ابردرنای خاکستری بر فراز حامل های هواپیمابر جدیدترین نگاه به جنگنده J-15B براساس آخرین اخبار موجود ، نیروی دریایی ارتش چین ، جدیدترین و در عین حال نخستین جنگنده ویژه برای حامل های هواپیمابر خود را که پیش از این رونمایی شده بود را به نمایش گذاشته است . این جنگنده پیشرفته "پیش نسل پنجم" که باشناسه جی-15 بی کوسه پرنده شناخته میشود ، طبق ادعای طرف چینی ، پیشرفته ترین فناوری های موجود معرفی شده برای جتهای نسل آینده ارتش چین را در خود می بیندو بر همین اساس در کلاس جتهای نسل ++4 طبقه بندی شده است . این در حالی است که جت جی-15 از سال 2012 در خدمت نیروی دریایی ارتش چین بوده و برای تجهیز این نیرو ، از روی گونه زمین پایه جی-11بی توسعه یافته است ، هر چند برخی منابع گفته اند که قابلیتهای این نمونه معرفی شده جدید از نسخه جی-11دی به مراتب بیشتر خواهد بود . جنگنده جی-11دی براساس توافقات میان روسیه و چین ، براساس بدنه جنگنده سوخو-27 روسی ساخته شده بود و می بایست همان نقش محوله به جتهای سوخو-35 نیروی هوایی روسیه را برای نیروی هوایی ارتش چین بازی کند ، اما چینی ها به این روند قانع نشده و مزیتهای قابل توجهی را که منعکس کننده نقاط قوت فناوری بومی این کشور را در حوزه های مختلفی نظیر کاربرد مواد مرکب ( کامپوزیت ها ) و حسگرهای الکترونیک ، به بدنه سوخو-27 روسی اضافه نموده اند . با این وصف ، برنامه جی-11دی گرچه در مراحل اولیه پروژه ، پیشرفتهای زیادی را بخود دید ، اما بدلیل تمرکز نیروی هوایی چین بر روی برنامه های جی-20 ، جی-16 و در نهایت ارتقاء کامل ناوگان جی-11بی موجود ، به تعویق افتاده و تولید انبوه آن لغو گردید . با توجه به این مساله ، انتظار می رفت که یک گونه مشتق شده از این جنگنده ، بعنوان یک هواگرد رزمی دریاپایه ، وارد خدمت نیروی دریایی چین شود که به تازگی توسعه قدرت دریایی خود را در دستور کار قرار داده است . بدین ترتیب ، بر خلاف نمونه های اولیه جی-15 که برای برخواست از روی عرشه ناوهواپیمابر ، امکان استفاده از منجنیق های ویژه را نداشته و از روی سکوی اسکی مانند ناو به پرواز در می آمدند ، گونه جی-15بی به شکل ویژه برای پرواز از روی عرشه ، بواسطه کاربرد منجنیق های پیشرفته الکترومغناطیسی که قرار است روی جدیدترین شناورهای نیروی دریایی چین نصب گردد ، تطبیق یافته است . این قابلیت به سوپرفلانکرهای نیروی دریایی چین اجازه می دهد تا با محموله سوخت و مهمات بیشتری بر روی حامل های هواپیمابر مستقر شود که این روند ، درست مشابه استراتژی نیروی دریایی ایالات متحده برای حامل های هواپیمابر کلاس جرالد فورد است . در حوزه قابلیتهای رزمی ، جی-15 بی به احتمال بسیار زیاد ، بدنه ای با سطح مقطع پائین تر ( طراحی سازه ای ) ، کاربرد مواد جذاب امواج رادار ، اویونیک نسل پنجم و طیف بسیار جدیدی از مهمات بومی این کشور شامل موشکهای پی ال-15 و پی ال -10 را به نمایش خواهد گذاشت . با توجه به این مساله ، انتظار می رود که جی-15بی پایایی پروازی بهتر ، سرعت افزون تر ، شتاب بیشتر و سقف پروازی بالاتری را داشته باشد ، در حالی که گمانه زنی هایی مبنی بر استفاده از فناوری خروجی های بُردار رانش شبیه به جی-11 دی نیز درآن وجود دارد . استفاده از این فناوری ، مانورپذیری بیشتری را به این جنگنده در برد های کوتاه خواهد داد . جی-15دی با توجه به موارد بیان شده ، تحلیلگران نظامی معتقدند که این جنگنده جدید در مقایسه با نمونه پایه آن ، به تعداد بیشتری تولید شود ، چرا که ارتش چین ، برنامه بلندمدتی را برای گسترش سازمان رزمی نیروی دریایی خود طراحی نموده و به ازای تولید هر ناو هواپیمابر ، نیروی دریایی نیازمند جنگنده های بیشتر خواهد شد . در مجموع ، هراندازه دریافت سفارش برای جتهای جی-15بی در حاشیه امنیت بیشتری قرار گرفته ، (به همراه گونه جنگ الکترونیک جی-15دی ) آینده گونه زمین پایه آن ( جی-11دی ) در پرده ای از ابهام قرار دارد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- با توجه به داده های موجود در خصوص جی-11دی ، بهتر نیست برای ایجاد زیرساخت واقعی تولید جنگنده در ایران ، رفت سراغ نمونه جی-11دی ؟!!!!

مشخصات احتمالی موشک الماس: این سلاح یک موشک هواپرتاب دارای موتور راکتی سوخت جامد و بالهای بازشونده از داخل بدنه بوده و از جستجوگر تصویری حرارتی به عنوان سامانه هدایت خود بهره می برد. برد این موشک در پرتاب از پهپادها 8 کیلومتر عنوان شده است. به نظر می رسد ایران نمونه Spike-LR یا نمونه LR-2 آن را مبنای ساخت موشک مشابه داخلی جدید خود قرار داده است. برد نهایی نمونه LR در شلیک از سطح زمین بین 4 تا 5 کیلومتر، جرم 14 کیلوگرم و میزان نفوذ 700 میلیمتر عنوان شده است. نمونه LR-2 این موشک دارای برد 5.5 کیلومتر با شلیک از زمین و تا 10 کیلومتر با پرتاب از بالگرد بوده و جرم آن به 12.7 کیلوگرم کاهش یافته است. از آنجا که رده وزنی موشک مذکور کاملاً با میزان محموله قابل حمل پهپاد ابابیل-3 تطابق دارد این احتمال که نمونه ساخت ایران همرده با آنها باشد تقویت می‌شود. در نتیجه برد نمونه زمین پایه الماس که در اختیار نزسا قرار گرفت بین 4 تا 5.5 کیلومتر قابل تخمین است. در حالی این برد بیشتر از نمونه‌های پایه موشک طوفان و قابل مقایسه با نمونه‌های جدید طوفان-5، توسن و دهلاویه است که موشک الماس از همه این موارد بسیار سبکتر بوده و به راحتی توسط نفر قابل حمل و به کارگیری است. نکته مهم در زمینه موشک الماس، علاوه بر قابلیت شلیک کن-فراموش کن آن (برخلاف موشک‌های طوفان و توسن و دهلاویه) قابلیت حمله به هدف از بالا است. با توجه به اینکه در تجهیزات زرهی معمولاً قسمت فوقانی ضعیف ترین سطح حفاظت را دارد، یک موشک با قابلیت حمله از بالا یا تاپ اتک، می‌تواند اثر گذاری مخرب بسیار بالایی بر هدف داشته باشد.

