بسم الله........ 29خرداد1398 گروههای مسلح دیروز برای تصرف روستای جلمه کفر یهود و شیخ حدید حملاتی را آغاز کردن. در ابتدا 2 عامل انتحاری به سمت مواضع ارتش هجوم برده که قبل از رسیدن به هدف توسط مدافعین منهدم میشوند .بعد درگیریهای زمینی . با شروع حملات نیروهای سوری منتظر میشوند که مهاجم به نزدیکی مواضعشان رسیده و بعد گلوله باران افراد مسلح شروع میشود . در همان دقایق اولیه هم به علت حجم اتش مدافعین تعداد زیادی ازافراد مسلح کشته و زخمی شده وحملات شکست میخورد . شدت عمل نیروهای سوری به قدری سریع بوده که اکثر مخالفین هم فرصت اعلام خبر شروع حملات را نداشتن وخبر شروع حملات و انتشار خبر شکست ان تقریبا همزمان بوده . در این حملات تلفات سنگینی به مهاجمین وارد شده دو نفر دو تانک و چندین خودرو زرهی اما تاکنون تنها تصاویر سه خودرو منهدم شده انتشار یافته تلفات انسانی هم خود مخالفین به کشته شدن 40 نفر اذعان داشته با توجه به به جاماندن اجساد 27 فرد مسلح در صحنه نبرد احتمالا این رقم نزدیک به 70 کشته باشد از تلفات احتمالی ارتش خبر رسمی منتشر نشده چند روز پیش هم یک گروه از نیروهای تحریرالشام در کمین یک شیلکای ارتش در نزدیکی قصابیه حماه گرفتار شدن . توپ 23 میلی متری وآنچه خوب بهتر میدانید فعالیت داشتن در منطقه بادیه سوریه تا رقه فزایش محسوسی داشته در اخرین حمله که دیروز رخ داد 13 نظامی سوری به همراه 7 تا 10 تن از اعضای داعش کشته شده اند . اوضاع در استان درعا هم جالب نیست . بعد از تسلیم شدن افراد مسلح این استان شاهدآرامش نسبی بود تا اینکه همزمان با شروع حملات در حماه استان درعا شاهد ترور و حملات به ایستهای بازرسی ارتش بوده علت این نا امنی ها حضور گروههای مسلح اهل درعا در درگیریها حماه است تا کنون نزدیک 30 درعایی در صفوف گروههای مسلح کشته شده اند در مقابل هم چند تا ازشورشیان سابق درعا که به ارتش پیوسته بودن در حماه جان باختن . هم چنین 30 تا 40 شورشی سابق که در کنار ارتش میجنگیدن در حماه به مخالفین پیوستن .

