به نظر بنده اگر قراربه فرستادن سامانه ای باشه قطعا باور نیست باور هنوز نیاز به ورزیده تر شدن دارد در ضمن تحرک کمتری نسبت به امثال سوم خرداد هم دارد و از همه مهمتر سامانه ای سنگین از لحاظ هزین هساخت و نگه داری میباشد یادمون نره خیلی از نقاط کشور خصوصا شرق و شمال هنوز پوشش پدافندی با کیفیتی در حد اس 300 وامثالهم ندارند همچنین نقاط کور زیادی در غرب و خصوصا شمال غرب و جنوب وجود دارد سامانه باور احتمالا برلبه فناوری پدافندی ایران حرکت میکنه همین ریسک بالایی میطلبه برای حضور در سوریه.امثال باور اس 300 و ...نیاز به عمق پدافندی دارند که اصلا در سوریه موجود نیست بدون این مهم اس 500 هم در سوریه یعنی گوشت جلو توپ!سوم خرداد قابلیت بسیار خوبی در تحرک .پنهان سازی داره از همه لحاظ ایران تسلط کافی در ساخت و توسعه انواع زیرسیستم های این سامانه رو کسب کرده استفاده از موشکهای مختلف بر حسب نوع هدف و همچنین استفاده از حالت پسیو برای رهگیری اهداف ان هم در مقابل اسرائیل و توانایی بالا ان در سرکوب سامانه های رادرای یک مزیت بسیار بالا محسوب میشه هزینه ساخت و سرویس هم بماند از لحاط سطح حساسیت فناوری هم نگرانی وجودندارد سوم خرداد در میانه فناوری پدافندی ایران قرار دارد در ضمن پس از سالها خود اسرائیل در سرکوب پانتسیر واس 200 بسیار موفق تر بوده تا امثال بوک ام های سوری که شرایط اینحا هم مشخص هست ...البته تمام این صحبت ها براساس فرستادن یک سامانه بود وگرنه همکاری پدافندی در زمینه فرستادن رادار های پسیو و سامانه ها الکترواپتیک و جنگ الکترونیک هم تاثیر بسیاری داره

بسم الله الرحمن الرحیم بنظرم با توجه به رفتار طرف اسرائیلی پهن کردن دام پدافند بسیار راحت میباشد همین یک نکته چنان هراسی در طرف مقابل ایجاد خواهد کرد که برای هر حمله به مواضع ما چندین و چند بار اطلاعات را چک نماید که هزینه هر حمله را بالا خواهد برد و زمان را از دست دشمن خارج خواهد کرد همان عیب بزرگ سوریه دراین زمینه بزرگترین منفعت برای ما خواهد شد حضور انواع جاسوسها در خاک سوریه امکان تله گذاری را برای ما فراهم خواهد نمود ان شالله رزمندگان پدافند جمهوری اسلامی روزهای زیبایی را رقم خواهند زد (حداقل امید بنده اینگونه هستش ) ما مثل اقای یوسی کوهن توئیتر نداریم ولی باید خدمتشان عرض کنم همانطور که ایشان میتوانند در مورد حضور در ایران اظهار نظر کنند ما هم باید عرض کنیم سلام تلاویو ، داریم میاییم لبخند