با سلام سیبرهای ایرانی در پاکستان در اوج روابط ایران و پاکستان ، نیروی هوایی ارتش پاکستان که در جنگ 1965 بخش قابل توجهی از سازمان رزم خود را از دست داده بود ، در قالب اسکادران هفدم ، نمایش هوایی قابل تحسینی را به مناسبت روز نیروی هوایی در برابر دیده گان پهلوی دوم برگزار نمود ( اکتبر 1966 / مهر 1345) نمود . این نمایش نه تنها ، تشکر کوچکی از ایران برای پشتیبانی های پیدا و نهان از این کشور در برابر هند بود ، بلکه بیشتر بدان خاطرصورت گرفت که دست و دلبازی قابل توجه پهلوی به نحوی جبران شود . نیروی هوایی پاکستان بدلیل ضربات قابل توجهی که در برابر هند متحمل شده بود ، برای بازسازی نیروی هوایی خود دست به دامان ایران شد و بدلیل حضور در پیمان سنتو ، از شانس خود بخوبی بهره برداری نمود . در این زمان نیروی هوایی ایران درصدد بود تا تمامی سیبرها و تاندرجتهای خود را بازنشست نموده تا شرایط برای جذب تعداد بیشتری از جتهای جدید F-5A فراهم گردد . به همین بهانه ، ایران به شکل صوری ، به سال 1966 تعداد 90 فروند جت کاناداایر F-86 MK.6 را بواسطه یک شرکت سویسی خریداری نمود و به بهانه کمبود تاسیسات فنی جهت بازبینی و ارتقاء این جتها ، همه آنها را به پاکستان ارسال نمود . با این خرید غیر قابل باور ، نیروی هوایی پاکستان موفق شد در اوج تحریم ها ، سه اسکادران هفدهم ، هیجدهم و نوزدهم خود را بازسازی نماید و این هواپیماها در جنگ بعدی با هند ( 1971) نقش غیر قابل تصوری را ایفا نمودند .

یک فروند سوخو ۲۲ سپاه دچار سانحه شد روابط عمومی نیروی هوافضای سپاه: یک فروند هواپیمای سوخو ۲۲ متعلق به نیروی هوافضای سپاه در حین اجرای ماموریت‌های جاری دچار نقص فنی شد و با مهارت خلبانان به مناطق غیرمسکونی هدایت شد. خوشبختانه خلبان با استفاده از سامانه صندلی پران (اجکت) در سلامت کامل فرود آمد.

مردی بنام ایپ فیلم مردی به نام ایپ ساخت سال 2008 میلادی اگر چه در ژانر فیلم های رزمی طبقه بندی شده و شیفتگان هنر های رزمی شرقی را مجذوب کرده ولی در پس زمینه ای پررنگ به یورش ژاپنی ها به چین و ددمنشی های متجاوزان ژاپنی اشاره شده که زندگی و معیشت مردم چین را بشدت دگرگون کرده است فیلم به دو بخش پیش و پس از یورش نیرو های امپراطوری ژاپن به چین در سال 1937 تقسیم شده است ، در نیمه نخست فیلم شهر فوشان شهری زنده ، بهره مند و امیدوار تصویر شده است و در نیمه دوم فیلم در این شهر نشانی از زندگی و امید وجود ندارد کارگردان به خوبی حس ملی گرایی بیننده چینی و همینطور همزاد پنداری بینندگان دیگر کشور ها را برانگیخته و ظلم و ستم گذشته بر کشور چین را یادآوری میکند

