مختصات هواگردهای آمریکایی در لحظه انهدام RQ-4 طبق شواهد و مدارک موجود موشک "سوم خرداد" -این موشک نسخه جدید طائر است که 105 کیلومتر برد دارد- توانسته است پهپاد را در فاصله 36 کیلومتری از ساحل کشورمان هدف قرار دهد. اما طبق اعلام پدافند هوایی، این پهپاد داخل آسمان کشورمان یعنی فاصله کمتر از 12 ناتیکال مایلی ساحل جنوب ایران منهدم شده است (در واقع قفل راداری و شلیک موشک در این فاصله صورت گرفته است) به هر حال گلوبال هاوک توانسته خود را به خارج از آسمان ایران برساند اما موشک ماموریت خود را انجام داده است. قطعا باتوجه به سرعت پایین گلوبال هاوک و تکه تکه شدن آن، امکان اینکه پهپاد بتواند چندین کیلومتر را بعد از انفجار موشک بپیماید محال است. نقطه انهدام گلوبال هاوک همانطور که در فیلمی که نیروی هوافضای سپاه از انهدام پهپاد منتشر کرد موشک در ثانیه 9 شلیک شد و در ثانیه 34 هدف را منهدم کرد یعنی 25 ثانیه طول کشیده است تا به پهپاد برسد. فاصله پهپاد از نزدیکترین بخش ساحل 36 کیلومتر است. و سامانه های سوم خرداد سپاه در جنوب کشور عموما در فاصله 2 کیلومتری از ساحل مستقر هستند یعنی فاصله سامانه سوم خرداد تا گلوبال هاوک در لحظه انهدام 38 کیلومتر است (ممکن است سامانه پدافندی در نزدیکترین قسمت ساحل به گلوبال هاوک قرار نداشته باشد بلکه مسافت دورتر باشد اما از این موضوع صرف‌نظر می‌کنیم). با یک تقسیم ساده معلوم می‌شود موشک به طور میانگین در هر ثانیه 1520 متر را پیموده است. با در نظرگرفتن کمتر بودن سرعت موشک در ابتدای شلیک نسبت به زمانی که موشک در ارتفاع بالاتر و جو رقیق قرار دارد درنتیجه به حداکثر سرعت خود خواهد رسید پس سرعت موشک "سوم خرداد" بیش از 1520 متر بر ثانیه است. اگر تفاوت سرعت موشک در سطح زمین با سرعت موشک در ارتفاع 16 کیلومتری (بنا به گزارش خبرنگار دفاعی فارس گلوبال هاوک در این ارتفاع منهدم شده است) که به بیشترین سرعت ممکن خود در این عملیات رسیده است تنها نیم ماخ فرض کنیم در نتیجه موشک سرعتی نزدیک 1700 متر بر ثانیه دارد که تقریبا معادل 5 ماخ است. می‌توان حدس زد موشک طائر 2 جدید می‌تواند در حداکثر برد خود (105 کیلومتر) هدف را در فاصله زمانی 61-70 ثانیه هدف قرار دهد.

پیشنهاد میکنم به فرمانده ای که دستور زدن پهپاد داده طی مراسمی مدال افتخار اعطا شود ..

بسم الله................ 17 اردیبهشت 1398 وضعیت نظامی جنوب طرابلس / نیروهای خلیفه حفتر منطقه السبیعه را باز پس گرفتن سرنگون کردن یک جنگنده میراژ نیروهای وفاق ملی گفته شده این جنگنده از پایگاه مصراته به پرواز درآمده است . نکته جالب توجه بنا بر گزارشات ملیت خلبان جنگنده مذکور است . پرتغال

