با سلام ، آقا این سیستم تعداد پست یعنی اگه من طی چند روز آینده زیر هر تاپیک ( قدیمی و جدید انجمن ) یه پست بگذارم و بنویسم " دست تون درد نکنه پست خوبی بود، استفاده کردیم" ظرف چند روز آینده میتونم درجه ارتشبدی بگیرم ؟ فکر میکنم که این مکانیسم تعداد پست یکم غیر عملیاتی و غیر عادلانه باشه. در این معیار شما ، چون تعداد پست ملاک هست و تفاوتی بین تولید محتوا و اسپم (یا شبه اسپم) وجود نداره ، عملا تولید محتوا در انجمن کاهش پیدا میکنه و پست های اسپم ( و شبه اسپم ) تعدادشون زیاد میشه. پیشنهاد میدم مکانیسم رو تغییر بدید. بعنوان مثال : نسبت امتیاز به پست بگذارید . مثلا اگر تعداد پست های یک فرد با تعداد امتیازات اش یکی باشه ( یعنی تعداد لایک تقسیم بر تعداد پست بشه 1 ) کمترین درجه رو بگیره. وقتی شد مثلا 1.5 یا 2 ( بسته به صلاحدید و تشخیص ) یک درجه بالاتر و ... اینجوری بجای اسپم ها ، پست های تولیدی ( با توجه به عنایت یا عدم عنایت اعضاء به اون پست ) ملاک قرار میگیره و یک مقدار عادلانه تر هست. در خصوص مدال هم میتونید ، ملاک رو تعداد تاپیک قرار بدید

بسمه تعالی رویه دریافت درجات جدید بر اساس تعداد پست های ارسالی در تاپیک. طراحی از دوست عزیزمون جناب @BISKIVIT انشالله بزودی رویه دریافت مدال بر اساس امتیازات (like/Upvote) ایجاد خواهد شد.

سامانه درخت جنگی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در پاسخ به استفاده روسها از سامانه تشخیص دوست از دشمن (IFF) با شناسه SRO-2 که پیش از این در جریان جنگ 1967 توسط نیروی هوایی اسراییل از روی میگهای ساقط شده عربی به غنیمت گرفته شده بود ، یک جستجوگر و یابنده IFF را توسعه دادند که بعدها در جنگ ویتنام و همچنین جنگ ایران و عراق ، با موفقیت درخشانی مورد استفاده قرار گرفت . این سامانه جدید با شناسه AN/APX-80 یا به اصطلاح فنی "سامانه درخت جنگی" می توانست سیگنالهای ترانسپاندرهای IFF روسی را خوانده و سمت و جهت آن را بادقت وصف ناپذیری مشخص نماید . از آنجایی که سامانه های دفاع هوایی روسی فروخته شده به کشورهای خاورمیانه و شرق آسیا از فرستنده های یکسانی استفاده می کردند ، کاربران این فناوری ( ایالات متحده در دهه 70 و در خاورمیانه،نخست IAF و سپس IRIAF ) برتری اطلاعاتی بسیار باورنکردنی را در اختیار داشتند . این مساله بخصوص ، برای نیروی هوایی ایران ، ارزش بسیار زیادی دربرداشت . کار اصلی این سیستم در ترکیب با رادار جنگنده- بمب افکن اف-4 این بودکه به خدمه اثبات کند که هدف راداری روی اسکوپ ، قطعا" جت حریف ( میگ یا سوخو) است . بدین ترتیب ، خلبان فانتوم می توانست بدون تشخیص چشمی و با اطمینان کامل از اسپاروها استفاده کند . این سیستم در دو حالت فعال و غیرفعال ، قابل استفاده بود ، بدین معنی که با خوانش سیگنالهای فرستنده های فعال IFF دشمن و ارسال یک سیگنال شناسایی ، فرستنده IFF دشمن را بحالت غیر فعال درآورد . فانتوم های مجهز به این سیستم ، نه تنها توانایی تشخیص سیگنالهای IFF دشمن را داشتند ، بلکه قابلیت شناسایی رهگیرهای دشمن را حتی درصورت دیده نشدن در رادار در اختیار می گرفتند . این امر به ویژه در زمان اجرای عملیات در عمق خاک دشمن از اهمیت بسیارزیادی برخوردار بود ، چرا که توانایی دوری از مسیرهای عبور رهگیرهای دشمن برای خدمه فانتوم های مهاجم فراهم می گردید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

تشریح درگیری منجر به سقوط f-16 پاکستانی و MiG-21 هندی.... (لطفا بذارین گالری)

سامانه های پرواز (1) فناوری پرواز کور نشانگر افق مصنوعی به سال 1929 ، توسط المر اسپری به دنیای هوانوردی معرفی شد . این نشانگر ، زاویه حرکت هواگرد در زمان گردش و همچنین زوایای بالا یا پایین آمدن دماغه هواپیما را در مقیاس درجه نشان می دهد. نخستین پرواز کور انجام شده در این سال (1929) یک هواگرد دوباله به هدایت خلبان آزمایشگر ، جیمز دولیتل ، مجهز به ارتفاع سنجی بود که چیزی در حدود 20بار از نمونه های موجود در آن زمان دقیق تر عمل می نمود . برای جایگزینی نشانگر گردش عمودی یا افقی ، وی "افق نمای مصنوعی " را ابداع نمود که وقتی هواگرد به طرفین گردش می نمود ، یا به بالا یا پایین میرفت ، وضعیت هواپیما را برای خلبان به نمایش در می آورد .

Peacekeeper Rail Garrison در اواخر دهه 1980، مقامات نظامی ایالات متحده نگران این بودند که سیلوهای موشکی ثابت ایالات متحده، در صورت وقوع جنگ هسته ای با شوروی ، اهداف آسانی خواهند بود و به راحتی از بین خواهند رفت . به همین دلیل یک سیستم موشکی سیار توسط نیروی هوایی آمریکا طراحی گشت . Peacekeeper Rail Garrison ، یک زرادخانه هسته‌ای سیار متشکل از ۵۰ موشک MX بود که در واگن‌های قطار ویژه ای که توسط نیروی هوایی طراحی شده بود نگهداری می شدند . در این طرح از قطارها خواسته شده بود تا بیشتر زمان خود را در ساختمان‌های تقویت‌شده در اطراف کشور صرف کنند، اما در طول دوره‌های آماده‌باش کامل، آن‌ها می‌توانستند در حدود ۱۲۰۰۰۰ مایل از مسیر خط ‌آهن تجاری ، پراکنده شوند و تلاش شوروی برای نابود کردن آن‌ها را خنثی کنند. هر یک از ۲۵ قطار دو واگن باری حامل موشک‌های هسته‌ای را حمل می‌کردند. با باز کردن سقف واگن و بالا بردن یک پد مخصوص پرتاب، آنها حتی می توانستند سلاح های خود را در حال حرکت شلیک کنند. رونالد ریگان در سال ۱۹۸۶ در میان انتقادها مبنی بر غیر ضروری بودن و بیش از حد گران بودن این طرح ، برنامه‌هایی این طرح را تایید کرد. این پروژه تنها پنج سال بعد، یعنی زمانی که پایان جنگ سرد ، نیاز به دفاع هسته ای را کاهش داد ، ملغی گشت . یکی از ماشین‌های نمونه اولیه این طرح در حال حاضر در موزه نیروی هوایی آمریکا در دیتون اوهایو قرار داده شده‌ است. صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Wikipedia - NATIONAL MUSEUM OF THE US AIR FORCE

سامانه پدافند هوایی FK-1000 یکی از جدید ترین محصولات شرکت چینی CASIC سامانه پدافند هوایی برد متوسط/ کوتاه FK-1000 می باشد. FK-1000 یک سامانه پدافندی سطح به هوا است که گفته می شود در تمامی شرایط آب و هوایی می تواند در برابر طیف گسرتده ای تهدیدات هوایی در ارتفاع کوتاه و متوسط مورد استفاده قرار گیرد. FK-1000 قادر است در مقابل موشک های کروز، هلیکوپتر های تهاجمی، موشک های هوا به سطح و هواگرد های ثابت‌ بال پاسخ تدافعی لازم را انجام دهد. کل سیستم دفاع هوایی بر روی یک شاسی کامیون تاکتیکی 8x8 نصب شده است. برجک تسلیحاتی در عقب شاسی کامیون نصب است و بخش کابین فرمان و کنترل در پشت کابین خدمه کامیون قرار دارد. سیستم کنترل آتش FK-1000 شامل یک رادار موقعیت یابی هدف که در پشت برجک نصب شده است و یک رادار کنترل آتش که در جلو برجک قرار دارد می باشد. این سامانه پدافند هوایی مسلح به دو توپ 23 میلیمتری و 12 موشک KS-1000 (در هر طرف برجک 6 موشک) است. FK-1000 می تواند اهدافی در برد 1/2 تا 22 کیلومتر و به ارتفاع 50 متر تا 10 کیلومتر را از بین ببرد. در حقیقت سامانه پدافند هوایی FK-1000 را می توان نمونه ساده تر سامانه پانتسیر اس-1 روسی دانست. سامانه پدافند هوایی FK-1000 مسلح به دو توپ 23 میلیمتری و 12 موشک KS-1000 موشک سطح به هوای KS-1000

