برترین های انجمن

  1. MR9

    MR9

    Forum Admins


    • امتیاز

      36

    • تعداد محتوا

      9,419


  2. RezaKiani

    RezaKiani

    Members


    • امتیاز

      26

    • تعداد محتوا

      2,004


  3. bds110

    bds110

    Editorial Board


    • امتیاز

      26

    • تعداد محتوا

      1,259


  4. HRA

    HRA

    Editorial Board


    • امتیاز

      19

    • تعداد محتوا

      466



ارسال های محبوب

Showing content with the highest reputation on شنبه, 11 مرداد 1399 در پست ها

  1. 2 پسندیده شده
    به نام خدا سامانه دوش پرتاب red sky 2 red sky 2یک موشک کوتاه برد ضد هوایی ساخت شرکت imi اسرائیل است که برای مقابله با هواپیماهایی که در ارتفاع پائین و متوسط پرواز می کنند و همچنین برای استفاده علیه اهداف زمینی در فاصله نزدیک مورد استفاده قرار می گیرد. سامانه red sky 2 یک سامانه سنسور یکپارچه و دفاع هوایی قابل حمل موشکی است این سیستم نظارت 24 ساعته منفعل , نسل هشدار خودکار و هدایت سلاح یه سمت اهداف طراحی شده را فراهم می کند و از تصمیمات اتش بهینه پشتیبانی می کند سامانه رد اسکای توانایی سیستم های قابل حمل را که در حال حاضر به توانایی اپراتور انسانی محدود شده است گسترش داده اند برای مثال strela(sa-7) وlgla(sa-16) می تواند با اهدافی بالای 5 کیلومتر درگیر شود اما معمولا به سمت اهدافی در رنج یک و نیم کیلومتر تا دو کیلومتر شلیک می شوند جایی که اپراتور می تواند به طور امن اهداف را شناسایی کند و تمامی اعمال پیش راه اندازی را انجام دهد سیستم رد اسکای شناسایی و تشخیص اهداف را در محدوده موثر انجام می دهد این سیستم برای سامانه های مختلف و پیچیده موشکی طراحی شده است مانند stinger امریکا یا strela روسیه و مشتقات بومی ان ها در بسیاری از کشور ها نظیر روسیه و چین قابل دسترس است این سیستم عملیات نا محدود موشکی رادر شرایط نا مساعد اب وهوایی و شرایط دید محدود مانند کوهستان و فضا های شهری امکان پذیر می کند یا استفاده از یک اسکنر اینفرارد این سامانه می تواند چندین هدف را هنگامی که یک flir جداگانه بر روی مسیر راه اندازی شده است دنبال کند فرماندهی کنترل و ارتباطات واحد در یک سیستم متحرک سبک وزن دسته بندی شده است سیستم برای یک اپراتور که توسط دو شخص برای راه اندازی همراهی می شود طراحی شده است سیستم قابل انتقال توسط هلی کوپتر و وسایل نقلیه سبک وزن می باشد این تجهیزات کوچک وبوده و به ساده گی حمل و استفاده می شود و با توجه به امکان حملش توسط سربازهای پیاده در اصطلاح به آن backpacked by X soldiers اطلاق می شود. این سامانه به سرعت علیه اهداف در ارتفاع پائین اماده می شود و برای نابودی هدفش از موشک های MANPAD استفاده می کند.این سامانه امکان پشتیبانی از سربازان را در میدان نبرد علیه اهداف سریع و دارای ابعاد کوچک در زمین و هوا می دهد. همچنین این سامانه مجهز به دوربین های مراقبتی برای دید در شب و روز و در تمام شرایط اب و هوایی است. این سامانه از چهار بخش اساسی تشکیا شده است: 1- (tracker and launcher lt unit ) دو موشک و محل قرار گیری انها . 2-(infra red scanner irs unit ) دوربین مراقبتی و محل قرارگیری ان که اطلاعات کامل را در اختیار قرار می دهد. 3-( command ،communication and control ccc unit ) که کامپیوتر خاصی برای اطلاعات حاصل از واحد irs را تجزیه و تحلیل می کند و به سرباز امکان دستور دادن به تجهیزات و اتصال به مراکز فرماندهی را می دهد. 4-(power supply ) که انرزی مورد نیاز را تامین می کند. این تجهیزات می توانند اهدافی را تا برد 15 کیلومتر و با زاویه 160 درجه را شناسایی کنند. صنایع نظامی اسرائیل سیستم رد اسکای را برای پاسخگویی به نیاز های خاص مشتری و یکپارچه سازی سیستم ها عملیاتی اثبات شده نظیر استینگر و موشک های strela توسط تکنولوژی دقیق controp گسترش داده است تهیه کننده و مترجم :sinagood منبع:http://defense-update.com/products/r/red-sky.htm
  2. 2 پسندیده شده
    شهریور گرم و شرجی سال 1387 بود تازه چند روز بود که به نفتکش سوپرتانکر" ایران هنگام" ملحق شده بودم ما 2میلیون و دویست هزار بشکه نفت خام از خارگ به مقصد رتردام هلند بارگرفتیم و با عبور از تنگه هرمز طبق روت و مسیر جدید و و دورتر که برخلاف مسیرهمیشگی با فاصله 200مایل از ساحل فاصله داشت درحال دریانوردی جهت دور زدن قاره آفریقا از دماغه امید نیک و رفتن به اروپا بودیم اون روزا خبر خاصی از حمله دزدان دریایی گزارش نشده بود دست و پا شکسته خبرهایی به گوشم خورده بود (وقتی که خونه بودم) ولی روی کشتی هیچکی از هیچ چیز خبر نداشت(البته بعدا مشخص شد کاپتان در جریان بوده بالاخص بحث دزدیده و روبوده شدن کشتی ایران دیانت از شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، منتها اونا برای جلوگیری از ایجاد جو ترس و هراس پرسنل و عدم تجربه کافی و نامدیریتی و کلی مسایل دیگه چیزی به کسی نگفتن و فقط خواستن که حدود 130 -40 مایل بیشتر از مسیر های معمول از ساحل دوربشیم!!! البته اونا هم فکرشو نمیکردن با 200 میال فاصله از ساحل کسی بتونه به کشتی حتی نزدیک هم بشه) روز 30 شهریور بود یک جشنی حالا به چه مناسبتی بود(مناسبتش یادم رفته ولی فکر کنم یکی از مناسبتهای مذهبی بود درست خاطرم نمونده)گرفته بودیم و بعد از کلی بخور بخور و سروصدا و خوشگذرونی البته از نوع شرعی و قانونی و معقولش رفته بودیم باشگاه افسران و مشغول شب نشینی و وقت گذرونی بودیم ساعت حدود 11 شب بود که یه هو..... ...... صدای افسر راه مضطرب و پریشون و هراسون پیچید توی کشتی که نفس زنان و بدون رعایت ضوابت جاریه تند و تند از سیستم پیجینگ کشتی میگفت : دزدا اومدن رو کشتی دزدا اومدن رو کشتی دزدا اومدن رو کشتی ... صدای پیج مداوم و تکراری افسر سوم عرشه خوشی رو از سر هممون پروند همه دویدیم سمت کابینامونو با تعویض لباس رفتیم به بخشهایی مشخص شده ( هر دریانوردی در ابتدای الحاق به شغل دریایی باید دوره های خاصی رو بگذرونه و تمرینهای خاصی رو هم قبل از دریا و هم بصورت هفتگی باید روی کشتی بگذرونه بعلاوه آموزشهای پیش از الحاق به شغل دریایی و ضمن خدمت هفتگی و مستمری که در جریانه هم کلاس های آموزشی هفتگی هم جلسات فیلمهای آموزشی هفتگی هم آموزشهای بر پایه مدولهای کامپیوتری و... یکی از این اموزشهای الزامی آموزش و تمرین برخورد و مواجهه با دزدان دریایی هستش که اون روزا پایتختشون تنگه مالاکا و آسیای جنوب و جنوب شرقی بود و دیگر حیات خلوتاشون دریایی کارایب، آمریکای جنوبی ، غرب آفریقا و خلیج بنگال و......بود) ما هم هرکدوم بر مبنای آموزش و وظیفه محوله در ماستر لیست (لیستی که وظیفه و محل هر دریانورد پرسنل و یا همراه با شناور رو در وضعیتهای گوناگون غیر معمول مشخص میکنه) رفتیم سر استیشن و دیوتی خودمون بر مبنای لیست من رفتم اتاق کنترل و با استارت یک دیزل ژنراتور دیگه و پارال کردن اون و رفتن به حالت اماده باش کامل ،همه دستگاهای ذخیره رو در حالت اماده به کار قرار دادم بعد هم تماس گرفتم با یکی دوتا از بچه ها که ببینم چه خبر شده معلوم شد خبری از دزدان دریایی روی کشتی نیست اما دو قایق در حال تلاش برای نزدیکی به ما هستند همزمان سرمهندس پاکستانی هم که داشت از ترس قالب تهی میکرد رسید پایین و با برداشتن همه لیمیتهای موتور اصلی اجازه افزایش سرعت و دور موتور به دور اضطراری رو داد و نفتکش کوه پیکربا 2 میلیون و 200 هزار بشکه محموله اش شروع به غرش کرد!!!!!! کاپتان با حظورش در پل شروع به مانورهای زیکزاکی کرد البته یک اشتباه فاحش مرتکب شده بود که بعدا فهمیدیم(چون حول کرده بودیم و کسی هم چک نکرده بود) و اون هم این بود که فقط یکی از سیستمهای سکان کشتی روشن بود و دومی در حال اماده باش قرار داشت که حتما میبایست روشن میشد و ما فراموش کرده بودیم(کاپتان و افسر راه فراموش کرده بودن چون وظیفه اونا بود ، اما راسیتش ما هم توی اتاق کنترل چک نکرده بودیم از بس حول کرزده بودیم چون اون افسر پیج کرد دزدا اومدن رو کشتی و ما انتظار درگیری نزدی و رودرو با زدها رو داشتیم!!!!) تماس با تهران و با سواحل نزدیک جهت کمک از پل فرماندهی کشتی ما صورت پذیرفت که توصیه خاصی جز کارهایی که ما کردیم به ما نشد و ما همون وظعیت خودمونو حفظ کردیم و اما ماجرا از چه قرار بود؟ ماجرا از این قرار بود که: ساعتهای حول و حوش 11 شب افسر سوم که افسر مسیول و بقول نظامیها افسر نگهبان پل فرماندهی بود میره روی وینگ سمت راست پل فرماندهی برای بررسی اطراف کشتی خودش میگفت احساس کردم شبح یا سایه ای سمت راست کشتی و چسبیده به اون دیدم فکر کردم توهم زدم و دچار توهم شدم!!!!! برگشتم پل فرماندهی اما باز شک کردم و برگشتم اما چیزی ندیدم در حال برگشت به پل یک لحظه احساس کردم شبحی رو در زیر وینگ راست دیدم بازم توجهی نکردم!!!!! هنوز به پل فرماندهی نرسیده بودم که شک به جونم افتاد و برگشتم تا با روشن کردن نورافکن وظعیت رو بررسی کنم اومدم سمت وینگ راست و نورافکن مستقر در اونجا، که احساس کردم موازی با جایگاه خودم شبحی در دل سیاهی شب همراهمون میاد!!!!! نورافکن رو روشن کرده و نکرده بستنم به رگبار!!!!!!!!!!!! و بعدش هم دویدم سمت پیجر و شروع کردم به گفتن مداوم دزدها اومدن رو کشتی و....!!!!! بینوا به محض روشن کردن نورافکن مورد حمله دزدان دریایی قرار گرفته بود و با کلاشنیکوف بسته بودنش به رگبار ولی شکر خدا گلوله و یا ترکشی بهش نخورده بود و اما ادامه ماجرا بعد از رفتن به وظعیت آماده باش کامل برای مقابله با دزدان دریایی: طبق آموزشهای فراگرفته شده، تنها سلاح ما برای مقابله با دزدان دریایی برای جلوگیر از اومدنشون رو عرشه کشتی شلنگهای آب آتش نشانی کشتی با فشار آب 12 بار بودن والسلام!!! من هم پمپ اضطراری آب دریا برای آتشنشانی رو روشن کردم و فشار رو روری 12 بار ست کردم(روشن کردن پمپ با من بود و تنظیمش با یکی از بچه های مهندس دستیار) همزمان بچه های دیگه روی عرشه آماده مقابله با دزدان دریایی بودن اون موقع ما از شدت برخورد اونا و نوع تجهیزاتشون خبری نداشتیم واسه همین بچه ها با کمترین نوع مراقبت رفته بودن روعرشه که با رگبارهای بی امان اونا مواجه میشن من بیسیم رو رو کانال عرشه تنظیم کردم و دیدم واویلا هرکی داره جیزی میگه یکی میگه بستنمون به رگبار یکی میگه بخوابین رو عرشه یکی داد میزنه نرو اون سمت و... منم به سر مهندس گفتم ماجرا از این قراره و دویدم سمت عرشه که ببینم چه خبره از کنار بویلرها رفتم رو عرشه که رسیدنم به عرشه رو دزدان عزیزدل دریایی !!! با چندین و چند رگبار مسلسل کلاشنیکوف و تیربارام ژ-3 خوش آمد گفتن شیرجه رفتم و سینه خیز خودمو به یکی از دیواره ها رسوندم هرکی یک گوشه ای سنگر گرفته بود(سنگر که چه عرض کنم پناه گرفته بود) تنها کسی که با شیلنگ آب داشت به خیال خودش با دزدا مقابله میکیرد یکی از مهماندارهامون به نام " عزیز" اهل آبادن بود که قدش به زور 160 میشد و وزنش شاید 55 هم نمیشد حدودا اگر اشتباه نکنم 26-7 سالی هم داشت به پشت خوابیده بود رو عرشه و شیلنگ آب رو گرفته بود بیرون کشتی سمت ساعت 2/5 کشتی در حالی که دزدها سمت 5/5 ما بودن البته اونم تقصیر نداشت دزدها یکریز داشتن مانور میدادن و شلیک میکردن و کشتی ما هم داشت زیکزاکی میرفت تا اونا رو در موج حاصله از حرکت پروانه کشتی و ورتکسهای حاصله از اون قرار بده تا نتونن به ما نزدیک بشن واین کای آبادانی ما " عزیز " بینوا هم نه جایی رو میدید و نه میتونست سرشو بیاره بالا و اینکه هردو قایق دزدها در حال مانور و تغییر جا بودن و ما هم در حال زیکزاک نمیدونم چی شد که چند رگبار حواله بالای سر عزیز بینوا کردن که فیش پلیتهای کناره کشتی مثه سپر حفاظتش کردن کمی به خودم جرات دادم و سینه خیز رفتم سمتش و گفتم دیونه داری چیکار میکنی کارت بیهوده اس!!!!!! گفت چیکار کنیم؟ گفتم برگردیم عقب اومد شیلنگ رو ولش کنه گفتم نکن الان در میره میزنه هردوتامونو لت و پار میکنه کمکش کردم با هم شیلنگ رو ساپورت کردیم تا نازلشو تونستیم ببندیم و بعد ولش کردیم همونجا و سینه خیز برگشتیم عقب سمت پسیج وی وچسبیدیم به دیواره مانورها ادامه داشت من یک چرخی زدم اطراف انجین کیسینگ تا بتونم اونور رو ببینم همه حالت پناه گرفته بودیم و هرازگاهی بی دلیل و بی ثمر میرفتیم یه طرفی راستش همه ترسیده بودیم رفتم سمت چپ کشتی دیدم خبری نیست داشتم برمیگشتم سمت راست کشتی که دیدم یکی از قایقها از ما کمی فاصله گرفتو بعدش یکیشون بلند شد و با آر پی جی پل فرماندهی رو هدف قرار داد شلیک آر پی جی و چرخیدن در یکی از زیکزاکهای کشتی یکی شد و فانل کشتی شبیه سپر اومد جلوی پل فرماندهی و راکت آر پی چی با زاویه کم خورد به فانل و کمونه کرد تو هوا و ما همه به چش خودمون ترکیدن اونو توی هوا و در فاصله یکی دومتری فانل دیدیم قطعاتش ریخت رو عرشه و درگیری شدت بیشتری گرفت نمیدونم دقیقا چقد دیگه طول کشید که به گمونم سوخت اونا تموم شد یا از دستیابی به ما نا امید شدن و یا مهماتشون ته کشید به هر حال بیخیال ما شدن اما ما با همون سرعت بالا و با عجله در حال فرار از محل اونا بودیم،همه چراغها رو هم خاموش کرده بودیم حتی چراغهای راه رو!!!!!! بعد سه چهار ساعت و با فاصله گرفتن بیشتر از ساحل کم کم حالت همه به حال عادی برگشت و در بررسی ها مشخص شد بعلت عدم روشن کردن سامانه دوم سکان پین اصلی سکان در حال بیرون زدن هستش و الانه که بزنه بیرون خدا خودش بهمون رحم کرده بود اگر بیرون میزد دیگه هیچ کنترلی رو کشتی نداشتیم و براحتی دزدا میومدن رو کشتی بماند که بمدت حدود تا یکماه بعدش، ما سه دانشجوی بینوای مهندسی مکانیک که همراهمون بودن رو گذاشته بودیم بالای سر اون پین سکان در شیفتهای 4 ساعته و هربار که پین میخواست بزنه بیرون با یک پتک سنگین میزدن رو سرش و میفرستادنش سر جاش(این سه عزیز الان از همکاران و دوست های خوب من هستن، این پین هم بعدا مصیبتی شد برای ما که به بحث ما مربوط و مرتبط نیست) این حمله اولین حمله دزدان دریایی به کشتیهای ناوگان دریایی ما بود بلافاصله بعد از اون به همه سوپرتانکرها دستور داده شد که فاصله 200 مایلی از سواحل سومالی رو به 400 مایل افزایش بدن منتها اونایی که مجبور به عبور از تنگه باب المندب بودن همچنان درگیر حملات بودن و با فاصله چند روز بعد از ما دیگر سوپرتانکرهای ما هم یکی یکی مزه حمله رو چشیدن و دست و پنجه نرم کردن با دزدای دریای رو تجربه کردن بعنوان نمونه بعد از ما به سوپرتانکرهای زیر که همگی 320 هزارتنی و با محموله 2 میلیون و 200 هزار بشکه نفت خام بودن حمله شد 5 مهرماه یعنی حدود 6 روز بعد از حمله به ما دزدان دریایی سومالی به نفتکش سوپرتانکر" ایران هرمز" حمله کردن(سیستر شیپ نفتکش ما و هردو ساخت کره جنوبی) 11مهرماه به سوپرتانکر " ایران دماوند" 7 آبان به سوپرتانکر" ایران نور " 21 آبان سوپرتانکر"ایران دیلم" و دوباره 2 دیماه به همون کشتی" ایران دیلم" اما اینبار در مسیر برگشتش و بدون بار ( در حالت "بالاست") خوب این خاطره اولین حمله دزدان دریایی به یکی از کشتی های ما که بنده هم شرف حظور داشتم!!! بعد از اون ما به مسیرمون ادامه دادیم اما این سفرمون هرچند مرتبط با دزدان دریای نیست اما خالی از لطف هم نیست: در حال عبور از کیپ تاون آفریقای جنوبی دم دمای غروب یک زیردریایی هسته ای غول پیکر آمریکا یهویی با فاصله کمی از ما اومد رو آب که هممونو بالاخص کاپتانو بدجور ترسوند در ادامه در حال گذشتن از دماغه امید نیک یک جنگنده رافایل فرانسوی با ما سر شوخیش گرفته بود و شاخ به شاخ به سمت پل فرماندهی ما اومد و یه دفعه با شکستن دیوار صوتی با یه مانور و زاویه تند جنگنده اشو کشید بالا که کشتی ما درست مثه برخورد با یک سونامی دچار لرزش شدیدی شد و همه ما خوابیدیم رو زمین !!!! نمیدونم چه مرگش شده بود بعد هم در نزدیکی های سواحل اسپانیا یهو دوتا ناوچه اسپانیایی با سرعت بالا خودشونو رسوندن به ما و دوطرف ما قرار گرفتن و توپاهشونو گرفتن سمت ما ما هم از همه جا بیخبر کشتی رو نگیر داشتیم تا اونا بیان رو کشتی بعد اونا پرسیدن چرا به پیامهای شناسایی ما جواب ندادین؟ اونجا بود که متوجه شدیم یکی از ملوانا اشتباها در حین تمیز کردن بدنه سیستمهای مخابراتی دستش رفته بود رو دکمه حالت میوت و صدای سیستم رو قطع کرده بود و ما هم چیزی نشنیده بودیم خلاصه بعد که ثابت شد قضیه از چه قرار بوده مارو جریمه کردن و ولمون کردن بریم سمت رتردادم بعد از اون هم رفتیم افتادیم توی مسیر نروژ- کانادا اونم برای 5 ماه توی زمستون لعنتی دریایی وحشتانک شمال (نورت سی) بدترین موجهای ممکنه سخت ترین سرمای ممکنه کشتی چندین بار تا حد غرق شدن پیش رفت از کنار مثلث برمودا با حالت طوفان وحشتناک گذشتیم و... هزاران ماجرای عجیب و غریب داشتیم حتی تا پیاده شدن از کشتی و رسیدن به تهرون !!!! جاش نیست و مرتبط هم نیست تا بگم چی به سرمون اومد و چی کشیدیم خلاصه اون سفر پرماجراترین سفر عمر من و پرماجراترین سفر بعد از جنگ نفتکشهای شرکت ما بود
  3. 1 پسندیده شده
    انهدام پل فرماندهی ناو دشمن با پهپاد: این بمب ها از خانواده بمب‌های سدید با هدایت اپتیکی و دقت نقطه زنی بودند که توسط پهپادهای بومی شاهد 181 و 191 بر علیه ناو دشمن استفاده شدند.
  4. 1 پسندیده شده
    بسم ا... یک اصل بدون خدشه و شبهه ای از جنگ دوم خلیج فارس به این طرف ، صحنه نبرد را تعریف کرده که هیچ سیستم تسلیحاتی ثابتی ، از گزند انهدام مصون نیست ، بعنوان مثال ، عراق در سال 91 مجموعه ای از سکوهای ثابت و متحرک شلیک موشک را در اختیار داشت که قرار بود موج اول ضربه متقابل را اجرا کند ، ولی در همون یکهفته اول ، با وجود انهدام تمامی سکوهای شلیک ثابت اسکاد ، تمامی لانچرهای متحرک ، همیشه آماده شلیک بودند و تا 2003 هم به نسبت آمادگی خودشون را حفظ کردند . تمامی ساختار نیروهای مسلح ما ، از کوچک کردن یگانها ، تا قضیه موشکها بطور کامل باید متحرک باشد تا قابلیت جابه جایی سریع را در کمترین زمان ممکن داشته باشند ، با توجه به 2.5 تا 3 برابر بودن خاک ایران نسبت به عراق ، نیروی هوایی احتمالی ائتلاف در نظر اول کار بسیار مشکلی برای پیدا کردن سکوهای متحرک ما خواهد داشت و این یعنی پوئن مثبت برای ما . هر چند مزیت این پوئن مثبت با بازسازی نیروی هوایی ، چندبرابر خواهد شد و حداقل کشورهای حاشیه جنوب خلیج فارس ، ترکیه و ... کمتر جلوی ما عرض اندام می کنند
  5. 1 پسندیده شده
    بسم ا... اصل رزمایش این هست عملیات جنگنده های سپاه خارج از رینگ پدافندی/ برد بمب های یاسین به ۱۰۰ کیلومتر افزایش یافت
  6. 1 پسندیده شده
    یکی از سلاح هایی که باید رفت سمتش .. https://t.me/media_arma/1802 این سلاح با استفاده از پردازش تصویری و داده های ماهواره ای هدف خودش رو پیدا می کنه و با سه گرم ماده ی منفجره ای که حمل می کنه اون رو نابود می کنه بهترین راه مقابله با این سلاح ، عدم استفاده از تلفن هوشمند و استفاده از ماسک هست
  7. 1 پسندیده شده