رونمایی سپاه پاسداران از نسخه زمین‌پایه موشک الماس

پروتکل شبح !!! ماموریت غیر ممکن !!! آیا جنگنده J-10C قابلیت جایگزینی ناوگان جنگنده –رهگیرهای سنگین اف-14 نیروی هوایی ایران را خواهد داشت ؟! نیروی هوایی ایران بیشتر از 45 سال است که بعنوان دومین و اکنون تنها کاربر جتهای سنگین اف-14 تامکت محسوب میشود که در دهه 70 میلادی عمدتاً برای خنثی نمودن تهدیدات اتحاد شووری و ایجاد برتری هوایی در برابر تهدید نیروی هوایی عراق نزدیک به 79 فروند از آن را دریافت نمود . در واقع ، تامکت سنگین ترین و گرانترین جنگنده زمان خود بشمار می رفت که علیرغم وجود جتهایی سبک تر و ارزان تری نظیر اف-5 ، اف-16 و اف-15 در اختیار ارتش ایران قرارگرفت . بدین ترتیب IIAF تنها مشتری خارجی این جنگنده بشمار می رفت که بدلیل مساحت قابل توجه ایران ، تامکت را در حالی که به حسگرهای پیشرفته و مهمات دوربرد مناسب در زمان خود ، مسلح شده بود ، خریداری نمود و صحت این انتخاب نیز سالهای بعد و در جریان جنگ شدید با عراق و ثبت نزدیک به 160 شکار و همچنین آمارهای غیر قابل تصوری نظیر سه شکار در یک روز توسط یک جنگنده را در تاریخ هوانوردی نظامی از خود برجای گذاشت . با این حال ، گزارش های مختلفی در دست است که نشان میدهد ایران همچنان در حال بررسی های کارشناسی در خصوص جنگنده های جدید برای نیروی هوایی است و در این میان ، برخی معتقدند که جنگنده نسل ++4 جی-10سی کاندیدای اصلی برای بازسازی توان هوایی این نیرو بشمار می رود . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، این انتخاب برای نیروی هوایی ایران ، در مقایسه با طرح های روسی ، انتخاب منطقی تری خواهد بود ، چرا که در درجه نخست ، تعداد قابل توجهی از آن تا کنون از خطوط تولید خارج شده ( بیشتر از 200 فروند در سه سال ) که این به معنای کارآمدی روند تولید است . علاوه بر این ، تجهیز این جنگنده چینی به سامانه های الکترونیک پیشرفته و همچنین مهمات هوا به هوای دوربردی نظیر PL-15 نیز مزید بر علت انتخاب آن به نظر می رسد . اما بر خلاف انتظارها ، در حالی که تحریم نظامی سازمان ملل در اکتبر 2020 منقضی گردید ، هیچ اتفاق مشخصی در این خصوص رخ نداد و این به معنای زیرسئوال رفتن توانایی مالی ایران برای خرید این جنگنده چینی است تا جایی که حتی خرید یک اسکادران ( 32 فروند ) نیز بسیار سخت به نظر می رسد . اما با وجود این روند ، انتظار می رود با بهبود وضعیت اقتصادی ایران در سالهای آینده ، خرید این نمونه به واقعیت نزدیکتر گردد . اما در صورتی که جی-10 سی وارد سازمان رزم نیروی هوایی ایران گردد ، سئوالات بسیار زیادی در خصوص اینکه توانمندی کدام یک از این دو جنگنده ( تامکت یا فایربرد ) بیشتر خواهد بود ، ایجاد می گردد . جت رهگیر اف-14 گرچه بلحاظ فناوری مورد استفاده ، متعلق به دهه هفتاد میلادی است ، اما اطلاعات جسته و گریخته ای از بهینه سازی های بومی صورت گرفته بر روی آن و همچنین تسلیح این جنگنده به مهمات بومی ( فکور-90) به گوش می رسد . در مقابل ، جی-10سی بعنوان یک جنگنده سبک وزن کم هزینه ، عمدتاً بصورت مکمل در کنار جتهای سنگین تری نظیر جی-20 و جی-16 می بایست وارد عمل گردد . در نتیجه اختلاف محدوده وزنی این دو جنگنده بدلیل استفاده از ترکیب دو و تک موتوره و همچین تفاوت قابل ملاحضه در میزان حمل سوخت و سامانه های الکترونیک و راداری شبهاتی را بوجود می آورد . از یک نظر ، اف-14 یکی از بزرگترین رادارهای هوابرد نصب شده بر روی یک جنگنده را در اختیار دارد که برخی معتقدند که این رادارها با توجه به قابلیتهای بومی ایران ، در این کشور مورد بهینه سازی قرار گرفته اند . با این حال گفته شده که آگاهی موقعیتی فراهم شده توسط رادار جی-10سی علیرغم کوچکتر و سبک تر بودن تا حدودی به سامانه های نصب شده روی تامکت شباهت دارد . برخی ناظران معتقدند که قابلیت اسکن رادار نصب شده بر روی جی-10سی ، از سرعت بیشتری برخوردار بوده ، اهداف بیشتری را می تواند ردیابی کند . علاوه بر این ، جنگنده چینی نه تنها از حسگرهای پیشرفته تری برخوردار است ، بلکه بدلیل اندازه کوچکتر بدنه ، پوشش احتمالی رادارگریزی می توانند برای جتهای مهاجم ، دردسر بیشتری تولید نمایند . این مساله باعث می شود تا بقاپذیری جت چینی افزون تر گردد و این در کنار نسبت رانش به وزن بالاتر جی-10 قدرت مانورپذیری بهتری را برای آن فراهم نماید. این مساله ، عمدتا در ارتفاعات بالاتر برای خدمه جی-10 یک مزیت بسیر عمده خواهد بود . به اعتقاد این کارشناسان ، تامکت بدلیل جثه بزرگ ، قابلیت مانور محدودی را به نمایش می گذارد ، گرچه بالهای متحرک آن ، قابلیت چرخش قابل توجهی را بدان داده است . در حوزه تسلیحات نظامی ، جنگنده اف-14 در حال حاضر با اختلاف نسبی ، دوربردترین موشک عملیاتی در آسیای جنوب غربی را در اختیار دارد که اگر نسخه داخلی آن نیز عملیاتی شده ، فرض شود می توان از آن برای هواگردهای تهاجمی سنگین و جتهای سبک تر ( نظیر آنچه که بر علیه جنگنده های عراقی کاربرد پیدا نمود ) استفاده کرد . بدین ترتیب ، درصورت ورود احتمالی PL-15 به نیروی هوایی ایران ، بدلیل ماهیت پیچیده آن و استفاده از فناوری جدید تر و اینکه از فینیکس سبک تر خواهد بود می تواند گزینه ای جذاب برای مسلح نمودن سایر جنگنده های ایرانی نیز باشد . علاوه براین ، قابیلت ذاتی جی-10سی در به اشتراک گذاری داده ها با یگانهای حاضر در صحنه نبرد ، تفاوت قابل ملاحضه ای را با وضعیت فعلی تامکتهای ایرانی برای استفاده موثر از موشکهای محمول بوجود می آورد . صرف نظر از مهمات هوا به هوا ، جی-10سی در نقش ضربتی و بر روی کاغذ ، برتری مشخصی را به نمایش می گذارد . این جنگنده درصورت مسلح شدن به موشکهای کروز YJ-91 نقش تهاجمی تری را نسبت به اف-14 نشان میدهد در حالی که تامکتهای نیروی هوایی ایران تا این لحظه قابلیت حمل مهمات آهنی سقوط آزاد را در اختیار دارند و در این حوزه ، جی-10سی می تواند گزینه به طورنسبی بهتری باشد . علاوه براین ، در حالی که جی-10سی به موشکهای کوتاهبرد PL-10 سایت نصب شده بر روی کلاه پروازی خلبان مجهز است ، تامکتهای ایرانی بر روی کاغذ تنها به موشکهای قدیمی AIM-9 مسلح هستند و این مزیت قابل توجه محصول چینی است . اما از سوی دیگر ، تامکتهای ایرانی در حوزه کاراکترهای پروازی ، نظیر برد بیشتر و پایایی پرواز افزون تر که از مزیتهای جتهای سنگین است ، از جی -10سی در رده بالاتری قرار می گیرند ، هر چند این مساله بطور خودکار ، به معنای افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری خواهد بود و در زمان نبرد ، این بدان معناست که به ازای هر ساعت پرواز ، اف-14 ها می بایست مدت زمان بیشتری را بر روی زمین جهت طی نمودن فرآیندهای تعمیر و نگهداری سپری نمایند . مضاف براین ، پیشرانه های تی اف-30 تامکت نیز با وجود پشتیبانی خارق العاده نیروی هوایی ایران ، همچنان یکی از مشکلات قابل توجه بشمارمی آیند تا جایی که همین عامل باعث گردید تا نیروی دریایی ایالات متحده در نهایت موتورهای اف-110 را جایگزین آن نماید در حالی که پیشرانه WS-10B جنگنده چینی ، چنین مساله ای را تا کنون از خود نشان نداده است . ولی در مجموع ، حضور جی-10سی در کنار اف-14 های ایرانی ، بخوبی می تواند توان رزم نیروی هوایی ایران را افزون کند ، که این بسته به ماهیت ارتقاء صورت گرفته بر روی اف-14 هاست ، هر چند همچنان بحث هزینه های تعمیر و نگهداری مطرح و پراهمیت به نظر می رسد . از یک طرف سامانه های الکترونیک پیشرفته چینی و رادار AESA آن مزیت عمده ای را بوجود می آورد و از سوی دیگر ، تامکتها بدلیل در اختیار داشتن کاراکترهای یک جنگنده سنگین ، برای ایفای نقش های خاص از جمله اجرای گشت رزمی هوایی (MIG CAP) / اسکورت سوخترسان ها و ای وکس های احتمالی مناسب خواهند بود . با توجه به اینکه بسیار بعید است که ایران تامکتهای خود را بازنشسته کند ، احتمالا جی-10سی برای کاهش فشار بر روی اسکادرانهای اف-5 و ( در یک فرآیند بسیار بعید .م ) جانشین اف-4 های این نیرو گردد . بنابراین ، اگر خرید جی-10سی رخ دهد ، قرارگرفتن آنها در کنار تامکتهای عملیاتی ، بخش دفاع هوایی نیروی هوایی ارتش ایران را تا حدودی از وضعیت فعلی نجات خواهد داد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم و نویسنده : MR9

پرتاب معراج 521 از طوفان و جایروکوپتر و خمپاره انداز به گفته ی سردار این پهپاد در دسته های 5 و 10 تایی هم میتوانند پرواز بکنند برای یک هدف تا ده هدف یک گردان از این پهپادها هم به نیروهای ویژه صابرین تحویل داده شده

سلام و وقت بخیر انشاالله ..جاولین اسلام ...انلاو اسلام ...هیمارس اسلام ....ببینیم دیگه چیا بدن دوستان تا مسلمونشون کنیم

بسم ا... معراج 521 سویچ بلید اسلام https://www.aparat.com/v/hmUGd

جنبش مردمی نخجوان اعلام موجودیت کرد خیزش های مردمی در نخجوان با اعلان موجودیت جنبش نخجوان ایران خواستار الحاق نخجوان به ایران شدند این جنبش فساد مجلس محلی این منطقه و ظلم مقامات آن به مردم این منطقه را عامل درخواست جدایی خود از آذربایجان اعلام کردند/وستا نیوز

بندرنفتی الضبة مورد حمله قرار گرفت منابع یمنی از حمله به یک کشتی نفتی که سعی داشت برای بارگیری نفت در بندر الضبة حضرموت پهلوگیری کند، خبر می‌دهند. حمله بواسطه دو پهپاد صورت گرفته است استاندار حضرموت در دولت مورد حمایت عربستان در موضع‌گیری رسمی اعلام کرد که بندر الضبة بواسطه دو پهپاد انتحاری مورد حمله قرار گرفته و انصارالله را عامل این حمله اعلام کرد.