نبرد ترا بین نبرد ترا بین در دهکده ای به همین نام و در شب 14-15 فوریه 1967 روی داد. گروهان یازدهم از گردان سوم تیپ 2 تفنگداران دریایی (واحد اژدهای آبی) در طی چهار ساعت جنگ تن به تن حمله ای به استعداد یک هنگ از نیروهای مشترک ارتش ویتنام شمالی و چریکهای ویت کونگ را شکست داد. ویتنامی ها دو بار به مواضع مدافعین کره ای نفوذ کردند اما تفنگداران دریایی کره ای با استفاده از هر سلاح دم دست به دفاع خود ادامه دادند. این نبرد پس از آن اتفاق افتاد كه یك فراری ویت کونگ گزارش داد كه ویتنامی ها قصد حمله به پایگاه کره ای ها را دارند. در روز 14 فوریه، گردانهای40ام و 60ام نیروهای منظم ارتش ویتنام محاصره ی مواضع کره ای ها را آغازکردند. مهاجمین توسط یک گردان از چریکهای محلی ویت کونگ پشتیبانی می شدند. نیروهای مهاجم با تمرکز نیروهای خود در منطقه، قصد داشتند همه خطوط ارتباطی کره ای ها را قطع کرده و آنها را یکجا جارو کنند. در سپیده دم روز 15 فوریه، نبرد با تلاش ویت کونگها برای قطع تلفنهای پایگاه کره ای ها آغاز شد. کره ای ها در سنگرهایشان منتظر ماندند و درخواست پشتیبانی هوایی کردند. به دلیل هوای مه آلود، پشتیبانی هوایی ممکن نشد و بنابراین کره ای ها فقط باید به پشتیبانی توپخانه اکتفا می کردند. هنگامی که ویتنامی ها به مواضع کره ای ها نفوذ کردند، درگیری های شدت گرفت. در ابتدا ، کره جنوبی ای ها با وجود قدرت برتر آتش خود به دلیل برتر عددی دشمن(حدود یک به سه) زمین گیر شدند، اما با آغاز ضد حمله ی کره ای ها، صفوف ویتنامی ها به تدریج دچار شکاف شد. با پایان یافتن درگیری ها، کره ای ها ادعا كردند كه 246 نفر از نفرات دشمن را كشته اند. علاوه بر این، آنها گزارش دادند که سه قبضه شعله افکن ، پنج راکت ضد تانک، دو قبضه مسلسل، 29 تفنگ، 100 قطعه دینامیت و بیش از 6000 گلوله را غنیمت گرفته اند. نیروهای کره ای بخاطر دفاع از پایگاه و جلوگیری از تصرف آن، خود را پیروزی میدان می دانستند. پس از نبرد، فرمانده های نظامی کره و وزیردفاع و نخست وزیر کره از صحنه نبرد بازدید کردند. دولت کره جنوبی بیش از هر عملیات دیگری در طول جنگ ویتنام، از جمله نخستین ارتقاء واحدهای تفنگداران دریایی از زمان جنگ کره به خاطر این نبرد به سربازان مدافع مدال داد. کاپیتان جئونگ کیونگ-جین و ستوان دوم شین وون بائه هر یک از آنها به مدال تائه گوک رسدند. روزنامه نیویورک تایمز این نبرد را به عنوان بزرگترین پیروزی کره جنوبی در 15 ماه حضور در ویتنام جنوبی گزارش داد. پس از توجیه کوتاه خبرنگاران خارجی ، عبارت "تفنگداران دریایی افسانه ساز" زینت بخش روزنامه ها شدند و با تیترهای "تفنگداران دریایی شکارچی شبح" و "تفنگداران دریایی غیر قابل شکست" از جنگ کره ادامه پیدا کردند. مترجم رضا کیانی موحد ترجمه آزاد از https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Trà_Bình

تانک اصلی میدان نبرد ترکیه، آلتای تانک آلتای ترکیه محصول صنایع دفاعی ترکیه بوده و توسط شرکت خودروهای سنگین Otokar ، و هولدینگ Koç Holding توسعه داده شد و از فناوری شرکت Hyundai Rotem کره جنوبی برای طراحی و تولید آن استفاده گردید. این تانک علاوه بر هدف گذاری 250 عددی برای ارتش ترکیه برای بازارهای صادراتی در نظر گرفته شده است. این تانک یکی از گران ترین طرح های تانک دنیا است با 13.75 میلیون دلار قیمت برای هر ارابه تانک هست. پیمانکار اصلی طرح: شرکت Otokar طراح زیر سیستم ها و کنترل آتش: شرکت Aselsan توپ اصلی: شرکت MKEK توپ آلمانی Rheinmetall L/55 بسته زرهی: شرکت Roketsan پشتیبانی فنی و کمک طراحی: شرکت Hyundai Rotem کره جنوبی سازنده: شرکت BMC جالب است بدانید که بخشی از تولیدات شرکت سازنده و پیمانکار تولید اتوبوس هست. بخش های اصلی تانک از دیگر کشور ها تامین شده است و در طراحی از کره جنوبی کمک گرفته شده است. همین مساله قیمت تانک را بالا برده است. اما باید در نظر گرفت که طراحی بسته تانک یک امر تخصصی بوده و به اندازه طراحی اجزا مهم است.