استفاده گسترده از تسلیحات ضد زره در جنگ های داخلی سوریه وعراق، جنگ داخلی اوکراین، جنگ 2006 لبنان و جنگ 2014 غزه نشان می دهد راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده صحنه نبرد ها را عوض کرده اند و واحدهای زرهی/مکانیزه را در معرض خطری جدی قرار داده اند. تسلیحاتی همانند راکت های ضد زره به علت قیمت ارزان و نیاز به آموزش کمتر، به وفور در اختیار تروریست ها و نیروهای چریکی قرار دارند. موشک های ضد زره با دقت و نفوذ بالای که دارند می توانند از فواصل دور خطر جدی برای خودروهای زرهی حتی پیشرفته ترین تانک های غربی به حساب بیایند.در نتیجه مقامات و سیاست گذاران دفاعی ایالات متحده امریکا، از جمله کنگره در این مورد نگران هستند. از طرفی تجارب واحدهای زرهی ارتش اسرائیل در درگیری های سال 2006 لبنان و سال 2014 غزه، در کنار فعالیت های نظامی روسیه خصوصا در اروپای شرقی به عنوان یک کاتالیزور باعث شده است تا ارتش آمریکا به سرعت به دنبال یک راه حل برای افزایش بقای خودروهای رزمی در میدان نبرد باشد. تسلیحات ضد زره در انواع مختلف به شکل گسترده و فرآگیری در میدان های نبرد در حال استفاده هستند و بقای نیروهای زرهی را به خطر انداخته اند. لحظاتی قبل از برخورد موشک های ضد زره داعش به تانک های آبرامز عراقی در نبرد 2006 که نیروهای اسرائیلی به لبنان حمله ور شدند. نیروهای حزب الله با استفاده از راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده توانستند حملات زمینی و پیشروی نیروهای زرهی ارتش اسرائیلی را به باور برخی تحلیل گران بی اثر کنند. حدود 50 دستگاه تانک مرکاوا مورد حمله قرار گرفته اند که 20 دستگاه از آنها تحت نفوذ واقع شده اند و در کل 5 دستکاه تانک نابود شد. در این بین حدود 23 نفر از خدمه زرهی اسرائیل نیز کشته شدند. اسرائیل از شکست پیش آمده درس گرفت و در اواخر سال 2010 با نصب سامانه دفاع فعال تروفی بر روی بخشی از تانک های مرکاوا مارک 4 و نفربر های نامر آنها را به این سامانه مجهز کرد. در نتیجه با تهاجم سال 2014 اسرائیل، عملیات های موفق تیم های ضد زره نیروهای حماس به شدت کاهش یافت به طوری که اسرائیلی ها اعلام کردند هیچ تانک مرکاوا و نفربر نامر مجهز به ترفی در این نبرد از بین نرفته است. البته این کاهش تلفات را باید به خاطر نصب سامانه دفاع فعال تروفی دانست اما تغییر تاکتیکی واحدهای زرهی اسرائیلی ها در مبارز با نیروهای چریکی نیز در این کاهش تلفات بی تاثیر نبوده است. تفاوت تلفات نیروهای زرهی اسرائیل در سال 2006 لبنان در مقابل تهاجم سال 2014 به غزه باعث تشویق مقامات دفاعی ایالات متحده به استفاده از یک سامانه دفاع فعال بر روی خودروهای رزمی خود شد. عملکرد روس ها در اوکراین وغیرقابل پیش بینی بودن ولادیمیر پوتین در پاسخ به تحریکات باعث شد احتمال جنگ در اروپا به یک نگرانی برای ایالات متحده تبدیل شود. که در صورت جنگ احتمالی در اروپا دخالت همه جانبه ارتش ایالات متحده برای دفاع از همپیانانش را در پی خواهد داشت. در همین مورد بعضی از مقامات نظامی ارشد ایالات متحده پیشنهاد کرده اند که "دوباره" روسیه تهدیدی برای امنیت ملی کشور است. با این حال، دیگران معتقدند، تأکید زیاد بر روسیه، صرفا یک جنجال توسط ارتش است تا بخش بزرگی از بوجه را تصاحب کند. جدا از بحث های سیاسی و رقابتی، ارتش، سپاه تفنگداران دریایی و وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا نگرانی هایی مربوط به آسیب پذیر بودن وسایل نقلیه زرهی را در صورت بروز یک جنگ احتمالی مطرح کرده اند. در نتیجه ترکیبی از تهدیدات تکامل یافته، پیشرفت تکنولوژی، تجربیات جنگ های پیشین و احتمال وقوع درگیری باعث شده است، ایالات متحده به عنوان بخشی از برنامه بروز رسانی خودروها و وسایل نقلیه رزمی خود استفاده از سیستم های دفاع فعال (APSs) را در دستور کار قرار دهد. سیستم دفاع فعال، زیر سیستم هایی هستند که در یک وسیله نقلیه یکپارچه و نصب شده اند تا به طور خودکار، تهدیدات مختلف از جمله راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده را به شکل مقابله سخت یا نرم دفع نماید. باوجود اینکه که ارتش های مختلفی همانند اسرائیل و روسیه تجربه استفاده از سیستم های دفاع فعال را دارند. ارتش ایالات متحده در این مورد تا حدودی عقب مانده است. با وجود اینکه از اوایل دهه 1950 تلاش هایی برای طراحی و توسعه یک سامانه دفاع فعال در آمریکا شروع شده بود ولی در حال حاضر هیچ سامانه یکپارچه ای به شکل فراگیر و عملیاتی استفاده نشده است. مقامات نظامی ایالات متحده ادعا می کنند هنوز چالش های فراوانی در مورد استفاده از سیستم های دفاع فعال مناسب در میدان نبرد وجود دارد که باید به شکل کامل یا نسبی این مشکلات رفع شود. این چالش ها و نواقص با احتمال این که دشمن می تواند با بهره گیری از تاکتیک ها و تکنیک هایی، اثربخشی سیستم دفاع فعال را خنثی کند باید مد نظر قرار گیرد. اقدمات نیروهای دشمن ممکن است متفاوت باشد استفاده از جمرهای پیچیده، شلیک فریب دهنده های ارزان و یا استفاده متعدد از راکت های ضد زره به طور گسترده هم اکنون برای غلبه بر سیستم دفاع فعال در دسترس است. در ادامه به چالش و ابهامات پیش روی ارتش ایالات متحده آمریکا در مورد به کارگیری سیستم دفاع فعال پرداخته می شود. 1- تشخیص و پاسخ یک سیستم دفاع فعال موثر نیاز به شناسایی و دسته بندی پرتابه های شلیک شده به سمت خودرو را دارد. ابزارهایی که این کار را انجام می دهند، رادارهای کوچک و یا سنسورهای کوچک مانند حسگرهای نوری هستند. هنگامی که یک پرتابه به سمت خودرو شلیک می شود در زمان کوتاهی تشخیص داده شده و طبقه بندی می شود سپس سیستم یک نقطه رهگیری را دور از وسیله نقلیه محاسبه می کند، اگر پرتابه تهدیدی برای وسیله نقلیه باشد، اقدامات متقابل (نرم / سخت) را انجام می دهد. زمان واکنش سریع برای یک سیستم دفاع فعال ضروری است. یک سیستم با زمان واکنش 300 میلی ثانیه قادر خواهد بود که یک موشک ضد تانک معمولی را در صورتیکه حداقل از 400 متر دورتر شلیک شود را منهدم کند و برای انهدام پرتابه RPG-7 نیاز است که حداقل از 30 تا 100 متر دورتر شلیک شود. در مقابل، یک سیستم با زمان واکنش تقریبا 100 برابر سریعتر (0.5 میلی ثانیه) می تواند موشک های ضد تانک و راکت RPG-7 را که از فاصله 10 متری شلیک شده است را از بین ببرد. در نتیجه نصب یک سیستم با زمان پاسخ گویی مناسب بخش مهم سامانه دفاع فعال برای ارتش امریکا می باشد. تصویر شماتیک از نحوه عملکرد سامانه دفاع فعال به صورت مقابل سخت - نمودار پایینی تصویر مقایسه دو سامانه دفاع فعال فرضی با زمان های پاسخ متفاوت است که نشان می دهد سامانه با زمان پاسخ سریع تر توانایی درگیری شدن با پرتابه های شلیک شده از فواصل نزدیک تر را دارد. 2- پوشش در حالت ایده آل، یک سیستم دفاع فعال باید یک پوشش نیمکره ای را برای وسایل نقلیه رزمی ارائه کند. این نکته بسیار مهم است، زیرا برخی از تسلیحات های پیشرفته ضد زره به شکلی طراحی شده اند که قابلیت حمله از بالا یا حمله به بخش پیشرانه وسیله نقلیه دارند. که معمولا این بخش ها کمترین زره را نسبت به بخش جلویی وسایل نقلیه زرهی دارد. یکی دیگر از جنبه های مهم پوشش سیستم دفاع فعال ، توانایی پاسخگویی به چندین حمله وارد شده است. یکی از تاکتیک های عمومی نیروهای ضد زره استفاده از چندین پرتابه ضد زره برای انهدام یک وسیله نقلیه است. مشابه این نوع حملات توسط حزب الله در سال 2006 بر ضد واحد های زره اسرائیلی صورت گرفت. هدف از به کار گیری این روش درهم شکستن زره خودرو نظامی و بهبود شانس از بین بردن وسیله نقلیه است. سیستم های دفاع فعال قادر به پاسخگویی به چندین تهدید در جهات مختلف نیستند. که این مورد توسط کارشناسان نظامی به عنوان یک نقطه ضعف در نظر گرفته می شود. همچنین، این قابلیت نیز باید مد نظر باشد که پس از حمله، سیستم دفاع فعال بتواند به سرعت بارگیری یا بازسازی می شود تا به حملات بعدی پاسخ دهد. پوشش نیم کره ای یک سامانه دفاع فعال یک حفاظ همه جهته را برای خودرو رزمی ایجاد می کند تا از همه طرف به تهدیدات پاسخ گو باشد 3- خسارات جانی و مالی یکی از نگرانی های ارتش ایالات متحده در مورد به کارگیری سیستم دفاع فعال، احتمال ایجاد تلفات ناخواسته در حین به کارگیری این سامانه است. اکثر سیستم های دفاع فعال در حال توسعه و توسعه داده شده، از مواد منفجره برای نابودی پرتابه ها استفاده می کنند که می تواند برای نیروهای انسانی که در نزدیکی خودروهای نظامی قرار دارند خطرناک باشد. از طرفی پرتابه هایی که به وسیله سیستم منهدم شده اند بعد از انهدام به ترکش هایی تبدیل می شوند که آنها نیز می تواند بسیار خطرناک