیری نمودند. در ماه مه 2007 دو فروند تی یو 95 در حال عکس برداری از تمرین سالیانه نیروی دریایی سلطنتی انگلستان توسط تورنادوهای نیروی هوایی این کشور مستقر در اسکاتلند رهگیری شدند. 17 جولای 2007 دو فروند اف 16 نیروی هوایی نروژ در همراهی دوفروند تورنادو انگلیسی دو فروند تی یو 95 را در حال تجاوز به حریم هوایی نروژ رهگیری نمودند این پرنده ها از مسیر اسکاتلند وارد اسمان نروژ شدند. اگوست 2007 دو فروند تی یو 95 به طرف پایگاه امریکایی دیگوگارسیا گوام پرواز میکنند و بلافاصله توسط جنگنده های امریکایی رهگیری شد. پنتاگون این مسئله را انکار کرد. پنتاگون اعلام کرد این هواپیما در حدی نزدیک نشده بودند که نیاز به اعزام رهگیرها احساس شود ولی یکی از افسران ارشد نیروی هوایی روسیه یعنی پاول اندرسوف در مصاحبه ایی مطبوعاتی اعلام کرد : ما رسوم و سنتهای قدیمی هوایی در هنگام رهگیری را در گوام تغییر دادیم و این به وسیله خلبانان جوان ما صورت گرفت. ما با همراهان امریکایی مان لبخندی رد و بدل کردیم و سپس به خانه برگشتیم . 17 اگوست 2007 دو فروند تی یو 95 که به سمت اسمان بریتانیا تغییر جهت داده بودند توسط تایفون های نیروی هوایی بریتانیا رهگیری شدند. 5 سپتامبر شش فروند خرس روس توسط شش فروند ایگل امریکایی در نزدیکی ساحل الاسکا رهگیری شدند و یک روز بعد ابتدا در اسمان نروژ اف 16 های این کشور هشت فروند از 95 های روسی را رهگیری کرده انها را از اسمان این کشور خارج کردند و در ادامه مسیر این هواپیماهای روسی به سمت بریتانیا پرواز کردند که در انجا نیز یک دسته شامل چهار فروند تورنادوی این کشور انها را از اسمان بریتانیا خارج نمودند در مایلها در ان سوی کره ابی رنگ زمین هورنتهای کانادایی در زمانی که تی یو 95 های روسی در حال نزدیک شدن به اسمان کانادا بودند را رهگیری نمودند . 22 نوامبر2007 یکی از روزهایی است که در تاریخ هوانوردی جهان ثبت شده است زیرا اف 22 های رپتور امریکایی نخستین رهگیری تاریخ خود را انجام دادند و ان جایی بود که دو فروند تی یو 95 ام اس را که به حریم هوایی اسمان الاسکا تجاوز کردند. 9 فوریه 2008 ، تی یو 95 میرفت که آغاز گر یک جنجال بزرگ بین المللی شوند . بعد از تجاوز سه دقیقه ایی تی یو 95 ها به اسمان این کشور 24 فروند هواپیمای نیروی هوایی این کشور شامل اف 15 ها و البته یک فروند اواکس در یک پرواز جمعی اخطاری شدید به متجاوزان دادند و سپس دولت ژاپن اعتراضی رسمی و شدیدالحن را منتشر کرد. این اعتراض به سفارت روسیه در توکیو تسلیم شد و البته روسیه ضمن تایید تمرینهای این هواپیماها هرگونه تهاجم به اسمان این کشور را رد کرد. در همین روز یک فروند دیگر از همین بمب افکن اقدام به پروازی در ارتفاع بسیار کم برفراز ناوهواپیمابر نیمتز نمود و زمانی که یک فروند دیگر به فاصله 50 مایلی این ناو رسید و البته هواپیمای اول پرواز برفراز ناو را مجددا تکرار کرد چهار فروند هورنت برخاستند و اقدام به رهگیری و بازگرداندن هواپیماهای متجاوز نمودند. 5 مارس 2008 در نزدیکی سواحل کره جنوبی زمانی که یک فروند تی یو 95 اقدام به پرواز در ارتفاع 2000 فوتی ناو نیمتز در فاصله 3.5 مایلی این ناو اقدام به پرواز نمود که بلافاصله توسط هورنتهای این ناو رهگیری شدند و البته چهارفروند اف 15 کره ایی نیز برخاستند تا این رهگیری کامل شود. هم اکنون نیروی هوایی روسیه از مدل TU-95MS که در سالهای 1980 و 90 ساخته شده اند استفاده میکند. در سال 2007 پوتین اعلام کرد که فعالیت توپولوفهای 95 گشتی این کشوربعد از 15 سال توقف از سر گرفته خواهد شد. tu-95 بمب افکنی که توسط اکثر جنگنده های غربی اسکورت شده است: یکی از ویژگی ها این هواپیما استفاده از دو توپ کانن 23 میلمتری در دم است . این هواپیما در هرپرواز از 7 خدمه استفاده میکند. طول هواپیما در حدود 50 متر است و طول بالها در حدود 51 متر. ارتفاع هواپیما از زمین در حدود 12 متر است . وزن خالی در حدود 91 تن و وزن پر هواپیما در حدود 171 تن میباشد. حداکثر وزن در هنگام برخاستن در حدود 188 تن است . علاوه بر دو توپ کانن 23 میلیمتری این هواپیما میتواند در حدود 11 تن موشک از انواع مختلف شامل موشکهای هوا به زمین KH-55 موشکهای Kh-20, Kh-22, Kh-26 را حمل نماید. موشک kh-55: منبع: aerospacetalk.ir نویسنده : kingofmasada جمع آوری تصاویر: خودم

احتمالا برخی خطاهای مشاهده شده در عملیات ها هم در مواقعی به کیفیت ساخت ناشی از سطح تکنولوژیکی در دسترس و هزینه کرد و فرآیند مهندسی و مواد و ... برمیگرده (مثلا در همین جایروسکوپ ها) نه ماهیت خود هدایت و نقطه زنی موشک هامون. که خب به مرور و با پیشرفت تکنولوژیکی (تحریم که اجازه کسب در حوزه مواد/تکنولوژی را نمیده ) و علوم مهندسی و مواد و کسب تجربه اون خطاها هم کاهش پیدا میکنه.