ارابه هسته ای برای شیطان مروری کوتاه بر قابلیتهای بالگرد ویژه عملیات در محیط های رزم نامتعارف (MIL-24R) قبل از ادامه بحث اصلی در خصوص وضعیت عملیاتی ناوگان بالگرد ارتش شوروی سابق در چرنوبیل ، نگاهی کوتاه خواهیم داشت به ویژگی های بالگرد MIL-24R که بطور خاص برای عملیات در محیطهای رزمی نامتعارف (NBC) تجهیز شده بود . غلاف اسرارآمیز BD3-57KrV این بالگرد خاص ، بلحاظ ظاهری ، چندان تفاوتی با گونه های استاندارد رزمی هایند نداشت ، اما مشخصه اصلی این بالگرد ، درست در انتهای بالچه حمل مهمات ، با تعویض ریل شلیک موشکهای ضد زره و نصب یک سخت افزار ویژه نمونه گیری خاک در محیط های آلوده بحساب می آمد . در اوایل دهه هشتاد میلادی و انتشار نخستین تصاویر با کیفیت پایین از این بالگرد ، کارشناسان نظامی ناتو ، این قسمت را در قالب یک سخت افزار الکترونیکی طبقه بندی کرده بودند ، با این حال ، این سیستم ، شامل 3 کاوشگر کوچک در انتهای یک بازوی مکانیکی بود که پس از فرود بالگرد در یک منطقه خاص ، بازشده و جمعا" شش نمونه محیطی از خاک منطقه هدف را جمع آوری نماید ، در حالی که تجهیزات آنالیزگر در بخش حمل بار بالگرد هایند قرار می گرفت . در بخش حمل بار این نمونه ویژه از بالگرد هایند ، یک کاربر بعنوان مسئول کنسول FO-1 در نزدیکی پنجره مستطیلی شکل قرار می گرفت تا بر عملکرد سامانه فوق که وظیفه جمع آوری اطلاعات بدست آمده از حسگرها و تجزیه و تحلیل آنها را داشت ، نظارت نماید . این درحالی بود که کاربر دوم ، که فرمانده ماموریت هم محسوب میشد ، مسئولیت انتقال اطلاعات تجزیه و تحلیل شده به پستهای فرماندهی و عناصر واحدهای رفع آلودگی نیروی زمینی را برعهده داشت . دریک نگاه اجمالی ، فهرست سخت افزارهای نمونه برداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات که در بخش بار بالگرد هایند نصب و مورد استفاده قرار میگرفت ، شامل : 1- سامانه (RAP-1 (GO-21 بعنوان سخت افزار اصلی اندازه گیری پرتوهای گاما در مقیاسهایی میان 0.01 تا 100 رونتگن. 2- سامانه (PRKhR (GO-27بعنوان سخت افزار اصلی تشخیص عوامل شیمیای جنگی و همچنین پایش مستمر منابع منتشر کننده اشعه گاما و اندازه گیری میزان درصد خطر عامل شیمیایی " سارین " . 3-سامانه (GSA-12 (GO-74 بعنوان آشکار ساز عناصر شیمیایی و ناظر خودکار محیط برای تشخیص بخارات فسفر 4-سامانه هشداردهنده خودکار ASP برای کشف توکسین هایی که بصورت اسپری در محیط پخش می شوند و همچنین پایش مستمر این عوامل در محیط میدان نبرد 5- سامانه تشخیص نیمه خودکار PPKhR برای کشف عوامل شیمیایی نظیر "سومان" ، " فوسژن" ، "دی فوسژن "، "سیانور" ، "کلرید سدیم " و در نهایت گاز خردل 6- بخش دریافت کننده نمونه محیطی همه سامانه های فوق الذکر ، در انتهای بخش فوقانی بالچه های هایند قابل نصب بودند . . علاوه براین ، نمونه R بالگرد هایند ، برای اجرای ماموریت رزمی در محیط جنگ نامتعارف ، به شکل استاندارد ، یک غلاف اسرارآمیز تحت شناسه BD3-57KrV را در سمت چپ خود حمل می نمود . بااین حال ، بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی درطول جنگ سرد ، این سامانه دستخوش تحلیل و تفسیرهای بسیاری قرار گرفت . اما بر خلاف نظرات بسیار عجیب و غریب این سامانه ، تنها یم خلاف ساده با دو دریچه دسترسی بود که زیرسیستم های ذیل را در خود قرار می داد : 1- سامانه VPKhR برای تشخیص عوامل شیمیایی با استاندارد نظامی 2- سامانه تشخیص و تعیین میزان سطح تابش DP-5B 3- کیف ویژه نمونه برداری محیطی KPO-1 با تجهیزات مناسب برای جمع آوری نمونه های آلوده به رادیو اکتیو ، عوامل شیمیایی و میکروبی 4- سامانه رفع آلودگی TDP 5- راکتهای هشداردهنده وجود عوامل شیمیایی SKhT-40 ( شامل نشانگرهای بصری و شنیداری ) 6- نارنجکهای دودزای RDG-2 ضمن اینکه ، غلاف فوق الذکر قابلیت حمل سامانه های ذیل را در خود داشت ، اما ظاهرا" هرگز مورد استفاده قرار نگرفت : 1- کیف محتوی تجهیزات هواشناسی مارک-3 برای تعیین دمای هوا ، دمای زمین ، جهت وزش باد در محیطهای نیمه بسته 2- یک دستگاه رادیوی R-147 با برد یک کیلومتر تمامی سخت افزارها و تجهیزات برای نمونه برداری و علامت گذاری مناطق آلوده ، بویژه در زمانهایی که خروج از بالگرد برای خدمه امکان پذیرنبود ، مورد استفاده قرار می گرفت . حداقل بلحاظ روانی ، خدمه ترجیح می دادند که نمونه های آلوده پس از جمع آوری ، در غلاف خارجی بالگرد قرار داده شود ، ضمن اینکه خدمه حاضر در بخش بار بالگرد هایند سامانه های بقاء افزون تری شامل دومخزن اکسیژن ثابت ، دو مخزن قابل حمل مجهز به سامانه های تنفسی KKO-LS ، ماسکهای ضدگاز Yasen-A و کیتهای حفاظتی Kompakt-A را دراختیار داشتند . پی نوشت : این تصویری که از ارتش شوروی سابق در فیلم ها و سریال برای مخاطب ایجاد شده را از اذهان خودتون پاک کنید . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