تهدید پوتین به مجازات متهمان ساخت پایگاه فضایی   ولادیمیر پوتین،رئیس جمهوری روسیه که برای پرتاب اولین موشک از پایگاه فضایی جدید روسیه به محل این پایگاه رفته بود اعلام کرد که مجازات سختی در انتظار خاطیان در پروژه ساخت این پایگاه است. پایگاه فضایی «واستوچنی» در استان آمور روسیه قرار دارد و از سال ۲۰۱۰ در دست احداث است. قرار بود امروز(چهارشنبه/8 ارديبهشت) يك راكت سايوز  2.1a به عنوان اولين عمليات فضايي از اين پايگاه پرتاب شود و سه ماهواره را به فضا ببرد. 2.5 دقيقه قبل از پرتاب اما عمليات اجرايي لغو و به حداقل يك روز ديگر موكول شد. پيش از اين هم افتتاح اين پايگاه هم به خاطر مشكلاتي كه در ساخت و ساز آن رخ داده بود تاخيري چند ماهه داشته است.   به گزارش راشاتودي،پوتين روز گذشته گفت: كساني كه متهم به سوء استفاده در اين پروژه شده‌اند اگر جرم‌شان ثابت شود نمي‌توانند از زير بار مجازات فرار كنند. اگر جرم اين افراد ثابت شود آنها بايد تختخواب گرم‌شان را با زندان عوض كنند.   ایگر بورنکوف، سخنگوی سازمان فضایی فدرال روسیه (روسکاسموس) درباره این تاخیر گفت: «باید مشکل ایجاد شده را برطرف کنیم. این مشکل هیچ ربطی به عملیات اجرایی و مراحل راه اندازی ندارد.» پايگاه هوايي واستوچنی بزرگترين پروژه ساختماني در روسيه شناخته مي‌شود كه تاكنون 4.5 تا 6 ميليارد دلار هزينه داشته است. روسيه در تلاش است با ساخت اين پايگاه از وابستگي به پايگاه فضايي بايكنور قزاقستان كه هزينه اجاره استفاده از آن سالي 115 ميليون دلار است رها شود.     http://khabaronline.ir/detail/531392/science/astronomy

بسم الله الرحمن الرحیم برنامه عمردهی تانک چلنجر 2 Challenger II - LEP وزارت دفاع انگلستان بواسطه برنامه عمردهی چلنجر 2 ( Challenger II Life Extension Programme _ CLEP) و با هدف جلوگیری از منسوخ شدن تانک اصلی میدان نبرد ، مدت زمان خدمت رسانی چلنجر 2 راتا سال 2035 بوسیله ارتقای توانایی های آن دنبال میکند. Berenice Baker در این گزارش به بررسی قابلیت ها و چالش های دو تیم پیش برنده این برنامه می پردازد. تانک اصلی میدان نبرد چلنجر 2 (Challenger 2) از سال ۱۹۹۸ تا کنون در نیروی زمینی بریتانیا خدمت کرده‌است و اولین بار در طی حمله سال ۲۰۰۳ به عراق از آن استفاده شد. در سال ۲۰۱۶، وزارت دفاع انگلستان قراردادی به ارزش ۲۳ میلیون پوند با شرکت BAE Systems و Rheinmetall Land Systems برای رهبری و هدایت برنامه عمردهی چلنجر (CLEP) تنظیم کرد که تا پایان سال ۲۰۱۸ ادامه داشت. این قرارداد برای ارتقای ۲۲۷ تانک تا اواسط سال ۲۰۱۹ مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ارتقا چلنجر 2 : توانمندسازی برای مقابله با تهدیدات مدرن ارتقا ها در چه مواردی خواهد بود ؟ دکتر جک واتلینگ ، یکی از اعضای پژوهشی که مسئول مطالعه جنگ‌های زمینی در موسسه سلطنتی مطالعات دفاع و امنیت یونایتد (RUSI) است، سه قابلیت کلیدی مورد نیاز Challenger ۲ را برای بقا در نبرد مدرن شناسایی می کند: واتلینگ می‌گوید: " اگر ما به رده تانک های که در اواخر جنگ سرد توسعه داده شدند توجه کنیم - تانک‌های Leopard ۲ ، Challenger ۲ و M1 Abrams - آن‌ها تانک‌های بسیار موثری بودند و قطعاً قادر بودندهر چیزی را که اتحادیه جماهیر شوروی در آن زمان داشت را خنثی کنند.اما چند سال است که آسیب پذیری های خاصی را تجربه کرده اند. به طور خاص، اگر به نوع Leopard 2-A4 توجه کنیم که به ترکیه عرضه شد. آن‌ها چند فروند در سوریه را که بر علیه تروریست ها نبرد می‌کردند بواسطه موشکهای هدایت شونده ضد تانک هدایت سیمی مثل تاو (TOW) از دست دادند، این یک آسیب‌پذیری قابل‌توجه است.(لینک ویکیپدیای حادثه) " روشی که تعدادی از کشورها دنبال می‌کنند، داشتن سیستم‌های حفاظت فعال(APS) است که در اصل، مهمات وارد شده را رهگیری ومنهدم می‌کنند. یکی از عناصر کلیدی طرح شب سیاه (Black Night) شرکت BAE ، سیستم Iron Fist است که یک سیستم دفاع فعال اسرائیلی است. این به عنوان یک توانایی اساسی برای حفاظت در برابر تهدیدات مدرن دیده می‌شود." طرح شب سیاه (Black Night) شرکت BAE برای ارتقای چلنجر 2 تحت برنامه Challenger II Life Extension Programme _ CLEP واتلینگ می‌گوید که دومین موضوع ، مورد اخلاگرها و جمیینگ است . در سال ۱۹۹۱، ائتلاف به سرعت برتری هوایی را در عراق برقرار کردند وتوانستند تمام ارتباطات خود را به دست بگیرند و این امکان را جهت جمع‌آوری اطلاعات بدون از دست دادن موقعیت خود فراهم کنند.برخوردهای درون نبرد را می توان در سراسر زره پوش ها هماهنگ کرد و آنها در بهترین موقعیت در مواجه با دشمن قرار داد. اکنون، اگر ما در مورد دشمنی مانند روسیه فکر کنیم، ما یک جمینگ و اخلال سنگین در ارتباطات به همراه لو رفتن موقعیت مان انتظار داریم. پس اگر می‌خواهید ارتباط برقرار کنید و هماهنگی داشته باشید، ممکن است در واقع موقعیت خود را فاش کنید و به آن‌ها اجازه دهید که بدانند کجا می‌خواهید حمله کنید. نیاز به افزایش آگاهی از موقعیت واحدها همیشه وجود داردو عنصری ضروری است. بهبود کشف اهداف انسانی سومین مساله توانایی تشخیص انواع جدید اهداف است. هنگامی که Challenger ۲ طراحی شد ، تانک‌ها تهدید اصلی بودند؛ اکنون پیاده‌نظام با تسلیحات قابل حمل یک تهدید جدی محسوب می‌شوند، به این معنی که خدمه تانک به آگاهی از اهداف انسانی نیاز دارند. واتلینگ می‌گوید: " پیشرفت‌های زیادی که در حال حاضر ارائه شده‌است، تصویربرداری حرارتی و اپتیکی است، تصویربرداری حرارتی ، زاویه‌ای دید وسیع تری در اختیار می دهد و ظرفیت آن را دارد تا ۳۶۰ درجه در اطراف تانک را اسکن کند.این اساسا برای بهبود دید شبانه است، زیرا آنها از زمان طراحی اولین تانک ، راه زیادی را طی کرده اند .جنگیدن در شب چیزی است که ما فکر می‌کنیم بهتر از دشمنان مان در آن عمل می‌کنیم؛ البته این ثابت شده‌ است ،اگر به جنگ فالکلند نگاهی بیاندازید. حفظ مزیت رقابتی ما در شب بسیار حیاتی است." سر تیم BAE Systems ، به طور خاص، فن‌آوری الکترو نوری را ارائه می دهد . دوربین مادون‌قرمز حرارتی که توسط شرکت لئوناردو (Leonardo) در انگلستان توسعه داده شد، گرمای ساطع شده توسط تمام اشیا با درجه‌حرارت بالاتر از صفر مطلق (-۲۷۳ ° C) و تفاوت‌های دمایی به اندازه 0/02 سانتی گراد را حس می‌کند و اجازه می‌دهد تا به تصاویر بسیار شارپ دست یابید. واتلینگ می‌گوید که ارزیابی دو ساله که در حال حاضر رو پایان است ، شامل آزمایش های سنگین و یک سوال اساسی است: آیا این تجهیزات با همان تهدیداتی مواجه هستند که انتظار داریم تا سال ۲۰۲۵ با موردی در حد روس‌ها یا چینی‌ها روبرو شویم؟ در مورد سیستم Iron Fist، این موضوع کاملاً مورد آزمایش قرار گرفته،و احتمالا به همین دلیل آنها این مسیر را رفتند ؛ جایگزین ها در بازار وجود دارد، اما این یک سیستم بسیار تست شده است.در مورد ردیابی اهداف، تاکید بر این است که آیا برای فرماندهی آگاهی وضعیتی را بهبود می بخشد؟ این فقط یک فرآیند آماری است که در حال انجام آزمایش است." آیا تانک های اصلی میدان نبرد (MBT ) هنوز کارایی دارند ؟ مانند بسیاری از پروژه های دفاعی ، چلنجر 2 LEP با صرف زمان و هزینه زیاد اجرا خواهد شد. آیا احتمال دارد که وزارت دفاع بریتانیا (MOD) بتواند تلفات خود را کاهش دهد و مدل جدیدی از تانک های مدرن را به خدمت بگیرید؟ واتلینگ چنین فکر نمی کند: یک پروژه کاملاً مجزا برای MIVs [وسایل نقلیه پیاده نظام] برای تجهیز تیپ های رزمی وجود دارد که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ در خط تولید قرار گیرد، بنابراین یک فرآیند عظیم برای تدارک وسایل نقلیه در جریان است. آن‌ها همچنین پروژه AJAX [پروژه وسایل نقلیه زرهی نظامی] را در این نقطه کامل خواهند کرد.او به وضوح این استدلال را مطرح می کند که چلنجر منسوخ شده است و فروش آن مورد نیاز است تا نسل بعدی را به خدمت بگیرند، همچنین که ظرفیت صنعتی ما در این زمینه همان چیزی نیست که باید باشد." من پرسیدم که آیا ارتش انگلیس هنوز به MBT نیاز دارد؟ در این مورد مشکل این است که روس ها و چینی ها اکنون سیستم های دفاع هوایی بسیار پیشرفته ای دارند و آنها را به دیگران می فروشند؛ S-300 و S-400 و HQ-9 بسیار موثر هستند. آیا می توانیم بر آنها غلبه کنیم؟ بله، اما اگر ما 5٪ تلفات را بپردازیم، هواپیما های ما سیستم های راهبردی هستند ؛ آنها به راحتی قابل تعویض نیستند،و ساخت آنها زمانبر است. بنابراین سوال جدی که باید بپرسیم این است که آیا شما قادرید بروی هواپیماهایتان ریسک کنید؟اگر شما به طور بالقوه تصور کنید که هواپیماها در دسترس نیستند تا تاثیری که ما در گذشته به آن‌ها تکیه کردیم را در اختیارمان قرار دهند، پس قرار است به افرادی روی زمین اتکا کنیم تا آتش مورد نیاز را فراهم کنند ، در این صورت حفاظتی که آن‌ها نیاز دارند بسیار قابل‌توجه است. اکثر وسایل نقلیه سبک‌ قادر به اجرای چنین نقشی نیستند. Watling با بحث در مورد این که چگونه چلنجر 2 ارتقا یافته با آخرین قابلیت‌های دشمن مقایسه خواهد شد، به این نتیجه می‌رسد: او می‌گوید: " هنگامی که این موضوع مورد بحث قرار گرفت، روس‌ها از T-14 Armata پرده‌برداری کردند که یک گام بسیار اساسی است و نزدیک به نسل بعدی تانک ها است. در مقابل آن، چلنجر 2 به نظر می رسد که استانداردها را پاس نمی کند. مشکل این است که روس‌ها پول لازم برای ساخت این چیزها را ندارند. آن‌ها طراحی های فوق‌العاده‌ای دارند اما نمی‌توانند ارتش خود را تجهیز کنند. دکترین آن‌ها بر اساس به خدمت گیری حجم انبوه تجهیزات (doctrine is premised on mass) استوار شده‌است، بنابراین قادر به داشتن تعداد زیادی تانک و جایگزینی آن‌هایی است که از دست می دهد. تاکنون هیچ طرحی را ندیده‌ام که نشان دهد اگر جنگی رخ دهد، ما می‌توانیم بر تعداد زیادی از T-14 Armata فائق آییم. اگر روسیه واقعاً شروع به افزایش تولید این موارد بکند ، آن وقت می‌تواند به سرعت معادلات را عوض کند و ما را به این نظر برساند که : "ما به طراحی جدیدی در اینجا نیاز داریم" صرفا برای میلیتاری / بن پایه