    جالبه موقعیت ماکت نشون میده که آب های سرزمینی انتخاب شده برای استقرار ولی بیانیه وقیحانه ناوگان پنجم آمریکا و سخنان منابع ناشناس فاکس نیوز طوری از اقدامات تحریک آمیز در آب های بسیار نزدیک!* پایگاه های آمریکایی میگه که کم کم رسما گویا خط امنیت پایگاه هاشون را دارند وسط کشور ما ترسیم میکنند. اومدند علاوه بر دورتادور در هر نقطه ای که فکرش را بکنیم پایگاه زدند و حالا پا را فراتر گذاشته میگند توی ابهای سرزمینی و مجاور خودتون حتی رزمایش برگزار نکنید چون نیروهای ما نگران میشن و این تعدی! به حق آرامش آمریکایی! ها محسوب میشه. هرچند عجیب نیست وقتی سرباز خبرنگار به ظاهر ایرانی بی بی سی کریدور ثبت شده تجاری را برای پروازهای تجاری نادیده میگیره و میگه ایران باید توضیح بده!! چرا از محلی عبور کرده که ممکن بوده آمریکا را ناراحت کنه. اونم وقتیکه حتی طبق قوانین مقدس!! بین المللی که خیلی سنگش را به سینه میزنند (که البته ترامپ همین قوانین مقدس!! که لولوی غرب محسوب میشد را هم تا تونسته لجن مال کرده به نفع منافع ایالات متحده) آمریکا با توجه به حضور غیرقانونیش در سوریه هیچ حقی برایت تعریف منطقه نظامی یا فضای امن نداره و تمام قوانین هوانوردی و فضاهای بلاک شده و پرواز ممنوع توسط دولت مستقر تعیین میشه و لا غیر و نه پایگاه تنف امریکا و نه بهانه تامین امنیتش ( حتی اگر کریدور ثبت شده را در نظر نگیریم ) حقی برای ایالات متحده مطلقا ایجاد نمیکنه برای پروازها مزاحمت ایجاد کنه. * در خبرها و مصاحبه هاشون طوری عنوان کرده بودند که موشکها به سمت پایگاه های امریکایی و به طرز خطرناکی نزدیک پایگاه های امارات و قطر شلیک شدند و ایران تحریک آمیز رفتار کرده گویا زدند روی جزایر نخل امارات و یا شاخ قطر! توی محیط کم عرض خلیج فارس که برای دور زدن! یک کشتی هم محدودیت فضا داره انتظار دارند رزمایش دریاییمون را توی دریاچه ارومیه برگزار کنیم یا کویر لوت!! بعد هر روز ناو هواپیمابر و پرنده های نظامیشون چسبیده به مرزهای ایران دارند رژه میرند و بعضا رزمایش میکنند اونم با هدف اشغال جزیره!
  8. 1 پسندیده شده
    تصویر منتشر شده توسط Maxar از محل اصابت موشک ها به ماکت ناوهواپیمابر (رزمایش پیامبر اعظم 14) موقعیت مکانی، ماکت در رزمایش https://goo.gl/maps/cjNEbPwfJe1jUvYq8 منبع تصویر https://twitter.com/ckoettl/status/1288117664745848835 https://twitter.com/Maxar
  9. 1 پسندیده شده
    ظاهرا امریکا و کره جنوبی توافق موشکی جدیدی نمودند که از این پس کره جنوبی میتواند ماهواره بر سوخت جامد و hybrid در کنار ماهواره بر سوخت مایع نارو توسعه بدهد و دست کره جنوبی برای فتح مدرات ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری همواره کند البته این مذاکرات سابقه طولانی اخرینش برداشتن سقف وزنی ۵۰۰ کیلوگرمی برای موشک ۸۰۰ کیلومتری کره جنوبی بوده البته این حرکت قطعا به تنش ها بین کره جنوبی با ژاپن و چین خواهد افزود منبع البته کره جنوبی ماهواره نظامی مخابراتی Anasis-II با راکت فالکون ۹ شرکت اسپیس ایکس راهی فضا نمود تا از مدار ۶۳۰ کیلومتری به مدار ۳۶۰۰۰ کیلومتری برسد طی ۲ هفته این ماهواره بر پایه پلتفرم Eurostar E3000 ایرباس می باشد منبع
  10. 1 پسندیده شده
    مگه میشه هزینه بسیاری انجام بشه برای کاری که هیچ وقت قرار نیست اتفاق بیفته؟! حالا فرض کنیم به ناو ده تا موشک زدیم طوری که شیرازه فرماندهی از هم پاشید و تعادل ناو به هم خورد طوری که دیگه قادر به بلند کردن تجهیزات نبود: این دورت بگردم واسه چیه؟ اونم به این شکل خطی که یه هواگرد مسلسل دار بسادگی میتونه همه رو درو کنه؟! حداقل یه مانور امداد و نجات واسه اسیر گرفتن از هزارتا خدمه ناو میگذاشتین؛
  11. 1 پسندیده شده
    نگاهی تصویری به رزمایش دریایی الحسم 2020 مصر سامانه دفاع هوایی اونجر امریکایی ..مصری ها از این سامانه برای دفاع از دو ناو بالگرد برد کلاس میسترال خود استفاده میکنند ناوچه تحیه مصر از کلاس فریم ساخت فرانسه مصر یک فروند از این ناوچه را در اختیار دارد با قابلیت شلیک 16 موشک پدافند هوایی استر 15 و 8 موشک ضد کشتی اگزوست بالگرد میل 24 زیردریایی المانی تایپ 209 4 فروند در خدمت دارند 4 زیردریایی چینی قدیمی رمیو هم دارند در این رزمایش سعی بر شلیک یک فروند موشک ضد کشتی هارپون از یکی از انها شد که با شکست روبرو بود بالگرد هجومی کاموف 52 مستقر بر ناو بالگرد بر میسترال ناوچه شرم الشیخ از کلاس پری ساخت امریکا چهار فروند در خدمت مصر هستند سربازان مصری و ناو بالگرد بر میسترال و هاموی ها...مصر فاقد نفربر اب خاکی تخصصی هست که برای این نیروی دریایی بزرگ ضعفی بارز هست لندینگ کرافت EDA مصر ..مصر 18 لندینگ کرافت دارد... مصر تعداد زیادی قایق موشک انداز و کورت هم در اختیار دارد .......
  12. 1 پسندیده شده
    GLSDB طرحی نو برای ذخایر عظیم راکت های هدایت ناپذیر ایران مهمات GLSDB یا بمب های کم قطر پرتاب شونده از سطح گونه ای جدید از تسلیحات هستند که اخیرا مورد توجه ارتش امریکا قرار گرفته است این مهمات در اصل ترکیبی از مهمات هوابه زمین هستند که با تغییراتی از سامانه های MLRS یا همان سیستم پرتاب چنگانه راکت شلیک میشوند.این تسلیحات دقتی برابر بایک متر دارند و قادر به حمل انواع کلاهک های جنگی نیز میباشند در اصل طراحی این سلاح پاسخی مناسب به توسعه بسیار فزاینده سیستم های راکت توپخانه ای هدایت پذیر در کشور های مختلف نظیر چین روسیه کره شمالی و ...میباشد. این مهمات پس از شلیک و روشن شدن موتور و رساندن بمب به ارتفاع و سرعت مناسب با باز شدن بالک های به سمت هدف روانه خواهد شد در حالیکه در راکت های توپخانه مهمات مسیر بالستیکی رابرای رسیدن به هدف خود طی میکنند GLSDB با گلاید کردن مسیر و با دقت بالاتری به هدف خود خواهد رسید.برخلاف راکت های توپخانه ای مهمات GLSDB یک پوشش 360 درجه ای برای حمله در زاویه های با مقادیر کم خواهد داد فرضا هدف قرار دادن اهداف در پشت ارتفاعات و کوه ها ...این مهمات بردی برابر با 150 کیلومتر دارند که این مقدار شدیدا وابسته به اندازه بمب و همچنین نوع موتور حامل ان است...در ایران اخیرا بمب های چون یاسین وبالابان معرفی شده اند که با توجه به در اختیار داشتن تعداد بالایی از لانچرهای پرتاب راکت در ایران و ذخایر عظیم راکت های هدایت ناپذیر توسعه مهمات بر پایه این طرح گزینه تهاجمی قدرتمند و ارزان به نیرو های مسلح ایران خواهدافزود.البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست در سال 2019 یک GLSDB مجهز به سیکر فعال لیزری یک هدف در دریا را از فاصله 130 کیلومتری منهدم نمود که همین امر توانایی استفاده از این مهمات را ضد اهداف دریایی روشن میسازد.( این نکته قابل یاداروی است که اخیرا ایران کیت هدایتی نیز برای راکت های هدایت ناپذیر خود معرفی نموده است در هر صورت حتی با انجام ان طرح نکات مثبت GLSDB قابل چشم پوشی نیست)
  13. 1 پسندیده شده
    نیروی هوایی کره شمالی !!!!! پی نوشت : با تشکر از @bds110
  14. 1 پسندیده شده
    خوب یک ذره چلنج کنیم واقعا پاسخ به هجوم این سیستم ها وسیستم های مشابهه چیست خوب موج اول حمله رو دریافت کردیم تمام نیروگاه های برق وپالایشگاه و امکان حساس دولتی ونظامی زده شدتوسط موشک بالستیک کروز متعارف و هسته ای با قدرت پایین الان نوبت حمله هوایی است مشخصا اول سیستم های بدون سرنشین ارزان قیمت ودر مقایس بالا وبعد هم بدون سرنشین گرانتر وپیچده تر باقابلیت هوش مصنوعی جهت مدیریت و لینک بین این سیستم ها و سیستم سرنشین دار استفاده میشود و همچنین نقس سوخت رسان به پهپاد واگذارمی شود حال چاره مقابله با اینها چیست بخشی از این سیستم مثل (مالد جاسم موشک الکترومغناطیسی مثل CHAMP و... کاری نداریم فرض اینها در دور اول استفاده شده اند ) پهپاد گرملین ویا مشابهه ان در نوک حمله با قابلیت جمینگ انتحاری بودن حمل سلاح محدود با قابلیت باز یابی سیتم های مشابهه XQ-58A Valkyrie و 5GAT Drone و qf-16 با قابلیت پوشش جمینگ برای سیستم جلونگر قابلیت درگیری با اهداف زمینی وهوایی وسوخت گیری هوایی سیستم های سوخت رسانی مانند MQ-25 Stingray در اخر سیستم هایی مانند اف18 اف 15 اف 22 اف 35 که نقش هدایت و کنترل نبرد رو بر عهده دارند جهت سرکوب کامل پدافند هوایی البته راه حل های ما میتواند استفاده از پهپاد رهگیری مانند کرار و سریر و... مجهز به سیستم جمینگ و سلاح برای درگیری هوایی مانند دوش پرتاب دوشپرتاب چینی Hidden blade راه حل دوم نصب سیستم مانند CHAMP بر روی پهپادو موشک ایران جهت ارسال موج الکترومغناطیسی به پهپاد های دشمن مانند پهپاد سجیل البته حوزه سطحی و زیر سطحی توانمندی بسیار خوبی امریکا اسراییل دارند میتوانند سیستم های بدون سرنشین استفاده کنند Sea Hunter Drone Ship https://www.aparat.com/v/kZ3JV http://www.hisutton.com/low-cost-autonomous-submarine.html http://www.hisutton.com/Biomimetic_Autonomous_Underwater_Vehicles.html در حوزه ماهواره هم بغیر موشک ضد ماهواره و هک ولیزر نمودن فناوری جدید تری خواهد امد خوب این داستان اخیر ماهواره نظارتی روسها و همچنین سایر سیستم شبه نظامی مورد استفاده روسیه و امریکا در فضا شامل طرح های جمع اوری زباله های فضایی تقریبا چند ده هزار ماهواره در دهه اینده پرتاب خواهد شد بخصوص اینکه سیستم مورد نظر ما قابلیت حمل چند ماهواره کوچکتر داشته باشد این ماهواره کوچک قابلیت چسبیدن به ماهواره دشمن رو داشته باشند جهت اخلال ویا خرابکاری تجهیزات بدون الودن نمودن فضای ماورا جو ورژن نظامی سیستم های داخل ویدئو رو درنظر بگیرید https://www.youtube.com/watch?v=XBOQSRZSFgs