در مورد فیلمها هر چه بیشتر میگذره به نظر لحن ها و اطلاعات به تله بودن حادثه بیشتر آدرس میده: اگر به یاد داشته باشید در خبرهای اولیه موکدا مرکز هرمزگان اعلام میکرد ما خدمه هر دو کشتی را نجات دادیم و 21 نفر کشتی دوم را هم. گویا کشتی دوم که کشتی معروف ماجرا هست یکساعت بعد اعلام حادثه کرده. ( ما اپراتور ژاپنی را ملاک قرار میدیم که اشاره میکنه اشیا پرنده به کشتی حمله کردند ) در این حین مرکز هرمزگان به گشتی های ایرانی سپاه و ارتش و نجات که قبلا در موقعیت ارسال شده بودند برای نفت کش اول و با توجه به مرزهای آبی خودمون اعلام حادثه کشتی دوم را میکنه. قایق های ما (گشتی سپاه شاید) به سمت کشتی دوم برای نجات میرن بدون اطلاع از اینکه ناو امریکایی خدمه این کشتی را گرفته و قبلا به کشتی ژاپنی خودش را رسونده. قایق ما بعد این واقعه به کشتی میرسه و قاعدتا با تصور وجود 21 خدمه (ناو امریکایی که به مرکز هرمزگان اطلاع نمیده قاعدتا عملیاتش را) به بررسی کشتی میپردازه که با مین مواجه میشه. حالا اینجا این مین یا توسط ناوگروه امریکایی با علم و احاطه بر اینکه قایق گشتی سپاه داره میره برای عملیات نصب شده یا همون ایده ای که از مبدا متصل بوده به کشتی. فرض این سناریو این هست امریکایی ها در مورد ساعت فیلم دارند کمی شیطنت میکنن. (چرا امریکا اول باید فیلم را بدون اطلاعات فید منتشر کنه و بعد چند روز با فیدی که اطلاعات داره؟ زمان برای فوتوشاپ! روی ویدئو؟ و درج اطلاعاتی که با اطلاعات شفاهی بخونه روی فید اعم از ساعت و تاریخ و ...؟ حتی در ویدئوی رنگی هم نور به نور ساعت 4 عصر در دریای عمان نمیخوره. اگر فرض بگیریم دو عملیات فجیره و دریای عمان را قطعا هر دو کار یک گروه نمیتونه باشه. یکی خیلی تمیز و حرفه ای و مرتب و دیگری این همه شلخته و شل و رها. یکی کاملا قابل درک از لحاظ موقعیت مکانی و زمانی و انتخاب نوع کشتی ها و میزان ضربه و خالی بودن کشتیها از محموله و نوع هدف گیری و دارای پیام های معنا دار و دارای مزایا اون یکی کاملا غیرقابل درک و بی موقع و بد موقعیت (مرز آبی ایران) و بدون پیام و دارای مضرات متعدد (جلسه آبه با رهبری) و بدپیام و پرسرو صدا و پردود و اتش و بعدشم که جلوی دوربینهای تلوزیونی ادعای مین دزدی! البته حادثه حرفه ای اول میتونه توسط طرف ضربه خورنده پایه و اساس حادثه دوم قرار گرفته باشه که ببینید یکی داره خلیج فارس را ناامن میکنه که البته بسیار بد و شلخته و غیرحرفه ای انجام شده ولی چون در فاصله زمانی کمی رخ داده ادعای مطرح شده را (یک کشور خرابکار داره سلسله اقدامات انجام میده) برجسته میکنه.

بسم ا... دیروز فرصتی دست داد تا یادداشت برداری های دوره آموزش رزم روانی دپارتمان جنگ روانی دانشگاه امام حسین (ع) را مجدد مرور کنم . شاید مرور نزدیک به 150-200 صفحه یادداشت برداری سریع از 4 روز کارگاه آموزشی ، ان هم بصورت درهم پیچیده و نامرتب یک مقداری سخت باشد ولی به یک موردی برخورد کردم که شاید رفتار آمریکایی ها در نشر اطلاعات مربوط به حادثه نفت کش ها را توضیح بدهد . الف : در حوزه روشهای رزم روانی در سطح تاکتیکی ( سطح میانی ) ، یک روشی وجود دارد که ان را با عنوان " ارائه اطلاعات گام به گام " یا " ارائه اطلاعات قطره چکانی " هم بشود ، تبیین کرد . ب : به شکل کاملا ساده ، این روش زمانی قابل استفاده است که افکار عمومی ، آمادگی لازم رابرای پذیرش یک پیام ندارند ، ( مخالفتهای عجیب اروپایی ها در واکنش به ادعای امریکایی ها ) . در این شرایط ، رفقای ما در دپارتمان جنگ روانی پنتاگون اطلاع دارند که در این زمان ، یک ایده یا خورا ک اطلاعاتی را به یک باره نمیشود به مخاطب منتقل کرد و به اصطلاح آن را ملکه ذهن کرد تا بعنوان یک زیرساخت اطلاعاتی ، بقیه پازل را روی ان چید و یک سازه کامل را در ذهن مخاطب فراهم کرد . ج : طبیعتا" داده ها ، اطلاعات ، تصاویر ، فیلم ها ، اظهار نظرها ، موضع گیریها و ... به جای اینکه در یک بسته کامل ارائه شود ، دسته بندی میشود و بنابر درجه اهمیت و همچنین زمان لازم و در مقدار بسیار کم در اختیار مخاطب قرار میگیرد . چ: نتیجه مهم کاربرد این شیوه : 1- مخاطب بتدریج به منبع خبر اعتماد می کند 2- مخاطب برای داشتن یک تصویر کامل ، به منبع خبر وابسته می شود افسر ارشد جنگ روانی که این شیوه را دنبال می کند ، به شکل عمده یک هدف خاص را در نظر دارد " الگوی رخداد یا حادثه باید از نظر و رصد مخاطب پنهان بماند "

بعد از اینکه تصاویر جدید منتشر شد اما کار به جایی نبرد، حالا خبری عجیب توی اینترنت پیچیده: یک ماه قبل خبری در رسانه های کویت منتشر شده که منافقین در حال تلاش برای خرید «قایق تندرو» در خلیج فارس دستگیر می شوند! منبع