چگونه جوامع می‌توانند با تهدیدات هیبریدی مقابله کنند؟ بخش دوم 3 - عملیات های هیبریدی تهاجمی همانطور که قبلا اشاره شد، یک عملیات هیبریدی تهاجمی را می توان به سه مرحله تقسیم کرد: تدارکات، عملیات، و پی‌گیری. در حالی که عملیات‌های هیبریدی همواره با دقت متناسب با اهداف خود انجام می‌شوند، پیش شرط ها و تدارکات در پشت عملیات اصلی پنهان باقی می‌ مانند . یک رهبری قوی سیاسی مورد نیاز است ، زیرا به تعیین اهداف و تخصیص مجوزهای عملیات کمک می کند . همچنین وجود رهبری سیاسی قوی از الزامات فعال سازی اجرای عملیات های پرقدرت و ناگهانی و اجرای ممتد عملیات در یک زمان ممتد نامعلوم می باشد . باید مجموعه ‌ای از ابزارها و یا قابلیت‌های تحت کنترل دولت وجود داشته باشند که بتوانند برای انجام عملیات‌های هیبریدی مورد استفاده قرار گیرند . به عنوان مثال، ممکن است یک نیروی نظامی قوی برای پشتیبانی از عملیات‌های خشونت‌آمیز و ایجاد بازدارندگی در برابر واکنش‌های بالقوه مورد نیاز باشد. ابزارهای موجود در دسترس ، باید با آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده در وضعیت هدف هماهنگ شوند. برای عملیات‌های هیبریدی موفق و کاملا هماهنگ ، کنترل شدید و هماهنگی در همه ارکان دولت و برخی از بخش های خصوصی ضروری است ، چون عملیات‌های هیبریدی انواع ابزارها را به روشی هموند با هم ترکیب می‌کنند . یک دستگاه اطلاعاتی قوی و آگاه به شرایط روز ، برای هدایت موثر عملیات‌های هیبریدی و توانایی ایجاد تغییرات سریع در چشم انداز عملیات و مجموعه ابزارهای مورد استفاده برای اینکه یک قدم جلوتر از مدافعین حرکت کنند ، ضروری می باشد . عنصرغافلگیری کلید موفقیت است ، که با هماهنگ کردن استفاده از ابزارهای مختلف در روش های غیر منتظره‌ و با استفاده از تاکتیک‌های انحرافی و فریب به دست می‌آید . در نهایت ، پی‌گیری سیاسی قوی برای حفاظت از وضعیت نهایی به ‌دست ‌آمده و دستاوردهای حاصل از آن مورد نیاز است . عملیات هیبریدی مبتنی بر استفاده از عدم تقارن های شناسایی‌ شده برای انجام موفقیت‌آمیز عملیات با قرار دادن نقاط قوت خود در برابر نقاط ضعف شناخته‌ شده دشمن انجام می شود . برای مثال، یک دولت ضعیف در یک کشورهدف ، ممکن است تسلیم فشار سیاسی شود و یا حتی با کمک بیشتر به عملیات های بی‌ثبات کننده مخفی سقوط کند . اما تفاوت کلیدی که جنگ هیبریدی را متمایز می‌سازد این است که عملیات هیبریدی از تاثیر مشترک چندین عملیات یا اقداماتی مقارن با یکدیگر که در یک روش برنامه ‌ریزی ‌شده یا همزمان انجام می‌گیرند، استفاده می‌کند . جعبه‌ابزار عملیات‌های هیبریدی شامل یک مجموعه وسیعی از ابزارها است که می توان برای اهداف تهاجمی از آن ها استفاده کرد. 4 - دفاع هیبریدی - ایجاد یک رویکرد دفاعی جامع در حال حاضر تهدیدات هیبریدی در حلقه‌ های برنامه ‌ریزی دفاع ملی مورد توجه خاصی قرار دارند. این امر به خصوص در کشورهایی که با رقیب بالقوه و با قابلیت‌های لازم برای اجرای عملیات‌های هیبریدی مواجه هستند، صادق است. حتی اگر خطوط گسل بزرگ در میان جامعه وجود داشته باشد که متجاوزین بتوانند از آن استفاده کنند ، در این صورت توجه بیشتری باید به دفاع هیبریدی صورت پذیرد . به دلیل ماهیت تهدیدات هیبریدی که کل جامعه را هدف قرار می دهد ، آماده شدن و پرداختن به آن‌ها نیازمند اقدامات قوی است. دموکراسی‌های لیبرال عمده ممکن است در بسیاری از بخش های جنگ هیبریدی ، از قدرت بی نظیر بهره ‌مند باشند ، اما ممکن است فاقد ابزارهای لازم برای شناسایی رفتار های زودتر از موعد تهدید باشند . کشورهای کوچک‌ تر با قدرت کم ‌تر ممکن است در برخی از بخش های جنگ هیبریدی ، مانند سایبر، جنگ اطلاعات، و نواحی کلیدی اقتصاد مانند انرژی ، پتانسیل داشته باشند، اما به ندرت می توانند به تنهایی در جنگ های هیبریدی درگیر شوند . این به خاطر این واقعیت است که کشورهای کوچک ‌تر اغلب فاقد دستور کار سیاسی و دستگاه جمع‌آوری اطلاعات گسترده برای بدست آوردن فهرستی از اهداف بالقوه و توانایی استفاده انعطاف‌پذیر از طیف گسترده‌ای از ابزارهای جنگ های هیبریدی برای عملیات موفق هستند . با این حال ، صرف‌ نظر از اندازه کشورها ، همه آنها می‌توانند استحکامات خود را در برابر تهدیدهای هیبریدی تقویت کنند . کلید این روش یک رویکرد جامع امنیتی است که به جای استقرار با یک رویکرد میان دولتی کلاسیک ، به برنامه ‌ریزی امنیتی بین جوامع (intersocietal) می‌پردازد . رویکرد امنیتی جامع نیازمند رهبری سیاسی است ، چرا که کل جامعه باید در تلاش‌های دفاعی درگیر شوند. این رویکرد ، باید با تجزیه و تحلیل آسيب پذيری ها به منظور شناخت نقاط بالقوه فشار بر جامعه خود، دسترسی به اطلاعات قابل اعتماد و تلاش های ضد اطلاعات متمرکز شود . ادامه دارد ...