ادامه موضوع موشک LGM-118 Peacekeeper گفته شد که ژیروسکوپ این موشک دارای خطای بسیار بسیار کم بوده اما دقت اصابت موشک حدود چهل متر CEP است. یکی از دلایل این خطای نسبتا ناچیز عدم هدایت کلاهک های چند گانه تا مرحله اخر یعنی اصابت است. همانطور که ملاحظه میکنید موشک LGM-118 کلاهک های چند گانه یا MIRV حمل میکند و در ارتفاع چند صد کیلومتری هدف این کلاهک ها از موشک جدا شده و بدونه داشتن هدایت مستقل به هدف با دقت 40 متر CEP اصابت میکنند. احتمالا اگر موشک LGM-118 تا مرحله اخر قابل هدایت بود قابلیت دست یابی به دقت زیر ده متر یا نقطه زنی را داشت.

با سلام و احترام به دوستان میلیتاریست و با پوزش بخاطر وقفه ای که در این تاپیک پیش آمد ، بررسی نیروی دریائی پاکستان رو به اتفاق هم ادامه میدیم: واحدهای مختلف نیروی دریائی پاکستان (نیروهای ویژه S.S.G.N) بخش سوم - فرایند انتخاب و آموزش انتخاب - از آنجائی که اعضای S.S.N.G برای اعزام به آمریکا و گذراندن آموزش های سخت و شدید Navy SEALs ایالات متحده انتخاب می شوند ، می توان گفت که دوره آموزشی آنها یکی از سخت ترین برنامه های آموزشی در جهان است. افسران و ملوانانی که داوطب گذراندن این دوره آموزشی هستند ، می بایست که در زبان انگلیسی از تبحر کافی برخوردار باشند و تا پایان دوره ، از دانشکده زبان ( در واقع کالج زبان ) فارغ التحصیل شوند. نرخ خروج از کلاس (عدم موفقیت) در خلال دوره آموزشی S.S.G.N در حدود 80 الی 90% است ، بعبارت دیگر حداکثر 10 الی 20% از افرادی که وارد دوره آموزشی می شوند ، موفق به پایان رساندن دوره می شوند و 80 الی 90% باقیمانده ، در خلال دوره آموزشی ناموفق مانده و از فارغ التحصیلی باز می مانند. این جماعت 80-90% شکست خورده در این دوره ، مجددا به نیروی دریائی بازگردانده می شوند تا در بخش های کلاسیک و منظم نیروی دریائی ( بر خلاف واحد جنگ های نامنظم S.S.G.N نیروی دریائی - م ) به خدمت مشغول شوند. نیروهای فارغ التحصیل از دوره S.S.G.N برای طراحی ، هدایت و انجام عملیات های مخفی نیروی دریائی پاکستان آموزش می بینند. مطابق ادعای نیروهای مسلح پاکستان ، عملیات های واحد S.S.G.N نیروی دریائی ، نسبت به ماموریت های واحد S.S.G نیروی زمینی ارتش ؛ از درجه بالاتری از پنهانکاری ، غیر رسمیت و محرمانه بودن برخوردار می باشد. در واقع تمامی داوطلبان عضویت در S.S.G.N می دانند ، که عملیات های این واحد محرمانه و غیر رسمی است و در صورت گرفتار شدن یا لو رفتن عملیات هایشان ، دولت پاکستان هیچ گونه حمایت یا مسئولیت پذیری نسبت به این عملیات ها را تقبل نمی کند. البته داوطلبان برای عضویت و پیوستن به کوماندوهای S.S.G (نیروی زمینی) و S.S.W (نیروی هوائی پاکستان) که در پایگاه نظامی چرات آموزش می بینند ، نیز می بایست که واجد شرایط مشابهی برای داوطلبی پیوستن به S.S.G.N باشند. واحد S.S.G نیروی زمینی پاکستان واحد S.S.W نیروی هوائی پاکستان تمامی سربازانی که از یکی از این نیروهای مخصوص فوق الذکر ، داوطلب پیوستن به S.S.G.N هستند ؛ می بایست که حداقل 2 سال سابقه عضویت در واحد کوماندوئی خود را داشته باشند. افسران و سربازان سایر بخش های ارتش پاکستان ( بخش های غیر کوماندوئی ) هم برای پیوستن به S.S.G.N می بایست که حداقل 3 سال سابقه عضویت در یگان رزمی خود را داشته باشند تا بتوانند که داوطلب پیوستن به این نیروی مخصوص ویژه پاکستانی شوند. آموزش - تمامی کارآموزان این واحد ، باید در یک دوره 8 ماهه آموزشی شرکت کنند که یک راهپیمائی خسته کننده و طاقت فرسا به مسافت 36 مایل ( تقریبا 58 کیلومتر ) هم بخشی از این دوره آموزشی می باشد. شایان ذکر است که این راهپیمای 36 مایلی ، اولین بار توسط هنگ نوزدهم بلوچ های پاکستان ابداع شد. آنها همچنین می بایست که به این قابلیت برسند که بتوانند تا یک مسافت 5 مایلی ( حدود 8 کیلومتر) را با تجهیزات کامل در زمان 40 دقیقه بپیمایند. آخرین مرحله این آموزش هم ، آموزش های هوابرد است که کارآموزان این دوره را در مدرسه آموزش چتربازی طی میکنند. مدت این دوره 4 هفته به طول میکشد و همه افراد تازه کار می بایست که این دوره را بگذرانند و در پایان دوره ، در خلال عملیات های روزانه و شبانه ( 5 روز و همچنین 2 شب ) ، انواع پرش های استاتیکی را بعنوان آزمون پایان دوره انجام دهند. دقیقا به دلیل همین دوره آموزشی است ، که تقریبا اکثر نیروهای S.S.G.N قابلیت انجام عملیات چتربازی در ارتفاع بالا (HALO/HAHO) را دارا می باشند. پس از پایان این دوره 8 ماهه ، داوطلبان و کارآموزان S.S.G.N که موفق به طی کردن فاز اول آموزش شده اند ، به پایگاه آموزشی تخصصی نیروی دریائی واقع در کراچی می روند ؛ تا با طی کردن دوره های تخصصی جنگ دریائی و همچنین عملیات های آبی - خاکی مرحله بعدی آموزش های خود را بگذرانند. پس از پایان این دوره تخصصی ، برخی از فارغ التحصیلان نخبه این دوره به ایالات متحده و برخی دیگر به بریتانیا اعزام می شوند تا فاز نهائی آموزش های تخصصی خود را در پایگاه های آموزشی Navy SAELs آمریکا و S.B.S انگلستان طی کنند. این نیروها همچنین دوره های ویژه غواصی و همچنین دوره ویژه مبارزه با غواصان دشمن را نیز طی میکنند. دوره های غواصی در سه کلاس 6 مایل ، 12 مایل و 18 مایل برگزار می شود. پس از پایان این دوره های سخت و طاقت فرسای آموزشی ، فارغ التحصیلان این دوره ، طی مراسمی رسما به واحد S.S.G.N نیروی دریائی پاکستان می پیوندند و در قالب جوخه های تخصصی این نیرو سازماندهی می شوند. ادامه دارد ... ----------- پ.ن : 1 : انشاءالله در پست های بعدی در ابتدا به معرفی تسلیحات گروه نیروهای ویژه دریائی (S.S.G.N) می پردازیم و پس از آن به معرفی تفنگداران دریائی (Pakistan Marines) نیروی دریائی پاکستان خواهیم پرداخت. پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 3 : بی صبرانه منتظر نقد و بررسی نیروی دریائی پاکستان ( و مقایسه آن با بخش های مشابه در نداجا و ندسا ) توسط دوستان و صاحب نظران هستم.