باشد. خودکار بودن سیستم های دفاع فعال برای کاهش زمان درگیری با پرتابه ها در مورد ایجاد تلفات نگرانی ها را بیشتر کرده است. البته ایالات متحده و اسرائیل این مسئله را مورد مطالعه قرار داده اند و تمایل دارند سیستم های ردیابی و تشخیص در سامانه دفاع فعال را به منظور حفظ جان افراد خارج از خودرو بهبود ببخشند. ولی تاکنون موفق به حل کامل این مشکل نشده اند. علاوه بر این نگرانی هایی در مورد خسارات جانبی سیستم های دفاع فعال نیز وجود دارد. به عنوان مثال سیستم های دفاع فعال می توانند به اموال خصوصی، مذهبی و تاریخی نیز خسارت وارد نماید. مقامات ارتش ایالات متحده آمریکا در دفاع از سامانه های دفاع فعال به این نکته اشاره می کنند، زره های واکنشی نیز در صورت فعال شدن، ترکش های خطرناکی برای افراد خارج از خودرو ایجاد می کنند. همچنین این مقامات ادعا دارند با توجه به اندازه نسبتا کوچک مهمات دفاع فعال در مقایسه با پرتابه های ضد زره؛ در صورت برخورد پرتابه های ضد زره به خودرو خطر به مراتب کمتری برای محیط پیرامونی دارند. با این وجود با توجه به نیاز فوری ارتش آمریکا به سامانه دفاع فعال و مشکلات ناشی از تلفات ناخواسته ، انتظار می رود دستورالعمل های ویژه برای استفاده از این سامانه به واحدهای نظامی ابلاغ بشود. به عنوان مثال خاموش کردن سامانه دفاع فعال در محیط های شلوغ شهری که غیر نظامیان حضور دارند و یا در مواقعی که نیاز است نیروهای زرهی به همراه پیاده نظام پیشروی نمایند. البته به نظر می رسد مقامات نظامی با توجه به اینکه که این دستور العمل ها می تواند واحد های زرهی را در معرض خطر جدی قرار دهد و به نیروهای دشمن فرصت های تاکتیکی برای حمله داده شود، موافق نباشند. عملکرد سامانه دفاع فعال در محیط های شلوغ شهری می تواند خطرات جدی برای غیرنظامیان ایجاد نماید-سربازانی هم که در کنار ادوات زرهی قرار دارند نیز در خطر جدی قرار خواهند داشت. 4- هماهنگی و یکپارچه سازی سیستم اگر چه تكنولوژي هايي كه در حال توسعه هستند ممكن است در محیط های آزمایشی به خوبی جواب دهند اما ایا در یک محیط نبرد واقعی اثر بخشی لازم را خواهند داشت؟ یکی از الزاماتی که ارتش ایالات متحده در مورد سیستم دفاع فعال به دنبال آن است، یک پارچه سازی تمامی سیستم های دفاع فعال نصب شده بر روی خودروهای رزمی در یک منطقه نبرد است. به عنوان نمونه در صورتی که چندین خودرو دارای سیستم دفاع فعال که نسبت به هم هپوشانی دارند بتوانند به شکل هماهنگ و یکپارچه عمل کنند. سیستم ها در منطقه نبرد باید بتوانند به شکل هماهنگ نسبت به موقعیت پرتابه ها با یکدیگر تعامل داشته باشند و بتوانند و اهداف را به شکل هوشمندانه از بین ببرند. به عنوان نمونه برای از بین بردن یک پرتابه در محدوده پوشش مرزی دو سامانه دفاع فعال فقط یکی از آنها برای انهدام پرتابه وارد عمل بشود. همچنین انتظار می رود هماهنگی بین سیستم های دفاع فعال نباید باعث کاهش زمان پاسخ گویی به تهدیدات در هر یک از سیستم ها بشود و همچنین سیستم ها نباید در کار یکدیگر اختلال ایجاد کنند. 5- فضا و قدرت مورد نیاز سیستم بر روی خودرو اجزای سیستم دفاع فعال در داخل و خارج وسیله نقلیه به شکل محافظت شده نصب می شوند. قدرت مورد نیاز سیستم از باطری و یا قدرت تولید شده از خود وسیله نقلیه تامین می گردد. یکی از محدودیت های سیستم دفاع فعال در اندازه، وزن و قدرت است که می تواند منجر به نصب نامناسب سیستم بر روی خودرو شود و در پی آن عملکرد سیستم را کاهش می دهد. ماکت تانک ابرامز مجهز به سامانه دفاع فعال-در این طرح اولیه بخشی از رادر های سامانه بر روی بخش جلویی برجک نصب شده اند که با توجه به نبود فضای مناسب این بخش انتخاب شده است. 6- صرفه اقتصادی با توجه به هزینه های سرسام آور در تهیه یا توسعه سیستم دفاع فعال، به نظر می رسد ارتش و سپاه تفنگداران نیروی دریایی برای ایجاد صرفه اقتصادی در این پروژه در مرحله اول فقط تصمیم به نصب این سامانه بر روی تانک های ابرامز گرفته اند و در صورت رضایت از عملکرد سیستم دفاع فعال بر روی باقی خودروهای رزمی، مانند خودرو رزمی پیاده نظام برادلی و نفربر زرهی استرایکر، آزمایش و نصب خواهد شد. سایر هزینه های مرتبط که می توانند بر پرژوه سیستم دفاع فعال ارتش امریکا اثر گذار باشد شامل آموزش، نصب و راه اندازی، هزینه های تعمیر و نگهداری، هزینه قطعات برای تعمیر ، دستمزد کسانی که تعمیرات و نگهداری را انجام می دهند ( پیمانکاران یا سربازان) و همچنین هزینه های پیشبینی نشده ماننده بروز رسانی های سخت افزاری و یا نرم افزاری می باشد که می تواند بر کل پروژه سیستم دفاع فعال ارتش آمریکا به عنوان یک عامل محدود کننده اثر گذار باشد. ] با تمامی نواقص و چالش های سیستم های دفاع فعال که پیش روی ارتش امریکا قرار دارد، این ارتش مجبور شده است به دنبال یک سیستم دفاع فعال برای خودروهای رزمی خود باشد. آغاز این تلاش ها به شکل جدی در سال 2006 با یک بوجه 70 میلیون دلاری توسط صنایع Raytheon کلید خورد. پروژه صنایع Raytheon که به نام Quick Kill نامگذاری شد در تست های ارتش بسیار ضعیف و نا ایمن ارزیابی شد. در نتیجه این پروژه در سال 2009 لغو گردید. یکی دیگر از طرح های صنایع آمریکا پروژه Iron Curtain (پرده آهنین) ساخت شرکت آمریکایی Artis بود که در ارزیابی ارتش در سال 2013 موثر با ایمنی بالا توصیف شد. در اخر درسال 2016 خبری های تایید شده ای بیان می کرد همکاری نظامی اسرائیل و امریکا در توسعه ی سیستم های دفاع فعال صورت خواهد گرفت. بر طبق اخبار منتشر شده قرار شد سیستم تروفی شرکت رافائل برای تانک ابرامز، سیستم Iron Fist (مشت اهنین) شرکت IMI برای خودرو رزمی برادلی و سیستم پرده آهنین شرکت Artis برای نفربرهای استرایکر مورد استفاده قرار بگیرد. در نتیجه شرکت آمریکایی LEONARDO DRSبه همراه شرکت اسرائیلی رافائل اولین نمونه آزمایشی تانک ابرامز sep v2 M1A2 مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی را در سال 2017 به نماش عموم در آورد. طبق گفته مقامات ارتش امریکا تا سال 2020 بخش قابل توجه ای از تانک های ابرامز ( پیش بینی می شود حدود 80 دستگاه آبرامز) مستقر در اروپا به این سامانه مجهز خواهند شد. سامانه دفاع فعال Quick Kill نصب شده بر روی نفربر استرایکر در طی یک تست- ارتش امریکا از نتایج کسب شده توسط این سامانه ناراضی بود. تست سامانه تروفی نصب شده بر روی تانک آبرامز تصویر کامپیوتری از خودرو رزمی برادلی مجهز به سامانه مشت آهنین نفربر استرایکر مجهز به سامانه پرده آهنین به نظر می رسد سامانه دفاع فعال تروفی توانسته است به مقدار قابل توجه ای از الزامات و نیازهای ارتش ایالات متحده در مورد یک سامانه دفاع فعال را برطرف بکند. پوشش 360درجه ای در کنار بارگذاری مجدد مهمات برای دفع حملات بعدی، عملکرد بخش شناسایی برای تشخیص تهدیدات در شرایط مختلف جوی، ردیابی محل شلیک پرتابه ، مشخص کردن مکان حمله برای پاسخ سریع تر خدمه به تهدیدات و قرار دادن اطلاعات به دست آمده در سیستم مدیریت میدان نبرد و اشتراک گذاری آن با نیروهای خودی از جمله مواردی است که نظر ارتش ایالات متحده را در مورد سامانه دفاع تروفی جلب کرده است. نصب سامانه دفاع فعال بر روی خودروهای رزمی ارتش آمریکا قطعا باعث می شود این ادوات در میدان نبرد بقاپذیرتر نسبت به قبل باشند، اما همان طور که مقامات دفاعی ارتش امریکا اشاره کردند این سیستم های دفاع فعال در حال حاضر نواقص قابل توجه دارند که راه را برای مقابله بازگذاشته است . تانک آبرامز M1A2 sep v2مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی، به علاوه این تانک مجهز به زره های واکنشی ARAT در بخش کناری شاسی و اخلالگر ضد بمب کناره جاده است. نحوه عملکرد سامانه تروفی در سه مرحله اصلی شامل شناسایی و دسته بندی، رهگیری و هشدار و در اخر انهدام پرتابه اجزای اصلی سامانه ترفی نصب شده بر روی تانک ابرامز پوشش 360 درجه ای سامانه تروفی در تانک آبرامز کل سیستم تروفی حدود 725.7 کیلوگرم وزن دارد برای تست و ارزیابی بهتر عملکرد تانک در صورت اضافه وزن خصوصا وزن بیشتر در بخش برجک، بر روی تانک آبرامز sep v2 M1A2 مجهز به تروفی صفحات فلزی شبیه سازی وزنی نصب شد. این ورقه های فلزی در تست ها نشان خواهند داد در صورت نصب تروفی، امکان افزودن زره دیگری بر روی تانک وجود دارد یا خیر؟ این صفحات در بخش جلویی برجک و بخش زیرین سینه تانک نصب شده است. (تصاویری که شرکت LEONARDO DRS منتشر کرده است در آن به شکل غیر حرفه ای صفحات فلزی شبیه سازی وزنی دستکاری وحذف شده است و فقط تعدادی کمی عکس دست نخورده توسط خبرگزاری های دفاعی منتشر شده است که در انها این صفحات مشخص است. )