با سلام گزارش مراتی بهم تلنگر زد که این دستاورد خیلی با ارزشتر از اونه که به تبریک خالی بسنده کرد.واقعا دست مریزاد و خدا قوت. داشتم با خودم فکر میکردم چند نفر از ملت این کلیپ اقتدار آفرین رو میببنن و به این دستاورد مهم افتخار میکنند؟ عدم اطلاع رسانی که همیشه بوده باعث میشه ارج و قرب این دست دستاوردها و عزیزیان باعث و بانی کار، در حد شان و منزلت مورد تقدیر قرار نمیگیرن

مشکل از اینه که مرزها به خاطر انجام راحت قاچاق ، کنترل نمی شوند .... تا ما خودمان کوتاهی نکنیم ، امثال پاکستان نمی توانند به ما ضربه بزنند ... زمانی که یک خبرنگار معمولی از تهران بلند می شه و می تونه بره فیلم کاروان قاچاق سوخت از ایران به پاکستان رو سر نقطه ی صفر مرزی بگیره ولی هیچ اقدامی علیه این کار به صورت موثر انجام نمی شه ، یعنی اینکه حکومت خودش با این کار مخالف نیست ... هم سوخت قاچاق می کند و لقمه ای از سفره ی انقلاب بر می دارند و هم قاچاق سوخت را بهانه ای برای گران کردن سوخت و تحت فشار گذاشتن ملت به ضعف کشیده ی ایران می کنند تا ملت از صبح تا شب برای لقمه نانی سگ دو بزند و سطح مطالباتش به « گران نشدن بیش از پیش اقلام خوراکی » تنزل پیدا کند .... پول کثیف ، باعث آنارشی و تزلزل حاکمیت قانون و نابودی ملی گرایی می شود ...

با سلام سخن ژنرال پنج ستاره عمر بردلی : "از جنگ ها به همان اندازه می توان اجتناب کرد که میتوان آنها را برافروخت و ما کسانی که در اجتناب از آنها موفق نشده ایم باید در معصیت کشته شدگان سهیم باشیم" معنای تحت الفظی : ما نیز در تقصیر کشته شدگان سهیم هستیم { جان های گرفته شده تقصیر ما نیز هست } با تشکر

قیاس این ۳کشور با فرانسه که تو اکثر تکنولوژیهای ساخت هواپیما و اویونیک و تسلیحاتش صاحب سبک هست و ید طولی در ساخت و صادرات جنگنده داره به نظر من درست نیست ایران و هند و پاکستان به خاطر نداشتن توان فنی لازم ۳راه متفاوت رو در پیش گرفتند هند که از لحاظ تکنولوژی و اقتصادی و سیاسی و روابط بین الملل برتری محسوسی نسبت به ما و پاکستان داره با تولید و انتقال فن آوری جنگنده های روسی و انگلیسی و فرانسوی و تا حدوی اسراییلی صاحب ملغمه ایی از تکنولوژیهای این کشورها شده هند کاملا اصرار داره که سازنده جنگنده بشه درست مثل چین ولی دیرتر شروع کرده jf17هوشمندانه ترین مسیر برای پاکستان بود برای اینکه صاحب جنگنده بشه ولی قطعا این یک جنگنده چینی به سفارش پاکستان هست و نه بیشتر ولی از نظر من تجاس یک جنگنده هندی هست حتی اگه اویونیکش با کمک اسراییلیها ساخته شده باشه یا موتورش با کمک آمریکاییها ایران کلا نه تنها با هند و پاکستان بلکه با تمام دنیا فعلا وضع متفاوتی داره بسیار بیشتر از این دوتا کشور دشمن منطقه ای داره با قدرتهای جهانی هم مشکل داره و متحدی نداره از همه مهمتر بمب اتم هم نداره ایران نه مثل هند موفق شد فن آوری رو منتقل کنه نه مثل پاکستان تولید مشترک کنه پس کپی کاری رو شروع کرده چاره ای جز کار کردن رو اف۵نداره ولی خیلی دیر شروع کرد به نظر من داشتن انواع جنگنده شرقی و غربی برای هند و ایران دو دلیل کاملا متفاوت داره هند برای دسترسی به تکنولوژی شرقی و غربی اینکار و کرده و ما هر چی که تونیستیم رو بخریم خریدیم قطعا بهترین گزینه برای ما رافایل یوروفایتر یا سوخو۳۴هست ولی کی به ما میفروشه حتی به دو برابر قیمت