تحویل جدیدترین پوششهای ضد گلوله به ارتش هندوستان به گفته وزیر دفاع هند ، دکتر سوباهش بهامر ، ارتش هند بزودی نسل جدیدی از پوشش های ضد گلوله bulletproof jackets (BPJs) خود را تحویل خواهد گرفت . این مقام مسئول ارشد دفاعی در پاسخی کتبی به یکی از اعضای مجلس نمایندگان هند ، چنین اعلام نمود که در ماه های اخیر ، قراردادی با یک تولید کننده بومی برای خرید حداقل 186138 فقره پوشش ضد گلوله برای ارتش هند به امضاء رسیده است که تحویل آن از آوریل 2019 آغاز خواهد شد . وزیر دفاع هند ، دکتر سوباهش بهامر وی در بیانیه ای رسمی که توسط وزارت دفاع هند منتشر گردید ، اعلام نمود که خرید یا تولید تجهیزات دفاعی یک فرآیند مستمر براساس تهدیدات موجود ، تغییرات در فناوری نظامی و همچنین افزایش منابع موجود با هدف حفظ آمادگی نیرو های مسلح و تجهیز آن به پیشرفته ترین سامانه های رزمی در دسترس صورت می گیرد . براساس اطلاعات موجود ، سازنده این پوشش های ضد گلوله که شرکت هندی SMPP بشمارمی آید ، مدعی است که این پوشش ها بصورت کاملا" ارگونومیک طراحی شده و میتواند حفاظتی 360 درجه ای رابرای عناصر پیاده نظام در برابر پرتابه های از جنس هسته فولاد سخت که در سناریوهای رزمی بعنوان مبناء قرارداده می شود ، فراهم نماید . این قرارداد به گفته منابع داخلی هند ، در آوریل 2018 و تحت برنامه وزارت دفاع هند ، با شناسه "Make in India" میان دوطرف به امضاء رسید . تحلیلگران نظامی معتقدند که استاندارد این پوشش های حفاظتی که توسط نیروهای مسلح هند مورد استفاده قرار خواهد گرفت ، مطابقت کاملی با استاندارد سطح 3 National Institute of Justice (NIJ) دارد . با این حال ، به نقل از یک مدیر اجرایی وزارت دفاع هند ، این مجموعه تا کنون استانداردی را برای پوشش های حفاظتی پیاده نظام طراحی ننموده و تا حال حاضر ، قراردادهای امضاء شده برای خرید این تجهیزات ، صرفا" براساس نیازهای نیروی درخواست کننده این تجهیزات بوده است . علیرغم این وضعیت ، گزارشاتی در دست است که نشان میدهد ارتش هند بزودی از نخستین استاندارد بومی خود در حوزه تجهیزات حفاظتی پیاده نظام ، رونمایی خواهد نمود . پی نوشت : 1- اهمیت تعریف استاندارد بومی برای تولید تجهیزات در رسته های مختلف ، بتدریج از جایگاه ویژه ای در ارتشها برخوردار می گردد و شایسته است تا این مساله در کشور نیز مورد توجه قرار بگیرد . 2- خرید یا تولید تجهیزات دفاعی یک فرآیند مستمر براساس تهدیدات موجود ، تغییرات در فناوری نظامی و همچنین افزایش منابع موجود با هدف حفظ آمادگی نیرو های مسلح و تجهیز آن به پیشرفته ترین سامانه های رزمی در دسترس صورت می گیرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