آتش سوزی ناو یو اس اس بونهام ریچارد بزرگترین آتش سوزی ده سال اخیر در نیروی دریایی آمریکا است سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه در نشست خبری درباره این آتش سوزی اظهار داشت: این موضوع خیلی ارتباطی با ما پیدا نمی‌کند، ولی جالب است که ناو‌های آمریکایی چقدر زود آتش می‌گیرند، باید بررسی شود که آیا یوزپلنگ‌های آمریکایی این مسئله را به عهده نگرفتند؟!

پچ پهپاد برای خلبان نیرو هوایی البته دستمون ghiam اشاره کردن به افتتاح دانشکده پهپادی نیروی هوایی در کوشک نصرت قم البته اینجا لباسها فرق دارند https://www.irna.ir/news/83369984/دانشکده-پهپاد-نیروی-هوایی-ارتش-افتتاح-شد

باور برای استقرار موفق نیاز به لایه های مختلف داره، چه موشکی، چه سنسوری، فرماندهی و ... مشابه تصویری که جناب MR9 گذاشتند. به نظرم بهترین کار بردن یک سیستم مناسب برای رزم نامتقارن هوایی هست، با چاشنی «آفند گونه» مثلا سیستمی شبیه آنچه در یمن دیده شد و پهپادها را دور کرد یک موشک ارزان قیمت و با کاربری ساده، که هواپیماهای ترابری رو بزنه، و فرودگاه بن گوریون رو از حیز انتفاع ساقط کنه! در قبال هر حمله اینطور انتقام گرفته بشه. در ادامه استقرار موارد زیر به ترتیب باید صورت بگیره. البته در کنار شبکه راداری و فرماندهی و سنسوری و ... در مرحله بعد چیزی شبیه RBS70 که نیاز به شبکه گسترده نداره. بعد هم اورلیکن های متحرک سازی شده. اینها باید به صورت زمینی و در آماده باش کامل برای مقابله با دلیله و انواع دیگر حمله هوایی منتقل شوند. در صورت وجود توپ 100 مم سعیر متحرک سازی شده در مرحله بعدی سوم خرداد یا سایر سامانه های برد متوسط در نهایت برد بلند یعنی باور ما باید زیر برتری هوایی دشمن یک پدافند مستقر کنیم. استراتژی به این صورت است که ابتدا یک عامل تهدید کننده آفندی داشته باشیم که دشمن را در حمله هوایی مردد کند، سپس مرحله به مرحله با اولویت دفاع از خود سامانه های پدافندی، و بعد دفاع از اهداف پر ارزش سامانه ها رو مستقر کنیم. سوال آخر اینکه به فرض اینکه ظرفیت تولید خالی موجود باشه، کی پولش رو میده؟

بله بویژه با تجربه مصر و دزدین یک سامانه کامل توسط اسرائیل در صحرای سینا ( به جز غنیمتی ها)

اگر دقت کنید در طرح من تو گام پنجم سیستم مشخصی مثل سوم خرداد یا باور برده میشه بحث آموزش، یکپارچه سازی و ارتقا سامانه های سوری اولین گام ها هست که بجز کیت لینک و تغییراتی در خود سامانه ها بقیه تکنولوژی خاصی نمیخوان، فقط کابل زمینی میخواد در گام سوم و چهارم هم زیرسیستم نصب میشه نه یک سامانه و این سامانه بیشتر بر مبنای پسیو هست یعنی خاموش فقط شنود میکنه و شلیک ها هم کور انجام میشه وقتی این گام ها تحقق پیدا کرد، میشه کم کم سامانه های فعال مثل سوم خرداد و باور را وارد کرد

گرفتاری اینجاست که هر کدوم از عوامل موجود در چارت را قصد داشته باشیم حذف کنیم ، کل شبکه دچار مشکل میشود ، یعنی برای تحلیل جامع نیاز هست که کل شبکه پیاده بشود

اینجا نباید بصورت کلاسیک سیستم پدافند رو توسعه داد بلکه باید بصورت هوشمند و باتوجه به مدل 80 20 توسعه داد انجام کارهایی که با 20 درصد انرژی موجب 80 درصد جواب می شوند این حالت پیشنهادی هست که با کمترین هزینه و برخورد توان ما وارد شود و بتواند بهترین جواب را بگیرد