وقتی قدرت باد زیاد باشه ، باید مشابه جنگنده ها از قدرت باد استفاده کرد یعنی اوج گرفت و بعد از خود باد برای زدن هدف استفاده کرد چون موتور الکتریکی (احتمالا) دارد، پس صدا نداشته و متوجه پهپاد نمیشن البته حضور این پهپاد رو اگر در محیط نیمه شهری و فواصل نزدیک و نیروی مهاجم نزدیک ببینیم نقش مکمل شاهد رو بازی میکنه و اونجایی که شاهد توش ضعف داره رو خیلی راحت پر میکنه

تحول ارتش انصارالله یمن در طی 8 سال گذشته عربستان و اسرائیل و غربی ها می خواستند این رزمندگان حوثی را نابود کنند با تمام توان و پیشرفته ترین اسلحه های روز دنیا حمله کردند ولی الان چی شده؟ از رزمندگان پابرهنه تبدیل به یک ارتش قدرتمند و مجهز شدند. ایران در این محاصره ی سنگین کمکشان کرد ولی این قطعا فراتر از محاسبات عادی هست حتما کمک آشکار و پنهان خداوند به آنها وجود داشته و وجود دارد که این جنگ همچین نتیجه ای میدهد. فیلم: https://www.aparat.com/v/fvhu7

به شدت منتظر غزه و نمونه داخلی گلوبال هاوک هستم

بخش دوم تاکتیک لیزر همبال -تاب (buddy lasing) AN/ASQ-228 پس از معرفی مهمات هدایت لیزری اولیه که با شناسه LGB پیووی که درواقع با اضافه شدن یک کیت هدایت دقیق به مهمات استاندارد سقوط آزاد سری مارک-80 پدید آمد ، این سری جنگ افزارها از سه قسمت اصلی بخش جلویی حسگر لیزری ، واحد کنترل و هدایت و چهار عدد بالک متحرک تشکیل می گردید . بدنه اصلی همان مهمات مارک-80 بشمار میرفت و تمامی جتهای غربی قابلیت حمل و پرتاب آن را در اختیار داشتند . با توجه به این مساله ، از مهمات هدایت دقیق پیووی ، دو نسخه قابل مشاهده بود . نسخه پیووی-2 که امکان پرتاب از ارتفاع متوسط را داشت ولی بدلیل ابتدایی بودن فناوری مورد استفاده در آن ، وجود ابرهای کم ارتفاع و یا دود غلیظ میزان دقت آن را کاشه می داد که این مساله بعدها موجب معرفی پیووی-3 شد . این نسخه جدید با مجهز شدن به سامانه خلبان خودکار ، سک جستجوگرلیزری جدید و در نهایت یک سامانه هدایت پیشرفته ، امکان رها شدن از ارتفاع پائین تر و خارج از محدود قیف لیزری ایجاد شده بر روی هدف را داشت . این مهمات پس از رها شدن ، به شکل مستقل بدنبال لیزر می رفت . این مساله در پیووی-2 وجود نداشت چرا که بمب می بایست درست از بخش فوقانی مخروط لیزری بر روی هدف پرتاب می شد ولی در پیووی -3 ، خدمه پس از رها کردن مهمات می توانستند بسرعت از محدوده هدف دور شوند تا تهدیدات هوابه سطح کمتر در ماموریت آنها اختلال ایجاد کند . این دونسخه با موفقیت نسبی در عملیاتهای طوفان صحرا مورد استفاده قرار گرفتند . با این حال ، خدمه هوایی می بایست برای به کاری گیری موثر مهمات هدایت لیزری پیووی ، آموزش های کیفی را پشت سر می گذاشتند . بدین معنی که قبل ازرها سازی سلاح ، حسگرهای مادون قرمز و نشانه گذار لیزری بر روی منطقه هدف ثابت می شد و طبیعتا قبل از این مرحله ، هدف ابتدا شناسایی و نشانه گذار لیزری بصورت دستی در نقطه برخورد مناسب بویژه با توجه به مانورهای احترازی خدمه در برابر تهدیدات سطح به هوا قرار داده می شد . هنگامی که سوئیچ پرتاب مهمات عمل می نمود ، جستجوگر روی مهمات ، لیزر منعکس شده از هدف را دنبال کرده و سیگنالهای هدایت را به بالکهای هدایت کننده منتقل می کند . برای درک بهتر این فرآیند ، شیوه موسوم به buddy-lasing یا بعبارت بهتر تاکتیک لیزر خودی-تاب می تواند مثال جالبی باشد . در دوران جنگ ویتنام ، این تاکتیک با استفاده از دوفروند جنگنده اف-4 صورت می گرفت . دراین تاکتیک ، فروند نخست ، به یک تفنگ لیزری مجهز می شد که در کابین عقب و سمت چپ هواپیما نصب می گردید . خلبان حامل این سامانه ، می بایست همواره در مداری که در سمت چپ هدف قرار داشت به پرواز در می آمد در حالی که افسر سیستم های تسلیحاتی ( WSO) مجبور بود لیزر را بر روی هدف ثابت نگه دارد . نمای شماتیک یک حمله با مهمات لیزری و اجرای تاکتیک buddy lasing اف-4 دوم که حامل مهمات پیووی بود درست در جلو و کمی بالاتراز حامل جنگنده نشانه گذار قرار می گرفت و درزمان مناسب شیرجه می زد تا جستجوگر مهمات درست در دهانه مخروط لیزری قرار گیرد . این روند بعدها کمی تغییر نمود و با نصب یک سامانه نشانه گذار لیزری بر روی هواگردهای AC-130 خدمه فانتوم ها می توانستند با رصد لیزرتابانده شده ، مهمات خود را روی هدف رها نمایند . در دوره زمانی جنگ ایران و عراق ، (براساس اسکرین شات های گرفته شده از یک مستند ) خدمه زمینی نیروی هوایی ایران در حال نصب بخش کنترل رایانه ای MAU-169 کیت هدایت لیزری مهمات GBU-10 پیووی-1 بر روی بمب سقوط آزاد مارک-84 نصب شده زیر بال یکفروند جنگنده اف-4دی هستند . نخستین مهمات هدایت لیرزی در نیروی هوایی ایران ، در اواخر سال 1974 با تحویل این مهمات به اسکادران های 71 و 72 نیروی هوایی شاهنشاهی عملیاتی شدند . موضوع خرید این مهمات ، برای اولین بار در سال 1972 از سوی پهلوی دوم به نیسکون ارائه شده و رئیس جمهوری آمریکا نیز در ماه می 1972 برای تحویل این مهمات چراغ سبز نشان داد . در سپتامبر همان سال ، نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا 6 تا 12 فروند از جنگنده های موجود خود را برای نصب نشانه گذار لیزری AVQ-9 اصلاح کنند و چیزی در حدود 1500 کیت هدایت شونده را خریداری نمایند . مشابه تاکتیکهای نیروی هوایی آمریکا در ویتنام ، بعدها توسط ارتشهای شرکت کننده در عملیات طوفان صحرا نیز مورد استفاده قرار گرفت . بعنوان مثال ، زمانی که عملیات بمباران نیروی هوایی ائتلاف بدلیل تهدیدات شبکه دفاع ارتفاع پائین عراق به ارتفاع متوسط منتقل شد ، نیروی هوای بریتانیا ، 12 فروند از جتهای بوکانییر خود را تنها در یک بازه 24 ساعته ، به سامانه نشانه گذار Pave Spike مجهز نمود . غلاف Pave Spike این جتها برای کمک به عملیات بمباران دقیق جنگنده های تورنادو وارد صحنه شده بودند که در ابتدا برای عملیات در ارتفاع پائین در خلیج فارس حضور داشتند . بعدها ، این جنگنده ها به غلاف های تصویر برداری حرارتی و لیزری تیالد ( TIALD) مجهز شدند که میتوانستند بطور مستقل دست به اجرای حملات دقیق بزنند . راست : ترکیب تورنادو و غلاف تیالد چپ : ترکیب بوکانییر و Pave Spike غلاف لانتیرن و اجرای تاکتیک killer-scout علاوه براین ، جنگنده های اف-16 نیز با مجهز شدن به غلاف های هدفگیری لانتیرن ( LANTIRN) قابلیت اجرای حملات دقیق را بدست آوردند که این مساله خود باعث احیای تاکتیک قدیمی موسوم به killer-scout یا شناسایی- انهدام شد . در این تاکتیک ، یکفروند اف-16 مسلح به مهمات هدایت دقیق و یکفروند اف-16 حامل لانتیرن به محدوده هدف نزدیک شده ، در حالی که اف-16 حامل مهمات ، سعی می کند بدون دیده شدن ، در یک مدار نزدیک هدف پرواز کند در حالی که جنگنده دوم حامل غلاف لانتیرن ، درصدد خواهد بود تا مختصات دقیق هدف را بدست آورد و این داده ها بواسطه استفاده از خط ارتباط داده ای امن ، به جنگنده حامل مهمات منتقل شده تا فرآیند حمله آغاز گردد . اما سامانه هدفگیری که درتاپ گان-2 ماوریک مورد استفاده جنگنده های مهاجم بود ، سامانه هدفگیری پیشرفته مادون قرمز جلونگر ( ATFLIR) یا براساس کد گذاری ارتش ایالات متحده ، AN.ASQ-228 بشمار میرفت که جایگزین سه غلاف اصلی جنگنده هورنت ، یعنی TFLIR ، FLIR و ردیاب /نشانه گذار لیزری می بایست گردد . پنل فعال کردن غلاف AN.ASQ-228 نمای شماتیک پنل فعال کردن غلاف AN.ASQ-228 این غلاف در تمامی گونه های جنگنده F/A-18 یعنی نسخه های E/F قابل استفاده است . این غلاف جدید به گونه ای طراح شده که تمامی قابلیتهای سامانه های AN/AAS-38 ، AN/AAS-46 و AN/AAR-55 را ترکیب و دریک مجموعه ، زیر انگشت خلبان قرار می دهد که بطور طبیعی باعث میشود تا حداقل یک آویزگاه برای نصب جنگ افزار ، آزاد شود . محل نصب این غلاف جدید نیز در یک جایگاه ویژه ، درست در پشت بخش ورودی هوایی موتور ، در یک جایگاه نیمه فرورفته در بدنه بوده که قبلا محل نصب موشک هوابه هوای آمرام یا اسپارو می بود .این غلاف جدید ، اولین سامانه نسل سوم از غلاف های فروسرخ جلونگر محسوب میشود که در پاسخ به نیاز افسر سامانه های تسلیحاتی نیروی دریایی به منظور شناسایی اهداف در بردهای بیشتر توسعه پیدا نمود . گفته میشود بزرگنمایی این سامانه جدید ، در مقایسه با نمونه ای قدیمی تر حدود 30 برابر است تا سلاح هایی نظیر JSOW ، JDAM بخوبی مورد استفاده قرار گیرد. https://www.aparat.com/v/jlJ6y پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 2- ادامه دارد ........