برفراز آسمان چرنوبیل "بخش نخست " مقدمه : رسانه در معنای مدرن خود ، بنا بر ماهیتی که از ابتدای ظهورش با خود یدک می کشد ، در مقایسه ، بصورت توپخانه زمان صلح قابل تعریف و تبیین است . طبیعتا" ارتشهای که فاقد توپخانه با قابلیت دید و تیر موثر باشند ، نمی بایست شاهد موفقیت را در آغوش کشند . این جمله بسیار کوتاه ، بهانه ای بود به مناسبت پخش مینی سریال " چرنوبیل" از شبکه HBO و روایت ناقصی از آنچه که در حادثه تلخ انفجار راکتور هسته ای شماره 4 چرنوبیل بوقوع پیوست و دستمایه حرف و حدیثهای فراوانی میان عامه مردم و حتی سیاستمداران ( داخلی و خارجی ) قرار گرفت . با این حال ، متن پیش رو ، نه به منظور نقد سریال پخش شده ، بلکه روایت گر عملیات امداد هوایی ناوگان بالگردی ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق و شرکت هواپیمایی آئروفلوت این کشور است ، تا به خواننده کمک کند تا تصویر جامع تر و کامل تری از آنچه که بوقوع پیوست و در سریال نامبرده به صورت عمد بدان پرداخته نشد و یا به شکل تحریف شده (سکانس سقوط بالگرد میل-8 برفراز راکتور ) به تصویر درآمد ، بدست آورد . حادثه به شیوه روسی : در بیست و ششم آوریل 1986 ، راکتور چهارم از مجموعه نیروگاه هسته ای چرنوبیل در اوکراین که در آن زمان یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بشمارمی رفت ، درجریان یک آزمایش عملکرد و بعلت از دور خارج شدن یکی از مولدهای آن دچار نقص فنی گردید . این نقص فنی سرآغاز فاجعه بود ، چرا که نقص در فرآیند عملکرد راکتور ، ناگهان باعث گردید تا هسته گرافیتی این نیروگاه از میان رفته و باعث یک انفجار در بخش اصلی واکنش دهنده گردد تا جایی که اگر آتش سوزی و انفجار راکتور شماره چهار کنترل نمی شد ، این امکان وجود داشت که سه راکتور دیگر این مجموعه نیز به همین سرنوشت دچار شوند . با این وصف ، مقابله با حوادث اینچنینی ، مسبوق به سابقه بود . بعنوان مثال آتش سوزی هسته گرافیتی راکتور هسته ای Windscale در بریتانیا به سال 1957 وقوع یک حادثه غیرقابل کنترل را نوید می داد ، اما این آتش سوزی با هدایت یک جریان قوی آب بسوی راکتور در نطفه خفه شد . راکتور هسته ای Windscale - بریتانیا اما این گزینه در چرنوبیل ، کارسازنبود ، چرا که وضعیت ساختمان راکتور به گونه ای بود که هدایت آب در حجم بسیاربالا و در کمترین زمان بسوی هسته امکان نداشت . طبیعتا" پس از گذشت 36 ساعت از وقوع حادثه ، مقامات ارشد شوروی براین تصمیم شدند تا با استفاده از ناوگان بالگردهای ترابری ، ترکیبی از شن ، ماسه ، سرب ، خاک رُس و بور را برای محدود کردن اثرات شدید جانبی هسته در حال آتش سوزی ، بر روی آن فروریزند . کاربرد "بور" در این ترکیب ، بدین دلیل بود که این ماده بسرعت نوترون های محیط را بخود جذب کرده و از گسترش آتس سوزی جلوگیری بعمل می آورد ، ضمن اینکه سرب نیز با محدود کردن انتشار جریان تابش های شدید که پس از انفجار تا ارتفاع 3000 فوتی ( 900 متری ) گسترش پیدا نموده بود ، به مهار فاجعه کمک می نمود ، در حالی که کاربرد ماسه ، خاک رس و دولومیت ، پایداری و اتصال این ترکیب را تا سطح قابل اطمینانی افزایش میداد . راکتور شماره4 ، قبل از انفجار در این میان ، بخشی از ناوگان بالگردهای ترابری تاکتیکی نیروی هوایی ارتش سرخ به همراه بخشی از توان ناوگان بالگردی غیر نظامی این کشور ، از یک فاصله دور، نزدیک به 3000 کیلومتر ( ناحیه نظامی سیبری ) ، اسکرامبل ( تندخیز ) شده و تمام تلاش خود را برای مهر وموم کردن راکتور شکافته شده روسی متمرکز نمودند . در این عملیات بی سابقه ، حداقل 5 نوع بالگرد روسی شامل بالگردهای Mi-2 (Hoplite) ، Mi-6 (Hook) ، Mi-8 (Hip) ، نسخه نظامی ویژه بقاء در محیط های رزم هسته ای بالگرد هایند ( نسخه Mi-24R و ابربالگرد ترابری Mi-26 (Halo) مورد استفاده قرار گرفتند . اتحاد شوروی و اکنون روسیه ، کشوری پهناور بشمار می آید ، طبیعتا" برای تسهیل عملیات نظامی و غیر نظامی ، وجود بالگردهای ترابری در مدلهای سبک ، نیمه سنگین و سنگین ، یک عامل ضروری بشمار می آید علاوه برای اجرای ماموریتهای بسیار خطرناک برفراز هسته راکتور ، این بالگرد ها ماموریتهای پراهمیتی نظیر ایجاد پل های تدارکاتی برای ماموریتهای پشتیبانی از مردم تخلیه شده از منطقه ، ریزش میلیونها لیتر مایع پاک کننده بر روی منطقه اطراف راکتور ، کمک به عملیات پاکسازی و جلوگیری از گسترش پرتوهای خطرناک را درصدر فهرست وظایف خود قرار داده بودند . یکی از مهمترین ماموریتهایی که نیروی هوایی ارتش سرخ بر عهده داشت ، برنامه ریزی های دقیق برای پایش مستمر سطح و میزان پرتوهای مضر در محیط اطراف راکتور توسط بالگردهای چند منظوره سبک Mi-2 محصول لهستان بود که در یکی از معدود نقشهای نظامی خود ، ماموریتهای شناسایی را به انجام می