پرتاب نزدیک است با توجه به عکس های ماهواره‌ای با وضوح بالا، که در روزهای چهارم، پنجم و ششم ژانویه گرفته شده است، نشان می‌دهد که فعالیت هایی در پایگاه امام خمینی در حال انجام است. تصاویر نشان می‌دهد که قرار است ارسال توسط ماهواره‌بر سیمرغ انجام شود. تحلیلگران می‌گویند که کانتینرهای بزرگ حمل و نقل خارج از سکوی مونتاژ و پرتاب دیده شده‌اند. به گفته لوئیس قبل از پرتاب سال 2017 نیز کانتینری مشابه در کنار سکوی پرتاب دیده شده بود. او گفت: ظهور این کانتینر یک نشانه‌ی قوی است که یک موشک به سایت انتقال داده شده و احتمالا در هفته‌های آینده پرتاب شود. بنا بر گفته لوئیس به سی ان ان، گفته‌های پمپئو در مورد رابطه بین برنامه‌ی فضایی ایران و موشک‌های بالستیک آن به موضع اوباما در مورد برنامه کره شمالی و تولید موشک‌های نظامی و غیرنظامی اشاره دارد. منبع/ GHIAM

تندر در صحرای عربستان بنابر برنامه ریزی صورت گرفته، عربستان سعودی اولین محموله موشک های بالستیک کوتاه برد تندر را در سال 2022 دریافت می کند. این موشک یک پروژه مشترک بین شهرک علم و تکنولوژی عربستان سعودی (KACST) و دفتر طراحی یوزنوی اوکراین است. اولین آزمایش این موشک در سپتامبر یا اکتوبر 2019 انجام خواهد شد. Grom 2 در نمایشگاه اوکراین بنابر منبع دیفنس بلاگ: اولین محموله که شامل موتور، سر جنگی و قطعات قابل تعویض است برای آزمایش اول به عربستان تحویل داده شده است. و انتظار می رود که نیروهای نظامی عربستانی اولین سامانه‌های موشکی عملیاتی را در 2022 تحویل بگیرند. تندر (Grom) یک موشک بالستیک کوتاه برد است که بین 50-280 کیلومتر برد دارد. این موشک قابلیت آماده سازی سریع را داراست و توانایی حمل سرهای جنگی مختلفی را دارد که می تواند برای هدف قرار دادن نیروهای توپخانه، اهداف دشمن و هدفهایی که در پشت خطوط درگیری هستند مورد استفاده قرار گیرد. موشک غروم 2 از پرتابگر متحرک ساپسان شلیک می شود. این موشک که به اسکندر اوکراین مشهور است مورد توجه عربستان قرار گرفته و پادشاهی آل سعود در ابتدای راه 40 میلیون دلار برای توسعه این موشک در اوکراین سرمایه گذاری کرده است. پی‌نوشت: 1- با توجه به سردی روابط ایران و اوکراین و همچنین اقتصاد ضعیف اوکراینی ها و کمبود سرمایه گذاری در طرح های نظامی، سعودی می توانند این خلا را به خوبی پر کنند و مشکل سرمایه را حل کنند. 2- به نظر می‌رسد عربستانی ها قرار است از نقطه قوت ایران علیه کشورمان استفاده کنند. توسعه‌ی موشکی عربستان در کنار نیروی هوایی به روز، خطر سعودی‌ها را دو چندان خواهد کرد (البته در صورت داشتن چشم انداز موشکی و انتخاب های درست در طرف سعودی) 3- گرچه برای از بین بردن خطر موشکی عربستان در سواحل سعودی نیاز به نیروه هوایی توامند جهت عملیاتی هوا به زمین در سواحل عربستان داریم اما باید به سمت ساخت یک سامانه پدافندی ضد موشک‌های بالستیک کوتاه برد حرکت کرد. (نه تنها عربستان به دنبال خرید موشک های کوتاه برد است بلکه بحرین، قطر و امارات دست به خریدهای راکت های هدایت ماهواره ای چینی با برد بیش از 250 کیلومتر زده اند) ترجمه شده توسط GHIAM/ صرفا برای میلیتاری منبع

بدلیل محدودیت تعداد ویرایش ادامشو اینجا میزارم: یکی از اشتباهات ما در مورد ژیروسکوپ ها این است که فکر میکنیم ژیروسکوپ های مکانیک دقت پایینی دارند (البته نمونه های سطح پایین این ژیروسکوپ ها این مشکل رادارند) نمودار زیر کاربرد انواع ژیروسکوپ ها را ر نقش های مختلف نمایان میکند همانطور که ملاحظه میکنید دقیق ترین دسته ژیروسکوپ ها مکانیکی و بعد از ان لیزری و فیبر نوری قرار میگیرند. نظر شخصی : اگر در موشک های میانبردی مانند سجیل خرمشهر عماد از ژیروسکوپ های دقیق فیبر نوری یا لیزری با خطای در حد (0.0015-0.015)استفاده شود به دلیل برد کم و به طبع زمان کم طی مسیر 1500-2000 کیلومتری کاملا میتوان بدونه استفاده از ناوبری ماهواره ایی به دقت های معادل 10-20 متر CEP دست یافت.