پهپاد امین با تشکر از دوستمان projectile

بسیار منظم این تسلیحات اگر از ایران آمده دم ایران گرم که زیر این محاصره این همه تسلیحات رو رسونده اگه تو یمن ساختن دم ایران و خودشون گرم که تونستن زیر نظارت و حملات این تسلیحات رو بسازن نکته بعد این رژه با وجود خطر حملات سعودی ها انجام شد از یه طرف موفقیت و نمایش قدرتی بود که محاسبات دشمن رو بهم ریخت و از یه طرف کار اطلاعاتی قوی و ریسک پذیرای بالا می‌خواست

بسم ا... دوفیلم با یک بلیط .... !!!!! مردی که هرگز نبود .... !!!! عملیات گوشت چرخ کرده ....!!! عملیات فریب در جنگ ، قدمتی به طول تاریخ بشر دارد و بر اساس قاعده ژنرال سان زی ( از جایی به دشمن حمله کُن که انتظارش را نداشته باشد ) قابل تفسیر و تبیین به نظر می رسد . با این حال ، نقطه اوج طراحی و اجرای چنین عملیات هایی به دوران جنگ دوم جهانی باز می گردد و طرفهای درگیر ، در سطوح و شکل های مختلف اجرای چنین عملیاتهایی را در دستور کار خود قرار داده بودند . در این میان ، یکی از جالب ترین عملیاتهای طراحی شده ، ماجرای گمراه نمودن ستاد کل ارتش آلمان ، از حمله متفقین به جنوب ایتالیا ( سیسیل ) و جلب نمودن توجه افسران اطلاعاتی ورماخت ( آبوهر ) به یونان بود که در تاریخ با عنوان عملیات گوشت چرخ کرده یا Operation Mincemeat شناخته می شود . برگه هویت سرگرد مارتین که برای جسد انتخاب شده بود به شکل خلاصه ، مدیریت اطلاعات نظامی ارتش بریتانیا تصمیم می گیرد تا به منظور کاهش تمرکز واحدهای آلمانی در جنوب ایتالیا و بخصوص شبه جزیره سیسیل ، با اجرای یک عملیات فریب نظامی ( انتخاب یک جسد و جازدن آن بعنوان یک نظامی ارشد حامل اسناد محرمانه و رها کردن آن در سواحل اسپانیا بعنوان یک کشور بی طرف که عوامل اطلاعاتی نازی در آن حضور دارند ) تمامی توجهات ستاد کل ارتش آلمان را به جای محوراصلی حمله ( سیسیل ) به سمت یونان جلب کند .. تا امروز ، دو فیلم در این خصوص تولید و به نمایش درآمده که نخستین فیلم با عنوان " مردی که هرگز نبود " ( The Man Who Never Was ) به سال 1956 و دومی با عنوان " (Operation Mincemeat)" یا عملیات گوشت چرخ کرده ، به سال 2022 بشمار می آید . اگر چه بلحاظ جلوه های ویژه و کاراکترهایی هیجانی ، چیزی در چنته این فیلم وجود ندارد ، ولی مشاهده داستان وار این عملیات از یک نظر جالب به نظر می رسد و پیشنهاد می گردد

Midway 2019 این فیلم داستان نبرد دریایی میدوی در اقیانوس آرام را روایت می کند که در زمان جنگ جهانی دوم و دهه ی چهل میلادی و پس از حمله ژاپنیها به بندر پرل هاربور اتفاق افتاد و طی آن یک نبرد دریایی سرنوشت ساز و بسیار بزرگ بین ارتش آمریکا با امپراتوری ژاپن را شاهد بودیم. این نبرد دریایی حدود سه روز طول کشید که در طول آن حدود سه هزار نفر از نظامیان ژاپنی و حدود سیصد نفر از آمریکایی ها کشته شدن و پس از آن سرنوشت جنگ در پهنه دریایی به نفع آمریکایی ها تغییر یافت . سکانسهای رزم های هوایی این فیلم بسیار دیدنیه . از دستش ندید . همچنین داستان رمز گشایی خطوط ارتباطی ژاپنی ها و فرماندهی آدمیرال نیمیتز ، از نکات جالب توجه این فیلمه .