با سلام خدمت همه دوستان گرامی من از اقتصاد چیز زیادی نمی دانم برای همین هم این پرسش را مطرح می کنم . علت کسری تجاری که اتفاق افتاده چیست و چرا باید به این روش این کسری برطرف شود که منجر به جنگ تجاری شود ؟

کدام چشم ایرانی «بلندپروازترین پهپاد آمریکایی» را کشف کرد؟/ جزییات استفاده «گلوبال هاوک» از سامانه خاص مقابله با موشکهای پدافندی +عکس https://www.mashreghnews.ir/news/968895/کدام-چشم-ایرانی-بلندپروازترین-پهپاد-آمریکایی-را-کشف-کرد-جزییات

سایت http://libaniran.com/1398/03/31/usa-iran-tensions به موضوع مهمی اشاره کرده که تا کنون جای دیگری ندیده ام. از نظر نگارنده این سایت، مهم ترین برنامه ای که فعلا آمریکا به دنبال آن است پیشبرد قضیه معامله قرن است و به هم خوردن اوضاع منطقه باعث نابودی این برنامه خواهد شد. بنابراین یکی از مهم ترین دلایل خویشتنداری و عقب نشینی ترامپ در قبال سقوط پهپاد گران قیمتش، نیاز آمریکا در پیش بردن این معامله می باشد.