مدل سه بعدی موشک بالستیک سجیل 2 Sejil 2 missile 3D Model این چند تا هم بدون واتر مارک میزارم برای استفاده عموم

سلام علیکم در خصوص رونمایی های ۲۴ آذر ماه تصاویر به نسبت باکیفیت تری پیدا شد که همراه با توضیحات تقدیم میکنم. پروژه ی " پویان " ( توضیحات در داخل تصویر ) http://uupload.ir/files/3yki_پروژه_ی_پویان.jpg اطلاعات فنی GPU رونمایی شده ( توضیحات در داخل تصویر ) http://uupload.ir/files/sm39_gpu.jpg غرفه ی بازسازی قطعات و مهندسی سطح http://uupload.ir/files/mfkn_مهندسی_سطح.jpg اصلاحیه و اطلاعات فنی (( جمر توپخانه ای اختلال ۸۵ )) http://uupload.ir/files/4sl7_پروژه_ی_اختلال_۸۵.jpg اصلاحیه و توضیحات تکمیلی (( جمر ارتباط ماهواره ای منظومه )) http://uupload.ir/files/q0z_پروژه_ی_منظومه.jpg پ ن شاید یک مقداری عناوین این پست تکراری باشد اما نیاز بود ( از نظر حقیر ) که تا حد ممکن این پروژه ها و اطلاعات فنی آنها در میلیتاری ( بعنوان اولین رسانه ) ثبت و ماندگار شود .

فرمانده نيروي هوايي روسيه پس از ديدار با سردار حاجي زاده و بازديد از برخي سيستمها و سامانه هاي ............. فرمايش كردند كه: انچه من امروز مشاهده كردم نمايانگر اين نكته است كه سپاه جلوتر از زمان حركت ميكند!!!!!!! اين هم يكي از اون چرندياته كه رفيقمون مد نظرشه (از طرف يك معلوم الحال) https://www.khabaronline.ir/amp/318575/

نمی‌دونم چرا هیچ‌وقت نمی‌تونم این حرفا (دوست داشتم از واژه‌ی چرندیات استفاده کنم) رو باور کنم. شونصد ساله که هر هفته و هرروز سخنرانی می‌کنن که سلاح‌هایی می‌سازیم که دنیا رو به لرزه درمیارن و لبه‌ی فناوری‌های جهانی رو ما تعیین می‌کنیم و قس‌علی‌هذا ولی وقت عمل که میرسه می‌بینیم یه گروه شبهه نظامی متشکل از ۴نفر نیروی کلاشنیکف به‌دست سوار بر یه تویوتای عهد بوق میان و یه پاسگاه مرزیشونو به خاک و خون می‌کشن و (به قول آقایون) سربازای بدبخت رو به فیض عظیم شعادت نائل می‌کنن. دوره‌ی این حرفا خیلی وقته که تموم شده و برای هیچ‌کس پشیزی ارزش ندارن (به‌غیر از یه عده معلوم‌الحال)

بسم الله................ گروه تروریستی بوکو حرام یک شهرک را در نزدیکی دریاچه چاد در حد فاصل مرزهای کشور نیجریه با چاد وکامرون تصرف کردن در این حملات حداقل یک دستگاه تانک ویکرز به غنیمت این گروه تروریستی در آمده یک دستگاه تانک ویکرز شکار شده گروه تروریستی بوکو حرام / تصویر برای چند ماه پیش است