گنجشک به جای قناری !!!!!! چگونه نیروی هوایی چین از جتهای جی-10سی برای شبیه سازی قابلیتهای رزمی جنگنده های رافال به منظور آموزش خدمه پاکستانی استفاده نمود ؟ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان در سالهای اخیر ، با کمبود قابل توجهی در خصوص فناوریهای هوایی در برابر رشد بی سابقه قدرت هوایی همسایه خود ، هند روبرو شده بود . شکاف حاصله از خرید جنگنده های سنگین SU-30MKI و همچنین تعداد مشخصی از جتهای فرانسوی رافال موجب گردید تا علیرغم وجود تسلیحات هسته ای و سامانه های دوربرد حمل این جنگ افزارها ( بالستیک) ، باعث شد تا ستاد ارتش این کشور در این زمینه احساس نگرانی نماید . در واقع ، سوخو-30 که با اختلاف ، توانمند ترین جنگنده رزمی در جنوب آسیا بشمارمی آید با قرار گرفتن در کنار جتهای رافال مسلح به موشکهای هوابه هوای میتئور ،ترکیب قابل تاملی را پدید آورده بود . اگرچه پیش بینی ها نشان می دهد که نیروی هوایی پاکستان با تحویل گرفتن جتهای نسل ++4 چینی JF-17 بلاک 3 که نخستین پرواز خود را در دسامبر 2019 انجام داد ، این شکاف قابل تامل را تا حدودی پوشش دهد ، اما فرآیند آماده سازی خدمه نیروی هوایی پاکستان برای ورود به جنگ با ترکیب مرگبار سوخو-30/ رافال که تا این زمان ، تنها تجربه بکارگیری جتهای تک موتوره سبک نسل سوم نظیر اف-16 و JF-17 (بعنوان یک جت نسل4) را داشت ، به طرز خطرناکی ، در مقایسه با نیروی هوایی هند بتدریج پسرفت مینمود ، به همین دلیل ، نیروی هوایی پاکستان از شریک قدیمی خود ، نیروی هوایی چین درخواست نمود تا با اعزام جنگنده های سنگین تر به اسلام آباد ، این شکاف را تا حد قابل ملاحضه ای کاهش دهد و با شبیه سازی قابلیتهای رزمی سوخو-30 و رافال سد دفاعی قابل اطمینانی را در برابر هندی ها ایجاد نماید . بدین ترتیب ، گزینه های مختلفی برای نیل به این هدف مورد بررسی قرار گرفت . در ابتدا ، جنگنده برتری هوایی جی-11بی که بلحاظ کمیت حمل سلاح قابل مقایسه با جتهای روسی SU-30MKI بود در نظر گرفته شد . در واقع ، آخرین نمونه های این جنگنده (جی-11بی ) یک سرو گردن از نمونه های تحویلی به هند ، در حوزه هایی نظیر جنگ الکترونیک ، رادار هوابردAEAS که سوخوهای هندی فاقد آن هستند ، بالاتر بشمارمی آید . بدین ترتیب ، نخستین دسته از این جنگنده ها از سال 2017 در خاک پاکستان مستقر شدند تا خدمه پاکستانی ، تجربه مناسبی را بدست آورند . اما در ماه های اخیر ، بویژه برگزاری رزمایش شاهین-9 (دسامبر 2020) رویکرد جدیدی مشاهده شده که در آن ، نیروی هوایی چین جنگنده های نسل ++4 جی-10سی خود را در پایگاه های پاکستان مستقر نمود تا باشبیه سازی رافال های هندی ، حریف مناسبی را برای پاکستانی ها فراهم آورده باشند . در حال حاضر بیشتر از 200 فروند از جتهای جی-10سی بصورت عملیاتی وارد خدمت شده اند و بنا براعتقاد برخی ناظران ، قابل ترین جنگنده تک موتوره نسل خود بشمار می آیند . در این زمینه ، برخی رسانه های چینی مدعی اند که جی-10سی دربسیاری از کاراکترهای رزمی و فنی نظیر مزیت های آیرودینامیکی و سامانه های تسلیحاتی با رافال مقایسه می شود و این بدان معناست که جی-10سی میتواند جنگنده بسیار مناسبی برای شبیه سازی رافال فرانسوی باشد. https://www.aparat.com/v/x1zlb درواقع ، جی -10 سی با بهره گیری از یک پیشرانه ws-10c به قدرت 154-150 کیلونیوتون ، دربرابر پیشرانه های دوقلوی ام-88 رافال ، یک سطح قدرت متفاوتی را به نمایش می گذارد . با این حال تصور می شود سطح فناوری طراحی موتور در فرانسه ، هنوز به طرح های چینی و آمریکایی نرسیده ، به همین دلیل ، جنگنده چینی ، علیرغم استفاده از یک موتور ، کارامدی بیشتری را به نمایش می گذارد ، در حالی که با توجه به مجهز نمودن پیشرانه چینی به خروجی های سه بُعدی بُردار رانش ، مزیت دیگری برای طرح شرقی پدید می آید . علاوه بر این ، رافال فرانسوی از نسبت رانش به وزن بالاتری برخوردار بوده وبدلیل عدم استفاده از خروج های سه بُعدی قدرت مانور کمتری را به نمایش می گذارد . در ان سوی صحنه ، جی-10 سرعت عبوری ، صعود و ارتفاع عملیاتی بالاتری را در اختیار دارد و این بطور مستقیم به معنای شبیه سازی بهتر عملکرد رافال فرانسوی برای نیروی هوایی پاکستان است . علت انتخاب جنگنده چینی برای شبیه سازی شیوه رزم یک جت غربی عمدتا ناشی از این واقعیت هست که فرماندهان نیروی هوایی پاکستان به این نتیجه رسیده بودند که فناوری چینی نیازمندی ارتش این کشور برای افزایش کیفیت اموزش خدمه را براورده می کند . بدین معنی که جی -10 سی با مسلح شدن به موشکهای هوا به هوا برد بلند و رادار پیشرفته AESA ضمن فراهم کردن آگاهی موقعیتی مطلوب برای خلبان ، صحنه نبرد را برای نیروی مدافع ، همانند شرایط واقعی جنگ ، شبیه سازی می نماید ، تا جایی که حتی برخی ناظران براین باورند که موشکهای برد بلند PL-10 قابلیتهای فراتری از ماژیک-2 را به نمایش می گذارد . مضاف براین ، جی-10سی با توانایی حمل موشکهای کروز ضد کشتی مافوق صوت به منظور اجرای ماموریتهای هوا به سطح و ضد دسترسی ، می تواند به مراتب فعال تر از رافال در میدان نبرد حاضر گردد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه 2- رزمایش شاهین-9 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان / نیروی هوایی ارتش خلق چین

بسم ا... دو فقره ویدئو از پرزنتیشن J-10C ttps://www.aparat.com/v/x3bp8 https://www.aparat.com/v/uPrb1