سوپروایپر در جنوب آسیا 144 فروند جنگنده بروزرسانی شده F-21 ، پیشنهاد لاکهید مارتین به نیروی هوایی هند در بیستم فوریه سال 2019 ، شرکت لاکهید مارتین ، از مذاکرات اولیه خود برای فروش حداقل یکصد و چهل و چهارفروند جنگنده چند ماموریته F-21 (F-16V Block 70 ) در قالب یک قرارداد بزرگ 15 میلیارد دلاری به نیروی هوایی ارتش هند ، رونمایی نمود که گفته میشود قرار است تا این جنگنده ،بصورت مشترک توسط لاکهید و شرکت صنایع پیشرفته Tata هند تولید گردد . باین وصف ، در حالی که این جت رزمی ، بطور کامل یک پیکربندی جدید محسوب می شود ، اما نگاهی دقیق ، تحلیلگران را بدین نتیجه خواهد رساند که F-21 ، در واقع ، طراحی جدیدی برای خانواده جنگنده آمریکایی اف-16 است که در حدود 41 سال قبل ( 1978) وارد خدمت رزمی گردید و بصورت فزاینده ای در نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و متحدان آن بکار گرفته شد . ازیک نظر ، علت اصلی اصرار لاکهید در اصرار بر ادامه توسعه پیکربندی اف-16 و تبدیل آن به F-21 را بتوان در انتقادات مطرح شده توسط ناظران نظامی در خصوص قدیمی شدن طراحی اف-16 و عدم تناسب آن با شرایط رزم هوایی در قرن بیست و یکم ، به مانند نقدهایی که به برادر ناتنی آن ، یعنی جت دو موتوره اف-15 و اف-18 وارد می آمد ، دانست . یک نمونه برجسته از این انتقادات را می توان در تحلیل وزیر دفاع وقت سنگاپور(Ng Eng Hen) در اوایل سال 2019 جستجو نمود که به شکل رسمی اعلام نمود که اف-16 در سال 2030 یک جنگنده منسوخ و از رده خارج خواهد بود ، ضمن اینکه ژنرال مایکل هوستیج ، فرماندهی دپارتمان رزم هوایی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نیز در اظهاراتی مشابه اعلام نمود که اف-16 و اف-15 تا سال 2024 در شمار پیکربندی های از رده خارج قرار خواهند گرفت . علیرغم جذابیت خرید اف-16 ، شاید نیروی هوایی هند بدلیل در اختیار داشتن یکی از قدرتمند ترین ناوگان رزمی دنیا ،بویژه برنامه ریزی های گسترده برای عملیاتی نمودن نزدیک به 300 فروند جنگنده سوخو-30 ، تمایل چندانی برای برای بخدمت گرفتن وایپرهای جدید نداشته باشد . با این حال ، خرید اف-16 توسط نیروی هوایی هند ، بشدت با وضعیت نیروی هوایی پاکستان مرتبط به نظر می رسد ، کما اینکه نیروی هوایی هند از ابتدای دهه هشتاد میلادی و بخصوص پس از جنگ کارگیل ، گسترش نیروی هوایی را در دستور کار خود قرار داد و بدلایل مختلف ، جنگنده سبک وزن میگ-29 را به سازمان رزم خود اضافه نمود . اما واقعیت آن بود که توانایی گشت هوایی فالکروم های هندی که با موفقیت هر چه تمام تر موجبات جلوگیری از حضور بی پروای فالکون های پاکستانی را فراهم آورد ، باعث شد تا تصورات فرماندهان ارشد هندی از اف-16 ، حتی در دهه 90 میلادی ، چندان مطلوب نباشد . به همین سبب ، لاکهید – مارتین ، یکی از پیشرفته ترین گزینه های در دسترس را به نیروی هوایی هند پیشنهاد نمود ، درواقع ، جت چند ماموریته F-21 ( و یابعبارت بهتر F-16V Block 70 ) دربسیاری از جهات ، شباهت بسیاری به گونه F-16E نیروی هوایی امارات خواهد داشت ، چرا که بطور قطع ، پیشرانه قدرتمند F-110 ،رادار آرایه فازی فعال و همچنین ترکیب بدنه با مخازن سوخت تطبیقی جدید برای دستیابی به برد بیشتر در آن مورد استفاده واقع شده ، ضمن آنکه نمایشگرهای نصب شده در این گونه جدید ، از آخرین فناوری های موجود بهره میبرد و این انتظار نیز می رود که نمونه های جدیدتر از موشکهای هوا به هوای AIM-120D بابرد 180 کیلومتر ، با آن سازگار شوند . اما بر خلاف F-16E ، گونه F-21 حداقل دو تیر موشک بیشتر را با خود حمل میکند و برای اجرای ماموریتهای دفاع از خود ، موشکهای AIM-9X را نیز در ردیف تسلیحات سازمانی خود ، خواهد دید . با توجه به این روند ، نمونه اف-21 ، به مانند F-15C سنگین تر از پیکربندی اصلی ، از آب درآمده ، هرچند ، درصد مرگباری آن در رزم هوایی ، به مراتب بیشتر از نسخه های فعلی اف-16 است . به اعتقاد ناظران نظامی ، متغییرهای متعددی برای به ثمر رسیدن تلاشهای لاکهید مارتین جهت عقد قرار داد وجود دارد و میتواند بر تصمیم طرفین ، تاثیر گذارباشد ، بدین معنا که اصرار مقامات تلاش لاکهید – مارتین ، برای به نمایش گذاشتن توانمندی های جتهای نسل++4 مسیر خوبی برای متقاعد کردن رده های ارشد تصمیم گیر برای حمایت از ایده مدرن سازی ناوگان موجود خواهد بود . به همین دلیل ، ویوک آل ، جانشین دپارتمان طراحی راهبرد و تجارت لاکهید – مارتین ، بشدت معتقد است که اف-21 ، بلحاظ سخت افزاری و نرم افزاری ، بطور کامل متفاوت از گونه های پیشین خواهد بود . این دقیقا" همان پیامی است که لاکهید- مارتین تلاش می کند تا با تغییر نام این جنگنده ، که دقیقا مشابه راهبرد روسیه در دهه 90 میلادی است ، به سایرین ارسال نماید ، چرا که صنعت جنگ افزارسازی ، به شکل فزاینده ای به صادرات متکی بود و تغییر نام سوخو-27 به سوخو-30 و سوخو-35 نیز به همین دلیل صورت می گرفت . در مجموع ، حتی درصورت علاقه هندی ها به این محصول جدید ، مشکلات متعددی نظیر تطبیق شبکه پشتیبانی فنی نیروی هوایی هند با محصولات آمریکایی ، در حالی که هندی ها گسترش ناوگان شرقی خود را در دستور کارقراردادند ،وجود خواهد داشت و این با توجه به پایین بودن هزینه عملیاتی جتهای جدید روسی و برخورداری از قابلیتهای پیشرفته ، عملا" به یک تصمیم بزرگ برای نیروی هوایی هند تبدیل شده است . پی نوشت : 1- این تاپیک ، حاصل بررسی و ادغام 25 تاپیک مشابه برای جنگنده اف-16 در انجمن وزین میلیتاری در یک بازه زمان 48 ساعته هست . 2- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