مقاله که برای هفته پیش هستش و در رابطه با اتفاقات روزهای گذشته . اما در کل استدلال عنوان شده به نظرم غلط نیست البته شاید تنها بخشی از متغیر ها را شامل شود . درباره جنگ تجاری هم مسئله دو طرفه هستش و تعرفه تنها یکی از اهرم های دخیل در آن . با این وجود بنده متخصص این موضوعات نیستم و از جنگ در حوزه های مالی و اقتصادی تنها به اطلاعات محدود به مقالات و رو خوانی کتاب جنگ های ارزی آشنایی دارم و ولاغیر .

سلام به نظرم نویسنده مطلب یعنی آنتونی کردزمن تحلیلش را برای به نقد کشیدن همین انگاره ای که توسط شما بیان شد نوشته باشد . احتمالا اگر مطلب را یکبار دیگر با دقت مطالعه بفرمایید متوجه خواهید شد که استقلال نفتی مفروض به چه معنا است و چگونه به چالش کشیده می شود .

آناتولی دمیانویچ گریشنگو ( راست ) : خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل بعلت اجرای سورتی های متعدد بر فراز راکتور و دریافت میران اشعه ای به اندازه 500 رونتگن ، نزدیک به دوسال بعد از دنیا رفت یورگن ( گورکن ) ریبانوریچ قاراپتیان ( سمت چپ ) ، خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل اتحاد جماهیر شوروی سابق ،به همراه خلبان یکم ، یورگن چاپیوف ، ماموریت پیدا کرد تا یک صفحه فولادی عظیم را با یکفروند بالگرد میل-26 اسلینگ گرده و روی هسته راکتور قرار بدهد ، با وجود مجهز بودن بالگرد وی به صفحات زرهی ضخیم برای جلوگیری از آثار مضره فوران شده از هسته راکتور ، بدلیل قرارگیری جایگاه استقرار وی در بالگرد و قرار گرفتن بیش از حد در معرض تشعشات در میانه دهه 90 از دنیا رفت . =========== 1- تا جایی که اطلاع دارم ، هیچ هواگردی تا حال حاضر به شکل 100% نسبت به تشعشعات ایمن و مصون نیست ، قرارگرفتن این خلبانها به مدت طولانی و مستمر در معرض پرتوهای رادیواکتیو ، باعث مسمومیت شدید ، حتی با استفاده از صفحات زرهی در بخش تحتانی و کناری بالگردهای حاضر در این عملیات و درنهایت باعث مرگ این افراد شده . 2- به اعتراف نویسنده این متن ( با رفرنس غربی ) عملیات نجات و پاکسازی چرنوبیل ( و نه فرآیند منجر به انفجار ) تا پیش از این در هیچ جای دنیا ، مسبوق به سابقه نبوده و قطعا" در این میان ، آزمون و خطاهایی صورت گرفته که در جای خودش باید بررسی شود . 3- بنده این کتاب را مطالعه نکردم ، ولی تا بحال ، در خصوص بیماریهای ناشی از عوامل پرتوزا در خلبانهای شرکت کننده در چرنوبیل ، منبع ذیل ، مقاله ای را به پارسی برگردان کرده 4- کل این دو بخش ، ناظر هست بر بیلان ناوگان بالگردی ارتش سرخ در چرنوبیل به شکل خلاصه و آگاه سازی مخاطب در حد بضاعت نسبت به تصویر سازی ناقصی که در اینگونه حوادث از یک سمت ماجرا ایجاد میشود .

نه به این وصفی که شما گفتی (شکار)، ولی کلا چنین چیزی در کشور عراق انجام شد ولی شکار هم ایده جالبی میتونه باشه، با اخلال و جم اگر بشه انجام داد عالیه