اژدهای آتشین سرخ برفراز سرزمین پارس آیا جی-10 نقطه پایانی بر 4دهه توقف بروزرسانی ناوگان نیروی هوایی ایران خواهد شد ؟ براساس آنچه که در برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام / JCPOA ) یا به اصطلاح عامه ، "توافق هسته ای" پیش بینی شده است ، اکتبر 2020 ، تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل در خصوص خریدهای نظامی تهران به پایان خواهد رسید و این مساله بدان معنا خواهد بود که این کشور پس از این تاریخ می تواند به طیف گوناگونی از تسلیحات تهاجمی شامل شناورهای رزمی و جتهای جنگی را دسترسی داشته باشد . بدین ترتیب ، پس از یک دهه انتظار ، احتمالا" تهران تا پایان سال 2021 حداقل سفارش یک کلاس از جتهای جنگنده را اعلام خواهد کرد . این در حالی است که مقامات ارشد نظامی ایرانی در اوساط 2010 برای نیل به ایجاد یک تعادل منطقی در توازن نظامی منطقه ای ،درصدد بود تا جنگنده سنگین سوخو-30 را بخدمت گیرد و در حالی ناوگان نیروی هوایی خود را بروزرسانی نماید که پس از انقلاب 1979 و قطع همه روابط نظامی با ایالات متحده و جنگ 8 ساله ، عملا" فرصت مطلوبی برای بازسازی نیروی هوایی فراهم نگردید . انتخاب آشکار ؟!!!!! میگ-35 ، میگ-29 بدین ترتیب ، اگر نیروی هوایی ایران موفق شود ، جت رزمی سوخو-30 را بخدمت گیرد ، در دو حوزه برد و پایایی رزمی یک جهش را بخود خواهد دید و به ارتش این کشور اجازه می دهد تا در خاورمیانه و محدوده فراتر از آن ، پس از چهاردهه ، بار دیگر به یک وزنه قابل توجه رزمی تبدیل گردد ،در حالی که گمانه زنی های جدی دیگری در خصوص برنامه های این نیرو برای خرید سوخو-57 نیز به گوش می رسد . با تمامی این اوصاف ، برخی ناظران براین باورند که ایران ، به احتمال زیاد ، به موازات مذاکرات برای خرید سوخو-30 ، گوشه چشمی به یک جنگنده سبک تر و در عین حال پیش رفته تر وبا برد کوتاه تری دارد که بتواندآن را با هزینه عملیاتی کمتری بکار گیرد . علاوه براین ، شایعاتی نیز در جریان است که نیروی هوایی ایران با توجه به اینکه از ابتدای دهه 90 میلادی ، یکی از کاربران میگ-29 محسوب میشود ، براین قصد قرار دارد تا یک جنگنده میان وزن با پیشرانه های دوقلو ( میگ-35) یا جت رزمی تک موتوره J-10C را بعنوان جنگنده های نسل ++4 که به ترتیب در ژوئن 2019 و مارس 2018 وارد خدمت شده اند را بعنوان مکمل سوخو-30 وارد خدمت نماید . با توجه به این پیشینه ، برخی تحلیلگران نظامی بر این اعتقادند که در رقابت میان میگ-35 وجی -10 به منظور تعیین یک مکمل برای سوخو-30 ، گونه بهسازی شده فالکروم ، در عین اینکه نسبت به رقیب چینی خود سنگین تر است ، اما رادار قدرتمندتری را با خود حمل خواهد نمود ، قدرت مانور بیشتری داشته و در سرعت و ارتفاع بیشتری قادر است وارد عملیات شود . مضاف براین ، مسلح شدن میگ-35 به موشک R-37M با برد 400 کیلومتر ( 398- 150 کیلومتر ) در مقایسه با برد300 کیلومتری تقریبی PL-15 جت J-10C قابلیت های بیشتری را در اختیار تهران قرار خواهد داد . اما هر جت روسی و چینی ، به رادارهای AESA و خروجی های موتور بردار رانش سه بعدی مجهزبوده و با درصد بالاتری می توانند با شبکه پدافند هوایی ایران یکپارچه شوند . هر چند جی -10 بلحاظ عملیاتی ، ارزان تر خواهد بود و احتمالا" برخی قابلیتهای پنهانکاری را نیز در اختیار خواهد داشت ولی بلحاظ برد رادار و پایایی رزمی ، در سطح پایین تری نسبت به جنگنده روسی قرار می گیرد . اگر چه تاثیر روندها و بده- بستانهای سیاسی بر خرید جنگنده های رزمی توسط ایران تاثیر گذار به نظر می رسد ، اما میگ-35 را میتوان انتخاب آشکار نیروی هوایی ایران بشمار آورد . علیرغم انکه فالکروم ارتقاء یافته روسی ، هزینه عملیاتی بالاتری را طلب می کند ، اما امتیاز نصب موشک R-37M ، به معنای وجود برد شکار 2 برابری نسبت به مهمات عملیاتی موجود در منطقه خاورمیانه است ، چرا که بخش اعظمی از کشورهای منطقه ای و رقیب جمهوری اسلامی ایران ، به مهمات استاندارد AIM-120C با برد 105 کیلومتر بوده و تعدادی ازآنها نیز درآستانه خرید مهمات AIM-120D با برد 180 کیلومتر هستند که با توجه به این ارقام و سابقه درخشان نیروی هوایی ایران در استفاده از مهمات برد بلند در عملیات رزمی واقعی ( ترکیب تکرار ناشدنی فینیکس / تامکت .م ) و همچنین تجربه غیر قابل باور تکنسین های نیروی هوایی ایران در تعمیر ونگهداری ناوگان MIG-29A های خریداری شده در دهه نود میلادی ، مزیت آشکاری را فراهم مینماید . ضمن اینکه با خرید این جنگنده ، نخست در هزینه های آموزشی صرفه جویی قابل توجهی صورت گیرد و دوم اینکه نیاز به پرداخت پول برای ایجاد زیرساختهای جدید برای جتهای امتحان پس نداده چینی وجود نداشته باشد . با وجود همه این مزیتها ، این احتمال وجود دارد که نیروی هوایی ایران ، در نهایت بسمت خرید J-10C برود ، چرا که نیروی های مسلح ایران ، به تقریب خاطره خوشایندی از اتحاد شوروی و سپس روسیه در خصوص فروش سلاح ندارند ، چرا که تجربه نشان داده که سیاست فروش سلاح روسها در خاورمیانه ، بشدت تحت تاثیر لابیهای طرفدار غرب و بخصوص اسراییل قرار دارد . از جمله این موارد میتوان به فریز شدن خرید تعداد بیشتری MIG-29A و احتمالا MIG-31 در اوایل دهه نود میلادی ، توقف فروش سامانه اس-300 در اوایل سال 2010 ( با دستور مستقیم دیمیتری مدودف ) تحت فشار غرب ، نام برد ، این خاطره ناخوشایند ، تا جایی در میان جامعه ایران نفوذ نموده که به گزارش برخی مطبوعات داخلی ایران ، روسها به احتمال بسیار زیاد ، کدهای حساس سامانه اس -300 را در اختیار اسراییل قرار داده است که این به شکل خودکار ، روند حمله احتمالی نیروی هوایی اسراییل به ایران را تسهیل خواهد کرد . از نظر ایرانی ها ، درصورت خرید موشکهای R-37M چه چیزی مانع ازآن خواهد شد که روسها ، شیوه های استفاده از این سلاح را بر علیه جتهای عبری ، در اختیار تل آویو ، قرار ندهد ؟!!!!!! رقبای سرسخت سمت راست : R-37 سمت چپ : PL-15 گذشته از اطمینان ایرانی ها به چین بعنوان کشور قابل اطمینان در حوزه تامین سلاح ( البته نویسنده ظاهرا مطالعه عمیقی در خصوص خریدهای نظامی ایران از چین ندارد . م ) ، مزیتهای خرید جنگنده چینی ، بخصوص وضعیت موشک PL-15 عامل مهمی در خرید جی-10 خواهد بود . مهمات PL-15 درسطح گسترده ای ، در مقایسه با موشک روسی،بصورت عملیاتی بکار گرفته شده و سرمایه گذاری افزون تری از سوی ارتش چین برای توسعه این موشک صورت پذیرفته است . این بدان معناست که درصورت انتخاب J-10C ، گزینه خرید موشکهای پیشرفته تر برای تهران ، باز خواهد بود . مضاف براین ، خرید جی-10 می تواند دست نیروی هوایی ایران را برای خرید جتهای سنگینتری نظیر سوخو-35 یا سوخو-57 ، بازتر نموده و این بدان معناست که ناوگان جنگنده های عملیاتی نیروی هوایی ایران ، تنوع بیشتری خواهد یافت ( البته این مساله ، چالش های لجستیکی افزون تری را نیز بدنبال دارد .م ) ، بویژه اینکه حداقل تا تاریخ انتشار این تحلیل ، چین برنامه ای برای صادرات جنگنده سنگین خود ندارد و این بدان معناست که تطبیق عملیاتی جتهای روسی و چینی ، سخت تر خواهد شد . از سویی دیگر ، خرید جی-10 می تواند نزدیکی بیشتر روابط سیاسی و دفاعی ایران و چین را فراهم آورد و این به نوبه خود ، احتمالا موجبات افزایش سرمایه گذاری چین در اقتصاد ایران و بطور طبیعی ، پشتیبانی سیاسی بیشتری از سوی چین را فراهم آورد . بنابراین ، خرید جی-10 مسیر سرمایه گذاری بیشتر چینی ها در ایران پیش بینی میشود ، ضمن اینکه می توان چنین حدس زد که با توجه به مزیتهای ایران در منطقه ، جریان همکاری های قطعا" یکطرفه نخواهد شد . ایران به نوبه خود می تواند هزینه خریدهای خود را با تحویل نفت یامنابع دیگر تامین کند ، کاری که به احتمال زیاد ، انجام آن با روسیه ، به مراتب سخت تر خواهد بود . در مجموع ، اگر تهران قصد داشته باشد ، ماهیت خرید راهبردی اش ، از روسیه باشد ( جتهای سنگین و سامانه های دفاع هوایی پیشرفته تر ) ، جی-10سی ، از شانس بالایی برای تامین نیازمندی های نیروی هوایی ایران در میان مدت به یک جنگنده سبک یا میان وزن نسل ++4 برخوردار خواهد بود . پی نوشت : 1- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