  15. 1 پسندیده شده
    با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تشکر ویژه از تمامی عزیزانی که در پربار تر شدن این تاپیک مشارکت می کنند ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم.     ممنون هومان عزیز  :rose:  :rose:   ممنون از نظر لطف شما اسپایدر کیلر عزیز  :rose:  :rose:       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش چهارم) سلاح های پیاده نظام (بخش دوم)     43M and Gewehr 98/40 : سلاح  8.56 میلی متری  مجارستانی ، 35 ام ، پس از اشغال مجارستان به دست ارتش نازی و با توجه به جوابگو نبودن خط تولید ماوزر 98 ، دچار تغییراتی گردید تا به استانداردهای مورد نیاز ارتش آلمان نزدیک بشود و پس از این تغییرات در ارتش آلمان با کد Gewehr98/40 نامگذاری گردید. هر چند در کشور مجارستان کد جدید 43M برای این سلاح 7.92 میلی متری انتخاب شده بود و پس از جنگ هم با همین نام تولید آن ادامه یافت. تولید انواع متنوع این سلاح از سال 1935 تا 1950 ادامه داشت و علاوه بر ارتش رایش در نیروهای مسلح جمهوری خلق مجارستان و اتحاد جماهیر شوروی هم مورد استفاده واقع شد.  در حد فاصل سالهای 1941 لغایت 1944 ، نزدیک به 140.000 قبضه از این سلاح تولید شده و در اختیار شاخه های مختلف ورماخت قرار گرفت.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/35M_rifle#43M_and_Gewehr_98.2F40     Gewehr 41 : تفنگ نیمه اتوماتیک 7.92 میلی متری  آلمانی ، جی 41 ، یکی دیگر از تسلیحات پیاده نظام آلمان نازی است که در این تاپیک به آن می پردازیم. این سلاح ساخت 1941 میلادی با فشار گاز باروت مجدد مسلح میشد و امکان شلیک 20 الی 30 گلوله را در دقیقه به سربازان نازی میداد.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_41     Gewehr 43 : تفنگ نیمه اتوماتیک 7.92 میلی متری  آلمانی ، جی 43 ، هم یکی دیگر از سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم.  این تفنگ بهینه سازی شده تفنگ G 41 بود که با رفع نواقص آن در اواخر جنگ جهانی به سازمان رزم آلمان نازی پیوست و در زمان خود یکی از مدرنترین و به روزترین سلاح های پیاده نظام به شمار می رفت. دقت بسیار بالای این سلاح در کنار نواخت تیر نسبتا خوب آن که به مدد تکنولوژی جدید مسلح شدن دوباره با کمک گاز باروت ( البته در آن روها جدید) از آن سلاحی مرگبار ساخته بود. این سلاح در سال 1943 میلادی ساخته شد و تا سال 1945 ، بیش از 400.000 قبضه از آن تولید شده و در اختیار نیروهای مسلح رایش قرار گرفت. علاوه بر ورماخت ، نیروهای مسلح جمهوری دموکراتیک آلمان ( آلمان شرقی) هم تا سالها از این سلاح استفاده می کردند.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_43     FG 42 : مسلسل تهاجمی 7.92 میلی متری  آلمانی ، اف جی 42 ، آخرین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم.  این سلاح که در زمان خود بسیار پیشرفته و پیشرو بود برای استفاده چتربازان و نیروهای ویژه ارتش آلمان ساخته شده بود و ترکیب مخوفی از دقت زیاد ، نواخت تیر بالا ، وزن نسبتا سبک (حدود 4 کیلوگرم) و توان آسیب زنی فراوان را با هم در خود جمع کرده بود. از این سلاح که در سالهای 1941 و 1942 ساخته شد ، فقط حدود 5000 قبضه تولید گردید. شایان ذکر است که از تکنولوژی این سلاح ، بعدها در مسلسل M60  آمریکا استفاده فراوانی شد و به نوعی این سلاح پدر این مسلسل آمریکائی و بسیاری از سلاح های دیگر محسوب می شود.         icon_arrowu  icon_arrowd  مسلسل آمریکائی M-60 که با الگو پذیری مستقیم از این سلاح آلمانی ساخته شد.   http://www.military.ir/forums/topic/17998-fg-42-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D9%88%D9%8A%DA%98%D9%87-%DA%86%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A/ http://www.military.ir/forums/topic/20737-fg-42-tactical-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%B2%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D9%87/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.
  16. 1 پسندیده شده
    با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تشکر ویژه از تمامی عزیزانی که در پربار تر شدن این تاپیک مشارکت می کنند ، بررسی تجهیزات و تسلیحات مورد استفاده در ورماخت رو به اتفاق هم ادامه می دهیم.     سلام و با تشکر از محبت شما متأسفانه در این چند وقتی که نتونستم در محضر شما باشم ؛ گرفتار بیماری مادرم بودم و بخاطر این مشغله ، در ارسال مطالب این تاپیک و سایر تاپیک های بنده وقفه افتاد که همینجا از تک تک دوستان عزیز پوزش می خوام. ان شاء الله اگر عمری باقی باشه و دوباره گرفتاری حاصل نشه ، سعی میکنم که هر روز یکی از تاپیک ها رو دنبال کنم تا زودتر به نتیجه برسند.       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش سوم) سلاح های پیاده نظام (بخش اول)     Gewehr 98 : سلاح  7.92 میلی متری  آلمانی ، ام 98 ، اولین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. از این سلاح پیاده نظام ساخت 1898 (در دوران امپراطوری آلمان) ، نزدیک به 5.000.000 (پنج میلیون) قبضه ساخته شده است. علاوه بر ورماخت ، نیروهای امپراطوری آلمان ، ارتش جمهوری وایمار ، ارتش امپراطوری عثمانی ، ملی گرایان اسپانیا ، ارتش ملی گرای چیان کای چک در چین و ارتش اسرائیل هم به این سلاح تجهیز شده بودند.         تجهیز ارتش رژیم صهیونیستی به سلاح های آلمان نازی  :winking:    در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Gewehr_98     Karabiner 98K : سلاح 7.92 میلی متری آلمانی ، کارابینر 98 کی ، دیگر سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. از این سلاح ساخت 1935 ، نزدیک به 15.000.000 (پانزده میلیون) قبضه ساخته شده است. علاوه بر نیروهای زمینی ، نیروی دریائی ، وافن اس اس و لوفت وافه هم به این سلاح تجهیز شده بودند. در پایان جنگ جهانی دوم ، میلیونها قبضه از این سلاح به غنیمت اتحاد جماهیر شوروی درآمد که تا سالها بعنوان بخشی از کمک های بلاعوض خرس قطبی به جنبش های انقلابی سرخ در تمامی دنیا اهداء می گردید.           در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Karabiner_98k     G 24 : سلاح 7.57 میلی متری ساخت کشور چکسلواکی ، وی زد 24 (در ایران به برنو بلند معروف است) ، سومین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. تولید این سلاح که توسط متخصصان کشور چک و بر پایه ماوزر 98 ساخته شده بود ؛ پس از اشغال این کشور توسط ارتش رایش ، بخاطر شباهت های فراوانش با M-98 تولید خود را با نام جدید G-24 ادامه داد و بصورت گسترده توسط آلمانها مورد استفاده هم قرار گرفت. از این سلاح نیمه اتوماتیک ساخت 1924 ، میلیون ها قبضه در کشورهای مخلف جهان (منجمله میهن عزیزمان) ساخته شده است. این سلاح در سازمان رزم نیروهای مسلح کشورمان به تفنگ برنو مشهور است. (برنو نام شهری در چکسلواکی است که کارخانه سازنده این سلاح در آن قرار داشت)         سربازان ایرانی مجهز به این سلاح   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Vz._24#G24.28t.29     Gewehr 33/40 : سلاح پیاده نظام 7.9 میلی متری (ساخت کشور چکسلواکی ، وی زد - 33 (در ایران به برنو کوتاه معروف است) ، آخرین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این پست به بررسی آن می پردازیم. این سلاح پیاده نظام در سال  1933 و با تیراژی نزدیک به 150.000 قبضه ساخته شده است.       در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Vz._33#Gewehr_33.2F40.28t.29       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.
  17. 1 پسندیده شده
    با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و تشکر ویژه از تمامی عزیزانی که در پربار تر شدن این تاپیک مشارکت می کنند ، خصوصا جناب MR9 عزیز       به روی چشم و ممنون از نظر لطف شما   :rose:     بله دوست عزیز ،  همان طوری که دوستان فرمودند ، کلت براونینگ " های پاور" یکی از سلاح های سازمانی آلمان نازی بوده که ان شاء الله اگر عمری باقی بود در پست بعدی بطور کامل معرفی خواهد شد     سلام و سپاس از تذکر شما     ممنون استاد ، ان شاء این تاپیک با کمک شما و سایر دوستان مطلع ، بتونه تبدیل به یک تاپیک جامع در مورد نیروی زمینی آلمان نازی بشه       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی آلمان نازی (بخش اول) سلاح های انفرادی       Luger P08 : کلت کمری 9 میلی متری ( و همچنین 7.65 میلی متری) آلمانی ، لوگر پی صفر هشت (پارابلوم) ، اولین سلاح انفرادی ارتش آلمان است که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم. این سلاح که در دوران امپراطوری آلمان ساخته شده بود ، در دوران جمهوری وایمار و پس از آن یعنی دوران رایش سوم هم به کرات توسط سربازان آلمانی استفاده می شد. در خارج از مرزهای آلمان (از جمله در میهن عزیزمان) هم این سلاح از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار بود.     