جمع آوری و ارائه لاشه، سیگنال سقوط پهپاد را با قدرت بیشتر انتشار داد

برفراز آسمان چرنوبیل بخش دوم و پایانی سطح و میزان تابش اشعه در چرنوبیل : سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ که از 27 آوریل 1986 تا یک ماه مه همان سال ماموریتهای متعددی را بر فراز هسته راکتور به انجام رسانده بود ، به گفته خود وی ، حد مجازی از تابش را دریافت نمود . این حد استاندارد برای تمامی خدمه بالگردهای حاضر در منطقه چیزی در حدود 25 رونتگن در یک بازه زمانی 72 ساعته بشمارمی آمد و هنگامی که حسگرها دریافت بیش از این مقدار را در بدن خدمه پروازی مشاهده می کردند ، بلافاصله مجوزهای ماموریت لغو و پرسنل جایگزین می شدند . واسیلیویوچ در این زمینه می گوید : " پس از حادثه انفجار راکتور شماره 4 ، نزدیک به 30 فروند بالگردهای Mi-26 در بازه طلوع خورشید تا غروب ، ماموریتهایی متنوعی را در شعاع 15 کیلومتری از نقطه حادثه را انجام میدادند ، هر چند علیرغم نیاز شدید ، پروازدر شب بطور کامل لغو میشد ، چرا که براساس برآوردها ، بدون نور کافی نزدیک شدن به محل واقعه و تخلیه محموله ، یک خطر واقعی محسوب می گردید . در روز نخست ، خدمه ، کیسه های حاوی ترکیب شن و ماسه را با باز کردن درب رمپ عقب بالگرد به بیرون می ریختند ، اما بتدریج خدمه زمینی با متصل کردن این کیسه های به چترهای تاکتیکی استاندارد ، شیوه موثر تر و کم خطرتری را بوجود آوردند . این کیسه ها پس از متصل شدن به چتر ، به یک مکانیزم ساده برای رها سازی مجهزشده و و از ارتفاع 2000-1650 فوتی روی هدف تخلیه می شدند ، ضمن اینکه بالگردهای Mi-26 می توانستند علاوه بر حمل این کیسه ها در داخل ، حداکثر تا 8 محموله را بصورت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) روی هدف رها نمایند" اسکرین شات بالگرد هیپ هوانیروز ارتش سرخ در سریال چرنوبیل ، سکانس هایی معدود از فعالیت گسترده بالگردهای روسی در سریال فوق الذکر به نمایش گذاشته شد در نخستین روز عملیات بالگردهای Mi-26 ، نزدیک به 96 پرانه (سورتی ) پرواز انجام شد و بدلیل شرایط وخیم منطقه این رقم در روز دوم به دو برابر ( نزدیک به 186 سورتی ) نیز رسید . در این میان ، بالگرد Mi-26 با توان حمل بارداخلی یا خارجی تا وزن 20000 کیلوگرم ، وزنه قابل توجهی در عملیات نجات و امداد محسوب میشد ،ولی تنها بین 3000-2000 کیلوگرم مواد کاهنده تابش در هر ماموریت بارگیری می گردید چرا که به اعتقاد برخی کارشناسان روسی ، درصورتی که مواد کاهنده با حجم بسیار زیاد و دریک زمان روی راکتور تخلیه میشد ، بدلیل وزن زیاد این ترکیب ، این امکان وجود داشت که درصد آسیب دیدگی راکتور افزون تر شده و و خطر نشت مواد رادیو اکتیو بیشتر گردد . دراین ماموریتها ، ترکیب خدمه بالگردهای Mi-26 شامل دو خلبان ، یک مهندس پرواز ، یک ناوبر میشد ، ولی پس از مدتی وجود مهندس پرواز و خلبان دوم ضروری تشخیص داده نشد و از پروازها حذف شدند . عملیات بالگردهای میل-26 برفراز راکتور از دریچه دید بالگرد همراه بدین سان ، پس از کاهش سطح آلودگی راکتور ، از 28 آوریل به خدمه بالگردهای Mi-26 دستور داده شد تا محموله های خود را مستقیم بر روی هسته اصلی تخلیه نمایند . به همین علت ، تمامی بالگردهای شرکت کننده در این عملیات به صفحات محافظت کننده زرهی مجهز شدند . ضمن اینکه برای افزایش سطح ایمنی ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستقیم در برابر تشعشعات نیز با یک پوشش قطور فلزی تقویت گردیدند . سرهنگ اولگ چیچکوف ( بازنشسته ) که در زمان وقوع حادثه چرنوبیل ، بعنوان معلم خلبان بالگرد Mi-26 در سیبری خدمت می نمود ، معتقد است که سرعت واکنش هوانیروز ارتش سرخ به نسبت قابل توجه محسوب میشود ، چرا که تا سوم ماه مه 1986 ، بخشی از خدمه ثابت بالگردهای Mi-6 بسرعت تحت آموزش های فشرده ای قرار گرفتند تا قابلیت پرواز با بالگردهای Mi-26 را بدست آورند . با این حال چیچکوف در این خصوص ، اضافه می کند که مساله اصلی ارتش صرفا" انتقال خدمه Mi-6 به بالگردهای بزرگتر و سنگین تر Mi-26 نبود ، چرا که کل فرآیند با 4 ساعت پرواز آموزشی ، قابل حل به نظر میرسید ، اما آموزش سریع خدمه برای حمل بار خارجی ، معضلی بحساب می آمد که تا آن زمان پیش بینی نشده بود . علیرغم همه مشکلات ، وی به همراه خدمه جدید در 4 ماه مه 1986 به قرارگاه اصلی امداد ارتش در چرنوبیل اعزام گردید . وی دراین مورد می افزاید : " بالگردهای اعزامی Mi-26 از 4یا5 پَد اصلی در یک فاصله ایمن از راکتور حادثه دیده ماموریتهای محوله را انجام میدادند ، در حالی که همزمان ، بالگردهای سبکتر Mi-8 شرکت آئروفلوت نیز بشدت در منطقه فعال بودند " هیپ های روسی ، بعنوان اسب کاری هوانیروز ارتش سرخ ، در حالی که به مخازن آلومینیومی حاوی مواد کاهنده و رفع آلودگی مجهزشده بودند ، بلافاصله پس از اجرای ماموریت بالگردهای Mi-26 به پرواز درمی آمدند تا با ریزش مواد فوق الذکر ، ضمن تثبیت ترکیب شن و ماسه تخلیه شده ، از بلند شدن گرد و خاک حاوی پسمانده های رادیو اکتیو جلوگیری بعمل آورند . برای تسریع ماموریتها نیز یک خط آهن اختصاصی نیز تعبیه شده تا روند عملیات رفع آلودگی و کنترل حادثه سرعت بیشتری بخود گیرد. بدین ترتیب ، ترکیبهای رفع آلودگی پس از تولید ، مستقیم به تانکرها و واگن های حمل بار سپرده میشد تا بسرعت به بالگردهای Mi-8 تحویل داده شود . طبق اطلاعات منتشرشده ، در تمامی دو هفته بحرانی ابتدایی حادثه ، ناوگان هوانیروز ارتش و آئروفلوت ، جمعا" یک حادثه پروازی را به ثبت رساندند که در جریان آن ، یک فروند بالگرد ساقط و بطور کامل از میان رفت . اسکرین شات لحظاتی قبل از برخورد جرثقیل به روتور بالگرد میل-8 برفراز راکتور شماره-4 چرنوبیل چیچکوف دراین زمینه یادآور میشود که در اطراف راکتور منهدم شده ، قطعات باقیمانده جرثقیلها همچنان بصورت آزاد رها شده بودند و با هر وزش باد یا حرکت سایر بالگردها ، بصورت خطرناک و غیرقابل پیش بینی بحرکت درمی آمدند ، به همین دلیل ، پس از نخستین پرواز بر فراز راکتور ، تا ثابت شدن این جرثقیل ها ، همه پروازها عملیاتی بحالت تعلیق درآمدند . با این وصف ، خدمه بالگرد ساقط شده ، با اجرای ماموریت موافقت نموده ولی بدلیل وزش باد شدید ، وجود دود متراکم ناشی از آتش سوزی راکتور ، خلبان موفق به دیدن حرکت جرثقیل نشده و قطعات باقی مانده با برخورد به روتور بالگرد ، موجبات ساقط و کشته شدن همه خدمه را فراهم آورد . بالگردهای آلوده : پس از پایان ماموریتهای روزانه ، خدمه زمینی ، همه بالگردهای شرکت کننده در عملیات را بطور کامل شسته و رفع آلودگی مینمودند ، اما همچنان مقادیر بسیار زیادی از پسماندهای رادیواکتیو بداخل پیشرانه های بالگرد کشیده میشدند و کاملا قابل زدودن نبودند . علاوه براین ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستمر با عناصر پرتوزا ، از آلودگی افزون تری برخوردار می بود . به گفته سرهنگ واسیلیویوچ ، بالگردهای که تنها در یک بازه زمانی 24ساعته ( یکم و دوم ماه مه 1986 ) وارد عملیات شده بودند ، بلافاصله از خدمت خارج شدند ، چرا که بدلیل افزایش سطح تشعشع ، پوشش گیاهی محل فرود این بالگردها بسرعت زرد شده و آلوده می شدند . با این حال ، تا این زمان ، مرحله اصلی و حیاتی عملیات پاکسازی به پایان رسیده ، چنانکه تا 13 ماه مه 1986 ، بیشتر از 5000 تن ترکیب کاهنده روی هسته اصلی راکتور رها و تثبیت شده بود . به گفته ناظران ، تاکتیکهای رفع خطر مورد استفاده در چرنوبیل ، تا پیش از این ، هرگز مورد استفاده قرار نداشت . در این میان ، اگر چه مقامات رسمی اتحاد شوروی ، 13 ماه مه 1986 را تاریخ قطعی پایان حادثه اعلام نموده بودند ، اما بالگردهای ارتش تا پایان سال همچنان ماموریتهای روزانه را بر فراز چرنوبیل اجرا می کردند . تمامی سخت افزارهای مورد استفاده در 14 روز حادثه ، بسرعت از منطقه تخلیه شده و در گورستان تجهیزات از کارافتاده ، نگهداری میشدند تا بسرعت اوراق و دفن شوند ، چرا که برای استفاده مجدد ، بیش از حد آلوده تشخیص داده شده بودند . بالگردهای شرکت کننده نیز از این قاعده مستثنی نشدند ، چنانکه فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش سرخ با اطمینان ادعا نمود که تمام بالگردهای شرکت کننده در چرنوبیل ، اوراق و دفن شده اند ، چرا که آسیبهای وارده به پیشرانه ها و بدنه بالگردها ، بیش از آنی بود که برای ماموریتهای پروازی مناسب به نظر آیند . https://www.flightglobal.com/news/articles/operation-chernobyl-12245/ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