رساند . ضمن اینکه تا زمانی که سطح میزان تابشهای هسته راکتور به میزان مشخصی پایین نیامده بود ، واحدهای امدادی از این بالگرد بعنوان هواگرد پیام رسان استفاده می کردند . بالگرد میل-6 هوک ، اسب کاری ارتش سرخ برای ترابری سنگین ، قبل از معرفی گونه میل-26 از سویی دیگر ، بالگردهای فوق سنگین Mi-6 که قابلیت حمل بار خارجی ( اسلینگ ) تا میزان 12000 کیلوگرم و حمل بار داخلی تا 42500 کیلوگرم را در اختیار داشتند ، ماموریت پیدا نمودند تا ترکیب حائل ( شن/ سرب / بور) را به شکل مستقیم بر روی راکتور فررویزند ، این در حالی بود که خدمه این بالگردها با تهدیدات جدی نظیر فضای پراز دود ، سازه بلند و در حال فروریزی دودکش راکتور و خطر به مراتب افزون تر تابش مستقیم می بایست دست و پنجه نرم می نمودند. بااین حال ، بالگردهای فوق الذکر با هدایت مستقیم کنترل کنندگان زمینی ، مسیر حرکت خود را به گونه ای تنظیم می نمودند که مدت بسیار کوتاهی برفراز محل حادثه پرواز کرده و پس از تخلیه محموله ، بسرعت منطقه را ترک می نمودند . بالگردهای Mi-8 نیز بعنوان اسب کاری نیروی هوایی ارتش شوروی ، نقش بسیار پراهمیتی درکاهش بارکاری نیروی انسانی حاضرد منطقه ایفا مینمود ، این بالگردها ، پس از یکسری اصلاحات بسیار سریع ، به یک افشاننده (اسپری) مجهز شدند که می بایست یک ترکیب مایع را با هدف جلوگیری از پخش خاک آلوده توسط جریان های هوایی به خارج از منطقه حادثه دیده ، پخش مینمودند . علاوه برای نمونه های نظامی ، خدمه گونه های غیر نظامی بالگرد هیپ ، بخصوص نسخه هایی که در اختیار آئروفلوت ( خطوط هوایی اتحاد شوروی ) قرار داشت ، با استفاده از آموزش ها و تجارب بدست آمده در جریان احداث لوله های نفتی در قطب شمال و کنترل آتش سوزی جنگل های سیبری ، ماموریتهای ریزش محموله های هوایی مورد نیاز را با دقت فراوان به انجام میرساندند. ضمن اینکه پایداری قابل تحسین بالگردهای هیپ روسی در سه محور yaw ، pitch و roll تحت شرایط پروازی سخت نیز برای پرواز دقیق در نزدیکی هسته راکتور بسیار ایده آل بشمارمی رفت . اما جالب توجه ترین هواگرد نظامی که برای اولین بار توسط توسط نهادهای اطلاعاتی غربی در جریان حادثه چرنوبیل مورد شناسایی قرار گرفت ، نسخه ای بسیار خاص از بالگرد رزمی مشهور هایند با شناسه Mi-24R بود که به شکل خاص برای عملیات در محیط های جنگ غیر متعارف ( هسته ای ، بیولوژیکی و شیمیایی ) طراحی و مورد استفاده قرار می گرفت . ناشناخته ترین گونه ارابه شیطان ( هایند ) ، نمونه MIL-24 R بشمارمی رفت که وجود آن تا قبل از چرنوبیل ، برای ناتو آشکار نشده بود . سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ در این خصوص می گوید : " بالگرد Mi-24R به شکل کاملا ویژه برای این گونه ماموریتهای طراحی شده بود . چنانکه توپ اصلی دماغه ، بعنوان سلاح استاندارد این بالگرد با یک محاسبه گر میزان دُز ( هشدار دهنده تابش ) تعویض شد تا از این هواگرد برای ارزیابی سطح و میزان انتشار عوامل پرتوزا ، برداشت نمونه های محیطی هوایی و زمینی و همچنین جستجوی معابر ایمن برای هدایت غیر نظامیان به بیرون از منطقه آسیب دیده استفاده گردد " اما بخش بزرگی از ماموریتهای محوله به بالگردهای ارتش شوروی ، بردوش ناوگان Mi-26 این نیرو قرار داشت ، چرا که با تجهیز زره های مدولار به بدنه این بالگرد ، این هواگرد ، تنها سخت افزاری بشمارمی آمد که می توانست تابش شدید پرتوهای رادیواکتیوی و حرارت فوق العاده ناشی از سوخت هسته راکتور را تحمل نماید . تمامی ماموریتهای این بالگردها با استفاده از دوربین های مداربسته بعنوان سامانه های استاندارد بالگردهای فوق ، صورت می گرفت که به خدمه اجازه می داد تا هدف را با دقت بیشتری رصد نموده و محموله را با دقت افزون تری تخلیه نمایند . میل- 26 ، بالگرد ابرسنگین روسی که مشهور است قابلیت حمل بار معادل یکفروند پرنده ترابری تاکتیکی سی-130 را در اختیار دارد کاربرد چنین تجهیزاتی ، در مقایسه با ماموریتهای انجام شده توسط بالگردهای Mi-6 ، قابلیتهای بیشتری را در اختیار خدمه هوایی می گذاشت ، چرا که بالگردهای سنگین تر و به نسبت مجهزتر Mi-26 بدلیل وجود حفاظ های ایمنی ، می توانستند مدت زمان بیشتری را بر فراز راکتور بمانند و محموله خود را با دقت 100% تخلیه کنند . علت این امر را می توان در خصوصیت فنی بالگردهای Mi-6 جستجو نمود ، چرا که هوک های روسی ، فاقد قابلیت هاورکردن (hover/ پرواز ایستا روی هدف ) بوده و می بایست بار خود را باسرعتی در حدود 60 کیلومتر درساعت فرو بریزند که این امر بدین معنا بود که برای اجرای دقیق ، تنها چند ثانیه زمان در اختیار خدمه قرار می گرفت که این صرفا" یک موفقیت 50% را به همراه داشت . ادامه دارد .................... صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