در مورد بایکوت خبری آتش سوزی ناوهلیکوپتر بر آمریکایی در صفحه اول رسانه ها

عکس اول باز نمیشه

با سلام استفاده از موشک های این سامانه که هدف‌یابی اپتیکی دارند مزیت بسیار خوبیه برای دفاع از آسمان لبنان و اهداف توی خاک سوریه،چون هم برد بلند هستند هم کمتر اختلال اثر میپذیرند هم می‌تونه بصورت تکی مثل فجر ۵ مخفی بشه و خیلی سریع شلیک بشن.اون حرکت یمنی ها یادتون هست.نظرتون چیه؟

طبق صحبت های امیر رستگاری، هرمز توانایی درگیری همزمان با 16 هدف رو در ارتفاع پایین و متوسط دارد. و برای اینکار از 4 رادار کنترل آتش بهره می برد و هر رادار 90 درجه را پوشش می دهد تا هرمز از پوشش 360 درجه‌ای برای مقابله با تهدیدات برخوردار باشد. احتمالا این رادارها نسخه جدید رادار چشم عقاب باشد. چشم عقاب توانایی درگیری با 3 هدف را داراست، برد رادار 200 کیلومتری و ارتفاع کشف 30 کیلومتر است. احتمالا در نسخه اولیه هرمز شاهد پدافند 200 کیلومتری نباشیم و پدافند دوربرد ناو بتواند تا 150 کیلومتر را پوشش دهد. البته این امکان وجود دارد که با سوم خرداد دریاپایه هم مواجه شویم همچنان که یک گردان سوم خرداد توانایی درگیری با 16 هدف را دارد. سوالی که وجود دارد این است با وجود طراحی و ساخت انواع سامانه‌های زمین پایه چرا پدافند هرمز توانایی پوشش ارتفاع بالا را ندارد؟ جالب توجه است که نسخه های دریاپایه بوک روسی و اچ کیو 16 چینی به ترتیب با ارتفاع درگیری 15 و 18 کیلومتر (ارتفاع متوسط) می باشند. گرچه نمی‌توان نظر قاطعی در مورد پدافند این ناو داشت اما محتمل است که بتواند 100-150 کیلومتر را پوشش دهد. با توجه به اینکه هرمز قرار هست با 16 هدف درگیر شود و برای هر هدف 2 موشک پرتاب می‌شود یعنی 32 موشک، و همچنین پوشش برد کوتاه، متوسط و بلند برای این ناو در نظر گرفته شده است بنابراین تمام لانچرهای عمود پرتاب جلوی دکل مربوط به موشک‌های پدافندی خواهد بود و پرتابگرهای مایل پرتاب برای موشک‌های کروز ضد کشتی به کار گرفته خواهد شد. در این صورت ما تنها با پرتابگرهای عمود پرتاب مخصوص پدافند روبرو هستیم که فعلا توانایی شلیک موشک‌های کروز رو نخواهند داشت. فعلا نیاز به کروزهای دریایی برای هدف قرار دادن اهداف زمینی نداریم و نیاز اصلی ما توانایی هرمز در حمایت از خود ضد نیروی هوایی و دریایی دشمن است. اگر ماکت هرمز را ملاک قرار دهیم، شاید در آینده حضور 32 موشک برد بلند 120-150 کیلومتر صیاد3، 48 موشک برد متوسط صیاد2 و تا 64 موشک پدافندی برد کوتاه برای مقابله با موشکهای کروز را شاهد باشیم. بهتر است که نیروی دریایی برای پدافند برد کوتاه از موشکهای هدایت فروسرخ یا تصویر ساز حرارتی استفاده کند تا در صورت تهاجم انبوه موشک‌های کروز یا بمبهای هواپرتاب به سمت ناو، رادار درگیری پدافند وظیفه هدایت موشک را به عهده نداشته باشد و موشک خود دست به رهگیری و انهدام هدف بزند تا همچنان پدافند بتواند با خطر هواگردهای دشمن در برد متوسط و بلند مقابله کند.