با سلامی دوباره خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ؛ بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش دوازهم) تسلیحات ویژه پیاده نظام (آتش افروزها) Flammenwerfer 35 : شعله پرتاب کن فلامن ورفر-35 ، اولین سلاح ویژه و خاص نازی هاست نازی ها است که در این پست آن را مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح تولید سال 1935 در کشور آلمان است و با هدف پاکسازی سنگرها ، ترانشه ها (کانال ها ) و ساختمان ها تا فاصله 25 متری ساخته شده است. از تعداد ساخته شده از این سلاح مورد استفاده ارتش رایش اطلاعات دقیق کسب نکردم ، اما این سلاح تا سال 1941 که نسخه بروزتری از آن ساخته شد ، در خط تولید قرار داشت. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Flammenwerfer_35 Flammenwerfer - 41 : دومین سلاح غیر متعارف مورد بررسی در این پست ، سلاح آتش افروز و شعله پرتاب کن فلامنورفر-41 ، شعله ور استاندارد ارتش رایش بود که در سال 1941 ساخته شد. این سلاح که پس از مشخص شدن ناکارآمدی فلامنورفر-35 در سرمای شدید روسیه ساخته شده بود ، نسبت به سلف خود ، در یخبندان روسیه کارنامه بهتری از خود برجای گذاشت. علی رغم استفاده گسترده نیروهای پیاده ورماخت و اس اس از این سلاح ، متأسفانه آمار دقیقی از تعداد تولید شده از این سلاح در دست نیست. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://www.militaryfactory.com/smallarms/detail.asp?smallarms_id=718 Einstossflamennwerfer-46 : لانچر یکبار مصرف و قابل حمل توسط نفر آینستوس فلامنورفر-46 ، سومین سلاح غیر متعارف نازی هاست که در این پست به بررسی آن می پردازیم. این سلاح تولید سال 1944 در کشور آلمان است. از آمار تولید شده از این سلاح اطلاع دقیقی در دست نیست. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Einstossflammenwerfer_46 Abwehrflamennwefer-42 : آخرین سلاح آتش افروز ورماخت است که در این پست به معرفی آن می پردازیم. شعله های دفاعی 42 ، در واقع نسخه کپی شده ای از مین های FOG-1 روسی بود که در سال 1941 و در خلال عملیات بارباروسا با آن مواجه شده بودند. این سلاح ها ، با فواصل مشخص در دو سوی جاده ها ، سواحل ، اطراف فرودگاه ها و مناطق احتمالی فرود چترباز ( و عموما در پناه سیم های خاردار ) کارگذاشته شده بودن تا در زمان عبور دشمن ، از راه دور ( بوسیله tripwires و یا وسائل دیگر ) جهنمی واقعی را برایشان فراهم کنند. از آمار تولید این سلاح ها اطلاع دقیقی در دسترس نبود. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Abwehrflammenwerfer_42 ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به پایان یافتن بررسی آتش افروزها ، انشاء الله در پست بعدی سایر تسلیحات نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلام    چه زود دیر می شود .....................!!!!!!     پایگاه هوایی " شاو" کارولینای جنوبی ، ایالات متحده ، بهار 1354 دوره تخصصی  جت شناسایی RF-4E    نشسته از راست : مهرداد بیضایی  / فرامرز ترابی / حسین مددی / صف شکن ، فریدون ذوالفقاری        20 خرداد 1365( سی سال قبل از امروز )     ماجرا از زبان امیر سرتیپ دوم خلبان ، فرج ا... فرسیابی    ظهر 20 خرداد 1365 ، پس از پایان کلاس زمینی ، وارد ساختمان گردان شدم .از وضعیت پرسنل متوجه شدم ، اتفاقی افتاده !!! انگار بمب در داخل ساختمان منفجر شده بود !!!! تعداد زیادی بصورت انفرادی در گوشه ای خزیده و سر به زانو گذاشته و صورتشان را گرفته بودند . خلبانان و پرسنل شعبه تفسیر عکس گردان شناسایی به مانند افراد موجی ، شوک  زده  به این طرف و آن طرف می رفتند  . صدای هق هق گریه چند نفر را بوضوح می شنیدم . جناب ملک محمدی را در یک گوشه پیدا کردم ، شانه هایش را گرفتم و بالا آوردم و پرسیدم : ملک ، چه شده ؟؟؟؟ صورتش از اشک خیس شده بود ، با همان صورت خیس و با بغض و گریه گفت : فریدون را زدند ......    انگار ساختمان 3 طبقه گردان شناسایی  که هیچ ، کل دنیا به سرم کوبیده شد .!! حقیقتاً گردان شناسایی به معنای واقعی کلمه عزادار و یتیم شده بود . فریدون ذوالفقاری ، علیرغم بیماری فشار خون ، که او را از پرواز منع می کرد ، تا آخرین  لحظات ، دست از اجرای سخت ترین ماموریتها برنداشت ، و به همراه محمود اسکندری ، یکی از متهورترین خلبانان نیروی  هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد و در حقیقت نماد نیروی  هوایی و ارتش بشمار می آمد و گزاف نیست که گفته شود ، 20 خرداد 1365 ، یکی از شوم ترین روزهای تاریخ ارتش ایران است .    یادش گرامی و راهش پُر رهرو ........   پی نوشت :   1- یادمان باشد ، با چه کسانی هموطن هستیم ، یادمان باشد که برای حفظ این کشور از طمع دشمنان ، چه خونهایی بر زمین ریخت ، یادمان باشد ، امنیت فعلی ، ساده و ارزان بدست نیامده و یادمان باشد ....................   2- شهید سرلشکرخلبان ، فریدون ذوالفقاری 

با سلام       شیرهای سیاه ، میراژ و ......       فرمانده بازنشسته اسکادران پنجم شاخه هوایی نیروی دریایی ارتش ایالات متحده (شیرهای سیاه ) از جنگ دوم خلیج پارس (1991) خاطره جالبی را نقل می کند :   روز یکم اسفند 1365 ، ستوان یکم خلبان " احلان عبدالقادر " ( معلم خلبان جنگنده میراژ F-1 EQ  نیروی هوایی ارتش بعث ) در حالی که به همراه وینگمن خودش ،  ماموریت اسکورت یک دسته پروازی جنگنده / بمب افکن های سوخو-22 این نیرو را برای بمباران سکوهای نفتی ایران رابرعهده داشت ، به ناگاه یا یکفروند جنگنده فانتوم نیروی هوایی ایران (که تحت هر شرایطی توان رویارویی همزمان با دو فروند میراژ سرحال عراقی را نداشت ) روبرو گردید و برای ثبت یک پیروزی هوایی دیگر ، بسمت آن گردش نمود .       در حالی که رهبر دسته فیترهای عراقی ، نظاره گر تعقب و گریز میان دو جنگنده برفراز آسمان خلیج پارس می بود ، ناگهان یک موشک ناشناس از فاصله بسیار بعید ، رهبر دسته میراژ ها را هدف قرار داد و بسرعت جان ستوان یکم خلبان " احلان عبدالقادر " را از آن خود نمود .       پس از برخورد موشک  فونیکس  که به یقیناً از یک گربه دو دُم نیروی هوایی ایران شلیک شده بود ، یگان های حاضر در منطقه ، بوضوح روی فرکانس رادیویی  اضطراری ، این جمله را زبان رهبر دسته فیترها ، خطاب به پرنده های حاضر در صورتبندی ، شنیدند که  فریادمی کشید :   اف اربع عشر ، اف اربع عشر ، یالا یالا   پس از این هشدار ، شش فروند فیتر عراقی ، به همراه یکفروند میراژ باقی مانده ، با سرعت پراکنده شدند ، گویی اصولاً از قبل حضور نداشتند .   این فرمانده نیروی دریایی ارتش ایالات متحده می گوید ، از آن روز ، علیرغم تجهیز ارتشهای اعراب به جنگنده های پیشرفته ، وقتی خلبانان ایرانی قصد دارند با همتایان عرب خود به اصلاح " کل کل " کنند ، در فرکانس های ارتباطی ، چنین می گویند :   اف اربع عشر ، اف اربع عشر ، یالا یالا