به نام خدا بنده راهکار خودم رو می گم .. البته قبلا توسط دوستان ارائه شده سامانه ی TROPHY از 4 رادار تخت که در باند F/G کار می کنند تشکیل شده که پس از محاسبه سرعت و زاویه و نوع راکت مهاجم در فاصله ی 10 متری اقدام به پرتاب ساچمه می کند ... از انجا که این رادار ها با پوشش کولار پوشیده شده زدن آن با تفنگ تک تیراندازی کاری غیر ممکن هست البته این را هم در نظر داشته باشیم که کولار نسبت به حرارت مقاومت زیادی ندارد .. ما برای زمین گیر کردن تانک می توانیم از ربات های کروی استفاده کنیم ایده از این قرار است که یک ربات کروی با استفاده از یک برد رزبری پای و 2 دوربین و ماژول ژیرسکوپ و جی پی اس و ماژول RF باتری لیتیوم ین و موتور براش لس ساخته شود این ربات ها میتوانند تا نزدیک شدن به هدف از هدایت ریموت استفاده کنند ... و می توان در محدوده ی برد ربات ، مختصات جی پی اس را بار گذاری کرد و ربات را به ناحیه درگیری رساند .. در زمان نزدیکی به هدف احتمالا با انواع اخلاگر ها ارتباط رادیویی با ربات قطع میشود ربات با استفاده از الگوریتم های پردازش تصویر و بانک داده و الگو هایی که برای شناسایی تانک به آن داده ایم ادامه ی مسیر را طی می کند ربات سرعت پیوسته ای ندارد .. سرعتش کم و زیاد میشود و مسیر ها را به صورت مستقیم طی نمی کند بلکه با کمی انحراف به اطراف سعی می کند به مقصد برسد درصورتی که این ربات مقدار مشخصی ماده ی منفجره HMX حمل کند ، میتواند خود را به طرف زنجیر چرخ تانک رسانده و در انجا منفجر شود .. و تانک برای مدتی زمین گیر میشود با استفاده از تجهیزات ارزان قیمت تجاری می توان تعداد زیادی از این ربات ها طراحی کرد میتوان در مکان های درگیری به افراد محلی تعدادی تحویل داد ، مخصوصا در جنگ های شهری سرعت راه اندازی و به کار گیری این ربات ها میتواند کوتاه باشد .. و شناسایی نقطه ی هدایت ربات می تواند غیر ممکن باشد