در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Luger_pistol     Mauser HSc : کلت کمری 9 میلی متری آلمانی ، ماوزر اچ اس سی ؛ یکی دیگر از سلاح های مورد استفاه در ورماخت است . این سلاح کمری، تقریبا در تمام بخش های نیروی مسلح آلمان ؛ اعم از هییر (نیروی زمینی) ، کرایگس مارینه ( نیروی دریائی) ، لوفت وافه ( نیروی هوائی) ، وافن اس اس ، گشتاپو و پلیس مورد استفاده قرار می گرفت. مجموعا نزدیک به 350 هزار قبضه از این سلاح تولید شد که بیش از 250 هزار قبضه آن در اختیار نیروهای مسلح آلمانی بود و باقی به متحدان آلمان تحویل داده شد.     در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Mauser_HSc     Walther P38 : سلاح کمری 9 میلی متری آلمانی ، والتر پی 38 ؛ سومین سلاح سازمانی ورماخت است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این سلاح کمری، یکی از رکوردهای تولید کلت کمری در عصر خود را دارا است یعنی بش از یک میلیون قبضه از آن تولید شده است. بسیاری از نیروهای مسلح اروپائی و غیر اروپائی در دوران های پیش از جنگ جهانی دوم تا سالهای پس از این جنگ از این سلاح استفاده می کردند.     http://www.military.ir/forums/topic/26378-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%A7%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B1-%D9%BE%DB%8C-38/     Walther PP : این سلاح کمری مولتی کالیبر (9 میلی متر ، 7.65 میلی متری و 6.35 میلی متری) آلمانی ، والتر پی پی نام دارد. این طپانچه حتی در کشورهای متخاصم با آلمان نازی (نظیر نیروی هوائی سلطنتی انگلستان و پلیس ایالات متحده) هم استفاده می شد.     در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Walther_PP     Mauser C96 : طپانچه مولتی کالیبر (9 میلی متر ، 8 میلی متر ، 8.15 میلی متر و 7.63 میلی متری) آلمانی ، ماوزر سی 96 ؛ آخرین سلاح کمری ورماخت است که در این پست مورد بررسی قرار میگیرد. شاید کمتر جنگی در دوران طلائی این سلاح به وقوع پیوسته که این سلاح در آن استفاده نشده باشد.  دو جنگ جهانی ؛ جنگ های داخلی اسپانیا ، ایرلند ، فنلاند ، روسیه ، چین و ... ؛ جنگ های استقلال فیلیپین و مکزیک ، جنگ کره ، جنگ ویتنام و حتی اشغال افغانستان توسط شوروی و .... تنها نمونه هائی از عرصه حضور و هنرنمائی این طپانچه بسیار کارآمد آلمانی است.     http://www.military.ir/forums/topic/11377-%D8%AA%D9%BE%D8%A7%D9%86%DA%86%D9%87-mauser-c-96/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی آلمان نازی را بررسی خواهیم نمود.
  18. 1 پسندیده شده
    سلام علیکم     لیست تصویری تسلیحات استاندارد ورماخت ، شامل نیروی زمینی ، هوایی ، دریایی ، اس .اس و فولکستروم  .   https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_World_War_II_firearms_of_Germany   برونینگ 9 م.م هست که بعنوان سلاح کمری در وافن اس. اس و واحدهای چتر باز ژنرال کورت اشتودنت استفاده می شد .     این تصویر احتمالاً در جریان نبرد دوم آردن گرفته شده     پی نوشت :   انصافاً و به دور از هر گونه حاشیه ، سرافزار و تجهیزات انفرادی که  واحدهای ورماخت تا سال 1944 در اختیار داشتند ، تقریباً در میان ارتشهای درگیر همتا نداشت . گفته می شود ، ارتش ایالات متحده ، استاندارد تجهیزاتی و تاکتیکی واحدهای چترباز (بویژه لشکر 82 هوابرد ) را از واحدهای آلمانی اقتباس کرد .   با این حال و علیرغم طرح های جالب آلمانی ، کلت M1911 یک دنیای دیگری برای خودش دارد :winking:
  19. 1 پسندیده شده
                                         بسم الله الرحمن الرحیم                 در سال 2011 کمپانی بوئینگ از طرحی ابتکاری و بی سابقه در عرصه سلاح های زمین پایه رونمایی کرد. GLSDB . این طرح بر پایه استفاده از بمب کم قطر به عنوان جایگزین سرجنگی راکت های M26 در سامانه MLRS استوار بود. کانسپت بسیار ساده ای که به طرز غیر قابل باوری تاکنون و در تاریخ به کارگیری مهمات توپخانه ای و راکتی ، هیچ تلاشی برای توسعه چنین مهماتی صورت نگرفته بود و یا حداقل انگیزه ای برای این کار وجود نداشت.   ماجرا از آنجایی آغاز میشه که آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگه در سال 2008 به معاهده سلاح های خوشه ای می پیوندند. بر اساس این معاهده بین المللی ، هر گونه ساخت ، نگهداری و استفاده از مهمات خوشه ای که مستقیم یا غیر مستقیم به منظور کشتن و یا آسیب رساندن به نیروهای پیاده ساخته شده باشند ، غیر قانونی و غیرمجاز قلمداد میشود.   http://www.clusterconvention.org/files/2011/01/Convention-ENG.pdf http://en.wikipedia.org/wiki/Convention_on_Cluster_Munitions   با پذیرش این پیمان نامه ، کشورهای عضو 10 سال فرصت دارند تا موجودی مهمات خوشه ای خودشون رو نابود کنند و یا اونا رو به انواع غیر خوشه ای و متعارف که سازگار با مفاد پیمان هست تغییر و تطبیق بدهند.   در زرادخانه آمریکا و کشورهای هم پیمان مقایر بسیار زیادی راکت های M26 وجود داره که عمر زیادی هم از ساخت اونا میگذره. با توجه به اینکه همین موجودی قدیمی بدون کمترین میزان اصلاح و بهسازی ، سال های زیادی میتونه در انبارها نگهداری بشه و به خدمت عملیاتی خودش در ارتش های کشورهای دارنده اون ادامه بده ، وزارت دفاع آمریکا از لاکهید مارتین یعنی پیمانکار اصلی سازنده راکت های M26 تا M30 در سامانه MLRS ، درخواست میکنه تا سرجنگی جایگزین برای سرجنگی خوشه ای موجود ، توسعه بده.   برای این منظور لاکهید مارتین هم به سراغ کمپانی ATK میره و سفارش رو به اون میده و نتیجه کار تحت نام ALTERNATIVE WARHEAD میشه یک سرجنگی با هزاران دارت از جنس تنگستن که ریسک خسارت جانبی و به جای ماندن بمبلت های منفجر نشده رو به صفر میرسونه.   این طرح در نوع خودش بسیار جالبه و موضوع تاپیکی هست که به زودی ایجاد میکنم. ولی مشکلش اینه که هیچ نوآوری خاصی در زمینه ماهیت سلاح یعنی راکت با مسیر شناخته شده بالستیک ، ارائه نمیکنه.   از همین جای ماجراست که بوئینگ میبینه اگر بخواد کمی دیر بجنبه ، توی این بازار بزرگ پر پول و سود و منفعت ، سرش بی کلاه میمونه و چیزی عایدش نمیشه. بنا بر این پول پرستی همیشگی صاحبان این کمپانی اونارو بر آن داشت تا فکر چاره ای کنند.   بوئینگ به سراغ نبوغ و خلاقیت طراحان بخش نظامی خودش میره و با مشاوره کارشناسان بخش بازاریابی و فروش خودش به این نتیجه میرسه که ، بهترین راه برای تبدیل کردن یک راکت معمولی یگان توپخانه به یک ابر سلاح واقعی رو همین الان ، خودشون به طرز کاملا اتفاقی در حال تولیدش هستند. و به قول معروف یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم.   بله این جوری شد بمبی که از پایه و اساس برای حمل توسط هواپیماهای جنگنده طراحی و ساخته شده بود ، به شکلی بسیار مناسب با محموله سرجنگی راکت M26 قابل انطباق از آب دراومد. بدون کوچک ترین تغییر و یا اصلاح بر روی بمب و یا راکت. جوری که آدم شک میکنه که انگار این بمب اصلا از ابتدا برای سوار شدن روی این راکت طراحی شده باشه.   برای مقاصد صرفا تبلیغاتی و همچنین بازاریابی در نقاط دیگر دنیا از جمله مشتریان اروپایی ، بوئینگ به کمپانی بزرگ تسلیحاتی و نظامی سوئدی ساب SAAB ، پیشنهاد همکاری میده .  (دقیقا همون کاری که کمپانی ریثیان در مورد گلوله توپ اکسکالیبور انجام میده ) ساب به عنوان پیمانکار فرعی و دست دوم ، وظیفه تطبیق دادن بوستر راکت با بمب SDB  رو بر عهده داره و همچنین برای این سلاح بازاریابی میکنه.   راکت M26 اولین نمونه از راکت های ساخته شده برای MLRS هست که در اوایل دهه 80 توسعه داده شد. بردی بالغ بر 32 کیلومتر داره و با وزن 306 کیلوگرم که از این وزن حدود 120 کیلوگرم برای بخش جلویی راکت است که 90 کیلوگرم از آن رو به طور خالص بمبلت های خوشه ای تشکیل میدن.   یک فایل PDF خیلی خوب در مورد این خانواده راکتی: http://www.ausaredstone.org/files/2011/COL%20Rice%20PFRMS%20Revised%20with%20Public%20Release%20Stmt.pdf   با برداشتن این قسمت و جایگزینی اون با یک عدد بمب SDB با وزن 129 کیلوگرم به اضافه یک غلاف رینگی تطبیق دهنده ، تنها اندکی به وزن سر این راکت افزوده شده.   در ماه مارس سال 2015 بوئینگ به همراه ساب در میدان آزمایشات مهمات ویدسل در سوئد اقدام به اولین آزمایش این راکت-بمب پرنده میکنند و با 3 پرتاب متوالی موفق برگی از تاریخ رو رقم میزنند.     همون طور که میدونید بمب های SDB با هدایت جی پی اس به هدف خودشون برخورد میکنند و بوئینگ آخرین نسل از سیستم هدایت جی پی اس با مقاومت بالا در برابر اخلال و گمراه کردن رو، روی بمب های تولیدی بعد از سال 2012 ، نصب کرده. قائم مقام بخش سامانه های تسلیحاتی و موشکی بوئینگ در توصیف این سلاح جدید ، اصطلاح " حمله همه جانبه-همه زاویه " رو به کار برده و این به خاطر ماهیت عملکردی این سلاح هست.   به این ترتیب که پس از پرتاب راکت از داخل لانچر ، بوستر سوخت جامد ( که در این سلسله آزمایشات اخیر توسط کمپانی بزرگ نروژی NAMMO ساخته شده بود ) به مدت زمان 20 ثانیه روشن میشه و به سوزش و تولید نیروی پیشران ادامه میده و راکت رو به سرعت و ارتفاع مناسب میرسونه ، سپس مکانیزم جدایش بمب از بوستر فعال میشه . به نوع و ماهیت مکانیزم جدایش در گزارشات اشاره ای نشده بود. پس از جدایش بمب ، همه چیز مثل شرایطی دنبال میشه که این بمب برای اون شرایط طراحی شده . یعنی درست مانند پروفایل پروازی عادی و  پرتاب از هواپیمای حامل ، بمب بال های خودش رو باز میکنه و با مانورهای مورد نیاز برای رسیدن به هدف مورد نظر در بهترین زاویه و مسیر برخورد ، نقشه راه خودش رو ترسیم میکنه.   