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم :       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش ششم) سلاح های پیاده نظام (بخش چهارم)     MP 3008 : سلاح  9 میلی متری  آلمانی ، ام پی 3008 ، اولین مسلسل آلمانی است که در این پست مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح یکی از آخرین نوآوری های صنعت نظامی آلمان نازی بود که در آخرین روزهای جنگ جهانی وارد عرصه شد و عملا توان زیادی برای بر هم زدن موازنه جنگ نداشت. این سلاح که تولید سال 1944 می باشد ، از شباهت بسیار زیادی به مسلسل انگلیسی Sten برخوردار است. مجموعا از این سلاح تعداد 10 هزار قبضه تولید گردید.         مسلسل انگلیسی Sten که شباهت بسیاری به این سلاح آلمانی دارد   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/MP_3008     ERMA EMP : سلاح  9 میلی متری  آلمانی ، ای ام پی ، دومین مسلسل آلمانی است که در این پست مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح توسط کارخانجات ERMA آلمان تولید شده است. این سلاح تولید سال 1931 می باشد ، علاوه بر جنگ جهانی دوم ، در خلال جنگ داخلی اسپانیا هم به کرات مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر ارتش آلمان ، به کشورهای جمهوری چین ، مکزیک ، یوگسلاوی و اسپانیا هم صادر گردید. ظاهرا فقط 10 هزار قبضه از این سلاح در آلمان تولید گردیده است. ( البته تعدادی دیگر هم در صنایع اسلحه سازی لاکرونیا اسپانیا تولید شده است.)               در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Erma_EMP     Suomi KP/-31 : سلاح  9 میلی متری  فنلاندی ، کا پی 31 ، سومین مسلسل آلمانی است که به بررسی آن می پردازیم. این سلاح که تولید آن مربوط به آواخر دهه 20 و اوایل دهه 30 میلادی می باشد ، از سال 1931 رسما و بصورت انبوه تولید گردید و در اختیار بسیاری از ارتش های اسکاندیناوی و حتی شوروی هم قرار گرفت. آلمانها بیش از 3000 ( سه هزار) قبضه از این سلاح بسیار موفق و کارآمد را از فنلاند خریداری نمودند و در اختیار بخش های از ورماخت و اس اس قرار دادند.     نسخه ای از این سلاح با خشابی متفاوت   نسخه بدون قنداق این سلاح برای نیروهای ویژه     در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Suomi_KP/-31     ZK-383 : سلاح  9 میلی متری  ساخت چکسلواکی ، زد کا - 383، آخرین مسلسل ورماخت است که در این پست مورد بررسی قرار می دهیم. این سلاح پیش از اینکه توسط ورماخت در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار بگیرد ، در صنایع اسلحه سازی برنو چکسلولکی تولید می گردید و به کشورهای دیگر هم صادر می شد. این سلاح که تولید سال 1938 می باشد ، علاوه بر ارتش نازی و نیروهی مسلح چکسلواکی ، در اختیار ارتش های بلغارستان ، بولیوی و ونزوئلا هم قرار گرفت که در این بین ارتش بلغارستان بخاطر رضایت زیاد از این سلاح ؛ تا سالها پس از پایان جنگ جهانی دوم (1970 میلادی) همچنان از خریداران و کاربران این سلاح باقی ماند.             در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/ZK-383       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلام    نخستین پرواز گربه تیزچنگال گرومن      نخستین نمونه جنگنده برتری  هوایی اف-14 تامکت ، درست مدت کوتاهی  پس از اولین پرواز خود در 21 دسامبر 1970    در این پرواز تاریخی ، خلبان ارشد آزمایشی شرکت گرومن ، رابرت اسمیت ( کابین جلو )  به همراه خلبان  آزمایش پروژه ، ویلیام میلر ( کابین عقب) ، هدایت این گربه مهار ناپذیر را بر عهده داشتند . نخستین پرواز تامکت ، بر خلاف سایر پروازها ، بسیار دیر و در حدود ساعت 4 بعد از ظهر ، یعنی شرایطی که در سواحل شرق ایالات متحده ، خورشید بسیار زود و تقریباً از ساعت 5 بعد از ظهر ، غروب می کند و هوا بسیار زود به تاریکی می گراید، صورت گرفت .   زمانی که تامکت شماره یک ، از زمین بلندشد ، بزرگترین مشکل این گربه تیزچنگ ، آب و هوا نبود ، چرا که بهترین محصول گرومن در آن زمان ، تحت هدایت بهترین خلبانان حاضر قرار داشت و روسای گرومن از این انتخاب بسیار راضی به نظر می رسیدند . علت این رضایت بدان خاطر بود که این شرکت ، بدلیل شرایط مالی ، بالاجبار  تحت فشار مقامات نیروی دریایی ، می بایست محصول بسیار پیچیده خود را تا پایان سال 1970 عرضه می نمود و طبیعتاً ، موفقیت آزمایش های اولیه ، موجبات رضایت آنها را فراهم آورد ، بدون اینکه نیازی به پرداخت جریمه دیرکرد به نیروی دریایی ایالات متحده باشد .        خلبان ارشد آزمایشی گرومن ، رابرت اسمیت     علاوه برآن ، مقامات  ارشد گرومن بر این اطلاع بودند که با فرارسیدن کریسمس 1971 ، مردم برای گذراندن تعطیلات به سواحل شرقی هجوم خواهند آورد ، در نتیجه ، این آزمایش می بایست " همین حالا و یا هرگز" در کالورتون ، انجام می پذیرفت .   با این حال ، در 30 دسامبر 1970 (  9 روز بعد ) دومین آزمایش تامکت ، بدلیل نشت روغن از یک پمپ هیدرولیک که موجب از دست دادن کنترل و هدایت تامکت شد ، با شکست روبرو گردید . اما صندلی پران های این گربه سرکش ، در نهایت ایمنی ،  جان دو خدمه را  نجات داد و هواپیما در نزدیکی باند اصلی پرواز شرکت گرومن در کالورتون ، ساقط گردید . 