طرحت قابل اجرا هست و تو جهان داره کار میشه ولی برای پرنده های ریز از یک پرنده مادر استفاده میشه و در محدوده عملیاتی رها می شوند و اینگونه بحث سوخت رسانی نیازی نخواهد بود راه دوم که صحبت شما هست برای پرنده های انتحاری کمتر استفاده میشه بیشتر برای پهبادهای شناسایی و هوشمند استفاده میشه که ارزشمند هستند و مدامت پروازی کلید کاری اونهاست

بسم الله........ 25 خرداد 1398 صبح امروز نیروهای ارتش سوریه در یک حمله سنگین موفق شدن وارد روستاهای تل ملاح وجبین بشوند . مخالفین که احتمال این دست حملات را داشته بر خلاف دفعات قبلی شروع به عقب نشینی کرده و همزمان با پیشروی ارتش گلوله باران شدید این دو روستا را آغاز میکنند و بعد حملات نیروهای پیاده ارتش سوریه که تا حدودی غافلگیر شده بود برای دادن تلفات کمتر دست به عقب نشینی زده و با پیشروی مخالفین اینبار نوبت ارتش بود که منطقه را زیر گلوله باران خود قرار دهد دو طرف از کشته و زخمی شدن دهها تن از نیروهای حریف خود خبر می دهند ولی تا این لحظه امار مستندی ارائه نشده است. در این حملات 3 سرباز سوری و یک قبضه موشک انداز کونکورس به غنیمت مخافین در امده البته اعلام کرده اند یک تانک را هم به غنیمت و یک نفربر را هم منهدم کرده اما تصاویری از تانک منهدم شده متعلق به خود گروههای مسلح را به نمایش گذاشته اند . تصویر هوایی نفربر هم از حضور دو خدمه سوری در کنار آن حکایت دارد. چند روز پیش حملات سنگین مخالفین به قصابیه والهویز در شمال غرب حماه دفع شده در این حملات یک دستگاه تانک مهاجمین بوسیله موشک ضد زره منهدم و یک نفربر ویک تانک هم به غنیمت ارتش در می آید. همچنین منابع مخالفین اعلام کرده اند در 4 روز گذشته حداقل 70 فرد مسلح در حملات هوایی روسهاو سورها کشته شده اند . در لاذقیه هم حملات لشگر 4 گارد توسط مخالفین و حزب ترکستانی دفع شد دست کم 30 فرد مسلح در این درگیریها کشته شدن . تا کنون تنها تصاویر 5 نظامی سوری کشته شده در درگیریهای لاذقیه منتشر شده تصاویر منتشر شده درگیریها امروز تا این لحظه / سه اسیر سوری به همراه قبضه و موشکهای کونکورس ./ جا زدن تانک منهدم شده تروریستها به جای تانک ارتش سوریه تصویری از نفربر بی ام پی ارتش که به نظر میرسد آسیب خاصی ندیده است/ حضور نیروهای تحریر الشام در روستا جبین بعد از عقب نشینی ارتش ادوات انهدامی مخالفین در اطراف روستای جمله دفع حملات ترورریستها به قصابیه و هویز در شمال غرب حماه درگیریها لاذقیه هواپیمای ال 39 ارتش که در سال 2017 توسط موشک ضد زره داعش در فرودگاه دیرالزور منهدم شد + اصابت پرتابه ضد زره به نزدیکی تانک ارتش در درگیریهای جمله حماه حملات اکراد به تجمع نیروهای وابسته به ارتش ترکیه در شمال حلب همچنین در خمپاره باران پست ارتش ترکیه در شمال حماه 3 نظامی ترک زخمی شدن حملات توسط ارتش سوریه صورت گرفته گروه مهاجرین اهل سنت ایران تصاویری از یگان تک تیرانداز خود در شمال سوریه را منتشر کرد دانلود کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/7JM1D ........ تکمیلی منابع سوری شمار تلفات خود را در درگیریهای حماه ۵ اسیر ۱۷شهید ۱۵زخمی اعلام کردن

همه ابداعات بشر از همین تفکر و تخیل به وجود اومده اگر با همین فکر کردن هم مخالفت کنیم تبدیل به مردم مصرفی و دنباله رو و وابسته به دیگران می شیم بله پهباد انتحاری هست ولی دو ساعت مداومت پروازی برای زیر نظر گرفتن فرودگاه دشمن کم هستش برای همین اگر پهباد سوخت رسانی باشه که مداومت پروازی قاصفk2 را چند ساعت بیشتر کنه شانس زدن جنگنده دشمن روی باند بیشتر میشه

یکبار در یکی از پستها اشاره شد که وضعیت فعلی ایران که تا به حال مثل حمله به نیروگاه عراق، نیروگاه سوریه، حملات به سودان و ... بهش حمله ای نشده یک بازدارندگی محسوب میشه ولی روزیکه دشمن فرض کنه یا بتونه از این خطر قرمز رد بشه و ایران پاسخ حداقلی بده و این حریم شکسته بشه قطعا در حوزه نظامی و حملات بهش وارد مسیر بی بازگشت میشه. برای همین وضعیت موجود با تمام شرایطی که تجربه کردیم در یک نبرد غیرمستقیم در کشورهای مختلف ( که هنوز هم از جزییاتش چندان اطلاع نداریم که چه زدیم و چه خوردیم) متفاوت هست و خط قرمزی متفاوت و حیاتی است. اینکه دشمن این را متوجه بشه حمله به خاک سرزمینی ایران در پهنای مرزهای مشخصش به طور مستقیم یعنی آغاز یک جنگ تمام عیار و خودمون هم همین را باور داشته باشیم و در صورت رخداد طبق بند اول مجبور به این امر هم باشیم شاید مانعی از یک جنگ علیهمون باشه. چیزی که در مقاله اخیر عبدالله شهبازی هم بود که اگر دشمن مجاب بشه یک جنگ محدود منجر به یک جنگ وسیع نمیشه شاید حمله به ایران براش واقعا اجتناب ناپذیر باشه.

تمرین مشترک تانک آبرامز M1A2 با هواپیمای پشتیبانی نزدیک A10 C تاندربولت ۲ در مرکز آموزش فورت ایروین کالفرنیا

این هفته این طرح خیلی سر و صدا کرد. باید دید آیا راهبرد از این به بعد در سوریه وارد کردن تلفات نظامی و انسانی مستقیم به ما خواهد بود؟ چیزی که در گذشته الاقل با اطلاعات ما ازش اجتناب میشد در یک قرار نانوشته جز مورد تیفور که واکنشی بود به کمرشکسته شدن دو خلبان اف-16 هشون.

کسی که زیاد تقلا میکنه به دیگران اتهام بزنه قطعا خودش رو در مظان اتهام میبینه، این حجم ناپختگی در تاریخ آمریکا و شاید غرب بی سابقه است. فقط من موندم که اگر ما موشک پدافندی شلیک کردیم به پهپاد آمریکایی، چرا موشک دور برگردون کرده و از سمت امارات بصورت کروز خورده به وسط کشتی!! به احتمال بسیار همون پهپاد با هلفایر زده.