تمامی این محاسبات و تصمیم گیری ها بر عهده سیستم IMU و کامپیوتر پرواز هست که از الگوریتم های پیچیده بهره میگیره. داده های حرکتی با سیستم جی پی اس اصلاح میشه تا در نهایت به هدف برسه.   بدیهی است که موقعیت دقیق هدف ، لحظاتی پیش از پرتاب درون سامانه کنترل بمب ذخیره میشه.   نکته بسیار جالب توجه و انقلابی در زمینه عملکرد این سلاح همان توانایی 360 درجه و " حمله به همه زوایا " هست. یعنی شما با این سلاح در یک محیط کوهستانی و متراکم میتونید اهدافی در پشت کوه ها یعنی زوایایی که عملا خارج از دید هستند رو نابود کنید.   ماموریتی که هرگز با سیستم های راکتی و توپخانه ای حتی در هوشمندترین انواع آنها ، قادر به انجام نیستید. حتی در بسیاری موارد حمله هوایی به چنین اهدافی به عنوان مثال غارهای موجود در شیب بسیار تند کوهستانی یا پایگاه های مستقر در دره های کم عرض و عمیق ، بسیار دشوار و پر هزینه هستند.   و نکته دوم انقلابی درباره این سلاح ، توانایی نابودی اهداف در پشت سر جهت پرتاب راکت هست. یعنی پس از جدایش بمب از راکت ، بمب چرخش 180 درجه انجام میده و به اهداف پشت سر خودروی لانچر حمله میکنه.   این قابلیت حتی در مخیله خوش بین ترین طراحان سیستم های راکتی جهان هم نمی گنجید ولی امروز با ظهور این سلاح ، کاملا به آسانی انجام پذیر شده.   به گفته مقامات بوئینگ ، در صورت درگیر شدن با اهداف پیش رو ، این سلاح دارای برد 150 کیلومتر و در صورت درگیری با اهداف پشت سر ، دارای برد 70 کیلومتر هست. یعنی شما از یک راکت با عمر بیش از 30 سال و برد 32 کیلومتر ، سلاحی با این برد و با این سطح از هوشمندی و انعطاف ماموریتی خلق کرده اید. و این یعنی معجزه فناوری به اضافه چاشنی فرصت طلبی و چیره شدن بر بازار.   به گفته برخی کارشناسان ، پس از عملیاتی شدن این سیستم به دست مشتریان ، احتمال به کارگیری بمب های SDB II ساخت ریثیان که از سیستم هدایت سه گانه راداری فعال موج میلیمتری ، تصویرساز فروسرخ ، نیمه فعال لیزری به همراه GPS و INS استفاده میکنه، وجود دارد و با به کارگیری یک غلاف مخروطی محافظ و جداشونده بر روی قسمت سر بمب ، میتوان رفتار آیرودینامیک آن را بهبود داد و به احتمال زیاد هیچ مشکلی برای جایگزینی این بمب با بمب SDB ساخت بوئینگ ، وجود نخواهد داشت.   در آن صورت توانایی این سلاح حتی بسیار بیشتر هم خواهد شد. و توانایی نابود کردن اهداف متحرک هم به قابلیت های این سلاح افزوده میشود.   پرتابگر استاندارد این سلاح بدون هیچ تغییر یا بهسازی همان سامانه MLRS با گنجایش 12 عدد راکت ، و یا HIMARS با گنجایش 6 عدد راکت هست. این لانچرها موبایل هستند و با تحرک بسیار بالا ، توانایی آتش و فرار بسیاری خوبی رو برای یگان های توپخانه ای زمینی فراهم میکنند.   مسئولان این پروژه ، زمان تحویل دادن این سامانه از زمان بستن قرارداد تا رسیدن به سطح کامل عملیاتی رو ، حدود 18 تا 24 ماه عنوان کرده اند و انتظار دارند تا سال 2018 یعنی پایان مهلت خارج کردن راکتهای M26 خوشه ای از خدمت، این سلاح را به مشتریان خود تحویل بدهند.   یکی دیگر از نکاتی که تاکید بسیاری بر روی آن از سوی مدیران این پروژه صورت میگیره ، قیمت بسیار پایین ، نرخ تولید بسیار بالا و موجود بودن و در دسترس بودن تمامی اجزای این سامانه هست. یعنی هیچ نیازی به اعمال هزینه های جانبی تحقیق و توسعه جدید وجود ندارد. 10 کشور مشتری بالقوه این سلاح هستند و تازه این بدون در نظر گرفتن سفارشات به طور معمول عظیم و گسترده نیروی زمینی آمریکاست.     دو عدد ویدیو از آزمایشات این سلاح به همراه منابع جمع آوری: http://bcove.me/by1hwcsp http://www.military.com:80/video/guided-missiles/multipurpose-missiles/ground-launched-small-diameter-bomb-test/4129690395001/ http://www.defensenews.com/story/defense/land/weapons/2015/03/10/boeing-saab-small-diameter-bomber-ground-launch/24705183/ http://saab.com/land/weapon-systems/surface-tosurface-missile-systems/ground-launched-small-diameter-bomb/ http://www.army-technology.com/news/newsboeing-and-saab-conduct-first-test-firing-of-glsdb-4529518   در پایان از همه استادان و مدیران خواهشمندم هر گونه تغییر، اصلاح و دخل و تصرفی که مورد نیاز هست رو در جهت بهتر شدن مقاله متقبل بشوند. با سپاس.   تمام حقوق متعلق به میلیتاری میباشد
  20. 1 پسندیده شده
                                                     بسم الله الرحمن الرحیم           خوب در این قسمت میخوام از زوایای دیگری به این سلاح نگاه کنم با تاکید بر روی  فلسفه توانایی ها  و عملکرد ، مقایسه فنی و رقابتی با سیستم هایی با وظیفه مشابه ، تهدید شناسی و بررسی نوع و میزان تاثیر این سیستم بر افزایش توان آفندی دارنده این سلاح با ذکر مثال و مصداق و نهایتا روش های مقابله با این سلاح.   پس از پیشرفت های صورت گرفته در بخش های مختلف حوزه علوم راکتی ،دانش بالستیک و تکامل موشک ها ، به مرور این انواع تسلیحات ، نقش و جایگاه بسیار مهم و پر رنگی را در نیروهای زمینی به دست آوردند.   به طوری که از اوایل قرن گذشته میلادی ، واحدهای تخصصی و بزرگ توپخانه  ARTILLERY UNIT، بخش جدایی ناپذیر نیروی زمینی شده و از انواع تسلیحات منحنی زن ( بالستیک )، شامل توپ ها ، راکت ها و موشک های بالستیک تاکتیکی برد کوتاه ، بهره گرفتند.   یکی از آرزوهای دیرین و شیرین نیروهای زمینی ارتش ها در طول تاریخ معاصر ، همواره دستیابی به توانایی و قدرت درگیر شدن با اهداف زمینی در فواصل دور ، با دقت و اثربخشی بالا ، کاهش حداکثری خسارات جانبی و انعطاف عملیاتی بسیار بالا بوده. نوع و سطحی از توانمندی که به صورت سنتی ، فقط در اختیار نیروی هوایی ( زمین یا دریا پایه ) بوده و این نیرو را به تنها اهرم و بازوی مورد اعتماد برای به انجام رساندن چنین وظایفی تبدیل کرده .   در طی سالیان دراز ، پیشرفت های بسیاری در زمینه هر چه دقیق تر و هوشمند تر کردن تسلیحات واحدهای توپخانه انجام گرفت که نمونه هایی از آن هم اکنون در کشورهای مختلفی در حال خدمت میباشد. ولی همگی در یک غالب انجام گرفته و تغییری بنیادین و ریشه ای در ماهیت این تسلیحات خلق نکردند.   با ظهور سلاح مورد بحث این مقاله یعنی  " اس دی بی زمین پرتاب " ، شاهد آفرینش رده نوینی از تسلیحات هستیم که تاکنون در طبقه بندی های مرسوم گذشته ، اصلا اثری از آن به چشم نمیخورد.     این کلاس و رده جدید را میتوان GROUND BASED BOOSTED ( PROPELLED ) GLIDE BOMB نامگذاری کرد. هر چند که تا این لحظه چنین طبقه بندی از طرف مراجع نظامی به رسمیت پذیرفته نشده است.   همون طور که در قسمت های قبل مقاله ذکر شد ، در حال حاضر 2 سیستم MLRS و HIMARS توانایی پرتاب این سلاح رو دارند. برای درگیری با اهداف مختلف در فواصل متفاوت ، خودروی کشنده ام ال آر اس از سیستمی به نام IFCS یا سامانه کنترل آتش بهینه شده و  خودروی هیمارز از سامانه UFCS یا سامانه کنترل آتش عمومی ، بهره گیری میکنند که در واقع مغز متفکر مجموعه به حساب میاد و وظیفه محاسبات و پردازش داده های ورودی و انتقال اونها به سامانه جی پی اس راکت (در صورت پرتاب GMLRS ) و  بمب SDB رو بر عهده داره.   قرار است این سیستم ها توسط لاکهید مارتین تولید کننده آن ، برای کاربرد سلاح GLSDB انطباق و الگوریتم های خاصی که مختص نوع پرواز بمب SDB میباشد به آنها اضافه گردد. با این تغییرات ، میتوان زمان جدایش بمب از راکت ، زاویه پرتاب و آپوجی مورد نظر را با توجه به فاصله ، مکان و سطح دسترسی به هدف ، انتخاب کرد و نکته مهم ، سطح هوشمندسازی و آشنا سازی آن با پروفایل پروازی SDB میباشد .   http://www.lockheedmartin.com/us/products/MLRSM270A1.html https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CB0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.nmspacegrant.com%2Ffiles%2Ftiny_mce%2Ffile_manager%2Ffellowships_research%2FWalker04.pdf&ei=LTpYVZWZLIHwUtWvgPAP&usg=AFQjCNFweudNmt7PEqM9-rGbfSh3Gmwdmw&bvm=bv.93564037,d.d24 http://www.msl.army.mil/Pages/PFRMS/fal.html http://www.armyrecognition.com/united_states_american_missile_system_vehicle_uk/m270_mlrs_mrls_multiple_launch_rocket_launcher_system_technical_data_sheet_specifications_pictures.html http://www.army-technology.com/projects/mlrs/   اما حالا قصد دارم  این سلاح رو با سلاحی دیگر که توانایی به انجام  رساندن وظیفه ای "تقریبا مشابه" دارد، مقایسه کنم. سامانه لانچر متحرک و زمین پایه موشک کروز NSM.   در حال حاضر نیروی دریایی 2 کشور نروژ و لهستان به این سلاح مجهز هستند و به عنوان سیستم دفاع ساحلی از آن استفاده میکنند.( پس در اختیار نیروی زمینی این دو کشور نیست و به دلیل توانایی درگیری با اهداف زمینی برای این مثال انتخاب شده )   هر دوی این سیستم ها زمین پایه هستند و هر دو به منظور درگیری و نابود کردن اهداف زمینی به کار میروند. البته موشک NSM در اصل یک موشک کروز ضد کشتی است ولی مسئولان کمپانی نروژی کونگزبرگ ( سازنده NSM ) ، توانمندی این سلاح در درگیری با اهداف زمینی را هم تراز و برابر با توانایی ضد کشتی آن عنوان کرده اند.   http://www.kongsberg.com/~/media/KDS/Files/Products/Missiles/140304_nsm_screen.ashx?la=en   http://www.kongsberg.com/~/media/KDS/Files/Products/Air%20Defense%20Systems/Brochures/CDS%20Dataark_Januar%202013.ashx?la=en   هر دوی این سیستم ها از خودروهای لانچر با توانایی تحرک و سرعت بالا بهره میگیرند و میتوانند پس از پرتاب ، به سرعت منطقه و موضع خود را ترک کنند و از حملات بعدی در امان بمانند.   