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تشکر ویژه از تمامی عزیزانی که در پربار تر شدن این تاپیک مشارکت می کنند ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم.     سلام و با تشکر از محبت شما متأسفانه در این چند وقتی که نتونستم در محضر شما باشم ؛ گرفتار بیماری مادرم بودم و بخاطر این مشغله ، در ارسال مطالب این تاپیک و سایر تاپیک های بنده وقفه افتاد که همینجا از تک تک دوستان عزیز پوزش می خوام. ان شاء الله اگر عمری باقی باشه و دوباره گرفتاری حاصل نشه ، سعی میکنم که هر روز یکی از تاپیک ها رو دنبال کنم تا زودتر به نتیجه برسند.       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش سوم) سلاح های پیاده نظام (بخش اول)     Gewehr 98 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام 98 ، اولین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. از این سلاح پیاده نظام ساخت 1898 (در دوران امپراطوری آلمان) ، نزدیک به 5.000.000 (پنج میلیون) قبضه ساخته شده است. علاوه بر ورماخت ، نیروهای امپراطوری آلمان ، ارتش جمهوری وایمار ، ارتش امپراطوری عثمانی ، ملی گرایان اسپانیا ، ارتش ملی گرای چیان کای چک در چین و ارتش اسرائیل هم به این سلاح تجهیز شده بودند.         تجهیز ارتش رژیم صهیونیستی به سلاح های آلمان نازی  :winking:    در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_98     Karabiner 98K : سلاح 7.92 میلی متری آلمانی ، کارابینر 98 کی ، دیگر سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. از این سلاح ساخت 1935 ، نزدیک به 15.000.000 (پانزده میلیون) قبضه ساخته شده است. علاوه بر نیروهای زمینی ، نیروی دریائی ، وافن اس اس و لوفت وافه هم به این سلاح تجهیز شده بودند. در پایان جنگ جهانی دوم ، میلیونها قبضه از این سلاح به غنیمت اتحاد جماهیر شوروی درآمد که تا سالها بعنوان بخشی از کمک های بلاعوض خرس قطبی به جنبش های انقلابی سرخ در تمامی دنیا اهداء می گردید.           در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Karabiner_98k     G 24 : سلاح 7.57 میلی متری ساخت کشور چکسلواکی ، وی زد 24 (در ایران به برنو بلند معروف است) ، سومین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. تولید این سلاح که توسط متخصصان کشور چک و بر پایه ماوزر 98 ساخته شده بود ؛ پس از اشغال این کشور توسط ارتش رایش ، بخاطر شباهت های فراوانش با M-98 تولید خود را با نام جدید G-24 ادامه داد و بصورت گسترده توسط آلمانها مورد استفاده هم قرار گرفت. از این سلاح نیمه اتوماتیک ساخت 1924 ، میلیون ها قبضه در کشورهای مخلف جهان (منجمله میهن عزیزمان) ساخته شده است. این سلاح در سازمان رزم نیروهای مسلح کشورمان به تفنگ برنو مشهور است. (برنو نام شهری در چکسلواکی است که کارخانه سازنده این سلاح در آن قرار داشت)         سربازان ایرانی مجهز به این سلاح   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Vz._24#G24.28t.29     Gewehr 33/40 : سلاح پیاده نظام 7.9 میلی متری (ساخت کشور چکسلواکی ، وی زد - 33 (در ایران به برنو کوتاه معروف است) ، آخرین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. این سلاح پیاده نظام در سال  1933 و با تیراژی نزدیک به 150.000 قبضه ساخته شده است.       در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Vz._33#Gewehr_33.2F40.28t.29       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلام    "بازگشت از میان آرواره های اژدها"      ستوان فرمانده "جو ادواردز "      زمان : 13 نوامبر 1991 مکان : خلیج پارس ،ناو هواپیمابر یواس اس آیزنهاور     در جریان یک ماموریت رزمی در خلیج پارس ، یکی از تامکتهای اسکادران VF-142 ،(رجیستر 205) بخش جلویی دماغه خود ( رادوم) را بدلیل باز شدن مکانیزم قفل این بخش از دست داد . درجریان جدا شدن رادوم از این پرنده ، بخش فوق الذکر ، با قسمت جلویی آسمانه تامکت فوق برخورد نمود و این مساله موجب شکستن ترقوه سمت راست خلبان  و همچنین ورود قطعات شکسته شده آسمانه به داخل هردو چشم  وی گردید  ولی با خوش شانسی هرچه تمام تر ، خلبان موفق شد تا جت گرانقیمت خود را به ناو هواپیمابر بازگرداند .       بررسی های بعمل آمده ، نشان می داد که براثر برخورد قطعات رادوم ، یک شکاف 3 اینچی در آسمانه بوجود آمده بود که اگر خلبان واکنش به موقعی از خود نشان نمی داد ، منجر به یک حادثه دردناک برای وی و افسر جنگ افزارش می گردید.  خلبان کابین جلو در این حادثه ، ستوان فرمانده "جو ادواردز " برای  جراحی چشم اضطراری به بحرین و سپس ایالات متحده اعزام گردید و پس از بهبودی ، بدلیل وجود تجارب فراوان به برنامه شاتل فضایی ایالات متحده  منتقل شد . افسر جنگ افزار او ( RIO) ستوان اسکات گروندمایر ، نیز برای درمان به آمریکا اعزام گردید و هر دو بدلیل شجاعت در بازگشت به ناو و نجات پرنده خود ، مفتخر به دریافت نشان " صلیب پرواز" شدند .