اگه با اس ۲۰۰ میشد پهباد به این پیشرفته ای رو زد سوریه روزی ده تا از اف ۱۵ های اسراییل و باهاش میزد اگرم کار اس ۲۰۰ باشه باید خیلی روش ارتقا انجام شده باشه با این که من خودم همیشه نصبت به تجهیزات نظامیمون شک و شبه داشتم (هنوزم دارم ) اما با این یکی خیلی حال کردم دمشون گرم

حالا شد،.. 4 تا رادار کنترل آتش متحرک داره و کنترل فرماندهیش الزاما وابسته به بشیر نیست و بقا پذیری بیشتری نسبت به اس 300 باید داشته باشه:

خودروی تلار سامانه سوم خرداد چینش گردان سامانه پدافندی سوم خرداد رادار هشدار اولیه سامانه سوم خرداد با تشکر فراوان از روابط عمومی نیروی هوا فضای سپاه پاسداران بابت ارائه این کاتالوگ بسیار زیبا.

تانک آبرامز مجهز به تروفی در رزمایش Saber Guardian 19 زرمایش Saber Guardian 19 سلسله تمرین های نیروهای مشترک رومانیایی و ارتش ایالات متحده است که در نقاط مختلف بلغارستان، مجارستان و رومانی انجام می شود. در حاشیه برگزاری این تمرین نیروهای آمریکایی به اشتباه وارد زمین های کشاورزی مردم منطقه Fetesti در رومانی شدند و به محصولات زارعی آنها خسارت وارد کردند. یکی از مردم محلی فیلمی از یک دستگاه تانک آبرامز منتشر کرده است که به اشتباه وارد زمین کشاورزی شده است وباعث نابودی محصولات کشاورزی شده است . نکته قابل توجه این فیلم مجهز بودن تانک آبرامز به سامانه دفاع فعال تروفی است. پیش از این مقامات ارتش ایالات متحده آمریکا اعلام کرده بودند از تانک های مجهز به سامانه دفاع تروفی در زرمایش Saber Guardian 19 استفاده خواهند کرد. قبل از این ارتش آمریکا از تانک های آبرامز مجهز به تروفی در لهستان جهت رزمایش استفاده کرده بود.

از قول سردار وحیدی و یا در حوزه هوایی هم انشالله در آینده نزدیک هواپیمای جدید آموزشی جمهوری اسلامی ایران توسط وزارت دفاع به پرواز درخواهد آمد و این خواست مشخص حضرت آقا از ما بود. https://www.mashreghnews.ir/news/966737/ماجرای-دستور-رهبری-برای-ساخت-اس-300-ایرانی-شکست-اسرائیل-در-دوران اینها بدجور گیر دادن به هواپیمای اموزشی. کوثر 1 و کوثر 2 و... مگه چقدر نیاز به هواپیمای اموزشی است

با توجه به جنجالهای اولیه که گویا توسط دولت وفاق بود به نظر میرسید یک باجگیری و گربه رقصانی توسط دولت وفاق هست برای غرب و امریکا که حمایتش کنند. از اونجا که مثلا در مورد قطع صادرات نفت هم گویا تلویحا به جبران کمبود نفت ایران در بازار اشاره کرده بودند. از طرفی از اونجا که توسط دولت وفاق توقیف شده گویا پس اگر حامل بار ترکها بود قاعدتا برای خودشون بوده و جنجال سرش بی مورد هست. یا چیزی این وسط جا افتاده؟