آشنایی با زیردریایی نهنگ ساخت ایران زيردريائی نهنگ دومين تلاش ايران در طراحی و ساخت زيردريائی و در عين حال يكي از پر هزينه ترين پروژه هاي دفاعي ايران بوده است.اين زيردريائي كاملا" منطبق با شرايط خليج فارس طراحي شده كه اين مزيت به ايران امكان استفاده هاي گوناگوني از اين زيردريائي را ميدهد. در طراحی و ساخت این زیر دریایی از امكانات و منابع بیش از 49 مركز دانشگاهی، پژوهشی و صنعتی كشور استفاده شده است و همچنین تعداد نزدیك به 200 زیر طرح صنعتی و 70 مقاله علمی دستاوردهای مهم این طرح ساخت این زیردریایی است،‌ دو زیر سیستم عمده، پریسكوپ تلویزیونی و سونار غیر فعال پیشرفته به عنوان چشم و گوش این شناور زیر سطحی توسط مجتمع دانشگاهی برق دانشگاه صنعتی مالك اشتر و تحقیقات جهاد كشاورزی ساخته شده است. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/submarine/nahang_sunmarine/nahang.png[/img] بعد از زيردريائی غدير ، نهنگ دومين زيردريائی بومي ساخت ايران استكه مجهز به يك سيستم رادار جستجوگر سطحي و يك دكل مخابراتی است كه آنرا براي نفوذ به بندرگاه ها مناسب ساخته و نيز توانائی خوبی در مين گذاري مخفيانه دارد.فرمانده نيروی دريائی ايران ميگويد: نهنگ حاصل تلاش كارشناسان نيروی دريائی، متخصصين و محققان دانشگاهی است. طراحی اين زيردريائی خيلي طول كشيد اما سرانجام در اينكار موفق شديم. مجید حیدری مورچه خورتی یکی از فعالان ساخت این زیردریایی در گفتگویی که با خبرگزاری فارس انجام داده بود با بیان این مطلب که طراحی و ساخت این پروژه کاملا توسط دانشمندان و محققان ایرانی بدون وابستگی به خارج از کشور انجام شده، افزود: محققان و پژوهشگران ایرانی طی 10 سال تحقیق و مطالعه موفق شدند به دانش این پروژه دست پیدا کنند. گفته مي شود كه اين يك زيردريائي سونارگريز (رادارگريز) است. مقامات ايران مي گويند كه اين زيردريائی به سيستمهاي الكترونيكي پيشرفته ساخت ايران مجهز است و قادر به شليك همزمان اژدر و موشك نيز مي باشد. اين مقامات هيچ توضيحي در مورد برد اين سلاحها نداده اند. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/submarine/nahang_sunmarine/iran-submarine.jpg[/img] بد نيست بدانيد برخي از كارشناسان غربي نهنگ را يك مينی زير دريائي با توانائی هاي ناشناخته مي دانند. از نظر آنها بر اساس تصاوير موجود ، نهنگ يك مينی زيردريائی است اما از نظر امكانات داخلی و توانائی های آن اختلاف نظر دارند. به طور مثال برخی می گويند ايران 4 زيردريائی كوچك از كلاس ناشناخته (غدير ) ساخت كره شمالي در اختيار دارد كه آنها فقط براي جابجائی غواص كاربرد دارند در حاليكه از نظر برخي ديگر اين تصورات بي معني است و آنها را زيردريائي هائي با توانائي عمليات در آبهاي عميق و حمل حدود 16 عدد مين دريائی در هر سورتی از ماموريت می دانند. نهنگ از لحاظ طول و عرض اندكي از غدير بزرگتر است و شايد ظرفيت آن نيز تقريبا" دو برابر ( 350 الي 400 تن ) باشد. نهنگ همچنين داراي تجهيزات الكترونيكي پيشرفته تري نسبت به غدير است. به هر حال زمانيكه صحبت از زيردريائی نهنگ ميشود فرضيه هاي مختلفی به نظر مي آيد.نخستين فرض اين است كه زيردريائی نهنگ اساسا" يك زيردريائی تهاجمي براي مقابله با كشتی هاست. فرض بعدی كه تا حدی هم محتمل به نظر ميرسد اين است كه نهنگ توانائی حمل مين های دريائی بيشتر و بزرگتری نسبت به زيردريائی غدير داشته باشد. و فرضيه سوم اين است كه كه اين زيردريائي براي انجام عمليات ويژه و قاچاق طراحي شده است. به طور كلي اطلاعاتي راجع به موتور و يا تجهيزات داخلی اين زيردريائی وجود ندارد و فقط از روی تصاوير موجود مي توان به پاره ای مشخصات آن پی برد اما در مجموع مي توان حدس زد كه اين زيردريائی از توان عملياتي گسترده تری نسبت به غدير برخوردار است . [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/submarine/nahang_sunmarine/nahang-submarine1.jpg[/img] مشخصات نام جنگ افزار : زیردریایی نهنگ تجهیزات : دارای سونار و یک رادار جستجوی سطحی تسلیحات : 2 تا 4 لول پرتاب اژدر و محفظه های شلیك موشك نور ، مین گذار. سال شروع خدمت : مارس 2006 وزن : 350 الی 400 تن قابلیت ویژه : كف نشینی و دور ماندن از شناسایی سرعت در سطح آب : 25 كیلومتر بر ساعت سرعت زیر سطح آب : 44 كیلومتر بر ساعت ساخت : صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران طول : 20 متر قطر : 3 متر ارتفاء : 2.5 متر نیروی محرکه : دیزل الکتریک تعداد در حال خدمت : یک فروند [url=http://www.militaryparsi.ir/maritime/worlds-navies/submarine/770-iranian-nahang-submarine.html]منبع[/url]

چیزی همچون سامانه Hermes-Cs c

بررسی حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی الشعیرات پایگاه هوایی الشعیرات در ششم آوریل 2017 ساعت 3 و 45 دقیقه بامداد دو ناو یو اس اس ریپورتر و یو اس اس راس در دریای مدیترانه 60 موشک کروز دوربرد تاماهاوک را به پایگاه هوایی الشعیرات سوریه شلیک کردند. این عملیات در پاسخ به حمله شیمیایی ارتش سوریه (صحنه سازی کلاه سفیدهای مورد حمایت غرب) به خان شیخون صورت گرفت. شلیک موشک تاماهاوک از ناو یو اس اس راس در زمان حمله یک موشک در میانه راه به دلیل نقص فنی در دریا سقوط کرد. اما بنا به ادعای آمریکایی ها 59 موشک دیگر به اهداف خود دست پیدا کردند. آمریکا هرگز تصاویر اهداف موردنظر خود را قبل و بعد از عملیات منتشر نکرد، به همین دلیل آمار متناقضی در مورد میزان موفقیت این عملیات منتشر شد. روس ها ادعا کردند که 23 تاماهاوک به الشعیرات نرسیده‌اند اما منابع غیررسمی غربی با انتشار اهداف منهدم شده ادعا کردند که 59 موشک اهداف خود را با موفقیت کامل منهدم کرده‌اند که نشان از موفقیت 98.3 درصدی تاماهاوک دارد. رقمی قابل قبول و تحسین برانگیز. در این پست قصد دارم با استفاده از تصاویر ماهواره ای، ویدئوی منتشر شده از سایت اپتیک پهپاد روسی و گزارش های مختلف از پایگاه الشعیرات، میزان عملیات آمریکا را در حد توان بررسی کنم. ISI تصاویر اهداف منهدم شده در الشعیرات را منتشر کرد. طبق این تصویر 44 هدف مورد اصابت قرار گرفتند که برای برخی از اهداف بیش از یک موشک شلیک شده است. تصویر اهداف ادعایی ISI از اهداف منهدم شده در الشعیرات طبق نظر این سایت این اهداف شامل 17 شیلتر، 5 جزء از آتشبار سام 6، 7 جایگاه سوخت، 10 انبار مهمات و 7 کارگاه بوده است. خوشبختانه گوگل مپس تصاویر پایگاه الشعیرات را بروزرسانی کرده‌است و میتوانیم اهداف را با دقت بررسی کنیم. شیلترها سوراخ‌های ایجاد شده در سقف شیلترها به دلیل ورود تاماهاوک از قسمت فوقانی در این قسمت 15 شیلتر وجود دارد که 13 عدد از آنها مورد اصابت قرار گرفته است. به صورت مشخص شیلتر سمت چپ هر یک از شیلترهای دوقلو مورد اصابت قرار نگرفته است با توجه به اینکه یک اصابت ناموفق در جلوی باند وجود دارد پس نشان دهنده‌ی این است که هر 15 شیلتر هدف بوده‌اند اما 13 کروز موفق بوده اند تا اینجا 2 خطا برای تاماهاوک ثبت می‌شود. قابل توجه است که برای هر شیلتر تنها یک موشک استفاده شده است. قسمت سیاه رنگ محل اصابت تاماهاوک است کارگاه‌ها و ساختمان‌های آموزشی در قسمت بعدی 5 ساختمان دیده می شود. طبق ادعای ISI هر 5 ساختمان هدف قرار گرفته اند. اما تصاویر نشان می دهد که تنها 4 ساختمان هدف قرار گرفته‌اند. البته شاید فقط 4 ساختمان از 5 ساختمان هدف آمریکا بوده است. آتش سوزی شیلترها و ساختمان در نزدیکی یک‌دیگر از دید دوربین پهپاد و مقایسه آن با تصویر ISI اما با دقت در تصاویر قبل از حمله و بعد از حمله می بینیم ساختمانی که تخریب نشده است در جلوی آن زمین دچار تغییراتی واضح بوده است که احتمالا موشک در آن قسمت به زمین برخورد کرده و به اصطلاح اسکی کرده و فیوز موشک عمل نکرده است. تصویر یکی از ساختمان های منهدم شده. باتوجه به میزان تخریب بعید است بیش از یک تاماهاوک به آن برخورد کرده باشد. با توجه به میزان تخریب ساختمان ها با قاطعیت می توان گفت برای بعضی از ساختمان‌ها بیش از یک موشک استفاده نشده است. تنها 4 ساختمان منهدم شده است نه 5 ساختمان. یعنی باز هم 10 موشک برای ساختمان ها استفاده نشده است. جایگاه‌های سوخت قسمت بعدی پایگاه بخش جایگاه‌های سوخت است. 3 جایگاه سوخت وجود دارد. که دو جایگاه هر کدام دارای دو ردیف مخزن سوخت و یک جایگاه دارای سه ردیف مخزن سوخت است. جایگاه‌های سوخت الشعیرات پس از بروزرسانی گوگل مپس گرچه مخازن سوخت در هر جایگاه نزدیک به هم هستند اما فرض را بر این میگذاریم که برای هر ردیف یک موشک استفاده شده است یعنی 7 موشک برای 7 ردیف جایگاه سوخت. یکی از جایگاه مورد هدف پس از برخورد موشک با توجه به میزان تخریب و سرجنگی 450 کیلویی تاماهاوک به نظر نمی‌رسد که برای هر ردیف بیش از یک موشک استفاده شده باشد. در سمت راست پایگاه 24 شیلتر وجود دارد که 12 عدد از آنها با موفقیت مورد اصابت قرار گرفته است. برای هر شیلتر یک موشک استفاده شده است. در اینجا یک مورد مشکوک وجود دارد و آن هم دو اصابت در نزدیکی یکدیگر است گرچه منابع غربی آنها را تعمیرگاه/کارگاه معرفی کرده اند اما با توجه به تصاویر ماهواره ای هیچ ساختمانی قبل از حمله در آنجا وجود نداشته است. و هواگردی هم در آن مکان پارک نشده است. در آن مکان دو اثر سوختگی وجود دارد اما هیچ حفره‌ای دیده نمی شود. تصاویر آن را در پایین مشاهده می کنید. قبل از حمله پس از حمله تصویر پس از حمله از دید دوربین محل دپوی مهمات 10 محل ذخیره مهمات که تنها یکی از آنها هدف قرار گرفته است تنها یک قسمت از پایگاه باقیمانده است و آن هم انبار مهمات است. این انبار دارای 10 محل ذخیره مهمات است. از این 10 محل ذخیره تنها یک اصابت در تصاویر دیده می‌شود و 9 مکان دیگر کاملا سالم هستند. یعنی 9 کروز به اهداف خود در این قسمت نرسیده اند. تنها محل ذخیره‌ی آسیب دیده به نظر من در صد موفقیت بسیار پایین بوده است. من احتمال خود را بیان می کنم. در قسمت چپ پایگاه دو شیلتر کاملا سالم مانده‌اند و یک موشک خطا رفته است در نتیجه 2 خطا. در قسمت انبار مهمات تنها یک هدف مورد اصابت قرار گرفته است و 9 هدف سالم باقیمانده اند در نتیجه 9 خطا یک موشک هم در ابتدای پرتاب به دلیل نقص فنی سقوط کرده است. پس حداقل 12 موشک از 60 موشک به هدف اصابت نکرده اند یعنی درصد اصابت 80 درصد بوده است. این درصد موفقیت از میزان 85 درصدی ادعایی موفقیت تاماهاوک در جنگ عراق حتی کمتر است. محل برخورد دو موشک تاماهاوک که خطا رفته‌اند/ تصاویر از داخل الشعیرات است. GHIAM