4- نیروی هوایی بنگلادش : در حال حاضر ، نیروی هوایی ارتش بنگلادش ، آخرین نمونه های بروزرسانی شده از جنگنده J-7 را به غیر از نیروی هوایی ارتش خلق چین ، درکنار جتهای سنگین تر میگ-29 و یاک-130 مورد استفاده قرارمی دهد . در نتیجه ، علاوه بر وجود برنامه های جامع به منظور ادامه خدمت جتهای جی-7 تا 2030 ، این کشور علاقه قابل توجهی را برای بخدمت گیری جتهای پیشرفته تری نظیر میگ-35 و جی-10 سی از خود نشان داده است ، در حالی که کشور همسایه ( میانمار) با انعقاد قراردادهای سنگین برای خرید گونه JF-17 و جتهای روسی سوخو-30 اس ام و برنامه ریزی احتمالی برای خرید جنگنده های مدرن تر سوخو-57 باعث شده تا تعادل رزمی به شکل قابل توجهی بر هم خورده و این باعث شده تا برنامه های نیروی هوایی بنگلادش برای نوسازی ناوگان سرعت بیشتری بخود بگیرد . به همین دلیل گرچه توانایی هایی رزمی جی-10 سی در برابر سوخو-30 اس ام مسلح به موشکهای فامد و همچنین سامانه های بردار رانش چندان زیاد به نظر نمی رسد ، اما مانورپذیری مطلوب تر جت چینی می تواند ، مزیت خوبی در برابر جنگنده سنگین تر روسی باشد . 5- نیروی هوایی ونزوئلا : در گذشته نه چندان دور ، نیروی هوایی ونزوئلا علاقه بسیار زیادی به دریافت جتهای نسل ++4 سوخو-35 که بلحاظ تعریف ماموریتهای محوله ،شباهتهای بسیاری به جنگنده جی-10سی چینی داشت ، ابراز می نمود ، اما با فراگیر شدن بحران اقتصادی در این کشور آمریکای جنوبی ، جی-10سی میتواند به یک گزینه مطلوب و با صرفه برای نوسازی ناوگان نیروی هوایی این کشور تبدیل گردد . در حال حاضر ، نیروی هوایی ونزوئلا ، برای اجرای ماموریتهای برتری هوایی ، دو گونه متفاوت از فناوری غربی و شرقی ( شامل جتهای SU-30MK2 و F-16A ) را در اختیار دارد ،اما فالکونهای ونزوئلایی ، پس از گذشت 4 دهه از تولید ، و عدم دسترسی به مهمات دور ایستا ، بتدریج کارایی رزمی خود را از دست می دهند و این فرصت خوبی است تا این کشور با سفارش جی-10 سی ناوگانی به مراتب مدرن تر را برای خود سامان دهد . این مساله با موضع گیری چین در خصوص حفظ استقلال کاراکاس و جلوگیری از تهاجم احتمالی ایالات متحده و همچنین خرید سالانه بیش از 3 میلیارد دلار نفت از این کشور ، توافق برای تحویل جنگنده در ازای تحویل نفت را محتمل نموده است .به اعتقاد ناظران ، حضور جتهای چینی می تواند مزیت افزون تری را نسبت به حضور جتهای گریپن نیروی هوایی برزیل ( همسایه ونزوئلا) بعنوان یکی از حامیان تغییر حکومت دراین کشور ، فراهم نماید . پی نوشت : 1- جمهوری خلق چین و به تبع آن ، صنعت و ارتش این کشور با تمرکز بر توانمندی های بومی در کنار گسترش همکاری فناورانه با کشورهای دوست ، بتدریج سعی می کند تا باحضور فعال در بازار صادرات تسلیحات ، بر نفوذ منطقه ای و فرامنطقه ای خود بیافزاید . در این سلسله نوشتار ، 5 نیروی هوایی در 4منطقه حساس ( خاورمیانه ، امریکای جنوبی و شرق آسیا و شمال آفریقا ) مورد بررسی قرار گرفت و این نشان می دهد که ترکیب دو حوزه دیپلماسی دفاعی و قابلیتهای فناورانه وقتی به بلوغ رسیده و درست استفاده شوند ، به مثابه تیغ برنده ای ، میتواند منافع ملی یک کشور را در دنیای امروز ، به جلو براند . 2- حضور محصولات چینی در این مناطق ، به شکل طبیعی به معنای استمرار درازمدت فرهنگی ، امنیتی و اقتصادی چین در این مناطق خواهد بود واین نیزبخودی خود ، شکوفایی اقتصادی این کشور را در حوزه های مختلف باعث میشود .