برد موشک NSM حدود 180 تا 200 کیلومتر هست و برد GLSDB در صورت استفاده از راکت M30 ،در حالت حمله به روبرو در حدود 190 کیلومتر  میشود.   سرعت موشک NSM ، های ساب سونیک اعلام شده و به گفته برخی منابع ، سرعتی در حدود 1000 تا 1100 کیلومتر بر ساعت دارد و در مقابل سرعت نهایی SDB در لحظه برخورد به هدف در حدود 800 تا 1000 کیلومتر بر ساعت تخمین زده میشود. و این سرعتی هست که بمب های هواسر تیپیکال به اون دست پیدا میکنند.   ترمینال ولاستی یا همون سرعت نهایی رو میشه با روابط مخصوص اون به دست آورد :   http://www.calctool.org/CALC/eng/aerospace/terminal http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/airfri2.html   این سرعت با تغییرات پروفایل پروازی بمب و مانورهایی که باید تا رسیدن به هدف اجرا شوند ، کاملا متغیر است. زیرا بسته به شدت و ضعف سطح توان دفاعی هدف، دو حالت انتخاب میشود . مانور کمتر و برخورد در مسیر مستقیم و با سرعت بالاتر و یا برعکس مسیر پروازی پیچیده تر و در نتیجه سرعت برخورد کمتر .   البته بدیهیست که موشکهای کروز به دلیل بهره مندی از نیروی پیشران موتور ، ذاتا توان مانور بیشتر و انعطاف عملیاتی بالاتری نسبت به بمب های  هواسر دارند و NSM هم از این قضیه مستثنی نیست.   در زمینه هدایت ، موشک NSM علاوه بر بهره گیری از سامانه هدایت درونی و GPS در مراحل میانی پرواز ، از سامانه تصویرسازی فروسرخ و انطباق تصویر هدف با تصویر ذخیره شده در دیتابیس ، در مرحله پایانی برخورد ، توانایی بسیار بالایی را به نمایش میگذارد .  http://www.naval-technology.com/projects/naval-strike-missile-nsm/   در مقابل بمب SDB از هدایت درونی ، GPS و در نوع بهینه شده از سیستم غیرفعال لیزری استفاده میکند. ولی امتیاز ویژه و غیر قابل رقابت GLSDB ، به گفته مقامات بوئینگ ، استفاده از سیستم جدید و پیشرفته GPS مقاوم سازی شده در برابر سامانه های دفاعی جنگ الکترونیک اخلالگر و گمراه کننده ، میباشد.   ( لازم به ذکر است که ، در صورت استفاده از بمب SDB II که از سیستم هدایت 3 گانه شامل راداری موج میلیمتری ، تصویرساز فروسرخ و نیمه فعال لیزری ، بهره میگیرد ، برتری قابل ملاحظه ای نسبت به NSM پیدا میکند .)     از لحاظ قدرت کشندگی و اثر سرجنگی برتری با NSM میباشد به طوری که ، موشک NSM دارای سرجنگی با وزن 125 کیلوگرم و SDB دارای سرجنگی به وزن 93 کیلوگرم میباشد.   مزیت SDB این است که میتواند از 2 حالت سرجنگی استفاده کند. یعنی نوع پیش فرض که همان بانکرباستر هست و نوع دوم ، سرجنگی با بدنه کامپوزیتی و فیوز هوشمند قابل برنام ریزی و انفجار در ارتفاع بالای سر هدف که کمترین میزان ترکش را تولید کرده و خسارات جانبی را به طرز قابل توجهی کاهش میدهد.   در بحث سطح مقطع راداری ، موشک NSM ، همواره به عنوان یک سلاح پنهانکار معرفی شده و بمب SDB هم به  مدد جثه بسیار کوچک و به دلیل استفاده گسترده از مواد کامپوزیت در بدنه ، بال ها و دم ، سطح مقطع راداری بسیار کوچکی دارد که به گفته برخی منابع غیر رسمی ( به علت محرمانه بودن سطح مقطع راداری ادوات نظامی ) ، به اندازه پرندگان کوچک جثه میباشد.   و حالا میرسیم به نکته اساسی و بسیار مهم یعنی بها و هزینه در اختیار داشتن این دو سلاح.   هر موشک NSM  به گفته مقامات رسمی در کمپانی ریثیان ، در حدود یک میلیون و صد تا یک میلیون و دویست هزار دلار ( 1,200,000 ) قیمت دارد. http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:http://www.janes.com/article/51255/kongsberg-raytheon-nsm-teaming-targets-usn-s-future-frigate-programme   در مقابل هر واحد GLSDB در حدود صد هزار دلار ( 100,000 ) قیمت دارد. به این ترتیب که قیمت هر عدد بمب SDB برای فروش به نیروی زمینی آمریکا از حدود 23,000  تا 40,000 دلار ، آب میخورد و برای مشتریان خارجی تا این لحظه هر عدد 70,000 دلار. http://www.armada.ch/pin-point-accurate-bolt-blue/ http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/sdb.htm http://www.af.mil/AboutUs/FactSheets/Display/tabid/224/Article/104573/gbu-39b-small-diameter-bomb-weapon-system.aspx https://www.bga-aeroweb.com/Defense/Small-Diameter-Bomb.html   و در صورت استفاده از SDB با هدایت لیزری ، قیمت آن کمی بالاتر از گونه استاندارد تخمین زده میشود. http://www.nationaldefensemagazine.org/blog/Lists/Posts/Post.aspx?List=7c996cd7-cbb4-4018-baf8-8825eada7aa2&ID=1770   و قیمت هر عدد موتور راکتی M26 یا M30 ، زیر 40,000 دلار تخمین زده میشود. به طوری که قیمت هر عدد راکت GMLRS در حال حاضر حدود 110,000 دلار میباشد. https://www.bga-aeroweb.com/Defense/GMLRS.html     پس با این حساب میبینیم که قیمت هر واحد GLSDB ، چیزی در حدود 12 برابر ارزان تر از یک عدد موشک NSM میشود. تازه اگر هزینه های تحقیق و توسعه و طراحی مجدد و یکپارچه سازی GLSDB را ( که به گفته مسئولان بوئینگ بسیار ناچیز بوده و درواقع هیچ چیز جدیدی را از نو و پایه خلق نکرده اند و بر روی ارزان بودن این سامانه تاکید میکنند) هم به آن اضافه کنیم ، بعید است که قیمت آن از 200,000 هزار دلار بیشتر شود.   و این یعنی شما میتوانید به جای مصرف کردن یک عدد موشک کروز NSM ، تعداد 6 تا 12 عدد GLSDB را برای نابودی هدف خود خرج کنید. دستاوردی به واقع ارزشمند ، بی سابقه و غیر قابل رقابت توسط هر نوع سامانه ای دیگر.     همان طور که در بخش های قبلی اشاره شد ، کشورهایی که در همسایگی خود ، سیستم های قدرتمند دفاع هوایی وجود دارد و زیر چتر فضای غیر قابل دسترسی  قرار دارند، میتوانند از حداکثر توانایی های این سلاح استفاده کنند.   به عنوان مثال کشورهای فنلاند ، استونی ، لاتویا ، لیتوانی ، لهستان و اوکراین در شرق اروپا ، با در اختیار داشتن این سلاح  ، عمق مناسبی از اهداف داخل خاک روسیه را میتوانند پوشش دهند. http://www.nationsonline.org/maps/central-eastern-europe-map.jpg   اسرائیل در برابر همسایگان . http://milloz.com/image/countries-images/gmaps_il.jpg http://www.mapsofworld.com/israel/maps/israel-map.gif   ترکیه ، آذربایجان و گرجستان در مقابل همسایگان. http://www.lib.utexas.edu/maps/commonwealth/georgia.gif http://www.lib.utexas.edu/maps/commonwealth/azerbaijan_trans-2004.jpg http://www.thetotalcollapse.com/wp-content/uploads/Caucasus_Map.jpg   یا کشور تایوان همین ویژگی را نسبت به چین خواهد داشت. http://www.map-of-china.co.uk/maps/taiwan.gif http://blog.taiwan-guide.org/wp-content/uploads/google-earth-taiwan-china.jpg   و همین طور کره جنوبی در مقابل کره شمالی. http://www.vidiani.com/maps/maps_of_asia/maps_of_north_korea/large_detailed_political_map_of_korea.jpg http://www.yourchildlearns.com/online-atlas/south-korea-map.htm   و امارات متحده عربی . http://theiranproject.com/wp-content/uploads/2012/04/Abu-Musa.jpg?06aceb http://www.fredbellomy.com/middleeast/imagesk-p/Persian-Gulf-Regional-Map.jpg http://www.eia.gov/countries/analysisbriefs/UAE/images/uae_map.png   با مشاهده این نقشه ها مساحت تحت پوشش سیستم GLSDB به صورت واضح و مشخص قابل اندازه گیریست. و چه بسا دارنگان این سلاح ( در نوع پیشرفته و مفروض با SDB II ) در برخی نقاط قادر به اجرای اهدافی چون NO DRIVE ZONE و NO SAIL ZONE باشند.     و اما روش های مقابله با آن. بمب SDB به دلیل نداشتن هیچ گونه موتور یا پیشرانه ای ، گرما تولید نمیکند و در نتیجه رهگیری آن با سیستم های کشف فروسرخ بسیار مشکل است. و موشک های با هدایت تصویرساز فروسرخ نیز قادر به رهگیری آن نیستند. مگر با سامانه هایی که از پرتوی فرو سرخ موج بلند یا طیف دور LWIR استفاده میکنند. این سامانه ها قادر به تشخیص جسم سرد در پس زمینه آسمان هستند.   استفاده از آتش بارهای متراکم توپ های ضد هوایی که به سیستم های جستجو و کشف این چنین مجهز هستند یکی از بهترین راهکارهای نابودسازی این بمب هاست. چون اگر بال ها و یا سطوح کنترلی موجود در انتهای دم این بمب آسیب ببیند ، بدون شک کنترل خود را از دست داده و قادر به ادامه مسیر به صورت صحیح تا هدف نمیباشد.   همچنین به دلیل نداشتن زیر سامانه های ترنزمیشن راداری، هیچ گونه ارسال امواج الکترومغناطیس نداشته و درنتیجه به وسیله پدافند با گیرنده های پسیو ( به عنوان مثال حرز نهم ) هم قابل کشف و نابودی نیستند. این بمب فقط گیرنده امواج ماهواره های GPS است. و اخلال در این سیستم هم با ارائه توضیحات بالا ، بسیار دشوار به نظر میرسد.   به دلیل داشتن RCS بسیار ناچیز هم ، کشف و رهگیری آن توسط سامانه هایی با موشکهای راداری نیمه فعال یا لینک رادیویی ( مثلا موشک های پنتسیر )  دشوار است. به طوری که رادارهای کنترل آتش چنین سیستم هایی فقط در چند ثانیه آخر مانده تا برخورد ، قادر به روشن سازی هدف و اجرای شلیک میباشند و در نتیجه زمان واکنش به آن بسیار کوتاه خواهد بود.   در نهایت بهترین روش انهدام این بمب ، استفاده از موشک هایی با هدایت راداری فعال میباشد. به این ترتیب که رادارهای جستجو و کشف میتوانند وجود آن را تشخیص داده و موشک های هدایت راداری فعال را به سمت محدوده آن روانه کنند و پس از آن خود موشک به کمک رادار داخلی خود ، بمب مهاجم را کشف و نابود سازد.   چنین راهکاری برای سیستم S-400 پیش بینی شده ولی باز هم در این سیستم باید موشک های گران قیمت ( با قیمت تخمینی یک میلیون دلار ) خانواده 9M96 را برای نابود سازی یک بمب با قیمت ناچیز ذکر شده در بالا ، مصرف کرد. http://csis.org/blog/russia-announces-sale-s-400-china   با تشکر از دقت و توجه شما. من الله توفیق