بسم الله ............ سقوط یک بالگرد UH-1 ارتش ترکیه بروی شهر استانبول / در این حادثه سه خدمه تن از سرنشینان بالگرد کشته شدن

http://www.military.ir/forums/topic/25251-زیر-دریایی-کلاس-yugo-نیروی-دریایی-ارتش-جمهوری-اسلام/?p=326069

روند ارتقاء زیردریایی نهنگ ، ادعایی سایت  hisutton  

وزن غدیر و این یوگو ها اصلا یکی نیست. ولی در عین حال شاختن سلاحی از روی نمونه خارجی به معنی عدم توانایی نیست. همین زیردریایی های طارق خیلی از زیر سیستم های اون در اورهال کاملا عوض شده و ایرانی شدن. غدیر هم ممکنه از روی زیر دریایی دیگه ساخته شده باشه ولی این غدیر تمام قطعات و..... ایرانی شده و شاید فقط شکلی بیشتر ازش نمونده. در ضمن صنعت نظامی ایران بنا به دلایلی تا الان مجبور بوده برای پر کردن فضای خالی و امنیت دفاعی خودش دست به خرید و تولید و مهندسی معکوس برخی تسلیحات بزنه ولی الان کم کم وقتی بتونه امنیتش رو حدودی تامین کنه به طرف ساخت حرکت می کنه 100 درصد که نمونه اش در آینده نزدیک دیه میشه ان شا الله