در ادامه دو پست بالا در رصد اندیشکده های آمریکایی بخش هایی از مطالب ارائه شده از دو اندیشکده دیگر را به صورت خلاصه قرار می دهم : اندیشکده Heritage این طرح ، آمریکا را قادر خواهد ساخت تا تحریم‌های بیشتری علیه رژیم ایران تحت سیاست فشار حداکثری اعمال کند . این امر باعث خواهد شد تا تحریم‌های آمریکا در بخش‌های استراتژیک اقتصاد ایران شدید تر شود چرا که سپاه پاسداران به طور گسترده در صنایع نفت ، ساخت ‌وساز و صنایع دفاعی ایران حضور دارد. مایک پومپئو به عنوان رئیس سازمان سیا در سال ۲۰۱۷ تخمین زد که سپاه در حدود ۲۰ درصد از اقتصاد ایران را تحت کنترل خود دارد . این فشار افزوده بر اقتصاد ایران مطمئنا فشار بیشتری بر رژیم ایران خواهد گذاشت که در حال حاضر با نارضایتی فزاینده از سوی ایرانیان مواجه است . دولت ترامپ امیدوار است که تحریم‌های قوی ‌تر ، تهران را وادار به تعدیل سیاست ‌های خصمانه و یا خطر سرنگون شدن توسط مردم خود کند. اندیشکده Carnegie تصمیم دولت ترامپ برای تعیین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی یکی دیگر از گام های خطرناک در این مبارزه سرسختانه است. وزیر امور خارجه مایک پومپئو و مشاور امنیت ملی جان بولتون در حال تحریک یک درگیری نظامی مابین ایران و آمریکا و سرنگونی رژیم مستقر در تهران هستند ... موضوع ناشناخته در اینجا این است که آیا ترامپ به دو مشاور خود یادآوری می‌کند که او رئیس‌جمهور است و نه آنها ؟ آیا او روشن می‌کند که نمی‌خواهد این کشور را به یک جنگ مبهم استراتژیک با ایران ببرد که می‌تواند خونین ، غیرقابل‌ پیش‌ بینی و مصیبت‌ بار برای منافع آمریکا در منطقه باشد؟ اگر ما در لاس وگاس بودیم ، در این شرط بندی شرکت نمی کردیم . نگرانی اصلی این است که این طراحی، اختلافات میان واشنگتن و تهران را به سه روش ممکن تشدید خواهد کرد. ایرانی ها ... احتمالا امیدوارند که در این مسیر عدم تقابل بمانند ، اما طراحی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌تواند باعث تغییر سیاست شود و یا حداقل بهانه ‌ای برای جناح‌ ها در تهران ایجاد کند که به دنبال رویارویی می باشند . فرماندهان سطح پایین و مقامات ممکن است لفاظی ها را به عنوان دستور یا مجوز برای اقدام تهاجمی تری در منطقه اتخاذ کنند که منجر به تشدید جنگ ناخواسته در عراق، سوریه، خلیج ‌فارس و مناطق دیگر می‌شود که هر دو کشور دارای نیروهای نظامی هستند. جان بولتون سفیر و سایر طرفداران سختگیری بر ایران به وضوح از واکنش شدید ایران نسبت به خروج ایالات متحده از موافقتنامه هسته ای ناامید شده اند . ایران با رویکرد سازشکارانه متحدان ایالات متحده در اروپا و سایر نقاط را از انتخاب یک طرف نجات داده است. اما اقدامات دیگر از سوی دولت ترامپ برای تهران سختگیرانه تر خواهد بود و می‌تواند با بحران مواجه شود .

تروفی و M1A1 سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بعد از انتشار تصاویر از نصب سامانه دفاع فعال تروفی بر روی تانک M1A2 SEPv2 نیروی زمینی ارتش امریکا و حضور این تانک ها در خاک اروپا، اکنون اخبار و تصویر جدید حکایت از انجام موفقیت آمیز تست ها سامانه تروفی نصب شده بر روی تانک های ابرامز M1A1 سپاه تفنگداران دریایی آمریکا دارد. سیستم دفاع فعال تروفی با نیازها و ماموریت ها سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا سازگار است و نصب این سامانه بر روی تانک های ابرامز سپاه تفنگداران دریایی به طور قطع در بهبود قابلیت های جنگی و حفاظت از خدمه تانک ها تاثیر خواهد گذاشت . پروژه نصب تروفی بر روی تانک های ابرامز M1A1 سپاه تفنگداران آمریکا هماهنگ با ارتش امریکا به مرحله بعدی یعنی توسعه و عملیاتی شدن آن خواهد رفت. در حال حاضر برنامه ریزی های برای تسریع در شروع برنامه در سال مالی جاری بین دو نیرو انجام گرفت است.

حضور آبرامز مجهز به تروفی در تمرینات نظامی 2018 saber strike تمرینات نظامی saber strike یک تمرین سالانه است که از سال 2010 توسط ارتش ایالات متحده آمریکا مستقر در اورپا (USAREUR) با تمرکز بر کشور های منطقه بالتیک (لیتوانی، لتونی و استونی ) برگزار می شود. در طول این تمرین در ژوئن سال 2018 در لهستان نزدیکی شهرشچچین اولین تانک های ابرامز M1A2 SEPv2 مجهز به سیستم دفاع فعال تروفی دیده شدند. این تانک ها جزئی از تیپ 1 ام زرهی لشکر ا ام سوار نظام ارتش ایالات متحده آمریکا هستند. بنابراین به نظر می رسد تانک های آبرامز تیپ 1 ام زرهی لشکر ا ام سوار نظام اولین تانک های در نیروهای مسلح آمریکا هستند که به سیستم دفاع فعال تروفی محهز شده اند. با این حال با توجه به تصاویر به نظر می رسد تمامی تانک های این تیپ زرهی که در اروپا مستقر شده اند به سیستم دفاع فعال تروفی مجهز نشده اند و فقط بخشی از انها دارای سامانه تروفی هستند.

جالب است هیچ کس خبر بازدید وزیر دفاع از صنایع دفاعی اصفهان و تاکید ایشان برای افزایش شمار کوثرهای تولیدی تا پایان سال را در این انجمن کار نکرد. گویا دستاوردهای پیشرفته دیگری در زمینه کشف و رهگیری اهداف پرنده نیز رونمایی شده است.

دیوانگی این چیزی که شما میگید دقیقا دیوانگی ما و آمریکا در جنگ گرم نیسیتم اگر ما شروع کنیم به حمله به تجهیزات نظامی اونا دقیقا وارد جنگ میشیم هر چقدرم امریکا در این جنگ از دست بده ما صد برابر میبازیم فقط پارس جنوبی با یک حمله مارو به صد سال عقب میبره باید اینو در نظر گرفت قبل از انجام هر کاری

فکر میکنم عدد ۱۲ الی ۱۳ منطقی تر باشه خود پی ۸ تعداد ۲+۷ خدمه داره ، اون نسخه از گلوبال هاوک هم ۳ یا ۴ نفر