خرج گود صنعتی خرج انفجار مقدار مواد منفجره ای است که هنگام منفجر شدن ، کار مکانیکی انجام می دهد. انرژی مواد منفجره برای انفجار در صنایع معدنی و شهر سازی ، برای سوراخ کردن و جوشکاری فلزات ، برش و تخریب سازه های مختلف و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. - خرج انفجاری متمرکز ، - خرج انفجاری خطی و - خرج های شکل یافته (خرج گود) خرج های شکل گرفته به دلیل امکان تمرکز انرژی آزاد شده از انفجار با سایر خرج ها متفاوت است. یک سیلندر مواد منفجره با یک حفره توخالی در یک انتها و یک دتوناتور ماده منفجره در انتهای آن به عنوان یک بار توخالی (تهی شده) شناخته می شود. در صورتی که حفره توخالی با یک لایه نازک از فلز ، پلاستیک ، سرامیک یا مواد مشابه روکش شده باشد ، آستر راتشکیل می دهد و هنگامی که بار انفجاری منفجر شود تشکیل جت می دهد. افزایش عمق نفوذ خرج های شکل یافته با حرکت دادن بار در فاصله مشخصی از هدف (فاصله stand off) حاصل می شود. عملکرد بارهای شکل یافته و تأثیر فاصله standoff و آستردر بصورت شماتیک در شکل نشان داده شده است. خرج های شکل یافته با توجه به شکل و میزان تمرکز انرژی تراک می تواند به دسته های زیر تقسیم شود: - شارژ های مخروطی شکل یا سوراخ کننده ها و - شارژ های خطی یا برشی. از شارژ های مخروطی شکل یا سوراخ کننده ها برای سوراخ کردن هدف استفاده می شود. آستر از نوع مخروطی است و انرژی انفجار بر روی نقطه تزریق متمرکز است. از شارژ های شکل خطی برای برش مواد مورد نظر استفاده می شود. آستر از نوع منشور است و انرژی انفجار در امتداد محور طولی متمرکز شده است. عملکرد شارژ های شکل مخروطی با عمق سوراخ ایجاد شده ارزیابی می شود ، در حالی که عملکرد خرج خطی با حداکثر ضخامت ماده ای که قابل برش است تعریف می شود منابع در انتها ذکر خواهد شد. انشاالله ادامه خواهد داشت.

بسم ا... شاید هم کسب تجربه در برابر IAF به هزینه سوری ها ، درست همان کاری روسها در ویتنام ، با هدف ایجاد آمادگی در برابر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده دنبال می کردند .

 http://uupload.ir/files/zupy_arm_shenasai_1.jpg

دوست عزیز . سر جنگی ترموباریک اصولا در داخل جو زمین یعنی جایی که فشار هوا به اندازه کافی وجود داشته باشه عمل میکنه و در زیر اب یا محیط فاقد اکسیژن  قابل استفاده نیست . بحث قدرت بسیار بالایی که سر جنگی اژدرها وارد میکنند به کشتی به خاطر انفجار درون سیال متراکمی مثل اب ( در مقایسه با هوا )هست . 

370km/h   1000*370 / 60*60 = 370000m / 3600s =  102.777m/s ================   اشکوال و سرعت فوق العاده اش در اصل با کلاهک هسته ای معنا پیدا میکنه . این سرعت زیر اب و برای سیالی مثل اب خیلی بالاست منتهی بحث هدایت پذیر بودنش مطرح هست و اینکه چطور این موضوع را حل بکنند .

چیزی که ما از مسول غرفه حوت شنیدیم این بود   محل اصابت به حوت داده میشه ، دیگه هیچ کنترل و تماسی با حوت مقدور نیست ، حوت هم نسبت به اون هدف اگر به هر علتی از جمله جریان آب تغییر مسیر بده خودش میتونه به وسیله بالک های که تقریبا در انتها داره و بعد شلیک باز میشه اصلاح مسیر داشته باشه   حوت اصلا هیچ سونار یا سنسوری نداره ، با اون همه حباب و گاز ساطع شده از نوک همینکه میتونه تغیر مسیر بده خودش شاهکار هست

 

با عرض تبریک و خسته نباشید خدمت تلاشگران وزارت دفاع      

  چیز عجیبی نیست حتی اژدر های جنگ جهانی دوم هم این قابلیت رو داشتند و لازم نیست جلوی زیردریایی به سمت کشتی باشه. مسیر برخورد میتونه قوسی و کمانی و زیگزاگی باشه و مسیر محاسبه شده قبل از شلیک به سیستم هدایت داخلی اژدر داده میشه. حالا این اژدر هم که هدایت شونده هست.