[quote name='fath' timestamp='1316288751' post='197307'] در مورد سرعت احتمالا اشتباه تایپی هست و شاید چهار و چهار دهم کیلومتر باشه که در غدیر هم همین حدود هست گراکه زیر آب فشار و اصطکاک آب بیشتر هست و سرعت بالطبع کمتر میشه. ظاهرا این زیر دریایی هم طرح پایش یه زیر دریایی دیگه از کره یا چین هست ولی خوب ایران معمولا تجهیزات اونها رو کامل عوض می کنه . کابر سلام ورودتون به سایت رو تبریک میگم. ببینید دوست عزیز این تحقیقات به اسم زیر دریایی و مرتبط با اون نیستن مثلا ممکنه یه تحقیق و تز دکترا در مورد فشار در اعماق آب شور استفاده شده باشه که عملا ممکنه در نگاه اول حتی زیاد ارتباطی هم به خود بحث تسلیحان نداشته باشه . اصولا در این نوع تحقیقات از تزهای دکترا و یا راسله های کارشناسی اشری استفاده میشه که استفاده چندگانه دارن مثلا در مورد یه حوزه مخابراتی دریایی که می تونه هر جایی استفاده بشه. به همین دلیل رد گیری و برآورد کار راحتی نیست چون سالی چندین هزار مقاله چاپ میشه.البته دشمن از روی برخی امور دیگه می فهمه قضیه چیه مثلا خریدها و یا مراودات نظامی و دیدارهای مسئولین ایرانی و.... جاسوسی از انواع ماهواری و.... بررسی طرح های مشابه و در عین حال بررسی توان علمی کشور و بودجه اوندر زمینه هایی چون تحقیقات و پژوهش و.... نهایتا یه جمع بندی می کنن و برآورد می کنن که آیا ایارن می تونه بر فرض فلان سلاح رو بسازه یا نه.که البته دقیق هم می تونه نباشه. کاپوت جان برای کلاس بالاتر از طرح دیگه ای استفاده شده. یه موضع دیگه اینکه فکر می کنم برداشت نویسنده مقاله و یا دوستان از موشک اشتباه باشه چراکه ارتفاع این زیر دریایی اجازه نمیده که مخازن پرتاب عمودی برای موشک داشته باشه(تازه اگر موشک عمود پرتاب موجود باشه در کشور و توان ساخت هم باشه چه خود موشک چه تیوب و....) و موشک های دریایی هم نمی تونن از لانچرهای شلیک اژدر شلیک بشن. به همین دلیل برداشت من از شلیک موشک موشکهایی چون اژدر هوت هست نه موشک دریایی. [/quote] باز هم سلام و با زهم بالا آوردن یه تاپیک قدیمی (الانه که مدیرا بریزن سرم) شرمنده ام برای بالا آوردن این تاپیکها اما همشون نیاز به توضیحاتی داشتن چند تا نکته: در باره سرعت زیر دریایی ها خیر گلم هیچ گونه اشتباهی رخ نداده، همه زیردریایی های دنیا سرعتشون در حالت غوص کامل بیشتر ازحالت شناوری در سطح آبه علتش هم به دو موضوع اصلی و یکی فرعی برمیگرده یکی نیروی آپ تراست فورس آبه و مهمتر و تاثیر گذارتر از اون چگالی آب ؛ خیلی مختصر که بخوام بگم نیروی پیش رانش همه شناور های پروانه دار در اثر نیروی عکس العمل پرتاب آب توسط پروانه به عقبه که در نقطه ای از شناوریا زیر دریایی و در قطعه ای بنام " تراست پد بلاک"( در همون تراست بییرینگ پس از شافت اصلی و در ابتدای پیشرانه)به بدنه منتقل شده و سبب حرکت یگان دریایی میشود حالادر زمان غوص باتوجه به برابر بودن فشار در تمامی جهتها این افزایش چگالی آب باعث افزایش جرم آب جابجا شده و درنهایت افرایش نیروی تراست میشود و نکته فرعی هم بحث کاویتاسیونه که هرچه عمق آب بیشتر باشه و فشار و چگالی بیشتر، پدیده کاویتاسیون در دورهای بالاتر اتفاق میوفته و به اپراتور اجازه میده تا از دورهای بالاتر پیشرانه استفاده کنه درباره اصطحکاک هم ؛ اصطحکاک در آب با اون چیزی که مد نظر شماست کمی (کمی که چه عرض کنم!!!!) فرق داره اونجا پدیده هایی بنام " ویک واتر" و " وت سورفیس " تاثیر خاص خودشونو دارن که جای بحثش اینجا نیست(مثلا در کشتیها و ناوهای بزرگ قسمت جلو و سینه یگان رو که زیر آب قرار داره و بهش" بال باس بو"میگن مثه قسمت سینه یگان در بالای آب که شبیه عدد هفت خودمون یا "V" انگلیسیهاست نمیسازن بلکه تقریبا شبیه دماغه زیردریایی هاست و به همون دلایلی که گفتم باعث افزایش سرعت و کاهش مصرف سوخت و .....میشه .) در باره عمق غوص کیلو کلاسها هم عدد خیلی بالاتر از اونیه که گفته شده در ابن سایت اما اجازه بدین من نگم در باره تعداد اژدر هم کیلوها 6 تا 533 م.م. در تیوب ها و 12 ذخیره و یا بجای اون دخیره ها مین حمل میکنن ، نه اینکه هم12 اژدرذخیره داشته باشن هم مین( تعداد مین بسته به توع و اندازه مینها متغیره) کلاس نهنگ تنها یک فروند ساخته شد و بعد پروژه برتر و سرتری پیگیری شد. نهنگ 4 اژدر533 م.م. در تیوب و تنها ؛ یا 2 اژدر در ذخیره داره( نه دو اژدر به ازای هر تیوب) یا مین کلاس غدیر هم فقط 2 تا اژدر پی تی 48 حمل میکنه و ذخیره هم نداره (درباره این نوع خاص اژدر خیلی حرفا دارم که متاسفانه وقتش نرسیده بگم و خود نیروی دریایی هم تنها در مانور ولایت 90 بود که به این اژدرها و شلیکشون اشاره کرد) کلاس غدیر به هیچ وجه بومی نبوده بلکه چند تای اولیش از کره شمالی اومدن ؛ بعد هم با حضور کارشناسای کره ای ما اقدام به مونتاژ چندتای بعدی کردیم(بنا به مسائل امنیتی از گفتن تعداد در هر مرحله معذورم) بعد خودمون شروع به کپی (یا به روایتی مهندسی معکوس!!!) اونا کردیم اما؛ میان ماه من تا ماه گردون .... تفاوت از زمین تا آسمان است!!!!! بین غدیرهای ساخت ما و کره شمالی یه دنیا فاصله افتاده، اگر شما ابتدا داخل یک میدجت کره ای و سپس یک میدجت ساخت داخل برین به هیچ وجه قبول نمیکنین که اینو از روی اون یکی برداشته باشن و کپی کرده باشن، در حد المپیک ارتقاشون دادیم( حتی اونایی که از کره اومدن) همه رو فول دیجیتال کردیم و براشون سامانه هایی گذاشتیم که کره ای ها خوابشو هم نمیدیدن درباره نیازهای ما به نوع کلاس زیر دریایی ها : باید مشخص کنیم برای چه هدف ، دشمن؛ کجا وچه منظوری؟ اگر هدف امریکا باشه و در خلیج فارس( چه برای شناسایی، چه نابودی و ضربه زنی و چه عملیات ویژه) بهترین و مناسب ترین گزینه مید جتهای کلاس غدیرن برای آمریکا در دریای عمان بهترین گزیته کباس کیلو هستش برای اسراییل و دریای سرخ بهترین گزینه کلاس کیلو و برای اعراب حاشیه خلبح فارس ، قوطی حلبی هم کا فیست (این شوخی بود اعرابو نباید دسته کم گرفت ،جدی میگم) برای آمریکا دراقیانوس اطلس نیاز به زیردریایی های سنگینتر از کیلو داریم(اونم ترجیحا اتمی) یه نکته دیگه متاسفانه مشاهده مسشه که گاها از زیردریایی های کلاس کیلو با عناوینی همچون: سنگین و فوق سنگین یاد میشه که به هیچ وجه درست نیست،در یگان رزم ما شاید در مقابل غدیر اونا فوق سنگین باشن اما در استاندارد بین المللی اونا زیردریایی های سبک تهاجمی دیزل - الکتریکی هستند ببینید شاید غظنفربا 60 کیلو وزن در آبادی خودشون بهش بگن غول!!!!!! اما در مسابقات و رویارویهای بین المللی باید بره روترازو و وزن بشه و در کلاس خودش وزنه یا مشت بزنه ، اونجا دیگه میره تو پر وزن و مگس وزن و ... بیاییم به خودمون و شخصیتمون و هویت کشورمون توهین نکنیم اگر ما همه 77 میلیونمون همه با هم داد بزنیم " کیلوکلاسها فوق سنگینن " کک دنیا که نمیگزه هیچ، کر کر و هر هر هم به ریشمون میخندن میگن مشک آنست که خود ببوید نه انکه عطار بگوید در توانایی خفن اونا شکی نیست و کسی هم انکارشون نمیکنه اما در کلاس جهانی " سبک" هستن و کاریش هم نمیشه کرد اگر عمری باشه میخوام یه مقاله توپ در باره میدجتهای کلاس غدیر بنویسم تا کرک و پشم از سر بعضیها بریزه تا بفهمن: فلفل نبین چه ریزه وانگهی دریا شود

در مورد سرعت احتمالا اشتباه تایپی هست و شاید چهار و چهار دهم کیلومتر باشه که در غدیر هم همین حدود هست گراکه زیر آب فشار و اصطکاک آب بیشتر هست و سرعت بالطبع کمتر میشه. ظاهرا این زیر دریایی هم طرح پایش یه زیر دریایی دیگه از کره یا چین هست ولی خوب ایران معمولا تجهیزات اونها رو کامل عوض می کنه . کابر سلام ورودتون به سایت رو تبریک میگم. ببینید دوست عزیز این تحقیقات به اسم زیر دریایی و مرتبط با اون نیستن مثلا ممکنه یه تحقیق و تز دکترا در مورد فشار در اعماق آب شور استفاده شده باشه که عملا ممکنه در نگاه اول حتی زیاد ارتباطی هم به خود بحث تسلیحان نداشته باشه . اصولا در این نوع تحقیقات از تزهای دکترا و یا راسله های کارشناسی اشری استفاده میشه که استفاده چندگانه دارن مثلا در مورد یه حوزه مخابراتی دریایی که می تونه هر جایی استفاده بشه. به همین دلیل رد گیری و برآورد کار راحتی نیست چون سالی چندین هزار مقاله چاپ میشه.البته دشمن از روی برخی امور دیگه می فهمه قضیه چیه مثلا خریدها و یا مراودات نظامی و دیدارهای مسئولین ایرانی و.... جاسوسی از انواع ماهواری و.... بررسی طرح های مشابه و در عین حال بررسی توان علمی کشور و بودجه اوندر زمینه هایی چون تحقیقات و پژوهش و.... نهایتا یه جمع بندی می کنن و برآورد می کنن که آیا ایارن می تونه بر فرض فلان سلاح رو بسازه یا نه.که البته دقیق هم می تونه نباشه. کاپوت جان برای کلاس بالاتر از طرح دیگه ای استفاده شده. یه موضع دیگه اینکه فکر می کنم برداشت نویسنده مقاله و یا دوستان از موشک اشتباه باشه چراکه ارتفاع این زیر دریایی اجازه نمیده که مخازن پرتاب عمودی برای موشک داشته باشه(تازه اگر موشک عمود پرتاب موجود باشه در کشور و توان ساخت هم باشه چه خود موشک چه تیوب و....) و موشک های دریایی هم نمی تونن از لانچرهای شلیک اژدر شلیک بشن. به همین دلیل برداشت من از شلیک موشک موشکهایی چون اژدر هوت هست نه موشک دریایی.

اگر به مقادير ذكر شده براي موشكها دقت كنيد عدم كارايي عملي اين سامانه ها اثبات ميشه . توجه داشته باشيد كه كلاهك 2 تا 3 مگاتن براي يك موشك ضد موشك كه در مدار 120 کیلومتری زمین منفجر بشه چه تاثیرات بر روی مدارماهواره ها میزاره و اینکه براحتی تمامی همون رادارهای کنترل و هدایتش رو از کار میندازه ! چه بسا منجر به انفجار کلاهک های موشک هدف هم میشه و نتیجه بسیار مخرب تر از قبل . نمونه عملیش تست استارفیش پرایم هست که در اوقیانوس آرام و مدار 400 کیلومتری زمین توسط کلاهک 1.4 مگاتنی انجام شد و تاثیرات ئی ام پی اون به حدود 1400 کیلومتر اونطرف تر از مرکز انفجار یعنی هاوایی رسید و چراغهای خیابونا تا ارتباطات مخابراتی و تلفن ها رو از کار انداخت ! حالا تصور کن انفجار یک بمب 2 یا 3 مگاتنی کلاهک گالوش در ارتفاع 120 کیلومتری زمین چه فاجعه ای خواهد بود .!.