  21. 1 پسندیده شده
    البته راجع به این سامانه اطلاعات کمی هست بنده خیلی گشتم ویدیویی از عملکردش گیر بیارم چیزی پیدا نشد اگه این سامانه ها رو بتونن گسترش بدن شاید بتونن از پس راکت پراکنی های حماس بر بیان
  22. 1 پسندیده شده
    از زمان ترینیتی (اولین انفجار اتمی توسط بشر ، 1945) حدود دو هزار تست هسته ای صورت گرفته است . بیشتر این تست ها در دهه های 60 و 70 میلادی انجام شد. زمانی که این تکنولوژی نوپا بود ، تعداد تست ها خیلی زیاد و گاهی اوقات شگفت انگیز بود ، این تست ها منجر به توسعه ی سلاح های جدید تر و مهلک تر شد . از اوایل دهه ی 90 میلادی ، تلاش هایی برای محدود کردن تست های اتمی صورت گرفت که منجر به ایجاد یک ضرب العجل توسط ایالات متحده و یک پیمان ممنوعیت تست اتمی توسط سازمان ملل متحد گردید. در نتیجه ، اگرچه تست ها متوقف نشدند ولی تعدادشان بسیار کاهش یافت. به تدریج سوالاتی مطرح می شود ، که چه کسی این مهندسین کارکشته و باتجربه که نزدیک سن بازنشستگی هستند را کنترل خواهد کرد ؟ در این جا تصاویری از نقاط عطف تست های اتمی و تست های معروف در 30 سال آغازین این دانش گرد آوری شده است . آزمایشی که در 25 ماه می 1953 توسط ارتش امریکا در صحرای نوادا انجام شد. یک توپ اتوماتیک M65 با کالیبر 280 م م گلوله ای اتمی به فاصله ی 10 کیلومتری شلیک کرد که در ارتفاع حدودا 170 متری از سطح زمین یک انفجار به قدرت 15 کیلو نیوتن شکل گرفت . سیم کشی محفظه ی بمب ترینیتی . در زمانی که این عکس گرفته شد دستگاه در حال آماده شدن برای انفجار بود ، انفجاری که در شانزدهم جولای 1945 رخ داد. نیمرخی از رابرت اوپنهایمر ، در حالی که نظاره گر آخرین مونتاژ گجت های ترینیتی در محل انفجار بود . جامبو ، محفظه ی 200 تنی فولادی که برای بازیافت ترینیتی طراحی و ساخته شد تا در صورتی که فرایند زنجیره ای کامل نشد و انفجار صورت نگرفت ، پلوتونیوم ریکاوری شده و در محیط پخش نشود. اما در نهایت از جامبو استفاده نشد ، بلکه آن را در محل انفجار (Ground Zero) به عنوان شاهدی بر انفجار قرار دادند تا اثر انفجار را بر آن مشاهده کنند . کره ی آتشین ناشی از انفجار ترینیتی در لحظه ی 25 صدم ثانیه پس از انفجار عکسی دور تر ، از انفجار ترینیتی ، پس از چند ثانیه اولین قارچ آتشین اتمی دنیا ، 9 ثانیه پس از انفجار ترینیتی پنجمین انفجار اتمی دنیا ، بعد از دو تست و دو بمبی که بر روی ناگازاکی و هیروشیما انداخته شد ، 25 جولای 1946 ، شاهدین در طی عملیات تقاطع بیکر (Crossroads Baker) ناظر انفجاری در جزیره آتول هستند ستون عظیمی از آب دریا به آسمان برخاسته است . اولین انفجار اتمی در زیر دریا ، ساحل آتول ، 25 جولای 1946 قارچ عظیمی از ابر برخاسته از جزیره ی مارشال ، در پی یک تست اتمی . نقاط سیاه کشتی هایی هستند که در نزدیکی محل انفجار قرار داده شدند تا اثر انفجار اتمی بر روی یک ناوگان دریایی بررسی شود. 16 نوامبر 1952 ، یک بمب افکن B-36H یک بمب اتمی با قدرت 500 کیلوتن را بر قسمت شمالی جزیره ی رونیت رها می کند ، بخشی از عملیات پیچک . عملیات گلخانه ، بهار 1951 ، انفجار 4 بمب اتمی ، 225 کیلوتن 1952 ، عکس یک میلی ثانیه بعد از شروع انفجار اتمی ، بمب در ارتفاع 300 فوتی از سطح زمین قرار داشت عملیات آستانه ی در ، تست شبیه سازی اثر انفجار بر خانه ها و اقامتگاه ها ، 15 مارس 1953 خانه ی شاهد در یک و نیم مایلی محفظه ی انفجار که در 170 متری سطح زمین منفجر شد قرار داشت 30 آگوست 1957 ، انفجار یک بالون حاوی بمب اتم در ارتفاع 250 متری از سطح زمین ، صحرای نوادا انفجار بمب هیدروژنی ، 20 می 1956 برافروختگی حاصل یونیزاسیون ابرآتشین ، عملیات دیابلو نور حاصل از انفجار سرجنگی اتمی یک موشک هوا به هوا که همانند خورشید در آسمان می درخشد ، 7:30 صبح 19 جولای 1957 ، پایگاه هوایی اسپرینگ ، 30 مایلی محل انفجار ، یک هواپیمای اسکورپیون از همان نوعی که موشک را شلیک کرده در تصویر دیده می شود ناظرین ناتو ، انفجار بولتزمن ، 28 می 1957 سقوط بالون نیروی دریایی ایالات متحده در پنج مایلی نقطه ی انفجار بر اثر موج حاصله از انفجار بمب اتمی ، 7 آگوست 1957 ، بالون فاقد سرنشین بود و برای بررسی آثار انفجار استفاده شده بود ناظرین در حال مشاهده ی تست اتمسفری یک بمب اتمی حرارتی در اقیانوس آرام طی عملیات هاردترک ، 1958 نمایی از تست آرکانزاس ، بخشی از عملیات دومینیک ، شامل یک سری بیش از 100 انفجار اتمی در نوادا که در سال 1962 صورت گرفت تست آزتک ، انفجاری دیگر از عملیات دومینیک تست یسو (yeso) ، یکی دیگر از انفجار های عملیات دومینیک انفجار بمب 400 کیلوتنی در اتمسفر ، ارتفاع 30 کیلومتری اقیانوس آرام ، اکتبر 1962 حفره ی حاصله از انفجار یک بمب 100 کیلوتنی در عمق 210 متری صحرای آلوویوم ، باعث پرتاب شدن 12 میلیون تن خاک و سنگ به هوا شد ، حفره 110 متر عمق و 450 متر قطر دارد ، 6 جولای 1962 تست های اتمی فرانسه در Mururoa ، 1971 شهر بازمانده ، ساخته شده در 5 کیلومتری محل انفجار یک بمب 29 کیلوتنی ، تست سیب 2 ، 1955 http://cdn.theatlant...14_00530011.gif خانه ای که در 1200 متری نقطه ی انفجار قرار داشت ، 2.3 ثانیه بعد از انفجار ، 17 مارچ 1953 مترجم : آرمان مجدی (Commandant) تمامی حقوق متعلق به وبسایت میلیتاری می باشد ، هر گونه کپی برداری بدون ذکر نام منبع ممنوع copyright@Military.ir
  23. 1 پسندیده شده
    بسم الله الرحمن الرحیم اسلحه ی تکتیر انداز منحصر به فرد M98B اسلحه ی تکتیر انداز Barrett 98 Bravo یا M98B جدیدترین محصول شرکت اسلحه سازی معروف Barrett می باشد که البته این شرکت به لطف طراحی و ساخت آنتی متریال فوقالعاده ی خود به اسم Barrett- M82 از این معروفیت بر خوردار است.اطلاعات کمی توسط کمپانی سازنده به بیرون منتشر شده اما اسلحه ی تکتیر انداز M98B بر مبنای کالیبر ویژه ، قدرتمند و بسیار دقیق 338 Lapua Magnum و برای تیراندازی و هدف زنی در فواصل دور طراحی و تولید شده است. اسلحه ی تکتیر انداز M98B مختص شلیک دقیق از فواصل دور است که برای کاربری های نظامی ، امنیتی و شکاری ( هدف زنی و شکار از راه دور ) مناسب می باشد. عرضه ی این سلاح توسط کمپانی Barrett در قالب یک کیت کامل به همراه اسکوپ تلسکوپی و سیستم اختصاصی این شرکت به اسم BORS که یک کامپیوتر قابل برنامه ریزی بالستیک می باشد که درست در بالای عدسی چشمی نصب شده است و اطلاعات شلیک را در یک صفحه ی کوچک نشان می دهد ارائه می گردد. M98B یک اسلحه با عملکرد دستی گلنگدن ( Bolt Action ) است. بولت اسلحه بسیار دقیق و به درستی در لوله چفت می شود و دقت بالای اسلحه را تضمین می کند. بدنه و رسیور بالایی اسلحه از آلیاژ آلومینیوم سبک ساخته شده است و یک ریل پیکاتینی یکپارچه بالای آن را فرا گرفته است. رسیور پایینی اسلحه هم از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده است و عمل جدا سازی قطعات از هم به آسانی امکان پذیر می باشد. لوله ی اسلحه کاملا در روپوش لوله معلق می باشد و هیچ اتصالی بین آنها وجود ندارد و همین امر موجب خنک شدن بهتر لوله می شود. آلیاژ لوله نیز منحصر به فرد و از کیفیت فوقالعاده بالایی برخوردار است و لوله ی سلاح مجهز به یک ترمز دهانه ی (Muzzle Brake ) خوش ساخت می باشد. ماشه ی سلاح کاملا قابل تنظیم می باشد ، ضامن و ناظم آتش سلاح نیز در بالای قبضه ی اسلحه قرار گرفته است. بالشتک و پایه ی قنداق کاملا قابل تنظیم می باشند و تیرانداز می تواند بهترین حالت را برای خود انتخاب کند. همانطور که گفته شده سلاح به یک ریل پیکاتینی بلند در قسمت بالا و 3 ریل پیکاتینی کوتاه دیگر در چپ ، راست و زیر لوله مجهز شده است. خشاب اسلحه جداشونده و از جنس پلیمر و پذیرای 10 عدد گلوله ی 338 Lapua Magnum می باشد. به صورت پیشفرض اسلحه از هیچ دستگاه نشانه روی آهنی ای برخوردار نیست و فقط شاهد اسکوپ و تجهیزات آپتیک به عنوان دستگاه نشانه روی هستیم ، البته به دلیل وجود ریل پیکاتینی می توان انواع و اقسام IRON Sight های ناتو را در مواقع اضطراری ( مانند صدمه دیدن اسکوپ ) به آن وصل کرد. تمام ویژگی های بالا در نهایت تشکیل یک اسلحه ی منحصر به فرد ، قدرتمند ، دقیق و کاملا ارگونومیک را می دهد که از کمپانی مشهور Barrett غیر از این انتظار نمی رفت. مشخصات اسلحه : کشور تولید کننده : آمریکا کالیبر: 338 Lapua Magnum عملکرد : عملکرد دستی گلنگدن (manually operated rotary bolt action) طول لوله : 27 اینچ یا 686 mm وزن : 6.12 kg طول کلی سلاح : 1264 mm ظرفیت خشاب : 10 عدد تصاویر بیشتر : منبع : http://world.guns.ru/sniper/sniper-rifles/usa/barrett-9b-e.html مترجم : محمد سالم استفاده از این مطلب فقط با ذکر نام مترجم و MILITARY.IR به عنوان منبع امکان پذیر می باشد !
  24. 1 پسندیده شده
    یه مثبت کمش بود گفتم بازم تشکر کنم.... من که خیلی لذت بردم....
  25. 0 پسندیده شده
    تصاویر ماهواره ی نظامی نور از پایگاه آمریکایی العدید در قطر: با انتشار این تصاویر مشخص است که ماهواره نور حداقل از 2 دوربین، یکی مرئی و دیگری حرارتی استفاده می کند.