بسم الله........ 19 خرداد 1398 درگیری ها در شمال حماه همچنان با شدت ادامه دارد . مسلحین گروه گروه شبه انتحاری و نیروهای خط شکن را روانه خطوط درگیری کرده و ساعاتی بعد از هر حمله حملات جدید را آغاز میکنند تاکنون اجازه تجمع نیروهای ارتش و شروع ضد حمله اصلی را به انها ندادند . پریروز مسلحین حمله شدیدی را به شهرک کرناز شروع کردن. فشار حملات به حدی بود که منطقه الحمامیات در محاصره قرار گرفتن وراه حمامیات به کرناز قطع شده بود که به لطف وجود خطوط دفاعی قوی چند ساله حملات دفع وده ها تن از مهاجمین به هلاکت رسیده اند . اما این پایان ماجرا نبود بعد از شکست در کرناز دو انتحاری مواضع ارتش در روستای جلمه را مورد هدف قرار دادند و بلافاصله نیروهای خط شکن وارد میدان شده و مثل همیشه ارتش دست به عقب نشینی زده درگیریها به داخل روستای جمله کشیده میشود نیروهای لشگر 9 ارتش سوریه بر اثر فشار حملات روستا را تخلیه کرده وبرای دقایق و ساعاتی روستا در کنترل مسلحین باقی میماند که یگان های گروه رزمی نمر به فرماندهی مستقیم سرتیپ سهیل حسن وارد میدان شده و با ضد حمله ایی شدید منطقه را باز پس گرفته . به نظر میرسد گروه رزمی نمر شمال غرب سوریه را ترک کرده و برای پس زدن مسلحین نیروهای اصلی خود را وارد منطقه کرده . ساعاتی پیش هم حملات مسلحین به قصابیه و حمیرات دفع شد. تلفات طرفین در درگیریهای چهار روزه در شمال حماه بالا بوده هر دوطرف امار نجومی درباره یکدیگر بیان میکنند اما با استناد به منابع طرفین درباره امار خود مسلحین تا ساعاتی پیش 115 و ارتش هم 50 کشته متحمل تلفات شده . نکته مهم اینکه چون مسلحین نتوانستن خطوط ارتش را به سرعت شکافته و در عمق پیشروی کنند جنگ حالت فرسایشی به خود گرفته واین به ضرر مسلحین تمام میشود مگر اینکه نیروی قویتر از این وارد میدان کنند و یا از همه بهتر یک محور جدید را برای حملات انتخاب کنند سرانجام حمله به کرناز دو نقطه ایی در جلمه که مورد حمله انتحاری قرار گرفت / هجوم مسلحین وعقب نشینی ( فرار ) نیروهای لشگر 9 ارتش تصاویری یکی از حملات انتحاری قبلا قرار داده شده است شهدای ارتش در مدرسه تل ملاح و جلمه + دو اسیر ارتش ورود نیروهای گروه زرمی نمر به منطقه جمله بعد از حمله موفق خود به نظر میرسه این تانک T55MV از حمله موشکی چند روز پیش در اطراف قصابیه جان سالم به در برده . این تانک توسط موشک کورنت یا میتس مورد هدف قرار گرفته بود لینک حمله به یکی از تانکهای ارتش در اطراف قصابیه https://www.aparat.com/v/4MRuC لینک حمله انتحاری به سنگر ارتش در اطراف جلمه https://www.aparat.com/v/J25Bt

برای از کار انداختن فرودگاههای جنوب عربستان دو پیشنهاد دارم ولی نمیدونم در صحنه عملیاتی قابل اجرا هستند یا نه 1- برای هدف قرار دادن جنگنده ها در نشست و برخواست دو پهباد یکی با اندازه متوسط در نقش سوخت رسان و دیگری پهباد کوچک انتحاری ( مانند قاصفk2) در نظر می گیریم پهباد سوخت رسان در نقاط کور راداری مانند نقاط کوهستانی یا در ارتفاع پست وظیفه سوخت رسانی به پهباد انتحاری ما را دارد و پهباد انتحاری با دریافت سوخت و افزایش چند ساعته مداومت پروازی اقدام به گشت زنی در نقطه مناسب و شکار جنگنده ها در نشست و برخواست می کند با توجه به اندازه کوچک پهباد قاصفk2 و حملات موفقیت آن در روزهای گذشته احتمال کشف آن توسط پاتریوت بسیار پایین هست 2- یک راه دیگر تهاجم همزمان موشکی و کروز و پهبادی است تا فرودگاه به طور کامل از صحنه عملیات خارج شود در این سناریو پهبادهای انتحاری قاصف k2 در حمله چند فروندی سامانه پاتریوت را از کار می اندازند و در مرحله بعد موشک های بدرP وظیفه نابود سازی تاسیسات حیاتی فرودگاه و موشک های بدرFهم باندهای فرودگاه را با مهمات خوشه ای و یا ریز مهمات نائمن می کنند هر کدام از این سناریوها باید بر یک فرودگاه متمرکز شود تا فرودگاهها یکی پس دیگری از حالت عملیاتی خارج بشوند

طرح های تخیلی سطح انجمن پایین میاره